ΕΡΩΤΗΣΗ 3

Σε περίπτωση που στο (2) επιλεγεί το (α), στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων σας:
(I) ποια ιδίως ζητήματα, κρίνετε ότι ενδέχεται να ανακύψουν με την υιοθέτηση της εν λόγω επιλογής, ιδίως ως προς τη μορφή της τριγωνικής σχέσης που δημιουργείται μεταξύ αναθέτουσας αρχής/αναθέτοντα φορέα, κύριου εργολάβου και υπεργολάβου, λαμβάνοντας υπόψη τις υφιστάμενες διατάξεις τόσο του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων όσο και του Αστικού Κώδικα και ιδίως του Ενοχικού Δικαίου. (βλ. και επιλογή 13)
(ii) με το ισχύον καθεστώς δημοσιονομικών διατάξεων είναι δυνατή μία τέτοια απευθείας πληρωμή; Αν όχι τι απαιτείται (νομοθετικά/υλικά) για να καταστεί εφικτή; [με χρήση ελεύθερου κειμένου] (βλ. και επιλογή 13)

  • 8 Μαΐου 2015, 12:58 | Κ. Καρλής

    Σε περίπτωση που στο (2) επιλεγεί το (α), θα πρέπει κατ’ αρχάς στην σύμβαση να αναφέρεται το ποσό της αμοιβής του υπεργολάβου. Εάν ο υπεργολάβος χρησιμοποιεί και αυτός υπεργολάβο τότε και αυτού η αμοιβή θα πρέπει να ορίζεται διακεκριμένα στην σύμβαση εάν και εφόσον δοθεί στον υπεργολάβο του υπεργολάβου δικαίωμα απευθείας πληρωμής της αμοιβής του. Διαφορετικά είναι αδύνατη ή πάντως πολύ δύσκολη η εφαρμογή στην πράξη. Στην περίπτωση που θα υιοθετηθεί η επιλογή (α) θα πρέπει να γίνει νομοθετική παρέμβαση κατ’ εξαίρεση των διατάξεων του Αστικού Κώδικα για το πεδίο των δημοσίων συμβάσεων και ιδίως ως προς το ζήτημα της ευθύνης. Ειδικότερα σε τριμερή σχέση θα πρέπει να υπάρξει απόκλιση από την πάγια αρχή της ευθύνης του προστήσαντος για τα πταίσματα του προστηθέντος που ισχύει σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα και την ευθύνη για πραγματικά ελαττώματα ή ίσως και για νομικά ελαττώματα στην περίπτωση παροχής λογισμικού. Ιδιαίτερη περίπτωση είναι αυτή κατά την οποία το τμήμα που εκτελεί ο υπεργολάβος αποτελεί μέρος του αντικειμένου παροχής του κυρίως εργολάβου οπότε ο κύριος εργολάβος είναι εκ των πραγμάτων υπεύθυνος για τον έλεγχο και την αποδοχή του τμήματος του υπεργολάβου. Η νομοθέτηση ευθύνης σε ολόκληρο είναι ανεπιεικής για τον υπεργολάβο αν απολήγει στο να ευθύνεται αυτός και για τμήματα που αφορούν αποκλειστικά τον κύριο εργολάβο ή άλλον υπεργολάβο. Θα μπορούσε όμως να νομοθετηθεί για τον κύριο εργολάβο με δικαίωμα αναγωγής κατά του υπεργολάβου αν η ευθύνη απορρέει από υπαιτιότητα του υπεργολάβου κάτι που ισχύει ήδη για την ευθύνη του προστήσαντος. Άλλωστε στην παρ. 4 του άρθρου 71 της Οδηγίας 2014/24/ΕΕ και στην παρ. 4 του άρθρου 88 της Οδηγίας 2014/25/ΕΕ ορίζεται ότι δεν αίρεται η ευθύνη του κύριου εργολάβου. Από την πλευρά των διατάξεων των δημοσίων συμβάσεων πρόκειται για νέα δυνατότητα η οποία μπορεί να θεσπισθεί εφόσον πρόκειται για νέο θεσμικό πλαίσιο. Από πλευράς δημοσιονομικών διατάξεων το υφιστάμενο καθεστώς είναι πολύπλοκο ώστε να τροποποιηθεί σε κάθε σημείο του για να υλοποιηθεί η δυνατότητα αυτή. Η μόνη λύση είναι να θεσπισθεί νέο πλαίσιο με κέντρο – βάση την σύμβαση για τις πληρωμές κατά παρέκκλιση από τις ισχύουσες διατάξεις. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή θα την καταστήσει ανεφάρμοστη. Και βέβαια θα πρέπει να τεθεί δικλείδα ώστε το ποσό που θα καταβάλλεται στον υπεργολάβο να μην καταβληθεί εκ νέου και στον κύριο εργολάβο. Τόσο δε η αίτηση του υπεργολάβου για απ’ ευθείας πληρωμή, που θα πρέπει να είναι προαιρετική για τον υπεργολάβο, όσο και η αποδοχή ή απόρριψη της, θα πρέπει να γνωστοποιούνται στον κύριο εργολάβο.