Αρχική Περί ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμούΆρθρο 39 – Παροχές σε διακρινόμενους αθλητέςΣχόλιο του χρήστη Ποφάντης Στέφανος | 9 Δεκεμβρίου 2016, 11:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ποφάντης Στέφανος' | 9 Δεκεμβρίου 2016, 11:46

    Ο περιορισμός των προνομίων είναι ένα σωστό βήμα, ώστε να σταματήσει να γίνεται αυτοσκοπός ο πρωταθλητισμός και να πάψει να αποτελεί αντικείμενο συναλλαγής και σε συλλογικό επίπεδο αλλά και στα σχολικά πρωταθλήματα. Βέβαια όσο τα προνόμια που παραμένουν συνδυάζονται με πλήρη απελευθέρωση μεταγραφών, θα εξακολουθήσουν τα φαινόμενα μαζικής συγκέντρωσης παιδιών απ’ όλη την Ελλάδα για να καρπωθούν τα υποσχόμενα προνόμια, μια απολύτως συναλλακτική πρακτική που δεν έχει καμία σχέση με την προσωπική αθλητική αξία, ούτε φυσικά με το αθλητικό ιδεώδες. Ποιες είναι οι θυσίες που ανταλλάσσει για παράδειγμα ο έφηβος ομαδικού αθλήματος που μεταγράφηκε ελεύθερα και οποτεδήποτε, επομένως μπορεί να μην έχει συμμετάσχει αγωνιστικά, σύμφωνα με το άρθρο 35 του παρόντος, σε ομάδα που λαμβάνει την τρίτη θέση πανελληνίου πρωταθλήματος, και σε τι υπερέχει από αυτόν που αγωνίστηκε και ήρθε τέταρτος, ώστε να αποκτήσει προβάδισμα στην εκπαίδευση;; Αντί τα παιδιά να ωθούνται στον αθλητισμό για τα ωφέλη που ο ίδιος ο αθλητισμός προσφέρει, χωρίς να υποβαθμίζουν την υπόλοιπη εκπαίδευσή τους μαθαίνοντας να προσπαθούν και να βελτιώνονται σε όλους τους τομείς, παρακινούνται να ανταλλάξουν τις προσπάθειές τους. Εξάλλου το σχέδιο νόμου στο σύνολό του διακατέχεται από το κυρίαρχο πνεύμα της απόλυτης εμπορευματοποίησης και της εκμάθησης τελικά όχι των αθλημάτων αλλά της συναλλακτικής πρακτικής από πολύ μικρή ηλικία.