• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Παπαδάκης' | 2 Δεκεμβρίου 2014, 11:33

    <> Κ. Άγγελε, εδώ το άρθρο γράφει για τη συμμετοχή και όχι για τυχόν επιβαρυντικές καταστάσεις που μπορεί να συνυπάρχουν. Πρέπει να τιμωρείται - αυστηρά εν πάσει περιπτώσει. Πρέπει να ξέρετε ότι διαφθορά στο χώρο του αθλητισμού υπήρχε πάντα, ακόμα και τη δεκαετία του 50 που δεν υπήρχε καν ΠΡΟΠΟ είχαν γίνει μεγάλα σκάνδαλα στο ποδόσφαιρο. Με τα τυχερά παιχνίδια κάπως περισσότερο. Αλλά ειδικά στο ποδόσφαιρο υπάρχει και ο επαγγελματισμός και οι ομάδες έχουν γίνει πλούσιες και δεν έχουν ανάγκη να παίζουν στοίχημα. Προ ημερών η Daily Mail είχε δημοσιεύσει τη φωτογραφία ενός παλατιού που πουλιέται για 7 εκατομμύρια λίρες και από κάτω είχε θαυμαστικά σχόλια. Το δικό μου σχόλιο ήταν "ρε παιδιά, 20 εκατομμύρια έδωσε η Λίβεπουλ για τον Λαλάνα στη Σοαυθάμπτον και δεν μπορεί να κερδίσει ούτε τις Αλβανικές ...". Εκεί που κυριαρχεί η διαφθορά περισσότερο είναι οι ιπποδρομίες, στις οποίες διεξάγεται και στοίχημα βέβαια. Παντού όχι μόνο σ' εμάς. Πριν από χρόνια συζήταγα με Ιρακινό σταυλίτη των σταύλων Μαρινοπούλου και μου είπε για το καθεστώς Σαντάμ Χουσεϊν ότι έστηνε όλες τις ιπποδρομίες και ο αδερφός του Σαντάμ ήταν διευθυντής της αστυνομίας και έπαιρνε όλα τα λεφτά. Τι κάνουμε για όλα αυτά ; Οπωσδήποτε πας τις θεσμικός ή αθλούμενος δεν πρέπει να συμμετέχει. Αλλά είναι και το πως θα γίνει αυτό. Ο νομοθέτης μας εδώ έγραψε μερικές αράδες, ο κόσμος όμως ρωτάει "καλά πως θα γίνουν εφαρμόσιμα αυτά ;". Υπάρχουν τρία είδη διαφθοράς: 1oν - Που δεν σχετίζεται με στοίχημα (για λόγους πρωταθλητισμού, κλπ). 2ον - Παίκτες που θέλουν να εκμεταλλευθούν τους παρόχους στοιχηματισμού και να "κλέψουν" λεφτά από αυτούς, όσο και από τους άλλους παίκτες που συμμετέχουν. 3ον - Πάροχοι στοιχηματισμού που θέλουν να κλέψουν την πελατεία τους. Να μην βγει κανένας εδώ και μου πει "μα τι λέτε κύριε, εμείς είμαστε αγνό παρθένο μαλλί" γιατί δεν προσωποποιώ τίποτα, ούτε τοποθετώ τίποτα σε συγκεκριμένο τόπο-χρόνο. Μιλάω από το 1910 ως το 2210. Για τα (1)-(2)-(3) δεν έχω λοιπόν αμφιβολία ότι κάθε φορά που οι αστυνομικές αρχές μας βρίσκουν την άκρη, επεμβαίνουν. Αλλά δεν είναι εύκολο. Ο επώνυμος στοιχηματισμός φαίνεται να δίνει μία λύση στο πρόβλημα (2). Αλλά υπάρχει και το (1) -που είναι αντικείμενο άλλων εδαφίων του παρόντος νόμου- και υπάρχει και το (3). Για την περίπτωση (3) πρέπει η πολιτεία να ελέγχει το risk management των εταιρειών αυτών (ΟΠΑΠ - άλλων). Δεν μπορεί η εταιρεία να έχει κέρδος από την έκβαση "x" ενός αγώνος και χασούρα από την έκβαση "y". Κάπως πρέπει να ρυθμιστεί και αυτό. Μία μέθοδος είναι το στοίχημα να είναι παντού αμοιβαίου και άλλη μέθοδος είναι αυτή των ανταλλακτηρίων στοιχήματος (που δεν λειτουργούν τώρα στην Ελλάδα). Τα ανταλλακτήρια στοιχήματος δίπλα στις αποδόσεις του στοιχηματικού γεγονότος που παίζεις σου δίνουν καν το μάξιμουμ αποδεκτό ποσό, για να είναι το παιχνίδι ισοσκελισμένο. Αν ζητήσεις να ποντάρεις παραπάνω βγαίνει η ένδειξη "δεν παίζει". Γίνεται και θέμα υπουργείου οικονομικών όπως αντιλαμβάνεσθε, αλλά το θέμα "πάταξη της διαφθοράς" είναι ένα στην πραγματικότητα.