Αρχική Κώδικαs Αντιντόπινγκ του Παγκόσμιου Οργανισμού ΑντιντόπινγκΆρθρο 34: Οικονομική Επιβράβευση συνοδών αθλητών με αναπηρία

Άρθρο 34: Οικονομική Επιβράβευση συνοδών αθλητών με αναπηρία

Η παράγραφος 20 του άρθρου 34 του νόμου 2725/1999 (ΦΕΚ Α’ 121/17.6.1999) όπως ισχύει αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«20. Στον συνοδό – αθλητή των τυφλών παραολυμπιονικών και στον συνοδό – αθλητή των αθλητών με αναπηρία που αγωνίζονται μαζί όταν, όπως και όπου απαιτείται από το αγώνισμα τους και σημειώνουν διάκριση από τις προβλεπόμενες στην παράγραφο 4 του άρθρου 34 χορηγείται το 30% της οικονομικής επιβράβευσης που προβλέπεται για τον τυφλό παραολυμπιονίκη αθλητή ή για τον αθλητή με αναπηρία.»

Σχόλια
  • 3 Φεβρουαρίου 2016, 15:44 | ΜΠΑΡΑΚΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

    Κύριε υπουργέ είμαι τυφλός Παραολυμπιονίκης αθλητής με συμμετοχή σε 4 Παραολυμπιακούς αγώνες στο άθλημα του Στίβου έχοντας κατακτήσει χρυσό και χάλκινο μετάλλιο.
    Εδώ και ένα χρόνο ασχολούμαι με το άθλημα της ποδηλασίας και μπορώ να σας διαβεβαιώσω πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πιλότου-αθλητή που εκτός από την προσπάθεια που καταβάλει ,εξίσου με την δική μου, πρέπει να οδηγεί και να κάνει τους απαραιτήτους ελιγμούς.
    Ο πιλότος Αθλητής πρέπει να προπονείται το ίδιο με τον τυφλό αθλητή για να γίνει μια καλή επίδοση
    Σε παγκόσμιο επίπεδο όλο και περισσότεροι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες ασχολούνται με την ποδηλασία Ατόμων με Αναπηρία. Σας παραθέτω μερικά ονόματα:
    NIBLETT Jason Αυστραλία
    NIMKE Stefan Γερμανία
    VILLANUEVA TRINIDAD Ισπανία
    CHIAPPA Roberto Ιταλία
    MACLEAN Craig Μεγάλη Βρετανία
    Είναι προφανές ότι για να μπορέσει να διακριθεί ένα πλήρωμα θα πρέπει και οι δύο αθλητές να προπονούνται συστηματικά και για να πραγματοποιηθεί αυτό θα πρέπει και ο Αθλητής πιλότος να έχει τα ίδια κίνητρα δηλαδή τα ίδια προνόμια με τον τυφλό αθλητή.

  • 3 Φεβρουαρίου 2016, 14:30 | ΑΡΓΥΡΩ ΜΗΛΑΚΗ-ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ ΠΙΛΟΤΟΣ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑΣ

    Είναι αδιανόητο και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως τόσες ώρες ατελείωτης προσπάθειας, προπόνησης, άγχους και προετοιμασίας δεν αναγνωρίζονται από την πολιτεία!
    Η παγκόσμια ομοσπονδία μας αναγνωρίζει σαν αθλητές, μας βραβεύει και μας ελέγχει φυσικά το ίδιο με τους αθλητές με αναπηρία και όμως σήμερα βλέπουμε ότι απλώς συνοδεύουμε!!!!
    Έχω αρνηθεί τη συμμετοχή στην Εθνική ομάδα ποδηλασίας 3 φορές (είμαι πρωταθλήτρια Ελλάδας σε πίστα και δρόμο) γιατί ο νόμος δε μου επιτρέπει να είμαι πιλότος Τάντεμ και ταυτόχρονα να έχω συμμετοχή με την Εθνική ομάδα (αρτιμελών, όπως λέγονται).
    Τελικά τι πρέπει να κάνω για να έχω τα προνόμια που δικαιούμαι βάση των επιδόσεων και των επιτυχιών μου;
    Ας έρθει όποιος θέλει να δει πόσο εύκολο είναι και πόσες χιλιάδες ώρες σκληρής προσπάθειας χρειάζεται για να έχεις τις όποιες επιτυχίες.
    Όχι δεν είμαι συνοδός! Είμαι αθλήτρια! και με την Αδαμαντία Χαλκιαδάκη είμαστε συναθλήτριες σε ένα πολύ σπουδαίο και δύσκολο αγώνα.
    Επιτέλους, υπάρχουν κανονισμοί, όπως πολλοί καλά αναφέρει ο ομοσπονδιακός προπονητής, της παγκόσμιας ομοσπονδίας, που πρέπει να ακολουθήσουμε.
    Παρακαλώ να μας αποδοθούν αυτά για τα οποία αγωνιζόμαστε, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

  • 3 Φεβρουαρίου 2016, 14:10 | ΤΡΟΥΛΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Κύριε υπουργέ είμαι αθλητής ποδηλασίας εδώ και 20 χρόνια. Μέλος της Εθνικής ομάδας ποδηλασίας αρτιμελών μέχρι το 2008 με διακρίσεις σε Εθνικό και Παγκόσμιο επίπεδο.
    Από το 2010,και αφού έπρεπε να έχω 24 μήνες αποχής από Διεθνής διοργανώσεις με την εθνική ομάδα ποδηλασίας αρτιμελών βάση των κανονισμών της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, ασχολήθηκα με την Ποδηλασία Ατόμων με Αναπηρία ως Πιλότος –Αθλητής.
    Όπως αναφέρεται και στο παρακάτω σχόλιο του κ. Βαρβεράκη η προσπάθεια μοιράζεται και στους δύο εξίσου, καθώς και οι δύο ταυτόχρονα και σε άριστη αρμονία και συγχρονισμό κινούν τα πόδια και πραγματοποιούν όλες τις κινήσεις που απαιτούνται για να κινηθεί το ποδήλατο ενώ ο πιλότος επιπλέον παίρνει τις επιλογές της οδήγησης. Επίσης η απόδοση του Πιλότου Αθλητή επηρεάζει ΝΟΜΙΜΑ της επίδοση του πληρώματος.
    Προφανών από την στιγμή που συμμετέχουμε νόμιμα σε αγώνες ατόμων με αναπηρία κάνοντας την ίδια προσπάθεια με τον τυφλό αθλητή θα έπρεπε να έχουμε και τα ίδια προνόμια αφού μας απαγορεύει και ο κανονισμός να λαμβάνουμε μέρος σε διεθνής αγώνες αρτιμελών.

  • 3 Φεβρουαρίου 2016, 13:58 | Γρηγόρης Πολυχρονίδης-Χρυσός Παραολυμπιονίκης

    Όπως αναφέρει και η ΕΑΟΜ ΑμεΑ στο σχόλιό της, πρέπει να αναγράφεται: «Συνοδός-αθλητής των αθλητών με αναπηρία».
    Ο τυφλός παραολυμπιονίκης είναι άλλωστε αθλητής με αναπηρία.
    Συμφωνώ επίσης με το σχόλιο του κύριου Βαρβεράκη, διότι οι»συνοδοί-αθλητές» των τυφλών όπως και της κατηγορίας BC3 του αθλήματος Μπότσια, αποτελούν αθλητές του αθλήματος με ίδιες ακριβώς ώρες και συνθήκες προετοιμασίας καθώς και συμμετοχής στους αγώνες.

  • 3 Φεβρουαρίου 2016, 13:41 | ΑΘΑΝΑΣΙΟΙΣ Δ. ΒΙΛΛΙΩΤΗΣ

    ΑΡΘΡΟ 34
    Αναφέρεται ότι : «20. Στον συνοδό – αθλητή των τυφλών παραολυμπιονικών και στον συνοδό – αθλητή των αθλητών με αναπηρία που αγωνίζονται μαζί όταν, όπως και όπου απαιτείται από το αγώνισμα τους και σημειώνουν διάκριση από τις προβλεπόμενες στην παράγραφο 4 του άρθρου 34 χορηγείται το 30% της οικονομικής επιβράβευσης που προβλέπεται για τον τυφλό παραολυμπιονίκη αθλητή ή για τον αθλητή με αναπηρία.»
    Είναι σημαντικά και η οικονομική επιβράβευση και η εγγραφή στον ειδικό πίνακα των συνοδών αθλητών καθώς και το να έχουν τα ίδια ευεργετήματα (π.χ άδειες από την υπηρεσία τους για προπονήσεις). Ειδικά στην ποδηλασία, ο βλέπων αθλητής πέραν του ότι οδηγεί το ποδήλατο άρα επιλέγει και την τακτική που θα φέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, προπονείται και αγωνίζεται το ίδιο σκληρά με τον τυφλό ή μερικώς βλέπων αθλητή.

  • 3 Φεβρουαρίου 2016, 13:15 | Βαρβεράκης Γεώργιος-Ομοσπονδιακός Προπονητής Ποδηλασίας ΑμεΑ

    Ως ομοσπονδιακός προπονητής ποδηλασίας Αμεα έχω να τονίσω τα εξής:
    Για να διακριθεί κάποιος στην ποδηλασία ΑμεΑ θα πρέπει να έχει προετοιμαστεί σκληρά και για μεγάλο χρονικό διάστημα κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες και έχοντας να αντιμετωπίσει εκτός των προφανών δυσκολιών που έχει και τα στοιχεία της φύσης (αέρας, βροχή, κρύο, ζέστη).
    Υπάρχει μια κατηγορία στην ποδηλασία, αυτή των αθλητών με μειωμένη όραση, όπου όλη αυτή την προσπάθεια τη μοιράζονται δύο αθλητές, ο αθλητής- ΑμεΑ με μειωμένη όραση και ο αθλητής-πιλότος που οδηγάει το ποδήλατο.
    Η προσπάθεια μοιράζεται και στους δύο εξίσου, καθώς και οι δύο ταυτόχρονα και σε άριστη αρμονία και συγχρονισμό κινούν τα πόδια και πραγματοποιούν όλες τις κινήσεις που απαιτούνται για να κινηθεί το ποδήλατο ενώ ο πιλότος επιπλέον παίρνει τις επιλογές της οδήγησης.
    Δεν μπορεί σε καμία στιγμή και με κανένα τρόπο κάποιος από τους δύο να διακόψει την προσπάθεια του καθώς αυτό δεν γίνεται να το κάνει ο ένας μόνο.
    Έτσι, έχουμε δυο αθλητές που αγωνίζονται μαζί, προπονούνται μαζί και εν τέλει ο πιλότος έχει τουλάχιστον το 50% της όλης προσπάθειας.
    Επιπλέον σε κάθε αγώνα, ανακοινώνονται, ελέγχονται βάση κανονισμών και βραβεύονται εξίσου και οι δύο αθλητές καθώς αναγνωρίζονται απλά ως «αθλητές».
    Σύμφωνα με την Παγκόσμια ομοσπονδία ποδηλασίας (UCI) στην ενημέρωσή της για τους κανονισμούς Sport and Technical Update από το Σεπτέμβριο του 2012 στη σελίδα 8 και για τον κανονισμό 16.1.001 (UCI RULES VERSION 1.02.2014 CHAPTER III ARTICLES 16.3.001-007)αναφέρει ξεκάθαρα ότι οι πιλότοι των Τάντεμ αναγνωρίζονται ως αθλητές (…have the status of athletes…) με όλες τις υποχρεώσεις των κανονισμών, εκτός φυσικά την αναπηρία.
    Δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα στην Ελλάδα δεν συμβαίνει το ίδιο καθώς ονομάζονται απλά «πιλότοι» ή «συνοδοί» και δεν τυγχάνουν των ευεργετημάτων των αθλητών σε τυχόν διακρίσεις τους.
    Στην ποδηλασία ο πιλότος, πλην του classification, υπόκειται σε όλες τις δοκιμασίες, ελέγχους, βραβεύσεις αλλά και προπόνηση, προσπάθεια, κίνδυνο ατυχήματος, αλλά και επίδοση, η οποία διαμορφώνεται εξίσου., με τον τυφλό ή με μειωμένη όραση συναθλητή του.
    Παρακαλώ λοιπόν όπως επιληφτείτε του θέματος έτσι ώστε να διορθωθεί αυτή η αδικία σε βάρος των πιλότων Τάντεμ και να αποδοθούν και σε αυτούς τους αθλητές τα προνόμια που δικαιούνται βάση της προσπάθειάς τους αλλά και των διεθνών κανονισμών, όπως αυτοί ισχύουν.
    Έτσι θα αναγνωρίζονται ως αθλητές- συναθλητές αφού δεν διαφέρουν σε κάτι άλλο.
    Με αυτό τον τρόπο οι αθλητές-πιλότοι θα μπορούν να αφοσιωθούν στην πολυετή, πολύωρη και εξαντλητική τους προσπάθεια στην προπόνηση , αλλά και να ασχοληθούν εν τέλει με την ποδηλασία ΑμεΑ, έναντι της ατομικής τους καριέρας στο ποδήλατο την οποία, βάση κανονισμού, θα πρέπει να εγκαταλείψουν για να ονομαστούν αθλητές-πιλότοι τάντεμ (UCI RULES VERSION 1.02.2014 CHAPTER III ARTICLES 16.3.001-007).

  • 3 Φεβρουαρίου 2016, 12:54 | Ε.Α.ΟΜ. ΑμεΑ

    Για την ορθότητα των όρων, ζητούμε την εξής διατύπωση του άρθρου:
    Στον συνοδό-αθλητή των αθλητών με αναπηρία που αγωνίζεται μαζί όπου απαιτείται στο αγώνισμά τους σύμφωνα με τους επίσημους κανονισμούς των αθλημάτων και που σημειώνουν διάκριση, χορηγείται το 30% της οικονομικής επιβράβευσης που προβλέπεται για τον διακριθέντα αθλητή με αναπηρία σύμφωνα τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 4 του άρθρου 34 του νόμου 2725/1999 (ΦΕΚ Α’ 121/17.6.1999).

  • 3 Φεβρουαρίου 2016, 11:18 | Αριστείδης Πανανός – Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή

    Το κείμενο του νόμου πρέπει να αλλάξει όπως παρακάτω καθώς εμπεριέχει ασάφειες.

    ΑΡΘΡΟ 34: Οικονομική Επιβράβευση συνοδών αθλητών με αναπηρία

    Η παράγραφος 28 του άρθρου 34 του νόμου 2725/1999 (ΦΕΚ Α’ 121/17.6.1999) που τροποποιήθηκε με το άρθρο 8, παράγραφος ζ του νόμου 3207/2013 όπως ισχύει σήμερα αντικαθίσταται ως ακολούθως:
    «Στον συνοδό-αθλητή των αθλητών με αναπηρία που αγωνίζεται μαζί όπου απαιτείται στο αγώνισμα τους σύμφωνα με τους επίσημους κανονισμούς των αθλημάτων και σημειώνουν διάκριση χορηγείται το 30% της οικονομικής επιβράβευσης που προβλέπεται για τον διακριθέντα αθλητή με αναπηρία σύμφωνα με τις προβλεπόμενες στην παράγραφο 4 του άρθρου 34 του νόμου 2725/1999 (ΦΕΚ Α’ 121/17.6.1999)»

Σχόλια