• Σχόλιο του χρήστη 'ioannis xenos' | 2 Μαρτίου 2017, 07:39

    Ο "ΠΙΝΑΚΑΣ Β, ΑΡΘΡΟυ 3, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΤ 1,ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ", έχει αξία μόνο εάν ο ΕΚΟΜΕ, δια του Αναπτυξιακού και του παρόντος, πρόκειται να υποκαταστήσει το Ε.Κ.Κ., καθώς οι περιγραφές που έχει για τις μοριοδοτήσεις αφορούν "Πρώτο ή δεύτερο έργο Σκηνοθέτη αλλά και παραγωγού" και "έργο που το σύνολο των διαλόγων και της αφήγησης είναι στην Ελληνική γλώσσα και κατ' επέκτασιν έχει περιορισμένες δυνατότητες διανομής", όπως επίσης και"Έργο με χαμηλό προϋπολογισμό"! Αυτά περίπου υπάρχουν ως αντικείμενα στον κανονισμό του Ε.Κ.Κ., και μεν είναι καλό για την εγχώρια παραγωγή να βρίσκει και από αλλού πόρους, αλλά δεν θα ήταν ορθόν να ασχολούνται παράλληλα ή σχεδόν ανταγωνιστικά 2 φορείς με το ίδιο αντικείμενο. Η λαϊκή σοφία το περιγράφει με το ρητό "όπου λαλούν πολλά κοκόρια -αργεί να ξημερώσει". Και στην Ελληνική Παραγωγή Οπτικοακουστικού θα αργήσει να ξημερώσει όταν, 2 φορείς θα προσπαθούν να βοηθήσουν τους ίδιους τελικά σκηνοθέτες και τους ίδιους παραγωγούς, να παραγάγουν τα ίδια έργα, που θα είναι ακατάλληλα προς διανομή ως επί τω πλείστον(στο εξωτερικό εννοείται), αλλά και στο εσωτερικό αφού η παραγωγή τους θα στηρίζεται σε φουσκωμένους μεν, αλλά χαμηλούς προϋπολογισμούς που αποζητούν την μέγιστη ΚΡΑΤΙΚΗ βοήθεια, για να πραγματοποιηθεί με τα ελάχιστα χρήματα και να μιζερεύει ως "χαμηλού προϋπολογισμού έργο και υψηλής δυσκολίας", ενός πρωτάρη Σκηνοθέτη ή μίας πρωτάρας στην παραγωγή Εταιρείας! Θα ήταν "λογικότερο" ως προς τις Ελληνικές Παραγωγές να ασχολείται μόνο ένας φορέας με πλήρες, σύγχρονο και παραγωγικό πλαίσιο(κανονισμό χρηματοδοτήσεων), που θα απαιτεί διαφάνεια όχι μόνο στις προθέσεις, αλλά και στην συγκρότηση των λοιπών κεφαλαίων πέραν του Δημόσιου Χρήματος. Έτσι το παραγόμενο έργο θα στηρίζεται να παραχθεί σύμφωνα με τις περιγραφόμενες ανάγκες του σεναρίου, αλλά και την φαντασία του Σκηνοθέτη, με την παραγωγική επάρκεια ενός ρεαλιστικού προϋπολογισμού. Επίσης έχοντας ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Φορέα θα έχει λιγότερα λειτουργικά έξοδα, κατά συνέπειαν θα μπορεί να Χρηματοδοτήσει περισσότερο τις μελλοντικές παραγωγές, ενώ όσοι περισσότεροι φορείς υπάρχουν, τόσο περισσότερα είναι τα έξοδα ΓΙΑ ΝΑ χρηματοδοτήσει, παρά τα ίδια τα ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΎΜΕΝΑ. Μετά την κατάργηση του Φόρου θεαμάτων στα εισιτήρια των αιθουσών, η αυτοχρηματοδότηση του ΕΚΚ δεν υπάρχει, (όπως την προέβλεπε ο νόμος 3905/2010), και άρα είναι Κρατικά Χρηματοδοτούμενο και ΜΟΝΟ. Για ποιόν λόγο θα έχουμε 2 φορείς Κρατικά Χρηματοδοτούμενους? Για να μάθουν οι πρωτάρηδες? ή μήπως για να συνεχίσουμε να παράγουμε τα ίδια ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΑ προϊόντα προς την Ευρωπαική και την Παγκόσμια Διανομή? ή μήπως για να έχουμε υψηλότερο λόγο λειτουργικών εξόδων προς παραγόμενο έργο? Ελπίζω ότι με τον Νέο Φορέα ΕΚΟΜΕ, που ξεκινάει ήδη με διαβούλευση, οι νομοθέτες να τον πλαισιώσουν με ικανά άτομα που έχουν θητεύσει στον χώρο του Οπτικοακουστικού κι όχι με "πολιτικά άτομα" του Ευρύτερου Δημοσίου Τομέα που δεν θα είναι γνώστες του αντικειμένου είτε των πραγματικών αναγκών της παραγωγής του οπτικοακουστικού χώρου.