• Σχόλιο του χρήστη 'Δημητριος Βολακος' | 13 Μαρτίου 2023, 18:47

    ΑΡΘΡΟ 162 Αναφορικά με την άδεια διαμονής δεκαετούς διάρκειας, προβλέπεται ως προϋπόθεση, η πλήρωση των περ. β' και δ' της παρ. 1 του άρθρου 5Α του κώδικα Ελληνικής ιθαγένειας, δηλαδή η κατοχή πιστοποιητικού επάρκειας (Π.Ε.Γ.Π) και οικονομικά κριτήρια, τα οποία ορίζονται στο συνολικό ετήσιο εισόδημα τουλάχιστον του κατώτατου μισθού (κατά τις διατάξεις της πολιτογράφησης). Οι προϋποθέσεις αυτές ουσιαστικά αποκλείουν μεγάλο αριθμό δικαιούχων, όπως αποκλείστηκαν και στην πολιτογράφηση. Για τους δικαιούχους της δεύτερης γενιάς και για τους ασυνόδευτους ανηλίκους, απαιτείται η κατοχή οριστικού τίτλου διαμονής (εάν δεν είναι λάθος διατύπωση), με αποτέλεσμα η προϋπόθεση αυτή να καταργεί την χορήγηση και να καθιστά την διάταξη ουσιαστικά άνευ νοήματος. Ομοίως, το παράβολο των 900,00 ευρώ είναι υπέρογκο για τους εν λόγω δικαιούχους, που είναι νεαρής ηλικίας. Εάν, η διατύπωση είναι λάθος, και παραμένει η δυνατότητα χορήγησης άδειας διαμονής δεύτερης γενιάς, αναφορικά με την προϋπόθεση της μη απουσίας άνω των δύο ετών, να προβλεφθεί εξαίρεση δικαιολογημένης απουσίας για σπουδές, επαγγελματική κατάρτιση, στρατιωτική θητεία και για λόγους ανηλικότητας (όταν έχουν αποχωρήσει ως ανήλικοι με τους γονείς και επιστρέφουν κατά την ενηλικίωσή τους). Στην παράγραφο 4 του άρθρου 162, αναφέρεται ότι δεν μπορούν να ανανεώσουν, έναν συντρέχουν οι όροι του 148. Το άρθρο 148, είναι οι προϋποθέσεις ανανέωσης του επί μακρόν διαμένοντος, ήτοι να μην έχουν απουσιάσει άνω των 12 μηνών από την Ε.Ε!!! Δεν είναι δυνατόν σε διάστημα 10 ετών, να απαιτείται να μην απουσιάζουν στην χώρα τους πάνω από 12 μήνες αθροιστικά! Η εν λόγω διάταξη έρχεται και σε αντίθεση με την γενική διάταξη της μη απουσίας άνω των 6 μηνών καθ’ έτος. Είναι αντιφατικό.