1. Εάν κριθεί αναγκαία η κατάργηση ή η αντικατάσταση πυρσού εγκατεστημένου σε λιμένα, η δαπάνη βαρύνει τον αρμόδιο φορέα διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα κατά το ήμισυ της διαφοράς που προκύπτει αν από την αξία του νέου υλικού αφαιρεθεί αυτή του αντικαθιστάμενου και της δαπάνης της εγκατάστασης. Το υπόλοιπο της δαπάνης βαρύνει την ΥΦ. Η κυριότητα των αντικατασταθέντων πραγμάτων περιέρχεται στο Δημόσιο.
2. Εάν η επισκευή ενός εξαρτήματος πυρσού που έχει εγκατασταθεί σε λιμένα είναι αδύνατη ή οικονομικά ασύμφορη λόγω της κατάστασής του και κριθεί με γνωμάτευση της ΥΦ ως ακατάλληλο προς χρήση, η δαπάνη αντικατάστασής του επιμερίζεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 9.
3. Εάν πυρσός εγκατεστημένος σε λιμένα καταστραφεί λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών, καθίζησης του εδάφους έδρασής του ή οποιουδήποτε γεγονότος ανωτέρας βίας ή πολέμου, ο μεν αρμόδιος φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα βαρύνεται με τη δαπάνη κατασκευής του απαραίτητου για τη στήριξη του πυρσού κτίσματος, το δε Δημόσιο με τη δαπάνη προμήθειας και εγκατάστασης του λοιπού αναγκαίου εξοπλισμού.
4. Όποιος προκαλεί βλάβη σε πυρσό βαρύνεται με το κόστος αποκατάστασής της.