Όταν η χώρα κηρύσσεται σε κατάσταση κρίσης κατά την έννοια της περίπτ. (20) της παρ. 1 του άρθρου 2 ή πολέμου, παρέχεται στην αναθέτουσα αρχή η δυνατότητα ανάθεσης και εκτέλεσης των συμβάσεων του παρόντος νόμου με διαφοροποιημένους όρους και με κύριο κριτήριο την άμεση ικανοποίηση των επιχειρησιακών αναγκών.