• Σχόλιο του χρήστη 'Α. Μπουλασίκης' | 2 Φεβρουαρίου 2012, 10:07

    Η καθιέρωση χρήσεων γής είναι μια ανάγκη αλλά ταυτόχρονα πηγή για αδικίες και νέα προβλήματα. Απο την μιά, δεν είναι θεμιτό, όλες οι παραλιακές ζώνες να είναι γεμάτες εξοχικά (ούτε στους ιδιοκτήτες εξοχικών αρέσει αυτό). Δεν μπορεί να κατασκευάζονται εργοστάσια σε απομακρυσμένες περιοχές και όταν κατοικίες φθάσουν κοντά σε αυτά να δημιουργούνται συγκρούσεις. Απο την άλλη, η καθιέρωση των χρήσεων γης θα δημιουργήσει αδικίες. Λογικά θα προκύψουν είτε συγκρούσεις, είτε βρώμικες συναλλαγές, είτε ακύρωση των νόμων στην πράξη, πράγμα που είναι και το αγαπημένο μας χόμπυ. ΠΡΟΤΑΣΗ: Η καθιέρωση των χρήσεων γης να συνωδευτεί με ένα είδος "αναδασμού" με γρήγορες όμως διαδικασίες (και υπάρχουν ιδέες γι' αυτό). Με τον τρόπο αυτό, για παράδειγμα, ο ιδιοκτήτης παραθαλάσιου αγροτεμαχίου, έναντι της υποχρέωσης η ιδιοκτησία του να παραμείνει αγρός ή ελαιώνας, θα αποκτήσει το δικαίωμα να κτίσει κατοικία ανάλογης με τον αγρό του επιφάνειας, σε παραθαλάσιο οργανωμένο οικισμό. Οι οικισμοί αυτοί μπορούν να δημιουργηθούν έτσι ώστε μεταξύ τους να μεσολαβούν μεγάλες αδόμητες φυσικές ή αγροτικές εκτάσεις. Θα λυνόταν έτσι το πρόβλημα των σκουπιδιών, το πρόβλημα της ρύπανσης (με δίκτυα αποχέτευσης), θα μειωνόταν η επιφάνεια των δρόμων που τώρα διανοίγονται στο πουθενά, και παράλληλα θα σωζόταν και το τοπίο σε μεγαλύτερο βαθμό. Ζητώ, ειδικότεροι απο μένα, να εξετάσουν αν η πρόταση αυτή είναι προγματοποιήσιμη. Τέλος θεωρώ πως οι δυσκολίες που θα προκύψουν απο το εγχείρημα αυτό, αξίζουν το αποτέλεσμα.