• Σχόλιο του χρήστη 'Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας' | 8 Δεκεμβρίου 2014, 10:20

    Με το άρθρο 4 του υπό διαβούλευση Σχεδίου Νόμου με τον τίτλο «Υποχρεώσεις φορέων λειτουργίας μεγάλων χώρων συνάθροισης κοινού και μέσων μαζικής μεταφοράς», προτείνεται η τροποποίηση του αρ. 12 Ν. 2939/2001 ώστε να επιβάλλεται η υποχρέωση σε λιμάνια και σε επιβατηγά – οχηματαγωγά πλοία που μεταφέρουν πάνω από εκατό επιβάτες να διασφαλίζουν τη χωριστή συλλογή των επιμέρους αποβλήτων υλικών συσκευασίας σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην υποπερίπτωση α της περίπτωσης 1 της παραγράφου Α του άρθρου 7 του ν. 2939/2001. Ο Σύνδεσμός μας χαιρετίζει την εν λόγω πρωτοβουλία ως σημαντικό βήμα για την προστασία του περιβάλλοντος, την εξοικονόμηση πόρων και ενέργειας και την γενικότερη υπεύθυνη διαχείριση και λειτουργία των κάθε είδους επιχειρήσεων στις οποίες συγκεντρώνονται μεγάλες ποσότητες δεκτικών προς ανακύκλωση προϊόντων. Ήδη, πολλές ελληνικές ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις εφαρμόζουν επί πολλά έτη συστήματα υπεύθυνης περιβαλλοντικής διαχείρισης και ως Σύνδεσμος έχουμε επανειλημμένως θέσει το ζήτημα της ανακύκλωσης σε πλοία και λιμάνια σε όλους τους αρμόδιους φορείς και ειδικά στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου (ΥΝΑ) και στους οργανισμούς διαχείρισης λιμένος Πειραιώς και Πάτρας. Υπό την ισχύουσα νομοθεσία και πρακτική οι φορείς διαχείρισης λιμένων οι οποίοι σύμφωνα με την ΚΥΑ 81111/41/09 είναι αρμόδιοι για τη παραλαβή και διαχείριση των αποβλήτων των πλοίων, δεν διαθέτουν δυνατότητα παραλαβής διαχωρισμένων αποβλήτων, δεν διαχωρίζουν αυτά σε ανακυκλώσιμα και μη, αντιθέτως με συμβάσεις αποκλειστικής παραχώρησης δίνουν το δικαίωμα παραλαβής των αποβλήτων συλλήβδην, σε μία και μόνη εταιρεία, η οποία κατά δήλωσή της και όπως άλλωστε γνωρίζουν όλοι στον χώρο, δεν προβαίνει σε καμία μορφής ανακύκλωση. Κατά συνέπεια είναι σχεδόν βέβαιον ότι ακόμα και αν υπάρξει διαχωρισμός των αποβλήτων υλικών συσκευασίας από τα πλοία, ο κατά αποκλειστικότητα και μονοπωλιακά παρέχοντας την υπηρεσία πάροχος αυτής θα τα αντιμετωπίσει όπως όλα τα άλλα απόβλητα, οδηγώντας τα όπως κάνει μέχρι σήμερα στις χωματερές. Τονίζουμε δε ότι καθόσον γνωρίζουμε ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης έχει εδώ και πολλούς μήνες αποστείλει επιστολή στο ΥΝΑ ως εποπτεύον τους οργανισμούς λιμένος υπουργείο, ζητώντας ενημέρωση για τις εφαρμοζόμενες πολιτικές ανακύκλωσης, επί της οποίας δεν έχει λάβει ουδεμία απάντηση έως σήμερα. Επιβάλλεται επομένως το παρόν σχέδιο νόμου λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες στην παροχή της εν λόγω υπηρεσίες στα λιμάνια, να επιβάλλει ως προηγούμενη προϋπόθεση εφαρμογής της υποχρέωσης των επιβατηγών πλοίων για διαχωρισμό, τη δημιουργία των απαραίτητων δομών και διαδικασιών από τους οργανισμούς διαχείρισης λιμένων για την πραγματική ανακύκλωση των προσφερόμενων προς τούτο αποβλήτων υλικών συσκευασίας και άλλων δεκτικών προς ανακύκλωση αποβλήτων. Και να υπάρχει η δυνατότητα να παραδίδονται αυτά σε πιστοποιημένους φορείς ανακύκλωσης όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη Ελλάδα. Επομένως, προτείνουμε να προστεθεί στο παρόν Σχέδιο Νόμου ρητή διάταξη σύμφωνα με την οποία, εφόσον τα επιβατηγά πλοία προβαίνουν σε διαχωρισμό αποβλήτων υλικών συσκευασίας ή και άλλων προϊόντων σύμφωνα με το αρ. 2 παρ.4 Ν. 2939/2001, να έχουν τη δυνατότητα να παραδίδουν αυτά σε πιστοποιημένο και νομίμως αδειοδοτημένο από το ΥΠΕΚΑ πάροχο επιλογής τους, κατ΄εξαίρεση από κάθε υφιστάμενης συμβατική σχέση των οργανισμών λιμένος για την αποκομιδή στερεών αποβλήτων πλοίων. Επιπλέον, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι σε τέτοια περίπτωση θα απαλλάσσονται τα εν λόγω επιβατηγά πλοία από λιμενικά και άλλα ανταποδοτικά τέλη που αναλογούν στις ποσότητες ανακυκλώσιμων υλικών που παραδίδουν. Τέλος, προτείνουμε τα δεκτικά προς ανακύκλωση απόβλητα να μην χαρακτηρίζονται ως «απόβλητα» αλλά ως «πόροι», ώστε να επιτυγχάνεται η διαφοροποίησή τους από τα υπόλοιπα στερεά απόβλητα στην εφαρμογή των οικονομικών όρων των αποκλειστικών συμβάσεων αποκομιδής στερεών αποβλήτων των λιμένων.