Αρχική Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)Άρθρο 03 – Μεσογειακή ΔασοπονίαΣχόλιο του χρήστη ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ | 29 Αυγούστου 2018, 13:29
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κατά την ταπεινή άποψή μου ο ρόλος τής θήρας στην χώρα μας αποτελεί ένα πραγματικό διαχειριστικο μέτρο, στο οποίο ως διαχειριστής ο Ελληνας κυνηγός εφαρμόζοντας ορθά την θηρευτική νομοθεσία που σημειωτέον είναι από τις αυστηρότερες στην Ευρώπη συντελεί με την παρουσία του στην εν γένει περιβαντολογικη διαχείριση. Ένα τρανό παράδειγμα του ρόλου του ως διαχειριστής με την άσκηση θήρας την σημερινή εποχή με τον υπερπληθυσμό των επιβλαβών( αλεπού,κουνάβι κ.λ.π) τα οποία δημιουργούν ανυπολογιστες ζημιές στους μικρούς - μεγάλους λαγούς ,στα αυγά τής πέρδικας και στους νεοσσούς αυτής ,στον υπερπληθυσμό του αγριόχοιρου που έχει δημιουργήσει τεράστιες ζημιές στις καλλιέργειες καλαμποκιού-σιταριού-ρεβιθιών με αισθητή μείωση του εισοδήματος των αγροτών. Επιπρόσθετα ο υπερπλυθυσμος των αγριόχοιρου έχει δημιουργήσει κυρίως στις επαρχιακές οδοί συγκρούσεις με διερχόμενα οχήματα με υλικές ζημιές αλλά και θανατηφόρα ( εθνική οδός κοντά στην Αρκιτσα κ.λ.π) Άρα με την μη ύπαρξη τής θήρας όλα τα παραπάνω θα αποβούν μοιραία για την ορθή διαχείριση του περιβαλλοντος.