• Σχόλιο του χρήστη 'Α. ΛΕΚΚΑΣ' | 8 Ιανουαρίου 2019, 14:57

    Το 1975 αγόρασα με συμβόλαιο έναν αγρό, αμπέλι συγκεκριμένα, το οποίο τον επόμενο χρόνο χάλασα και έχτισα ένα μικρό σπίτι 49 τ.μ. Η αγορά έγινε με νόμιμο συμβόλαιο, που έχει μετεγραφεί νόμιμα στο τοπικό υποθηκοφυλακείο, πληρώνοντας τα τέλη μεταβίβασης και την εφορία και ότι άλλο ζητήθηκε από την πολιτεία να πληρώσω, και το δήλωσα με βάση το νόμο του 1977 πληρώνοντας τα αντίστοιχα ποσά που ζήτησε η πολιτεία. Επίσης μέχρι το 1978 εγκρίθηκε η ηλεκτροδότηση από το κράτος και η παροχή νερού και καταβλήθηκαν και τα αντίστοιχα χρήματα για τη σύνδεση με τα αντίστοιχα δίκτυα. Η γυναίκα που μου το πούλησε, το είχε κληρονομήσει το 1971 από τον πατέρα της, ο οποίος με τη σειρά του είχε αγοράσει τον αγρό το 1930. Όλες αυτές οι αγοραπωλησίες έγιναν με νόμιμα συμβόλαια, που έχουν μετεγραφεί στα κατά τόπους υποθηκοφυλακεία. Δεν καταπάτησα κανένα δάσος και καμία δημόσια έκταση. Πως είναι δυνατόν σήμερα στα 80 μου χρόνια να μου λέτε να πληρώσω αυτά τα εξωφρενικά ποσά για κάτι που έχω νόμιμα αποκτήσει; Είναι δυνατό να με εξομοιώνεται με κάποιον που καταπάτησε δημόσιες εκτάσεις ; Επιπλέον τα πρόστιμα αυτά που διαβάζω σε διάφορα παραδείγματα ιστοσελίδων στο ιντερνετ είναι εκτός πραγματικότητας. Αυτά τα ποσά μπορούν να τα πληρώσουν μόνο οι πολλοί πλούσιοι που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πληρώσουν αυτά τα δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Ενώ για εμάς τους απλούς συνταξιούχους αυτά τα ποσά σημαίνουν δήμευση !! Στα 80 μου χρόνια μου λέτε να πληρώνω για τα επόμενα χρόνια της ζωής μου αυτά τα εξωφρενικά ποσά για κάτι που απέκτησα νόμιμα και πλήρωσα τότε ότι ζητήθηκε από την πολιτεία, δεν καταπάτησα δημόσια έκταση, δεν θα υπάρχει η τακτοποίηση στο μέλλον και δεν θα μπορώ να το μεταβιβάσω στα παιδιά μου. Όλα αυτά που ανέφερα παραπάνω νομίζω ότι πρέπει να τα λάβετε υπόψη και να τροποποιηθούν στο νόμο.