Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 27 Ίδρυση, Σκοπός και Εποπτεία του ΟΦΥΠΕΚΑΣχόλιο του χρήστη Μαρία Σαλωμίδη | 17 Μαρτίου 2020, 21:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Σαλωμίδη' | 17 Μαρτίου 2020, 21:08

    Λόγω ένδειας χρόνου, τα σχόλια παρατίθενται συνολικά και αφορούν κυρίως τα Άρθρα 26-47. Το παρόν σχέδιο νόμου έρχεται να καταργήσει το προϋπάρχον σχήμα (Ν. 4519) χαρακτηρίζοντάς το ως «αναποτελεσματικό». Είναι ωστόσο ευρέως γνωστό ότι η όποια αναποτελεσματικότητα οφειλόταν κατεξοχήν στην ολιγωρία της πολιτείας να στελεχώσει και να χρηματοδοτήσει σωστά τους ΦΔΠΠ και όχι στους ΦΔΠΠ καθεαυτούς, οι οποίοι έχουν εν γένει να παρουσιάσουν σημαντικό έργο παρά τα χρόνια προβλήματα. Ως εκ τούτου, η όποια αλλαγή σχήματος, εφόσον δεν προβλέψει ξεκάθαρα τα απαραίτητα μέσα και πόρους, είναι επίσης καταδικασμένη να αποτύχει. Θα ήταν πολύ πιο θεμιτό λοιπόν εάν η προσπάθεια της πολιτείας για «εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας» επικεντρωνόταν σε αυτά τα προβλήματα αντί να αναλωνόμαστε στην αναδιαμόρφωση του πλαισίου, χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο. Πιο συγκεκριμένα, η κατάργηση της αποκεντρωτικής και συμμετοχικής δομής των ΦΔ δημιουργεί ασυνέπεια ως προς την κοινοτική νομοθεσία (Οδηγία 92/43/ΕΟΚ) εφόσον δεν εξασφαλίζει την ανεξαρτησία, συμμετοχικότητα και τοπικότητα στην εκπόνηση σχεδίων διαχείρισης, όπως άλλωστε προβλέπεται και στο Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης για τη Βιοποικιλότητα (Aichi Targets 2011-2020). Ενώ μεν φαίνεται να επιχειρείται άνοιγμα προς την κοινωνία και τους παραγωγικούς φορείς μέσω των «τοπικών Επιτροπών Διαχείρισης συμβουλευτικού χαρακτήρα» (Άρθρο 35), ο αριθμός των 5-11 μελών ανά επιτροπή στις τεράστιες πλέον χωρικές αρμοδιότητες των μόλις 24 (!) ΜΔΠΠ καθιστά τη ρύθμιση αυτή μάλλον προσχηματική παρά ουσιαστική στην εξασφάλιση συμμετοχικότητας. Εξαιρετικά ανησυχητικό είναι επίσης το γεγονός ότι στους σκοπούς του ΟΦΥΠΕΚΑ (Άρθρο 27) δεν αναφέρεται η προστασία της βιοποικιλότητας! Στις δε αρμοδιότητες του ΟΦΥΠΕΚΑ ή των ΜΔΠΠ δεν προβλέπεται η γνωμοδότηση / συμμετοχή σε περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις έργων τα οποία ενδέχεται να είναι επιζήμια για τις προστατευόμενες περιοχές και τα προστατευτέα αντικείμενα, όπως προβλεπόταν στον Ν. 4519 σύμφωνα και με το άρθρο 6.3 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. Αντ’ αυτού, η σχετική του δράση περιορίζεται στη «διατύπωση εκτιμήσεων για τις ενδεχόμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις των τομεακών αναπτυξιακών πολιτικών»! Εξίσου προβληματική είναι η κατάργηση της αρμοδιότητας φύλαξης από τους ΜΔΠΠ, γεγονός που υπήρξε ανέκαθεν ακανθώδες. Χρειάζεται ριζική αναθεώρηση προκειμένου να προβλεφθεί ικανό σε αριθμό και προσόντα προσωπικό με ανακριτικά καθήκοντα. Τουλάχιστον για το θαλάσσιο περιβάλλον, είναι καλά γνωστό ότι το Λιμενικό Σώμα δεν διαθέτει ούτε τις γνώσεις, ούτε τους πόρους, ούτε τα μέσα για να αναλάβει αυτό τον αναγκαίο ρόλο. Προκειμένου να έχουν νόημα οι μεταβατικές διατάξεις του Άρθρου 43 ώστε πράγματι να εξυπηρετηθεί η συνέχεια των έργων και των δεσμεύσεων των υπάρχοντων ΦΔΠΠ, πρέπει να προβλεφθούν επιπλέον: α) ικανή μεταβατική περίοδος (τουλάχιστον έως τη λήξη της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου 31-12-2023), β) καμία μεταβολή/κατάργηση του ισχύοντος πλαισίου τουλάχιστον έως την πλήρη οργάνωση και στελέχωση των ΜΔΠΠ, και γ) ασφαλής μετάβαση όλου του τρέχοντος προσωπικού, τόσο των 28 παλαιότερων όσο και των 8 νεότερων ΦΔΠΠ. Χρειάζεται επιπλέον να προβλεφθεί ανοικτή και διαφανής διαδικασία σύστασης του ΟΦΥΠΕΚΑ (επιλογή μελών και προέδρου) η οποία δεν φαίνεται να διασφαλίζεται από τα προβλεπόμενα του Άρθρου 28. Τέλος, σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα άρθρα και δη όσα αναφέρονται σε επιτρεπόμενες και μη δραστηριότητες εντός των ΠΠ, εντοπίζονται σημαντικά προβλήματα και ελλείψεις -όπως ήδη επισημάνθηκε από σχετικούς φορείς και πρόσωπα (υπάλληλοι ΥΠΕΝ, Επιτροπή Φύση 2000, Green Tank, WWF κ.α) και θα ήταν σκόπιμο να δοθεί περισσότερος χρόνος και να εξασφαλιστούν ουσιαστικότερες διαβουλευτικές διαδικασίες πριν την τελική τους διαμόρφωση.