• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 12:05

    Η περίπτωση της κατά παρέκκλιση αρτιότητας και οικοδομησιμότητας των γηπέδων εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ., χωρίς περιορισμό προσώπου, που δημιουργήθηκαν από την 17-10-78 μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του Π.Δ. της 24-5-85, προβλέπεται στο τελευταίο αυτό διάταγμα ως υποπερίπτωση της περίπτωσης των κατά παρέκκλιση άρτιων και οικοδομήσιμων γηπέδων με πρόσωπο σε εθνικές, επαρχιακές, κλπ. οδούς. Συγκεκριμένα βάσει του άρθρου 1 παρ. 2 του εν λόγω διατάγματος έτους 1985: «Κατά παρέκκλιση από την προηγούμενη παράγραφο θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα γήπεδα… β) Τα γήπεδα που κατά την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος δ/τος έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικές, Επαρχιακές, Δημοτικές και Κοινοτικές οδούς… και εφ’ όσον έχουν: … δδ) Τα γήπεδα που δημιουργήθηκαν από την 17-10-78, ημέρα δημοσίευσης του π.δ. /6-10-78 (ΦΕΚ 538/Δ) μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος π. δ/τος ελάχιστο εμβαδόν 4.000 μ2». Από εκεί το αντέγραψαν και το διέλαβαν στις παρεκκλίσεις του άρθρου 34 «Μεταβατικές διατάξεις» του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου ως περίπτωση γ. Πλην όμως, επειδή το νομοσχέδιο είναι γονατογραφία, έγινε λάθος (προφανώς) και η ως άνω περίπτωση γ δε φαίνεται να αφορά τα γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. με πρόσωπο (οποιουδήποτε μήκους) επί Εθνικής, Επαρχιακής, κλπ. οδού, όπως προβλεπόταν στο π.δ. έτους 1985, αλλά όλα γενικά τα γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. που δημιουργήθηκαν πριν από το έτος 1978. Οι συνέπειες είναι κωμικοτραγικές: Ένα γήπεδο εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. που δημιουργήθηκε νομότυπα πριν από το έτος 1978 (και το οποίο ήταν έκτοτε και εξακολουθεί να παραμένει μέχρι σήμερα άρτιο και οικοδομήσιμο, ανεξαρτήτως της ύπαρξης ή μη προσώπου επί οδού, διαχρονικά βάσει των διαταγμάτων ετών 1928, 1978, 1985) καθίσταται μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο ΑΜΕΣΑ, με την ψήφιση του νομοσχεδίου, καθ’ ην στιγμή όποιος σπεύσει να δημιουργήσει τυφλά γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. σήμερα, αύριο είτε και μέχρι την ψήφιση και δημοσίευση σε ΦΕΚ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, θα έχει δημιουργήσει (νομιμοποιημένα εκ των υστέρων με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο) άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα (!!!). Δηλαδή, όποιος π.χ. μετά το έτος 2003 συμμορφώθηκε με τη νομιμότητα και φρόντισε τα γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. που δημιούργησε να έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό τουλάχιστον 25 μ., «πιάστηκε κορόιδο» σε σύγκριση με άλλους οι οποίοι δημιούργησαν και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να δημιουργούν τυφλά τέτοια γήπεδα, τα οποία (αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο ως έχει) θα καταστούν άρτια και οικοδομήσιμα «από την πίσω πόρτα» (και μάλιστα αδιάκριτα αν βρίσκονται σε περιοχές που ισχύουν σήμερα αρτιότητες μεγαλύτερου εμβαδού, όπως π.χ. περιοχές Natura). Απίστευτες καταστάσεις «απείρου κάλους», πλην όμως χαρακτηριστικές της ποιότητας του (πανθομολογουμένως ατυχούς και προχειρογραμμένου στο γόνατο) νομοσχεδίου αλλά και της νοοτροπίας αυτών που το κατάρτησαν και οι οποίοι μάλιστα, κατά πληροφορίες (που ελπίζω να διαψευσθούν), φέρονται (εντελώς περίεργα και πάντως πέραν πάσης έννοιας λογικής και δικαίου) αποφασισμένοι να φέρουν στη Βουλή το νομοσχέδιο… ως έχει (!!!). Κατόπιν τούτων, δύο είναι οι εκδοχές: Πρώτη εκδοχή: Μετά τις πολλές δεκάδες σχετικές επισημάνσεις κατά τη διαδικασία της διαβούλευσης, θα σπεύσουν να διορθώσουν τη διατύπωση της ως άνω περίπτωσης γ του άρθρου 34 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, έτσι ώστε η περίπτωση αυτή να ταυτιστεί προς την αντίστοιχη ως άνω περίπτωση δδ) του άρθρου 1, παρ. 2 του π.δ. της 24-5-85. Αυτό πιθανολόγησα πως θα συμβεί και γι’ αυτό το λόγο, σε προηγούμενη παρέμβασή μου, διατύπωσα την άποψη ότι, τελικά, όλα γενικά τα γήπεδα με εμβαδόν τουλάχιστον 4.000 τ.μ. (χωρίς πρόσωπο σε αναγνωρισμένη οδό) θα υποστούν «ξαφνικό θάνατο», ακόμα και αν έχουν δημιουργηθεί μετά το 1978. Η δεύτερη εκδοχή, που φαίνεται να γίνεται γενικά αποδεκτή από το σύνολο σχεδόν όσων παρεμβαίνουν στη διαβούλευση, είναι πως δεν πρόκειται περί αβλεψίας και ότι όλα γενικά τα γήπεδα με εμβαδόν τουλάχιστον 4.000 τ.μ (χωρίς πρόσωπο σε αναγνωρισμένη οδό) που έχουν δημιουργηθεί μετά το 1978 συμπεριλήφθηκαν συνειδητά στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 34 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου. Όμως, αυτή η εκδοχή «σκοντάφτει» όχι μόνον στις προεκτεθείσες κωμικοτραγικές συνέπειες, που υπερβαίνουν κάθε έννοια λογικής και δικαίου, αλλά και στις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της ισονομίας και της ίσης μεταχείρισης, που κακοποιούνται βάναυσα εν προκειμένω, δεδομένου ότι ουδείς απολύτως λόγος υπάρχει τα γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. που δημιουργήθηκαν πριν από το έτος 1978 να τύχουν δυσμενώς άνισης μεταχείρισης έναντι των ομοειδών γηπέδων που δημιουργήθηκαν μεταγενέστερα, μέχρι και την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου είτε και τη δημοσίευση του αντίστοιχου νόμου σε ΦΕΚ. Ας ελπίσουμε ότι θα σταματήσουν την αποπροσανατολιστικού χαρακτήρα προπαγάνδα και ότι, εν τέλει, θα φιλοτιμηθούν και θα αποφασίσουν να σεβαστούν αυτά που υπόσχονται και διατυμπανίζουν δημοσίως περί μη αιφνιδιασμού του 80% των Ελλήνων, διατυπώνοντας τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 34 απλά και ξεκάθαρα, έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτές ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΑ τα γήπεδα που είναι άρτια και οικοδομήσιμα βάσει της κείμενης ΣΗΜΕΡΑ πολεοδομικής νομοθεσίας. Η πιο πάνω απλή διατύπωση, σε μία πρόταση, αρκεί. Τα λοιπά «εκ του πονηρού».