1. Εντός έξι (6) μηνών από την έκδοση του προεδρικού διατάγματος του προηγούμενου άρθρου οι ενδιαφερόμενοι συμπληρώνουν την αίτηση υπαγωγής στις διατάξεις αυτού του νόμου με τα δικαιολογητικά που ορίζονται στο προεδρικό διάταγμα.
2. Εντός δύο (2) μηνών από τη συμπλήρωση των παραπάνω δικαιολογητικών γνωστοποιείται στον ενδιαφερόμενο η αποδοχή ή απόρριψη του αιτήματος. Κατά της απορριπτικής απόφασης είναι δυνατή η άσκηση προσφυγής ενώπιον του κατά τόπον αρμοδίου Διοικητικού Πρωτοδικείου. Η προσφυγή δεν παρατείνει την αναστολή που προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 52 του παρόντος, η οποία λήγει αυτοδικαίως με την έκδοση της απορριπτικής απόφασης.
3. Η γνωστοποίηση αποδοχής του αιτήματος υπαγωγής συνοδεύεται από τον υπολογισμό του καταβλητέου ειδικού προστίμου. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθορίζονται οι όροι και η διαδικασία καταβολής του προστίμου, εφάπαξ ή σε δόσεις.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 55 Απόφαση περί υπαγωγής στις διατάξεις του παρόντος"
#1 Σχόλιο Από ΠΟΛΙΤ ΕΞΩΡ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΛΟΦΟΥ ΑΡΤΕΜΙΔΑΣ Στις 17 Μάρτιος, 2020 @ 13:30
Σχετικά με την υπαγωγή στις διατάξεις του παρόντος δημιουργείται ένα τεράστιο ερώτημα.
Θα υπαχθεί κάποιος πριν την διαδιακασία ανάρτησης του δασικού χάρτη και χωρίς να έχει απορριφθεί η ένσταση του από την Επιτροπή Εξέτασης Αντιρρήσεων?
Με την υπαγωγή αυτομάτως κάποιος δέχεται ότι είναι δασικός και χάνει το όποιο δικαίωμα έχει χωρίς να έχει εξετασθεί ο χαρακτήρας της γης που κατέχει.
Αυτό γεννά πολλά ερωτηματικά και ανησυχία στον πολίτη για το αν πρέπει ή όχι να υπαχθεί στον Νόμο.
Θεωρούμε ότι η υπαγωγή πρέπει να γίνει μετά τη διαδικασία ανάρτησης και απόρριψης της ένστασης από την Επιτροπή Εξέτασης Αντιρρήσεων άλλως δημιουργεί αμφιβολία και ενδεχομένως ανισονομία. Συνεπώς πρέπει να τροποποιηθεί η παράγραφος 1 ως εξής:
1. Εντός έξι (6) μηνών από την έκδοση του προεδρικού διατάγματος του προηγουμένου άρθρου σε περιοχές που έχουν αναρτηθεί οι δασικοί χάρτες και απορριφθεί οι ενστάσεις από την Επιτροπή εξέτασης Αντιρρήσεων οι ενδιαφερόμενοι οφείλουν να συμπληρώσουν την αίτηση υπαγωγής στις διατάξεις αυτού του νόμου με τα δικαιολογητικά που θα θα έχει ορίσει το προεδρικό διάταγμα. Για περιοχές που δεν έχουν αναρτηθεί οι δασικοί χάρτες οι ενδιαφερόμενοι θα υπάγονται μετά την εξέταση και απόρριψη της ένστασης τους από την Επιτροπή Εξέτασης Αντιρρήσεων.
#2 Σχόλιο Από Φορείς κ Κινήσεις για την προστασία των ρεμάτων Στις 17 Μάρτιος, 2020 @ 21:17
Η δημόσια διαβούλευση ενός τόσο σημαντικού νομοσχεδίου για τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας», εν μέσω καραντίνας στην οποία έχει μπει η χώρα μας και κατ’οίκον περιορισμού των πολιτών, δεν προάγει τις αρχές της διαβούλευσης και της απρόσκοπτης συμμετοχής σε αυτή σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σύμβαση Aarhus, σχετικές οδηγίες ΕΕ και την εθνική νομοθεσία. Ενδεικτικά, υπάρχει αδυναμία σύγκλισης συλλόγων, κινημάτων πολιτών, περιβαλλοντικών ΜΚΟ κλπ, αλλά και οργάνων των οποίων οι απόψεις είναι καίριες για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο όπως πχ Επιτροπή Φύση 2000. Η απομακρυσμένη επαφή μέσω διαδικτύου δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις διαδικασίες ζωντανού διαλόγου εντός των συλλογικοτήτων και οργάνων τα οποία αδυνατούν να συγκληθούν ώστε να λάβουν αποφάσεις.
Ζητάμε λοιπόν να πράξετε το αυτονόητο και να αποσύρετε το νομοσχέδιο με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας» και τη σχετική διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης τουλάχιστον έως ότου επανέλθει η χώρα στην κανονικότητα.
Δεδομένου όμως ότι η δημόσια διαβούλευση κακώς μέχρι σήμερα δεν έχει αποσυρθεί, υποβάλλουμε τις παρακάτω σύντομες παρατηρήσεις και επιφυλασσόμαστε για πιο αναλυτικές παρατηρήσεις και προτάσεις, ύστερα από μια πιο εκ βάθους μελέτη και σύγκλιση των οργάνων μας προκειμένου να παρθούν συλλογικές αποφάσεις:
Οι αποκαλούμενες «οικιστικές πυκνώσεις», κρίθηκαν από την ολομέλεια του ΣτΕ (ΣτΕ 685/2019) ως αντικείμενες στο αρθ. 24 παρ.1 του Συντάγματος.
Από το προτεινόμενο νομοσχέδιο προβάλλεται, μία παράλληλη και ξέχωρη διαδικασία από την ανάρτηση του Δασικού Χάρτη, εντός των ιωδών περιγραμμάτων, η οποία προβλέπει την τακτοποίηση των κατοικιών και των συνοδών κατασκευών για διάστημα 30 ετών. Για την υπαγωγή στην εν λόγω ρύθμιση ο ενδιαφερόμενος πρέπει να υποβάλλει αίτημα με παράβολο και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, ενώ στη συνέχεια καταρτίζεται οικονομοτεχνική μελέτη σε επίπεδο περιφέρειας (εξαιρέσεις ισχύουν για Αττική, Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική), η οποία αποφαίνεται ως προς τις συνέπειες διατήρησης ή κατεδάφισης των αυθαίρετων κατασκευών. Οι προδιαγραφές των μελετών, η διαδικασία ανάθεσης και έγκρισης τους θα είναι αντικείμενο σχετικής ακόλουθης Υπουργικής Απόφασης. Στη συνέχεια, λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω μελέτες, για να μοιάζει η όλη διαδικασία σύννομη με τις επιταγές του ΣτΕ, προβλέπεται η έκδοση προεδρικού διατάγματος που θα καθορίζει, τις περιοχές όπου εφαρμόζεται η τακτοποίηση, τα πρόστιμα, η αναστολή των ήδη ληφθέντων διοικητικών κυρώσεων, οι δράσεις του δασικού ισοζυγίου, κ.λ.π. (βλπ. αρθ. 54 «Περιεχόμενο του προεδρικού διατάγματος»)
Η παράλληλη αυτή διαδικασία τακτοποίησης των αυθαιρέτων, η οποία καταργεί την αξία του Δασικού Χάρτη και του Δασολογίου, δεν προσδίδει κανένα αίσθημα δικαίου, ενώ τιμωρεί ουσιαστικά όσους δεν πρόλαβαν ή δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να οικοδομήσουν. Κανονικά αυτή η διαδικασία τακτοποίησης θα έπρεπε να ακολουθεί τη διαδικασία εξέτασης των αντιρρήσεων του αρθ.18 του ν.3889/2010 και όχι να προηγείται ή να γίνεται παράλληλα, πόσο δε μάλλον να γίνεται ανεξάρτητα και παραβλέποντας τον ισχύοντα νόμο (3889/10) και το ίδιο το Σύνταγμα (απόφαση ΣτΕ 685/19).
Το νομοσχέδιο, με τα άρθρα 50 έως 55, προσθέτει έναν ακόμη τρόπο διευθέτησης (και ενθάρρυνσης) της αυθαίρετης δόμησης. Η αντίστοιχη αντιμετώπιση των κατασκευών και ιδιοκτησιών εντός μη εγκεκριμένων οικισμών της παρ. 2β του αρθ. 23 του ν. 3889/2010, όπως ορίζεται στο αρθ. 24 του ίδιου νόμου, προβλέπει μία πολύ πιο διαφορετική διαδικασία από αυτή της τακτοποίησης. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι, πώς γίνεται μία αυθαίρετη κατασκευή εντός δασικής έκτασης να αντιμετωπίζεται με πολύ πιο ευνοϊκούς όρους, όταν υπάγεται μέσα στα αμφιλεγόμενα όρια μιας οικιστικής πύκνωσης και με αυστηρότερους όρους όταν υπάγεται μέσα σε ένα μη εγκεκριμένο Σχέδιο Πόλης. Πρόκειται ξεκάθαρα για άνοιγμα ενός ακόμη παραθύρου παρανομίας στην, ήδη διάτρητη από τις πολιτικές λαθροχειρίες και σκοπιμότητες του παρελθόντος, περιβαλλοντική νομοθεσία.
Στο πνεύμα της απόφασης του ΣτΕ 685/2019 εξάλλου, επικρίνεται όχι μόνο η εξαίρεση της ανάρτησης των οικιστικών πυκνώσεων, αλλά και η ίδια η διαδικασία οριοθέτησή τους και εφαρμογής των κριτηρίων από τις αρμόδιες υπηρεσίες των Δήμων. Το παρόν νομοσχέδιο όμως, δεν εξετάζει τα κριτήρια προσδιορισμού των οικιστικών πυκνώσεων, ούτε τροποποιεί σε καμία περίπτωση τα συγκεκριμένα όρια και περιορίζεται στην παρ. 1α του αρθ. 51 όπου «Οικιστικές πυκνώσεις ορίζονται οι συγκεντρώσεις κατοικιών, οι οποίες παρουσιάζουν εν τοις πράγμασι λειτουργική ενότητα λόγω της εγγύτητας μεταξύ τους και της εξυπηρέτησής τους από κοινά δίκτυα (όδευση, ενέργεια, ύδρευση κ.λπ.).» Ο νομοθέτης δηλαδή, περιορίζεται να συμμορφωθεί με τις επιταγές του ΣτΕ, μόνο ως προς το τυπικό κομμάτι της έκδοσης ΠΔ και της ανάρτησης των εκτάσεων των οικιστικών πυκνώσεων.
Η επίλυση ενός υπαρκτού διαχρονικού προβλήματος δεν μπορεί να γίνει εν νυκτί με όρους τακτοποίησης, απαιτεί συναίνεση, αποφασιστικότητα και μακροχρόνιες διαδικασίες που πρέπει να βασίζονται σε ένα εγκεκριμένο γενικό σχεδιασμό. Οι προτεινόμενες μελέτες θα πρέπει να εξαρτώνται από το χωρικό και αναπτυξιακό σχεδιασμό της εκάστοτε περιοχής, να αποτελούν μέρος Τοπικών Χωρικών Σχεδίων, ΓΠΣ, κλπ. και να εγκρίνονται από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες και ειδικότερα της Δασικής. Καμία όμως λύση για την αυθαίρετη δόμηση δεν μπορεί να σταθεί αν δεν εξασφαλίζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Η τακτοποίηση των 30 ετών δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επίλυση αυτού του σοβαρού προβλήματος.
Προτείνεται η πλήρης διαγραφή των άρθρων 50-55 και η εξέταση του ζητήματος σε ένα ευρύτερο πλάνο, το οποίο θα αποτυπώνεται σε ένα νέο ρυθμιστικό σχέδιο το οποίο θα συνταχθεί σε συνεργασία με τη δασική υπηρεσία και τα σχέδια διαχείρισης και προστασίας των δασών και δασικών εκτάσεων τα οποία εκπονεί. Αν απαιτηθεί, για την εφαρμογή επιτέλους, αληθινής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, οι αυθαίρετες κατασκευές (οικίες, αποθήκες, ναΐσκοι, ναοί κλπ) να απομακρυνθούν αφού απαλλοτριωθούν προς αποζημίωση των ιδιοκτητών που έχουν καταβάλλει φόρους, τέλη κλπ, και να εφαρμοστεί ένας σοβαρός και απαράβατος πλέον, σχεδιασμός.