Άρθρο 12 Διασφάλιση Υλοποίησης των Έργων

Σίγουρα το άρθρο 12 κινείται στην σωστή κατεύθυνση για να υπάρξει σίγουρη υλοποιήση του έργου από τους επενδυτές και διασφάλιση της πολιτείας για αύξηση των ΑΠΕ.Όμως με το παρόν δεν διασφαλίζεται ο επενδυτής ούτε το ίδιο το έργο με υλοποίηση σε περίπτωση που οι προθεσμίες που αναφέρονται δεν μπορούν να τηρηθούν λόγω υπαιτιότητας των εκάστοτε υπηρεσιών δημόσιας διοίκησης.Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι,ανάλογα την περίπτωση, όταν η εκάστοτε υπηρεσία έχει προθεσμία να απαντήσει εντός 30 ημερών και δεν το κάνει,παρόλου που ο νόμος αναφέρει ότι αυτόματα θεωρείται θετική εισήγηση οι υπόλοιπες υπηρεσίες δεν προχωράνε σε δικιά τους αξιολόγηση καθώς πολλές φορές οι υπηρεσίες αλληλοεξαρτόνται και αναμένουν τις απαντήσεις της προηγούμενης.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα χρονικά περιθώρια με την υπάρχουσα κατάσταση να είναι αδύνατο να διασφαλιστούν.
Προτάσεις
-Θα πρέπει να προβλεφθεί ότι οι υπηρεσίες δεν αλληλοεξαρτόνται και η καθεμία απαντάει στο εκάστοτε θέμα αναξάρτητα.
-Ο επενδυτής θα πρέπει να αυτόματα να παίρνει παράταση της άδειας αφού αποδείξει με πρωτόκολλα υπηρεσίων,επίσημα έγγραφα κλπ στο υπουργείο ότι η καθυστέρηση οφείλεται σε υπαιτιότητα των υπηρεσίων δημοσίας διοίκησης
-Το υπουργείο θα πρέπει να δημιουργήσει μια υπηρεσία ελεγκτικού μηχανισμού όλης της αδειοδοτικής διαδιακασίας και να παρεμβαίνει άμεσα ώστε να επιλύει τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργούνται ως κεντρική διοίκηση και να ξεμπλοκάρουν τάχιστα οι επενδύσεις ΑΠΕ.

Δεδομένης της έκτασης του νομοσχεδίου, της πληθώρας από διατάξεις που χρήζουν σοβαρής ανάλυσης, του εντοπισμού σειράς από πολύ προβληματικές διατάξεις, και των τομέων που αγγίζει το νομοσχέδιο, θεωρούμε απαραίτητη την παράταση της διαβούλευσης τουλάχιστον μέχρι το τέλος του Μαρτίου.

Το ιστολόγιο «Λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός» συμφωνεί καταρχήν με όλους όσους ζητούν παράταση της διαβούλευσης, ωστόσο, λόγω και των ειδικών συνθηκών που έχει διαμορφώσει η πανδημία κορονοϊού, προτείνει τη συνολική απόσυρση του εντελώς προβληματικού νομοσχέδιου.

Ειδικά για το Άρθρο 12:
Η προχειρότητα σύνταξης του νομοσχέδιου αποδεικνύεται από την παράγραφο 1 του Άρθρου 12, όπου υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στην ολόγραφη (πέντε) και την αριθμητική (25) τιμή. Τα πέντε χρόνια ισχύος της Βεβαίωσης Παραγωγού είναι πολύ μικρός χρόνος για υλοποίηση επενδύσεων, τα εικοσιπέντε είναι πολύ μεγάλος για το είδος επενδύσεων που προορίζεται να καλύψει, πολύ περισσότερο αν ανανεωθεί για άλλα 25. Προτείνεται αρχική ισχύς είκοσι (20) ετών, με δυνατότητα παράτασης ανά δεκαετία.

Η πρόβλεψη εγκατάστασης φωτοβολταϊκών και χερσαίων αιολικών σταθμών σε περιοχές Natura πρέπει να απαλειφθεί εντελώς, στις περιοχές αυτές δεν πρέπει να επιτρέπεται τέτοια επέμβαση. Ειδικά για τα χερσαία αιολικά πρέπει να διακοπεί κάθε περαιτέρω ανάπτυξη στο σύνολο της χώρας, καθώς στο τέλος του 2019 έχουμε ήδη βάλει πάνω από 3500MW, τα οποία αποδείχθηκαν στην πράξη εντελώς αναξιόπιστη χρυσοπληρωμένη ηλεκτροδότηση. Τα πάνω από 3500MW χερσαία αιολικά, διασκορπισμένα σε ολόκληρη τη χώρα, αποδείχθηκαν εντελώς ανίκανα ν’ αντικαταστήσουν αξιόπιστα έστω και μία παλιά λιγνιτική μονάδα των 300MW.

Η προχειρότητα σύνταξης του νομοσχέδιου αποδεικνύεται από την παράγραφο 1 του Άρθρου 12, όπου υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στην ολόγραφη (πέντε) και την αριθμητική (25) τιμή. Τα πέντε χρόνια ισχύος της Βεβαίωσης Παραγωγού είναι πολύ μικρός χρόνος για υλοποίηση επενδύσεων, τα εικοσιπέντε είναι πολύ μεγάλος για το είδος επενδύσεων που προορίζεται να καλύψει, πολύ περισσότερο αν ανανεωθεί για άλλα 25. Προτείνεται αρχική ισχύς είκοσι (20) ετών, με δυνατότητα παράτασης ανά δεκαετία.
Η πρόβλεψη εγκατάστασης φωτοβολταϊκών και χερσαίων αιολικών σταθμών σε περιοχές Natura πρέπει να απαλειφθεί εντελώς, στις περιοχές αυτές δεν πρέπει να επιτρέπεται τέτοια επέμβαση. Ειδικά για τα χερσαία αιολικά πρέπει να διακοπεί κάθε περαιτέρω ανάπτυξη στο σύνολο της χώρας, καθώς στο τέλος του 2019 έχουμε ήδη βάλει πάνω από 3500MW, τα οποία αποδείχθηκαν στην πράξη εντελώς αναξιόπιστη χρυσοπληρωμένη ηλεκτροδότηση. Τα πάνω από 3500MW χερσαία αιολικά, διασκορπισμένα σε ολόκληρη τη χώρα, αποδείχθηκαν εντελώς ανίκανα ν’ αντικαταστήσουν αξιόπιστα έστω και μία παλιά λιγνιτική μονάδα των 300MW.

Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, η Καλλιστώ και η Ελληνική Εταιρία για την Προστασία της Φύσης παραπέμπουν στα σχόλια που έχουν αναρτήσει από κοινού στο άρθρο 1 του Σχεδίου νόμου και τα οποία αφορούν συνολικά το Σχέδιο νόμου.

Οι διατάξεις που περιέχονται στα άρθρα 1 έως 47 του Σχεδίου νόμου παραβιάζουν το άρθρο 24 του Συντάγματος, το γράμμα και το πνεύμα της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, γενικές αρχές, όπως η αρχή της πρόληψης και θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το άρθρο 37 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Ακόμη, καταγγέλλεται η προσχηματικότητα της διαδικασίας διαβούλευσης, καθώς το ΥΠΕΝ δεν έκανε δεκτό το κοινό αίτημα των περιβαλλοντικών οργανώσεων για παράταση της διαδικασίας διαβούλευσης, παρά τις εξαιρετικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί το τελευταίο διάστημα – ελέω κοροναϊού – και παρά το ότι κατά την πρόσφατη διμηνιαία συνάντηση με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τον Φεβρουάριο 2020, υπήρξε διαβεβαίωση προς όλες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις που ήταν παρούσες ότι θα υπήρχε επαρκής χρόνος για τη διαβούλευση.

Παρ. 1: Η λογική της αύξησης από τα 15 χρόνια όπως ίσχυε για τις άδειες παραγωγής, σε 25 με τη βεβαίωση με δυνατότητα παράτασης κατά 25 έτη, επί της ουσίας «κλειδώνει» το σύστημα και τη γη σε όσους έχουν ήδη επενδύσει ή προχωρούν σε επενδύσεις και μάλιστα εφόσον προτιμώνται οι μεγαλύτερες σε κλίμακα εξ αυτών, μικραίνουν τα περιθώρια για την ύπαρξη μικρότερων έργων. Θεωρούμε ιδιαίτερα προβληματική τη διάταξη αυτήν και προτείνουμε να παραμείνει το ίδιο καθεστώς που ισχύει ως προς τη διάρκεια ζωής.

Παρ. 2: Η χρονική σύντμηση της προθεσμίας για αίτηση χορήγησης ΑΕΠΟ επί της ουσίας συμπιέζει τις δικλίδες περιβαλλοντικής προστασίας, αφού ωθεί του επενδυτές στην εκπόνηση περιβαλλοντικών μελετών σε μικρό χρονικό διάστημα. Προτείνεται η αύξηση της προθεσμίας σε 12 και 24 μήνες αντίστοιχα προκειμένου να υπάρχει αρκετός χρόνος για ουσιώδεις μελέτες.

Παρ. 3: Το τέλος δέσμευσης φυσικού χώρου εγκατάστασης το οποίο ορίζεται σε εκατόν πενήντα (150) ευρώ ανά MW Μέγιστης Ισχύος Παραγωγής για κάθε μήνα παράτασης προτείνεται να μπορεί να επιστραφεί στις ενεργειακές κοινότητες εφόσον δεν καταφέρουν να προχωρήσουν.

Άρθρο 12, παρ. 2

Ως γνωστόν, απαραίτητο δικαιολογητικό για την κατάθεση της αίτησης για Οριστική Προσφορά Σύνδεσης είναι η ΑΕΠΟ. Συνεπώς, δεν είναι κατανοητή η διακριτή αναφορά της στο σημείο 2 (ββ).

Στο σημείο 2(γ) δεν είναι σαφές το σημείο αναφοράς υπολογισμού του χρόνου, ως το διπλάσιο χρονικό διάστημα (παράγραφος Α δεν υφίσταται στο κείμενο του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου): είναι το διπλάσιο χρονικό διάστημα από τα χρονικά ορόσημα των ώριμων τεχνολογιών των φωτοβολταϊκών και χερσαίων αιολικών σταθμών, ή από αυτά που τίθενται στις λοιπές τεχνολογίες των σταθμών ΑΠΕ (συμπεριλαμβανομένων των υβριδικών); Κατά τη γνώμη μας, το σημείο αναφοράς θα πρέπει να είναι αυτό των λοιπών τεχνολογιών ΑΠΕ.

Τέλος, από τα χρονικό ορόσημο που τίθεται για τις λοιπές τεχνολογίες ΑΠΕ (συμπεριλαμβανομένων των υβριδικών) δεν διασφαλίζεται η υλοποίηση των έργων, καθώς ο επενδυτής απλά με την κατάθεση της αίτησης για Οριστική Προσφορά Σύνδεσης δεν υποχρεούται να συνυποβάλει την εγγυητική επιστολή και, κατ’ επέκταση, δεν δεσμεύεται για την αποδοχή της και την περαιτέρω υλοποίηση του έργου.

ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Β ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕ

Είναι, πλέον, σημαντικό να υπάρξει, για όλα τα νέα έργα ΑΠΕ, ισότιμη δημοσιονομική μεταχείριση στις οικονομικές τους, υπέρ του Δημοσίου, επιβαρύνσεις (φόροι, τέλη, κλπ.). Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για έργα ΑΠΕ που συμμετέχουν σε διαγωνισμούς για την εξασφάλιση καθεστώτος στήριξης FΙP, όπως είναι τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά. Στη βάση της αναγκαίας αυτής ισοτιμίας, θα πρέπει να θεσπιστεί και για τα Φ/Β κάτω των 20 MW η κράτηση του 3% υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των κατοίκων των Δήμων στους οποίους εγκαθίστανται αυτά τα έργα και του Πράσινου Ταμείου.

Περαιτέρω, και όσον αφορά στις προθεσμίες που τίθενται για την ωρίμανση της αδειοδότησης επί ποινή αυτοδίκαιης παύσης της Βεβαίωσης Παραγωγού ΗΕ ΑΠΕ (Άρθρο 12, Παρ. 2, και ιδιαίτερα 2.α.ββ), είναι απαραίτητο να προβλεφθεί για λόγους ισονομίας ότι οι καθυστερήσεις που τυχόν προκύψουν από τη μη τήρηση εκ μέρους των γνωμοδοτούντων και αδειοδοτούντων δημοσίων υπηρεσιών των προθεσμιών που ορίζονται στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου γι αυτές δεν θα πρέπει να προσμετρώνται στις προθεσμίες που ορίζονται στο Άρθρο 12 για τους επενδυτικούς φορείς.

Το αντικείμενο του προτεινομένου νομοσχεδίου κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικό. Περιέχει όμως πολύπλοκες διατάξεις που απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση του θεσμικού πλαισίου και συστηματική επιστημονική αντιμετώπιση, γιατί δεν επιδέχονται οποιεσδήποτε ερμηνείες καθώς σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτείται να αντιμετωπιστούν εποικοδομητικά οι διαχρονικά διαπιστωμένες δυσλειτουργίες του συστήματος προστασίας των ευαίσθητων περιβαλλοντικά περιοχών. Θεωρούμε επομένως απαραίτητη την παράταση της διαβούλευσης. Έναν επιπλέον λόγο συνιστά η διαμορφωθείσα κατάσταση λόγω της πανδημίας.

Υπάρχουν τεράστια προβλήματα στην αδειοδότηση φωτοβολταϊκών (φ/β) σταθμών.

Όπως είναι γνωστό η εγκατάσταση φ/β σταθμών επιτρέπεται σε δασικές εκτάσεις (όχι σε δάση).

Παρόλα αυτά, υπάρχει μία παράλογη απαγόρευση: Υπάρχουν δασικές εκτάσεις που εκχερσώθηκαν, και παραχωρήθηκαν για δασική χρήση. Στις εκτάσεις αυτές σύμφωνα με εγκύκλιο του ΥΠΕΚΑ – ΑΔΑ:ΩΑ3Ε0-ΕΔΤ, η οποία ερμηνεύει το Ν.3208/2003 – άρθρο 17, παρ.1, θεωρείται ότι δεν επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης τέτοιων εκτάσεων. Αυτό γιατί σύμφωνα με το νόμο: «Δημόσια και ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για γεωργική ή δενδροκομική καλλιέργεια με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως αυτές κατά καιρούς ίσχυσαν και κωδικοποιήθηκαν με τα άρθρα 14 έως και 27 του Δασικού Κώδικα, εφόσον αξιοποιήθηκαν κατά τους όρους της παραχώρησης ή της εκχέρσωσης, εκδόθηκαν οριστικά παραχωρητήρια και ουδέποτε μετέβαλαν τη χρήση για την οποία παραχωρήθηκαν δεν υπάγονται καθ` οιονδήποτε τρόπο στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και μπορούν να διαθέτουν για χρήση, συναφή προς το σκοπό της παραχώρησης.»

Το παράλογο έγκειται στα ακόλουθα:
– Αν η έκταση η οποία ήταν δασική, παρέμενε μέχρι και σήμερα δασική θα επιτρεπόταν η εγκατάσταση φ/β
– Σήμερα που η έκταση είναι γεωργική επιτρέπεται η εγκατάσταση φ/β (καθώς τέτοιες εκτάσεις δεν είναι ΓΓΥΠ)
– Σε έκταση που ήταν δασική και παραχωρήθηκε για αγροτική χρήση όμως δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση φ/β

Υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες περιπτώσεις φ/β οι οποίες έχουν υποβάλλει αιτήσεις άδειας παραγωγής στη ΡΑΕ, και θα κληθούν να πληρώσουν το τέλος καταχώρησης, χωρίς να ξέρουν αν θα επιλυθεί το προφανές πρόβλημα.

Παρακαλούμε όπως άμεσα προβλέψετε ότι : «Σε δασικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για γεωργική ή δενδροκομική καλλιέργεια με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, επιτρέπεται η εγκατάσταση σταθμών ΑΠΕ»

Θα πρέπει να λυθεί και το πρόβλημα της εγκατάστασης φωτοβολταϊκων σε εκτάσεις ΔΑ, οι οποίες ήταν δασικές εκτάσεις προ του 1945, αλλά αγροτικές σήμερα. Το πρόβλημα προκύπτει γιατί αυτές δύναται να χαρακτηριστούν αναδασωτέες. Ωστόσο, παρόλο που ακόμα και σε αναδασωτέες εκτάσεις (ΑΝ) επιτρέπονται άλλες τεχνολογίες ΑΠΕ (βλ. ΣΤΕ 2579/2018, όπου επιτρέπεται σε αιολικά να μπαίνουν σε αναδασωτέες εκτάσεις), τα φωτοβολταϊκά δεν επιτρέπονται σε αυτές (ΑΝ) καθώς ούτε και σε ΔΑ ενώ επιτρέπονται σε δημόσιες δασικές (ΔΔ), πράγμα παράλογο.

Παρ. 2.β. Προθεσμίες για λοιπές τεχνολογίες.
Θεωρούμε ότι και για τα ΜΥΗΕ πρέπει να προβλεφθεί ένα ενδιάμεσο χρονικό διάστημα ελέγχου έτσι ώστε να αποφευχθεί η δέσμευση θέσεων για 3 έτη και η κατάθεση αιτήσεων ανώριμων και πρόχειρα σχεδιασμένων έργων με μόνο στόχο την δέσμευση του διαθέσιμου πόρου. Για το λόγο αυτό και με δεδομένες τις αυξημένες απαιτήσεις της νομοθεσίας για την σύνταξη των ΜΠΕ για τα ΜΥΗΕ προτείνουμε:
• Κατάθεση ΜΠΕ εντός 12 μηνών από την έκδοση της Βεβαίωσης Καταχώρησης. Το χρονικό διάστημα δεν παρατείνεται σε περίπτωση τροποποιήσεων που τυχόν υποβληθούν πριν την υποβολή της ΜΠΕ.
• Θέσπιση διαδικασιών για τους αδειοδοτούντες και γνωμοδοτούντες φορείς με τήρηση συγκεκριμένων χρονικών διαστημάτων έτσι ώστε επιτευχθεί μείωση του χρόνου έκδοση της ΑΕΠΟ σε λιγότερο από 2 έτη.
• Απαίτηση συμπληρωματικών στοιχείων και κατάθεσή τους εντός συγκεκριμένων χρονικών διαστημάτων.
Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους του ΕΣΕΚ, με δεδομένη την ιδιαιτερότητα των ΜΥΗΕ, της δύσκολη και χρονοβόρας αδειοδοτικής τους διαδικασίας αλλά και του μικρού πλήθους των προς υλοποίηση έργων, προτείνουμε τα εξής:
• Κατάθεση αίτησης για λήψη οριστικής προσφοράς σύνδεσης εντός ενός μηνός από τη λήψη της βεβαίωσης.
• Χορήγηση οριστικής προσφοράς σύνδεσης με κατάθεση του 50% της εγγυητικής επιστολής με διάρκεια 3 ετών. Κατάθεση του υπόλοιπου 50% της εγγυητικής με την λήψη της ΑΕΠΟ. Σε περίπτωση μη χορήγησης ΑΕΠΟ εντός 3 ετών από τη λήψη της οριστικής προσφοράς με αποδεδειγμένη υπαιτιότητα του επενδυτή, κατάπτωση της εγγυητικής και παύση ισχύος της βεβαίωσης (άδειας παραγωγής).

Η παράγραφος 2.α.ββ ορίζει ότι η Βεβαίωση παύει αυτοδικαίως εάν δεν ληφθεί Οριστική Προσφορά Σύνδεσης εντός 3 ετών. Θα πρέπει να τροποποιηθεί με βάση τα όσα είχαν ανακοινωθεί και να τεθεί προθεσμία που να είναι σε πλήρη έλεγχο του επενδυτή (δεν. θα πρέπει να εξαρτάται η προθεσμία από παράγοντες εκτός του ελέγχου από τον φορέα. Είναι προτιμότερη η αρχική πρόταση με υποχρέωση αίτησης για Οριστική Προσφορά εντός Χ2 μηνών από την έκδοση της ΑΕΠΟ. Επίσης είναι πολύ σημαντικό ότι θα πρέπει ο επενδυτής να έχει την δυνατότητα να ανακαλέσει τη Βεβαίωσή του και να λάβει πίσω το σχετικό τέλος σε περίπτωση κορεσμένου δικτύου με αίτησή του εντός 3 μηνών από τη δημοσιοποίηση της πράξης κορεσμού.

Σχετικά με την παράγραφο 4, Θα πρέπει να υπάρχει κάποια συνεννόηση με τον επενδυτή για αποφυγή λαθών και ένας ελάχιστος χρόνος θεραπείας (έως 4 μήνες για μια μόνο φορά με κάποιο εύλογο πρόστιμο εφόσον είναι υπαιτιότητα του επενδυτή).

Σχετικά με την παράγραφο 8, οι προθεσμίες του παρόντος αναστέλλονται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
(ι) αν ο σταθμός χωροθετείται σε περιοχή με κορεσμένο δίκτυο, για όσο χρόνο διαρκεί ο κορεσμός,
(ιι) αν οποιαδήποτε υπηρεσία ή φορέας που γνωμοδοτεί ή εγκρίνει την αδειοδότηση ή την υλοποίηση του έργου, δεν απαντά ή δεν αποφαίνεται για τη χορήγηση οποιασδήποτε άδειας ή έγκρισης ή γνωμοδότησης ή την έκδοση οποιουδήποτε πρωτοκόλλου, πιστοποιητικού ή συναφούς εγγράφου ζητείται για την αδειοδότηση, την υλοποίηση ή τη λειτουργία του έργου εντός της προθεσμίας που προβλέπει η νομοθεσία, είτε αυτή είναι αποκλειστική είτε όχι, και σε περίπτωση που δεν προβλέπεται τέτοια προθεσμία, εντός δύο μηνών από την υποβολή του σχετικού αιτήματος, και για όσο χρόνο έχει παρέλθει από την άπρακτη παρέλευση της ως άνω προθεσμίας,
(ιιι) λόγω δικαστικής αναστολής ισχύος κάποιας ή κάποιων εκ των αδειών ή εγκρίσεων του έργου και για όσο χρόνο διαρκεί η αναστολή αυτή,
(ιv) για λόγο ανωτέρας βίας και για όσο χρόνο διαρκεί αυτός».

Παράγραφος 3:

Για ένα έργο 10MW το κόστος για 12μηνη παράταση είνα 18.000€ το οποίο θεωρούμε ότι είναι πολύ ηψηλό. Προτείνουμε την μείωση του στα 75€ ανά MW και ανά μήνα παράτασης.

Προτείνεται η τροποποίηση της διάταξης της υποπερίπτωσης (αα) της περίπτωσης (α) της παραγράφου (2) του άρθρου 12 ως ακολούθως:
«Για τους σταθμούς που εγκαθίστανται σε περιοχές NATURA ή για τους οποίους απαιτείται Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση η εν λόγω προθεσμία παρατείνεται κατά δώδεκα (12) μήνες».