- Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας - http://www.opengov.gr/minenv -

Κανονισμός Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ)

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα (Ανοιχτό | Κλείσιμο)

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Κανονισμός Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ)"

#1 Σχόλιο Από Τριαντάφυλλος Καραγεώργης Στις 27 Αύγουστος, 2010 @ 11:07

Το θέμα της επίπτωσης των μεταλλευτικών/λατομικών εργασιών στα νερά, επιφανειακά και υπόγεια, είναι πολύ σημαντικό για να αντιμετωπιστεί με μια γενικόλογη ειδική μελέτη που θα αποτελεί τμήμα της τεχνικής μελέτης του αρθρ. 4. Είναι απολύτως απαραίτητο, να γίνονται σαφείς υπολογισμοί των αναμενόμενων εισερχόμενων-εξερχόμενων ποσοτήτων νερού στο μεταλλευτικό/λατομεικό έργο, εκτιμήσεις των επιπτώσεων, ποιοτικών ποσοτικών, στο συνολικό υδατικό δυναμικό της ευρύτερης περιοχής, κ.α. Τα παραπάνω θέματα είναι αυτά που «καίνε» τις τοπικές κοινωνίες και ως εκ τούτου θα πρέπει πλέον να μιλάμε για Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτων Μεταλλευτικού/Λατομικού Έργου σε επίπεδο υδρογεωλογικής λεκάνης. Ανάλογα με την σημαντικότητα των επιπτώσεων θα πρέπει να αναθεωρείται το ισχύον Σχέδιο Διαχείρισης Λεκάνης Ποταμού του Ν. 3199/2003.

Σε ότι αφορά τις μελέτες οριοθέτησης ρεμάτων που περιλαμβάνονται εντός μεταλλευτικών/λατομικών περιοχών του (άρθρο 86, παρ. κα) δεν διευκρινίζεται αν αυτή απαιτείται σε όλες τις περιπτώσεις (π.χ. μικρά εποχικά ρέματα, ύπαρξη κοιτάσματος εντός κοίτης, κ.α.)

Μηχανικοί μεταλλείων και γεωλόγοι είναι οι δυο κύριες ειδικότητες, ανώτατης εκπαίδευσης, που απασχολούνται επαγγελματικά στην μεταλλευτική/λατομική βιομηχανία. Δεν βλέπω πραγματικά το λόγο, ειδικά όταν ο κλάδος βάλλεται από παντού και με διάφορους τρόπους, να μην υπάρχει τουλάχιστον μεταξύ των εμπλεκόμενων ειδικοτήτων σεβασμός και αμοιβαιότητα! Δυστυχώς, το σχέδιο για τον νέο ΚΜΛΕ σε πολλά σημεία θυμίζει και πάλι περισσότερο οδηγό επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών μεταλλείων παρά ΚΜΛΕ (βλ. σύσταση Επιθεωρήσεων Μεταλλείων, ορισμό Τ.Α., δικαίωμα υπογραφής μελετών κ.α.).

#2 Σχόλιο Από PAPAYANNIS ANDREAS Στις 27 Αύγουστος, 2010 @ 13:10

ΑΞΙΟΤΙΜΟΙ ΚΥΡΙΟΙ,
ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΗΣΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΣΤΑ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΟΤΙ Σ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΗ.
ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΜΕ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΑΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

#3 Σχόλιο Από ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑΣ Στις 27 Αύγουστος, 2010 @ 13:33

Άρθρο 80 παρ. 2: Η εξόρυξη στη ψηλότερη βαθμίδα, πρέπει να σταματάει σε απόσταση, το λιγότερο, 8 Μ απ’ τα όρια του μεταλλευτικού ή λατομικού χώρου.

Για την ορθολογική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου θα πρέπει η παραπάνω παράγραφος να εξαλειφθεί. Με την ισχύ του όρου αυτού, ένα σημαντικό τμήμα των κοιτασμάτων παραμένει ανεκμετάλλευτο.

Άρθρο 17 παρ.2: Προϊστάμενος του γραφείου ασφάλειας, ορίζεται ένας απ’ τους επιβλέποντες της παρ. 1 αυτού του άρθρου, ενώ σε περίπτωση συνολικής απασχόλησης στις εργασίες του έργου, πάνω από 150 εργ/τών και τεχνικών υπαλλήλων, προϊστάμενος ορίζεται επιστήμονας με ειδικότητα σύμφωνα με τα παραπάνω και υπερεξαετή εμπειρία στις σχετικές εργασίες, που απασχολείται αποκλειστικά με τα καθήκοντα του γραφείου. Ο πιο πάνω προϊστάμενος αποτελεί τον άμεσο σύμβουλο της Δ/νσης του έργου σε θέματα ασφάλειας.

Η παράγραφος αυτή κρίνετε σκόπιμο να αντικατασταθεί ως εξής:

Προϊστάμενος του γραφείου ασφάλειας, ορίζεται επιστήμονας με ειδικότητα σχετική με τη λειτουργία του έργου και εμπλοκή στις παραγωγικές λειτουργίες των Μεταλλείων – Λατομείων (Μηχανικός Μεταλλείων, Μηχανικός Ορυκτών Πόρων, Γεωλόγος, Μηχανολόγος Μηχανικός, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, Χημικός Μηχανικός, Μηχανικός Περιβάλλοντος)με πενταετή τουλάχιστον εμπειρία.
Ο πιο πάνω προϊστάμενος αποτελεί τον άμεσο σύμβουλο της Δ/νσης του έργου σε θέματα ασφάλειας

#4 Σχόλιο Από test Στις 27 Αύγουστος, 2010 @ 16:37

test

#5 Σχόλιο Από Ζ. Ζωης Στις 27 Αύγουστος, 2010 @ 20:04

Στο κεφάλαιο ΄αποκατάσταση’ δεν υπάρχουν σαφείς υποχρεώσεις για αποκατάσταση του τοπίου.
Γενικές και αόριστες επίσης οι αναφορές στο θέμα της χωροθέτησης.Οι συγκεκριμένες αναφορές αφήνουν μεγάλα περιθώρια για ερμηνείες κατα το δοκούν.
Στο δρόμο από Κόρινθο για Επίδαυρο λειτουργεί Λατομείο πάνω σε ιστορικά βουνα.Σε πολλές χώρες απαγόρευεται η λειτουργία Λατομείων κοντα σε αρχαιολογικούς χώρους ή σε σε τοπία με φυσικο κάλλος.Στην Ελλλάδα τα έχουμε ισοπεδώσει όλα.Εχω την εντύπωση οτι και αυτό το νομοσχέδιο δεν αλλάζει τίποτα προς την κατευθυνση της αυστηροποιησης.
.Τραγική η εικόνα και στην Εθνική οδό Αθηνων Λαμίας.Ενα καταστραμένο τοπίο απο τα πολλά νέα αλλά και τα εγκαταλελλειμένα λατομεία.
Κύριε Μανιάτη θέλουμε επιτέλους πιό αυστηρούς όρους.Ειστε υπουργός τηε κυβέρνησης Παπανδρέου.Δεν έχετε κανένα λόγο να κάνετε συμβιβασμούς στό ονομα δήθεν της απασχόλησης.

#6 Σχόλιο Από Κωνσταντίνος Αθ. Χατζής Στις 27 Αύγουστος, 2010 @ 23:49

Το ερώτημα δεν είναι με τι τρόπο θα λειτουργήσουμε τα λατομεία. Το πως, το ξέρουμε. Το σημαντικό ερώτημα είναι το που θα γίνουν. Η Αττική αλλά και η Βοιωτία παρα είναι επιβαρυμένες. Και το πιο βασικό ερώτημα είναι το πότε θα «ξεβρωμίσουν» η Αττική με την Βοιωτία. Πότε θα φύγουν τα διυλιστήρια της Ελευσίνας; Υπάρχουν τρόποι για να παράξεις καύσιμα. Αρκετό διοξείδιο του άνθρακα έχουν χρησιμοποιήσει οι ελιές μας. Άλλες ελιές «σαν αυτή» του Πλάτωνα δεν θέλουμε. Το χρησιμοποιώ αυτό το παράδειγμα γιατί τα λατομεία θα μας φέρει κι άλλο. Και ο αγρότης ψοφάει.!

#7 Σχόλιο Από Γιώργος Μπιρμπίλης Στις 28 Αύγουστος, 2010 @ 22:34

Για την διασφάλιση των υλικών από κλοπές (για χρήση σε τρομοκρατικές ενέργειες, χρήση σε επιθέσεις από κυκλώματα προστασίας, για παράνομο ψάρεμα κλπ.) έχει γίνει πρόβλεψη;

Χρήσιμο θα ήταν να υπάρχει και κάποιος τρόπος «tracking» των υλών αυτών (όπως τεχνικές που έχει αναπτύξει το ΙΤΕ για ψηφιακή υπογραφή σε πίνακες ίσως όπου εμποτίζονται με κάποια συγκεκριμένα ισότοπα σε μικρές δόσεις)

#8 Σχόλιο Από Γιώργος Μπιρμπίλης Στις 28 Αύγουστος, 2010 @ 22:40

Καλό είναι να έχει υπόψη του κανείς ντοκιμαντέρ όπως το GasLand ( [1]) αλλά και κινήσεις πολιτών όπως η FrackLand κλπ. ( [2])

#9 Σχόλιο Από ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Στις 29 Αύγουστος, 2010 @ 00:24

Άρθρο 7 παράγραφος 4: Δεν είναι δυνατό να προβλέπεται ξεχωριστή χρήση των ίδιων αποχωρητηρίων από άνδρες και γυναίκες. Θα υπάρχει πινακίδα με ωράριο που επιτρέπεται η πρόσβαση σε άνδρες ή σε γυναίκες? Εξαρχής ορίστε να υπάρχουν χωριστά αποχωρητήρια για τα δύο φύλα.
Άρθρο 9, παράγραφος 1: προς τι η δήλωση αποδοχής εφόσον η ανάθεση και ανάληψη καθηκόντων ιατρού εργασίας κοινοποιούνται εγγράφως στην αρμόδια Επιθεώρηση Μεταλλείων? Εφόσον ο ιατρός υπογράφει την ανάληψη καθηκόντων, μπορεί αυτό ταυτόχρονα να σημαίνει και ότι μπορεί να μην την αποδέχεται? Μην ξεφύγουμε από ανούσια και παράλογη γραφειοκρατία?
Στο ίδιο άρθρο παράγραφος 1, δε γίνεται μνεία ότι ο εργοδότης οφείλει να αναζητήσει Ειδικό Ιατρό Εργασίας και σε όμορους νομούς εφόσον δεν υπάρχει Ειδικός Ιατρός Εργασίας εγγεγραμένος στον τοπικό ιατρικό σύλλογο, σύμφωνα με την Αριθμ. Υ7α/ΓΠ. οικ. 37794 ΦΕΚ Β΄/574/30-03-2009.
Άρθρο 10, παράγραφος 1: η ευθύνη του ιατρού σχετικά με τον εξοπλισμό του ιατρείου αφορά μόνο στις σωστές ή λάθος οδηγίες εξοπλισμού που έδωσε. Η υλοποίηση ή μη του εξοπλισμού είναι ευθύνη της επιχείρησης, αυτή οφείλει να παρέχει τα μέσα.
Επίσης η αναφορά σε ασθενοφόρο όχημα είναι ασαφής. Το ασθενοφόρο όχημα πρέπει να συμμορφώνεται με προδιαγραφές που θα ορίζονται από Αρχή ή σύμφωνα με πρότυπα ΕΚΑΒ ή άλλα ή έστω με τις οδηγίες του ιατρού εργασίας. Έτσι αφήνετε περιθώρια να ονομαστεί ως ασθενοφόρο, ένα όχημα με μηδενικό ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό και εξοπλισμό επικοινωνίας.
Επιπλέον στις προδιαγραφές του ιατρείου θα πρέπει να επισημανθεί ότι αυτό πρέπει να είναι σε θέση ώστε να υπάρχει πρόσβαση από το ασθενοφόρο όχημα και να επιτρέπει την είσοδο και έξοδο φορείου ασθενοφόρου.
Άρθρο 11, παράγραφος 1. Καθορίστε ποιες είναι οι ελάχιστες ειδικές κλινικές και παρακλινικές εξετάσεις που διασφαλίζουν την κατά το δυνατό πιστοποίηση της «καλής κατάστασης της σωματικής και ψυχικής υγείας». Η περιγραφή είναι ασαφής και αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών. Δεσμεύστε τον προσλαμβανόμενο για συγκεκριμένη θέση, να υποστεί αυτό τον έλεγχο ως προϋπόθεση για την τοποθέτηση στη θέση εργασίας του.
Επίσης για την έκδοση πιστοποιητικού υγείας από δημόσιο υγειονομικό φορέα ή τον ασφαλιστικό φορέα, λάβετε υπόψη όσα ορίζει ο Νόμος 3418 ΦΕΚ Α΄287/28-11-2005 : Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, Άρθρο 5 Περί ιατρικών πιστοποιητικών και γνωματεύσεων και αναγράψτε τι θα ισχύει στο μεταλλευτικό κανονισμό

#10 Σχόλιο Από Α.Μ. Στις 3 Σεπτέμβριος, 2010 @ 13:40

Σύμφωνα με το άρ. 106 του νέου ΚΜΛΕ η αρμοδιότητα για την χορήγηση άδειας εργασιών του άρ. 104 του ΚΜΛΕ μεταβιβάζεται από τον Νομάρχη στην αρμόδια Επιθεώρηση Μεταλλείων. Ωστόσο στο άρ. 186 περίπτωση Γβ7 του Ν. 3852/2010 (πρόγραμμα Καλλικράτης) προβλέπεται μεταβίβαση της αρμοδιότητας έκδοσης των σχετικών αδειών στον αιρετό Περιφερειάρχη. θα ήταν ίσως σκόπιμο να εξεταστεί ποιο όργανο θα ασκεί την εν λόγω αρμοδιότητα, εφόσον πρόκειται για την ίδια κατηγορία αδειών.

#11 Σχόλιο Από ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Στις 12 Σεπτέμβριος, 2010 @ 18:34

Η συμμετοχή των Γεωλόγων στην έρευνα, εκμετάλλευση και αξιοποίηση των ορυκτών υλών σε κάθε λατομικό ή μεταλλευτικό χώρο δεν αναφέρεται στο παρόν σχέδιο του ΚΜΛΕ.
Προτείνονται οι παρακάτω αλλαγές:
1)Άρθρο 3 παράγραφος 2,Άρθρο 14,Άρθρο 15,Άρθρο 16,Άρθρο 17,Άρθρο 18,Άρθρο 19:Όπου γίνεται αναφορά για τις ειδικότητες των επιστημόνων που θα ασκούν κρατικό έλεγχο, θα συμετέχουν στην οργάνωση, ιεραρχία, επιβλεψη,υγιεινή και ασφάλεια των μεταλλευτικών και λατομικών έργων, στις υπάρχουσες ειδικότητες να αναφέρεται και η ειδικότητα του Γεωλόγου.
2)Προτείνεται η ανάφορά στο Π.Δ 344/2000 «Άσκηση του επαγγέλματος του γεωτεχνικού».
Η συμμετοχή των Γεωλόγων στις μεταλλευτικές και λατομικές εργασίες θεωρείται και κρίνεται αναγκαία.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:Η ελεύθερη αγορά θα ρυθμίσει τη στελέχωση των μεταλλευτικών και λατομικών επιχειρήσεων με τις ειδικότητες του Γεωλόγου ή του μηχ μεταλλείων ανάλογα με την αναγκαιότητα του κάθε έργου.
Σημαντικό επίσης είναι να πείσουμε τις επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν ανάλογες ειδικότητες για την εξυπηρέτηση των αναγκών τους και όχι να οδηγουμε σε αποκλεισμό των Γεωλόγων με το νέο σχέδιο του ΚΜΛΕ.

#12 Σχόλιο Από ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ε. Στις 12 Σεπτέμβριος, 2010 @ 20:38

ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΙΣΕΙ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΔΙΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΕΞΟΡΥΞΗΜΑ ΥΛΙΚΑ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΞΟΡΥΞΙΜΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΤΩΝ ΛΑΤΟΜΕΙΩΝ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΜΑΡΜΑΡΟΣΚΟΝΗΣ ΝΑ ΠΛΕΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΣΚΕΠΑΣΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΛΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΜΕ ΩΡΑΡΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟΥ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΓΙΩΝ ΣΤΙΣ ΩΡΕΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΒΑΡΕΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΕΞΩΡΥΞΙΜΑ ΥΛΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΧΟΡΥΠΑΝΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ Η ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΟΡΥΞΙΜΑ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΜΑΡΜΑΡΟΣΚΟΝΗΣ.

#13 Σχόλιο Από Ν.Παπαδιονυσίου Στις 20 Σεπτέμβριος, 2010 @ 17:09

Αγαπητέ κ. Υπουργέ.
Πολλές είναι οι παρατηρήσεις μου σχετικά με τον προτεινόμενο Κ.Μ.Λ.Ε. Περιορίζομαι στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: Αποθήκευση- Μεταφορά- Χρήση εκρηκτικών υλών, γνωστικό και συγγραφικό μου αντικείμενο, όπου διαπιστώνω ελάχιστη μέχρι πολύ μικρή χρήση σύγχρονης διεθνούς και ελληνικής βιβλιογραφίας για Ασφάλεια στην Αποθήκευση- Μεταφορά- Χρήση εμπορικών εκρηκτικών υλών, σοβαρές και επικίνδυνες ελλείψεις (όπως π.χ για τις ανεξέλεγκτες εκρήξεις, τις υποβρύχιες εκρήξεις ή αυτές σε υγρό περιβάλλον διάτρησης, κλπ), ανασφαλείς μεθόδους(όπως π.χ αυτή της αχρήστευσης ηλεκτρικών καψυλλίων με εκρήξεις υπονόμων που σε περίπτωση μερικής ή ολικής αποτυχίας αχρήστευσης τα καψύλλια θα αναμειχθούν με τα πετρώματα-προϊόντα της έκρηξης), γενικότητες χωρίς συγκεκριμένες οδηγίες, όπως π.χ για σύγχρονες υπαίθριες αποθήκες εκρηκτικών απ’ όπου λείπουν βασικές τέτοιες. Και άλλα πολλά.
Θα περίμενα μια πολύ καλύτερη αναθεώρηση μετά τόσα χρόνια. Την παρούσα, γράφοντας μόνο για τα εκρηκτικά, ΤΗΝ ΘΕΩΡΩ ΑΝΕΠΙΤΥΧΗ.
Νομίζω ότι θα πρέπει να εμπλουτίσετε τους μελετητές- εισηγητές σας στο αντικείμενο, πλέον πιθανών εμπειρικών και με θεωρητικούς και ταυτόχρονα εμπειρικούς γνώστες, όπως και στελέχη γνώστες της Ασφάλειας-Υγείας Εργασίας(π.χ μέσω ΕΛΙΝΥΑΕ)γιατί διαπιστώνω μη πλήρη συμμόρφωση με την Ελληνική και Κοινοτική νομοθεσία Α&Υ Εργασίας.
Με λίγη υπομονή μέχρι να εκδοθεί ανάλογο βιβλίο μου από ΤΕΕ μέχρι τέλους Νοε.2010, θα μπορούσαν οι μελετητές σας να βρουν πολλά χρήσιμα στοιχεία. Ο τίτλος του βιβλίου είναι:
ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ, ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ ΥΛΩΝ ΣΤΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΙΣ
(ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ, ΥΠΟΓΕΙΕΣ, ΥΠΟΒΡΥΧΙΕΣ ΕΚΡΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΕΙΣ).
Αν επιθυμούν παλαιότερες σχετικές πληροφορίες, δεν έχουν παρά να ερευνήσουν: Ν.Παπαδιονυσίου, Μεταλλειολόγος Ε.Μ.Π, ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ ΥΛΩΝ ΣΤΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ, ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ, ΥΠΟΓΕΙΕΣ &ΥΠΟΒΡΥΧΙΕΣ ΕΚΡΗΞΕΙΣ, Έκδοση ΕΛΙΝΥΑΕ 2001.

#14 Σχόλιο Από ΓΙΩΡΓΟΣ Στις 21 Σεπτέμβριος, 2010 @ 10:37

ΑΡΘΡ. 2
ΛΑΤΟΜΙΚΟΊ ΧΩΡΟΙ
βα) Λατομικά ή βιομηχανικά ορυκτά.
ββ) λατομικά ή βιομηχανικά ορυκτά.

#15 Σχόλιο Από Νίκος Παπαδιονυσίου Στις 22 Σεπτέμβριος, 2010 @ 07:53

Θεωρώ απαραίτητη την αποστολή των πιο κάτω ελάχιστων προσθηκών:

Άρθρο 48
Προσθήκη στην παρ.2:
Ο προμηθευτής είναι υποχρεωμένος να παραδίδει στον καταναλωτή εκρηκτικών υλών Δεδομένα Ασφάλειας και Υγείας Προϊόντος (Material Safety Data -Sheet MSDS) που περιλαμβάνουν συγκεκριμένες οδηγίες Ασφάλειας και Υγείας (Α&Υ).
Τα M.S.D.S. πρέπει να απαιτούνται από τον Κατασκευαστή ή Προμηθευτή στα Ελληνικά και σε γλώσσα της Ε.Ε. (π.χ. Αγγλικά) όταν πρόκειται για εισαγόμενα εκρηκτικά, φθάνοντας μέχρι διακοπής συνεργασίας στη περίπτωση μη τήρησης της υποχρέωσης .Παραδίδονται στον υπεύθυνο των Δραστηριοτήτων Εκρηκτικών και τους Τ.Α και Γιατρό Εργασίας που μετά από μελέτη συνιστούν τυχόν πρόσθετα μέτρα Ασφάλειας και Υγείας για το συγκεκριμένο προϊόν.
Άσχετα M.S.D.S η επικοινωνία των χρηστών εκρηκτικών υλών με τον παραγωγό τους ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του στη χώρα χρήσης, είναι εντελώς απαραίτητη για θέματα πρόσθετων πληροφοριών που δεν περιέχονται σ’ αυτά, για περιπτώσεις μη ικανοποιητικών αποτελεσμάτων και ειδικά με άμεση επικοινωνία, σε περιπτώσεις διαπίστωσης συχνών αστοχιών στα εναυσματικά μέσα.
Προσθήκη στην παρ.3 :
Για να γίνει χρήση εκρηκτικών υλών θα πρέπει να ληφθούν μέτρα αποτροπής ανεξέλεγκτης έκρηξης από καταιγίδες- κεραυνούς, ύπαρξη καλών αγωγών ηλεκτρικού ρεύματος (σιδηροτροχιών, μεταλλικών σωλήνων αερισμού) για τα τις υπόγειες εκμεταλλεύσεις, γραμμές ηλεκτρικής ενέργειας, πομποί ασυρμάτου, κινητά τηλέφωνα, στατικός ηλεκτρισμός από νέφη σκόνης, κινούμενα σώματα (ιμάντες, λάστιχα αυτοκινήτων, υγρασία αέρα, παράσιτα ρεύματα από γειώσεις μηχανών και διαρροές ηλεκτρικού ρεύματος.
Προσθήκη στο Άρθρο 50:
8.Πρέπει να εγκαθίσταται αλεξικέραυνο, η αγωγιμότητα του οποίου να ελέγχεται συχνά και τουλάχιστον μία φορά το χρόνο πριν τη χειμερινή περίοδο. Εγγραφές ανάλογες που βεβαιώνουν τους ελέγχους πρέπει να αναγράφονται και να καταχωρούνται σε βιβλίο ελέγχων.
9.Πρέπει να χρησιμοποιείται Σήμανση Ασφάλειας του Π.Δ 105/ 1995 σε κατάλληλες θέσεις, σε κατάλληλο μέγεθος για αποστάσεις ευκρινούς όρασης, επαρκής ποσότητα σημάτων και συγκεκριμένα: το σήμα απαγόρευσης προσέγγισης σε μη εξουσιοδοτημένα άτομα, το σήμα ύπαρξης εκρηκτικών υλών, το σήμα απαγόρευσης χρήσης κάθε είδους φωτιάς, αυτό απαγόρευσης του καπνίσματος, αυτό των θέσεων πυροσβεστήρων και αυτό της θέσης πυροσβεστικού κρουνού.
Προσθήκη στο Άρθρο 54:
Πριν την έναρξη εργασιών γόμωσης- πυροδότησης πρέπει να έχει γίνει υπολογισμός του εύρους της Ζώνης Κινδύνου-Αποκλεισμού Εισόδου εργαζομένων και τρίτων που θα αναθεωρείται με αλλαγές συνθηκών διάτρησης-γόμωσης- ανάγλυφου περιοχής.
Η ύπαρξη μιας γραπτής Διαδικασίας Προειδοποίησης (Συναγερμού) Εκρήξεων είναι εντελώς απαραίτητη για τη διασφάλιση της προστασίας εργαζομένων στην Εκμετάλλευση και τρίτων (επισκεπτών, διερχομένων και κατοίκων των γύρω περιοχών), όπως και του εξοπλισμού. Σ’ αυτήν θα προβλέπονται τα εμπλεκόμενα άτομα τήρησής της, οι θέσεις τους, ο εξοπλισμός τους, ο τρόπος επικοινωνίας τους με τον γομωτή-πυροδότη, τα ακουστικά και οπτικά μέσα συναγερμού, ο εντελώς συγκεκριμένος τρόπος σήμανσης συναγερμού πυροδότησης και λήξης της επιφυλακής
Προσθήκη στο Άρθρο 57:
Ο κίνδυνος παρουσιάζεται με δύο όψεις :
Σαν εμφανής, με τον έλεγχο μετά τη πυροδότηση, και σαν αφανής που δεν επισημαίνεται με την επιθεώρηση μετά τη πυροδότηση, όταν ειδικά είναι μερική, αλλά κατά τη φάση της φόρτωσης-μεταφοράς των προϊόντων της έκρηξης, ακόμη και στο στάδιο της απόθεσης σε πλατείες απόθεσης και στο στάδιο τροφοδότησης πρωτογενούς θραύσης.
Στις περιπτώσεις εύρεσης μη εκραγέντων εκρηκτικών υλών η και καψυλλίων στα προϊόντα της έκρηξης, στη περίπτωση της μερικής αποτυχίας, όλοι οι εμπλεκόμενοι όπως χειριστές φορτωτών, προωθητών, χειριστές θραυστήρων, οδηγοί, εργάτες επιφορτισμένοι με την εκκένωση των αυτοκινήτων (τουμπαδόροι) σε πλατείες απόθεσης και δανειοθαλάμους θα πρέπει να έχουν εντεταμένη την προσοχή τους και να ειδοποιούν άμεσα τον Επιστάτη η Εργοδηγό διακόπτοντας την εργασία.
Σαν μη εμφανής έχει και τις πιο κάτω διαστάσεις :
Tροφοδότηση A΄ θραύσης σε εγκαταστάσεις θραύσης ειδικά σε νυχτερινές ώρες.
Παράνομη παραλαβή για παράνομη χρήση από τρίτους από πλατείες απόθεσης ή καβαλέτα.
Προσθήκες στο Άρθρο 58:
Ο χώρος καύσης βρίσκεται μακριά από τις εργασίες, οικισμούς, δρόμους και δίκτυα στην ευρύτερη περιοχή του Έργου. Είναι αποψιλωμένος και παρέχει φυσική ή τεχνητή κάλυψη για το εξουσιοδοτημένο από την Διεύθυνση του Έργου (τον γομωτή)άτομο που θα πραγματοποιήσει την καύση και των ατόμων που θα κάνουν την φύλαξη των προσβάσεων
Η τοποθέτηση της φωτιάς γίνεται από τον γομωτή, με συνηθισμένα καιγόμενα υλικά, μη εκρηκτικά (χαρτιά , ροκανίδια , ξερά κλαδιά), διαβρεγμένα με πετρέλαιο πανιά-στουπιά, που μεταφέρουν τη φλόγα στις εκρηκτικές ύλες έτσι που ο γομωτής να έχει το χρόνο να απομακρύνεται σε ασφαλή περιοχή με δυνατότητα επιτήρησης της φωτιάς (μικρό καταφύγιο).
Η φωτιά τοποθετείται έτσι ώστε να είναι αντίθετα στον αέρα η ο αέρας να είναι κάθετος προς τη λωρίδα για να δίνεται χρόνος στην αποχώρηση του γομωτή και για να μην υπάρξει δυνατή ταχεία καύση που μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη.
Σε ισχυρό άνεμο, εφ’ όσον η καύση κρίνεται απαραίτητη, πρέπει να υπάρχει αυξημένη προσοχή για τον κίνδυνο πυρκαγιάς από σπινθήρες και τη ταχεία καύση που αυξάνει τις πιθανότητες για έκρηξη.
Δεν πρέπει με τα άχρηστα εκρηκτικά να υπάρχουν από λάθος ή από έλλειψη ελέγχου τους, καψύλλια. Η εμπειρία έχει δείξει ισχυρές εκρήξεις με μεγάλες ζημιές από πυροδότηση της εκρηκτικής ύλης, ανάλογες με την καιγόμενη ποσότητα
Είδη συσκευασίας εκρηκτικών υλών μετά τις γομώσεις που καταστρέφονται με καύση χωρίς να έχουν ελεγχθεί ένα προς ένα, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν σε καύση εκρηκτικών υλών.
Διόρθωση στο Άρθρο 58:
Τα κοινά ή ηλεκτρικά καψύλλια καταστρέφονται με έκρηξη σε λάκκο που βρίσκεται σε βάθος μεγαλύτερο από 30 cm στο έδαφος.
Η χρησιμοποίηση των διατρημάτων για την καταστροφή καψυλλίων απαγορεύεται αυστηρά, γιατί σε περίπτωση ολικής η μερικής αποτυχίας καταστροφής τους θα βρεθούν στα προϊόντα έκρηξης.

#16 Σχόλιο Από Νίκος Παπαδιονυσίου Στις 23 Σεπτέμβριος, 2010 @ 11:52

Θεωρώ απαραίτητη την αποστολή και των πιο κάτω ελάχιστων προσθηκών στο
Άρθρο 56, σαν πρόσθετο 56β:

Πρόσθετα μέτρα ασφάλειας στη χρήση εκρηκτικών υλών στις υπόγειες εκμεταλλεύσεις και στις υποβρύχιες εκρήξεις, όπως θεωρούνται αυτές που γίνονται σε λιμνάζοντα νερά, λάσπες ή, μερικά, και σε έντονα υγρό περιβάλλον πετρωμάτων(σχόλιο: η ασφάλεια για τις καθαρά υποβρύχιες εκρήξεις στα τεχνικά έργα που δεν είναι του παρόντος, έχουν πολύ μεγαλύτερη αντιμετώπιση).

Η επικινδυνότητα στις υπόγειες εκμεταλλεύσεις με τη χρήση εκρηκτικών υλών αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις σαν αποτέλεσμα παραγόντων όπως η στενότητα του εργασιακού χώρου στο μέτωπο, το υγρό πολλές φορές περιβάλλον εργασίας, ο ανεπαρκής φωτισμός, η διαφοροποίηση των πετρωμάτων, η ύπαρξη εκρηκτικών αερίων και σκόνης, για τα ανθρακωρυχεία ειδικά, ο χρησιμοποιούμενος εγκατεστημένος εξοπλισμός (όπως αγωγοί αερισμού, σιδηροτροχιές, δίκτυα πεπιεσμένου αέρα., νερού και ηλεκτρικού ρεύματος) ή μηχανικός εξοπλισμός διάτρησης, φόρτωσης και μεταφοράς, το μήκος των εργασιών μέχρι την είσοδό τους ή κάποιο πηγάδι εξαερισμού, κλπ..
Παράγοντες όπως οι πιο πάνω επιβάλλουν την τήρηση μέτρων ασφάλειας πολύ πιο αυστηρά από ότι σε χρήση των εκρηκτικών υλών σε επιφανειακές εξορύξεις.
Για τον κίνδυνο από εκτοξεύσεις προϊόντων έκρηξης για προστασία εργαζομένων και εξοπλισμού απαιτείται σκέπασμα των φρεάτων με ανθεκτικό επικάλυμμα, καθορισμός ζώνης Κινδύνου – Αποκλεισμού τόσο σε ύψος, όσο και σε απόσταση από το φρέαρ, άσχετα επικάλυψής του, όπως και στοάς, χρησιμοποίηση ανάλογων ανθεκτικών και βαρέων παραπετασμάτων για την προστασία από εκτοξεύσεις από στοά προς την εξωτερική επιφάνεια ή προς το χώρο του πυθμένα φρέατος,
Για την αποφυγή του κινδύνου έκρηξης μη εκραγείσας εκρηκτικής ύλης κατά την διάτρηση στον πυθμένα φρέατος πρέπει να έχει καθαριστεί με πληρότητα από τα προηγούμενα προϊόντα εκσκαφής πριν αρχίσει ο νέος κύκλος διάτρησης
Για τους κινδύνους από το είδος των χρησιμοποιούμενων εκρηκτικών υλών και καψυλλίων, σε συνθήκες υγρού περιβάλλοντος πρέπει να είναι υδατοστεγανά.
Εφόσον έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχουν πιθανότητες ύπαρξης εύφλεκτων – εκρηκτικών αερίων και σκόνης στο περιβάλλον της υπόγειας εκμετάλλευσης, πρέπει να χρησιμοποιούνται επιτρεπόμενα για παρόμοιες περιπτώσεις εκρηκτικά και τρόπος πυροδότησης.
Τα εκρηκτικά γενικά πρέπει να είναι τύπου που δεν δημιουργούν, το δυνατόν, υπερβολικά επικίνδυνα τοξικά αέρια, πράγμα που έχει συνέπεια και τον εύκολο και ταχύ εξαερισμό της εκμετάλλευσης μετά την έκρηξη.
Στις εξορυκτικές εργασίες σαν υποβρύχιες εκρήξεις θεωρούνται αυτές που γίνονται σε λιμνάζοντα νερά, λάσπες ή, μερικά, και σε έντονα υγρό περιβάλλον πετρωμάτων.
Μόνο ανθεκτικά στο νερό καψύλλια και θρυαλλίδες πρέπει να χρησιμοποιούνται
Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται θρυαλλίδα Ασφαλείας γιατί απευαισθητοποιείται εύκολα στο νερό, η εκρηκτική θρυαλλίδα είναι κατάλληλη γιατί προστατεύεται με ανθεκτικό περίβλημα από την υγρασία, κάθε αμυχή ή κόψιμο μπορεί να γίνει αιτία αστοχίας ή το λιγότερο αιτία εξασθένισης της ευαισθησίας της και επομένως πρέπει να στεγανοποιείται καλά.
Η χρήση shock tube initiation είναι κατάλληλη με την ιδιαίτερη προσοχή να μην τραυματίζονται οι σωληνίσκοι με αποτέλεσμα τη διακοπή μετάδοσης του εκρηκτικού κύματος.
Και η χρήση ηλεκτρικών καψυλλίων με τις αντίστοιχες συνδεσμολογίες είναι κατάλληλη για υποβρύχιες πυροδοτήσεις:
Οι εκρηκτικές ύλες πρέπει να έχουν αντοχή στο νερό αλλά ταυτόχρονα, όταν οι πιθανότητες αστοχίας παραμένουν σημαντικές, να απευαισθητοποιούνται μετά αρκετό χρόνο, ώστε η χρήση των μηχανικών μέσων φόρτωσης-μεταφοράς για απομάκρυνση των προϊόντων έκρηξης να είναι ασφαλής.
Τα χρησιμοποιούμενα εκρηκτικά σε περίπτωση χρήσης επιβράδυνσης πρέπει να είναι χαμηλής ευαισθησίας ώστε να αποφεύγεται ο κίνδυνος συμπαθητικής έκρηξης που είναι πολύ μεγάλος στο υγρό περιβάλλον.

Εμπορικές εκρηκτικές ύλες και συμπεριφορά τους όσον αφορά την αντοχή τους σε αντοχή στο νερό(για υποβρύχιες εκρήξεις) και ποιότητα καπνών έκρηξης(για υπόγειες εργασίες):

Κοινές δυναμίτιδες (NG από 15 μέχρι 60% + κυτταρινούχες ουσίες π.χ. ροκανίδι): καλή μέχρι 24 ώρες (ανάλογα με τη σύσταση) , κακή ποιότητα καπνών.
Ζελατίνες (NG από 20 μέχρι 92% + ειδική νιτροκυτταρίνη): μεγάλη μέχρι πολύ μεγάλη, μέτρια ποιότητα καπνών.
Ζελατοδυναμίτιδες (NG από 20 μέχρι 60% + Νιτρικό Αμμώνιο + Νιτρικό Νάτριο + Νιτροκυτταρίνη): καλή, μέτρια ποιότητα καπνών
Αμμωνιοδυναμίτιδες (NG 14%, Νιτρικό Αμμώνιο + Νιτρικό Νάτριο + ΤΝΤ + DNT : πολύ χαμηλή, μέτρια μέχρι καλή ποιότητα καπνών.
Μορφοποιημένες εκρηκτικές ύλες παράδειγμα (NG 50-75% + νιτροβάμβακας + NaNo3 + αδρανή + ρευστά ανθρακούχα) : πολύ μεγάλη, μέτρια ποιότητα καπνών
ANFO (Νιτρικό Αμμώνιο – ΑΜΜΟΝΙUM NITRATE – AN + FUEL OIL (πετρέλαιο DIESEL – FO): πολύ κακή (πολύ υγροσκοπικό), καλή σε συνθήκες σωστής αναλογίας – ανάμειξη Α΄ υλών
Αραιωμένο AN/FO (AN/FO + αδρανές υλικό όπως σφαιρίδια πολυστερίνης σε διάφορες αναλογίες) : κακή, καλή ποιότητα καπνών.
Βαρύ AN/FO (HEAVY AN/FO + H. ANFO – AN/FO αναμεμειγμένο με Γαλάκτωμα σε αναλογία μέχρι και 50%): Από πολύ κακή μέχρι πολύ καλή ανάλογα με την περιεκτικότητα σε γαλάκτωμα (άριστη στο 50%), ποιότητα καπνών όπως του ANFO μέχρι πολύ καλή ανάλογα με την περιεκτικότητα σε γαλάκτωμα.
SLURRIES ή GELS ή Υδραμμωνίτες (Νιτρικό Αμμώνιο + NaNo3 ή ΚΝΟ3 + καύσιμη στερεή ή υγρή ύλη (ευαισθητοποιητής – ΤΝΤ, σκόνη Αl, S, Nιτρική μεθυλαμίνη κλπ) + νερό (από 5 μέχρι 30%) + φυτική κόλλα: ικανοποιητική μέχρι άριστη, Δεν υπάρχουν ιδιαίτερες νιτρώδεις αναθυμιάσεις

#17 Σχόλιο Από Νίκος Παπαδιονυσίου Στις 23 Σεπτέμβριος, 2010 @ 18:30

Mε δεδομένη την επικινδυνότητα του Νιτρικού Αμμωνίου, αγνοημένη πριν μερικά χρόνια με αποτέλεσμα να την αγνοεί και η νομοθεσία παραγωγής εκρηκτικών υλών(ΚΥΑ 3229/1989), προτείνω και την πιο κάτω προσθήκη:
Προσθήκη στο άρθρο 51α:

Η ασφαλής αποθήκευση του Νιτρικού Αμμωνίου (Ν.Α, ΝΗ4Ο3) γίνεται όπως πιο κάτω:

. Για την αποθήκευσή του σε κτίρια θα πρέπει αυτά να είναι ισόγεια χωρίς υπόγεια, αεριζόμενα, με απόσταση ασφαλείας από καύσιμα υλικά τουλάχιστον 15 μέτρα, κτίρια, δάση, κλπ.
. Χρήση τοίχων πυράντοχων επιβάλλεται σε διαφορετικές περιπτώσεις ή η σε ικανές αποστάσεις χρήση ελεύθερων τοίχων.
. Το δάπεδο και οι χώροι χειρισμού πρέπει να είναι από άκαυστο υλικό προστατευμένο από διαποτισμό του από το Ν.Α. Επίσης να μην υπάρχουν ανωμαλίες, τρύπες, ανοικτές αποχετεύσεις ή οτιδήποτε μπορεί να παγιδεύσει το υλικό.
. Να είναι στεγνό χωρίς σταλάγματα από τη στέγη ή απ’ οπουδήποτε.
. Για αποθήκευση μέσα σε σάκους ή δοχεία θα πρέπει και τα δυο να είναι εγκεκριμένα από τις ανάλογες αρχές της χώρας του κατασκευαστή. Σε περίπτωση θερμοκρασίας> 550 C στον χώρο απαγορεύεται η χρήση των δοχείων.
. Η χύμα αποθήκευση γίνεται σε σωρούς ή σε μεγάλα δοχεία μέσα σε αποθήκες ή σε κατασκευές είδους μεγάλων σκεπαστών δοχείων που είναι καθαρισμένα με επιμέλεια ώστε να μη μολύνουν το υλικό με ξένα σώματα.
. Στους σωρούς και στα δοχεία τοποθετούνται ευδιάκριτες πινακίδες που αναγράφουν το περιεχόμενο. Το υλικό παραλαμβάνεται για χρήση κυκλικά ώστε να αποφεύγεται η αλλοίωσή του με τον καιρό.
. Τα δοχεία αυτά δεν πρέπει να είναι κατασκευασμένα από χαλκό, μόλυβδο, τσίγκο, γαλβανισμένο σίδηρο, λόγω διαβρωτικής ικανότητας του Ν.Α και της δημιουργίας γαλβανικών στοιχείων που μολύνουν το υλικό. Προτιμάται το αλουμίνιο και το κατάλληλα προστατευμένο ξύλο ή και άλλα ειδικά προστατευμένα με χημικά υλικά.
. Οι χώροι αποθήκευσης εκμεταλλεύσεων που αποθηκεύουν και χρησιμοποιούν σημαντικές ποσότητες πρέπει να φυλάσσονται αυστηρά για όλο το 24ωρο. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να γίνεται διασπορά των ποσοτήτων σε όσο το δυνατόν περισσότερους χώρους και η θεώρησή τους σαν εύκολα μετατρέψιμες σε εκρηκτικές ύλες με σκόπιμη μόλυνσή τους και πυροδότησή τους.

#18 Σχόλιο Από Νίκος Παπαδιονυσίου Στις 24 Σεπτέμβριος, 2010 @ 11:14

Παρατηρήσεις και προτάσεις αναφορικά με το Άρθρο 17 (Υγιεινή και Ασφάλεια εργασιών).

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1η
Με την ανάθεση καθηκόντων Τεχνικού Ασφαλείας, σύμφωνα με το άρθρο 17, επιτρέπεται η παράλληλη απασχόληση Μηχανικού Μεταλλείων ή άλλης ισότιμης ειδικότητας και σαν επιβλέποντος μηχανικού. Μια τέτοια παράλληλη απασχόληση ακυρώνει την ουσία των καθηκόντων του Τεχνικού Ασφαλείας γιατί το ίδιο πρόσωπο θα ασκεί έλεγχο Ασφάλειας και Υγιεινής ..και στις δικές του δραστηριότητες!.

Προτείνεται η διατύπωση όπως πιο κάτω:
Καθήκοντα Τεχνικού Ασφαλείας ανατίθενται σε Μηχανικό Μεταλλείων ή άλλης ισότιμης ειδικότητας που δεν ασκεί ταυτόχρονα επίβλεψης στις εργασίες παραγωγής συγκεκριμένης εκμετάλλευσης. Αν η επιχείρηση ή η εκμετάλλευση δεν διαθέτει ίδιας ειδικότητας πρόσωπο, όπως εργαζόμενο σε Τμήμα Μελετών, Προμηθειών, Ποιοτικού Ελέγχου, Πωλήσεων, θα πρέπει να συμβληθεί με Εξωτερική Υπηρεσία Προστασίας-Πρόληψης (ΕΞ.Υ.Π-Π) που να διαθέτει ανάλογης ειδικότητας Τ.Α.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2η
Όλες οι βασικές δραστηριότητες του Γραφείου Υγιεινής και Ασφάλειας που διατυπώνονται στο άρθρο αποτελούν και αντικείμενο δραστηριοτήτων των Τ.Α σύμφωνα με όλη τη νομοθεσία Α&Υ εργασίας και την πρακτική που έχει με μέγιστη επιτυχία εφαρμοστεί στο Σύστημα Διαχείρισης της Ασφάλειας μεγάλων τεχνικών έργων.
Επομένως προϊστάμενος του Γραφείου θα είναι ο όπως πιο πάνω προτεινόμενος Τ.Α που σε περίπτωση συνεργασίας με ΕΞΥΠΠ θα καταρτίζεται και ανάλογη σύμβαση, ενώ για την περίπτωση απασχόλησης πάνω από 100 ατόμων στην εκμετάλλευση ο προϊστάμενος, υπάλληλος της εκμετάλλευσης, θα είναι αυτός του προτεινόμενου σχεδίου που ταυτόχρονα θα μπορεί να είναι και Τεχνικός Ασφαλείας.

#19 Σχόλιο Από Νίκος Παπαδιονυσίου Στις 26 Σεπτέμβριος, 2010 @ 14:34

Παρακαλώ να ληφθούν υπόψη και οι πιο κάτω παρατηρήσεις και προτάσεις:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 9 (Απασχόληση γιατρών και νοσοκόμων):

Αναφέρεται ότι «ο συνολικός μέγιστος (ετήσιος) πραγματικός χρόνος απασχόλησης ενός γιατρού εργασίας σε μια ή και περισσότερες επιχειρήσεις δεν πρέπει να υπερβαίνει τον προβλεπόμενο χρόνο απασχόλησης μισθωτού».
Αυτό αποτελεί την άλλη άκρη αυτού που διατυπώνεται πολλές φορές ότι πιθανά γιατροί εργασίας διαπιστευμένοι σε πολλές επιχειρήσεις, πιθανώς έχουν σαν μέση ημερήσια απασχόληση πάνω και από …24 και πλέον ίσως ώρες!.
Με τη λογική του άρθρου, όπως διατυπώνεται, συμπεραίνει κανείς ότι ο γιατρός εργασίας δεν μπορεί να έχει μέση απασχόληση πάνω από ..8 ώρες την ημέρα.
Κατά τη γνώμη μου αυτό δεν στέκεται, γιατί ο γιατρός εργασίας ούτε χειρώνακτας που να κάνει κάποια πολύ κουραστική εργασία είναι, ούτε γιατρός χειρουργός που πολλές φορές χειρουργεί έναν ασθενή πάνω και από 14 ώρες χωρίς διακοπή.
Για έναν πραγματικό γιατρό εργασίας με ανάλογες σπουδές και εμπειρία που είναι και γνώστης της επιστήμης του, το αντικείμενό του είναι συγκεκριμένο και όχι ιδιαίτερα κουραστικό. Άλλωστε κάθε υπερβολική ελάττωση του χρόνου εργασίας τους θα μεγαλώσει το πρόβλημα με την απασχόληση γιατρών άλλων ειδικοτήτων που δεν έχουν κάνει κάποια σοβαρή μετεκπαίδευση σε ιατρική εργασίας, με άγνοια των επαγγελματικών ασθενειών, που πολλές φορές τελικά καλύπτουν τυπικά τη θέση χωρίς ουσιαστική ή με όχι την απαραίτητη προσφορά. Υπερβολική κατά τη γνώμη μου είναι σμίκρυνση του χρόνου εργασίας του πραγματικού γιατρού εργασίας στις περίπου 8 ώρες την ημέρα.
Προτείνω την αντικατάσταση του πιο πάνω τμήματος με το πιο κάτω:

«Ο συνολικός μέγιστος (ετήσιος) πραγματικός χρόνος απασχόλησης ενός γιατρού εργασίας σε μια ή και περισσότερες επιχειρήσεις δεν πρέπει να υπερβαίνει κατά μέσον όρο τις 14 ώρες την ημέρα».

Θεωρώ επίσης επιβεβλημένο με στόχο να αποφεύγονται περιπτώσεις έλλειψης των γνώσεων πραγματικής ιατρικής εργασίας από μη γιατρούς εργασίας, να προστεθούν τα πιο κάτω στο άρθρο 9, παρ.1:

….ή αν αυτό δεν καθίσταται δυνατόν, αποκλειστικά με ιατρό με ειδικότητα παθολογίας ή γενικής ιατρικής που έχει υποστεί αποδεδειγμένα μετεκπαίδευση στην ιατρική εργασίας ή αν και αυτό δεν καθίσταται δυνατόν, αποκλειστικά με ιατρό με ειδικότητα παθολογίας ή γενικής ιατρικής με σύμβουλο ιατρό εργασίας.

#20 Σχόλιο Από Νίκος Παπαδιονυσίου Στις 29 Σεπτέμβριος, 2010 @ 12:56

Παρακαλώ να ληφθεί υπόψη και η πιο κάτω διατύπωση σχετικά με το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2, Οδηγίες για την εκτίμηση επαγγελματικών κινδύνων,
για την συμπλήρωση ελλείψεων στο σχέδιο με στόχο την πληρέστερη αναφορά στις επαγγελματικές ασθένειες και στις ζημιές σ’ εγκαταστάσεις, περιβάλλον, κλπ..

1.Ορισμοί
Κίνδυνος: ορίζεται η πηγή που μπορεί πιθανώς να προξενήσει θανάτους, τραυματισμούς ή βλάβες στην υγεία στους εργαζόμενους και τρίτων, ζημιές σε εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, να επιδράσει άσχημα στο περιβάλλον ή συνδυασμός όλων αυτών.
Πηγή κινδύνου: είναι οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει σωματική βλάβη, επαγγελματική ασθένεια, ζημιές σε εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, να επιδράσει άσχημα στο περιβάλλον ή συνδυασμός όλων αυτών.
Επικινδυνότητα (Risk): εκφράζει τη πιθανότητα με την οποία η ζημιά από κάποιο συγκεκριμένο κίνδυνο μπορεί να πραγματοποιηθεί και την έκτασή της που καλύπτει εργαζόμενους και τρίτους που μπορούν να επηρεαστούν από μία επικινδυνότητα και τις πιθανές της συνέπειες. Η επικινδυνότητα επομένως αποτελεί μέτρο της πιθανότητας σύμφωνα με την οποία μπορεί να προκύψει η ζημιά και της σοβαρότητάς της.
Ατύχημα: είναι αιφνίδιο μη σχεδιασμένο ανεπιθύμητο γεγονός με αποτέλεσμα:
Τραυματισμό ή τραυματισμούς, ή/και θάνατο ή θανάτους εργαζομένων ή/και τρίτων ή/και καταστροφές στις εγκαταστάσεις ή/και στο περιβάλλον ή/και συνδυασμό όλων αυτών..
Εργατικό ατύχημα : η έννοια του αφορά μόνο τους εργαζόμενους.
Οι καταστροφές μπορεί να έχουν αποτέλεσμα:
– Την αύξηση του κόστους προϊόντος.
– Την αύξηση του χρόνου ολοκλήρωσης.
– Την πιθανή επίδραση στην ποιότητα προϊόντος.
– Την καταστροφή, φθορά εγκαταστάσεων, κατασκευών, εξοπλισμού της εκμετάλλευσης ή/και κτιρίων.
– Μικρή ή μεγάλη φθορά και μόλυνση του Περιβάλλοντος
Επαγγελματική ασθένεια: Χαρακτηρίζεται η βλάβη στην υγεία που προκαλείται από την έκθεση σε βλαπτικούς παράγοντες κατά την εργασία.
Είναι η νοσηρή κατάσταση (νόσος, δηλητηρίαση, ψυχική ασθένεια, κ.α) που δημιουργείται στον οργανισμό εργαζόμενου εξαιτίας βλαβερής επίδρασης από την έκθεση σε βλαπτικούς παράγοντες άσκησης της επαγγελματικής του δραστηριότητας.
Κατά τη νομοθεσία περιλαμβάνονται σε σχετικό πίνακα του Κανονισμού Ασθενείας του Ι.Κ.Α
(Ο πιο πάνω πίνακας του ΙΚΑ είναι ατελής σύμφωνα με τον γράφοντα και απαιτεί συμπλήρωση από συνεργασία του αρμόδιου Υπουργείου με τον σύνδεσμο Γιατρών Εργασίας).

2.Σκοπός της Γραπτής Εκτίμησης Κινδύνου (Γ.Ε.Κ)
 Η πρόληψη ατυχημάτων ή/και επαγγελματικών ασθενειών πολύ σοβαρών μέχρις ελαφρών, με ή χωρίς θύματα, ή τη μείωση της πιθανότητας ή/και σοβαρότητας ή/και έκθεσης να συμβούν.
 Η παροχή της δυνατότητας γνώσης των κινδύνων από τους εργαζόμενους και τον εργοδότη για την αντίστοιχη κατεύθυνση εκπαίδευσής τους στην πρόληψη και αντιμετώπισή τους.
 Η πρόληψη παράβασης της Νομοθεσίας.
 Η παροχή της δυνατότητας ιεράρχησης των κινδύνων ανάλογα με την επικινδυνότητά τους και την ανάλογη διάθεση χρόνου και πόρων για την εξάλειψή τους ή αν δεν είναι δυνατή, την ελαχιστοποίησή τους.
 Η πρόληψη δημιουργίας κακού εργασιακού κλίματος με άμεσες εμφανείς ή αφανείς συνέπειες.
 Η πρόληψη οικονομικών συνεπειών για την επιχείρηση λόγω:
1. Διακοπής των εργασιών
2. Κόστους αποκατάστασης των πιθανών ζημιών
3. Κόστους αποκατάστασης των θυμάτων, οικογενειών τους
4. Της κακής δημοσιότητας
 Η πρόληψη στη κακή ποιότητα του προϊόντος
 Η πρόληψη στη πιθανή μόλυνση του περιβάλλοντος
Νομικές υποχρεώσεις
 Η ΓΕΚ αποτελεί υποχρέωση του εργοδότη (Π.Δ 17/96 και 159/99)
 Ο εργοδότης οφείλει να έχει στη διάθεσή του ΓΕΚ των υφιστάμενων κινδύνων στην εργασία για την Υ&Α συμπεριλαμβανομένων αυτών που αφορούν ομάδες εργαζομένων που εκτίθενται σε ιδιαίτερους κινδύνους.
 Η ΓΕΚ πραγματοποιείται από τους Τ.Α και Γ.Ε, ΕΣΥΠΠ ή ΕΞΥΠΠ, με τη συμμετοχή των εργαζομένων, τόσο στην υπόδειξη κινδύνων όσο και υπόδειξη μέτρων Α&Υ.
 Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να παρέχει κάθε βοήθεια σε μέσα και προσωπικό για την πραγματοποίηση των ΓΕΚ.

3. Πως διεξάγεται η ΓΕΚ (πρακτικές οδηγίες σύνταξης)
Για την πραγματοποίηση ΓΕΚ συγκεκριμένης εργασιακής θέσης ή ομάδας ομοειδών πηγών κινδύνου ή κατά σειρά θέσεων παραγωγής σύμφωνα με συγκεκριμένο lay out ή συγκεκριμένης εργασιακής δραστηριότητας εξετάζονται και καθορίζονται:
 Οι συγκεκριμένες πηγές των κινδύνων
 Οι πιθανοί άμεσοι ή έμμεσοι κίνδυνοι που μπορούν να προκληθούν από τις πιο πάνω πηγές
 Λαμβάνονται υπόψη περιστατικά από το παρελθόν (π.χ ατυχήματα ή και απλά περιστατικά χωρίς θύματα), πληροφόρηση από περιστατικά σε ανάλογες θέσεις από άλλες ομοειδείς επιχειρήσεις ή εργασίες αν είναι δυνατόν παγκόσμια.
 Ο αριθμός των εργαζομένων που εκτίθεται στο κίνδυνο, οι ειδικότητές τους σε συνδυασμό με τις αναγκαίες, οι ιδιαιτερότητές τους(ηλικίες, άτομα με ειδικές ανάγκες και ποιες, έγκυες, γαλουχούσες, ασθενείς, κλπ).
 Προκειμένου να εκτιμηθεί η Επικινδυνότητα σύμφωνα με απλό μοντέλο προσδιορισμού της σαν το γινόμενο:
Επικινδυνότητα= Σοβαρότητα x Πιθανότητα x Έκθεση,
είναι απαραίτητη η εκτίμηση χωριστά των τριών αυτών παραγόντων της.
1. Η Σοβαρότητα χαρακτηρίζεται σαν αμελητέα, μέτρια, κρίσιμη, καταστροφική, υπερκαταστροφική, ανάλογα με τις ζημιές ή και καταστροφές από το ατύχημα.
2. Η Έκθεση χαρακτηρίζεται σαν μηδενική, περιορισμένη, συχνή ή διαρκής, ανάλογα με τον χρόνο έκθεσης στον κίνδυνο.
3. Η Πιθανότητα χαρακτηρίζεται σαν μηδενική, χαμηλή, μέτρια, υψηλή ανάλογα με το πόσο πιθανό είναι το ατύχημα.
4. Τέλος η Επικινδυνότητα, ανάλογα με το γινόμενο που προκύπτει, χαρακτηρίζεται σαν αμελητέα, χαμηλή, μέτρια, υψηλή, κρίσιμη(1), κρίσιμη (2), ανάλογα με τα αποτελέσματα του ατυχήματος, την λήψη ή όχι μέτρων πρόληψης και τον χρόνο πραγματοποίησής τους που μπορεί να είναι προγραμματισμένος ή άμεσος με διακοπή των εργασιών και εκκένωση του έργου.
 Αναφέρονται όλα τα λαμβανόμενα μέτρα πρόληψης στη διάρκεια πραγματοποίησης της ΓΕΚ
 Προστίθενται νέα επί πλέον μέτρα όταν αυτό είναι απαραίτητο ή αναθεωρούνται παλαιότερα που αποδεικνύονται ανεπαρκή από το παρελθόν της επιχείρησης ή από την εξέλιξη νέων με την πρόοδο της επιστήμης και των μεθόδων.
 Προτείνεται αναθεώρηση της ΓΕΚ σε κάποιο τακτό διάστημα ή και άμεσα αν παρουσιαστεί σημαντική επικινδυνότητα ή αν τροποποιηθεί το φασεολόγιο ή αν προστεθεί νέος εξοπλισμός ή νέα επικίνδυνη ουσία.
Σημείωση:
Η εξέταση των πηγών κινδύνου σε επιχείρηση σταθερού φάσματος παραγωγής μπορεί να γίνει χωριστά για:
 Τα μηχανήματα και τους μηχανικούς κινδύνους
 Τα χρησιμοποιούμενα υλικά(κίνδυνοι για την ασφάλεια ή/και την υγεία)
 Το εργασιακό περιβάλλον(πχ: θερμοκρασία, υγρασία, θόρυβος, φωτισμός, σκόνη, δονήσεις, κλπ)
 Τα μέσα πρόσβασης
 Τον βοηθητικό εξοπλισμό
 Τυχόν ειδικές διεργασίες
 Την ηλεκτρολογική ασφάλεια
 Άλλες δραστηριότητες( Συντήρηση, κατασκευές π.χ)
 Παράγοντες που συμβάλλουν στο εργασιακό stress.

#21 Σχόλιο Από Β.Α. Στις 5 Οκτώβριος, 2010 @ 23:16

Αξιότιμοι κύριοι,
Στο άρθρο 16 (περί Επίβλεψης Εργασιών) παρ.6 αναφέρεται «Η περιοδική επίβλεψη, για λόγους διασφάλισης των εργαζομένων, των περιοίκων, των έργων και του περιβάλλοντος, δεν δύναται να ασκείται από τους έχοντες πλήρη απασχόληση με οποιαδήποτε σχέση εξηρτημένης εργασίας». Δεν θεωρώ ότι σχετίζεται το αν ο μηχανικός που κάνει περιοδική επίβλεψη έχει παράλληλα και σχέση εξαρτημένης εργασίας, με την διασφάλιση όλων όσων αναφέρονται παραπάνω. Αντίθετα η διασφάλισή τους σχετίζεται με τις τεχνικές γνώσεις, την ευσυνειδησία, το αίσθημα ευθύνης που φέρει ο μηχανικός που διενεργεί την περιοδική επίβλεψη. Σχετίζεται με την επίδειξη τόσο «αντοχής» κόντρα σε «δύσπιστους» λατόμους που τον αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη όταν προσπαθεί να τους πείσει ότι η τήρηση του ΚΜΛΕ θα ωφελήσει και τους ίδιους όσο και επιμονής μέχρι να το καταφέρει.
Άλλωστε τόσο ο ισχύων ΚΜΛΕ όσο και ο υπό διαβούλευση Κανονισμός (αναφέρονται τα σχετικά άρθρα) προβλέπουν την συχνότητα της περιοδικής επίβλεψης για υπαίθριες εκμεταλλεύσεις (τουλάχιστον δύο φορές τον μήνα – Αρθρ.16 παρ.3) καθώς και τον μέγιστο αριθμό λατομείων που μπορεί να επιβλέψει ένας μηχανικός (5 λατομεία Αρθρ.16 παρ.5). Είναι δεδομένο ότι οι όροι αυτοί διασφαλίζουν την ελάχιστη φυσική παρουσία του περιοδικά επιβλέποντα μηχανικού που απαιτείται για να μπορεί αυτός να ασκήσει με άρτιο τρόπο τα καθήκοντά του.
Από εκεί και πέρα καλείται, τόσο ο μηχανικός, ανεξάρτητα από το αν έχει παράλληλα σχέση εξαρτημένης εργασίας ή όχι, να εκτιμήσει αν μπορεί να αναλάβει την περιοδική επίβλεψη μιας εκμετάλλευσης τηρώντας κατ’ελάχιστο τους ανωτέρω όρους όσο και η Επιθεώρηση Μεταλλείων να τον ελέγξει για την ορθή τήρηση του ΚΜΛΕ. Οπότε θεωρώ ότι η παρ. 6 του άρθρου 16 παρέλκει, βλάπτει πολλούς μηχανικούς που προσπαθούν τις δύσκολες εποχές που περνούμε να «επιβιώσουν» και προτείνω την διαγραφή της.

#22 Σχόλιο Από Β.Α. Στις 5 Οκτώβριος, 2010 @ 23:21

Στο άρθρο 3 (περί κρατικού ελέγχου), παρ.3 αναφέρεται ότι «στη διάρκεια του επιτόπιου ελέγχου, ο ελεγκτής Μηχανικός της Επιθεωρήσεως Μεταλλείων, συνοδεύεται από ένα εκπρόσωπο της Δ/νσης του έργου και ένα εκπρόσωπο από κάθε σωματείο των εργαζομένων στο έργο. Η δε απουσία ή αναιτιολόγητη καθυστέρηση παρουσίας των παραπάνω εκπροσώπων κατά την ώρα που θα τους καλέσει ο ελεγκτής, δεν
αναβάλλει τον απ’ αυτόν προγραμματισμένο έλεγχο του έργου». Θεωρώ σκόπιμο να ορισθεί μια διαδικασία για τον τρόπο που θα ειδοποιούνται και το χρονικό περιθώριο που θα δίδεται στα ανωτέρω στελέχη του Έργου καθώς και στα συνδικαλιστικά όργανα για να σπεύσουν να παρευρεθούν στον έλεγχο. Έτσι θεωρώ ότι θα αποφεύγονται παρεξηγήσεις και ισχυρισμοί των ανωτέρω περί «μη έγκαιρης ειδοποίησης». Βέβαια το χρονικό περιθώριο που θα δίδεται θα πρέπει να σχετίζεται με την χιλιομετρική απόσταση που θα πρέπει να διανύσουν (π.χ. απόσταση γραφείων ή κεντρικών εγκαταστάσεων – Έργου) και δεν θα πρέπει να είναι υπερβολικό ώστε να μην χάνεται το στοιχείο του «αιφνιδιασμού».
Η παρ.3 επίσης έρχεται σε αντίφαση με την παρ.8 στην οποία αναφέρεται ότι ο ελεγκτής έχει το δικαίωμα εισόδου σε όλους τους χώρους του έργου χωρίς άδεια του εκμεταλλευτή και ότι δεν έχει υποχρέωση προειδοποίησης του εκμεταλλευτή για τον επικείμενο έλεγχο. Σε αυτή την παράγραφο θεωρώ ότι πρέπει να προστεθεί στο τέλος της «….. πέραν της σχετικής ειδοποίησης της παρ.3».

#23 Σχόλιο Από ΣΠΥΡΟΣ ΔΑΡΑΜΑΡΑΣ Στις 10 Οκτώβριος, 2010 @ 19:33

Για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια και η υγεία των εργαζομένων του έργου και η προστασία του περιβάλλοντος απαιτείται εξειδίκευση και σε άλλους τομείς εκτός του Μηχανικού Μεταλλείων . Θεωρώ ότι οι Διπλωματούχοι Μηχανικοί (Μηχανολόγοι – Ηλεκτρολόγοι – Χημικοί-Πολιτικοί) έχουν τις απαραίτητες γνώσεις και όταν συνάδει και η ανάλογη εμπειρία σε αντίστοιχα έργα είναι εξ ίσου κατάλληλοι να διευθύνον μεταλλευτικές και λατομικές εργασίες.
Το σχέδιο για το νέο ΚΜΛΕ θα μπορούσε να θυμίζει και πάλι περισσότερο οδηγό επαγγελματικών δικαιωμάτων των Μηχανικών Μεταλλείων παρά ΚΜΛΕ.
Αυτό που πρέπει να διασφαλίζει η νομοθεσία είναι τα ουσιαστικά προσόντα και η εμπειρία του Δ/ντή του έργου πολύ περισσότερο σε μια εποχή που δρομολογείται η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων.
Τα άρθρα τα όποια πρέπει να διορθωθούν είναι:
Tο άρθρο 15 παρ.2 αναφέρει ότι
Διευθυντής του έργου είναι Διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλείων η άλλης ισότιμης ειδικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 παρ2 του παρόντος κανονισμού και τα καθήκοντα του είναι η εποπτεία, ο συντονισμός όλων των επιμέρους εργασιών και των εν γένει δραστηριοτήτων του έργου.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι Διευθυντής του έργου να είναι Διπλωματούχος Μηχανικός και όχι μόνο Διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλειολόγος αλλά και άλλης ειδικότητας Διπλωματούχος Μηχανικός π.χ. Διπλωματούχος μηχανικός (Μηχανολόγος, Ηλεκτρολόγος, Μεταλλειολόγος, Χημικός, Πολιτικός) με 10ετή προϋπηρεσία στο έργο.
Το άρθρο 17 παρ.2
Το οποίο αναφέρει ότι προϊστάμενος του γραφείου ασφαλείας μπορεί να οριστεί Διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλείων η άλλης ισότιμης ειδικότητας …………
Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι μηχανικός ασφάλειας μπορεί να είναι Διπλωματούχος Μηχανικός με υπερεξαετή εμπειρία.

#24 Σχόλιο Από Στάθης Λιάλιος Στις 11 Οκτώβριος, 2010 @ 00:38

Ο ΚΜΛΕ πρέπει να εκσυγχρονιστεί ως προς τις διαδικασίες αδειοδότησης και ελέγχου της λειτουργίας μεταλλειών και λατομείων, επικουρούμενος των μέσων που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία και έχουν εφαρμοστεί με απόλυτη επιτυχία σε μεταλλευτικά προηγμένες χώρες, αλλά και σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές, όπου λειτουργούν μεταλλεία και λατομεία υπό πλήρως ελεγχόμενες συνθήκες και με απόλυτη διαφάνεια.
Ο τρόπος εκπόνησης των μελετών, το περιεχόμενο αυτών αλλά και οι μέθοδοι συλλογής και επεξεργασίας των στοιχείων που αφορούν την εφαρμογή των μελετών θα πρέπει να βασίζονται σε διεθνή πρότυπα και να ενσωματώνουν την πλέον σύγχρονη τεχνολογία.
Γι’ αυτό:
1. Ενσωμάτωση στην Ελληνική Νομοθεσία της Κοινοτικής Οδηγίας 2007/2/ΕΚ (Inspire) για τις υποδομές χωρικών πληροφοριών (Infrastructure for Spatial Information in the European Community), η οποία υποχρεώνει τα κράτη μέλη, με σκοπό τη περιβαλλοντική προστασία, να δημιουργήσουν υποδομές τήρησης ψηφιακών χωρικών δεδομένων που αφορούν: παρατηρήσεις και μετρήσεις της ποιότητας του αέρα, των υδάτων, των εδαφών, τη βιοποικιλότητα, τη χρήση γης, τα δίκτυα μεταφοράς, την υδρογραφία, το υψόμετρο, τη γεωλογία, η κατανομή του πληθυσμού ή των ειδών, τα ενδιαιτήματα, τους βιομηχανικούς τόπους, τις ζώνες φυσικών κινδύνων, κ.α. ( [3] ).

2. Υποχρεωτική εκπόνηση μελετών με την χρήση σύγχρονων εξειδικευμένων λογισμικών, με έμφαση στην ψηφιακή τρισδιάστατη απεικόνιση του φυσικού ανάγλυφου, των προβλεπομένων έργων και της αποκατάστασης του τοπίου και της εφαρμογής εικονικής πραγματικότητας ( [4] ), και καθορισμός περιοδικών τοπογραφικών αποτυπώσεων (σε αντίστοιχη μορφή) σε περιόδους ανάλογα με το μέγεθος του έργου και των περιβαλλοντικών μεταβλητών με ταυτόχρονη προμήθεια αεροφωτογραφιών ή δορυφορικών εικόνων και ψηφιακή υποβολή τους προς σύγκριση με τα αντίστοιχα στοιχεία των μελετών του έργου. Υπενθυμίζεται ότι η περιβαλλοντική επίπτωση από την λατομική και μεταλλευτική δραστηριότητα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων στη χώρα μας συνίσταται σχεδόν στο σύνολό της από την αλλοίωση του γεωμορφολογικού ανάγλυφου.

3. Καθορισμός περιοδικής διεξαγωγής μετρήσεων και συλλογής στοιχείων για την ποιότητα του αέρα, των εδαφών και υδάτων, την υδρογραφία και άλλες (κατά περίπτωση) παραμέτρους, τόσο από τις αρμόδιες αρχές όσο και από τους εκμεταλλευτές και καταχώρηση σε ψηφιακή βάση δεδομένων πλήρως συμβατή με την ΒΧΔ Inspire.

4. Ανάρτηση των παραπάνω στο διαδίκτυο, με εξαίρεση διαβαθμισμένες πληροφορίες (όπως οι σχετικές με αποθέματα) και εξασφάλιση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης σε πολίτες, οργανώσεις πολιτών, πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, στα πρότυπα λειτουργίας της βάσης δεδομένων MINEDEX (Government of Western Australia, Department of Mines and Petroleum, [5] ).

Με τις παραπάνω δράσεις εξασφαλίζονται και στις δύο πλευρές, τόσο των ιδιοκτητών-εκμεταλλευτών όσο και των περιοίκων ή άμεσα θιγόμενων: διαφάνεια, γνώση των υποχρεώσεων-δικαιωμάτων, τεκμήρια ορθολογικής ή μη υλοποίησης των εγκεκριμένων μελετών και επαρκούς προστασίας της υγείας των περιοίκων, άρτιας και έγκαιρης αποκατάστασης του τοπίου, κ.α.
Επιβάλλεται σε μία τόσο εμφανή δραστηριότητα, με τόσο περιορισμένο πλήθος, που επιτάσσεται να διατηρήσουμε αν προσβλέπουμε στην ανάπτυξη, να καταφέρουμε ως χώρα να υιοθετήσουμε τεχνολογία αιχμής, να εξασφαλίσουμε διαφάνεια, να εφαρμόσουμε στην πράξη τις αρχές της ανάπτυξης με σεβασμό στο περιβάλλον και την υγεία των πολιτών και να περιορίσουμε την καχυποψία της κοινωνίας προς μία δραστηριότητα που στο μέλλον πιθανώς θα μας προσφέρει ευκαιρίες ανάπτυξης.

#25 Σχόλιο Από ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ Στις 12 Οκτώβριος, 2010 @ 07:53

Σύμφωνα με τον νέο ΚΜΛΕ στα άρθρα 15 και 17 αναφέρονται ξεκάθαρα μόνο οι ειδικότητες των διπλωματούχων μεταλλειολόγων μηχανικών για θέση διευθυντή και μηχανικού ασφαλείας.

Αυτό που πρέπει να διασφαλίζει η νομοθεσία είναι τα ουσιαστικά προσόντα και η εμπειρία του Δ/ντή του έργου πολύ περισσότερο σε μια εποχή που δρομολογείται η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων.

Τα άρθρα στα οποία πιστεύω ότι πρέπει να γίνει αλλαγή είναι:

• Το άρθρο 15 παρ. 2
Δ/ντής ,του έργου, ορίζεται επιστήμονας, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, και εποπτεύει όλους τους τομείς, τμήματα, εργοτάξια, κλιμάκια και λοιπές υπηρεσίες του έργου.
(καλό είναι να επεξηγηθεί η κείμενη νομοθεσία όπως και να προσδιοριστούν οι επιστημονικές ειδικότητες που μπορούν να διευθύνουν ένα εξορυκτικό έργο όπως διπλωματούχοι μηχανολόγοι-χημικοί-ηλεκτρολόγοι-πολιτικοί μηχανικοί και όχι μόνο διπλωματούχοι μεταλλειολόγοι μηχανικοί)

• Το άρθρο 17 παρ. 2
Το οποίο αναφέρει ότι προϊστάμενος του γραφείου ασφάλειας ορίζεται επιστήμονας με υπερεξαετή εμπειρία στις σχετικές εργασίες
(καλό είναι να διευκρινιστεί ότι μηχανικός ασφάλειας μπορεί να είναι διπλωματούχος μηχανικός με υπερεξαετή εμπειρία)

#26 Σχόλιο Από Παναγιώτης Ιωακειμίδης Στις 13 Οκτώβριος, 2010 @ 10:11

Πρόταση
Να προβλεφθεί στο
άρθρο 81 [χωροθέτηση μεταλλευτικών και λατομικών εργασιών]
και ειδικά για τα λατομεία δομικών και η χωροθέτηση στο λατομικό χώρο δραστηριοτήτων που είναι συναφείς (σε μεγάλο βαθμό παρεμφερή μηχανολογικό εξοπλισμό) και συμπληρωματικές η μια ως προς την άλλη. Μια τέτοια δραστηριότητα είναι η λειτουργία μονάδων ανακύκλωσης ΑΕΚΚ, οι οποίες αφού διαλέξουν και επεξεργαστούν τα ΑΕΚΚ, θα παράγουν κατάλληλο δευτερογενές αδρανές υλικό για αποκατάσταση ανενεργών ή εξαντλημένων τμημάτων του λατομείου. Σημειώνω ότι σε μεγάλο βαθμό οι αποκαταστάσεις λατομείων απαιτούν μεγάλες ποσότητες αδρανών υλικών που στην περίπτωση χωροθέτησης μονάδα ανακύκλωσης ΑΕΕΚ, ως συνοδό έργο, θα τα παραγάγει ελεγχόμενα.

Επιπλέον των ανωτέρω η προσθήκη μονάδων ανακύκλωσης ΑΕΚΚ ως συνοδό έργο χωροθέτησης Λατομικών χώρων, θα συνδράμει αποφασιστικά και πρακτικά στην υλοποίηση των στόχων ανάκτησης και ανακύκλωσης ΑΕΕΚ της χώρας μας. [ΚΥΑ 1312/2010 [Μέτρα, όροι και πρόγραμμα για την εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (ΑΕΚΚ)]

ευχαριστώ

#27 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Στις 13 Οκτώβριος, 2010 @ 13:16

Σ Υ Ν Δ Ε Σ Μ Ο Σ Μ Ε Τ Α Λ Λ Ε Υ Τ Ι Κ Ω Ν Ε Π Ι Χ Ε Ι Ρ Η Σ Ε Ω Ν

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ – ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤΟΔ. 3062/2002
ΟΔΟΣ ΒΑΣ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β΄ 10 & ΡΗΓΙΛΛΗΣ – ΑΘΗΝΑ 10674 – τηλ. 210-7215900-902-903 – fax 210-7215950 e-mail: [6]

Αριθμ. πρωτ.:

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΜΛΕ

Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1) Κατά την γνώμη μας ένας τέτοιος Κανονισμός πρέπει να αποτελεί τον οδηγό πρακτικής οποιουδήποτε εμπλεκόμενου με εξορυκτικό έργο, ιδιαίτερα για μικρές επιχειρήσεις, νέους επιβλέποντες, ή επιβλέποντες πολλαπλών καθηκόντων. Έτσι είχε λειτουργήσει και ο παλαιός ΚΜΛΕ και μάλιστα, λόγω της πολύ καλής δουλειάς που είχε γίνει κράτησε τη χρησιμότητά του σε μεγάλο βάθος χρόνου.

Στα πλαίσια αυτά έχουμε να παρατηρήσουμε ότι έπρεπε να είναι αναλυτικός και να μην έχει πολλές παραπομπές σε άλλη νομοθεσία. Παρατηρούμε ότι σε αρκετά σημεία και μάλιστα με ιδιαίτερη σημασία, όπως θέματα οργάνωσης, εργολάβων, υποχρεώσεων εργοδότη και εκμεταλλευτών, εκπαίδευσης εργαζομένων κτλ, υπάρχουν γενικές περιγραφές ενώ σε θέματα ήσσονος σημασίας π.χ. περιεχόμενο εργοταξιακών φαρμακείων, υπάρχει ιδιαίτερη ανάλυση. Βασικό στοιχείο ύφους κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι η ενιαία αντιμετώπιση και για τους λόγους που προαναφέρθηκαν εμείς είμαστε υπέρ της αναλυτικής προσέγγισης των θεμάτων. Επίσης προτείνουμε η νομική υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ να δημιουργήσει ένα ένθετο συνοδευτικό του νέου ΚΜΛΕ όπου θα δίνεται το πλήρες κείμενο των κανονιστικών διατάξεων στις οποίες παραπέμπουν τα επιμέρους άρθρα του ΚΜΛΕ.

2) Για μεγαλύτερη χρηστικότητα του νέου κανονισμού προτείνουμε επίσης να δημιουργηθεί ευρετήριο άρθρων με βάση λέξεις κλειδιά (π.χ. εγκαταστάσεις, μηχανήματα κτλ), κατά τα πρότυπα του παλαιού Κανονισμού.

3) Δεν γίνεται αναφορά σε ηλεκτρονικά αρχεία εναλλακτικά με την τήρηση των κλασσικών βιβλίων. Τα ηλεκτρονικά αρχεία είναι δυνατόν πλέον να περιορίζουν την δυνατότητα παρεμβάσεων από τρίτους για αλλοίωση επιμέρους στοιχείων. Εκτός αυτού μπορεί να υπάρχει η υποχρέωση ανά εξάμηνο τύπωσης των μεταβολών και αποστολή τους στις επιμέρους επιθεωρήσεις, όποτε και αυτό θα αποτελεί στοιχείο ελέγχου.

4) Σε ότι αφορά την Οργάνωση, Ιεραρχία και Επίβλεψη θεωρούμε ότι η προσέγγιση που γίνεται είναι με κριτήρια σχετικής ισχύος. Εμφανίζεται εν πολλοίς άκαμπτη, χωρίς να προσεγγίζει τις νέες απόψεις περί διοίκησης – οργάνωσης, χωρίς να λαμβάνει υπόψη ότι όλα αυτά στο σημερινό έργο σχεδιάζονται και υλοποιούνται από τις επιμέρους ανάγκες της καλύτερης εξυπηρέτησης του έργου, με τις ιδιαίτερες συνθήκες που το διέπουν. Τέλος καταστρατηγεί το διευθυντικό δικαίωμα και την έννοια της διευθυντικής λειτουργίας, όπως προσδιορίζεται από τις βασικές αρχές διοίκησης οργάνωσης (management), όπου οργάνωση – ιεραρχία και τα άλλα συναφή σχεδιάζονται, αποφασίζονται και υλοποιούνται με βάση της ανάγκες εξυπηρέτησης του έργου, από τα διοικητικά στελέχη του χωρίς συγκεκριμένες προδιαγραφές, παρεμβάσεις και εγκρίσεις της Δημόσιας Διοίκησης.

Υπάρχουν εργοστάσια που έχουμε πολύ περισσότερο επικίνδυνες εργασίες και πολυπληθέστερο προσωπικό απ΄ ότι ένα μεταλλείο σήμερα και φυσικά ερωτούμε υπάρχουν τέτοιου είδους υποχρεώσεις και δεσμεύσεις σ΄ ότι αφορά την οργάνωση – ιεραρχία – επίβλεψη κτλ όπως αυτές που περιγράφονται στον ΚΜΛΕ; Τι παραπάνω έχει το ελληνικό ορυχείο όπου οι επικρατούσες συνθήκες είναι άκρως ελεγχόμενες;
Β. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤ΄ ΑΡΘΡΟ

Άρθρο 1

Κατά την γνώμη μας θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο Κανονισμός ισχύει για κάθε χώρο στον οποίο διενεργείται εξόρυξη πετρωμάτων (εννοώντας ότι συμπεριλαμβάνονται και τα κατασκευαστικά – γεωτεχνικά έργα) έρευνα ή εκμετάλλευση ή αξιοποίηση ή επεξεργασία ορυκτών υλών, ανεξαρτήτως εάν είναι εντός ή εκτός Μεταλλευτικού ή Λατομικού χώρου ή αδειοδοτουμένου χώρου εκμετάλλευσης, όπως αυτά ορίζονται παρακάτω.

Αυτό αναφέρεται προκειμένου να αποφευχθούν τα σημερινά προβλήματα όπου εγκαταστάσεις επεξεργασίας που βρίσκονται εκτός Ο.Π. ή αδειοδοτουμένου χώρου εκμετάλλευσης να μην διέπονται από τον ΚΜΛΕ και να υπάγονται στις υπηρεσίες αδειοδότησης και ελέγχου των επιμέρους Νομαρχιών.

Σ΄ ότι αφορά τα τεχνικά και γεωτεχνικά έργα, το υπάρχον Π.Δ. 225/89 δεν είναι τίποτα άλλο από μία ατυχής περίληψη των υπαρχόντων άρθρων του ΚΜΛΕ. Κατά την γνώμη μας όλα τα εξορυκτικά έργα, ως προς τις φάσεις της εξόρυξης και για τα υπόγεια επιπλέον ο φωτισμός και ο αερισμός, πρέπει να ενταχθούν στον ΚΜΛΕ και επιβλέπουσα αρχή να είναι οι Επιθεωρήσεις Μεταλλείων.
Για τα έργα αυτά θα πρέπει να υπάρξει ειδική αναφορά στον ΚΜΛΕ ότι εξαιρούνται της προτεινόμενης οργάνωσης και ιεραρχίας.

Άρθρο 2

α) Παράγραφος (α)
Προτείνουμε στον ορισμό του Μεταλλευτικού Χώρου να ενταχθούν και οι άδειες λειτουργίας εγκαταστάσεων αξιοποίησης, επεξεργασίας ορυκτών και αποθέσεων.

β) Στο τέλος των ορισμών δεν συμπεριλαμβάνονται ο ορισμός του εργολάβου με ή χωρίς αυτόνομη επίβλεψη. Αυτό το ζητούμε για να γίνει συγκεκριμένη αναλυτική αναφορά και στο άρθρο 4. Αυτά τα δύο είδη εργολάβων είναι πλέον πολύ διαδεδομένα στα έργα και θεωρούμε απαραίτητο να αναλυθούν οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες τους όπως και οι υποχρεώσεις και ευθύνες των εργοδοτών τους.
Συγκεκριμένα προτείνουμε τους ορισμούς:

Εργολάβος χωρίς αυτόνομη επίβλεψη: Πρόσωπο ή εταιρία που συμβάλλεται με τον κύριο του έργου και αναλαμβάνει την εκτέλεση ολόκληρου του έργου ή τμήματός του, υπό την ευθύνη και επίβλεψη του κύριου του έργου.

Εργολάβος με αυτόνομη επίβλεψη: Πρόσωπο ή εταιρία που συμβάλλεται με τον κύριο του έργου και αναλαμβάνει την εκτέλεση ολόκληρου του έργου ή τμήματός του, που διαθέτει επιβλέποντα μηχανικό και τεχνικό ασφαλείας και έχει όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που ισχύουν για τους εργοδότες από τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 3

α) Παράγραφος (2)
Αναφέρει ότι οι σχετικοί έλεγχοι διενεργούνται από διπλωματούχους μηχανικούς Μεταλλείων – Μεταλλουργούς κτλ, δεν αναφέρεται όμως καθόλου η προϋπηρεσία που πρέπει ένα τέτοιο άτομο να κατέχει. Είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί έλεγχος σ΄ ένα εκτεταμένο υπόγειο έργο από μηχανικό με μηδενική προϋπηρεσία;

β) Παράγραφος (8)
Είναι σωστό όλοι αυτοί που αναφέρονται στις παρ. 2 και 7 αυτού του άρθρου να έχουν δικαίωμα εισόδου στους χώρους ενός εργοταξίου χωρίς άδεια ή προηγούμενη προειδοποίηση αλλά όχι ασυνόδευτοι, δεν θα επισκέπτονται τον χώρο χωρίς συνοδεία από κάποιον της ιεραρχίας του έργου.

Άρθρο 4

Με βάση όσα αναφέρθηκαν προηγούμενα πιστεύουμε ότι πρέπει να γραφούν αναλυτικότερα τα περί εργοδοτών και εργολάβων, ευθύνες και υποχρεώσεις. Επίσης όταν ο εργολάβος έχει αυτοτελή οργάνωση, επίβλεψη, διοικητική μέριμνα κτλ λόγω μεγέθους και εταιρικής του δομής ή λόγω αναγκών του έργου που αναλαμβάνει, ενώ αναφέρεται ότι έχει ευθύνες εργοδότη, στον εργοδότη – εκμεταλλευτή που έχει αναθέσει την εργασία του προστίθενται ευθύνες ακόμη και διοικητικής μέριμνας που μπορεί και να θεωρηθούν ως υποτιμητικές ή ως παρέμβαση στην αυτοδύναμη λειτουργία της αυτοτελούς εργολαβικής επιχείρησης και της τήρησης των συμφωνηθέντων τα οποία έχει αποδεχθεί στο αντίστοιχο συμφωνητικό ανάθεσης εργασιών.
Για όλα αυτά προτείνουμε η παράγραφος 2 να τροποποιηθεί ως εξής:

2. α) Ο εργοδότης εποπτεύει συνεχώς την εκτέλεση του έργου από τον εργολάβο, ώστε να τηρούνται οι όροι αδειοδότησης, η τήρηση των γενικών ή ειδικών κανόνων ασφάλειας, οι αντίστοιχοι κανονισμοί ασφάλειας που διέπουν τις αντίστοιχες εργασίες και τέλος τα προβλεπόμενα από την μελέτη Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου.

β) Σε περίπτωση όπου ο εργοδότης αναθέτει επιμέρους εργασίες σε εργολάβους χωρίς αυτοδύναμη επίβλεψη, διοικητική μέριμνα κτλ τότε ο εργοδότης έχει τις εξής υποχρεώσεις:
– Την ευθύνη για την καταλληλότητα και εκπαίδευση, καθώς και για την τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, της σχετικής νομοθεσίας και των ειδικών κανονισμών ασφαλείας που ο ίδιος έχει εκπονήσει για το έργο.
– Την ευθύνη για την ενημέρωση του εργολαβικού προσωπικού για τις ιδιαιτερότητες του έργου και τα θέματα ασφάλειας και την συστηματική επίβλεψή του προς τήρηση των ανωτέρω.
– Την ευθύνη για την τήρηση μέτρων προστασίας του έργου, περιοίκων και περιβάλλοντος όπως προβλέπονται από τις αντίστοιχες μελέτες και από τα προτεινόμενα μέτρα των εξειδικευμένων συνεργατών του.

γ, δ, ε, ως έχουν στο κείμενο του σχεδίου του νέου ΚΜΛΕ.

στ) Αντίστοιχα οι υποχρεώσεις του εργολάβου που δεν έχει αυτοδύναμη επίβλεψη και διοικητική μέριμνα είναι :
– Με την συνδρομή του εργοδότη συντάσσει κανονισμό εργασιών έργου, ενημερώνει και εκπαιδεύει τους εργαζόμενους του σε θέματα ασφαλείας στις θέσεις εργασίας, ελέγχει την εφαρμογή των κανόνων ασφαλείας από το προσωπικό του.
– Απασχολεί νόμιμα, επαρκές και κατάλληλο προσωπικό, το οποίο πρέπει να είναι εκπαιδευμένο, εφοδιασμένο με τις άδειες που προβλέπονται από τον Νόμο και ικανό για το έργο που πρόκειται να εκτελεστεί.
– Υποβάλει κατάλογο εργαζομένων με τις ειδικότητες και τα προσόντα τους, τόσο στην Επιθεώρηση Εργασίας, όσο και στον εργοδότη.
– Διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό που εγγυάται την ομαλή και ασφαλή λειτουργία του έργου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Αρ. 33, ενώ παράλληλα, οι εργαζόμενοι που χειρίζονται τον εξοπλισμό είναι εκπαιδευμένοι στην χρήση του.
– Εφοδιάζει το προσωπικό του με τα κατάλληλα Μέσα Ατομικής Προστασίας που του παρέχει ο εργοδότης και φροντίζει για την χρησιμότητά τους και την καλή τους κατάσταση.

ζ) Αντίστοιχα οι υποχρεώσεις του εργολάβου που έχει αυτοδύναμη επίβλεψη και διοικητική μέριμνα είναι ακριβώς οι ευθύνες του εργοδότη, όπως αυτές περιγράφηκαν προηγούμενα, όπως και όλες οι ευθύνες του εργολάβου χωρίς αυτοδυναμία. Επίσης έχει τις ευθύνες του εργοδότη που περιγράφονται στις παραγράφους 3 και 4 . Επίσης ο εργολάβος αυτός χρειάζεται να είναι πιστοποιημένος από διαπιστευμένο οργανισμό ή φορέα για τις εργασίες που αναλαμβάνει.

Άρθρο 5

α) Στην παράγραφο Α1 πρέπει να αναφερθεί η υποχρέωση τήρησης από εργαζόμενους των διατάξεων του παρόντος καθώς και των ειδικών κανόνων ασφάλειας του έργου ή των εσωτερικών κανονισμών.
β) Ο σημερινός εργαζόμενος κατά την γνώμη μας εκτός από την ειδίκευση και την επαγγελματική άδεια που πρέπει να έχει, χρειάζεται να είναι και πιστοποιημένος για τις εργασίες που καλείται να εκτελέσει.
Στα πλαίσια αυτά, στις γενικές υποχρεώσεις εργαζομένων θα πρέπει να προστεθεί και η παράγραφος:

Οι εργαζόμενοι φέρουν ευθύνη εάν ενώ έχουν γνώση, εμπειρία και ειδικότητα (με αντίστοιχη πιστοποίηση) σε κάποια συγκεκριμένη εργασία, προξενήσουν ή πάθουν ατύχημα από ενέργειες με δική τους πρωτοβουλία, χωρίς να τους έχει δοθεί σχετική εντολή.

γ) Στην παράγραφο Β1α αναφέρεται ότι «οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να αναφέρουν τα ατυχήματα, συμβάντα και κινδύνους στην αρμόδια αρχή.». Το ερώτημα είναι ποια είναι η αρμόδια αρχή; Επίσης τονίζουμε ότι κάτι τέτοιο δημιουργεί παράλληλο μηχανισμό αναφοράς (παράλληλα με την υποχρέωση του εργοδότη). Καλλιεργείται έτσι καχυποψία σε σχέση με τον εργοδότη και μάλιστα με τη σφραγίδα του ΚΜΛΕ. Εάν θέλουν οι εργαζόμενοι να καταγγείλουν ή να αναφέρουν ατυχήματα και συμβάντα μπορούν να το πραγματοποιήσουν στους εκπρόσωπούς τους, στις επιτροπές και στα συμβούλια ασφαλείας, στα σωματεία και τις ομοσπονδίες τους.

Άρθρο7

Οι εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης του προσωπικού (αποδυτήρια, εστιατόρια κτλ) ή οι εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης του εργοταξιακού χώρου, όπως τοπικά συνεργεία, χώροι ζύγισης, φυλάκια κτλ συνήθως είναι περιορισμένου μεγέθους και έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Γι΄ αυτό προτείνουμε:

Οι εγκαταστάσεις αυτές δεν θα χρήζουν ιδιαίτερης αδειοδότησης πέραν του άρθρου 4 κατά παρέκκλιση του ΓΟΚ, μετά και από σχετική εισήγηση της Επιθεώρησης Μεταλλείων για την αναγκαιότητά τους.

Άρθρο 8

Όλα τα ΜΑΠ πρέπει να είναι πιστοποιημένα κατά CE.
Δεν κατανοούμαι γιατί πρέπει υποχρεωτικά και για όλες τις εργασίες να χορηγείται ολόσωμη φόρμα. Σε κάποιες εργασίες δεν είναι η πλέον εργονομικά.
Για τις εργασίες μακράν της εξόρυξης δύναται η χρήση καπέλου τύπο jockey για προστασία από ελαφρά κτυπήματα, το οποίο να φέρει εσωτερικά προστατευτικό από υλικό ABS (Π.Δ. 396/94).

Άρθρο 9

Μπορεί να δημιουργήσουμε προβλήματα εύρυθμης λειτουργίας της άμεσης ιεραρχίας του έργου εάν δοθούν οι συμβουλευτικές δυνατότητες στο γιατρό εργασίας όπως περιγράφονται στο άρθρο αυτό. Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται (παράγραφος 3α) ο γιατρός εργασίας συμβουλεύει:
– Σε θέματα σχεδιασμού, προγραμματισμού, τροποποίησης της παραγωγικής διαδικασίας, κατασκευής και συντήρησης εγκαταστάσεων, σύμφωνα με τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας εργασίας.
– Σε θέματα οργάνωσης παραγωγικής διαδικασίας.
Αυτά αποτελούν άμεση ευθύνη και αντικείμενο του μηχανικού του έργου ή του τεχνικού συμβούλου. Ο γιατρός εργασίας ούτε έχει τη γνώση, ούτε μπορεί, ούτε πρέπει να ανακατευθεί σ΄ αυτά. Στα θέματα αυτά ακόμη και με την στενή άποψη των ζητημάτων που άπτονται Υ & Α και των συμβουλευτικών παρεμβάσεων που μπορεί να γίνουν, είναι πάλι μονοδιάστατος ο ρόλος των τεχνικών.
Αναφέρεται ότι ο συνολικός μέγιστος χρόνος του γιατρού εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τον χρόνο απασχόλησης του μισθωτού. Αυτό σημαίνει ότι ο γιατρός δεν μπορεί να υπερβεί το οκτάωρο. Αυτό δεν ισχύει σε κανένα κλάδο ιατρών. Η διάταξη αυτή πρέπει να διαγραφεί.

Επίσης επισημαίνουμε ότι το όριο από 30 και πάνω εργαζομένων να υποχρεώνει τον εργοδότη να απασχολεί μόνιμα ένα το λιγότερο διπλωματούχο νοσοκόμο είναι υπερβολικά μικρό. Ουσιαστικά σε μία μικρή επιχείρηση με 31 εργαζόμενους ο μόνιμος νοσοκόμος συνεπάγεται αργομισθία κατά 99% του διαθέσιμου χρόνου εργασίας. Προτείνουμε το όριο αυτό να είναι από 80 και πλέον.

Στον χώρο των μικρών εγκαταστάσεων – βιοτεχνιών που συμβαίνουν καθημερινά ατυχήματα (άσχετο εάν δεν δηλώνονται) υπάρχει αντίστοιχη οργάνωση;

Επίσης στο ίδιο άρθρο αναφέρεται:
«Για την επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων ο γιατρός εργασίας έχει υποχρέωση:
Ι. Να προβαίνει σε ιατρικό έλεγχο των εργαζομένων σε σχέση με τη θέση εργασίας του μετά την πρόσληψή τους ή την αλλαγή θέσης εργασίας.
Τι νόημα έχει μετά την πρόσληψη ο ιατρικός έλεγχος και εάν μετά προκύψουν προβλήματα τότε τι γίνεται;

Γνώμη μας είναι ότι η πρόσληψη ολοκληρώνεται (το ίδιο και η αλλαγή θέσης) μόνον αφού έχει εκδοθεί από τον Ιατρό Εργασίας η βεβαίωση ιατρικής καταλληλότητας για τη θέση εργασίας που θα καλύψει ο εργαζόμενος.

Επίσης στο ΙΙ. α) και β) γράφεται ότι ο γιατρός εργασίας « α) επιθεωρεί τακτικά θέσεις εργασίας…. β) επεξηγεί την αναγκαιότητα της σωστής χρήσης Μ.Α.Π.».
Αυτά και στα δύο πρέπει να προστεθεί «σε συνεργασία με τον Τεχνικό Ασφαλείας ή την αντίστοιχη ΕΞΥΠ»

Άρθρο 10

α) Παράγραφος (1).
Με τον αριθμό των απαιτούμενων ασθενοφόρων όταν οι εργαζόμενοι είναι πάνω από 200 και τους απαιτούμενους «αδειούχους» οδηγούς, δημιουργούμε πλασματικές θέσεις εργασίας.

Γιατί ο εξορυκτικός χώρος πρέπει να διαθέτει πολύ καλύτερη κάλυψη απ΄ ότι το ΕΚΑΒ για τον κοινό πολίτη;
Προτείνουμε να παραμείνει η υποχρεωτική κάλυψη του χώρου εργασίας, με ένα ασθενοφόρο μέχρι 600 εργαζομένους και η ύπαρξη δεύτερου να συναρτάται ανάλογα και με τις συνθήκες εργασίας, τη συχνότητα των ατυχημάτων και την απόσταση από τα κέντρα περίθαλψης.
Επίσης προτείνουμε να υπάρχουν διαθέσιμοι εκπαιδευμένοι οδηγοί και όχι αδειούχοι οδηγοί ειδικά στη χρήση ασθενοφόρου.

β) Παράγραφος 2.
Είναι υπερβολική η αναλυτική περιγραφή του τι πρέπει να περιέχει το φαρμακείο και ο σταθμός Α΄ Βοηθειών του εργοταξίου.
Αυτά να αναφέρεται ότι θα τα προσδιορίζει ο γιατρός εργασίας και θα επιμελείται για την προμήθεια και τοποθέτησή τους ο νοσοκόμος.

Άρθρο 11 παράγραφος 4

Διαφωνούμε στο να επιτρέπεται η εργασία κατ΄ εξαίρεση στα νεαρά άτομα από 15-18 ετών.
Προτείνουμε αντί του όρου «επιτρέπεται η εργασία» να τοποθετηθεί ο όρος «επιτρέπεται η απασχόληση ως μαθητευόμενοι».

Άρθρο 12 παράγραφος 2

Προτείνουμε την προσθήκη:
Σε περίπτωση που για σοβαρούς λόγους υγείας ο γιατρός του έργου εισηγείται αλλαγή θέσης εργασίας, ο Διευθυντής του έργου θα πρέπει να γνωρίζει τους λόγους, κατά παρέκκλιση του ιατρικού απορρήτου.

Άρθρο 13

α) Στην παράγραφο 1 προτείνουμε την προσθήκη:
Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να εκπαιδεύονται:
α) Στην Εκτίμηση Επαγγελματικού Κινδύνου, ώστε να συμμετέχουν κατά την σύνταξή της.
β) Στην ανάλυση της Γραπτής Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου, με ιδιαίτερη βαρύτητα στις Επικίνδυνες Καταστάσεις και τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
γ) Στην επεξήγηση άρθρων – διατάξεων του ΚΜΛΕ.
δ) Στην εισαγωγή ή αλλαγή του εξοπλισμού εργασίας.
ε) Στην εισαγωγή μίας νέας τεχνολογίας που αφορά ειδικά τη θέση εργασίας ή τα καθήκοντά τους.
Η εκπαίδευση αυτή θα πρέπει να προσαρμόζεται στην εξέλιξη των κινδύνων και στην εμφάνιση νέων κινδύνων σύμφωνα με τη μελέτη εκτίμησης επαγγελματικού κινδύνου. Επιπλέον θα πρέπει να προσαρμόζεται σε τυχόν μετάθεση ή αλλαγή καθηκόντων ή σε τυχόν αλλαγή εξοπλισμού εργασίας ή εισαγωγή νέας τεχνολογίας που αφορά τη θέση εργασίας του εργαζόμενου.

β) Στο εν λόγω άρθρο αλλά και σε άλλα άρθρα του νέου ΚΜΛΕ η χρήση του ηλεκτρονικού αρχείου θα πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρεται, τουλάχιστον εναλλακτικά.

γ) Στην παράγραφο 5 γιατί η εκπαίδευση πρώτων βοηθειών να γίνεται από τον αρμόδιο γιατρό και όχι από τον νοσοκόμο (του οποίου στατιστικά η καθημερινή του απασχόληση είναι απειροελάχιστη);

δ) Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα εκπαίδευσης επί ειδικών θεμάτων και σε άλλους φορεί π.χ. Πυροσβεστική Υπηρεσία.

Άρθρο 14

Περιγράφουμε την διαφωνία μας και την αιτιολόγησή της στις γενικές παρατηρήσεις μας. Παραθέτουμε την προτεινόμενη διατύπωση:

Τίτλος του άρθρου: «Καθορισμός πλαισίου οργανωτικής δομής ενός μεταλλευτικού –εξορυκτικού οργανισμού»
1. Η οργανωτική δομή ενός μεταλλευτικού οργανισμού πρέπει να εξυπηρετεί τις ανάγκες των συμμετόχων (stakeholders) του, δηλαδή των προσώπων ή άλλων οργανισμών που άμεσα ή έμμεσα επηρεάζουν ή επηρεάζονται, από τις ενέργειες, τους στόχους και τις πολιτικές αυτού του οργανισμού.
2. Υπό αυτή την έννοια η οργανωτική δομή πρέπει να επιτρέπει στον οργανισμό:
2α. να ανταποκρίνεται στις οικονομικές υποχρεώσεις του,
2β. να συμμορφώνεται με τις νομικές απαιτήσεις της πολιτείας,
2γ. να διαφυλάσσει την υγιεινή και την ασφάλεια όλων των εμπλεκομένων στις δραστηριότητες του,
2δ. να προλαμβάνει τις επιπτώσεις που έχουν οι εργασίες του στο περιβάλλον,
2ε. να εκπαιδεύει και να αναπτύσσει τους εργαζόμενους σύμφωνα με τους στόχους και τους αντικειμενικούς σκοπούς που έχει θέσει,
2στ. να οργανώνει την παραγωγική διαδικασία και την επίβλεψη της, τεκμηριώνοντας τις συνεπαγόμενες μεθόδους και πρακτικές, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης και
2ζ. να βελτιώνει την απόδοση των συστημάτων παραγωγής στηριζόμενη σε ένα σύστημα ποιοτικής διαχείρισης των υπό διάθεση πόρων, με γνώμονα τις αρχές που διέπονται από την απαιτούμενη επιστημονική γνώση καθώς και την αειφόρο ανάπτυξη.
3. Η δομή θα πρέπει να είναι τέτοια για την εξασφάλιση υλοποίησης των παρακάτω κατ΄ελάχιστον υπηρεσιών, παρεχόμενες από μόνιμο ή εργολαβικό προσωπικό:
3α. εκμετάλλευση κοιτασμάτων σύμφωνα με τους κανόνες της μεταλλευτικής επιστήμης και την κείμενη νομοθεσία.
3β. τήρηση των κανόνων Υ&Α σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία
3γ. επεξεργασία των ακατέργαστων ορυκτών, εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη εγκατάσταση
3δ. γεωλογικής έρευνας
3ε. σύστημα ποιοτικού ελέγχου των παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών
3στ. τοπογραφικές εργασίες
3ζ. αποκατάσταση περιβάλλοντος
3η. εκπαίδευση
3θ. διοικητικές υπηρεσίες
4. Το οργανόγραμμα θα κοινοποιείται στο ΥΠΕΚΑ, μαζί με τις δηλώσεις ανάθεσης και ανάληψης καθηκόντων.

Επισημαίνουμε για μία ακόμα φορά ότι καταστρατηγείται πλήρως το διευθυντικό δικαίωμα και η διευθυντική λειτουργία δηλαδή ο υπεύθυνος του έργου να σχεδιάζει αυτή την οργάνωση που θα εξυπηρετεί πρωτίστως το έργο και τις επικρατούσες συνθήκες (περιβάλλον, δυσκολίες, ποιότητα εργαζομένων, εμπειρίες, παράμετροι απόστασης – μεγέθους έργου κτλ.).

Επιμένουμε ότι η αντίστοιχη υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ έχει δικαίωμα να προτείνει σχέδιο οργάνωσης και όχι να επιβάλλει (κάτι τέτοιο θα αποτελέσει παγκόσμια πρώτη.)

Άρθρο 15

Για την ιεραρχία του έργου ισχύουν ότι και προηγούμενα για την οργανωτική διάρθρωση.
Η ιεραρχία έρχεται να εξυπηρετήσει τον οργανωτικό σχεδιασμό και πάντα είναι σε συνάρτηση με την ποιότητα και τις εμπειρίες των ατόμων που την απαρτίζουν. Δεν μπορεί να είναι άκαμπτη. Φυσικά θα αποτελέσει και πάλι παγκόσμια πρώτη σ΄ ένα έργο, η Δημόσια Διοίκηση να επιβάλλει ιεραρχικά σχήματα μετά και την επιβολή οργανωτικής διάρθρωσης.

Με βάση τις απόψεις αυτές και προς εξυπηρέτηση του σκοπού ο ΚΜΛΕ να έχει την δέουσα ανάλυση στα επιμέρους άρθρα του ώστε να είναι ξεκάθαρη η εφαρμογή του και μάλιστα με ενιαίο τρόπο, παραθέτουμε τη δική μας διατύπωση στο άρθρο 15.

«Διοικητικές βαθμίδες Μεταλλευτικού – Εξορυκτικού Οργανισμού»

1. Τα επίπεδα διοίκησης ενός μεταλλευτικού οργανισμού θα καθορίζονται γραπτώς από τον έχοντα τα νόμιμα δικαιώματα της εκμετάλλευσης.

2. Την ανώτερη διεύθυνση και συνολική επίβλεψη του έργου θα πρέπει να έχει επιστήμονας που προβλέπεται από το άρθρο 163 του Μεταλλευτικού Κώδικα και με ελάχιστη οκταετή εργασιακή εμπειρία σε σχετικές εργασίες.

3. Οι βασικές ιεραρχικές βαθμίδες αναφερόμενες στη διεύθυνση του έργου, θα είναι κατ’ ελάχιστο οι παρακάτω:
3α. Προϊστάμενος τμήματος
3β. Εργοδηγός τμήματος
3γ. Επιστάτης

4. Η διεύθυνση του έργου, έχοντας υπόψη το άρθρο 14, θα καθορίζει γραπτώς, μετά από έγκριση της διοίκησης,
3α. τα απαιτούμενα επίπεδα διοίκησης και ευθύνης,
3β. το εύρος της ευθύνης του κάθε επιπέδου καθώς και
3γ. τα ειδικά προσόντα και καθήκοντα που θα απαιτούνται από κάθε επίπεδο αλλά και ειδικότητα.

5. Προϊστάμενοι τμημάτων ορυχείων, εγκαταστάσεων επεξεργασίας και γραφείου ασφάλειας πρέπει να είναι μηχανικοί μεταλλείων και μεταλλουργοί αντίστοιχα, μηχανικοί ορυκτών πόρων, απόφοιτοι ανώτατης ή άλλης ισότιμης σχολής, με άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος από το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας και με σχετική εμπειρία τουλάχιστον ενός εξαμήνου. Στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας κατ΄ εξαίρεση θα μπορεί να προΐσταται και μηχανικός ειδικότητας χημικού μηχανικού ή μηχανολόγου μηχανικού ή μηχανικού παραγωγής.
Σε περίπτωση πρόσληψης μηχανικού χωρίς εργασιακή εμπειρία, θα πρέπει για ένα εξάμηνο να εργάζεται σε συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο θα καταρτίζεται από τον διευθύνοντα το έργο, σε συνεργασία με το τμήμα ανθρωπίνων πόρων, εφόσον το τελευταίο υφίσταται σαν τμήμα στη δομή οργανισμού. Από το πρόγραμμα αυτό εξαιρούνται οι ασκούντες περιοδική επίβλεψη.

6. Οι προϊστάμενοι όλων των επιπέδων διοίκησης και ειδικοτήτων, θα πρέπει να αποδέχονται εγγράφως τις ευθύνες και τα καθήκοντα που τους ανατίθενται.

7. Ο τρόπος επικοινωνίας οριζόντια και κάθετα μέσα στον οργανισμό, θα μπορεί να γίνεται προφορικά ή σε θεωρημένο βιβλίο, περιλαμβανομένου και του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Σε περίπτωση εγγράφου εντολής θα πρέπει να υπάρχει το ονοματεπώνυμο και η υπογραφή του εντολέα. Τα αρχεία της επικοινωνίας που αφορούν εργασιακές εντολές ή οδηγίες για ασφαλή εκτέλεση των εργασιών, θα πρέπει να διατηρούνται για 5 χρόνια και να είναι διαθέσιμα προς έλεγχο, από κάθε αρμόδια δημόσια υπηρεσία.

8. Πλαίσιο καθηκόντων ανά βαθμίδα ιεραρχίας

8.1 Διεύθυνση του έργου

Εκτός των ειδικών ή και άλλων καθηκόντων που μπορεί να ανατεθούν από τον ιδιοκτήτη /εκμεταλλευτή του έργου στον διευθυντή, το πλαίσιο των καθηκόντων του θα πρέπει να περιλαμβάνει και τα παρακάτω:

8.1.α) Προγραμματισμό όλων των εργασιών του έργου ή και η έγκριση των σχετικών προτάσεων από τους προϊσταμένους των διαφόρων τμημάτων.
8.1.β) Επίβλεψη της ορθής εφαρμογής του προγράμματος των εργασιών όλων των τμημάτων σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία Υ&Α και τους κανόνες της μεταλλευτικής επιστήμης.
8.1.γ) Ευθύνη για την ειδοποίηση των Δημόσιων Αρχών σε περιπτώσεις
έκτακτης ανάγκης, μετά από εισήγηση προϊστάμενου μηχανικού
8.1.δ) Κατάρτιση του σχεδίου οργανωτικής διάρθρωσης του έργου και η υποβολή του προς έγκριση στο διοικητικό συμβούλιο ή τον ιδιοκτήτη /εκμεταλλευτή του έργου.
8.1.ε) Απόφαση για την πρόσληψη ή απόλυση, σύμφωνα με την κείμενη
νομοθεσία, τις διατάξεις του παρόντος Κανονισμού και των εσωτερικών
κανονισμών εργασίας, των εργοδηγών, επιστατών και λοιπού προσωπικού.
8.1.στ) Απόφαση για την επιβολή ποινών σε όσους παραβαίνουν τις
διατάξεις του παρόντος Κανονισμού και των ειδικών κανονισμών – διαδικασιών – οδηγιών του έργου.
8.1.ζ) Έγκριση προμήθειας των απαραίτητων και κατάλληλων μέσων εξοπλισμού, συσκευών, οργάνων και υλικών για την ορθολογική λειτουργία του έργου την προστασία των εργαζόμενων και την ασφάλεια των εργασιών.
8.1.η) Θέσπιση του πλαισίου εργασιών τυχόν εργολάβων, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και την λοιπή νομοθεσία.
8.1.θ) Έγκριση τροποποίησης τεχνικής μελέτης

8.2 Προϊστάμενος τμήματος

Εκτός των ειδικών καθηκόντων που μπορεί να ανατεθούν από τη διεύθυνση του έργου σε κάθε προϊστάμενο τμήματος, το πλαίσιο των καθηκόντων του θα πρέπει να περιλαμβάνει και τα παρακάτω:

8.2.α) Καταρτισμός των μακροχρόνιων, ετήσιων, μηνιαίων, εβδομαδιαίων και ημερήσιων προγραμμάτων εργασίας και η φροντίδα για την εφαρμογή των μεθόδων που έχουν επιλεχτεί.
8.2.β) Φροντίδα για την ορθολογική εκτέλεση των εργασιών στον τομέα του, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης και της τεχνικής, αλλά και τις διατάξεις του παρόντος Κανονισμού, των ειδικών κανονισμών του έργου, των εντολών της Επιθεώρησης Μεταλλείων και της Δ/νσης του έργου, με παράλληλη τήρηση των κανόνων και μέτρων Υ&Α των εργαζόμενων και των σχετικών εργασιών, καθώς και των γειτονικών εργασιών.
8.2.γ) Ευθύνη για τη λήψη μέτρων αποκατάστασης ασφαλών συνθηκών σε θέση του τομέα του, εφόσον το κρίνει ο ίδιος ή ειδοποιηθεί ανάλογα, απ’ τους ιεραρχικά κατωτέρους του ή το γραφείο ασφάλειας και η απόφαση για εγκατάλειψη επικίνδυνων χώρων όταν, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Κανονισμού, απαιτείται.
8.2.δ) Εισήγηση για την πρόσληψη του κατάλληλου προσωπικού και την επιβολή ποινών σε όσους παραβαίνουν τις διατάξεις του παρόντος Κανονισμού και των ειδικών Κανονισμών του έργου.
8.2.στ) Επιθεώρηση και έλεγχος, τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες και τις ειδικές ανάγκες, των εργοταξίων που λειτουργούν.
8.2.ζ) Επίβλεψη /παρακολούθηση των εργασιών που εκτελούνται από εργολάβους, είτε αυτοί έχουν αυτόνομη επίβλεψη είτε όχι σύμφωνα με την παράγραφο 8.1.η.

8.3 Εργοδηγός

Εκτός των ειδικών καθηκόντων που μπορεί να ανατεθούν από τον προϊστάμενο τμήματος, το πλαίσιο των γενικών καθηκόντων του θα πρέπει να περιλαμβάνει τα παρακάτω:

8.3.α) Φροντίδα για τη σύνθεση των ομάδων εργασίας των εργοταξίων με το κατάλληλο και απαραίτητο προσωπικό και την εκτέλεση του ημερήσιου προγράμματος εργασίας σύμφωνα με τις οδηγίες του προϊσταμένου καθώς και τους κανόνες Υ&Α που υφίστανται για κάθε είδος και θέση εργασίας.
8.3.β) Φροντίδα για την κάλυψη των αναγκών του εργοταξίου ή κλιμακίου με τα κατάλληλα και απαραίτητα μηχανήματα, συσκευές, εργαλεία, όργανα, ατομικά είδη προστασίας και υλικά.
8.3.γ) Παροχή οδηγιών και εντολών στους επιστάτες για την εκτέλεση του προγράμματος εργασίας της ημέρας ή της κάθε βάρδιας.
8.3.δ) Επιτόπιος καθημερινός έλεγχος όλων των θέσεων εργασίας, η επισήμανση των επικίνδυνων σημείων ή τρόπων εργασίας και η παροχή των απαραίτητων εντολών για την ασφαλή και ορθολογική εκτέλεση των εργασιών.
8.3.ε) Επικοινωνία και συντονισμός εργασιών με τους αρμόδιους (μηχανολογικό τμήμα ή εργολάβος) για την επισκευή και συντήρηση των μηχανημάτων-οχημάτων, για την τήρηση των προγραμμάτων συντήρησης, με στόχο την ταχύτερη δυνατή αποκατάσταση των ζημιών.
8.3.στ) Εκπαίδευση των νεοπροσλαμβανόμενων στον τρόπο εργασίας και τις σχετικές με την εργασία τους διατάξεις του παρόντος Κανονισμού και των ειδικών κανονισμών του έργου, καθώς και η τοποθέτηση τους κοντά σε εργαζόμενους με επαρκή εμπειρία, για την παραπέρα εξειδίκευση τους.
Ο εργοδηγός ορίζεται από την διεύθυνση του έργου και πρέπει να έχει τουλάχιστον διετή προϋπηρεσία επιστάτη εφόσον είναι απόφοιτος σχολής αντίστοιχης προς το αντικείμενο απασχόλησής του ή τετραετή τουλάχιστον προϋπηρεσία επιστάτη εφόσον δεν είναι απόφοιτος σχολής.
8.4 Επιστάτης

Σε περίπτωση που υπάρχει στο έργο επιστάτης το γενικό πλαίσιο των καθηκόντων του καθορίζεται από τα παρακάτω, σε διαφορετική περίπτωση τα καθήκοντά του μεταβιβάζονται στην παραπάνω βαθμίδα του εργοδηγού:

8.4.α) Καθοδήγηση των εργαζομένων για την εκτέλεση του προγράμματος εργασίας σε κάθε βάρδια.
8.4.β) Παροχή οδηγιών για την τήρηση των μέτρων ασφάλειας σε κάθε θέση εργασίας, καθώς και ο έλεγχος της εφαρμογής τους.
8.4.γ) Συνεχής παραμονή σε κάθε θέση όπου εκτελείται επικίνδυνη εργασία μέχρι την ασφαλή ολοκλήρωσή της, καθώς και η εντολή για την προσωρινή απομάκρυνση των εργαζόμενων, σε περίπτωση ιδιαίτερα επικίνδυνης κατάστασης.
8.4.δ) Φροντίδα για την καλή χρήση και διατήρηση των γραμμών και δικτύων μεταφοράς των πινακίδων και μέσων ή συσκευών ασφάλειας.
8.4.ε) Έλεγχος των εργασιακών συνθηκών σε κάθε θέση για την εξασφάλιση της ασφαλούς εισόδου και εργασίας των εργαζόμενων, μετά απ’ τους προβλεπόμενους καθημερινούς ελέγχους που γίνονται απ’ τον ίδιο (π.χ. μέτρηση θερμοκρασιών, ανίχνευση επικίνδυνων ρωγμών σε βαθμίδες επιφανειακών εκμεταλλεύσεων ή στα υπόγεια έργα) ή απ’ τους ειδικά
εξουσιοδοτημένους εργαζόμενους.
8.4.στ) Ενημέρωση, άμεσα όταν είναι δυνατό ή αλλιώς έμμεσα, του αντίστοιχου επιστάτη της επόμενης βάρδιας, για την κατάσταση των θέσεων εργασίας, με επισήμανση των επικίνδυνων σημείων ή καταστάσεων.
Ο επιστάτης ορίζεται από την διεύθυνση του έργου και πρέπει να έχει τουλάχιστον διετή προϋπηρεσία εφόσον είναι απόφοιτος σχολής αντίστοιχης προς το αντικείμενο απασχόλησής του ή τετραετή τουλάχιστον προϋπηρεσία εφόσον δεν είναι απόφοιτος σχολής.

8.5 Επικεφαλής

8.5.α) Ο επικεφαλής, επιμελείται συνεχώς για τις εργασίες μιας ή και περισσότερων θέσεων εργασίας, εφόσον έχει άμεση αντίληψη των εργασιών που γίνονται σ’ αυτές, σε κάθε βάρδια, διαθέτει άδεια για μια, το λιγότερο, εργασία που απαιτεί ειδίκευση σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον παρόντα κανονισμό και που εκτελείται στις θέσεις της αρμοδιότητάς του, καθώς και επαρκή γνώση των λοιπών εργασιών των παραπάνω θέσεων. Ειδικότερα στα καθήκοντά του, μεταξύ των άλλων περιλαμβάνονται:

α) Η εκτέλεση της εργασίας της ειδικότητάς του και του προγράμματος εργασίας των θέσεων που έχει αρμοδιότητα.

β) Η ευθύνη για την ασφάλεια των εργαζομένων στις θέσεις της αρμοδιότητάς του και η παροχή οδηγιών και εντολών σ’ αυτούς για την εκτέλεση του αντίστοιχου προγράμματος εργασίας καθώς και ο έλεγχος της εφαρμογής τους.

γ) Η αναφορά στον επιστάτη για τις συνθήκες και τα αποτελέσματα της εργασίας ή και η υπογραφή των ειδικών δελτίων εργασίας για τις θέσεις της αρμοδιότητάς του.

δ) Η επιτόπια εκπαίδευση των νεοπροσλαμβανομένων και των βοηθών στις εργασίες των παραπάνω θέσεων.

9. Όποια από τις ιεραρχικές βαθμίδες δεν υφίσταται αντικαθίσταται από την αμέσως προηγούμενη, ή στη βαθμίδα που έχει οριστεί από τη διεύθυνση του έργου, εκτός από αυτή του διευθυντή του έργου.
Ο επικεφαλής ορίζεται από τον τομεάρχη του έργου και έχει τουλάχιστον διετή προϋπηρεσία προς το αντικείμενο απασχόλησής του.
Σε κάθε περίπτωση σημειώνουμε ότι ο Διευθυντής του έργου μπορεί να είναι διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλείων ή άλλης ισότιμης ειδικότητας ή και άλλης ειδικότητας Διπλωματούχος Μηχανικός, με την προϋπόθεση ότι στην τελευταία περίπτωση να διαθέτει τουλάχιστον δεκαετή προϋπηρεσία σε αντικείμενο μεταλλευτικών και λατομικών εργασιών. Στο οργανόγραμμα του έργου θα πρέπει απαραίτητα να υπάρχει υπεύθυνος των εξορυκτικών δραστηριοτήτων Διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλείων.

Άρθρο 16

α) Παράγραφος (2).
Διαφωνούμε με την «συνεχή επίβλεψη». Η πυκνότητα της επίβλεψης είναι θέμα μεγέθους, συνθηκών, ενδιάμεσης ιεραρχίας, οργάνωσης και εμπειριών ανθρώπινου δυναμικού.

Η εμπειρία μας καταδεικνύει ότι υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις έργων όπου ο επαγγελματισμός και οι εμπειρίες εργοδηγών, επιστατών και εξειδικευμένου προσωπικού είναι τέτοιες που πολλές φορές η επίσκεψη του μηχανικού καθίσταται σχεδόν τυπική (ιδιαίτερα εάν στερείται σημαντικής εμπειρίας ή εάν το έργο είναι περιορισμένης δυσκολίας)

β) Παράγραφος (5).
Και εδώ υπάρχει άκαμπτη αντιμετώπιση. Η περιοδική επίβλεψη είναι θέμα συνθηκών και ποιότητας εργαζομένων.

γ) Παράγραφος (6).
Δεν γίνεται κατανοητός ο περιορισμός που τίθεται.

Για τους παραπάνω λόγους και για την εξυπηρέτηση του σκοπού ο ΚΜΛΕ να έχει την δέουσα ανάλυση στα επιμέρους άρθρα, σας προτείνουμε την εξής διατύπωση του άρθρου 16:

Επίβλεψη εργασιών.

1. Όλες οι εργασίες των μεταλλευτικών έργων πρέπει να επιβλέπονται από Διπλωματούχο Μηχανικών Μεταλλείων ή άλλης ισότιμης ειδικότητας όπως αυτή θα ορίζεται κάθε φορά από την κείμενη νομοθεσία.

2. Το έργο της επίβλεψης είναι εργασία των ιεραρχικών βαθμίδων όπως ορίζονται από τη διεύθυνση του έργου στην την περιγραφή των καθηκόντων.

3. Η επίβλεψη διακρίνεται σε συνεχή επίβλεψη, όταν ο επιβλέπων απασχολείται συνεχώς με τα καθήκοντα μιας οργανωτικής βαθμίδας και σε περιοδική επίβλεψη, όταν ο επιβλέπων απασχολείται περιοδικά με τα αντίστοιχα καθήκοντα. Η επίβλεψη, είτε είναι περιοδική είτε συνεχής, πρέπει να ασκείται μόνο από Διπλωματούχο Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργό ή Μηχανικό Ορυκτών Πόρων ή πτυχιούχο άλλης ισότιμης σχολής μιας εκ των προαναφερθεισών ειδικοτήτων, όπως αυτή ορίζεται κάθε φορά από το ΤΕΕ.
Στην περίπτωση της περιοδικής επίβλεψης, η εξορυκτική επιχείρηση πρέπει να απασχολεί μόνιμα εργοδηγό ή επιστάτη, ανάλογα με το μέγεθος του εξορυκτικού έργου, σε μόνιμη απασχόληση, σύμφωνα και με τα προβλεπόμενα από το άρθρο 15 παράγραφος 3.
Περιοδική επίβλεψη μπορεί να εφαρμόζεται:
α) Σε επιφανειακά έργα όπου ημερησίως απασχολούνται λιγότεροι από 20 εργατοτεχνίτες και υπάλληλοι, ή η ισχύς του κινητού μηχανολογικού εξοπλισμού και των εγκαταστάσεων, μη συμπεριλαμβανομένων των οχημάτων μεταφοράς που εξυπηρετούν αποκλειστικά εξωτερικές μεταφορές, δεν υπερβαίνει τους 3.000 ΗΡ, ή η συνολική ημερήσια παράγωγή τους δεν υπερβαίνει τους 3.000 τόνους τότε η επίβλεψη μπορεί να είναι περιοδική.
β) Σε υπόγεια έργα όπου οι συνολικά απασχολούμενοι στο έργο εργατοτεχνίτες και τεχνικοί υπάλληλοι είναι λιγότεροι από 7 ή η συνολική ημερήσια παραγωγή (προϊόντων και στείρων) μικρότερη από 500 τόνους ή η συνολική εγκαταστημένη και φορητή ισχύς των απασχολούμενων μηχανημάτων (εκτός απ’ τα αυτοκίνητα με αριθμό κυκλοφορίας) είναι μικρότερη από 800 ίππους (HP).

4. Η συχνότητα της περιοδικής επίβλεψης, δεν μπορεί να είναι λιγότερη από μία φορά το μήνα. Κατ’ εξαίρεση για απομακρυσμένα νησιά και εφόσον υπάρχει συγκοινωνιακή δυσχέρεια, η συχνότητα ορίζεται, ανάλογα με την περίπτωση, απ’ την Επιθεώρηση Μεταλλείων μετά από σχετική αίτηση του ενδιαφερόμενου.

5. Σε περίπτωση περιοδικής επίβλεψης, ο επιβλέπων μηχανικός δεν επιτρέπεται να επιβλέπει πέραν των πέντε έργων (κάθε έργο με τη δική του άδεια εκμετάλλευσης).

6. Στην περίπτωση συνεχούς επίβλεψης σε περισσότερα του ενός έργα που τρία τουλάχιστον εξ’ αυτών απέχουν περισσότερο από 20 χιλιόμετρα μεταξύ τους, τότε το έργο πρέπει να υποδιαιρείται και να υπάρχει επίβλεψη από δύο διπλωματούχους μηχανικούς μεταλλείων.
7.Η συχνότητα επισκέψεων επίβλεψης πρέπει να ορίζεται από τη διεύθυνση του έργου με γνώμονα την επικινδυνότητα των έργων, τις παραγωγικές ανάγκες και πρέπει να καθορίζεται γραπτώς στην ανάθεση καθηκόντων του κάθε επιπέδου διοίκησης. Ελάχιστη συχνότητα επισκέψεων επίβλεψης ανά βαθμίδα, στην περίπτωση της μη περιοδικής επίβλεψης, ορίζεται ως ακολούθως:
3α. Ο άμεσα προϊστάμενος μηχανικός τμήματος: 2 επισκέψεις ανά εβδομάδα σε κάθε εργοτάξιο
3β. Εργοδηγός τμήματος, επιστάτης και επικεφαλής: καθημερινή παρουσία στα εργοτάξια.

8. Οι εντολές που μπορεί να προκύψουν μετά τις επισκέψεις επίβλεψης όλων των βαθμίδων και αφορούν θέματα Υ&Α, θα πρέπει να αποδεικνύονται εγγράφως ή να τηρούνται σε ηλεκτρονικά αρχεία

9. Το εύρος της διοικητικής ευθύνης κάθε επιπέδου διοίκησης και ο τρόπος μεταβίβασης των εντολών, θα ορίζεται εγγράφως από τη διεύθυνση του έργου.

Άρθρο 17

α) Παράγραφος (2).
Η ελάχιστη ετήσια απασχόληση Τεχνικού Ασφαλείας είναι πολύ μεγάλη.
Επανερχόμαστε στην πρότασή μας να ισχύουν τα παρακάτω:
– 25 ώρες ετήσια για επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 20 άτομα.
– 50 ώρες ετήσια γ

#28 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Στις 13 Οκτώβριος, 2010 @ 13:33

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Σ Υ Ν Δ Ε Σ Μ Ο Σ Μ Ε Τ Α Λ Λ Ε Υ Τ Ι Κ Ω Ν Ε Π Ι Χ Ε Ι Ρ Η Σ Ε Ω Ν

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ – ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤΟΔ. 3062/2002
ΟΔΟΣ ΒΑΣ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β΄ 10 & ΡΗΓΙΛΛΗΣ – ΑΘΗΝΑ 10674 – τηλ. 210-7215900-902-903 – fax 210-7215950 e-mail: [6]

Αριθμ. πρωτ.:

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΜΛΕ

Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

1) Κατά την γνώμη μας ένας τέτοιος Κανονισμός πρέπει να αποτελεί τον οδηγό πρακτικής οποιουδήποτε εμπλεκόμενου με εξορυκτικό έργο, ιδιαίτερα για μικρές επιχειρήσεις, νέους επιβλέποντες, ή επιβλέποντες πολλαπλών καθηκόντων. Έτσι είχε λειτουργήσει και ο παλαιός ΚΜΛΕ και μάλιστα, λόγω της πολύ καλής δουλειάς που είχε γίνει κράτησε τη χρησιμότητά του σε μεγάλο βάθος χρόνου.

Στα πλαίσια αυτά έχουμε να παρατηρήσουμε ότι έπρεπε να είναι αναλυτικός και να μην έχει πολλές παραπομπές σε άλλη νομοθεσία. Παρατηρούμε ότι σε αρκετά σημεία και μάλιστα με ιδιαίτερη σημασία, όπως θέματα οργάνωσης, εργολάβων, υποχρεώσεων εργοδότη και εκμεταλλευτών, εκπαίδευσης εργαζομένων κτλ, υπάρχουν γενικές περιγραφές ενώ σε θέματα ήσσονος σημασίας π.χ. περιεχόμενο εργοταξιακών φαρμακείων, υπάρχει ιδιαίτερη ανάλυση. Βασικό στοιχείο ύφους κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι η ενιαία αντιμετώπιση και για τους λόγους που προαναφέρθηκαν εμείς είμαστε υπέρ της αναλυτικής προσέγγισης των θεμάτων. Επίσης προτείνουμε η νομική υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ να δημιουργήσει ένα ένθετο συνοδευτικό του νέου ΚΜΛΕ όπου θα δίνεται το πλήρες κείμενο των κανονιστικών διατάξεων στις οποίες παραπέμπουν τα επιμέρους άρθρα του ΚΜΛΕ.

2) Για μεγαλύτερη χρηστικότητα του νέου κανονισμού προτείνουμε επίσης να δημιουργηθεί ευρετήριο άρθρων με βάση λέξεις κλειδιά (π.χ. εγκαταστάσεις, μηχανήματα κτλ), κατά τα πρότυπα του παλαιού Κανονισμού.

3) Δεν γίνεται αναφορά σε ηλεκτρονικά αρχεία εναλλακτικά με την τήρηση των κλασσικών βιβλίων. Τα ηλεκτρονικά αρχεία είναι δυνατόν πλέον να περιορίζουν την δυνατότητα παρεμβάσεων από τρίτους για αλλοίωση επιμέρους στοιχείων. Εκτός αυτού μπορεί να υπάρχει η υποχρέωση ανά εξάμηνο τύπωσης των μεταβολών και αποστολή τους στις επιμέρους επιθεωρήσεις, όποτε και αυτό θα αποτελεί στοιχείο ελέγχου.

4) Σε ότι αφορά την Οργάνωση, Ιεραρχία και Επίβλεψη θεωρούμε ότι η προσέγγιση που γίνεται είναι με κριτήρια σχετικής ισχύος. Εμφανίζεται εν πολλοίς άκαμπτη, χωρίς να προσεγγίζει τις νέες απόψεις περί διοίκησης – οργάνωσης, χωρίς να λαμβάνει υπόψη ότι όλα αυτά στο σημερινό έργο σχεδιάζονται και υλοποιούνται από τις επιμέρους ανάγκες της καλύτερης εξυπηρέτησης του έργου, με τις ιδιαίτερες συνθήκες που το διέπουν. Τέλος καταστρατηγεί το διευθυντικό δικαίωμα και την έννοια της διευθυντικής λειτουργίας, όπως προσδιορίζεται από τις βασικές αρχές διοίκησης οργάνωσης (management), όπου οργάνωση – ιεραρχία και τα άλλα συναφή σχεδιάζονται, αποφασίζονται και υλοποιούνται με βάση της ανάγκες εξυπηρέτησης του έργου, από τα διοικητικά στελέχη του χωρίς συγκεκριμένες προδιαγραφές, παρεμβάσεις και εγκρίσεις της Δημόσιας Διοίκησης.

Υπάρχουν εργοστάσια που έχουμε πολύ περισσότερο επικίνδυνες εργασίες και πολυπληθέστερο προσωπικό απ΄ ότι ένα μεταλλείο σήμερα και φυσικά ερωτούμε υπάρχουν τέτοιου είδους υποχρεώσεις και δεσμεύσεις σ΄ ότι αφορά την οργάνωση – ιεραρχία – επίβλεψη κτλ όπως αυτές που περιγράφονται στον ΚΜΛΕ; Τι παραπάνω έχει το ελληνικό ορυχείο όπου οι επικρατούσες συνθήκες είναι άκρως ελεγχόμενες;
Β. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤ΄ ΑΡΘΡΟ

Άρθρο 1

Κατά την γνώμη μας θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο Κανονισμός ισχύει για κάθε χώρο στον οποίο διενεργείται εξόρυξη πετρωμάτων (εννοώντας ότι συμπεριλαμβάνονται και τα κατασκευαστικά – γεωτεχνικά έργα) έρευνα ή εκμετάλλευση ή αξιοποίηση ή επεξεργασία ορυκτών υλών, ανεξαρτήτως εάν είναι εντός ή εκτός Μεταλλευτικού ή Λατομικού χώρου ή αδειοδοτουμένου χώρου εκμετάλλευσης, όπως αυτά ορίζονται παρακάτω.

Αυτό αναφέρεται προκειμένου να αποφευχθούν τα σημερινά προβλήματα όπου εγκαταστάσεις επεξεργασίας που βρίσκονται εκτός Ο.Π. ή αδειοδοτουμένου χώρου εκμετάλλευσης να μην διέπονται από τον ΚΜΛΕ και να υπάγονται στις υπηρεσίες αδειοδότησης και ελέγχου των επιμέρους Νομαρχιών.

Σ΄ ότι αφορά τα τεχνικά και γεωτεχνικά έργα, το υπάρχον Π.Δ. 225/89 δεν είναι τίποτα άλλο από μία ατυχής περίληψη των υπαρχόντων άρθρων του ΚΜΛΕ. Κατά την γνώμη μας όλα τα εξορυκτικά έργα, ως προς τις φάσεις της εξόρυξης και για τα υπόγεια επιπλέον ο φωτισμός και ο αερισμός, πρέπει να ενταχθούν στον ΚΜΛΕ και επιβλέπουσα αρχή να είναι οι Επιθεωρήσεις Μεταλλείων.
Για τα έργα αυτά θα πρέπει να υπάρξει ειδική αναφορά στον ΚΜΛΕ ότι εξαιρούνται της προτεινόμενης οργάνωσης και ιεραρχίας.

Άρθρο 2

α) Παράγραφος (α)
Προτείνουμε στον ορισμό του Μεταλλευτικού Χώρου να ενταχθούν και οι άδειες λειτουργίας εγκαταστάσεων αξιοποίησης, επεξεργασίας ορυκτών και αποθέσεων.

β) Στο τέλος των ορισμών δεν συμπεριλαμβάνονται ο ορισμός του εργολάβου με ή χωρίς αυτόνομη επίβλεψη. Αυτό το ζητούμε για να γίνει συγκεκριμένη αναλυτική αναφορά και στο άρθρο 4. Αυτά τα δύο είδη εργολάβων είναι πλέον πολύ διαδεδομένα στα έργα και θεωρούμε απαραίτητο να αναλυθούν οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες τους όπως και οι υποχρεώσεις και ευθύνες των εργοδοτών τους.
Συγκεκριμένα προτείνουμε τους ορισμούς:

Εργολάβος χωρίς αυτόνομη επίβλεψη: Πρόσωπο ή εταιρία που συμβάλλεται με τον κύριο του έργου και αναλαμβάνει την εκτέλεση ολόκληρου του έργου ή τμήματός του, υπό την ευθύνη και επίβλεψη του κύριου του έργου.

Εργολάβος με αυτόνομη επίβλεψη: Πρόσωπο ή εταιρία που συμβάλλεται με τον κύριο του έργου και αναλαμβάνει την εκτέλεση ολόκληρου του έργου ή τμήματός του, που διαθέτει επιβλέποντα μηχανικό και τεχνικό ασφαλείας και έχει όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που ισχύουν για τους εργοδότες από τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 3

α) Παράγραφος (2)
Αναφέρει ότι οι σχετικοί έλεγχοι διενεργούνται από διπλωματούχους μηχανικούς Μεταλλείων – Μεταλλουργούς κτλ, δεν αναφέρεται όμως καθόλου η προϋπηρεσία που πρέπει ένα τέτοιο άτομο να κατέχει. Είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί έλεγχος σ΄ ένα εκτεταμένο υπόγειο έργο από μηχανικό με μηδενική προϋπηρεσία;

β) Παράγραφος (8)
Είναι σωστό όλοι αυτοί που αναφέρονται στις παρ. 2 και 7 αυτού του άρθρου να έχουν δικαίωμα εισόδου στους χώρους ενός εργοταξίου χωρίς άδεια ή προηγούμενη προειδοποίηση αλλά όχι ασυνόδευτοι, δεν θα επισκέπτονται τον χώρο χωρίς συνοδεία από κάποιον της ιεραρχίας του έργου.

Άρθρο 4

Με βάση όσα αναφέρθηκαν προηγούμενα πιστεύουμε ότι πρέπει να γραφούν αναλυτικότερα τα περί εργοδοτών και εργολάβων, ευθύνες και υποχρεώσεις. Επίσης όταν ο εργολάβος έχει αυτοτελή οργάνωση, επίβλεψη, διοικητική μέριμνα κτλ λόγω μεγέθους και εταιρικής του δομής ή λόγω αναγκών του έργου που αναλαμβάνει, ενώ αναφέρεται ότι έχει ευθύνες εργοδότη, στον εργοδότη – εκμεταλλευτή που έχει αναθέσει την εργασία του προστίθενται ευθύνες ακόμη και διοικητικής μέριμνας που μπορεί και να θεωρηθούν ως υποτιμητικές ή ως παρέμβαση στην αυτοδύναμη λειτουργία της αυτοτελούς εργολαβικής επιχείρησης και της τήρησης των συμφωνηθέντων τα οποία έχει αποδεχθεί στο αντίστοιχο συμφωνητικό ανάθεσης εργασιών.
Για όλα αυτά προτείνουμε η παράγραφος 2 να τροποποιηθεί ως εξής:

2. α) Ο εργοδότης εποπτεύει συνεχώς την εκτέλεση του έργου από τον εργολάβο, ώστε να τηρούνται οι όροι αδειοδότησης, η τήρηση των γενικών ή ειδικών κανόνων ασφάλειας, οι αντίστοιχοι κανονισμοί ασφάλειας που διέπουν τις αντίστοιχες εργασίες και τέλος τα προβλεπόμενα από την μελέτη Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου.

β) Σε περίπτωση όπου ο εργοδότης αναθέτει επιμέρους εργασίες σε εργολάβους χωρίς αυτοδύναμη επίβλεψη, διοικητική μέριμνα κτλ τότε ο εργοδότης έχει τις εξής υποχρεώσεις:
– Την ευθύνη για την καταλληλότητα και εκπαίδευση, καθώς και για την τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, της σχετικής νομοθεσίας και των ειδικών κανονισμών ασφαλείας που ο ίδιος έχει εκπονήσει για το έργο.
– Την ευθύνη για την ενημέρωση του εργολαβικού προσωπικού για τις ιδιαιτερότητες του έργου και τα θέματα ασφάλειας και την συστηματική επίβλεψή του προς τήρηση των ανωτέρω.
– Την ευθύνη για την τήρηση μέτρων προστασίας του έργου, περιοίκων και περιβάλλοντος όπως προβλέπονται από τις αντίστοιχες μελέτες και από τα προτεινόμενα μέτρα των εξειδικευμένων συνεργατών του.

γ, δ, ε, ως έχουν στο κείμενο του σχεδίου του νέου ΚΜΛΕ.

στ) Αντίστοιχα οι υποχρεώσεις του εργολάβου που δεν έχει αυτοδύναμη επίβλεψη και διοικητική μέριμνα είναι :
– Με την συνδρομή του εργοδότη συντάσσει κανονισμό εργασιών έργου, ενημερώνει και εκπαιδεύει τους εργαζόμενους του σε θέματα ασφαλείας στις θέσεις εργασίας, ελέγχει την εφαρμογή των κανόνων ασφαλείας από το προσωπικό του.
– Απασχολεί νόμιμα, επαρκές και κατάλληλο προσωπικό, το οποίο πρέπει να είναι εκπαιδευμένο, εφοδιασμένο με τις άδειες που προβλέπονται από τον Νόμο και ικανό για το έργο που πρόκειται να εκτελεστεί.
– Υποβάλει κατάλογο εργαζομένων με τις ειδικότητες και τα προσόντα τους, τόσο στην Επιθεώρηση Εργασίας, όσο και στον εργοδότη.
– Διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό που εγγυάται την ομαλή και ασφαλή λειτουργία του έργου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Αρ. 33, ενώ παράλληλα, οι εργαζόμενοι που χειρίζονται τον εξοπλισμό είναι εκπαιδευμένοι στην χρήση του.
– Εφοδιάζει το προσωπικό του με τα κατάλληλα Μέσα Ατομικής Προστασίας που του παρέχει ο εργοδότης και φροντίζει για την χρησιμότητά τους και την καλή τους κατάσταση.

ζ) Αντίστοιχα οι υποχρεώσεις του εργολάβου που έχει αυτοδύναμη επίβλεψη και διοικητική μέριμνα είναι ακριβώς οι ευθύνες του εργοδότη, όπως αυτές περιγράφηκαν προηγούμενα, όπως και όλες οι ευθύνες του εργολάβου χωρίς αυτοδυναμία. Επίσης έχει τις ευθύνες του εργοδότη που περιγράφονται στις παραγράφους 3 και 4 . Επίσης ο εργολάβος αυτός χρειάζεται να είναι πιστοποιημένος από διαπιστευμένο οργανισμό ή φορέα για τις εργασίες που αναλαμβάνει.

Άρθρο 5

α) Στην παράγραφο Α1 πρέπει να αναφερθεί η υποχρέωση τήρησης από εργαζόμενους των διατάξεων του παρόντος καθώς και των ειδικών κανόνων ασφάλειας του έργου ή των εσωτερικών κανονισμών.
β) Ο σημερινός εργαζόμενος κατά την γνώμη μας εκτός από την ειδίκευση και την επαγγελματική άδεια που πρέπει να έχει, χρειάζεται να είναι και πιστοποιημένος για τις εργασίες που καλείται να εκτελέσει.
Στα πλαίσια αυτά, στις γενικές υποχρεώσεις εργαζομένων θα πρέπει να προστεθεί και η παράγραφος:

Οι εργαζόμενοι φέρουν ευθύνη εάν ενώ έχουν γνώση, εμπειρία και ειδικότητα (με αντίστοιχη πιστοποίηση) σε κάποια συγκεκριμένη εργασία, προξενήσουν ή πάθουν ατύχημα από ενέργειες με δική τους πρωτοβουλία, χωρίς να τους έχει δοθεί σχετική εντολή.

γ) Στην παράγραφο Β1α αναφέρεται ότι «οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να αναφέρουν τα ατυχήματα, συμβάντα και κινδύνους στην αρμόδια αρχή.». Το ερώτημα είναι ποια είναι η αρμόδια αρχή; Επίσης τονίζουμε ότι κάτι τέτοιο δημιουργεί παράλληλο μηχανισμό αναφοράς (παράλληλα με την υποχρέωση του εργοδότη). Καλλιεργείται έτσι καχυποψία σε σχέση με τον εργοδότη και μάλιστα με τη σφραγίδα του ΚΜΛΕ. Εάν θέλουν οι εργαζόμενοι να καταγγείλουν ή να αναφέρουν ατυχήματα και συμβάντα μπορούν να το πραγματοποιήσουν στους εκπρόσωπούς τους, στις επιτροπές και στα συμβούλια ασφαλείας, στα σωματεία και τις ομοσπονδίες τους.

Άρθρο7

Οι εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης του προσωπικού (αποδυτήρια, εστιατόρια κτλ) ή οι εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης του εργοταξιακού χώρου, όπως τοπικά συνεργεία, χώροι ζύγισης, φυλάκια κτλ συνήθως είναι περιορισμένου μεγέθους και έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Γι΄ αυτό προτείνουμε:

Οι εγκαταστάσεις αυτές δεν θα χρήζουν ιδιαίτερης αδειοδότησης πέραν του άρθρου 4 κατά παρέκκλιση του ΓΟΚ, μετά και από σχετική εισήγηση της Επιθεώρησης Μεταλλείων για την αναγκαιότητά τους.

Άρθρο 8

Όλα τα ΜΑΠ πρέπει να είναι πιστοποιημένα κατά CE.
Δεν κατανοούμαι γιατί πρέπει υποχρεωτικά και για όλες τις εργασίες να χορηγείται ολόσωμη φόρμα. Σε κάποιες εργασίες δεν είναι η πλέον εργονομικά.
Για τις εργασίες μακράν της εξόρυξης δύναται η χρήση καπέλου τύπο jockey για προστασία από ελαφρά κτυπήματα, το οποίο να φέρει εσωτερικά προστατευτικό από υλικό ABS (Π.Δ. 396/94).

Άρθρο 9

Μπορεί να δημιουργήσουμε προβλήματα εύρυθμης λειτουργίας της άμεσης ιεραρχίας του έργου εάν δοθούν οι συμβουλευτικές δυνατότητες στο γιατρό εργασίας όπως περιγράφονται στο άρθρο αυτό. Συγκεκριμένα όπως αναφέρεται (παράγραφος 3α) ο γιατρός εργασίας συμβουλεύει:
– Σε θέματα σχεδιασμού, προγραμματισμού, τροποποίησης της παραγωγικής διαδικασίας, κατασκευής και συντήρησης εγκαταστάσεων, σύμφωνα με τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας εργασίας.
– Σε θέματα οργάνωσης παραγωγικής διαδικασίας.
Αυτά αποτελούν άμεση ευθύνη και αντικείμενο του μηχανικού του έργου ή του τεχνικού συμβούλου. Ο γιατρός εργασίας ούτε έχει τη γνώση, ούτε μπορεί, ούτε πρέπει να ανακατευθεί σ΄ αυτά. Στα θέματα αυτά ακόμη και με την στενή άποψη των ζητημάτων που άπτονται Υ & Α και των συμβουλευτικών παρεμβάσεων που μπορεί να γίνουν, είναι πάλι μονοδιάστατος ο ρόλος των τεχνικών.
Αναφέρεται ότι ο συνολικός μέγιστος χρόνος του γιατρού εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τον χρόνο απασχόλησης του μισθωτού. Αυτό σημαίνει ότι ο γιατρός δεν μπορεί να υπερβεί το οκτάωρο. Αυτό δεν ισχύει σε κανένα κλάδο ιατρών. Η διάταξη αυτή πρέπει να διαγραφεί.

Επίσης επισημαίνουμε ότι το όριο από 30 και πάνω εργαζομένων να υποχρεώνει τον εργοδότη να απασχολεί μόνιμα ένα το λιγότερο διπλωματούχο νοσοκόμο είναι υπερβολικά μικρό. Ουσιαστικά σε μία μικρή επιχείρηση με 31 εργαζόμενους ο μόνιμος νοσοκόμος συνεπάγεται αργομισθία κατά 99% του διαθέσιμου χρόνου εργασίας. Προτείνουμε το όριο αυτό να είναι από 80 και πλέον.

Στον χώρο των μικρών εγκαταστάσεων – βιοτεχνιών που συμβαίνουν καθημερινά ατυχήματα (άσχετο εάν δεν δηλώνονται) υπάρχει αντίστοιχη οργάνωση;

Επίσης στο ίδιο άρθρο αναφέρεται:
«Για την επίβλεψη της υγείας των εργαζομένων ο γιατρός εργασίας έχει υποχρέωση:
Ι. Να προβαίνει σε ιατρικό έλεγχο των εργαζομένων σε σχέση με τη θέση εργασίας του μετά την πρόσληψή τους ή την αλλαγή θέσης εργασίας.
Τι νόημα έχει μετά την πρόσληψη ο ιατρικός έλεγχος και εάν μετά προκύψουν προβλήματα τότε τι γίνεται;

Γνώμη μας είναι ότι η πρόσληψη ολοκληρώνεται (το ίδιο και η αλλαγή θέσης) μόνον αφού έχει εκδοθεί από τον Ιατρό Εργασίας η βεβαίωση ιατρικής καταλληλότητας για τη θέση εργασίας που θα καλύψει ο εργαζόμενος.

Επίσης στο ΙΙ. α) και β) γράφεται ότι ο γιατρός εργασίας « α) επιθεωρεί τακτικά θέσεις εργασίας…. β) επεξηγεί την αναγκαιότητα της σωστής χρήσης Μ.Α.Π.».
Αυτά και στα δύο πρέπει να προστεθεί «σε συνεργασία με τον Τεχνικό Ασφαλείας ή την αντίστοιχη ΕΞΥΠ»

Άρθρο 10

α) Παράγραφος (1).
Με τον αριθμό των απαιτούμενων ασθενοφόρων όταν οι εργαζόμενοι είναι πάνω από 200 και τους απαιτούμενους «αδειούχους» οδηγούς, δημιουργούμε πλασματικές θέσεις εργασίας.

Γιατί ο εξορυκτικός χώρος πρέπει να διαθέτει πολύ καλύτερη κάλυψη απ΄ ότι το ΕΚΑΒ για τον κοινό πολίτη;
Προτείνουμε να παραμείνει η υποχρεωτική κάλυψη του χώρου εργασίας, με ένα ασθενοφόρο μέχρι 600 εργαζομένους και η ύπαρξη δεύτερου να συναρτάται ανάλογα και με τις συνθήκες εργασίας, τη συχνότητα των ατυχημάτων και την απόσταση από τα κέντρα περίθαλψης.
Επίσης προτείνουμε να υπάρχουν διαθέσιμοι εκπαιδευμένοι οδηγοί και όχι αδειούχοι οδηγοί ειδικά στη χρήση ασθενοφόρου.

β) Παράγραφος 2.
Είναι υπερβολική η αναλυτική περιγραφή του τι πρέπει να περιέχει το φαρμακείο και ο σταθμός Α΄ Βοηθειών του εργοταξίου.
Αυτά να αναφέρεται ότι θα τα προσδιορίζει ο γιατρός εργασίας και θα επιμελείται για την προμήθεια και τοποθέτησή τους ο νοσοκόμος.

Άρθρο 11 παράγραφος 4

Διαφωνούμε στο να επιτρέπεται η εργασία κατ΄ εξαίρεση στα νεαρά άτομα από 15-18 ετών.
Προτείνουμε αντί του όρου «επιτρέπεται η εργασία» να τοποθετηθεί ο όρος «επιτρέπεται η απασχόληση ως μαθητευόμενοι».

Άρθρο 12 παράγραφος 2

Προτείνουμε την προσθήκη:
Σε περίπτωση που για σοβαρούς λόγους υγείας ο γιατρός του έργου εισηγείται αλλαγή θέσης εργασίας, ο Διευθυντής του έργου θα πρέπει να γνωρίζει τους λόγους, κατά παρέκκλιση του ιατρικού απορρήτου.

Άρθρο 13

α) Στην παράγραφο 1 προτείνουμε την προσθήκη:
Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να εκπαιδεύονται:
α) Στην Εκτίμηση Επαγγελματικού Κινδύνου, ώστε να συμμετέχουν κατά την σύνταξή της.
β) Στην ανάλυση της Γραπτής Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου, με ιδιαίτερη βαρύτητα στις Επικίνδυνες Καταστάσεις και τους τρόπους αντιμετώπισής τους.
γ) Στην επεξήγηση άρθρων – διατάξεων του ΚΜΛΕ.
δ) Στην εισαγωγή ή αλλαγή του εξοπλισμού εργασίας.
ε) Στην εισαγωγή μίας νέας τεχνολογίας που αφορά ειδικά τη θέση εργασίας ή τα καθήκοντά τους.
Η εκπαίδευση αυτή θα πρέπει να προσαρμόζεται στην εξέλιξη των κινδύνων και στην εμφάνιση νέων κινδύνων σύμφωνα με τη μελέτη εκτίμησης επαγγελματικού κινδύνου. Επιπλέον θα πρέπει να προσαρμόζεται σε τυχόν μετάθεση ή αλλαγή καθηκόντων ή σε τυχόν αλλαγή εξοπλισμού εργασίας ή εισαγωγή νέας τεχνολογίας που αφορά τη θέση εργασίας του εργαζόμενου.

β) Στο εν λόγω άρθρο αλλά και σε άλλα άρθρα του νέου ΚΜΛΕ η χρήση του ηλεκτρονικού αρχείου θα πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρεται, τουλάχιστον εναλλακτικά.

γ) Στην παράγραφο 5 γιατί η εκπαίδευση πρώτων βοηθειών να γίνεται από τον αρμόδιο γιατρό και όχι από τον νοσοκόμο (του οποίου στατιστικά η καθημερινή του απασχόληση είναι απειροελάχιστη);

δ) Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα εκπαίδευσης επί ειδικών θεμάτων και σε άλλους φορεί π.χ. Πυροσβεστική Υπηρεσία.

Άρθρο 14

Περιγράφουμε την διαφωνία μας και την αιτιολόγησή της στις γενικές παρατηρήσεις μας. Παραθέτουμε την προτεινόμενη διατύπωση:

Τίτλος του άρθρου: «Καθορισμός πλαισίου οργανωτικής δομής ενός μεταλλευτικού –εξορυκτικού οργανισμού»
1. Η οργανωτική δομή ενός μεταλλευτικού οργανισμού πρέπει να εξυπηρετεί τις ανάγκες των συμμετόχων (stakeholders) του, δηλαδή των προσώπων ή άλλων οργανισμών που άμεσα ή έμμεσα επηρεάζουν ή επηρεάζονται, από τις ενέργειες, τους στόχους και τις πολιτικές αυτού του οργανισμού.
2. Υπό αυτή την έννοια η οργανωτική δομή πρέπει να επιτρέπει στον οργανισμό:
2α. να ανταποκρίνεται στις οικονομικές υποχρεώσεις του,
2β. να συμμορφώνεται με τις νομικές απαιτήσεις της πολιτείας,
2γ. να διαφυλάσσει την υγιεινή και την ασφάλεια όλων των εμπλεκομένων στις δραστηριότητες του,
2δ. να προλαμβάνει τις επιπτώσεις που έχουν οι εργασίες του στο περιβάλλον,
2ε. να εκπαιδεύει και να αναπτύσσει τους εργαζόμενους σύμφωνα με τους στόχους και τους αντικειμενικούς σκοπούς που έχει θέσει,
2στ. να οργανώνει την παραγωγική διαδικασία και την επίβλεψη της, τεκμηριώνοντας τις συνεπαγόμενες μεθόδους και πρακτικές, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης και
2ζ. να βελτιώνει την απόδοση των συστημάτων παραγωγής στηριζόμενη σε ένα σύστημα ποιοτικής διαχείρισης των υπό διάθεση πόρων, με γνώμονα τις αρχές που διέπονται από την απαιτούμενη επιστημονική γνώση καθώς και την αειφόρο ανάπτυξη.
3. Η δομή θα πρέπει να είναι τέτοια για την εξασφάλιση υλοποίησης των παρακάτω κατ΄ελάχιστον υπηρεσιών, παρεχόμενες από μόνιμο ή εργολαβικό προσωπικό:
3α. εκμετάλλευση κοιτασμάτων σύμφωνα με τους κανόνες της μεταλλευτικής επιστήμης και την κείμενη νομοθεσία.
3β. τήρηση των κανόνων Υ&Α σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία
3γ. επεξεργασία των ακατέργαστων ορυκτών, εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη εγκατάσταση
3δ. γεωλογικής έρευνας
3ε. σύστημα ποιοτικού ελέγχου των παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών
3στ. τοπογραφικές εργασίες
3ζ. αποκατάσταση περιβάλλοντος
3η. εκπαίδευση
3θ. διοικητικές υπηρεσίες
4. Το οργανόγραμμα θα κοινοποιείται στο ΥΠΕΚΑ, μαζί με τις δηλώσεις ανάθεσης και ανάληψης καθηκόντων.

Επισημαίνουμε για μία ακόμα φορά ότι καταστρατηγείται πλήρως το διευθυντικό δικαίωμα και η διευθυντική λειτουργία δηλαδή ο υπεύθυνος του έργου να σχεδιάζει αυτή την οργάνωση που θα εξυπηρετεί πρωτίστως το έργο και τις επικρατούσες συνθήκες (περιβάλλον, δυσκολίες, ποιότητα εργαζομένων, εμπειρίες, παράμετροι απόστασης – μεγέθους έργου κτλ.).

Επιμένουμε ότι η αντίστοιχη υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ έχει δικαίωμα να προτείνει σχέδιο οργάνωσης και όχι να επιβάλλει (κάτι τέτοιο θα αποτελέσει παγκόσμια πρώτη.)

Άρθρο 15

Για την ιεραρχία του έργου ισχύουν ότι και προηγούμενα για την οργανωτική διάρθρωση.
Η ιεραρχία έρχεται να εξυπηρετήσει τον οργανωτικό σχεδιασμό και πάντα είναι σε συνάρτηση με την ποιότητα και τις εμπειρίες των ατόμων που την απαρτίζουν. Δεν μπορεί να είναι άκαμπτη. Φυσικά θα αποτελέσει και πάλι παγκόσμια πρώτη σ΄ ένα έργο, η Δημόσια Διοίκηση να επιβάλλει ιεραρχικά σχήματα μετά και την επιβολή οργανωτικής διάρθρωσης.

Με βάση τις απόψεις αυτές και προς εξυπηρέτηση του σκοπού ο ΚΜΛΕ να έχει την δέουσα ανάλυση στα επιμέρους άρθρα του ώστε να είναι ξεκάθαρη η εφαρμογή του και μάλιστα με ενιαίο τρόπο, παραθέτουμε τη δική μας διατύπωση στο άρθρο 15.

«Διοικητικές βαθμίδες Μεταλλευτικού – Εξορυκτικού Οργανισμού»

1. Τα επίπεδα διοίκησης ενός μεταλλευτικού οργανισμού θα καθορίζονται γραπτώς από τον έχοντα τα νόμιμα δικαιώματα της εκμετάλλευσης.

2. Την ανώτερη διεύθυνση και συνολική επίβλεψη του έργου θα πρέπει να έχει επιστήμονας που προβλέπεται από το άρθρο 163 του Μεταλλευτικού Κώδικα και με ελάχιστη οκταετή εργασιακή εμπειρία σε σχετικές εργασίες.

3. Οι βασικές ιεραρχικές βαθμίδες αναφερόμενες στη διεύθυνση του έργου, θα είναι κατ’ ελάχιστο οι παρακάτω:
3α. Προϊστάμενος τμήματος
3β. Εργοδηγός τμήματος
3γ. Επιστάτης

4. Η διεύθυνση του έργου, έχοντας υπόψη το άρθρο 14, θα καθορίζει γραπτώς, μετά από έγκριση της διοίκησης,
3α. τα απαιτούμενα επίπεδα διοίκησης και ευθύνης,
3β. το εύρος της ευθύνης του κάθε επιπέδου καθώς και
3γ. τα ειδικά προσόντα και καθήκοντα που θα απαιτούνται από κάθε επίπεδο αλλά και ειδικότητα.

5. Προϊστάμενοι τμημάτων ορυχείων, εγκαταστάσεων επεξεργασίας και γραφείου ασφάλειας πρέπει να είναι μηχανικοί μεταλλείων και μεταλλουργοί αντίστοιχα, μηχανικοί ορυκτών πόρων, απόφοιτοι ανώτατης ή άλλης ισότιμης σχολής, με άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος από το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας και με σχετική εμπειρία τουλάχιστον ενός εξαμήνου. Στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας κατ΄ εξαίρεση θα μπορεί να προΐσταται και μηχανικός ειδικότητας χημικού μηχανικού ή μηχανολόγου μηχανικού ή μηχανικού παραγωγής.
Σε περίπτωση πρόσληψης μηχανικού χωρίς εργασιακή εμπειρία, θα πρέπει για ένα εξάμηνο να εργάζεται σε συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο θα καταρτίζεται από τον διευθύνοντα το έργο, σε συνεργασία με το τμήμα ανθρωπίνων πόρων, εφόσον το τελευταίο υφίσταται σαν τμήμα στη δομή οργανισμού. Από το πρόγραμμα αυτό εξαιρούνται οι ασκούντες περιοδική επίβλεψη.

6. Οι προϊστάμενοι όλων των επιπέδων διοίκησης και ειδικοτήτων, θα πρέπει να αποδέχονται εγγράφως τις ευθύνες και τα καθήκοντα που τους ανατίθενται.

7. Ο τρόπος επικοινωνίας οριζόντια και κάθετα μέσα στον οργανισμό, θα μπορεί να γίνεται προφορικά ή σε θεωρημένο βιβλίο, περιλαμβανομένου και του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Σε περίπτωση εγγράφου εντολής θα πρέπει να υπάρχει το ονοματεπώνυμο και η υπογραφή του εντολέα. Τα αρχεία της επικοινωνίας που αφορούν εργασιακές εντολές ή οδηγίες για ασφαλή εκτέλεση των εργασιών, θα πρέπει να διατηρούνται για 5 χρόνια και να είναι διαθέσιμα προς έλεγχο, από κάθε αρμόδια δημόσια υπηρεσία.

8. Πλαίσιο καθηκόντων ανά βαθμίδα ιεραρχίας

8.1 Διεύθυνση του έργου

Εκτός των ειδικών ή και άλλων καθηκόντων που μπορεί να ανατεθούν από τον ιδιοκτήτη /εκμεταλλευτή του έργου στον διευθυντή, το πλαίσιο των καθηκόντων του θα πρέπει να περιλαμβάνει και τα παρακάτω:

8.1.α) Προγραμματισμό όλων των εργασιών του έργου ή και η έγκριση των σχετικών προτάσεων από τους προϊσταμένους των διαφόρων τμημάτων.
8.1.β) Επίβλεψη της ορθής εφαρμογής του προγράμματος των εργασιών όλων των τμημάτων σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία Υ&Α και τους κανόνες της μεταλλευτικής επιστήμης.
8.1.γ) Ευθύνη για την ειδοποίηση των Δημόσιων Αρχών σε περιπτώσεις
έκτακτης ανάγκης, μετά από εισήγηση προϊστάμενου μηχανικού
8.1.δ) Κατάρτιση του σχεδίου οργανωτικής διάρθρωσης του έργου και η υποβολή του προς έγκριση στο διοικητικό συμβούλιο ή τον ιδιοκτήτη /εκμεταλλευτή του έργου.
8.1.ε) Απόφαση για την πρόσληψη ή απόλυση, σύμφωνα με την κείμενη
νομοθεσία, τις διατάξεις του παρόντος Κανονισμού και των εσωτερικών
κανονισμών εργασίας, των εργοδηγών, επιστατών και λοιπού προσωπικού.
8.1.στ) Απόφαση για την επιβολή ποινών σε όσους παραβαίνουν τις
διατάξεις του παρόντος Κανονισμού και των ειδικών κανονισμών – διαδικασιών – οδηγιών του έργου.
8.1.ζ) Έγκριση προμήθειας των απαραίτητων και κατάλληλων μέσων εξοπλισμού, συσκευών, οργάνων και υλικών για την ορθολογική λειτουργία του έργου την προστασία των εργαζόμενων και την ασφάλεια των εργασιών.
8.1.η) Θέσπιση του πλαισίου εργασιών τυχόν εργολάβων, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και την λοιπή νομοθεσία.
8.1.θ) Έγκριση τροποποίησης τεχνικής μελέτης

8.2 Προϊστάμενος τμήματος

Εκτός των ειδικών καθηκόντων που μπορεί να ανατεθούν από τη διεύθυνση του έργου σε κάθε προϊστάμενο τμήματος, το πλαίσιο των καθηκόντων του θα πρέπει να περιλαμβάνει και τα παρακάτω:

8.2.α) Καταρτισμός των μακροχρόνιων, ετήσιων, μηνιαίων, εβδομαδιαίων και ημερήσιων προγραμμάτων εργασίας και η φροντίδα για την εφαρμογή των μεθόδων που έχουν επιλεχτεί.
8.2.β) Φροντίδα για την ορθολογική εκτέλεση των εργασιών στον τομέα του, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης και της τεχνικής, αλλά και τις διατάξεις του παρόντος Κανονισμού, των ειδικών κανονισμών του έργου, των εντολών της Επιθεώρησης Μεταλλείων και της Δ/νσης του έργου, με παράλληλη τήρηση των κανόνων και μέτρων Υ&Α των εργαζόμενων και των σχετικών εργασιών, καθώς και των γειτονικών εργασιών.
8.2.γ) Ευθύνη για τη λήψη μέτρων αποκατάστασης ασφαλών συνθηκών σε θέση του τομέα του, εφόσον το κρίνει ο ίδιος ή ειδοποιηθεί ανάλογα, απ’ τους ιεραρχικά κατωτέρους του ή το γραφείο ασφάλειας και η απόφαση για εγκατάλειψη επικίνδυνων χώρων όταν, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Κανονισμού, απαιτείται.
8.2.δ) Εισήγηση για την πρόσληψη του κατάλληλου προσωπικού και την επιβολή ποινών σε όσους παραβαίνουν τις διατάξεις του παρόντος Κανονισμού και των ειδικών Κανονισμών του έργου.
8.2.στ) Επιθεώρηση και έλεγχος, τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες και τις ειδικές ανάγκες, των εργοταξίων που λειτουργούν.
8.2.ζ) Επίβλεψη /παρακολούθηση των εργασιών που εκτελούνται από εργολάβους, είτε αυτοί έχουν αυτόνομη επίβλεψη είτε όχι σύμφωνα με την παράγραφο 8.1.η.

8.3 Εργοδηγός

Εκτός των ειδικών καθηκόντων που μπορεί να ανατεθούν από τον προϊστάμενο τμήματος, το πλαίσιο των γενικών καθηκόντων του θα πρέπει να περιλαμβάνει τα παρακάτω:

8.3.α) Φροντίδα για τη σύνθεση των ομάδων εργασίας των εργοταξίων με το κατάλληλο και απαραίτητο προσωπικό και την εκτέλεση του ημερήσιου προγράμματος εργασίας σύμφωνα με τις οδηγίες του προϊσταμένου καθώς και τους κανόνες Υ&Α που υφίστανται για κάθε είδος και θέση εργασίας.
8.3.β) Φροντίδα για την κάλυψη των αναγκών του εργοταξίου ή κλιμακίου με τα κατάλληλα και απαραίτητα μηχανήματα, συσκευές, εργαλεία, όργανα, ατομικά είδη προστασίας και υλικά.
8.3.γ) Παροχή οδηγιών και εντολών στους επιστάτες για την εκτέλεση του προγράμματος εργασίας της ημέρας ή της κάθε βάρδιας.
8.3.δ) Επιτόπιος καθημερινός έλεγχος όλων των θέσεων εργασίας, η επισήμανση των επικίνδυνων σημείων ή τρόπων εργασίας και η παροχή των απαραίτητων εντολών για την ασφαλή και ορθολογική εκτέλεση των εργασιών.
8.3.ε) Επικοινωνία και συντονισμός εργασιών με τους αρμόδιους (μηχανολογικό τμήμα ή εργολάβος) για την επισκευή και συντήρηση των μηχανημάτων-οχημάτων, για την τήρηση των προγραμμάτων συντήρησης, με στόχο την ταχύτερη δυνατή αποκατάσταση των ζημιών.
8.3.στ) Εκπαίδευση των νεοπροσλαμβανόμενων στον τρόπο εργασίας και τις σχετικές με την εργασία τους διατάξεις του παρόντος Κανονισμού και των ειδικών κανονισμών του έργου, καθώς και η τοποθέτηση τους κοντά σε εργαζόμενους με επαρκή εμπειρία, για την παραπέρα εξειδίκευση τους.
Ο εργοδηγός ορίζεται από την διεύθυνση του έργου και πρέπει να έχει τουλάχιστον διετή προϋπηρεσία επιστάτη εφόσον είναι απόφοιτος σχολής αντίστοιχης προς το αντικείμενο απασχόλησής του ή τετραετή τουλάχιστον προϋπηρεσία επιστάτη εφόσον δεν είναι απόφοιτος σχολής.
8.4 Επιστάτης

Σε περίπτωση που υπάρχει στο έργο επιστάτης το γενικό πλαίσιο των καθηκόντων του καθορίζεται από τα παρακάτω, σε διαφορετική περίπτωση τα καθήκοντά του μεταβιβάζονται στην παραπάνω βαθμίδα του εργοδηγού:

8.4.α) Καθοδήγηση των εργαζομένων για την εκτέλεση του προγράμματος εργασίας σε κάθε βάρδια.
8.4.β) Παροχή οδηγιών για την τήρηση των μέτρων ασφάλειας σε κάθε θέση εργασίας, καθώς και ο έλεγχος της εφαρμογής τους.
8.4.γ) Συνεχής παραμονή σε κάθε θέση όπου εκτελείται επικίνδυνη εργασία μέχρι την ασφαλή ολοκλήρωσή της, καθώς και η εντολή για την προσωρινή απομάκρυνση των εργαζόμενων, σε περίπτωση ιδιαίτερα επικίνδυνης κατάστασης.
8.4.δ) Φροντίδα για την καλή χρήση και διατήρηση των γραμμών και δικτύων μεταφοράς των πινακίδων και μέσων ή συσκευών ασφάλειας.
8.4.ε) Έλεγχος των εργασιακών συνθηκών σε κάθε θέση για την εξασφάλιση της ασφαλούς εισόδου και εργασίας των εργαζόμενων, μετά απ’ τους προβλεπόμενους καθημερινούς ελέγχους που γίνονται απ’ τον ίδιο (π.χ. μέτρηση θερμοκρασιών, ανίχνευση επικίνδυνων ρωγμών σε βαθμίδες επιφανειακών εκμεταλλεύσεων ή στα υπόγεια έργα) ή απ’ τους ειδικά
εξουσιοδοτημένους εργαζόμενους.
8.4.στ) Ενημέρωση, άμεσα όταν είναι δυνατό ή αλλιώς έμμεσα, του αντίστοιχου επιστάτη της επόμενης βάρδιας, για την κατάσταση των θέσεων εργασίας, με επισήμανση των επικίνδυνων σημείων ή καταστάσεων.
Ο επιστάτης ορίζεται από την διεύθυνση του έργου και πρέπει να έχει τουλάχιστον διετή προϋπηρεσία εφόσον είναι απόφοιτος σχολής αντίστοιχης προς το αντικείμενο απασχόλησής του ή τετραετή τουλάχιστον προϋπηρεσία εφόσον δεν είναι απόφοιτος σχολής.

8.5 Επικεφαλής

8.5.α) Ο επικεφαλής, επιμελείται συνεχώς για τις εργασίες μιας ή και περισσότερων θέσεων εργασίας, εφόσον έχει άμεση αντίληψη των εργασιών που γίνονται σ’ αυτές, σε κάθε βάρδια, διαθέτει άδεια για μια, το λιγότερο, εργασία που απαιτεί ειδίκευση σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον παρόντα κανονισμό και που εκτελείται στις θέσεις της αρμοδιότητάς του, καθώς και επαρκή γνώση των λοιπών εργασιών των παραπάνω θέσεων. Ειδικότερα στα καθήκοντά του, μεταξύ των άλλων περιλαμβάνονται:

α) Η εκτέλεση της εργασίας της ειδικότητάς του και του προγράμματος εργασίας των θέσεων που έχει αρμοδιότητα.

β) Η ευθύνη για την ασφάλεια των εργαζομένων στις θέσεις της αρμοδιότητάς του και η παροχή οδηγιών και εντολών σ’ αυτούς για την εκτέλεση του αντίστοιχου προγράμματος εργασίας καθώς και ο έλεγχος της εφαρμογής τους.

γ) Η αναφορά στον επιστάτη για τις συνθήκες και τα αποτελέσματα της εργασίας ή και η υπογραφή των ειδικών δελτίων εργασίας για τις θέσεις της αρμοδιότητάς του.

δ) Η επιτόπια εκπαίδευση των νεοπροσλαμβανομένων και των βοηθών στις εργασίες των παραπάνω θέσεων.

9. Όποια από τις ιεραρχικές βαθμίδες δεν υφίσταται αντικαθίσταται από την αμέσως προηγούμενη, ή στη βαθμίδα που έχει οριστεί από τη διεύθυνση του έργου, εκτός από αυτή του διευθυντή του έργου.
Ο επικεφαλής ορίζεται από τον τομεάρχη του έργου και έχει τουλάχιστον διετή προϋπηρεσία προς το αντικείμενο απασχόλησής του.
Σε κάθε περίπτωση σημειώνουμε ότι ο Διευθυντής του έργου μπορεί να είναι διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλείων ή άλλης ισότιμης ειδικότητας ή και άλλης ειδικότητας Διπλωματούχος Μηχανικός, με την προϋπόθεση ότι στην τελευταία περίπτωση να διαθέτει τουλάχιστον δεκαετή προϋπηρεσία σε αντικείμενο μεταλλευτικών και λατομικών εργασιών. Στο οργανόγραμμα του έργου θα πρέπει απαραίτητα να υπάρχει υπεύθυνος των εξορυκτικών δραστηριοτήτων Διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλείων.

#29 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Στις 13 Οκτώβριος, 2010 @ 13:45

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Άρθρο 16

α) Παράγραφος (2).
Διαφωνούμε με την «συνεχή επίβλεψη». Η πυκνότητα της επίβλεψης είναι θέμα μεγέθους, συνθηκών, ενδιάμεσης ιεραρχίας, οργάνωσης και εμπειριών ανθρώπινου δυναμικού.

Η εμπειρία μας καταδεικνύει ότι υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις έργων όπου ο επαγγελματισμός και οι εμπειρίες εργοδηγών, επιστατών και εξειδικευμένου προσωπικού είναι τέτοιες που πολλές φορές η επίσκεψη του μηχανικού καθίσταται σχεδόν τυπική (ιδιαίτερα εάν στερείται σημαντικής εμπειρίας ή εάν το έργο είναι περιορισμένης δυσκολίας)

β) Παράγραφος (5).
Και εδώ υπάρχει άκαμπτη αντιμετώπιση. Η περιοδική επίβλεψη είναι θέμα συνθηκών και ποιότητας εργαζομένων.

γ) Παράγραφος (6).
Δεν γίνεται κατανοητός ο περιορισμός που τίθεται.

Για τους παραπάνω λόγους και για την εξυπηρέτηση του σκοπού ο ΚΜΛΕ να έχει την δέουσα ανάλυση στα επιμέρους άρθρα, σας προτείνουμε την εξής διατύπωση του άρθρου 16:

Επίβλεψη εργασιών.

1. Όλες οι εργασίες των μεταλλευτικών έργων πρέπει να επιβλέπονται από Διπλωματούχο Μηχανικών Μεταλλείων ή άλλης ισότιμης ειδικότητας όπως αυτή θα ορίζεται κάθε φορά από την κείμενη νομοθεσία.

2. Το έργο της επίβλεψης είναι εργασία των ιεραρχικών βαθμίδων όπως ορίζονται από τη διεύθυνση του έργου στην την περιγραφή των καθηκόντων.

3. Η επίβλεψη διακρίνεται σε συνεχή επίβλεψη, όταν ο επιβλέπων απασχολείται συνεχώς με τα καθήκοντα μιας οργανωτικής βαθμίδας και σε περιοδική επίβλεψη, όταν ο επιβλέπων απασχολείται περιοδικά με τα αντίστοιχα καθήκοντα. Η επίβλεψη, είτε είναι περιοδική είτε συνεχής, πρέπει να ασκείται μόνο από Διπλωματούχο Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργό ή Μηχανικό Ορυκτών Πόρων ή πτυχιούχο άλλης ισότιμης σχολής μιας εκ των προαναφερθεισών ειδικοτήτων, όπως αυτή ορίζεται κάθε φορά από το ΤΕΕ.
Στην περίπτωση της περιοδικής επίβλεψης, η εξορυκτική επιχείρηση πρέπει να απασχολεί μόνιμα εργοδηγό ή επιστάτη, ανάλογα με το μέγεθος του εξορυκτικού έργου, σε μόνιμη απασχόληση, σύμφωνα και με τα προβλεπόμενα από το άρθρο 15 παράγραφος 3.
Περιοδική επίβλεψη μπορεί να εφαρμόζεται:
α) Σε επιφανειακά έργα όπου ημερησίως απασχολούνται λιγότεροι από 20 εργατοτεχνίτες και υπάλληλοι, ή η ισχύς του κινητού μηχανολογικού εξοπλισμού και των εγκαταστάσεων, μη συμπεριλαμβανομένων των οχημάτων μεταφοράς που εξυπηρετούν αποκλειστικά εξωτερικές μεταφορές, δεν υπερβαίνει τους 3.000 ΗΡ, ή η συνολική ημερήσια παράγωγή τους δεν υπερβαίνει τους 3.000 τόνους τότε η επίβλεψη μπορεί να είναι περιοδική.
β) Σε υπόγεια έργα όπου οι συνολικά απασχολούμενοι στο έργο εργατοτεχνίτες και τεχνικοί υπάλληλοι είναι λιγότεροι από 7 ή η συνολική ημερήσια παραγωγή (προϊόντων και στείρων) μικρότερη από 500 τόνους ή η συνολική εγκαταστημένη και φορητή ισχύς των απασχολούμενων μηχανημάτων (εκτός απ’ τα αυτοκίνητα με αριθμό κυκλοφορίας) είναι μικρότερη από 800 ίππους (HP).

4. Η συχνότητα της περιοδικής επίβλεψης, δεν μπορεί να είναι λιγότερη από μία φορά το μήνα. Κατ’ εξαίρεση για απομακρυσμένα νησιά και εφόσον υπάρχει συγκοινωνιακή δυσχέρεια, η συχνότητα ορίζεται, ανάλογα με την περίπτωση, απ’ την Επιθεώρηση Μεταλλείων μετά από σχετική αίτηση του ενδιαφερόμενου.

5. Σε περίπτωση περιοδικής επίβλεψης, ο επιβλέπων μηχανικός δεν επιτρέπεται να επιβλέπει πέραν των πέντε έργων (κάθε έργο με τη δική του άδεια εκμετάλλευσης).

6. Στην περίπτωση συνεχούς επίβλεψης σε περισσότερα του ενός έργα που τρία τουλάχιστον εξ’ αυτών απέχουν περισσότερο από 20 χιλιόμετρα μεταξύ τους, τότε το έργο πρέπει να υποδιαιρείται και να υπάρχει επίβλεψη από δύο διπλωματούχους μηχανικούς μεταλλείων.
7.Η συχνότητα επισκέψεων επίβλεψης πρέπει να ορίζεται από τη διεύθυνση του έργου με γνώμονα την επικινδυνότητα των έργων, τις παραγωγικές ανάγκες και πρέπει να καθορίζεται γραπτώς στην ανάθεση καθηκόντων του κάθε επιπέδου διοίκησης. Ελάχιστη συχνότητα επισκέψεων επίβλεψης ανά βαθμίδα, στην περίπτωση της μη περιοδικής επίβλεψης, ορίζεται ως ακολούθως:
3α. Ο άμεσα προϊστάμενος μηχανικός τμήματος: 2 επισκέψεις ανά εβδομάδα σε κάθε εργοτάξιο
3β. Εργοδηγός τμήματος, επιστάτης και επικεφαλής: καθημερινή παρουσία στα εργοτάξια.

8. Οι εντολές που μπορεί να προκύψουν μετά τις επισκέψεις επίβλεψης όλων των βαθμίδων και αφορούν θέματα Υ&Α, θα πρέπει να αποδεικνύονται εγγράφως ή να τηρούνται σε ηλεκτρονικά αρχεία

9. Το εύρος της διοικητικής ευθύνης κάθε επιπέδου διοίκησης και ο τρόπος μεταβίβασης των εντολών, θα ορίζεται εγγράφως από τη διεύθυνση του έργου.

Άρθρο 17

α) Παράγραφος (2).
Η ελάχιστη ετήσια απασχόληση Τεχνικού Ασφαλείας είναι πολύ μεγάλη.
Επανερχόμαστε στην πρότασή μας να ισχύουν τα παρακάτω:
– 25 ώρες ετήσια για επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 20 άτομα.
– 50 ώρες ετήσια για επιχειρήσεις που απασχολούν από 21 – 50 άτομα και
– 75 ώρες ετήσια για επιχειρήσεις που απασχολούν άνω των 50 ατόμων.

β) Παράγραφος (3).
– Δεν αναφέρεται πουθενά ο ρόλος του ΕΞΥΠ.
– Δεν αναφέρεται πουθενά στις υποχρεώσεις του Τεχνικού Ασφαλείας οι μετρήσεις ρύπων, θορύβου κτλ.
– Θεωρούμε υπερβολικό « η επιθεώρηση, ανάλογα με τις ανάγκες του έργου όλων των θέσεων εργασίας να γίνεται το λιγότερο μία φορά το 15νθήμερο»
Ακριβώς επειδή είναι θέμα εκτίμησης των τοπικών συνθηκών προτείνουμε η επιθεώρηση όλων των θέσεων εργασίας να είναι το λιγότερο 1 φορά το μήνα.

Άρθρο 20

α) Παράγραφος (6).
Στα «απαγορεύεται» που αναφέρονται δεν ξεκαθαρίζεται ποιος θα έχει το δικαίωμα να γνωματεύει και με ποια μέσα (πχ αλκοολοτέστ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί παρά μόνο από την αστυνομία), ποιος θα απαγορεύει και ποιος θα επεμβαίνει για να εφαρμοστούν οι απαγορεύσεις.

β) Παράγραφος (8).
Δεν καθορίζεται ποιος θα απαγορεύει την είσοδο των εργαζομένων, εάν «εκτιμηθεί η δημιουργία επικινδύνων καταστάσεων» και ποιος θα αποφασίζει για την αποκατάσταση των ασφαλών συνθηκών.
Επίσης στην ίδια παράγραφο, σε θέσεις εργασίας όπου υπάρχουν μεμονωμένοι εργαζόμενοι θα πρέπει να ενταχθούν στη συνεχή παρακολούθηση και τα μέσα συνεχούς ενδοεπικοινωνίας.

Άρθρο 21

α) Παράγραφος (1β)
Προτείνουμε η ημερήσια έκθεση σε θόρυβο να υπολογίζεται αναλυτικά, όπως στον παλιό ΚΜΛΕ και όχι μόνο με απλή αναφορά στο ISO 1999:1990 που δεν είναι διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή σε όποιον ενδιαφερόμενο.

β) Παράγραφος (2)
Για τα ηχόμετρα να διευκρινισθούν οι min απαιτήσεις οργάνων κατά το αντίστοιχο διεθνές πρότυπο.

γ) Παράγραφος (6)
Σε εργοταξιακές συνθήκες και ιδιαίτερα στα υπόγεια έργα και για μετακινούμενο εξοπλισμό (διατρητικά φορεία, φορτωτές κτλ) δεν είναι δυνατό να ληφθεί μέριμνα ώστε να έχουν την κατάλληλη σήμανση οι χώροι εργασίας, να οριοθετούνται και η προσπέλαση σ΄ αυτούς να υπόκειται σε περιορισμούς.
Προτείνουμε οι θέσεις αυτές εργασίας να υπόκεινται σε περιορισμούς χρήσης προβλεπόμενων ΜΑΠ.

Άρθρο 22

α) Παράγραφος (1).
Έχει γίνει λάθος στους ορισμούς εισπνεύσιμο και αναπνεύσιμο κλάσμα αιωρούμενων σωματιδίων. Συγκεκριμένα αναγράφεται:
«Εισπνεύσιμο κλάσμα αιωρουμένων σωματιδίων (αναπνεύσιμο)»
«Αναπνεύσιμο κλάσμα αιωρούμενων σωματιδίων (εισπνεύσιμο)»

β) Στον ΠΙΝΑΚΑ 1 και 2.
Δεν έχει γίνει ο συσχετισμός με την αεροδυναμική διάμετρο. Πιστεύουμε ότι ο πίνακας του ΣΜΕ θα πρέπει να προηγηθεί των πινάκων 1 και 2 του Σχεδίου.

Πίνακας ΣΜΕ

Αεροδυναμική
διάμετρος σε
μm Εισπνεύσιμη
σκόνη % Αναπνεύσιμη
σκόνη %
0 100,0 100,0
1 97,1 97,1
2 94,3 91,4
3 91,7 73,9
4 89,3 50,0
5 87,0 30,0
6 84,9 16,8
7 82,9 9,0
8 80,9 4,8
9 79,1 2,5
10 77,4 1,3
11 75,8 0,7
12 74,3 0,4
13 72,9 0,2
14 71,6 0,2
15 70,3 0,1
16 69,1 0,0
18 67,0
20 65,1
25 61,2
30 58,3
35 56,1
40 54,5
50 52,5
60 51,4
80 50,4
100 50,1

γ) Προτείνουμε να γραφούν τα όρια έκθεσης σε σκόνη ελεύθερου διοξειδίου του πυριτίου και χαλαζία όπως στον παλιό ΚΜΛΕ.

δ) Στον ΠΙΝΑΚΑ 2 τα εισπνεύσιμα όρια είναι μικρότερα από τα αναπνεύσιμα πρέπει να ισχύει το αντίθετο.

ε) Στις σημειώσεις που έπονται του Πίνακα 3 να αναφέρεται το πρότυπο με το οποίο ορίζεται το κλάσμα της εισπνεύσιμης – αναπνεύσιμης σκόνης ( το πρότυπο ΕΛΟΤ 481), προς αποφυγή συγχύσεων.

Άρθρο 23

Ο Πίνακας της σελ. 42 του σχεδίου ΚΜΛΕ συσχετίζει τον Δείκτη Θερμοκρασίας – Υγρασίας με την αναλογία χρόνου εργασίας και ανάπαυσης, όπως ακριβώς προβλέπεται στην εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας 130329/03.07.1995.

Για την άμεση μέτρηση αυτού του δείκτη υπάρχουν όργανα στην αγορά και εύκολα μπορεί ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος να προμηθευτεί.

Ο Πίνακας Ι της σελ. 43 του σχεδίου επαναφέρει τις χωριστές μετρήσεις ξηρού θερμομέτρου – σχετικής υγρασίας και ενός μεγέθους που ονομάζεται Ενεργός Θερμοκρασία. Όπως αναφέρεται στις υποκείμενες του Πίνακα Ι σημειώσεις η ενεργός θερμοκρασία αντιστοιχεί στη Διορθωμένη Ενεργό Θερμοκρασία (ΔΕΘ) υπολογισμένη σε συνθήκες αμελητέας ταχύτητας αέρα!!! Με αυτόν τον τρόπο επαναπροσδιορίζει με διαφορετικά δεδομένα τη διακοπή εργασιών.

Πιστεύουμε ότι ούτε οι μετρήσεις αυτές είναι εύκολα να γίνουν ούτε προσθέτουν τίποτε. Η διακοπή εργασιών ορίζεται εύκολα και γρήγορα με τον Πίνακα της σελ. 42. Ο Πίνακας Ι της σελ. 43 πρέπει να αφαιρεθεί.

Άρθρο 25α

Η αναφορά που γίνεται στο Σ.Υ.Α.Ε. δεν στέκει, είναι εκτός αρμοδιοτήτων του οργάνου.

Άρθρο 27

Να προστεθεί ότι πρέπει να υπάρχουν αναρτημένα μονογραμμικά σχέδια επί των πινάκων διανομής, που να αποτυπώνονται τα ηλεκτρικά κυκλώματα και η διανομή του ηλεκτρικού ρεύματος.

Άρθρο 29

Να διευκρινιστεί από την ΔΕΗ και να γραφούν στο νέο ΚΜΛΕ οι ορισμοί υψηλής, μέσης και χαμηλής τάσης προς αποφυγή των σημερινών παρερμηνειών και παρεξηγήσεων.

Άρθρο 31

Είναι υπερβολικό για μηχανήματα ή εγκαταστάσεις που τροφοδοτούνται με μέση τάση, η ζεύξη και η απόζευξή τους να γίνεται με ευθύνη αδειούχου τεχνικού ηλεκτρολόγου και όχι με τον αδειούχο χειριστή, η άδεια του οποίου έτσι και αλλιώς εμπεριέχει τα θέματα σύνδεσης – αποσύνδεσης. Επίσης με την τοποθέτηση και απλοποίηση της σημερινής τεχνολογίας η ζεύξη και απόζευξη ηλεκτρικών μηχανημάτων είναι, για ένα αδειούχο χειριστή, θέμα ρουτίνας.

Άρθρο 33

α) Παράγραφος (1).
Δεν αναφέρονται στα μηχανήματα τα φορτηγά υπογείων – επιφανείας.

β) Παράγραφος (3 και 4).
Να διευκρινισθεί ότι αυτά που γράφονται αφορούν το σύνολο των μηχανημάτων που απασχολούνται στο έργο, ανεξάρτητα αν ανήκουν στο κύριο του έργου ή σε εργολάβο.
Επίσης προτείνουμε τα μεταχειρισμένα μηχανήματα να συνοδεύονται από γνωμάτευση του αρμόδιου διπλωματούχου μηχανικού κατά την έκδοση της αδείας τους.

γ) Παράγραφος (5).
Προτείνουμε την εξής διόρθωση:
«Όλα τα προσπελάσιμα μέρη μηχανών και μηχανημάτων που κινούνται ή στρέφονται, πρέπει να είναι εφοδιασμένα με τα κατάλληλα όργανα ελέγχου και μηχανισμούς αποφυγής ανεξέλεγκτης λειτουργίας μόνο σε σημεία που είναι προσπελάσιμα από εργαζόμενο προσωπικό ή επισκέπτες.

δ) Παράγραφος (8).
Προτείνεται η προσθήκη:
Οι χειριστές μετά το τέλος της βάρδιας πρέπει να συμπληρώνουν αντίστοιχο φύλλο παρατηρήσεων.

Άρθρο 34

α) Παράγραφος (1α).
Στα διατρητικά φορεία υπογείων οι περισσότεροι των κατασκευαστών διαθέτουν το μηχάνημα μόνο με σκέπαστρο ειδικών προδιαγραφών και όχι με «μονωμένο θάλαμο». Εκτός αυτού επειδή ο χειριστής κατά τη διάτρηση κατεβαίνει από το κάθισμα του χειρισμού και παρατηρεί το διατρητικό στέλεχος, ένας θάλαμος δεν είναι ότι λειτουργικότερο.
Επίσης πρέπει να προβλεφθεί μεταβατική διάταξη για τα παλιά μηχανήματα που ευρέως κυκλοφορούν. Σημειώνουμε πρόσθετα ότι σε πολλά παλιά μηχανήματα έχουν μπει κλιματιστικά όχι από τον κατασκευαστή αλλά εκ των υστέρων. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα με το προτεινόμενο σύστημα υπερπίεσης της καμπίνας.

β) Παράγραφος (1ε).
Όλα τα ελαστιχοφόρα μηχανήματα δεν έχουν φώτα στροφής δεξιά και αριστερά (πχ μηχανήματα υπογείων).

γ) Παράγραφος (1β).
Διαφωνούμε με την ύπαρξη φορητού φαρμακείου σε μηχανήματα αυτοκινούμενα. Η εμπειρία είχε δείξει ότι λόγω των συνθηκών τα φαρμακεία αυτά καθίστανται εντός ολίγων ημερών ακατάλληλα και πλήρως αχρηστευμένα.
Εκτός αυτού οτιδήποτε συμβεί καλύπτεται από τα φαρμακεία των σταθμών βοηθειών και όλα τα συναφή που προβλέπονται σε προηγούμενα άρθρα.

δ) Παράγραφος (1στ).
«Εργαλεία και μέσα, ανάλογα με την περίπτωση, για την άμεση αντιμετώπιση ανατροπών, εκτροχιασμών και λοιπών βλαβών».

Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν εργαλεία διαθέσιμα σε κάθε μηχάνημα και μάλιστα για ανατροπές, εκτροχιασμούς και λοιπές βλάβες όταν η αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων απαιτεί ειδικότερο και εξειδικευμένο εξοπλισμό. Εκτός αυτού σε κάθε οργάνωση προβλέπεται κινητό συνεργείο για να αντιμετωπίζει επιτόπου τις βλάβες.

ε) Προσθήκη στο άρθρο:

Τα μηχανήματα που εργάζονται στα εργοτάξια οι άδειες, οι πινακίδες κυκλοφορίας και τα αποδεικτικά τελών κυκλοφορίας και ασφαλίστρων τους πρέπει να φυλάσσονται κεντρικά στην επιχείρηση, και να είναι στη διάθεση κάθε ελέγχου, εφόσον οι συνθήκες εργασίας δεν ευνοούν την διατήρησή τους πάνω στα μηχανήματα.

Άρθρο 35

Ζητούμε την προσθήκη:

Για τον περιοδικό εφοδιασμό με καύσιμα των μηχανημάτων έργου μπορεί να χρησιμοποιηθεί και κινητή δεξαμενή καυσίμων, με ηλεκτρική αντλία, υποχρεωτικά αντιεκρηκτικού τύπου, σε ειδικά διαμορφωμένο όχημα, χωρητικότητας μέχρι 5 m3. Η διακίνηση αυτή θα γίνεται αποκλειστικά εντός εργοταξιακών χώρων και η καταλληλότητα θα πιστοποιείται από διπλωματούχο μηχανολόγο μηχανικό.

Πρέπει να σημειωθεί ότι για μεγάλες αποστάσεις από τα κέντρα εφοδιασμού καυσίμων δεν είναι δυνατόν να μετακινηθούν τα βαριά μηχανήματα, όπως π.χ. τα ερπιστριοφόρα που κινούνται με μεγάλη βραδύτητα, προκειμένου να εφοδιαστούν με καύσιμα. Γι΄ αυτό πρέπει να υπάρχει η ευελιξία της χρήσης μιας κινητής δεξαμενής.

Άρθρο 39

α) Παράγραφος (1δ) προσθήκη:
Όσον αφορά το μήκος ορατότητας θα πρέπει να προσδιοριστεί το ελάχιστο δυνατό μήκος κυρτώματος οδού προς εξασφάλισή του.

β) Παράγραφος (3α).
Πρέπει να γίνει αναφορά ότι σε περίπτωση συνύπαρξης οχημάτων και πεζών χρειάζεται κατάλληλη συνεννόηση όπως και προειδοποίηση για οποιεσδήποτε αλλαγές στην κίνησή τους.

γ) Παράγραφος (3γΑ)
Σ΄ ότι αφορά την περίπτωση των αποθέσεων σε πρανή πρέπει να ισχύει ή το Ι ή ΙΙ.

δ) «Να υπάρχει ειδικά τεχνητή βαθμίδα (τσιμεντένιο στηθαίο)» Μπορεί το στηθαίο να είναι και μεταλλικό κα μάλιστα με καλύτερη συμπεριφορά.

ε) Και για την παράγραφο 3γΑ και για την 3γΒ σε περίπτωση που το μηχάνημα διαθέτει κάμερα οπισθοπορείας δεν χρειάζεται η ύπαρξη τουμπαδόρου.

στ) Παράγραφος (4)
«Πριν από το ξεκίνημα της εργασίας πρέπει να δοκιμάζονται τα φρένα για να…»
Δεν αρκεί μόνο αυτό, προτείνουμε πλήρη ημερήσιο περιοδικό έλεγχο.
Ο ημερήσιος περιοδικός πρέπει να περιλαμβάνει:
– Έλεγχο στάθμης ελαίου κινητήρα.
– Έλεγχο στάθμης ελαίου κιβωτίου ταχυτήτων.
– Έλεγχο στάθμης υδραυλικού ελαίου.
– Οπτικό έλεγχο κατάστασης ελαστικών.
– Έλεγχο φρένων λειτουργίας.
– Έλεγχο φρένων στάθμευσης.
– Έλεγχο φρένων κινδύνου.
– ‘Έλεγχο λειτουργίας φώτων.
– Έλεγχο γνώσεων (π.χ. σε ανυψωτικές πλατφόρμες ή μηχανήματα μεταφοράς εκρηκτικών).
– Έλεγχο διαφόρων σωλήνων υδραυλικής.
(Πρέπει να γραφούν αναλυτικά για να είναι προς γνώση όλων. Ουσιαστικός περιοδικός έλεγχος δυστυχώς στην πράξη γίνεται από ελάχιστα έως καθόλου).

Άρθρο 42

Εντοπίζουμε ότι υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στην παράγραφο 2 και την παράγραφο 4.
Στην 2 αναφέρει ότι εκεί όπου υπάρχει παράλληλη κυκλοφορία προσωπικού και ακάλυπτου μεταφορικού μέσου, οι διάδρομοι κυκλοφορίας πρέπει να είναι min 60cm πλάτους και στην συνέχεια στην παράγραφο 4 αναφέρει ότι όλα τα προσπελάσιμα κινούμενα μέρη πρέπει να φέρουν προστατευτικά καλύμματα.

Άρθρο 44

α) Παράγραφος (4)
Το Π.Δ. 16/1996 δεν εφαρμόζεται στις εξορυκτικές βιομηχανίες.
Θέλει αναλυτική περιγραφή για το πώς πρέπει να σχεδιάζονται, κατασκευάζονται, λειτουργούν, επιτηρούνται και συντηρούνται οι χώροι εργασίας, προσαρμοσμένοι στις συνθήκες των εξορυκτικών εργοταξίων.

Άρθρο 45

α) Με βάση την οδηγία διαχείρισης μεταλλευτικών αποβλήτων πρέπει να αναφέρονται και οι πάσης φύσεως εγκαταστάσεις αποβλήτων. Κατά την οδηγία ο όρος «εγκατάσταση αποβλήτων» χρησιμοποιείται ακόμη και για τις απλές αποθέσεις στείρων (και όχι μόνο για τις δεξαμενές). Ομοίως πρέπει να γίνει η ίδια αναφορά και στο άρθρο 46.

β) Παράγραφος (θ)
Στις εγκαταστάσεις αποβλήτων πρέπει να υπάρχει και σήμανση.

Άρθρο 48

α) Παράγραφος (1α) (καλύτερη διατύπωση).
ΟΙ εκρηκτικές ύλες διακρίνονται ως προς το κρουστικό και ωστικό τους κύμα. Διαρρηκτικές είναι οι εκρηκτικές ύλες που έχουν έντονο κρουστικό και μέτριο ωστικό κύμα, κατατάσσονται στις ισχυρές εκρηκτικές ύλες και παρουσιάζουν μεγάλες ταχύτητες μετάδοσης της έκρηξης. Το αντίθετο είναι οι βραδύκαυστες εκρηκτικές ύλες π.χ. πυρίτιδα.

β) Παράγραφος (2).
Πρέπει να γίνει αναφορά της Υ.Α. 3329/15-2-89 και του Ν. 2168/1993 που διέπουν τα αναγραφόμενα στην παράγραφο αυτή. Πιθανόν να χρειάζεται και συσχετισμός κειμένων.

Άρθρο 50

α) Στον πίνακα συσχετισμού επιτρεπόμενων ποσοτήτων εκρηκτικών υλών και καψυλίων σε υπαίθριες αποθήκες, αναφέρονται ποσότητες από 20.000 κιλά έως 50.000 κιλά εκρηκτικών προς διαχείριση. Δεν υπάρχουν πλέον τέτοιες ποσότητες εντός αποθηκών μεταλλείων ή λατομείων. Προτείνουμε να διαγραφούν. Επίσης προτείνουμε:

Τα ανωτέρω όρια και ποσότητες δεν ισχύουν στην περίπτωση αποθήκευσης νιτρικής αμμωνίας ή γαλακτωμάτων matrix (μη εκρηγνυόμενο νιτρικό διάλυμα) με την προϋπόθεση ότι εμπεριέχουν οργανικές ενώσεις προσμετρούμενες σε C, σε περιεκτικότητα μικρότερη του 0,2%.

β) Στην παράγραφο 7α προτείνουμε η αποθήκη να είναι κατάλληλα γειωμένη.

γ) Στην παράγραφο (η) προτείνεται η υπαίθρια αποθήκη να παρακολουθείται με ηλεκτρονικά μέσα.

Άρθρο 51

Οι υπόγειες αποθήκες εκρηκτικών υλών θα πρέπει να είναι κατάλληλα γειωμένες.

Άρθρο 51α

α) Παράγραφος (α)
Προτείνουμε την προσθήκη:
Η παραγωγή θα γίνεται μόνο στο σημείο χρησιμοποίησης των εκρηκτικών απαγορευμένης της αποθήκευσης έτοιμων προϊόντων, πλην των ειδικώς αδειοδοτημένων αποθηκών εκρηκτικών υλών.

β) Παράγραφος (β).
Αναφέρει ότι το όχημα – συνεργείο παραγωγής εκρηκτικών χρειάζεται χειριστή.
Οι μονάδες αυτές δεν είναι μηχανήματα έργου για να απαιτούν χειριστή. Αυτό που χρειάζεται είναι αδειούχος οδηγός κατάλληλης κατηγορίας διπλώματος. Τα οχήματα όπως και ο οδηγός πρέπει να διαθέτουν άδεια ADR. Τα οχήματα αυτά είναι κινητοί κοινοί αναμικτήρες παραγωγής ANFO.

γ) Παράγραφος (γ).
Το όχημα και ο υπόλοιπος εξοπλισμός να είναι κατάλληλα γειωμένα.

Άρθρο 52

α) Παράγραφος (α).
Δεν αναφέρεται στην μεταφορά εκρηκτικών υλών εκτός εργοταξιακού χώρου ή μεταξύ γειτονικών εργοταξίων. Πρέπει να γίνει μνεία του υφιστάμενου νομικού πλαισίου για τις μεταφορές αυτές (αναφορά στην άδεια ως προς τις δυνατότητες μετακίνησης και προς ποιους προορισμούς).

β) Παράγραφος (η). Προσθήκη στο τέλος:
Όπου απαιτείται χρήση εργαλείων αυτά πρέπει να είναι υποχρεωτικά αντιστατικού τύπου.

Άρθρο 53

α) Παράγραφος (2). Προσθήκη στο τέλος:
Υποχρεωτική η χρήση tempo για πυροδοτήσεις με βραδύκαυστη θρυαλλίδα. Το tempo πρέπει να είναι ίσο με το μισό μήκος της θρυαλλίδας που έχει το μικρότερο μήκος και η έναυσή του να γίνεται ταυτόχρονα με την πρώτη θρυαλλίδα, ανεξάρτητα του μήκους της.

γ) Προσθήκες μετά την παράγραφο (13):
Παράγραφος (14)
Διακεκομμένη γόμωση.
-Σε περιπτώσεις γομώσεων όπου η σχέση ύψους διατρημάτων και διαμέτρου διάτρησης οδηγεί σε:
1. Yπερκατανάλωση, ήτοι αυξημένη ειδική κατανάλωση έναντι της ενδεικνυόμενης με σκοπό την πλήρωση της στήλης, με αποτέλεσμα μεγάλη εκτίναξη υλικού και δονήσεις.
2. Ή σε μερική γόμωση στήλης με σκοπό διατήρηση της ειδικής κατανάλωσης, με αποτέλεσμα αρνητικό τελικό πρανές και ανασφαλή χείλη βαθμίδας λόγω υπερφόρτωσης στην γόμωση πυθμένα.
Τότε, με σκοπό την εξάλειψη των ανωτέρω επικίνδυνων καταστάσεων και συνθηκών πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά διακεκομμένη γόμωση (deck loading).
-Ο σχεδιασμός της μεθόδου διακεκομμένης γόμωσης, ο υπολογισμός ύψους στήλης των απαιτούμενων διακοπών (decks) και η σχετική ενημέρωση και εκπαίδευση του προσωπικού γόμωσης είναι ευθύνη του επιβλέποντος μηχανικού.
– Ο σχεδιασμός της διακεκομμένης γόμωσης πρέπει να γίνεται με τέτοιον τρόπο, ώστε να εξασφαλίζει ασφαλή έναυση του συνόλου της στήλης με σκοπό αποφυγή μερικών αφλογιστιών ( επιλογή κατάλληλων μέσων έναυσης & πυροδότησης, καθώς και υλικών πλήρωσης των διακοπών).
– Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η μείωση της επιγόμωσης σε λιγότερο από το 1/3 του φορτίου.

Παράγραφος (15).
Ιδιαίτερα σ΄ ότι αφορά τη χρήση εκρηκτικών γαλακτωμάτων (emulsions) πρέπει να ισχύουν τα εξής:
– Εκρηκτικά γαλακτώματα στα οποία έχει ενσωματωθεί ο ευαισθητοποιητής αντιμετωπίζονται και διαχειρίζονται σε όλες τις φάσεις του κύκλου (φόρτωση , μεταφορά αποθήκευση, γόμωση) ως εκρηκτικές ύλες. Μη ενεργοποιημένα γαλακτώματα (matrix σε bulk μορφή) αντιμετωπίζονται ως οξειδωτικά μέσα.
– Όχι ανάμιξη και χρήση στην ίδια ανατίναξη εκρηκτικών γαλακτωμάτων από διαφορετικούς κατασκευαστές.
– Αποφυγή χρήσης στο ίδιο διάτρημα φυσιγγίων εκρηκτικών γαλακτωμάτων διαφορετικής διαμέτρου.
– Λήψη υπόψιν της παραμέτρου κρίσιμης διαμέτρου αναφορικά με την ευαισθησία έναυσης διαφόρων τύπων emulsions.
– Λήψη υπόψιν της διάρκειας ζωής αποθήκευσης φυσιγγίων εκρηκτικών γαλακτωμάτων (απενεργοποίηση) καθώς και των ορίων θερμοκρασίας με σκοπό χρήση (διατήρηση ευαισθησίας).
– Διασφάλιση μετάδοσης εκρηκτικού κύματος. Σε περιπτώσεις που η έναυση εντός του διατρήματος επιτυγχάνεται με χρήση ακαριαίας θρυαλλίδας, ο τύπος της ακαριαίας [grains/m] πρέπει να επιλέγεται έτσι ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα προσυμπίεσης στο εκρηκτικό γαλάκτωμα, με αποτέλεσμα καύση αντί πυροδότησης (αποφυγή μερικής έναυσης στήλης, εκτινάξεων από πίσω σειρές κ.λ.π).

Άρθρο 53α παράγραφος (δ)

Είναι λάθος αυτό που γράφεται ότι το μήκος της επιγόμωσης πρέπει να μην είναι μικρότερο από το φορτίο. Αυτό πρέπει να μην είναι μικρότερο από το 1/3 της στήλης και δεν σχετίζεται με το φορτίο.

Άρθρο 54

α) Παράγραφος (2).
Θα θέλαμε να γνωρίζουμε από ποια στοιχεία προήλθε ο πίνακας συσχετισμού διαμέτρου διατρήματος και επικίνδυνης απόστασης (μέτρα).
Θεωρούμε ότι είναι υπερβολικές οι αποστάσεις, με δεδομένο ότι οι διάμετροι διατρημάτων 125mm είναι πλέον συνήθεις. Με τις αποστάσεις του πίνακα αναιρείται το άρθρο 81 περί χωροθέτησης μεταλλευτικών και λατομικών έργων. Επίσης ομοίως τίθεται εκτός οποιαδήποτε συνύπαρξη εξορυκτικού έργου με άλλα έργα.

β) Παράγραφος (5). Προσθήκη
Σε περίπτωση χρήσης ηλεκτρικών καψυλίων δεν προχωρούμε σε πυροδότηση εάν δεν ωμομετρηθεί το κύκλωμα από ασφαλή θέση.

Άρθρο 56

α) Παράγραφος (8). Διόρθωση.
Ο γομωτής – πυροδότης μετά τον έλεγχο …………προς το μέρος, ενημερώνει τον ιεραρχικά ανώτερό του και από αυτόν λαμβάνει την τελική εντολή για εκτέλεση της πυροδότησης καθώς και την μηχανή πυροδότησης και μετά εκτελεί.

β) Πρέπει να προσεχθούν οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις που μπορεί να δημιουργηθούν σε γομούμενα μέτωπα από χρήση κινητών τηλεφώνων ή συχνοτήτων πομπών – δεκτών ενδοεπικοινωνίας ή ραδιοσυχνοτήτων ασυρμάτων. Κατά την γνώμη μας πρέπει να μπουν όρια σ΄ ότι αφορά την ισχύ τους και να απαγορευτούν τα κινητά πλησίον γομούμενων μετώπων.
Μετά από ανάλογη έρευνα που πραγματοποιήσαμε παραθέτουμε προς αξιοποίηση τα εξής στοιχεία:
1. Φορητοί ραδιοασύρματοι: Υποχρεωτική χρήση συσκευών με ισχύ μικρότερη των 4 Watt. Παραμένουν υποχρεωτικά κλειστοί καθόλη την διάρκεια της γόμωσης και συνδεσμολογίας και ενεργοποιούνται λίγο πριν την πυροδότηση με σκοπό ενδοεπικοινωνία και φύλαξη διελεύσεων.
2. Κινητά τηλέφωνα: Ρητή απαγόρευση χρήσης τους σε χώρους που εκτελούνται εργασίες γομώσεως και πυροδότησης. Οι είσοδοι και οι διελεύσεις εξορυκτικών χώρων εντός των οποίων πραγματοποιούνται ηλεκτρικές πυροδοτήσεις πρέπει να σημαίνονται με κατάλληλες προειδοποιητικές πινακίδες που να απαγορεύουν ενεργοποίηση κινητών τηλεφώνων.
3. Ασφαλείς αποστάσεις:
– Σε κάθε περίπτωση που εκτελούνται ηλεκτρικές πυροδοτήσεις σε αποστάσεις που προσεγγίζουν τις τιμές των κατωτέρω πινάκων από τις αντίστοιχες πηγές εκπομπής ραδιοσυχνοτήτων, πρέπει να χρησιμοποιούνται υποχρεωτικά καψύλλια ελαττωμένης ή πολύ ελαττωμένης ηλεκτρικής ευαισθησίας.
– Σε κάθε περίπτωση που απαιτείται εκτέλεση εργασιών πυροδότησης σε αποστάσεις μικρότερες των συνημμένων πινάκων από τις αντίστοιχες πηγές εκπομπής ραδιοσυχνοτήτων εφαρμόζεται υποχρεωτικά μέθοδος μη ηλεκτρικής έναυσης και πυροδότησης.

Πίνακας 1.
Aποστάσεις από κεραίες [αναμεταδότες] ΑΜ
[0,535 – 1,605 ΜHz]
Εκπεμπόμενη ισχύς Ελάχιστη απόσταση
Watts [έως] Meters
4000 267
5000 300
10000 432
25000 660
50000 960
100000 1360
500000 3030

Πίνακας 2.
Αποστάσεις απο κεραίες [αναμεταδότες] έως 50MΗz

Εκπεμπόμενη ισχύς Ελάχιστη απόσταση
Watts [έως] Meters
100 267
500 560
1000 830
5000 1830
50000 5660
500000 18333

#30 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Στις 13 Οκτώβριος, 2010 @ 13:49

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Πίνακας 3.
Αποστάσεις απο κεραίες [αναμεταδότες] VHF, TV & FM
Εκπεμπόμενη ισχύς Ελάχιστη απόσταση
Κανάλια 2-6 Ελάχιστη απόσταση
FM Ελάχιστη απόσταση
Κανάλια 7-13
Watts [έως] Meters Meters Meters
1000 330 260 200
10000 600 460 330
100000 1060 860 630
316000 1430 1130 830
1000000 1930 1530 1100
10000000 3400 2700 1960

Πίνακας 4.
Αποστάσεις απο κεραίες [τηλεοπτικοί αναμεταδότες] UHF

Εκπεμπόμενη ισχύς Ελάχιστη απόσταση
Watts [έως] Meters
10000 200
1000000 660
5000000 1000
100000000 2000

Πίνακας 5.
Αποστάσεις απο κινητούς αναμεταδότες
MF
1,6-3,4 MHz HF
28-29,7 MHz VHF
35-36 / 42-44 / 50-54 MHz VHF
144-148 MHz
150-161,6 MHz UHF
450-470 MHz
+ [Cellular + automobile tel. › 800 MHz]
Εκπεμπόμενη ισχύς Ελάχιστη απόσταση Ελάχιστη απόσταση Ελάχιστη απόσταση Ελάχιστη απόσταση Ελάχιστη απόσταση
Watts [έως] Meters Meters Meters Meters Meters
5 10 23 20 7 3
10 12 33 25 10 6
50 30 75 60 24 13
100 40 105 85 34 20
180 55 142 115 44 26
250 65 165 135 54 30
500 93 235 193 74 40
600 100 260 212 80 46
1000 133 335 273 104 60
10000 412 1065 865 330 186

[*]: Οι πίνακες θα μπορούσαν να μπουν σε ένα παράρτημα στο τέλος του κειμένου.

γ) Επειδή είναι αρκετά διαδεδομένα και άλλα μέσα πυροδότησης όπως τα ηλεκτρονικά καψύλια και τα Nonel πρέπει να προστεθούν κατά τη γνώμη μας τα εξής:
Όσον αφορά τα ηλεκτρονικά καψύλια πρέπει να ληφθούν υπόψη:
– Η διαχείριση σε όλες τις φάσεις του κύκλου τους (φόρτωση , μεταφορά αποθήκευση, γόμωση) να είναι σύμφωνα με όσα αναφέρονται για τους ηλεκτρικούς πυροκροτητές.
– Πρέπει να διατηρείται ηλεκτρονικό αρχείο αναφορικά με την σχεδιαζόμενη διάταξη πυροδότησης υπονόμων και προγραμματιζόμενη σειρά χρόνων πυροδότησης.
– Απαγορεύεται η χρήση μικτού σχήματος πυροδότησης στην ίδια πυροδότηση.
– Ο προγραμματισμός των χρόνων πυροδότησης, καθώς και ο σχεδιασμός της διάταξης των υπονόμων είναι βασική υποχρέωση του επιβλέποντα μηχανικού.
– Το ίδιο και η τήρηση του σχετικού αρχείου.
– Σε αφλογιστίες κατά τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν ηλεκτρονικά καψύλλια τοποθετούμενα εντός του διατρήματος, αυτές πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα, ως «άπαρτα» στα οποία συνυπάρχει και η εκρηκτική ύλη και το καψύλλιο.
– Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες καψύλλια τοποθετούνται εντός του διατρήματος (bottom loading ή deck loading), τότε η διάταξη και η φορά του καψυλλίου πρέπει να είναι απαραίτητα σύμφωνα με τα προβλεπόμενα για τον συγκεκριμένο τύπο γόμωσης (τα καψύλλια στραμμένα έτσι ώστε να «βλέπουν» την προς πυροδότηση στήλη).

Όσον αφορά τα Nonel πρέπει να ληφθούν υπόψη:
– Αρχική έναυση σειράς: Εφόσον γίνεται με χρήση ηλεκτρικού καψυλλίου και δυναμοεκρηκτήρα ή κοινού καψυλλίου, ισχύουν όσα αναφέρονται στο σχετικό άρθρο περί ηλεκτρικών πυροδοτήσεων και κοινών πυροδοτήσεων αντίστοιχα.
– Οι επιβραδύνσεις χρόνων πυροδότησης, καθώς και η διάταξη των αντίστοιχων επιβραδυντήρων (ή καψυλλίων επιβράδυνσης) πρέπει να επιλέγονται και να διατάσσονται κατά τρόπο που δεν θα υφίσταται κίνδυνος αλληλοεπικάλυψης (overlapping) και αφλογιστιών. Υποχρέωση ύπαρξης σχετικού σχεδίου διάταξης υπογεγραμμένου από τον επιβλέποντα μηχανικό.
– Απαγόρευση χρήσης μικτού σχήματος πυροδότησης (μέρος καψυλλίων Nonel και μέρος ηλεκτρικών ή οποιουδήποτε άλλου τύπου) στην ίδια πυροδότηση (πλην του ηλεκτρικού ή κοινού καψυλλίου που χρησιμοποιείται για την έναρξη του κύκλου).
– Η σειρά και ο τρόπος συνδεσμολογιών πρέπει απαραίτητα να ακολουθεί τις οδηγίες του κατασκευαστή.
– Σε οποιαδήποτε περίπτωση η γραμμή μετάδοσης (shock tube) φαίνεται καταπονημένη, ή στρεβλωμένη, το εν λόγω καψύλλιο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδεσμολογία πυροδότησης, αλλά είτε να καταστρέφεται σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο … περί καταστροφής καψυλλίων, είτε να επιστρέφεται στον προμηθευτή ως προβληματικό (αποφυγή αφλογιστίας).
– Σε οποιαδήποτε περίπτωση χρήσης Nonel με σκοπό πυροδότηση ANFO σε διαμετρήματα διαμέτρου μικρότερης των 76,2 mm (3 in) πρέπει απαραίτητα ο πυροκροτητής Nonel να εξαρτάται πάνω σε κατάλληλο ενισχυτικό έναυσμα (primer).
– Το ενισχυτικό έναυσμα πρέπει να επιλέγεται έτσι ώστε η πίεση έκρηξής του να είναι ανώτερη του ορίου που απαιτείται για την πυροδότηση της γόμωσης στήλης (διασφάλιση ότι η γόμωση στήλης θα πυροδοτηθεί με ταχύτητα τουλάχιστον ίση της σταθερής ταχύτητας έκρηξής της).
– Η ευαισθησία του ενισχυτικού εναύσματος πρέπει να είναι κατάλληλη ώστε να μπορεί να ενεργοποιηθεί από τον δεδομένο πυροκροτητή (καψύλλιο).
– Σε περιπτώσεις που χρησιμοποιείται διακεκομμένη γόμωση και οι πυροδοτήσεις πραγματοποιούνται με καψύλλια Nonel, πρέπει απαραίτητα να χρησιμοποιείται κατάλληλο μέσο μετάδοσης του εκρηκτικού κύματος σε όλο του μήκος του διατρήματος (π.χ. εκρηκτική θρυαλλίδα), ή διακριτοί Nonel πυροκροτητές για κάθε γομούμενη διακοπή (deck). Στην δεύτερη περίπτωση, οι επιβραδύνσεις πρέπει να επιλέγονται με τέτοιον τρόπο που να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη μετάδοση του εκρηκτικού κύματος σε όλο το μήκος της στήλης (αποφυγή εκτινάξεων πετρωμάτων σε μεγάλη απόσταση και τμηματικών αφλογιστιών στην στήλη).
– Σε αφλογιστίες κατά τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν Nonel καψύλλια τοποθετούμενα εντός του διατρήματος, τότε αυτές πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα (ως «άπαρτα» στα οποία συνυπάρχει και η εκρηκτική ύλη και το καψύλλιο).
– Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες καψύλλια τοποθετούνται εντός του διατρήματος (bottom loading ή deck loading), τότε η διάταξη και η φορά του καψυλλίου πρέπει να είναι απαραίτητα σύμφωνα με τα προβλεπόμενα για τον συγκεκριμένο τύπο γόμωσης (τα καψύλλια στραμμένα «βλέπουν» την προς πυροδότηση στήλη)

δ) Πιστεύουμε ότι πρέπει να προστεθούν δύο ακόμη παράγραφοι για μέτρα προστασίας που αφορούν ηλεκτρικές πυροδοτήσεις:

ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΕΙΣ – ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΩΝ.
1. Απαγορεύεται η συνδεσμολογία πυροκροτητών και η εκτέλεση ηλεκτρικών πυροδοτήσεων σε περιπτώσεις προσέγγισης καταιγίδων και εν γένει ακραίων καιρικών φαινομένων ή κατά την διάρκειά τους.
2. Σε τέτοιες περιπτώσεις, πρέπει υποχρεωτικά η διαδικασία να διακόπτεται, η δε θέση γόμωσης [εφόσον ήταν σε εξέλιξη] να διασφαλίζεται και να σημαίνεται.
3. Επανάληψη και ολοκλήρωση της διαδικασίας επιτρέπεται μόνον εφόσον έχει παρέλθει το καιρικό φαινόμενο και μόνο κατόπιν άδειας από τον υπεύθυνο επιβλέποντα μηχανικό.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΕΙΣ – ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΔΙΚΤΥΑ ΨΗΛΗΣ ΤΑΣΗΣ.
1. Σε κάθε περίπτωση ηλεκτρικής πυροδότησης πρέπει πάντα το κύκλωμα να διατηρείται γειωμένο και διασφαλισμένο από παράσιτα ρεύματα μέχρι την στιγμή της πυροδότησης.
2. Σε κάθε περίπτωση πυροδότησης κατά την οποία τα κύκλωμα δεν μπορεί να διασφαλιστεί έναντι παράσιτων ή επαγωγικών ρευμάτων πρέπει να εφαρμόζεται διάταξη μη ηλεκτρικής έναυσης & πυροδότησης.

Άρθρο 57, παράγραφος (2)

Πρέπει να διαχωριστεί η αποτυχία έναυσης από την αποτυχία πυροδότησης.

Άρθρο 58

α) Παράγραφος (2).
Τα καψύλια δεν πρέπει να καταστρέφονται με έκρηξη σε υπόνομο παρά μόνο σε ανοικτή ελεγχόμενη πυροδότηση.

β) Προσθήκη στο τέλος.
Μετά από κάθε καταστροφή εκρηκτικών υλών και καψυλλίων ακολουθεί πρωτόκολλο καταστροφής.

Άρθρο 59

α) Παράγραφος (1).
Η αναφορά στο Π.Δ. 225/1989 το οποίο από το πεδίο εφαρμογής του εξαιρεί τα μεταλλεία (ενώ αντίθετα το ΦΕΚ 106/Α/2-5-1989 δεν τα εξαιρεί) πιστεύουμε ότι δεν είναι δόκιμη. Αν χρειάζεται να συμπεριλάβουμε στον ΚΜΛΕ κομμάτια του Π.Δ. 225 ας αντιγραφούν αυτά ως έχουν.

β) Παράγραφος (3δ).
Έχει γραφεί εκ παραδρομής δύο φορές η πρόταση: «Οι υπόγειοι χώροι εργασίας, ανάλογα με ….τηλεφωνικό δίκτυο».

γ) Παράγραφος (3στ). Διόρθωση.
«Η εργασία ενός ατόμου επιτρέπεται μόνον αν ………ελέγχεται από μόνιμο οπτικό σύστημα και ή φέρει σύστημα συνεχούς ενδοεπικοινωνίας».

Άρθρο 61, παράγραφος (2)

Αναφέρεται ότι:
«Στις υπόγειες εκσκαφές μεταφοράς, εφόσον δεν υπάρχει ………κατασκευάζονται σε αποστάσεις το πολύ 50Μ, εγκάρσια καταφύγια με διαστάσεις………».
Πιστεύουμε ότι το να κατασκευάζονται κάθε 50Μ εγκάρσια είναι υπερβολικό. Προτείνουμε τα εγκάρσια αυτά να κατασκευάζονται ανά 100Μ διαδρομής.

Άρθρο 64

α) Παράγραφος (3).
Αναφέρεται το ύψος των κενών να μην ξεπερνά τα 10Μ και αυτό να ισχύει μόνο κατ΄ εξαίρεση.
Διαφωνούμε, με τις σημερινές μεθόδους και τα σημερινά μηχανήματα μεγάλων διαστάσεων που χρησιμοποιούνται στις υπόγειες εκμεταλλεύσεις, το ύψος των 10Μ είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Γι΄ αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να γραφεί ότι το ύψος του κενού της εξόρυξης είναι συνάρτηση της μεθόδου εκμετάλλευσης, των βραχομηχανικών χαρακτηριστικών του πετρώματος και των δυνατοτήτων του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού. Ο προσδιορισμός του μέγιστου ύψους μαζί με όλες τις σχετικές αιτιολογήσεις θα αποτελεί μέρος της τεχνικής μελέτης (δημιουργία ειδικής βραχομηχανικής μελέτης) του έργου με βάση τον παρόντα κανονισμό. Στην ίδια παράγραφο αναφέρεται «ότι αν στη διάρκεια εργασίας, το ύψος των κενών πρόκειται να ξεπεράσει τα 10Μ πρέπει ………ή κατακρήμνιση οροφής». Και πάλι εδώ δεν είναι ξεκάθαρος ο τρόπος που πρέπει να αντιμετωπιστεί το κενό εκσκαφής. Π.χ. στις υπόγειες εκμεταλλεύσεις μαρμάρου με ανεστραμμένες βαθμίδες δεν είναι δυνατόν να γίνει χωρισμός σε ορόφους ή πλήρωση κενών ή κατακρήμνιση.
.
Άρθρο 70, παράγραφος (1)

«Σε περίπτωση που…………ξεπερνάει τα 6Μ, για την προστασία …………»
Διαφωνούμε με τα 6Μ. Σήμερα λειτουργούν μηχανικοί ξεσκαρωτές, μεγάλων διαστάσεων και σημαντικού βεληνεκούς. Προτείνουμε τα 6Μ να γίνουν 8Μ.

Άρθρο 71

α) Παράγραφος (3).
Πως προέκυψαν τα νούμερα που παρατίθενται και με ποιο πρότυπο;
Ο ετεροχρονισμός πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Οι μελέτες αερισμού πρέπει να αναλύουν την πλέον επιβαρημένη φάση που μπορεί να υπάρξει από την συνλειτουργία διαφόρων μηχανημάτων και αυτή να αποτελέσει την βάση υπολογισμού.

β) Παράγραφος (4).
Πρέπει να διευκρινιστεί εάν τα μεγέθη αναφέρονται στο μέτωπο εργασίας ή στο σύνολο του υπόγειου έργου.
Πιστεύουμε ότι οι αναγραφόμενες ταχύτητες είναι πολύ μικρές. Σήμερα εφαρμόζεται καθολικά στα υπόγεια έργα η τοποθέτηση βοηθητικών ανεμιστήρων ισχύος 35KW – 45KW.

Άρθρο 73

α) Παράγραφος (1).
Διαφωνούμε ότι χρειάζεται έλεγχος (βλέπε εκτεταμένες μετρήσεις) του κεντρικού κυκλώματος αερισμού το λιγότερο μία φορά το μήνα.
Οι σημερινές συνθήκες των εργοταξίων, από τη στιγμή που θα αποκατασταθεί κεντρικό κύκλωμα αερισμού (ξετρύπημα) δεν αλλάζουν εύκολα και με συχνότητα τέτοια που να θέλουν έλεγχο τουλάχιστον δώδεκα φορές το χρόνο, ούτε η λειτουργία των κεντρικών ανεμιστήρων θέλει τόσο συχνούς ελέγχους και πιθανές ρυθμίσεις (κλίση πτερυγίων κτλ).
Προτείνουμε οι έλεγχοι να γίνονται μία φορά κάθε τετράμηνο καθώς και όποτε εντοπίζονται αλλαγές ή διαφοροποιήσεις στις συνθήκες αερισμού.

β) Παράγραφος (2).
Την ίδια διαφωνία έχουμε και με τον έλεγχο αερισμού ανά δεκαπενθήμερο!!! στα μέτωπα και τις θέσεις εργασίας, τη στιγμή που εγκαθίστανται βοηθητικοί ανεμιστήρες σημαντικής ισχύος και τα πανιά τους ακολουθούν την προχώρηση του μετώπου (αυτό μπορεί να ζητηθεί). Υπόψιν ότι στα μέτωπα της εξόφλησης, από τη στιγμή που λειτουργεί ο κεντρικός αερισμός, ο έλεγχος είναι άνευ ουσίας.
Προτείνουμε έλεγχο του αερισμού στα μέτωπα εργασίας μία φορά το μήνα.

Άρθρο 79

α) Παράγραφος (2).
Πρέπει να ξεκαθαριστεί η απαίτηση για τελική γωνία πρανούς ή γωνία πρανούς εκσκαφής που βρίσκεται σε εξέλιξη ή την γωνία πρανούς της βαθμίδας. Όπως γράφονται δημιουργούν σύγχυση. Σε κάθε περίπτωση η γωνία πρανούς εκσκαφής είτε εκσκαφής σε προχώρηση είτε εκσκαφής σε τελική θέση δεν μπορεί να είναι μόνο 600. Αυτό εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τα βραχομηχανικά χαρακτηριστικά και τον τρόπο εξόρυξης. Π.χ. στις εκμεταλλεύσεις μαρμάρου με χρήση συρματοκοπής η γωνία πρανούς με πλήρη ασφάλεια μπορεί να φθάσει στις 900. Γι΄ αυτό προτείνουμε:
Η γωνία πρανούς της εκσκαφής, της βαθμίδας και ιδιαίτερα της τελικής εκσκαφής μπορεί να είναι πάνω από τις 60 μοίρες, εφόσον μετά από ειδική γεωτεχνική – βραχομηχανική μελέτη αποδεικνύεται ότι διασφαλίζεται η ευστάθεια των πρανών τόσο κατά το στάδιο λειτουργίας, όσο και μετά την λήξη της εκμετάλλευσης.
Η εν λόγω ευστάθεια μπορεί να διασφαλίζεται επιπλέον εφόσον εφαρμόζονται ειδικά μέτρα ή μέθοδοι (π.χ. πρότμηση, απαλή όρυξη, χρήση συρματοκοπής, κλπ.). Σε κάθε περίπτωση, οι ειδικές γεωτεχνικές ή βραχομηχανικές μελέτες ενσωματώνονται και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εγκεκριμένης Τεχνικής μελέτης του άρθρου 4, καθώς και της περιβαλλοντικής μελέτης του έργου.
Η γωνία πρανούς της εκσκαφής σε όλες τις φάσεις εργασίας για σαθρά, αμμώδη, προσχωσιγενή και γενικά επιρρεπή σε κατολίσθηση πετρώματα μπορεί να είναι πάνω από τις 45 μοίρες, εφόσον μετά από ειδική γεωτεχνική – βραχομηχανική μελέτη αποδεικνύεται ότι διασφαλίζεται η ευστάθεια των πρανών τόσο κατά το στάδιο λειτουργίας, όσο και μετά την λήξη της εκμετάλλευσης. Η εν λόγω ευστάθεια μπορεί να διασφαλίζεται επιπλέον εφόσον εφαρμόζονται ειδικά μέτρα ή μέθοδοι (π.χ. πρότμηση απαλή όρυξη κλπ.).
Σε κάθε περίπτωση, οι ειδικές γεωτεχνικές ή βραχομηχανικές μελέτες ενσωματώνονται και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εγκεκριμένης Τεχνικής μελέτης του άρθρου 4, καθώς και της περιβαλλοντικής μελέτης του έργου.

β) Παράγραφος (3).
Διόρθωση της τελευταίας παραγράφου.
Στις επιφανειακές εκσκαφές κλειστού τύπου, πρέπει να γίνεται αποστράγγιση των νερών που εισρέουν στα μέτωπα εργασίας, με όρυξη υπόγειων εκσκαφών (π.χ. στοά αποστράγγισης) ή και με άντληση με κατάλληλο αντλητικό (π.χ. στοά αποστράγγισης) ή και με άντληση με κατάλληλο αντλητικό δίκτυο (αποστραγγιστικές γεωτρήσεις).
Η δυναμικότητα της αποστράγγισης ή της άντλησης, καθορίζεται με βάση τις περιπτώσεις (γ) και (δ) της παραγράφου 1 αυτού του άρθρου.
Σε περιπτώσεις εποχικής λειτουργίας κάποιων έργων οι κενές εκσκαφές μπορούν να λειτουργήσουν και ως ταμιευτήρες νερού.

Άρθρο 80

α) Παράγραφος (1).
Εκφράζουμε την ίδια αντίρρηση όπως και στο άρθρο 79 σχετικά με τις γωνίες πρανούς. Το τελικό πλάτος των βαθμίδων (ώστε να μπορεί να λειτουργήσει και η αποκατάσταση στο τέλος) δεν χρειάζεται να είναι μεγαλύτερο των 5M (min 5M). Ειδικές περιπτώσεις όπου για λόγους ευστάθειας τελικών πρανών απαιτείται άλλη γεωμετρία, αυτή πρέπει να προσδιορίζεται από ειδικές βραχομηχανικές μελέτες.

β) Παράγραφος (2).
Αναφέρεται ότι η εξόρυξη πρέπει να σταματάει το λιγότερο 8Μ από τα όρια του μεταλλευτικού ή λατομικού χώρου.
Σ΄ ότι αφορά τους μεταλλευτικούς χώρους αλλά και γενικότερα εάν ισχύσει κάτι τέτοιο θα συνεπάγεται απώλειες αποθεμάτων.
Κατά τη γνώμη μας η εξόρυξη πρέπει να σταματάει στα όρια του μεταλλευτικού ή του λατομικού χώρου.
Επίσης σε περίπτωση όμορων παραχωρήσεων, των οποίων τα μεταλλευτικά δικαιώματα έχουν διαφορετικοί ιδιοκτήτες, η εξόρυξη των υπερκειμένων θα γίνεται με συνεργασία των ενδιαφερομένων με στόχο την πλήρη αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου.

Άρθρο 81, παράγραφος (2)

Η παράγραφος αυτή γράφτηκε όπως ήταν διατυπωμένη και στον παλιό ΚΜΛΕ. Σήμερα έχουν δημιουργηθεί πολλά προβλήματα με τη χωροθέτηση των εξορυκτικών έργων που δεν ξεπερνώνται με την παράγραφο αυτή όπως τελικά διατυπώθηκε.
Επανερχόμαστε στην πρότασή μας, διατυπώνοντας την παράγραφο (2) ως εξής:
Για τη χωροθέτηση επιφανειακών μεταλλευτικών και λατομικών εργασιών λαμβάνονται υπόψη μόνο τα προϋπάρχοντα βιομηχανικά κτίσματα και οικίες, που έχουν νομίμως αδειοδοτηθεί πριν την κατάθεση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και της Τεχνικής Μελέτης.
Εφόσον δεν χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση των μεταλλευτικών εργασιών εκρηκτικές ύλες, πρέπει να αφήνεται απόσταση ασφάλειας, το λιγότερο, 200 Μ από κείνες που έχουν άμεσες επιπτώσεις (π.χ. κατολισθήσεις πρανών, ρωγματώσεις, δονήσεις από μηχανήματα, σκόνη από εκσκαφές ή αποθέσεις) στα φυσικά χαρακτηριστικά του γειτονικού και του ευρύτερου χώρου.
Το ίδιο όριο ισχύει και για τα έργα κοινής ωφέλειας, πλατείες, γυμναστήρια, νεκροταφεία και λοιπούς κοινόχρηστους χώρους.
Σε περίπτωση που γίνεται χρήση εκρηκτικών υλών, το πιο πάνω όριο κυμαίνεται από 250 Μ έως 500 Μ ανάλογα με το είδος των πετρωμάτων, των χρησιμοποιούμενων εκρηκτικών και του τρόπου πυροδότησής τους. Ειδικότερα για την περίπτωση που λαμβάνονται ειδικά μέτρα χρήσης εκρηκτικών όπως, κάλυψη των φουρνέλων κλπ η απόσταση ασφαλείας παραμένει στα 200 Μ.
Σε περίπτωση που προϋπάρχουν της χωροθέτησης των μεταλλευτικών ή λατομικών επιφανειακών εργασιών παραπήγματα – ποιμνιοστάσια και εν γένει μη μόνιμης φύσης εγκαταστάσεις, τότε η απόσταση που πρέπει να αφήνεται, καθορίζεται στα 50 Μ.

ΣΧΟΛΙΟ:
Είναι συνηθέστατο φαινόμενο σε περιπτώσεις μελλοντικών εκμεταλλεύσεων οι οποίες έχουν αδειοδοτηθεί αλλά δεν έχουν εγκατασταθεί να στήνονται «μαντριά» ζητώντας την προστασία τους ως βιομηχανικά κτίσματα, αναγκάζοντας τον εκμεταλλευτή να πληρώσει υπέρογκα ποσά αποζημίωσης – απαλλοτρίωσης της «εγκατάστασης» προκειμένου να λειτουργήσει.

Στη χωροθέτηση μεταλλευτικών – λατομικών εργασιών λαμβάνονται υπόψη τα προϋπάρχοντα κτίσματα, κατασκευές, οικίες κτλ που έχουν νομίμως αδειοδοτηθεί πριν την κατάθεση της αίτησης για συναίνεση διενέργειας ερευνητικών εργασιών ή την αίτηση για απευθείας μίσθωση.
Ισχύουν τα ίδια που προαναφέρθηκαν και για τις μεταλλευτικές εργασίες.
Η εγκεκριμένη χωροθέτηση των εργασιών της παραγράφου 2 προστατεύεται από μεταγενέστερες πάσης φύσεως εγκαταστάσεις και κατά την φάση των εγκρίσεων των αρχικών αδειών και κατά την φάση της ανανέωσής τους.
Ισχύουν τα ίδια σε περίπτωση γειτνίασης του εξορυκτικού έργου με κεραίες κινητής τηλεφωνίας ή ΑΠΕ.

ΣΧΟΛΙΟ:
Η τροποποίηση της παραγράφου 2 που προτείνουμε γίνεται για να λυθούν σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο αδειοδότησης οι υπάρχουσες τριβές οι οποίες πολλές φορές παρεμποδίζουν σημαντικά την αδειοδότηση μιας εξορυκτικής δραστηριότητας, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν μόνιμο σημείο τριβής σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών κατά τις φάσεις λειτουργίας. Ένα σωστό και σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο οφείλει να διασφαλίζει την συνύπαρξη δραστηριοτήτων και την αποφυγή κατά το δυνατόν προστριβών μεταξύ κοινωνικών εταίρων.

ΣΧΟΛΙΟ:
Στην παράγραφο 2, όπως και στις παραγράφους 3, 4, και 5 η τεχνική μελέτη, όπου απαιτείται, να περιγράφει τα βραχομηχανικά και εδαφοτεχνικά χαρακτηριστικά του έργου καθώς και τις ειδικές εκρηκτικές ύλες (π.χ. μόνο με διαρρηκτική και όχι με οστική φάση, ειδικής τεχνολογίας εκρηκτικά κτλ) όπως και τους τρόπους πυροδότησής τους, προκειμένου να στοιχειοθετείται η αιτούμενη απόσταση του εξορυκτικού έργου από κάποια προϋπάρχοντα άλλα κτίσματα.

Στην παράγραφο (5) μετά την αναφορά που γίνεται για την ελάχιστη επιτρεπόμενη απόσταση των 50Μ από έργα κοινής ωφελείας προτείνουμε την εξής προσθήκη:

Για τη χωροθέτηση των εργασιών της παρ. 2 εδαφ. α του παρόντος άρθρου, κοντά σε γραμμές μεταφοράς φυσικού αερίου, η ελάχιστη απόσταση ασφαλείας καθορίζεται σε 50 Μ, εφόσον σύμφωνα με την Τεχνική Μελέτη τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής το επιτρέπουν.
Σε περίπτωση χρήσης εκρηκτικών υλών η απόσταση ασφαλείας καθορίζεται με βάση την ταχύτητα εδαφικής δόνησης που καθορίζεται σε 10 mm/sec maximum στον άξονα του αγωγού.
Στην προκειμένη περίπτωση η Τεχνική Μελέτη πρέπει να προβλέπει όλα τα αναγκαία μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται (είδος, ποσότητα, εκρηκτικές ύλες, τρόπος πυροδότησης, εγκατάσταση δονησιογράφου κλπ) για την τήρηση του τιθέμενου ορίου της εδαφικής δόνησης ως και τα σχετικά βιβλία που πρέπει να τηρούνται στο εργοτάξιο, στα οποία θα καταχωρούνται τα στοιχεία κάθε έκρηξης και οι αντίστοιχες ποσότητες εδαφικής δόνησης.

Μετά το τέλος της παραγράφου (5) προτείνουμε την εξής προσθήκη:
Σε ειδικές περιπτώσεις όπου καθίσταται αναγκαία η εφαρμογή εκρηκτικών υλών για σκοπούς
προχαλάρωσης, υφίσταται η δυνατότητα αδειοδότησης για χρήση Ε.Υ. από την Επιθεώρηση
Μεταλλείων, με τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) έχει προηγηθεί ειδική μελέτη ελέγχου δονήσεων και υπολογισμού επιτρεπομένων
αποστάσεων και πυροδοτούμενων ποσοτήτων, οι οποίες αποτελούν δεσμευτικό και απαρέγκλιτο
όρο για την αδειοδότηση.
β) γίνεται συστηματική καταγραφή μέσω δονησιογράφων σύμφωνα με το αρ. 84 παρ. β
γ) εφαρμόζονται ειδικές μέθοδοι ελεγχόμενων ανατινάξεων
δ) λαμβάνονται ειδικά μέτρα αποφυγής εκτινάξεων (π.χ. blasting mats).

Στην παράγραφο (6) δεν έχουν νόημα τα ενδεικνυόμενα μέτρα που περιγράφονται εάν δεν υπάρχουν υπερκείμενα επιφανειακά άλλα έργα. Γι΄ αυτό προτείνουμε:
«Για χωροθέτηση των υπογείων …………(π.χ. ρωγμές, καθιζήσεις, κατολισθήσεις) στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν υπερκείμενα επιφανειακά έργα ή κατασκευές, υπερκείμενες περιοχές αρχαιολογικού ή τουριστικού ενδιαφέροντος ή φυσικού κάλλους.

Άρθρο 83

α) Παράγραφος (1).
Προσθήκη στο τέλος.
Θα ήταν σκόπιμο να αναφερθούν μέτρα προστασίας των πρανών των αποθέσεων όπως και παρακολούθησης πιθανών αστοχιών. Χρήσιμο θα ήταν η παράθεση ανά κατηγορία πρανών ελάχιστων συντελεστών ασφαλείας όπως οι πίνακες του συναδέλφου Μ. Λεονάρδου που σας αποστείλαμε.

β) Προσθήκη στο τέλος του άρθρου:
Χώροι που μισθώνονται ή παραχωρούνται συμπληρωματικά για την απόθεση στείρων υλικών που
προέρχονται από την εκμετάλλευση μεταλλευτικών ή λατομικών χώρων και δεν είναι όμοροι προς
αυτούς, πρέπει να αντιμετωπίζονται ως υπαίθριες εκμεταλλεύσεις άνευ εκρηκτικών και συνεπώς να ακολουθείται η χωροθέτηση του άρθρου 81.

γ) Προσθήκη στο τέλος του άρθρου:
Πιστεύουμε ότι πρέπει να γραφούν και ορισμένες διατάξεις για τα φράγματα τελμάτων πέραν της αναφοράς που γίνεται στην Οδηγία Διαχείρισης Μεταλλευτικών Αποβλήτων (Υ.Α. 39624/2209/Ε103/25-9-2009). Σας παραθέτουμε ενδεικτικά τις κατά την γνώμη μας βασικότερες:

– Για τον σχεδιασμό, κατασκευή, λειτουργία και αποκατάσταση του φράγματος τελμάτων πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη οι συστάσεις σχετικές της Διεθνούς Επιτροπής για τα Μεγάλα Φράγματα (ICOLD).
– Το φράγμα πρέπει να είναι εξοπλισμένο με τα κατάλληλα όργανα (βάθρα μέτρησης μικρομετακινήσεων, κλισιόμετρα, πιεζόμετρα κτλ.). Οι μετρήσεις των οργάνων πρέπει να γίνονται σε τακτά διαστήματα σύμφωνα με καθορισμένο πρόγραμμα, τα δε αποτελέσματα να καταχωρούνται και σε διαγράμματα συναρτήσει του χρόνου ώστε να είναι αμέσως αντιληπτές κάποιες διαφοροποιήσεις των μετρουμένων μεγεθών. Το φράγμα πρέπει να επιθεωρείται σε ετήσια βάση από εξειδικευμένο τεχνικό ώστε να πιστοποιείται η ασφάλεια και ο ορθός τρόπος λειτουργίας του.
– Το φράγμα τελμάτων πρέπει να διαθέτει κανονισμό λειτουργίας, ο οποίος πρέπει να παραδίδεται στους εργαζόμενους κατά την εκπαίδευσή τους στις σχετικές εργασίες. Επίσης, το προσωπικό επίβλεψης πρέπει να είναι ενήμερο για τα σχεδιαστικά όρια του φράγματος ώστε να λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα και να αποφεύγονται φαινόμενα στατικής ή δυναμικής ρευστοποίησης.
– Πρέπει επίσης να υπάρχουν σχέδια εκτάκτου ανάγκης για την περίπτωση αστοχίας του φράγματος. Σε αυτά πρέπει να περιλαμβάνονται τα μέτρα ανάταξης της αστοχίας και η διαδικασία ειδοποίησης των κατοίκων των περιοχών που επηρεάζονται από την ροή των εξερχόμενων του φράγματος υλικών.

Άρθρο 84, παράγραφος (γ). Διόρθωση.

Το όριο 134Db όπως έχει γραφεί πρέπει να διορθωθεί ως 134dBL . Σημειώνουμε επίσης ότι όταν οι εκρήξεις είναι με ένταση ωστικού κύματος κάτω του 134dBL μπορούν να πραγματοποιηθούν και σε ώρες κοινής ησυχίας, τηρουμένων των αποστάσεων χωροθέτησης του έργου, διότι οι εκρήξεις αυτές δεν γίνονται ιδιαίτερα αισθητές.

Άρθρο 85

α) Παράγραφος (3).
Γίνεται αναφορά στην Προμελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΠΠΕ). Τα εξορυκτικά έργα με βάση τον Ν. 3010/2002 εξαιρούνται της υποβολής ΠΠΕ.
Υποβολή ΠΠΕ γίνεται υποχρεωτικά μόνο για τις εγκαταστάσεις που δεν είναι συνοδά έργα του μεταλλείου ή λατομείου.

β) Παράγραφος (5).
«Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) όπου αυτή απαιτείται θα πρέπει να περιλαμβάνει:»
Η ΜΠΕ απαιτείται για όλα τα εξορυκτικά έργα.

γ) Παράγραφος (5). Προσθήκη στο τέλος:
Υπεύθυνος για τον έλεγχο της τήρησης των Περιβαλλοντικών Όρων και την επιβολή διοικητικών ποινών είναι η αντίστοιχη Επιθεώρηση Μεταλλείων ή οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος. Οι διοικητικές ποινές είναι αυτές που ορίζονται από το άρθρο 15 του Ν. 1428/1984.

δ) Προτείνουμε να αναφερθεί σε κάποιο Παράρτημα ο Πίνακας με το Εθνικό και Κοινοτικό Πλαίσιο που αφορά προστασία περιβάλλοντος. Σας παραθέτουμε την δική μας προσπάθεια καταγραφής:

ΦΥΣΙΚΟ & ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ • ΠΥΣ 34/2002 &
• ΟΔΗΓΙΑ 2008/50/ΕΚ, ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
• ΟΔΗΓΙΑ 2004/107 ΟΠΩΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΘΗΚΕ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΑ 22306/1075/Ε103/2007 (ΦΕΚ 920Β/8-6-2007)
ΝΕΡΑ • Ν. 3199/2003 (ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΡΑ 2000/60/ΕΚ)
Επιφανειακά • ΟΔΗΓΙΑ 2008/105/ΕΚ, ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Υπόγεια • ΟΔΗΓΙΑ 2006/118, ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ • ΚΥΑ Υ2/2600/2001 (ΦΕΚ 892/Β/2001)
ΘΑΛΑΣΣΑ • ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΓΙΑ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΝΟΜΟ
• ΠΥΣ 144/87 (ΦΕΚ 197/Α/87)
• ΚΥΑ 8600/416/Ε103 (ΦΕΚ 356Β/26.02.2009)

ΕΔΑΦΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ, ΟΥΤΕ ΕΘΝΙΚΗ ΟΥΤΕ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ.

ΠΡΟΤΑΣΗ: ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΚΥΡΙΩΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ ΣΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΕΝΟΣ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΔΑΦΗ ΑΛΛΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ (ΛΟΓΩ ΓΗΓΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΛΛΟΦΟΡΕΙΑΣ) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΝΕΙΑ ΟΤΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΑΠΟΘΕΣΕΙΣ Π.Χ. ΣΤΕΙΡΩΝ, ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΚΑΤΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΛΠ ΣΥΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΔΑΦΩΝ (ΙΔΕ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΑΔΡΑΝΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΗ 359/2009/ΕΚ)
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ • Ν. 3028/2002
ΕΚΠΟΜΠΕΣ – ΡΥΠΟΙ
ΥΓΡΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ • ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΔΑΤΙΝΟΥΣ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥ ΝΟΜΟΥ
ΣΤΕΡΕΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ • ΟΔΗΓΙΑ 2006/21/ΕΚ ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΘΕΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ • Υ.Α. 8668/2007
Χρησιμοποιημένων ελαστικών οχημάτων • Π.Δ. 109/2004
Οχημάτων στο τέλος του κύκλου ζωής τους • Π.Δ. 116/2004
Ηλεκτρικών συσσωρευτών • Π.Δ. 115/2004
Ηλεκτρικών συσκευών • Π.Δ. 15/2006
Λιπαντικών ελαίων – ορυκτελαίων • Π.Δ. 82/2004
Συσκευασιών • Π.Δ. 2939/2001
ΑΕΡΙΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ • Π.Δ. 1180/81 ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ
• ΟΔΗΓΙΑ 2008/1 ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
ΘΟΡΥΒΟΣ • Π.Δ. 1180/81
• Υ.Α. 17252/92 (ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟΣ ΘΟΡΥΒΟΣ)
• ΟΔΗΓΙΑ 2002/49/ΕΚ (ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ & ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΘΟΡΥΒΟΥ)
• Υ.Α. 37393/2028/2003 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΠΌ ΤΗΝ Υ.Α. 9272/471/07 (ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΧΡΗΣΗ ΣΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ).
ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΙΔΕ ΑΡΘΡΟ 84
ΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΟΥΣ ΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΤΙΝΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ. ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ;
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΜΗΤΡΩΟ ΕΚΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΡΥΠΩΝ • ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ 166/2006 (E-PRTR)

#31 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Στις 13 Οκτώβριος, 2010 @ 13:52

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
Άρθρο 86

Πρέπει να προστεθεί και το άρθρο 8 παράγραφος 4γ της Υγειονομικής Διάταξης Α5/2280/1983 (ΦΕΚ Β 720) με την εξής βασική προσθήκη, του περιορισμού ως προς το βάθος των υποκείμενων υπόγειων έργων. Συγκεκριμένα η διάταξη αυτή απαγορεύει την εγκατάσταση εξορυκτικών δραστηριοτήτων σε απόσταση από τον άξονα των κλειστών ή και ανοικτών αγωγών νερού μικρότερη από 500Μ για λατομεία και 1000Μ για μεταλλεία και λοιπές εξορυκτικές δραστηριότητες.
Πέραν των υπερβολικών αποστάσεων που τίθενται δεν προσδιορίζεται περιορισμός ως προς το βάθος, με αποτέλεσμα, κατά την ερμηνεία του Υπουργείου Υγείας να απορρίπτεται ένα υπόγειο εξορυκτικό έργο εάν πλησιάζει σε κάτοψη τα όρια των αποστάσεων που αναφέρθηκαν, ακόμη και αν είναι βαθύτερα του υπερκείμενου αγωγού κατά 300 ή και περισσότερα μέτρα!!

Άρθρο 87

α) Παράγραφος (1 και 2).
Τροποποιείται ως εξής:
Οι γεωτρήσεις είναι μεταλλευτικές ή λατομικές εργασίες, για τις οποίες δεν απαιτείται επιπλέον αδειοδότηση με βάση και τη νομοθεσία υδάτων, που εντάσσονται και εκτελούνται:
α)…
β)…
γ)…
2.Οι γεωτρήσεις της περίπτωσης α της παρ.1, καθώς και οι γεωτρήσεις αποστράγγισης της περίπτωσης γ της παρ.1, τοποθετούνται και εκτελούνται με βάση σχετικό πρόγραμμα που αποτελεί τμήμα της τεχνικής μελέτης του άρθρου 4.
Μετά την έγκριση της μελέτης του άρθρου 4, για τη λειτουργία των γεωτρήσεων αποστράγγισης, δεν απαιτείται επιπλέον αδειοδότηση με βάση την ισχύουσα νομοθεσία υδάτων.

Αιτιολόγηση
Οι προσθήκες που προαναφέρονται θα καλύψουν ένα κενό της νομοθεσίας, δεδομένου ότι οι υδρογεωτρήσεις αποστράγγισης των ορυχείων δεν εντάσσονται σε καμιά, από τις προβλεπόμενες στην ΚΥΑ 43504/20.12.2005 «σχετικά με τις κατηγορίες αδειών χρήσης υδάτων και εκτέλεσης έργων αξιοποίησής τους, διαδικασία έκδοσης, περιεχόμενο και διάρκεια ισχύος αυτών», κατηγορίες, αποτελούν μη καταναλωτική διεργασία της εξορυκτικής δραστηριότητας και διενεργούνται για την ασφαλή, περιβαλλοντικά και τεχνικά ορθή λειτουργία των επιφανειακών εξορύξεων.
Με τον τρόπο αυτό, οι αρμόδιες υπηρεσίες δε θα καταφεύγουν σε ερμηνεία άλλων διατάξεων που απορρέουν από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία περί υδάτων, προκειμένου να αδειοδοτήσουν υδρογεωτρήσεις αποστράγγισης, θα επιταχυνθεί και θα διευκολυνθεί η υπόψη αδειοδότηση.

β) Παράγραφος (3β).
«Η μηχανική αντοχή του πύργου…………να μπορεί να δείχνει δέχεται όλες τις …………συστήματος».

Άρθρο 88, παράγραφος (7)

Προτείνουμε διαφορετική διατύπωση:
Η επιλογή της θέσης εργασίας καθορίζεται σύμφωνα με τις αρχές της μεταλλευτικής επιστήμης και των γεωλογικών δεδομένων κάθε περιοχής που αποτελεί και το κυριότερο κριτήριο για την επιλογή της θέσης μιας γεώτρησης. Η θέση εξασφαλίζεται με κατάλληλα μέτρα.
Η διάταξη των μηχανημάτων πρέπει να γίνεται με βάση το κριτήριο της ασφαλούς και ορθολογικής
λειτουργίας.
Οι θέσεις των γεωτρήσεων όπως και τα κριτήρια επιλογής τους σε συνδυασμό με τις πιθανές
εναλλακτικές λύσεις πρέπει να αναφέρονται στην εγκεκριμένη τεχνική μελέτη που αφορά το έργο.

Άρθρο 89

Πριν από την παράγραφο (1) κατά τη γνώμη μας πρέπει να μπει η προσθήκη:
Το προσωπικό που χειρίζεται το γεωτρύπανο πρέπει να φέρει τις κατάλληλες άδειες (αδειούχοι χειριστές). Επιπλέον η λειτουργία και η περάτωση του έργου θα πρέπει να γίνονται σύμφωνα με τους περιορισμούς και τις υποχρεώσεις που έχουν τεθεί από την έγκριση των Περιβαλλοντικών Όρων, την εγκεκριμένη Τεχνική Μελέτη και την αντίστοιχη άδεια εκτέλεσης γεωτρήσεων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΧΙ

Ατυχήματα – δυστυχήματα

Πρέπει να διαγραφεί από όλο το κεφάλαιο ο όρος δυστύχημα γιατί δεν αποτελεί νομικό όρο.

Άρθρο 92

Προκειμένου να έχουμε ενιαία θεώρηση ατυχημάτων και ενιαίο υπολογισμό των στατιστικών στοιχείων ασφάλειας, τους ορισμούς του άρθρου 92 τους προσδιορίζουμε αναλυτικότερα ως εξής:
Εργατικό ατύχημα θεωρείται κάθε παύση εργασίας που οφείλεται σε τραυματισμό από εργασιακό συμβάν και ο παθών δεν επανέρχεται στην εργασία του, μέχρι τη λήξη του εργασιακού χρόνου της ημέρας εκείνης.
Εάν το ατυχηματικό συμβάν δεν έχει προκαλέσει διακοπή εργασίας ως ανωτέρω αλλά ο παθών μετά την παροχή ιατρικής φροντίδας επανέρχεται στην εργασία του την ίδια εργασιακή 8ωρη περίοδο, ή ακόμη και την επόμενη ημέρα το συμβάν χαρακτηρίζεται «συμβάν χωρίς απώλεια ημερομισθίων» και δεν θα υπολογίζεται στα επίσημα στατιστικά στοιχεία ατυχημάτων (παρολίγον ατύχημα).
Τα ανωτέρω έχουν εφαρμογή σε ατυχηματικά συμβάντα εντός του λατομικού ή μεταλλευτικού χώρου ή του χώρου των εγκαταστάσεων (χώρος ευθύνης εργοταξίου) ή οπουδήποτε εφόσον ο εργαζόμενος εκτελεί κατ΄ εντολή συγκεκριμένο έργο συνδεόμενο με τα εργασιακά του καθήκοντα καθώς και κατά την μετάβαση και επιστροφή των εργαζομένων από τον τόπο διαμονής τους στο χώρο εργασίας, από την κοινώς αποδεκτή συντομότερη διαδρομή.
Ατύχημα θεωρείται και οποιοσδήποτε τραυματισμός μπορεί να συμβεί, εντός του χώρου ευθύνης του εργοταξίου, από αιτίες λειτουργίας του εργοταξιακού χώρου, σε τρίτα άτομα όπως εργολάβους, οδηγούς Δ.Χ., επισκέπτες κτλ, εάν το ατυχηματικό συμβάν εμποδίσει την ομαλή καθημερινή τους λειτουργία τουλάχιστον για μία ημέρα.
Οποιοδήποτε ατύχημα προξενηθεί είτε από είτε σε εργολάβους μεταφορείς και κατόχους Δ.Χ. φορτηγών που εκτελούν μεταφορές εκτός του χώρου ευθύνης του έργου, αυτό δεν εμπίπτει στις υποχρεώσεις των υπευθύνων του έργου ούτε καταχωρείται στατιστικά στους επίσημους πίνακες.

Αυτά ισχύουν και με βάση το νέο πρότυπο ασφαλείας OHSAS.
Επίσης στους ορισμούς πρέπει να τεθεί και το παρ΄ ολίγον ατύχημα το οποίο πλέον αποτελεί διαχειριστική απαίτηση του προτύπου ασφαλείας OHSAS.

Άρθρο 93, παράγραφος (1)

«Σε περίπτωση ατυχήματος ή δυστυχήματος η διεύθυνση του έργου όπου έγινε το συμβάν όπως και ο επιβλέπων μηχανικός του εργολαβικού προσωπικού, εφόσον πρόκειται για εργολαβικές εργασίες με αυτοδύναμη επίβλεψη, πρέπει μεταξύ άλλων, να φροντίζει, ανάλογα …………»

Άρθρο 96, παράγραφος (1)

Με τον τρόπο που γράφτηκε το άρθρο δεν βοηθά στον ενιαίο υπολογισμό του στατιστικού ελέγχου των ατυχημάτων και στην ιδιαίτερη αποτίμηση των στατιστικών αποτελεσμάτων για την πορεία της ασφάλειας. Γι΄ αυτό προτείνουμε τα παρακάτω:

Η διάρκεια των ημερών απώλειας εργασίας από ατύχημα θα υπολογίζεται από την επομένη του συμβάντος, ενώ η ημέρα του συμβάντος θεωρείται ως εργάσιμη και δεν συνυπολογίζεται. Σημειώνεται ότι η διάρκεια ημερών απουσίας διαρκεί όσες εργάσιμες ημέρες μετρώνται από την επόμενη του ατυχήματος μέχρι την τελευταία ημέρα απουσίας του παθόντα περιλαμβανόμενη.
Οι μόνιμες αναπηρίες που προκλήθηκαν από εργατικό ατύχημα θα χρεώνονται με πραγματικές απώλειες ημερών μέχρι την νομότυπη διαγραφή του παθόντος από το δυναμολόγιο της εταιρείας (π.χ. μετά από αποφάσεις ΙΚΑ). Δεν θα ακολουθείται δηλαδή το μοντέλο της χρέωσης τεκμαρτών απολεσθεισών ημερών, με βάση πίνακες σχετιζόμενους με το είδος και μέγεθος της αναπηρίας.
Το θανατηφόρο ατυχήμα θα υπολογίζεται μόνο στην διαμόρφωση του δείκτη συχνότητας και όχι του δείκτη σοβαρότητας.
ΣΧΟΛΙΟ:
Τούτο διότι θεωρείται για τον κλάδο μας και για το επίπεδο λειτουργίας των εταιρειών, σε συνδυασμό με την εφαρμοζόμενη τεχνολογία, ως σπάνιο στατιστικό δείγμα. Σε περίπτωση που το θανατηφόρο ατύχημα υπολογισθεί στο δείκτη σοβαρότητας, μετά από λίγο χρονικό διάστημα θα εμφανίζεται αισθητή μείωσή του η οποία θα είναι πλασματική, χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές στο έργο.
Για το (τα) θανατηφόρα ατυχήματα θα υπάρχει ξεχωριστός δείκτης που θα περιγράφεται ως «θάνατοι στο σύνολο των εργαζομένων» και θα υπολογίζεται σε ετήσια βάση.
Το ατύχημα εργαζομένου λογίζεται ότι επιβαρύνει τους στατιστικούς δείκτες εκάστης εταιρείας (ή κλάδου) όταν συμβεί σε εργαζόμενο που περιλαμβάνεται στο δυναμολόγιό της ή σε προσωπικό που απασχολείται με εργολαβική σχέση σ΄ αυτήν, αλλά την ευθύνη καθοδήγησης-επίβλεψης της εργασίας του την έχει αναλάβει η εταιρεία (δηλαδή οι υπεργολάβοι δεν έχουν δικό τους εργοδηγό ή μηχανικό έργου) μέσω δικού της υπαλληλικού στελέχους.
Το ατύχημα δεν χρεώνεται στην εταιρεία όταν συμβεί σε απασχολούμενο προσωπικό εργολάβου ή τρίτου ο οποίος, λόγω μεγέθους και φύσης της εργασίας έχει πλήρη και αυτοδύναμη επίβλεψη, προκύπτουσα από έγγραφη ειδική σχέση μεταξύ αυτού και της εταιρείας στην οποία πρέπει να αναγράφεται ρητώς η ειδική ευθύνη του γι΄ αυτό και για την τήρηση όρων υγιεινής και ασφάλειας ως ο ΚΜΛΕ ορίζει ή ακόμη εάν εκ των πραγματικών περιστατικών προκύπτει η ύπαρξη εντεταλμένου επιβλέποντος.
Στην περίπτωση αυτή όλες οι υποχρεώσεις αναγγελίας του ατυχήματος προς τις αρμόδιες αρχές πρέπει να καλύπτονται από τον υπεύθυνο επιβλέποντα του εργολάβου.
ΣΧΟΛΙΟ;
Η ρύθμιση αυτή εναρμονίζεται και με τον νόμο 305 και την ευρωπαϊκή οδηγία 92/57 που περιγράφουν την ευθύνη του κυρίου του έργου.

Άρθρο 97,προσθήκη στο τέλος

Σε περίπτωση που κατά την διάρκεια της εκμετάλλευσης εντοπισθούν νέα στοιχεία και απαιτούνται σημαντικές διαφοροποιήσεις έργων, μεθόδων κλπ κατατίθεται νέα τεχνική μελέτη, η οποία θα περιλαμβάνει μόνο τις διαφοροποιήσεις και όχι όλες τις απαιτήσεις της παραγράφου 1.

Άρθρο 98, παράγραφος (2)

Τα στοιχεία της τεχνικής μελέτης που περιέχονται στην παράγραφο (ε) του άρθρο 97 και αντιστοιχούν στα σχετικά στοιχεία των μελετών για την λήψη της αντίστοιχης άδειας, κατά την γνώμη μας πρέπει να υπόκεινται στην έγκριση της τεχνικής μελέτης και μόνο (χωρίς ΓΟΚ κτλ).

Άρθρο 99

Θεωρούμε ότι κάθε ηλεκτρομηχανολογική εγκατάσταση πρέπει να αναφέρεται με όλα τα σχετικά που αναγράφονται στο άρθρο αυτό, στην τεχνική μελέτη του άρθρου 4 και να αδειοδοτείται με την έγκριση της τεχνικής μελέτης.
Επίσης κάθε ξεχωριστή μονάδα – εγκατάσταση που εξυπηρετεί το εξορυκτικό έργο πρέπει να θεωρείται μέρος του μεταλλευτικού ή λατομικού χώρου.
Στην παράγραφο (1) αναφέρεται ότι η υποβολή των ζητούμενων στοιχείων για μία εγκατάσταση γίνεται στην αρμόδια υπηρεσία. Ποια είναι όμως αυτή δεν προσδιορίζεται.

Άρθρο 100

α) Στο άρθρο αυτό δεν προσδιορίζονται αναλυτικότερα οι απαιτούμενες εγκαταστάσεις των εξορυκτικών έργων και ο τρόπος αδειοδότησής τους. Προτείνουμε πριν από την παράγραφο (1) την διατύπωση:

Οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις για την εξόρυξη, επεξεργασία και φόρτωση ορυκτών υλών εντός του αιτούμενου μεταλλευτικού ή λατομικού χώρου ή εντός εγκεκριμένης λατομικής ζώνης δεν χρειάζονται ξεχωριστή άδεια λειτουργίας. Η λειτουργία τους θεωρείται αδειοδοτημένη με βάση την έγκριση από το ΥΠΕΚΑ της Τεχνικής Μελέτης.
Ιδιαίτερα δεν χρειάζονται άδεια λειτουργίας, πέραν της έγκρισης της τεχνικής μελέτης, βοηθητικές εγκαταστάσεις όπως:
– Έργα υποστήριξης υπογείων και επιφανειακών εξορυκτικών δραστηριοτήτων (π.χ.συνεργεία )
– Συστήματα φόρτωσης και μεταφοράς
– Συστήματα αερισμού υπογείων
– Συστήματα άντλησης νερών
-Υποσταθμοί ηλεκτρ. Ρεύματος και συστήματα φωτισμού
– Μεταθετές δεξαμενές καυσίμων χωρητικότητας μέχρι 10 m3
– Μεταθετές δεξαμενές λιπαντικών μεγέθους έως 5 m3
– Λυόμενοι οικίσκοι αποθήκευσης υλικών και εξυπηρέτησης προσωπικού

Η διάρκεια της άδειας λειτουργίας, εάν ισχύουν εγκεκριμένοι Π.Ο., είναι 10ετής.
Σε περίπτωση σημαντικής διαφοροποίησης των αρχικώς εγκριθέντων χρειάζεται υποβολή τροποποιητικής Μ.Π.Ε. και Τ.Μ. όπως περιγράφεται στα αντίστοιχα άρθρα του παρόντος.

β) Παράγραφος (δ).
«Προσωρινή ή οριστική άδεια διάθεσης μη εξορυκτικών υγρών αποβλήτων» (γιατί σε διαφορετική περίπτωση καλύπτονται από την Οδηγία Διαχείρισης Μεταλλευτικών Αποβλήτων).

γ) Παράγραφος (στ).
«Οικοδομικές άδειες»
Είναι λάθος απαιτούνται μόνο σχέδια οικοδομικά.

δ) Παράγραφος (η).
«Υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/86……..»
Είναι λάθος, απαιτείται μελέτη αντικεραυνικής προστασίας.

Άρθρο 102α

α) Παράγραφος (1ε).
Ζητείται επίβλεψη της λειτουργίας του μηχανήματος παραγωγής ANFO και SLURRIES από χημικό ή χημικό μηχανικό!!.
Αυτό είναι υπερβολικό γιατί πρόκειται για απλές συσκευές ανάμειξης υλικών, χωρίς να γίνεται καμία χημική διεργασία. Η επίβλεψη αυτή μπορεί να γίνει κάλλιστα από τον υπεύθυνο μηχανικό της βάρδιας ή του έργου.

β) Παράγραφος (3).
Αυτός που πρέπει να εφοδιαστεί με άδεια παρασκευής εκρηκτικών υλών πρέπει να είναι ο υπεύθυνος μηχανικός του έργου.

Άρθρο 103

Αναγράφεται ότι καταργείται. Αυτό είναι λάθος διότι διαφορετικά δεν θα προσδιορίζεται η λειτουργία λιμενικών εγκαταστάσεων φόρτωσης (σκάλες φόρτωσης) των εξορυκτικών έργων.
Γι΄ αυτό προτείνουμε την προσθήκη:

Με σκοπό την αδειοδότηση και λειτουργία λιμενικών εγκαταστάσεων φόρτωσης [σκάλες φόρτωσης] ακολουθούνται τα εξής στάδια:
1. Οριοθέτηση γραμμών αιγιαλού και παραλίας σύμφωνα με τον Ν. 2971/2001 για ελάχιστο μήκος ακτογραμμής 500μ εκατέρωθεν του υποψήφιου λιμενικού έργου.
2. Υποβολή φάκελος τεχνικής λιμενικής μελέτης και ΠΠΕΑ προς την Κτηματική Υπηρεσία του οικείου Νομού, η οποία διαβιβάζει το φάκελο για γνωμοδοτήσεις στους εξής φορείς:
– ΥΠΕΚΑ, Διεύθυνση Χωροταξίας και Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού ή τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος – Χωροταξίας της αρμόδιας Περιφέρειας (σε τρία αντίγραφα) για την προέγκριση χωροθέτησης.
– Γ.Ε.Ν. (σε δύο αντίγραφα).
– Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων
– Νομαρχιακή Επιτροπή Χωροταξίας και Περιβάλλοντος (Ν.Ε.ΧΩ.Π.).
– Υπουργείο Πολιτισμού (σε τρία αντίγραφα).
– Ε.Ο.Τ.
– Δημοτικό Συμβούλιο του οικείου Ο.Τ.Α.
– ΥΠΕΚΑ / Γενική Γραμματεία Ενέργειας / Γενική Διεύθυνση Φυσικού Πλούτου, [αφορά παραχώρηση αιγιαλού σε βιομηχανικές μονάδες, εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών και σε επιχειρήσεις μεταλλευτικών, λατομικών και βιομηχανικών ορυκτών].
– Το Υπουργείο Αιγαίου για τις περιοχές της αρμοδιότητάς του.
3. Αφού ολοκληρωθούν οι γνωμοδοτήσεις των εμπλεκομένων υπηρεσιών, εκπονείται ΜΠΕ και η έγκριση των όρων αποτελεί και αδειοδότηση του έργου.
4. Τέλος καταβάλλεται το ανάλογο μίσθωμα για το τμήμα της ζώνης αιγιαλού ή και θαλάσσιου χώρου το οποίο καταλαμβάνουν τα έργα.
Άλλα συνοδά έργα του λιμενικού μπορούν να υπαχθούν σε αυτή την αδειοδότηση (δρόμοι πρόσβασης, μεταφορικές ταινίες κλπ) ως συνοδά έργα του λιμενικού.

Άρθρο 104

α) Όπως γνωρίζετε το 85% των εργαζομένων στα εξορυκτικά έργα είναι χειριστές. Το υπάρχον Π.Δ. 31/1990 θεωρείται ήδη ξεπερασμένο και χρειάζεται αναθεώρηση (έχει γίνει ήδη μια πρώτη προσπάθεια το 2006 από το τότε ΥΠΑΝ η οποία δεν προχώρησε προς υπογραφή).
Σ΄ αυτό συμφωνεί και το προεδρείο της Ομοσπονδίας Χειριστών.
Νομικώς έχετε το δικαίωμα στο νέο ΚΜΛΕ να συμπεριλάβετε τέτοιες διατάξεις που ουσιαστικά να αναιρούν το υπάρχον Π.Δ. 31/1990. Σ΄ ένα νέο ΚΜΛΕ που θα αποτελέσει στήριγμα των εργασιών του κλάδου πιστεύουμε ότι αυτό το βασικό θέμα πρέπει να προσεγγίζεται εκσυγχρονιστικά. Σ΄ αυτό συμφωνεί και το προεδρείο της Ομοσπονδίας Χειριστών.
Επειδή ήδη υπάρχουν επεξεργασμένες θέσεις μπορεί με μια μικρής έκτασης διαβούλευση με ΣΜΕ και Ομοσπονδία να αναθεωρήσετε πλήρως το αδειοδοτικό πλαίσιο των Χειριστών.
Από πλευράς μας συγκεκριμένα προτείνουμε στον νέο ΚΜΛΕ οι άδειες των Χειριστών να περιγράφονται ως εξής:
Τα μηχανήματα έργου που απαιτούν αντίστοιχη άδεια « μηχανοδηγού – χειριστή μηχανημάτων» ή αντίστοιχη άδεια «χειριστή ηλεκτροκίνητων μηχανημάτων» και έχουν ισχύ μεγαλύτερη των 30 ΚW, χωρίζονται στις εξής κατηγορίες:

1) Μηχανοκίνητα μηχανήματα έργου

2) Ηλεκτροκίνητα μηχανήματα έργου

1) Μηχανοκίνητα μηχανήματα έργου
Από απόψεως ισχύος υποδιαιρούνται σε δύο τάξεις, την Β τάξη για μηχανήματα με ισχύ από 100 έως 220 ΚW και την Α τάξη για μηχανήματα με ισχύ άνω των 220 ΚW.
Από απόψεως έργου τα μηχανήματα αυτά διακρίνονται στις κατωτέρω ομάδες:
1.α. Εκσκαπτικά και χωματουργικά μηχανήματα επιφανείας, μηχανήματα γόμωσης επιφανειακής εξόρυξης.
1.β. Μηχανήματα επιφανείας φόρτωσης και μεταφοράς (πλην φορτηγών ΔΧ).
1.γ. Μηχανήματα επιφανείας διατρητικά, γεωτρητικά.
1.δ. Γερανοφόρα επιφανείας, ανυψωτικά και μηχανήματα υποστήριξης επιφανειακών έργων (διάνοιξης λάκκων και ορυγμάτων παντός τύπου, μηχανικής υδροσποράς, ελκυστήρες, ελκυστήρες με ενσωματωμένο αεροσυμπιεστή κλπ. )
1.ε. Μηχανήματα διάνοιξης στοών – σηράγγων ολομέτωπης και σημειακής κοπής.
1.στ. Διατρητικά μηχανήματα υπογείων, μηχανήματα κοχλίωσης οροφής υπογείων, ανυψωτικά μηχανήματα υπογείων.
1.ζ. Φορτωτές υπογείων, φορτηγά υπογείων, ξεσκαρώστρες υπογείων, μηχανήματα εκτόξευσης σκυροδέματος (για τα υπόγεια) μηχανήματα γόμωσης υπογείων, μηχανήματα υπογείων για διάνοιξη ορυγμάτων.

2. Ηλεκτροκίνητα μηχανήματα έργου
Από απόψεως ισχύος υποδιαιρούνται σε δύο τάξεις, Β τάξη για μηχανήματα με ισχύ μέχρι 150 ΚW και Α τάξη για μηχανήματα με ισχύ άνω των 150 ΚW.
Από απόψεως έργου τα μηχανήματα αυτά διακρίνονται στις κατωτέρω ομάδες:
2.α. Μηχανήματα γερανοφόρα, ανυψωτικά, γερανογέφυρες υποστήριξης επιφανειακών δραστηριοτήτων.
2.β. Μηχανήματα διατρητικά – κοχλίωσης οροφής υπογείων, μηχανήματα ανυψωτικά υπογείων.
2.γ. Μηχανήματα εκσκαπτικά και φόρτωσης – μεταφοράς υπογείων, μηχανήματα υποστήριξης υπογείων έργων (ηλεκτράμαξες, ελκυστήρες κλπ).
2.δ. Μηχανήματα επιφανειακών λιγνιτωρυχείων εκσκαφής, απόληψης, απόθεσης, μεταφοράς εξορυσομένων.

Οι απαιτούμενες επαγγελματικές άδειες για τα προαναφερόμενα μηχανήματα που χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος είναι:

1) Άδεια μηχανοδηγού – χειριστή μηχανοκίνητων και ηλεκτροκίνητων μηχανημάτων έργων για όλες τις ομάδες μηχανημάτων χαμηλής ισχύος από 30 KW μέχρι 100 KW.

2)Άδεια Μηχανοδηγού-Χειριστή Μηχανοκίνητων μηχανημάτων έργων Β τάξης για συγκεκριμένη ομάδα μηχανήματος ισχύος από 100 KW μέχρι 220 KW.

3)Άδεια Μηχανοδηγού-Χειριστή Μηχανοκίνητων μηχανημάτων έργων Α τάξης για συγκεκριμένη ομάδα μηχανήματος ισχύος άνω των 220 KW.

4)Άδεια Μηχανοδηγού -χειριστή Ηλεκτροκίνητων μηχανημάτων έργων Β τάξης για συγκεκριμένη ομάδα μηχανήματος ισχύος μέχρι 150 KW.

5)Άδεια χειριστή Ηλεκτρ. μηχανημάτων έργων Α τάξης για συγκεκριμένη ομάδα μηχανήματος ισχύος άνω των 150 KW.

Η ελάχιστη ισχύς μηχανημάτων έργου, όπου δεν απαιτείται χειρισμός από αδειούχο χειριστή, ορίζεται στα 30 KW.

Τα ανωτέρω ισχύουν για κάθε μία ομάδα μηχανημάτων χωριστά (κάθε ομάδα και χωριστή άδεια).

Οι κάτοχοι των αντιστοίχων αδειών δικαιούνται και υποχρεούνται να χειρίζονται όλα τα μηχανήματα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των αδειών τους, να παρακολουθούν την καλή λειτουργία του μηχανήματος όπως και να εκτελούν τους προβλεπόμενους από τον κατασκευαστή προληπτικούς ελέγχους και την αντίστοιχα προβλεπόμενη προληπτική συντήρηση.

β) Πρέπει να γίνει αναφορά σ΄ όλες τις ειδικότητες που χρήζουν ειδικών αδειών με βάση την κείμενη νομοθεσία και συγκεκριμένα:
1. Ειδικότητες εγκαταστάσεων:
– Ηλεκτρολόγος εγκατάστασης.
– Συντηρητής εγκαταστάσεων.
– Ηλεκτροσυγκολλητής.
– Οξυγονοκολλητής.
2. Ειδικότητες φορητού εξοπλισμού:
– Μηχανοτεχνίτης.
– Ηλεκτρολόγος οχημάτων.

Άρθρο 105

α) Από τον τίτλο πρέπει να διαγραφή το «Τυπικά».
β) Πρέπει να προστεθεί το αντίστοιχο τμήμα για την απόκτηση των αδειών Χειριστών Μηχανημάτων. Συγκεκριμένα προτείνουμε:

1. ΑΔΕΙΑ ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΥ – ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ
ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ,
ΧΑΜΗΛΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΑΠΟ 30 KW ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ 100 KW.

Απαιτούνται εναλλακτικά:
– Βεβαίωση παρακολούθησης προγράμματος επιμόρφωσης από πιστοποιημένο Δημόσιο ή Ιδιωτικό Οργανισμό, σχετικά με το χειρισμό μηχανημάτων έργων με θερμική ή ηλεκτρική μηχανή διάρκειας τουλάχιστον 80 ωρών και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 250 ημερομισθίων, που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό μηχανήματος έργων με θερμική ή ηλεκτρική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια χειριστή, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Μικτή προϋπηρεσία τουλάχιστον 400 ημερομισθίων ως χειριστές ή εκπαιδευόμενοι χειριστές σε χαρακτηριστικά μηχανήματα της κατηγορίας αυτής.

Η πιστοποίηση της προϋπηρεσίας γίνεται από τον εκάστοτε επιβλέποντα μηχανικό του έργου.

Η προϋπηρεσία αποδεικνύεται από πιστοποιητικά που χορηγούνται σε εργαζόμενους με ασφάλιση στο ΙΚΑ, θεωρούνται δε για την ακρίβεια του περιεχομένου τους (χρόνος-ειδικότητα απασχόλησης) από την οικεία Επιθεώρηση Εργασίας.

Η πιστοποιημένοι Οργανισμοί εκπαίδευσης χειριστών, θα χορηγούν στους εκπαιδευόμενους κατάλληλο εγχειρίδιο που θα διαπραγματεύεται τα θέματα χειρισμού, ασφάλειας και συντήρησης των αντίστοιχων μηχανημάτων στα οποία εκπαιδεύονται, τα οποία θα αποτελούν την βάση της θεωρητικής εξέτασης των υποψηφίων χειριστών από την αρμόδια εξεταστική Επιτροπή.

Ο υποψήφιος προς αδειοδότηση χειριστής εκτός των άλλων υποβάλλει στην αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή, ιατρική βεβαίωση από το ΙΚΑ με την οποία θα κρίνεται η καταλληλότητά του για την εργασία της οποίας αιτείται αδειοδότηση.

Η άδεια αυτή χορηγείται στους υποψηφίους ύστερα από επιτυχή εξέταση από την αρμόδια εξεταστική επιτροπή, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και αφού κριθεί από αυτήν η επάρκεια των απαιτούμενων προαναφερθέντων δικαιολογητικών.

2. ΑΔΕΙΑ ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΥ – ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΕΡΓΩΝ Β ΤΑΞΗΣ (ΑΠΟ 100KW ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ 220KW)

Απαιτούνται εναλλακτικά:
– Πτυχίο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. 2640/1998 Μηχανολογικού Κλάδου οποιασδήποτε ειδικότητας, τομέα, τμήματος, ή κατεύθυνσης, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 200 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Πτυχίο Μέσης Τεχνικής Σχολής του Ν. 580/1970 ειδικότητας Εργοδηγού Μηχανολόγου, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 200 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Πτυχίο Κατωτέρας Τεχνικής Σχολής του Ν. 580/1970, ειδικότητας Μηχανοτεχνίτη, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 300 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής
– Τίτλο Ταχύρυθμης Κατάρτισης του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.), ειδικότητας σχετική με τον χειρισμό Μηχανημάτων Τεχνικών Έργων με θερμική μηχανή και πιστοποιητικά προϋπηρεσία τουλάχιστον 300 ημερομισθίων, που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως βοηθός χειριστού.

– Βεβαίωση παρακολούθησης προγράμματος επιμόρφωσης από πιστοποιημένο Δημόσιο ή Ιδιωτικό Οργανισμό, σχετικά με το χειρισμό μηχανημάτων έργων με θερμική μηχανή διάρκειας τουλάχιστον 100 ωρών και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 300 ημερομισθίων, που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό μηχανήματος έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια χειριστή, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Μόνο πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 500 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.

Για την πιστοποίηση προϋπηρεσίας, εκπαίδευσης, καταλληλότητας προς εργασία
ισχύουν τα ίδια της παραγράφου α.1.

Η άδεια αυτή χορηγείται στους υποψηφίους ύστερα από επιτυχή εξέταση από την αρμόδια εξεταστική επιτροπή, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και αφού κριθεί από αυτήν η επάρκεια των απαιτούμενων προαναφερθέντων δικαιολογητικών.

Η άδεια αυτή δύναται να χορηγηθεί μετά από εξετάσεις και στους κατόχους άδειας
μηχανοκίνητων μηχανημάτων Β ή Α τάξης, οι οποίοι θα πιστοποιήσουν προϋπηρεσία
τουλάχιστον κατά το ήμισυ που προαναφέρθηκε, στην ομάδα μηχανημάτων που
αιτούνται νέας αδείας. Σε περίπτωση που γίνεται επέκταση αδείας από Β σε Α τάξη
στην ίδια ομάδα μηχανημάτων, τότε η προϋπηρεσία στην νέα ομάδα μειώνεται στα
200 ημερομίσθια ή απαιτείται προϋπηρεσία, στο μηχάνημα που ήδη χειρίζεται
ο υποψήφιος μετά την απόκτηση της αδείας του, ίση με το ήμισυ της απαίτησης που
προαναφέρθηκε.

Η άδεια αυτή δύναται να χορηγηθεί μετά από εξετάσεις και στους κατόχους άδειας
χειριστή ηλεκτροκίνητου μηχανήματος Β ή Α τάξης οι οποίοι θα πιστοποιήσουν
προϋπηρεσία τουλάχιστον ίση με τα 2/3 της απαίτησης που προαναφέρθηκε, στα
μηχανήματα που αιτούνται νέας αδείας.

3. ΑΔΕΙΑ ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΥ – ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΕΡΓΩΝ Α ΤΑΞΗΣ (ΙΣΧΥΟΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 220 KW).

Απαιτούνται εναλλακτικά:

– Πτυχίο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. 2640/1998 Μηχανο¬λογικού Κλάδου οποιασδήποτε ειδικότητας, τομέα, τμήματος, ή κατεύθυνσης, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 300 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Πτυχίο Μέσης Τεχνικής Σχολής του Ν. 580/1970, ειδικότητας Εργοδηγού Μηχανολόγου, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 300 ημερο¬μισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής
– Πτυχίο Κατωτέρας Τεχνικής Σχολής του Ν. 580/1970, ειδικότητας Μηχανοτεχνίτη, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 400 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Τίτλο Ταχύρυθμης Κατάρτισης του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.) ειδικότητας σχετική με τον χειρισμό Μηχανημάτων Έργων με θερμική μηχανή, και πιστο¬ποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 400 ημερομισθίων, που πραγμα¬τοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευμένος χειριστής.
– Βεβαίωση παρακολούθησης προγράμματος επιμόρφωσης από πιστοποιημένο Δημόσιο ή Ιδιωτικό Οργανισμό, σχετικά με το χειρισμό μηχανημάτων έργων με θερμική μηχανή διάρκειας τουλάχιστον 100 ωρών και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 300 ημερομισθίων, που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό μηχανήματος έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια χειριστή, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Μόνο πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 600 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Μηχανήματος Έργων με θερμική μηχανή, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευμένος χειριστής.

Για την πιστοποίηση προϋπηρεσίας, εκπαίδευσης, καταλληλότητας προς εργασία
ισχύουν τα ίδια της παραγράφου α.1.

Η άδεια αυτή χορηγείται στους υποψηφίους ύστερα από επιτυχή εξέταση από την αρμόδια εξεταστική επιτροπή, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και αφού κριθεί από αυτήν η επάρκεια των απαιτούμενων προαναφερθέντων δικαιολογητικών.

Η άδεια αυτή δύναται να χορηγηθεί μετά από εξετάσεις και στους κατόχους άδειας
μηχανοκίνητων μηχανημάτων Β ή Α τάξης, οι οποίοι θα πιστοποιήσουν προϋπηρεσία
τουλάχιστον κατά το ήμισυ που προαναφέρθηκε, στην ομάδα μηχανημάτων που
αιτούνται νέας αδείας. Σε περίπτωση που γίνεται επέκταση αδείας από Β σε Α τάξη
στην ίδια ομάδα μηχανημάτων, τότε η προϋπηρεσία στην νέα ομάδα μειώνεται στα
200 ημερομίσθια ή απαιτείται προϋπηρεσία, στο μηχάνημα που ήδη χειρίζεται
ο υποψήφιος μετά την απόκτηση της αδείας του, ίση με το ήμισυ της απαίτησης που
προαναφέρθηκε.

Η άδεια αυτή δύναται να χορηγηθεί μετά από εξετάσεις και στους κατόχους άδειας
χειριστή ηλεκτροκίνητου μηχανήματος Β ή Α τάξης οι οποίοι θα πιστοποιήσουν
προϋπηρεσία τουλάχιστον ίση με τα 2/3 της απαίτησης που προαναφέρθηκε, στα
μηχανήματα που αιτούνται νέας αδείας.

4. ΑΔΕΙΑ ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΕΡΓΩΝ Β ΤΑΞΗΣ (ΑΠΟ 100 ΕΩΣ 150 KW)

Απαιτούνται εναλλακτικά:

– Πτυχίο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. 2640/1998 Ηλεκτρολογικού, ή Ηλεκτρονικού Κλάδου, οποιασδήποτε ειδικότητας, τομέα, τμήματος, ή κατεύθυνσης, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 200 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Πτυχίο Μέσης Τεχνικής Σχολής του Ν. 580/1970, ειδικότητας Εργοδηγού Ηλεκτρολόγου, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 200 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Πτυχίο Κατωτέρας Τεχνικής Σχολής του Ν. 580/1970, ειδικότητας Ηλεκτροτεχνίτη, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 300 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Τίτλο Ταχύρυθμης Κατάρτισης του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.) ειδικότητας σχετική με τον χειρισμό Ηλεκτροκινήτων Μηχανημάτων Έργων, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 300 ημερομισθίων, που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Βεβαίωση παρακολούθησης προγράμματος επιμόρφωσης από πιστοποιημένο Δημόσιο ή Ιδιωτικό Οργανισμό, σχετικά με τον χειρισμό Ηλεκτροκινήτων Μηχανημάτων Έργων, διαρκείας τουλάχιστον 100 ωρών, και πιστοποιητικά προϋ¬πηρεσίας τουλάχιστον 400 ημερομισθίων, που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής .
– Μόνο πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 500 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως βοηθός χειριστού.

Για την πιστοποίηση προϋπηρεσίας, εκπαίδευσης, καταλληλότητας προς εργασία
ισχύουν τα ίδια της παραγράφου α.1.

Η άδεια αυτή χορηγείται στους υποψηφίους ύστερα από επιτυχή εξέταση από την αρμόδια εξεταστική επιτροπή, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και αφού κριθεί από αυτήν η επάρκεια των απαιτούμενων προαναφερθέντων δικαιολογητικών.

Η άδεια αυτή δύναται να χορηγηθεί μετά από εξετάσεις και στους κατόχους άδειας
Ηλεκτροκίνητων μηχανημάτων Β ή Α τάξης, οι οποίοι θα πιστοποιήσουν προϋπηρεσία
τουλάχιστον κατά το ήμισυ που προαναφέρθηκε, στην ομάδα μηχανημάτων που
αιτούνται νέας αδείας. Σε περίπτωση που γίνεται επέκταση αδείας από Β σε Α τάξη
στην ίδια ομάδα μηχανημάτων, τότε η προϋπηρεσία στην νέα ομάδα μειώνεται στα
200 ημερομίσθια ή απαιτείται προϋπηρεσία, στο μηχάνημα που ήδη χειρίζεται
ο υποψήφιος μετά την απόκτηση της αδείας του, ίση με το ήμισυ της απαίτησης που
προαναφέρθηκε.

Η άδεια αυτή δύναται να χορηγηθεί μετά από εξετάσεις και στους κατόχους άδειας
χειριστή μηχανοκίνητου μηχανήματος Β ή Α τάξης οι οποίοι θα πιστοποιήσουν
προϋπηρεσία τουλάχιστον ίση με τα 2/3 της απαίτησης που προαναφέρθηκε, στα
μηχανήματα που αιτούνται νέας αδείας.

5. ΑΔΕΙΑ ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΕΡΓΩΝ
Α ΤΑΞΗΣ (ΑΝΩ ΤΩΝ 150 KW)
Απαιτούνται εναλλακτικά:
– Πτυχίο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. 2640/1998 Ηλεκτρολογικού ή Ηλεκτρονικού Κλάδου οποιασδήποτε ειδικότητας, τομέα, τμήματος, ή κατεύθυνσης, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 300 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Πτυχίο Μέσης Τεχνικής Σχολής του Ν. 580/1970, ειδικότητας Εργοδηγού Ηλεκτρολόγου, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο, και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 300 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Πτυχίο Κατωτέρας Τεχνικής Σχολής του Ν. 580/1970, ειδικότητας Ηλεκτροτεχνίτη, ή ισότιμο και αντίστοιχο με το πτυχίο αυτό τίτλο και πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 400 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Τίτλος Ταχύρυθμης Κατάρτισης του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.) ειδικότητας σχετική με τον χειρισμό Ηλεκτροκινήτων Μηχανημάτων Έργων και πιστοποιητικά προϋπηρεσία τουλάχιστον 400 ημερομισθίων, που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Βεβαίωση παρακολούθησης προγράμματος επιμόρφωσης από πιστοποιημένο Δημόσιο ή Ιδιωτικό Οργανισμό, σχετικά με τον χειρισμό Ηλεκτροκινήτων Μηχανημάτων Έργων, διαρκείας τουλάχιστον 100 ωρών, και πιστοποιητικά προϋπηρεσία τουλάχιστον 400 ημερομισθίων, που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.
– Μόνο πιστοποιητικά προϋπηρεσίας τουλάχιστον 600 ημερομισθίων που πραγματοποιήθηκαν στο χειρισμό Ηλεκτροκινήτου Μηχανήματος Έργων, για το οποίο αιτείται άδεια, ως εκπαιδευόμενος χειριστής.

Για την πιστοποίηση προϋπηρεσίας, εκπαίδευσης, καταλληλότητας προς εργασία
ισχύουν τα ίδια της παραγράφου α.1.

Η άδεια αυτή χορηγείται στους υποψηφίους ύστερα από επιτυχή εξέταση από την αρμόδια εξεταστική επιτροπή, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος και αφού κριθεί από αυτήν η επάρκεια των απαιτούμενων προαναφερθέντων δικαιολογητικών.

Η άδεια αυτή δύναται να χορηγηθεί μετά από εξετάσεις και στους κατόχους άδειας
ηλεκτροκίνητων μηχανημάτων Β ή Α τάξης, οι οποίοι θα πιστοποιήσουν προϋπηρεσία
τουλάχιστον κατά το ήμισυ που προαναφέρθηκε, στην ομάδα μηχανημάτων που
αιτούνται νέας αδείας. Σε περίπτωση που γίνεται επέκταση αδείας από Β σε Α τάξη
στην ίδια ομάδα μηχανημάτων, τότε η προϋπηρεσία στην νέα ομάδα μειώνεται στα
200 ημερομίσθια ή απαιτείται προϋπηρεσία, στο μηχάνημα που ήδη χειρίζεται
ο υποψήφιος μετά την απόκτηση της αδείας του, ίση με το ήμισυ της απαίτησης που
προαναφέρθηκε.

Η άδεια αυτή δύναται να χορηγηθεί μετά από εξετάσεις και στους κατόχους άδειας
χειριστή μηχανοκίνητου μηχανήματος Β ή Α τάξης οι οποίοι θα πιστοποιήσουν
προϋπηρεσία τουλάχιστον ίση με τα 2/3 της απαίτησης που προαναφέρθηκε, στα
μηχανήματα που αιτούνται νέας αδείας.

γ) Πρέπει να αναφερθεί ότι:
Για τους Διπλωματούχους Μηχανικούς Μεταλλείων ή Διπλωματούχους Μεταλλουργούς Μηχανικούς δεν απαιτείται η απόκτηση των ειδικών αδειών του άρθρου 104, για την εκτέλεση των αντίστοιχων, με την ειδικότητά τους εργασιών, που όμως πρέπει να γίνονται αποκλειστικά για δοκιμαστικούς ή πειραματικούς λόγους ή σε περίπτωση σοβαρών επικινδύνων καταστάσεων.

Άρθρο 106

Διόρθωση τίτλου:
Διαδικασία απόκτησης αδειών γομωτή – πυροδότη.

Άρθρο 108

Προτείνουμε την προσθήκη άρθρου 108 Μεταβατικές Διατάξεις.
Αυτές πρέπει να αφορούν τις υπάρχουσες οργανωτικές δομές και ιεραρχία που προτείνουμε να ισχύουν τουλάχιστον για 2 έτη, τους υπάρχοντες ονομασμένους Διευθυντές έργου που προτείνουμε να παραμείνουν ως έχουν για μια πενταετία και τους υπάρχοντες αδειούχους εργαζόμενους διαφόρων ειδικοτήτων.

#32 Σχόλιο Από Νίκος Παπαδιονυσίου Στις 13 Οκτώβριος, 2010 @ 21:19

Διαβάζοντας με συντομία σχόλια για τον ΚΜΛΕ, έχω να παρατηρήσω και επιστήσω την προσοχή σε κάποια, όπως πιο κάτω:
1. Γίνεται μια προσπάθεια άτομα που δεν έχουν την αντίστοιχη εκπαίδευση με την παρακολούθηση των αντίστοιχων γνωστικών αντικειμένων στις πανεπιστημονικές τους σπουδές, την γενική γνώση και εμπειρία ή που δεν είναι καν Μηχανικοί, να προσπαθούν να οικειοποιηθούν θέσεις Μηχανικού Μεταλλείων ή Ορυκτών Πόρων .
2. Η Μεταλλευτική Επιχείρηση, που δεν είναι ο Κύριος του (Τεχνικού)Έργου, είναι υπεύθυνη για τους εργολάβους που η ίδια έχει επιλέξει, πιθανά για λόγους μόνο χαμηλού κόστους. Επομένως και για τα ατυχήματα κάθε μορφής που τυχόν θα τους συμβούν με πρώτη τη δική τους υπαιτιότητα, αν υπάρχει. Επομένως θα πρέπει να αναφέρει και τα ατυχήματά τους στις Αρχές και να τα θεωρεί στα δικά της Στατιστικά Στοιχεία.
3. Ο Δείκτης Σοβαρότητας Ατυχημάτων πρέπει να επιβαρύνεται και με τα θανατηφόρα. Απλή αναφορά τους όπου δεν φαίνεται με ένα peak στις ανάλογες καμπύλες παρουσίασης η εμπειρία δείχνει ότι μοιάζει με σχεδόν απόκρυψη.
4. Διαφαίνεται μια προσπάθεια απομείωσης του ρόλου της επίβλεψης από Μηχανικό με μέχρι ..να επιβλέπει κάθε ένα μήνα!. Με την ίδια λογική στο tunneling όπου πολλές φορές απασχολούνται λιγότεροι από 15 εργαζόμενοι στη βάρδια, δεν θα έπρεπε να υπάρχει Μηχανικός βάρδιας π.χ., όλα τελικά να τα κάνει ο Εργοδηγός ή, γιατί όχι, ο Επιστάτης. Την ίδια μεταχείριση βλέπω και για τον Τ.Α
5. Για τα καψύλλια άχρηστων μερίδων, καλό θα είναι να διαβαστεί από τους εισηγούμενους την «επιφανειακή πυροδότηση» ξένη σχετική βιβλιογραφία.
Γενικά παρατηρώ υπερβολικές αξιώσεις για τον νέο ΚΜΛΕ. Υπενθυμίζω ότι η νομοθεσία δεν αποτελεί ένα πολυσέλιδο τεχνικό εγχειρίδιο. Εναπόκειται στην κρίση και την μελέτη των πιο πέρα σύγχρονων εξελίξεων με νέα βιβλιογραφία από τους υπεύθυνους των εργασιών.

#33 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Στις 14 Οκτώβριος, 2010 @ 09:35

[7]

#34 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Στις 14 Οκτώβριος, 2010 @ 09:55

Λόγω του μεγέθους των σχολίων παρακαλώ δείτε το σύνολο των παρατηρήσεων στον παραπάνω σύνδεσμο (link)

#35 Σχόλιο Από ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΜΑΡΜΑΡΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Στις 14 Οκτώβριος, 2010 @ 20:11

Σας γνωρίζουμε ότι η Ομοσπονδία Σωματείων Μαρμάρων Ελλάδος, μετά από μελέτη του Σχεδίου του νέου ΚΜΛΕ, σας παρακαλεί να λάβετε υπόψη σας τα παρακάτω:

ΓΩΝΙΑ ΠΡΑΝΟΥΣ ΜΕΤΩΠΩΝ ΕΞΟΡΥΞΗΣ (άρθρο 79, παραγρ. 2)

Επειδή στα λατομεία μαρμάρου, στα οποία η εξόρυξη γίνεται με τη μέθοδο της συρματοκοπής, το πρανές των μετώπων / βαθμίδων είναι κατά κανόνα κατακόρυφο προτείνουμε για τη σαφέστερη διατύπωση του σχετικού άρθρου 79 του ΚΜΛΕ να γίνει αναδιατύπωση της παραγράφου 2 ως εξής (η προτεινόμενη προσθήκη με αγκιστρα «»):
…….
«2. Ιδιαίτερη προσοχή, πρέπει να δίνεται στον καθορισμό της γωνίας πρανούς σε σχέση με το οριζόντιο επίπεδο, σ’ όλες τις φάσεις της εργασίας, εφόσον αυτή γίνεται σε μία μόνο βαθμίδα ή στις ενδιάμεσες και τελική φάση, αν η εργασία γίνεται σε περισσότερες βαθμίδες. Η γωνία πρανούς πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να μη δημιουργείται κίνδυνος κατολίσθησης ή κατακρήμνισης.
Απαγορεύεται, σε κάθε περίπτωση, η εκσκαφή με γωνία πρανούς μεγαλύτερη από 90 μοίρες (αρνητική κλίση πρανούς). Η γωνία πρανούς της εκσκαφής για συνεκτικά και υγιή πετρώματα, δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 60 μοίρες. Κατ’ εξαίρεση, η γωνία αυτή μπορεί να αυξάνεται μέχρι τις 70 μοίρες, εφόσον εφαρμόζονται ειδικά μέτρα ή μέθοδοι (π.χ. πρότμηση, απαλή όρυξη κλπ.) με βάση την εγκεκριμένη τεχνική μελέτη του άρθρου 4, «ενώ στα λατομεία μαρμάρου, στα οποία η εξόρυξη γίνεται με τη μέθοδο της συρματοκοπής, η γωνία πρανούς των βαθμίδων μπορεί να αυξάνεται μέχρι τις 90 μοίρες με βάση, επίσης, την εγκεκριμένη τεχνική μελέτη του άρθρου 4.»

#36 Σχόλιο Από τσακουμάγκος Στις 14 Οκτώβριος, 2010 @ 23:53

Σε λατομεία αδρανών υλικών που είχαν χωροθετηθεί στο παρελθόν και λειτουργούσαν διαφορετικά από ό,τι προέβλεπε ο προηγούμενος ή ο νέος ΚΜΛΕ, να μπορεί να συνεχίζεται η εκμετάλλευση ή να αδειοδοτούνται εκ νέου ή να επεκτείνονται (σε γειτονικά – όμορα οικόπεδα) με τους όρους που ίσχυαν κατά τον χρόνο λειτουργίας τους. Εννοείται ότι η ελαχίστη απόσταση της ασφαλούς λειτουργίας των λατομείων αδρανών υλικών από οικισμούς, μεμονωμένα κτίσματα, δρόμους, εγκαταστάσεις κλπ, τόσο ως προς τους βλαπτικούς παράγοντες (σκόνη, θόρυβο, δονήσεις από ανατινάξεις), όσο και από την γενικότερη όχληση (αισθητική) θα τεκμηριώνεται στην εγκεκριμένη τεχνική μελέτη εκμετάλλευσης.
Επιπλέον να ληφθεί υπόψη η νησιωτικότητα (300μ απόσταση από δρόμους δυσκολεύει τη χωροθέτηση λατομικών χώρων σε νησιά).

#37 Σχόλιο Από Ηλίας Μπαλικτσής Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 00:31

ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ – ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Στα πλαίσια αναθεώρησης του ΚΜΛΕ, είναι ευκαιρία να αναβαθμισθεί – εκσυγχρονισθεί η τεχνική ορολογία που χρησιμοποιείται.
Για παράδειγμα (και χωρίς να αποτελεί τη μόνη ή πιο σημαντική περίπτωση) ο όρος «υπόνομος». Πιο δόκιμος και προσαρμοσμένος στην πράξη θα ήταν «διάτρημα» ή «γόμωση διατρήματος» ή «γόμωση», ανάλογα με την περίπτωση.
Επίσης, θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ή να συνοδευτουν με ορισμένες επεξηγήσεις – διευκρινήσεις – ορισμούς, κάποιοι σημαντικοί όροι και εννοιες.
Με την ευκαιρία: οι όρο騻έκρηξη» και «ανατίναξη» δεν είναι ταυτόσημοι

#38 Σχόλιο Από Ηλίας Μπαλικτσής Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 01:09

ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 84 (σημείωμα – σχόλιο 1ο)
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΟΡΥΒΟΥΣ
(ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΑΤΙΝΑΞΕΙΣ ….. θα προσθετα και θα πρότεινα να μείνει έτσι εξειδικευμένο μόνον σε αυτό το θέμα)

Γενική επισήμανση
Αποτελεί πολύ καλή επιλογή η υιοθέτηση και εφαρμογή του DIN4150 (το οποίο, πρέπει να αναφέρεται ως κριτήριο ή προδιαγραφή και οχι ως κανονισμός), σε σχέση με τα επιτρεπόμενα όρια των προκαλουμένων εδαφικών δονήσεων.
΄Ομως, το συγκεκριμένο άρθρο χρειάζεται αρκετή αναμόρφωση, επεξεργασία και εμπλουτισμό ή βελτίωση, προκειμένου να εφαρμοστεί στην πράξη με τον καλύτερο και πιο αποτελεσματικό – εύχρηστο τρόπο. Επισημαίνεται οτι, το συγκεκριμένο άρθρο συχνά το συναντάμε και σε συμβατικές – τεχνικές υποχρεώσεις κατασκευαστικών έργων στα οποία πραγματοποιούνται ανατινάξεις σε βραχώδη ορύγματα, σήραγγες, κλπ.
Επίσης, η σαφής αναφορά των επιτρεπόμενων ορίων δονήσεων αυτού του άρθρου, θα πρέπει να περιλαμβάνεται στις εγκριτικές αποφάσεις μελετών και ΕΠΟ.
Οι προκαλούμενες δονήσεις αποτελούν νευραλγικό ή κρίσιμο θέμα σε σχέση με τον περιβάλλοντα της εξορυκτικής δραστηριότητας (των ανατινάξεων), για τους περίοικους, τις Υπηρεσίες, κλπ, αναφορικά με τους κινδύνους πρόκλησης βλαβών ή δυσμενών επιπτώσεων, αλλά και οχλήσεων.

#39 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΜΑΡΜΑΡΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 10:44

Άρθρο 64

α) Παράγραφος (3).
Αναφέρεται το ύψος των κενών να μην ξεπερνά τα 10Μ και αυτό να ισχύει μόνο κατ΄ εξαίρεση.
Διαφωνούμε καθώς με τις σημερινές μεθόδους και τα σημερινά μηχανήματα μεγάλων διαστάσεων που χρησιμοποιούνται στις υπόγειες εκμεταλλεύσεις, το ύψος των 10Μ είναι απόλυτα φυσιολογικό.
Για το λόγο αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να γραφεί ότι το ύψος του κενού της εξόρυξης είναι συνάρτηση της μεθόδου εκμετάλλευσης, των βραχομηχανικών χαρακτηριστικών του πετρώματος και των δυνατοτήτων του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού. Ο προσδιορισμός του μέγιστου ύψους μαζί με όλες τις σχετικές αιτιολογήσεις θα αποτελεί μέρος της τεχνικής μελέτης (δημιουργία ειδικής βραχομηχανικής μελέτης) του έργου με βάση τον παρόντα κανονισμό. Στην ίδια παράγραφο αναφέρεται «ότι αν στη διάρκεια εργασίας, το ύψος των κενών πρόκειται να ξεπεράσει τα 10Μ πρέπει ………ή κατακρήμνιση οροφής». Και πάλι εδώ δεν είναι ξεκάθαρος ο τρόπος που πρέπει να αντιμετωπιστεί το κενό εκσκαφής. Για παράδειγμα, στις υπόγειες εκμεταλλεύσεις μαρμάρου με ανεστραμμένες βαθμίδες δεν είναι δυνατόν να γίνει χωρισμός σε ορόφους ή πλήρωση κενών ή κατακρήμνιση.

Άρθρο 79

α) Παράγραφος (2).
Πρέπει να ξεκαθαριστεί η απαίτηση για τελική γωνία πρανούς ή γωνία πρανούς εκσκαφής που βρίσκεται σε εξέλιξη ή την γωνία πρανούς της βαθμίδας. Θεωρούμε ότι ο τρόπος με τον οποίο αναφέρονται δημιουργούν σύγχυση. Σε κάθε περίπτωση η γωνία πρανούς εκσκαφής είτε εκσκαφής σε προχώρηση είτε εκσκαφής σε τελική θέση δεν μπορεί να είναι μόνο 600. Αυτό εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τα βραχομηχανικά χαρακτηριστικά και τον τρόπο εξόρυξης. Πιο συγκεκριμένα, στις εκμεταλλεύσεις μαρμάρου με χρήση συρματοκοπής η γωνία πρανούς με πλήρη ασφάλεια μπορεί να φθάσει στις 900. Κατά συνέπεια προτείνουμε:
Η γωνία πρανούς της εκσκαφής, της βαθμίδας και ιδιαίτερα της τελικής εκσκαφής μπορεί να είναι πάνω από τις 60 μοίρες, εφόσον μετά από ειδική γεωτεχνική – βραχομηχανική μελέτη αποδεικνύεται ότι διασφαλίζεται η ευστάθεια των πρανών τόσο κατά το στάδιο λειτουργίας, όσο και μετά την λήξη της εκμετάλλευσης.
Η εν λόγω ευστάθεια μπορεί να διασφαλίζεται επιπλέον εφόσον εφαρμόζονται ειδικά μέτρα ή μέθοδοι (π.χ. πρότμηση, απαλή όρυξη, χρήση συρματοκοπής, κλπ.). Σε κάθε περίπτωση, οι ειδικές γεωτεχνικές ή βραχομηχανικές μελέτες ενσωματώνονται και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εγκεκριμένης Τεχνικής μελέτης του άρθρου 4, καθώς και της περιβαλλοντικής μελέτης του έργου.
Η γωνία πρανούς της εκσκαφής σε όλες τις φάσεις εργασίας για σαθρά, αμμώδη, προσχωσιγενή και γενικά επιρρεπή σε κατολίσθηση πετρώματα μπορεί να είναι πάνω από τις 45 μοίρες, εφόσον μετά από ειδική γεωτεχνική – βραχομηχανική μελέτη αποδεικνύεται ότι διασφαλίζεται η ευστάθεια των πρανών τόσο κατά το στάδιο λειτουργίας, όσο και μετά την λήξη της εκμετάλλευσης. Η εν λόγω ευστάθεια μπορεί να διασφαλίζεται επιπλέον εφόσον εφαρμόζονται ειδικά μέτρα ή μέθοδοι (π.χ. πρότμηση απαλή όρυξη κλπ.).
Σε κάθε περίπτωση, οι ειδικές γεωτεχνικές ή βραχομηχανικές μελέτες ενσωματώνονται και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εγκεκριμένης Τεχνικής μελέτης του άρθρου 4, καθώς και της περιβαλλοντικής μελέτης του έργου.

#40 Σχόλιο Από Ηλίας Μπαλικτσής Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 11:37

ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 84 (σημείωμα – σχόλιο 2ο)
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΟΡΥΒΟΥΣ
(ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΑΤΙΝΑΞΕΙΣ ….. θα πρόσθετα και θα πρότεινα να μείνει έτσι εξειδικευμένο μόνον σε αυτό το θέμα)

Α. Γενική επισήμανση (2)

1. Είναι χρήσιμο στην πράξη και σκόπιμο για τις σχέσεις με τους περίοικους και τις Υπηρεσίες ελέγχου, το Άρθρο 84 να αναφέρεται αποκλειστικά σε αυτό που αναγράφεται στον τίτλο του, δηλ. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΟΡΥΒΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΑΤΙΝΑΞΕΙΣ. Συνεπώς, θα πρότεινα τα περί εκτινάξεων (παρ. 1α) και περί θορύβου από λειτουργία μηχανημάτων (παρ. 2), να μεταφερθούν σε άλλα άρθρα του ΚΜΛΕ (που ενδεχομένως είναι πιο συγγενή ή συναφή με αυτά τα θέματα).

2. Το κριτήριο – προδιαγραφή DIN4150 που ενσωματώνεται στον ΚΜΛΕ, δεν είναι η έκδοση 1984, όπως αναγράφεται στο σχέδιο.

Β. Τεχνική Ορολογία

Επειδή το θέμα των δονήσεων από ανατινάξεις είναι αρκετά εξειδικευμένο, αλλά ταυτόχρονα πολλές φορές αποδεικνύεται νευραλγικό και κρίσιμο, θα πρότεινα αφενός μεν οι διατυπώσεις στο κείμενο του άρθρου να είναι πιο δόκιμες και σαφείς, αφετέρου να διευκρινίζονται και να επεξηγούνται βασικοί τεχνικοί όροι. Έτσι θα γίνεται ευκολότερη και πιο αποτελεσματική η «επικοινωνία» ανάμεσα στις 4 (κατά κανόνα) εμπλεκόμενες πλευρές: (α) αυτού που προκαλεί δονήσεις με τις ανατινάξεις, (β) αυτού που ενοχλείται ή πιθανολογεί κινδύνους πρόκλησης βλαβών, (γ) της Υπηρεσίας – φορέα που θα πρέπει να αξιολογήσει τα δεδομένα, και φυσικά (δ) του Μηχανικού ή Συμβούλου που υλοποιεί το πρόγραμμα μετρήσεων – ελέγχων.
Υπάρχουν δημοσιευμένες εργασίες μου που αναφέρονται στα παραπάνω, αλλά και παλαιότερο υπόμνημά μου σε σχέση με την αναθεώρηση του ΚΜΛΕ.

Ενδεικτικά (και επειδή το θεωρώ σημαντικό), είναι απαραίτητο να διευκρινισθεί ότι όταν αναφερόμαστε σε δονήσεις, πρέπει να εξετάζουμε, να καταγράφουμε, να αξιολογούμε και να σχολιάζουμε ταυτόχρονα:
– εδαφικές δονήσεις (σε αυτές αναφέρεται το DIN4150), και
– αέριες δονήσεις (air blasting), που δεν ταυτίζονται απαραίτητα με το «θόρυβο», οπωσδήποτε όμως δεν έχουν σχέση με «τους κρότους της ανατίναξης» (!!!!) όπως αναφέρεται στην παρ. 1γ του σχεδίου.

Μερικές ακόμη επισημάνσεις σε σχέση με την ορολογία που χρησιμοποιείται στο σχέδιο του νέου ΚΜΛΕ:
– Η διατύπωση «ποσότητα εκρηκτικών ανά χρόνο επιβράδυνσης», είναι πιο δόκιμη και καθιερωμένη, σε σχέση με την αναφερόμενη «ποσότητα εκρηκτικών ανά χρόνο πυροδότησης» της παρ. 1.
– «Έκρηξη υπονόμων» (παρ.1), έχει προηγηθεί σχετικό σχόλιό μου.
– Κατά κανόνα αναφερόμαστε σε «πρόκληση» δονήσεων και όχι «δημιουργία» δονήσεων (παρ.1β).
– Στα παρακείμενα κτίσματα (ή κατασκευές ή δομές), οι δονήσεις μπορούν να προξενήσουν ζημιές, βλάβες ή δυσμενείς επιπτώσεις. Οχλήσεις (παρ. 1β) μπορούν να προκαλέσουν μόνον στους κατοίκους της γύρω περιοχής.

Γ. Επισημάνσεις – προτάσεις για το περιεχόμενο του άρθρου

Ενδεικτικά επισημαίνονται και προτείνονται τα παρακάτω:
1. Οι 3 ομάδες – τύποι κατασκευών, είναι σκόπιμο να αποκτήσουν μια κωδικοποίηση (για παράδειγμα, στο DIN4150, αναφέρονται ως L1, L2, L3)
2. Η περιγραφή – ανάλυση της κάθε ομάδας θα πρέπει απαραιτήτως να εμπλουτισθεί (στα πλαίσια του τι περιλαμβάνει το DIN4150). Οπωσδήποτε όμως στην ομάδα 3 (L3) να περιληφθούν οι κατασκευές – δομές αρχαιολογικού και ιστορικού ενδιαφέροντος.
3. Η τέταρτη στήλη του πίνακα (>100 Hz) περιττεύει ή κάνει το άρθρο να φαντάζει πιο πολύπλοκο. Ας υπάρχει ως παραπομπή (όπως είναι και στο DIN4150). Εξ άλλου, στις συνήθεις μετρήσεις δονήσεων ανατινάξεων, κατά κανόνα δεν συναντάμε συχνότητες >100 Hz.
4. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως, θα πρέπει να διευκρινισθεί στον πίνακα, ότι τα συγκεκριμένα επιτρεπόμενα όρια ταχύτητας δόνησης (PPV, αναφέρονται διεθνώς, και δεν θα ήταν «ντροπή» ο συγκεκριμένος συμβολισμός να υιοθετηθεί και στο νέο ΚΜΛΕ), αφορούν σε μετρήσεις δονήσεων στο επίπεδο ή το σχηματισμό θεμελίωσης της κατασκευής. Αυτή η διευκρίνιση είναι πολύ σημαντική (ο διαχωρισμός γίνεται και στο DIN4150), αφού για μετρήσεις στην ανωδομή μίας κατασκευής ισχύουν διαφορετικά επιτρεπόμενα όρια PPV (θα μπορούσαν αυτά να περιληφθούν ως τέταρτη στήλη του πίνακα).
5. Γενικά, ο συγκεκριμένος πίνακας των επιτρεπόμενων ορίων θα έπρεπε να αποκτήσει μια καλύτερη και πληρέστερη μορφή.
6. Σε σχέση με την αέρια δόνηση (και όχι κρότους ή ωστικό κύμα, της παρ. 1γ), η μέτρηση γίνεται σε κλίμακα L και οι μονάδες μέτρησης είναι dB(L). Συνεπώς το προτεινόμενο όριο, θα πρέπει να αναφερθεί ως 134 dB(L).
7. Οι μετρήσεις δονήσεων, γίνονται από ειδικά καταγραφικά όργανα (είναι σκόπιμο να εισαχθεί ο όρος «δονησιογράφος»), τα οποία θα πρέπει στη θέση μέτρησης (σταθμός μέτρησης), να καταγράφουν ταυτόχρονα την εδαφική δόνηση (με τριαξονικό γεώφωνο) και την αέρια δόνηση. Ο δονησιογράφος θα πρέπει από την καταγραφή του να εμφανίζει μια αναλυτική αναφορά (καταγραφικά δεδομένα), στην οποία θα βρίσκεται ενσωματωμένος και συσχετισμός – αξιολόγηση πάνω σε διάγραμμα του κριτηρίου DIN4150.
8. Θα πρέπει να ορίζεται ότι ο δονησιογράφος θα διαθέτει πιστοποιητικό ελέγχου (calibration) από εξουσιοδοτημένο για το σκοπό αυτό κέντρο – εργαστήριο. Επίσης θα πρέπει να καθορίζεται η περίοδος επανελέγχου – πιστοποίησης (υπάρχει επ’ αυτού σχετική προδιαγραφή DIN).
9. Σε σχέση με τον έλεγχο – καταγραφή των προκαλουμένων δονήσεων, θα πρέπει να ορισθεί ποιος Μηχανικός έχει δικαίωμα να αξιολογεί, να σχολιάζει και να υπογράφει τα αποτελέσματα – αναφορές ελέγχου δονήσεων.

#41 Σχόλιο Από Ηλίας Μπαλικτσής Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 11:43

Για το ΑΡΘΡΟ 105, ΠΑΡ.5

Να προστεθεί:
, αρκεί να διαθέτουν ή να μπορούν να τεκμηριώσουν σχετική προηγούμενη εμπειρία, σε εργασίες ανατινάξεων.

#42 Σχόλιο Από Ηλίας Μπαλικτσής Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 13:03

για το ΑΡΘΡΟ 54, παρ. 2

Θεωρώ οτι φαντάζουν κάπως υπερβολικές οι θεωρούμενες «επικίνδυνες αποστάσεις», κάτι που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει άρνηση αδειοδότησης ή διατύπωση ακραίων περιορισμών για την υλοποίηση ανατινάξεων, ή ακόμη και απαγόρευση των ανατινάξεων.
Ειδικά σε περιπτώσεις που καταφεύγουμε σε «ειδικό σχεδιασμό και προετοιμασία» ανατινάξεων, ή τη λήψη μέτρων κάλυψης και περιορισμού των εκτινάξεων (ακόμη και πλήρους αποφυγής των εκτινάξεων).

#43 Σχόλιο Από EETEM Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 14:40

Ε.Ε.Τ.Ε.Μ.
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
Ο επιστημονικός και επαγγελματικός ενιαίος φορέας οργάνωσης και εκπροσώπησης
των Μηχανικών του τεχνολογικού τομέα ανώτατης εκπαίδευσης

Ταχ. Δ/νση: ΒΕΡΑΝΖΕΡΟΥ 15 –106 77, ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ.: 2105227812 – 2105227276
Fax: 2105243701, [8] – E-mail: [9]

Αθήνα 14-10-2010
Αριθ.Πρωτ. 2053

Προς : 1. την Υπουργό ΠΕΚΑ
κα Τίνα Μπιρμπίλη
2. Υφυπουργό κ. Θ. Μωραΐτη
4. Γενική Δ/νση Φυσικού Πλούτου
κα Ολ. Τσαγκαράκου
Κοιν. 1. Υφυπουργό κ. Ι. Πανάρετο
2. Πρόεδρο Τ.Ε.Ι. Δυτ. Μακεδονίας
3. Προϊστάμενο Τμήματος Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος

Θέμα : « Παρατηρήσεις επί του σχεδίου του Κώδικα Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών»
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Με αφορμή την δημόσια διαβούλευση του Κώδικα Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών σας επισημαίνουμε τα εξής προκειμένου να ληφθούν υπόψη στο τελικό κείμενο του Κανονισμού.
Ο Κώδικας Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών είναι με τέτοιο τρόπο σχεδιασμένος ώστε να αντιμετωπίζει τις σχετικές με το αντικείμενο, ειδικότητες του τεχνολογικού τομέα ανώτατης εκπαίδευσης, ήτοι πτυχιούχους Μηχανικούς Ορυχείων και μηχανικούς Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος ( ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας) ως μη υπάρχοντες στην παραγωγική διαδικασία παρότι δραστηριοποιούνται εδώ και 17 χρόνια στα μεταλλευτικά και λατομικά έργα. .
Μάλιστα η απουσία των συγκεκριμένων ειδικοτήτων από τον υφιστάμενο ΚΜΛΕ έχει δημιουργήσει σοβαρά επαγγελματικά και οικονομικά προβλήματα στην απρόσκοπτη επαγγελματική δραστηριοποίηση των εν λόγω πτυχιούχων .
Αντιθέτως με τις διατάξεις αποκλειστικού χαρακτήρα οι οποίες προτείνονται ο συντάκτης επιχειρεί ποικιλοτρόπως την επιβολή και διασφάλιση μόνο των διπλωματούχων Μηχανικών Μεταλλείων σε όλα τα μεταλλευτικά και λατομικά έργα και εργασίες πράγμα ανεπίτρεπτο για έναν κανονισμό.
Επισημαίνεται ότι στο υπό έκδοση, σχέδιο Π.Δ για τον καθορισμό των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων Μηχανικών Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος προβλέπεται η αυτοδύναμη δραστηριοποίηση τους με την έρευνα, μελέτη ,σχεδίαση, κατασκευή συντήρηση,διαχείριση και εφαρμογή της επιστήμης Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος πάνω σε σύγχρονους και ειδικούς τομείς του γνωστικού τους πεδίου.
Ενδεικτικά προβλέπεται και η δραστηριοποίηση τους στο Σχεδιασμό, μελέτη και επίβλεψη μελέτης, κατασκευή, επίβλεψη κατασκευής, γενικά, των πάσης φύσεως μεταλλευτικών έργων και εργασιών, της επιφανειακής και υπόγειας εξόρυξης και της αυτοματοποίησης και μηχανοποίησης της εκμετάλλευσης, επίβλεψη της παραγωγικής διαδικασίας και επεξεργασία των ορυκτών πόρων σε υπόγειες και υπαίθριες εκμεταλλεύσεις.
Επίσης στο εν λόγω σχέδιο ΠΔ αναφέρεται ρητά η πρόβλεψη τους στον Κ.Μ.Λ.Ε. ως πτυχιούχων ανώτατης εκπαίδευσης και όχι σε υποδεέστερο ρόλο όπως επιθυμούν οι συντάκτες του σχεδίου του Κανονισμού.
Με βάση τα παραπάνω όπου στον Κανονισμό γίνεται αναφορά για Μηχανικούς θα πρέπει να περιλαμβάνονται και οι αντίστοιχες ειδικότητες του τεχνολογικού τομέα ανώτατης εκπαίδευσης ήτοι :πτυχιούχοι μηχανικοί Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος και πτυχιούχοι Μηχανικοί Ορυχείων.
Δεδομένου ότι μέσω του σχεδίου αποκλείονται και οι μηχανικοί αντίστοιχων ειδικοτήτων πτυχιούχοι της Ε.Ε. –ισοτίμων με ΤΕΙ, τίθενται θέματα παραβίασης του κοινοτικού δικαίου περί ανταγωνισμού.
Ειδικότερα οι αλλαγές που προτείνονται είναι οι ακόλουθες:
Πρόταση Τροποποίησης επί των άρθρων του Κανονισμού:
άρθρο 3 παραγ.2
Πρέπει να απαληφθεί η φράση « όπως ορίζονται από το ΤΕΕ» διότι το ΤΕΕ εκπροσωπεί τα συμφέροντα συγκεκριμένων ειδικοτήτων διπλωματούχων μηχανικών πανεπιστημίων και δεν μπορεί να είναι αντικειμενικό για το ποιος θα ασκεί τους ελέγχους .Γενικά εκχωρούνται αρμοδιότητες στο ΤΕΕ οι οποίες ξεφεύγουν των επιστημονικών συμβουλών και τεχνικών οδηγιών.

«Άρθρο 3
Κρατικός έλεγχος
1. Ο έλεγχος της τήρησης των διατάξεων του παρόντος Κανονισμού, ασκείται από
την αρμόδια Επιθεώρηση Μεταλλείων που οφείλει να επιθεωρεί όλα τα έργα, να
δίνει τις κατάλληλες εντολές και να επιβάλλει, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, τις
απ’ το Νόμο προβλεπόμενες κυρώσεις.
«2. Οι σχετικοί έλεγχοι της Επιθεώρησης Μεταλλείων, διενεργούνται από διπλ.
μηχανικούς Μεταλλείων –Μεταλλουργούς μηχανικούς ή διπλ. μηχανικούς Ορυκτών
Πόρων ή πτυχιούχους Μηχανικούς Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος ή πτυχιούχους Μηχανικούς Ορυχείων ή άλλης συναφούς με τις παραπάνω
ειδικότητες, όπως ορίζεται κάθε φορά από την κείμενη νομοθεσία.
Τους παραπάνω σε ειδικές περιπτώσεις συνδράμουν Τεχνικοί άλλων ειδικοτήτων
με ανώτερη, το λιγότερο, στάθμη εκπαίδευσης που υπηρετούν στην πιο πάνω
Υπηρεσία. Σε περίπτωση αντικειμενικής αδυναμίας μετά από αίτηση του
Επιθεωρητή Μεταλλείων, οι έλεγχοι αρμοδιότητας Επιθεώρησης Μεταλλείων,
μπορούν να γίνονται και από Τεχνικούς, ανάλογων όπως παραπάνω προσόντων,
του ΥΠΕΚΑ, με απόφαση του Υπουργού.»

«Άρθρο 14
Οργανωτικές υποδιαιρέσεις έργου
1. Σε περίπτωση που σε ένα έργο απασχολούνται ημερησίως περισσότεροι από 20
εργατοτεχνίτες και υπάλληλοι, ή η ισχύς του κινητού μηχανολογικού εξοπλισμού
και των εγκαταστάσεων, μη συμπεριλαμβανομένων των οχημάτων μεταφοράς που
εξυπηρετούν αποκλειστικά εξωτερικές μεταφορές, υπερβαίνει τους 3.000 ίππους
(ΗΡ), ή η συνολική ημερήσια παραγωγή του υπερβαίνει τους 3.000 τόνους, ή
διενεργείται υπόγεια εκμετάλλευση, πρέπει οι εργασίες να επιβλέπονται επί τόπου
συνεχώς από Διπλωματούχο Μηχανικό Μεταλλείων ή πτυχιούχους Μηχανικούς Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος ή πτυχιούχους Μηχανικούς Ορυχείων άλλης συναφούς ειδικότητας,
όπως ορίζεται στο άρθρο 3 παρ.2 του παρόντος κανονισμού, που να συνδέεται με
σχέση μόνιμης απασχολήσεως με τον εκμεταλλευτή.
Σε περίπτωση που σε ένα έργο δεν συντρέχουν οι ανωτέρω προϋποθέσεις, οι
μεταλλευτικές ή λατομικές εργασίες πρέπει να επιβλέπονται περιοδικώς από
Διπλωματούχο Μηχανικό Μεταλλείων ή πτυχιούχο Μηχανικό Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος ή πτυχιούχο Μηχανικό Ορυχείων ή άλλης συναφούς ειδικότητας, όπως ορίζεται
στο άρθρο 3 παρ.2 του παρόντος κανονισμού.»

«Άρθρο 15
Ιεραρχία έργου
1. Η ιεραρχία του έργου, με την έννοια της παραγράφου 2 του άρθρου 14,
αποτελείται από το Διευθυντή του έργου, τους τυχόν τομεάρχες, τους
τμηματάρχες παραγωγής ή επίβλεψης της λειτουργίας των εγκαταστάσεων, τους
εργοδηγούς ή αρχιτεχνίτες και τους επιστάτες.
Υπό το διοικητικό έλεγχο του Διευθυντή υπάγονται απ’ ευθείας ο γιατρός εργασίας
και ο Τεχνικός ασφαλείας.
2. Ο Διευθυντής του έργου είναι Διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλείων ή πτυχιούχος Μηχανικός Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος ή πτυχιούχος Μηχανικός Ορυχείων ή άλλης
Συναφούς ειδικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 παρ.2 του παρόντος κανονισμού,
και τα καθήκοντά του είναι η εποπτεία, ο συντονισμός και ο έλεγχος όλων των
επιμέρους εργασιών και των εν γένει δραστηριοτήτων του έργου, Ειδικότερα στα
καθήκοντά του, μεταξύ των άλλων, περιλαμβάνονται:

3. Για τους προϊσταμένους των οργανωτικών βαθμίδων της παραγωγικής
διαδικασίας, που αποτελούν και τη βασική υποδιαίρεση του έργου, τα καθήκοντά
τους ορίζονται εγγράφως από το Διευθυντή του έργου.
Ο Τομεάρχης και ο Τμηματάρχης έχουν την ειδικότητα του Διπλωματούχου
Μηχανικού Μεταλλείων ή πτυχιούχου Μηχανικού Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος ή πτυχιούχου Μηχανικού Ορυχείων ή άλλης συναφούς ειδικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 3
παρ.2 του παρόντος κανονισμού.»

Άρθρο 16
Όπου αναφέρεται Διπλωματούχος Μηχανικός θα προστεθεί και η φράση ή πτυχιούχος μηχανικός ως εξής:
«Άρθρο 16
Επίβλεψη εργασιών
1. Η εργασία των Διπλωματούχων ή πτυχιούχων Μηχανικών της βασικής υποδιαίρεσης του έργου ονομάζεται γενικά επίβλεψη. Επίσης, επίβλεψη ονομάζεται και η εργασία των
προϊσταμένων ή υπεύθυνων που γίνεται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία…….
…………………………….
2. Σε κάθε περίπτωση υπόγεια εκμετάλλευσης επιβάλλεται συνεχής επίβλεψη των εργασιών από Διπλωματούχο Μηχανικό Μεταλλείων ή Μηχανικό Ορυκτών Πόρων ή Πτυχιούχο Μηχανικό Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος ή πτυχιούχο Μηχανικό Ορυχείων»

«Άρθρο 17
Τεχνικός ασφαλείας
Παρ.1
1. Σε κάθε έργο ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες
τεχνικού ασφάλειας, σύµφωνα µε το κεφ. A του ν. 1568/85, το π.δ. 17/96 και
τους ειδικότερους όρους που ορίζονται στο π.δ. 294/88.
Ως τεχνικός ασφαλείας μπορεί να ορισθεί Διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλείων ή ή πτυχιούχος Μηχανικός Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος ή πτυχιούχος Μηχανικός Ορυχείων
άλλης ισότιμης ειδικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 παρ.2 του παρόντος
κανονισμού. Σε κάθε έργο ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις
υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας σύµφωνα µε το κεφ. A του ν. 1568/85, το π.δ.
17/96 και τους ειδικότερους όρους που ορίζονται στο π.δ. 294/88.»

Β. ΓΡΑΦΕΙΟΥ
Παρ.2 προϊστάμενος
«Β. ΓΡΑΦΕΙΟ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
1. Σε κάθε έργο που επιβλέπεται συνεχώς σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία,
πρέπει να ιδρύεται γραφείο υγιεινής και ασφάλειας εργασιών.
2. Προϊστάμενος του γραφείου υγιεινής και ασφάλειας, μπορεί να ορισθεί ο
τεχνικός ασφαλείας ή ο επιβλέπων μηχανικός της παρ. 1 του άρθρου 16, ενώ σε
περίπτωση συνολικής απασχόλησης στις εργασίες του έργου, πάνω από 100
εργατοτεχνιτών και τεχνικών υπαλλήλων, προϊστάμενος ορίζεται επιστήμονας με
ειδικότητα Διπλωματούχου Μηχανικού Μεταλλείων ή πτυχιούχος Μηχανικός Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος ή πτυχιούχος Μηχανικός Ορυχείων ή άλλης συναφούς ειδικότητας,
όπως ορίζεται στο άρθρο 3 παρ.2 του παρόντος κανονισμού, και υπερτετραετή
εμπειρία στις σχετικές εργασίες, που απασχολείται αποκλειστικά με τα καθήκοντα
του γραφείου. Ο πιο πάνω προϊστάμενος αποτελεί τον άμεσο σύμβουλο της Δ/νσης
του έργου σε θέματα ασφάλειας.»

Αναμένοντας τις δικές σας ενέργειες παραμένουμε στην διάθεση σας για κάθε διευκρίνιση .

Ο Πρόεδρος της ΚΔΕ

Δημόπουλος Δημήτριος

#44 Σχόλιο Από ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ & ΕΜΠΟΡΩΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ ΥΛΩΝ Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 14:56

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ & ΕΜΠΟΡΩΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ ΥΛΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ – ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤΟΔ. 6235/1998
Γ’ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 90 – ΑΘΗΝΑ 10434
Τηλ. 210-8251248 , 9 – fax 210-8847360

Παρατηρήσεις επί του σχεδίου νέου Κανονισμού Μεταλλευτικών & Λατομικών Εργασιών

Αφορούν το ΚΕΦ VII / Aποθήκευση – Μεταφορά – Χρήση εκρηκτικών υλών

Αρθρο 49
Παράγραφος 5
Δεν γίνεται πουθενά αναφορά για τη διαχείριση των κενών συσκευασιών.
Δεδομένου ότι οι κενές συσκευασίες των εκρηκτικών υλών & μέσων έναυσης ενδεχομένως να περιέχουν υπολείμματα αυτών, θα πρέπει να διαχειρίζονται σαν επικίνδυνα υλικά.
Προς τούτο προτείνουμε να επιστρέφονται στον προμηθευτή που είναι και ο πλέον εξειδικευμένος για τη διαχείριση – ανακύκλωση τους.

Παράγραφος 7
Δεδομένου ότι σε κάποια εργοτάξια λειτουργούν κινητές μονάδες παραγωγής ANFO ή Heavy ANFO ή Εκρηκτικού Γαλακτώματος επί οχημάτων, απαιτείται η χρήση νιτρικού αμμωνίου ή/και μητρικού διαλύματος (MATRIX) που αποτελούν πρώτες ύλες για την παραγωγή εκρηκτικών.
Σύμφωνα με την ΚΥΑ 3329/89 (ειδικός κανονισμός – παράρτημα 4 – παρ. 4.2) τα παραπάνω υλικά θεωρούνται επικίνδυνα όπως τα εκρηκτικά και θα πρέπει να αποθηκεύονται σε ειδικές αποθήκες.
Θα πρέπει λοιπόν να εφαρμόζονται όσα προβλέπονται στη σχετική υπουργική απόφαση 3009/2/26α (ΦΕΚ 513Β) «Τηρούμενα βιβλία & υποχρεώσεις φυσικών ή νομικών προσώπων που ασχολούνται με την κατασκευή εκρηκτικών υλών, όπλων κλπ» μια και οι κινητές μονάδες είναι στην πραγματικότητα μικρογραφίες των εργοστασίων παραγωγής εκρηκτικών, τοποθετημένες επί φορτηγών αυτοκινήτων .
Συνεπώς δεν συντρέχει λόγος καταχώρησης των πρώτων υλών στο βιβλίο προμήθειας και κατανάλωσης εκρηκτικών, αφού ούτως ή άλλως πρέπει να τηρείται ξεχωριστό βιβλίο.

Παράγραφος 9
Σαφώς και πρέπει οι αποθήκες εκρηκτικών και καψυλλίων να φυλάσσονται επί 24ωρου βάσεως. Γιατί όμως αυτό γίνεται είτε μόνο από προσωπικό φύλαξης, είτε με χρήση ηλεκτρονικών μέσων (κάμερες, συναγερμός κλπ) ;
Είναι σαφώς καλύτερα η φύλαξη να γίνεται από κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό και με ταυτόχρονη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, όπως άλλωστε ορίζεται και στην ΚΥΑ 3329/89 άρθρο 43 παρ.3.

Άρθρο 50
Σχετικά με τις υπαίθριες αποθήκες εκρηκτικών και καψυλλίων υπάρχει η ΚΥΑ 3329 (ΦΕΚ 132/Β/21-2-89) «Κανονισμός για την παραγωγή, αποθήκευση και διάθεση σε κατανάλωση εκρηκτικών υλών» η οποία καθορίζει με σαφήνεια το πως πρέπει να κατασκευάζονται οι αποθήκες εκρηκτικών, ποίες αποστάσεις πρέπει να τηρούνται βάσει δυναμικότητας, πως φυλάσσονται, πως περιφράσσονται κλπ.
Μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για τις αποστάσεις των αποθηκών από οικισμούς !!
Για ποιο λόγο λοιπόν θα πρέπει να υιοθετηθούν νέοι κανόνες (κατά την άποψη μας σαφώς ελαστικότεροι αυτών της ΚΥΑ 3329) στην κατασκευή των υπαιθρίων αποθηκών εκρηκτικών εντός λατομικών ή/και μεταλλευτικών χώρων ;
Γιατί μόνο η αποθήκευση για εμπορία εκρηκτικών να υπόκειται σε τόσο αυστηρούς κανονισμούς ;

Άρθρο 51
Όπως αναφέρουμε και παραπάνω η παραγωγή ANFO ή Heavy ANFO ή Εκρηκτικού Γαλακτώματος επί οχημάτων, δεν διαφέρει σε τίποτε από αυτή που γίνεται στα εργοστάσια παραγωγής.
Συμφωνούμε λοιπόν με όλα όσα αναγράφονται στο άρθρο 51 και θεωρούμε σωστή την επισήμανση να εφαρμόζονται και όσα ορίζονται στο παράρτημα 4.3 της ΚΥΑ 3329 (ειδικός κανονισμός παραγωγής ANFO ή slurries επί οχημάτων).
Προτείνουμε ωστόσο να γίνει μια μικρή τροποποίηση στην παράγραφο 2γ που αναφέρεται στην πιστοποίηση των οχημάτων και του λοιπού εξοπλισμού, με την προσθήκη της φράσης « …… να είναι πιστοποιημένα από κοινοποιημένο φορέα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 93/15 (σήμανση CE)»

Άρθρο 56
Δεδομένου ότι ήδη υπάρχουν και ηλεκτρονικοί πυροκροτητές, που έχουν μεγάλες ομοιότητες με τους ηλεκτρικούς πυροκροτητές τόσο στην κατασκευή όσο και στη χρήση, προτείνουμε να γίνει σχετική αναφορά στο εν λόγω άρθρο.

Aρθρο 58
Θεωρούμε ότι η καταστροφή των εκρηκτικών υλών και καψυλλίων πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο από τον προμηθευτή, σύμφωνα με τα οριζόμενα από στην ΚΥΑ 3329 (ειδικός κανονισμός – παράρτημα 4 – παρ. 4.1.4.6)
Η οποιαδήποτε προσπάθεια καταστροφής με καύση πρέπει να αποφεύγεται λόγω του μεγάλου κινδύνου πρόκλησης ανεξέλεγκτης έκρηξης.

Άρθρο101
Όπως αναφέραμε και παραπάνω για την κατασκευή των αποθηκών εκρηκτικών και καψυλλίων πρέπει να εφαρμόζονται όσα προβλέπει η ΚΥΑ 3329
Συνεπώς εκτός των άλλων δικαιολογητικών θα πρέπει να υπάρχει και περιβαλλοντική αδειοδότηση Ν 1650/86 , σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ΚΥΑ 69269/90.

Άρθρο102
Όπως για την έκδοση, έτσι και για την ανανέωση των αδειών λειτουργίας αποθηκών θα πρέπει να υπάρξει και η ανανέωση της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.

Άρθρο102α
Προτείνουμε τις πιο κάτω τροποποιήσεις σχετικά με τη διαδικασία έκδοσης αδειών λειτουργίας μονάδων παραγωγής ANFO ή Heavy ANFO ή Εκρηκτικού Γαλακτώματος επί οχημάτων :
Παρ 1α : Να προστεθεί η φράση « …… πιστοποιητικό από κοινοποιημένο φορέα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 93/15 (σήμανση CE)»
Παρ 1ε : Οι υπεύθυνες δηλώσεις Ν 1599/85 σχετικά με την επίβλεψη της λειτουργίας του οχήματος από χημικό ή χημικό μηχανικό ορίζονται από το άρθρο 30 παρ. 6 της ΚΥΑ 3329/89.

Επιπρόσθετα προτείνουμε να προστεθεί ως απαιτούμενο δικαιολογητικό και η θεωρημένη κατάσταση προσωπικού από την αρμόδια επιθεώρηση εργασίας (ώστε να αποφευχθεί η «εξαγορά» δελτίων παροχής υπηρεσιών), στην οποία θα φαίνεται η συνεχής απασχόληση του εξειδικευμένου χημικού ή χημικού μηχανικού διετούς τουλάχιστον σχετικής εμπειρίας σε παραγωγή εκρηκτικών κι όχι “part time”.

Θεωρούμε ότι η μερική απασχόληση (“part time”) μη εξειδικευμένων κι έμπειρων χημικών ή χημικών μηχανικών δεν διασφαλίζει την ασφαλή λειτουργία των μονάδων παραγωγής επί οχημάτων.
Προτείνουμε επίσης να προστεθεί στη λίστα των απαιτούμενων δικαιολογητικών και η άδεια λειτουργίας αποθήκης νιτρικού αμμωνίου ή/και μητρικού διαλύματος (MATRIX) – που αποτελούν πρώτες ύλες για την παραγωγή εκρηκτικών – σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ΚΥΑ 3329 ειδικός κανονισμός – παράρτημα 4 – παρ. 4.2.2.1)

Άρθρο104
Με δεδομένο ότι υπάρχουν τρία (3) διαφορετικά συστήματα μέσων έναυσης & πυροδότησης εκρηκτικών υλών , ήτοι :
# κοινά καψύλλια Νο 8 – θρυαλλίδα ασφαλείας – ακαριαία θρυαλλίδα – επιβραδυντές ακαριαίας
# μη ηλεκτρικοί πυροκροτητές ( NONEL )
# ηλεκτρικοί πυροκροτητές
# ηλεκτρονικοί πυροκροτητές

θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει αντίστοιχη μνεία στη χορήγηση των σχετικών αδειών για την εκτέλεση των εργασιών γόμωσης – πυροδότησης, δεδομένου ότι κάθε σύστημα απαιτεί ειδικές γνώσεις και φυσικά την ανάλογη εκπαίδευση.

Μήπως ήρθε η ώρα να θεσμοθετηθεί κατάλληλος φορέας εκπαίδευσης για τους γομωτές – πυροδότες ;

#45 Σχόλιο Από ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ & ΕΜΠΟΡΩΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ ΥΛΩΝ Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 15:04

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ & ΕΜΠΟΡΩΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ ΥΛΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ – ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤΟΔ. 6235/1998
Γ’ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 90 – ΑΘΗΝΑ 10434
Τηλ. 210-8251248 , 9 – fax 210-8847360

Παρατηρήσεις επί του σχεδίου νέου Κανονισμού Μεταλλευτικών & Λατομικών Εργασιών

Αφορούν το ΚΕΦ VII / Aποθήκευση – Μεταφορά – Χρήση εκρηκτικών υλών

Αρθρο 49
Παράγραφος 5
Δεν γίνεται πουθενά αναφορά για τη διαχείριση των κενών συσκευασιών.
Δεδομένου ότι οι κενές συσκευασίες των εκρηκτικών υλών & μέσων έναυσης ενδεχομένως να περιέχουν υπολείμματα αυτών, θα πρέπει να διαχειρίζονται σαν επικίνδυνα υλικά.
Προς τούτο προτείνουμε να επιστρέφονται στον προμηθευτή που είναι και ο πλέον εξειδικευμένος για τη διαχείριση – ανακύκλωση τους.

Παράγραφος 7
Δεδομένου ότι σε κάποια εργοτάξια λειτουργούν κινητές μονάδες παραγωγής ANFO ή Heavy ANFO ή Εκρηκτικού Γαλακτώματος επί οχημάτων, απαιτείται η χρήση νιτρικού αμμωνίου ή/και μητρικού διαλύματος (MATRIX) που αποτελούν πρώτες ύλες για την παραγωγή εκρηκτικών.
Σύμφωνα με την ΚΥΑ 3329/89 (ειδικός κανονισμός – παράρτημα 4 – παρ. 4.2) τα παραπάνω υλικά θεωρούνται επικίνδυνα όπως τα εκρηκτικά και θα πρέπει να αποθηκεύονται σε ειδικές αποθήκες.
Θα πρέπει λοιπόν να εφαρμόζονται όσα προβλέπονται στη σχετική υπουργική απόφαση 3009/2/26α (ΦΕΚ 513Β) «Τηρούμενα βιβλία & υποχρεώσεις φυσικών ή νομικών προσώπων που ασχολούνται με την κατασκευή εκρηκτικών υλών, όπλων κλπ» μια και οι κινητές μονάδες είναι στην πραγματικότητα μικρογραφίες των εργοστασίων παραγωγής εκρηκτικών, τοποθετημένες επί φορτηγών αυτοκινήτων .
Συνεπώς δεν συντρέχει λόγος καταχώρησης των πρώτων υλών στο βιβλίο προμήθειας και κατανάλωσης εκρηκτικών, αφού ούτως ή άλλως πρέπει να τηρείται ξεχωριστό βιβλίο.

Παράγραφος 9
Σαφώς και πρέπει οι αποθήκες εκρηκτικών και καψυλλίων να φυλάσσονται επί 24ωρου βάσεως. Γιατί όμως αυτό γίνεται είτε μόνο από προσωπικό φύλαξης, είτε με χρήση ηλεκτρονικών μέσων (κάμερες, συναγερμός κλπ) ;
Είναι σαφώς καλύτερα η φύλαξη να γίνεται από κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό και με ταυτόχρονη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, όπως άλλωστε ορίζεται και στην ΚΥΑ 3329/89 άρθρο 43 παρ.3.

Άρθρο 50
Σχετικά με τις υπαίθριες αποθήκες εκρηκτικών και καψυλλίων υπάρχει η ΚΥΑ 3329 (ΦΕΚ 132/Β/21-2-89) «Κανονισμός για την παραγωγή, αποθήκευση και διάθεση σε κατανάλωση εκρηκτικών υλών» η οποία καθορίζει με σαφήνεια το πως πρέπει να κατασκευάζονται οι αποθήκες εκρηκτικών, ποίες αποστάσεις πρέπει να τηρούνται βάσει δυναμικότητας, πως φυλάσσονται, πως περιφράσσονται κλπ.
Μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για τις αποστάσεις των αποθηκών από οικισμούς !!
Για ποιο λόγο λοιπόν θα πρέπει να υιοθετηθούν νέοι κανόνες (κατά την άποψη μας σαφώς ελαστικότεροι αυτών της ΚΥΑ 3329) στην κατασκευή των υπαιθρίων αποθηκών εκρηκτικών εντός λατομικών ή/και μεταλλευτικών χώρων ;
Γιατί μόνο η αποθήκευση για εμπορία εκρηκτικών να υπόκειται σε τόσο αυστηρούς κανονισμούς ;

Άρθρο 51
Όπως αναφέρουμε και παραπάνω η παραγωγή ANFO ή Heavy ANFO ή Εκρηκτικού Γαλακτώματος επί οχημάτων, δεν διαφέρει σε τίποτε από αυτή που γίνεται στα εργοστάσια παραγωγής.
Συμφωνούμε λοιπόν με όλα όσα αναγράφονται στο άρθρο 51 και θεωρούμε σωστή την επισήμανση να εφαρμόζονται και όσα ορίζονται στο παράρτημα 4.3 της ΚΥΑ 3329 (ειδικός κανονισμός παραγωγής ANFO ή slurries επί οχημάτων).
Προτείνουμε ωστόσο να γίνει μια μικρή τροποποίηση στην παράγραφο 2γ που αναφέρεται στην πιστοποίηση των οχημάτων και του λοιπού εξοπλισμού, με την προσθήκη της φράσης « …… να είναι πιστοποιημένα από κοινοποιημένο φορέα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 93/15 (σήμανση CE)»

#46 Σχόλιο Από ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ & ΕΜΠΟΡΩΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ ΥΛΩΝ Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 15:08

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ & ΕΜΠΟΡΩΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ ΥΛΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ – ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤΟΔ. 6235/1998
Γ’ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 90 – ΑΘΗΝΑ 10434
Τηλ. 210-8251248 , 9 – fax 210-8847360

Παρατηρήσεις επί του σχεδίου νέου Κανονισμού Μεταλλευτικών & Λατομικών Εργασιών (συνεχεια)

Άρθρο 56
Δεδομένου ότι ήδη υπάρχουν και ηλεκτρονικοί πυροκροτητές, που έχουν μεγάλες ομοιότητες με τους ηλεκτρικούς πυροκροτητές τόσο στην κατασκευή όσο και στη χρήση, προτείνουμε να γίνει σχετική αναφορά στο εν λόγω άρθρο.

Άρθρο 58
Θεωρούμε ότι η καταστροφή των εκρηκτικών υλών και καψυλλίων πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο από τον προμηθευτή, σύμφωνα με τα οριζόμενα από στην ΚΥΑ 3329 (ειδικός κανονισμός – παράρτημα 4 – παρ. 4.1.4.6)
Η οποιαδήποτε προσπάθεια καταστροφής με καύση πρέπει να αποφεύγεται λόγω του μεγάλου κινδύνου πρόκλησης ανεξέλεγκτης έκρηξης.

Άρθρο 101
Όπως αναφέραμε και παραπάνω για την κατασκευή των αποθηκών εκρηκτικών και καψυλλίων πρέπει να εφαρμόζονται όσα προβλέπει η ΚΥΑ 3329
Συνεπώς εκτός των άλλων δικαιολογητικών θα πρέπει να υπάρχει και περιβαλλοντική αδειοδότηση Ν 1650/86 , σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ΚΥΑ 69269/90.

Άρθρο 102
Όπως για την έκδοση, έτσι και για την ανανέωση των αδειών λειτουργίας αποθηκών θα πρέπει να υπάρξει και η ανανέωση της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.

Άρθρο 102α
Προτείνoυμε τις πιο κάτω τροποποιήσεις σχετικά με τη διαδικασία έκδοσης αδειών λειτουργίας μονάδων παραγωγής ANFO ή Heavy ANFO ή Εκρηκτικού Γαλακτώματος επί οχημάτων :
# Παρ 1α : Να προστεθεί η φράση « …… πιστοποιητικό από κοινοποιημένο φορέα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 93/15 (σήμανση CE)»
# Παρ 1ε : Οι υπεύθυνες δηλώσεις Ν 1599/85 σχετικά με την επίβλεψη της λειτουργίας του οχήματος από χημικό ή χημικό μηχανικό ορίζονται από το άρθρο 30 παρ. 6 της ΚΥΑ 3329/89.

Επιπρόσθετα προτείνουμε να προστεθεί ως απαιτούμενο δικαιολογητικό και η θεωρημένη κατάσταση προσωπικού από την αρμόδια επιθεώρηση εργασίας (ώστε να αποφευχθεί η «εξαγορά» δελτίων παροχής υπηρεσιών), στην οποία θα φαίνεται η συνεχής απασχόληση του εξειδικευμένου χημικού ή χημικού μηχανικού διετούς τουλάχιστον σχετικής εμπειρίας σε παραγωγή εκρηκτικών κι όχι “part time”.

Θεωρούμε ότι η μερική απασχόληση (“part time”) μη εξειδικευμένων κι έμπειρων χημικών ή χημικών μηχανικών δεν διασφαλίζει την ασφαλή λειτουργία των μονάδων παραγωγής επί οχημάτων.
# Προτείνουμε επίσης να προστεθεί στη λίστα των απαιτούμενων δικαιολογητικών και η άδεια λειτουργίας αποθήκης νιτρικού αμμωνίου ή/και μητρικού διαλύματος (MATRIX) – που αποτελούν πρώτες ύλες για την παραγωγή εκρηκτικών – σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ΚΥΑ 3329 (ειδικός κανονισμός – παράρτημα 4 – παρ. 4.2.2.1)

Άρθρο 104
Με δεδομένο ότι υπάρχουν τρία (3) διαφορετικά συστήματα μέσων έναυσης & πυροδότησης εκρηκτικών υλών , ήτοι :
# κοινά καψύλλια Νο 8 – θρυαλλίδα ασφαλείας – ακαριαία θρυαλλίδα – επιβραδυντές ακαριαίας
# μη ηλεκτρικοί πυροκροτητές ( NONEL )
# ηλεκτρικοί πυροκροτητές
# ηλεκτρονικοί πυροκροτητές

θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει αντίστοιχη μνεία στη χορήγηση των σχετικών αδειών για την εκτέλεση των εργασιών γόμωσης – πυροδότησης, δεδομένου ότι κάθε σύστημα απαιτεί ειδικές γνώσεις και φυσικά την ανάλογη εκπαίδευση.

Μήπως ήρθε η ώρα να θεσμοθετηθεί κατάλληλος φορέας εκπαίδευσης για τους γομωτές – πυροδότες ;

#47 Σχόλιο Από Νίκος Παπαδιονυσίου Στις 15 Οκτώβριος, 2010 @ 17:58

Παρατηρώ διαβάζοντας νέα σχόλια, χρησιμοποίηση της Υ.Α 3329 (για την παραγωγή εκρηκτικών υλών κλπ) και μάλιστα όχι ακριβώς με ότι αυτή αναφέρει συγκεκριμένα για την καταστροφή εκρηκτικών υλών, καψυλλίων και ειδών συσκευασίας τους.
Τα περισσότερα είδη εκρηκτικών υλών εισάγονται σήμερα στην Ελλάδα. Εννοούν οι εισηγητές των σχολίων ότι θα ειδοποιούνται οι παραγωγοί να έλθουν να τα καταστρέψουν και που ή οι αντιπρόσωποί τους που συνήθως γνωρίζουν παραγωγή συνήθων εκρηκτικών ή δεν γνωρίζουν από παραγωγή εισαγόμενων?. Ποια είναι η επί πλέον γνώση τους από στελέχη επιχειρήσεων με μακροχρόνια πείρα πάνω σ’ αυτό?. Τι παραπάνω μπορούν να κάνουν για τα είδη συσκευασίας. Αν τα χρειάζονται μπορούν να μεταβούν στην επιχείρηση και να τα παραλάβουν από κάποιον χώρο της. Σωστή αντιμετώπιση είναι για την ακαταλληλότητα νέων μερίδων να ειδοποιείται ο προμηθευτής για να την πάρει πίσω. Όχι να μεταφέρονται «αλλοιωμένα ή πειραγμένα» εκρηκτικά σε μακρινές αποστάσεις για καύση (ή αναμάλαξη για επαναχρησιμοποίηση).
Όσον αφορά την Υ.Α 3329/89, αποτελεί μια 21 χρόνων Υ.Α, πολύ καλή για τα πρώτα χρόνια που κυκλοφόρησε, πολύ παλιά πλέον με τις προόδους που έχουν γίνει στις σχετικές επιστήμες από τότε και στην νομοθεσία Α&Υ και ασφάλειας για παραγωγή, αποθήκευση, μεταφορά εκρηκτικών υλών (military and commercial explosives), ώστε να απαιτείται πλήρης αναμόρφωσή της και προσθήκες σε κεφάλαια που της λείπουν.
Κάτι τελευταίο. Δεν πρέπει να επιτρέπεται από τις διευθύνσεις να προβαίνουν σε «δοκιμές» συνιστώμενων εκρηκτικών υλών σε Μεταλλευτικές Επιχειρήσεις ή Τεχνικά ΄Έργα άτομα που ούτε γομωτές- πυροδότες είναι ούτε Μηχανικοί Μεταλλείων.Τυχόν δοκιμές θα γίνονται μόνο από στελέχη της ιεραρχίας και αδειούχους γομωτές του έργου με την παρουσία των τρίτων.

#48 Σχόλιο Από ΙΑΚΩΒΟΣ Φ. ΔΡΟΥΓΚΑΣ Στις 16 Οκτώβριος, 2010 @ 03:58

Καλησπέρα σας
Εάν και εφόσον πρόλαβα την προθεσμία, σας παραθέτω μερικές από τις σκέψεις μου σχετικά με τον (υπό διαβούλευση) νέο ΚΜΛΕ:

Αρθ.3
Ο επιτόπιος έλεγχος από την αρμόδια Επιθεώρηση Μεταλλείων θα πρέπει να γίνεται σε μονάδες υπό πλήρη λειτουργία & με ημερήσια παραγωγή την δεδηλωμένη στην εγκεκριμένη τεχνική μελέτη (Τ.Μ.). Είναι προφανές ότι εάν η ελεγχόμενη μονάδα υπολειτουργεί (ίσως και σκοπίμως, ώστε να περιοριστεί το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα), ο έλεγχος δεν θα είναι ουσιαστικός.

Επίσης θα μπορούσε να γίνεται και (μη επιτόπιος) έλεγχος, για το εάν η συνολική (δηλωτέα) παραγωγή του λατομείου / εγκατεστημένης βιομηχανίας κλπ (ετήσια, ίσως δε και εξάμηνη ή μηνιαία) υπερβαίνει τα δεδομένα της έγκριθείσας Τ.Μ., πράγμα που σημαίνει ό,τι το λατομείο ή οι τυχόν βιομηχανικές εγκαταστάσεις εντός αυτού ΄΄υπερλειτουργούν΄΄. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα και το αυξημένο περιβαλλοντικό αποτύπωμα της μονάδας, αφού οι χρησιμοποιούμενες τεχνικές αντιρρύπανσης έχουν υπολογιστεί (και εγκριθεί στην Τ.Μ.)για μικρότερη παραγωγή.

Αρθ.4
Τί γίνεται στην περίπτωση που το λατομείο και οι ευρισκόμενες εντός του εγκαταστάσεις, συνεχίζουν να λειτουργούν μετά την (ημερολογιακή) λήξη της Τ.Μ., της έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Π.Ο.),της άδειας λειτουργίας κλπ; Τί νόημα έχει λοιπόν να μιλάμε ότι οι άδειες, εγκρίσεις Π.Ο. κλπ λήγουν σε μία συγκεκριμένη ημερομηνία; Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο να έχουν λήξει (ημερολογιακά) οι Π.Ο., άδειες κλπ και το λατομείο να συνεχίζει να λειτουργεί, επειδή εμπρόθεσμα (δηλαδή πριν τη λήξη τους) ο εκμεταλλευτής υπέβαλε τους καινούριους. Θα πρέπει η Διοίκηση να εφαρμόσει τις προθεσμίες των σχετικών νόμων όπου υπάρχουν, άλλως να θεωρείται ότι οι εγκρίσεις παρατείνονται αυτοδικαίως εάν περάσει άπρακτο κάποιο διάστημα από την υποβολή των μελετών. Εναλλακτικά θα πρέπει να υποχρεωθούν οι εκμεταλλευτές να υποβάλλουν τις αιτήσεις ανανέωσης 12 ή 18 μήνες πριν τη λήξη τους, άλλως θα ανακαλούνται οι άδειες ή οι εγκρίσεις που κατέχουν.

Αρθ.81
Η χωροθέτηση των λατομικών εργασιών είναι πράγματι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα, αφού πρέπει να σταθμιστούν η προστασία του περιβάλλοντος & των περιοίκων-διερχομένων, το (ορθώς εννοούμενο) δημόσιο συμφέρον και η προστασία της επένδυσης του εκμεταλλευτή (ιδίως για επεκτάσεις ήδη λειτουργούντων λατομείων και εγκαταστάσεων).

Θεωρώ τουλάχιστον ατυχές το 3ο εδάφιο της 2ης παραγράφου του (υπό διαβούλευση) άρθρου. Σε σχετική ατομική γνωμοδότηση του 1986 (από τον τότε κ. Υ.Β.Ε.Τ.) για το θέμα της χωροθέτησης (με τον υφιστάμενο ΚΜΛΕ σε ισχύ), αναφέρθηκε ότι η ενότητα που αφορά τις ελάχιστες αποστάσεις είναι σαφώς διατυπωμένη, δεν χρήζει επιπλέον ερμηνείας ή τροποποίησης και επίσης ότι από το περιεχόμενό της λογικά συνεπάγεται ότι εάν ΔΕΝ υπάρχουν επιπτώσεις, τότε ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ και χωροθέτηση σε μικρότερες αποστάσεις.
Εάν όμως αυτό ΄΄περάσει΄΄ αυτούσιο στον νέο ΚΜΛΕ (μαζί δηλαδή με τα ισχύοντα 250 μ.), επί της ουσίας ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ η ελάχιστη απόσταση χωροθέτησης. Θα είναι προς το συμφέρον του κάθε εκμεταλλευτή (σοβαρού ή όχι) να χαρακτηρίσει το (προς έγκριση) έργο του ως ΄΄μη έχον επιπτώσεις΄΄ και έτσι να εγκριθεί η χωροθέτηση. Επίσης δεν αναφέρεται στον νέο ΚΜΛΕ πόσα θα είναι τα μέτρα (κάτω από τα 250 μ.), που θα μπορεί να ΄΄φτάσει΄΄ το εν λόγω έργο (θα μπορεί π.χ. να είναι 10μ, 5μ, 1,5μ;). Επίσης ποιός θα ελέγξει πραγματικά το ΄΄μη έχον επιπτώσεις΄΄ έργο στη φάση της μελέτης του: οι υποστελεχωμένες και χωρίς κονδύλια Επιθεωρήσεις Μεταλλείων ή οι υπηρεσίες των Περιφερειών (ελέω Καλλικράτη); Και εάν παρόλα αυτά εγκριθεί η χωροθέτηση σε μικρότερη απόσταση, και στην πράξη το έργο ενοχλεί ή και ρυπαίνει τις όμορες κατασκευές; Ποιός θα αποζημιώσει τους παθόντες ή και τον εκμεταλλευτή, όταν θα πρέπει το έργο του να ΄΄απομακρυνθεί΄΄ ή να εφαρμόσει βέλτιστες τεχνικές (αν πρόκειται για πιο μόνιμη εγκατάσταση);

Επειδή ο νέος ΚΜΛΕ πρέπει να είναι γενικός και περιεκτικός, εκτός από την απαλειφή του εδαφίου 3 παρ. 2 κατά τα ανωτέρω, θα πρότεινα τα εξής:
1) Για το θέμα της ελάχιστης απόστασης να παραμείνουν γενικά τα 250 μ. και η γενικότερη διατύπωση του ισχύοντος ΚΜΛΕ. Θα μπορούσε πάντως να προσδιορίζεται αυτή η απόσταση ανάλογα με τις συνθήκες και να είναι οριζόντια (στο χάρτη) ή επί του πραγματικού εδάφους.
2) Θα μπορούσε να καθοριστεί μικρότερη ελάχιστη απόσταση μόνο για (βραχύβια) λατομεία αδρανών υλικών που εξυπηρετούν συγκεκριμένο (υπό κατασκευή)έργο και μέχρι την ολοκλήρωσή του.
3) Θα πρέπει να καθορίζεται μεγαλύτερη απόσταση ασφαλείας για εγκαταστάσεις που μετακινούνται δύσκολα (π.χ. βιομηχ. μονάδες εντός λατομείων) και μικρότερη για πιο ΄΄ευέλικτα΄΄ έργα (πχ μόνο εξόρυξη ή και απλή φυσικο-μηχανική κατεργασία).
4) Θα πρέπει κατά την κατάθεση της Τεχνικής Μελέτης για νέα άδεια (εκμετάλλευσης, επέκτασης, κατασκευής) να ενημερώνεται αμελητί και η αρμόδια Πολεοδομία, η οποία και θα ενημερώνει άμεσα όποιον της υποβάλλει αίτηση για νέα οικοδομική άδεια (κτίσματος, οικίας, κεραιών κλπ) ότι ήδη εκκρεμεί στην περιοχή η έγκριση χωροθέτησης ή επέκτασης λατομείου και ότι οι όποιες εκδόσεις νέων οικοδομικών αδειών θα ΄΄παγώσουν΄΄ για εύλογο χρονικό διάστημα. Επίσης αντίστοιχα θα πρέπει να ενημερώνονται οι αρμόδιοι Δήμοι και Περιφέρειες που προτίθενται να εκτελέσουν δημοτικά ή εν γένει δημόσια έργα (πχ διάνοιξη δασικών, δημοτικών ή επαρχιακών οδών κλπ).
5) Τέλος, θα πρέπει η αρμόδια Πολεοδομία να θεωρεί και να επιβεβαιώνει το ακριβές και το επίκαιρο του τοπογραφικού σχεδίου της Τεχνικής Μελέτης του προς έγκριση λατομικού έργου, προ της έγκρισής της από την αδειοδοτούσα Αρχή. Ιδιαίτερα πρέπει να ελέγχεται ό,τι αφορά την ορθή καταγραφή και αποτύπωση του περιβάλλοντος χώρου (υφιστάμενα κτίσματα, κοινόχρηστοι χώροι,δίκτυα τηλεφωνικά και ρεύματος, κεραίες, οδοί κλπ) αλλά ίσως και το νόμιμο της ύπαρξής των.

Αρθ.97 & 99
Στο τοπογραφικό διάγραμμα του έργου ή της εγκατάστασης να απεικονίζονται και οι κορυφές της πολυγωνικής γραμμής που καθορίζει τον μεταλλευτικό ή λατομικό χώρο, καθώς επίσης να δίδονται και οι συντεταγμένες τους σε πίνακα.

Εάν για τη χάραξη του τοπογραφικού διαγράμματος χρησιμοποιούνται αεροφωτογραφίες έμμεσα (κατασκευή υποβάθρου με φωτογραμμετρία) ή άμεσα, να αναφέρεται το έτος λήψης της α/φ.

Στο εν λόγω τοπογραφικό διάγραμμα να αποτυπώνονται τα όρια οικισμών, πόλεων κλπ, τα όρια αιγιαλού & παραλίας καθώς και τα όρια των ζωνων χρήσης γης σύμφωνα με τα υφιστάμενα χωροταξικά σχέδια. Επίσης να γίνεται αναφορά στα αντίστοιχα ΦΕΚ που παρέχουν αυτές τις πληροφορίες. Τέλος εάν η υπό μελέτη περιοχή είναι κτηματογραφημένη ή τελεί υπό κτηματογράφηση, να αναγράφονται οι αριθμοί ΚΑΕΚ των ακινήτων που αποτελούν τον λατομικό χώρο.

Με δεδομένο ότι η ακρίβεια του τοπογραφικού σχεδιαγράμματος θα έχει ελεγχθεί από την αρμόδια Πολεοδομία προ της εγκρίσεως της Τεχνικής Μελέτης, προτείνεται η αναστολή της άδειας εκμετάλλευσης ή κατασκευής και χωρίς αποζημίωση του εκμεταλλευτή, εάν ήθελε νομίμως αποδειχθεί στο μέλλον ότι το τοπογραφικό διάγραμμα ήταν ανακριβές κατά την έγκριση της τεχνικής μελέτης του έργου.

Αρθ.100
Η ισχύς της άδειας λειτουργίας ή της παράτασής της θα συναρτάται όχι μόνο με την ισχύ της άδειας εκμετάλλευσης του λατομείου αλλά και με την ισχύ της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων του._

Με κάθε τιμή
ΙΑΚΩΒΟΣ Φ. ΔΡΟΥΓΚΑΣ