- Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας - http://www.opengov.gr/minenv -

Άρθρο 40 – Εξουσιοδοτικές διατάξεις

1. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθορίζονται οι κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης. Το σύνολο των κατηγοριών χρήσεων γης του προεδρικού διατάγματος αποτελεί την Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων Γης.
2. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας οι χρήσεις γης της Εθνικής Ονοματολογίας Χρήσεων Γης αντιστοιχίζονται με τους Κωδικούς Αριθμούς Δραστηριότητας (ΚΑΔ), όπως αυτοί αναφέρονται στην εκάστοτε Εθνική Ονοματολογία Οικονομικών Δραστηριοτήτων.
3. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας οι χρήσεις γης της Εθνικής Ονοματολογίας Χρήσεων Γης αντιστοιχίζονται με τις κατηγορίες δραστηριοτήτων της κείμενης νομοθεσίας για την περιβαλλοντική αδειοδότηση.
4. Οι αντιστοιχίσεις των παρ. 1 και 2 καταγράφονται σε πίνακα που αναρτάται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Κάθε αλλαγή ΚΑΔ ή περιβαλλοντικής κατηγορίας δραστηριοτήτων κατά τις κείμενες διατάξεις ενσωματώνεται στον σχετικό πίνακα, δυνάμει σχετικής διαπιστωτικής απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας
5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να διασυνδέονται οι σχετικές με τους ΚΑΔ τηρούμενες ηλεκτρονικές βάσεις των Υπουργείων και να καθορίζεται η αυτόματη διαδικασία αντιστοίχισης των σχετικών ΚΑΔ με τις χρήσεις γης της Εθνικής Ονοματολογίας Χρήσεων Γης.
6. Χρήσεις γης που δεν έχουν συμπεριληφθεί στην Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων Γης και εγκρίνονται στο πλαίσιο των διαδικασιών του άρθρου 39 προστίθενται σ’ αυτήν με διαπιστωτική απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα (Ανοιχτό | Κλείσιμο)

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 40 – Εξουσιοδοτικές διατάξεις"

#1 Σχόλιο Από Νέο Ρεύμα- Νέο Όραμα Στις 25 Αύγουστος, 2020 @ 10:22

Άρθρο 40 – Εξουσιοδοτικές διατάξεις
§40.1. Τι θα πει Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων Γης, δεν είναι φωτογραφικό, αόριστο και χωρίς σκοπό και κατεύθυνση? Να μην γίνουν νέες αλλαγές στις χρήσεις γης. Ποιος επενδυτής θα έρθει με επικρεμάμενες νέες αλλαγές. Κανένας!!

#2 Σχόλιο Από Διέννης Βαγγέλης Στις 4 Σεπτέμβριος, 2020 @ 07:56

Θα πρότεινα το άρθρο 40 να μετονομαστεί σε «Εξουσιοδοτικές διατάξεις – Μεταβατικές διατάξεις» ή διαφορετικά να προστεθεί άρθρο 40Α με τίτλο «Μεταβατικές διατάξεις» στο οποίο να ληφθεί μέριμνα, ώστε με μεγάλη περίσκεψη να γίνεται αλλαγή χρήσεων γης και η οποιαδήποτε ρύθμιση, ειδικά για τις διαμορφωμένες και επί έτη λειτουργούσες εγκαταστάσεις, να είναι ρεαλιστική. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι εδώ και 15 χρόνια προβλέπεται απομάκρυνση συνεργείων από Νέο Ψυχικό και από Γλυφάδα και κάθε 5 χρόνια δίνονται συνεχείς παρατάσεις. Κι αυτό γιατί εκ των πραγμάτων είναι ανέφικτο να υλοποιηθεί. Με την προτεινόμενο ρύθμιση, που αναφέρεται μόνο στα πρατήρια καυσίμων, αλλά θα μπορούσε να επεκταθεί και σε συναφείς εγκαταστάσεις (συνεργεία αυτοκινήτων, ΙΚΤΕΟ κ.ά.), εκδηλώνεται από την Πολιτεία η πρόνοιά της, ώστε να διαφυλάσσεται ο αρχικός επενδυτής ή και ο εκάστοτε εκμεταλλευτής πρατηρίου παροχής καυσίμων από αλλεπάλληλες αλλαγές των πολεοδομικών ρυθμίσεων (χρήσεις γης) και κινείται στην λογική της θέσπισης «σταθερών κανόνων» στην αγορά. Διασφαλίζεται έτσι η λειτουργία των πρατηρίων, με την απαγόρευση της απομάκρυνσης αυτών, εκτός αν θα υπάρξει ρητή μνεία (για απομάκρυνση) στην αντίστοιχη πολεοδομική ρύθμιση, η οποία ρύθμιση όμως α) δεν θα μπορεί, σε κάθε περίπτωση, να προβλέπει χρόνο απομάκρυνσης μικρότερο της δωδεκαετίας, ώστε – ως ένα βαθμό – να εξασφαλιστεί ότι θα αποσβεσθεί τουλάχιστον η επένδυση (σημειώνεται ότι με πρωτοβουλία του τ. Υπουργείου Μεταφορών ανάλογη ρύθμιση έχει ληφθεί για τα συνεργεία αυτοκινήτων (βλ. ν.3710/2008 – ΦΕΚ Α΄ 216 – Άρθρο 7 – « Προσαρμογή της περί συνεργείων νομοθεσίας στις πολεοδομικές απαιτήσεις» με Υπουργό Μεταφορών τότε τον κ. Χατζηδάκη) β) θα απαιτεί την σύμφωνη γνώμη του Γενικού Γραμματέα της (αιρετής) Περιφέρειας και αυτό είναι απαραίτητο, διότι έχει παρατηρηθεί κατά κόρο το φαινόμενο, οι διάφοροι Δήμοι, που αντιμετωπίζουν τα πρατήρια σαν «μαύρα πρόβατα», να έχουν την τάση να απομακρύνουν τα πρατήρια από τα όρια του Δήμου τους, ο όμορος Δήμος το ίδιο κ.ο.κ. με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται μετά το φαινόμενο της ελλιπούς εξυπηρέτησης των πολιτών, της δημιουργίας άτυπων ολιγοπωλίων και της συνακόλουθης εμφάνισης φαινομένων αισχροκέρδειας και αναιτιολόγητα υψηλών τιμών, που πλήττουν τον καταναλωτή και γ) θα υπάρχει η ρήτρα ότι στην περίπτωση που η Διοίκηση επείγεται για την απομάκρυνση των χρήσεων (πρατηρίων) σε χρόνο μικρότερο της 12ετίας, τότε θα προηγείται η καταβολή, από τον οικείο Δήμο, της σχετικής αποζημίωσης στο θιγόμενο ιδιοκτήτη του πρατηρίου ή τον αρχικό μισθωτή του πρατηρίου (όπως για παράδειγμα εταιρεία πετρελαιοειδών που ακολούθως το υπομισθώνει σε εκμεταλλευτή του πρατηρίου). Η καταβολή της αποζημίωσης που θα επιδικάσει το αρμόδιο Δικαστήριο στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων θα είναι αναγκαία προϋπόθεση για να υλοποιηθεί η απομάκρυνση. Με την εισαγόμενη ρύθμιση εκτιμάται ότι και οι Δήμοι θα αντιμετωπίζουν με περίσκεψη το θέμα της απομάκρυνσης των χρήσεων αυτών, γιατί σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι τα κίνητρα της απομάκρυνσης δεν ήταν αμιγώς πολεοδομικά, αλλά ότι πιθανόν αποσκοπούσαν στην ικανοποίηση ανταγωνιστικών συμφερόντων. Συνεπώς μια διάταξη που θα μπορούσε να περιληφθεί στο νομοσχέδιο είναι η ακόλουθη : «Σε περίπτωση αλλαγής χρήσης γης, η οποία απαγορεύει την ίδρυση πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας, τα νομίμως ιδρυθέντα ή λειτουργούντα πρατήρια καυσίμων εξακολουθούν και αδειοδοτούνται μέχρι του τελικού σταδίου της χορήγησης άδειας λειτουργίας ή αντίστοιχα συνεχίζουν να λειτουργούν στην θέση που βρίσκονται και να εφαρμόζουν τις εκάστοτε ισχύουσες περί πρατηρίων παροχής καυσίμων διατάξεις. Για να θεσπισθεί ρητή διάταξη για απομάκρυνση των πρατηρίων, θα πρέπει προηγουμένως να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας και, σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος απομάκρυνσης να είναι, κατ΄ ελάχιστον, δώδεκα (12) έτη από την ημερομηνία ισχύος της σχετικής διάταξης. Στην περίπτωση που η Διοίκηση, μετά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της πολεοδομικής μελέτης, κρίνει ως όλως απαραίτητη την απομάκρυνση της χρήσεως προ της παρελεύσεως της ανωτέρω δωδεκαετούς προθεσμίας, αυτό θα είναι εφικτό εφόσον ο εκμεταλλευτής του πρατηρίου αποζημιωθεί προηγουμένως από τον οικείο Δήμο με το ποσό που θα επιδικάσουν τα αρμόδια Δικαστήρια. Η αποζημίωση θεωρείται ως συντελεσθείσα με την καταβολή του επιδικασθέντος ποσού στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων».

Για τη ΔΙΕΝΝΗΣ ΑΤΕ
Βαγγέλης Διέννης
Μηχανολόγος Ηλεκτρολόγος Ε.Μ.Π.
Α.Μ. ΤΕΕ : 13.771
Τηλ.6973 666600 – 210 8104000
[1]
[1]

#3 Σχόλιο Από WWF Ελλάς Στις 4 Σεπτέμβριος, 2020 @ 11:05

Το άρθρο 40 παρ. 3 του νομοσχεδίου προβλέπει ότι με «απόφαση του ΥΠΕΝ οι χρήσεις γης της Εθνικής Ονοματολογίας Χρήσεων Γης αντιστοιχίζονται με τις κατηγορίες δραστηριοτήτων της κείμενης νομοθεσίας για την περιβαλλοντική αδειοδότηση». Η πρόβλεψη αυτή κρίνεται θετική σε ό,τι αφορά τον συντονισμό των επιμέρους εργαλείων χωρικής και περιβαλλοντικής πολιτικής. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι καθόσον οι δραστηριότητες και κατηγορίες για την αδειοδότηση βασίζονται εν μέρει στο ενωσιακό δίκαιο (π.χ. οδηγία 2011/92/EE, οδηγία 2014/52/ΕΕ, οδηγία 2010/75/ΕΕ κ.α.), η αντιστοίχιση αυτή θα πρέπει να στηρίζεται σε ερμηνεία των επιμέρους δραστηριοτήτων βάσει του ενωσιακού δικαίου και της σχετικής νομολογίας του ΔΕΕ (πρβλ. C-329/17, σχετικά με την οδηγία 2011/92/EE, όπου το ΔΕΕ τόνισε οι έννοιες που περιλαμβάνονται στα παραρτήματα της οδηγίας για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον είναι έννοιες του ενωσιακού δικαίου). Ειδάλλως, υπάρχει ο κίνδυνος η «αντιστοίχιση» να εξαιρέσει από την περιβαλλοντική αδειοδότηση δραστηριότητες όπου η τελευταία είναι επιβεβλημένη, και μάλιστα από το ενωσιακό δίκαιο.

#4 Σχόλιο Από ΚΑΛΚΙΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Στις 4 Σεπτέμβριος, 2020 @ 11:16

Θα πρότεινα το άρθρο 40 να μετονομαστεί σε «Εξουσιοδοτικές διατάξεις – Μεταβατικές διατάξεις» ή διαφορετικά να προστεθεί άρθρο 40Α με τίτλο «Μεταβατικές διατάξεις» στο οποίο να ληφθεί μέριμνα, ώστε με μεγάλη περίσκεψη να γίνεται αλλαγή χρήσεων γης και η οποιαδήποτε ρύθμιση, ειδικά για τις διαμορφωμένες και επί έτη λειτουργούσες εγκαταστάσεις, να είναι ρεαλιστική. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι εδώ και 15 χρόνια προβλέπεται απομάκρυνση συνεργείων από Νέο Ψυχικό και από Γλυφάδα και κάθε 5 χρόνια δίνονται συνεχείς παρατάσεις. Κι αυτό γιατί εκ των πραγμάτων είναι ανέφικτο να υλοποιηθεί. Με την προτεινόμενο ρύθμιση, που αναφέρεται μόνο στα πρατήρια καυσίμων, αλλά θα μπορούσε να επεκταθεί και σε συναφείς εγκαταστάσεις (συνεργεία αυτοκινήτων, ΙΚΤΕΟ κ.ά.), εκδηλώνεται από την Πολιτεία η πρόνοιά της, ώστε να διαφυλάσσεται ο αρχικός επενδυτής ή και ο εκάστοτε εκμεταλλευτής πρατηρίου παροχής καυσίμων από αλλεπάλληλες αλλαγές των πολεοδομικών ρυθμίσεων (χρήσεις γης) και κινείται στην λογική της θέσπισης «σταθερών κανόνων» στην αγορά. Διασφαλίζεται έτσι η λειτουργία των πρατηρίων, με την απαγόρευση της απομάκρυνσης αυτών, εκτός αν θα υπάρξει ρητή μνεία (για απομάκρυνση) στην αντίστοιχη πολεοδομική ρύθμιση, η οποία ρύθμιση όμως α) δεν θα μπορεί, σε κάθε περίπτωση, να προβλέπει χρόνο απομάκρυνσης μικρότερο της δωδεκαετίας, ώστε – ως ένα βαθμό – να εξασφαλιστεί ότι θα αποσβεσθεί τουλάχιστον η επένδυση (σημειώνεται ότι με πρωτοβουλία του τ. Υπουργείου Μεταφορών ανάλογη ρύθμιση έχει ληφθεί για τα συνεργεία αυτοκινήτων (βλ. ν.3710/2008 – ΦΕΚ Α΄ 216 – Άρθρο 7 – « Προσαρμογή της περί συνεργείων νομοθεσίας στις πολεοδομικές απαιτήσεις» με Υπουργό Μεταφορών τότε τον κ. Χατζηδάκη) β) θα απαιτεί την σύμφωνη γνώμη του Γενικού Γραμματέα της (αιρετής) Περιφέρειας και αυτό είναι απαραίτητο, διότι έχει παρατηρηθεί κατά κόρο το φαινόμενο, οι διάφοροι Δήμοι, που αντιμετωπίζουν τα πρατήρια σαν «μαύρα πρόβατα», να έχουν την τάση να απομακρύνουν τα πρατήρια από τα όρια του Δήμου τους, ο όμορος Δήμος το ίδιο κ.ο.κ. με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται μετά το φαινόμενο της ελλιπούς εξυπηρέτησης των πολιτών, της δημιουργίας άτυπων ολιγοπωλίων και της συνακόλουθης εμφάνισης φαινομένων αισχροκέρδειας και αναιτιολόγητα υψηλών τιμών, που πλήττουν τον καταναλωτή και γ) θα υπάρχει η ρήτρα ότι στην περίπτωση που η Διοίκηση επείγεται για την απομάκρυνση των χρήσεων (πρατηρίων) σε χρόνο μικρότερο της 12ετίας, τότε θα προηγείται η καταβολή, από τον οικείο Δήμο, της σχετικής αποζημίωσης στο θιγόμενο ιδιοκτήτη του πρατηρίου ή τον αρχικό μισθωτή του πρατηρίου (όπως για παράδειγμα εταιρεία πετρελαιοειδών που ακολούθως το υπομισθώνει σε εκμεταλλευτή του πρατηρίου). Η καταβολή της αποζημίωσης που θα επιδικάσει το αρμόδιο Δικαστήριο στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων θα είναι αναγκαία προϋπόθεση για να υλοποιηθεί η απομάκρυνση. Με την εισαγόμενη ρύθμιση εκτιμάται ότι και οι Δήμοι θα αντιμετωπίζουν με περίσκεψη το θέμα της απομάκρυνσης των χρήσεων αυτών, γιατί σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι τα κίνητρα της απομάκρυνσης δεν ήταν αμιγώς πολεοδομικά, αλλά ότι πιθανόν αποσκοπούσαν στην ικανοποίηση ανταγωνιστικών συμφερόντων. Συνεπώς μια διάταξη που θα μπορούσε να περιληφθεί στο νομοσχέδιο είναι η ακόλουθη : «Σε περίπτωση αλλαγής χρήσης γης, η οποία απαγορεύει την ίδρυση πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας, τα νομίμως ιδρυθέντα ή λειτουργούντα πρατήρια καυσίμων εξακολουθούν και αδειοδοτούνται μέχρι του τελικού σταδίου της χορήγησης άδειας λειτουργίας ή αντίστοιχα συνεχίζουν να λειτουργούν στην θέση που βρίσκονται και να εφαρμόζουν τις εκάστοτε ισχύουσες περί πρατηρίων παροχής καυσίμων διατάξεις.Για να θεσπισθεί ρητή διάταξη για απομάκρυνση των πρατηρίων, θα πρέπει προηγουμένως να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας και, σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος απομάκρυνσης να είναι, κατ΄ ελάχιστον, δώδεκα (12) έτη από την ημερομηνία ισχύος της σχετικής διάταξης.Στην περίπτωση που η Διοίκηση, μετά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της πολεοδομικής μελέτης, κρίνει ως όλως απαραίτητη την απομάκρυνση της χρήσεως προ της παρελεύσεως της ανωτέρω δωδεκαετούς προθεσμίας, αυτό θα είναι εφικτό εφόσον ο εκμεταλλευτής του πρατηρίου αποζημιωθεί προηγουμένως από τον οικείο Δήμο με το ποσό που θα επιδικάσουν τα αρμόδια Δικαστήρια. Η αποζημίωση θεωρείται ως συντελεσθείσα με την καταβολή του επιδικασθέντος ποσού στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων».