ΜΕΡΟΣ Α’ Εισαγωγικές διατάξεις   Άρθρο 1 Σκοπός

Σκοπός του παρόντος είναι η ορθολογική ρύθμιση της παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και επεξεργασίας αστικών αποβλήτων, ιδίως ως προς την οργάνωση, τις παρεχόμενες υπηρεσίες, το κόστος και την τιμολόγησή τους, μέσα από την ανάθεση σχετικών αρμοδιοτήτων εποπτείας και ελέγχου, στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (Ρ.Α.Α.Ε.Υ.), όπως μετονομάζεται πλέον η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ). Στο ίδιο πλαίσιο εξορθολογίζονται και επικαιροποιούνται οι αρμοδιότητες των φορέων υδατικής διαχείρισης και πολιτικής, προσαρμόζονται επιμέρους ρυθμίσεις και θεσπίζεται εθνική στρατηγική για τα ύδατα.

  • Παρέμβαση του Συλλόγου Ελλήνων Γεωλόγων (ΣΕΓ)
    Στα πρώτα δυο άρθρα της αιτιολογικής έκθεσης του υπό διαβούλευση Σχέδιου Νόμου αναφέρεται ότι επιδιώκεται να καλυφθούν νομικά κενά, προκειμένου να τεκμηριωθεό η μεταφορά αρμοδιοτήτων, από το κράτος στη Ρυθμιστική Αρχή, για το νερό – κοινωνικό αγαθό προστατευόμενο από το Σύνταγμα. (παρ. 1: «…αποσκοπεί στην κάλυψη ενός ουσιώδους κενού στην υφιστάμενη νομοθεσία, καθώς για πρώτη φορά ρυθμίζονται κατά τρόπο συνεκτικό το πεδίο και ο φορέας της ρυθμιστικής και ελεγκτικής εποπτείας των φορέων παροχής υπηρεσιών ύδατος…» και παρ 2: «Το σημερινό καθεστώς παροχής και διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος και των αστικών αποβλήτων παρουσιάζει εγγενείς και λειτουργικές αδυναμίες, οφειλόμενες σε πλήθος παραγόντων…»)
    Ο ΣΕΓ θεωρεί ότι δεν υφίσταται ουσιώδες κενό στην υφιστάμενη νομοθεσία, καθώς το ισχύον θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα μας βασίστηκε στην Οδηγία 2000/60/ΕΚ «Θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής υδάτων», η οποία δημιουργεί ένα πλαίσιο προστασίας των υδατικών πόρων και θεωρεί το νερό ως περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό αγαθό. Ένα από τα κύρια εργαλεία που εισάγει η Οδηγία Πλαίσιο είναι η ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος, ορίζοντας ως συνιστώσες του όχι μόνο το οικονομικό κόστος, αλλά και το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου.
    Σε εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ Πλαίσιο για τα Ύδατα (άρθρο 9 και παρ. 4 του άρθρου 11) και της εθνικής νομοθεσίας που την ενσωματώνει [Ν. 3199/2003 (Α’ 280) και Π.Δ. 51/2007 (Α’54), όπως ισχύουν] εκδόθηκε η υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με την οποία εγκρίθηκαν, οι Γενικοί Κανόνες Κοστολόγησης και Τιμολόγησης των Υπηρεσιών Ύδατος για διάφορες χρήσεις νερού (εξειδικεύοντας τους κανόνες Τιμολόγησης των Υπηρεσιών παροχής νερού ύδρευσης και υπηρεσιών αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, καθώς της παροχής ύδατος για αγροτική χρήση), κανόνες και μέτρα βελτίωσης των υπηρεσιών αυτών, καθώς και ο καθορισμός των διαδικασιών και της μεθόδου ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών αυτών, συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους υδατικού πόρου, ώστε να επιτυγχάνεται η βιώσιμη χρήση και η βελτίωση της κατάστασης των υδάτων, σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς στόχους του άρθρου 4 του Π.Δ. 51/2007 και να διασφαλίζεται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος δημόσιος χαρακτήρας του νερού ως κοινωνικό αγαθό.
    Με το αρθρο 3 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφασης δίνονται οι ορισμοί για τους όρους: “Πάροχοι υπηρεσιών ύδατος”, ‘’ Κοστολόγηση”, “Χρηματοοικονομικό κόστος”, “Περιβαλλοντικό κόστος”, “Κόστος πόρου”, “Περιβαλλοντικό τέλος”, Συνολικό κόστος” ,“Ανάκτηση κόστους” και “Τιμολόγηση”.
    Για την παρακολούθηση και βελτίωση των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του με το άρθρο 13 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφασης θεσπίστηκε ο «Μηχανισμός Παρακολούθησης Υπηρεσιών Ύδατος» (ΜΠΥΥ), στα πλαίσια του οποίου καθορίστηκαν τα έντυπα καταγραφής των στοιχείων από τους παρόχους, καθώς και οι δείκτες παρακολούθησης των υπηρεσιών ύδατος (παρατήματα IV και Vτης ΚΥΑ) και δημιουργήθηκε από την πρώην ΕΓΥ και νυν Γεγική Δ/νση Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας μηχανισμός παρακολούθησης και εποπτείας, μέσω πληροφοριακού συστήματος στον ιστοχώρο του Υ.Π.ΕΝ. http://wsm.ypeka.gr.
    Οι εμπλεκόμενοι Φορείς στην υλοποίηση της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος είναι οι Πάροχοι Υπηρεσιών Ύδατος, οι Δ/νσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της Χώρας και η Γενική Δ/νση Υδάτων του ΥΠΕΝ, με υποχρεώσεις που απορρέουν με σαφήνεια από τις διατάξεις .της υπ’ αρ. 135275/2017 Απόφασης
    Παράλληλα στα πλαίσια της 1ης Αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) της Χώρας, που εγκρίθηκαν το Δεκέμβριο του 2017, αφ ενός ολοκληρώθηκε η οικονομική ανάλυση των χρήσεων ύδατος σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής Ποταμού, προσδιορίζοντας μεταξύ άλλων το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου για κάθε χρήση και αφ ετέρου θεσπίστηκαν στο Πρόγραμμα Μέτρων όλων των ΣΔΛΑΠ της Χώρας οριζόντια Βασικά Μέτρα για την υποβοήθηση υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος
    Τα αποτελέσματα της υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα μας ως σήμερα μετά από τις Ετήσιες Εκθέσεις των Δ/νσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, αποτυπώνονται στις αντίστοιχες ετήσιες Εθνικές Εκθέσεις που είναι αναρτημένες στον ισότοπο του ΥΠΕΝ.
    Από τις Εκθέσεις διαπιστώνονται σοβαρά προβλήματα, κυρίως λόγω των ελλείψεων σε πόρους ανθρώπινους και υλικούς των Παρόχων Υπηρεσιών Ύδατος, των Δ/νσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και της Γενικής Δ/νσης Υδάτων του ΥΠΕΝ, σε συνάρτηση με τις αρμοδιότητες που τους έχουν εκχωρηθεί. Ωστόσο αντί να αντιμετωπισθούν, προκαλείται με το προτεινόμενο νομοσχέδιό μια σύγχυση και αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων.
    Επίσης, δεν απουσιάζει από το ισχύον νομικό πλαίσιο η επιβολή κυρώσεων στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος λόγω μη συμμόρφωσης τους (όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση), έχει θεσμοθετηθεί με το άρθρο 14 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751), η οποία δεν έχει ενεργοποιηθεί λόγω μη έκδοσης ως σήμερα, της οριζόμενης από την εν λόγω διάταξη, Απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων, προκειμένου στη συνέχεια οι Δ/νσεις Υδάτων να δύνανται να προβαίνουν σε επιβολή προστίμων λόγω μη συμμόρφωσης.
    Με το παρόν σχέδιο νόμου, αντί να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα:
    1) προστίθεται μια νέα αρμόδια αρχή πέραν της ανώτατης κρατικής Αρχής που είναι το ΥΠΕΝ παρέχοντας της με το άρθρο 11 του Σχεδίου Νόμου, σωρεία αρμοδιοτήτων εκ των οποίων οι περισσότερες αλληλεπικαλύπτονται με αρμοδιότητες που θα συνεχίζει να ασκεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το Υπουργείο Υγείας (πόσιμο νερό) το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων κλπ), το Υπουργείο Εσωτερικών, οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (Δ/νσεις Υδάτων), οι Περιφέρειες (ΟΕΒ, ποιότητα του πόσιμου), οι Δήμοι οι ΔΕΥΑ κλπ. Ειδικότερα όσον αφορά την άσκηση πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα η Γενική Δ/νση Υδάτων του ΥΠΕΝ διατηρεί όλες τις αρμοδιότητές της όπως αυτές απορρέουν από τον Οργανισμό του ΥΠΕΝ [ΠΔ 132/2017 (Α’ 160)] εκτός από την υποπερ. γγ) της περ. γ) της παρ. 3 του άρθρου 55 : «γγ) η παρακολούθηση και εποπτεία: 1. της εφαρμογής των κανόνων διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος σε όλους τους τομείς της χρήσης του, 2. της εφαρμογής της μεθοδολογίας και των κανόνων τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος ανάλογα με τη χρήση τους και 3. της απρόσκοπτης, αξιόπιστης και οικονομικά προσιτής παροχής νερού προς τους χρήστες-καταναλωτές» η οποία καταργείται με το άθρο 24 του παρόντος Σχεδίου Νόμου.
    2) Δεν διευκρινίζεται πώς η προτεινόμενη ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ για την παρακολούθηση και εποπτεία της τιμολογιακής πολιτικής της Χώρας θα χρησιμοποιεί την εμπειρία του ΥΠΕΝ και τον προαναφερόμενο υφιστάμενο μηχανισμό παρακολούθησης υπηρεσιών ύδατος, καθόσον: I) με το άρθρο 3 του παρόντος Σχεδίου Νόμου, μεταφέρονται αυτούσιοι οι ορισμοί της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) ΚΥΑ εκτός από τους όρους ‘’Συνολικό κόστος”, “Ανάκτηση κόστους” και II)Τα έντυπα καταγραφής των στοιχείων από τους παρόχους , καθώς και οι δείκτες παρακολούθησης των υπηρεσιών ύδατος της ΚΥΑ έχουν μεταφερθεί στο άρθρο 25 του παρόντος σχεδίου Νόμου συνιστώντας τα παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ αυτού, βάσει των οποίων ορίζεται με το άρθρο 11 του σχεδίου νόμου να γίνεται η εποπτεία από την Ρυθμιστική Αρχή. Το‘’Συνολικό κόστος” και η“Ανάκτηση κόστους” εμπεριέχονται στους δείκτες που θα χρησιμοποιεί ωστόσο δεν υπάρχουν οι αντίστοιχοι ορισμοί.

    3) Με το άρθρο 12 το παρόν Σχέδιο Νόμου προχωρεί σε ενοποίηση των παρόχων σε μεγαλύτερα σχήματα, όταν:
    i. ήδη πολλοί εκ των παρόχων ύδρευσης ακόμα δυσκολεύονται να διαχειριστούν τη μετάβαση από τα όρια των Καποδιστριακών Δήμων στα όρια των Καλλικρατικών, λόγω και της μορφολογίας της Χώρας μας όπου αναγκαστικά διαχειρίζονται πολλαπλά υδροδοτικά συστήματα.
    ii. με το άρθρο 46 του ν.4456/2017 (ΦΕΚ Α΄24) “Ρυθμίσεις θεμάτων έργων και οργανισμών εγγείων βελτιώσεων”, το άρθρο 66 του ν. 4546/2018 (ΦΕΚ Α΄101) και την υπ’ αρ. 3252/99092/2017 (ΦΕΚ Β΄3452) ΚΥΑ των υπουργών Εσωτερικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ρυθμίζεται σειρά θεμάτων σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο των Έργων και των Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων (ΟΕΒ). Οι κύριες ρυθμίσεις αφορούν στην ανάθεση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων στις Περιφέρειες, τη διευθέτηση θεμάτων σχετικά με τις προσλήψεις προσωπικού στους ΟΕΒ, τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων διοίκησης, λειτουργίας και συντήρησης σε φορείς, τη σύνθεση συμβουλίων, την αναπροσαρμογή του τρόπου είσπραξης οφειλών από τους ΟΕΒ, κ.α. Οι Περιφέρειες μεριμνούν για την ορθή, εύρυθμη και βιώσιμη λειτουργία των ΟΕΒ σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο περί εγγείων βελτιώσεων. Για τη διασφάλιση των παραπάνω, οι Περιφέρειες δύνανται να παρέχουν τεχνική ή διοικητική βοήθεια προς τους ΟΕΒ, προκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα στη λειτουργία των Οργανισμών
    4) με το άρθρο 18 του παρόντος Σχεδίου Νόμου ενεργοποιείται η επιβολή προστίμων στους Παρόχους Υπηρεσιών Ύδατος
    5) σύμφωνα με το άρθρο 21 του παρόντος Σχεδίου Νόμου, η Ρυθμιστική Αρχή, με τη στελέχωση της με τρεις (3) μόλις θέσεις για να διαχειριστούν τις νέες αρμοδιότητες για όλη τη Χώρα, για την υποστήριξη του έργου του κλάδου υδάτων, αριθμός ανεπαρκής ακόμη και για κάθε περιφερειακή Διεύθυνση υδάτων.

    Από την ανάγνωση του νομοσχεδίου προκύπτει μια σειρά ερωτήματα:

    • Δημιουργείται σημαντική αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων. Τελικά τι ακριβώς θα κάνει το ΥΠΕΝ και τι η Ρυθμιστική Αρχή;
    • Η τεχνογνωσία που έχει σήμερα το ΥΠΕΝ στο τομέα κοστολόγησης-τιμολόγησης δεν θα πρέπει να αξιοποιηθεί και να μεταφερθεί, (με το αντίστοιχο έμπειρο προσωπικό) στη ΡΑΑΕΥ;
    • Αντίστοιχα η τεχνογνωσία των στελεχών του υπ. Υποδομών ως προς την ΕΥΔΑΠ (και την ΕΥΑΘ) δεν θα πρέπει να μεταφερθεί, (με το αντίστοιχο προσωπικό) στο ΥΠΕΝ;
    • Το σύνολο των ιδιωτικών υδρογεωτρήσεων πως θα αντιμετωπιστεί;

    Επίσης συμπεραίνεται ότι κατά τη σύνταξη του νομοσχεδίου δεν έχει ληφθεί υπόψη ούτε η οδηγία πλαίσιο 2000/60/ΕΚ, ούτε η εθνική νομοθεσία σχετικά με την ύδρευση και αποχέτευση, ούτε το γεγονός ότι οι υπηρεσίες ύδρευσης, αποχέτευσης σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΣΤΕ (194/1904/2014, 190/2022, 191/2022) παραμένουν δημόσιες σε όλη τη χώρα και δεν επιτρέπεται η ιδιωτικοποίηση τους, καθώς δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, και ΔΕΥΑ. Με την ένταξή τους όμως στην ΡΑΑΕΥ παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το σύνταγμα επιβάλλει.

    Αλλά και στο ίδιο το κείμεονο του νομοσχεδίου υπάρχουν αντιφάσεις και αντικρουόμενες διατάξεις και ασάφειες όπως:

    • Αρθρ. 1 (ύδρευση), έρχεται σε αντίθεση με τις σχετικές αναφορές στα άλλα άρθρα (πχ 2 και παράρτημα ΙΙ), περιλαμβάνεται η άρδευση και γενικά όλοι οι πάροχοι ή όχι;
    • Αρθρ 11 4α, ποιοι είναι και που ορίζονται οι γενικοί κανόνες και οι αρχές διαχείρισης των υπηρεσιών Ύδατος;
    • Αρθρ 11στ, Τι είναι και τι περιλαμβάνουν τα επιχειρησιακά σχέδια; Έχουν σχέση με τις εκθέσεις προγραμματισμού της παρ. 3 του αρθ.35;
    • Αρθρ. 31 παρ 1α, Τι περιλαμβάνουν οι ετήσιες εκθέσεις της Γενικής Δ/νσης Υδάτων; Με το Άρθρο 36 καταργείται η παρ. 1β του αρθ. 4 του Ν.3199/2003 που προβλέπει την σύνταξη των εν λόγω Εκθέσεων από τη ΓΔ Υδάτων.

    Τέλος ο Σύλλογος Ελλήνων Γεωλόγων θεωρεί ότι το διάστημα που δόθηκε για τη διαβούλευση ενός τόσο σημαντικού νομοσχεδίου που επηρεάζει τη διαχείριση ενός προστατευμένου από το σύνταγμα αγαθού όπως είναι το νερό είναι πολύ σύντομο, καθώς μάλιστα η λήξη της διαβούλευσης βρίσκεται μέσα σε τριήμερο αργίας.

    Ο ΣΕΓ θα επανέλθει με αναλυτικό υπόμνημα προς τους αρμόδιους υπουργούς και τη Βουλή για όλα τα θέματα (εκτός από τα ύδατα και τα απόβλητα και την ενέργεια) που αναφέρεται το νομοσχέδιο

  • 27 Φεβρουαρίου 2023, 15:01 | ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΒΕΡΙΝΗ

    Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.

  • 27 Φεβρουαρίου 2023, 15:15 | ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

    Μετά την «επιτυχή» πορεία της ΡΑΕ στο Ελληνικό προσκήνιο, υπό την τρέχουσα προεδρεία αυτής, κατάφερε τα εξής:

    α. Την αδικαιολόγητη επιβολή (αλλά και κατάργηση) της ρήτρας ηλεκτρικής ενέργειας.
    β. Την αδικαιολόγητη εισαγωγή φυσικού αερίου αντί της χρήσης λιγνιτικών αποθεμάτων.
    γ. Την αδικαιολογητη δημιουργία και συμμετοχή της Ελλάδας στο ελληνικό και ευρωπαικό χρηματιστήριο ενέργειας.
    δ. Τις αδικαιολόγητα υψηλές τιμές χονδρικής ηλεκτρικής ενέργειας (με σύγχρονο υψηλό ποσοστό εγκατεστημένων ΑΠΕ).
    ε. Τις επίσης αδικαιολόγητα υψηλές τιμές φυσικού αερίου.
    στ. Το αδικαιολόγητο κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων ΔΕΗ.
    ζ. Την αδικαιολόγητη απώλεια θέσεων εργασίας κλάδου ενέργειας.
    η. Την αδικαιολόγητη οικονομική ζημία Ελλάδας με χρήματα τα οποία διαφεύγουν στο εξωτερικό.
    θ. Την αδικαιολόγητη απολιγνιτοποίηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας όταν όλες οι υπόλοιπες χώρες μεταθέτουν την μετάβαση στο μέλλον.
    ι. Την αδικαιολόγητη κυβερνητική επιδότηση ενέργειας, για να μην «ξεσηκωθούν» οι καταναλωτές, με παράλληλη διατήρηση των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας στα ύψη, ενώ το κράτος αφαιμάσσεται από παρόχους και προμηθευτές ενέργειας εσωτερικού και εξωτερικού μέσω μηχανισμών συγκράτησης τιμών.

    Κατά την άποψη του γράφοντα λοιπόν, ο πραγματικός σκοπός του νομοσχεδίου έχει θεραπευτική και προληπτική διάσταση.

    Σε ότι αφορά το θεραπευτικό σκέλος, αυτό αφορά την τρίμηνη εώς εξάμηνη [*1] προθεσμία απάντησης της τρέχουσας προεδρείας της ΡΑΕ, σε ερωτήματα τα οποία της τέθηκαν εγγράφως στις 07/02/2023, με αριθμούς πρωτοκόλλου Ι-345050 εώς και Ι-345093, στα οποία ερωτάται για όλα τα παραπάνω.

    [*1] «Επί της κατατεθειμένης καταγγελίας, η ΡΑΕ αποφασίζει εντός προθεσμίας ΤΡΙΩΝ (3) ΜΗΝΩΝ. Η προθεσμία αυτή μπορεί να παρατείνεται για ΤΡΕΙΣ (3) ΑΚΟΜΑ ΜΗΝΕΣ με αιτιολογημένη πράξη της ΡΑΕ, η οποία εκδίδεται πριν λήξει η αρχική προθεσμία, εφόσον η παράταση είναι αναγκαία για τη συγκέντρωση πληροφοριών που απαιτούνται για τη λήψη της σχετικής απόφασης. Περαιτέρω παράταση της προθεσμίας επιτρέπεται μόνο κατόπιν συναίνεσης του προσώπου που υπέβαλε την καταγγελία».
    (URL: https://www.gov.gr/sdg/consumer-rights/connection-to-utilities/electricity/complaints)

    …Ενώ σε ότι αφορά το προληπτικό σκέλος του νομοσχεδίου, (*****γράφημα για τον γράφοντα) χαρακτηρίζεται ως «ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΣΤΟ ΣΑΚΙ» με την σφραγίδα του ΥΠΕΝ και επιτυγχάνει τα εξής:

    1. Μέσω ασαφούς και αόριστων μόνο αναφορών στους όρους «εποπτεία» / «ρύθμιση» / «διαχείριση», αποδεσμεύει την νέα υπεραρχή ΡΑΑΕΥ από:

    1.1 Σύννομη συμπεριφορά.
    1.2 Χρηστή διαχείριση.
    1.3 Συνάφεια ηθικών κανόνων.
    1.4 Επιστημονική μεθοδολογία.
    1.5 Ορθολογική μεθοδολογία.
    1.6 Χρήση κοινής λογικής.
    1.7 Χρήση οποιασδήποτε λογικής.

    Ενώ αυτά τα οποία δεσμεύει χωρίς αμφισβήτηση είναι:

    Οι εξουσίες (τις λέει αρμοδιότητες) της ΡΑΑΕΥ.
    Τα νέα αντικείμενα της ΡΑΑΕΥ.
    Τα δικαιώματα της ΡΑΑΕΥ.

    2. Παράλληλα «πουλάει τρέλα», με σκοπό την παραπλάνηση της κοινής γνώμης, ότι και καλά, ο πρόεδρος της ΡΑΕ καρατομείται και από πρόεδρος γίνεται αντιπρόεδρος της νέας αρχής, κατ’ εκτίμηση του γράφοντα, επειδή α. δεν μπορεί το ΥΠΕΝ να αρνηθεί το αρνητικό κλίμα λόγω του προαναφερθέντως ξεζουμίσματος του πληθυσμού μέσω των πεπραγμένων της ΡΑΕ (βλ. προαναφερθέντα σημεία α~ι παρόντος σχολίου) και επειδή β. το λαικό αίσθημα πρέπει να ικανοποιηθεί, έστω και με μια «φιέστα» υποβάθμισης.

    3. Επίσης, εξασφαλίζει ότι η νέα υπεραρχή (ΡΑΑΕΥ) θα πληρώνεται από τους παρόχους, γιατί η ΡΑΑΕΥ για εκείνους ιδρύεται [προστασία συμφερόντων παρόχων] και όχι για τους καταναλωτές. Εξασφαλίζεται δηλαδή η οικονομική ανεξαρτησία από το δημόσιο συμφέρον.

    4. Συγχρόνως, η οικονομική συντήρηση της νέας υπεραρχής (ΡΑΑΕΥ) πραγματοποιείται μέσω χρημάτων τα οποία ο συντάκτης του παρόντος νομοσχεδίου βαφτίζει «τέλη» τα οποία αποδεικνύουν την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΡΧΗΣ ΕΚ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ από τους παρόχους για τα συμφέροντα των οποίων και λειτουργεί.

    Εξασφαλίζεται δηλαδή η άμεση οικονομική ανεξαρτησία ενός δημόσιου οργάνου από το δημόσιο (καταναλωτές), ενώ παράλληλα (καταναγκαστικά) χρηματοδοτείται από τους παρόχους των διαφόρων υπηρεσιών / αγαθών / πόρων τους οποίους αυτό ρυθμίζει (έμμεση οικονομική εξάρτηση απο τους καταναλωτές). Magnifique!

    5. Θεμελιώδες συμφέρον των παρόχων είναι η πληθυσμιακή οικονομική λεηλασία, το αποτέλεσμα της οποίας είναι το ευμεγέθες πλιάτσικο και η αντίστοιχου μεγέθους πληθυσμιακή οργή, η οποία πρέπει να εκτραπεί από το κατώφλι του κάθε πάροχου σε μια άλλη, δήθεν ανεξάρτητη αρχή, η οποία στην προκειμένη περίπτωση θα λέγεται ΡΑΑΕΥ.

    6. Με δεδομένο ότι ο βασικός λόγος ύπαρξης της νέας υπεραρχής είναι, να γίνεται ο «ανεξάρτητος / ουδέτερος» στόχος της προαναφερθείσας πληθυσμιακής οργής (αποσύνδεση με τον θύτη), ο «νομοθέτης» θεσμοθετεί την εξέταση των καταγγελιών των καταναλωτών (όπως περιγράφεται στο άρθρο 13 του παρόντος) κατά των παρόχων, κυρίως επειδή δεν υπάρχει πιθανότητα οι καταναλωτές να μην διαμαρτυρηθούν, όταν μέσω φουσκωμένων λογαριασμών καταναγκαστούν να κόψουν βασικά είδη επιβίωσης.

    Με αυτές τις δύο αράδες (ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΔΥΟ ΓΡΑΜΜΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥΣ) του άρθρου 13, εξαντλούνται από τον «νομοθέτη» τα μέτρα προστασίας των καταναλωτών, οι οποίοι «ΖΗΣΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΧΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ».

    7. Έχοντας εκτραπεί η πληθυσμιακή οργή από τους παρόχους προς την δήθεν ανεξάρτητη αρχή (ΡΑΑΕΥ), τα λειτουργικά έξοδα γραμματειακής υποστήριξης αυτών [των παρόχων] θα μειωθούν, ενώ παράλληλα θα αυξηθούν οι ανάγκες γραμματειακής υποστήριξης της νέας υπεραρχής, όπως και περιγράφεται στο άρθρο 21 του παρόντος.

    Αυτό μειώνει λίγο το κοστολόγιο των παρόχων (με παράλληλη αύξηση κερδών φυσικά) καθώς αυξάνεται η εκμετάλλευση του προσωπικού το οποίο απασχολείται κεντρικά πλέον, στην νέα υπεραρχή (ΡΑΑΕΥ) με το αντικείμενο της γραμματειακής υποστήριξης, αντί διάσπαρτα και άναρχα ανά πάροχο.

    8. Επειδή όμως όλα αυτά δεν επαρκούν και επειδή υπάρχει ακόμα ένα τέχνασμα πληθυσμιακής αφαίμαξης (χειραγώγηση αγορών) στο οποίο μπορούν να καταφύγουν οι πάροχοι, μέσω της νέας υπεραρχής θα αποκτήσουν πρόσβαση σε πλήθος δεδομένων τα οποία θα συλλέγει για αυτούς η ΡΑΑΕΥ. Αυτό θεσμοθετείται από τον «νομοθέτη» [τους] στο άρθρο 15 του παρόντος.

    Με την συλλογή δεδομένων, οι πάροχοι αποκτούν πρόσβαση στις τάσεις του πληθυσμού και έχοντας γνώση αυτών, προβλέπουν και προλαμβάνουν απώλειες εσόδων, ενώ παράλληλα ο πληθυσμός διαπιστώνει την «αδυναμία διαφυγής» και κυριεύεται από απελπισία επειδή «όπου και να πάει, οι χρεώσεις είναι οι ίδιες».

    9. Και επειδή, η σωστή χειραγώγηση αγοράς, γίνεται μέσω «νομοθετικού έργου», όπου οι ανυποψίαστοι πολίτες υπακούουν στην όποια ******* βγαίνει από το εκάστοτε υπουργείο, το άρθρο 16 του παρόντος φροντίζει η υπεραρχή (ΡΑΑΕΥ) να μπορεί να πραγματοποιεί «νομοπαρασκευαστικό έργο» ενώ παράλληλα ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ με το ΥΠΕΝ, ώστε στην αναζήτηση του δίκαιου, ο καταναλωτής να παίζεται «ρόϊδο» ανάμεσα στο ΥΠΕΝ και την ΡΑΑΕΥ.

    10. Και αν κάποιοι καταναλωτές αποφασίσουν να διαμαρτυρηθούν ή – Θεός φυλάξει – να διεκδικήσουν το δίκιο τους, το παρόν νομοσχέδιο φροντίζει ο έλεγχος της νέας υπεραρχής (ΡΑΑΕΥ) να γίνεται ΜΟΝΟ από κοινοβουλευτικά και δικαστικά όργανα γιατί η Ελλάδα ως γνωστό, είναι ευνομούμενο κράτος (εκτός και αν είσαι εργαζόμενος και φορολογούμενος πολίτης αυτής).

    Αυτό, το νιώθουν στο πετσί τους όλοι οι Έλληνες και Ελληνίδες, πλην μιας μικρής μειοψηφίας η οποία ζει (για λίγο ακόμα) σε παράλληλο σύμπαν.

    Με απλά Ελληνικά, απαιτείται από τον εκάστοτε καταναλωτή, να χρηματοδοτήσει δικαστικό αγώνα κατά του προσωπικού της αρχής (συνηθέστερα τον πρόεδρο αυτής), προκειμένου να επιτύχει οποιονδήποτε έλεγχο… Εκτός και αν τρέφει ελπίδες κινητοποίησης των κοινοβουλευτικών και δικαστικών οργάνων.

    Άλλους στόχους τους οποίους ικανοποιεί το παρόν νομοσχέδιο:

    11. Προφυλάσσει τον/τους συντάκτη/ες αυτού από οποιαδήποτε κύρωση / κριτική / επίπτωση, καθώς φροντίζει να μην αναφέρει τα ονοματεπώνυμα τους.

    Άλλους στόχους τους οποίους ικανοποιεί η δήθεν διαβούλευση του παρόντος νομοσχεδίου:

    12. Η δήθεν διαβούλευση η οποία γίνεται εδώ, είναι κίβδηλη εκ σχεδιασμού για τους παρακάτω λόγους:

    12.1 Ενώ απαιτεί το ονοματεπώνυμο σας, προκειμένου να πείτε την άποψη σας, δεν απαγορεύει στους φορείς του αντίλογου (τρολάκια γνωστών οικονομικών συμφερόντων) να λένε την δική τους με αόριστα ονόματα ΝΠΔΔ, μικρά ονόματα χωρίς επώνυμο κλπ.

    Με άλλα λόγια, οι διαχειριστές έχουν το δικαίωμα άρνησης ανάρτησης σχολίων που υπογράφονται π.χ. με τα αρχικά κάποιου (π.χ. Φ.Ν.) ,ενώ παράλληλα μπορούν να δικαιολογήσουν την ανάρτηση σχολίων από «πληρωμένα τρολάκια» τα οποία θα υπογράψουν με όνομα ενός ΝΠΔΔ ή κάποιο άλλο ασαφές / ανύπαρκτο / αόριστο όνομα επειδή δεν τους αρέσει η επωνυμία, λόγω εκφραζόμενων θέσεων.

    Το συγκεκριμένο μέτρο επιτρέπει την στοχοποίηση πολιτών οι οποίοι θα χρησιμοποιήσουν το πραγματικό ονοματεπώνυμο τους, ενώ παράλληλα – λόγω αδυναμίας ελέγχων εκ μέρους των συμμετεχόντων – οι απόψεις αυτών θάβονται κάτω από σχόλια πληρωμένων ανώνυμων τρολ τα οποία κάνουν χρήση ψευδών ονομάτων στην καλύτερη των περιπτώσεων και ψευδονύμων στην χειρότερη.

    12.2 Την ίδια κάλυψη ανωνυμίας παρέχει και στους διαχειριστές της διαβούλευσης, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την λογοκρισία και παραμένουν αφανείς προκειμένου κανείς να μην τους ζητήσει αιτιολόγηση των πράξεων τους.

    12.3 Έχοντας εξασφαλίσει την ανωνυμία των διαχειριστών, δεν αναρτά το σύνολο των σχολίων καθώς ότι δεν συμφέρει μια συγκεκριμένη λογική κατεύθυνση (ιδεολογική γραμμή) λογοκρίνεται.

    12.4 Ούτε και δεσμεύονται σε πραγματικά αίτια για την ασκούμενη λογοκρισία, αφ’ ενός επειδή δεν θέλουν να δίνουν λογαριασμό και αφ’ ετέρου για να μπορούν να παρακάμπτουν τους όρους χρήσης τους οποίους οι ίδιοι διατυπώνουν.

    12.5 Ούτε και παραδίδουν αποδεικτικό λήψης ενός μηνύματος (το οποίο θα χρησίμευε ως απόδειξη ασκούμενης λογοκρισίας).

    12.6 Επίσης, επιβεβαιώνεται μόνο η ανάρτηση σχολίων που δεν λογοκρίνονται [χωρίς άμεση δεσμευτική αναφορά στο ίδιο το σχόλιο προκειμένου να μπορούν να αποποιηθούν τις ευθύνες αυτών εάν ερωτηθούν].

    Άλλα χρησιμοποιούμενα τεχνάσματα της δήθεν κυβερνητικής διαβούλευσης είναι:

    12.7 Διαβουλεύσεις οι οποίες ΔΕΝ διενεργούνται στο opengov.gr, αλλά στις ιστοσελίδες οικείων υπουργείων σε σημεία του ιστότοπου ενδεχομένως προσβάσιμα μόνο αν κάποιος γνωρίζει το URL.

    12.8 Mηδενική πληροφόρηση του κοινού σχετικά με τις διαβουλεύσεις.

    12.9 «Στρατηγική» επιλογή των ημερομηνιών διαβούλευσης (κυρίως σε περιόδους γιορτών, τριήμερα, τετραήμερα, εθνικές αργίες κλπ).

    12.10 Την κατάπτυστη διάρκεια των μόλις δέκα ημερών διαβούλευσης (ή οποία πλέον έχει κατέβει σε ΜΟΛΙΣ ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ! για την διαβούλευση «Διατάξεις για την ανάπτυξη, τις υποδομές και τη στήριξη της επιχειρηματικότητας και του τουρισμού») [*2], όπου ενδέχεται να μην προλάβει να μάθει κανείς καν την ύπαρξη της ώστε να προλάβει να συμμετάσχει.

    [*2] (URL: http://www.opengov.gr/yme/?p=5204) 26/02/2023~01/03/2023

    Μέσω όλων των παραπάνω (12.1 ~ 12.10), ο αναγνώστης:

    α. Φορτώνεται με συνενοχή που δεν ξημεροβραδιάζεται στο opengov.gr, να βλέπει τι περνάνε νύχτα / μέρα / αργίες / γιορτές τα κυβερνητικά «όργανα».

    β. Εκχωρεί εμμέσως πλην σαφώς την συναίνεση αυτού μέσω καταναγκασμού σιωπής.

    γ. Χάνει το δικαίωμα διαμαρτυρίας σε μελλοντική χειραγώγηση / υφαρπαγή / ληστεία μιας και δεν [έμαθε ότι / πρόλαβε να] διαμαρτυρήθηκε, με δεδομένο ότι με κανέναν τρόπο δεν ειδοποιήθηκε για αυτό [*3].

    [*3] Δεν είναι δα ότι έχουν το email, ταχυδρομική διεύθυνση, κινητό και σταθερό τηλέφωνο του αναγνώστη για να τον ειδοποιήσουν, π.χ. όπως όταν οφείλει πληρωμές φόρων.

    Τελικώς το μόνο το οποίο είναι επιθυμητό από τους αναγνώστες, είναι την συναίνεση αυτών στο παρόν *****γράφημα και να πληρώνουν λογαριασμούς για να εισπράττει μισθούς το προσωπικό της νέας υπεραρχής.

    Οι αναγνώστες μπορούν να αντιγράψουν και να επικολλήσουν το παρόν όσες φορές και όπου εκείνοι επιθυμούν (αν το σχόλιο δεν λογοκριθεί όπως τα προηγούμενα).

    ΣΗΜ: Μην χρησιμοποιείται το κουμπί «μόνιμος σύνδεσμος» για την διάδοση του παρόντος, καθώς οδηγεί σε κείμενο το οποίο σκοπίμως στερείται παραγραφοποίησης για να καταστεί δυσανάγνωστο.

    Αντί αυτού να δίνετε URL από τον browser με παράλληλη περιγραφή πλοήγησης (4η ή 5η σελίδα σχολίων, «ΜΕΡΟΣ Α’ Εισαγωγικές διατάξεις Άρθρο 1 Σκοπός», Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων)

    Μήνυμα για τους διαχειριστές σχολίων και τα τρολάκια: Έχετε καμιά κατοστή μηνύματα ακόμα για να δημιουργήσετε διαφορά «δύο σελίδων από το παρόν μήνυμα» προκειμένου εκείνο να «θαφτεί». Ας αρχίσει η επικόλληση!!!

    Καλή σαρακοστή σε όλους.

  • 27 Φεβρουαρίου 2023, 14:26 | Μαγδαληνή Αθανασιάδου

    Για τέτοιες αποφάσεις θα πρεπει να διενεργείται δημοψήφισμα

    Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).

    Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !

    Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;

    Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !

    Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;

    Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.

    Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.

    Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;

    Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.

  • 27 Φεβρουαρίου 2023, 14:03 | ΛΥΚΟΥΡΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

    Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).

    Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !

    Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;

    Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !

    Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;

    Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.

    Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.

    Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;

    Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.

  • 27 Φεβρουαρίου 2023, 13:50 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    Για τέτοιες αποφάσεις θα πρεπει να διενεργείται δημοψήφισμα

    Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).

    Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !

    Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;

    Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !

    Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;

    Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.

    Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.

    Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;

    Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.

  • 27 Φεβρουαρίου 2023, 13:36 | Κατερίνα Χριστοδύλου

    Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
    Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
    Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
    Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού. Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;

  • 27 Φεβρουαρίου 2023, 13:27 | ΣΑΡΑΠΤΣΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).

  • 27 Φεβρουαρίου 2023, 13:08 | Elisavet

    Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).

    Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !

    Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;

    Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !

    Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;

    Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.

    Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.

    Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;

    Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.

  • 27 Φεβρουαρίου 2023, 13:08 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΑΡΗΒΑΛΑΣΗΣ

    Με το παρόν νομοσχέδιο επιδιώκεται η υπαγωγή των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στον έλεγχο ρυθμιστικής αρχής. Οι ρυθμιστικές, όμως, αρχές έχουν ρόλο και λόγο ύπαρξης σε μία απελευθερωμένη αγορά με ιδιωτικές εταιρείες, ώστε να τη ρυθμίζουν (ή να προσπαθούν να τη ρυθμίσουν, ενίοτε όχι επιτυχώς, βλ. ενέργεια) υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Όμως, όπως έχει ήδη αποφανθεί η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ήδη από το 2014 (βλ. ΟλΣτΕ 1906/2014 και ακολούθως ΟλΣτΕ 190, 191/2022), οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης δύνανται εκ του Συντάγματος να παρέχονται μόνο από νομικά πρόσωπα που ελέγχονται από το Δημόσιο τουλάχιστον κατά την πλειοψηφία του μετοχικού τους κεφαλαίου. Εν προκειμένω, δηλ., με απλά λόγια, ο τομέας των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης απαγορεύεται εκ του Συντάγματος (και ευλόγως προς προστασία ενός δημόσιου αγαθού ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των ανθρώπων) να «απελευθερωθεί» και «ιδιωτικοποιηθεί» παραδιδόδεμενος (και αυτός) στους αδυσώπητους κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Και ναι μεν μπορεί και αυτός ο νόμος (εφόσον ψηφιστεί) να καταπέσει ως αντισυνταγματικός στο ΣτΕ, καλόπιστα, όμως, ο πολίτης προβληματίζεται: γιατί η Κυβέρνηση (α) αντί να κατανοήσει τις κρίσεις των συνεχών αποφάσεων του ΣτΕ περί της αναγκαιότητας της δημόσιας διαχείρισης του νερού, (β) αντί να μάθει από τις ανεπιτυχείς ή καταστροφικές προσπάθειες ολίγων κρατών ή δήμων, σε διεθνές επίπεδο, να «απελευθερώσουν» την «αγορά» νερού και (γ) αντί να διδαχτεί από τη σκανδαλώδη, σε βάρος των πολιτών, εμπειρία της «απελευθέρωσης» της αγοράς ενέργειας, επιμένει να κινείται προς την κατεύθυνση «να κάνει και το νερό σαν το ρεύμα».