- Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας - http://www.opengov.gr/minenv -

YA2 – Άρθρο 2 Ορισμοί

1. Οι ορισμοί που αναφέρονται στην παρούσα απόφαση έχουν το περιεχόμενο και την έννοια που τους αποδίδεται στο άρθρο 3 του ν. 3855/2010.

2. Ειδικότερα για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης, ισχύουν επιπλέον οι ακόλουθοι ορισμοί:

α) Υπολογισμοί «από την κορυφή προς τα κάτω»: είναι η μέθοδος υπολογισμού με την οποία υπολογίζεται η εξοικονόμηση ενέργειας χρησιμοποιώντας συγκεντρωτικά αποτε¬λέ¬σματα εξοικονόμησης ενέργειας στους τομείς τελικής κατανάλωσης. Κατά τον υπο¬λογισμό λαμβά¬νονται υπόψη τα ετήσια δεδομένα εξωγενών παραγόντων, όπως οι βαθμοημέρες θέρμανσης/ψύξης, οι διαρθρωτικές αλλαγές στους τομείς οικονομικής δραστηριότητας κ.λ.π., προκειμένου να αξιολογηθεί με ικανοποιητικό τρόπο το με¬γεθος βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης συνολικά.

β) Υπολογισμοί «από τη βάση στην κορυφή»: είναι η μέθοδος υπολογισμού με την οποία υπο¬λογίζεται η εξοικονόμηση ενέργειας που προκύπτει από την εφαρμογή ενός συγκεκριμένου μέτρου βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και μετράται σε μονάδες ενέργειας (π.χ. κιλοβατώρες (kWh) ή τζάουλ (J)) ή σε Τόννους Ισοδύναμου Πετρε¬λαίου (toe, ΤΙΠ). Η συνολική εξοικονόμηση ενέργειας υπολογίζεται από το άθροισμα των επιμέρους ποσών εξοικονόμησης ενέργειας, τα οποία προκύπτουν από την εφαρ¬μογή των μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στην τελική κατανάλωση.

γ) Βαθμοημέρες θέρμανσης/ψύξης: είναι το μέγεθος το οποίο χρησιμοποιείται για να καθο¬ρίσει τις ανάγκες σε θέρμανση/ ψύξη στους εσωτερικούς χώρους ενός κτιρίου. Ως θερμοκρασία βάσης στην Ελλάδα για τους εσωτερικούς χώρους ενός κτιρίου θεω¬ρούνται οι 18οC (βαθμοί Κελσίου) για την περίοδο θέρμανσης και οι 26οC (βαθμοί Κελ¬σίου) για την περίοδο ψύξης.

δ) Δείκτης ειδικής κατανάλωσης ενέργειας: είναι ο δείκτης που εκφράζει την κατά¬να¬λωση ενέργειας ανά συγκεκριμένο μέγεθος (π.χ. τ.μ., χλμ., χλγ.) ανάλογα με τον τομέα τελικής χρήσης.

ε) Δείκτης ενεργειακής απόδοσης: Είναι ο σταθμισμένος δείκτης της ειδικής κατανά¬λω¬σης στην τελική χρήση υπολογίζοντας το ποσοστό συμμετοχής του κάθε υποτομέα στην συνολική κατανάλωση με τη χρήση συντελεστών βαρύτητας.