Το παρόν Πλαίσιο παρέχει κατευθύνσεις για τη χωροθέτηση σε εθνικό επίπεδο:
1) της θαλάσσιας υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας,
2) των υδατοκαλλιεργειών εσωτερικών γλυκέων υδάτων (λίμνες, ποτάμια, πηγές κλπ)
3) της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας σε φυσικά υφάλμυρα οικοσυστήματα (λιμνοθάλασσες, και λοιποί υδάτινοι σχηματισμοί, κ.α.)
1. Χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας
Οι μονάδες θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας αναπτύσσονται σε επιλεγμένες ευρύτερες θαλάσσιες περιοχές, οι οποίες κρίνονται κατάλληλες για τη χωροθέτηση υδατοκαλλιεργητικών μονάδων (ΠΑΥ) και μέσα στις οποίες προσδιορίζονται ζώνες, είτε οργανωμένες με φορέα διαχείρισης (ΠΟΑΥ), είτε με μορφή άτυπων συγκεντρώσεων (ΠΑΣΜ). Μεμονωμένες χωροθετήσεις εντός ΠΑΥ είναι δυνατές σύμφωνα με τους όρους και περιορισμούς που τίθενται παρακάτω.
Αναλυτικότερα:
α. Χωροθέτηση εντός των Π.Α.Υ., γίνεται είτε σε Π.Ο.Α.Υ., είτε σε περιοχές άτυπων συγκεντρώσεων (Π.Α.Σ.Μ.), ενώ διατηρούνται οι μεμονωμένες χωροθετήσεις στις ΠΑΥ κατηγορίας Ε. Ειδικότερα:
– σε οργανωμένους υποδοχείς, υπό τη μορφή Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.), με την έννοια των Περιοχών Οργανωμένων Παραγωγικών Δραστηριοτήτων (Π.Ο.Α.Π.Δ.) του άρθρου 10 του Ν.2742/1999, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει. Η συνολική μισθωμένη έκταση εγκατάστασης των μονάδων, για το σύνολο των εκτρεφόμενων ειδών, είναι κατ’ ελάχιστο 100 στρέμματα.
– σε Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (Π.Α.Σ.Μ.). Η συνολική μισθωμένη έκταση των μονάδων για το σύνολο των εκτρεφόμενων ειδών είναι κατ’ ανώτατο όριο 100 στρέμματα και η μέγιστη απόσταση μεταξύ τους είναι ένα ναυτικό μίλι, μετρούμενο σε ευθεία. ΟΙ Π.Α.Σ.Μ. αποτελούν μεταβατική κατάσταση πριν τη θεσμοθέτηση Π.Ο.Α.Υ, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην ενότητα ΙΙ του παρόντος άρθρου.
Προκειμένου για οστρακοκαλλιέργειες η ανωτέρω απόσταση μειώνεται κατά 50%.
– μεμονωμένα.
Η διατήρηση σημειακών μονάδων επιτρέπεται σε περιοχές με ειδικά χαρακτηριστικά που, αν και ευνοούν την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών δεν επιτρέπουν τη δημιουργία συγκεντρώσεων και οργανωμένων ζωνών. Οι περιοχές αυτές ομαδοποιούνται στις ΠΑΥ κατηγορίας Ε, όπου διατηρείται η χωροθέτηση υφιστάμενων μεμονωμένων μονάδων, ανεξάρτητα από το αν πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 (ορισμός).
β. Μεμονωμένη Χωροθέτηση
Μεμονωμένη χωροθέτηση νέων υδατοκαλλιεργητικών μονάδων εντός ή εκτός ΠΑΥ είναι κατ’ εξαίρεση δυνατή στις εξής περιπτώσεις:
– Πειραματικές μονάδες με ειδικές απαιτήσεις (βυθού, λειτουργικών αναγκών λόγω εκτρεφόμενου είδους κλπ)
– Συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων ή μονάδων εστίασης ή καταδυτικών πάρκων με μικρής δυναμικότητας μονάδες υδατοκαλλιέργειας στο πλαίσιο αγροτουριστικής δραστηριότητας, ως καινοτόμας μορφής εναλλακτικού τουρισμού, κατά προτεραιότητα στις περιοχές της χώρας με εσωτερικά ύδατα (λίμνες, ποτάμια κ.λ.π.). Προϋπόθεση στην περίπτωση αυτή είναι η λειτουργία των επιχειρήσεων από το ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η εξασφάλιση συμφωνίας μεταξύ διαφορετικών επιχειρήσεων.
– Σε βραχονησίδες που βρίσκονται δυσπρόσιτες, παραμεθόριες, μικρές νησιωτικές περιοχές, με την προϋπόθεση να μπορούν να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις για την υγιεινή και ασφάλεια των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας.
I) Καθορισμός Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας (Π.Α.Υ.)
Η θαλάσσια υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα αναπτύσσεται σε ευρύτερες θαλάσσιες περιοχές που συγκροτούν ενιαίους χώρους με κοινά χαρακτηριστικά, αναφερόμενες εφεξής ως Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας (Π.Α.Υ.), οι οποίες υποδεικνύουν την καταλληλότητα των περιοχών για την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών. Από χωροταξική άποψη αποτελούν ευρύτερες περιοχές αναζήτησης θέσεων για υποδοχείς (ΠΟΑΥ ή ΠΑΣΜ) και διατήρησης μεμονωμένων μονάδων.
Οι Π.Α.Υ. που εμφανίζονται στον πίνακα 1 και αποτυπώνονται στο χάρτη «Κατευθύνσεων Χωρικής Οργάνωσης των Υδατοκαλλιεργειών», έχουν επιλεγεί μετά από αξιολόγηση χωροταξικών, περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών παραμέτρων που έχουν προκύψει από:
α) το Στρατηγικό Πλαίσιο Κατευθύνσεων για την Ανάπτυξη των θαλάσσιων Υδατοκαλλιεργειών στην Ελλάδα που εκπονήθηκε τον Δεκέμβριο του 2000 για λογαριασμό της Δ/νσης Χωροταξίας του ΥΠΕΧΩΔΕ.
β) τις μελέτες ΠΟΑΥ που έχουν εκπονηθεί στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αλιεία» 2000-2006»
γ) την πλούσια εμπειρική γνώση και τις δεξιότητες των ήδη λειτουργουσών και βιώσιμων μονάδων, μέσω της οποίας επιβεβαιώνεται η καταλληλότητα για την άσκηση της δραστηριότητας συγκεκριμένων περιοχών
δ) τη χρησιμοποίηση/αξιολόγηση των παρακάτω κριτηρίων, όπως αναλυτικά εμφανίζεται στους πίνακες του Παραρτήματος Ι.:
α. Χαρακτηριστικά περιβαλλοντικού χαρακτήρα
– Γεωμορφολογία της περιοχής
– Φυσικο-χημικά και βιολογικά χαρακτηριστικά των υδάτων
– Ρυθμός ανανέωσης των θαλάσσιων μαζών – ρεύματα
– Κυματικό κλίμα
– Οικολογική ποιότητα υδάτων
– Καθεστώς προστασίας
β. Χαρακτηριστικά χωροταξικού χαρακτήρα
– παρουσία ανταγωνιστικών με τις υδατοκαλλιέργειες χρήσεων
– παρουσία ασύμβατων χρήσεων
– περιοχές ειδικού αρχαιολογικού ενδιαφέροντος
– ύπαρξη οικισμών
– προσβασιμότητα στα εθνικά αστικά κέντρα (πόλοι κατανάλωσης – εμπορικοί λιμένες)
– προσβασιμότητα σε χερσαίες εκτάσεις
γ. Χαρακτηριστικά αναπτυξιακού χαρακτήρα (οικονομικοκοινωνικά)
– Απασχόληση στην Αλιεία και Υδατοκαλλιέργεια
– Ανεργία – Διαθεσιμότητα εργατικού και ειδικού / Τεχνικού ανθρώπινου δυναμικού
– Ειδικές συμπληρωματικές / υποστηρικτικές υποδομές
– Δυνατότητα ανάπτυξης συμπληρωματικών και συνεργατικών δραστηριοτήτων
– Δυνατότητες Δημόσιας χρηματοδοτικής ενίσχυσης
Με βάση τα παραπάνω, καθορίζονται οι Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.) του Ελληνικού θαλάσσιου χώρου, οι οποίες μετά από αξιολόγηση των χαρακτηριστικών τους (χωροταξικών – περιβαλλοντικών – αναπτυξιακών), και με κριτήριο και την υφιστάμενη κατάσταση από την άποψη ύπαρξης μονάδων υδατοκαλλιέργειας (συγκέντρωση μονάδων), κατατάσσονται στις επόμενες πέντε κατηγορίες, που εμφανίζονται στον πίνακα 1 και αποτυπώνονται στο χάρτη «Κατευθύνσεων Χωρικής Οργάνωσης των Υδατοκαλλιεργειών».
Α. Περιοχές ιδιαίτερα αναπτυγμένες που χρήζουν παρεμβάσεων βελτίωσης, εκσυγχρονισμού των μονάδων και υποδομών, προστασίας και αναβάθμισης του περιβάλλοντος
Πρόκειται για περιοχές στις οποίες υπάρχει ήδη ανάπτυξη της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας με σημαντική συγκέντρωση μονάδων. Χαρακτηρίζονται από τις ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες του θαλάσσιου περιβάλλοντος για την ανάπτυξη υδατοκαλλιέργειας, την ικανοποιητική σύνδεσή τους με αστικά κέντρα ή άλλα κέντρα κατανάλωσης των παραγόμενων προϊόντων, καθώς και από τις θετικές συνθήκες ανάπτυξης της δραστηριότητας από άποψη απαγορευτικών χρήσεων.
Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός των υφισταμένων μονάδων και προωθείται κατά προτεραιότητα η ίδρυση ΠΟΑΥ. Η εγκατάσταση νέων μονάδων και η επέκταση των υφισταμένων επιτρέπεται μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών, που θα πραγματοποιηθεί κατά την διαδικασία έγκρισης ΠΟΑΥ, είτε εγκατάστασης σε Π.Α.Σ.Μ.,σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί σωρευτικών δράσεων ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους περιορισμούς του παρόντος.
Β. Περιοχές με σημαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών
Πρόκειται για περιοχές στις οποίες, είτε υπάρχει ανάπτυξη της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας, με σχετικά όμως περιορισμένη συγκέντρωση μονάδων -αναλογικά με τα χαρακτηριστικά τους-, είτε υπάρχει αποσπασματική ανάπτυξη, με συνέπεια να έχουν σημαντικά περιθώρια περαιτέρω ανάπτυξης.
Στις Περιοχές αυτές επιτρέπεται η αδειοδότηση νέων μονάδων και η επέκταση υφισταμένων καθώς και ο εκσυγχρονισμός των υφισταμένων μονάδων, μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών, που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διαδικασία έγκρισης ΠΟΑΥ, είτε εγκατάστασης σε Π.Α.Σ.Μ., σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί σωρευτικών δράσεων ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Προωθείται κατά προτεραιότητα η ίδρυση ΠΟΑΥ.
Γ. Δυσπρόσιτες περιοχές με σημαντικές δυνατότητες ανάπτυξης των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών
Περιοχές με γενικά πλεονεκτήματα για την εγκατάσταση μονάδων υδατοκαλλιέργειας, οι οποίες παραμένουν αναξιοποίητες. Ειδικότερα, αφορά σε περιοχές που τα κοινωνικό-οικονομικά οφέλη από την οργανωμένη ανάπτυξη υδατοκαλλιεργητικών δραστηριοτήτων, ελλείψει εναλλακτικών δυνατοτήτων ανάπτυξης και στήριξης των τοπικών κοινωνιών, εκτιμώνται ως ιδιαίτερα σημαντικά.
Δ. Περιοχές με ιδιαίτερη ευαισθησία, ως προς το φυσικό περιβάλλον στις οποίες απαιτείται προσαρμογή των όρων εγκατάστασης και λειτουργίας των μονάδων υδατοκαλλιέργειας στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χώρου και του περιβάλλοντος
Περιοχές κατάλληλες για εγκατάσταση μονάδων υδατοκαλλιέργειας, οι οποίες βρίσκονται στο σύνολό τους σε ευρύτερες περιοχές ιδιαίτερης οικολογικής σημασίας και ευαισθησίας (π.χ. περιοχές «προστασίας της φύσης» του Ν.1650/86, περιοχές: NATURA 2000, τοπία Φυσικού Κάλλους και Θαλάσσια Πάρκα) και στις οποίες δεν αποκλείεται η ίδρυση και λειτουργία μονάδων υδατοκαλλιέργειας, με ειδικούς όρους και δεσμεύσεις ως προς τον τρόπο διαχείρισης αυτών.
Ε. Περιοχές Σημειακών Χωροθετήσεων
Πρόκειται για περιοχές με κατάλληλα χαρακτηριστικά, τα οποία ευνοούν την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών, αλλά με ιδιαιτερότητες που δεν επιτρέπουν τη δημιουργία συγκεντρώσεων και οργανωμένων ζωνών. Σ’ αυτές τις περιοχές διατηρείται η χωροθέτηση υφιστάμενων μεμονωμένων μονάδων.
Στην κατηγορία Ε περιλαμβάνονται: α) δυσπρόσιτες, παραμεθόριες, μικρές νησιωτικές περιοχές, όπου η ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών κρίνεται σκόπιμη για γεωπολιτικούς και αναπτυξιακούς λόγους, β) περιοχές με σημαντική απουσία άλλων αναπτυξιακών δραστηριοτήτων ανταγωνιστικών του ίδιου χώρου, για τη συγκράτηση του πληθυσμού, ή γ) περιοχές με κατάλληλα χαρακτηριστικά, που γειτνιάζουν με περιοχές ζήτησης (αστικά κέντρα, τουριστικές περιοχές κ.λ.π.), διαθέτουν υποδομές εξυπηρέτησης για την προώθηση των προϊόντων, αλλά, παράλληλα, λόγω είτε της γειτνίασης με ανταγωνιστικές χρήσεις, είτε της ευαισθησίας του φυσικού περιβάλλοντος, κρίνεται προτιμότερη η διάσπαρτη παρά η οργανωμένη χωροθέτηση. Πρόκειται ειδικότερα για τις περιοχές: Ακτές Βόρειας Κρήτης, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Νότια Πελοπόννησος, ακτές Νομού Αττικής, νήσος Θάσος, βορειοανατολικές ακτές των νήσων Κέρκυρας, Κεφαλληνίας και Ιθάκης.
II) Καθορισμός Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ)
– Οι Π.Ο.Α.Υ. δημιουργούνται αποκλειστικά και μόνο εντός των Π.Α.Υ. των κατηγοριών Α-Δ, της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και οριοθετούνται από τις συντεταγμένες του περιγράμματός τους.
– Μπορούν να αποτελούνται από μία ή περισσότερες ζώνες.
– Προβλέπουν εκτάσεις για μελλοντική μίσθωση σε μονάδες υδατοκαλλιέργειας.
– Για την εγκατάσταση των μονάδων υδατοκαλλιέργειας εντός των Π.Ο.Α.Υ. εφαρμόζονται οι προϋποθέσεις και οι περιορισμοί που θεσπίζονται από τις διατάξεις του άρθρου 7 του παρόντος Ειδικού Πλαισίου.
Οι ΠΟΑΥ που έχουν προταθεί μέχρι σήμερα στο πλαίσιο μελετών του ΕΠ «Αλιεία 2000-2006» εμφανίζονται στον πίνακα 2. Ο πίνακας είναι ενδεικτικός και απαιτεί επικαιροποίηση ειδικά ως προς τις δυναμικότητες, οι οποίες μεταβάλλονται με βάση την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία.
III) Καθορισμός Περιοχών Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (ΠΑΣΜ)
Σύμφωνα με τον ορισμό του άρθρου 3 οι ΠΑΣΜ αποτελούν θαλάσσιες εκτάσεις εντός Π.Α.Υ., στις οποίες αναπτύσσονται μέχρι πέντε μονάδες υδατοκαλλιέργειας. Η συνολική μισθωμένη έκταση των μονάδων για το σύνολο των εκτρεφόμενων ειδών είναι κατ’ ανώτατο 100 στρέμματα, ενώ η απόσταση μεταξύ τους είναι ως ένα ναυτικό μίλι κατ’ ανώτατο όριο, μετρούμενο σε ευθεία.
Οι Π.Α.Σ.Μ. αποτελούν μεταβατική κατάσταση πριν τη θεσμοθέτηση Π.Ο.Α.Υ.και συγκεκριμένα:
α) Ως Π.Α.Σ.Μ. θεωρούνται κατ’ αρχήν και για διάστημα μιας πενταετίας από τη θεσμοθέτηση του παρόντος, οι ζώνες Π.Ο.Α.Υ. που περιλαμβάνονται στον Πίνακα 2, ανεξάρτητα από το αν πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος, ως προς τον αριθμό των μονάδων και τη μισθωμένη έκταση. Η οριστική τους ρύθμιση γίνεται με τη θεσμοθέτηση ΠΟΑΥ, εφόσον υπερβαίνουν το ανώτατο όριο των 100 στρ. συνολικής μισθωμένης έκτασης ή/και των πέντε μονάδων.
β) Οι ΠΑΣΜ που αποτελούνται από λιγότερες από πέντε μονάδες και η συνολική μισθωμένη έκταση είναι μικρότερη των 100στρ διατηρούνται ως έχουν, αλλά συμπληρώνονται με νέες μονάδες ή από μετεγκαταστάσεις, ώστε να αποκτήσουν τα χαρακτηριστικά (αριθμό μονάδων ή/και μισθωμένης έκτασης) που απαιτούνται για την οργάνωσή τους σε ΠΟΑΥ.
Οι Π.Α.Σ.Μ. καταγράφονται επίσης από το χωρικό σχεδιασμό υποκείμενων χωρικών επιπέδων (Περιφερειακά, ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ κ.λ.π.), και αξιολογούνται οι θέσεις ως προς την καταλληλότητά τους σε σχέση με άλλες χρήσεις γης.
IV) Mεμονωμένη χωροθέτηση
Μεμονωμένη (σημειακή) χωροθέτηση νέων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας είναι δυνατή στις περιπτώσεις της παρ 1β του παρόντος άρθρου. Στις περιπτώσεις αυτές οι μονάδες πρέπει να απέχουν τουλάχιστον 6 μίλια από όρια ΠΟΑΥ ή από την κοντινότερη μονάδα που ανήκει σε ΠΑΣΜ, μετρούμενα σε ευθεία.
Για οστρακοκαλλιέργειες η απόσταση αυτή μειώνεται στο μισό.
Διατήρηση μεμονωμένων μονάδων είναι δυνατή στις ΠΑΥ κατηγορίας Ε με την προϋπόθεση προσαρμογής τους στις κατευθύνσεις του παρόντος Πλαισίου.
Υφιστάμενες μεμονωμένες μονάδες εντός των ΠΑΥ κατηγορίας Α-Δ μπορούν να συνιστούν ΠΟΑΥ, εφόσον πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις.
Μεταβατικά είναι δυνατή η διατήρηση υφισταμένων μεμονωμένων μονάδων εκτός ΠΑΥ, εφόσον δεν μεταβάλλουν τα χαρακτηριστικά τους. Σε περίπτωση επέκτασης, μετεγκαθίστανται εντός ΠΑΥ, σύμφωνα με τους όρους του παρόντος.
2. Χωροθέτηση μονάδων υδατοκαλλιέργειας γλυκέων υδάτων
Οι μονάδες της κατηγορίας αυτής, χωροθετούνται μεμονωμένα, κατά το δυνατόν εγγύς σε πηγές τροφοδότησής τους με νερό, όπως λίμνες, ποτάμια, πηγές νερού.
Οι περισσότερες μονάδες εκτροφής πέστροφας βρίσκονται στο Νομό Ιωαννίνων, κατά μήκος του Λούρου ποταμού, ενώ του κυπρίνου συγκεντρώνονται κύρια στην Ήπειρο και τη Μακεδονία. Η εκτροφή του χελιού γίνεται κυρίως στο Ν. Άρτας σε μονάδες κλειστού κυκλώματος κυκλοφορίας νερού, οι οποίες εκμεταλλεύονται την ύπαρξη υπογείων υδάτων με κατάλληλες και σταθερές θερμοκρασίες νερού (20 -230 C).
Επισημαίνεται ότι, επειδή ο συγκεκριμένος τύπος Υδατοκαλλιέργειας εξαρτάται άμεσα από τη διαθεσιμότητα νερού, κρίνεται σκόπιμο οι κατευθύνσεις για το συγκεκριμένο κλάδο, να συμπληρωθούν / τροποποιηθούν σε μεταγενέστερο στάδιο, λαμβάνοντας υπόψη και τα διαχειριστικά σχέδια των λεκανών απορροής, που ήδη εκπονούνται.
3. Υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα σε φυσικά υφάλμυρα οικοσυστήματα (λιμνοθάλασσες και λοιποί υδάτινοι σχηματισμοί)
Η υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα στις λιμνοθάλασσες βασίζεται στην ιδιότητά τους ως «φυσικά ιχθυοτροφεία» και ασκείται σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπονται από το καθεστώς προστασίας τους, ιδιαίτερα όσον αφορά στις επιτρεπόμενες παρεμβάσεις -κατασκευή των απαιτούμενων εγκαταστάσεων μόνιμων ή μη-, αξιοποιώντας τα ιδιαίτερα οικολογικά και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά τους.
Στη χώρα μας εκμεταλλεύσιμες είναι 72 λιμνοθάλασσες, οι οποίες εξασφαλίζουν ετήσια παραγωγή περίπου 1.100 τον. ψαριών και οι οποίες βρίσκονται κυρίως στους Νομούς Αιτωλοακαρνανίας, Άρτας, Πρέβεζας, Καβάλας, Ξάνθης, Ροδόπης, Έβρου και Ηλείας.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 5 Εθνικό Πρότυπο Χωροταξικής Οργάνωσης Υδατοκαλλιεργειών]"
#1 Σχόλιο Από Σύλλογος Προστασια Περιβαλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας Στις 13 Απρίλιος, 2011 @ 19:42
Κυρίες και Κύριοι
Η χωροθετηση των ΠΟΑΥ στο Σχέδιο της ΚΥΑ όπως διαπιστώνουμε στα υπόψην έγγραφα Α παρ.12 του Σχεδίου στηρίζεται στις Μελέτες Χωροθέτησης Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) για διαφορες περιοχές της χώρας που έχουν χρηματοδοτηθεί από Ευρωπαικούς και Εθνικούς πόρους στα πλαίσια του ΕΠ.ΑΛ 2000 -2006 και των ΠΕΠ.
Ο Σύλλογός μας από τον Μάρτιο του 2005 ζητησε και παρέλαβε από την Υπηρεσία Διαχείρισης ΕΠ ΑΛΙΕΙΑ τη Μελέτη Καθορισμού ΠΟΑΥ στο Βόρειο Ευβοικό και το Μαλιακό Δ Φαση Παράρτημα Β καθώς τη Μελέτη ΠΟΑΥ Δ Φαση Παράρτημα Γ3 που αφορά στην ΠΟΑΥ ΙΙΙ Αταλάντη(ΑΤ)-Μαλεσίνα-Λάρυμνα(LAR) (ΦΘΙΩΤΙΔΑ) οι οποίες εκπονήθηκαν από την Ανάδοχη Εταιρεία ΝΑΥΣ-ΙΩΑΝΝΑ Ν. ΑΡΓΥΡΟΥ ΕΠΕ
Στη συνεχεια την παρέδωσε σε επιστήμονες –συνεργάτες του Συλλόγου μας προς αξιολόγησή της ,τα δε αποτελέσματα ήταν εξοργιστικά αφου ουσιαστικά πρότεινε την ολοκληρωτική καταστροφή της θαλασσας μας καθώς μετέτρεπε τη θαλάσσια περιοχή του Κόλπου Θεολόγου-Αταλάντης-Λιβανατών σε Βιομηχανική Ζώνη παραγωγής ψαριών.
Επρόκειτο για μια ΧΑΒΟΥΖΑ παραγωγής 3.045 τόνων ψαριών ετησίως ( 1610 τον. τσιπούρα λαυρακι σε θαλάσσια έκταση 1.265 στρεμ στη Νήσο Γάιδαρος και 1.435 τον ετησίως τσιπούρα λαυράκι σε θαλασσια έκταση 2.048 στη Νήσο Αταλαντονήσι), μια ρύπανση που συμφωνα με επιστημονικές μελέτες ισοδυναμεί με 31 τόνους ΗΜΕΡΗΣΙΩΣ και 11.315 τόνους ετησίως περιττωμάτων (κόπρανα και ούρα ψαριών), υπολειμματων τροφών και φαρμάκων ή σα να χυνονται στη θαλάσσά μας ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΑ ΛΥΜΑΤΑ μιας πολης 78.000 κατοίκων!
Η Μελέτη αγνοεί κατά την εκτίμησή μας σκόπιμα τον τουριστικό ,παραθεριστικό και οικιστικό χαρακτήρα της περιοχής της παραλιακής Λοκρίδας και την καταδικάζει σε οριστικό και μόνιμο μαρασμό,εισηγούμενη μαλιστα την επείγουσα λήψη καταναγκαστικών διοικητικών αποφάσεων και μετρων προκειμένου ΝΑ ΠΑΓΙΩΘΕΙ η κατάσταση και να ΦΙΜΩΘΟΥΝ οι διαμαρτυρόμενες τοπικές κοινωνίες των π.Δήμων Αταλάντης,μαλέσίνας και Λιβανατών ,σημερινού Δήμου Λοκρών.
Η εν λόγω μελέτη περιέχει μεγάλα σφάλματα,ελλείψεις,ανακρίβειες και κατά την εκτίμηση των ειδικών επιστημόνων-συνεργατών μας παραλείπει ή υποβαθμίζει εγκληματικά τα φορτια ρύπανσης.Επίσης θεωρεί συμβατή τη συνύπαρξη ιχθυοτροφείων και τουριστικής-οικιστικής αναπτυξης, γεγονός πρωτοφανές και απαράδεκτο σύμφωνα με επιστημονικά δεδομενα ενώ εισηγείται περιορισμό ή και συμπληρωματική απαγόρευση της αναπτυξης για να μην ενοχλούνται τα ψάρια!!!!!!!
Σε κανενα σημείο δεν αναφερεται στην καταστροφή την οποία υπέστη επι μια 20ετία ο Κόλπος της Αταλάντης-Θεολόγου από τη λειτουργία 11 ιχθυοτροφικών μοναδων τη μετατροπή του σε ΒΟΥΡΚΟ και τη γενικότερη υποβαθμιση και δυσφήμιση της περιοχής που τυραννούσε τις τοπικές κοινωνίες.
Μάλιστα προτείνει το διπλασιασμό της υπάρχουσας δυναμικότητας των μονάδων, με δυο λόγια βάζει Ταφόπλακα στην περιοχή μας!
Παραλείπει κατά την άποψή μας σκόπιμα το Σχέδιο μελέτης του Υπουργείου Τουρισμού με τίτλο Τουριστική Ανάπτυξη Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας 2002-2006 Μάρτιος 2003 το οποίο χαρακτηρίζει την περιοχή Θεολόγου, Αταλάντης και Λιβανατών ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ τις δε νησίδες Γάιδαρος και Αταλαντονήσι τις εντάσσει στον επιστημονικό καταλογο NATURA 2000 (Κωδικός GR 2440001) και συνιστά στους Δήμους να τα αξιοποιήσουν τουριστικά
Δεν αναφέρει τις αντιδρασεις ,τα Ψηφίσματα και τις ομοφωνες αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων καθώς και του π.Νομαρχιακού Συμβουλίου Φθιώτιδας κατά της λειτουργίας των ιχθυοτροφικών μοναδων στον Κολπο που ζητούν την απομακρυνση των υπαρχόντων, παραλείπει δε τεχνηέντως την τεράστια οικοδομική και επαγγελματική δραστηριότητα της περιοχής παραλίας Θεολόγου,Σκάλας Αταλάντης, παραλίας Λιβανατών,Τραγάνας και συνεταιρισμού ΟΣΜΑΕΣ όπου απασχολούνται χιλιάδες έλληνες και αλλοδαποί οικονομικοί μετανάστες.
Τέλος η Μελέτη στηρίζεται με τη σειρά της στις μελέτες για
-την Ανάπτυξη και Χωροθέτηση των Υδατοκαλλιεργειών της Περιφέρειας Στ.Ελλάδας του ΕΚΘΕ 2000,
-το Στρατηγικό Πλάισιο Κατευθύνσεων για την Ανάπτυξη των Υδατοκαλλιεργειών του ΥΠΕΧΩΔΕ 2000 ,
-τη Μελέτη του Χωροταξικού Σχεδίου της Περιφέρεια Στ.Ελλάδας 1997-2000 και –τη Μελέτη χωρικών επιπτώσεων κοινοτικών προγραμματων και πολιτικής για τη Στ.Ελλάδα 1995-1997
οι οποίες κατά την εκτίμησή μας δεν έχουν ουδεμία σχέση πλέον με τα πραγματικάδεδομένα τα οποία επικρατούν στην περιοχή του Κόλπου Αταλάντης-Θεολόγου -Λιβανατών και χρήζουν επικαιροποίησης.
Για τους παραπάνω λόγους ζητάμε να μην υλοποιηθεί η Μελέτη ΠΟΑΥ ΑΤΑΛΑΝΤΗ-ΜΑΛΕΣΙΝΑ καθώς η σχεδιαζομενη εφαρμογή της
από την ΚΥΑ παραβιάζει και προσβαλλει
1) τη συνταγματικά προστατευόμενη αξία του φυσικού,οικιστικού και πολιτιστικού περιβαλλοντος από το οποιο εξαρταται η ποιοτητα ζωής και η υγεία των κατοικων των πόλεων και των οικισμών.
2) Την προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και τη διατήρηση των οικολογικών και πολιτιστικών αποθεμάτων (Ν.2742/99 άρθρο 2 παρ.1)
Σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας
Με τιμή
το ΔΣ του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας
#2 Σχόλιο Από ΓΙΩΡΓΟΣ Ε. ΚΑΡΛΟΣ Στις 14 Απρίλιος, 2011 @ 10:33
Επειδή έχω ασχοληθεί πάρα πολύ, σε καθαρά επιστημονικό επίπεδο ιδίως τα τελευταία επτά χρόνια, με το θέμα της ρυπάνσεως που προκαλούν οι Μονάδες Ιχθυοκαλλιέργειας (Μ.Ι.) στο θαλάσσιο Περιβάλλον και επειδή έχω διαβάσει δεκάδες «μελέτες» Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) για Μ.Ι. μπορώ να καταθέσω με αδιάσειστη επιστημονική τεκμηρίωση τα ακόλουθα :
1). Σ’ όλες τις δεκάδες Μ.Π.Ε. που εδιάβασα, τα φορτία ενώσεων του Φωσφόρου και του Ανμμωνιακού και Ολικού Αζώτου είναι κατά 20 ΕΩΣ ΤΡΙΑΝΤΑ ΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ από τα φορτία που προβλέπονται από τις αδιάσειστα αξιόπιστες εργασίες της διεθνούς Βιβλιογραφίας!!!
2). Τελευταία μάλιστα σε μιά «μελέτη» του ΕΛΚΕΘΕ για Μ.Ι. του κόλπου Αργοστολίου διετυπώθη και η εξωφρενική παραδοχή … Ότι τα κόπρανα και ούρα των ψαριών στις Μ.Ι. δεν περιέχουν ενώσεις Φωσφόρου!!! και ότι στις Μ.Ι. η μόνη ρύπανση από ενώσεις Φωσφόρου του θαλάσσιου Περιβάλλοντος είναι οι ενώσεις Φωσφόρου, που περιέχονται στις ιχθυοτροφές που δεν τις τρώνε τα ψάρια και χάνονται!!!! και
3). Σε όλες τις ΜΠΕ δεν γίνεται καμμία αναφορά στο φορτίο BOD, δηλαδή του Βιολογικώς Απαιτουμένου Οξυγόνου, των αποβλήτων των Μ.Ι., εκτός βέβαια από το συμπέρασμα μιας επιστημονικά απαράδεκτης «εργασίας» σύμφωνα με την εργασία του Κονίδη 1993 το φορτίο BOD είναι 1,2 mg BOD ανά κυβικό μέτρο νερού, ένα συμπέρασμα, που είναι τόσο «λάθος», ώστε να προκαλεί γέλια!!!
Συνεπώς, όταν το ελληνικό κράτος επιμένει να μην αποκαλύπτει τα πραγματικά ρυπαντικά φορτία των ΜΙ ανά τόνο παραγομένων ψαριών ΤΟΤΕ κάθε ενέργεια ή ακόμη και σκέψη για χωροθέτηση ΜΙ στο ελληνικό θαλάσσιο Περιβάλλον αποτελεί ΒΑΝΑΥΣΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ!!
#3 Σχόλιο Από Ιωάννης Δημητριάδης Στις 17 Απρίλιος, 2011 @ 15:44
Ακολουθεί άρθρο που ανάρτησα στη ηλεκτρονική εφημερίδα του Πόρου, [1] στις 21.08.2010, αναφορικά με την δραστηριότητα της ιχθυοκαλλιέργειας στη χώρα μας και τα κριτήρια χωροθέτησής της, το οποίο αποδεικνύεται απολύτως προφητικό και επίκαιρο:
«Η χάραξη αναπτυξιακής στρατηγικής για έναν τόπο συνήθως υπαγορεύεται από περίπλοκους υπολογισμούς και σοβαρά διλήμματα, για την επίλυση των οποίων απαιτούνται επιστημονικοί υπολογισμοί και θεμελιώδεις αποφάσεις πολιτικής. Αυτό συμβαίνει συνήθως. Υπάρχουν και περιπτώσεις που η σύγκριση των «υπέρ» και των «κατά» είναι τόσο ξεκάθαρη που η προώθηση ή η απόρριψη ενός μοντέλου ανάπτυξης υπαγορεύεται απλώς από την κοινή λογική. Μια τέτοια περίπτωση, είναι αυτή της ανάπτυξης της ιχθυοκαλλιέργειας στην χώρα μας, τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Οι αιτίες που καθιστούν παράλογη την ανάπτυξη της στην Ελλάδα είναι δύο: Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της και η ανταγωνιστική της θέση, ως παραγωγικού τομέα, σε σχέση με τον τουρισμό.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ιχθυοκαλλιέργειας, όπως αυτή αναπτύσσεται στην Ελλάδα, είναι σημαντικές και αναμφισβήτητες για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η διαδικασία χωροθέτησης και αδειοδότησής της και προσδιορισμού των περιβαλλοντικών της όρων γίνεται αποκλειστικά με οικονομικά κριτήρια. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η πραγματική παραγωγή της, από την οποία εξαρτώνται ευθέως οι περιβαλλοντικές της επιπτώσεις, είναι έως και δέκα φορές μεγαλύτερη της επιτρεπόμενης από τους εγκεκριμένους αυτούς όρους (η επιστημονική θεωρία έχει αποδείξει ότι για να αρχίσει να κερδοφορεί μια μονάδα πρέπει να ξεπεράσει το 200% της επιτρεπόμενης παραγωγής της). Επομένως κάθε «επιστημονικός» ισχυρισμός ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες δεν μολύνουν, ο οποίος γίνεται επί της παραδοχής της νόμιμης λειτουργίας τους, στην περίπτωση της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας είναι εκ των πραγμάτων άκυρος και υποκρύπτει εξυπηρέτηση συμφερόντων.
Η δεύτερη αιτία που καθιστά παράλογη την ανάπτυξη ιχθυοκαλλιεργειών στην Ελλάδα είναι η ανταγωνιστική της θέση, ως παραγωγικού τομέα, σε σχέση με τον τουρισμό. Η Ελλάδα είναι μακράν η πρώτη ιχθυοπαραγωγός χώρα της Μεσογείου. Αντίθετα, χώρες όπως η Γαλλία η Ιταλία και (λιγότερο) η Ισπανία, έχουν προτιμήσει, αντί να αναπτύξουν πρωτογενώς τον συγκεκριμένο τομέα, να ψωνίζουν τσιπούρες από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις χώρες της Αφρικής. Η επιλογή αυτή δεν είναι καθόλου άσχετη από το γεγονός ότι οι χώρες αυτές είναι οι πρώτες σε αφίξεις τουριστών παγκοσμίως και ως προς τη λογική της, δεν διαφέρει πολύ από τον τρόπο που παραδοσιακά οι χώρες της Δύσης διευθετούν άλλα «καυτά» ζητήματα, όπως την διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων (κατά κανόνα προωθούνται στην Αφρική), τη βιομηχανική ανάπτυξη ιδιαίτερα επιβλαβών για το περιβάλλον τομέων (σε χώρες του τρίτου κόσμου) και την πυρηνική ενέργεια (πρόσφατα υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ Ιταλίας και Αλβανίας για κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου συμφερόντων της πρώτης στο έδαφος της δεύτερης). Ανεξαρτήτου κόστους, οι χώρες αυτές επιλέγουν να στείλουν εκτός των συνόρων τους την επιβλαβή δραστηριότητα, ανταμείβοντας «ικανοποιητικά» τους πρόθυμους αποδέκτες. Η επιλογή αυτή θεμελιώνεται πρωτίστως στην αυτονόητη αναγκαιότητα της προστασίας του περιβάλλοντος και στην στρατηγική προτεραιότητα του τουριστικού προϊόντος έναντι οποιουδήποτε άλλου.
Την ίδια στιγμή η χώρα μας έχει επιλέξει να παραχωρήσει μεγάλο μέρος των ακτών της σε μια δραστηριότητα που, σε σύγκριση με τον τουρισμό και τα διαφυγόντα κέρδη που του προκαλεί, προσφέρει ελάχιστα στην ελληνική οικονομία. Η σύγκριση είναι συντριπτική. Ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας, ο οποίος έχει αναπτυχθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος του στηριζόμενος σε επιχορηγήσεις και τραπεζικό δανεισμό, είναι ένας τομέας άκρως προβληματικός: Με συνολικό ετήσιο τζίρο περίπου 550 εκατ. ευρώ και περιορισμένα κέρδη μόνο για τις λίγες ηγέτιδες εταιρίες του κλάδου, οι εταιρίες ιχθυοκαλλιέργειας σήμερα έχουν χρέη που ξεπερνούν αθροιστικά τα 650 εκατ. ευρώ, ενώ ενδεικτικά η κεφαλοποίηση των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιριών, στις οποίες αντιστοιχούν τα 500 εκατ. ευρώ των χρεών αυτών, αγγίζει μόλις τα 157 εκατ. ευρώ. Μάλιστα στη δύσκολη σημερινή συγκυρία της ελληνικής οικονομίας ο κλάδος διεκδικεί κρατική ενίσχυση ύψους 90 εκατ. ευρώ. Η δε συνεισφορά του στην απασχόληση -αναλογικά με το μέγεθός του- είναι μικρή. Μοναδικό θετικό στατιστικό του κλάδου είναι η εισροή «συναλλάγματος», καθώς περίπου 400 από τα 550 εκατ. ευρώ του τζίρου του αντιστοιχούν σε εξαγωγές (σημείωση: οι αναφορές στα οικονομικά στοιχεία αντιστοιχούν σε πηγές του Αυγούστου 2010). Από την άλλη μεριά, η προσφορά της τουριστικής βιομηχανίας στην ελληνική οικονομία αποτιμάται σε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που υπολογίζεται ότι αντιστοιχούν στο 15 – 20% του ΑΕΠ και κατά κύριο λόγο αφορούν στο προϊόν «ήλιος και θάλασσα».
Το ερώτημα είναι προφανές: Ακόμα και αν ως Έλληνες ήμασταν πρόθυμοι να θυσιάσουμε (ή να ξεπουλήσουμε) μία παράμετρο της ποιότητας ζωής μας και του πολιτισμού μας για χάρη του κέρδους, αρκούν οι «υψηλές» πωλήσεις της ιχθυοκαλλιέργειας στο εξωτερικό για να υπερκεράσουν, τον σωρευτικό υπολογισμό όλων των παραπάνω αρνητικών πτυχών της, και ειδικά των χαμένων εισροών του τουρισμού; Κατηγορηματικά όχι! Η επιλογή της Ελλάδας να καλλιεργεί τις τσιπούρες των Ευρωπαίων στις ακτές της δεν διαφέρει πολύ από την «προθυμία» της Αλβανίας να δεχτεί το πυρηνικό εργοστάσιο της Ιταλίας στο έδαφός της, και η περηφάνια της χώρας μας για την πρωτιά στον τομέα αυτό δεν διαφέρει πολύ από την ενδεχόμενη περηφάνια της Γκάνας για το γεγονός ότι αποτελεί το νούμερο 1 υποδοχέα αποβλήτων των ευρωπαϊκών χωρών.
Τα παραπάνω γίνονται ακόμη περισσότερο αντιληπτά, αλλά και εντατικοποιούνται, σε τοπικό επίπεδο, όπου τα μειονεκτήματα της ιχθυοκαλλιέργειας αποκτούν πρακτική υπόσταση και τα πλεονεκτήματά της είναι ανύπαρκτα. Οι επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής και στον τουρισμό (στο τοπικό επίπεδο σε αυτόν πρέπει να συνυπολογίσουμε και τον εσωτερικό τουρισμό) από την απομόνωση και την περιβαλλοντική υποβάθμιση μεγάλων τμημάτων ακτογραμμής των νησιωτικών και παραθαλάσσιων περιοχών, σε αντιδιαστολή με τα ανύπαρκτα σχεδόν οφέλη στην τοπική οικονομία δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αντίθετης επιχειρηματολογίας. Μοναδικός αντίλογος είναι τα (υποτιθέμενα) «εθνικά» οφέλη, σε μία λογική που υπονοεί την θυσία των περιοχών αυτών για το «γενικό καλό». Επομένως, ακόμα και αν θεωρούσαμε την ανάπτυξη της ιχθυοκαλλιέργειας ως δεδομένη και ακαταμάχητη επιλογή για τη χώρα μας, όπως π.χ. την δημιουργία Χ.Υ.Τ.Α. , το ίδιο δεδομένη και ακαταμάχητη είναι και η άρνηση κάθε τοπικής κοινωνίας να δεχτεί τις εγκαταστάσεις τής επιβλαβούς δραστηριότητας στον τόπο της. Κάθε διαφορετική στάση μπορεί να ερμηνευθεί μόνο στη βάση της έλλειψης ενημέρωσης, της αδιαφορίας ή της εξαγοράς. Σε καμία περίπτωση στη βάση του ορθολογισμού.
Με ποια κριτήρια θα έπρεπε λοιπόν η Πολιτεία να χωροθετήσει τις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, αν υποθέσουμε ότι η ανάπτυξή τους ήταν μονόδρομος. Η απάντηση είναι εξαιρετικά προφανής και υπαγορεύεται από την κοινή λογική: μακριά από οικιστική, παραθεριστική και τουριστική ανάπτυξη και σε περιοχές με μεγάλες δυνατότητες αυτοκαθαρισμού, χωρίς υφιστάμενη περιβαλλοντική επιβάρυνση. Εξ ορισμού δηλαδή θα έπρεπε να αποκλείεται κάθε σκέψη χωροθέτησης ιχθυοτροφείων στο Σαρωνικό κόλπο και στην ευρύτερη περιφέρεια της Αττικής. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν στον Πόρο, στα Μέθανα, στον Κόρφο και σε όλες τις ακατοίκητες βραχονησίδες στο Σαρωνικό σήμερα να είναι εγκατεστημένες περισσότερες από πενήντα (ίσως πολύ περισσότερες) μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας; Όσο μονοδιάστατο και ανορθολογικό και αν ακούγεται, η απάντηση βρίσκεται αποκλειστικά στη μείωση των λειτουργικών εξόδων των εταιριών ιχθυοκαλλιέργειας.
Ο Πόρος είναι μια χαρακτηριστική – η πιο κραυγαλέα ίσως- περίπτωση ανορθολογικής χωροθέτησης και ανάπτυξης ιχθυοτροφείων στην Ελλάδα. Οι ειδικοί λόγοι που θα έπρεπε να απαγορεύουν κάθε σκέψη για ανάπτυξη ιχθυοτροφείων σε αυτόν είναι πολλοί. Η αυτονόητη συνέπεια της γεωγραφικής του θέσης, σε απόσταση μόλις τριάντα μιλίων από το λεκανοπέδιο της Αττικής προσδίδει στο νησί μια βαρύνουσα σημασία σε περιφερειακό επίπεδο. Ο Πόρος, όπως και τα υπόλοιπα νησιά σε τέτοια απόσταση, αποτελεί ουσιαστικά αναπόσπαστο «ζωτικό χώρο» του μητροπολιτικού κέντρου της Αθήνας. Έτσι, εκτός από την αυτοτελή του υπόσταση ως νησί, πρέπει να γίνεται αντιληπτός ως μια από τις παραλίες της πρωτεύουσας και ως μια από τις αναγκαίες διεξόδους στη θάλασσα για τα εκατομμύρια των κατοίκων της, την οποία η Πολιτεία δεν έχει την πολυτέλεια να δεσμεύσει για οποιαδήποτε άλλη χρήση. Δεύτερος ειδικός λόγος είναι η μοναδική γεωμορφολογία του, η οποία μαζί με την απέναντι ακτή της Πελοποννήσου, συνθέτει ένα απέραντο φυσικό λιμάνι με προστασία από όλους τους καιρούς, το οποίο εύλογα αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους προορισμούς θαλάσσιου τουρισμού στην Ελλάδα (οι ετήσιες αφίξεις σκαφών μόνο στην προβλήτα του λιμανιού υπολογίζονται περίπου στις 10.000). Τέλος, με δεδομένη τη μεγάλη πίεση και την άμεση περιβαλλοντική επιβάρυνση που υφίσταται ο Σαρωνικός κόλπος στη βόρεια πλευρά του από το μητροπολιτικό κέντρο, η χωροθέτηση κάθε επιπλέον επιβαρυντικής δραστηριότητας στα νότια όριά του, είναι τουλάχιστον παράλογη (ακόμα και αν την εξετάσουμε από την -αντίθετη- σκοπιά της καθαρότητας των υδάτων καλλιέργειας).
Παρόλα αυτά, ο Πόρος τις τελευταίες δύο δεκαετίες στερείται το μεγαλύτερο μέρος των ακτών του, το οποίο χωρίς νόμιμη χωροθέτηση (σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΣτΕ) καταλαμβάνουν ιχθυοτροφεία, τα οποία λειτουργούν ανεξέλεγκτα επιβαρύνοντας (επισήμως) το περιβάλλον. Ορισμένες μονάδες δεν διαθέτουν καν Εγκρίσεις Περιβαλλοντικών Όρων, ενώ όσες διαθέτουν τις υπερβαίνουν (καθ ΄ομολογίαν τους) σε έκταση και παραγωγή έως και κατά 500% (η Εισαγγελία Πειραιά έχει ασκήσει ποινική δίωξη κατά όλων των υπευθύνων όλων των μονάδων για το κατ’ εξακολούθηση έγκλημα της υποβάθμισης του περιβάλλοντος του νησιού). Στις περιοχές λειτουργίας των μονάδων, αντί για κότερα βρίσκονται αγκυροβολημένοι κλωβοί, αντί για τουρίστες και κατοίκους, κολυμπούν τσιπούρες και λαβράκια και αντί τα νερά να έχουν γαλανό χρώμα, ο βυθός δεν είναι καν ορατός. Την ίδια στιγμή τα εκατοντάδες κότερα, που καθημερινά βρίσκουν προστασία στο φυσικό λιμάνι του Πόρου, μόλις το επιτρέπει ο καιρός σαλπάρουν για να απολαύσουν τη θάλασσα σε άλλους προορισμούς του Αργοσαρωνικού ή στις Κυκλάδες, οι κάτοικοι και τουρίστες του συνωστίζονται σε ολιγάριθμες και στενές παραλίες και ο Πόρος έχει καταγραφεί στους τουριστικούς οδηγούς και στη συνείδηση των Αθηναίων ως «το νησί χωρίς παραλίες». Αντίβαρο σε όλα αυτά; Η Ελλάδα είναι πρώτη στη Μεσόγειο στον τομέα των ιχθυοκαλλιεργειών! (και βεβαίως οι διαχρονικές δωρεές της εταιρίας ιχθυοκαλλιέργειας στον τοπικό Δήμο και την τοπική ποδοσφαιρική ομάδα…)
Σε ό,τι αφορά στα επόμενα χρόνια, ο σχεδιασμός της Πολιτείας για τον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας συνοψίζεται στα εξής σημεία. Πρώτον, σε επίπεδο στρατηγικού στόχου η Πολιτεία έχει αποφασίσει να ενθαρρύνει στο διηνεκές την ανάπτυξη του ιχθυοκαλλιεργητικού κλάδου με κάθε κόστος. Δεύτερον, σε επίπεδο υλοποίησης, η ειλημμένη απόφασή της είναι η εφαρμογή του μοντέλου της συγκέντρωσης. Λίγες περιοχές θα θυσιαστούν μη-αναστρέψιμα για χάρη της καθαρότητας και της αποδέσμευσης των υπολοίπων (κατ’ αντιστοιχία της χωροθέτησης ναυπηγείων ή διυλιστηρίων που έλαβε χώρα πριν δεκαετίες στις νοτιοδυτικές ακτές της Αττικής με τα γνωστά αποτελέσματα για αυτές). Τρίτον, ο Πόρος, μαζί με τα Μέθανα και την Τροιζήνα, θα αποτελέσουν το μεγαλύτερο από τα τρία ιχθυο–βιομηχανικά πάρκα συγκεντρωμένης και αποκλειστικής ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών (το δεύτερο θα είναι στα Μέγαρα και την Σαλαμίνα και το τρίτο στη βραχονησίδα Πάτροκλο), στο οποία θα συγκεντρωθούν όλες οι μονάδες της Περιφέρειας Αττικής.
Οι επιλογές αυτές δεν πρέπει να γίνουν δεκτές ως αναπόφευκτες. Είναι μπροστά μας η μεγαλύτερη -και τελευταία- ευκαιρία για τη δυναμική ανατροπή τους: Η επικειμένη διαβούλευση του χωροταξικού σχεδίου για τις ιχθυοκαλλιέργειες, η οποία αποτελεί το καθοριστικό σημείο καμπής που θα καθορίσει αμετάκλητα το μέλλον ορισμένων περιοχών σαν τον Πόρο. Οι κάτοικοί του Πόρου και οι θεσμικοί εκπρόσωποί τους, χωρίς να διεκδικούν λόγο στην χάραξη της αναπτυξιακής στρατηγικής της χώρας, έχουν προ πολλού διακηρύξει στην Πολιτεία ότι πρέπει να βρει άλλη περιοχή για να χωροθετήσει τον παραλογισμό της. Σε κεντρικό επίπεδο οι πανελλαδικές οργανώσεις των επαγγελματιών του τουρισμού (πρωτίστως) και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις οφείλουν να διεκδικήσουν την άμεση αναθεώρηση της συγκεκριμένης αναπτυξιακής επιλογής.»
Ο επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» και της παράταξης μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου,
Ιωάννης Δημητριάδης
#4 Σχόλιο Από Ντόμαλης Κώστας Στις 18 Απρίλιος, 2011 @ 13:05
Είναι απίστευτη κατάρα που έχει αυτός ο λαός
Όλοι θέλουμε ανάπτυξη, γκρινιάζουμε, θέλουμε καλύτερη ζωή, περισσότερα να απολαμβάνουμε κλπ.
Όμως πως θα έρθει η ανάπτυξη? Χωρίς να κάνουμε τίποτα? Και αν κάνουμε κάτι δεν θα επιβαρύνει το περιβάλλον? Κάθε δραστηριότητα ανθρώπινη δεν επηρεάζει το περιβάλλον? Όταν πίνουμε νερό δεν επηρεάζουμε το περιβάλλον? Όταν τρώμε? Όταν χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο μας? Το ψυγείο μας?
Ο άνθρωπος συνεπώς με την καθημερινή του ζωή σαφώς επιβαρύνει το περιβάλλον πολύ περισσότερο από μια ιχθυοκαλλιέργεια. Γιατί του επιτρέπουμε να ζει?
Αν κάποιος μου βρει παραγωγικές δραστηριότητες που να μας φέρουν χρήματα που χρειαζόμαστε με λιγότερη όχληση στο περιβάλλον και εγώ μαζί του θα είμαι. Αλλιώς ας αφήσουμε την τύχη μας στους δανειστές μας που αναπτύσσονται μένοντας δίπλα σε εργοστάσια πετροχημικών, βαριές βιομηχανίες και πυρηνικά. Αλλά αυτούς εμείς τους λέμε πολιτισμένους ενώ εμείς ζούμε στην ψωροκώσταινα έτσι?
Παρεμπιπτόντως μην μου πει κάνεις για τουρισμό. Οπτικά πια δραστηριότητα επιβαρύνει περισσότερο και με μονιμότερα χαρακτηριστικά αν όχι τα ξενοδοχεία? Εσείς των συλλόγων που κόπτεστε για το περιβάλλον σε καλύβες μένετε? Δεν θα αναφέρω για ήχο ρύπανση ούτε για Φώτο ρύπανση θερμο ρύπανση κλπ αλλά ακόμη και αυτά περί αμμωνίας νιτρικών κλπ πόσα παράγουν οι τουρίστες? Αλλά σε λίγο θα τα κάνουμε παξιμάδια ξέχασα δεν θα τα πετάμε. Μιλάμε για Φώσφορο κλπ? Ξέρετε από τότε που ανακαλύφθηκαν πόσοι εκατομμύρια τόνοι λιπασμάτων φωσφορικών κλπ έχουν πέσει και συνεχίζουν να πέφτουν στην περιοχή σας? Και όλα αυτά πάνε στην καλύτερη περίπτωση στην θάλασσα (όσα δεν πίνουμε δηλαδή). Εμπρός να σταματήσουμε και κάθε αγροτική δραστηριότητα στην περιοχή συνεπώς!!!
Για όσους είναι αρνητικοί θα ήθελα να προτείνω να κινηθούμε και ενάντια στον άγριο ιχθυοπληθυσμό που επίσης ρυπαίνει. Αλλά ξέχασα χωρίς ιχθυοκαλλιέργειες θα εξαφανίσουμε και κάθε άγριο ψάρι.
Να δούμε πότε θα καταλάβουν όλοι αυτοί οι σύλλογοι ότι τα ψέματα έχουν τελειώσει και πριν κρίνουν και κατακρίνουν τρίτους ότι θα πρέπει να δουν πρώτα την δικια τους καμπούρα. Να δουν τα παιδιά τους και να τους εξηγήσουν ότι χρεοκοπήσαμε αλλά καταφέραμε να σταματήσουμε την κάθε επένδυση έτσι προστατεύαμε την φύση που φυσικά θα ανήκει στους έχοντες δανειστές μας και εμείς θα δουλεύουμε όπως παλιά εργάτες σε κάποια μονάδα που καταστρέφει το περιβάλλον της Γερμανίας όμως όχι το δικό μας.
Επιτέλους μετά από 20 χρόνια έχουμε μια ευκαιρία να μπουν κανόνες για μια υγιή ανάπτυξη στην Ιχθυοκαλλιέργεια σε ένα σταθερό περιβάλλον όπου όλοι θα ελέγχονται με αντικειμενικά κριτήρια αν τηρούν καθορισμένες προδιαγραφές λειτουργίας και προστασίας του περιβάλλοντος. Αλλά τότε ΕΓΩ δεν θα μπορώ να πουλήσω τον τσαμπουκά μου γιατί δεν θα χρειάζεται, θα υπάρχουν διαδικασίες ξεκάθαρες. Και τι θα κάνω ΕΓΩ τότε? Άσε που μπορεί να δουν και την καμπούρα μου ε?
Κώστας Ντόμαλης
Ιχθυολόγος.
#5 Σχόλιο Από Σύλλογος Προστασιας Περιβαλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας Στις 18 Απρίλιος, 2011 @ 23:11
Για τη ρυπαρότητα των νερών των ιχθυοτροφείων υπάρχουν αμέτρητες αποδείξεις.
Να μία που προέρχεται από το ίδιο το Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Με την αριθ. 96269/5387/1990 ΚΥΑ (ΦΕΚ 678Β) με την οποία κατατάσσονται έργα και δραστηριότητες σε κατηγορίες ανάλογα με τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον, οι ιχθυοκαλλιέργειες κατατάσσονται στην πρώτη (Α) Κατηγορία ομάδα ΙΙ η οποία περιλαμβάνει έργα και δραστηριότητες που λόγω της φύσης ,του μεγέθους ή της έκτασής τους ειναι πιθανό να προκαλέσουν σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Η ΚΥΑ αυτή τροποποιήθηκε ΤΟ 2002 μαζί με το Ν.1650/86
Ετσι με το Ν.3010/2002(ΦΕΚ 91/2002) για την εναρμόνιση του Ν.1650/1986, και την αριθ. ΗΠ 15393/2332( ΦΕΚ 1022/2002) που αφορά στην καταταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες, οι ιχθυοκαλλιέργειες ανήκουν στην 8η Ομάδα και εξακολουθούν να ανήκουν στην Πρώτη Κατηγορία, ιδιαίτερα οι Ζώνες ιχθυοκαλλιεργειών στην Υποκατηγορία 1 δηλαδή στις δραστηριότητες που λόγω της φύσης ,του μεγέθους ή της έκτασής τους ειναι πιθανό να προκαλέσουν ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
#6 Σχόλιο Από Σύλλογος Προστασια Περιβαλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας Στις 24 Απρίλιος, 2011 @ 19:10
-Οι κυριώτερες επιπτώσεις των ιχθυοτροφείων στο θαλάσσιο περιβαλλον που έχουν αναφερθεί ειναι η μείωση της συγκέντρωσης του οξυγόνου, η αύξηση της ποσότητας των οργανικών υλών, η αύξηση της συγκέντρωσης επιβλαβών αζωτούχων ενώσεων και κολοβακτηριδίων.
Μια μονάδα δυναμικότητας 20 τόνων ανά έτος παραγει ρυπαντικό φορτίο που ισοδυναμεί με οικισμό πληθυσμου 900 ατόμων.
Επίσης αυξανεται η ποσότητα του υδρόθειου που είναι τοξικό και δύσοσμο-
Α. Κονίδης, Θ. Κουσουρής και Γ. Φώτης
Με δυο λόγια τα ιχθυοτροφεία ειναι τερατώσεις βιοκοινωνίες ανάλογες με τα κοτοπουλάδικα και τα χοιροτροφεία που εκπέμπουν στο θαλάσσιο περιβάλλον απεκκρίσεις,τροφές ,αντιβιοτικά, παρασιτοκτόνα ενώ καθε ποσοτητα τεχνιτά παραγομένων ψαριών εκπέμπει στο θαλασσιο περιβαλλον απεκκρίσεις και υπολείμματα τροφών ίσα με το βάρος τους.
Αυτό σημαίνει ότι 1.000.000 ψάρια συσσωρευμένα παραγουν λάσπη 1000 τόνων το χρόνο!
Στον Κόλπο λοιπόν του Θεολόγου-Αταλάντης-Λιβανατών η Μελέτη ΠΟΑΥ του ΕΠ ΑΛΙΕΙΑ προβλέπει 3.045 τόνους ψαριών ετησίως που ισοδυναμούν με ρύπανση 137.025 κατοίκων!!!
Κυρία Υπουργέ, κύριε Αναπληρωτή Υπουργέ
Αντιλαμβάνεστε το ΕΓΚΛΗΜΑ που σχεδιαζεται;
#7 Σχόλιο Από Tάνια Σωτηροπούλου Στις 4 Μάιος, 2011 @ 09:54
Παρά την διακήρυξη στο προοίμιο του σχεδίου για την δεδομένη βούληση του ΥΠΕΚΑ να ενισχύσει την προκείμενη δραστηριότητα και υποβοηθήσει αυτήν, παρατηρείται ότι στις σημειακές χωροθετήσεις παραλείπει να συμπεριλάβει κυρίως μικρές μονάδες υδατοκαλλιέργειας που ενώ λειτουργούν με νόμιμη άδεια από ετών, δεν περιλαμβάνονται στον επισυναπτόμενο κατάλογο σημειακών χωροθετήσεων. Και τούτο, ενώ πληρούν όλα τα κριτήρια που τίθενται στο σχέδιο. Προς αποφυγή κάθε αμφιβολίας ότι με το παρόν σχέδιο προωθούνται ή όχι κάποιες μονάδες σε βάρος άλλων, σε έναν πολύ ανταγωνιστικό κλάδο που είναι σήμερα ο κλάδος της υδατοκαλλιέργειας, θα πρέπει να ληφθεί ειδική πρόνοια και να εξεταστεί μεμονωμένα η περίπτωση της κάθε μονάδας που βάσει του σχεδίου πληροί μεν τα γενικά κριτήρια και προϋποθέσεις συνέχισης της λειτουργίας της, πλην όμως δεν υπάγεται σε μία από τις καθοριζόμενες περιοχές σημειακών χωροθετήσεων, αλλά σε άλλη περιοχή, που ενώ προσομοιάζει καθ’ όλα τα χαρακτηριστικά της με τις προτεινόμενες, δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτές.
Καθίσταται απολύτως επιβεβλημένη η πρόβλεψη ενός μεταβατικού σταδίου, κατά το οποίο:
1)Εκκρεμή αιτήματα μονάδων που βρίσκονται σήμερα σε νόμιμη λειτουργία προς την Περιφέρεια και το ΥΠΕΚΑ και αφορούν παράταση ή ανανέωση της ΑΕΠΟ, να λαμβάνουν άμεσα προσωρινή έγκριση και αδειοδότηση έως την ψήφιση της απόφασής σας, αφού βρισκόμαστε σε μεταβατικό στάδιο, εν αναμονή ψηφίσεως του σχεδίου της απόφασης που θα επιφέρει σημαντικότατες αλλαγές στο κριτήριο της χωροταξικής συμβατότητας, άλλως μονάδα που έχει υποβάλει αίτημα παρατάσεως ή ανανεώσεως της ΑΕΠΟ μπορεί να χάσει την θέση με το σημερινό καθεστώς, ενώ θα περιλαμβάνεται τελικώς σε περιοχή του σχεδίου της αποφάσεως αυτής, πλέον δε τούτου, δεν θα γνωρίζει με σαφήνεια και σε ποια θέση μπορεί να μετεγκατασταθεί, αφού δεν οριστικοποιήθηκαν ακόμη οι προβλεπόμενες περιοχές.
2)Εντελώς ανεπιεικής, ανορθόδοξη και παράλογη είναι η πρόβλεψη ότι κάθε μονάδα που δεν πληρεί τα χωροταξικά και λοιπά κριτήρια που διαλαμβάνει το σχέδιο αυτό, θα πρέπει να μετεγκατασταθεί άμεσα, καταργουμένης άλλως της αδείας της!!! Βάσει αυτής, νόμιμα χωροθετημένες και εν λειτουργία μονάδες θα κληθούν αίφνης, στις σημερινές συνθήκες της οξύτατης οικονομικής κρίσης να αναλάβουν το υπερμεγέθες κόστος της μετεγκατάστασής τους, σε θέσεις εντός των προτεινόμενων περιοχών που οι ίδιες θα πρέπει να ανεύρουν προσαρμόζοντας τον εξοπλισμό και τα πάγιά τους στις διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες των νέων περιοχών επ’ απειλή αφανισμού τους. Οπωσδήποτε θα πρέπει εδώ να προβλεφθεί μεταβατική περίοδος τουλάχιστον μιάς πενταετίας, εντός της οποίας θα οφείλουν μονάδες που δεν θα πληρούν τα προβλεπόμενα τελικά κριτήρια να μετεγκατασταθούν με καθεστώς νομικής ασφάλειας σε θέση απολύτως κατάλληλη και βιώσιμη, με την ενεργή θετική συνεργασία και υποβοήθησή τους από τις αρμόδιες υπηρεσίες και του ΥΠΕΚΑ και σε συνεργασία με το υπουργείο ανάπτυξης για την υπαγωγή τους στον επενδυτικό νόμο.
Τέλος, λίαν προβληματική πρέπει να θεωρείται η περιοχή της Ιερισσού, ως περιοχή Π.Α.Υ., δεδομένης της εκκρεμότητας περί της αδειοδοτήσεως ή μη της εταιρίας εκμετάλλευσης των ορυχείων χρυσού στη Στρατονίκη, απέχουσα 26χιλ. από την Ιερισσό, αφού πιθανή αδειοδότηση και έναρξη λειτουργίας των ορυχείων θα σημάνει αυτόματα την έναρξη μιας ρυπογόνου δραστηριότητας στην περιοχή που προτείνεται ως Π.Α.Υ. και την εξ αυτής επιβάρυνση των θαλασσίων υδάτων με σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. ΄Ετσι, νομίζω πως η συγκεκριμένη περιοχή θα πρέπει να επανεξεταστεί σε συνδυασμό με την πρόοδο και εξέλιξη της αδειοδότησης ή μη των ορυχείων χρυσού στη Στρατονίκη.
#8 Σχόλιο Από Σύλλογος Προστασιας Περιβαλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας Στις 4 Μάιος, 2011 @ 14:00
Η Χωροθέτηση ιχθυοτροφικών μονάδων στον Κόλπο Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών αντιβαίνει στην Απόφαση 1810/11-6-2003 (ΦΕΚ 828Β/2003) του Γεν.Γραμμ.Περιφέρειας Στ.Ελλάδας όπως τροποποιήθηκε με την Απόφαση 461/10-2-2006(ΦΕΚ 250/2006) με τις οποίες στους εν λόγω υγρότοπους Ποτόκι και Βουρλιάς του Κόλπου της Αταλάντης και στα νησιά Γάιδαρος και Αταλάντονήσι ιδρύθηκε μόνιμο Καταφύγιο Αγριας Ζωής όπου θεσπίζονται ιδιαίτερα αυστηροί Περιβαλλοντικοί Οροι ενώ στην πρ.3 αναφέρει ρητά ότι εντός του Καταφυγίου των υγροτόπων απαγορεύεται μεταξύ άλλων και η ρύπανση των υδατικών πόρων.
[2]
#9 Σχόλιο Από eirini Στις 7 Μάιος, 2011 @ 15:21
Είναι σαφές πως όσοι διαμαρτύρονται για την δημιουργία ΠΟΑΥ στον Πόρο, από όπου και κατάγομαι, το κάνουν για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Επιχείρημα 1ο. Προέρχεται από τουρίστες που δεν γνωρίζουν αρκετά για το χωροταξικό του νησιού, συνεπώς όταν ακούνε πως ο όμορφος προορισμός θα γίνει ιχθυοβιομηχανική ζώνη ενοχλούνται, γιατί φαντάζονται πως το όμορφο Λιμανάκι της Αγάπης, και η θεα από το Ρολόι θα αλλοιωθούν από την παρουσία ιχθυοκλωβων, και οι ήρεμες παραλίες του νησιού θα μετατραπούν σε ιχθυοβιομηχανική ζώνη.
Η απάντηση σε αυτό είναι πάρα πολύ απλή. Πουθενά, μα πουθενά, στην πρόταση για δημιουργία ΠΟΑΥ δεν αναφέρεται πως θα δημιουργηθούν ΠΟΑΥ που θα θίξουν τα τουριστικά ελκυστικά κάλλη του Νησιού. Ο Παραδοσιακός Οικισμός δεν θίγεται, πώς να θιγεί? Αφού είναι στο κέντρο του νησιού, και μπροστά του βρίσκεται το λιμάνι? Οι αρχαιολογικές τοποθεσίες του νησιού επίσης δεν θίγονται στο ελάχιστο, όπως και οι γνωστές πλαζ. Κοιτάξτε τον χάρτη! Το επιχείρημα, πως θα χαλάσουν οι ομορφιές τους νησιού μας, είναι μεν καλοπροαίρετο αλλά τουλάχιστον αφελές. Οι ΠΟΑΥ βρίσκονται στο Βόρειο Τμήμα του νησιού, όποιος θέλει να το ψάξει ας μπει στο google maps, ας ανοίξει ένα χάρτη για να καταλάβει γιατί μιλάμε. Και αν δεν του φτάνει αυτό, τώρα που ανοίγει ο καιρός ας πάρει το αυτοκίνητο και όσο τον φτάνει ο δρόμος ας πάει να δει μόνος του.
Επιχείρημα 2ο. Οικολογική Ευαισθησία. Τα ιχθυοτροφεία ρυπαίνουν.
Η απάντηση σε αυτό είναι πολλές ερωτήσεις, δυστυχώς.
Γιατί ρίχνουν λύματα στην θάλασσα? Και αν ναι υπάρχει μια μελέτη που να τεκμηριώνει την επιβάρυνση? Τα λύματα του Ασκελιού, δεν μας ενοχλούν? Οι εκτάσεις που μέσα σε μια νύχτα αποχαρακτηρίζονται από δασικές και χτίζονται δεν μας ενοχλούν? Το Νεώριο που καίγεται μια φορά κάθε 2-3 χρόνια και μετά χτίζεται δεν μας ενοχλεί? Η βρώμα του ταλαίπωρου Βιολογικού δεν μας ενοχλεί? Η ηχορύπανση και το κυκλοφοριακό τους θερινούς μήνες δεν μας πειράζει? Το νερό που δεν πίνεται επειδή είναι τίγκα στα νιτρικά δεν μας ενοχλεί? Όλα αυτά βελτιώνουν την ποιότητα ζωής του Ποριώτη και του τουρίστα?
Πως ακριβώς η ύπαρξη ιχθυοτροφίων και η θεσμοθέτηση για την σωστή λειτουργία τους θίγει την ποιότητα ζωής μας? Και πως η ύπαρξη αυτών μέχρι σήμερα την έχει θίξει ακριβώς? Πως το να θεσμοθετείς ένα αυστηρό πλαίσιο, βλάπτει?
Για βλάψεις το περιβάλλον, 2 πράγματα πρέπει να κάνεις.
1. Να το επιβαρύνεις με χημικά μέσα. Ε, αυτό δεν υπάρχει πουθενά στην λειτουργία ιχθυοτροφείων, γιατί η επιχειρηματική λογική προστάζει, πως αν δεν διαφυλάξεις το προϊόν σου απλά δεν θα το πουλήσεις. Δεν είναι γαρύφαλλα, αλλά βρώσιμο είδος που κολυμπάει στα ανοιχτά για όσους δεν το καταλαβαίνουν.
2. Να το αλλοιώσεις παρεμβαίνοντας. Μέχρι στιγμής η αλλοίωση στο νησί μας, προέρχεται μόνο από τουριστικές παρεμβάσεις. Έχετε δει να κτίζεται ή να καίγεται έκταση κοντά σε ιχθυοτροφία? Όχι. Έχετε δει αυτά τα 2 σε άλλη μεριά του νησιού? Ναι.
Επιχείρημα 3ο. Θα γίνουμε εργάτες στον ίδιο μας τον τόπο.
Και μας ενοχλεί αυτό, γιατί οι περισσότεροι από εμάς είμαστε φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα! Όπως να γίνουμε εργάτες σε ξένο τόπο λόγω οικονομικής κρίσης? η ακόμα χειρότερα γκαρσόνια 4 μήνες το χρόνο, και τους υπόλοιπους 8 πειναλέοι του ΟΑΕΔ? Αν μη τι άλλο, η ύπαρξη ιχθυοτροφικών μονάδων στον Πόρο, συντηρεί τις οικογένειες όχι μόνο των εργαζομένων σε αυτά. Δύτες, μεταφορείς,ιδιοκτήτες φερρυ-μπόουτ, φορείς εστίασης, και άλλοι έχουν έσοδα 365 μέρες το χρόνο, όχι μόνο 4 μήνες! Χώρια τις ειδικότητες που απασχολούνται στα υπάρχοντα ιχθυοτροφεία…Όλοι αυτοί τι είναι βλάκες? Και εμείς οι υπόλοιποι οι έξυπνοι?
Πολύ φοβάμαι, πως η επιφανειακή προσέγγιση της λειτουργίας ΠΟΑΥ στο νησί μας, και αυτό το ξερό ΟΧΙ εξυπηρετεί άλλου τύπου συμφέροντα, και μου θυμίζει πολύ την ιστορία με τους ιθαγενείς και τα καθρεφτάκια…
Συνεπώς, ΝΑΙ στην λειτουργία ΠΟΑΥ στο βόρειο τμήμα του νησιού, γιατί
1. Θέτονται επιτέλους ισχυροί κανόνες για την σωστή λειτουργία των μονάδων, ωστε να μην κάνει ο καθένας ότι του καπνίσει.
2. Τα ιχθυοτροφεία 26 χρόνια τώρα ΔΕΝ έχουν θίξει τον τουρισμό, και προσφέρουν οικονομικά στον τόπο.
Μακάρι να είχαμε την ίδια ευαισθησία και σε άλλα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο μας.
#10 Σχόλιο Από Ιωάννα Στις 7 Μάιος, 2011 @ 20:50
Η Δημόσια Διαβούλευση για το νέο Νομοσχέδιο που αφορά τον χωροταξικό σχεδιασμό διχάζει ένα ολόκληρο νησί.
Μου είναι αδύνατον να καταλάβω πως ξαφνικά όλοι ανακάλυψαν ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι μια δραστηριότητα ρυπογόνος που εμποδίζει την ανάπτυξη του νησιού και κυρίως του τουρισμού. Δεν θα αναφερθώ σε συμφέροντα , θα βασιστώ όμως στα γεγονότα.
Εδώ και περίπου 26 χρόνια λειτουργούν ιχθυοκαλλιέργειες στον Πόρο. Κανείς , μέχρι πρόσφατα, δεν είχε διαμαρτυρηθεί σχετικά με τη λειτουργία τους. Δεν είχαμε ακούσει ούτε για μόλυνση, ούτε για ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος…
Άραγε για τι είδους ρύπανση μιλάμε και που αυτή εντοπίζεται;;; Κανένας επίσημος φορέας, γιατί πρέπει να μιλάμε με στοιχεία και όχιμε υποθέσεις, δεν έχει εντοπίσει- επιβεβαιώσει την ύπαρξη ρύπανσης. Μάλιστα μελέτες που έχουν διεξαχθεί σε παγκόσμιο επίπεδο καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η λειτουργία ιχθυοτροφικών μονάδων δεν επιβαρύνει το θαλάσσιο περιβάλλον. Δυστυχώς ακόμα και ο Δήμος Πόρου, που θα πρέπει να λειτουργεί με βάση το γενικό κάλο και στηριζόμενος σε αποδείξεις και γεγονότα, έχει παρασυρθεί από τα μεγαλεπήβολα σχέδια και λόγια μιας μειοψηφίας…
Ο Πόρος υποδέχεται κάθε χρόνο πλήθος τουριστών. Δεν έχω ακούσει ποτέ κανέναν τουρίστα να παραπονιέται για την ύπαρξη των ιχθυοκαλλιεργειών στο νησί, αντιθέτως έχω ακούσει πολλούς να διαμαρτύρονται για την έλλειψη ενδιαφέροντος από τη πλευρά του Δήμου και την κακή ποιότητα των παραχωμένων υπηρεσιών . Δεν υποστηρίζω βέβαια ότι δεν υπάρχουν σοβαροί και ευσυνείδητοι επαγγελματίες, αλλά δυστυχώς είναι ελάχιστοι.
Επιπλέον η « Διεθνής Έκθεση Επαγγελματικών Σκαφών» διεξάγεται στο νησί εδώ και 12 χρόνια….γιατί φέτος για πρώτη φορά κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες επηρεάζουν αρνητικά αυτή την μεγάλη διοργάνωση;;; Όλοι ξέρουμε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια το μεγάλο αυτό γεγονός στέφθηκε από πλήρη επιτυχία παρά την ύπαρξη των ιχθυοκαλλιεργειών.
Ένα μεγάλο ακόμα ερώτημα που έχω είναι γιατί ή όλη συζήτηση έχει επικεντρωθεί στις ιχθυοκαλλιέργειες και κανένας λόγος δεν γίνεται για τα άλλα ζητήματα που διαπραγματεύεται το Νομοσχέδιο (καταδυτικά πάρκα, τεχνητοί ύφαλοι);; Τελικά θέλουμε ή δεν θέλουμε να αναπτυχθεί το νησί;;;
Είναι κουτό να υποστηρίζει κάποιος ότι το νησί μπορεί να στηριχθεί αποκλειστικά στον τουρισμό, ιδίως αν αναλογιστούμε την δύσκολη οικονομική περίοδο που διανύουμε. Ο Πόρος είναι ένα νησί που έχει τουρισμό το πολύ έξι μήνες το χρόνο και κυρίως τα Σαββατοκύριακα. Πόσοι επιτέλους μπορούν να ζήσουν αποκλειστικά από τα εισοδήματα που τους προσφέρει ο τουρισμός??
Οι άνθρωποι που εργάζονται στις ιχθυοκαλλιέργειες είναι άνθρωποι με οικογένεια που ζουν μόνιμα στο νησί. Είναι τόσο απλό για κάποιους να ανατρέψουν τη ζωή αυτών των ανθρώπων;; και που θα βρουν αλλού δουλειά, θα στραφούν και εκείνοι στο τομέα του τουρισμού;
Πιστεύω ότι η Π.Ο.Α.Υ θα βάλει κάποια τάξη στο νησί. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το νομοσχέδιο για το καλό του τόπου. Να δημιουργήσουμε καταδυτικά πάρκα, να ενισχύσουμε τον εναλλακτικό τουρισμό και να ενισχύσουμε τους αλιείς του τόπου με τη δημιουργία τεχνητών υφάλων. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι σκοπός του Νομοσχεδίου είναι να καταλειφθεί ο Πόρος από ιχθυοτροφεία…..
Ας σκεφτούμε όλοι καθαρά και με πρωταρχικό σκοπό το καλύτερο μέλλον του νησιού μας!!!
#11 Σχόλιο Από Συλλογος Προστασίας Περιβαλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας Στις 10 Μάιος, 2011 @ 22:08
Ελληνικη Δημοκρατία
Υπουργειο ΠΕΧΩΔΕ
Γεν.Δ/νση Περιβαλλοντος
Δ/νση Χωροταξίας
Τμημα Β
Αρ.Πρωτ. 6225/26-11-1997
Προς: το Γενικό Διευθυντή Περιβαλλοντος
Θέμα: Απορριψη χωροθέτησης για τη μετεγκατάσταση και επέκταση μοναδας πάχυνσης δυναμικότητας 442 τονων /ετος στη Θέση Μικροβοιβος κοινοτητας Προσκυνά Ν.Φθιώτιδας( περιοχή στον Κόλπο θεολόγου -Αταλάντης)
ΣΧΕΤ…..
Απόψεις………
Συνεκτιμώντας τα παραπανω και ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗς ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΈΡΓΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΜΒΑΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΉ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ`ΕΞΟΧΉΝ ΠΕΡΙΟΧΉ ΤΟΥΡΙΣΜΟΎ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΜΟΥ
ΕΙΣΗΓΟΥΜΕΘΑ
ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΟΝΑΔΑΣ
Ο Προισταμενος της Δ/νσης
α/α
Χρήστος Ζαμπέλης
Οπως βλέπετε απο το 1997 το ΥΠΕΧΩΔΕ θεωρούσε ότι οι υδατοκαλλιεργειες είναι δραστηριοτητα ΑΣΥΜΒΑΤΗ με τον Τουρισμό
[2]
#12 Σχόλιο Από K.A. Στις 11 Μάιος, 2011 @ 15:18
Σταματηστε να παραπληροφορειτε τον κοσμο!!! Ο Πορος δεν ειναι διχασμενος!! Ο Πορος ειναι ενωμενος οσο ποτε και εκφραζει την αντιθεση του στην Κ.Υ.Α που τον θελει ΠΟΑΥ!!! Να τελειώνει το παραμυθι με τα τσιρακια των ιχθυοτροφων στο νησι που εχουν επιστρατευσει τα μελη της οικογενειας τους να επαναλαμβανουν τα ιδια επιχειρηματα στη διαβουλευση! Αυτα τα τσιρακια επι 25 χρονια ειχαν την ευκαιρια να αποδειξουν στην τοπικη κοινωνια του Πορου, ποσο ευεργετικες για το περιβαλλον και για την τοπικη οικονομια ειναι οι ιχθυοκαλλιεργειες… Δεν το καταφεραν… Φτανει πια!
Αν θέλετε να σας λενε ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ σεβαστειτε την αποφαση του λαου του Πορου.
Ελεος!
Αν γινει ΠΟΑΥ στον Πορο, τοτε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ θα εχει δεχθει ενα μεγαλο πληγμα στη συνειδηση χιλιαδων συμπολιτων μας.
#13 Σχόλιο Από Ε.Α. Στις 11 Μάιος, 2011 @ 18:27
Κύριε/Κυρία Κ.Α.
Εσείς πως μπορείτε και εκφράζετε την άποψη του συνόλου του ποριώτικου λαόυ??Από πότε σας διορίσαμε αντιπρόσωπό μας και δεν το γνωρίζουμε;;Αυτό είναι Δημοκρατία;;Σέβομαι την άποψη σας,αλλά υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις. Μπορείτε να απαντήσετε στα επιχειρήματα που τίθενται αντί να αναζητάτε τσιράκια και συγγενείς…….;;;
#14 Σχόλιο Από K.A. Στις 11 Μάιος, 2011 @ 19:45
Σε μια Δημοκρατια, οι αντιπροσωποι του λαου εκλεγονται!! Δεν διοριζονται!!!
αλλοι αντιπροσωποι διοριζονται…
Στο Δημοτικο Συμβουλιο Πόρου, ο ποριωτικος λαος εκπροσωπειται απο 3 δημοτικες παραταξεις και 17 δημοτικους συμβουλους. Συμφωνουμε μεχρι εδω;;
Στις 27 Απριλιου εγινε ενα δημοτικο συμβουλιο – λαικη συνελευση και ομοφωνα, όλες οι παραταξεις κι ολοι οι συμβουλοι, εν ολιγης, ο λαος του Πορου, αποφασισε κατα της ΠΟΑΥ. Σωστα;;
Που είσαταν εσεις και τα επιχειρηματα σας εκεινη τη μερα;;
Σεβαστειτε λοιπον αυτη την αποφαση!!!
Εκτος κι αν θεωρειτε οτι εγινε πραξικοπημα απο την πλειοψηφια του νησιου!
#15 Σχόλιο Από ΣΟΦΙΑ Στις 12 Μάιος, 2011 @ 17:25
ΑΠΟΡΩ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΠΟΑΥ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΠΟΡΟΥ?ΠΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΦΕΡΕΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΩΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ?ΜΗΠΩΣ ΑΠΛΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΣΒΛΕΠΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΙΘΑΝΟΝ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΠΟΑΥ?ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΕ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ Η ΕΙΔΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΠΑΓΑΛΙΖΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ.ΑΠΟΡΩ ΕΠΙΣΗΣ ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΒΛΑΨΟΥΝ ΟΙ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΚΑΜΙΑ ΖΗΜΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΥΞΗΘΕΙ.ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΡΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΑΠΤΟΥΝ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΣΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ.ΑΚΟΜΗ Η ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΩΦΕΛΗΣΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΜΟ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΥΠΑΝΣΗ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ , ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΣΦΡΑΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΨΗΦΙΖΩ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.
#16 Σχόλιο Από Λεωνίδας Παπαχαρίσης / Δ/ντης Ποιότητας ΝΗΡΕΥΣ ΑΕ Στις 13 Μάιος, 2011 @ 16:18
Αναγνωρίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο, ότι η Υδατοκαλλιέργεια τα χρόνια που έρχονται θα πρωτοστατήσει στην κάλυψη των διατροφικών αναγκών του ανθρώπινου είδους. Παράλληλα οι εξελίξεις της τεχνολογίας και της βιοτεχνολογίας αναμένεται να δώσουν την δυνατότητα δραστηριοποίησης σε νέες χερσαίες ή θαλάσσιες περιοχές. Στην παρούσα Κ.Υ.Α. θα πρέπει να προσδιοριστεί η διαδικασία καθορισμού νέων Π.Α.Υ. Η χωροθέτηση νέων Π.Α.Υ. σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη την συμβατότητα με άλλες υπάρχουσες αλλά και σχεδιαζόμενες χρήσεις. Σχετικά με τις σχεδιαζόμενες χρήσεις να λαμβάνονται υπόψη όσες έχουν συγκεκριμένο επίπεδο ωρίμανσης.
Για τον καθορισμό Π.Ο.Α.Υ. θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι γνωμοδοτήσεις και οι περιορισμοί των συναρμόδιων υπηρεσιών. Με τον τρόπο αυτό θα μειωθεί ο όγκος εργασίας των διοικητικών υπηρεσιών αλλά και ο χρόνος για την εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων στην συνέχεια, εντός των Π.Ο.Α.Υ. Είναι πολύ σημαντική η μείωση του απαιτούμενου χρόνου εγκατάστασης για την προσέλκυση επενδύσεων.
Είναι κατανοητό ότι ο ορισμός Π.Α.Υ., Π.Ο.Α.Υ. και Π.Α.Σ.Μ. δεν αποκλείει παράλληλη δραστηριοποίηση άλλων χρηστών στην περιοχή. Χρήσεις όπως η αλιεία, οι δραστηριότητες αναψυχής, ο τουρισμός και άλλες θα συνεχίσουν να συνυπάρχουν στην ίδια περιοχή, όπως και εώς σήμερα.
Ο χάρτης που συνοδεύει το προς διαβούλευση κείμενο δεν έχει την κατάλληλη κλίμακα που να επιτρέπει την σαφή οριοθέτηση των Π.Α.Υ. Ο ακριβής προσδιορισμός των ορίων Π.Α.Υ., Π.Ο.Α.Υ. και Π.Α.Σ.Μ. θα πρέπει να γίνει με την ψήφιση της προτεινόμενης Κ.Υ.Α. Η με ακρίβεια περιγραφή των ορίων θα μείωνε τις αντεκλίσεις. Τέλος κατά τον καθορισμό των τελικών ορίων θα πρέπει να ληφθούν υπόψη υπάρχουσες υδατοκαλλιεργητικές δραστηριότητες στα όρια των Π.Ο.Α.Υ. και να περιληφθούν σε αυτές ή αντίστροφα μη συμβατές χρήσεις και να αποκλειστούν κατά την οριοθέτηση.
Οι υπάρχουσες μελέτες Π.Ο.Α.Υ. θα πρέπει να επικαιροποιηθούν πριν την υιοθέτησή τους. Ο υπολογισμός της δυναμικότητας των μονάδων θα πρέπει να γίνει με βάση τις κατευθύνσεις της Κ.Υ.Α. 121570/2009.
#17 Σχόλιο Από Μ.Π. Στις 14 Μάιος, 2011 @ 17:20
Με λύπη διαβάζω το σχόλιο του κ. Παπαχαρίση, Δ/ντη ποιότητας του Νηρέα. Να γίνει ο σχεδιασμός των ΠΟΑΥ σύμφωνα με την ισχύουσα απόφαση 121570/2009; Η απόφαση αυτή μιλάει για μεμονομένες χωροθετήσεις. Σε περίπτωση ΠΟΑΥ λαμβάνοντας υπόψη τη συγκέντρωση των μονάδων, τόσο ο τρόπος υπολογισμού της δυναμικότητα όσο και οι αποστάσεις των μονάδων θα πρέπει να είναι τελείως διαφορετικά. Η δυναμικότητα θα πρέπει να υπολογιστεί με βάση τη φέρουσα ικανότητα που θα υπολογιστεί ερευνητικά σε κάθε περιοχή και όχι με τις γενικότητες της υπάρχουσας εγκυκλίου, που εκδόθηκε μόνο για να νομιμοποιηθεί η αυξημένη δυναμικότητα.
Οι άνθρωποι του κλάδου έχουν ακούσει τίποτα για ασθένειες; 500 μέτρα απόσταση είναι πάρα μα πάρα πολύ μικρή.
Σε ότι αφορά τις μεμονομένες μονάδες αυτές θα πρέπει να υπάρχουν μόνο σε περιοχές Ε. Γιατί να γίνει χωροταξικός σχεδιασμός εάν μπορούν να λειτουργούν κάποιοι ανεξάρτητα εκτός ΠΑΥ;
Στις περιοχές Ε θα πρέπει να παραμείνουν οι υπάρχουσες μονάδες εάν πληρούνται φυσικά οι προυποθέσεις. Οι νέες μονάδες τόσο σε περιοχές Ε, όσο και εντός ΠΟΑΥ πρέπει να εκτρέφουν νέα είδη και όχι τσιπούρα – λαυράκι, ακολουθώντας βέβαια αυστηρά κριτίρια ελέγχου και να μην αλλάξουν στη συνέχεια. Η υπερπαραγωγή για τρίτη φορά μέσα σε 15 χρόνια δεν δίδαξε τίποτα ούτε τους επιχειρηματίες ούτε την πολιτεία; Νέες μονάδες τσιπούρας – λαυρακιού ή επέκταση υφιστάμενων, πρέπει να επιτραπούν μόνο εάν οι συνθήκες αγοράς το επιτρέψουν, κάτι που σήμερα δεν ισχύει.
Η ΚΥΑ στηρίχθηκε σε μελέτες που έγιναν από το 2000 και μετέπειτα. Οι μελέτες αυτές έγιναν ώστε να είναι ευχαριστημένοι οι επιχειρηματίες. Όπου υπάρχει μονάδα, κάνουμε και μια ΠΟΑΥ. Μη μετεγακτασταθούν και έχουν έξοδα. Είναι απαράδεκτο μελέτες που έγιναν στο πόδι να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Οι μελέτες αυτές πρέπει να επικαιροποιηθούν και να γίνουν από ομάδα ερευνητών διαφόρων ειδικοτήτων, σύμφωνα και με τα κριτήρια του άρθρου 6.
Δεν προβλέπεται μελλοντικά άλλες περιοχές να χαρακτηριστούν ως ΠΑΥ, εάν πληρούν τις προυποθέσεις και υπάρχει συνέναιση των κατοίκων.
ΠΟΑΥ με μία μονάδα; Τόσο οι ΠΟΑΥ όσο και οι ζώνες της θα πρέπει να έχουν πάνω από 5 μονάδες. Διαφορετικά εμποδίζεται το άνοιγμα του επαγγέλματος. Επίσης, πρέπει να υπάρχει δικλειδα ώστε να επιτρέπεται σε νέους επενδυτές να μισθώσουν χώρο εντός ΠΟΑΥ υποχρεωτικά. Δηλαδή όλα τα πάρκα να μην τα καλύπτουν οι υφιστάμενες μονάδες.
#18 Σχόλιο Από Σύλλογος Προστασιας Περιβαλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας Στις 15 Μάιος, 2011 @ 21:13
Διαβαζουμε στο σχολιο του/της Μ.Π.
…… Η ΚΥΑ στηρίχθηκε σε μελέτες που έγιναν από το 2000 και μετέπειτα. Οι μελέτες αυτές έγιναν ώστε να είναι ευχαριστημένοι οι επιχειρηματίες. Όπου υπάρχει μονάδα, κάνουμε και μια ΠΟΑΥ. Μη μετεγακτασταθούν και έχουν έξοδα. Είναι απαράδεκτο μελέτες που έγιναν στο πόδι να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Οι μελέτες αυτές πρέπει να επικαιροποιηθούν και να γίνουν από ομάδα ερευνητών διαφόρων ειδικοτήτων, σύμφωνα και με τα κριτήρια του άρθρου 6…………
Αυτό λεμε κι εμεις απο το 2005 που παραλάβαμε την Μελέτη ΠΟΑΥ ΑΤΑΛΑΝΤΗ-ΛΑΡΥΜΝΑ η οποία εκπονήθηκε από το μελετητικο γραφείο ΝΑΥΣ ΕΠΕ-Ιωάννα Αργυρού.
Η Μελέτη αγνοεί κατά την εκτίμησή μας σκόπιμα τον τουριστικό ,παραθεριστικό και οικιστικό χαρακτήρα της περιοχής της παραλιακής Λοκρίδας και την καταδικάζει σε οριστικό και μόνιμο μαρασμό,εισηγούμενη μαλιστα την επείγουσα λήψη καταναγκαστικών διοικητικών αποφάσεων και μετρων προκειμένου ΝΑ ΠΑΓΙΩΘΕΙ η κατάσταση και να ΦΙΜΩΘΟΥΝ οι διαμαρτυρόμενες τοπικές κοινωνίες των π.Δήμων Αταλάντης,Μαλέσίνας και Λιβανατών ,σημερινού Δήμου Λοκρών.
Η εν λόγω μελέτη περιέχει μεγάλα σφάλματα,ελλείψεις,ανακρίβειες και κατά την εκτίμηση των ειδικών επιστημόνων-συνεργατών μας παραλείπει ή υποβαθμίζει εγκληματικά τα φορτια ρύπανσης.Επίσης θεωρεί συμβατή τη συνύπαρξη ιχθυοτροφείων και τουριστικής-οικιστικής αναπτυξης, γεγονός πρωτοφανές και απαράδεκτο σύμφωνα με επιστημονικά δεδομενα ενώ εισηγείται περιορισμό ή και συμπληρωματική απαγόρευση της αναπτυξης για να μην ενοχλούνται τα ψάρια!!!!!!!
Σε κανενα σημείο δεν αναφερεται στην καταστροφή την οποία υπέστη επι μια 20ετία ο Κόλπος της Αταλάντης-Θεολόγου από τη λειτουργία 11 ιχθυοτροφικών μοναδων τη μετατροπή του σε ΒΟΥΡΚΟ και τη γενικότερη υποβαθμιση και δυσφήμιση της περιοχής που τυραννούσε τις τοπικές κοινωνίες.
[2]
#19 Σχόλιο Από ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ Α.Ε. Στις 19 Μάιος, 2011 @ 11:30
Αξιότιμοι κύριοι,
Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες προωθεί τη χωρική διάρθρωση, οργάνωση και ανάπτυξη του κλάδου στον ελληνικό χώρο και των αναγκαίων προς τούτο, υποδομών, με στόχο τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος και της ανταγωνιστικότητας του κλάδου.
Οι παρεμβάσεις της εταιρείας μας στο σχέδιο ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για την Υδατοκαλλιέργεια, αφορούν προσθήκη στον Πίνακα 1 του Σχεδίου και σχετικό σχολιασμό και έχουν ως ακολούθως:
ΠΙΝΑΚΑΣ 1
Β. ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Β.22* Προσθήκη: ΑΤΖΙΚΙΑΡΙ ΣΗΤΕΙΑΣ
Η περιοχή πρέπει να ενταχθεί καθόσον λειτουργεί πλωτή μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας της εταιρείας μας με χερσαίες εγκαταστάσεις υποστήριξης (ιχθυογεννητικός σταθμός και συσκευαστήριο) ενώ έχουν αδειοδοτηθεί και άλλες πλωτές μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας.
Με τιμή,
Για την «ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ Α.Ε.»,
#20 Σχόλιο Από Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Οικιστών & Οικοπεδούχων Σκορπονερίου Στις 19 Μάιος, 2011 @ 17:21
Σε ότι αφορά την χωροθέτηση εντός ΠΑΥ/ΠΟΑΥ/ΠΑΣΜ ή μεμονωμένων χωροθετήσεων, δεν είναι δυνατόν να ισχύουν εφόσον με το παρόν θέλετε την εφαρμογή της ΠΟΑΥ.
Δεν μπορεί να συνυπάρχει τουριστική ανάπτυξη, κατοικίες και ιχθυοκαλλιέργειες και προφανώς η προτεινόμενη απόσταση των 1000 μέτρων δεν επαρκεί.
Η επιλογή των χώρων και ο καθορισμός τους έγινε για την νομιμοποίηση των υπαρχόντων μονάδων και δεν είναι αντικειμενική.
Για τα χαρακτηριστικά του χωροταξικού χαρακτήρα υπάρχει η παρουσία ασύμβατων χρήσεων και η ύπαρξη οικισμών. Με το πλαίσιο αυτό δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα για του οικισμούς αυτούς, αλλά μόνο πως θα εξυπηρετηθούν οι ιχθυοκαλλιεργητές.
Στις περιοχές όπου επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός των μονάδων (αποκλειστικά και μόνο σε ΠΟΑΥ) κατά προτεραιότητα, θα πρέπει να γίνει έλεγχος της ποιότητας των νερών από εξειδικευμένους φορείς και θα πρέπει να υπάρχουν υπεύθυνες μελέτες σε τριμηνιαία βάση. Το ερώτημα είναι, γιατί δεν έχει γίνει έλεγχος από ιδρύσεως των ιχθυοκαλλιεργειών. Οι σχετικές αδειοδοτήσεις είχαν τους όρους που έθετε η ελληνική νομοθεσία και η ΕΕ αλλά δεν τηρήθηκαν ποτέ. Όποια βελτίωση και αν υπάρχει μέχρι σήμερα, ήταν αποκλειστικά και μόνο από ιδιώτες θιγόμενους που κατήγγειλαν την αυθαιρεσία. Για αυτό θα πρέπει να υπάρχει ολική λύση ΠΟΑΥ χωρίς γνώμονα την εξυπηρέτηση των ιχθυοκαλλιεργητών και μόνο. Με βάση το Σύνταγμα. Ας τους δρομολογήσετε, μετεγκαταστήσετε, αδειοδοτήσετε σε περιοχές μακριά από κατοικίες ή τουριστικά καταλύματα και πάντοτε με περιβαλλοντικό έλεγχο.
#21 Σχόλιο Από ΝΑΥΤΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΣΚΟΡΠΟΝΕΡΙΟΥ Στις 20 Μάιος, 2011 @ 11:36
Ζώντας στο περιβάλλον του κόλπου του Σκορπονερίου για περισσότερο από 20 έτη έχουμε πλέον αντιληφθεί όλοι μας την τεράστια καταστροφή στη ποιότητα των θαλασσίων υδάτων που έχει επέλθει μετά την εγκατάσταση ιχθυοτροφικών μονάδων στη περιοχή μας. Αντιδρούμε και διαμαρτυρόμαστε επομένως για το σχετικό Νομοσχέδιο το οποίο προσπαθεί να οριοθετήσει ξανά ζώνες για ήδη παράνομες και μη ιχθυοκαλλιέργειες. Προσπαθούμε να προστατεύσουμε σαν όμιλος το περιβάλλον και την θαλάσσια περιοχή που δραστηριοποιούμεθα και απαιτούμε με το ίδιο ασφαλώς πνεύμα να λειτουργούν και οι εξουσίες της χώρας που ζούμε. Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων μας ζητούμε να προστατευθεί και να μην αλλοιωθεί άλλο το κατά πολύ ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον του κόλπου του Σκορπονερίου ώστε να μην μεταβληθεί η Νόμιμα ρυμοτομημένη οικιστική περιοχή που κατοικούμε σε βιομηχανική ζώνη ιχθυοτροφικών σταθμών. Η παράνομη ιχθυοκαλλιέργεια που σήμερα λειτουργεί με την ανοχή της πολιτείας , πρέπει να παραδώσει τον χώρο της καθαρά εκεί που ανήκει, και όχι με το νέο Νομοσχέδιο να της δοθεί το δικαίωμα να συνεχίσει να υφίσταται. Συμπερασματικά θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα ποιες περιοχές οριοθετούνται (βλέπε το παράδειγμα στο Σκορπονερι και την νήσο Γάτζα στη ίδια περιοχή ) όπου οι οικισμοί απέχουν λιγότερο από 2 ναυτικά μίλια από ιχθυοτροφικές μονάδες που βρίσκονται, σε σχετικά μικρού βάθους νερά , σε κλειστό κόλπο, που δεν είναι εύκολη η ανανέωση των νερών, με αποτέλεσμα την ρύπανση και την κατασροφή του θαλασσίου περιβάλλοντος.
#22 Σχόλιο Από Βασίλης Κατσούλης Στις 21 Μάιος, 2011 @ 19:21
Η αντίρρησή μου βρίσκεται στην χωροθέτηση ΠΟΑΥ στην περιοχή της Σαλαμίνας. Η Σαλαμίνα αυτή την στιγμή μπορεί να είναι ίσως ο μεγαλύτερος τουριστικός προορισμός της Ελλάδας εξαιτίας της θέσης της δίπλα στην Αθήνα. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ο οποιοσδήποτε βλέποντας την κινηση στα φέρρυ (αριθμός εισιτηρίων κλπ) κάθε Σαββατοκύριακο, με επισκεψιμότητα μεγαλύτερη από όλες τις Κυκλάδες μαζί τον δεκαπενταύγουστο, ενώ οι οικισμοί απλώνονται σε όλο το νησί. Δεν υπάρχουν πλέον μέρη στην Σαλαμίνα που είναι μακριά από οικισμούς για χωροθέτηση ΠΟΑΥ.
Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, οι επισκέπτες είναι τόσο πολλοί που ξεπερνούν την «δυναμικότητα» των ακτών και η ρύπανση από αυτό και μόνο τον λόγο ήδη δεν είναι διαχειρίσιμη.
Στην Σαλαμίνα υπήρχαν και υπάρχουν ιχθυοκαλλιέργειες κυρίως στην νότια πλευρά του νησιού, όμως λογικά οι άδειες αυτές λήγουν αν δεν έχουν λήξει. Αν ο στόχος του σχεδίου είναι η θέση των ΠΟΑΥ να είναι μακριά από οικισμούς και από τουριστικές χρήσεις λόγω των ιδιαιτεροτήτων των ιχθυοκαλλιεργειών (μυρωδιά, απόβλητα κλπ), τότε ο χαρακτηρισμός περιοχών της Σαλαμίνας σαν ΠΟΑΥ είναι εσφαλμένη έως υστερόβουλη. Είναι η νότια πλευρά του νησιού που δέχεται τον μεγαλύτερο όγκο τον επισκεπτών για μπάνιο και αναψυχή το καλοκαίρι, ενώ οι οικισμοί βρίσκονται πλέον σε κάθε κόλπο αυτής της πλευράς. Υπάρχουν πολλά μέρη στην Ελλάδα σε βραχονησίδες, σε μικρές νησιωτικές περιοχές ή σε πιο αραιοκατοικημένες περιοχές που είναι καταλληλότερες και πιθανόν να έχουν και ανάνγκη την χωροθέτηση ΠΟΑΥ για οικονομικούς λόγους. Σε κάθε περίπτωση όμως οι θέσεις αυτές δεν βρίσκονται στην Σαλαμίνα πια.
Το σχέδιο χρειάζεται αναθεώρηση γιατί οι χρήσεις του νησιού έχουν αλλάξει εκ των πραγμάτων. Η χρήση περιοχών της Σαλαμίνας σαν ΠΟΑΥ πιθανόν να έγινε γιατι είναι πολύ πιο εύκολο σε κάποιους υπαλλήλους του υπουργείου να μην δουλεύουν, ή να δέχονται δωράκια από ιχθυοκαλλιεργητές, από το να ασχολούνται με κοπιαστικά πράγματα όπως είναι οι επικαιροποιήσεις χρήσης. ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ.
#23 Σχόλιο Από Ανδρέας Λάγκης Στις 21 Μάιος, 2011 @ 23:56
21/May
ΆΡΘΡΟ 4
•Επιπλέον μετά τη παράγραφο α3 (με τις τροποποιήσεις που έχω ήδη προτείνει) : «Σε χερσαίες εγκαταστάσεις εντός χωμάτινων, τσιμεντένιων ή/και…. άλλου τύπου (πλαστικών, σιδερένιων κλπ) //δεξαμενών, εντός ή εκτός στεγασμένου χώρου, …με ανοικτού ή κλειστού //κυκλώματος νερό, είναι δυνατή η εκτροφή υδροβίων οργανισμών θαλασσινού νερού με το εντατικό, ημιεντατικό ή υπερεντατικό σύστημα. Για τις συνοδές τους υποδομές ισχύουν τα αναφερόμενα στην παράγραφο α1.» να προστεθούν νέες παράγραφοι, ως εξής:
…….Η εκάστοτε αναγκαία έκταση για την εγκατάσταση χερσαίων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας καθορίζεται από το είδος του προς εκτροφή υδρόβιου οργανισμού, τη μέθοδο εκτροφής και τη δυναμικότητα της μονάδας και εξειδικεύεται από τη σχετική Τεχνικοοικονομική Μελέτη.
Οι όροι δόμησης της συνολικά διαθέσιμης ιδιόκτητης ή μισθωμένης επιφάνειας γης δεν εφαρμόζονται για τις ακάλυπτες (μη στεγασμένες) δεξαμενές εφόσον δεν υπερβαίνουν το 1 μέτρο και 50 εκατοστά από την επιφάνεια του εδάφους και θεωρούνται ελεύθερος ή ακάλυπτος χώρος.
Οι προδιαγραφές και οι όροι λειτουργίας των βιολογικών καθαρισμών που είναι υποχρεωτικοί για όλα τα είδη καλλιεργούμενων οργανισμών με εντατικές ή υπερεντατικές μεθόδους καλλιέργειας ορίζονται με σχετικές αποφάσεις του ΥΠΕΚΑ και εφαρμόζονται ευθύνη του επενδυτή. Ελέγχονται ως προς τη σωστή τους εγκατάσταση και λειτουργία από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ και σε περίπτωση αθέτησης των σχετικών όρων επιβάλλονται οι κατά τον νόμο υποδείξεις, ποινές και πρόστιμα.//
• Για την παράγραφο β. «Οστρακοκαλλιέργειες» έχω ήδη κάνει τις παρατηρήσεις μου στα σχετικά με το Άρθρο 3.
• Στην παράγραφο 2γ «Υδατοκαλλιέργειες γλυκέων υδάτων» δεν υπάρχουν όροι εγκατάστασης των μονάδων όπως προβλέπονται για τα θαλασσινά είδη στο ίδιο Άρθρο 4. Συνιστώνται οι κάτωθι συμπληρώσεις και προτείνονται μετά από αποσιωπητικά … που ακολουθούνται (όταν τελειώνει η προσθήκη) από δυο // (κάθετες μπάρες).
…… …….. ……..
Η εκάστοτε αναγκαία χερσαία έκταση καθορίζεται …..από το είδος του προς εκτροφή υδρόβιου οργανισμού, τη μέθοδο εκτροφής και τη δυναμικότητα της μονάδας και εξειδικεύονται από τη σχετική Τεχνικοοικονομική Μελέτη, χωροθετούνται δε ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι άλλων μονάδων στην περιοχή εντός ή εκτός ΠΑΥ (οι οποίες θα καθορισθούν μεταγενέστερα για τις εσωτερικές υδατοκαλλιέργειες γλυκέων υδάτων με τροποποίηση της παρούσας ΚΥΑ).// Οι ….φυσικοχημικές παράμετροι // εκτροφής ορίζονται από τις ισχύουσες διατάξεις.
…..Οι όροι δόμησης της συνολικά διαθέσιμης ιδιόκτητης ή μισθωμένης επιφάνειας γης δεν εφαρμόζονται για τις ακάλυπτες (μη στεγασμένες) δεξαμενές εφόσον δεν υπερβαίνουν το 1 μέτρο και 50 εκατοστά από την επιφάνεια του εδάφους και θεωρούνται ελεύθερος ή ακάλυπτος χώρος.//
Ειδικές κατασκευές και εξοπλισμοί απαιτούνται στις περιπτώσεις εφαρμογής κλειστού κυκλώματος κυκλοφορίας του ύδατος, που αφορούν τη διατήρηση της υψηλής ποιότητας της επαναχρησιμοποιούμενης ποσότητας …ύδατος//.
Στη παράγραφο δ. του ίδιου άρθρου 4 συνιστάται η διόρθωση του υποτίτλου, ως εξής:
«δ. Καλλιέργειες υδρόβιων οργανισμών σε φυσικά υφάλμυρα οικοσυστήματα (λιμνοθάλασσες και λοιπούς υδάτινους σχηματισμούς… και αλίπεδες εκτάσεις//)»
• Στις επόμενες παραγράφους του ίδιου υποτίτλου να γίνουν οι εξής μικρές τροποποιήσεις:
1. … Λιμνοθάλασσες: // Είναι φυσικά, ανοικτά, ευαίσθητα, παράκτια υδάτινα οικοσυστήματα, υπάγονται σε διάφορα ….καθεστώτα και διεθνείς συμβάσεις προστασίας της φύσης και του φυσικού κάλλους// και λειτουργούν ως μονάδες υδατοκαλλιέργειας εκτατικής μορφής.
…..
….Χωροθετούνται ως έχουν ως περιοχές ανάπτυξης εκτατικής ή ημιεντατικής καλλιέργειας και // οι επεμβάσεις στη γεωμορφολογία των λιμνοθαλασσών και οι κατασκευές που τις συνοδεύουν για την εκτροφή υδρόβιων οργανισμών εξαρτώνται κυρίως από την τοπογραφία της περιοχής, το βάθος, τη φύση του θαλάσσιου πυθμένα, τις κινήσεις των θαλάσσιων μαζών, το ύψος του αναπτυσσόμενου κύματος κ.λ.π. …ΣΒΥΣΕ: «, αλλά κυρίως από το είδος του εκτρεφόμενου οργανισμού.»
Κατά κανόνα για την ομαλή λειτουργία των λιμνοθαλασσών, οι μισθωτές… ή οι διαχειριστές// τους θα πρέπει να εξασφαλίζουν τη συνεχή λειτουργία των ιχθυοσυλληπτικών εγκαταστάσεων και τη διαρκή επικοινωνία τους με τη θάλασσα, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται:
• …..Η ανανέωση των υδατίνων μαζών με την παλίρροια //
• Η διευκόλυνση της εισόδου των ιχθυδίων στη λιμνοθάλασσα …τις κατάλληλες εποχές//
• Η προστασία των ιχθυδίων από …τις αντίξοες συνθήκες// ΣΒΥΣΕ: «τους θηρευτές τους»
• Η ικανοποίηση των βιολογικών απαιτήσεων των εκτρεφόμενων ψαριών
• Η …ΣΒΥΣΕ: «άνετη»// σύλληψή τους, στην προσπάθεια εξόδου τους από τη λιμνοθάλασσα
Οι απαραίτητες επεμβάσεις απαιτούν, επομένως, κατασκευές για:
– Την εσόδευση του γόνου
– Την δημιουργία νηπιακών περιοχών (τάφροι προπάχυνσης γόνου) για την προστασία των εισερχομένων ιχθυδίων
– Τη βελτίωση των συνθηκών εκτροφής (… εκβάθυνση των εσοδευτικών στομίων και καναλιών κυκλοφορίας νερού, δημιουργία τάφρων διαχείμασης), και //
– Την εξαλίευση σε ιχθυοσυλληπτικές εγκαταστάσεις που λειτουργούν και ως διαλογείς των συλλαμβανόμενων ιχθύων ανάλογα με το μέγεθός τους.
Στις βασικές κατασκευές και επεμβάσεις, που είναι απαραίτητες για τη άσκηση της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας, θα πρέπει να συμπεριληφθούν και τα βοηθητικά κτίσματα, που έχουν στόχο την εξυγίανση του παραγόμενου προϊόντος και τη διαφύλαξη της υγείας του καταναλωτή, τη διακίνηση και εμπορία του τελικού προϊόντος και τα κτίσματα που προορίζονται για την παραμονή του προσωπικού και τη φύλαξη των εγκαταστάσεων, οι οποίες χωροθετούνται …σε παρακείμενες χερσαίες εκτάσεις // όπου επιτρέπεται από το καθεστώς προστασίας.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία η διαχείριση των… δημόσιων// λιμνοθαλασσών ανατίθεται κατά προτεραιότητα σε αλιευτικούς Συνεταιρισμούς της περιοχής.
Σε κάθε περίπτωση οι αναπτυξιακές προοπτικές τους αφορούν κυρίως την αξιοποίηση των ιδιαίτερων οικολογικών και περιβαλλοντικών χαρακτηριστικών τους, έτσι ώστε σε συνδυασμό με την υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα να υπάρξει δυνατότητα παράλληλης ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού (αλιευτικός τουρισμός – ιχθυοτουρισμός), σύμφωνα και με τυχόν καθεστώς προστασίας που τις διέπει.
2. …. Αλίπεδες εκτάσεις: Είναι παθογενή, δηλαδή ακατάλληλα για γεωργική χρήση εδάφη, υψηλής αλκαλικότητας, που ενίοτε περιλαμβάνονται στο καθεστώς προστασίας των λιμνοθαλασσών.
Υπό ορισμένες προϋποθέσεις μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας για θαλάσσια, υφάλμυρα και γλυκέων υδάτων οργανισμούς, σε μονοκαλλιέργειες ή πολυκαλλιέργειες και χωροθετούνται ως έχουν για το σκοπό αυτό.
Οι επεμβάσεις στη γεωμορφολογία των εδαφών αυτών εξαρτώνται κυρίως από την γεωμορφολογία της περιοχής, την άμεση ή μη γειτνίασή τους με θάλασσα, λιμνοθάλασσα, την ευκολία και την επάρκεια τροφοδοσίας τους με θαλασσινό, υφάλμυρο ή γλυκό νερό, το είδος του υδρόβιου οργανισμού που καλλιεργείται και τη μέθοδο καλλιέργειας. Η εξασφάλιση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας μιας τέτοιας μονάδας πρέπει να συνοδεύεται από την δυνατότητα πρόσβασης σε νερό τροφοδοσίας της μονάδας με μέριμνα ώστε η παροχή και η απορροή των υδάτων να μην προκαλεί οικονομική βλάβη στο δημόσιο ή σε παρακείμενους χρήστες (π.χ. πρόσληψη νερού από λιμνοθάλασσα με την καταχρηστική αναρρόφηση γόνου ή την αποβολή ρύπων).
Οι συνοδές εγκαταστάσεις και επεμβάσεις που είναι απαραίτητες για την άσκηση της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας σε αλίπεδες εκτάσεις είναι παρόμοιες με αυτές άλλων χερσαίων μονάδων καλλιέργειας ειδών γλυκού ή θαλασσινού νερού σε χωμάτινα υδροστάσια (παράγραφοι α1, α3 και γ.), με εξαίρεση τις προβλήτες ελλιμενισμού, , ενώ μπορεί να συμπεριλαμβάνουν και εγκαταστάσεις συσκευασίας και συντήρησης των τελικών προϊόντων πριν τη διακίνησή τους στην αγορά. Οι παραπάνω εγκαταστάσεις χωροθετούνται όπου επιτρέπεται από το τυχόν καθεστώς προστασίας. Η χρήση μόνιμων τσιμεντένιων ή παρόμοιου τύπου δεξαμενών πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο ούτως και να δικαιολογείται πλήρως στην Οικονομοτεχνική Μελέτη της μονάδας ώστε μετά την οριστική παύση λειτουργίας της μονάδας να μπορεί το τοπίο να αποκατασταθεί εύκολα στην προτεραία του κατάσταση//
• ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 4 ΩΣ ΕΞΗΣ:
«Κατηγορίες υδατοκαλλιεργειών στην Ελλάδα – Αναγκαίες υποδομές ….και όροι // για τη λειτουργία των μονάδων υδατοκαλλιέργειας
#24 Σχόλιο Από Ανδρέας Λάγκης Στις 22 Μάιος, 2011 @ 00:17
Άρθρο 5
Η κατάργηση όλων των αποστάσεων μεταξύ ΠΟΑΥ, ΠΑΣΜ και μεμονωμένων μονάδων συνιστάται για λόγους περιβαλλοντικούς. Εξάλλου η «υποχρεωτική υδρανάπαυση» για 6 μήνες το χρόνο (που έχω προτείνει και αποτελεί ουσιαστικό βήμα για την εξάλειψη της ρύπανσης των ακτών και όχι μόνο συμβιβασμό των αντιτιθεμένων απόψεων ) θα απαιτήσει όχι μεγάλη συγκέντρωση μονάδων στην ίδια περιοχή για να μπορούνε να αποσυμφορηθούν ευκολότερα προς την ανοικτή θάλασσα. Βέβαια για διατήρηση μιας λειτουργικής διοικητικής συνάφειας μεταξύ των μονάδων σε ΠΟΑΥ (ή ΠΑΣΜ που εν δυνάμει μπορεί να εξελιχθούν σε ΠΟΑΥ) θα μπορούσε να προταθεί η απόσταση μεταξύ τους να είναι κατά ανώτατο 5 χμ σε ευθεία ή 10 χμ κατά ανώτατο ακτινοειδώς η μια από την άλλη.
Με αυτή την επιμέρους διαφοροποίηση προτείνεται να ακολουθηθούν οι υποδείξεις του κ. Νίκου Αναγνόπουλου για τις ΠΑΥ, ΠΟΑΥ κλπ (21/04 & 11/05).
Σχετικά με την χωροθέτηση μεμονωμένων μονάδων είναι αστήρικτο να περιορίζεται σε πειραματικές μονάδες και σε τουριστικά καταλύματα που ανοίγει «πόρτες» για κάθε είδους παρατυπίες. Επίσης η επέκταση σε νέα είδη που συνίσταται από δυο εταιρίες δεν φαίνεται να εξυπηρετεί κανένα άλλο παρά τις υφιστάμενες μονάδες. Η χωροθέτηση για νέες μονάδες πρέπει να είναι ανοικτή για όλους για να πάψει η ιχθυοκαλλιέργεια να είναι ένα «ΚΛΕΙΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ».
Ο ορισμός Ν. Αναγνόπουλου είναι σαφής και απλός στην εφαρμογή του: «Μεμονωμένες μονάδες: Μονάδες υδατοκαλλιέργειας υφιστάμενες και νέες που αναπτύσσονται, είτε εκτός των ΠΑΥ κατηγορίας Α – Δ, είτε εντός αυτών χωρίς να εντάσσονται σε ΠΟΑΥ, ή και ΠΑΣΜ.» (Σε αυτές περιλαμβάνονται δοκιμαστικές και νέες μονάδες όλων των θαλασσινών ειδών υδρόβιων ζώων κλπ).
Και παραμένει το θέμα της χωροθέτησης «χερσαίων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας» που δεν έχουν περιληφθεί στο Άρθρο 5. Προτείνεται να δημιουργηθούν δυο νέες παράγραφοι οι οποίες να μπουν μετά την αναφορά στην χωροθέτηση Μεμονωμένωνν μονάδων, ως εξής:
• Οι χερσαίες μονάδες θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας χωροθετούνται σε κατάλληλες θέσεις εντός ή εκτός ΠΑΥ (Α-Δ) ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι άλλων μονάδων στην περιοχή. Ο ορισμός των ΠΑΥ σε θαλάσσιες περιοχές που αναφέρεται στο Άρθρο 3 συμπεριλαμβάνει και χερσαία τμήματα άμεσα γειτνιαζόντων εκτάσεων για την εγκατάσταση συνοδών χερσαίων υποδομών, σταθμών παραγωγής γόνου, ιχθυογεννητικών σταθμών, εγκαταστάσεων προπάχυνσης, πάχυνσης, συσκευασίας, συντήρησης, κέντρα αποστολής και χερσαίες μονάδες θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών.
• Η χωροθέτηση χερσαίων εκτάσεων σε ανοικτές περιοχές (μακριά από κλειστούς κόλπους) για την δημιουργία αποκλειστικά χερσαίων ΠΑΥ για εγκατάσταση χερσαίων μονάδων θαλασσίων υδατοκαλλιεργειών ή συνοδών κατασκευών για τις πλωτές μονάδες κλπ πρέπει προωθηθεί περαιτέρω γιατί θα δώσει νέα ώθηση στον κλάδο με συμβατές προς το περιβάλλον μεθόδους και για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών. Η διάθεση για το σκοπό αυτό δημόσιων, δημοτικών ή ιδιωτικών παραθαλάσσιων εκτάσεων χωροθετημένων ή προς χωροθέτηση κατά το πρότυπο των βιομηχανικών ή τεχνολογικών πάρκων θα δώσει ένα ισχυρό κίνητρο για την οικονομική ανάπτυξη των περιοχών αυτών. Ο χωροταξικός σχεδιασμός χερσαίων εκτάσεων σε ανοικτές περιοχές μακριά από κλειστούς κόλπους θα πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις βαθμίδες του σχεδιασμού χρήσεων γης όπως την πολεοδομία, χωροταξία της παρακείμενης γης, τα εθνικά χωροταξικά σχέδια μεταφορών, ενέργειας κλπ και θα καταστήσει τις υδατοκαλλιέργειες ουσιαστικό αναπτυξιακό πόλο και πλούτο για τις περιοχές.
Μετά τη παραγραφο: «Με βάση τα παραπάνω, καθορίζονται οι Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.) του Ελληνικού θαλάσσιου χώρου, οι οποίες μετά από αξιολόγηση των χαρακτηριστικών τους (χωροταξικών – περιβαλλοντικών – αναπτυξιακών), και με κριτήριο και την υφιστάμενη κατάσταση από την άποψη ύπαρξης μονάδων υδατοκαλλιέργειας (συγκέντρωση μονάδων), κατατάσσονται στις επόμενες πέντε κατηγορίες, που εμφανίζονται στον πίνακα 1 και αποτυπώνονται στο χάρτη «Κατευθύνσεων Χωρικής Οργάνωσης των Υδατοκαλλιεργειών».», να προστεθεί η φράση:
Μια μόνο χερσαία χωροθετημένη περιοχή υπάρχει μέχρι σήμερα στο Βαρικό Πιερίας, όπου ήδη λειτουργούν δύο ιχθυογεννητικοί σταθμοί και δεν αποτυπώνεται στον προαναφερόμενο χάρτη. //*(σύμφωνα με κ. Σπ.-Ορ. Συργιάννη, 20/05)//
Σε όλες τις παραγράφους Α., Β., Γ., Δ. και Ε να προστεθεί φράση που να καθορίζει ότι υφιστάμενες μονάδες στις παραπάνω κατηγορίες περιοχών, θα παραμείνουν εφόσον τα ποιοτικά αποτελέσματα των ελέγχων της ποιότητας των νερών το επιτρέψουν. [ Για παράδειγμα, η διόρθωση αυτή μπορεί να γίνει ως εξής στην παράγραφο: Α. Περιοχές ιδιαίτερα αναπτυγμένες που χρήζουν παρεμβάσεων βελτίωσης κλπ, κλπ
———-
Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός των υφισταμένων μονάδων και προωθείται κατά προτεραιότητα η ίδρυση ΠΟΑΥ. Η…. παραμονή, // εγκατάσταση νέων μονάδων και η επέκταση των υφισταμένων επιτρέπεται μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών, που θα πραγματοποιηθεί κατά την διαδικασία έγκρισης ΠΟΑΥ, είτε εγκατάστασης σε Π.Α.Σ.Μ., σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί σωρευτικών δράσεων ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους περιορισμούς του παρόντος.]
Μετά το τέλος της παραγράφου Ι), Ε., να προστεθεί η ακόλουθη φράση:
Για όλες τις κατηγορίες ΠΑΥ και σε τρία χρόνια το ανώτερο από την ημερομηνία έγκρισης της παρούσας ΚΥΑ οφείλουν να εφαρμόζουν υποχρεωτική υγρανάπαυση κατά την έννοια του Άρθρου 3 από την 1 Απριλίου μέχρι 30 Σεπτεμβρίου κάθε έτους οι μονάδες που βρίσκονται σε κλειστούς κόλπους . Οι θέσεις προσωρινής ή οριστικής μετεγκατάστασης των μονάδων καθορίζονται ύστερα από μελέτη των περιβαλλοντικών συνθηκών της περιοχής που ανατίθεται σε Πιστοποιημένο Σύμβουλο (βλέπε Άρθρο 4).
#25 Σχόλιο Από Ανδρέας Λάγκης Στις 22 Μάιος, 2011 @ 23:52
Άρθρο 5
Επανέρχομαι με τη διόρθωση των δυο τελευταίων παραγράφων του σχολίου που κατέθεσα με ημερομηνία 21/May χθες (σήμερα το πρωί).
Σε όλες τις παραγράφους Α., Β., Γ., Δ. και Ε να προστεθεί φράση που να καθορίζει ότι υφιστάμενες μονάδες στις παραπάνω κατηγορίες περιοχών, θα παραμείνουν εφόσον τα ποιοτικά αποτελέσματα των ελέγχων της ποιότητας των νερών το επιτρέψουν. [ Για παράδειγμα, η διόρθωση αυτή μπορεί να γίνει ως εξής στην παράγραφο: Α. Περιοχές ιδιαίτερα αναπτυγμένες που χρήζουν παρεμβάσεων βελτίωσης κλπ, κλπ
———-
Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός των υφισταμένων μονάδων και προωθείται κατά προτεραιότητα η ίδρυση ΠΟΑΥ. Η εγκατάσταση νέων μονάδων και η …. παραμονή, // επέκταση των υφισταμένων επιτρέπεται μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών, που θα πραγματοποιηθεί κατά την διαδικασία έγκρισης ΠΟΑΥ, είτε εγκατάστασης σε Π.Α.Σ.Μ., σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί σωρευτικών δράσεων ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους περιορισμούς του παρόντος.]
Μετά το τέλος του Άρθρου 5, παρ. Ι), Ε., να ανοιχθεί καινούργιο κεφάλαιο ΙΙ με υπότιτλο: «Υποχρέωση ανανέωσης υφισταμένων αδειών λειτουργίας και περιβαλλοντικών όρων»
Να περιληφθούν οι παρακάτω παράγραφοι:
Για όλες τις κατηγορίες ΠΑΥ και σε τέσσερα χρόνια το ανώτερο από την ημερομηνία έγκρισης της παρούσας ΚΥΑ οι υφιστάμενες μονάδες ιχθυοκαλλιεργειών σε πλωτούς κλωβούς που βρίσκονται σε κλειστούς κόλπους οφείλουν να εφαρμόζουν υποχρεωτική υγρανάπαυση κατά τον ορισμό του Άρθρου 3, τους όρους λειτουργίας των μονάδων του Άρθρου 4 και την έννοια των όρων χωροθέτησης του Άρθρου 6, που διαρκεί υποχρεωτικά για όλες τις πλωτές μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας από την 1 Απριλίου μέχρι 30 Σεπτεμβρίου κάθε έτους. Οι θέσεις προσωρινής ή οριστικής μετεγκατάστασης των μονάδων καθορίζονται ύστερα από μελέτη των περιβαλλοντικών συνθηκών της περιοχής που ανατίθεται σε Πιστοποιημένο Σύμβουλο (σύμφωνα με το Άρθρο 4), υποβάλλονται εντός τριετίας στις αρμόδιες αρχές (ΥΠΕΚΑ και ΥΘΥΝΑΛ) και εγκρίνονται ή απορρίπτονται κατά τις υφιστάμενες διαδικασίες δικαιολογημένα εντός τριών μηνών το αργότερο.
Για πλωτές μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας που βρίσκονται σε ανοικτούς κόλπους κατά τον ορισμό του Άρθρου 3 η υποχρεωτική υδρανάπαυση για 6 μήνες το χρόνο σε προκαθορισμένες θέσεις, που προκύπτουν ύστερα από σχετική μελέτη, δεν είναι υποχρεωτική (όπως ορίζεται στο Άρθρο 4) αλλά μόνο για τη διατήρηση των επιτρεπομένων ορίων περιβαλλοντικών παραμέτρων στις παρακείμενες ακτές και παραλίες (με την έννοια των όρων «ακτές» και «παραλίες» του Άρθρου 5). Κατά συνέπεια, η προσωρινή ή οριστική μετεγκατάσταση όλων των κλωβών μιας μονάδας που βρίσκεται σε ανοικτό κόλπο σε νέα θέση θα απαιτήσει την υποβολή και την έγκριση σχετικής μελέτης όπως ορίζεται παραπάνω. Η μερική υδρανάπαυση εντός της μισθωμένης επιφάνειας είναι επίσης μια υποχρέωση του επενδυτή, όπως ορίζεται στο Άρθρο 6 .
• Συνεχίζω με άλλες παρατηρήσεις επί του σχεδίου ΚΥΑ, Άρθρο 5, ΙΙΙ (που θα πρέπει να γίνει ΙV). Μετά τα αποσιωπητικά … οι παρατηρήσεις μου που τελειώνουν με //.
III) Καθορισμός Περιοχών Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (ΠΑΣΜ)
Σύμφωνα με τον ορισμό του άρθρου 3 οι ΠΑΣΜ αποτελούν θαλάσσιες εκτάσεις εντός Π.Α.Υ., στις οποίες αναπτύσσονται …. περισσότερες της μιας //μονάδες υδατοκαλλιέργειας. ΣΒΥΣΕ: …Η συνολική μισθωμένη έκταση των μονάδων για το σύνολο των εκτρεφόμενων ειδών είναι κατ’ ανώτατο 100 στρέμματα, ενώ // και η απόσταση μεταξύ τους είναι ως πέντε (5) ναυτικά μίλια κατ’ ανώτατο όριο, μετρούμενα σε ευθεία.
…..
α) Ως Π.Α.Σ.Μ. θεωρούνται κατ’ αρχήν και για διάστημα μιας πενταετίας από τη θεσμοθέτηση του παρόντος, οι ζώνες Π.Ο.Α.Υ. που περιλαμβάνονται στον Πίνακα 2, ανεξάρτητα από το αν πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος, ως προς τον αριθμό των μονάδων και τη μισθωμένη έκταση. Η οριστική τους ρύθμιση γίνεται με τη θεσμοθέτηση ΠΟΑΥ, εφόσον υπερβαίνουν το ανώτατο όριο των… 200 //στρ. συνολικής μισθωμένης έκτασης ή/και των πέντε μονάδων.
β) Οι ΠΑΣΜ που αποτελούνται από λιγότερες από πέντε μονάδες και η συνολική μισθωμένη έκταση είναι μικρότερη των… 200 //στρ διατηρούνται ως έχουν, αλλά συμπληρώνονται με νέες μονάδες ή από μετεγκαταστάσεις, ώστε να αποκτήσουν τα χαρακτηριστικά (αριθμό μονάδων ή/και μισθωμένης έκτασης) που απαιτούνται για την οργάνωσή τους σε ΠΟΑΥ.
…..
IV) Μεμονωμένη χωροθέτηση
Μεμονωμένη (σημειακή) χωροθέτηση νέων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας είναι δυνατή … είτε εκτός των ΠΑΥ κατηγορίας Α-Δ, είτε εντός αυτών χωρίς να εντάσσονται σε ΠΟΑΥ, ή και ΠΑΣΜ. // ΣΒΥΣΕ «στις περιπτώσεις της παρ 1β του παρόντος άρθρου. Στις περιπτώσεις αυτές οι μονάδες πρέπει να απέχουν τουλάχιστον 6 μίλια από όρια ΠΟΑΥ ή από την κοντινότερη μονάδα που ανήκει σε ΠΑΣΜ, μετρούμενα σε ευθεία.»//
Για οστρακοκαλλιέργειες η απόσταση αυτή μειώνεται στο μισό.
• Να προστεθεί δυο νέες προτάσεις για θαλασσο/καλλιέργειες με εγκαταστάσεις στη ξηρά και βιολογικές καλλιέργειες, ως εξής:
Οι χερσαίες μονάδες θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών χωροθετούνται χωρίς τους περιορισμούς ελάχιστης έκτασης και απόστασης που ισχύουν για Μεμονωμένες μονάδες θαλασσίων υδατοκαλλιεργειών σε κλωβούς.
Μεμονωμένες μονάδες βιολογικής θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας χωροθετούνται σε ανοικτούς κόλπους σε απόσταση τουλάχιστον 5 ναυτικών μιλίων από όρια ΠΟΑΥ ή από την κοντινότερη συμβατική ή βιολογική μονάδα καλλιέργειας, μετρούμενα ανάλογα με την μορφολογία της ακτογραμμής με την συντομότερη γραμμή (ευθεία ή τεθλασμένη) που χαράσσεται πάνω από τη θάλασσα.
….
Ο υπότιτλος άρθρου 5, παρ. 3 να τροποποιηθεί, ως εξης:
3. Υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα σε φυσικά υφάλμυρα οικοσυστήματα (λιμνοθάλασσες και λοιπούς υδάτινους σχηματισμούς …και αλίπεδες εκτάσεις//)
….
#26 Σχόλιο Από ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΛΑΙΟΚΩΣΤΑΣ Στις 23 Μάιος, 2011 @ 06:50
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
΄Αρθρο 5
II) Καθορισμός ΠΟΑΥ (σελίδα 27)
Στο τέλος αυτής της παραγράφου αναφέρεται ότι « οι ΠΟΑΥ που έχουν προταθεί μέχρι σήμερα στο πλαίσιο των μελετών του ΕΠΑΛ εμφανίζονται στον πίνακα 2. Ο πίνακας είναι ενδεικτικός και απαιτεί επικαιροποίηση ειδικά ως προς τις δυναμικότητες, οι οποίες μεταβάλλονται με βάσει την εκάστοτε νομοθεσία». Εδώ ο πίνακας 2 μπορεί να δημιουργήσει παρερμηνείες, διότι πχ. δεν προτείνεται πουθενά η ίδρυση ΠΟΑΥ στο Νομό ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ που είναι ένας από τους νομούς με τη μεγαλύτερη υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα ! Ο μελετητής θα έπρεπε να διευκρινίσει ότι οι εν λόγω μελέτες που έγιναν για ΠΟΑΥ χρηματοδοτήθηκαν από τις δράσεις του ΕΠΑΛ στο Γ΄ΚΠΣ και λόγω έλλειψης χρημάτων δεν επεκτάθηκαν και σε άλλες περιοχές. Διότι έτσι όπως παρουσιάζεται, παρουσιάζεται σαν να μην ήταν στις προτεραιότητες του Υπουργείου η δημιουργία ΠΟΑΥ στην ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ..
Επίσης σε αυτόν τον πίνακα 2 θα έπρεπε ο μελετητής να μην προτείνει Ζώνη ΠΟΑΥ μέσα στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας ( Ακρ.Γωνιά) !!!
IV (σελίδα 28)
Οι μονάδες που ανήκουν σε μεμονωμένη σημειακή χωροθέτηση πρέπει να απέχουν 6 νμ από ΠΟΑΥ. Η απόσταση αυτή είναι πολύ μεγάλη και προτείνεται να γίνει 2 νμ.
2
(σελίδα 28)
Για τη χωροθέτηση των μονάδων γλυκέων υδάτων, στο τέλος της πρώτης παραγράφου να συμπληρωθεί ως εξής : «Για τη χωροθέτηση Νέων Μονάδων, οι νέες μονάδες θα πρέπει να απέχουν τουλάχιστον 500 μ. από μονάδες που ήδη λειτουργούν.»
#27 Σχόλιο Από ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/ΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ APC s.a. Στις 23 Μάιος, 2011 @ 10:09
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 5 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΧΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Κυρία Υπουργέ, Κύριε Υπουργέ Αναπληρωτή,
Συνεχίζουμε το σχολιασμό και τις προτάσεις μας αναλυτικά κατά άρθρο της ΚΥΑ
Άρθρο 5
«Εθνικό πρότυπο Χωροταξικής Οργάνωσης Υδατοκαλλιεργειών»
1. Παράγραφος 1. «Χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας»
– Πρώτο εδάφιο – σημείο 1α
Στο Σχέδιο Διαβούλευσης αναφέρονται τα ακόλουθα:
«Οι μονάδες θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας αναπτύσσονται σε επιλεγμένες ευρύτερες θαλάσσιες περιοχές, οι οποίες κρίνονται κατάλληλες για τη χωροθέτηση υδατοκαλλιεργητικών μονάδων (ΠΑΥ) και μέσα στις οποίες προσδιορίζονται ζώνες, είτε οργανωμένες με φορέα διαχείρισης (ΠΟΑΥ), είτε με μορφή άτυπων συγκεντρώσεων (ΠΑΣΜ). Μεμονωμένες χωροθετήσεις εντός ΠΑΥ είναι δυνατές σύμφωνα με τους όρους και περιορισμούς που τίθενται παρακάτω.
Αναλυτικότερα:
α. Χωροθέτηση εντός των Π.Α.Υ., γίνεται είτε σε Π.Ο.Α.Υ., είτε σε περιοχές άτυπων συγκεντρώσεων (Π.Α.Σ.Μ.), ενώ διατηρούνται οι μεμονωμένες χωροθετήσεις στις ΠΑΥ κατηγορίας Ε. Ειδικότερα:
– σε οργανωμένους υποδοχείς, υπό τη μορφή Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.), με την έννοια των Περιοχών Οργανωμένων Παραγωγικών Δραστηριοτήτων (Π.Ο.Α.Π.Δ.) του άρθρου 10 του Ν.2742/1999, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει. Η συνολική μισθωμένη έκταση εγκατάστασης των μονάδων, για το σύνολο των εκτρεφόμενων ειδών, είναι κατ’ ελάχιστο 100 στρέμματα.
– σε Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (Π.Α.Σ.Μ.). Η συνολική μισθωμένη έκταση των μονάδων για το σύνολο των εκτρεφόμενων ειδών είναι κατ’ ανώτατο όριο 100 στρέμματα και η μέγιστη απόσταση μεταξύ τους είναι ένα ναυτικό μίλι, μετρούμενο σε ευθεία. ΟΙ Π.Α.Σ.Μ. αποτελούν μεταβατική κατάσταση πριν τη θεσμοθέτηση Π.Ο.Α.Υ, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην ενότητα ΙΙ του παρόντος άρθρου.
Προκειμένου για οστρακοκαλλιέργειες η ανωτέρω απόσταση μειώνεται κατά 50%.
– μεμονωμένα.
Η διατήρηση σημειακών μονάδων επιτρέπεται σε περιοχές με ειδικά χαρακτηριστικά που, αν και ευνοούν την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών δεν επιτρέπουν τη δημιουργία συγκεντρώσεων και οργανωμένων ζωνών. Οι περιοχές αυτές ομαδοποιούνται στις ΠΑΥ κατηγορίας Ε, όπου διατηρείται η χωροθέτηση υφιστάμενων μεμονωμένων μονάδων, ανεξάρτητα από το αν πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 (ορισμός).»
Παρατηρήσεις:
α. Δεν είναι σαφές για ποιες κατηγορίες ΠΑΥ ισχύουν τα αναφερόμενα στο πρώτο εδάφιο και το σημείο 1α, καθόσον ΠΟΑΥ και ΠΑΣΜ αναπτύσσονται στις κατηγορίες Α – Δ και στην κατηγορία Ε μόνο μεμονωμένες μονάδες.
β. Για τα αναφερόμενα στις ΠΟΑΥ και ΠΑΣΜ, ισχύουν οι παρατηρήσεις μας που έχουν διατυπωθεί στους ορισμούς των εννοιών αυτών.
γ. Στην έννοια «μεμονωμένα», γίνεται αναφορά μόνο για διατήρηση υφιστάμενων μονάδων, αποκλειομένης της χωροθέτησης νέων, ρύθμιση αρνητική για την ανάπτυξη, ενώ έρχεται και σε αντίθεση με άλλες διατάξεις του Σχεδίου.
π.χ. στις ΠΑΥ κατηγορίας Α και Β γίνεται αναφορά για τη δυνατότητα ίδρυσης νέων μονάδων.
Για τις έννοιες που χρησιμοποιούνται «σημειακών μονάδων» και «υφιστάμενων μεμονωμένων μονάδων» έχουμε ήδη αναφερθεί στις παρατηρήσεις για τον ορισμό «μεμονωμένες μονάδες».
2. Παράγραφος 1 – Σημείο 1β
Στο Σχέδιο ΚΥΑ της διαβούλευσης αναφέρεται:
«β. Μεμονωμένη Χωροθέτηση
Μεμονωμένη χωροθέτηση νέων υδατοκαλλιεργητικών μονάδων εντός ή εκτός ΠΑΥ είναι κατ’ εξαίρεση δυνατή στις εξής περιπτώσεις:
– Πειραματικές μονάδες με ειδικές απαιτήσεις (βυθού, λειτουργικών αναγκών λόγω εκτρεφόμενου είδους κλπ)
– Συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων ή μονάδων εστίασης ή καταδυτικών πάρκων με μικρής δυναμικότητας μονάδες υδατοκαλλιέργειας στο πλαίσιο αγροτουριστικής δραστηριότητας, ως καινοτόμας μορφής εναλλακτικού τουρισμού, κατά προτεραιότητα στις περιοχές της χώρας με εσωτερικά ύδατα (λίμνες, ποτάμια κ.λ.π.). Προϋπόθεση στην περίπτωση αυτή είναι η λειτουργία των επιχειρήσεων από το ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η εξασφάλιση συμφωνίας μεταξύ διαφορετικών επιχειρήσεων.
– Σε βραχονησίδες που βρίσκονται δυσπρόσιτες, παραμεθόριες, μικρές νησιωτικές περιοχές, με την προϋπόθεση να μπορούν να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις για την υγιεινή και ασφάλεια των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας.»
Παρατηρήσεις:
Το σημείο αυτό (1β) αν συνδυασθεί με την ανάλογη ενότητα (iv) «Μεμονωμένη Χωροθέτηση» της σελίδας 28, θα δημιουργήσει προβλήματα, καθόσον επιβεβαιώνεται ότι ουσιαστικά απαγορεύεται η ίδρυση νέων μονάδων, και επιτρέπεται μόνο κατ’ εξαίρεση στις 3 παραπάνω περιπτώσεις και μάλιστα σε απόσταση έξι (6) ν.μ. από τα όρια ΠΟΑΥ, ή και την πλησιέστερη μονάδα ΠΑΣΜ.
Δημιουργούνται όμως και ερωτηματικά, τόσο για τα αναφερόμενα στη συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων, ή μονάδων εστίασης ή καταδυτικών πάρκων με μικρής δυναμικότητας μονάδες υδατοκαλλιέργειας, όσο και για τις «βραχονησίδες».
Συγκεκριμένα για τις προϋποθέσεις της «συνδυασμένης χωροθέτησης», την έννοια της «μικρής δυναμικότητας μονάδας», αλλά και την έννοια της «βραχονησίδας».
Η τρίτη περίπτωση – πέραν αυτών – είναι απόλυτα δυσνόητη
Προτείνεται η αντικατάσταση του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 και του σημείου 1α του Σχεδίου διαβούλευσης ως ακολούθως:
«1. Χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας
Οι μονάδες θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας αναπτύσσονται σε επιλεγμένες ευρύτερες θαλάσσιες περιοχές, οι οποίες κρίνονται κατάλληλες για τη χωροθέτηση υδατοκαλλιεργητικών μονάδων (ΠΑΥ) όπως αυτές ορίζονται στην ενότητα Ι της παρούσας παραγράφου. Εντός των ΠΑΥ κατηγορίας Α – Δ, χωροθετούνται οργανωμένοι υποδοχείς με φορέα διαχείρισης (ΠΟΑΥ), προσδιορίζονται περιοχές άτυπης συγκέντρωσης μονάδων (ΠΑΣΜ) και επιτρέπεται να υπάρχουν και μεμονωμένες μονάδες. Εκτός ΠΑΥ των κατηγοριών Α – Δ αναπτύσσονται μεμονωμένες μονάδες, με τους όρους και τους περιορισμούς που τίθενται στη συνέχεια.
Αναλυτικότερα:
α. Εντός των Π.Α.Υ. κατηγοριών Α – Δ
– Χωροθετούνται οργανωμένοι υποδοχείς, υπό τη μορφή Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.), με την έννοια των Περιοχών Οργανωμένων Παραγωγικών Δραστηριοτήτων (Π.Ο.Α.Π.Δ.) του άρθρου 10 του Ν.2742/1999, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει. Η συνολική μισθωμένη έκταση εγκατάστασης των μονάδων, για το σύνολο των εκτρεφόμενων ειδών, είναι κατ’ ελάχιστο 200 στρέμματα.
– Προσδιορίζονται Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (Π.Α.Σ.Μ.) ήτοι περιοχές με περισσότερες της μιας μονάδες, των οποίων η μέγιστη απόσταση σύμφωνα με τον ορισμό είναι ένα (1) ναυτικό μίλι κατ’ ανώτατο. Οι Π.Α.Σ.Μ. αποτελούν μεταβατική κατάσταση πριν τη θεσμοθέτηση Π.Ο.Α.Υ, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην ενότητα ΙΙ του παρόντος άρθρου.
Προκειμένου για οστρακοκαλλιέργειες η ανωτέρω απόσταση μειώνεται κατά 50%.
– Διατηρούνται οι υφιστάμενες μονάδες, είτε χωροθετούνται νέες μονάδες με τις προϋποθέσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου
β. Εκτός των ΠΑΥ Α – Δ κατηγοριών και σε περιοχές με ειδικά χαρακτηριστικά, όπως αυτά ορίζονται στην Ενότητα Ι του παρόντος άρθρου, οι οποίες ομαδοποιούνται σε ΠΑΥ κατηγορίας Ε, αναπτύσσονται μόνο μεμονωμένες μονάδες, ως ακολούθως:
– Διατηρούνται οι υφιστάμενες, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου.
– Χωροθετούνται νέες, με τον πρόσθετο όρο να απέχουν από άλλη μονάδα τουλάχιστον τρία (3) ναυτικά μίλια.
γ. Μεταβατικά και για διάστημα πέντε (5) ετών είναι επιτρεπτή η διατήρηση υφιστάμενων μεμονωμένων μονάδων εκτός των ΠΑΥ όλων των κατηγοριών (Α – Ε) εφόσον δεν μεταβάλουν τα χαρακτηριστικά τους.»
Το σημείο 1β του Σχεδίου της διαβούλευσης να ενοποιηθεί με την Ενότητα IV με τον ίδιο τίτλο «Μεμονωμένη χωροθέτηση» σελίδα 28.
3. Για τις υπόλοιπες «Ενότητες» της παραγράφου 1 του άρθρου 5 παρατηρούνται τα εξής:
α. Στην ενότητα (Ι) «Καθορισμός Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΑΥ)» και ειδικότερα στην περιγραφή των ΠΑΥ κατηγορίας Α και Β αναφέρονται:
– Για τις ΠΑΥ Κατηγορίας Α: «Η εγκατάσταση νέων μονάδων και η επέκταση των υφιστάμενων επιτρέπεται μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διαδικασία έγκρισης ΠΟΑΥ, είτε εγκατάστασης σε ΠΑΣΜ, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί σωρευτικών δράσεων κ.λπ.».
– Για τις ΠΑΥ κατηγορίας Β: Ανάλογη είναι η διατύπωση με αυτή την ΠΑΥ κατηγορίας Α με την προσθήκη και του εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων μονάδων:
Παρατήρηση:
Η ρύθμιση αυτή σημαίνει ότι εντός των ΠΑΥ κατηγορίας Α και Β μετά την έκδοση της ΚΥΑ του Χωροταξικού και μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία χωροθέτησης ΠΟΑΥ, δεν επιτρέπεται όχι μόνο η ίδρυση νέων μονάδων, αλλά και η επέκταση και ο εκσυγχρονισμός υφιστάμενων, γεγονός που θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στις επιχειρήσεις και γενικότερα στον κλάδο της θαλασσοκαλλιέργειας.
Πρόταση:
1. Στις ΠΑΥ κατηγορίας Α και Β, η σχετική παράγραφος να διατυπωθεί ως ακολούθως:
«Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται ο εκσυγχρονισμός και η επέκταση των υφιστάμενων μονάδων και προωθείται κατά προτεραιότητα η χωροθέτηση ΠΟΑΥ.
Η εγκατάσταση νέων μονάδων επιτρέπεται μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διαδικασία χωροθέτησης ΠΟΑΥ, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις περί σωρευτικών δράσεων ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τους περιορισμούς του παρόντος».
2. Ανάλογη παράγραφος να περιληφθεί και στις ΠΑΥ κατηγορίας Γ και Δ, στις οποίες δεν γίνεται αναφορά στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες.
β. Στο τελευταίο εδάφιο της ενότητας (Ι) «Καθορισμός Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΑΥ)» αναφέρεται ότι οι ΠΑΥ «… κατατάσσονται στις επόμενες πέντε κατηγορίες που εμφανίζονται στον Πίνακα 1 και αποτυπώνονται στο χάρτη» (σελίδα 25).
Το ορθό είναι ότι στο χάρτη αποτυπώνονται μόνο οι κατηγορίες Α – Δ.
γ. Στην κατηγορία Ε των ΠΑΥ (σελίδα 26), ο τίτλος να αντικατασταθεί ως εξής: «Περιοχές μεμονωμένων χωροθετήσεων». Επίσης στο πρώτο εδάφιο αναφέρεται: «σ’ αυτές τις περιοχές διατηρείται η χωροθέτηση υφιστάμενων μεμονωμένων μονάδων».
Η πρόταση αυτή να αντικατασταθεί ως ακολούθως:
«Στις περιοχές αυτές διατηρούνται υφιστάμενες μονάδες και χωροθετούνται νέες μεμονωμένες μονάδες, με τους όρους και τις προϋποθέσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου».
Η αναφορά στις συγκεκριμένες περιοχές: «Ακτές Β. Κρήτης, Κυκλάδες, κ.λπ.» δεν θα πρέπει να έχει περιοριστικό χαρακτήρα, με την επιφύλαξη να προστεθούν και νέες περιοχές, ανεξάρτητα αν υπάρχει ή όχι μονάδα, με την προϋπόθεση βέβαια να πληρούν τα χαρακτηριστικά που λεπτομερώς αναπτύσσονται στην ίδια παράγραφο.
Πρόταση:
– Η φράση, «πρόκειται ειδικότερα για τις περιοχές» να αντικατασταθεί με τη φράση: «πρόκειται καταρχήν για τις περιοχές».
– Στο τέλος της παραγράφου να προστεθεί: «και με την επιφύλαξη να ορισθούν και άλλες περιοχές μετά την εκπόνηση σχετικών μελετών με ευθύνη των Υπουργείων ΠΕΚΑ και ΘΥΝΑΛ».
δ. Στην ενότητα (ΙΙΙ) «Καθορισμός Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (ΠΑΣΜ)» – Σελίδα 27
– Για το πρώτο εδάφιο ισχύει η παρατήρησή μας όσον αφορά την έννοια της ΠΑΣΜ που έχει διατυπωθεί στο άρθρο 3 «Ορισμοί».
– Η τελευταία πρόταση του σημείου α (σελίδα 28)
«Η οριστική τους ρύθμιση γίνεται … ή / και πέντε μονάδων» καθώς και το σημείο β, είναι επίσης ρυθμίσεις, που έχουν σχέση με τον ορισμό της ΠΑΣΜ (5 μονάδες και ανώτατο όριο 100 στρέμματα συνολικής μισθωμένης έκτασης» για τον οποίο (ορισμό) έχουμε διατυπώσει τις απόψεις μας.
Προτείνεται η ενότητα αυτή να αντικατασταθεί ως ακολούθως:
«III) Καθορισμός Περιοχών Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (ΠΑΣΜ)
Σύμφωνα με τον ορισμό του άρθρου 3 οι ΠΑΣΜ είναι θαλάσσιες εκτάσεις εντός Π.Α.Υ., στις οποίες αναπτύσσονται περισσότερες της μίας μονάδες υδατοκαλλιέργειας και η μεταξύ τους απόσταση είναι κατ’ ανώτατο όριο ένα (1) ν.μ..
Οι Π.Α.Σ.Μ. αποτελούν μεταβατική κατάσταση πριν τη θεσμοθέτηση Π.Ο.Α.Υ.
Επίσης ως Π.Α.Σ.Μ. θεωρούνται κατ’ αρχήν και για διάστημα μιας πενταετίας από τη θεσμοθέτηση του παρόντος, οι προταθείσες ζώνες Π.Ο.Α.Υ. που περιλαμβάνονται στον Πίνακα 2, ανεξάρτητα από το αν πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος, ως προς την μεταξύ τους απόσταση.
Οι Π.Α.Σ.Μ. καταγράφονται επίσης από το χωρικό σχεδιασμό υποκείμενων χωρικών επιπέδων (Περιφερειακά, ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ κ.λ.π.), και αξιολογούνται οι θέσεις ως προς την καταλληλότητά τους σε σχέση με άλλες χρήσεις γης.»
ε. Για την ενότητα IV «Μεμονωμένη Χωροθέτηση» – (σελίδα 28) έχει ήδη γίνει αναφορά στις παρατηρήσεις μας για το σημείο 1 β της παραγράφου 1, του Σχεδίου διαβούλευσης.
Συγκεκριμένα έχει προταθεί να ενοποιηθούν, το σημείο 1 β και η ενότητα IV της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του Σχεδίου ΚΥΑ της Διαβούλευσης, προς αποφυγή επαναλήψεων, αλλά και των προβλημάτων που δημιουργούν:
– Από την ενότητα αυτή (IV) το τελευταίο εδάφιο έχει ήδη περιληφθεί στη σημείο 1 γ της παραγράφου 1, που οργανικά ανήκει (σύμφωνα με την πρότασή μας).
– Το προτελευταίο εδάφιο: «Υφιστάμενες μεμονωμένες μονάδες εντός ΠΑΥ κατηγορίας Α – Δ μπορούν να συνιστούν ΠΟΑΥ, εφόσον πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις», αφορά ρύθμιση που είναι αντίθετη με την έννοια και το θεσμό των ΠΟΑΥ, τις οποίες δεν συνιστούν μονάδες, αλλά χωροθετούνται με συγκεκριμένη διαδικασία και την έκδοση Πρ. Δ/τος.
– Το εδάφιο που αφορά τη διατήρηση μεμονωμένων μονάδων στις ΠΑΥ κατηγορίας Ε, αποτελεί επανάληψη ρύθμισης που ήδη έχει αναφερθεί στη σχετική παράγραφο της κατηγορίας αυτής (Ε).
Ενόψει των ανωτέρω η ενότητα (IV) «Μεμονωμένη χωροθέτηση» μετά και την ενοποίησή της με το σημείο 1 β προτείνεται να αντικατασταθεί ως ακολούθως:
«IV. Χωροθέτηση μεμονωμένων μονάδων
1. Χωροθέτηση μεμονωμένων μονάδων είναι δυνατή στις περιπτώσεις 1 α και 1 β του παρόντος άρθρου. (όπως διατυπώνεται στην πρότασή μας).
Συγκεκριμένα, οι νέες μεμονωμένες μονάδες στις ΠΑΥ Α – Δ κατηγορίας πρέπει να απέχουν τουλάχιστον ένα (1) ν.μ. από τα όρια ΠΟΑΥ και την πλησιέστερη μονάδα ΠΑΣΜ και στις ΠΑΥ κατηγορίας Ε τουλάχιστον τρία (3) ν.μ. από άλλη μονάδα.
2. Εκτός των ΠΑΥ όλων των κατηγοριών (Α – Ε) είναι δυνατή κατ’ εξαίρεση η χωροθέτηση νέων μεμονωμένων μονάδων, σε βραχονησίδες που βρίσκονται σε περιοχές δυσπρόσιτες, παραμεθόριες και μικρές νησιωτικές, με την προϋπόθεση να είναι δυνατή η εξασφάλιση των προϋποθέσεων που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία για την υγιεινή και ασφάλεια των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας.
3. Επίσης κατ’ εξαίρεση και με όρους και προϋποθέσεις που θα ορίζονται με Κοινές Αποφάσεις των Υπουργών ΠΕΚΑ, ΘΥΝΑΛ και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, είναι δυνατή η χωροθέτηση νέων μονάδων εντός και εκτός των ΠΑΥ όλων των κατηγοριών (Α – Ε) στις εξής περιπτώσεις:
– Χωροθέτηση πειραματικών μονάδων με ειδικές απαιτήσεις, ανάλογα με το εκτρεφόμενο είδος.
– Συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων, μονάδων εστίασης ή καταδυτικών πάρκων με μονάδες υδατοκαλλιέργειας μικρής δυναμικότητας στο πλαίσιο αγροτουριστικής ή οικοτουριστικής δραστηριότητας, ή άλλης μορφής εναλλακτικού τουρισμού. Προϋπόθεση στην περίπτωση αυτή είναι η λειτουργία των επιχειρήσεων από το ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η εξασφάλιση συμφωνίας μεταξύ διαφορετικών φορέων.»
Σημείωση: Η φράση «… κατά προτεραιότητα στις περιοχές της χώρας με εσωτερικά ύδατα (λίμνες, ποτάμια, κ.λπ.» παραλείπεται καθόσον ΠΑΥ υπάρχουν μόνο σε θαλάσσιες περιοχές.
Νίκος Αναγνόπουλος
Δ/νων Σύμβουλος APC A.E.
#28 Σχόλιο Από ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ Στις 24 Μάιος, 2011 @ 16:43
Η μονάδα μας βρέσκεται στον Αμβρακικό κόλπο στην περιοχή Μενιδίου
και λειτουργεί από το 1986 .Αποτελείται από ΙΧΣ ,συσκευαστήριο που
εξυπηρετεί άλλες τρείς μονάδες της περιοχής και μονάδα πάχυνσης σε κλωβούς.Οι μετρήσεις φυσικοχημικών παραμέτρων που εκτελούνται από την εταιρεία μας σε συνεργασία με το Τμήμα Αλιείας της Αιτωλ/ίας αποδυκνύουν την απουσία ρυπανσης στην περιοχή.Ανάμεσα από δύο μονάδες
κλωβών υπάρχει μονάδα μυδοκαλλιέργειας η οποία με βάση την ποιότητα των υδάτων της είναι χαρακτηρισμένη ώς ΖΩΝΗ Α.
Η κύρια αιτία δημιουργίας ανοξεικού στρώματος στα βάθος του κόλπου είναι ο τροπος λειτουργείας του φράγματος του Αράχθου (βλ. 1.Mελέτη ΕΚΘΕ 1991-1992 δημιουργία ανοξεικών ζωνών στις εκβολές του Αράχθου,
2. Μελέτη IFREMER 1985 Impact du barrage d’Arzal sur la qualite des eaux de l’estuaire et de la baie dela Vilaine )
Το πρόβλημα της ανοξείας στα βαθύτερα στρώματα του κόλπου μπορεί να αντιμετωπισθει αποτελεσματικά με τη χρήση τηλεμετρικού συστήματος σε
συνδυασμό με αυτόματη παροχή οξυγόνου στα κλουβιά
Προτείνουμε την ένταξη των μονάδων της περιοχής σε ΠΑΣΜ, αφού η λειτουργία τους είναι απαραίτητη και για την οικονομική υποστήριξη
της περιοχής
EYΡΥΑΛΟΣ ΕΠΕ
#29 Σχόλιο Από ΘΚ Στις 25 Μάιος, 2011 @ 10:18
«Συνδυασµένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυµάτων ή µονάδων εστίασης ή καταδυτικών πάρκων µε µικρής δυναµικότητας µονάδες υδατοκαλλιέργειας στο πλαίσιο αγροτουριστικής δραστηριότητας, ως καινοτόµας µορφής εναλλακτικού τουρισµού, κατά προτεραιότητα στις περιοχές της χώρας µε εσωτερικά ύδατα (λίµνες, ποτάµια κ.λ.π.). Προϋπόθεση στην περίπτωση αυτή είναι η λειτουργία των επιχειρήσεων από το ίδιο φυσικό ή νοµικό πρόσωπο ή η εξασφάλιση συµφωνίας µεταξύ διαφορετικών επιχειρήσεων.»
Απαιτείται διευκρίνηση του όρου «συμφωνίας». Πιθανά . Πιθανά η υπογραφή Προσυμφώνου συνεργασίας μεταξύ των δύο μερών ή Υπεύθυνης Δήλωσης.
Επαναδιατύπωση ως εξής: «α) το Στρατηγικό Πλαίσιο Κατευθύνσεων για την Ανάπτυξη των θαλάσσιων Υδατοκαλλιεργειών στην Ελλάδα που εκπονήθηκε τον Δεκέµβριο του 2000 για λογαριασµό της Δ/νσης Χωροταξίας του ΥΠΕΧΩΔΕ. (Β) Τα εγκεκριμένα Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης και τις Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και ειδικότερα αυτό του Τουρισμού.
#30 Σχόλιο Από ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α ΡΟΥΣΣΟΣ Στις 25 Μάιος, 2011 @ 11:51
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 1
ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ:
Το παρόν Πλαίσιο παρέχει κατευθύνσεις για τη χωροθέτηση σε εθνικό επίπεδο:
1) της θαλάσσιας υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας,
2) …..
3) …..
1. Χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας
Οι μονάδες θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας αναπτύσσονται σε …….
Αναλυτικότερα:
α. ……..
β. Μεμονωμένη Χωροθέτηση
Μεμονωμένη χωροθέτηση νέων υδατοκαλλιεργητικών μονάδων εντός ή εκτός ΠΑΥ είναι κατ’ εξαίρεση δυνατή στις εξής περιπτώσεις:
– …..
– Συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων ή μονάδων εστίασης ή καταδυτικών πάρκων με μικρής δυναμικότητας μονάδες υδατοκαλλιέργειας στο πλαίσιο αγροτουριστικής δραστηριότητας, ως καινοτόμας μορφής εναλλακτικού τουρισμού, κατά προτεραιότητα στις περιοχές της χώρας με εσωτερικά ύδατα (λίμνες, ποτάμια κ.λ.π.). Προϋπόθεση στην περίπτωση αυτή είναι η λειτουργία των επιχειρήσεων από το ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η εξασφάλιση συμφωνίας μεταξύ διαφορετικών επιχειρήσεων.
– ……
Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ-ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ
1. Ενώ το ανωτέρω εδάφιο «Συνδυασμένη χωροθέτηση …… διαφορετικών επιχειρήσεων» εντάσσεται δομικά υπό τον γενικό τίτλο «της θαλάσσιας υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας» , συγχρόνως το ίδιο έχει κέντρο βάρους το τμήμα κειμένου «κατά προτεραιότητα στις περιοχές της χώρας με εσωτερικά ύδατα (λίμνες, ποτάμια κ.λ.π.)». Είναι προφανές ότι υπάρχει δομική νοηματική αντίφαση . Αυτή η αντίφαση θα μπορούσε να αρθεί είτε απαλείφοντας εντελώς το τμήμα κειμένου «κατά προτεραιότητα στις περιοχές της χώρας με εσωτερικά ύδατα (λίμνες, ποτάμια κ.λ.π.)» είτε απαλείφοντας εντελώς το ανωτέρω εδάφιο περί «συνδυασμένης χωροθέτησης» με την ταυτόχρονη ένταξή του στο παρακάτω μέρος του άρθρου που αναφέρεται στις υδατοκαλλιέργειες σε γλυκά ύδατα και λιμνοθάλασσες με απαλοιφή συγχρόνως των λέξεων «κατά προτεραιότητα».
2. Η με οποιοδήποτε τρόπο επιδιόρθωση της ανωτέρω δομικής νοηματικής αντίφασης με ταυτόχρονη διατήρηση της δυνατότητας «συνδυασμένης χωροθέτησης» στις θαλάσσιες υδατοκαλλιέργειες ενώ θα άρει το σχετικό τεχνικό πρόβλημα στην δόμηση του κειμένου του άρθρου αυτού , συγχρόνως θα εξακολουθήσει να είναι προβληματική και επικίνδυνη επί της ουσίας .
Συγκεκριμένα:
Ενώ για τα εσωτερικά ύδατα ο στόχος της «συνδυασμένης χωροθέτησης» είναι προφανώς ρεαλιστικός και καινοτόμος , αντίθετα για τα θαλάσσια ύδατα ο στόχος αυτός είναι παραπλανητικός και καταστροφικός εκτός του ότι υιοθετεί με αυθαίρετο τρόπο την a priori παραδοχή ότι η συνδυασμένη χωροθέτηση είναι κάτι το καλό , αποσιωπώντας ότι αναφέρεται σε συνδυασμένη χωροθέτηση δραστηριοτήτων εντός συγκεκριμένου χώρου και έκτασης και αποσιωπώντας και υποκρύπτοντας κυρίως ότι μιλώντας για συνδυασμένη χωροθέτηση στον θαλάσσιο χώρο σε σχέση με την υδατοκαλλιέργεια ουσιαστικά εννοούμε και δεν το λέμε σαφώς ότι μπορεί να συνυπάρξει σε ένα συγκεκριμένο χώρο-έκταση η ιχθυοκαλλιεργητική και η τουριστική δραστηριότητα. Αυτό είναι μια συνειδητή ,πλάγια και υποκρυπτόμενη στόχευση των ιχθυοκαλλιεργητών εδώ και χρόνια που βασίζεται μόνο στην επινόηση λεκτικών παραπλανητικών εκφράσεων ενώ η πραγματικότητα της προσπάθειας για τουριστική ανάπτυξη των νησιών ΦΩΝΑΖΕΙ για την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ , ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΜΙΑΣ ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ. Η αμοιβαία ωφέλεια των δύο κλάδων στα θαλάσσια ύδατα ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΤΟΥΣ και την εξαφάνιση κάθε σύνδεσης τους στην προβολή και προώθηση του κάθε τομέα και βέβαια ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΑΘΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗΣ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΥΤΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ
Να απαλειφθεί εντελώς το ανωτέρω εδάφιο από την θέση που βρίσκεται υπό τον γενικό τίτλο «1.της θαλάσσιας υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας» και να τοποθετηθεί παρακάτω υπό τον τίτλο «2. Χωροθέτηση μονάδων υδατοκαλλιέργειας γλυκέων υδάτων» με ταυτόχρονη απαλοιφή των λέξεων «κατά προτεραιότητα»
#31 Σχόλιο Από ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α ΡΟΥΣΣΟΣ Στις 25 Μάιος, 2011 @ 11:53
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 2
ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ
Το παρόν Πλαίσιο παρέχει κατευθύνσεις για τη χωροθέτηση σε εθνικό επίπεδο:
1) της θαλάσσιας υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας,
2) …..
3) …..
Αναλυτικότερα:
1. Χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας
I) Καθορισμός Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας (Π.Α.Υ.)
………
Οι Π.Α.Υ. που εμφανίζονται στον πίνακα 1 και αποτυπώνονται στο χάρτη «Κατευθύνσεων Χωρικής Οργάνωσης των Υδατοκαλλιεργειών», έχουν επιλεγεί μετά από αξιολόγηση χωροταξικών, περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών παραμέτρων που έχουν προκύψει από:………
Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ-ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ
Το ανωτέρω μέρος του άρθρου ως κείμενο , νόημα και δομή δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα.
Το πρόβλημα υποκρύπτεται στις λέξεις «στον πίνακα 1».
Μελετώντας λοιπόν τον πίνακα 1 διαπιστώνουμε ότι αυτός προέρχεται από την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) για την οποία έχω καταθέσει την παρέμβαση μου στο ξεκίνημα και στο ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ.
Στην παρέμβαση μου λοιπόν στο ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ παρουσιάζω αναλυτικά την κριτική μου ανάλυση που περιληπτικά είναι η ακόλουθη:
«Η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) όπως έχει αναρτηθεί στην παρούσα διαβούλευση έχει 6 σημαντικά και θεμελιακά μειονεκτήματα και γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει:
α. να μη παραληφθεί τυπικά ,
β. να επιστραφεί στους μελετητές προς αναμόρφωση και εμπλουτισμό και
γ. στην συνέχεια να προχωρήσει το παρόν υπό διαβούλευση χωροταξικό πλαίσιο στην βάση της αναμορφωμένης πλέον Σ.Μ.Π.Ε.
Τα 6 αυτά σημαντικά και θεμελιακά μειονεκτήματα είναι:
1. Αγνόηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης:
2. Αγνόηση των τοπικών φορέων του Τουρισμού.
3.Μεροληπτική βάση δεδομένων των κοινωνικοοικονομικών παραμέτρων.
4. Απουσία διερεύνησης της στάσης της τουριστικής αγοράς
5. Πρωτοφανής απουσία συμμετοχής του ΥΠΠΟΤ-Ενάλιες Αρχαιότητες , στην εκπόνηση της εν λόγω Σ.Μ.Π.Ε.
6. Πρωτοφανής απουσία συμμετοχής του ΥΠΠΟΤ-Τουρισμός , στην εκπόνηση της εν λόγω Σ.Μ.Π.Ε.»
Ειδικότερα , ως τ. Δήμαρχος Καλύμνου και ως τ. Έπαρχος της Επαρχίας Καλύμνου και σήμερα Περιφερειακής Ενότητας Καλύμνου (Κάλυμνος , Λέρος , Πάτμος , Λειψοί , Αστυπάλαια , Αγαθονήσι , Αρκιοί , Τέλενδος , Ψέρημος και δεκάδες μικρονήσια όπως ο Καλαβρός), που έχω χειριστεί κυρίαρχα τα σχετικά θέματα καταθέτω 4 παρατηρήσεις.
1. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ1:Ο πίνακας 1 με τον αντίστοιχο χάρτη παρουσιάζει στοιχειώδη νοηματική αντίφαση αφού άλλα λέει ο πίνακας και άλλα λέει ο χάρτης όσον αφορά την Κάλυμνο. Συγκεκριμένα στον πίνακα 1 αναφέρονται οι περιοχές «Καλαβρός» και «Δίαυλος Καλύμνου- Λέρου» ως προς θεσμοθέτηση Π.Α.Υ. και «Περιοχές με Περεταίρω Δυνατότητες Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών» ενώ στον χάρτη γραμμοσκιάζεται ως περιοχή προς θεσμοθέτηση Π.Α.Υ. «Περιοχή με Περεταίρω Δυνατότητες Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών» , μια άλλη περιοχή και συγκεκριμένα μια περιοχή εντός της οποίας πραγματικά σήμερα βρίσκεται η άτυπη συγκέντρωση των ιχθυοκαλλιεργειών του νησιού. Αυτό σημαίνει ότι έστω και μόνο στο σημείο αυτό ο πίνακας 1 είναι λαθεμένος και επειδή ο πίνακας 1 είναι οργανικό , δομικό και βασικό μέρος της Σ.Μ.Π.Ε. , άρα η Σ.Μ.Π.Ε. είναι λαθεμένη και συνεπώς ισχύει αυτούσια η παρέμβαση μου στο ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ
2. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ2: Ο σχετικός με τον πίνακα 1 , χάρτης , παρουσιάζει με γραμμοσκίαση την περιοχή που υποτίθεται ότι είναι η περιοχή που σήμερα υπάρχει η Άτυπη Συγκέντρωση Ιχθυοκαλλιεργειών της Καλύμνου και την χαρακτηρίζει ως «Περιοχή με Περεταίρω Δυνατότητες Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών». Η αλήθεια όμως είναι ότι η γραμμοσκιασμένη στον χάρτη αυτόν περιοχή περιλαμβάνει την πραγματική περιοχή σημερινής Άτυπης Συγκέντρωσης Ιχθυοκαλλιεργειών της Καλύμνου αλλά συγχρόνως περιλαμβάνει και άλλες περιοχές άσχετες με τις ιχθυοκαλλιέργειες και μη προγραμματιζόμενες από την τοπική κοινωνία για τέτοια δραστηριότητα . Με περισσότερη προσέγγιση και μακροσκοπικά η γραμμοσκιασμένη στον εν λόγω χάρτη περιοχή είναι τουλάχιστον 20 φορές μεγαλύτερη από την πραγματική!!!! και συνεπώς άκρως λαθεμένη , παραπλανητική και αυθαίρετη με κωμικοτραγικά χαρακτηριστικά αφού περιλαμβάνει όλο το κεντρικό λιμάνι της Καλύμνου(!!!!) όλο τον πολυσύχναστο ακτοπλοϊκά δίαυλο της θαλάσσιας περιοχής Καλύμνου – Κω (!!!!) κ.λ.π. Αυτό σημαίνει ότι έστω και μόνο στο σημείο αυτό ο χάρης που συνοδεύει τον πίνακα 1 είναι ψευδής και λαθεμένος και επειδή ο χάρτης αυτός είναι οργανικό , δομικό και βασικό μέρος της Σ.Μ.Π.Ε. , άρα η Σ.Μ.Π.Ε. είναι λαθεμένη και συνεπώς ισχύει και πάλι αυτούσια η παρέμβαση μου στο ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ
3. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ3: Η υπάρχουσα συγκέντρωση των ιχθυοκαλλιεργειών της Καλύμνου παρουσιάζεται με γραμμοσκίαση που σημαίνει ότι πρόκειται για Περιοχή με Περεταίρω Περιθώρια Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών ενώ σύμφωνα με τις διαχρονικά ομόφωνες αποφάσεις του Δ.Σ. δεν θα πρέπει να ιδρυθούν νέες μονάδες αλλά θα πρέπει να επιδιωχτεί ο εκσυγχρονισμός και η ολοκλήρωση των υπαρχόντων στην περιοχή αυτή και άρα μιλάμε για Περιοχή Ιδιαίτερα Αναπτυγμένη σύμφωνα με τους ορισμούς του χάρτη . Επίσης πουθενά δεν χαρακτηρίζεται ως Π.Α.Σ.Μ. (Περιοχή Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων υδατοκαλλιεργειών) ενώ σίγουρα είναι κατεξοχήν τέτοια περιοχή.
4. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ4:Η περιοχή «Νήσος Καλαβρός» που σημειώνεται στον πίνακα 1 (πίνακας 2 του παραρτήματος 1) με τον Κωδικό «Π.Ο.Α.Υ. ΚΑΛΥΜΝΟΥ-ΖΩΝΗ Β» ως προτεινόμενη Περιοχή Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.) είναι η αποφασισμένη εδώ και χρόνια ως περιοχή ανάπτυξης του καταδυτικού , του αναρριχητικού , του σπηλαιολογικού και του περιπατητικού τουρισμού σύμφωνα με ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Καλύμνου , σύμφωνα με το ομόφωνα ψηφισμένο και εγκεκριμένο από το ΥΠΕΣΑΗΔ Τετραετές Επιχειρησιακό Σχέδιο Ανάπτυξης του Δήμου Καλυμνίων-2010-2013. Ειδικότερα στην περιοχή αυτή και συγκεκριμένα στον ένα από τους τρεις οικισμούς της , τον οικισμό Αργινώντα , έχουν ήδη κατασκευαστεί με χρηματοδότηση από το 3ο ΚΠΣ οι χερσαίες εγκαταστάσεις του 1ου πανελληνίως καταδυτικού πάρκου της χώρας που αναμένουν την θεσμοθέτηση του καταδυτικού τουρισμού και των καταδυτικών πάρκων προκειμένου να προχωρήσει ο Δήμος Καλύμνου στην χρήση και λειτουργία τους. Επίσης από την περιοχή αυτή ξεκινούν τα πλέον δημοφιλή μονοπάτια περιπατητικού τουρισμού που επίσης παρουσιάζει συνεχή ανάπτυξη με βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα την υπέροχη θέα των περιπατητών προς την άγρια ομορφιά του αντίστοιχου κόλπου όπου βρίσκεται η νησίδα Καλαβρός. Ομοίως και τα ίδια επιχειρήματα με τον περιπατητικό τουρισμό , ισχύουν για τον σπηλαιολογικό τουρισμό της περιοχής με το σημαντικό Σπήλαιο των Σκαλιών , του δεύτερου οικισμού από τους 3 της περιοχής , απέναντι από την νησίδα Καλαβρός και σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων. Επίσης στην ίδια περιοχή βρίσκονται τα σημαντικότερα αναρριχητικά πεδία του νησιού με δεδομένο ότι η Κάλυμνος αποτελεί ήδη τον 1ο Αναρριχητικό Προορισμό παγκοσμίως με ένα από τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα την μοναδική εμπειρία της αναρρίχησης σε απότομα και σταθερά βράχια ενώ συγχρόνως ο αναρριχητής χαίρεται από ψηλά την άγρια ομορφιά του θαλασσινού τοπίου που απλώνεται κάτω από αυτόν με κέντρο την νησίδα Καλαβρός. Ήδη στην περιοχή αυτή έχουμε επισκευάσει με χρηματοδότηση του 3ου ΚΠΣ το παλιό κτίριο του Δημοτικού Σχολείου των Σκαλιών για την λειτουργία του Αναρριχητικού Κέντρου και με σχεδιασμό φιλοξενίας εκεί της Εθνικής Σχολής Αναρρίχησης στο πλαίσιο της Σχολής Ακραίων Αθλημάτων που ετοιμάζει το Υπουργείο Τουρισμού. Γενικότερα πρόκειται για την πλέον ενδιαφέρουσα περιοχή της Καλύμνου από πλευράς φυσικής ομορφιάς και προοπτικών ανάπτυξης του ήπιου εναλλακτικού τουρισμού και κάθε σκέψη για ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών στην περιοχή αυτή είναι απλώς ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΕΤΩΝ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Ίσως μια ερμηνεία της προσβλητικής προς την τοπική κοινωνία και τον Δήμο εμμονής των διαφόρων μελετητών και των σχετικών υπηρεσιών κυρίως σε επίπεδο νομού Δωδεκανήσου , να είναι το ότι στην περιοχή αυτή ιδρύθηκε στην δεκαετία του 1980 μια από τις πρώτες ιχθυοκαλλιέργειες της χώρας και σίγουρα η πρώτη της Καλύμνου και στην συνέχεια ιδρύθηκαν και άλλες . Για όλους αυτούς υπενθυμίζω και καταθέτω ότι έγιναν σκληρές τοπικές συγκρούσεις ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας με τα αντίστοιχα συμφέροντα με τελική κατάληξη μια de facto ισορροπία που επιτεύχθηκε με την σταδιακή και μέσω άτυπου τοπικού προγραμματισμού μετεγκατάστασης και χωροθέτησης των ιχθυοκαλλιεργειών της περιοχής στην σημερινή περιοχή συγκέντρωσης (μέρος της σχετικής γραμμοσκίασης στον χάρτη) που βρίσκεται σε εντελώς διαφορετική περιοχή της Καλύμνου και την πάγια ομόφωνη θέση του Δημοτικού Συμβουλίου περί άρνησης ίδρυσης νέων μονάδων στο νησί. Τέλος πρέπει να σημειώσουμε ότι εξακολουθεί να υπάρχει μια ιχθυοκαλλιέργεια στα όρια της περιοχής Καλαβρού για την οποία εξακολουθεί να σοβεί έντονη αντιπαράθεση της οποίας η όξυνση αποφεύγεται προς το παρόν λόγω της «έξυπνης» τακτικής της ιδιοκτήτριας εταιρείας και την ικανοποιητική μεταφορά της ουσιαστικά έξω από τα επίδικα όρια της περιοχής με την οπτική κάλυψη της από κοντινή μικροχερσόνησο της Καλύμνου με τρόπο που μετριάζει την όποια οπτική ρύπανση. Υπάρχει όμως πρόβλημα στις φορτοεκφορτώσεις στο μοναδικό διαθέσιμο λιμάνι του τρίτου οικισμού της περιοχής , του Εμπορειού , όπου υπάρχει η μέγιστη συγκέντρωση καταλυμάτων και εστιατορίων του αναπτυσσόμενου τουρισμού , λόγω της έντονης δυσοσμίας , που πλημμυρίζει την περιοχή κατά τις φορτοεκφορτώσεις των τροφών και των αλιευμάτων και λόγω της γνωστής «γλίτσας» που προέρχεται από τις ιχθυοκαλλιέργειες και επιβαρύνει τις μικρές και μοναδικής ομορφιάς παραλίες της ευρύτερης περιοχής. Ο στόχος της τοπικής κοινωνίας είναι να γίνει κατορθωτό να μετεγκατασταθεί και αυτή η μονάδα το συντομότερο δυνατόν σε άλλη περιοχή και σε κάθε περίπτωση να είναι υπό έλεγχο η λειτουργία της και να μην αποτολμηθεί περεταίρω επέκταση της ή δημιουργία άλλης. Όλα τα ανωτέρω τα γράφω από την θέση του έχοντος χειριστεί κυρίαρχα τα ανωτέρω θέματα τα τελευταία 15 χρόνια. Αναμέναμε το χωροταξικό των Ιχθυοκαλλιεργειών εδώ και χρόνια και εισηγούμαστε την αναγκαιότητα εκπόνησης του από το 1997 στο τότε Υπουργείο Γεωργίας ως τότε Έπαρχος της τότε Επαρχίας Καλύμνου και στην συνέχεια ως Δήμαρχος Καλύμνου και αλλοίμονο , το προτεινόμενο σχέδιο του , αντί να συνιστά λύτρωση για το νησί προβάλει πλέον ως η κύρια απειλή της τοπικής μας ανάπτυξης. Τέλος η περιοχή αυτή είναι σημαντική περιοχή ήπιας παραδοσιακής αλιείας για τους παράκτιους αλιείς της Καλύμνου και κάθε ύπαρξη ιχθυοκαλλιεργητικής δραστηριότητας θα ισοδυναμούσε με απώλεια σημαντικού ζωτικού χώρου τόσο για την αλιευτική τους δραστηριότητα όσο και για την ανάπτυξη του αλιευτικού τουρισμού που σχεδιάζουμε μαζί με τον καταδυτικό τουρισμό σε συνεργασία με το Υπουργείο Τουρισμού. Προς τη κατεύθυνση αυτή ο υποφαινόμενος χειρίστηκε το θέμα της εκπόνησης , θεσμοθέτησης και επικείμενης έναρξης υλοποίησης του προγράμματος LEADER ΑΛΙΕΙΑΣ για την Δωδεκάνησο που αφορά αποκλειστικά και εις ολόκληρο την Κάλυμνο και ειδικότερα αφορά στο τμήμα των δημόσιων υποδομών μόνο την περιοχή αυτή!!!!! ενώ στο τμήμα το ιδιωτικών επενδύσεων αφορά όλη την Κάλυμνο με βασική κατεύθυνση στην περιοχή αυτή!!!! και με κεντρική κατεύθυνση την ανάπτυξη όλων των ανωτέρω σχεδιασμών και ήδη υπαρχόντων υποδομών και βασική παραδοχή την μη ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών στην περιοχή αυτή. Βασικές υποδομές που θα γίνουν από το πρόγραμμα αυτό είναι η οριοθέτηση όλης της περιοχής για την ανάπτυξη του αναφερθέντος Καταδυτικού Πάρκου , η πόντιση κατασκευών , καϊκιών κ.λ.π. στον βυθό της περιοχής και οι σχετικές υποδομές καταδυτικής επισκεψιμότητας τους , η κατασκευή τεχνητού υφάλου για την ανάπτυξη και ενίσχυση της ιχθυοπανίδας , η βελτίωση των περιπατητικών μονοπατιών , η πλήρης ανάπτυξη των Αναρριχητικών πεδίων και η δημιουργία υποδομών θέασης για τους Αναρριχητές , η λειτουργία του Αναρριχητικού Κέντρου , η δημιουργία υποδομής Εικονικής Πραγματικότητας για τις καταδύσεις σε άμεση σχέση με την φυσική κατάδυση , η πραγματοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων εναλλακτικού τουρισμού κ.λ.π. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΟΤΙ Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΤΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ Π.Α.Υ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΓΩΝΙΑ , ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ , ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ , ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ , ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΕΠΕΝΔΥΕΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
5. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 5: Η περιοχή «Δίαυλος Λέρου» που σημειώνεται στον πίνακα 1 (πίνακας 2 του παραρτήματος 1) με τον Κωδικό «Π.Ο.Α.Υ. ΚΑΛΥΜΝΟΥ-ΖΩΝΗ Α» ως προτεινόμενη Περιοχή Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.) έχει ήδη προγραμματιστεί στο ομόφωνα ψηφισμένο και εγκεκριμένο από το ΥΠΕΣΑΗΔ Τετραετές Επιχειρησιακό πρόγραμμα του Δήμου Καλύμνου-2010-2013 , για την οδικής και λιμενικής υποδομής διασύνδεσης των νήσων Καλύμνου – Λέρου , εκατέρωθεν και στα δύο νησιά με ήδη εγκεκριμένη από τον Υπουργείο Οικονομικών , χρηματοδότηση 450.000 ευρώ προς τον Δήμο Καλύμνου για την μελέτη και ωρίμανση του έργου. Εκτός αυτού αποτελεί πραγματικά δίαυλο συχνής διέλευσης κάθε είδους πλοίων και σκαφών με χαρακτηριστικά που αποτρέπουν κάθε σκέψη δημιουργίας μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας στην περιοχή για λόγους ασφάλειας της ναυσιπλοΐας. Επίσης ειδικά για την περιοχή αυτή θα πρέπει να υπάρξει ειδική γνώμη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για τους προηγούμενους λόγους σε συνδυασμό του ότι πρόκειται για παραμεθόριο περιοχή απολύτως κοντά στα σημαντικά για την εθνική ασφάλεια λιμάνια της Λέρου. Τέλος και για αυτήν την περιοχή ισχύει η ομόφωνη διαχρονικά απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλύμνου για μη δημιουργία νέων μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στις παράκτιες θαλάσσιες περιοχές του Δήμου Καλυμνίων. Τέλος από τεχνικής πλευράς δεν είναι δυνατή η λειτουργία περισσότερων από 2 το πολύ μονάδων και συνεπώς με βάση τους ίδιους τους ορισμούς του εξεταζόμενου Χωροταξικού Σχεδίου για τις Υδατοκαλλιέργειες στο ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 3 Πεδίο Εφαρμογής – Ορισμοί] σε συνδυασμό με τις σχετικές προβλέψεις του παρόντος άρθρου , με τίποτα δεν μπορεί να αποτελέσει Π.Ο.Α.Υ. αφού μια Π.Ο.Α.Υ. χρειάζεται τουλάχιστον 5 μονάδες δεδομένου ότι 1.οι Π.Ο.Α.Υ. συνιστούν ανώτερη κατηγορία χωροταξικής οργάνωσης σε σχέση με τις Π.Α.Σ.Μ. (Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων υδατοκαλλιεργειών) , 2. Για να χαρακτηριστεί μια περιοχή ως Π.Α.Σ.Μ. θα πρέπει να περιέχει τουλάχιστον 5 μονάδες και 3. Οι Π.Α.Σ.Μ, συνιστούν μεταβατικό στάδιο για την δημιουργία Π.Ο.Α.Υ.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ
1. Ακριβώς ότι περιλαμβάνει η παρέμβαση μου στο ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ ή τουλάχιστον
2. Να διορθωθεί ο Πίνακας 1 και ο συνοδευτικός χάρτης με
-Διόρθωση της έκτασης της γραμμοσκίασης στον χάρτη ώστε να είναι αληθής και πραγματική σύμφωνα τις ανωτέρω σχετικές παρατηρήσεις μου.
-Αλλαγή του είδους της γραμμοσκίασης της Καλύμνου από αυτήν που είναι τώρα και σημαίνει «Περιοχές με Περεταίρω Περιθώρια Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών» σε αυτήν που σημαίνει «Περιοχές Ιδιαίτερης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών»
-Χαρακτηρισμός της υπάρχουσας συγκέντρωσης υδατοκαλλιεργειών της Καλύμνου ως Π.Α.Σ.Μ
-ολοκληρωτική απάλειψη από τον πίνακα 1 της πρόβλεψης για Π.Ο.Α.Υ. στην Κάλυμνο με τις προτεινόμενες ΖΩΝΕΣ Α και Β και αντικατάσταση του από πρόβλεψη μιας μόνο Π.Ο.Α.Υ. με μια μόνο ΖΩΝΗ που θα αντιστοιχεί με την υπάρχουσα συγκέντρωση ιχθυοκαλλιεργειών της Καλύμνου σε αντιστοιχία με την σχετική γραμμοσκίαση στον χάρτη σύμφωνα με τις ανωτέρω προτάσεις μου.
#32 Σχόλιο Από ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α ΡΟΥΣΣΟΣ Στις 25 Μάιος, 2011 @ 11:55
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 3
ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ
Οι Π.Α.Υ. που εμφανίζονται στον πίνακα 1 και …….. έχουν επιλεγεί μετά από αξιολόγηση χωροταξικών, περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών παραμέτρων που έχουν προκύψει από:
α) ……
β) τις μελέτες ΠΟΑΥ που έχουν εκπονηθεί στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αλιεία» 2000-2006»
γ) ….
δ) …
Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ-ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ
Οι αναφερόμενες ανωτέρω μελέτες , δεν συμπεριέλαβαν όπως όφειλαν την απαραίτητη διαβούλευση με τους οικείους Δήμους , ούτε έλαβαν υπόψη τους τα εγκεκριμένα και υλοποιούμενα τοπικά προγράμματα ανάπτυξης , επιχειρησιακά σχέδια κ.λ.π. ούτε τα κατευθυντήρια κείμενα του κάθε Δήμου για τις περιοχές του. Συνεπώς στερούνται της σχετικής επιστημονικής πληρότητας και είναι μονομερείς και ελλιπείς. Ακόμα χειρότερα δεν κοινοποιήθηκαν ποτέ και σε κανένα οικείο Δήμο ή έστω τοπικό μέσο ενημέρωσης , ούτε αναρτήθηκαν πουθενά στο διαδίκτυο , ούτε έγινε ποτέ και πουθενά κάποια δημόσια παρουσίαση και συζήτηση τους , ούτε καν στο πλαίσιο της παρούσας διαβούλευσης δεν διατίθενται. Συνεπώς στερούνται του απαραίτητου τόσο θεσμικά όσο και πολιτικά καιν ουσιαστικά αναπτυξιακά στοιχείου της Διαφάνειας και της κριτικής. Για όλους αυτούς και άλλους συναφής ή μη λόγους είναι μη αποδεκτές ως εργαλεία διαμόρφωσης Δημόσιας Πολιτικής. Τα παραπάνω προβληματικά χαρακτηριστικά τους μπορούν να θεραπευτούν στο ελάχιστο επίπεδο αν γίνει έστω και εκ των υστέρων η απαραίτητη θεσμική διαβούλευση επί των μελετών αυτών με τους οικείους Δήμους , το ΥΠΠΟΤ-Πολιτισμός και το ΥΠΠΟΤ-Τουρισμός. Κανονικά όμως και επειδή οι μελέτες αυτές αποτελούν ουσιώδη βάση του προς ψήφιση Σ.Μ.Π.Ε. θα έπρεπε να πάμε σε συνολική θεραπεία του όμοιου προβλήματος σε επίπεδο Σ.Μ.Π.Ε.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ
1. Ισχύει η παρέμβαση μου στο ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ ή τουλάχιστον
2.Να γίνει μια θεραπεία του προβλήματος με έστω και εκ των υστέρων πραγματοποίηση της απαραίτητης θεσμικής διαβούλευσης επί των μελετών αυτών με τους οικείους Δήμους , το ΥΠΠΟΤ-Πολιτισμός και το ΥΠΠΟΤ-Τουρισμός και στην συνέχεια να γίνει ενσωμάτωση των συμπερασμάτων αυτής της διαβούλευσης στο προτεινόμενο χωροταξικό σχέδιο για τις υδατοκαλλιέργειες , ή κατ’ ελάχιστον και μένοντας μόνο στην δική μου ιδιαίτερη πατρίδα
3. Να υιοθετηθεί η ανωτέρω ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 2 επί του παρόντος άρθρου , που έχω ήδη καταθέσει μόλις πριν.
#33 Σχόλιο Από WWF Ελλάς Στις 25 Μάιος, 2011 @ 16:42
Στην παράγραφο Δ. Περιοχές με ιδιαίτερη ευαισθησία ως προς το φυσικό περιβάλλον”, προβλέπεται (δεν αποκλείεται) η “ίδρυση και λειτουργία μονάδων υδατοκαλλιέργειας, με ειδικούς όρους και δεσμεύσεις ως προς τον τρόπο διαχείρισης αυτών”. Εν ολίγοις, με την εξαίρεση των περιοχών που αναφέρονται στο άρθρο 7, παράγραφο 3γ «Απαγόρευση εγκατάστασης μονάδων υδατοκαλλιέργειας”, μονάδες υδατοκαλλιέργειας μπορούν να λειτουργήσουν οπουδήποτε στην Ελληνική επικράτεια, ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές, με “ειδικούς όρους και δεσμεύσεις ως προς τον τρόπο διαχείρισης αυτών” και “σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που τίθενται από τα νομικά καθεστώτα προστασίας τους”. Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη πρόβλεψη είναι εξαιρετικά αρνητική ως προς την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της Ελλάδας.
#34 Σχόλιο Από Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία Στις 26 Μάιος, 2011 @ 16:43
Άρθρο 5 [Εθνικό Πρότυπο Χωροταξικής Οργάνωσης Υδατοκαλλιεργειών]
Σύμφωνα με το άρθρο αυτό (παρ. Δ) δεν αποκλείονται οι μονάδες υδατοκαλλιέργειας από περιοχές με ιδιαίτερη περιβαλλοντική ευαισθησία. Οι μονάδες μπορούν να χωροθετηθούν εντός των προστατευόμενων περιοχών, με “ειδικούς όρους και δεσμεύσεις ως προς τον τρόπο διαχείρισης αυτών”. Η διατύπωση είναι ιδιαίτερα γενική και σίγουρα δε θα διασφαλίσει την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο αυτό (παρ. Ε) νησιωτικές δυσπρόσιτες περιοχές κρίνονται ως κατάλληλες για σημειακές χωροθετήσεις υδατοκαλλιεργειών. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε βραχονησίδες και στις περιοχές: Ακτές Βόρειας Κρήτης, Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Νότια Πελοπόννησος, ακτές Νομού Αττικής, νήσος Θάσος, βορειοανατολικές ακτές των νήσων Κέρκυρας, Κεφαλληνίας και Ιθάκης.
Θεωρούμε τις δύο παραπάνω προβλέψεις ιδιαίτερα αρνητικές για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος στην Ελλάδα. Το θαλάσσιο περιβάλλον, και ιδιαίτερα οι βραχονησίδες και παράκτιες περιοχές, αποτελούν εξαιρετικά σημαντικά και ευαίσθητα οικοσυστήματα, μοναδικά στην Ευρώπη. Εκτός από τα τελευταία καταφύγια πολλών ενδημικών ειδών πανίδας και χλωρίδας, είναι και οι τόποι αναπαραγωγής, φωλεοποίησης και τροφοληψίας σημαντικών πληθυσμών προστατευόμενων ειδών πουλιών, όπως τα θαλασσοπούλια.
Για το λόγο αυτό η Ορνιθολογική θα ήθελε να τονίσει την απειλή που μπορούν να αποτελέσουν οι υδατοκαλλιέργειες για τα πουλιά της Ελλάδας. Η μεγάλης και μεσαίας κλίμακας μονάδες προκαλούν όχληση στις αποικίες προστατευόμενων ειδών πουλιών που αναπαράγονται σε βραχώδεις ακτές και ακατοίκητες νησίδες. Πιο συγκεκριμένα, θαλασσοπούλια (Μύχος, Αρτέμης, Θαλασσοκόρακας και Αιγαιόγλαρος) και αποικιακά είδη αρπακτικών (Μαυροπετρίτης), καθώς και αρπακτικά που απαντώνται σε μικρούς αριθμούς (Σπιζαετός, Πετρίτης, Αερογερακίνα κ.α.) στις περιοχές αυτές. Η όχληση μπορεί να προκαλέσει σημαντική μείωση της αναπαραγωγικής επιτυχίας, ή ακόμη και εγκατάλειψη φωλιών και αποικιών και συνίσταται στην υποβάθμιση των περιοχών αναπαραγωγής λόγω μόνιμης παρουσίας ανθρώπινων δραστηριοτήτων και μόνιμων εγκαταστάσεων, αλλά και στην υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων τροφοληψίας και ξεκούρασης στο θαλάσσιο περιβάλλον ή στην τυχαία θανάτωση από σύγχυση λόγω τεχνητού φωτισμού (Μύχος και Αρτέμης).
Δεδομένου ότι σήμερα υπάρχει έλλειψη πληροφορίας σχετικά με τη σημαντικότητα των περιοχών αυτών, αλλά και δεδομένου ότι οι αναφερόμενες στην Παράγραφο Ε «Περιοχές Σημειακών Χωροθετήσεων» είναι περιοχές σημαντικές για την αναπαραγωγή, τροφοληψία, ξεκούραση και μετανάστευση προστατευόμενων ειδών θαλασσοπουλιών προτείνεται η θεσμοθέτηση υποχρέωσης εκπόνησης Ειδικής Ορνιθολογικής Μελέτης για την εγκατάσταση υδατοκαλλιεργειών εντός των μελλοντικών θαλάσσιων Ζωνών Ειδικής Προστασίας.
#35 Σχόλιο Από Γιωργος Βλαχώνης, Δρ Θαλάσσιας Βιολογίας, Ιχθυολόγος Στις 26 Μάιος, 2011 @ 19:40
Κατ αρχήν το χωροταξικό άργησε 25 χρόνια. Έγιναν προσπάθειες στο παρελθόν, αλλά είτε ήταν ατελείς, είτε σε λάθος κατεύθυνση. Πρέπει να οργανωθούν οι υδατοκαλλιέργειες όσον αφορά το χώρο λειτουργίας τους σε σχέση και με τις άλλες χρήσεις στις παράκτιες ζώνες. Πρώτα όμως θάπρεπε να εξετασθεί (εκτιμηθεί επακριβώς με μετρήσεις πεδίου και αναλύσεις) η φέρουσα ικανότητα των οικοσυστημάτων και μετά να καθοριστούν συγκεκριμένες περιοχές ΠΟΑΥ με δυναμικότητες που να αντέχουν τα παράκτια οικοσυστήματα και να είναι διαχειρίσιμες. Οι υδατοκαλλιέργειες συμβάλλουν σημαντικά στην εθνική οικονομία, αλλά η χωροθέτησή τους, πρώτον θα πρέπει να γίνει με περιβαλλοντικά κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψη και χρήσεις γης σε γειτονικές περιοχές (π.χ. κατά περίπτωση απόσταση από παράκτιους οικισμούς πάνω από 1 μίλι)και δεύτερον να μη λάβει κατ΄ανάγκη υπόψη τις θέσεις των υφιστάμενων μονάδων. Στις περιοχές NATURA να μην αυξηθούν οι υπάρχουσες δυναμικότητες και εαν από τις μελέτες φέρουσας ικανότητας εκτιμηθεί περιβαλλοντικός κίνδυνος, να απομακρυνθούν. Βέβαια οι οστρακοκαλλιέργειες σε ημίκλειστες περιοχές δεν προκαλούν σημαντική περιβαλλοντική όχληση. Στα πλαίσια διαχείρισης των μονάδων να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί σύστημα συνεχούς παρακολούθησης των περιβαλλοντικών παραμέτρων, κάτι που θάπρεπε άλλωστε να εφαρμόζεται σε κάθε δραστηριότητα που αξιοποιεί φυσικούς πόρους. Σημειακές χωροθετήσεις να αποκλειστούν και οι μονάδες να δραστηριοποιούνται μόνο σε οργανωμένες ΠΟΑΥ με συνοδές χερσαίες εγκαταστάσεις που θα λειτουργούν σύμφωνα με τους Κανονισμούς Ε.Ε. Το παρόν σχέδιο χρήζει βελτιώσεων και περαιτέρω συζήτησης με αρμόδιους φορείς (υδατοκαλλιεργητές, επιστήμονες με σχετικό πεδίο έρευνας, διοικητικούς, μελετητές). Αποτελεί μια καλή αρχή για την οργάνωση των υδατοκαλλιεργειών, αρκεί να αποφευχθούν λάθη κυρίως λόγω έλλειψης συνεργασίας.