Εγκρίνουμε:
1. Τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, και τους όρους, περιορισμούς και κατευθύνσεις που προβλέπονται σ’ αυτή για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενδεχόμενα θα προκύψουν από την εφαρμογή του Ειδικού Πλαισίου.
2. Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, το κείμενο του οποίου ακολουθεί:
Σπούδασα στην Κεφαλονιά για 4 χρόνια!!! Έχω βαρεθεί, πραγματικά βαρεθεί και αηδιάσει να μην γίνεται πουθενά το αυτονόητο!! Είμαστε για κλάματα!!!
Ποιος αφελής για να μην πω ανεγκέφαλος δεν θέλει την ανάπτυξη του τόπου του και να υπάρχουν δουλειές;;;; Δεν νομίζω να υπάρχει κανένας λογικός άνθρωπος που να μην θέλει κάτι τέτοιο….
Όμως στα Επτάνησα το έχουμε ισοπεδώσει…. φτάνει πια αυτό το ανεξέλεγκτο στο βωμό της ανάπτυξης και του πρόσκαιρου κέρδους!! Πουλάμε καθημερινά την ψυχή μας απλά και μόνο για να κερδίζουμε;;;; Δυστυχώς τέτοιοι είμαστε….
ΝΑΙ να υπάρχουν ιχθυοτροφεία και οτιδήποτε συντελεί στην ανάπτυξη του τόπου μας!!
ΟΧΙ όμως ρυπαίνοντας και καταστρέφοντας την φύση!!!
Μπορούν να συνυπάρξουν όλα, μελετημένα και προσεκτικά…. με κάποιο μεγαλύτερο κόστος από τους ιδιοκτήτες βέβαια!!!
Για όσους φωνάζουν ότι δεν έχουν δημιουργήσει πρόβλημα τα ιχθυοτροφεία, μια απλή επίσκεψη στις γύρο παράκτιες περιοχές και στον υποθαλάσσιο χώρο μπορεί να τους πείσει!!!
Ας σκεφτούν όλοι όσοι φωνάζουν απλά φοβούμενοι μήπως χάσουν τις δουλειές τους και όσοι είναι έμμεσα επωφελούμενοι από τα ιχθυοτροφεία….. (όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι είναι!!!) ότι ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΕ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΜΕΤΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ!!
Όσον αφορά του «μορφωμένους» τεμπέληδες Κεφαλλονίτες που φωνάζουν για αυτούς του εξωτερικού, ας πάψουν να είναι με παρωπίδες, πολιτικές, προσωπικές ή οτιδήποτε άλλο και να δουν ότι η πλειονότητα αυτών των ανθρώπων υποστηρίζει την Κεφαλονιά περισσότερο από ότι οι ίδιοι οι τεμπέληδες που βρίσκονται εκεί και έχουν μάθει απλά στο ότι τους άφησε ο μπαμπάς ή ο παππούς που πήγε στο εξωτερικό και μετά επέστρεψε…
ΔΕΝ κάνει κακό να σκεπτόμαστε και το μέλλον, γιατί αυτό που θα αφήσουμε πίσω θα το βρουν τα παιδιά μας!!! Ας μην γίνει η Κεφαλονιά μια μικρογραφία της Ελλάδας που κοιτά πως να αρπάξει ευκαιριακά καταστρέφοντας ότι πολυτιμότερο έχει, το φυσικό περιβάλλον το οποίο είναι η διασφάλιση του μέλλοντος μας!!
Επιδιώκω για 3η φορά να περάσω σωστά, τα κριτήρια για τις περιοχές εγκατάστασης των οστρακοκαλλιεργειών για το Άρθρο 6, Α.ii):
Ρεύματα: μεγαλύτερα των 5 cm/sec,
Θερμοκρασία νερού: μικρότερη των 27 οC τους θερινούς μήνες,
Διαλυμένο στο νερό οξυγόνο: μεγαλύτερο των 4 mg/l σε θερμές περιόδους συνοδευόμενες από άπνοια,
Διαθέσιμη τροφή σε κατάλληλο μέγεθος (μέγεθος μικρότερο των 15-25 μm, και ποσότητα σε χλωροφύλλη-α μεγαλύτερη των 5 μg/l.
Το Σχεδιο της ΚΥΑ προτεινεται από την Επιτροπή Συντονισμού της Κυβερνητικής Πολιτικής στον Τομεα του Σχεδιασμού και της Αειφορου Αναπτυξης
Στο τελος υπογραφεται από την Προεδρο της Επιτροπής Συντονισμού την Υπουργο ΠΕΚΑ κα Μπιρμπίλη, τον αναπληρωτη υπουργο ΠΕΚΑ κο Σηφουνακη και τα μελη της Επιτροπής τους Υπουργούς κ.κ. Γιαννη Ραγκούση,Γιωργο Παπακωνσταντινου, Γιαννη Διαμαντιδη,Μιχαλη Χρυσοχοίδη, Παυλο Γερουλάνο, Κώστα Σκανδαλίδη και Δημήτρη Ρεππα.
Οι ιδιοι Υπουργοι που ψηφισαν τον Νομο του Καλλικρατη
«Καλλικράτης – Νόμος 3852/2010 – ΦΕΚ 87Α’ / 7 Ιουνίου 2010
και ιδιαιτερα ο κ. Ραγκουσης ο αρχιτεκτονας του Νομου που δίνει την αρμοδιοτητα των μισθωσεων των θαλασσιων εκτασεων στην Αιρετη Περιφερεια,Αρθρο 186 Αρμοδιότητες Περιφερειών Υποτομέας Αλιείας.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΜΗ ΣΕΒΑΣΤΟΥΝ ΤΟ ΝΟΜΟ ,
και κατ επέκταση το δημοκρατικότερο διοικητικό θεσμό της αυτοδιοίκησης και να τον παραβιασουν αρπάζοντας την αρμοδιοτητα και μεταφεροντας τη στον εκπροσωπο του δημοσιου;;;;
Τα ιχθυοτροφεία είναι μια επιχείρηση που δραστηριοποιείται στην επαρχεία μας για περίπου 30 χρόνια και συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη της.Εγώ πιστέυω οτι οχι μόνο δεν πρέπει να κλείσει μια επιχείρηση που προσφέρει εργασία σε 100 περίπου εργαζομένους.Για να προχωρήσουμε σαν χώρα και σαν επαρχεία θα έπρεπε να δοθούν κίνητρα να ανοίξουν και άλλες εταίριες σαν αυτήν.Οσο αναφορά τη δήθεν μόλυνση των υδάτων δεν είδα ούτε έχει ακουστεί να αρρωστήσει κανείς απο τους 20 χιλιάδες κατοίκους του νησιού και απο τους χιλιάδες τουρίστες που επισκέφτονται την κεφαλονία κάθε χρόνο και καταναλώνουν ψάρια απο τα ιχθυοτροφεία κεφαλονιάς και κάνουν μπάνιο στο κόλπο…. Ελπίζω οι αρμόδιοι φορείς να λάβουν υπόψιν τα επίγοντα προβλήματα του νησιού και να σταματήσουν να ασχολούνται με τα ιχθυοτροφεία κεφαλονιάς.
Επειδή στη μεταφορά κειμένου έγινε συγχώνευση στοιχείων, επαναλαμβάνω σωστά τα στοιχεία που αφορούν στα περιβαλλοντικά κριτήρια για τη θέση εγκατάστασης οστρακοκαλλιέργειας και αφορούν στο
Άρθρο 6, Α.ii):
-Ρεύματα: > 5 cm/sec.
-Θερμοκρασία νερού: 4 mg/l σε θερμές περιόδους συνοδευόμενες από άπνοια.
-Διαθέσιμη τροφή σε κατάλληλο μέγεθος (μέγεθος 5 μg/l.
Σοφία Γαληνού-Μητσούδη
Δρ. Σοφία Γαληνού-Μητσούδη
Αναπλ. Καθηγήτρια ΑΤΕΙΘ (Αλιευτική Διαχείριση & Εκτροφή Οστράκων)
• Γενικό σχόλιο. Η βιώσιμη οστρακοκαλλιέργεια βασίζεται κυρίως στη γνώση της φυσικοχημικής κατάστασης και της κυκλοφορίας των νερών, την ύπαρξη τροφής, τη βιολογία του εκτρεφόμενου οστράκου και κοινωνικο-οικονομική διάσταση. Υφιστάμενη δραστηριότητα, νέα δραστηριότητα ή επέκταση υφιστάμενης, οφείλει να χωροθετείται σε θαλάσσια περιοχή όταν η προαναφερόμενη γνώση υφίσταται. Έτσι, η διάταξη των μονάδων, αριθμός και το μέγεθος των μονάδων καθώς και η απόσταση μεταξύ των μονάδων που μπορούν να χωροθετηθούν σε μια περιοχή όπως και η δυναμικότητα παραγωγής, θα πρέπει να ορίζεται εκ των προτέρων βέβαια, αλλά να βασίζεται σε αποτελέσματα που προέρχονται από μια ολοκληρωμένη μελέτη της περιοχής. Σε αντίθετη περίπτωση, όλες οι προϋποθέσεις που τίθενται από το εν λόγω σχέδιο νόμου δεν εξασφαλίζουν βιώσιμη δραστηριότητα και θα εντείνουν όλα τα υφιστάμενα προβλήματα. Στο σχέδιο π.χ. Άρθρο 6, Αii) οι εκφράσεις: «η ποιότητα των υδάτων κρίνεται και από το επίπεδο παρουσίας πλαγκτού και χλωροφύλλης» αλλά και «παρουσία ρευμάτων για την ικανοποιητική ανανέωση των υδάτων», για να αποκτήσουν υπόσταση και νόημα, προϋποθέτουν τα αποτελέσματα τόσο της μελέτης ζωο-φυτοπλακτικού περιεχομένου που αποτελεί τροφή για τα όστρακα καθώς των ρευμάτων της περιοχής, άλλως δεν έχουν νόημα.
• Σύμφωνα και με τη Στρατηγική Μελέτη για τη χωροθέτηση της υδατοκαλλιέργειας, βασικό στοιχείο της οργανωμένης δράσης της οστρακοκαλλιέργειας είναι η παρακολούθηση υλοποίησης και λειτουργίας της. Ο καθορισμός βασικών παραμέτρων αυτοελέγχου σε τακτική καθημερινή βάση, θα πρέπει να προστεθεί. Τέτοιες παράμετροι είναι η θερμοκρασία και το διαλυμένο στο νερό οξυγόνο.
• Άρθρο 4,
2α1, 2η παράγραφος, στο τέλος της πρώτης πρότασης να προστεθεί: και βασίζεται στη βιωσιμότητα της εκτροφής.
2α, ως η) περίπτωση να προστεθεί: χώροι απόρριψης/ανακύκλωσης απορριμμάτων.
• Άρθρο 6, Α.ii). Σημαντικές παράμετροι (κριτήρια) για τη θέση εγκατάστασης και λειτουργία μιας μονάδας οστρακοκαλλιέργειας ή μιας υπο χωροθέτηση περιοχής θα πρέπει να ορίζονται και υποχρεωτικά να είναι:
Ρεύματα: > 5 cm/sec
Θερμοκρασία νερού: 4 mg/l σε θερμές περιόδους συνοδευόμενες από άπνοια.
Διαθέσιμη τροφή σε κατάλληλο μέγεθος (μέγεθος 5 μg/l).
• Γενικό Σχόλιο. Οι μονάδες θα πρέπει να έχουν μέγεθος που θα εξασφαλίζει την κυκλοφορία του νερού, την παροχή τροφής και τη διασκόρπιση των προϊόντων μεταβολισμού των οστράκων. Η δυναμικότητα της παραγωγής ανάλογα με το εκτρεφόμενο είδος, θα πρέπει να καλύπτει εκτός από το κριτήριο της βιωσιμότητας και το κριτήριο της επιχειρηματικότητας. Για το λόγο αυτό προτείνεται η αλλαγή της στρεμματικής κάλυψης ως ακολούθως:
• Άρθρο 3, β). Το μέγιστο όριο επιφάνειας μεμονωμένης μονάδας οστρακοκαλλιέργειας για μεν τις μονάδες πλωτού συστήματος να τεθούν τα 100 στρέμματα αντί των 20, για δε τα πασσαλωτά, τα 10 στρέμματα. Η ίδια επιφάνεια να ισχύσει για όλες τις μορφές οστρακοκαλλιέργειας.
• Άρθρο 7, 1Α), να προστεθεί στο τέλος της πρότασης: και της διαθέσιμης τροφής στην περίπτωση οστρακοκαλλιέργειας σε πλωτό και πασσαλωτό σύστημα.
• Σε πολλές περιπτώσεις στο κείμενο, αναφέρονται ψάρια, ζώα ή ιχθείς όπου θα πρέπει να αναφέρονται «υδρόβιοι οργανισμοί»
• Τέλος, επειδή η ρύπανση από αναλώσιμα (δίχτυα αρμαθών, σχοινιά κλπ.) οστρακοκαλλιέργειας άρχισε να εντείνεται, προτείνεται η σταδιακή αντικατάσταση των υλικών αυτών με βιοδιασπώμενα. Επίσης, να εξετασθεί η ενθάρρυνση/ενίσχυση των παραγωγών για γενίκευση της χρήσης βιοδιασπώμενων υλικών.
Κυρία Μπιρμπίλη,
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω τώρα, που καλοκαιριάζει αφού παρακαλώ αφήσετε τα παιδιά σας στο Ξενοδοχείο, να πάτε να κολυμβήσετε μαζύ με τον λαουτζίκο σε μιά παραλία κοντά ή και μακρύτερα από κάποιο ιχθυοτροφείο και αν έχει λίγο κύμα θα διαπιστώσετε ότι πατάτε επάνω σε μία ανατριχιαστική γλίτσα, ή άν ή θάλασσα είναι λάδι και δεν έχει καθόλου κόσμο, τότε βάλτε μιά μάσκα και κολυμβώντας στην επιφάνεια όσο πιό ήρεμα μπορείτε, παρατηρείστε την επιφάνεια του βυθού σε μέρη, που δεν έχει πατήσει ακόμη κάποιος κολυμβητής. Τότε θα δείτε την επιφάνεια του βυθού καλυμένη με εκατομμύρια πολύ μικρών φυσαλίδων αερίου, που η κάθε μιά τους είναι προσκεκολλημένη σε ένα μικρό σωματίδιο και που αρκεί η παραμικρή ανατάραξη για να αρχίσουν να ανεβαίνουν κατά χιλιάδες πρός την επιφάνεια του νερού!!
Η εξήγηση, που δίνω εγώ, είναι ότι οι φυσαλίδες αυτές προέρχονται από την αποσύνθεση των σωματιδίων, που σχηματίζουν την γλίτσα και στα οποία είναι προσκεκολλημένες και τα σωματίδια αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από κόπρανα των ψαριών των κλωβών του ιχθυοτροφείου, που λόγω της κοκκομετρίας τους παρεσύρθησαν ή και κατακερματίστικαν από τα κύματα και εξεβράσθησαν στην παραλία, όπου αποσυντίθενται. Το φαινόμενο αυτό το έχω παρατηρήσει σε αρκετές παραλίες κοντά ή και μακρυά από κλωβούς ιχθυοτροφείων, όπως π.χ. σε μιά παραλία στην Νότια Λέσβο, που είναι σε απόσταση 2-3 χιλιομέτρων από τα ιχθυοτροφεία, αλλά τα θαλάσσια ρεύματα συνήθως προτιμούν να στέλνουν εκεί ότι παρασύρουν!!
Στη μελέτη μαϊμού του ΕΛΚΕΘΕ μέ βάση κάποιους απλοϊκούς υπολογισμούς για το πόσο μακρυά από την βάση του κλωβού θα πάνε παρασυρόμενα από τα κύματα τα σύμπηκτα τροφής (Pellets) καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα ότι η απόσταση επιρροής των κλωβών δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 μέτρα!! Και έτσι μένει ο αναγνώστης ότι τίποτε δεν πάει μακρύτερα από τα 50 μέτρα, που λέει η μελέτη, άρα η γλίτσα δεν μπορεί να οφείλεται στα ιχθυοτροφεία, αφού τίποτε δεν πάει τόσο μακρυά!!
Γιατί συντάκτες αυτής της μελέτης δεν έκαναν αντίστοιχους υπολογισμούς και για τα κόπρανα των ψαριών, που εύκολα κατακερματίζονται απο τις κινήσεις των ψαριών μέσα στους κλωβούς ή και από τα ρεύματα κάτω απο τους κλωβούς?
Μα καλά, πως ήσαν τόσο βέβαιοι οι συντάκτες της μελέτης μαϊμού του ΕΛΚΕΘΕ, ότι τα κατακαθισμένα στον πυθμένα κόπρανα κ.λπ δεν ξαναπαρασυρθούν, έστω μία φορά κατά την διάρκεια του έτους?
Κυρία Μπιρμπίλη με τα ανωτέρω θέλω να σας αποδείξω για μία ακόμη φορά ότι :
Είναι βάναυση προσβολή της νοημοσύνης των ελλήνων το να σχεδιάζεις χωροθέτηση ιχθυοτροφείων χωρίς να έχεις προηγουμένως ξεκαθαρίσει με ακρίβεια όλες τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την λειτουργία μιάς μονάδος ιχθυοκαλλιέργειας!!
Τι πάει να πει «να μετακινηθούν τα ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς έξω από τον κόλπο»;;;;;;
Τα βάζουμε στο τσαντάκι του Σπορτ Μπίλυ και τα πάμε παραέξω και τέλος καλό, όλα καλά;
Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό για να διατυπώνονται τέτοιες ελαφρόμυαλες ιδέες.
Όπως τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς αποδεικνύουν με τις πράξεις τους και έχουν σε κοινή θέα την ποιότητα του προϊόντος τους, τον τρόπο και το υψηλό επίπεδο λειτουργίας τους,τις πιστοποιήσεις τους και τα αποτελέσματα τακτικών ελέγχωνσε όλα τα στάδια της παραγωγής, τις εξαγωγικές τους επιτυχίες, τα αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών στις οποίες συμμετέχουν, και την προσφορά τους στην ντόπια κοινωνία απασχολώντας νόμιμα ντόπιο ανθρώπινο δυναμικό, έτσι θα πρέπει και όσοι θέλουν να τα διώξουν-ή όπως λένε πιο ευγενικά «να τα μετακινήσουν»- να φέρουν επιχειρήματα και αποδείξεις αντίστοιχης βαρύτητας και ρεαλισμού.
Εως τότε, δικαίως τα ιχθυοτροφεία αυτά βρίσκονται και δραστηριοποιούνται στην συγκεκριμένη περιοχή και απαιτούν επιτέλους αυτό που δικαιούνται: τον χωροταξικό σχεδιασμό.
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΟΙ ΙΧΘΙΟΚΑΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΞΑΓΩΓΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ΕΧΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΑ ΕΞΗΣ ΣΧΟΛΙΑ
ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΦΟΡΑ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΡΟΚΥΠΤΗ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΜΕΝΗ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΚΟΣΜΟ ΑΠΑΣΧΟΛΗ/ ΕΝΟΩ ΒΕΒΑΙΩΣ ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΕ ΔΩΔΕΚΑΜΗΝΗ
ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ ΦΟΥΚΑΡΑΔΕΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ/ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΗ ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΦΟΡΕΣ
ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΧΡΕΩΚΟΠΙΜΕΝΕΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΕΞΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΠΙΝΑΚΕΙΟΥ ΦΑΚΗΣ .
ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΔΕ ΚΑΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΦΤΗΝΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ 7 ΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 365 ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ 400.00 ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΛΕΩ ΠΟΛΛΑ
ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΟ ΑΝΩΤΕΡΩ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΟΥ ΧΑ ΑΘΗΝΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΚΑ ΝΟΜΙΖΩ ΑΡΚΟΥΝ
ΘΕΩΡΟΝΤΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ Η ΠΡΩΤΗ ΒΑΡΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΕΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ , ΜΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΤΗΝ ΝΑΥΤΙΛΕΙΑ, Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΝΟΤΙΟΥ ΕΥΟΙΚΟΥ
ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ,ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΗ ΕΙΝΑ ΗΔΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΒΑΡΙΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΜΕ ΠΕΡΕΤΕΡΩ ΕΧΕΛΙΞΗ ΔΥΟ ΜΟΝΟ ΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ
Ο ΤΟΠΙΚΟΣ ΠΛΥΘΗΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΧΑΡΑΞΗ ΤΗΝ ΕΠΑΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ /ΑΛΙΕΙΑ,ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΕΙΑ.ΟΡΥΧΕΙΑ.ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ/ ΕΥΗΜΕΡΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΕΠΑΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ
ΟΙ ΙΧΘΙΟΚΑΛΕΙΕΡΓΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΙΤΑ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΕΡΓΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΗΔΗ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΥΠΤΗ ΟΤΙ Η ΑΝΤΑΛΑΓΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΟΧΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΜΕ ΙΧΘΟΚΑΛΕΙΕΡΓΙΕΣ ΘΑ ΑΝΕΒΑΣΗ ΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ.
ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΤΟ ΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΗ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΕΝ ΚΑΝΗ ΤΙΣ ΔΙΚΟΠΕΣ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΟΝΤΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙΑ
ΤΩΡΑ ΕΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΔΙΚΗΣΩ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΑΛΟΝ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΤΙΜΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΞΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΟΥΜΕ
ΠΡΟΤΕΙΝΟ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ,ΑΛΛΑ ΣΤΑ ΔΕΚΑ ΜΙΛΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΠΟ ΤΗΣ ΑΚΤΕΣ ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΙΣ ΣΚΑΝΔΙΝΑΥΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΚΑΙ ΠΑΓΩΜΕΝΑ ΦΙΟΡΔ, Η ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΗ ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΗ 10-20 ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΑ ΣΤΡΕΜΑΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΗ ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ . ΟΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΣΟΒΑΡΟΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΟΣ ΕΠΙΧΗΡΙΜΑΤΙΑΣ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
Εδώ στον Πόρο χίλια και πλέον άτομα, φορείς , σύλλογοι, οργανώσεις, σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο, έχουν υπογράψει και ψηφίσει την αντίθεση τους στο χαρακτηρισμό του Πορου ως ΠΟΑΥ. Οι λόγοι είναι γνωστοί.
Πριν δύο μέρες η περιφέρεια Αττικής με απόφαση της επέβαλε πρόστιμο σε εταιρία ιχθυοκαλλιεργειών επειδή είχε παράνομα καταλάβει θαλλάσια έκταση πολύ μεγαλύτερη από όσο της επέτρεπε η αδειά της. Και αυτή δεν είναι η μόνη παράβαση από της μονάδες που δραστηριοποιούνται στον Πόρο τα τελευταία χρόνια!
http://et.diavgeia.gov.gr/f/perifereia_attikis/ada/4ΑΘΔ7Λ7-ΑΠ
Εδώ στον Πόρο δεν είμαστε ούτε παραπληροφορημένοι ούτε τρελοί να φωνάζουμε δίχως λόγο.
Παθόντες είμαστε και γνωρίζουμε πως τουρισμός και ιχθυοκαλλιέργειες δε ταιριάζουν.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΣΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΟΡΟΥ ΩΣ ΠΟΑΥ!
Τα πράγματα πρέπει να μπαίνουν σε μια σωστή βάση. Και οι επαγγελματίες αλλά και οι ιδιώτες έχουν δίκιο από την πλευρά τους ο καθένας. Η ύπαρξη νόμου πλασίου λειτουργίας των ιχθυοτροφίων είναι αναγκαία. Ωστόσο ο νόμος αυτός προστατεύει τους επαγγελματίες και όχι τον πολίτη ή την φύση. Υπάρχουν πολλά σχόλια πολιτών που συστηματικά καταψηφίζονται αν το προσέξετε απλά γιατί οι εταιρίες έχουν βάλει υπαλλήλους να καταψηφίσουν συστηματικά, και ακόμα γιατί για μια ακόμα φορά ο μέσος έλληνας ενώ ξέρει το πρόβλημα αδιαφορεί.
Είναι καθήκον όμως των νομοθετών αλλά και των υπουργών να λάβουν υπ’οψη τους και τους μεν και τους δε.
MONO O KYRIOS GIORGOS GIKAS KATALABE!!!!!BRAVO BRAVO BRAVO KYRIE GIKA!!!!!!
Από τα λίγα οικονομικά της Οικονομικής των Φυσικών πόρων που έχω διδαχθεί παλαιότερα ,ήθελα να επισημάνω το γεγονός ότι ακόμα και αν φτάσουμε σε δικαστικέςς αποφάσεις, η μόνη επίδραση που μπορεί να έχουν είναι η μεταβολή της κατανομής του κόστους και του οφέλους μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών.
Ξεκινώντας από αυτό θα ήθελα να επισημάνω το γεγονός ότι πρώτα-πρώτα θα πρέπει να υπάρχουν ακριβείς μελέτες σχετικά με το επίπεδο ρύπανσης, ώστε από αυτό και όχι από εκτιμήσεις μη-ειδικών να αποτυπωθεί η οπιαδήποτε βλάβη, ρύπανση κλπ.και να εκτιμηθεί με νούμερα.
Κατά δεύτερον θα πρέπει να αποτυπωθεί και όχι απλά και μόνο επειδή διανύουμε μία δύσκολη οικονομικά εποχή , αλλά ούτως ή άλλως αυτό είναι το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση , το όφελος που αποτυπώνεται(οικονομικό και κοινωνικό)από τη λειτουργία επιχειρήσεων τέτοιων μεγεθών, όπως τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς.
Το αποτέλεσμα κρίνεται πάντα στην εξίσωση ή μη του οριακού οφέλους και του οριακού κόστους.
Με βάση τα παραπάνω και ως οικονομολόγος και ενώ σέβομαι τη γνώμη του καθενός , θα επιθυμούσα να μιλήσουν οι ειδικοί.Όμως από όσο γνωρίζω και αυτό με θλίβει ιδιαιτέρως (διότι στην Ελλάδα πρώτα κατηγορούμε και μετά ψάχνουμε για αποδείξεις) δεν περιμένουμε να ανακοινωθούν τα επίσημα αποτελέσματα μίας μελέτης από επιστήμονες , αλλά αφηνόμαστε να κατακλυζόμαστε από αυθαίρετες παρατηρήσεις ή συμπεράσματα που πολλές φορές μπορεί να αποδειχτούν ανεπαρκή.
Επειδή λοιπόν το καθετί μπορεί να αποτυπωθεί οικονομικά και να κοστολογηθεί, αποτυπώστε μου το μέγεθος της μόλυνσης σε αξία, ώστε να γνωρίζω με τι μεγέθη έχουμε να κάνουμε και αν αυτό ξεπερνά τα οφέλη που μας αποδίδει.
Διότι αν τελικά τα οφέλη που αποκομίζει μία κοινότητα σε σχέση με τη βλάβη που έχει υποστεί είναι μεγαλύτερα τότε,λυπάμαι πολύ αλλά θα πρέπει να αναλογιστούμε λίγο καλύτερα το μέλλον μας ως κοινωνία.
Τα οφέλη ίσως να μπορούν να αποτυπωθούν πιο εύκολα:
1)εισόδημα για παραπάνω από εκατό οικογένειες.
2)τόνωση της τοπικής αγοράς
3)φθηνή τροφή για μεγάλο μέρος του τοπικού και μη πληθυσμού.
4)φθηνή πρώτη ύλη για τις επιχειρήσεις που σχετίζονται με τον τουρισμό (εστιατόρια , ξενοδοχεία κλπ.)
5)παραγωγή και αλίευση με συγκεκριμένα πρότυπα και όχι με επικίνδυνες μεθόδους για τη βιοποικιλότητα του κόλπου που συνήθως χρησιμοποιούνται από μεμονωμένους αλιείς(αλίευση του γόνου, υπεραλίευση, χρήση δυναμίτη, δίχτυα και άγκυρες που γίνονται αιτία να σκοτωθούν δελφίνια ή δαλάσσιες χελώνες , μόλυνση με καύσιμα και λάδια τα οποία χύνονται από βλάβη ή κλπ.)
5)μεγάλου μεγέθους επιχείρηση με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όπως πώληση προϊόντων και εξαγωγιμότητά τους με πολύ σημαντικά οφέλη ακόμη και για το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας.
Όλα τα παραπάνω, σε σχέση και με τη δεινότητα των εποχών που διανύουμε σε οικονομικό επίπεδο ως έθνος αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα , αν συνυπολογίσει κανείς και το γεγονός ότι:
η Ελλάδα δεν αξιοποιεί όπως θα έπρεπε τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές και μία από αυτές είναι και η θάλασσα και δεύτερον η χώρα μας πάντα είχε μία υστέρηση σε σχέση με ευρωπαϊκές και μη χώρες ως προς την ανάπτυξη επιχειρήσεων που δεν είναι μικρομεσαίες, ή οικογενειακού τύπου, αλλά κινούνται σε άλλες οικονομίες κλίμακας.
Βάζοντας λοιπόν σε μία ζυγαριά τα υπέρ και τα κατά αποφασίζει κανείς για το που υπάρχει το όφελος για την κοινωνία.
Σε κάποια θέματα το όφελος θεωρώ προσωπικά, ότι ξεφεύγει από τα στενά τοπικά ή και χρονικά όρια για τη βιωσιμότητά μας ως οικονομική κοινωνία ,για τους λόγους που προανέφερα.
Επίσης, πρέπει να γνωρίζουμε πόσο μετράται ή αποτιμάται αυτό το κατά.
Επιπλέον, επειδή όπως έλεγε ο Σωκράτης πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψη μας τους ειδικούς , ας αφήσουμε αυτούς να μιλήσουν και όχι τον πάσα έναν που από άγνοια , πείσμα, ή για άλλος λόγους καταφέρεται ενάντια σε κάτι για το οποίο πολύ λίγα χειροπιαστά στοιχεία διαθέτει.
Το ζύγισμα προέχει σε όλα πριν παρθούν οι αποφάσεις.
Από καθαρά οικονομικής άποψης θεωρώ απαράδεκτο τον αφανισμό μίας τέτοιας επιχείρησης , όπως τα Ιχθυοτροφεία.
Όπως θα έκανα το ίδιο αν έκλεινε ένα ξενοδοχείο, ή ένα εστιατόριο ή ένα κατάστημα και γενικά μία κερδοφόρος εταιρεία.
Από την άλλη , υπάρχει πάντα οικονομικά η έννοια του οικονομικού φόρου-προστίμου , αλλά και η εφαρμογή μέτρων από τις ίδιες τις εταιρείες για την ελαχιστοποίηση της μόλυνσης, στην περίπτωση που αποδειχτεί κάτι τέτοιο.
Αναλογιστείτε βέβαια πάντα όταν αναφέρεστε σε μόλυνση, ότι μία εταιρεία που έχει οργανωμένη παραγωγή και δράση παρακολουθείται και μπορεί να ελεγχθεί καλύτερα από ό, τι η δράση μεμονωμένω ατόμων.
Και για να κάνω και λίγο το δικηγόρο του διαβόλου κι επιδή τυγχάνει να έχω ασχοληθεί στο παρελθόν,
σ’αυτην την κακόμοιρη τη χώρα που ο καθείς βλέπει την καμπούρα του άλλου ,αλλά τη δική του ραχιτική πλάτη ποτέ δεν αντιλήφθηκε,
θα ήθελα να γνωρίζω ποιες από τις επιχειρήσεις που δημιουργήθηκαν και για τις οποίες έπρεπε να είχε προηγηθεί περιβαλλοντική μελέτη τις έχουν υλοποιήσει.
Βρείτε μου μία στην Κεφαλονιά που ζούμε και θα είμαι ευχαριστημένη.
Κι αν έχουν υλοποιηθεί πως αποκτήθηκαν οι άδειες υπογραφής.
Κι επειδή τυγχάνει να έχω γνωστούς , όπως δασολόγους, γεωλόγους , γεωπόνους κλπ. και να έχω παρακολουθήσει και τα αντίστοιχα σεμινάρια
μαζί τους και οι οποίοι επιθυμούσαν να λάβουν αυτό το περιβόητο χαρτί (η νούμερο 27 αν θυμάμαι καλά άδεια όπου μπορούσε κάποιος να υπογράψει μία περιβαλλοντική) και βρήκαν τις πόρτες κλειστές.Μην ξεχνάτε εξάλλου ότι ζούμε σε μία χώρα όπου τα Ινστιτούτα, τα Δασαρχεία και λοιποί φορείς είναι απογυμνωμένα από το ανθρώπινο δυναμικό που θα τους άρμοζε με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πρόληψη.
Και ρωτώ, σε μία χώρα όπου πληρώνω ακριβά τον καφέ μου στην κάθε καντίνα , που υπερεκμεταλλεύται τον αιγιαλό, αυτό είναι ορθολογική και σωστή αξιοποίηση του φυσικού πόρου;
Ή μήπως οι αναμνήσεις κάποιων σταματούν στην απεραντοσύνη του κόλπου που τον θαύμαζαν από μακριά και δε θέλουν να ξέρουν ότι σήμερα εμείς είμαστε οι ίδιοι που αφήνουμε το κουτάκι της μπύρας και τα αποτσίγαρα κληρονομιά στον επόμενο λουόμενο.
Είμαστε εμείς οι ίδιοι που ανεχόμαστε να μας παρενοχολύν ηχητικά τα μηχανάκια του δρόμου , το στέρεο του γείτονα και τα οχτακόσια πενήντα ηχεία στο αυτοκίνητο του κάθε νεαρού που περνάει με καμάρι από την πλατεία.
Είμαστε εμείς οι ίδιοι που όχι απλά δεν ανακυκλώνουμε , αλλά μας αρέσει να κάνουμε παζλ με σκουπίδια στους δρόμους που για μας φτιάχτηκαν κι εμείς τους χρησιμοποιούμε.
Εμείς οι ίδιοι που αφήνουμε τα πρόβατα ανεξέλεγκτα στη γύρα καταστρέφοντας μόνοι μας τη βλάστηση για πάντα.
Εμείς που δεν έχουμε αντιληφθεί γιατί π.χ. δε μας ενοχλεί και το λατομείο , που πιθανότατα όπως όλες οι επιχειρήσεις δεν τηρούν ευλαβικά το αξίωμα της τεχνικά και οικονομικά αποτελεσματικής αξιοποίησης των φυσικών πόρων, αλλά που όμως θα μας πειράξει και δικαίως αν θα αναγκαστεί να απολύσει κάποιους από μας.
Εμείς λοιπόν όλοι που τελικά οικειοποιούμαστε τον κόλπο , αλλά το πεζοδρόμιο έξω από την πόρτα μας είναι κάποιου άλλου, εμείς που δεν έχουμε συνείδηση και τα λύματα από τα ξενοδοχεία μας δεν επηρεάζουν τους γυναικείους «κόλπους» μας (συγχωρείστε με για την έκφραση , αλλά κι εγώ γυναίκα είμαι) κατηγορούμε κάποιους ότι μολύνουν τον κόλπο.
Ας κοιτάξουμε λίγο καλύτερα μέσα μας και ας αναλογιστούμε αν η ευθύνη των Ιχθυοτροφείων είναι μοναδική , γιατί αν δεν είναι (και πιστέψτε με υπάρχουν πολλών ειδών τρόποι για να αφανίσουμε τη φύση γύρω μας) θα πρέπει να αποτιμηθεί και συγκριτικά με αυτό το κάτι άλλο
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ!
Αφού συζητάμε λογικές απαιτήσεις του μέσου πολίτη, και μια από αυτές παρουσιάζεται να είναι το να «μετακινηθούν τα ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς εκτός κόλπου», θα ήθελα να ζητήσω κι εγώ, με τη σειρά μου, να γίνουν εναέριοι οι αυτοκινητόδρομοι γιατί κινδυνεύουν τα παιδιά μου από ασυνείδητους γκαζιάρηδες κάθε που είναι να διασχίσουν έναν δρόμο, τα νοσοκομεία να μεταφερθούν σε απομονωμένες περιοχές και σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων από κατοικημένες περιοχές, γιατί όπως και να το κάνεις είναι εστία συγκέντρωσης μικροβίων και ιών, καθώς επίσης και μεγάλων ποσοτήτων χημικών, να γίνουν υποβρύχια τα γήπεδα για να μην ρυπαίνεται η ατμόσφαιρα από τις κραυγές και τις φωτοβολίδες των φιλάθλων, και άλλες πολλές τέτοιες ιδέες.
Για να λειτουργούν στο συγκεκριμένο χώρο τα ιχθυοτροφεία, κάποιος λόγος θα υπάρχει-άλλοι το λένε καταλληλότητα συνθηκών που συνδυάζουν την ελάχιστη επιβάρυνση του περιβάλλοντος και την δυνατότητα διαχείρισής τους από ανθρώπους, άλλοι το λένε βέλτιστη σχέση κόστους-ποιότητας παραγωγής, άλλοι απλά δείχνουν αποδείξεις ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις λειτουργίας τους εκεί.
Γεγονός παραμένει ότι ένα απλό «μετακινηθείτε» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ!
( δείτε ολόκτηρο το άρθρο στο http://deltani.blogspot.com/2011/05/normal-0-microsoftinternetexplorer4.html )
ΝΗΣΟΣ ΠΟΡΟΣ ΤΡΟΙΖΗΝΙΑΣ
1.ΘΕΣΗ: 32 Ν.Μ. Νοτίως Πειραιά
2. ΕΚΤΑΣΗ: 31 τετρ. χιλιόμετρα
3. ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ: 4.200 κάτοικοι. Μαζί με το Γαλατά αποτελούν ένα δίπολο οικισμό 8.000 κατοίκων, πληθυσμός που τους θερινούς μήνες μαζί με τους παραθεριστές και επισκέπτες αγγίζει τα 30.000 άτομα…
4. ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΕΔΑΦΟΥΣ: Το έδαφος του Πόρου είναι ηφαιστειογενές, ορεινό και πολύκορφο – ψηλότερη κορυφή “Βίγλα” 358 μ.
5. ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ & ΑΝΑΠΤΥΓΜΑ ΑΚΤΩΝ: Η ακτογραμμή του Πόρου είναι δανδελωτή με ανάπτυγμα 45 Km περίπου. Μαζί με τις απέναντι ακτές της Πελοποννήσου σχηματίζει μια εσωτερική λιμνοθάλασσα, ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια της χώρας μας, με δύο εισόδους, μια Β.Δ. (400 μ. min.) και μια Ν.Α. (200 μ. min.). Ο βυθός στη λιμνοθάλασσα δεν ξεπερνά τα 25 μ. βάθους. Το υπόλοιπο νησί περιβάλλεται από ζώνη βυθού πλάτους 30-40 μ. με βάθος έως 60 μ. Μετά βαθαίνει 100 μ. και πλέον… Το νησί και το ευρύτερο περιβάλλον του είναι επισήμως χαρακτηρισμένο ως “περιοχή εξαίρετου φυσικού κάλλους”.
6. ΠΑΡΑΛΙΕΣ: Λόγω του ορεινού εδάφους και των απότομων κλίσεων των πλαγιών το χρηστικό εμβαδόν των παραλίων είναι μικρό (υποπολλαπλάσιο των αποδεκτών προδιαγραφών) σε σχέση με το πλήθος των κατοίκων και των επισκεπτών του νησιού. Αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτό τους καλοκαιρινούς μήνες… Να σημειωθεί ότι οι απέναντι παραλίες της Πελοποννήσου δεν είναι κατάλληλες για κολύμβηση. Έτσι, οι Ποριώτες επισκέπτονται όλες τις παραλίες του νησιού οι οποίες είναι τρόπον τινά σημαντικό είδος “εν ανεπαρκεία”. Δεν περισσεύουν παραλίες… Δεδομένου δε ότι οι επισκέπτες αυξάνονται στις πλέον δημοφιλείς παραλίες δημιουργείται συνωστισμός.
6. ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ: Βρίσκεται πολύ κοντά (200 m) από τις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου, αν και νησί συνδέεται εύκολα και με το εθνικό οδικό δίκτυο. Απέχει 160 km από Αθήνα, 200 km από το Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, 60 km από Ναύπλιο, 110 km από Τρίπολη και 15 km από τις ιαματικές πηγές των Μεθάνων… Από τα άλλα τουριστικά νησιά απέχει 15 ν.μ. από Ύδρα, 30 ν.μ. από Σπέτσες και 80 ν.μ. από τις Κυκλάδες. Περιβάλλεται από τα μικρά νησάκια Μπούρτζι, Μόδι, Πλατειά, Μπίστι, Δασκαλειό.
7. ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ: Ο Πόρος συνδέεται δια θαλάσσης με πυκνά δρομολόγια με Πειραιά (με τα ταχύπλοα σκάφη το ταξίδι διαρκεί 1 ώρα) – Σπέτσες. Συνδέεται, επίσης, με το εθνικό οδικό δίκτυο μέσω “φεριμπότ” Πόρος – Γαλατάς.
8. ΙΣΤΟΡΙΚΑ: Στον Κάβο Βασίλης (Ν. άκρο) έχει βρεθεί ο αρχαιότερος προϊστορικός οικισμός του Σαρωνικού. Λατρευτικός τόπος του Διός και σταθμός διαμετακόμισης οψιδιανού λίθου στο Μόδι. Υπάρχει, επίσης, ο πολύ σημαντικός για την εποχή του Ναός του Ποσειδώνος καθώς και ο Ναός της Απατουρίας Αθηνάς. Στις απέναντι γειτονικές ακτές υπάρχουν οι εκτεταμένες αρχαιότητες της Τροιζήνας και της Αρτίμου και άλλα. Ήταν ανέκαθεν ο αγαπημένος προορισμός των Αθηναίων από την αρχαιότητα… Στην επανάσταση του ’21 ο Πόρος διετέλεσε κέντρο σημαντικών συναντήσεων, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον αγώνα και υπήρξε ο πρώτος ελληνικός Ναύσταθμος της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας. Στο βυθό του έχουν βρεθεί αρχαία ναυάγια και ευρίσκεται βυθισμένος ο πυρποληθείς υπό του Μιαούλη στόλος της νεότερης Ελλάδος…
9. ΟΙΚΙΣΜΟΙ: Υπάρχει ο κεντρικός χαρακτηρισμένος ως παραδοσιακός οικισμός του Πόρου με πολύ ενδιαφέρουσα χωροθέτηση και αρχιτεκτονική καθώς και οι οικισμοί Πέρλια, Ασκέλι, Νεώριο, Φούσα.
10. ΧΛΩΡΙΔΑ: Το νησί είναι καταπράσινο. Το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από πευκώνες, σχοίνα και άγριους θάμνους. Μεγάλο τμήμα, επίσης, καλύπτεται από ελαιώνες και οπωροφόρα. Ο βυθός του Πόρου καλύπτεται από λιβάδια Ποσειδωνείας και τραγάνες (προστατευόμενα είδη).
11. ΠΑΝΙΔΑ: Υπάρχουν μερικά κοπάδια αιγοπροβάτων καθώς και πολλά άγρια θηράματα μιας και το νησί είναι χαρακτηρισμένο ως καταφύγιο θηραμάτων… Στους υπήνεμους κόλπους του νησιού βρίσκουν καταφύγιο και ξεχειμωνιάζουν πολλά αποδημητικά πτηνά… Στο βυθό κοντά στις ακτές του νησιού διαβιούν ή συχνάζουν μεγάλοι πληθυσμοί ιχθύων… Ειδικά στην εσωτερική λιμνοθάλασσα υπάρχει ένα πλούσιο αλλά και εύθραυστο οικοσύστημα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως βιότοπος, όπου γεννώνται, εκκολάπτονται και αναπτύσσονται εκατοντάδες είδη ιχθυών και άλλων θαλασσίων οργανισμών. Διαβιούν, επίσης, διάφορα είδη γαρίδας, μαλακίων και οστράκων, ειδικά σε τμήματα που λειτουργούν ως βιότοποι Μπούγια, Δρεπάνι, Ψήφτα, Βύδι.
12. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ ΠΟΡΟΥ – ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ: Οι κάτοικοι του Πόρου ανήκουν σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. επιστήμονες, επιχειρηματίες, αγρότες, αλιείς, ναυτικοί. Πολλοί μεταναστεύουν στην Αθήνα αλλά και το εξωτερικό… Παλαιότερα τα αγροτικά επαγγέλματα και αυτά της θάλασσας απορροφούσαν το μεγαλύτερο δυναμικό των επαγγελματιών. Από τη δεκαετία του ’60 τα πράγματα έχουν αλλάξει και τα πρωτεία τα έχει καταλάβει ο τουρισμός. Το μεγαλύτερο ποσοστό των επιχειρηματιών του νησιού ασχολείται με αυτόν. ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ενοικιαζόμενα σκάφη, τουριστικά πρακτορεία, επιχειρήσεις εστίασης, μπαρ, τουριστικά ενθύμια και άλλα πολλά συνθέτουν την ατμομηχανή που κινεί την οικονομία του νησιού.
Από τα αρχαία χρόνια ο Πόρος ήταν αγαπημένος προορισμός των Αθηναίων και σήμερα με αποκορύφωμα τις δεκαετίες 60, 70, 80 αποτελεί ένα από τα πλέον δεδομένα δημοφιλή θέρετρα στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως…
Δεν είναι τυχαίο ότι στη δεκαετία του ‘80 δύο φορές ανακηρύχθηκε παγκοσμίως πρώτος προορισμός στις προτιμήσεις των άγγλων τουριστών… Η παραδοσιακή φιλοξενία των Ποριωτών, οι φυσικές του καλλονές, οι πευκώνες του, το περίφημο λεμονοδάσος, η καθαρή του θάλασσα, οι παραλίες και τα απάγγεα λιμανάκια του συνθέτουν ένα τουριστικό προϊόν από τα πλέον γοητευτικά στον κόσμο… Ιδανικός προορισμός για την ανάπτυξη του θαλασσίου τουρισμού “yachting”. Τους καλοκαιρινούς μήνες χιλιάδες σκάφη προσδένουν και δέχονται τις υπηρεσίες και παροχές στο λιμάνι του Πόρου και πολλά περισσότερα απολαμβάνουν ελεύθερα τα φυσικά λιμανάκια του νησιού. Πολλά, επίσης, ξεχειμωνιάζουν…
Δυστυχώς οι πολιτικές των διαφόρων κυβερνήσεων, διάφορα συμφέροντα και συγκυρίες π.χ. απομάκρυνση αεροδρομίου δεν βοήθησαν τον Πόρο σε πλέον θεαματική τουριστική ανάπτυξη.
13. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ: Ο τουρισμός (εσωτερικός και εξωτερικός) έχει εξελιχθεί ως η κύρια πηγή εσόδων του Πόρου και ως οικονομική ατμομηχανή για πολλά επαγγέλματα που έχουν άμεση σχέση ή επηρεάζονται έμμεσα από αυτόν.
Το χωροταξικό “Σουφλιά” εκτιμώντας σωστά τα δεδομένα κατέταξε τον Πόρο στην κατηγορία Β2 θεωρώντας – πολύ σωστά – ότι σε ένα τέτοιο τόπο αρμόζει μια ήπια ποιοτική τουριστική ανάπτυξη αποκλείοντας οιανδήποτε τυχόν βιομηχανική και οχλούσα δραστηριότητα…
Σήμερα στον Πόρο υπάρχουν 6.000 περίπου κλίνες κατανεμημένες σε 15 ξενοδοχεία και σε ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Μεγάλη άνθηση γνωρίζει τα τελευταία χρόνια στο νησί ο θαλάσσιος τουρισμός. Η μορφολογία του που προσφέρει πολλά γραφικά και υπήνεμα λιμανάκια, η λιμνοθάλασσά του, το μεγάλο ανάπτυγμα της προκυμαίας του (περίπου 2 km), η μικρή απόσταση από την πρωτεύουσα και η κεντροβαρική του θέση σε σχέση με το σύμπλεγμα των νησιών των Κυκλάδων και των παραλίων της Ανατ. Πελοποννήσου του δίνουν μοναδικά πλεονεκτήματα σ’ αυτόν τον τουριστικό τομέα (έχει περίπου 20.000 επίσημες ελλιμενισμένες διανυκτερεύσεις σκαφών το καλοκαίρι και άλλες τόσες περίπου στα διάφορα λιμανάκια). Οι προσφερόμενες υπηρεσίες ψυχαγωγίας και σίτισης είναι ποιοτικές και σε πολύ λογικές τιμές. Υπάρχουν επίσης τεράστιες δυνατότητες εναλλακτικού τουρισμού.
Οι πυκνές συγκοινωνίες δια θαλάσσης και η εύκολη σύνδεσή του με το εθνικό οδικό δίκτυο του δίνουν ένα ακόμα πλεονέκτημα.
Οι πράκτορες θαλασσίου τουρισμού δεν επέλεξαν τυχαία τον Πόρο για το ετήσιο “yachting show” όπου κάθε χρόνο συγκεντρώνει παγκοσμίως τους επαγγελματίες του χώρου που προωθούν και ενοικιάζουν τα ελληνικά σκάφη επιτυγχάνοντας τζίρους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ…
Άλλες οικονομικές δραστηριότητες είναι η αλιεία και η γεωργία.
14. ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ: Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι η λειτουργία των ιχθυοτροφείων γενικά επιβαρύνει και μολύνει το θαλάσσιο περιβάλλον καθώς και την παράκτια ζώνη που γειτνιάζει.
Στην περίπτωση του Πόρου αυτό πιστοποιήθηκε από τη Νομαρχία Πειραιά και τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος όπου μετά από σχετικούς ελέγχους που διενέργησαν στα ήδη λειτουργούντα ιχθυοτροφεία στο νησί διαπίστωσαν μεταξύ πολλών και διαφόρων παραβάσεων και μόλυνση του θαλασσίου και χερσαίου περιβάλλοντος και γι’ αυτό επέβαλλαν κυρώσεις στους υπεύθυνους.
Σε συναφή αποτελέσματα κατέληξε και το ΠΑΚΟΕ που διενήργησε θαλάσσιες δειγματοληψίες και εξετάσεις στις ίδιες περιοχές…
Δηλαδή στις περιοχές του νησιού όπου σήμερα λειτουργούν ιχθυοτροφεία, τα νερά είναι μολυσμένα – ακατάλληλα για κολύμβηση – και το περιβάλλον υποβαθμισμένο.
Προφανώς είναι κατάσταση μη συμβατή με τον τουρισμό…
Το βόρειο και ανατολικό τμήμα του Πόρου καλύπτεται σχεδόν στο σύνολό του από ένα μεγάλο παρθένο πευκώνα που εξαπλώνεται μέχρι την δανδελωτή του ακτογραμμή. Σ’ αυτή την ακτή όπου περιλαμβάνονται πληθώρα από λιμανάκια με τα πλέον διαυγή νερά αυτά που συναντά πρώτα ο επισκέπτης του θαλασσίου τουρισμού προερχόμενος από τις μαρίνες της Αττικής όπου εκεί θα κάνει την πρώτη του βουτιά, θα συναντήσει τον πρώτο ποριώτη που απέδρασε από τις πολυσύχναστες κοντινές παραλίες των οικισμών… Το ίδιο χαρακτηριστικό πράσινο που φθάνει έως την παραλία συναντάται σε όλο το νησί.
Στον επισυναπτόμενο χάρτη (βλέπε http://deltani.blogspot.com/2011/05/normal-0-microsoftinternetexplorer4.html ) έχουν επισημανθεί αυτές οι περιοχές μια-μια και στη συνέχεια αναλύεται για ποιούς ειδικότερους λόγους δεν πρέπει αυτές να καταστραφούν από τα ιχθυοτροφεία…
Τα όρια της προτεινόμενης ΠΟΑΥ εκκινούν από το σημείο 21 σε κοντινή απόσταση από την οργανωμένη δημοφιλή παραλία του Μοναστηρίου, αγκαλιάζουν την νησίδα Μόδι προς Ανατολάς και στη συνέχεια κατευθυνόμενα προς δυσμάς περικλείουν όλη τη βόρεια ακτή του νησιού, συνεχίζουν περικλείοντας την νησίδα Δασκαλειό με το ξωκλήσι και καταλήγουν λίγο πριν την επίσης δημοφιλή οργανωμένη παραλία “Λιμανάκι της αγάπης”. Στην περιοχή αυτή της λιμνοθάλασσας περιλαμβάνεται τμήμα των ακτών Πελοποννήσου Βίδι και Δρεπάνι (σημεία 5, 6 και 7) που είναι βιότοποι.
Πιο συγκεκριμένα:
α.) Περιοχή 1: Εδώ εκβάλλει ο βιολογικός καθαρισμός οπότε για λόγους υγείας μαζί με τις περιοχές 2 και 44 που γειτνιάζουν θα πρέπει να αποκλεισθούν ιχθυοκαλλιέργεις.
β.) Περιοχές 3 έως 15: ευρίσκονται μέσα στη λιμνοθάλασσα η οποία έχει μια εύθραυστη οικολογική ισορροπία δεδομένου ότι τα βάθη είναι κάτω των 25 m, υπάρχουν εκτεταμένα λιβάδια Ποσειδωνίας και τραγάνες και τα θαλάσσια ρεύματα είναι σχετικά ασθενή γεγονός που δεν επιτρέπει επιβάρυνση των υδάτων. Να σημειωθεί ότι οι περιοχές 6 και 7 είναι βιότοποι, οι δε περιοχές 4 (όπου σήμερα λειτουργεί παράνομο ιχθυοτροφείο) και 3, 5, 8, 9, 10, 12, 13, 14, 15 είναι παραλίες λουομένων. Το “Γερολιμάνι” (9) και το “Καψάλι” (4 και 5) είναι δημοφιλή λιμάνια θαλασσίου τουρισμού, το δε νησάκι Δασκαλειό με το ξωκλήσι της Παναγίας είναι δημοφιλής τόπος για γάμους, βαφτίσια και το ετήσιο Παραδοσιακό Πανηγύρι. Η περιοχή (12) – Ρωσικός Ναύσταθμος είναι χαρακτηρισμένος ως “μνημείο νεωτέρων χρόνων”… Είναι προφανής η ασυμβατότητα των ιχθυοτροφείων με αυτές τις περιοχές.
γ.) Περιοχές 19, 20, 21, 22, 23 είναι οι πρώτες μη οργανωμένες παραλίες με τα πλέον διαυγή νερά για κολύμβηση με μεγάλη επισκεψιμότητα λουομένων με βάρκες και σκάφη. Θεωρούνται ως οι καλύτερες παραλίες του νησιού, γειτνιάζουν δε με την οργανωμένη παραλία του Μοναστηρίου (18). Οι περιοχές αυτές, αναπόσπαστα συνδεδεμένες με την τουριστική λειτουργία του νησιού, δεν πρέπει να καταστραφούν.
δ.) Το Μόδι (24): Στη μικρή αυτή νησίδα έχει ανευρεθεί παλαιολιθικός λατρευτικός χώρος του Διός καθώς και διαμετακομιστικός σταθμός οψιδιανού λίθου. Έχουν, επίσης, εντοπισθεί στον εγγύς βυθό αρχαία ναυάγια… Το Μόδι μαζί με τον αρχαιότερο προϊστορικό οικισμό με το λιμάνι στον κάβο Βασίλη και το ναό του Ποσειδώνα αποτελούν τις σημαντικότερες αρχαιολογικές περιοχές του Πόρου. Δεν μπορεί κανείς πουθενά στον κόσμο να διανοηθεί συνύπαρξη με οχλούσα δραστηριότητα…
ε.) Τα επόμενα λιμανάκια Μικρό και Μεγάλο Αυλάκι (28) καθώς και 28, 30, 31 έχουν μικρά βάθη και είναι ερημικά λιμανάκια με μεγάλη επισκεψιμότητα σκαφών αναψυχής. Το (32) είναι ο αβαθής όρμος της Βαγιωνιάς όπου λειτουργεί οργανωμένη παραλία που συνδέεται με το ασφαλτοστρωμένο δίκτυο του νησιού και έχει και μεγάλη επισκεψιμότητα σκαφών. Στη συνέχεια, τα λιμανάκια 33, 34 και 35 (Μπίστι) είναι αβαθή και από τα πλέον κατάλληλα για το θαλάσσιο τουρισμό. Ειδικά το 35 (Μπίστι) όπου σήμερα λειτουργεί ιχθυοτροφική μονάδα που του έχει επιφέρει μεγάλη μόλυνση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος είναι ένας εξαιρετικού κάλλους ορμίσκος αβαθής που ήταν πολύ δημοφιλής στους θιασώτες του θαλάσσιου τουρισμού και θεωρείται από τους ντόπιους ψαράδες ως ένα από τα πλέον ασφαλή λιμάνια της περιοχής δεδομένου ότι η είσοδός του προστατεύεται από την ομώνυμη βραχονησίδα. Η άμεση απομάκρυνση του ιχθυοτροφείου και η αποκατάσταση του βυθού και της παραλίας του είναι επιβεβλημένη.
στ.) 36, 37, 38, 39, 40: Αυτό το τμήμα της ακτογραμμής περικλείεται σε κοντινή από την ακτή απόσταση από μια ζώνη βυθού βραχώδη μέσου βάθους 20-30 m ιδανική για καταδυτικό πάρκο.
ζ.) Οι περιοχές 41, 42 (Βαριαρνή και Καλάμι) είναι εξαιρετικά λιμανάκια, αβαθή τα οποία αν και δημοφιλή στον θαλάσσιο τουρισμό κατεστράφησαν από τα ιχθυοτροφεία…
– Να σημειωθεί επιπλέον ότι όλη η προτεινόμενη ΠΟΑΥ περικλείει το σύνολο σχεδόν των ψαροτόπων του νησιού όπου βιοπορίζονται οι ντόπιοι επαγγελματίες και ερασιτέχνες αλιείς οι οποίοι αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος της προτεινόμενης καταστροφής έχουν ήδη αντιδράσει έντονα με όλους τους προσήκοντες τρόπους… Το ίδιο και οι επαγγελματίες του τουρισμού αλλά και άλλων κοινωνικών ομάδων…
– Στον Πόρο και στην εγγύς περιοχή του για όλους αυτούς τους λόγους που αναλύσαμε δεν είναι συμβατή η λειτουργία ούτε ενός ιχθυοτροφείου. Ίσως μία μόνο ιχθ/κή μονάδα θα μπορούσε να λειτουργήσει γύρω από τη νησίδα “Πλατειά” (σε 2 ναυτικά μίλια από το ακρωτήριο “Άκερδο”. Εκεί η αναμενόμενη μόλυνση θα μπορεί να διαχυθεί σε μια ευρύτερη θαλάσσια περιοχή ώστε να υπάρξει μικρότερη αναλογικά επιβάρυνση του περιβάλλοντος του Σαρωνικού.
Πόρος 25/05/11
Ν. Δημητριάδης,
Αρχιτέκτων Πολεοδόμος Μηχανικός
Κυρία Υπουργέ,
Παρατηρήστε ότι έχω θέσει προς τους ειδικούς του κλάδου έξι φορές (μαζί με τη σημερινή) το απλούστατο, αλλά καθοριστικό, ερώτημα: Πόση είναι, σε εθνικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, η συνολική πραγματική ετήσια παραγωγή του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας, σε πόσες μονάδες αντιστοιχεί και πόσο είναι το άθροισμα της επιτρεπόμενης παραγωγής των ίδιων μονάδων, με βάση τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεών τους;
Τα στοιχεία αυτά αποτελούν το κλειδί όλων των διαφωνιών που έχουν τεθεί στην παρούσα διαβούλευση σε ό,τι αφορά τις περιβαλλοντικές, χωροταξικές και νομικές πτυχές της χωροθέτησης των ιχθυοκαλλιεργειών στη χώρα μας και είναι απαράδεκτο ότι δεν λαμβάνονται καθόλου υπόψη στην υπό συζήτηση ΚΥΑ και στην Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεών της.
Παρακαλούμε, αναζητήστε από τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου σας την απάντηση στα ανωτέρω ερωτήματα και πράξτε τη μοναδική επιλογή που η επιστήμη και η νομιμότητα επιβάλουν: Αποσύρετε εξ ολοκλήρου την υπό διαβούλευση ΚΥΑ!
Ιωάννης Δημητριάδης.
επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» και επικεφαλής της παράταξης μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου
Πραγματικά μου κάνει εντύπωση η δυνατότητα δημόσιας διαβούλευσης για θέματα κοινού ενδιαφέροντος, καθώς και η δυνατότητα παρέμβασης των ενεργών πολιτών σε αυτήν. Το αν βέβαια λαμβάνονται υπ’οψιν των αρμόδιων κυβερνητικών φορέων οι τοποθετήσεις των πολιτών, αυτό είναι μια άλλη υπόθεση. Μακάρι αυτές οι πρωτοβουλίες να είχαν όντως αντίκρυσμα και να μπορούσαν να βοηθήσουν στη λήψη αποφάσεων και σε ακόμα πιο σημαντικά θέματα που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας.
Εν προκειμένω τώρα: τα ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς υπάρχουν στο νησί για πάνω από τριαντα χρόνια και αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους οικονομικούς παράγοντες του τόπου. Δίνουν δουλειά σε πάρα πολλές οικογένειες και αποτελούν πρότυπη επιχείρηση με ιδιαίτερα αποτελεσματική οργάνωση και οικονομική επιτυχία για τα δεδομένα της Ελληνικής επαρχίας, ιδιαίτερα για έναν τόπο χωρίς γεωγραφικό πλεονέκτημα και με ακριβή μεταφορά προϊόντων.
Στον περιβαλλοντικό τομέα χωρίς να έχω επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη,(και άλλωστε όταν προηγείται η γνώμη του κου Μάργαρη, η προσωπική μου γνώμη περιττεύει) η βιωματική μου εμπειρία συνιστά ότι δεν θα μπορούσε να διατηρηθεί τέτοια εκτεταμένη ποικιλία ειδών στον κόλπο αν υπήρχαν περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την παρουσία των ιχθυοτροφείων.
Στα χρόνια που έζησα στο Ληξούρι πολλά θέματα περιβαλλοντικής φύσεως με απασχόλησαν, όπως η υπερεκμετάλλευση των παραλιών, η διαχείριση και η προστασία των δασών της Κεφαλονιάς, η αυθαίρετη δόμηση μεταξύ άλλων, αλλά ποτέ η παρουσία των ιχθυοτροφείων στον κόλπο. Όταν υπάρχουν τόσα έντονα και σημαντικά κακώς κείμενα που καθημερινά επηρεάζουν την ζωή του τόπου αλλά ποτέ δεν θίγονται, μου προκαλεί εντύπωση και μου φαίνεται κάπως άστοχη η στοχοποίηση των Ιχθυοτροφείων.
OXI ΣTA ΨAPIA
MYPIZEI OΛO TO ΣΠITI OTAN TA ΨHNOYME ΓIA MIA EBΔOMAΔA!!!
Διαβάζοντας την ΣΜΠΕ που συνοδεύει την ΚΥΑ και ως μη ειδικός, μου βγήκαν κάποιες απορίες:
-(σελ. 23): την προώθηση φιλικότερων ως προς το περιβάλλον – θαλάσσιο και υδάτινο – μορφών …
Απορία: Δηλαδή το θαλάσσιο δεν είναι υδάτινο;
-(σελ. 31): για τον παράκτιο χώρο … και το νησιωτικό χώρο (όπου αναπτύσσονται εντατικές καλλιέργειες ειδών ιχθύων), …
Απορία: Στο νησιωτικό δεν αναπτύσσονται εντατικές καλλιέργειες ειδών οστράκων, π.χ. Λέσβος;
-(σελ. 34): Η κινητικότητα … τόσο και της παράτασης χρόνου των μισθώσεων μονάδων.
Απορία: Αν κατάλαβα καλά, το άρθρο 12 παρ. 21 του ν. 3851/10 μιλάει για συνεκτίμηση στοιχείων ελλείψει χωροταξικού σχεδίου και τίποτα για μισθώσεις …
-(σελ. 38): Περιοχές σημειακών χωροθετήσεων
Οι περιοχές αυτές θα επιλέγονται …
Απορία: Αφού ήδη επιλέχτηκαν και αφορά μόνο υφιστάμενες τι νόημα έχει το «θα»;
-(σελ. 47): Κυρίως εκτρέφονται είδη των οικογενειών των Salmonidas, Cyprinidae, Astacidae και πρόσφατα και είδη οξύρυγχου.
Απορία: Δεν άκουσαν πουθενά για τις μονάδας χελοκαλλιέργειας; Ούτε για μονάδες κλειστού κυκλώματος για χέλια στην Ελλάδα;
-(σελ. 47): Από πότε οι καλλιέργειες σε λιμνοθάλασσες ανήκουν στην θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια και όχι στην Υδατοκαλλιέργεια εσωτερικών υδάτων;
-(σελ.53): Η απόσταση μεταξύ ΠΟΑΥ δεν μπορεί να είναι μικρότερη των 10 μιλίων σε ευθεία γραμμή.
Απορία: Πως αιτιολογείται περιβαλλοντικά αυτή η απόσταση; Με την ευθεία γραμμή υπερπηδούμε και ξηρά;
– Στα πλαίσια του ΕΠΑΛ 2000 – 2006 έχουν εκπονηθεί ΠΟΑΥ για τις παρακάτω περιοχές: … Ιονίων Νήσων, … Νότιου Αιγαίου
Απορία: Αν δει κανείς το ΕΠΑΛ πουθενά δεν έχει γίνει τέτοια χρηματοδότηση.
-(σελ. 58): Ασκεί τη διαχείριση των υποδοχέων … παρακολούθηση των ποιοτικών (… γεύση …)
Απορία: Πως γίνεται αυτό;
-(σελ. 65): Η χρήση καινοτόμων εφαρμογών … ή η καλλιέργεια οστρακοειδών / (κυρίως μυδιών) στον πυθμένα σε συνδυασμό με την ιχθυοκαλλιέργεια
Απορία: Και τα 200 μ. απόσταση οστρακοκαλλιέργειας – ιχθυοκαλλιέργειας που πήγαν;
-(σελ. 78): Σε περιοχές που έχουν κηρυχθεί ως Ενάλιοι Αρχαιολογικοί Χώροι … είναι δυνατή η ίδρυση.
Απορία: Και μία Κ.Υ.Α. 1865/2004 τι λέει; Την ξέρουν οι ειδικοί;
-(σελ. 80): Παραμένουν τα μειονεκτήματα ανάπτυξης περισσότερων των μια ΠΟΑΥ ανά ΠΑΥ …
Απορία: Δηλ. σε τι διαφέρει τελικά η ΠΟΑΥ απ’ την ΠΑΥ;
-(σελ. 90): Δείκτης Περιβαλλοντικής Απόδοσης
Απορία: Ούτε ο FAO, ούτε η Ε.Ε., ούτε κανείς δεν τον ξέρει. Άκουσαν τίποτα οι συντακτες-ειδικοί για FAO Code of Conduct for responsible fisheries and sustainable aquaculture development.?
– Και μια τελευταία απορία: Γιατί 40 στρ. κατά μέγιστο στις μονάδες συμβατικής ιχθυοκαλλιέργειας και 100 στις βιολογικές; Κάθε περιβαλλοντική ερμηνεία δεκτή.
Τώρα συνειδητοποίησα ότι έχω πολλές απορίες, όχι λόγω βλακείας, μάλλον λόγω μη ειδίκευσης που οδηγεί και σε απευθείας αναθέσεις!
Οι απορίες μου πάνε και στην επιτροπή παραλαβής, τους περιβαλλοντολόγους του ΥΠΕΚΑ και τους ιχθυολόγους του ΥΘΥΝΑΛ. Σιγή ιχθύος! ?
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΡΩΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ
(στη συνεδρίαση της Επιτροπής Ανάπτυξης της Περιφέρειας Πελοποννήσου)
Στη 2η συνεδρίαση της Επιτροπής Ανάπτυξης και Προγραμματισμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου, η οποία συγκλήθηκε την Τετάρτη 25 Μαΐου να πάρει θέση στο θέμα της «Στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη χωροθέτηση των ιχθυοκαλλιεργειών», ο επικεφαλής της «Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου» Θανάσης Πετράκος στην τοποθέτησή του πρότεινε τα παρακάτω και κάλεσε την Επιτροπή να τοποθετηθεί αρνητικά πάνω στην στρατηγική μελέτη του ΥΠΕΚΑ που έχει δώσει για διαβούλευση.
Επίσης ο Θανάσης Πετράκος κατέθεσε:
α) Ομόφωνο ψήφισμα του Δήμου Πύλου – Νέστορος, το οποίο παραθέτει αναλυτικά τα επιχειρήματα του Δημοτικού Συμβουλίου για το ότι δεν πρέπει να δοθεί άδεια για εγκατάσταση ιχθυοτροφείων στην περιοχή Σχίζας και Σαπιέντζας και ζήτησε από την Επιτροπή να συνταχθεί με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πύλου – Νέστορος.
β) Ψήφισμα διαμαρτυρίας των Τοπικών Κοινοτήτων του Δήμου Κορινθίων.
γ) Ζήτησε να υιοθετηθούν οι θέσεις του Δ.Σ. Επιδαύρου.
***
Για τα γενικότερα ζητήματα της στρατηγικής μελέτης του ΥΠΕΚΑ, μεταξύ των άλλων τόνισε:
«Είναι αναμφισβήτητο ότι ο τομέας των ιχθυοκαλλιεργειών έχει σημαντική ανάπτυξη στη χώρα μας, αλλά κάτω από όρους και προϋποθέσεις μπορεί και πρέπει να συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Όμως η στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που έχει δώσει το ΥΠΕΚΑ για διαβούλευση παρουσιάζει σοβαρότατα προβλήματα.
1. Η όλη προσέγγιση σε σχέση με την αλιεία είναι στην βάση του πως η αλιεία δεν θα επηρεάσει την ιχθυοκαλλιέργεια.
Σε μια χώρα σαν την δική μας:
• με το εκτεταμένο δίκτυο ακτογραμμών,
• με το κλειστό της θάλασσας και του σχηματισμού πολλών κόλπων,
• με τα σχετικά όχι μεγάλα βάθη,
• με τον πλούσιο βυθό με την βραχώδη υφή του λόγω των γεωλογικών φαινομένων σχηματισμού του,
• με τα πολλά ρεύματα, την καλή οξυγόνωσή της θάλασσας,
• με την ενδιαφέρουσα μέση θερμοκρασία των νερών της και το μικρό εύρος της ετήσιας διακύμανσης της,
• με την πλούσια βιοποικιλότητά της,
όπου λόγω των ιδανικών συνθηκών αναπαραγωγής και ανάπτυξης της ελεύθερης εκτροφής ιχθύων και γενικά των θαλάσσιων ειδών, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η αλιεία ως παραδοσιακός κλάδος του πρωτογενή τομέα για την ανάπτυξη της χώρας και που σχετίζεται με την διαβίωση μεγάλης μερίδας πληθυσμού αλλά κυρίως και με την γενικότερη κοινωνική διάσταση όσον αφορά την δυνατότητα πρόσβασης από πλευράς διατροφής σε φθηνές και πλούσιες πηγές πρωτεΐνης του πληθυσμού, μάλλον αντίστροφο έπρεπε να ήταν το αιτούμενο. ΠΩΣ Η ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΛΙΕΙΑ.
Ανάλογη προφανώς είναι και η προσέγγιση για τα είδη γλυκού νερού.
2. Επιλέγεται ως μοντέλο χωροθέτησης αυτό της «συγκέντρωσης- συγκεντροποίησης» των μονάδων και περιορίζονται οι δυνατότητες ανάπτυξης των μικρών – μεμονωμένων και σε διασπορά.
Αυτό το μοντέλο:
• Εν δυνάμει δύναται να αποτελέσει μεγαλύτερη πηγή περιβαλλοντικής επιβάρυνσης
• Υπονομεύει την ισόρροπη ανάπτυξη επί μέρους περιοχών αφού η παρουσία μεγάλων πάρκων ιχθυοκαλλιέργειας δημιουργεί μονοσήμαντη εξάρτηση από έναν τομέα της οικονομίας και δημιουργεί ευθέως μεγάλη αντιπαράθεση χρήσεων γης
• Διευκολύνει τους μεγάλους επιχειρηματικά παίκτες και ανοίγει τον δρόμο στην εξαφάνιση των μικρών παραγωγών και στην οικονομική συγκέντρωση στα χέρια ολίγων όλου του κλάδου, όπου ουσιαστικά όλοι οι μικροί (όπως έγινε και με τον κλάδο χοιροτροφίας-πτηνοτροφίας) θα γίνουν δορυφόροι των μεγάλων δουλεύοντας για αυτούς
• Αδυνατίζει από υγειονομικής άποψης την παραγωγική ευστάθεια του κλάδου , αφού οποιοδήποτε πρόβλημα εξωγενές ή εσωγενές στο πάρκο ιχθυοκαλλιέργειας μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα ευζωίας του πληθυσμού
3. Ιδιαίτερα αρνητική είναι η ρύθμιση όσον αφορά την αλλαγή της βιοικανότητας εκτροφής και των αποστάσεων μονάδας από μονάδα. Έτσι, ενώ διατηρείται η υποχρέωση απόστασης ενός χιλιομέτρου μονάδας από μονάδα, αλλάζει τραγικά προς το χειρότερο ο δείκτης εκτροφής ιχθυομάζας από 150 τόνους στα 10 στρέμματα θαλάσσιας εκτροφής στους 1500 τόνους για την ίδια έκταση.
4. Ουσιαστικά με το συγκεκριμένο χωροταξικό νομιμοποιούνται κατά βάση οι υφιστάμενες θέσεις των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας και ελάχιστα πραγματοποιείται ένας σχεδιασμός ως προς την εγκατάσταση νέων. Αυτό ίσως εκφράζει και μια πίεση από τους κοινοτικούς, ιδιαίτερα με την παρουσία Ελληνίδας Επιτρόπου στον συγκεκριμένο κλάδο, αλλά και με την πρόσφατη ματαίωση ίδρυσης μεγάλης μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας στην Κεφαλονιά , όπου πίσω βρίσκονταν, όπως ακούγεται, υψηλόβαθμο στέλεχος της κυβέρνησης.
5. Η χωροθέτηση γίνεται ως εργασία – μελέτη γραφείου, και όχι ως αποτελέσματα έρευνας και συμπερασμάτων από το πεδίο. Είναι αξιοπερίεργο πως ακόμα και για την προσέγγιση συγκεκριμένων σημείων δεν υπάρχει μια ανάλυση των φυσικοχημικών και βιολογικών παραμέτρων των περιοχών χωροθέτησης, ενώ παρόλο ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες αναπτύσσονται στην χώρα μας εδώ και 20 τουλάχιστον χρόνια, δεν υπάρχει η οιαδήποτε συγκεκριμένη , αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης, και των επιπτώσεων από την λειτουργία των ιχθυοκαλλιεργειών στο άμεσο και γειτνιάζον περιβάλλον λειτουργίας τους.
Με βάσει τους προηγούμενους τυπικούς-διαδικαστικούς αλλά κυρίως για τους ουσιαστικούς λόγους που αναφέρθησαν τοποθετούμαστε αρνητικά.
Επιπλέον, η Επιτροπή πρέπει να απαιτήσει:
1) Την άμεση απόσυρση των δύο συγκεκριμένων περιοχών της νήσου Σχίζας και της νήσου Σαπιέντζας από το σχέδιο διαβούλευσης, επισημαίνοντας τα αναλυτικά επιχειρήματα που θέτει το ομόφωνο ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου Πύλου – Νέστορος, το οποίο σας επισυνάπτω.
2) Να συνταχθεί με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Επιδαύρου και των αλιέων της περιοχής οι οποίοι διαφωνούν κατηγορηματικά με την επέκταση των υφιστάμενων μονάδων, καθώς και την εγκατάσταση νέων μονάδων, διότι οι υπάρχουσες έχουν επιφέρει σημαντικά προβλήματα στην περιοχή.
3. Να συνταχθεί με το όμοφωνο ψήφισμα των Δημοτικών Κοινοτήτων Σοφικού, Κόρφου και Σολυγείας του Δήμου Κορινθίων, οι οποίοι είναι αντίθετοι με την εγκατάσταση άλλων ιχθυοτροφείων στην περιοχή τους.»
25/5/2011
Ο επικεφαλής του συνδυασμού
«Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου»
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ
Κύριοι,
σας επισημαίνω ότι όλες οι δημοτικές αρχές (με συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων) αποφάσισαν απολύτως λογικά ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να δεχτούν χώρους ιχθυοτροφίων κοντά σε κατοικημένες περιοχές που μπορεί να δημιουργηθεί τουριστική ανάπτυξη αλλά θα προβούν και σε μεγάλου εύρους κινητοποιήσεις.
Αντ’ αυτού προτείναν περιοχές που πληρουν τις προυποθέσεις σε ακατοίκητα νησιά ή σε ανοιχτή θαλασσα.
Όπως και να το κάνουμε η δημοκρατία εκφράζεται μέσω των τοπικών αρχών που όπως γνωρίζετε έχουν τεκμηριωμένα από το σύνταγμα το δικαίωμα να ορίζουν τις τύχες των τόπων τους. Στη δική μας περίπτωση η απάντηση έχει ήδη δωθεί και από τις τοπικες κοινωνίες και από τις τοπικές αρχές αλλά και από το ΣΤΕ.
Νέες μονάδες θα γίνονται μόνο σε μη κατοικησιμές βραχονησίδες, και οι υπάρχουσες μονάδες χωρίς άδεια θα κλείσουν.
Χαίρεται,
ΔΔ
Εργάζομαι στο χώρο της ιχθυοκαλλιέργειας και μάλιστα στον τομέα της παραγωγής. Από την πρώτη στιγμή άκουσα για έναν ανερχόμενο κλάδο με σπουδαίες προοπτικές εξέλιξης. Γιατί αυτό; Γιατί η ακτογραμμή αλλά και οι κλιματικές συνθήκες του τόπου μας είναι ιδανικές για την άνθηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος.
Μπαίνοντας ενεργά πλέον σε αυτόν το χώρο, έζησα μια άκρως αντιφατική κατάσταση. Από τη μία πλευρά, η αισιόδοξη για το μέλλον άποψη (αυτή της πολλά υποσχόμενης εξέλιξης) κι από την άλλη, η κατακραυγή των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας και κατ’ επέκταση του συγκεκριμένου επαγγέλματος, από μεγάλη μερίδα ανθρώπων. Ο λόγος τον οποίο επικαλούνται, είναι ότι οι μονάδες αυτές καταστρέφουν και ρυπαίνουν τη θάλασσα, καθώς επίσης, υποβαθμίζουν τις συνθήκες διαβίωσης της τοπικής κοινωνίας στην οποία αναπτύσσονται.
Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν οι μονάδες να καταστρέφουν το περιβάλλον, όταν απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της ιχθυοκαλλιέργειας είναι η άριστη διατήρηση του φυσικού πλούτου.
Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να επηρεάζουν αρνητικά την τοπική κοινωνία όταν εκατοντάδες εργαζόμενοι και δεκάδες οικογένειες βρίσκουν σε αυτές τις δραστηριότητες μια μόνιμη και σταθερή πηγή εσόδων ιδίως στην, τόσο παραμελημένη, ελληνική επαρχία.
Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να ρυπαίνουν τη θάλασσα και να καταστρέφουν την πανίδα, όταν σ’ αυτές τις περιοχές, η αύξηση των ψαριών ελευθέρας βοσκής είναι μια πραγματικότητα. Γνωρίζουμε άραγε πως δεκάδες εργαστηριακές αναλύσεις αποδεικνύουν την υψηλή θρεπτική αξία των ψαριών αυτών;
Μετά από τα παραπάνω, τείνω τελικά να πιστέψω πως η αρνητική άποψη για τις ιχθυοκαλλιέργειες προέρχεται από ανθρώπους οι οποίοι δεν ζουν κοντά στη φύση κι έχουν μια εντελώς θεωρητική άποψη για τα πράγματα. Καταλαβαίνω πως για έναν αστό είναι πολύ όμορφο να κάνει μπάνιο σε μία μικρή ερημική παραλία τις λίγες μέρες της καλοκαιρινής του άδειας. Αυτή η επιλογή του όμως, σε καμία περίπτωση, δεν δικαιολογεί την τόσο άδικη και συνεπώς λανθασμένη γνώμη για τη δραστηριότητα της ιχθυοκαλλιέργειας. Θα ήταν παράλογο να πω πως το πρόβλημα τελικά είναι θέμα αισθητικής;
Καθημερινή πρακτική των ιχθυοκαλλιεργητικών μονάδων αποτελούν τα αναγνωρισμένα συστήματα ποιότητας, έλεγχοι από πιστοποιημένους φορείς, κι η εφαρμογή διεθνών κανονισμών. Αν το νομοθετικό πλαίσιο το οποίο διέπει τόσο τη λειτουργία της παραγωγικής διαδικασίας όσο και του προϊόντος είναι ασαφές και παρωχημένο, τότε ας αναζητήσουμε εκεί τους υπευθύνους και ας μην παραπλανούμε τον κόσμο με ψέματα και ανακρίβειες.
Με εκτίμηση
Κύριε Γεώργιε Κάρλο,
οι επιστημονικές εργασίες που έχει εμπλακεί το ΕΛΚΕΘΕ όχι μόνο δεν έχουν αμφισβητηθεί από κανένα άλλα αντιθέτως έχουν τύχει πολύς μεγάλης ανταπόκρισης από την διεθνή επιστημονική κοινότητα. Δεν νομίζω ότι είναι άξια λόγου τα όσα κατά καιρούς γράφετε καθώς όπως λέτε και εσείς είναι για μαθητές Λυκείου ίσως και δημοτικού θα πρόσθετα εγώ. Όμως δεν νομίζω ότι έχετε το δικαίωμα να γράφετε ότι το ΕΛΚΕΘΕ έχει εκπονήσει μελέτη «μαϊμού» για την περιοχή σας. Δεν νομίζω ότι σας τιμάει αυτό και θα σας καλούσα να το αποσύρεται άμεσα,
Με τιμή,
Μανώλης Τσαπάκης
Απευθυνόμενος σ’ αυτούς που παρακολουθούν την παρούσα διαβούλευση χωρίς άμεσο συμφέρον τους παροτρύνω να δουν το υπό συζήτηση νομοσχέδιο από μια άλλη οπτική γωνία. Το νομοσχέδιο κατοχυρώνει που ΔΕΝ επιτρέπεται να αναπτυχθεί η υδατοκαλλιέργεια και ορίζει κάποιες ζώνες στις οποίες δυνητικά μπορεί.
Αν τώρα αναλογισθούμε όπως έχουν υπολογίσει ότι η έκταση που καταλαμβάνουν όλα τα θαλάσσια Ιχθυοτροφεία μαζί είναι η μισή από αυτή του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», τότε μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο μικρές είναι οι ζώνες σε σχέση με τα 15.000 χιλιόμετρα των ακτών και την απέραντη θάλασσα που διαθέτει η Ελλάδα.
Επειδή διαβάζω αρνητικά σχόλια ενδιαφερομένων στην παρούσα διαβούλευση για το νομοσχέδιο, του τύπου «Τα Ιχθυοτροφεία θα περικυκλώσουν το νησί μας» ή «θα βάλουν Ιχθυοτροφεία μέσα στο λιμάνι και τα σπίτια μας», σας παροτρύνω να ρίξετε μια ματιά στο χάρτη που συνοδεύει το νομοσχέδιο.
Πράγματι οι γραμμοσκιασμένες περιοχές είναι πολύ μεγαλύτερες αυτού που ονόμασα «μισός Ελευθέριος Βενιζέλος».
Από μια ανάγνωση όμως στο κείμενο της διαβούλευσης (φαίνεται ότι οι γραμμοσκιασμένες περιοχές ή «ΠΑΥ» όπως το κείμενο τις ονομάζει), είναι περιοχές που ενδείκνυται για την εγκατάσταση υδατοκαλλιεργειών με την διαφορά ότι εντός αυτών θα δημιουργηθούν ζώνες «ΠΟΑΥ» κατά το κείμενο, μετά από νέες μελέτες που θα λαμβάνουν υπ΄όψη τους όλες της επιμέρους λεπτομέρειες για την κάθε περιοχή.
Έτσι λοιπόν φθάνουμε στο «μισό Ελευθέριος Βενιζέλος».
Τώρα αν οι αντιρρησίες δεν το διαβάζουν σωστά ή εθελοτυφλούν οι ίδιοι μόνο το γνωρίζουν.
Επειδή εγώ είμαι άμεσα ενδιαφερόμενος ως εργαζόμενος στο τμήμα πωλήσεων των Ιχθυοτροφείων Κεφαλονιάς επικροτώ το παρόν νομοσχέδιο που συντάχθηκε από ειδικούς στο θέμα επιστήμονες και που κατοχυρώνει την δουλειά μου καθώς και τη δουλειά άλλων 10.000 και πλέον εργαζομένων.
Σας καλώ δε, να αναλογισθείτε τι θα γίνει αν η ελληνική παραγωγή από 100.000 τόνους γίνει 200.000 τόνους, δημιουργηθούν άλλες 10.000 θέσεις αξιοπρεπούς εργασίας για σας ή τα παιδιά σας με μοναδικό τίμημα το «Μισό Ελευθέριος Βενιζέλος» να γίνει «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Με εκτίμηση
Απ.Α.Φρέντζος
Ληξούρι Κεφαλονιά
Θέλω καθαρη θάλασσα στο κόλπο Αργοστολίου είμαι 10 χρονών
Κυρία Υπουργέ και κύριε Αναπληρωτή Υπουργέ,
Αν και άργησε 30 ολόκληρα χρόνια θεωρώ ότι η προσπάθεια σας να βάλετε κανόνες έστω και τώρα μόνο θετική μπορεί να χαρακτηριστεί. Η μέχρι χθές τεχνολογία επίτασσε την ανάπτυξη της δραστηριότητας αυτής σε ημίκλειστες και προστατευόμενες από τα καιρικά φαινόμενα, παράκτιες περιοχές με αποτέλεσμα να βρίσκεται πολλές φορές στο επίκεντρο προβληματισμών και αντιπαραθέσεων μεταξύ αντιτιθεμένων συμφερόντων (τουρισμός οικιστική ανάπτυξη) προτάσσοντας συχνά επιφυλάξεις για την προστασία του περιβάλλοντος. Το τελευταίο αποτελεί κρίσιμο θέμα για την λήψη αποφάσεων λόγω του ότι τα παράκτια συστήματα χαρακτηρίζονται ως περιοχές ιδιαίτερης σημασίας οι οποίες απαιτούν ολοκληρωμένες διαχειριστικές προτάσεις. Αποτελεί ζητούμενο τόσο για την πολιτεία που έχει την ευθύνη για τη χωροθέτηση, την περιβαλλοντική προστασία και την επίτευξη της τοπικής ανάπτυξης, για τις τοπικές κοινωνίες, όσο και για τους ίδιους τους παραγωγούς που τελικά θα υποστούν πρώτοι αυτοί τις επιπτώσεις από μια διαταραχή των περιβαλλοντικών συνθηκών, η ύπαρξη κανόνων συμπεριφοράς και πρακτικών που να βασίζονται σε αξιόπιστα δεδομένα και αναλυτικά εργαλεία. Μέσω αυτής της διαδικασίας θα ήθελα να σας προτείνω να συμπεριλάβετε μέσα στο νομοσχέδιο την ανάπτυξη ολοκληρωμένων διαχειριστικών εργαλείων σε κάθε ΠΟΑΥ. Ένα διαχειριστικό εργαλείο όπως το ΑΙΜ (Aquaculture Integrated Model) μπορεί να προσφέρει σημαντική βοήθεια στα κέντρα λήψης αποφάσεων εξετάζοντας αντικειμενικά μια σειρά από σημαντικές παραμέτρους, να κάνει προγνώσεις για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την ανάλυση σεναρίων.
Με εκτίμηση,
Δρ Μανώλης Τσαπάκης
Εντεταλμένος Ερευνητής
Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών
ΠΡΟΣ: ΥΠΕΚΑ http://opengov.gr/minenv
23 Μαίου 2011
Θέμα: «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
Το ΔΣ του Συλλόγου αποφάσισε ΟΜΟΦΩΝΑ
1)Ενέκρινε το ψήφισμα διαφωνίας του Δήμου Λοκρών για το σχέδιο της κοινής υπουργικής απόφασης που αφορά το «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
2)Αυτή η πρόταση όπως έχει κατατεθεί από το ΥΠΕΚΑ υπαγορεύει την υποβάθμιση της πρώτης παραλιακής ζώνης μετά την Αθήνα, που τα βασικά της χαρακτηριστικά παραβλέπονται, όπως το ότι από το 2003 ο ΕΟΤ έχει χαρακτηρίσει αυτή τη ζώνη τουριστική με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης .
Επίσης υπάρχουν υγρότοποι στη Λιμνοθαλασσα της Αταλάντης(Ποτοκι και Βουρλιας) που είναι ενταγμένοι στον επιστημονικό κατάλογο « NATURA 2000» και προβλέπεται η τουριστική αξιοποίηση τους στον τομεα του Οικολογικού Περιβαλλοντικού Τουρισμού.
(Υπουργειο Τουριστικής Αναπτυξης-Μελέτη Τουριστικης Αναπτυξης Περιφερειας Στερεάς Ελλάδας 2002-2006 Β Φαση σελ.34 -43)
3)Ως Συλλογος Ερασιτεχνων Αλιέων Σκάλας Αταλάντης δεν θα δεχθούμε την πολλαπλάσια αύξηση της παραγωγής που προβλέπει η ΠΟΑΥ Αταλάντης-Μαλεσίνας-Λάρυμνας και θα αντικρούσουμε με καθε νομιμο μέσον όλες τις πράξεις που θα υπαγορεύουν επέκταση των υπαρχόντων μονάδων αλλά και εγκατάσταση νέων αφού είναι πολύ πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια που θέτει το ίδιο το περιβάλλον,καθώς αυτό θα συνεπάγεται επιβάρυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του βυθού με αποτελεσμα η θαλάσσια περιοχή του Κολπου Θεολόγου-Αταλάντης-Λιβανατων να καταστει απαγορευτική για τα θαλάσσια σπορ.
Για τους λόγους αυτούς ΖΗΤΑΜΕ να αποσυρθεί αυτή η προταση απο τη διαδικασία διαβούλευσης γιατι δεν προκειται να συμφωνήσουμε σε τετελεσμένα που υποθηκεύουν το μελλον του τοπου μας και των παιδιων μας
Ο Πρόεδρος
Γ. Παπουτσής
Προς τη Διαβούλευση με θέμα:
« ΜΟΝΑΔΕΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ- ΟΣΤΕΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ» σε περιοχές μοναδικού φυσικού κάλλους (ορμίσκους, κλειστούς όρμους κτλ), παραλιακών οικισμών, τουριστικού ενδιαφέροντος ή πλησίον πλαζ λουόμενων περιοχές και η δεδομένη μόλυνση του θαλάσσιου ύδατος και του πυθμένα.
ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ: Τα μέλη του Παραθεριστικού Οικοδομικού Συνεταιρισμού Προσωπικού Κολλεγίου Αθηνών (Π.Ο.ΣΥ.Π.Κ.Α.).
Γενική ΑΠΑΙΤΗΣΗ όλων των πολιτών πρέπει να είναι ο σεβασμός, η υπηρέτηση και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος (πηγή ποιοτικής ζωής και ευεξίας) από την νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική εξουσία, τη δημόσια διοίκηση, τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, τις αστυνομικές αρχές κτλ, για να μη γίνεται έρμαιο της κερδοσκοπικής βουλιμίας κάποιων επιχειρηματιών.
Συνολική τοποθέτηση στο πρώτο άρθρο (άρθρα 1,2,4,5,6,7,9)
Η καταστροφική μόλυνση και ρύπανση από την συνεχή διαρροή ιχθυοτροφών , φαρμάκων και οργανικών αποβλήτων των ψαριών επιφέρουν τεράστιο πλήγμα στην ποιότητα του νερού και του πυθμένα των κατά μήκος της ακτογραμμής τέτοιων περιοχών και έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών (κατοίκων και επισκεπτών), αλλά και τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις για τους επαγγελματίες αλιείς (νεκρά ή μολυσμένα ψάρια) και την υγεία των καταναλωτών από τα μολυσμένα αλιεύματα εν ονόματι μιας δήθεν οικονομικής ανάπτυξης από την κερδοσκοπική, χωρίς φραγμούς, δραστηριότητα κάποιων και την δημιουργία τάχα θέσεων εργασίας για ολίγους ανασφάλιστους, κατά κανόνα, και κακοπληρωμένους αλλοδαπούς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα περιβαλλοντολογικής μόλυνσης και ρύπανσης είναι και ο όρμος των Σκορπονερίων στον Ν. Ευβοϊκό (διοικητικά κατά ½ στον Ν. Βοιωτίας και ½ στον Ν. Ευβοίας).
Το μήκος της ακτογραμμής του όρμου είναι 5 χλμ και το πλάτος από 1 έως 2,5 χλμ και χωρίς δυνατότητα ανανέωσης του υγρού του στοιχείου (90% επικρατούν κυρίως βόριοι άνεμοι).
Η περιοχή κατά μήκος μεγάλης παραλιακής έκτασης χωροταξικά έχει 6 Οικισμούς εντός σχεδίου με χρήση μόνιμης ή εξοχικής κατοικίας (υπάρχουν ήδη 280 κατοικίες) με 3000, άρτια και οικοδομήσιμα, οικόπεδα («ΠΟΛΙΤΕΙΑ», «ΠΟΣΥΠΚΑ», «ΠΡΩΤΕΑΣ», «ΑΚΤΗ ΒΟΙΩΤΙΑΣ», ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ», «ΝΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ»).
Στην θέση ΓΑΝΤΖΑ (Ν. Βοιωτίας) του όρμου έχει εγκατασταθεί η μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας «ΤΡΙΑΝ Των Ε. ΤΡΙΑΝΤΑΦΎΛΛΟΥ και ΣΙΑ ΟΕ.
Ας σημειωθεί ότι κατά την αρχική αδειοδότηση της μονάδας ο νυν επιχειρηματίας ήταν προϊστάμενος της Δ/σης αλιείας της Ν.Α. Βοιωτίας, αρμόδιας για την αδειοδότηση της μονάδας του.
Το ΣτΕ με την υπαριθμό 5774/1996 ανακάλεσε την άδεια, αλλά η μονάδα λειτουργεί μέχρι σήμερα, χωρίς βέβαια αποκατάσταση κατά νόμο του χερσαίου και θαλασσίου χώρου.
Αναζητήστε τους «ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ»……
Επίσης το Δ.Σ του πρώην δήμου Ανθηδόνος ομόφωνα αποφάσισε (στις 30/08/2010) να αγωνιστεί για :
α) την άμεση απομάκρυνση της μονάδας αυτής και την μεταφορά της εκτός του όρμου Σκορπονερίου.
β) Τον αποκλεισμό του όρμου από οποιαδήποτε μελλοντική εγκατάσταση ιχθυοκαλλιέργειας.
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ αναφέρουμε ότι ο όρμος, κατά την εκτίμηση αρμοδίων μελετητών, κατάντησε χαβούζα με ακατέργαστα λύματα μιας πόλης 80 χιλιάδων κατοίκων.
Η καταληκτική διατύπωση μιας μελέτης 120 και πλέον σελίδων με τίτλο «ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΟΡΜΟ ΣΚΟΡΠΟΝΕΡΙΩΝ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ» του διεθνούς κύρους ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ είναι μια «γροθιά στο στομάχι»:
α) «Υπάρχει ρύπανση από βαρέα μέταλλα , τα οποία είναι τοξικά για τον άνθρωπο και τα ψάρια. Τα ψάρια, τόσο τα άγρια όσο και του ιχθυοτροφείου, συσσωρεύουν τα βαρέα μέταλλα. Η χαμηλή ποσότητα οξυγόνου δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες για τα ψάρια, η υποθαλάσσια χλωρίδα και πανίδα μπορεί να καταστραφεί και ολόκληρο το υποθαλάσσιο οικοσύστημα να μεταλλαχθεί. Η συνέπεια αυτή δεν περιορίζεται μόνο στην περιοχή του κόλπου, αλλά επεκτείνεται διαρκώς σε όλο και μεγαλύτερη ακτίνα μακριά του με πιθανή καταστροφή των ψαρότοπων και αφορά σε μεταβολές της υποβάθμισης του πληθυσμού των αλιευμάτων. Οι επιπτώσεις των παραπάνω στην επαγγελματική αλιεία, πηγή βιοπορισμού για τους ψαράδες της περιοχής, αλλά και ολόκληρου του Β. Ευβοϊκού, είναι ολοκληρωτικές και αλλοτριώνουν τον ίδιο τον γραφικό χαρακτήρα της πανέμορφης περιοχής των Σκορπονερίων.
β) Όλος ο Όρμος είναι τελείως ακατάλληλος για κολύμβηση και επικίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία και η ρύπανση του προέρχεται από τον ιχθυοτροφείο. Υπάρχει επίσης κίνδυνος εμφάνισης επικινδύνου τοξικού φυτοπλαγκτού.»
Καλούμε την κυρία Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κάθε αρμόδια Αρχή, κάθε Περιβαλλοντική Οργάνωση πολιτών, αλλά και την κατ’εξοχήν ευαίσθητη σε θέματα περιβάλλοντος GREENPEACE να ενεργοποιηθούν με στόχο το κλείσιμο του συγκεκριμένου ιχθυοτροφείου, αλλά και των άλλων της ίδιας κατηγορίας, ή την μετάθεσή τους σε καταλληλότερο χώρο.
Σημείωση
Η συνολική πολυσέλιδη αυτή μελέτη θα είναι στην διάθεση κάθε ενδιαφερομένου.
Υφιστάμενη κατάσταση ιχθυοκαλλιεργητικής δραστηριότητας στην περιοχή της Αργολίδας
Στην περιοχή της Αργολίδας σήμερα, δραστηριοποιούνται περίπου 18 επιχειρήσεις που διαθέτουν 26 μονάδες πάχυνσης θαλασσινών ψαριών με ετήσια παραγωγική δυναμικότητα 6.700 τόνους σε μισθωμένες θαλάσσιες εκτάσεις 605 στρεμμάτων συνολικά.
Η ιχθυοκαλλιεργητική δραστηριότητα σημειώνεται κύρια στην περιοχή της Νήσου Πλατειάς, στον όρμο Βουρλιά και στον όρμο Νέας Επιδαύρου.
Γενικά στοιχεία για το σχέδιο της ΚΥΑ που βρίσκεται σε Δημόσια Διαβούλευση και αφορά το : ΕΙΔΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ
Σκοπός του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες είναι η παροχή κατευθύνσεων, κανόνων και κριτηρίων για τη χωρική διάρθρωση, οργάνωση και ανάπτυξη του κλάδου στον ελληνικό χώρο και των αναγκαίων προς τούτο υποδομών, με στόχο τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος και της ανταγωνιστικότητας του κλάδου. (σελ 12 του σχεδίου ΚΥΑ)
Η μέχρι σήμερα έλλειψη ολοκληρωμένων κατευθύνσεων για την ανάπτυξη και χωροταξική οργάνωση των υδατοκαλλιεργειών σε εθνικό επίπεδο, δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία ορισμένων επιχειρήσεων του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας και συνέβαλε στη σύγκρουση με τοπικές κοινωνίες για την αποδοχή της δραστηριότητας.
Για το σκοπό αυτό το Πλαίσιο περιλαμβάνει κατευθύνσεις, για το εθνικό πρότυπο χωροταξικής οργάνωσης της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας με εξειδίκευση ανά τύπο καλλιέργειας (υδατοκαλλιέργεια θαλασσινών ειδών, οστρακοκαλλιέργεια, υδατοκαλλιέργειες ειδών γλυκέων υδάτων και καλλιέργειες υδρόβιων οργανισμών σε φυσικά υφάλμυρα οικοσυστήματα), κατευθύνσεις για το καθεστώς και τους όρους χωροθέτησης υποδοχέων και μονάδων του κλάδου, κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης τόσο των υποδοχέων όσο και των μεμονωμένων μονάδων σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και κατευθύνσεις για τον υποκείμενο χωροταξικό σχεδιασμό. ……….(σελ 12 του σχεδίου ΚΥΑ)
Ορισμός
Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.): θαλάσσιες περιοχές που πληρούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών, εντός των οποίων χωροθετούνται μονάδες σε α) οργανωμένους υποδοχείς, με τη μορφή Π.Ο.Α.Υ., β) Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (Π.Α.Σ.Μ). και γ) μεμονωμένα.
……….(σελ 15 του σχεδίου ΚΥΑ)
Οι Π.Α.Υ. που εμφανίζονται στον πίνακα 1 και αποτυπώνονται στο χάρτη «Κατευθύνσεων Χωρικής Οργάνωσης των Υδατοκαλλιεργειών», έχουν επιλεγεί μετά από αξιολόγηση χωροταξικών, περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών παραμέτρων που έχουν προκύψει από:
α) το Στρατηγικό Πλαίσιο Κατευθύνσεων για την Ανάπτυξη των θαλάσσιων Υδατοκαλλιεργειών στην Ελλάδα που εκπονήθηκε τον Δεκέμβριο του 2000 για λογαριασμό της Δ/νσης Χωροταξίας του ΥΠΕΧΩΔΕ.
β) τις μελέτες ΠΟΑΥ που έχουν εκπονηθεί στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αλιεία» 2000-2006» και των ΠΕΠ της ίδιας περιόδου.
γ) την πλούσια εμπειρική γνώση και τις δεξιότητες των ήδη λειτουργουσών και βιώσιμων μονάδων, μέσω της οποίας επιβεβαιώνεται η καταλληλότητα για την άσκηση της δραστηριότητας συγκεκριμένων περιοχών
δ) τη χρησιμοποίηση/αξιολόγηση των παρακάτω κριτηρίων, όπως αναλυτικά εμφανίζεται στους πίνακες του Παραρτήματος Ι.:
α. Χαρακτηριστικά περιβαλλοντικού χαρακτήρα (Γεωμορφολογία της περιοχής, Φυσικο-χημικά και βιολογικά χαρακτηριστικά των υδάτων, Ρυθμός ανανέωσης των θαλάσσιων μαζών – ρεύματα, Κυματικό κλίμα, Οικολογική ποιότητα υδάτων, Καθεστώς προστασίας)
β. Χαρακτηριστικά χωροταξικού χαρακτήρα (παρουσία ανταγωνιστικών με τις υδατοκαλλιέργειες χρήσεων, παρουσία ασύμβατων χρήσεων, περιοχές ειδικού αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ύπαρξη οικισμών, προσβασιμότητα στα εθνικά αστικά κέντρα (πόλοι κατανάλωσης – εμπορικοί λιμένες), προσβασιμότητα σε χερσαίες εκτάσεις)
γ. Χαρακτηριστικά αναπτυξιακού χαρακτήρα – οικονομικοκοινωνικά- (Απασχόληση στην Αλιεία και Υδατοκαλλιέργεια, Ανεργία – Διαθεσιμότητα εργατικού και ειδικού / Τεχνικού ανθρώπινου δυναμικού, Ειδικές συμπληρωματικές / υποστηρικτικές υποδομές, Δυνατότητα ανάπτυξης συμπληρωματικών και συνεργατικών δραστηριοτήτων, Δυνατότητες Δημόσιας χρηματοδοτικής ενίσχυσης)
……….(σελ 24 – 25 του σχεδίου ΚΥΑ)
Σχόλια : Οι περιοχές ΠΑΥ δεν είναι οριοθετημένες με συντεταγμένες . Είναι ευρύτερες περιοχές που πληρούν τα κριτήρια για ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών και μέσα στις οποίες μπορούν να χωροθετούνται μονάδες σε α) οργανωμένους υποδοχείς, με τη μορφή Π.Ο.Α.Υ., β) Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (Π.Α.Σ.Μ). και γ) μεμονωμένα.
Η επισήμανση των εν λόγω περιοχών στο χάρτη που συνοδεύει την ΚΥΑ, δεν σημαίνει πως στο σύνολο της έκτασης των περιοχών αυτών θα τοποθετηθούν πλωτοί ιχθυοκλωβοί.
Ορισμός
Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.): θαλάσσιες εκτάσεις εντός Π.Α.Υ., οργανωμένες κατά την έννοια του άρθρου 10 του Ν. 2742/1999, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, εντός των οποίων η συνολική μισθωμένη έκταση των μονάδων, που την απαρτίζουν, ανεξαρτήτως εκτρεφόμενου είδους, είναι κατ’ ελάχιστο 100 στρέμματα. ……….(σελ 15 του σχεδίου ΚΥΑ)
Κατά τη διαδικασία χωροθέτησης των Π.Ο.Α.Υ. θα αξιοποιούνται οι υφιστάμενες μελέτες (περιλαμβάνονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 της παρούσας), αφού επικαιροποιηθούν και συμπληρωθούν με βάση τις τελευταίες εξελίξεις στον κλάδο, τις συνθήκες στην περιοχή χωροθέτησης και, κυρίως, τη φέρουσα ικανότητα των περιοχών.
Στο πλαίσιο της επικαιροποίησης θα διερευνώνται στο σύνολο της ΠΑΥ οι παράμετροι καταλληλότητας για την εύρεση της βέλτιστης περιοχής χωροθέτησης της ΠΟΑΥ, η οποία μπορεί και να διαφέρει από την προτεινόμενη στην μελέτη του Ε.Π. Αλιεία, λόγω διαφοροποίησης των συνθηκών.
Μελέτες για τη δημιουργία ΠΟΑΥ μπορούν να εκπονούνται με ευθύνη, είτε του Υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, είτε της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, στην περιοχή αρμοδιότητας της οποίας προτείνεται η δημιουργία Π.Ο.Α.Υ. Οι μελέτες αυτές αποτελούν τη βάση και εξασφαλίζουν την τεκμηρίωση μελλοντικών προτάσεων θεσμοθέτησης ΠΟΑΥ από τους ενδιαφερόμενους φορείς.
……….(σελ 35 του σχεδίου ΚΥΑ)
Οι ΠΟΑΥ που έχουν προταθεί μέχρι σήμερα στο πλαίσιο μελετών του ΕΠ «Αλιεία 2000-2006» εμφανίζονται στον πίνακα 2. Ο πίνακας είναι ενδεικτικός και απαιτεί επικαιροποίηση ειδικά ως προς τις δυναμικότητες, οι οποίες μεταβάλλονται με βάση την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία.……….(σελ 27 του σχεδίου ΚΥΑ)
Σχόλια : Οι ΠΟΑΥ είναι υποσύνολα μιας ΠΑΥ και μέσα στις οποίες μπορούν να χωροθετούνται μονάδες . Δηλαδή και εντός των ΠΟΑΥ μόνο μέρος αυτών θα καταλαμβάνουν οι παραγωγικές μονάδες.
Ορισμός
Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων (Π.Α.Σ.Μ.): θαλάσσιες εκτάσεις εντός Π.Α.Υ., στις οποίες αναπτύσσονται μέχρι πέντε μονάδες υδατοκαλλιέργειας. Η συνολική μισθωμένη έκταση των μονάδων για το σύνολο των εκτρεφόμενων ειδών είναι κατ’ ανώτατο 100 στρέμματα, ενώ η απόσταση μεταξύ τους είναι ένα ναυτικό μίλι κατ’ ανώτατο όριο, μετρούμενο σε ευθεία. Οι Π.Α.Σ.Μ. αποτελούν μεταβατική κατάσταση πριν τη θεσμοθέτηση Π.Ο.Α.Υ.
……….(σελ 15 του σχεδίου ΚΥΑ)
Ορισμός
Μεμονωμένες μονάδες: νέες μονάδες θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας εκτός Π.Ο.Α.Υ. ή Π.Α.Σ.Μ. με ανώτατη μισθωμένη έκταση 40 στρ. για μονάδες συμβατικής θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας, 100 στρ. για μονάδες βιολογικής θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας και 20 στρ. για οστρακοκαλλιέργεια. Πρέπει να απέχουν τουλάχιστον 6 μίλια από όρια ΠΟΑΥ ή από την κοντινότερη μονάδα εντός ΠΑΣΜ, μετρούμενα σε ευθεία γραμμή.
……….(σελ 15 του σχεδίου ΚΥΑ)
Η διατήρηση σημειακών μονάδων επιτρέπεται σε περιοχές με ειδικά χαρακτηριστικά που, αν και ευνοούν την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών δεν επιτρέπουν τη δημιουργία συγκεντρώσεων και οργανωμένων ζωνών. Οι περιοχές αυτές ομαδοποιούνται στις ΠΑΥ κατηγορίας Ε, όπου διατηρείται η χωροθέτηση υφιστάμενων μεμονωμένων μονάδων, ανεξάρτητα από το αν πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 (ορισμός).
β. Μεμονωμένη Χωροθέτηση
Μεμονωμένη χωροθέτηση νέων υδατοκαλλιεργητικών μονάδων εντός ή εκτός ΠΑΥ είναι κατ’ εξαίρεση δυνατή στις εξής περιπτώσεις:
Πειραματικές μονάδες με ειδικές απαιτήσεις (βυθού, λειτουργικών αναγκών λόγω εκτρεφόμενου είδους κλπ)
……….(σελ 23-24 του σχεδίου ΚΥΑ)
Χωροθέτηση μονάδων
«Η χωροθέτηση νέων μονάδων υδατοκαλλιεργειών πρέπει να αποφεύγεται στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά ή παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισμού. Στις υπόλοιπες περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος η χωροθέτηση μονάδων επιτρέπεται σε διακριτά τμήματά τους που δεν παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον είτε μεμονωμένα είτε σε οργανωμένους υποδοχείς.
……….(σελ 10 του σχεδίου ΚΥΑ)
Η διατήρηση σημειακών μονάδων επιτρέπεται σε περιοχές με ειδικά χαρακτηριστικά που, αν και ευνοούν την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών δεν επιτρέπουν τη δημιουργία συγκεντρώσεων και οργανωμένων ζωνών. Οι περιοχές αυτές ομαδοποιούνται στις ΠΑΥ κατηγορίας Ε, όπου διατηρείται η χωροθέτηση υφιστάμενων μεμονωμένων μονάδων, ανεξάρτητα από το αν πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 (ορισμός).
β. Μεμονωμένη Χωροθέτηση
Μεμονωμένη χωροθέτηση νέων υδατοκαλλιεργητικών μονάδων εντός ή εκτός ΠΑΥ είναι κατ’ εξαίρεση δυνατή στις εξής περιπτώσεις:
Πειραματικές μονάδες με ειδικές απαιτήσεις (βυθού, λειτουργικών αναγκών λόγω εκτρεφόμενου είδους κλπ)
Συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων ή μονάδων εστίασης ή καταδυτικών πάρκων με μικρής δυναμικότητας μονάδες υδατοκαλλιέργειας στο πλαίσιο αγροτουριστικής δραστηριότητας, ως καινοτόμας μορφής εναλλακτικού τουρισμού, κατά προτεραιότητα στις περιοχές της χώρας με εσωτερικά ύδατα (λίμνες, ποτάμια κ.λ.π.). Προϋπόθεση στην περίπτωση αυτή είναι η λειτουργία των επιχειρήσεων από το ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η εξασφάλιση συμφωνίας μεταξύ διαφορετικών επιχειρήσεων.
Σε βραχονησίδες που βρίσκονται δυσπρόσιτες, παραμεθόριες, μικρές νησιωτικές περιοχές, με την προϋπόθεση να μπορούν να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται από τις ισχύουσες διατάξεις για την υγιεινή και ασφάλεια των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας.
……….(σελ 23 του σχεδίου ΚΥΑ)
Προϋποθέσεις αναγκαίες για την εγκατάσταση μονάδων υδατοκαλλιέργειας
Η θέση που επιλέγεται για την εγκατάσταση μιας μονάδας της κατηγορίας αυτής, πρέπει να πληροί ορισμένα βασικά κριτήρια, όπως:
Καλή ποιότητα των υδάτων (προσδιορίζεται από τις φυσικοχημικές και βιολογικές παραμέτρους και κυρίως τη θερμοκρασία, το οξυγόνο και την οικολογική ποιότητα της περιοχής).
Απόσταση από πηγές ρύπανσης
Κατάλληλα βάθη, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες παραμέτρους.
Παρουσία ρευμάτων για την ικανοποιητική ανανέωση των υδάτων.
Κυματισμό που θα επιτρέπει τη διαχείριση της μονάδας (παροχή τροφής, διαχείριση των ιχθυοπληθυσμού, εξαλίευση, κ.λπ.) και δεν θα δημιουργεί κίνδυνο για την ασφάλεια των πλωτών εγκαταστάσεων και των εργαζομένων.
Πρόσβαση στην ξηρά και δυνατότητα κατασκευής εγκαταστάσεων ελλιμενισμού (προβλήτας) σε θέση εγγύς της μονάδας.
Ικανή απόσταση από άλλες δραστηριότητες με τις οποίες υπάρχει αλληλεπίδραση, αλλά και από άλλες μονάδες υδατοκαλλιέργειας (ορίζεται στο σχετικό άρθρο της παρούσας).
Απουσία απαγορευτικών για την ιχθυοκαλλιέργεια δραστηριοτήτων και εγκαταστάσεων (πεδία βολής δίαυλοι ναυσιπλοΐας – καλώδια ηλεκτρικής ενέργειας, ενάλιες αρχαιότητες, κ.λπ.)
Απουσία προστατευόμενων ενδιαιτημάτων για τα οποία καθορίζονται ιδιαίτεροι όροι και περιορισμοί από την κοινοτική και εθνική νομοθεσία που διέπει τα οικοσυστήματα αυτά.
Δυνατότητα εξασφάλισης κατάλληλης και επαρκούς χερσαίας έκτασης στην εγγύς περιοχή για την κατασκευή των συνοδών εγκαταστάσεων σύμφωνα με τους όρους και τις κατευθύνσεις της παρούσας ΚΥΑ.
Δυνατότητα συνύπαρξης, προκειμένου περί προστατευόμενων περιοχών, σύμφωνα με τους όρους που ισχύουν ανάλογα με την κατηγορία και τα χαρακτηριστικά της περιοχής.
Ύπαρξη των αναγκαίων υποδομών (ενέργειας, επικοινωνίας, οδικού δικτύου) ή και δυνατότητα βελτίωσης υφιστάμενων και δημιουργίας νέων, με οικονομικούς όρους.
……….(σελ 29-30 του σχεδίου ΚΥΑ)
Κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας
Κριτήρια Χωροθέτησης
Η χωροθέτηση πλωτών μονάδων γίνεται με βάση την ικανότητα της έκτασης εγκατάστασής τους, που προσδιορίζεται από τις παραμέτρους: της απόστασης από την ακτή, του βάθους της θάλασσας στην έκταση αυτή και της ταχύτητας των ρευμάτων. Οι τιμές των παραμέτρων αυτών εξειδικεύονται με βάση τις κατευθύνσεις του παρόντος και ορίζονται με αποφάσεις των συναρμόδιων Υπουργών.
Γενικά Κριτήρια
Τα όρια της μισθωμένης θαλάσσιας έκτασης εγκατάστασης των μονάδων, είτε πρόκειται για τις μονάδες των Π.Ο.Α.Υ. και των άτυπων συγκεντρώσεων (Π.Α.Σ.Μ.), είτε για μεμονωμένες μονάδες, απέχουν:
Χίλια (1.000) μέτρα τουλάχιστον από λειτουργούσα τουριστική μονάδα ή εγκατάσταση και από υφιστάμενες οικιστικές αναπτύξεις και / ή προγραμματιζόμενες με βάση εγκεκριμένα ή υπό εκπόνηση (Β.1 σταδίου της σχετικής μελέτης) ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ και πεντακόσια (500) μέτρα, εφόσον δεν υπάρχει οπτική επαφή.
Υπό προϋποθέσεις είναι δυνατή και επιθυμητή η συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων και μονάδων υδατοκαλλιέργειας, με απαραίτητο όρο τη διατήρηση υψηλής ποιότητας περιβάλλοντος σύμφωνα και με ανάλογη κατεύθυνση και του Ε.Π.Σ.Χ.Α.Α. για τον Τουρισμό, κυρίως για την παροχή αγροτουριστικών υπηρεσιών.
Χίλια (1000) μέτρα τουλάχιστον από μη συμβατές χρήσεις (βιομηχανικές μονάδες, εξορυκτικές εγκαταστάσεις κλπ).
Δύο (2) ναυτικά μίλια από λιμενικές εγκαταστάσεις διακίνησης πετρελαιοειδών ή βιομηχανικών μονάδων που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους θαλάσσιας ρύπανσης.
Πεντακόσια (500) μέτρα τουλάχιστον από καταδυτικά πάρκα του
Ν. 3409/2005 (με εξαίρεση της συνδυασμένης χωροθέτησης) και παραλίες κολύμβησης (οργανωμένες ή μη).
Χίλια (1000) μέτρα τουλάχιστον η απόσταση βιολογικής από μη βιολογική καλλιέργεια.
Οι ανωτέρω περιορισμοί ισχύουν αμφίδρομα, επομένως και κατά την εγκατάσταση των προαναφερόμενων δραστηριοτήτων εγγύς μονάδων υδατοκαλλιέργειας θα πρέπει να τηρούνται οι ίδιες αποστάσεις.
ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑ
Στην ευρύτερη περιοχή της Αργολίδας, έχουν προταθεί οι ΠΑΥ Α5 (Βουρλιά – Πλατειά) και ΠΑΥ Α6 (Δυτικός Σαρωνικός – Αργολίδα).
Η περιοχή ΠΑΥ Α5 Βουρλιά – Πλατειά, περιλαμβάνει δυο ζώνες τον όρμο Βουρλιά και τη Νήσο Πλατειά. Εκ παραδρομή λάθους δεν σημειώθηκε στο χάρτη η ζώνη της νήσου Πλατειάς.
Η περιοχή ΠΑΥ Α6 Δυτικός Σαρωνικός, περιλαμβάνει τις περιοχές Αττικής, Αργολίδας και Κορινθίας.
Οι εν λόγω ΠΑΥ προτάθηκαν γιατί για τις συγκεκριμένες περιοχές είχαν εκπονηθεί μελέτες με σκοπό την εύρεση κατάλληλων περιοχών για δημιουργία ΠΟΑΥ και πληρούν τα κριτήρια για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών.
Αναφορικά με την περιοχή της Επιδαύρου, αυτή περιλαμβάνει ουσιαστικά την προτεινόμενη περιοχή ΠΟΑΥ Όρμου Σελώντα και όχι το λιμάνι – όρμο Νέας Επιδαύρου. Άλλωστε εντός ζώνης λιμένα απαγορεύεται η δημιουργία μονάδων υδατοκαλλιέργειας.
Οι περιοχές έχουν αποτυπωθεί σε χάρτη κλίμακας 1 : 1.000.000 και δεν είναι δυνατή η ταυτοποίηση με ευκρίνεια συγκεκριμένων περιοχών, απλά διαγράφουν ευρύτερες περιοχες.
Κυριε Κονιδη καλο μεσημερι
Κατ`αρχην να σας διαβεβαιωσουμε πως είναι ευχαριστησή μας το γεγονος ότι συναντηθηκαμε στο χωρο αυτό μια και δεν ειχαμε μεχρι τωρα την ευκαιρια να τα πούμε αλλού.
Επιτρεψτε μας μονο λίγες παραγραφους
1ον Η φραση σας
—-αλληλεπίδραση υδατοκαλλιεργειών και περιβάλλοντος —–
που γραψατε απεχει παρασάγγας από το
—-είναι πιθανό να προκαλέσουν ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.—
που γραφει η αριθ. ΗΠ 15393/2332( ΦΕΚ 1022/2002) που αφορά στην καταταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες
Εκει πρεπει κατά τη γνωμη μας να σταθουμε.
2ον Το γεγονός ότι η ΛΑΡΚΟ εξακολουθεί και ριχνει τη σκουρια του εργοστασιου στη θαλασσα εχει απασχολήσει όχι μονο το Συλλογό μας και τους λοιπούς συλλογους της περιοχής αλλά πρωτίστωε κορυφαιες Οργανώσεις.Για παραδειγμα την Greenpeace της οποίας τους ακτιβιστες θα θυμαστε να αλυσοδενονται στο καραβακι που μεταφερει τη σκουρια. Οσο το ΥΠΕΚΑ ανανεωνει κάθε χρονο την αδεια ρίψης της σκουριας στη θαλασσα ,χερσαιος χωρος δε θα βρεθει.Αποψη του Συλλογου μας είναι πως μολις το Υπουργείο δωσει τελεσιγραφο στη Διοικηση του εργοστασιου πως δεν προκειται να ανανεωσει την αδεια,χωρος θα βρεθει.Ειτε στη θεση Κοκκινο ειτε στη θεση Λιαβδα ειτε καπου αλλου χωρος θα βρεθει.Χωρος βεβαια που να ικανοποιεί και την τοπική κοινωνια μεσω των εκλεγμενων εκπροσωπων της και τη Διοικηση του εργοστασιου.
3ον Στην περιοχή δεν ειμαστε περαστικοί και μην ακουτε μερικά ανθρωπάρια εδώ μεσα που μας κακολογουν. Κακόβουλοι υπαρχουν παντου αλλωστε. Βρισκομαστε εκει 30 χρονια.Επενδυσαμε τα χρηματά μας ,μεγαλώσαμε τα παιδια και τα εγγονια μας, ενσωματωθηκαμε με τους ντοπιους, μεταφεραμε τα εκλογικά μας δικαιωματα, αγαπάμε τον τοπο αυτό το ιδιο και ίσως πιο πολύ από μερικούς που γεννηθηκαν εκει. Τα ιχθυοτροφεία τα ζησαμε από το 1988 όπως γραφουν σε σχολιά τους νέοι άνθρωποι που μεγαλωσαν στο Θεολόγο και θα μας μεινει αξεχαστη η οδυνηρή εμπειρια των 450 τονων της Ιχθυοτροφικής στο Βοιβο καθως και η ανακαμψη της θαλασσας μολις σταματησε τη λειτουργια της.
Και ξερετε κυριε Κονιδη η εμπειρια είναι ο πιο αξιόπιστος παραγοντας αξιολόγησης
Αλλωστε μονο τρελοί δε θα μπορουσαν να χαρακτηριστουν οι τρεις π.Δήμοι Αταλάντης-Μαλεσινας –Λιβανατών η π.Νομαρχια Φθιώτιδας, ο σημερινός Δήμος Λοκρων ,οι τοπικοί βουλευτες και συσσωμοι οι Συλλογοι και Φορεις της παραλιακής Λοκριδας όταν το 2003 ,το 2005 και σήμερα διαμαρτυρονται κατά της λειτουργιας των ιχθυοτροφειων και ζητούν την απομάκρυνση τους από τον Οπούντιο Κολπο
4ον και κυριοτερο Χαιρομαστε για το γεγονός ότι εσεις ένας έγκριτος επιστημονας δινει εδώ μεσα επιτελους την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ εικονα του Βόρειου Ευβοικού με τις τοσες πολλές αιτιες ρύπανσης μεταξύ αυτων και των ιχθυοτροφειων.
Πιστευετε λοιπον ότι θα είναι δικαιο να τον αποτελειώσουν φυτευοντας του ακόμα 30.000 τονους ψαριων και μετατρεποντας τον σε μια απέραντη ΧΑΒΟΥΖΑ;
Ειμαστε βεβαιοι πως όχι μονο δε συμφωνειτε αλλά όντας επιστημων με οικολογικές ευαισθησίες μας συμπαραστεκεστε.
Με τιμή το ΔΣ του Συλλογου
Οι θέσεις των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ/Θεματική Ομάδα για το Περιβάλλον, υπο-ομάδα για την αλιεία
Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τις Υδατοκαλλιέργειες
Γενικά
Το θέμα του χωροταξικού σχεδιασμού για τις υδατοκαλλιέργειες είναι ιδιαίτερα σημαντικό, δεδομένων των προβλημάτων που δημιουργούνται από την ελλειπή και αποσπασματική παρούσα νομοθεσία, που περιλαμβάνει μεν κάποια κριτήρια για τη χωροθέτηση των μονάδων αλλά βασίζεται μέχρι σήμερα στη σημειακή χωροθέτηση υποκείμενη σε πολλαπλές ερμηνείες. Σε αυτή τη βάση, είναι θετική η πρόθεση εκ μέρους του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για τη θέσπιση ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού για τον κλάδο.
Θα πρέπει επίσης να αναγνωριστεί ότι το πόνημα είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο, δεδομένου ότι υπάρχει μεγάλη σύγκρουση χρήσεων μεταξύ της υδατοκαλλιέργειας, της παράκτιας αλιείας, τουρισμού αλλά και οικιστικής χρήσης, κατά συνέπεια, όπως είναι αναμενόμενο, υπάρχουν σημαντικές αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες και ορισμένους συλλόγους πολιτών. Στην περίπτωση αυτή είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη, εφόσον αξιολογηθούν, τόσο οι επιστημονικές, τεχνοκρατικές απόψεις-που όμως σε πολλές περιπτώσεις είναι αντικρουόμενες -, όσο και οι κατά τόπους επισημάνσεις πολιτών και φορέων, μέσα όμως από μία ξεκάθαρη πολιτική δέσμευση για τις προτεραιότητες στην αξιοποίηση των θαλάσσιων πόρων.
Δυστυχώς, παρά τη φιλόδοξη απόπειρα εκ μέρους του Υπουργείου για άλλη μιά φορά «ώδινεν όρος και έτεκε μυν», καθώς:
(1) Tο νομοσχέδιο στην πράξη δεν κάνει τίποτε άλλο από το να «τακτοποιεί» τις εκάστοτε αυθαιρεσίες και να χωροθετεί τις ήδη υφιστάμενες μονάδες και ΠΟΑΥ, που έχουν προκύψει από αμφισβητούμενες μελέτες με ελλειπή τεκμηρίωση. Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι η έλλειψη ουσιαστικού προγράμματος παρακολούθησης των μέχρι σήμερα πρακτικών εκ μέρους των υδατοκαλλιεργητών (παραγωγή σημαντικά αυξημένη σε σχέση με την εγκριθείσα δυναμικότητα), αλλά και των επιπτώσεών τους στο περιβάλλον σε βάθος χρόνου δυσχεραίνει την ορθολογική επιβολή κανόνων και μέτρων, και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αποφασιστικότητα.
(2) Η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την επεξεργασία του σχεδίου και της αντίστοιχης Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) δημιουργεί ερωτηματικά, καθώς η ΣΜΠΕ βασίστηκε σε μελέτη που είχε εκπονηθεί από ομάδα μελετητών/ερευνητών για λογαριασμό του Σ.Ε.Θ. (Σύλλογος Ελλήνων Θαλασσοκαλλιεργητών), δηλαδή από την ίδιους τους επιχειρηματίες του κλάδου. Κατόπιν από ό,τι φαίνεται ανατέθηκε σε δεύτερο μελετητικό γραφείο η σύνταξη της ΣΜΠΕ, ο χάρτης όμως που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο και χωροθετεί τις μονάδες υπογράφεται από τους πρώτους μελετητές.
(3) Η υπό διαβούλευση ΣΜΠΕ αποτελεί μία έκθεση ιδεών με γενικότητες, δεν αναφέρεται στα υφιστάμενα προβλήματα του κλάδου και τις αρνητικές συνέπειες τους, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανεύρεση ουσιαστικών τρόπων επίλυσής τους και δεν παραθέτει συγκεκριμένα στοιχεία στα οποία βασίστηκε η χωροθέτηση, ούτε σωρευτικά στοιχεία των επιπτώσεων της στο θαλάσσιο οικοσύστημα.
(4) Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει πολλές ασάφειες (θα περιγραφούν παρακάτω στην κατ’ άρθρο ανάλυση) ή αντίθετα σε σημεία που καθορίζονται σαφώς δεν προκύπτει ο τρόπος με τον οποίο τα συγκεκριμένα μεγέθη έχουν προκύψει.
(5) Δεν προκύπτει επίσης από το νομοσχέδιο σαφής δέσμευση προς συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές, π.χ. ενίσχυση βιολογικής υδατοκαλλιέργειας, ή προτεραιότητα σε μικρές ή πολύ μικρές επιχειρήσεις.
(6) Στο νομοσχέδιο προβλέπεται πλήθος διατάξεων και Υπουργικών Αποφάσεων για την εφαρμογή του, χωρίς να είναι ξεκάθαρες οι αρμοδιότητες των εμπλεκόμενων φορέων, ενώ αυτοαναιρούνται βασικές διατάξεις (περιγράφονται στην κατ’ άρθρο ανάλυση).
Επί μέρους ενδεικτικές παρατηρήσεις κατ’ άρθρο:
Στα έχοντας υπόψη:
Σε πολλά σημεία αποτελούν έκθεση ιδεών, δεν αναφέρεται πού βασίστηκαν τα τεχνικά μέτρα που αναφέρονται στο νομοσχέδιο (βάθος, απόσταση μεταξύ μονάδων κτλ.). Δεν αναφέρονται βασικά νομοθετήματα τα οποία έχουν απόλυτη συνάφεια με τη χωροθέτηση όπως η Οδηγία 2000/60/ΕΚ για τα νερά, όπως ισχύει, ο Ν. 3937/2011 για τη βιοποικιλότητα, η Οδηγία 2008/56/Εκ για τη θαλάσσια στρατηγική, η νομοθεσία περί αποβλήτων κτλ.
Σημείο 27. προεξοφλεί μη βιώσιμη λύση τη λειτουργία των υδατοκαλλιεργειών στην ανοιχτή θάλασσα, ενώ αποτελεί μία εναλλακτική υπό διερεύνηση.
Άρθρο 3. Ορισμοί: Στις μεμονωμένες μονάδες παραχωρείται μεγαλύτερος χώρος για τη βιολογική υδατοκαλλιέργεια (με ανώτατη μισθωμένη έκταση τα 100στρ., αντί των 40στρ. για τη συμβατική υδατοκαλλιέργεια), αλλά είναι το μοναδικό σημείο που αναφέρεται ενώ μέσα στους στόχους δηλώνεται «με υποστήριξη της στροφής προς τη βιολογική υδατοκαλλιέργεια.
Άρθρο 4, παρ. 2, α1, δεύτερη παράγραφος: Το ανώτατο ποσοστό κάλυψης της μισθωμένης θαλάσσιας έκτασης με πλωτές εγκαταστάσεις καθορίζεται από τους ισχύοντες κανονισμούς. Η μισθωμένη έκταση σημαίνεται σύμφωνα με τις υποδείξεις του ΓΕΝ/Δ/νση Φάρων. Δεν καθορίζεται με σαφήνεια η αρμοδιότητα, υπάρχει συναρμοδιότητα ή γνωμοδότηση;
Άρθρο 7,
Γενικά κριτήρια, σελ. 39 προτελευταία παράγραφος, « οι όροι αλιείας περιμετρικά των ΠΟΑΥ, αλλά και περιμετρικά των μονάδων εντός αυτών, θεσπίζονται ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες της κάθε περιοχής μετά από πρόταση του οικείου Φορέα Διαχείρισης» – δεν αναφέρεται ποιος έχει την αρμοδιότητα για τη θέσπιση τους, μπορεί και χωρίς πρόταση του φορέα; Ο Φορέας Διαχείρισης γνωμοδοτεί μόνο;
σελ. 40 «Η χωροθέτηση νέων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας πρέπει να αποφεύγεται στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά ή παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισμού»-απολύτως ασαφές, κίνδυνος για διαφορετικές «ερμηνείες» κατά βούληση.
ii)α)κριτήρια για μονάδες θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας, αφού τα απαριθμεί και τα ορίζει μετά προσθέτει –«τα ανωτέρω μεγέθη ορίζονται από σχετική εγκύκλιο ΥΠΕΚΑ-ΥΘΥΝΑΛ όπως εκάστοτε ισχύει». Επομένως αναιρεί τα παραπάνω κριτήρια, θα καθορίζονται με την εγκύκλιο;
Παρ. 3γ. Η προστασία ευαίσθητων και προστατευόμενων ενδιαιτημάτων είναι ασαφής. Προτείνεται η απαγόρευση εγκατάστασης σε περιπτώσεις που υπάρχουν θαλάσσια φανερόγαμα και εν γένει άλλοι ευαίσθητοι βιότοποι που βρίσκονται υπό οποιοδήποτε καθεστώς προστασίας. Ειδικότερα για πυθμένες που καλύπτονται από Posidonia Oceanica προτείνεται η συνάφεια με την 121570/1866/12-6-2009 κοινή εγκύκλιο ΠΕΧΩΔΕ και ΥΠΑΑΤ, Γ)ΓΕΝΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ, όπου προβλέπεται:-Δεν επιτρέπεται ίδρυση νέων μονάδων σε θαλάσσια περιοχή όπου βρίσκονται λιβάδια Posidonia Oceanica.
-Για μονάδες υδατοκαλλιέργειας που είναι ήδη νομίμως εγκατεστημένες σε περιοχές με λιβάδια Posidonia Oceanica:
-δεν εγκρίνεται αύξηση της δυναμικότητας τους
-δεν ανανεώνεται η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας τους μετά τη λήξη τους
Άρθρο 10,
Β. Μέτρα και δράσεις διοικητικού-οργανωτικού χαρακτήρα, παρ.2. Δημιουργία μηχανισμού παρακολούθησης και αξιολόγησης της εφαρμογής του Ειδικού Πλαισίου. Είναι ιδιαίτερα θετική η πρόθεση να δημιουργηθεί σύστημα παρακολούθησης της εφαρμογής των στόχων του Ειδικού πλαισίου, όμως δεν προβλέπεται αντίστοιχα και άμεση εφαρμογή συστήματος παρακολούθησης βάσει συγκεκριμένων στόχων ανά μονάδα/φορέα, σε μετρήσιμα μεγέθη. Επομένως δημιουργείται εύλογα το ερώτημα του πώς θα αξιολογηθεί το πλαίσιο όταν δεν υπάρχουν επί του παρόντος μηχανισμοί που θα παρέχουν στοιχεία baseline ή σωρευτικά δεδομένα.
Υπό-ομάδα αλιείας,
Θεματικής Ομάδας Περιβάλλοντος
Οικολόγων-Πράσινων
Ζούσα στο εξωτερικό και αποφάσισα τα τελευταία 10 χρόνια να επιστέψω στο τόπο καταγωγής μου.
Ως Ελληνίδα της διασποράς, ήμουν περήφανη που σε όλα τα εστιατόρια και σουπερμάρκετ υπήρχε ελληνικό ψάρι και κυρίως ψάρι από τα «Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς».
Δυστυχώς δεν μπορώ να είμαι περήφανη γι αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας και στο νησί μου τη Κεφαλονιά.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι «κάποιοι» άνθρωποι έχουν μοναδική ασχολία τη συκοφάντηση των Ιχθυοτροφείων Κεφαλονιάς και δεν βλέπουν τα πραγματικά προβλήματα του νησιού μας.
Είναι απαράδεκτο να ασχολούμαστε με τα Ιχθυοτροφεία ενώ έχουμε ελλείψεις και παραλείψεις σε σημαντικούς τομείς για το βιοτικό μας επίπεδο.
Μπράβο! Πραγματικά χειροκροτώ!
Μπήκατε όλοι μιλημένοι τελευταία μέρα να συνεχίσετε τη λασπολογία και την παραπληροφόρηση!
Οι κακοί που θέλουν να κλείσουν τα ιχθυοτροφεία (δεν ζητήθηκε κάτι τέτοιο!) και οι αθώοι που παράγουν φρέσκο ψαράκι (που λιμνάζει στα περιττώματά του και τα αντιβιοτικά)!
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΤΕ, ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΕΙΤΕ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ!
Εγώ ζω στην Κεφαλονιά και πραγματικά λυπάμαι που έχετε αναγάγει το ζήτημα στους καλούς ντόπιους εναντίων των κακών Κεφαλλονιτών του εξωτερικού.
Κύριε Πρωθυπουργέ! Κυρία Μπιρμπίλη!
Εσείς, που είστε υπέρμαχοι της πλήρους διαφάνειας στη δημόσια διοίκηση, του σεβασμού στον πολίτη, της προστασίας του Περιβάλλοντος, της πράσινης ανάπτυξης και καταβάλλετε και προσπάθειες για τον περιορισμό της διαπλοκής και της διαφθοράς στην κρατική μηχανή, εσείς που ζητάτε καθημερινά ο πολίτης να βάλλει πλάτη να πάει μπροστά ο τόπος!!!, παρακαλώ να μου επιτρέψετε με την ευκαιρία του Opengov τα κατωτέρω σχόλια με τις ακόλουθες ερωτήσεις:
1). Με επιστολές που σας έχω υποβάλει ήδη από 10.01.2010 και 28.12.2010, όπως και στον κ. Καραμανλή παλαιότερα, σας έχω κάνει πολύ σοβαρές καταγγελίες, που τεκμηριώνονται κατά επιστημονικά αδειάσειστο τρόπο με τις μελέτες μου,
1-α) καταγγελία για… την Μελέτη Μαϊμού του ΕΛΚΕΘΕ, που παραπλανά τον αναγνώστη της και αποτελεί κραυγαλέα κατασπατάληση του χρήματος των φορολογουμένων, 1-β) καταγγελία για το πρότυπο-Μαϊμού του ΥΠΕΧΩΔΕ για την ρύπανση από τα ιχθυοτροφεία , που έχει λάθη, που δεν θα έκανε ούτε μαθητής Λυκείου και που παραπλανά τον αναγνώστη του, …. δηλαδή πολύ σοβαρές καταγγελίες που έχω καταγγείλειπολύ αναλυτικώτερα και εδώ στο Opengov
2) Γιατί μέχρι τώρα δεν κανείς αρμόδιος απο το ΥΠΕΧΩΔΕ ή ΥΠΕΚΑ ή και το ΕΛΚΕΘΕ δεν έχει απαντήσει αν αληθεύουν οι καταγγελίες μου ? Γιατί όταν απάντησαν, απάντησαν άλλα αντ’ άλλων? Όπως π.χ. στην ακόλουθη περίπτωση, που εγώ κ. Πρωθυπουργέ κατήγγειλα σε Εσάς την Μελέτη-Μαϊμού του ΕΛΕΚΕΘΕ και η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος έκανε μήνυση στούς υπεύθυνους …( διάβασον !!!, διάβασον!!), των …. εγκαταστάσεων βιολογικού καθαρισμού Αργοστολίου !! Έλεος !!!
Κύριε Πρωθυπουργέ!!
Ειλικρινά ντρέπομαι, που έζησα και ζώ σε μιά χώρα με αυτήν την κρατική μηχανή !!!!
Γεώργιος Ευθ. Κάρλος, Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ 1963, Γιαννοπούλου 1, 15773 ΖΩΓΡΑΦΟΥ.
Παρακάτω θα βρείτε μια σύνοψη για την υπάρχουσα τεχνογνωσία σε θέματα περιβάλλος και υδατοκαλλιεργειών. Ελπίζω να βοηθήσει στην συζήτηση.
Η ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας στην Ελλάδα και γενικά σε όλο κόσμο έχει αντιμετωπίσει αντιδράσεις σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Οι ανησυχίες έχουν εκφραστεί από τη τουριστική βιομηχανία που απαιτεί την παράκτια ζώνη για περαιτέρω ανάπτυξη, τους τοπικούς αλιείς που απαιτούν τους παραδοσιακούς παράκτιους χώρους αλιείας, από κόσμο που χρησιμοποιεί τις απομακρυσμένες περιοχές για θερινή κατοικία ή αναψυχή ή από κόσμο που αντιτάσσεται γενικά στην ιδιωτική χρήση των παράκτιων υδάτων. Η κατανόηση των αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στις υδατοκαλλιέργειες και το θαλάσσιο περιβάλλον είναι προϋπόθεση για την ολοκληρωμένη διαχείριση της παράκτιας ζώνης. Κατά τα τελευταία 15 χρόνια έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην περιγραφή και την ποσοτικοποίηση των επιπτώσεων αυτών και έχει παρατηρηθεί ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ομάδων εργασίας, επιστημονικών εργασιών και χρηματοδοτούμενων ερευνητικών έργων που αφορούν το αντικείμενο αυτό στην Ευρώπη, στην Βόρειο Αμερική και άλλες περιοχές του κόσμου.
Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν εκπονηθεί ένας μεγάλος αριθμός εθνικών και ανταγωνιστικών ερευνητικών προγραμμάτων και ερευνητικές ομάδες από την Ελλάδα και το εξωτερικό έχουν λάβει μέρος σε ερευνητικές αποστολές σε ελληνικές μονάδες. Οι επιστημονικές δημοσιεύσεις που έχουν ως περιοχή μελέτη κάποια ελληνική περιοχή είναι από τις σημαντικότερες που υπάρχουν στην διεθνή βιβλιογραφία. Η επιστημονική κοινότητα της Ελλάδας που ασχολείται με το αντικείμενο είναι στην πρωτοπορία σε διεθνές επίπεδο και υπάρχουν ερευνητικές ομάδες που έχουν ένα ιδιαίτερο αναγνωρίσιμο ερευνητικό έργο. Με την ιδιότητα του εντεταλμένου ερευνητή στο Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών και την εμπειρία που έχω αποκτήσει από την συνεχή μου προσπάθεια στη μελέτη της αλληλεπίδρασης των υδατοκαλλιεργειών και του θαλασσίου περιβάλλοντος θα ήθελα να κάνω μία σύνοψη των σημαντικότερων συμπερασμάτων και της σημερινής τεχνογνωσίας.
1. Επιπτώσεις στα γεωχημικά χαρακτηριστικά του παράκτιου περιβάλλοντος
Οι επιπτώσεις των ιχθυοκαλλιεργειών στη θαλάσσια βιογεωχημεία μελετηθηκε, μεταξύ άλλων, στα πλαίσια του προγράμματος «Αλληλεπίδραση ιχθυοκαλλιεργειών και θαλασσίου περιβάλλοντος» το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας (EΠET-II – EKBAN). Στη μελέτη αυτή αποδείχθηκε ότι οι επιπτώσεις των αποβλήτων δεν υπερέβησαν την “δυνατότητα του συστήματος” να απορροφήσει την επαγόμενη διατάραξη (Pitta et al, 1999). Τα επίπεδα της χλωροφύλλης και του σωματιδιακού οργανικού άνθρακα, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι περισσότερο χαρακτηριστικοί δείκτες προσδιορισμού του ευτροφισμού, δεν φάνηκε να επηρεάζονται σημαντικά από την απελευθέρωση θρεπτικών στοιχείων από τις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας. Σε καμία από τις περιοχές μελέτης δεν βρέθηκε εμφανής απόκριση του φυτοπλαγκτού στην αύξηση των θρεπτικών από την άποψη της βιομάζας, της δομής των κοινοτήτων ή της ποικιλότητας (Pitta et al., 1999). Επίσης στα πλαίσια του προγράμματος AQCESS (Aquaculture and Coastal Economic and Social Sustainability) δεν βρέθηκε καμία αλλαγή στη τροφική κατάσταση του θαλασσίου περιβάλλοντος σε μεγαλύτερες χωρικές κλίμακες κοντά σε ζώνες υδατοκαλλιεργειών (Pitta et al., 2005). Αυτή η αντίθεση (μεγάλη εισροή θρεπτικών αλάτων και μικρή απόκριση του φυτοπλανγκτού) έχει παρατηρηθεί σε πολλές περιοχές γύρω από μονάδες υδατοκαλλιέργειας (Pitta et al., 1999; Nordvarg & Johansson, 2002; Soto & Norambuena, 2004) καθώς και σε ένα πρόσφατο in situ πείραμα εμπλουτισμού στο ολιγοτροφικό περιβάλλον της ανατολικής Μεσογείου (CYCLOPS project). Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού ο ανόργανος φώσφορος που προστέθηκε στο σύστημα γρήγορα μεταφέρθηκε στα μεγαλύτερα τροφικά επίπεδα μέσω του μικροβιακού βρόγχου (Pitta et al., 2005), ενώ το φυτοπλαγκτόν δεν εμφάνισε καμία αυξητική τάση.
Σε αντίθεση με τη στήλη του νερού οι επιπτώσεις των υδατοκαλλιεργειών είναι περισσότερο ευδιάκριτες στο βενθικό οικοσύστημα. Η συσσώρευση της πλεονάζουσας τροφής και των περιττωμάτων των ψαριών στο ίζημα οδηγούν σε ευδιάκριτες φυσικοχημικές αλλαγές (Karakassis et al, 1998, 2000, 2002, Belias et al, 2003). Το ίζημα κάτω από τους κλωβούς συχνά είναι ανοξικό, με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα, φώσφορο και φυτοχρωστικές. Εντούτοις, αξίζει να σημειωθεί ότι το εύρος των επιπτώσεων αυτών καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το βάθος, τη δυναμικότητα, την πρακτική διαχείρισης της μονάδας και από υδροδυναμικό καθεστώς της περιοχής (Karakassis et al, 2000). Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι οι επιπτώσεις περιορίζονται σε μία ζώνη που δεν υπερβαίνει τα 20-50m από την άκρη των κλωβών. Μια πρόσφατη έρευνα σε μεγαλύτερες χωρικές κλίμακες σε περιοχές με έντονη ιχθυοκαλλιεργητική δραστηριότητα (πρόγραμμα AQCESS), τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά του ιζήματος δεν παρουσιάζουν καμία αλλαγή σε αποστάσεις 1-10km.
Πρόσφατα αποτελέσματα του προγράμματος MERAMED (Development of monitoring guidelines and modelling tools for environmental effects from Mediterranean aquaculture) έχουν επιβεβαιώσει τα ανωτέρω αποτελέσματα σε επτά επιπλέον περιοχές στα ελληνικά παράκτια ύδατα. Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού κατασκευάστηκε ένα σύστημα εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τις ιχθυοκαλλιέργειες στη Μεσόγειο (MERAMOD).
Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμα και στη χειρότερη περίπτωση (αβαθής περιοχές με μικρό υδροδυναμισμό) η υποβάθμιση του ιζήματος κάτω από τους κλωβούς παρουσιάζει σημαντική εποχιακή διακύμανση, που εμφανίζεται λιγότερο έντονη το χειμώνα όταν μειώνεται η παροχή τροφής και αυξάνει η ανάδευση του ιζήματος (Karakassis at al., 1998).
Επιπτώσεις στο πλαγκτόν
Τα αποτελέσματα από το πρόγραμμα «Αλληλεπίδραση ιχθυοκαλλιεργειών και θαλασσίου περιβάλλοντος» (Καρακάσης 1997, Pitta et Al, 1999) έχουν δείξει ότι η σύνθεση των πλαγκτονικών οργανισμών κοντά σε μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας δεν είναι σημαντικά διαφορετική από εκείνη των περιοχών ελέγχου, είτε από άποψη ποσότητας (αφθονία) είτε από άποψη ποιότητας (ποικιλομορφία, σύνθεση ειδών). Επιπλέον, τα πρόσφατα πειράματα στα πλαίσια του προγράμματος MedVeg (Effects of nutrient release from Mediterranean fish farms on benthic vegetation in coastal ecosystem) έχουν δείξει ότι η θήρευση είναι η σημαντικότερη λειτουργία που αποτρέπει την άνθιση του φυτοπλαγκτού παρά τη συνεχή τροφοδοσία του συστήματος με διαλυτό άζωτο και φώσφορο (Pitta et al, 2006).
2. Επιπτώσεις στους βενθικούς οργανισμούς
Η “διατάραξη” της βενθικής βιοκοινότητας στην εγγύς των κλωβών περιοχή είναι η συχνότερη εμφανιζόμενη επίπτωση της υδατοκαλλιέργειας (Karakassis et al, 2000). Αυτό εκφράζεται κυρίως με την μορφή διαφοροποίησης της πανιδικής σύστασης, της αφθονίας και της βιομάζας. Η μακροπανίδα (και κυρίως το ενδοπανιδικό τμήμα της) αντανακλά με μεγάλη ευαισθησία τις αλλαγές που επέρχονται στο θαλάσσιο περιβάλλον από τον οργανικό εμπλουτισμό και γι’αυτό χρησιμοποιείται συχνά στις μελέτες που αφορούν την ρύπανση. Η πρόσφατη έρευνα για τις αλλαγές στις μεγαλύτερες χωρικές κλίμακες στα πλαίσια του προγράμματος AQCESS έδειξε ότι υπήρξε μικρή αλλαγή στους κοινοτικούς τύπους δομών ή σίτισης των μακροβενθικών οργανισμών. Εντούτοις, υπήρξε μια αύξηση στη βιομάζα των άγριων ψαριών σε μια απόσταση 1-10km που θα μπορούσαν να συνδεθούν με την παρουσία ζωνών καλλιέργειας ψαριών.
Η υποβάθμιση των θαλασσίων βενθικών κοινοτήτων μετά από 10 έτη καλλιέργειας σε μια περιοχή είναι πιθανώς αντιστρέψιμη, αν και ο χρόνος για την πλήρη αποκατάσταση μετά την παύση λειτουργίας απαιτεί περίοδο μεγαλύτερη των 2 ετών (Karakassis et al., 1999).
3. Επιπτώσεις στα άγρια ψάρια
Οι επιπτώσεις των ιχθυοκαλλιεργειών στο άγρια ψάρια μελετήθηκε πρόσφατα στα πλαίσια προγράμματος AQCESS (Aquaculture and Coastal, Economic and Social Sustainability) που χρηματοδοτήθηκε από την ευρωπαϊκή ένωση. Η έρευνα περιέλαβε πειραματικές σύρσεις (3 περιοχές για 2 εποχές). Τα αποτελέσματα αυτού του προγράμματος (Machias et al, 2004, 2005, Giannoulaki et al, 2005) έχουν αποδείξει ότι η παρουσία ζωνών υδατοκαλλιέργειας επιφέρει υψηλότερη αφθονία, βιομάζα (διπλασιασμό) καθώς επίσης και υψηλότερη ποικιλομορφία στις ενδιάμεσες χωρικές κλίμακες (1-20km) με θετικές επιπτώσεις στην τοπική αλιεία. Η αύξηση των ιχθυοαποθεμάτων οφείλεται κυρίως στον ολιγοτροφικό χαρακτήρα της Μεσογείου όπου τα θρεπτικά στοιχεία που απελευθερώνονται από την ιχθυοκαλλιέργεια μεταφέρονται γρήγορα και αποτελεσματικά στην τροφική αλυσίδα. Παρόμοια επίδραση δεν φάνηκε να συμβαίνει στα παραγωγικότερα ύδατα του Βόρειου Ατλαντικού (AQCESS report, 2004).
4. Επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα
Οι επιπτώσεις στη μακροπανίδα, από την οργανική ρύπανση, καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από το είδος του ιζήματος. Εντονότερες επιπτώσεις εμφανίζονται σε περιοχές όπου το υπόστρωμα είναι ιλυώδες με ασθενή υδροδυναμικό καθεστώς (Karakassis et al., 2000, MEDVEG final report, 2005). Οι μέχρι σήμερα γνωστές επιδράσεις σχετίζονται με τις επιπτώσεις στην μακροπανίδα σε μία ζώνη (μεχρι 100m) γύρω από τις ιχθυοκαλλιέργειας. Οι οργανισμοί αυτοί είναι οικολογικά σημαντικοί αλλά είναι απίθανο ότι θα αποτελέσουν είδη προς εξαφάνιση ή ότι οι πληθυσμοί τους στις μεγαλύτερες χωρικές κλίμακες θα επηρεαστούν σημαντικά.
Τα πιθανά προβλήματα που έχουν επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα σε σχέση με την υδατοκαλλιέργεια είναι οι επιπτώσεις στα λιβάδια της ποσειδώνιας και οι αλλαγές στην τροφική κατάσταση σε μεγάλες χωρικές κλίμακες (πχ Μεσογείου). Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν υπάρχουν στοιχεία για αλλαγή της τροφικής κατάστασης στα μεσογειακά παράκτια ύδατα, και όλες οι περιοχές με υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα έχουν βρεθεί να διατηρούν τα ολιγοτροφικά χαρακτηριστικά τους. Εντούτοις, οι επιπτώσεις στα θαλάσσια φανερόγαμα και ιδιαίτερα στους λειμώνες ποσειδώνιας είναι ένας σημαντικός κίνδυνος για τη βιοποικιλότητα δεδομένου ότι ο βιότοπος του φανερόγαμου αυτού είναι ιδανικός για την υδατοκαλλιέργεια (ισχυρά ρεύματα, χονδρόκοκκο ίζημα, επαρκής οξυγόνωση, καθαρά ύδατα).
Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα MedVeg έχει ερευνήσει τις επιπτώσεις σε τέσσερις περιοχές της Μεσογείου (Κύπρος, Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία). Έχει αποδειχθεί ότι η καλλιέργεια ψαριών έχει σημαντική αρνητική επίπτωση στους λειμώνες ποσειδώνιας και η λανθασμένη χωροθέτηση των μονάδων υδατοκαλλιέργειας μπορεί να αποτελέσει σημαντικό κίνδυνο για την λειτουργία του θαλάσσιου οικοσυστήματος (Holmer et al., 2003). Σύμφωνα με τις συστάσεις του προγράμματος MedVeg η καλλιέργεια ψαριών πρέπει να λαμβάνει χώρα σε μεγάλα βάθη (>40m) και σε αποστάσεις μεγαλύτερες των 800m από τους λειμώνες Ποσειδώνιας.
Λυπάμαι που υποχρεώνομαι να επικοινωνήσω με κάποιους συντοπίτες μου μέσω του πεδίου της διαβούλευσης. Παρόλο που τα γραφεία και η διοίκηση της εταιρείας βρίσκονται στον τόπο που δραστηριοποιείται και παρόλες τις προσκλήσεις μας, ποτέ δεν μας επισκεφθήκαν να συζητήσουμε τις ανησυχίες τους και από κοινού να προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις στα προβλήματα τους.
Στα ερωτήματά τους, που τέθηκαν στην διαβούλευση αναφέρω τα παρακάτω:
1. Από το 1984 και την εποχή του αείμνηστου Αντώνη Τρίτση ο οποίος καταγόταν από την περιοχή σας, ο χώρος στον οποίο δραστηριοποιούνται τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς και τα Ιχθυοτροφεία Σάμης, σε όλες τις χωροταξικές μελέτες που έχουν γίνει για την Κεφαλονιά και τα Ιόνια Νησιά δεσμεύεται ως κατάλληλος για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών.
Δυστυχώς για την εταιρεία λόγω των αγκυλώσεων του δημοσίου ποτέ δεν έγιναν νόμος. Κάτι το οποίο σήμερα μετά από 27 χρόνια γίνεται πραγματικότητα.
Στη διάθεση οποιουδήποτε ενδιαφερομένου οι μελέτες αυτές.
2. Μελέτες στον Κόλπο Κεφαλονιάς που έχουν σχέση με τις υδατοκαλλιέργειες έγιναν χρονολογικά:
α. Από το Ινστιτούτο Θαλάσσιας βιολογίας Κρήτης με την συμμετοχή 12 επιστημόνων , οι δειγματοληψίες έγιναν από το 1995 έως το 1998. Η μελέτη αυτή με τίτλο «Αλληλεπίδραση Υδατοκαλλιεργειών και θαλάσσιου περιβάλλοντος», δημοσιεύθηκε το 1998 (144 σελίδες). Στην διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου.
β. «Δειγματοληψία και έρευνα ποιότητας νερού στο κόλπο Αργοστολίου» (σελίδες 30) το 2001. Την μελέτη διενήργησαν 5 επιστήμονες από τα ΤΕΙ Ηπείρου. Στην διάθεση του κάθε ενδιαφερομένου.
γ. Αποτελέσματα ανάλυσης δειγμάτων θαλασσινού νερού με Α.Π. 17630/01-12-2003, που έγινε από το ΥΠΕΧΩΔΕ μετά από καταγγελίες. (Στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου, 1 σελίδα)
δ. Μελέτη το 2005 της υπηρεσίας Αλιείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κεφαλονιάς και Ιθάκης, με τίτλο «Μελέτη Επίδρασης μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στον κόλπο Αργοστολίου Κεφαλονιάς» (93 σελίδες) με την συμμετοχή 4 επιστημόνων, οι οποίοι επεξεργάσθηκαν και αξιοποίησαν όλες τις μετρήσεις οι οποίες από το νόμο γίνονται σε περιοχές όπου υπάρχει υδατοκαλλιέργεια. Η μελέτη στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου.
Όλες οι μετρήσεις υπάρχουν στο τμήμα Αλιείας Κεφαλονιάς.
ε. «Διερεύνηση ευτροφικών συνθηκών κόλπου Αργοστολίου Κεφαλονιάς σε σχέση με τις Ιχθυοκαλλιεργητικές δραστηριότητες» (47 σελίδες), με την συμμετοχή 7 επιστημόνων του Ελληνικού κέντρου Θαλασσίων ερευνών.
Η παραπάνω έκθεση είναι το αποτέλεσμα πραγματογνωμοσύνης που έγινε το 2006 κατ΄ εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά από καταγγελία.
Στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου.
στ. « Αποτέλεσμα αυτοψιών του ΚΕ.Π.ΠΕ στις ιχθυοκαλλιέργειες του κόλπου Αργοστολίου» αρ. πρωτ.206 09-11-2010 (4 σελίδες).
Η αυτοψία έγινε από 3 επιστήμονες δημόσιους ελεγκτές περιβάλλοντος μετά από καταγγελία. Στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου.
Τώρα αν τα αποτελέσματα των ελέγχων και μελετών δεν σας ικανοποιούν ζητήστε και άλλες.
Σας προτείνω όμως επειδή η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι δύσκολη και για να γίνει γρήγορα, να συγκεντρώσετε τα χρήματα που απαιτούνται και να τα διαθέσετε στον Δήμο προκειμένου να διενεργήσει αδιάβλητη μελέτη.
Αν όμως θέλετε τα αποτελέσματα να είναι της αρεσκείας σας τότε κάνετε το ίδιο όπως με το δείγμα γλυκού νερού από βόθρο που προσκομίσατε στις υπηρεσίες της νομαρχίας, δηλώνοντας ότι είναι θάλασσα, χρησιμοποιείστε κάποιον «δικό σας» μελετητή.
3. Το κατάλληλο βάθος για υδατοκαλλιέργειες ήταν 10 μέτρα με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο γίνεται 18 μέτρα για όλη την Ελλάδα. Τεχνικά μιλώντας έχει σχέση με το βάθος του διχτυού που χρησιμοποιείται από τους ιχθυοκαλλιεργητές.
4. Οι αρχικές σας αναίτιες απαιτήσεις «να φύγουν τα Ιχθυοτροφεία» άλλαξαν μετά από τον ξεσηκωμό των εργαζομένων και της τοπικής μας κοινωνίας. Τώρα οι αναίτιες πάλι απαιτήσεις σας είναι , «τα Ιχθυοτροφεία να βγουν στην ανοικτή θάλασσα». Δεν γνωρίζω πόσοι από εσάς θα δεχόσαστε υποδείξεις από εμένα για το πώς θα κάνετε την δουλειά σας αφού ένας απλός ιχθυολόγος είμαι και προσπαθώ να κάνω την δική μου δουλειά. Απλά σας αναφέρω ότι αυτό που ζητάτε είναι χειρότερο από το κλείσιμο, γιατί είναι γνωστό οτι η ασφάλεια των εγκαταστάσεων δεν σας ενδιαφέρει, η ασφάλεια των εργαζομένων όμως? Φαίνεται ότι πολλοί από εσάς δεν έχετε δει την Κεφαλονιά τον χειμώνα με σοροκάδα ή γαρμπή. Τελειώνοντας σημειώστε ότι τα 30 χρόνια που λειτουργούν οι δύο εταιρείες στον κόλπο έχουν παράξει πάνω από 20.000 τόνους ψαριών και αν πράγματι υπήρχαν τα προβλήματα τα οποία αναφέρετε θα είχαν πρώτες οι ίδιες καταστραφεί από καιρό.
Αθ.Φρέντζος M.sc.
Βιολόγος – Ιχθυολόγος
Υπάρχουν δύο βασικά θέματα που αφορούν την χωροταξία και τις υδατοκαλλιέργειες. Το πρώτο αφορά το γεγονός ότι όπως κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα στο χώρο πρέπει να διέπεται από κάποιους κανόνες. Κάτι τελείως σωστό! Το δεύτερο – που συχνά χρησιμοποιούν ως επιχείρημα όσοι δεν θέλουν μια υδατοκαλλιέργεια- είναι το ότι επιβαρύνουν και ρυπαίνουν το περιβάλλον. ΄Εχοντας υπόψη την δεύτερη περίπτωση στην οποία μπορεί κάποιος να προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας και με χρησιμοποίηση την έλλειψη χωτοταξικού σχεδιασμού να μπλοκάρει οποιαδήποτε επένδυση από ανεμογεννήτριες –χρειάζονται 65 κιλά (!) δικαιολογητικά για να γίνουν- μέχρι τις υδατοκαλλιέργειες . Και φυσικά χρησιμοποιούν το περιβάλλον ως στοιχείο ποντάροντας είτε σε φαντασιώσεις είτε σε άγνοια είτε σε κακοήθειες.
Ας μου επιτραπεί να αναφέρω μερικά παραδείγματα τέτοιων επιχειρημάτων:
Κάποτε σε ένα νησί του Αιγαίου όσοι θέλαν να κλείσουν μια υδατοκαλλιέργεια χρησιμοποιούσαν το επιχείρημα ότι οι τσιπούρες ήταν ανώμαλες επειδή ποτέ δεν είδαν σε αυτές αβγά.
Οι τσιπούρες που συναντάμε στην αγορά είναι συνήθως 400 γραμμάρια, κάτι που αντιστοιχεί σε περίπου 20 μήνες ζωής. Στις τσιπούρες το ίδιο ψάρι μέχρι να γίνει δύο ετών είναι αρσενικό. Γίνεται θηλυκό αργότερα. Επομένως θέλαμε να έχουν αβγά τα αρσενικά ψάρια; Αυτό μας δείχνει ότι ο σωστά ενημερωμένος πολίτης δεν παρασύρεται από φαντασιώσεις.
Στον Πόρο οι φανατικές μονομανίες και οι σχεδόν υστερικές κραυγές διαμαρτυρίας για την ρύπανση που προκαλούν οι υδατοκαλλιέργειες στηρίχθηκε σε μία απερίγραπτη «μελέτη» στην οποία πέραν όλων των άλλων υπήρχαν μετρήσεις κολοβακτηριδίων. Οι αυξημένες συγκεντρώσεις των οποίων αποδόθηκαν στη ρύπανση που προκαλούν οι υδατοκαλλιέργειες . Μόνο που τα ψάρια , ως ψυχρόαιμοι οργανισμοί δεν έχουν κολοβακτηρίδια! Τα οποία παράγονται μόνον από θερμόαιμους οργανισμούς όπως ο άνθρωπος! Αντί να κάνει μήνυση ο υδατοκαλλιεργητής για ρύπανση στον Δήμο και την ανύπαρκτη αποχέτευση των περιοίκων ξεσηκώθηκαν εκείνοι!
Πρέπει , στο σημείο αυτά να δηλωθεί ξακάθαρα ότι υπάρχουν περισσότερες από τρεις έγκυρες μελέτες ( ΕΛΚΕΘΕ , Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Πανεπιστήμιο Κρήτης) οι οποίες – εργαζόμενοι σε διαφορετικούς χώρους και χρόνους- διαπιστώνουν ότι οι υδατοκαλλιέργειες δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον
Από τη άλλη δεν υπάρχει καμία μελέτη που να αποδεικνύει ότι ρυπαίνουν!
΄Ολα όσα αναφέρονται – σε σύγκριση με Πανεπιστήμια και Ινστιτούτα- στηρίζονται σε φήμες , κουτσομπολιά, κακοήθειες , ανακρίβειες και ψυχολογικές δυσκολίες κατανόησης κοινωνικών εξελίξεων και προσαρμογών που συμβαλινουν!
Η εξημέρωση των ζώων της ξηράς είτε για τροφή όπως με τις κότες και τα γουρούνια, είτε για εργασία όπως με τα άλογα και τα γαϊδούρια, είτε για συνδυασμό αυτών των δύο (αγελάδες), είτε για τροφή και άλλα προϊόντα όπως το μαλλί (γιδοπρόβατα) έγινε πριν χιλιάδες χρόνια. Κάτι που επέτρεψε την σταδιακή προσαρμογή μας στην χρησιμοποίηση των ζώων και των φυτών αυτών στη διατροφή μας.
Όταν έχουμε καταφέρει θαύματα στην ξηρά με την εξημέρωση των ζώων και των φυτών είναι τελείως παράλογο κάτι τέτοιο να μην μπορεί να γίνει στην θάλασσα. Η οποία προσφέρει σήμερα μόνο το 2% των τροφών ενώ είναι διπλάσια από την ξηρά που παράγει το 98 %! . Σε ένα κόσμο που οι ελεύθερες εκτάσεις και η διαθεσιμότητα γλυκών νερών δεν είναι αγαθά σε επάρκεια γίνονται φανερά τα πλεονεκτήματα των υδατοκαλλιεργειών εκτροφής ψαριών σε σχέση με τους βοσκότοπους για την παραγωγή ζωικής πρωτεΐνης χαμηλού κόστους.
Η ελληνική υδατοκαλλιέργεια ξεκίνησε πριν 30 χρόνια περίπου. Ανέπτυξε μια τεχνολογία από μόνη της και σήμερα παράγει το 50% της παγκόσμιας παραγωγής μεσογειακών ψαριών
Την ίδια στιγμή δρα μειώνοντας σημαντικά το φορτίο εισαγωγών για τα προϊόντα αλιείας και, συγχρόνως, δείχνει τις αναπτυξιακές δυνατότητες που προσφέρουν. Στα Δωδεκάνησα για παράδειγμα, πολλές μονάδες είναι σε απομακρυσμένες περιοχές όπως στο Αγαθονήσι, στους Λειψούς, στην Ψέριμο, στη Χάλκη κλπ. Ιδιαίτερα σε μια εποχή που η επερχόμενη κλιματική αλλαγή θα δημιουργήσει σημαντικές ελλείψεις στη διαθεσιμότητα των υδατικών πόρων και στην γεωργία. Την ίδια στιγμή που ο πληθυσμός συνεχώς μεγαλώνει.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι όλο το πρόβλημα που έχει σχέση με την υποβάθμιση της θαλάσσιας ζωής και βιοποικιλότητας οφείλεται στην εκτεταμένη ρύπανση την οποία προκαλεί ο άνθρωπος. Ακόμη και η εξαφάνιση κάποιων ειδών ψαριών θεωρείται ότι οφείλεται σε κάποια περιβαλλοντική αλλαγή ή τη ρύπανση. Πουθενά δεν αναφέρεται κάτι για την ευθύνη της αλιείας, κάτι που αλλάζει ριζικά όταν μιλάμε για το κυνήγι στην ξηρά και τις ευθύνες των κυνηγών. Που στο κάτω της γραφής δεν συγκρίνονται με τις καταστροφές που προκαλεί το ψάρεμα.
Ο Γέρο-Ψαράς που χτυπάει σαράντα φορές το χταπόδι στο βράχο είναι μία σκηνή που σίγουρα δε φαίνεται άσχημη. Για να μην πω ότι μερικοί θα έτρεχαν να την φωτογραφίσουν.
H «βίαιη» συμπεριφορά προς τα ζώα της θάλασσας κανέναν δεν ενοχλεί. Δεν τα βάζουμε με τον ψαρά για αγριότητα όπως κάνουμε με τους κυνηγούς. Μπορούμε, από την άλλη να φανταστούμε ένα κτηνοτρόφο να πάρει ένα κατσικάκι και να το κοπανάει στο τσιμέντο ζωντανό για να μαλακώσουν τα παιδάκια;
Σε ένα κόσμο που οι ελεύθερες εκτάσεις και η διαθεσιμότητα υδάτων δεν είναι αγαθά σε επάρκεια γίνονται φανερά τα πλεονεκτήματα των υδατοκαλλιεργειών εκτροφής ψαριών σε σχέση με τους βοσκότοπους για την παραγωγή ζωικής πρωτεΐνης χαμηλού κόστους.
Από την άλλη, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ανάπτυξη της ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας συνέπεσε και με άλλες σημαντικές κοινωνικές αλλαγές μια και η διάθεση στην αγορά «καλλιεργημένων” ψαριών διατάραξε τις συνθήκες εμπορίας και εισαγωγών αλιευμάτων οι οποίες προϋπήρχαν.
Οι περιβαλλοντικές εκτιμήσεις που δημιουργήθηκαν από την «κατάληψη» θαλάσσιων χώρων δημιούργησαν νέες συνθήκες σ’ ότι αφορά τον αναπτυξιακό προγραμματισμό. Η θεώρηση, για παράδειγμα, των ιχθυοκαλλιεργειών ως ανταγωνιστικών δραστηριοτήτων ως προς τον τουρισμό έχει προκαλέσει το σημαντικό ανταγωνισμό με τον τριτογενή τομέα και συγκρούσεις για τη χρήση των παράκτιων περιοχών.
Μέχρι και σήμερα ο τρόπος παραγωγής των ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας στηρίζεται στον αρχέγονο τρόπο της γενετικής βελτίωσης. Δηλαδή η επιλογή για ψάρια-γεννήτορες γίνεται με εμπειρικό τρόπο. Επιλέγονται τα καλύτερα ψάρια για διασταύρωση συχνά και «άγρια» ψάρια της θάλασσας. Και αν τα κοτόπουλα που τρώμε έχουν ηλικία 42 ημερών τα λαβράκια και οι τσιπούρες είναι 18-20 μηνών.
Από το σύνολο της ελληνικής παραγωγής, το 74% των ψαριών εξάγεται, ενώ μόλις το 26% καταναλώνεται στην εγχώρια αγορά. Ας σημειωθεί ότι στις υδατοκαλλιέργειες απασχολούνται περίπου 10.000 άτομα. Και ο κύκλος εργασιών ήδη έφθασε εκείνον της ελαιοκομίας!Η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια έχει γίνει ο δεύτερος εξαγωγικός κλάδος τροφίμων της χώρας.
Συχνά οι παρατηρήσεις των καταναλωτών είναι του είδους: «Δεν έχουν την ίδια γεύση με τα άγρια!». Και, φυσικά, η απάντηση είναι ότι όσο μοιάζουν στη γεύση το αγριόγιδο με το κατσίκι, η αγριόκοτα με το κοτόπουλο, τα άγρια μανιτάρια με τα ήμερα άλλο τόσο μοιάζουν οι ήμερες τσιπούρες και τα λαβράκια με τα αντίστοιχα άγρια. Επίσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι γιατί να είναι το ίδιο αυτό που κάνει 7 Ευρώ το κιλό μ’ εκείνο που κάνει 40 Ευρώ; Από την άλλη σκεφθήκαμε ποτέ όταν πάμε στο κρεοπωλείο να ρωτήσουμε αν το «μοσχάρι είναι άγριο»;
Η συμπεριφορά μας θυμίζει κάτι αντίστοιχο που έγινε στη δεκαετία του ’60 με την αντιμετώπιση των κατεψυγμένων. Στα θέματα υγιεινής θα πρέπει να τονιστεί και το γεγονός ότι αναφερόμαστε σε ένα βιολογικό προϊόν το οποίο τρέφεται με σύγχρονους τρόπους και ελέγχεται συνεχώς τόσο από τις ελληνικές αρχές όσο και κυρίως από διεθνείς μια και τα τρία τέταρτα της παραγωγής εξάγονται.
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη που πρέπει να προσέξουμε. Τα ζώα που καλλιεργούμε στην ξηρά είναι ομοιόθερμα. Δηλαδή διατηρούν την θερμοκρασία του σώματός τους περισσότερη ζεστή από ότι έχει το περιβάλλον. Για να τη διατηρήσουν ξοδεύουν ενέργεια , δηλαδή τροφή. Τα ψάρια είναι ψυχρόαιμοι οργανισμοί που έχουν τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Δηλαδή της θάλασσας. Άρα για να κάνουν ένα κιλό στο σώμα τους θέλουν λιγότερη τροφή. Ένα μοσχάρι για να κάνει ένα κιλό του σώματός του καταναλώνει τουλάχιστον επτά κιλά ζωοτροφή. Ένα ψάρι θέλει μόνον 1,7 κιλά. Δηλαδή τέσσερις φορές λιγότερο. Και όχι μόνον επειδή είναι ψυχρόαιμο αλλά και επειδή εξαιτίας της άνωσης στη θάλασσα ξοδεύει λιγότερη ενέργεια για να μετακινηθεί από ότι ένα κατσίκι στην ξηρά. Το οποίο αναγκάζεται να έχει ισχυρότερο σκελετό από το ψάρι που για να μετακινηθεί κουνά μόνο την ουρά του.
Αλλά και αν πάμε στο πόσο κοστίζει ένα κιλό μοσχάρι σε νερό το αποτέλεσμα θα μας εκπλήξει γιατί χρειάζεται ούτε λίγο ούτε πολύ δεκατέσσερις τόνους νερό! Στα ψάρια και εκεί χρειάζεται νερό αλλά είναι μόλις δύο τόνοι που προέρχονται από το πότισμα που γίνεται στα δημητριακά τα οποία συνιστούν σοβαρό μέρος των ιχθυοτροφών που καταναλώνουν. Δηλαδή ένα κιλό ψάρι στοιχίζει σε γλυκό νερό το ένα έβδομο που στοιχίζει το μοσχάρι!
Με την κλιματική αλλαγή που έρχεται θα υπάρξει έλλειψη νερού. Η ιχθυοκαλλιέργεια συνιστά τη λύση στο πρόβλημα αυτό.
Και βέβαια η ερώτηση αν είναι υγιεινά και καθαρά επανέρχεται συχνά. το ψάρι της ιχθυοκαλλιέργειας είναι πιο φρέσκο από το «φρέσκο» καθώς συνήθως σε 24 ώρες βρίσκεται στο πιάτο μας.
Ένα στοιχείο που διαφοροποιεί τα δύο αλιεύματα είναι ο τρόπος θανάτωσης
Τα ψάρια των ιχθυοκαλλιεργειών δεν υποφέρουν μια και αναισθητοποιούντα με ψυχρό σοκ σε δευτερόλεπτα. Δεν παράγουν τοξίνες. Αντίθετα, τα ψάρια της ελεύθερης αλιείας ταλαιπωρούνται και σπαρταρούν για ώρες μέσα στα δίχτυα όπου και πεθαίνουν τελικά από ασφυξία.
Όμως σε όσους συνεχίζουν να ανησυχούν τους συνιστούμε το “πάμε να δούμε”! Όποιος λοιπόν επισκεφθεί τους κλωβούς στη θάλασσα – και υπάρχουν αρκετοί μονάδες σ’ όλη σχεδόν την Ελλάδα- διαπιστώνει τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται σ’ ένα πεντακάθαρο περιβάλλον τα ψάρια των ιχθυοτροφείων. Πρέπει, άλλωστε, να λάβουμε υπόψη μας ότι ο πρώτος που θα καταστραφεί σε μια ρυπαίνουσα μονάδα είναι ο ίδιος ο ιχθυοκαλλιεργητής. Εχουμε ποτέ διανοηθεί να συγκρίνουμε την κατάσταση του περιβάλλοντος σε ένα μαντρί και μία ιχθυοκαλλιέργεια;
Είναι σίγουρα αναμφισβήτητο το γεγονός ότι είμαστε η πρώτη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που “έκλεισε” το ισοζύγιο της σε ιχθυηρά μέσα σε δέκα χρόνια. Ένα λοιπόν είναι βέβαιο : οι υδατοκαλλιέργειες ήρθαν για να μείνουν!
Πριν εξήντα χρόνια την εποχή των κοτετσιών η παροιμία ζωή και κότα έδειχνε το πόσο ακριβό και δυσεύρετο ήταν το κοτόπουλο. Σήμερα με τα πτηνοτροφεία έγινε φθηνό και είναι βέβαιο ότι οι νεότεροι δεν μπορούν να καταλάβουν την παροιμία.
Υπάρχει ακόμη μια παροιμία. Είναι η (ακόμη!) γνωστή “φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο”. Αναφέρεται και αυτή στο παρελθόν και έχει να κάνει με την σπανιότητα των ψαριών και την συνεπακόλουθη ακρίβεια τους. Που τα έκανε να φτάνουν στο τραπέζι μας με ιδιαίτερη δυσκολία. Ιδιαίτερα τα λεγόμενα “πρώτα” όπως τα λαυράκια. Ούτε βέβαια είναι τυχαία η έκφραση “έπιασε λαυράκι”. Που σημαίνει ότι αποκτούμε κάτι το εξαιρετικό. Που, όμως, με τις υδατοκαλλιέργειες έγινε φθηνότερο από το μοσχάρι και το αρνάκι.
Επανερχόμενος στην αρχή των όσων παρατήρησα θεωρώ ότι η ύπαρξη ενός σύγχρονου χωροταξικού σχεδίου για τις υδατοκαλλιέργειες είναι μία επείγουσα ανάγκη!
Κυρία Υπουργέ και κύριε Αναπληρωτή Υπουργέ,
Συμφωνούμε με την απόφαση σας να προχωρήσετε στην «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού» .
Στην Ελλάδα οι ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν το 2ο σε μέγεθος εξαγωγικό κλάδο της πρωτογενούς παραγωγής με ότι σημαίνει αυτό για την Εθνική Οικονομία αλλά και την περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας . Οι Ιχθυοκαλλιέργειες έχουν επιδράσει θετικά στην αποκεντρωμένη τοπική κοινωνία για την παραμονή του πληθυσμού στις νησιωτικές περιοχές
Ειδικά στο νησί μας δραστηριοποιείται μια από τις πρώτες εταιρείας του κλάδου τα «Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς» τα οποία απασχολούν 100 οικογένειες και συμβάλουν στην ανάπτυξη της τοπικής μας κοινωνίας .
Πιστεύουμε ότι η προσπάθεια της πολιτείας να θέσει κανόνες στην υπάρχουσα και περαιτέρω ανάπτυξη της Ιχθυοκαλλιέργειας μόνο θετική μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο για την οικονομία όσο και για το περιβάλλον.
Βαγγελης Θεοφιλάτος
Αντιδήμαρχος Κεφαλονιάς
Δημοτική ενότητα Παλικής
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
Δ Η Μ Ο Σ Π Υ Λ Ο Υ – Ν Ε Σ Τ Ο Ρ Ο Σ
Πλ. Νέστορος – ΠΥΛΟΣ
Τ.Κ. 240 01
Πληροφορίες:Γιώργος Πόπορης
ΤΗΛ:2723 3 60215 (ΣΥΖΕΥΞΙΣ)
2723 0 23270
FAX:2723 3 60216 (ΣΥΖΕΥΞΙΣ)
2723 0 28279
e-mail: pylos@otenet.gr
http://www.pylos.gr
Πύλος 9η Μαΐου 2011
Αριθμ. Πρωτ. 6879
ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΥΛΟΥ – ΝΕΣΤΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ¨ΕΙΔΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ¨ του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πύλου – Νέστορος, με την συμμετοχή φορέων του Δήμου μας κατά την συνεδρίαση της 6ης Μαΐου 2011, εξέδωσε το παρακάτω ΟΜΟΦΩΝΟ ψήφισμα.
Εκφράζουμε την ριζική αντίθεσή μας σχετικά με τις θέσεις του Υ.Π.Ε.Κ.Α. που αφορούν την δημόσια διαβούλευση για το ¨ΕΙΔΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ¨ για τους παρακάτω λόγους:
1. Επειδή όλη η ευρύτερη περιοχή μας είναι τουριστικά αναπτυγμένη και παρουσιάζει μεγάλη ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισμού, έρχεται σε αντίθεση με όσα χαρακτηριστικά αναφέρει η Κ.Υ.Α. του Υ.Π.Ε.Κ.Α., δηλαδή:
¨Η χωροθέτηση νέων μονάδων υδατοκαλλιεργειών πρέπει να αποφεύγεται στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά ή παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού¨.
2. Σημειώνουμε ότι το τμήμα από Μεθώνη έως Ακριτοχώρι είναι ανεπτυγμένο τουριστικά και αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο τζίρος των καταστημάτων σε τιμές του έτους 2006 ανέρχεται σε πάνω από € 10.000.000,00.
3. Στην περιοχή δραστηριοποιούνται εβδομήντα οκτώ (78) επιπλωμένα διαμερί-σματα, τριάντα (30) ξενοδοχεία, έξι (6) κάμπινγκ, ογδόντα πέντε (85) εστιατό-ρια, καφέ και καταστήματα τουριστικών ειδών. Περί τις διακόσιες (200) δηλαδή επιχειρήσεις ασχολούνται με τον τουρισμό δημιουργώντας επτακόσιες (700) θέσεις εργασίας. Επίσης στην περιοχή αναπτύσσονται σε μεγάλο βαθμό παραθεριστικές κατοικίες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το πρώτο τετράμηνο αυτής της χρονιάς, κατατέθηκαν συνολικά εκατόν σαράντα πέντε (145) αιτήσεις για έκδοση οικοδομικών αδειών που αφορούν την παραπάνω περιοχή.
4. Η τουριστική περιοχή από Μεθώνη έως και Ακριτοχώρι έχει άμεση οπτική επαφή με τις δύο (2) προτεινόμενες ζώνες, βόρεια της νήσου ΣΧΙΖΑ και ανατολικά της νήσου ΣΑΠΙΕΝΤΖΑ, αλλά και οι παράλιες περιοχές στις θέσεις ¨Λάμπες¨ και ¨Φοινίκη¨ που λειτουργούν τουριστικές επιχειρήσεις, απέχουν λιγότερο από χίλια (1.000,00) μέτρα.
5. Όλη η ευρύτερη περιοχή είναι χαρακτηρισμένη ως περιοχή ¨NATURA 2000¨ δηλαδή:
– η νήσος Σχίζα είναι χαρακτηρισμένη ως προστατευόμενο τοπίο (Π.Τ.).
– υπάρχουν εντός της προτεινόμενης ζώνης και στο βυθό της αρχαία ναυάγια.
– στην χερσαία ζώνη της υπάρχει το σπήλαιο ¨ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ¨ το οποίο έχει χαρακτηριστεί από την ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ως αξιοποιήσιμο και είναι σε εξέλιξη από Έλληνες και ξένους γεωλόγους επιστημονικές μελέτες προς αξιοποίησή του.
– Στην θαλάσσια περιοχή της νήσου ΣΑΠΙΕΝΤΖΑ υπάρχει το θαλάσσιο πάρκο με θαλάσσια βλάστηση ¨ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ¨ με αρχαία ναυάγια στο βυθό και με σπουδαίο αρχαιολογικό υλικό (σαρκοφάγοι κ.λ.π.)
– Το χερσαίο μέρος της νήσου ΣΑΠΙΕΝΤΖΑ, είναι χαρακτηρισμένο ως τοπίο προστασίας της φύσης (Π.Φ.) με δύο (2) σημαντικά μνημεία, το μοναδικό στην Μεσόγειο ¨δάσος δενδρώδους κουμαριάς¨ και η ¨Σπαρτόλακα¨ , τόπος, με απολιθωμένη γύρη. Ακόμα ευρίσκονται τα λείψανα της ¨Μονής των Βενεδικτίνων¨ και η ιστορική της σημασία είναι τεράστια (Συνθήκη ΣΑΠΙΕΝΤΖΑ το 1409 μ.Χ.), επειδή τότε καθορίστηκαν τα όρια των Φράγκικων και Βενετσιάνικών κτήσεων της Πελοποννήσου.
– Στην περιοχή της προτεινόμενης χωροθέτησης υπάρχουν δίαυλοι ναυσιπλοΐας.
– Σε περίπτωση που στις δύο (2) προτεινόμενες περιοχές εγκατασταθούν αυτές οι μονάδες υδατοκαλλιέργειας με την προβλεπόμενη παραγωγή τους, θα παράγουν και θα αποβάλλουν ετησίως στο θαλάσσιο περιβάλλον, σύμφωνα με μελέτες, απόβλητα μιάς πόλης με πληθυσμό 100.000 κατοίκων. Υπάρχει πλήρης αντίθεση από το γεγονός ότι η Πολιτεία έχει διαθέσει και δαπανήσει περίπου € 10.000.000,00 για την λειτουργία της ΜΟΝΑΔΑΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ ΜΕΘΩΝΗΣ.
– Στην ευρύτερη αυτή τουριστική – αγροτική περιοχή δραστηριοποιού-νται εκατό (100) και πλέον επαγγελματίες αλιείς, με δυσμενή αποτελέ-σματα γι’ αυτούς από τις προτεινόμενες δύο (2) εγκαταστάσεις υδατο-καλλιέργειας, επειδή το είδος και η διαχείρισή τους θα προσελκύει ¨καρχαριοειδή¨ με απρόβλεπτες συνέπειες για τους κατοίκους και παραθεριστές.
Για όλους τους παραπάνω λόγους και με δεδομένη την πρόθεση της Πολιτείας να ανατρέψει τον μέχρι σήμερα χαρακτήρα ανάπτυξης της περιοχής μας δημιουργώντας τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και λαμβανομένου υπόψη ότι ο προτεινόμενος χώρος εγκατάστασης υδατοκαλλιεργειών είναι για όλους τους κατοί-κους και επαγγελματίες της ευρύτερης τουριστικής περιοχής ζωτικός χώρος για την ποιοτική αναβάθμιση του τουρισμού στις εναλλακτικές μορφές του, απαιτούμε την άμεση απόσυρση της προτεινόμενης διαβούλευσης που αφορά τις δύο (2) συγκεκρι-μένες περιοχές, δηλαδή της νήσου ΣΧΙΖΑ και νήσου ΣΑΠΙΕΝΤΖΑ.
Άλλωστε η τοπική κοινωνία, για ανάλογη προσπάθεια από μέρους της Πολιτείας έχει αποφανθεί αρνητικά με αγώνες και το έτος 2007.
Ο
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΥΛΟΥ – ΝΕΣΤΟΡΟΣ
Δημήτριος Παν. Καφαντάρης
Καλημέρα σε όλους!
Λείποντας πάνω άπο ένα χρόνο άπο το Ληξούρι κ το Ματζαβινάτειο Γενικό Νοσοκομείο όπου εργάστηκα για δύο χρόνια ως ειδικευόμενος γιατρός κ έχοντας αγαπήσει την πόλη κ τους ανθρώπους της με λύπη παρατηρώ τη διένεξη αυτή να συνεχίζεται…
Είναι αλήθεια πως ζούμε σε εποχή έντονης κρίσης!Οι δουλειές δε βρίσκονται εύκολα,η φτώχεια εξαπλώνεται κ κάθε επιχείρηση που προσφέρει θέσεις εργασίας πρέπει να στηρίζεται.Από την άλλη η μόλυνση του περιβάλλοντος έχει φτάσει όχι στο απροχώρητο αλλά ακόμα πιό πέρα!
Σα νέος γιατρός κ προσπαθώντας να βρώ τη θέση μου στον εργασιακό χώρο νιώθω πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη γιά δουλειά!Η ανεργία είναι μάστιγα κ προφανώς η λύση είναι οι θέσεις εργασίας που προσφέρονται από επιχειρήσεις σαν τα ιχθυοτροφεία!Άπο την άλλη,το ότι σαν εργαζόμενος στο νοσοκομείο δεν είδα κάποιο περιστατικό που να μπορώ να συνδέσω με πιθανή μόλυνση της θαλασσας αυτό δεν αποδεικνύει ότι αυτή δε συντελείται.
Η περίπτωση των ιχθυοτροφείων Κεφαλλονιάς είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα κατά την αποψή μου της ελληνικής νοοτροπίας.Αντικρουόμενες απόψεις που συνήθως γίνονται κραυγές χωρίς επιχειρήματα πού επιδιώκουν τον εντυπωσιασμό κ στηρίζονται σε προσωπικά οφέλη.
Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει κ οφείλουμε να αλλάξουμε κ εμείς!Στον καιρό που η λήψη αποφάσεων ειναι καθημερινότητα,η κατάκτηση σωστών κριτηρίων,ορθών σκεπτικών κ ειλικρίνειας είναι το στοίχημα!Ή θα τα κατακτήσουμε κ θα είναι πολύτιμα εφόδια στις δύσκολες μερες πού ζούμε, ή θα τα ξεχάσουμε κ θα μας αφήσουν κ αυτά.
Κατά την αποψή μου μια επιχειρηση που δραστηριοποιείται τριάντα χρόνια στη περιοχή έχοντας προσφέρει οικονομικά στην πόλη όσο λίγες(αν όχι η μοναδική) κ μη έχοντας προκαλέσει προβλήματα γνωστά στο ευρύ κοινό αλλά αντίθετα έχοντας περάσει κ ένα τριανταετές τεστ, δε μπορεί να δέχεται πόλεμο με επιχειρηματολογία αναμνήσεων.Είναι αστείο!! Η μόλυνση όμως του πλανήτη δεν είναι καθόλου αστείο.Όμως αυτό πρέπει να είναι τεκμηριωμένο επιστημονικά!Δε μπορούμε πλέον στην Ελλαδα να είμαστε όλοι ωκεανολόγοι,όλοι ιχθυολόγοι,όλοι επιστήμονες, όλοι εργάτες, όλοι νομικοί κ να έχουμε όλοι δίκιο!
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως αν δεν υπάρχουν αποδείξεις μόλυνσης της περιοχης,κάτι που δε θα είναι κ εύκολο να βρεθεί, καλό θα ήταν να σταματούσε αυτή η συζητηση.
Με ευχές γιά επικράτηση της λογικης!
,
Τα Ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς είναι από τις πιο υγιείς επιχειρήσεις του νησιού, ίσως και η πιο υγιής, που λειτουργεί 12 μήνες το χρόνο και προσφέρει εργασία σε δεκάδες κατοίκους, προβολή ελληνικών προϊόντων και του ίδιου του νησιού διεθνώς και υψηλό επίπεδο, αρτιότητα και συνέπεια στις υπηρεσίες που παρέχει. Πέραν του οικονομικού, σε οικολογικό επίπεδο, καλό θα ήταν οι φωνές που ισχυρίζονται ότι τα ιχθυοτροφεία ρυπαίνουν, να επικαλεστούν κάποια επίσημη μελέτη αξιόπιστου φορέα. Εάν υπάρξουν τεκμηριωμένα στοιχεία ότι συμβαίνει κάτι άσχημο περιβαλλοντικά, τότε να αναζητηθούν και να βρεθούν τρόποι λύσης του προβλήματος.
Σίγουρα είναι προς όφελος του νησιού να υπάρχουν εκεί τα ιχθυοτροφεία, για την οικονομία του νησιού και της χώρας ολόκληρης, για τη ζωή των κατοίκων της Κεφαλονιάς. Στον κόλπο Αργοστολίου-Ληξουρίου συναντά κανείς δελφίνια, χελώνες καρέτα-καρέτα και πολλά ψάρια που αλιεύονται όλο το χρόνο από οποιονδήποτε. Ποια μόλυνση λοιπόν, ποιο πρόβλημα δημιουργούν τα ιχθυοτροφεία;
ΝΑΥΤΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΥΓΟΝΤΑ – ΠΟΡΤΟ ΛΑΦΙΑ
Στη Νότια Εύβοια μόλις 10 ν.μ. απο την Αττική υπάρχει μία ιδιαίτερης ομορφιάς αλλά και παρθένα από άποψη τουριστικής εκμετάλλευσης φυσική θαλάσσια λίμνη που ορίζεται από το σύμπλεγμα των ένδεκα (11) νήσων των Πεταλλιών, τη πόλη του Μαρμαρίου και τους οικισμούς Φυγιά, Αγία Ειρήνη, Πόρτο Λάφια(Ελαφολίμανο) και Νημποριό.
Κάποια πολιτισμένα κράτη, αν είχαν τη τύχη να κατέχουν αυτού του είδους τη κληρονομιά, προφανώς θα την αξιοποιούσαν τουριστικά και κάποια άλλα αν δεν την είχαν, θα τη δημιουργούσαν, πράγμα που ήδη έχει γίνει ακόμη και με 50 βαθμούς Κελσίου στο Ντουμπάι, Εμιράτα, Κατάρ, και με τον κίνδυνο να τους τα πάρει το κύμα.
Στην Ελλάδα μας το 2003, το κράτος αποφάσισε με λανθασμένα στοιχεία και μελέτες,να μετατρέψει αυτή τη περιοχή σε Περιοχή Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας, με δυνατότητα παραγωγής 5.000 τόνων ψαριών ετησίως, ακυρώνοντας όλες τις προοπτικές τουριστικής ανάπτυξης αυτής της ιδιαιτερου κάλλους περιοχής αλλά και γενικά της περιοχής που είναι τόσο κοντά στην Αθήνα, που ήδη εξυπηρετεί εσωτερικό και ναυτικής μορφής τουρισμό, με τα χιλιάδες σκάφη της Ανατολικής Αττικής και όχι μόνο,που επισκέπτονται τη περιοχή σχεδόν όλο το χρόνο λόγω του ήπιου κλίματος,αλλά και τις Ναυταθλητικές δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα και αφορούν όχι μόνο εμάς αλλα και όλους τους Ναυταθλητικους Συλλόγους Ευβοιας και Αττικής.
Η εγκαταλελειμμένη αναπτυξιακά από το κράτος Νότια Εύβοια δέχεται τώρα και αυτό το χτύπημα, που προφανώς θα παρακμάσει κι άλλο τη τοπική οικονομία και θα ενισχύσει τη τσέπη ορισμένων επιχειρηματιών, με πολύ λίγο κρατικό κέρδος. Στο Π.Ο.Α.Υ. θα εργαστούν λίγοι οικονομικοί μετανάστες με πολύ χαμηλό ημερομίσθιο, ανασφάλιστοι, αφήνοντας τους νέους που οραματίζονταν τη τουριστική ανάπτυξη του τόπου τους, να αγναντεύουν τα κλουβιά στην άλλοτε όμορφη αυτή περιοχή.
Τα κράτος πρέπει να καταλάβει ότι το Εθνικό προϊόν είναι ο τουρισμός, και να προσπαθήσει να επιβιώσει μέσω αυτού από αυτή τη κρίση και όχι να το υποβαθμίσει.Ζώνες κατάλληλες για Π.Ο.Α.Υ. υπάρχουν πολλές στην Ελλάδα, που δεν θα επηρεάσουν αρνητικά άλλου είδους αναπτυξιακές δραστηριότητες.Με νέα επικαιροποιημένα δεδομένα αναζητήστε τις ιδανικές λύσεις.
Στο δε χάρτη της τελικής φάσης Δ’ του 2004 έχει συμπεριληφθεί στο κεντρικότερο σημείο του Π.Ο.Α.Υ. ο οικισμός Πόρτο Λάφια(Ελαφολίμανο) σαν δασική περιοχή, ενώ στον τελικό χάρτη το 2011, σαν περιοχή με οικιστική ανάπτυξη. Αυτό σημαίνει ότι η μελέτη έχει λανθασμένα στοιχεία που προφανώς επηρέασαν τους αποδέκτες που τις ενέκριναν.
Το Πόρτο Λάφια(Ελαφολίμανο) είναι ενταγμένο στο Πολεοδομικό Σχέδιο από το 1969/ΦΕΚ 215 και ΦΕΚ 676/91,αποτελείται απο 950 στρεμματικές ιδιοκτησίες και 120 κατοικίες.
Για την τοπική κοινωνία δεν είναι καθόλου απορίας άξιο πώς έγιναν λάθη ή παραλείψεις στη μελέτη. Ξέρει πολύ καλά ο τόπος το μεγαλύτερο συγκριτικό του πλεονέκτημα, που δεν είναι άλλο από τη μία ώρα απόσταση που μας χωρίζει από την Αττική,
γεγονός που ευνοεί τις εταιρείες στο να μειώσουν τα λειτουργικά τους κόστη αλλά και τα κόστη προώθησης των προϊόντων τους, σε βάρος της ποιότητας της ζωής μας.
Η περιοχή είναι “μια ανάσα” απ’την Αττική Οδό και το “Ελ. Βενιζέλος” γι’αυτό και οι κάτοικοι δεν αναρωτιούνται για τους λόγους που η μελέτη έχει λανθασμένα στοιχεία και δεν λαμβάνει υπόψη της τη συνήθη φορά των ανέμων για ένα έργο που γίνεται στη θάλασσα και, αν μη τι άλλο,το πρώτο που θα έπρεπε να ελεγχθεί σε μια περιβαλλοντική μελέτη είναι η συμπεριφορά των επικρατούντων ανέμων.Η δημιουργία ΠΟΑΥ στην βόρεια πλευρά των ακτών του Δήμου μας από τη μεριά του Αιγαίου θα είχε οικονομικοκοινωνικά οφέλη για την περιοχή μας όπως αναφέρεται και προτείνεται και στην σχετική γνωμοδότηση του Δήμου αλλά αυτό δεν συμφέρει οικονομικά τις εταιρείες.
Στην περιβαλλοντική μελέτη, οι μελετητές ξέχασαν ότι οι επικρατούντες άνεμοι είναι οι βόρειοι, που θα φέρνουν όλα τα οργανικά κατάλοιπα των ιχθυοκαλλιεργειών μέσα στον κόλπο του Πόρτο Λάφια, στην παραλία Φυγιά, στο Κοκκίνι (οικισμός γιατρών),
αλλά και μέσα στον όρμο του Μαρμαρίου.
Και δεν είναι μόνο τα κατάλοιπα, αλλά και τα ηθελημένα ή από ατυχήματα σκουπίδια που προκαλεί η συγκεκριμένη επιχειρηματική δράση, όπως σακούλες τροφών,σπασμένα τμήματα κλουβιών, ξύλα από παλέτες κ.ά, τα οποία ήδη έχουν καταστρέψει μια από τις ωραιότερες παραλίες της περιοχής, αυτή της Τριανταφυλλένιας.
Αν υλοποιηθεί το προβλεπόμενο σχέδιο,είναι βέβαιο ότι θα υποστούν ανεπανόρθωτη καταστροφή και όλες οι υπόλοιπες πανέμορφες παραλίες της περιοχής.
Χωρίς να είμαι ειδήμων στο θέμα των ιχθυοκαλλιεργειών (και ενώ θέμα της διαβούλευσης είναι ουσιαστικά να γίνουν σοβαρά σχόλια πάνω στα άρθρα και όχι σχόλια πάσης φύσης), θα ήθελα να καταθέσω κάτι πολύ απλό, μιας και έχουν γραφτεί τόσα και τόσα: μια φορά κι έναν καιρό-όχι τόσο παλιά ώστε να μην το θυμόμαστε- το τραπέζι είχε κρέας ή ψάρι σπανιότατα. Ήταν οι λεγόμενες «πολυτέλειες».
Πλέον στο σπίτι μου τρώμε ψάρι 2 φορές την εβδομάδα, γιατί μπορώ ανά πάσα στιγμή να πεταχτώ στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς να πάρω φρέσκο, γιατί αν και σχετικά χαμηλόμισθη η τιμή του είναι πολύ προσιτή, γιατί θέλω να εξασφαλίζω στα παιδιά μου ποιοτική διατροφή και από όσο έχω διαβάσει τα ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας την προσφέρουν με το παραπάνω, και γιατί είναι Ελληνικό προϊόν και μου αρέσει να υποστηρίζω την παραγωγή της χώρας μου, ειδικά τέτοιους δύσκολους καιρούς.
Η καλή διατροφή της οικογένειάς μου, με την ταυτόχρονη ενίσχυση της Ελληνικής οικονομίας, δεν μετράει καθόλου σε αυτή την διαμάχη που έχουν ανοίξει οι μηδενιστές του κυβερνοχώρου;
Ευχαριστώ και συγνώμη που δεν έχω να καταθέσω κάποια επιστημονική παρατήρηση πάνω στα άρθρα..
Η στήριξη και η προβολή των ανταγωνιστικών δυνατοτήτων μιας χώρας μέσο ορθολογικής διαχείρισης αποτελεί κοινή διαπίστωση και παράγοντα ανάπτυξης.
Κοινή και παγκόσμια διαπίστωση είναι και το γεγονός ότι ο κλάδος των υδατοκαλλιεργειών γενικότερα είναι ο πλέον ταχύς και αναπτυσσόμενος κλάδος της βιομηχανίας τροφίμων σε παγκόσμια κλίμακα και ειδικότερα ότι το 50% περίπου των ψαριών προς κατανάλωση προέρχεται από την ιχθυοκαλλιέργεια. Η προικισμένη θέση της Ελλάδας με 15.000 χιλιόμετρα ακτών και ιδανικών συνθηκών για την ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών σε συνδυασμό με την ήδη υπάρχουσα τεχνογνωσία, αποτελούν συγκριτικά πλεονεκτήματα αυτής της ανταγωνιστικής δυνατότητας, για την παραγωγή υψηλής βιολογικής αξίας ζωικής πρωτεΐνης Κάθε πλεονέκτημα όμως πρέπει να αξιοποιείται, προκειμένου να επιτευχθεί ανάπτυξη.
Η όποια κοινή προσπάθεια να τεθούν κανόνες και όρια για την αειφόρο ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών, με παράλληλη διαφύλαξη του περιβάλλοντος, θα έπρεπε να έχει θεμελιωθεί χρόνια πριν. Παρ’ όλα αυτά, έστω και αργά, αυτή η προσπάθεια αξιοποίησης πρέπει να αποκτήσει ιδιαίτερα τώρα μία έντονη και θετική δυναμική και τουλάχιστο να γίνει αντιληπτό ότι έστω και η πρόταση για την δημιουργία ενός χωροταξικού πλαισίου δεν μπορεί παρά να είναι θετική. Διαβάζοντας με προσοχή όλα τα σχόλια έως τώρα, δεν μπορεί κάποιος παρά να αναρωτηθεί για την πολλές φορές εσφαλμένη πληροφόρηση με αρνητικές προεκτάσεις έναντι των ιχθυοκαλλιεργειών!
Επίσης δεν μπορεί κάποιος παρά να αναρωτηθεί, από την τάση μη αξιοποίησης και υποβάθμισης μιας δραστηριότητας με έντονη εξαγωγική κατεύθυνση, προϊόντων υψηλής βιολογικής αξίας, που συνεισφέρει τόσο στην αγορά εργασίας, την αποκέντρωση αλλά και μιας δραστηριότητας που συνδέει άμεσα τον παραγωγό με την διαφύλαξη και προστασία του περιβάλλοντος το οποίο πρέπει να σέβεται προκειμένου να επιτευχθούν και οι όποιοι παραγωγικοί στόχοι.
Είναι άδικο για όλους μας να απαξιώνουμε μία τόσο πολλά υποσχόμενη δραστηριότητα για την χώρα μας, λέγοντας αβίαστα ότι η ιχθυοκαλλιέργεια είναι υπεύθυνη για την «μόλυνση» της θάλασσας. Ενδεχομένως να φταίει σε αυτό η άγνοια κάποιων από τους σχολιαστές, μιας και η οποιαδήποτε μόλυνση έχει σχέση με παθογόνους μικροοργανισμούς. Το γεγονός ότι σαν δραστηριότητα, προκαλεί ρύπανση, όπως κάθε είδους άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα, είναι επίσης σαφές. Με την διαφορά ότι σε σχέση με άλλες μορφές γεωργικής γενικότερα εκμετάλλευσης αυτή η ρύπανση είναι μικρότερη
Η παραδοσιακές μορφές εκμετάλλευσης του ζωικού κεφαλαίου στην χώρα μας, δεν προκαλούν παρ’ όλα αυτά καμία τέτοια διάσταση απόψεων γιατί τις θεωρούμε ίσως μία δεδομένη ή οικεία κατάσταση.
Η αίσθηση αρκετών να αντιμετωπίζουν αρνητικά την «άγνωστη» και πέρα από τις παραδοσιακές μας εκμεταλλεύσεις, ιχθυοκαλλιέργεια, όχι μόνο δεν οδηγεί πουθενά αλλά και αποτελεί τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης, ιδιαίτερα τώρα που κάτω από τις παρούσες συνθήκες απαξιώνουμε ένα καταξιωμένο και υγιεινό προϊόν που προσφέρει σχεδόν 500 εκατ. € συνάλλαγμα.
Ασχολούμαι ενεργά με τον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας αρκετά χρόνια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό και αδυνατώ να δεχθώ ότι είμαστε τόσο ανόητοι ώστε όχι μόνο να γυρίζουμε την πλάτη αλλά και να επιρρίπτουμε αβάσιμες και προκλητικές κατηγορίες εναντίον ενός κλάδου που έστω και αργά γίνεται κάποια προσπάθεια να οργανωθεί και αναπτυχθεί όπως του αξίζει.
Ευχαριστώ
Πάρης Νικολάου
Γεωπόνος Ζωοτέχνης
Αγαπητοί φίλοι,
Καθώς η περιοχή του κόλπου Αργοστολίου έχει απασχολήσει ένα μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων στην διαβούλευση Θα ήθελα να εκφράσω την γνώμη μου και ελπίζω να βοηθήσει στην πραγματικά χρήσιμη συζήτηση που γίνεται. Καταρχάς πρέπει να πω ότι είμαι ερευνητής στο Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών και ένας από του κύριους τομείς έρευνας μου είναι η μελέτη των επιπτώσεων των υδατοκαλλιεργειών στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Η αλληλεπίδραση των υδατοκαλλιεργειών με το θαλάσσιο περιβάλλον στην περιοχή του κόλπου του Αργοστολίου έχει εκτενώς και εντατικά μελετηθεί τα τελευταία 15 χρόνια. Ένα πλήθος εθνικών και ευρωπαϊκών ανταγωνιστικών ερευνητικών προγραμμάτων είχαν συμπεριλάβει τον κόλπο Αργοστολίου ως περιοχή μελέτης. Χαρακτηριστικά αναφέρονται τα προγράμματα (1) «1995-1998, Αλληλεπίδραση υδατοκαλλιεργειών και θαλασσίου περιβάλλοντος», (2) «2000-2003, MERAMED, Modeling environmental response to Aquaculture in the Mediterranean», (3) «2004-2007, ECASA, An Ecosystem Approach to Sustainable Aquaculture», (4) 2004-2006 «Χωροθέτηση ζωνών Υδατοκαλλιεργειών Ιονίων Νήσων», (5) 2006 «Διερεύνηση τροφικής κατάστασης κόλπου Αργοστολίου Κεφαλληνίας σε σχέση με τις ιχθυοκαλλιεργητικές δραστηριότητες». Στα πλαίσια αυτών των προγραμμάτων έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 15 ωκεανογραφικές αποστολές με συμμετοχή Ελληνικών και διεθνών ομάδων. Σημαντικά και στοχευόμενα πειράματα έχουν διαξευχθεί και τα αποτελέσματα τους έχουν δημοσιευτεί σε ένα μεγάλο αριθμό επιστημονικών περιοδικών. Οι υπάρχουσες δημοσιεύσεις και οι σχετικές αναφορές που έχουν γίνει για τον κόλπο του Αργοστολίου καθιστούν την συγκεκριμένη περιοχή ως την περισσότερο μελετημένη σε παγκόσμιο επίπεδο. Μια μικρή αναζήτηση στις σχετικές επιστημονικές βάσεις δεδομένων (www.scopus.com, http://www.isiknowledge.com) αναδεικνύει το γεγονός ότι ο κόλπος Αργοστολίου είναι η περιοχή με τις περισσότερες επιστημονικές αναφορές σε όλο τον κόσμο.
Το γενικό συμπέρασμα όλων των ερευνητικών προγραμμάτων είναι ότι η οικολογική κατάσταση του θαλασσίου περιβάλλοντος στο κόλπο του Αργοστολίου δεν έχει μεταβληθεί σημαντικά παρά τη συνεχή λειτουργία των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας για περισσότερο από 25 χρόνια. Σε αυτό συμβάλει η επαρκής ανανέωση του νερού μέσα στο κόλπο καθώς και στη μικρή συνεισφορά της ιχθυοκαλλιέργειας στο συνολικό οργανικό φορτίο που εισέρχεται μέσα στον κόλπο. Οι επιπτώσεις υποβάθμισης της ποιότητας του περιβάλλοντος είναι μετρήσιμες και σημαντικές σε μία μικρή ζώνη (περίπου 25- 50 μέτρα) γύρω από τους κλωβούς καλλιέργειας και αφορούν κυρίως διαταράξεις στο βένθος και στο ίζημα. Στην στήλη του νερού δεν έχουν καταγραφεί ποτέ σημαντικές επιπτώσεις.
Με εκτίμηση,
Δρ Μανώλης Τσαπάκης
Εντεταλμένος Ερευνητής
Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών
Αισθανόμαστε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε το ελληνικό κράτος για για το βήμα που μας έδωσε όλες αυτές τις ημέρες σχετικά με την δημιουργία χωροταξικού για τις υδατοκαλλιεργειες,ήταν μια άκρως δημοκρατική διαδικασία στην οποία ακούστηκαν πολλές απόψεις,βέβαια θα ήταν ακόμα καλύτερο να είχαμε την δυνατότητα να προβάλουμε και κάποια βιντεο για να δείξουμε πως εννοούν κάποιοι αυτό που λέμε τουριστική ανάπτυξη!!!Σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για την χώρα ας σεβαστούμε όλοι τον νούμερο ένα κλάδο σε εξαγωγές!!!!
Νιώθω ντροπή και αηδία που κάποιοι άνθρωποι εκμεταλλευόμενοι τα λάθη και τις παραλείψεις των πολιτικών μας προσπαθούν να κλείσουν τα σπίτια σε χιλιάδες οικογένειες που δεν είχαν την τύχη να έχουν κάποιο πολιτικό βύσμα για να διοριστούνε στον δημόσιο.
Την βρωμιά δεν την κάνουν τα ψάρια αλλά τα βρώμικα μυαλά κάποιων αρρωστημένων ανθρώπων. Κύριοι να ξέρετε ότι έχετε ανοίξει πόλεμο με τους ανθρώπους του μόχθου κ της βιοπάλης, σας προτείνω να καθίσετε μπροστά στους καθρέφτες σας και θα δείτε αμέσως τι σάς φταίει.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ), συμμετέχοντας στη δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, συνέστησε σχετική ομάδα εργασίας η οποία προέβη στην αποτίμησή του και σας υποβάλλει τις παρατηρήσεις του τόσο επί της αρχής όσο και επί του περιεχομένου του.
Οι όποιες παρατηρήσεις / προτάσεις μας αποσκοπούν στη βελτίωση του περιεχομένου του Σχεδίου ΚΥΑ και στο πνεύμα αυτό θεωρούμε σκόπιμη τη συμμετοχή μας στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, ως το επιστημονικό όργανο της πλέον αρμόδιας ειδικότητας, αυτής του Μηχανικού Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης.
Επιπλέον, ο Σύλλογος παραμένει στη διάθεση σας για περαιτέρω συνεργασία ως προς τα γενικά θέματα που αναφέρονται στο παρόν κείμενο αλλά και ως προς ειδικότερα θέματα για την ισόρροπη χωρική οργάνωση και αειφόρο ανάπτυξη του κλάδου των υδατοκαλλιεργειών.
ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ
Η σύνταξη ενός Ειδικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα βήμα για τη συμπλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού της χώρας με κατευθύνσεις για την ορθολογική οργάνωση και ανάπτυξη ενός κλάδου παραγωγικής δραστηριότητας εθνικής σημασίας, καθώς οι υδατοκαλλιέργειες αποτελούν ένα δυναμικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας που λόγω του εξαγωγικού, κατά βάση, χαρακτήρα του συμβάλλει «ουσιαστικά στο ισοζύγιο πληρωμών της χώρας, ενώ τα προϊόντα του κυριαρχούν στην Ευρωπαϊκή αγορά και όχι μόνο».
Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι:
α)στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο υφίσταται/αναπτύσσεται μεγάλος αριθμός χρήσεων/δραστηριοτήτων πέραν των υδατοκαλλιεργειών, όπως: ναυσιπλοΐα (θαλάσσιοι διάδρομοι), ζώνες λιμένων, αλιεία (αλιευτικές ζώνες), θαλάσσια οικοσυστήματα, περιβαλλοντικά πάρκα, ενάλιες αρχαιότητες, καταδυτικός και θαλάσσιος τουρισμός και ζώνες διέλευσης αγωγών. Σε αυτές προστίθενται και άλλες λόγω των νέων απαιτήσεων/αναγκών και δεδομένων όπως υπεράκτια πάρκα ανεμογεννητριών και εγκαταστάσεις άντλησης υδρογονανθράκων ,
β)ο θαλάσσιος χώρος αποτελεί «ειδική» περίπτωση χώρου πρωταρχικής σημασίας για τη χώρα (εθνικής και οικονομικής) με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (φυσικά, οικολογικά, πλουτοπαραγωγικά κ.ά.) και ευαισθησία, ο οποίος χρήζει προστασίας και ορθολογικής αξιοποίησης,
γ)τόσο σε διεθνές όσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι προσπάθειες για τη ρύθμιση των δραστηριοτήτων και την προστασία του θαλάσσιου χώρου έχουν ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια. Πολλές χώρες διαθέτουν θαλάσσια χωροταξικά σχέδια, μέσα από τα οποία ρυθμίζονται και θέματα που αφορούν στις υδατοκαλλιέργειες με ολοκληρωμένο τρόπο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2005-2006 έχει ξεκινήσει τη σχετική επεξεργασία κειμένων πολιτικής για το θέμα, στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε η Οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 με τίτλο «Θαλάσσια στρατηγική για την προστασία και διαχείριση των θαλάσσιων υδάτων». Η Οδηγία αυτή «αποτελεί τον περιβαλλοντικό πυλώνα της μελλοντικής θαλάσσιας πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης», όπως επεσήμανε και το ΥΠΕΚΑ όταν έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το Δεκέμβριο του 2010 το Σχέδιο Νόμου «Θαλάσσια στρατηγική για την προστασία και διαχείριση των θαλάσσιων υδάτων – Εναρμόνιση με την οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008». Ωστόσο, η εν λόγω οδηγία δεν αναφέρεται πουθενά στα «Έχοντας υπόψη» του υπό διαβούλευση σχεδίου ΚΥΑ του Ειδικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες και δε φαίνεται να λαμβάνεται επί της ουσίας υπόψη,
δ)κατά καιρούς τόσο από την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ όσο και από απαντήσεις σε ερωτήσεις βουλευτών αλλά και άλλα σχετικά έγγραφα, έχει διατυπωθεί η ανάγκη για θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, ως βασική προϋπόθεση για τη ρύθμιση και προστασία του θαλάσσιου χώρου,
ε)το ΥΠΕΚΑ είχε δεσμευτεί για την καταρχήν προώθηση του Ειδικού Πλαισίου για τον Παράκτιο και Νησιωτικό Χώρο, που περιλαμβάνει ένα σημαντικό και κρίσιμο τμήμα του θαλάσσιου χώρου, το οποίο σχετίζεται άμεσα με τις υδατοκαλλιέργειες αλλά και με άλλες χρήσεις όπως ο τουρισμός/αναψυχή, βιομηχανικές δραστηριότητες που απαιτούν από τη φύση τους θαλάσσιο μέτωπο κ.ά.,
ο ΣΕΜΠΧΠΑ θεωρεί ότι είναι αναγκαία η ολοκληρωμένη προσέγγιση του θαλάσσιου χώρου μέσω της προώθησης του αντίστοιχου Ειδικού Πλαισίου για το Θαλάσσιο Χώρο και όχι μέσω αποσπασματικών προσπαθειών όπως αυτή για τις υδατοκαλλιέργειες που αναφέρεται και εξετάζει ένα μόνο τμήμα του όπως και των δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα σε αυτόν.
Εξ’ ορισμού, το Ειδικό Πλαίσιο των Υδατοκαλλιεργειών έχει ως βάση αναφοράς τους ιχθυοκλωβούς και τις συνοδευτικές εγκαταστάσεις και όχι τις δεκάδες λειτουργίες που λαμβάνουν χώρα στη θάλασσα. Σύμφωνα με το άρθρο 1 ο σκοπός του περιορίζεται στην: «παροχή κατευθύνσεων, κανόνων και κριτηρίων για τη χωρική διάρθρωση, οργάνωση και ανάπτυξη του κλάδου (των υδατοκαλλιεργειών) στον ελληνικό χώρο και των αναγκαίων προς τούτο υποδομών, με στόχο τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος και της ανταγωνιστικότητας του κλάδου».
Ωστόσο ο θαλάσσιος χώρος αποτελεί μια πολυσύνθετη και ευαίσθητη χωρική ενότητα η οποία απαιτεί προσεκτικό και ολοκληρωμένο σχεδιασμό αλλά μέχρι στιγμής δε διέπεται από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης και προστασίας, με μόνη εξαίρεση τα δύο Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα των Βορείων Σποράδων και της Ζακύνθου σε τοπικό επίπεδο.
Η μάλλον αποσπασματική προώθηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες ενέχει κινδύνους. Η μη ενιαία/ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του θαλάσσιου χώρου ενδέχεται να οδηγήσει σε λανθασμένες προσεγγίσεις, να δημιουργήσει συγκρούσεις (conflicts) και τελικά αδυναμία εφαρμογής του Ειδικού Πλαισίου, ειδικότερα όταν το ελληνικό κράτος «αναγκαστεί» υπό τις ευρωπαϊκές επιταγές να υλοποιήσει έναν ολοκληρωμένο θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό με προβλέψεις για τον παράκτιο και νησιωτικό χώρο.
Άλλωστε, αντίστοιχα προβλήματα αδυναμίας εφαρμογής, αντιφάσεων και συγκρούσεων μεταξύ των προβλέψεων του σχεδιασμού έχει ήδη αντιμετωπίσει η χώρα, όταν αντί να προηγηθεί η θεσμοθέτηση του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο) προωθήθηκαν και θεσμοθετήθηκαν πρώτα από όλα το Ειδικό Πλαίσιο για τις Φυλακές και στη συνέχεια τα 12 Περιφερειακά Πλαίσια (πλην της Αττικής). Δώδεκα (12) Περιφερειακά Πλαίσια που παρουσιάζουν διαφορές μεταξύ τους και ελλείψεις και που άλλοτε ρυθμίζουν θέματα και άλλοτε τα αγνοούν. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ενώ σε κάποια Πλαίσια περιέχονται προβλέψεις για τον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών (έστω και επιδερμικά), σε κάποια άλλα ο κλάδος αγνοείται πλήρως αν και υφίστανται τέτοιου είδους δραστηριότητες στην οικεία Περιφέρεια.
Ο θαλάσσιος χώρος για την Ελλάδα είναι πολύτιμος και εξαιρετικά ευαίσθητος και δεν μπορεί να σχεδιαστεί, σε εθνικό επίπεδο, με βάση μόνο τις υδατοκαλλιέργειες. Ως εκ τούτου κρίνεται απαραίτητη η καταρχήν προώθηση ενός Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για το σύνολο του Θαλάσσιου Χώρου.
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ
Α. Έχοντας υπόψη – Εκτιμώντας
1. Το σχέδιο ΚΥΑ, όπως αναφέρθηκε ήδη, δεν συμπεριλαμβάνει στα «Έχοντας υπόψη» την Οδηγία 2008/56 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τη θαλάσσια στρατηγική, ενώ οι προβλέψεις της θα έπρεπε να είναι ενσωματωμένες και κυρίως εξειδικευμένες στο Ειδικό Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες.
Αντίστοιχα, δε γίνεται λόγος και δε λαμβάνονται υπόψη άλλα κείμενα της Ε.Ε., όπως η Θεματική Ναυτιλιακή Στρατηγική (Maritime Thematic Strategy), η Πράσινη Βίβλος με τους βασικούς άξονες της ευρωπαϊκής πολιτικής για τις θάλασσες και τους ωκεανούς (2006), οι ανακοινώσεις της Επιτροπής «Κατευθυντήριες γραμμές για μια ενοποιημένη προσέγγιση της θαλάσσιας πολιτικής: προς την υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών όσον αφορά την ενοποιημένη θαλάσσια διακυβέρνηση και τη διαβούλευση των ενδιαφερόμενων φορέων (COM (2008)0395)» κ.ά. Παράλληλα δεν αναφέρονται βασικά θεσμικά κείμενα, κώδικες και κανονισμοί που αφορούν τις θάλασσες και που εκδίδονται από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό, τον μοναδικό Οργανισμό που πάνω από 50 χρόνια ρυθμίζει τα θέματα που αφορούν, μεταξύ άλλων, στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
2. Τα 31 σημεία που περιλαμβάνονται στην παράγραφο «Εκτιμώντας» αφορούν αυτόν καθεαυτόν τον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών δηλαδή τα χαρακτηριστικά του, τη δυναμική του στην ευρωπαϊκή αγορά, τα βασικά ήδη εκτροφής, τη δυνατότητα συνύπαρξής του με τις περιοχές NATURA, τις λιμναίες υδατοκαλλιέργειες κ.ά. Ωστόσο δεν υπάρχει καμιά αναφορά στα περιβαλλοντικά προβλήματα που προκαλούν, γεγονός που έχει αποδειχθεί από μεγάλο αριθμό επιστημονικών μελετών, ούτε καν η εκτίμηση ότι οι υδατοκαλλιέργειες, τουλάχιστον όπως λειτουργούν έως σήμερα στη χώρα είναι σε πολλές περιπτώσεις πηγή υποβάθμισης του περιβάλλοντος και του τοπίου.
Παράλληλα πραγματοποιείται μια μάλλον επιφανειακή αναφορά στην ανάγκη συμπληρωματικότητας του κλάδου των υδατοκαλλιεργειών με τους άλλους τομείς παραγωγής και της αρμονικής συνύπαρξης με τις άλλες δραστηριότητες του παράκτιου χώρου ενώ από τον τρόπο γραφής φαίνεται να προάγεται ο τομέας αυτός έναντι π.χ. «του τουρισμού που παρουσιάζει κάμψη διεθνώς».
Το γεγονός ότι δεν περιλαμβάνεται ούτε ένα αρνητικό στοιχείο για τις υδατοκαλλιέργειες δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με την ολοκληρωμένη ή μη θεώρηση για τον κλάδο που υιοθετεί το σχέδιο ΚΥΑ και κατ’ επέκταση για τη μονοσήμαντη ή μη πλευρά του Πλαισίου.
3.Σε κανένα από τα 31 σημεία του «Εκτιμώντας» ούτε όμως στο σύνολο του Σχεδίου ΚΥΑ και της ΣΜΠΕ δεν πραγματοποιείται αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης ποσοτικά και χωρικά δηλαδή: ποιο είναι ακριβώς το υδατοκαλλιεργητικό προϊόν σήμερα, σε ποιες εγκαταστάσεις και που; Πόσα στρέμματα κλωβών υπάρχουν; Που βρίσκονται χωρικά;
Επίσης δεν πραγματοποιείται καμία εκτίμηση για την επιθυμητή παραγωγή στον χρονικό ορίζοντα του πλαισίου και των αντίστοιχων ποσοστών επί της κοινοτικής παραγωγής που πρέπει να επιτευχθούν συγκριτικά με τα σημερινά (πόσο παραπάνω θέλουμε να παράγουμε;)
Παράλληλα απουσιάζουν άλλα σημαντικά στοιχεία, που θα απαντούσαν σε ερωτήματα όπως: Ποιο είναι το κέρδος της εθνικής οικονομίας από τις μισθώσεις για τις υδατοκαλλιέργειες; Ποιο το κέρδος της τοπικής και περιφερειακής οικονομίας; Πόσοι απασχολούνται επίσημα στις υδατοκαλλιέργειες; κ.ά. Τέλος, δεν περιλαμβάνεται μια εκτίμηση κόστους – οφέλους, που να τεκμηριώνει την επιλογή της χρήσης της υδατοκαλλιέργειας έναντι μιας άλλης χρήσης στο θαλάσσιο χώρο.
Οι ελλείψεις αυτές δεν επιτρέπουν μια ολοκληρωμένη εκτίμηση για την ισόρροπη και αειφορική ανάπτυξη (ως προς το περιβάλλον, την κοινωνία, την οικονομία) του κλάδου των υδατοκαλλιεργειών.
Ένα ολοκληρωμένο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης οφείλει να έχει ξεκάθαρους στόχους για το περιβάλλον, την κοινωνία, την οικονομία, κάτι που δεν προκύπτει με σαφήνεια ούτε από το άρθρο 2 στο οποίο διατυπώνονται οι στόχοι του υπό διαβούλευση σχεδίου ΚΥΑ.
Β. Ορισμοί
Στο σχέδιο ΚΥΑ γίνονται εκτενείς αναφορές σε ορισμούς, οι οποίοι δεν αξιοποιούνται στη συνέχεια μέσα στο κείμενο της ΚΥΑ. Χαρακτηριστικά αναφέρονται οι ορισμοί της «Εντατικής», «Ημιεντατικής» και «Υπερεντατικής» υδατοκαλλιέργειας, που δεν βρίσκουν καμία διαφορετική εφαρμογή ή εξειδίκευση στις προβλέψεις της ΚΥΑ.
Παράλληλα, υπάρχουν ορισμοί που ναι μεν βοηθούν τον άπειρο αναγνώστη να ενημερωθεί αλλά δεν αξιοποιούνται μέσα στο κείμενο όπως: «Εγκαταστάσεις εγκλιματισμού», «Δίσκοι εκτροφής», κ.ά.
Εντύπωση προκαλεί η αναφορά στους «κλειστούς κόλπους» , ορισμός ο οποίος δε χρησιμοποιείται επί της ουσίας στο κείμενο και κυρίως δε συμπεριλαμβάνεται στα κριτήρια χωροθέτησης ή αποκλεισμού. Το σημείο αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο καθώς τα προβλήματα που δημιουργούνται από την ύπαρξη υδατοκαλλιεργειών σε «κλειστούς κόλπους» είναι γνωστά. Για τα θέματα αυτά υπάρχει σχετική βιβλιογραφία καθώς και η Κοινή Εγκύκλιος των Υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ (νυν ΥΠΕΚΑ) και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπ’ αριθ. 121570/1866/12-6-2009 «Ρύθμιση θεμάτων υδατοκαλλιεργητικών μονάδων» που ρυθμίζει τη χωροθέτησή τους γενικά σε κόλπους, συμπεριλαμβανομένων και των κλειστών.
Αντιθέτως, απουσιάζουν άλλοι ορισμοί όπως π.χ. τι σημαίνουν οι όροι «βραχονησίδα» και «μικρές νησιωτικές περιοχές», που χρησιμοποιούνται στο άρθρο 5 σχετικά με τη δυνατότητα χωροθέτησης μεμονωμένων μονάδων υδατοκαλλιέργειας σε «βραχονησίδες που βρίσκονται σε δυσπρόσιτες, παραμεθόριες, μικρές νησιωτικές περιοχές». Αυτές οι αναφορές οφείλουν να γίνουν είτε σε συνάρτηση με συγκεκριμένα θεσμικά κείμενα που περιλαμβάνουν τους αντίστοιχους ορισμούς, ή να δοθούν συγκεκριμένοι ορισμοί για τις ανάγκες του Ειδικού Πλαισίου. Ειδικότερα, η αναφορά στις «μικρές νησιωτικές περιοχές» προκαλεί σύγχυση, καθώς αυτές θα πρέπει να προσδιοριστούν με βάση κάποια κριτήρια μεγέθους (έκτασης, πληθυσμού, αριθμού νησιών κλπ.).
Γ. Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΑΥ), Περιοχές Ολοκληρωμένες Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ), Περιοχές Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων Υδατοκαλλιέργειας (ΠΑΣΜ)
Τα θέματα που αναλύονται σε σχέση με τις ΠΑΥ, τις ΠΟΑΥ, τις ΠΑΣΜ γενικά, τις ΠΑΣΜ που θα διατηρηθούν επ΄ αόριστο, τις ΠΑΣΜ που θα γίνουν ΠΟΑΥ, τις υφιστάμενες σημειακές μονάδες, τις μελλοντικές σημειακές μονάδες, τις ανεπτυγμένες περιοχές, τις περιοχές που έχουν δυνατότητα ανάπτυξης, κ.ο.κ. καθώς και σε σχέση με τις αποστάσεις που πρέπει να έχουν μεταξύ τους οι μονάδες, τον αριθμό τους ώστε να θεωρείται μια περιοχή ΠΑΣΜ ή ΠΑΥ, τις δυναμικότητες και πολλές άλλες λεπτομέρειες δυσχεραίνουν την κατανόηση του κειμένου και τελικά την ουσιαστική εφαρμογή του από τα χαμηλότερα επίπεδα σχεδιασμού και κυρίως από τις αδειοδοτούσες αρχές και τους ίδιους τους υδατοκαλλιεργητές.
Το πλαίσιο που προτείνεται, αν και φαίνεται να έχει μελετηθεί αρκετά, είναι μάλλον χαοτικό, με πολλές παραδοχές και παραμέτρους, ξεχνώντας ωστόσο δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το πρώτο αφορά στην ελληνική επιχειρηματική και υδατοκαλλιεργητική πραγματικότητα και τις αδυναμίες του κλάδου και το δεύτερο αφορά στη γεωγραφία του θαλάσσιου ελληνικού χώρου, με τους χιλιάδες κόλπους, νησιά, βραχονησίδες, διαύλους κ.ο.κ. που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ενιαία καθώς σε κάθε θαλάσσια «ενότητα» δημιουργούνται διαφορετικές συνθήκες. Τα χαρακτηριστικά του ελληνικού θαλάσσιου χώρου διαφέρουν από τα αντίστοιχα της πλειοψηφίας των θαλασσών της υδρογείου (πλην κάποιων εξαιρέσεων) όπου η χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών μπορεί να γίνει βάσει συγκεκριμένων αποστάσεων και «Ιπποδάμειας» λογικής.
Ως εκ τούτου θεωρείται ότι η διατύπωση συγκεκριμένων «σταθερών» θα δημιουργήσει προβλήματα ουσιαστικής εφαρμογής με κίνδυνο να ακυρωθεί ο επιτελικός σχεδιασμός άσχετα με το αν η προσπάθεια των συντακτών του ήταν επίπονη και με τις καλύτερες προθέσεις για την οργάνωση του κλάδου.
Περαιτέρω, τόσο από το κείμενο του σχεδίου ΚΥΑ όσο και από τον συνοδευτικό χάρτη διαπιστώνεται εύκολα ότι η προτεινόμενη ρύθμιση του χώρου με τις ΠΑΥ, ΠΟΑΥ, ΠΑΣΜ κλπ., γίνεται κυρίως για να ρυθμιστούν οι υφιστάμενες μονάδες. Επίσης, ουσιαστικά, το σχέδιο ΚΥΑ επιτρέπει την εγκατάσταση υδατοκαλλιεργειών σε όλον τον Ελληνικό θαλάσσιο χώρο, πλην κάποιων εξαιρέσεων που αφορούν κυρίως στις Κυκλάδες, γεγονός που δημιουργεί συγκρούσεις με το Ειδικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό, ιδιαίτερα στην περιοχή του Ιονίου και στις προτεινόμενες για την ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισμού διαδρομές.
Ένα ακόμα θέμα που τίθεται και περιπλέκει περισσότερο την κατάσταση αφορά στις προβλέψεις που περιλαμβάνει το σχέδιο ΚΥΑ σχετικά με την απαίτηση δημιουργίας των Φορέων ΠΟΑΥ, τη νομική τους μορφή, τον τρόπο λειτουργίας τους, τις αρμοδιότητές τους κ.ο.κ. Οι σχετικές αναφορές –που επισημαίνεται ότι δεν αποτελούν κατευθύνσεις αλλά προδιαγραφές που δε θα έπρεπε να αποτελούν αντικείμενο ενός Ειδικού Πλαισίου- είναι ιδιαίτερα σύνθετες και ενδέχεται να καταστούν στην πράξη αναποτελεσματικές. Ειδικότερα, η συνεργασία μεταξύ ανταγωνιστικών επιχειρήσεων/μονάδων για τη λειτουργία ενός Φορέα φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα, τη στιγμή μάλιστα που ο Φορέας αυτός αναλαμβάνει αρμοδιότητες που του εξασφαλίζουν πρόσβαση σε ανταγωνιστικές πληροφορίες.
Παράλληλα, αν και τα θέματα των ΠΟΑΥ έχουν διατυπωθεί μέσα από την YA υπ’ αρ. ΗΠ/17239/2002 «Καθορισμός δικαιολογητικών, διαδικασίας και προϋποθέσεων χωροθέτησης Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ)» -η οποία θα μπορούσε να τροποποιηθεί και να απλοποιηθεί καθώς μέχρι σήμερα δεν έχει θεσμοθετηθεί καμία ΠΟΑΥ λόγω πολυπλοκότητας του θεσμικού πλαισίου- παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει, θεωρούμε ότι συνολικά το θέμα των ΠΟΑΥ κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση, κυρίως για δύο λόγους:
Ο πρώτος λόγος αφορά στην επιχειρηματική πρακτική. Όταν πριν από 10 και πλέον χρόνια αποφασίστηκε η προώθηση των ΠΟΑΥ, ο κλάδος ήταν σε εμβρυακό επίπεδο, με πολλές μικρές μονάδες και αναποτελεσματικά και ελλειμματικά συστήματα διαχείρισης, εφοδιασμού, επεξεργασίας και διανομής. Σήμερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Υπάρχουν αρκετές μεγάλες αλλά και μικρές εταιρείες, με ανεπτυγμένα πλέον συστήματα διαχείρισης «ψυχρής» αλυσίδας, καθώς σε ένα μεγάλο βαθμό οι μεγάλοι πελάτες (εξαγωγείς και μεγάλα supermarkets) έχουν επιβάλει κάποια πρότυπα ποιότητας. Στο σύνολό τους οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο, μπορούν αυτόνομα ή σε στενή συνεργασία με εργολάβους παροχής εφοδιαστικών υπηρεσιών, να διαχειριστούν την παραγωγική διαδικασία σε όλα της τα στάδια με ικανοποιητικό τρόπο, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης. Αυτά τα δεδομένα αυτο-οργάνωσης και αυτο-βελτίωσης του κλάδου τα τελευταία χρόνια περιόρισαν σε μεγάλο βαθμό την εξάρτηση των υδατοκαλλιεργητών από την αρχική ανάγκη για κοινές υποδομές που θα τους βοηθούσαν σε εκείνο το αρχικό στάδιο να αναπτυχθούν. Σήμερα, όλες οι μονάδες λειτουργούν χωρίς την ύπαρξη κάποιων κοινών υποδομών συνοδευτικών υπηρεσιών, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, πλην κάποιων εξαιρέσεων. Έτσι τα δεδομένα αυτά ακυρώνουν σε ένα μεγάλο βαθμό την πάλαι ποτέ ουσιαστική αναγκαιότητα ύπαρξης ενός Φορέα που θα κατασκεύαζε και θα διαχειριζόταν κάποιες κοινές υποδομές, με σκοπό να υποβοηθηθούν οι μονάδες αλλά και να δημιουργηθούν οικονομίες κλίμακας. Το πλεονέκτημα των ΠΟΑΥ πριν από 10 και πλέον χρόνια, σήμερα είναι μειονέκτημα καθώς δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι με τους Φορείς ΠΟΑΥ, προστίθεται ένας ακόμη γραφειοκρατικός – διοικητικός κρίκος που σήμερα δεν υπάρχει, αυξάνοντας μάλιστα σε σημαντικό βαθμό το κόστος του τελικού προϊόντος. Η κατεύθυνση που υπάρχει σήμερα και λόγω Μνημονίου είναι ο περιορισμός της γραφειοκρατίας, η μείωση του διαχειριστικού κόστους και η απλοποίηση των διαδικασιών.
Ο δεύτερος λόγος που θεωρούμε ότι το θέμα των ΠΟΑΥ κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση είναι ότι με τη θεσμοθέτηση του Ειδικού Πλαισίου δεν υπάρχει πλέον η υποχρέωση να υπάρχουν οι ΠΟΑΥ. Αναφέρουμε επί λέξει το συμπέρασμα της απόφασης του ΣτΕ 2489/2006:
Σ.τ.Ε. 2489/2006, Ολομ. Πρόεδρος: Γ. Παναγιωτόπουλος, Εισηγητής: Αθ. Ράντος, Σύμβουλος: «Η εγκατάσταση μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας είναι επιτρεπτή, ενόψει των ορισμών των άρθρων 24 και 106 παρ. 1 Συντ., μόνο σε περιοχές που εκ των προτέρων και με βάση νόμιμα κριτήρια έχουν καθορισθεί ως περιοχές προοριζόμενες για την ανάπτυξη της δραστηριότητας αυτής. Έως την έγκριση ολοκληρωμένων χωροταξικών σχεδίων και εφόσον η εν λόγω δραστηριότητα δεν ρυθμίζεται με εγκεκριμένο ρυθμιστικό ή πολεοδομικό σχέδιο ή με Ζ.Ο.Ε., η εγκατάσταση μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας επιτρέπεται μόνον σε ζώνες ανάπτυξης ιχθυοτροφείων σύμφωνα με το άρθρο 24 του ν. 1650/1986».
Αυτό σημαίνει ότι πριν τη θεσμοθέτηση του Ειδικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες υπήρχε η αναγκαιότητα να γίνουν οι ΠΟΑΥ (που προωθήθηκαν από το ΕΠ Αλιεία 2000-2006) για να λειτουργούν οι μονάδες, αφού δεν υπήρχαν προβλέψεις σχεδιασμού. Από τη στιγμή που δεν έχει μέχρι σήμερα θεσμοθετηθεί καμία ΠΟΑΥ και αύριο θα έχουμε ένα Ειδικό Χωροταξικό για τις Υδατοκαλλιέργειες, είναι φανερό ότι δεν υπάρχει υποχρέωση για δημιουργία ΠΟΑΥ και του αντίστοιχου διαχειριστικού φορέα. Η μόνη περίπτωση που θα είχε λόγο η δημιουργία ΠΟΑΥ θα ήταν σε παρθένες θαλάσσιες εκτάσεις για την εξ αρχής οργάνωση του χώρου και τη λειτουργία των μονάδων.
Δ. Καταργούμενες διατάξεις
Προβληματισμός εκφράζεται για την αναφορά στο άρθρο 13 ότι «Κάθε διάταξη, που […] ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτήν, παύει να εφαρμόζεται από την ημέρα δημοσίευσής της».
Η διατύπωση αυτή επιτρέπει μια συνολική «εκκαθάριση» άλλων διατάξεων που πιθανά θα ήταν σκόπιμο να εξακολουθούν να ισχύουν όπως για παράδειγμα η Κοινή Εγκύκλιος των Υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ (νυν ΥΠΕΚΑ) και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπ’ αριθ. 121570/1866/12-6-2009 «Ρύθμιση θεμάτων υδατοκαλλιεργητικών μονάδων», το περιεχόμενο της οποίας ανάγεται «θεωρητικά» σε θέματα που «ρυθμίζονται» από το σχέδιο ΚΥΑ. Εντούτοις ρυθμίζει και θέματα που δεν καλύπτονται από αυτό όπως τα κριτήρια χωροθέτησης σε κλειστούς κόλπους κ.ά.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Συμπερασματικά, αν και ο κλάδος των υδατοκαλλιεργειών είναι ένας σημαντικός κλάδος της ελληνικής οικονομίας που πρέπει να υποστηριχθεί από την πολιτεία, καθώς συνεισφέρει στο εμπορικό ισοζύγιο, στην περιφερειακή οικονομία και στην ανάπτυξη της χώρας, ο ΣΕΜΠΧΠΑ εκφράζει τις επιφυλάξεις του επί της αρχής για την προώθηση του Ειδικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες, καθώς αποτελεί αποσπασματικό σχεδιασμό του θαλάσσιου και παράκτιου χώρου με βάση έναν συγκεκριμένο τομέα και όχι μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των δραστηριοτήτων και χρήσεων που συναντώνται εκεί, όπως θα έπρεπε, βάσει και των σύγχρονων ευρωπαϊκών επιταγών.
Ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι έχει συντελεστεί μια εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη προσπάθεια για τη σύνταξη του σχεδίου ΚΥΑ και της σχετικής ΣΜΠΕ. Στο πλαίσιο αυτό, οι προτάσεις του ΣΕΜΠΧΠΑ συνοψίζονται στα εξής:
– Να τεθούν ποσοτικοποιημένοι στόχοι για την εγχώρια παραγωγή υδατοκαλλιεργητικών προϊόντων στον χρονικό ορίζοντα του Ειδικού Πλαισίου (όπως υπάρχει στο Ειδικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ, οι οποίες έχουν συγκεκριμένο στόχο κάλυψης ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ για τα επόμενα χρόνια), καθώς και για τις επιδιώξεις της χώρας σε σχέση με την ευρωπαϊκή και τη μεσογειακή ζήτηση και παραγωγή.
– Να γίνουν επιμέρους αλλαγές για τη μείωση των ανούσιων ορισμών και τη διευκρίνιση ορισμένων θεμάτων (π.χ. τι είναι μικρές νησιωτικές περιοχές βραχονησίδες, μικρή δυναμικότητα, κλειστοί κόλποι, συμβατές με τις υδατοκαλλιέργειες χρήσεις κ.ά.).
– Να απαλειφθεί οτιδήποτε έχει σχέση με τις ΠΟΑΥ και τον Φορέα τους. Το υφιστάμενο θεσμικό καθεστώς δίνει τη δυνατότητα σε όποιες μονάδες επιθυμούν να οργανωθούν σε ΠΟΑΥ, κυρίως στις περιοχές που έχουν γίνει μελέτες αλλά και σε άλλες θαλάσσιες εκτάσεις που προτείνονται από το Πλαίσιο ως ΠΑΥ. Η πιθανή ανάγκη τροποποίησης ή εκσυγχρονισμού του θεσμικού πλαισίου των ΠΟΑΥ είναι ένα άλλο θέμα για το οποίο το Ειδικό Πλαίσιο μπορεί να δώσει σχετική κατεύθυνση, αξιολογώντας τους λόγους της μέχρι σήμερα αδυναμίας εφαρμογής τους.
– Να οριστούν μέσα από το Ειδικό Πλαίσιο οι ΠΑΥ ως ευρύτερες περιοχές καταλληλότητας, οι οποίες όμως θα πρέπει να αφορούν στο θαλάσσιο χώρο συγκεκριμένων «Καλλικρατικών» Δήμων. Στην περίπτωση αυτή πρέπει, όπως και στις ΑΠΕ, να οριστούν, μεταξύ άλλων, ανώτατα ποσοστιαία όρια κάλυψης του παράκτιου χώρου (της ακτογραμμής) του Δήμου από υδατοκαλλιέργειες.
Στη συνέχεια, μετά από αξιολόγηση των δεδομένων του χώρου και μετά από συνεκτίμηση των προβλέψεων των άλλων Ειδικών Πλαισίων (Βιομηχανίας, Τουρισμού), θα πρέπει να δοθεί κατεύθυνση στα υπό αναθεώρηση Περιφερειακά Πλαίσια, που λόγω κλίμακας σχεδιασμού οφείλει να είναι πιο εστιασμένη ώστε να προσδιοριστούν οι Δήμοι στους οποίους δύνανται να αναπτύσσονται υδατοκαλλιέργειες ή και τα ποσοστά κάλυψης του παράκτιου χώρου τους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ιονίου Πελάγους, το οποίο από το Ειδικό Πλαίσιο του Τουρισμού προτείνεται ως περιοχή προτεραιότητας για το θαλάσσιο τουρισμό ενώ τις ίδιες περιοχές το Ειδικό Πλαίσιο για τις υδατοκαλλιέργειες τις «χρησιμοποιεί» για την ανάπτυξη του κλάδου. Το οικείο Περιφερειακό Πλαίσιο και στην συνέχεια τα επιμέρους ΓΠΣ πρέπει να «παντρέψουν» τις δύο δραστηριότητες (όπως και τις offshore εγκαταστάσεις άντλησης πετρελαίου που προβλέπεται να γίνουν) χωρίς να καταστρέψουν ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον αλλά και τη δεύτερη καλύτερη αγορά θαλάσσιου τουρισμού (yachting) του κόσμου. Τέλος, τα ΓΠΣ οφείλουν να προσδιορίσουν τις θέσεις των θαλάσσιων μονάδων και των συνοδών τους υποδομών σύμφωνα με τις κατευθύνσεις των ανωτέρων επιπέδων σχεδιασμού.
– Να επανεξεταστούν τα κριτήρια χωροθέτησης καθώς η πολυπλοκότητα αυτών και των προϋποθέσεων εγκατάστασης θα δημιουργήσει αδυναμία εφαρμογής από τις αδειοδοτούσες αρχές, θα προκαλέσει αποκλεισμούς μη επιθυμητούς και δυσκολίες ελέγχου. Για παράδειγμα, τα κριτήρια αποκλεισμού των υδατοκαλλιεργειών από νομίμως υφιστάμενες βιομηχανικές και εξορυκτικές χρήσεις (ή το αντίθετο, βάσει του ποια χρήση έχει προηγηθεί) πρέπει να αιτιολογηθούν, εφόσον εάν τηρούνται οι όροι της περιβαλλοντικής αδειοδότησης δε φαίνεται να υπάρχει λόγος για απόσταση 1.000 μέτρων μεταξύ ενός λατομείου και μιας ιχθυοκαλλιέργειας
– Να διαγραφεί στο άρθρο 13 η φράση «Κάθε διάταξη, που […] ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτήν, παύει να εφαρμόζεται από την ημέρα δημοσίευσής της». Η διατύπωση αυτή ενέχει κινδύνους να καταργήσει διατάξεις που πιθανά θα ήταν σκόπιμο να εξακολουθούν να ισχύουν.
– Να προβλεφθεί ένας μηχανισμός παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων στις περιοχές που αναπτύσσονται υδατοκαλλιέργειες (monitoring).
– Να θεσπιστεί ένα τέλος, ως ποσοστό από τα κέρδη των υδατοκαλλιεργειών, που θα πηγαίνει απευθείας στους Δήμους (όπως το 2% από τις ΑΠΕ), αλλά και σε ένα Ταμείο που θα καλύπτει τα έξοδα ενός ανεξάρτητου φορέα ή κρατικών υπηρεσιών για την εκτέλεση περιβαλλοντικών ελέγχων.
Τα ιχθυοτροφεια βρισκονται στον κολπο 30 χρονια τωρα.ποτε δεν εχει παρουσιαστει προβλημα στους λουομενους αλλα ουτε και στην ευρύτερη περιοχη.καποιοι ισως ειναι οικονομικα εξασφαλισμενοι και ισως δεν τους νοιαζει οτι θα χασουν την δουλεια τους τοσα ατομα και οτι θα μεινουν χωρις εισοδηματα τοσες οικογενειες.απλα για την αυτοπροβολη τους και για την ικανοποιηση του εγω τους απ οτι εχω καταλαβει κανουν οτι κανουν.αμα δουλευε ο γιος τους ή η κορη τους στα ιχθυοτροφεια αραγε και ειχε αναγκη τη δουλεια τι θα κανανε??αμα ειλικρινα θελετε να βοηθησετε το περιβαλλλον μπορειτε να το κανετε και χωρις να φυγουν τα ιχθυοτροφεια απ την περιοχη…ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ!!
Κατοικώ στην Κεφαλλονιά την τελευταία εξαετία και είμαι απο τους πρώτους που έχουν γκρινιάξει για διάφορα μικρά ή μεγάλα περιβαντολογικά εγκλήματα που εμφανώς έχουν συμβεί στο νησί και άμεσα με ενοχλούν είτε αισθητικά, είτε πρακτικά. Ποτέ δεν σκέφτηκα οτι τα ιχθυοτροφία είναι ένα απο αυτά, κρίνοντας απο την ποιότητα των νερών που κολυμπάμε, την βιοποικιλότητα που συναντάμε στον κόλπο (απο δελφίνια και καρέτα-καρέτα μέχρι άφθονους αχινούς -κριτήριο καθαρών νερών εξ όσων γνωρίζω) και την ποιότητα των φρέσκων ψαριών απο τους ψαράδες που αλιεύουν στον κόλπο.
Σίγουρα δεν έχω καμία σχετική επιστημονική εξειδίκευση για να κρίνω επι του συγκεκριμένου, πέρα απο την ίδια τη βιωματική μου εμπειρία. Φαντάζομαι πως το κράτος έχει -ακόμα- τους φορείς και τα εργαλεία για να κάνει εμπεριστατωμένες και σοβαρές μελέτες για την επιβάρυνση ή όχι των ιχθυοτροφίων στο περιβάλλον και καλό θα ήταν να τους χρησιμοποιήσει πριν τους κλείσει καμιά τρόικα και να μην αφήνει τον κάθε χομπίστα οικολόγο να εκφράζει ατεκμηρίωτες απόψεις. Παρεμπιπτόντως δεν είδα την ίδια ευαισθησία απο αυτούς τους όψιμους τοπικούς περιβαλλοντολόγους, ούτε για τα εκτρωματικά ξενοδοχεία που ξεφύτρωσαν εν μία νυκτί (βλ. Αϊ-Γιάννης Παλλικής), ούτε για την ασυδοσία όσων λυμαίνονται τις παραλίες (βλ. το «αριστούργημα» του ΠΛατύ Γυαλού), ούτε για την ανεξέλεγκτη, επιζήμια για το περιβάλλον και επικίνδυνη για ντόπιους και τουρίστες οδηγούς κτηνοτροφία. Και η επιλεκτική στόχευση, πάντα γεννά ερωτήματα…