- Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας - http://www.opengov.gr/minenv -

Άρθρο 3 ΧΡΗΣΕΙΣ, ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΜΕΤΡΑ, ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Α. α) στην Περιοχή Προστασίας Α΄ (Ζώνη Α΄ – ΠΥΡΗΝΑΣ) όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 2 του παρόντος, διαχειριστικός στόχος είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και η αποτελεσματική προστασία του, ώστε να ακολουθήσει τη φυσική του εξέλιξη χωρίς ανθρώπινες επεμβάσεις.

β) Ειδικότερα εντός των ορίων της Περιοχής Προστασίας Α΄ επιτρέπεται:

  1. Η επιστημονική έρευνα μόνο των φυσικών οικοσυστημάτων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, με την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούνται προβλήματα υποβάθμισης στο οικοσύστημα και σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του παρόντος.
  2. Η συστηματική παρακολούθηση οικολογικών παραμέτρων και η εκτέλεση ειδικών διαχειριστικών έργων και η εφαρμογή μέτρων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση, προστασία, διατήρηση, βελτίωση και ανάδειξη των ειδών και των ενδιαιτημάτων της περιοχής, εφόσον τεκμηριώνεται επαρκώς η σκοπιμότητα/αναγκαιότητα και η αποτελεσματικότητα τους και μετά από σχετική έγγραφη γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
  3. Η εκτέλεση έργων προστασίας, συντήρησης, ανάδειξης και ανασκαφών στους ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και μετά από ενημέρωση του Φορέα Διαχείρισης.
  4. Η ημερήσια επίσκεψη πεζή, σε μικρές ομάδες, με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την παρατήρηση της φύσης και την ήπια αναψυχή, η οποία πραγματοποιείται σε συγκεκριμένες διαδρομές και χώρους, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από το σχετικό Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου. Ο ανώτατος αριθμός επισκεπτών που μπορούν να παραμείνουν ταυτόχρονα στη Ζώνη Α΄, θα καθορίζεται με απόφαση του Δ.Σ, του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου βάσει των αποτελεσμάτων και προτάσεων των σχετικών με το θέμα μελετών (π.χ. μελέτη διακίνησης επισκεπτών – φέρουσας ικανότητας κλπ.) Ειδικότερα θέματα για την εν λόγω δραστηριότητα θα συμπεριληφθούν στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής (άρθρο 4, παρ. Ε του παρόντος).
  5. Η κατασκευή και εγκατάσταση μόνο ελαφρών υποδομών (παρατηρητήρια, πινακίδες και οριοσήματα, επιστημονικός εξοπλισμός και υποδομές φύλαξης και προστασίας από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές,  η συντήρηση και σήμανση των υφιστάμενων μονοπατιών, για την οργάνωση των αναφερόμενων, στο προηγούμενο εδάφιο 4, δραστηριοτήτων και εφόσον περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένα, απ’ τις καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες Σχέδια Διαχείρισης και Διακίνησης Επισκεπτών ή σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στον οικείο Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας.
  6. Η εκτέλεση έργων συντήρησης των υποδομών ερμηνείας περιβάλλοντος, ιστορικών, αρχαιολογικών και θρησκευτικών μνημείων και χώρων, υποδομών φύλαξης και προστασίας, οι οποίες δύνανται να εκτελούνται με βάση εγκεκριμένες απ’ τις καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες μελέτες ή σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στον οικείο Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας.
  7. Η πρόσβαση και μετακίνηση του εξουσιοδοτημένου προσωπικού για την προστασία, φύλαξη και διαχείριση της περιοχής σε όλη την έκταση της Ζώνης Α΄ και η μετακίνηση με μηχανοκίνητα μέσα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (πυρκαγιά, μεταφορά τραυματιών ή ασθενών) με ταυτόχρονη ενημέρωση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου. Η χρήση, διημέρευση-διανυκτέρευση του υφιστάμενου κτιρίου (φυλάκιο προστασίας του Εθνικού Δρυμού) στη θέση «Λιβαδάκι», από τις αρμόδιες υπηρεσίες, τον Φορέα Διαχείρισης και τους συνεργαζόμενους με αυτούς φορείς, ιδιώτες, εθελοντές, κλπ. για τις ανάγκες προστασίας του Εθνικού Δρυμού σύμφωνα με τις ειδικές ρυθμίσεις που προβλέπονται στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας.
  8. Η κίνηση και η διανυκτέρευση του προσωπικού των Δασικών Υπηρεσιών και του Φορέα Διαχείρισης, που εκτελεί καθήκοντα σε όλη την έκταση της Ζώνης Α΄

Β.  α) στην Περιοχή Προστασίας Β΄ (Ζώνη Β΄) όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 2 της παρούσας, διαχειριστικός στόχος είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και η αποτελεσματική προστασία  και διαχείρισή του. Στις περιοχές αυτές επιτρέπεται να εκτελούνται ορισμένα έργα και εργασίες μικρής κλίμακας, να γίνονται έρευνες και να ασκούνται ήπιες δραστηριότητες, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα, με τους όρους και περιορισμούς της παρούσας, όπως αυτοί θα εξειδικευθούν από τον οικείο Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής και εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας.

β) Ειδικότερα εντός των ορίων της Περιοχής Προστασίας Β΄ επιτρέπεται:

  1. Η επιστημονική έρευνα μόνο των φυσικών οικοσυστημάτων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, με την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούνται προβλήματα υποβάθμισης στο οικοσύστημα και σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του παρόντος.
  2. Η συστηματική παρακολούθηση οικολογικών παραμέτρων και η εκτέλεση ειδικών διαχειριστικών έργων και η εφαρμογή μέτρων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση, προστασία, διατήρηση, βελτίωση και ανάδειξη των ειδών και των ενδιαιτημάτων της περιοχής, εφόσον τεκμηριώνεται επαρκώς η σκοπιμότητα/αναγκαιότητα και η αποτελεσματικότητα τους και μετά από σχετική έγγραφη γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
  3. Η εκτέλεση έργων προστασίας, συντήρησης, ανάδειξης και ανασκαφών στους ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, σύμφωνα με τις ισχύουσες  διατάξεις και μετά από ενημέρωση του Φορέα Διαχείρισης.
  4. Η ελεγχόμενη επίσκεψη και ξενάγηση επισκεπτών καθώς και η διοργάνωση οικοτουριστικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένης και της οργανωμένης (ομαδικής) επίσκεψης, με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση και την παρατήρηση της φύσης. Η κίνηση των επισκεπτών για την άσκηση των ως άνω δραστηριοτήτων πραγματοποιείται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, σε καθορισμένες διαδρομές και χώρους, έπειτα από άδεια σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του παρόντος και σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους που περιλαμβάνονται στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας.
  5. Η κατασκευή, εγκατάσταση και λειτουργία υποδομών (ορειβατικά καταφύγια, παρατηρητήρια, πινακίδες και οριοσήματα, επιστημονικός εξοπλισμός και υποδομές φύλαξης και προστασίας από φυσικές καταστροφές, υποδομές ξεκούρασης επισκεπτών , ξύλινα ή πέτρινα καθίσματα, στέγαστρα, βρύσες) και η χάραξη, βελτίωση και σήμανση μονοπατιών, για την οργάνωση των επιτρεπομένων στο παρόν Διάταγμα δραστηριοτήτων εφόσον εξασφαλίζεται υψηλός βαθμός προστασίας και περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένα, απ’ τις καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες, Σχέδια Διαχείρισης και Διακίνησης Επισκεπτών και σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στον οικείο Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής.
  6. Η κυκλοφορία και στάθμευση τροχοφόρων για την προστασία και φύλαξη της περιοχής και την εξυπηρέτηση των νόμιμα υφιστάμενων εγκαταστάσεων και ασκούμενων δραστηριοτήτων μόνο στις υφιστάμενες οδούς προσπέλασης συμπεριλαμβανομένων των δασικών δρόμων. Είναι δυνατή η απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων και ατόμων, σε τμήματα του οδικού δικτύου για λόγους προστασίας της άγριας πανίδας, της αυτοφυούς χλωρίδας και των βιοτόπων τους και τη διευκόλυνση της φύλαξης της περιοχής (τοποθέτηση μπαρών, πινακίδων κ.α.). Η απαγόρευση της κυκλοφορίας επιβάλλεται κατόπιν σχετικής γνωμοδότησης του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου, με απόφαση των αρμοδίων αρχών όπου  θα καθορίζονται ο χρόνος και ο χώρος της απαγόρευσης, οι τυχόν εξαιρέσεις (αγρότες για καλλιέργεια, βοσκοί κλπ.), καθώς και όλα τα τεχνικά έργα και μέσα που απαιτούνται για την υλοποίηση της. Η κίνηση τροχοφόρων εκτός του υφιστάμενου οδικού δικτύου επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (π.χ. πυρκαγιά, μεταφορά τραυματιών ή ασθενών) και για τις ανάγκες φύλαξης της περιοχής με την ενημέρωση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
  7. Η πρόσβαση και μετακίνηση του εξουσιοδοτημένου προσωπικού για την προστασία, φύλαξη και διαχείριση της περιοχής σε όλη την έκταση της Ζώνης Β΄ και η μετακίνηση με μηχανοκίνητα μέσα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (πυρκαγιά, μεταφορά τραυματιών ή ασθενών) μετά από ενημέρωση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
  8. Έργα συντήρησης του υφιστάμενου οδικού δικτύου συμπεριλαμβανομένων των δασικών δρόμων, εφόσον προηγουμένως τεκμηριωθεί η αναγκαιότητα εκτέλεσής τους, μετά και τη γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.

Γ. α) στην Περιοχή Προστασίας Γ΄ (Ζώνη Γ΄) όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 2 του παρόντος, διαχειριστικός στόχος είναι η διαφύλαξη της φυσικής κληρονομιάς και η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας σε συνάρτηση με τις ασκούμενες παραδοσιακού χαρακτήρα δραστηριότητες των κατοίκων, με παράλληλη παροχή δυνατοτήτων οικοτουριστικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.

Στην περιοχή αυτή επιτρέπεται να εκτελούνται έργα και εργασίες, να γίνονται έρευνες και να ασκούνται δραστηριότητες, κυρίως παραδοσιακού χαρακτήρα, με τους όρους και περιορισμούς της παρούσας, όπως αυτοί θα εξειδικευθούν από τον οικείο Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής

β) Ειδικότερα εντός των ορίων της Περιοχής Προστασίας Γ΄ επιτρέπεται:

  1. Η επιστημονική έρευνα μόνο των φυσικών οικοσυστημάτων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, με την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργούνται προβλήματα υποβάθμισης στο οικοσύστημα και σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του παρόντος.
  2. Η συστηματική παρακολούθηση οικολογικών παραμέτρων και η εκτέλεση ειδικών διαχειριστικών έργων και η εφαρμογή μέτρων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση, προστασία, διατήρηση, βελτίωση και ανάδειξη των ειδών και των ενδιαιτημάτων της περιοχής, εφόσον τεκμηριώνεται επαρκώς η σκοπιμότητα/αναγκαιότητα και η αποτελεσματικότητα τους και μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
  3. Η εκτέλεση έργων προστασίας, συντήρησης, ανάδειξης και ανασκαφών στους ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις και μετά από ενημέρωση του Φορέα Διαχείρισης.
  4. Η επίσκεψη και ξενάγηση επισκεπτών καθώς και η διοργάνωση οικοτουριστικών δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένης και της οργανωμένης (ομαδικής) επίσκεψης, με σκοπό την περιβαλλοντική εκπαίδευση και την παρατήρηση της φύσης. Η κίνηση των επισκεπτών για την άσκηση των ως άνω δραστηριοτήτων πραγματοποιείται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, σε καθορισμένες διαδρομές και χώρους και σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους που περιλαμβάνονται στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής.
  5. Η κατασκευή, εγκατάσταση και λειτουργία υποδομών (ορειβατικά καταφύγια, παρατηρητήρια, πινακίδες και οριοσήματα, επιστημονικός εξοπλισμός και υποδομές φύλαξης και προστασίας από φυσικές καταστροφές, υποδομές ξεκούρασης επισκεπτών , ξύλινα ή πέτρινα καθίσματα, στέγαστρα, βρύσες) και η χάραξη, βελτίωση και σήμανση μονοπατιών, για την οργάνωση των επιτρεπομένων στο παρόν διάταγμα δραστηριοτήτων εφόσον εξασφαλίζεται υψηλός βαθμός προστασίας και περιλαμβάνονται σε εγκεκριμένα από τις καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες Σχέδια Διαχείρισης και Διακίνησης Επισκεπτών και σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στον οικείο Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής.
  6. Η κυκλοφορία και στάθμευση οχημάτων για την προστασία και φύλαξη της περιοχής και την εξυπηρέτηση των νόμιμα υφιστάμενων εγκαταστάσεων και ασκούμενων δραστηριοτήτων μόνο στις υφιστάμενες οδούς προσπέλασης συμπεριλαμβανομένων των δασικών δρόμων. Είναι δυνατή η απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων και ατόμων, σε τμήματα του οδικού δικτύου για λόγους προστασίας της άγριας πανίδας, της αυτοφυούς χλωρίδας και των βιοτόπων τους και τη διευκόλυνση της φύλαξης της περιοχής (τοποθέτηση μπαρών, πινακίδων κ.α.). Η απαγόρευση της κυκλοφορίας επιβάλλεται κατόπιν  σχετικής  γνωμοδότησης  του Φορέα Διαχείρισης  Εθνικού Δρυμού Ολύμπου, με απόφαση των αρμοδίων αρχών όπου θα καθορίζονται ο χρόνος και ο χώρος της απαγόρευσης, οι τυχόν εξαιρέσεις καθώς και όλα τα τεχνικά έργα και μέσα που απαιτούνται για την υλοποίηση της.  Η κίνηση τροχοφόρων εκτός του υφιστάμενου οδικού δικτύου επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (π.χ. πυρκαγιά, μεταφορά τραυματιών ή ασθενών) και για τις ανάγκες φύλαξης της περιοχής με την ενημέρωση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
  7. Η πρόσβαση και μετακίνηση του εξουσιοδοτημένου προσωπικού για την προστασία, φύλαξη και διαχείριση της περιοχής σε όλη την έκταση της παρούσας ζώνης με ενημέρωση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
  8. Έργα συντήρησης του υφιστάμενου οδικού δικτύου συμπεριλαμβανομένων των δασικών και αγροτικών δρόμων, εφόσον προηγουμένως τεκμηριωθεί η αναγκαιότητα εκτέλεσης τους, μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
  9. Η υπαίθρια άθληση, εκτός των οχλουσών δραστηριοτήτων, όπως αθλητισμού με τροχοφόρα, ιπποδρομιών, αεραθλημάτων, heliski καθώς και όσων ειδικές έρευνες ή μελέτες δείξουν ότι λόγω μαζικότητας έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον του Εθνικού Δρυμού κ.λ.π. και σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στον οικείο Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας.
  10. Τα έργα δασοπροστασίας και η διαχείριση των δασών και δασικών εκτάσεων γενικά. Τα παραπάνω έργα εκτελούνται μετά από σχετική διαχειριστική μελέτη, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, κατόπιν εγκρίσεως από την καθ’ ύλη αρμόδια υπηρεσία και μετά από  γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
  11. Η ελεύθερη βόσκηση σε εκτατική μορφή. Οι περιοχές, η βοσκοϊκανότητα κατά είδος, ο αριθμός και το είδος των ζώων, η περίοδος βόσκησης και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την άσκηση της δραστηριότητας ρυθμίζονται και εξειδικεύονται από τον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής μετά από την εκπόνηση ειδικής διαχειριστικής μελέτης η οποία θα εγκριθεί από τις αρμόδιες Υπηρεσίες μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου. Για την εξυπηρέτηση της δραστηριότητας επιτρέπεται η κατασκευή και χρήση σχετικών με την συγκεκριμένη χρήση υποδομών εξυπηρέτησης, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις  (μικρά στέγαστρα, ποτίστρες κ.λ.π.) και με έγκριση της καθ’ ύλη αρμόδιας υπηρεσίας, μετά και από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
  12. Η γεωργία και η δενδροκαλλιέργεια στις νόμιμα καλλιεργούμενες εκτάσεις, απαγορευμένου κάθε νέου έργου εκχέρσωσης δασικής βλάστησης καθώς και της με οποιονδήποτε τρόπο καταστροφής ή αλλοίωσης των φυτοφρακτών. Για την εξυπηρέτηση αποκλειστικά της γεωργικής δραστηριότητας, επιτρέπεται η ανέγερση γεωργικών αποθηκών ή στεγάστρων, σύμφωνα με τις ισχύουσες για την εκτός σχεδίου δόμηση πολεοδομικές διατάξεις όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 4 παρ. δ του παρόντος και τις ρυθμίσεις των αντίστοιχων ΖΟΕ, μετά και από σχετική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
  13. Η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, η εφαρμογή βελτιωμένων γεωργικών πρακτικών, η διενέργεια ελέγχων και γενικά η εφαρμογή κάθε μέτρου που σκοπό έχει τον περιορισμό στη χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, στην εξοικονόμηση υδατικών πόρων και γενικά στη μείωση της γεωργικής ρύπανσης η οποία ορίζεται σε γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες.
  14. Η άσκηση της μελισσοκομίας σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και με τους ειδικότερους όρους που περιγράφονται στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας.
  15. Η υλοτομία, συγκέντρωση και μεταφορά τεχνικής ξυλείας, καυσόξυλων και η συλλογή βοτάνων από δημόσια και μη δάση και δασικές εκτάσεις, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις σχετικές και αρμοδίως εγκεκριμένες δασικές διαχειριστικές μελέτες με την επιφύλαξη ειδικότερων όρων που αναφέρονται στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας (άρθρο 4 Ε του παρόντος) και πάντοτε κατόπιν ειδικής άδειας που εκδίδεται, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
  16. Η κατασκευή, βελτίωση και συντήρηση έργων και υποδομών που εξυπηρετούν επιτρεπόμενες από το παρόν Διάταγμα δραστηριότητες, μετά από έγκριση των αρμοδίων υπηρεσιών και μετά από γνώμη του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
  17. Η πώληση τοπικών προϊόντων και ενημερωτικού υλικού σε υπαίθριους χώρους και κτίρια, των οποίων το είδος και η μορφή, καθώς και τα πωλούμενα είδη και ο τρόπος έκθεσης αυτών θα ορίζονται στον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας. Απαγορεύεται κάθε άλλη πώληση τροφίμων και άλλων αντικειμένων, καθώς και η καθ’ οιονδήποτε τρόπο έκθεση και διανομή αυτών.
  18. Η κατασκευή έργων βελτίωσης, αποκατάστασης, συντήρησης και εκσυγχρονισμού λειτουργικών υποδομών και δικτύων, πλην του οδικού δικτύου (αποχέτευση, ύδρευση, κ.λ.π.), σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις ως προς τις τεχνικές μελέτες και την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων, μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείριση Εθνικού Δρυμού Ολύμπου. Στο πλαίσιο της προστασίας και αποκατάστασης των οικοτόπων και ειδών, με μέριμνα των κατά περίπτωση αρμοδίων υπηρεσιών και φορέων καταρτίζονται προγράμματα αντικατάστασης των υπαρχόντων εναέριων δικτύων με υπόγεια.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα (Ανοιχτό | Κλείσιμο)

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 3 ΧΡΗΣΕΙΣ, ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΜΕΤΡΑ, ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ"

#1 Σχόλιο Από Θανάσης Καλαμπάκας Στις 15 Σεπτέμβριος, 2011 @ 18:10

Παρατηρώ ότι δεν αναφέρεται τίποτα σε σχέση με την χρήση νερού. Τουλάχιστον στη Γ’ ζώνη προστασίας υπάρχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα χρήσης νερού για ύδρευση (Δήμος Λιτοχώρου), άρδευση (ΤΟΕΒ Λιτοχώρου) καθώς και τα διακιώματα υδρόμυλων. Επίσης υπάρχει απο αιώνες υδροληψία για ύδρευση του Λιτοχώρου στον πυρήνα του Δρυμού (Σκανταλιάρα). Τα αναγνωρισμένα αυτά δικαιώματα πρέπει να αναφερθούν στο κείμενο γιατί διαφορετικά θα δημιουργηθούν μελλοντικά προβλήματα στους χρήστες.

#2 Σχόλιο Από Κώστας Κασσιός Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ Στις 15 Σεπτέμβριος, 2011 @ 18:15

Στο σύνολό του το Σχέδιο ΠΔ είναι αποδεκτό εφόσον και ο Κανονισμός Διοίκησης και Διαχείρισης συμπληρώσει τις αναγκαίες λειτουργικές εφαρμογής λεπτομέρειες.Κατωτέρω παραθέτω ένα μικρό σχολιασμό μου .

1. Στο Αρθρο 1 Σκοπός: Νομίζω στην τρίτη γραμμή θα μπορούσαν να διατυπωθούν ιεραρχικά ως εξής οι λόγοι προστασίας δηλ.η μεγάλη οικολογική, βιολογική, γεωμορφολογική , υδρολογική(απουσιάζει γιατί;) , αισθητική, ιστορική ,παιδαγωγική και η εν γένει επιστημονική αξία

2. Αντί της έκφρασης που σε διάφορα σημεία διατυπώνεται ως ‘οικολογικοί παράμετροι’ να αντικατασταθεί με το ορθότερο

‘οικολογικές μεταβλητές’ δεδομένου οτι στο φυσικό χώρο τα οικολογικά δρώμενα είναι ‘δυναμικά στο χρόνο’ άρα ‘μεταβλητές ‘και όχι παράμετροι δηλ. σταθερά.

3. Θεωρώ οτι θα ήταν χρήσιμο και ιστορικά(χρονολογικά) αναγκαίο μαζί με τα τοπογραφικά διαγράμματα των οριοθετήσεων 1/50.000 να συνοδεύεται και με πρόσφατο ‘ορθοφωτοχάρτη ‘ με τα όρια των Ζωνών διαχείρισης ίσως και μεγαλύτερης κλίμακος 1/25000. με τοπωνύμια και λοιπά αναγνωριστικά στοιχεία.

4. Δεν γίνεται καμία αναφορά για τις χειμερινές δραστηριότητες που μπορεί να φιλοξενούνται στην περιοχή αλλά και μέτρα για τους κινδύνους χιονολισθήσεων.

5. Δεν γίνεται αναφορά και για τις Ανανεώσιμες Πηγές ενέργειας όπως και για μικρά υδρολογικά έργα-Στο Εθνικό Πάρκο των Πυρηναίων στη Ν. Γαλλία τα μικρά Υδροηλεκτρικά συνιστούν και αντιπυρικό απόθεμα νερού και ενισχύουν και την πανίδα.

#3 Σχόλιο Από Θεοδώρα Στις 15 Σεπτέμβριος, 2011 @ 19:21

Πρόταση:
Καθώς η πλειονότητα των δραστηριοτήτων που αναφέρονται είναι γεωλογικής/γεωπονικής/ιστορικής/τουριστικής υφής, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στα όρια των 3 ζωνών Πανεπιστημιακές μονάδες με τα αντικείμενα αυτά ακριβώς: βοτανική, γεωλογία, γεωπονική, μελισσοκομική, αγροτουρισμού, μαγειρικής (τοπικής), αρχαιολογίας/ιστορίας, λαογραφίας, ιστορικού ντοκυμαντέρ, αλλά και φωτογραφίας (η απαράμιλλη φυσική ομορφιά της περιοχής προσφέρεται).
Ακόμα και αθλητική/ιατρική παν/κή Σχολή μπορεί να λειτουργήσει. Στην περιοχή οργανώνονται ήδη τακτικά αθλητικές εκδηλώσεις σε ετήσια βάση. Από ιατρικής πλευράς πάλι, και μόνο ο καθαρός αέρας κάνει θαύματα, οπότε εκτός από Παν/μιο μπορούν να ιδρυθούν και Ιατρικά Κέντρα.
Καλό θα είναι επίσης να λειτουργούν στο εν λόγω Πανεπιστήμιο τμήματα και για φοιτητές άλλων χωρών, καθιστώντας το διεθνή πόλο έλξης.
Τα οφέλη είναι προφανή.
(και όχι μόνο οικονομικά. Μεταξύ άλλων, θα ενισχυθεί η δημογραφία της περιοχής, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους τελειοφοίτους και τους ντόπιους, θα δοθεί ώθηση σε παραμελημένους τομείς της παιδείας, θα βελτιωθεί το επίπεδο παροχής γνώσεων, λόγω της άμεσης άντλησης/εφαρμογής τους από/στον περιβάλλοντα χώρο).

#4 Σχόλιο Από jagard panas Στις 16 Σεπτέμβριος, 2011 @ 09:09

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3, ΣΤΑ ΠΕΔΙΑ 12,13,15,17, ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΟΤΙ Η Γ’ΖΩΝΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΟΥΣ ΟΛΥΜΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΤΟΥ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΘΛΟΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΔΗΦΑΓΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
ΜΗΠΩΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΕΙ ΔΕΝΤΡΑ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΥΛΟΤΟΜΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΥΠΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΔΑΣΟΣ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΙ ΟΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΤΙΘΕΤΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΙ (Η ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ) ΤΙΣ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ;
Ή ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΟΙ ΣΥΜΒΑΤΙΚΕΣ ΓΕΩΡΓΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΤΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ.Ή ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗ ΛΥΣΗ, ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΕΞΕΛΕΚΤΟΥ ΓΕΝΕΤΙΚΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΒΛΑΒΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ;
ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΜΕ.
ΕΤΣΙ ΟΙ ΖΩΝΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗΣ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΑ ΣΑΝ ΝΑ ΦΥΛΑΣΕΤΕ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΕΙΣΒΟΛΗ ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΦΥΛΑΞΗΣ ΙΣΩΣ ΜΕ ΜΙΚΡΕΣ ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΕΙΣ.

#5 Σχόλιο Από Χρήστος Στις 16 Σεπτέμβριος, 2011 @ 10:59

Δε μπορεί να βγει συμπέρασμα χωρίς χάρτη. Θα πρέπει οπωσδήποτε εκτός της περιγραφής την οποία αντιλαμβάνονται ελάχιστοι, να αναρτηθεί και ο χάρτης με τα όρια των ζωνών προστασίας.
Σίγουρα όμως πρόκειται για αθλιότητα εκ μέρους των συντακτών του σχεδίου, να χαρακτηρίζεται ως ορειβατικό καταφύγιο το παράνομο κτίσμα στη θέση Χριστάκη, που με απόλυτη περιφρόνηση των νόμων κατασκευάστηκε μετά το 1993 και στη συνέχεια με απίστευτες μεθοδεύσεις το 2009 κατασκευάστηκε νέο κτίσμα, υπό την σκανδαλώδη ανοχή, παρά τις πολλές καταγγελίες, των δημοσίων αρχών. Οι καταγγελίες έγιναν από τη θεμελίωση του κτιρίου και η ανέγερση συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε ανεμπόδιστα.
Αυτή λοιπόν την καταπάτηση των νόμων όπως αντιλαμβάνομαι την επιβραβεύει το σημερινό προεδρικό διάταγμα με τη νομιμοποίηση των κτισμάτων.
Αν το σχετικό προεδρικό διάταγμα θέλει να προστατεύσει τον Όλυμπο θα πρέπει να προβλέψει σαφώς την καταστροφή του δρόμου που δημιούργησε πρόσβαση σε μηχανοκίνητα οχήματα σε υψόμετρο 2450 μέτρα, δίπλα στις κορυφές, καθώς επίσης και την κατεδάφιση του νέου τουλάχιστον κτιρίου που δημιουργήθηκε με το γνωστό τσαμπουκά του νεοέλληνα «κάνω ό,τι θέλω, ποιος λογαριάζει τους νόμους…» που δυστυχώς σήμερα πληρώνουμε όλοι πολύ ακριβά.

#6 Σχόλιο Από Χρήστος Στις 16 Σεπτέμβριος, 2011 @ 12:22

Μόλις διαπίστωσα πως αναρτήθηκε και ο χάρτης. Ευχαριστώ.

#7 Σχόλιο Από ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Στις 16 Σεπτέμβριος, 2011 @ 14:24

Θεωρώ ότι στην ζώνη Β’και Γ’θα έπρεπε να προβλέπεται η δυνατότητα δημιουργίας και εγκατάστασης συγκεκριμένων τουριστικών υποδομών στα πλαίσια της αειφόρου αναπτύξεως όπως τελεφερικ ( το οποίο θα δίδει την δυνατότητα και σε ανθρώπους με ειδικες ανάγκες να επισκεφθούν τον Όλυμπο) και ίσως η δυνατότητα αλλαγής χρήσης των υφιστάμενων ορειβατικών καταφυγίων σε μικρά ξενοδοχεία ( challet) ή και καζίνο την διαχείριση των οποίων θα έχει αποκλειστικά το κράτος.Οι χρήσεις αυτές σε εθνικούς δρυμούς του εξωτερικού επιτρέπονται με αυστηρές βέβαια προϋποθέσεις και θα πρέπει και στην Ελλάδα να σκεφτόμαστε να αξιοποιούμε τον εθνικό φυσικό μας πλούτο υπο την προϋπόθεση της αυστηρούς προστασίας του περιβάλλοντος.Η δημιουργία ενός τελεφερικ που θα συνέδεε την παραθαλλάσια περιοχή του Δήμου Δίου-Ολύμπου με το ορειβατικό καταφύγιο στα «ΠΡΙΟΝΙΑ» όπου θα στεγαζόταν στο υφιστάμενο κτίριο ένα challet ή ένα καζίνο θα βοηθούσε στην ανάπτυξη της τουριστικής ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής με συμαντικές συνέπειες στην τοπική και εθνικη οικονομία. Επίσης γενικά στους πρόποδες του Ολύμπου και συγκεκριμένα στην περιοχή «ΞΗΡΟΚΑΜΠΙ» θα πρέπει να προβλεφθεί η δημιουργία ενός μυθολογικού θεματικού πάρκου όπως στην Δανία το θεματικό Πάρκο Charles Dikkens και η DISNEYLAND στο Παρίση. Με αποφάσεις αυτού του είδους και μόνο μπορεί να προωθήσει το κράτος την ανάπτυξη.

#8 Σχόλιο Από Καρανίκας Δημήτριος Στις 16 Σεπτέμβριος, 2011 @ 19:10

ΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΑΦΗΣΕ ΤΟΝ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ, ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΞΕΙΣ, ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΣ Θ. Ρούσβελτ

Ότι είναι η Ακρόπολη για τα αρχαία είναι ο Όλυμπος για τα βουνά. Ο Όλυμπος αποτελεί αναμφισβήτητα το ωραιότερο και πλουσιότερο περιβαντολλογικά βουνό. Παρόλα αυτά έχει υποστεί κάποιες βάναυσες παρεμβάσεις κυρίως από την πλευρά της Ελασσόνας.

Η μεγαλύτερη καταστροφή έγινε στην βορειοδυτική πλευρά με τη περίεργη διάνοιξη δρόμου δήθεν κτηνοτροφικού δρόμου σε μία περιοχή οπου δεν υπάρχει καν κτηνοτροφία, που οδηγεί στο καταφύγιο του Χριστάκη. Ο δρόμος επέφερε τεράστια καταστροφή στο βουνό μετατρέποντας το σε όψη λατομείου αλλά και να είναι ορατός από δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, σαν μία μαχαιριά στα σωθικά του βουνού.

Διαφωνώ κάθετα με απόψεις περί τελεφερίκ, ξενοδοχείων κτλ . κάτι τέτοιο θα σημάνει το τέλος του Ολύμπου. Σκοπός μας θα πρέπει να είναι να πηγαίνει ο άνθρωπος στο βουνό και όχι το βουνό στον άνθρωπο!!! Όποιος δεν έχει επισκεφτεί τον Όλυμπο από κοντά και δεν τον έχει ΠΕΡΠΑΤΙΣΕΙ, δεν μπορεί να νιώσει την μαγεία και την απίστευτη ομορφιά του βουνού.

Το σχέδιο ΠΔ σε γενικές γραμμές είναι αρκετά καλό, αλλά θα πρέπει να περιλαμβάνει ρητά τις παραπάνω απαγορεύσεις.
Επίσης θα πρέπει να ΚΛΕΙΣΕΙ ΑΜΕΣΑ τουλάχιστον το τελευταίο κομμάτι του δρόμου που οδηγεί στο καταφύγιο του Χριστάκη και να ΓΚΡΕΜΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΤΗΜΑ.

Ελπίζω κύριε υπουργέ η όποιες βελτιώσεις να αφορούν την περαιτέρω προστασία του μυθικού βουνού, ώστε πράγματι οι Θεοί να μπορούν να κατοικούν εκεί.

Καρανίκας Δημήτριος -Ορειβάτης
Καλαμπάκα-Τρικάλων

#9 Σχόλιο Από ιωάννης τσιωνάς Στις 16 Σεπτέμβριος, 2011 @ 22:59

Στη ζώνη Β συμπεριλαμβάνεται και το καταφύγιο Χρηστάκη (2500 μ), με αποφάσεις χαρακτηρισμού ως αυθαίρετο, και με οδική πρόβαση που μόνο τουριστικά λεωφορεία δεν προσπελάζουν αυτή τη στιγμή. Θα υπαχθούν όλα αυτά στις παραγράφους Β6 & Β7 ή θα υπάρξει επτέλους αντιστροφή της τετελεσμένης κατάστασης και θα μετατραπούν σε ήπιες προσβάσεις;

#10 Σχόλιο Από NORD Στις 16 Σεπτέμβριος, 2011 @ 23:17

Δυστυχώς στό ρομηοστάν ορίζουμε ζώνες προστασίας γιά κάτι πού θέλουμε νά καταστρέψουμε.
Άν υπήρχε ισχυρός φορέας εξουσίας όπως π.χ. στήν Γερμανία η Δασική Υπηρεσία επέβαλε τήν καθολική απαγόρευσι οχημάτων σέ δασικούς δρόμους τότε η προστασία έπεται. Χωρίς εξουσία (ή μέ ξεδοντιασμένη εξουσία) ικανή νά επιβάλλη τόν Νόμο, δέν πρόκειται νά γίνη τίποτα- αντιθέτως.
Γιά τόν Όλυμπο τό Ιερό Βουνό τών Θεών καμμία απολύτως οικοδομική δραστηριότητα γιά κανένα απολύτως σκοπό δέν πρέπει νά επιτραπή, αντιθέτως θά πρέπει νά καταστραφούν όλα τά μέχρι σήμερα παράνομα κτίσματα καί δήθεν δασικοί δρόμοι πού έχουν γίνει από τό 1975 καί ύστερα. Ακόμη καί στήν Γ’ ζώνη νά απαγορευθούν γεωργικές καλλιέργειες, βοσκοτόπια, αθλοπαιδιές, κέντρα αναψυχής, εκκλησίες καί εκκλησάρια καί ότι χαρακτηρίζεται φαιδρώς «κοινωφελές». Η μόνη χρήσι πού πρέπει νά επιτραπή στήν ανθρωπότητα νά είναι τού φυσιολατρικού καί ιστορικού προσκυνήματος όπου ο άνθρωπος σερνάμενος μέ τά γόνατα νά προσεγγίζει ιδρωκοπώντας τό Θείον.
Επομένως προτείνω νά κηρυχθή ο Όλυμπος Μνημείο τής ανθρωπότητας υπό τήν αίγιδα Διεθνούς Οργανισμού πόυ θά αναλάβη μέ τίς παραπάνω προϋποθέσεις τήν περιφρούρησί του καί τήν προστασία του, χωρίς κοντόφθαλμες θεωρήσεις περί «ανάπτυξης», «αξιοποίησης», «εκμετάλλευσης» καί δέν συμμαζεύεται.
Άλλωστε ο Όλυμπος είναι παγκόσμια κληρονομιά καί πασίγνωστος ώς η κατοικία τών Θεών, ελκύοντας ακριβώς εκείνους πού εμφορούνται από τήν κοσμοθεώρησι τής Αρχαίας Ελλάδος καί τήν λατρεία τής Μητέρας Φύσης.
Οι υπόλοιποί καί οι δραστηριότητες πού ονειρεύονται,άς πάνε στόν…..Άθω.
Ευχαριστώ

#11 Σχόλιο Από ‘Αρτεμις Στις 17 Σεπτέμβριος, 2011 @ 11:21

Υποστηρίζουμε θερμά την ιδέα ίδρυσης θεματικού μυθολογικού-ιστορικού πάρκου στην περιοχή Ξηροκάμπι του Λιτοχώρου (όπως ετοιμάζεται στα Λείβηθρα).
Η πρόταση ίδρυσης Πανεπιστημιακών μονάδων για την έρευνα της περιοχής μας και οργάνωσης αθλητικών δραστηριοτήτων που ΔΕΝ επιβαρύνουν το περιβάλλον, ενθουσιάζει και μόνο στο άκουσμα.
Η εικόνα των ξενοδοχείων, καζίνο αντιτίθεται πλήρως με την ιστορική-αρχαιολογική-φυσική-αισθητική πλευρά του Ολύμπου, καθώς ο σκοπός (κέρδος) δεν αγιάζει τα μέσα (παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον που προσπαθούμε απεγνωσμένα να προστατέψουμε). Υπάρχουν καταλύματα αρκετά μέσα και γύρω από το Λιτόχωρο (απόσταση αναπνοής από τα όρια του προτεινόμενου δρυμού), που παραμένουν άδεια τις περισσότερες ημέρες του χρόνου.
Τα παράνομα κτίσματα αποτελούν ντροπή και ζητάμε να κατεδαφιστούν άμεσα.
Ο φορέας διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού είναι αναγκαίο να οργανώσει και να προωθήσει την ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗ του κοινού (τουριστών και κατοίκων, κυρίως την αγωγή των παιδιών στα σχολεία του νομού μας) πάνω στα περιβαλλοντικά ζητήματα του Ολύμπου, στα πρότυπα των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων του Αρκτούρου. Σ’αυτό θα βοηθούσε τα μέγιστα ένα περιβαλλοντικό κέντρο στο οποίο ο επισκέπτης θα ενημερώνεται για την πανίδα, την χλωρίδα του βουνού και τους τρόπους προστασίας του.
Θα παρακολουθούμε το θέμα με πολύ ενδιαφέρον.

Με εκτίμηση
Ε.Κ.
Κάτοικος Λιτοχώρου Πιερίας

#12 Σχόλιο Από Λίλα Β. Σαμπανοπούλου Στις 18 Σεπτέμβριος, 2011 @ 21:53

Ο πιερικός Όλυμπος είναι κηρυγμένος με την ΥΠ.Π.Ε/Φ 16/28383/1244/10-7-85 Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 474/Β/25-7-85), ιστορικός και αρχαιολογικός τόπος.
Συνεπώς και συμφώνως με τις διατάξεις § 18 του άρθρου 1 του ν.3208/03: «Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις που βρίσκονται εντός κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων, θεσμοθετημένων ζωνών προστασίας αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων, διέπονται από τις διατάξεις της αρχαιολογικής και δασικής νομοθεσίας. Στις περιπτώσεις που οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού κρίνουν ότι απαιτούνται μέτρα προστασίας, συντήρησης, έρευνας και ανάδειξης αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, αυτά εκτελούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της αρχαιολογικής νομοθεσίας, χωρίς να απαιτείται έγκριση των αρμόδιων δασικών αρχών», οποιαδήποτε ενέργεια του Φορέα Διαχείρισης απαιτεί, κατά τις διατάξεις του ν. 3028/02 «Για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς», προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού.

#13 Σχόλιο Από αλεξανδρα Στις 19 Σεπτέμβριος, 2011 @ 09:52

γενικά θα πρέπει όπου αναφέρεται γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρησης (ΦΔ) αυτή να απαιτείται να είναι ΣΥΜΦΩΝΗ γνώμη και όπου ζηρείται ενημέρωση του ΦΔ να γίνει έγκριση του ΦΔ, πλην των εκτάκτων περιπτώσεων.
παράγρ. Α β 2: να απαιτείται σύμφωνη γνώμη του ΦΔ
παρ. Α β 3: μετά όχι από ενημέρωση αλλά από έγκριση του ΦΔ
παρ. Α β 5: να προσδιοριστούν ποιες ακριβώς είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίας διότι τέτοιες ασάφειες δημιουργούν μεγάλα προβλήματα στην εφαρμογή. Επίσης όχι «…ή σύμφωνα…» αλλά «…πάντα σύμφωνα με τον κανονισμό…»
παρ. Α β 6: η λέξη «ερμηνείας» δεν γίνεται κατανοητό τι σημαίνει-αφορά. Επίσης, όπως και στο Α β 5 να προσδιοριστούν ποιες ακριβώς είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιες υπηρεσίας και όχι «…ή σύμφωνα…» αλλά «…πάντα σύμφωνα με τον κανονισμό…»
παρ. Β β 2: μετά από έγγραφη σύμφωνη γνωμοδότηση του ΦΔ
παρ. Β β 3: μετά όχι από ενημέρωση αλλά από έγκριση του ΦΔ
παρ. Β β 5: και πάλι να εξειδικευτούν οι αρμόδιες υπηρεσίας και να απαιτείται σε κάθε περίπτωση έγκριση του ΦΔ΄
παρ. Β β 6: καί η στάθμευση να γίνεται μόνον σε διαμορφωμένους και σημασμένους για τον σκοπό αυτό χώρους, όχι οπουδήποτε
– η τυχόν απαγόρευση κυκλοφορίας να επιβάλλεται με απόφαση του ΦΔ
παρ. Β β 8: μετά από σύμφωνη γνωμοδότηση του ΦΔ

#14 Σχόλιο Από αλεξανδρα Στις 19 Σεπτέμβριος, 2011 @ 10:14

σε όλο το άρθρο 3 όπου προβλέπεται γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρησης (ΦΔ) να γίνει ΣΥΜΦΩΝΗ γνωμη και όπου ενημέρωση να γίνει ΕΓΚΡΙΣΗ του ΦΔ, πλην των εκτάκτων περιπτώσεων.
αρθρο 3 παράγρ Γ β 2: σύμφωνη γνωμοδότηση του ΦΔ
παρ. Γ β 3: έγκριση του ΦΔ
παρ. Γ β 5: να προσδιοτιστούν επακριβώς οι αρμόδιες υπηρεσίας
παρ. Γ β 6: η απαγόρευση κυκλοφορίας να επιβάλλεται με απόφαση του ΦΔ
παρ. Γ β 8 και Γ β 10: να απαιτείται σύμφωνη γνώμη του ΦΔ
παρ. Γ β 11: να καταργηθεί. Όχι βόσκηση, ανέφικτος ο έλεγχος τήρησης οποιονδήποτε περιορισμών
παρ. Γ β 12: αγροτικές αποθήκες-στέγαστρα μόνον με τα μεγέθη που κατά κανόνα επιτρέπει το ΠΔ της δόμησης εκτός σχδίου, μη επιτρεπομένων των παρεκκλίσεων αυτού του ΠΔ
– σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των σχετικών χωροταξικών σχεδίων (ΖΟΕ, ΓΠΣ, χρήσεις γής κ.α.)
– μετά από σχετική σύμφωνη γνωμοδότηση του ΦΔ
παρ. Γ β 15: Όχι υλοτομία, μόνον συγκέντρωση και μεταφορά των ξερών και κατακείμενων, όχι τεχνική ξυλεία
– κατόπιν ειδικής αδείας του οικείου Δασαρχείου
παρ. Γ β 16: με σύμφωνη γνώμη του ΦΔ

#15 Σχόλιο Από εφη Στις 19 Σεπτέμβριος, 2011 @ 16:20

Με ποια λογική εντάσσεται σε Ζώνη Β η κορυφαία αλπική περιοχή του Ολύμπου ? (Μύτικας-Πάνθεον, Σκολιό, Στεφάνι-Θρόνος του Δία κλπ?),
η περιοχή δηλαδή που κατεξοχήν εκπροσωπεί τον παγκόσμιο μύθο και τα αλπικά του οικοσυστήματα ?
Και ακόμη,
με ποια λογική δίνεται η δυνατότητα κατασκευής νέων καταφυγίων στη Ζώνη αυτή (Β) όταν και τα ήδη υπάρχοντα στην κορυφαία αλπική ζώνη θα έπρεπε προ πολλού να έχουν καταργηθεί ?
Μήπως πρέπει να το ξανασκεφτείτε ?

#16 Σχόλιο Από Γιάννης Α. Στις 20 Σεπτέμβριος, 2011 @ 08:45

Μπορούμε επιτέλους να αφήσουμε κάποιους τόπους άθικτους από την ψευδοαναπτυξιακή και απόλυτα καταστροφική (νεοελληνική) θεώρηση του κόσμου μας; Όχι, δε μας ανήκουν τα πάντα, κανείς από τις επόμενες γενιές δε ρωτήθηκε αν συμφωνεί στην καταστροφή της φυσικής ομορφιάς και της ιστορικής μνήμης με το πρόσχημα της ανάπτυξης. Καταφέραμε να καταστρέψουμε τις πόλεις μας, να σβήσουμε κάθε ίχνος από τη μακραίωνη πορεία τους, είμαστε θαυμάσιοι στο να αγνοούμε επιδεικτικά αρχαιολογικούς χώρους παγκόσμιας σημασίας -σχεδόν πυρπολήσαμε την Ολυμπία προ ετών- να καταπατούμε εθνικούς δρυμούς.’Ηπιες έως καθόλου παρεμβάσεις, όχι σε νέα καταφύγια, όχι σε διανοίξεις δρόμων στο βουνό, όχι σε ‘αναπτυξιακά΄τερτίπια. Οτιδήποτε μη αναστρέψιμο είναι και καταστροφικό.

#17 Σχόλιο Από εφη Στις 20 Σεπτέμβριος, 2011 @ 16:03

Μπράβο για το πεδίο βολής βαρέων αρμάτων Λιτοχώρου, με στόχο βολών τον Ολυμπο !!!
Σε οποιαδήποτε άλλη οργανωμένη πολιτεία θα είχε προ πολλών-πολλών ετών σταματήσει..

#18 Σχόλιο Από Γιώργος Σμιξιώτης Στις 21 Σεπτέμβριος, 2011 @ 18:20

Διάβασα τις περισσότερες από τις απόψεις που αναφέρονται στην προστασία και αξιοποίηση του Ολύμπου.
Θα συμφωνήσω στο να μη γίνει τίποτα στο βουνό, για έναν και μόνο λόγο: Γιατί εδώ είναι Ελλάδα!!!
Όμως….
Σίγουρα αρκετοί, επισκεύτηκαν την Αυστρία και την Ελβετία.
Ρωτώ: Οι Αλπεις είναι κατεστραμένες;
Φυσικά ΟΧΙ
Εκεί το βουνό το χαίρονται μικροί, μεγάλοι, ανάπηροι, έγκυες γυναίκες κλπ.
Εκεί τα τελεφερίκ, δίνουν την δυνατότητα να ανεβούν οι πάντες σε όλες τις κορυφές και να θαυμάσουν την φύση!
Ταυτόχρονα τα παραδοσιακά σαλέ ομορφαίνουν και δίνουν δουλειά σε χιλιάδες ανθρώπους.
Εδώ με την «υπερευαισθησία» μας… δείτε πως καταντήσαμε την Ελλάδα…
Μήπως τελικά είμαστε λίγο-πολύ υποκριτές;
Ευχαριστώ

#19 Σχόλιο Από εφη Στις 22 Σεπτέμβριος, 2011 @ 20:05

@ Γιώργος Σμιξιώτης
1. Οι Αλπεις είναι απλά ένα βουνό, όπως πχ. η Πίνδος, φυσικά πολύ μεγαλύτερης επιφανείας, άρα με πολύ περισσότερες χωροταξικές δυνατότητες και δυνατότητες χρήσεων της Πίνδου.
2. Ο Ολυμπος-βουνό, είναι πολύ περιορισμένης γεωγραφικής έκτασης, καμίας σχέσης ακόμη και με την Πίνδο. Η αξιοποίηση τύπου Αλπεων προτείνεται για τον Ολυμπο επειδή θέλουμε να εκμεταλευτούμε την παγκοσμιότητα του ΣΥΜΒΟΛΟΥ της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όχι επειδή έχει τις προδιαγραφές των Αλπεων.
3. Ο συμβολισμός του Ολύμπου αποτελεί το υπάρχον μέγα κεφάλαιο για την ανάπτυξη. Οταν πάψει να υπάρχει, θα καταλήξει ένας προορισμός όπως οποιοδήποτε άλλο βουνό, άντε με κάποια φασαρία, ασχήμια, μεγαλομανία, βρωμιά, καρακιτσαρία κλπ. μεγαλύτερες.. Το κεφάλαιο για την ανάπτυξη θα έχει κάνει προ πολλού φτερά..
5. Ως άσωτοι γιοί έχουμε μεγάλο παρελθόν στην κατασπατάληση της περιουσίας που μας κληροδότησαν.. Ας μην έχουμε και παρόμοιο μέλλον.. Ας προσπαθήσουμε να την επενδύσουμε σωστά, διατηρώντας επί του προκειμένου τον συμβολισμό του Ολύμπου και τον μύθο του.
6. Αρμόζοντες τρόποι ανάπτυξης υπάρχουν. Ας μη τον καταντήσουμε λοιπόν και αυτόν σαν τα μούτρα μας (που -βεβαίως- δεν εκπροσωπούν όλους..)

#20 Σχόλιο Από εφη Στις 23 Σεπτέμβριος, 2011 @ 08:59

1. Ο Ολυμπος-βουνό, είναι πολύ περιορισμένης γεωγραφικής έκτασης, ακόμη και σε σχέση με την Πίνδο. Η αξιοποίηση τύπου Αλπεων είναι επιθυμητή από κάποιους επειδή θέλουμε να εκμεταλευτούμε την παγκοσμιότητα του όρους-συμβολο, όχι επειδή το όρος-βουνό Ολυμπος έχει προδιαγραφές Αλπεων.
3. Ο συμβολισμός του Ολύμπου αποτελεί το μέγα κεφάλαιο που διατίθεται προς ανάπτυξη. Οταν πάψει να υφίσταται, θα γίνει ένας προορισμός όπως οποιοδήποτε άλλο βουνό, με κάποια φασαρία, ασχήμια, μεγαλομανία, βρωμιά, κλπ. μεγαλύτερες.. Το κεφάλαιο για την ανάπτυξη θα έχει προ πολλού κάνει φτερά..
5. Ως άσωτοι υιοί έχουμε μεγάλο παρελθόν στην κατασπατάληση της κληροδοτημένης από το παρελθόν κοινής περιουσίας. Ας προσπαθήσουμε να επενδύσουμε την υπάρχουσα σωστά, διατηρώντας επί του προκειμένου τον συμβολισμό του Ολύμπου και τον μύθο του.
6. Αρμόζοντες τρόποι υπάρχουν.

#21 Σχόλιο Από εφη Στις 24 Σεπτέμβριος, 2011 @ 12:37

Πράγματι, ίσως είναι σκληρό να αποκλείσετε από την Γ Ζώνη την (όποια) νόμιμη γεωργοκτηντροφική δραστηριότητα.
Ομως, ΜΗΠΩΣ πρέπει να σκεφτείτε ότι ΠΡΕΠΕΙ να την αντικαταστήσετε με μία γεωργοκτηντροφική δραστηριότητα με ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ-ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ μεθόδους και μάλιστα σε παραδοσιακού τύπου εγκαταστάσεις !
Μήπως θα δίνατε τότε τη δυνατότητα στα προϊόντα με ονομασία προέλευσης ΟΡΟΣ ΟΛΥΜΠΟΣ να είναι νέκταρ και αμβροσία των θεών στο ΔΙΕΘΝΕΣ εμπόριο, και μήπως θα δίνατε ΕΠΙΣΗΣ τη δυνατότητα στις παραγωγικές μονάδες να γίνουν τουριστικές φάρμες ΔΙΕΘΝΟΥΣ εμβέλειας ?
Θα έλεγα να το ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΕΙΤΕ!

#22 Σχόλιο Από Γιάννης Αρ. Στις 28 Σεπτέμβριος, 2011 @ 01:34

Όχι σε νέα καταφύγια και δρόμους στο βουνό. Ο Όλυμπος είναι υπέροχο βουνό, ας τον αφήσουμε όπως τον βρήκαμε να τον χαρούν τα παιδιά μας και αυτοί που μπορούν και εκτιμούν την ομορφιά της φύσης. Αν κάποιος χρειάζεται σαλέ και τελεφερίκ, μπορεί να τα βρεί και αλλού. Οι εθνικοί δρυμοί πρέπει να επεκτείνονται, όχι να μειώνονται. Προτείνω επέκταση της ζώνης Α’ τουλάχιστον στα όρια της ζώνης Β’. Μεταφορά της ζώνης Β’ στην ζώνη Γ’, και επαναπροσδιορισμό της ζώνης Γ’ σε όλον τον ορεινό όγκο με ειδικές διατάξεις για υπάρχοντα κτίσματα και δραστηριότητες.
Έχουμε χτίσει ολόκληρη την Ελλάδα, και ποιό είναι το αποτέλεσμα; Νησιά και παραλίες πανέμορφες να έχουν γεμίσει τσιμέντο και σκουπίδια. Αν θέλουμε να διαχειριστούμε τις ομορφιές της Ελλάδας σωστά, υπάρχουν πολλές ανεπτυγμένες περιοχές που το έχουν ανάγκη. Δεν χρειάζεται να χτίσουμε παντού, και μάλιστα στις ελάχιστες παρθένες εκτάσεις που προσελκύουν επισκέπτες ακριβώς επειδή είναι αναξιοποίητες.

#23 Σχόλιο Από Γιώργος Σμιξιώτης Στις 29 Σεπτέμβριος, 2011 @ 11:29

@Έφη
Θα συμφωνήσω μαζί σου στο να μη γίνει τίποτα στο βουνό, για έναν και μόνο λόγο: Γιατί εδώ είναι Ελλάδα!!!
Όμως…
Θα το πω ακόμα μια φορά:
Χωρίς ΤΙΠΟΤΑ απολύτως να καταστραφεί, μπορεί να αποτελέσει έναν δεύτερο «ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ», με ανυπολόγιστο όφελος για την περιοχή.
Θα αναφέρω ένα γεγονός που το βίωσα ο ίδιος:
Στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, ξεκίνησε η διαδικασία δημιουργίας του χιονοδρομικού κέντρου Βασιλίτσας στην Πίνδο.
Η αντίδραση των «οικολόγων» ήταν λυσαλέα.
Θα καταστραφεί το βουνό, θα κτιστούν αυθαίρετα, θα κοπούν δένδρα, θα φύγουν τα άγρια ζώα κλπ, κπλ.
Το τι ειπώθηκε τότε…δεν περιγράφεται!
Μέχρι και τους κτηνοτρόφους επιστράτευσαν, φοβερίζοντάς τους ότι δεν θα έχουν δικαίωμα να βοσκήσουν τα πρόβατα!!!
Είναι προφανές ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν συνέβη!
Αντίθετα η ανάπτυξη ήταν ραγδαία και η περιοχή πήρε ζωή και ο καθένας απολαμβάνει σήμερα το ομορφότερο χιονοδρομικό κέντρο της Ελλάδας.
Και θα κλείσω με τον Όλυμπο.
Αν πάρω μια πειστική απάντηση στο παρακάτω ερώτημα από κάποιον, θα είμαι και εγώ μαζί σας.
Ρωτώ:
Γιατί ο ανάπηρος, η έγκυος γυναίκα, ο παππούς, ο καρδιακός και ο καρκινοπαθής να αποκλκεισθούν από την εμπειρία της ανάβασης στον Όλυμπο;
Η απάντηση: Ας πρόσεχαν δεν γίνεται δεκτή!
Ευχαριστώ

#24 Σχόλιο Από dora Στις 29 Σεπτέμβριος, 2011 @ 13:49

Καλημέρα

1. στις δραστηριότητες που επιτρέπονται στη Ζώνη Α, να αναφερθεί ρητά και η αναρρίχηση.
2. Αν διαβάζω καλά το χάρτη η Ζώνη Α(πυρήνας απόλυτης προστασίας) συνορεύει σε ορισμένες περιπτώσεις άμεσα με τη ζώνη Γ, χωρίς να περιλαμβάνεται Β. Η άμεση γειτνίαση από μόνη της δεν συνιστά άμεσο κίνδυνο για τον πυρήνα; Αναθεωρήστε, αν είναι έτσι.
3. Στο δρόμο που φτάνει μέχρι Αγ. Αντώνιο να απαγορευθεί ρητά η πρόσβαση οποιουδήποτε ιδιωτικού μηχανοκίνητου τόσο ψηλά, παρά μόνο για έκτακτες ανάγκες(πυρκαγιά, επιχείρηση διάσωσης).
4. Να απαγορευθεί ρητά η ποδηλασία στις ζώνες Α και Β. Πολλοί τη θεωρούν ήπια δραστηριότητα αλλά δεν είναι για το βουνό.
3. Δημιουργία καταφυγίων. Να απαγορευθεί η δημιουργία νέων καταφυγίων στις ζώνες Α, Β και Γ. Υπάρχουν ήδη αρκετά. Να προβλεφθούν μόνον εργασίες συντήρησης σε υπάρχοντα ή επέκτασης χωρητικότητας στα πολύ μικρά, με όριο τα 50 άτομα.
5. Σκουπίδια. Ο νομοθέτης πρέπει να ασχοληθεί με τα αυτονόητα.
α) Υποχρεούται ο επισκέπτης για τις ήπιες δραστηριότητες κάθε μορφής να μεταφέρει τα ατομικά του σκουπίδια του κάθε είδους, εκτός των ζωνών προστασίας Α, Β και Γ. Ο.Κ. ας εξαιρεθούν τα σκατά του, – ελπίζω να μη το κόψετε ως χυδαίο γιατί δεν είναι, βρείτε τη νομική διατύπωση (Σε κάποια βουνά στο κόσμο υποχρεούσαι να φέρεις πίσω και αυτά, άλλως πληρώνεις το βάρος τους). Όταν λέμε σκουπίδια εννοούμε και τις πορτοκαλόφλουδές του, η απόλυτη προστασία σημαίνει ακριβώς αυτό, δεν παίρνω τίποτα, δεν αφήνω τίποτα.
β)Ο διατηρών εγκατάσταση εντός οποιοασδήποτε ζώνης προστασίας υποχρεούται στη συλλογή και αποκομιδή σκουπιδιών που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη δραστηριότητα που εκτελεί καθώς και των επισκεπτών των εγκαταστάσεών του κάθε είδους, σε ακτίνα 1Km από την εγκατάσταση που διατηρεί.
6. Κάντε το κείμενο νόμου πιο ευανάγνωστο και σαφές. Αποφύγετε την επανάληψη. Είναι απλό να πείτε π.χ. «επιτρέπονται στη ζώνη Β όλες οι δραστηριότητες που επιτρέποηνται στην Α συν οι ακόλουθες». Και «Απαγορεύονται στη ζώνη Α όλες οι δραστηριότητες που απαγορεύονται στη Β συν οι ακόλουθες».

Εχω κι άλλα να προσθέσω, κύρια ότι δε συμφωνώ με τη χάραξη των ζωνών… Για τις κτηνοτροφικές δραστηριότητες στη Γ ότι πρέπει να είναι παραδοσιακού χαρακτήρα, καθαρές, με ατομικές μη μεταβιβαζόμενες άδειες, να δώσετε και κίνητρα για τέτοιες, για να επιβιώσουν ως τέτοιες, π.χ. χρήση λογοτύπου του φορέα ή προέλευσης που προτάθηκε κι από άλλον. Επίσης σας διαφεύγει σειρά από πράγματα, π.χ. δεν βλέπω τίποτα που να διασφαλίζει ότι ο φορέας διαχείρισης δε θα καταλήξει γραφειοκρατικός ή διακοσμητικός ή ανεύθυνος ή πέρα βρέχει. Αν θέλετε φορέα διαχείρισης βιώσιμο, πρέπει να ναι συμμετοχικός και σε κάθε τι καλό που γίνεται στο βουνό, όχι μόνο ελεγκτικός. Πώς συμμετέχουν οι έχοντες δραστηριότητα, οι αναρριχητές, οι επιστήμονες, οι κτηνοτρόφοι, οι καταφυγιάρχες, ακόμα και οι τουρίστες;

Αλλά για μια συζήτηση ουσιώδη, με τεκμηρίωση επιστημονική, πολιτιστική, (και αναπτυξιακή ναι, προς βιώσιμη για όλους κατεύθυνση όμως), τα συστήματα που διαθέτετε εδώ και ο τρόπος συζήτησης είναι εντελώς ακατάλληλα.

Ελπίζω να λάβετε υπόψη τα απαριθμημένα σημεία, πάνω

ευχαριστώ
δ.

#25 Σχόλιο Από ΚΑΛΠΑΚΙΔΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ Στις 1 Οκτώβριος, 2011 @ 11:40

Το πρώτο βήμα έγινε, αν και με καθυστέρηση πολλών ετών, έπρεπε να εκδοθεί το ΠΔ του Εθνικού Πάρκου Ολύμπου. θα έπρεπε να υπάρχει όμως και το αιτιολογικό που είναι η ΕΠΜ , ή έστω τα βασικότερα σημεία της. Ο Όλυμπος έχει εκτός από την πολιτισμική αξία και σημαντική αξίας ως οικοσύστημα, ας μην το ξεχνάνε.Η άποψη μου, είναι ότι ο ΌΛΥΜΠΟΣ είναι παγκόσμιος και έτσι πλέον να διαχειρίζεται. Αυτό που απαιτείται είναι μια σύγχρονη διαχείριση ως προσταευόμενη περιοχή, που σύμφωνα με την IUCN είναι «Μια χερσαία και/ή θαλάσσια έκταση, αφιερωμένη στην προστασία και διατήρηση της βιολογικής ποικιλότητας και των φυσικών και συναφών πολιτιστικών πόρων, η οποία υπόκειται σε διαχείριση με νομικά μέσα ή άλλους αποτελεσματικούς τρόπους».

Παρατηρήσεις:

1. Η ορθή επιστημονική διαχείρισης ενός εθνικού Πάρκου, απαιτεί και το ανάλογο επίπεδο διοίκησης. (νομικό πλαίσιο, επιστημονικό πρωσοπικό,υλικοτεχνική υποδομή,πόροι για την διαχείριση,) κάτι που σήμερα δεν υπάρχει, καθώς σε λίγες περιπτώσεις στην Ελλάδα οι ΦΔ λειτουργούν όπως διεθνώς ώς agency of national park, στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει μια διαχείριση χωρίς αρμοδιότητες που μοιάζει με την Δασική Υπηρεσία. Οι περισσότερες δράσεις αφορούν περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και όχι διαχείριση της προστατευόμενης περιοχής
2. Η χάραξη των ζωνών πρέπει να γίνει με όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη ακρίβεια και όχι να βασιστεί σε χάρτες και διαγράμματα του περασμένου αιώνα.
3.Στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες πρέπει να διασαφηνιστούν αυτές που προκαλούν επιπτώσεις με την υποχρέωση να γίνεται ειδική ΜΠΕ, ή οικολογική αξιολόγηση και μετά να υπάρχει η άποψη να επιτραπεί ή όχι.
Οριζόντια αντιμετώπιση δεν συναντάνται πουθενά στην σύγχρονη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών
4. Πολλές φορές ο νομοθέτης με την ασάφεια, δημιουργεί ζητήματα χωρίς να υπάρχουν πχ όπως με τις άδειες ξενάγησης, τα επιτρεπόμενα έργα και με εκφράσεις όπως «οι αρμόδιες υπηρεσίες» σσ ποιες είναι αυτές?
5. Δεν πρέπει να αποκλειστέι ο άνθρωπος από μια προστατευόμενη περιοχή, είναι λάθος η καθολική απαγόρευση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων πχ η βιολογική γεωργία και η κτηνοτροφία πρέπει να ενθαρύνεται, ορθά μιλαέι για εκτατική και ελέυθερη κτηνοτροφία. Είναι γεγονός ότι μια από τις αιτίες της μείώσης των αραπακτικών αποτελέι η εγκατάλειψης της ελέυθερης κτηνοτροφίας.
6. Η απομάκρυνση όχι μόνο του πεδίου βολής αλλά και όποιων στρατιωτικών εγκατάστασεων προκαλούν σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι ορθή.
7. Local Κnolegment, (γνώση της τοπικής κοινωνίας) ας τον έχουν υπόψη τους όσοι χαράσσουν πολιτικές εξ Αιθηνών, χωρίς να λαμβάνουν σοβαρά υπόψην τους τις τοπικές κοινωνίες και τις όποιες ενστάσεις εκφέρουν.Καμία πολιτική διαχείρισης δεν μπορεί να πετύχει εάν δεν εμπλακέι η τοπική κοινωνίας της Πιερίας και Λάρισας σε αυτήν.
8. Προτάσεις όπως η ανάδειξη σε είδος-σημαία (flagship species)του Αγρίογιδου ή ενός είδους ορνιθοπανίδας ή του jankea heldreichii ώς ενδημικό φυτικό είδος πρέπει να εξεταστεί σοβαρά και να θεσμοθετηθεί.
9. Επικαιροποιηση μελετών πανίδας, χλωρίδας, βιοκλιματικών μελετών αλλά και μελετών διαχείρισης επισκεπτών είναι επιβεβλημένη πριν την έναρξη εφαρμογής οποιαδήποτε διαχέιρισης.
10. Η δημηιουργία ενός κέντρου ενημέρωσης με την μορφή ενός ανοιχτού πανεπηστημίου στον Όλυμπο, εαν σχεδιαστεί περιβαλλοντικώς ορθά μπορεί να χωροθετηθεί και στην περιφερειακή ζώνη του Ολύμπου.
11. Θα έπρεπε η περιφερειακή ζώνη να διαχωρίζεται σε Γ1 και Γ2, όπου θα επιτρέποταν δραστηριότητες οικοτουρισμού, αγροτοτουριστικές μονάδες, μικροί ξενώνες όπως γίνεται διεθνώς,
12. Αυστηρή εφαρμογή κανόνων ορειβασίας με την συνεργασία των ορειβατικών συλλόγων και περιορισμός κατα εποχή και ημέρα στις ανάβαση στις υψηλές κορυφές. Επίσης οι δραστηριότητες αναψυχής δεν προκαλούν επιπτώσεις μόνο όταν έχουν μαζικό χαρακτήρα αλλά πχ ένα αναρριχητικό πεδίο ή ένας ασυνειδητος αναρριχητής σε θέση που υπάρχουν αρπακτικά ή σε βράχια που συναντάμε σπάνια ενδημικά φυτικα είδη μπορεί να προκαλέσει πολλαπλά προβλήματα.

Εύχομαι η διαβούλευση να οδηγήσει στις απαραίτητες διορθώσεις προς όφελος της ορθής διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής,χωρίς παρωπίδες και με σεβασμό στο βουνό και στην τοπική κοινωνία.

Με εκτίμηση

Καλπακίδης Δαμιανός ΚΑΤΕΡΙΝΗ
Περιβαλλοντολόγος
Msc Αειφορική Διαχέιριση Προστατευόμενων Περιοχών

#26 Σχόλιο Από Μακροβασίλης Αστέριος Στις 3 Οκτώβριος, 2011 @ 21:16

Τα αεραθλήματα δεν μπορώ να κατααλάβω που ενοχλούν στη Γ ζώνη ενώ ορειβασία στην Α και Β δεν ενοχλεί.Το αλεξίπτωτο πλαγιάς παράδειγμα δεν χρησιμοποιεί μηχανή δεν ρυπαίνει δεν ακουμπάει καν το βουνό όπως κάνουν οι ορειβάτες.Είναι το ποιό ύπειο άθλημα βουνού και φέρνει πολλά χρήματα στην περιοχή του Ολύμπου και στον Οικοτουρισμό.

#27 Σχόλιο Από Ιωάννης Μυριανθόπουλος Στις 4 Οκτώβριος, 2011 @ 10:42

Θα ήθελα να σχολιάσω την απαγόρευση των αεραθλημάτων στην περιοχή.

Υπάρχουν αεραθλήματα τα οποία δεν χρειάζονται κινητήρα ή μηχανικά μέρη, όπως το αλεξίπτωτο πλαγιάς και το αιωρόπτερο. Αυτά σε καμία περίπτωση δεν επιβαρύνουν το περιβάλλουν και η λειτουργία είναι πάντα σε αρμονία με τη φύση. Τα 2 αυτά αεραθλήματα δραστηριοποιούνται στην περιοχή εδώ και πολλά χρόνια και έχουν διεξαχθεί και Πανελλήνιοι και Διεθνείς αγώνες στην περιοχή.

Η φύση των αεραθλημάτων είναι άκρως οικολογική και οι πτητικές συσκευές δεν ζυγίζουν περισσότερο από 25 κιλά. Η πτήση επιτυγχάνεται με τη βοήθεια του αέρα και των μετεωρολογικών συνθηκών. Είναι ότι πιο κοντινό στην πτήση των πτηνών και δεν περιλαμβάνει μηχανή. Βασίζεται αποκλειστικά στον καιρό και τις ικανότητες του αεραθλητή.

Θα πρέπει να γίνει μια εξαίρεση για τις συσκευές αυτές.

#28 Σχόλιο Από Fotis Στις 8 Οκτώβριος, 2011 @ 09:58

Δεν αντιλαμβάνομαι τη σκοπιμότητα που μπορεί να εξυπηρετεί η πρόταση να επιτραπεί η τοποθέτηση αναβατήρων (τελεφερίκ) στον Όλυμπο.
Εντάξει… ας βγάλουμε αυτή την «καραμέλα» περί «αξιοποίησης» του βουνού απ το στόμα μας.
Ο Όλυμπος έχει ιδιατερότητες ως βουνό και νομίζω ότι οι όροι προστασίας μπορεί και πρέπει να είναι ΑΠΟΛΥΤΟΙ!!!
Ας κάνουμε μια αρχή διατηρώντας μια περιοχή ΠΑΡΘΕΝΑ από ανθρώπινες παρεμβάσεις. Δίνουμε έτσι στο συγκεκριμένο βουνό μια ξεχωριστή θέση, αυτή που του αναλογεί, στον χάρτη των Ευρωπαίκών βουνών.
Ας είναι γνωστό ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ως το βουνό όπου υπάρχει υψηλού βαθμού προστασία.
Αναβατήρες και λοιπές κατασκευές ας μπουν αλλού…
Η Ελλάδα με την μικρή έκταση της δεν έχει την πολυτέλεια να σπαταλά έτσι τους σπάνιας ομορφιάς και υψηλής σημασίας βιότοπους.
ΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΥΜΠΟΣ ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ στο δακτυλίδι ενός δικύτου ορεινών όγκων που πρέπει να προστατέψουμε.
Προσφέρεται για πολλούς λόγους.
Δεν θα μας λείψουν τα τελεφερίκ απ τον Όλυμπο.
Και δε νομίζω ότι πρέπει να το βλέπουμε ως ένα δημόσιο κτήμα στο οποίο πρέπει να κατασκευαστούν υποδομές για προσβαση απ όλους τους πολίτες (αμεα κτλ). Με αυτή τη λογική να επιτραπεί η διάνοιξη δρόμων και να τελειώνουμε μια και καλή…
Αν ισχύσει αυτή η λογική, τότε κάπου χάνουμε την ουσία.
Και η ουσία είναι ότι ΜΠΡΟΡΟΥΜΕ και ΠΡΕΠΕΙ να διατηρήσουμε κάποιες περιοχές μακριά απ την τεχνολογική ανάπτυξη, γιατί, σε αντίθετη περίπτωση δεν θα υπάρχουν όρια στην «ανάπτυξη».

#29 Σχόλιο Από Γιώργος Τούλης Στις 10 Οκτώβριος, 2011 @ 15:04

Δεν πρέπει να κτιστούν νέα καταφύγια στη ζώνη Β. Υποθέτω ότι κάποιο λάθος έχει γίνει, δηλαδή αντί να επιτρέψει απλώς την λειτουργία των υφισταμένων καταφυγίων, με τον τρόπο που είναι διατυπωμένο αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου καταφυγίου.
Πιστεύω ότι στο τελικό σχέδιο θα αλλάξει η διατύπωση.

#30 Σχόλιο Από Νικος Στις 11 Οκτώβριος, 2011 @ 10:33

Δεν πρέπει να κατατεθεί κανένα νομοσχέδιο «προστασίας» του Ολύμπου αυτή τη στιγμή για τον εξής πολύ απλό λόγο: To ΥΠΕΚΑ εκτελεί απλά διαταγές από επενδυτές, ενώ η πολιτική του ηγεσία και το προσωπικό του είναι ανεπαρκές για να συντάξουν ένα ορθό νομοσχέδιο που δεν θα αφήνει παραθυράκια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πρόσφατο νομοσχέδιο για την βιοποικιλότητα…
Επιπρόσθετα, στην παρούσα κατάσταση που βρίσκεται η χώρα είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί ο νόμος ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που ψηφίστηκε πράγματι για την προστασία του Ολύμπου. Είναι βέβαιο ότι το νομοσχέδιο απλά θα δώσει ένα νομικό πρόσχημα σε αυθαιρεσίες κι επενδύσεις και δεν έχω δει ποτέ επένδυση, στην οποία να προηγείται το περιβάλλον και να έπεται το κέρδος. Θεωρώ ότι ο Όλυμπος πρέπει να μείνει έξω από το στόχαστρο των επενδυτών και το «παιχνίδι» του Υπουργείου και να γίνει ένας συντονισμένος αγώνας φορέων για να αναγνωριστεί ως παγκόσμιο μνημείο και να ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών της UNESCO με ότι αυτό συνεπάγεται και προϋποθέτει!

#31 Σχόλιο Από Οικολόγοι Πράσινοι – Θεματική Ομάδα για το Περιβάλλον Στις 11 Οκτώβριος, 2011 @ 12:04

Άρθρο 3
Διαφωνούμε με την πρόβλεψη (σημείο Β.β.5) να επιτρέπεται η κατασκευή, εγκατάσταση και λειτουργία ορειβατικών καταφυγίων, παρατηρητηρίων, υποδομών ξεκούρασης επισκεπτών, ξύλινων ή πέτρινων καθισμάτων, στεγάστρων και βρύσεων στη ζώνη Β’, που περιλαμβάνει την περιοχή των κορυφών και του Οροπεδίου των Μουσών. Θεωρούμε ότι ήδη τα καταφύγια που έχουν κατασκευαστεί στην περιοχή άνω των 1.500 μέτρων είναι πάρα πολλά και αλλάζουν τη φυσιογνωμία του βουνού, με άμεσες επιπτώσεις στη χλωρίδα και την πανίδα. Αντίθετα, θα πρέπει να εξεταστεί η κατεδάφιση μερικών από αυτά, όπως για παράδειγμα το «Χρήστος Κάκκαλος» (που κατασκευάστηκε πριν μερικές δεκαετίες για τη χρήση του από μέλη της βασιλικής οικογένειας!) ή το καταφύγιο που κατασκευάστηκε πριν λίγα χρόνια παράνομα στο Χριστάκι (όπως και η κατάργηση του δρόμου που οδηγεί σε αυτό).

Η ελεύθερη βόσκηση δεν θα πρέπει να επιτρέπεται τουλάχιστον στην αλπική και υποαλπική ζώνη. Υπάρχουν τέτοιες περιοχές στα δυτικά του βουνού, που περιλαμβάνονται στη Γ’ ζώνη (π.χ. κάτω από τις κορυφές Αγ. Αντώνιος και Σκολειό, σημείο Γ.β.11).

#32 Σχόλιο Από Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ Στις 11 Οκτώβριος, 2011 @ 16:30

Μετά την σημερινή ολομέλεια της Τ.Ο. ΠΑ.ΣΟ.Κ. Λιτοχώρου σχετικά με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών» τον προβληματισμό και τον διάλογο που αναπτύχθηκε, καταλήξαμε στα έξης:
Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος έρχεται στην ουσία να εκσυγχρονίσει τον νόμο του 1938 με τον οποίο χαρακτηρίστηκε ο Όλυμπος Εθνικός Δρυμός και χαρακτηρίζει πλέον ως Εθνικό Πάρκο.
Έχει σωστό προσανατολισμό για την προστασία της χλωρίδας και της πανίδας του Ολύμπου, που αποτελεί και το σπουδαιότερο οικοσύστημα της περιοχής.
Για πρώτη φορά στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος γίνεται ρητή αναφορά στο πεδίο βολής αρμάτων και οριοθετεί χρονικά την απομάκρυνσή του, κάτι που μόνο ως θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί.
Παρόλα αυτά οφείλουμε όλοι να παραδεχτούμε πως το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος έχει ανάγκη τροποποίησης σε ορισμένα σημεία προκειμένου να γίνει αφενός εφαρμόσιμο σε ότι ορίζει, αφετέρου να εναρμονιστεί με το πάνδημο αίτημα των κατοίκων της περιοχής που αναζητά τρόπους οικονομικής «ανάσας» μέσω μιας ήπιας αξιοποίησης του βουνού.
Πρέπει λοιπόν να γίνει επαναπροσδιορισμός όλων των ζωνών και των προβλεπόμενων χρήσεών τους μια και στον προτεινόμενο σχεδιασμό παρατηρούμε τα εξής:
1ον Όριο της Γ΄ ζώνης η γέφυρα του Ενιπέα στο Λιτόχωρο δίπλα στο κέντρο του χωριού με υψόμετρο περίπου 300 μέτρα, όταν στην δυτική πλευρά του βουνού έχουμε ταύτιση ορίων Α΄ και Γ΄ ζώνης σε υψόμετρο 2400 μέτρων.
2ον Εντός της Γ΄ ζώνης δεν λαμβάνονται υπόψη οι διάσπαρτες ιδιοκτησίες, κυρίως αγροί, πράγμα που δυσκολεύει την μεταβίβαση και όποια άλλη χρήση της γής, ακόμα και αν είναι σύννομη.
3ον Στην Β΄ ζώνη υπάρχουν οι περισσότερες πηγές από τις οποίες υδροδοτείτε το Λιτόχωρο, χωρίς να προβλέπετε από τους όρους χρήσης της καμία δυνατότητα παρέμβασης σε περίπτωση προβλημάτων της υδροδότησης.
4ον Ο προτεινόμενος σχεδιασμός και ο προσδιορισμός χρήσεων εντός ζωνών, θα αποτελέσει δυνητικά τροχοπέδη στην ήπιας μορφής τουριστικής ανάπτυξης που επιθυμεί η συντριπτική πλειονότητα της τοπικής κοινωνίας.
5ον Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος είναι άτολμο στην διαβίβαση ουσιαστικών αρμοδιοτήτων στους παρολύμπιους Δήμους, δηλαδή στις τοπικές κοινωνίες.
Προκειμένου λοιπόν να γίνουν αυτές οι αλλαγές ζητάμε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής:
1ον Να δώσει παράταση στη διαβούλευση που τελειώνει σε λίγες μέρες.
2ον Πριν από την εκπόνηση του τελικού σχεδίου νόμου να έρθει σε άμεση συνεννόηση με τους Δημάρχους Δίου – Ολύμπου, Κατερίνης και Ελασσόνας, τις Αντιπεριφεριάρχες Πιερίας και Λάρισας άλλα και τους Πιεριείς και Λαρισαίους Βουλευτές.
Τέλος, ιδιαίτερα ωφέλιμο για την ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας αλλά και την ουσιαστική διαβούλευση θα ήταν η διεξαγωγή ενός Διεθνούς Συνεδρίου με θέμα τις οικονομικές και αναπτυξιακές δυνατότητες που μπορούν να προκύψουν από την ορθολογική και αειφόρο χρήση του Ολύμπου με την συμμετοχή όλων των τοπικών φορέων και Αρχών, εξειδικευμένων επιστημόνων, εκπροσώπων της Κυβέρνησης, αλλά κυρίως, εκπροσώπων φορέων διαχείρισης άλλων Δρυμών και Εθνικών Πάρκων, όπου έχει επιτευχτεί μια αρμονική σχέση τόσο μεταξύ των ανθρωπίνων αναγκών και το περιβάλλον, αλλά και ο συνδυασμός της τουριστικής δραστηριότητας με την προστασία της φύσης.
Τα συμπεράσματα ενός τέτοιου συνεδρίου θα μπορούν να αποτελέσουν τον βασικό πυλώνα ενός ολοκληρωμένου Σχεδίου Στρατηγικής Ανάπτυξης όχι μόνο για την Πιερία αλλά για όλες τις παρολύμπιες περιοχές, με το οποίο θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για μια σοβαρή αναπτυξιακή διαχείριση του Ολύμπου χωρίς τα «πυροτεχνήματα» που συνήθως ακούμε σε προεκλογικές περιόδους.

#33 Σχόλιο Από ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ Στις 12 Οκτώβριος, 2011 @ 09:49

ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΜΕΛΟΣ: F.A.C.E.& C.I.C.
ΕΔΡΑ: ΦΩΚΙΩΝΟΣ 8 & ΕΡΜΟΥ
ΑΘΗΝΑ-Τ.Κ. 105 63
Τηλ.: 210-32.31.271 – Fax.: 210-32.22.755
[1], e-mail: [2]

ΑΘΗΝΑ 12-10-2011
Αριθ. Πρωτ. 1584

Θέσεις της Κ.Σ.Ε. επί του Σχεδίου Π. Δ/τος για το «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών»

Με Προεδρικό Διάταγμα που προωθεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος και αφορά τον Όλυμπο επιβάλλονται νέες απαγορεύσεις του κυνηγίου χωρίς καμία τεκμηρίωση και χωρίς καμία συνεργασία με τις Κυνηγετικές Οργανώσεις. Στο σχέδιο του Π.Δ/τος προβλέπεται επέκταση της απαγόρευσης θήρας σε εμβαδό τρείς φορές μεγαλύτερο από την ήδη υφιστάμενη, εντός των ορίων του υπό δημιουργία Εθνικού Πάρκου.
Η προτεινόμενη απαγόρευση στο υπό ίδρυση Εθνικό Πάρκο Ολύμπου:
α)είναι παντελώς αυθαίρετη και καταχρηστική, διότι έρχεται σε αντίθεση με την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία σε τέτοιες περιπτώσεις συνεχώς συνιστά τη συνεργασία με τους χρήστες (2003/35/ΕΚ), στην προκειμένη περίπτωση τους κυνηγούς και την τοπική αυτοδιοίκηση (χωρίς αυτή τη συνεργασία η Ε.Ε. θεωρεί ανέφικτα τα όποια μέτρα).
Η ευρωπαϊκή επιτροπή άλλωστε στο “ Έγγραφο κατευθύνσεων για τη θήρα βάσει της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών” αναφέρει ότι «Η αειφόρος θήρα μπορεί να αποβεί επωφελής σε ό,τι αφορά τη διατήρηση των ενδιαιτημάτων μέσα στις περιοχές και γύρω από αυτές».
β)χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη επιστημονικών στοιχείων και τεκμηρίωσης. Η ΕΠΜ που εκπονήθηκε το 2004, πραγματοποιήθηκε χωρίς την αντίστοιχη έρευνα πεδίου (στηρίζεται μόνο σε βιβλιογραφικές αναφορές) και σε κανένα σημείο της δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για αρνητικές επιπτώσεις από την κυνηγετική δραστηριότητα. Ιδιαίτερα όσον αφορά την πανίδα, τα όποια γενικά στοιχεία πηγάζουν από μια και μόνο βιβλιογραφική αναφορά του 1985!!! και από ένα διαχειριστικό σχέδιο του 1998, στοιχεία που απαιτούν επικαιροποιήση για να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο ισχύουν ακόμη και σήμερα…
γ)στερεί από τις τοπικές κοινωνίες σε περιόδους ύφεσης τεράστια οικονομικά οφέλη που πηγάζουν από την άσκηση της κυνηγετικής δραστηριότητας. Συγκεκριμένα, έχει υπολογισθεί ότι ο Πανελλαδικός τζίρος από τη θήρα ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 1,7 δις ευρώ. Μεγάλο μέρος από αυτό το ποσό δαπανάται από τους κυνηγούς για διανυκτέρευση και εστίαση προς όφελος των τοπικών κοινωνιών.
Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, μαζί με όλες τις Κυνηγετικές Οργανώσεις, διαμαρτύρεται εντονότατα γι’ αυτή την πολιτική της σαλαμοποίησης, δηλαδή την, μέσω κάθε μορφής ζωνών προστασίας, ατεκμηρίωτη και άστοχη προοδευτική απαγόρευση του κυνηγίου, ώστε να επιτευχθεί ο τελικός στόχος των αντικυνηγών που είναι η συνεχής συρρίκνωση του κυνηγετικού χώρου χωρίς να επιτυγχάνεται με αυτή την πολιτική το παραμικρό όφελος για το φυσικό περιβάλλον.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η δημόσια διαβούλευση, που εννοείται ότι με την έκφραση γνώμης των ενδιαφερομένων χρηστών επηρεάζει τις τελικές αποφάσεις και που στην προκειμένη περίπτωση εκφράζεται η θέση 250.000 πολιτών, θα οδηγήσει στην απάλειψη της παραγράφου Γ.1.ii του άρθρου 4 του σχεδίου Π.Δ/τος και στη διατήρηση του καθεστώτος κυνηγίου όπως ισχύει σήμερα. Καθεστώς κυνηγιού το οποίο, αποδεδειγμένα από το 1938 με την ίδρυση του Εθνικού Δρυμού έως σήμερα, όχι μόνο δεν προκάλεσε υποβάθμιση των ειδών και των ενδιαιτημάτων του Ολύμπου, αλλά αντίθετα, συνετέλεσε σημαντικά στη διατήρηση τους, ώστε να πληρούνται σήμερα οι προϋποθέσεις ίδρυσης Εθνικού Πάρκου.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΝΙΚ. ΠΑΠΑΔΟΔΗΜΑΣ ΓΕΩΡΓ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ

#34 Σχόλιο Από WWF Ελλάς Στις 12 Οκτώβριος, 2011 @ 17:59

1. Αρκετά ζητήματα, όπως η επισκεψιμότητα, βόσκηση, δραστηριότητες, παραπέμπονται σε ρυθμίσεις από τον Κανονισμό του Διοίκησης και Λειτουργίας. Θα πρέπει οι σχετικές επιμέρους μελέτες και ειδικά αυτές που έχουν να κάνουν με την επισκεψιμότητα (χιλιάδες πεζοπόροι ανά έτος), την ρύθμιση οικοτουριστικών και παραγωγικών δραστηριοτήτων να καθοριστούν ως υποχρεωτικές για την θέσπιση του Κανονισμού Λειτουργίας προκειμένου να εξασφαλιστεί ορθή λειτουργία του πάρκου αλλά και να υπάρχει ένα σαφές πλαίσιο λειτουργίας. Οι πρωτογενείς δραστηριότητες είναι επιθυμητές και σε κάποιες περιπτώσεις απαραίτητες για την λειτουργία του τοπικού οικοσυστήματος, ειδικά όταν ασκούνται με σαφείς όρους και προϋποθέσεις.
2. Για την αποφυγή καταχρήσεων, θα πρέπει να αποφευχθεί η χρήση των όρων «υποδομές» και «ελαφριές υποδομές», καθόσον μάλιστα δεν ορίζονται στο Π.Δ., ούτε πουθενά αλλού στην νομοθεσία. Προτείνουμε να γίνει απαρίθμηση με γενική περιγραφή των κατασκευών και συνδυασμό τους με τον σκοπό κατασκευής.
3. Άρθρο 3, παρ. Γ, εδ. β14, θα πρέπει να θεσπιστούν ειδικές ζώνες και περιορισμοί για τη μελισσοκομία σε συνεργασία των αρμόδιων φορέων. Το σχέδιο Π.Δ. έχει ήδη ένα χωρικό περιορισμό, καθώς επιτρέπει την μελισσοκομία μόνο στην ζώνη Γ΄ αλλά θα πρέπει να υπάρξουν ειδικά μέτρα. Βάση του Φ.Ε.Κ. 1459/30-11-2000/Τ.Β. η ελληνική νομοθεσία προβλέπει αντιπυρικά μέτρα για τη διαδικασία του καπνίσματος μελισσών στα πλαίσια της αντιπυρικής προστασίας [π.χ., ο Κανονισμός απαιτεί ειδοποίηση του Πυροσβεστικού Σώματος αν γίνεται κάπνισμα σε κορμό]. Η συλλογή μελιού ουσιαστικά συμπίπτει με την αντιπυρική περίοδο, δραστηριότητα που εγκυμονεί κινδύνους για την πυροπροστασία στο Εθνικό Πάρκο. Προτείνουμε την πρόβλεψη για αδειοδότηση της δραστηριότητας από το Φορέα Διαχείρισης και άσκηση της σε ειδικές περιοχές της ζώνης Γ΄ με χαμηλή ή μέση επικινδυνότητα για την εκδήλωση δασικών πυρκαγιών.
4. Άρθρο 3, παρ. Γ, εδ. β15, η συλλογή βοτάνων και γενικότερα ειδών χαμηλής βλάστησης (να επεκταθεί η απαγόρευση σε όλα τα είδη χαμηλής βλάστησης) θα πρέπει να αφορά μόνο σε μη εμπορική χρήση, ειδικά σε δημόσιες δασικές εκτάσεις.
5. Άρθρο 3, παρ. Γ, εδ. β18, η πρόβλεψη για κατασκευή υπόγειων δικτύων υποδομών να αποκτήσει υποχρεωτικό χαρακτήρα.

6. Επιπλέον προτείνουμε τις παρακάτω αναδιατυπώσεις:
1) Άρθρο 3, παρ. Α, εδ. β5 «Η κατασκευή και εγκατάσταση μόνο ελαφρών υποδομών…» να προστεθεί η φράση «…από φυσικά υλικά οι οποίες να συνάδουν το φυσικό περιβάλλον του Εθνικού Πάρκου…»
2) Άρθρο 3, παρ. Α, εδ. β8 «…προσωπικού των Δασικών Υπηρεσιών και του ΦΔ…» να προστεθεί η φράση «…ή προσωπικού φορέων αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών (π.χ. Πυροσβεστικό Σώμα., διασώστες)…».
3) Άρθρο 3, παρ. Β, εδ. β6, γραμμή 5 «….των βιοτόπων τους…» να προστεθεί η φράση «…για λόγους πυροπροστασίας ή προστασίας από φυσικές καταστροφές…».
4) Άρθρο 3, παρ. Β, εδ. β8 «Έργα συντήρησης του υφιστάμενου…» να προστεθεί η φράση «… μέχρι την έκδοση του παρόντος Π.Δ., οδικού δικτύου…».

#35 Σχόλιο Από «ΝΕΑ ΑΡΧΗ – ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ» Στις 13 Οκτώβριος, 2011 @ 11:27

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ «ΝΕΑ ΑΡΧΗ – ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ» ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΔΙΟΥ – ΟΛΥΜΠΟΥ
Παρουσιάζουμε στο σημείο αυτό τις αρχικές θέσεις του συνδυασμού μας γύρω από το θέμα: «Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών». Θέσεις βέβαια που επιδέχονται βελτιώσεων και προσθηκών, όσο η διαβούλευση συνεχίζεται.
– Πρώτο και βασικότερο, για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα είναι αναγκαίο να δοθεί μία γενναία παράταση στη διαβούλευση (τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2011), πόσο μάλλον όταν οι φορείς της τοπικής κοινωνίας δηλώνουν αιφνιδιασμό κι έλλειψη ενημέρωσης για το θέμα. Έτσι κι αλλιώς ο Όλυμπος δεν αξίζει μόνο έναν μήνα ηλεκτρονικής διαβούλευσης. Κατά τη γνώμη μας πρέπει να προχωρήσουμε σύντομα στη διενέργεια ενός διεθνούς συνεδρίου με πρωτοβουλία, αν όχι της πολιτείας, τουλάχιστον της τοπικής αυτοδιοίκησης και με τη συμμετοχή εμπειρογνωμόνων από άλλους διεθνούς φήμης δρυμούς κι επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων (γεωλόγους, ζωολόγους, βοτανολόγους, δασολόγους, μα και αρχαιολόγους, περιβαλλοντολόγους, επιστήμονες αειφορικής διαχείρισης φυσικών πόρων κ.α.) που εμπλέκονται στο θέμα του Ολύμπου, της προστασίας και της ανάδειξής του!
– Για εμάς ζητούμενο είναι η προστασία του βουνού με ταυτόχρονη ανάδειξη και αξιοποίησή του. Αυτό σημαίνει ήπιας μορφής ανάπτυξη και όχι στυγνή εκμετάλλευση. Επομένως ούτε «τσιμεντοποίηση» που συνεχίζουν να ονειρεύονται ορισμένοι, ούτε όμως κι εγκλεισμός του βουνού σε μία «γυάλα». Οι δύο αυτές ακραίες επιλογές είναι το ίδιο επιβλαβείς και…ύποπτες! Ο χαρακτήρας του θρυλικού βουνού πρέπει να διαφυλαχθεί γιατί αυτή είναι η ταυτότητά του η μοναδική παγκοσμίως και μαζί η μεγάλη «προίκα» του για την τοπική μας κοινωνία (τεράστια διεθνής αναγνωρισιμότητα δυνητικά ως ονομασία προέλευσης προϊόντων και υπηρεσιών). Παράλληλα όμως το βουνό θα πρέπει να είναι προσπελάσιμο κι επισκέψιμο πάντοτε βέβαια με συγκεκριμένους κανόνες κι έλεγχο. Στόχος δεν πρέπει να είναι ο συνεχής περιορισμός του αριθμού επισκεπτών του βουνού, οι οποίοι αφήνονται στη συνέχεια ανεξέλεγκτοι, αλλά το να επιτρέπεται ο μέγιστος δυνατός καθημερινά αριθμός επισκεπτών, με παράλληλη όμως και συνεχή καταγραφή, καθοδήγηση ή ακόμη και συνοδεία τους (εφ’ όσον την επιθυμούν). Έτσι διασφαλίζεται η πραγματική προστασία και ασφάλεια του βουνού και η δική τους.
– Τα δύο μεγάλα θέματα που προκύπτουν άμεσα από το σχέδιο Π.Δ. είναι: α) Η οριοθέτηση των ζωνών, β) Οι χρήσεις εντός των ζωνών αυτών.
Σίγουρα δεν είμαστε οι απολύτως ειδικοί για να λύσουμε από μόνοι μας τα προβλήματα που προκύπτουν ή για να σχολιάσουμε υπεύθυνα τα δεδομένα στα οποία στηρίχθηκε ο σχεδιασμός αυτός. Ούτε όμως μία μόνο ομάδα επιστημόνων μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο των απολύτως «ειδικών σοφών». Για αυτό τον λόγο προτείναμε τη διενέργεια διεθνούς συνεδρίου για να δοθούν οι πιο έγκυρες απαντήσεις στα ζητήματα αυτά. Σε αυτή τη φάση πάντως οφείλουμε να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις: α) Στο θέμα της οριοθέτησης πρέπει οπωσδήποτε να αποφευχθεί μία άσκοπη «κόντρα» που πάει να δημιουργηθεί ουσιαστικά άνευ λόγου με την τοπική κοινωνία. Είναι λοιπόν απαράδεκτο να περιλαμβάνονται στη ζώνη Γ αρκετές μικροϊδιοκτησίες, καθώς και ολόκληρος σχεδόν ο οικισμός της Παλιάς Λεπτοκαρυάς, τη στιγμή μάλιστα που επιμελώς – και πολύ σωστά βέβαια – έχει αφεθεί εκτός ζωνών η Ι.Μ. Αγ. Διονυσίου. Προς τι τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά; Προφανώς αβλεψία στον σχεδιασμό που πρέπει να διορθωθεί με μικρή μετατόπιση των ορίων του Εθνικού Πάρκου λίγο ψηλότερα! Τέλος προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι το «Οροπέδιο των Μουσών», μία περιοχή με σπάνια χλωρίδα δεν περιλαμβάνεται στην ζώνη Α (απολύτου προστασίας)!
β) Στο θέμα των χρήσεων θεωρούμε υπερβολική την απόλυτη απαγόρευση ορισμένων δραστηριοτήτων (π.χ. θήρα, λειτουργία παραδοσιακών ξενώνων ή αγροτουριστικών μονάδων κ.α.) ακόμη κι εντός της ζώνης Γ. Κατά τη γνώμη μας θα μπορούσε η ζώνη Γ να χωριστεί σε υποζώνες Γ1 και Γ2 ή ακόμη καλύτερα να υπάρξει πρόβλεψη σαφώς οριοθετημένων θυλάκων, εντός των οποίων να επιτρέπονται ορισμένες από τις χρήσεις αυτές. Θεωρητικά θα μπορούσε να γίνει, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα, οριοθέτηση ανάλογων θυλάκων, και στις άλλες δύο ζώνες, ενώ για προτάσεις που αναφέρονται συχνά στη διαβούλευση, όπως χιονοδρομικό κέντρο ή τελεφερίκ, θεωρούμε πως είναι ιδιαίτερα δύσκολο να μπορέσουν να βρουν εφαρμογή (ειδικά το χιονοδρομικό κέντρο), ωστόσο δεν βλέπουμε τον λόγο για τον οποίο θα πρέπει να απορρίπτεται εκ των προτέρων η δυνατότητα ανάλογων εφαρμογών, εάν π.χ. εκπονηθεί μία μελέτη που θα πληροί τους αυστηρότερους περιβαλλοντικούς όρους.
– Ένα επιπλέον θέμα που προκύπτει από το σχέδιο Π.Δ. είναι και αυτό του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού. Στα δέκα χρόνια λειτουργίας του ο Φορέας με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει έχει επιτελέσει θετικό έργο. Πρέπει όμως να περάσουμε σε ένα επόμενο στάδιο, όπου ο Φορέας Διαχείρισης θα λειτουργεί στα πρότυπα αντίστοιχων Φορέων μεγάλων δρυμών του εξωτερικού, ασκώντας πραγματική αειφορική διαχείριση του δρυμού κι όχι απλώς μία υποτυπώδη φύλαξή του. Απαιτείται επομένως στελέχωση του Φορέα με ειδικό επιστημονικό προσωπικό, καθώς και μεγαλύτερη εκπροσώπηση της τοπικής κοινωνίας των παρολύμπιων δήμων και ιδιαίτερα του δήμου Δίου – Ολύμπου, ο οποίος χωροταξικά εμπλέκεται στο μέγιστο μέρος του δρυμού.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι εκτός από το «Εθνικό Πάρκο» υπάρχει και ο «Πιερικός Όλυμπος», όπου αρμόδιο είναι το Υπουργείο Πολιτισμού. Θα πρέπει οπωσδήποτε να συμπίπτουν τα όρια του Εθνικού Πάρκου με εκείνα του Πιερικού Ολύμπου τουλάχιστον στα βόρεια και νότια, όπου όντως αυτό είναι εφικτό.
Πέρα όμως από αυτό προτείνουμε επιπλέον το εξής: Ο υπάρχων Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού και το Δ.Σ. ή Επιτροπή του Πιερικού Ολύμπου να συγχωνευθούν και να ανασυσταθούν σε έναν «Ενιαίο Φορέα Διαχείρισης Φυσικού και Πολιτιστικού Πλούτου Ολύμπου». Έτσι θα απλοποιηθεί πολύ μία κατάσταση προβληματική εξ αιτίας των επικαλύψεων και των συγχύσεων αρμοδιοτήτων που σίγουρα θα προκύψουν, εάν δεν συγχωνευθούν οι δύο αυτοί οργανισμοί!
– Τέλος ένα πολύ θετικό σημείο του σχεδίου Π.Δ. είναι η πρόβλεψη για την απομάκρυνση του πεδίου βολής, έστω κι αν θα πρέπει να ξεκαθαρισθούν ο χρόνος και ο τρόπος της απομάκρυνσης.
Για την παράταξη «ΝΕΑ ΑΡΧΗ – ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ»,
ο επικεφαλής: ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΘ. ΛΑΠΠΑΣ,
Δημ. Σύμβουλος Δήμου Δίου – Ολύμπου

#36 Σχόλιο Από Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία Στις 13 Οκτώβριος, 2011 @ 15:02

Άρθρο 3 ΧΡΗΣΕΙΣ, ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΜΕΤΡΑ, ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Παράγραφος Α,β 5)
Κρίνεται σωστό στη Ζώνη Α να υπάρχει αυξημένη αυστηρότητα στο καθεστώς προστασίας και να μη επιτρέπεται η εγκατάσταση ορειβατικών καταφυγίων, λόγω της όχλησης που προκαλείται. Παρόλα αυτά δεν υπάρχει ανάγκη για παρατηρητήρια σ’ αυτήν την ζώνη. Οι καιρικές συνθήκες στην ζώνη Α μάλλον απαγορεύουν τις ελαφριές κατασκευές και ως εκ τούτου θα χρειαστεί μεγαλύτερη παρέμβαση στο χώρο για μία στιβαρή δομή. Επίσης, προτείνεται να προστεθεί η λέξη «ελαφρές» υποδομές φύλαξης για να αποφευχθούν συνήθεις υπερβάσεις που έχουν συμβεί σε άλλες προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας.

Παράγραφος Β, β 5)
Η διαφοροποίηση της Ζώνης Β από την Α έγκειται στην υφιστάμενη χωροθέτηση των ορειβατικών καταφυγίων. Παρόλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί ρητή ρύθμιση που δεν θα επιτρέπει εγκατάσταση νέων καταφυγίων στη Ζώνη Β.

Παράγραφος Β, Β, 8)
Προτείνεται στη συγκεκριμένη σοβαρή ρύθμιση ο ΦΔ να δίνει «σύμφωνη γνώμη, εφόσον εξασφαλίζεται υψηλός βαθμός προστασίας».

Γενικά, στις Ζώνες Α και Β προτείνεται η απαγόρευση πρόσβαση σε σκύλους, καθώς μπορούν να δημιουργήσουν όχληση στα αγριόγιδα και στην ορνιθοπανίδα που φωλιάζει στο έδαφος.

Παράγραφος Γ,β,10)
Η δασική διαχείριση στις προστατευόμενες περιοχές πρέπει να αποτελεί το πρότυπο για την διαχείριση των δασών. Στην δασική διαχείριση – εκμετάλλευση που επιτρέπεται θα πρέπει να περιλαμβάνεται η ρητή απαγόρευση των αποψιλωτικών υλοτομιών. Δεν νοείται να υπάρχουν αποψιλωτικές υλοτομίες εντός του Εθνικού Πάρκου διότι υποβαθμίζουν σοβαρά την βιοποικιλότητα, αλλοιώνουν το τοπίο, ενώ μακροπρόθεσμα προκαλούν μειωμένα εισοδήματα για την τοπική κοινωνία.

Παράγραφος Γ,β,11)
Η βόσκηση πρέπει να ρυθμίζεται με Ειδική Λιβαδοπονική Μελέτη που λαμβάνει υπόψη την βοσκοϊκανότητα και την διατήρηση της βιοποικιλότητας και όχι με οποιαδήποτε γενικού τύπου διαχειριστική μελέτη.

#37 Σχόλιο Από Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου Στις 13 Οκτώβριος, 2011 @ 15:52

Προτείνεται να γίνουν οι εξής προσθέσεις – τροποποιήσεις :
α. Στην παρ. Α.β.4 του άρθρο 3 : «Η ημερήσια . . . . την επίσκεψη των Μνημείων και Αρχαιολογικών χώρων . . . .».
β. Στην παρ. Β.β.4 του άρθρο 3 : «Η ελεγχόμενη . . . . την επίσκεψη των Μνημείων και Αρχαιολογικών χώρων . . . .».
γ. Στην παρ. Β.β.6 του άρθρο 3 : «Η κυκλοφορία . . . Η απαγόρευση της κυκλοφορίας . . . οι τυχόν εξαιρέσεις (πρόσβαση στα Μνημεία και τους Αρχαιολογικούς χώρους, αγρότες για καλλιέργεια . . .».
δ. Στην παρ. Β.β.8 του άρθρο 3 : «Έργα συντήρησης και βελτίωσης . . .».
ε. Στην παρ. Γ.β.4 του άρθρο 3 : «Η επίσκεψη . . . . την επίσκεψη των Μνημείων και Αρχαιολογικών χώρων . . . .».
στ. Στην παρ. Γ.β.8 του άρθρο 3 : «Έργα συντήρησης και βελτίωσης . . .».
ζ. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 του ν. 3028/2002, «Η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Χώρας συνίσταται κυρίως . . . ε) στη διευκόλυνση της πρόσβασης και της επικοινωνίας του κοινού με αυτήν, στ) στην ανάδειξη και την ένταξή της στη σύγχρονη κοινωνική ζωή . . .».
η. Οσον αφορά την διάταξη που αναφέρεται στην δυνατότητα του Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης (παρ. Β.β.4 του άρθρο 3) να καθορίζει τον ανώτατο αριθμό επισκεπτών που μπορούν να παραμείνουν ταυτόχρονα στην Ζώνη Α΄, δεν φαίνεται να υπάρχει πρόβλεψη από το νόμο για τέτοια αρμοδιότητα του Φορέα (άρθρο 15 του ν. 2742/1999, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 7 του ν. 3937/2011), επομένως μάλλον πρέπει να καθορισθεί ποιές θα είναι οι αρμόδιες υπηρεσίες που θα εκδίδουν τις αποφάσεις αυτές.

#38 Σχόλιο Από ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Στις 13 Οκτώβριος, 2011 @ 18:19

Οι απαγορευμένες για το κυνήγι περιοχές στην Ελλάδα καλύπτουν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της Ελλάδας, από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Οι απαγορεύσεις αυτές πολύ συχνά στερούνται επιστημονικής τεκμηρίωσης και γι’ αυτό δημιουργούν απορίες σχετικά με τους λόγους που αυτές επιβάλλονται

Τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική προτείνουν τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος μέσω της ορθής χρήσης. Δηλαδή, οι δραστηριότητες του ανθρώπου, αν ασκούνται μέσα σε ορισμένα πλαίσια, όχι μόνο δεν καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον αλλά το βοηθούν και το προστατεύουν. Ειδικότερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει την αξία της νόμιμης θήρας ως ιδιαίτερα επωφελούς δραστηριότητας για τη διατήρηση των φυσικών ενδιαιτημάτων και κατ’ επέκταση της βιοποικιλότητας.

Στην Ελλάδα, όμως, προτείνονται ολοένα και περισσότεροι αναίτιοι χρονικοί και γεωγραφικοί περιορισμοί της θήρας σε πρωτοφανή εκτροπή από κάθε έννοια επιστημονικής προσέγγισης – τεκμηρίωσης. Τα παραπάνω ισχύουν και στο συγκεκριμένο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για το «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών». Σε μια σειρά μόλις κειμένου απαγορεύεται η άσκηση της θήρας, χωρίς την παραμικρή τεκμηρίωση, στα 200.000 στρέμματα όλων των Ζωνών Προστασίας (Α’, Β’, Γ’). Με αυτόν τον τρόπο τετραπλασιάζεται η απαγορευμένη για τη θήρα έκταση καταλαμβάνοντας ολόκληρο τον ορεινό όγκο του Ολύμπου, μιας και ήδη απαγορεύεται σε έκταση περίπου 50.000 στρεμμάτων στην περιοχή.

Το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος βασίζεται σε Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ) του 2004, η οποία με τη σειρά της βασίστηκε σε έρευνες που έγιναν πριν το 2000, δημιουργώντας αμφιβολίες για την αξιοπιστία της. Για τη σύνταξη της συγκεκριμένης ΕΜΠ δεν φαίνεται να έγινε καμία έρευνα πεδίου, αλλά χρησιμοποιήθηκαν μόνο βιβλιογραφικές αναφορές (από τις συνολικά 74, μόλις 1 αφορά την πανίδα της περιοχής και εκπονήθηκε το 1985, ενώ αναφέρεται και ένα αναθεωρημένο Διαχειριστικό Σχέδιο του 1998). Είναι λοιπόν απορίας άξιο πως γίνεται για την ετήσια ρυθμιστική διάταξη θήρας να απαιτούνται ετήσιες μελέτες αλλά όχι για τη σύνταξη του συγκεκριμένου σχεδίου προεδρικού διατάγματος.

Η διαδικασία κατάρτισης σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος προβλέπει τη συμμετοχή και τη γνωμοδότηση όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Παρόλα αυτά, όμως, δε ζητήθηκε ούτε η γνώμη της Τοπική Αυτοδιοίκησης, ούτε των τοπικών Κυνηγετικών Οργανώσεων σχετικά με την άσκηση της θήρας στην περιοχή. Οι όμοροι δήμοι συνεδρίασαν αυτές τις μέρες σχετικά με το θέμα, ενώ το σχέδιο Π.Δ. βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση από τις 13/9 χωρίς τη σχετική γνωμοδότησή τους, καταστρατηγώντας την ίδια την έννοια της δημόσιας διαβούλευσης που τόσο παθιασμένα προβάλλεται από τη μεριά του υπουργείου.

Παράλληλα το δημοκρατικό μας συναίσθημα για άλλη μια φορά δοκιμάζεται, καθώς κάποιοι εξακολουθούν να ακολουθούν τις αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος, στις οποίες οφείλεται η μη άσκηση διαχείρισης σε καμιά περιοχή της χώρας. Η περίπτωση του Ολύμπου αποτελεί μια ακόμα δυσάρεστη επιβεβαίωση, για τα μελλούμενα… απουσία των τοπικών κοινωνιών… και επ’ ωφελεία των αποτυχημένων.

#39 Σχόλιο Από ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ – ΘΡΑΚΗΣ Στις 13 Οκτώβριος, 2011 @ 19:19

Απόψεις και παρατηρήσεις κατά άρθρο της Στ Κ.Ο.ΜΑ.Θ. επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για το «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών».

Η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης εκπροσωπεί περισσότερους από 60.000 πολίτες που είναι κυνηγοί του γεωγραφικού διαμερίσματος της Μακεδονίας και της Θράκης.
Ως φορέας με αποδεδειγμένο ενδιαφέρον και ανησυχία για τη διαχείριση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, μέσα από την επιστημονική του στελέχωση και την τεκμηρίωση των προτάσεων και των εφαρμοζόμενων μέτρων διαχείρισης, αλλά και ως φορέας που εκπροσωπεί πολίτες που έχουν άμεση και συνεχή επαφή με τη φύση, υιοθετούμε πλήρως την άποψη της ΕΕ και της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) (που πηγάζει από την ανάλογη επιστημονική έρευνα), πως τα φυσικά οικοσυστήματα μπορούν να προστατευτούν και να διατηρηθούν αποτελεσματικά μόνο με την ενεργό παρουσία του ανθρώπου μέσα σ’ αυτά.
Ιδιαίτερα στα μεσογειακά οικοσυστήματα, όπου η παρουσία του ανθρώπου ως διαχειριστή- καρπωτή των φυσικών πόρων, είναι γνώστη εδώ και 5.000 χρόνια, εκτιμούμε πως θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο το γεγονός πως παραδοσιακές δραστηριότητες όπως η θήρα αποτελούν πλέον αναπόσπαστο μέρος των φυσικών διεργασιών που λαμβάνουν χώρα μέσα σ’ αυτά.
Εκείνο επομένως που θα πρέπει να αποτελεί βασικό στόχο κάθε σχετικής διάταξης είναι η ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων με συγκεκριμένους κανόνες αειφορίας στην οποία όλοι οι χρήστες της περιοχής θα μπορούν να έχουν ενεργό συμμετοχή.
Αν και οι Προστατευόμενες Περιοχές της Ελλάδας στο σύνολό τους σχεδόν μόνο κατ’ ευφημισμό είναι τέτοιες μιας και στην πράξη απουσιάζει τόσο η προστασία όσο και η διαχείριση, η καλή κατάσταση των οικοσυστημάτων τους (όπου αυτή έχει επιτευχθεί), είναι αποτέλεσμα της αρμονικής συνύπαρξης των κατοίκων και των επισκεπτών της περιοχής με τη φύση. Οι αυθαίρετοι περιορισμοί των δραστηριοτήτων αυτών των ανθρώπων επομένως, αντί επιβράβευση αποτελούν αναίτια «τιμωρία» απέναντι σε κατοίκους και χρήστες, και οφείλονται συνήθως στην προσέγγιση της λεγόμενης «αστικής οικολογίας», που καμία σχέση δεν έχει με το πραγματικό ενδιαφέρον και τη δυναμική των κατοίκων των νομών της Πιερίας και της Λάρισας.
Τα Εθνικά Πάρκα επομένως με βάση τις αρχές της επιστήμης δεν πρέπει να λειτουργούν υπό την αντίληψη της απομόνωσής τους από τον άνθρωπο και τις δραστηριότητές του, αλλά αντίθετα όπως αναφέραμε και παραπάνω, η φύση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ζωντανός οργανισμός βασικό κύτταρο του οποίου αποτελεί ο άνθρωπος. Σε ότι αφορά στη θήρα συγκεκριμένα το θεσμικό πλαίσιο της Ελλάδας είναι από τα αυστηρότερα της Ευρώπης και αυτό που λείπει είναι η εφαρμογή του στην πράξη και όχι οι αυθαίρετες και καταχρηστικές απαγορεύσεις.
Οι παρατηρήσεις που ακολουθούν επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για το «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών» βασίζονται στο παραπάνω πνεύμα.
Στην περίπτωση του Εθνικού Πάρκου Ολύμπου πρέπει να επισημάνουμε ότι τα μέτρα διαχείρισης που προτείνονται από το σχετικό Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (Σ.Π.Δ.) και στηρίζονται σε συγκεκριμένη Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ), που έγινε αποδεκτή με την υπ’ αριθμό Οικ. 141874/3328/2010 απόφαση της Γενικής Διευθύντριας Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ, κάθε άλλο πάρα εξυπηρετούν την βιώσιμη ορθολογική και αειφορική ανάπτυξη της περιοχής του Ολύμπου, προς όφελος των κατοίκων και των επισκεπτών χρηστών της περιοχής, και της προστασίας του μοναδικού αυτού οικοσυστήματος.
Από τη σχετική ΕΠΜ απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην κυνηγετική επισκεψιμότητα της περιοχής, μια περιοχή με μεγάλο θηραματικό πλούτο, που αποτελεί κάθε χρόνο πόλο έλξης για πολλούς νόμιμους κυνηγούς από όλη την Ελλάδα. Ούτε γίνεται λόγος για την ανάπτυξη, οργάνωση και διαχείριση του κυνηγητικού τουρισμού ως μορφή εναλλακτικού τουρισμού και ως εναλλακτική οικονομική πρόσοδος στη διάρκεια της «νεκρής» Χειμερινής περιόδου για την περιοχή. Οι μελέτες επισκεψιμότητας που έχουν εκπονηθεί αναφέρονται αποκλειστικά στην Καλοκαιρινή περίοδο (Μάιος – Σεπτέμβριος) με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα να αξιολογηθεί η επισκεψιμότητα των κυνηγών στον Όλυμπο αλλά και των εσόδων που πηγάζουν από την κυνηγετική δραστηριότητα σε πλήθος επιχειρήσεων όπως ξενοδοχεία, χώροι εστίασης, πρατήρια υγρών καυσίμων, κτηνιατρεία και καταστήματα κυνηγετικών ειδών. Το γεγονός και μόνο ότι στον σχεδιασμό της μελέτης δεν λήφθηκε υπόψη ο μεγάλος αριθμός των κυνηγών – επισκεπτών αποτελεί επιβεβαίωση ότι η μελέτη εξ ορισμού ήταν απαξιωτική απέναντι στο κυνήγι!
Παρόλα αυτά όμως δεν βρέθηκε και δεν υπάρχει καμία αρνητική αναφορά για τη θήρα στην ΕΠΜ, πέραν αυτής που αφορά τη λαθροθήρα Αγριόγιδων, γεγονός απόλυτα καταδικαστέο, αλλά που δεν ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ. Η συγκεκριμένη παράβαση όμως αφορά ήδη απαγορευμένο για τη θήρα είδος και μάλιστα σε επίσης απαγορευμένες για τη θήρα περιοχές. Η Δ/νση Δασών Πιερίας δεν έχει προβεί ποτέ σε μήνυση σχετικά με τη συγκεκριμένη παράβαση αλλά ούτε έχει καλέσει ποτέ τους Ομοσπονδιακούς Θηροφύλακες της περιοχής για συνδρομή σε περίπτωση λαθροθήρας Αγριόγιδου.
Γίνεται επομένως προφανές το γεγονός πως αυτό που λείπει για την προστασία των Αγριόγιδων του Ολύμπου είναι η συστηματική και συνεχής φύλαξη των περιοχών που ενδιαιτεί και όχι ο εξοβελισμός των νόμιμων κυνηγών από το σύνολο του ορεινού όγκου του Ολύμπου στην πλειοψηφία των εκτάσεων του οποίου δεν απαντάται το Αγριόγιδο. Η συνεχής και ουσιαστική φύλαξη βέβαια δε λείπει μόνο λόγω λαθροθήρας του Αγριόγιδου αλλά και για κάθε άλλη παραβατική συμπεριφορά. Είναι αδιανόητο να γίνεται λόγος για προστασία και διαχείριση του Ολύμπου και να μην υπάρχουν τουλάχιστον 2 φυλάκια ένα στην Ανατολική και ένα στη Δυτική πλευρά του βουνού που να είναι συνεχώς επανδρωμένα με διπλές βάρδιες για να γίνεται εφικτή η άμεση παρέμβαση σε οτιδήποτε αντίκειται στις διατάξεις που σχετίζονται με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος του Ολύμπου.
Η ίδια ατεκμηρίωτη ανάλυση διακρίνει και τις θέσεις που εκφράζονται για την κατάσταση των πληθυσμών της άγριας πανίδας θηρεύσιμης και μη. Η μόνη μελέτη που αναφέρεται στη βιβλιογραφία της ΕΠΜ και σχετίζεται άμεσα με την πανίδα της περιοχής εκπονήθηκε το μακρινό 1985 (!) με αποτέλεσμα τα στοιχεία που παρουσιάζονται να μη θεωρούνται έγκυρα με χαρακτηριστικό παράδειγμα την αναφορά στην παρουσία γυπαετού ενώ το συγκεκριμένο είδος έχει χρόνια να καταγραφεί στον Όλυμπο.
Σε ότι αφορά στη διαδικασία κατάρτισης του σχετικού Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, ενώ στα «Λαμβάνοντας υπόψη» αναφέρονται οι γνωμοδοτήσεις των όμορων Δήμων, οι Δήμοι αυτοί δεν είχαν γνωμοδοτήσει σχετικά αλλά αντίθετα τουλάχιστον ο ένας εκ των δύο που αναφέρονται στο ΣΠΔ διοργάνωσε στις 10/10/2011 σχετική συνάντηση (Δήμος Δίου – Ολύμπου). Πέραν τούτου, όπως μας ενημέρωσε προφορικά ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ολύμπου, ο Δήμος πρόκειται να ζητήσει μεγάλη χρονική παράταση για την κατάθεση της τελικής γνωμοδότησής του σχετικά με τα όσα προβλέπονται στο Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τον Όλυμπο. Το ΣΠΔ επομένως συντάχθηκε χωρίς στην ουσία να έχουν ληφθεί υπόψη οι γνωμοδοτήσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης γεγονός που έρχεται σε αντίθεση τόσο νομικά όσο και ηθικά με τα όσα ισχύουν επί των διαδικασιών κατάρτισης – διαμόρφωση ενός Προεδρικού Διατάγματος.
Δεν είναι δυνατόν να ιδρύονται Εθνικά Πάρκα, κατ’ επιταγή του νόμου για τη Φύση (1650/1986) και η ίδια η Πολιτεία να αγνοεί το δικό της νόμο αλλά και την ίδια την έννοια της δημοκρατίας και του ρόλου της Αυτοδιοίκησης.

Προτάσεις τροποποιήσεων της Στ ΚΟΜΑΘ επί του εν λόγω ΣΠΔ κατ΄ άρθρο
Άρθρο 1
Σκοπός του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος
Παρατηρήσεις Στ ΚΟΜΑΘ:
Καμία σύγχρονη επιστημονική έρευνα δεν αναφέρει τη νόμιμη θήρα ως δραστηριότητα αντίθετη με την «προστασία, διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου ως φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και πολύτιμου εθνικού φυσικού πόρου σε χερσαία τμήματα της περιοχής του όρους Όλυμπος», που αποτελεί το σκοπό του εν λόγω Προεδρικού Διατάγματος.
Τόσο η ΕΕ όσο και η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης κάνουν λόγο για ρύθμιση της θήρας και των λοιπών ανθρώπινων δραστηριοτήτων και όχι για αυθαίρετες ολικές απαγορεύσεις στις διάφορες χρήσεις. Αν και οι επιστημονικές μελέτες που αποτελούν την τεκμηρίωση των διατάξεων του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος καταλήγουν σε προτάσεις για ολική απαγόρευση της θήρας στο υπό ίδρυση Εθνικό Πάρκο Ολύμπου, εντούτοις δεν αφιερώνεται ούτε μία γραμμή κειμένου για την τεκμηρίωση της παραπάνω πρότασης με αποτέλεσμα αυτή να θεωρείται επιστημονικά αυθαίρετη. Είναι φανερό ότι οι συντάκτες του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος εκφράζουν προσωπικές επιθυμίες για την εφαρμογή απαγορεύσεων σε δραστηριότητες που δεν συμπαθούν.
Στο Άρθρο 1 του ΣΠΔ αναφέρεται πως «Ειδικότερα, επιδιώκεται η διατήρηση και διαχείριση των σπανίων οικοτόπων και των ειδών χλωρίδας και πανίδας που απαντώνται στη συγκεκριμένη περιοχή και η θεσμοθέτηση διαδικασιών και μέτρων για την εξασφάλιση της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης στο πλαίσιο της αειφόρου διαχείρισης της περιοχής πρόθεση που αναιρείται από τους ίδιους τους συντάκτες του ΣΠΔ στην ουσία με την αυθαίρετη πρόταση για ολική απαγόρευση της θήρας αντί για προσπάθεια ρύθμισης αυτής με βάση το ήδη υπάρχον αυστηρό θεσμικό πλαίσιο που τη διέπει.
Άρθρο 2
Χαρακτηρισμός και οριοθέτηση περιοχής και ζωνών προστασίας ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Παρατηρήσεις ΣT ΚΟΜΑΘ 2.2)
Αμφότερες οι Ζώνες Α και Β προτείνεται στο ΣΠΔ να χαρακτηριστούν ως «Περιοχές Προστασίας της Φύσης», για τις οποίες σύμφωνα με το νόμο 3937/2011 για τη Διατήρηση της Βιοποικιλότητας (Άρθρο 4, που αντικαθιστά στο Άρθρο 19 του ν.1650/1985) ισχύουν τα παρακάτω:
«2. Ως περιοχές προστασίας της φύσης (Nature reserves) χαρακτηρίζονται εκτάσεις μεγάλης οικολογικής ή βιολογικής αξίας. Στις περιοχές αυτές προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον από κάθε δραστηριότητα ή επέμβαση που μπορεί να μεταβάλει ή να αλλοιώσει τη φυσική κατάσταση, σύνθεση ή εξέλιξή του. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπονται, σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις του οικείου σχεδίου διαχείρισης, η εκτέλεση εργασιών που κρίνονται αναγκαίες για τη μη αλλοίωση εκείνων των χαρακτηριστικών που διασφαλίζουν τη διατήρηση των προστατευτέων αντικειμένων, επιστημονικών ερευνών και η άσκηση ήπιων ασχολιών και δραστηριοτήτων, εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας.»
Ενδεικτικό πρόσφατο παράδειγμα που εποδεικνύει περίτρανα την άποψη πως η θήρα είναι απόλυτα συμβατή με τον παραπάνω στόχο είναι η περίπτωση του Εθνικού Πάρκου της Σερβίας στον Δούναβη, όπου το κυνήγι επιτρέπεται στο 90% της έκτασης, το ίδιο το Εθνικό Πάρκο θεωρεί τη θήρα ως βασική ασκούμενη δραστηριότητα, αλλά και ως πόλο προσέλκυσης επισκεπτών. Το εθνικό αυτό πάρκο πρόσφατα επιβραβεύτηκε για τη διαχείρισή του από τον Πανευρωπαϊκό Οργανισμό Εθνικών Πάρκων!
Όπως αναφέρουμε και στο Άρθρο 1, η θήρα έχει αποδειχτεί επιστημονικά πως όχι μόνο δεν «μεταβάλει ή αλλοιώνει τη φυσική κατάσταση, σύνθεση ή εξέλιξή του φυσικού περιβάλλοντος» του Ολύμπου, αλλά αντίθετα αποτελεί ουσιαστικό διαχειριστικό εργαλείο στα χέρια των αρμόδιων αρχών και αναπόσπαστο μέρος της πρόσφατης διαχείρισης του η οποία με βάση το ΣΠΔ που κάνει λόγο για «διατήρηση» στους στόχους, κρίνεται επιτυχημένη.
Με βάση επομένως τα παραπάνω, παρά το γεγονός πως η πρόταση να αποδοθεί ο ίδιος χαρακτηρισμός τόσο στη Ζώνη Α όσο και στη Ζώνη Β, έρχεται σε αντίθεση με την αποκλιμάκωση της προστασίας από τη Ζώνη Α προς τη Ζώνη Γ (όπως γίνεται σε άλλα Εθνικά Πάρκα), η αποκλιμάκωση αυτή μπορεί να επιτευχθεί με διαφοροποίηση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων στη Ζώνη Β στην οποία δε συντρέχει σύμφωνα με την ΕΠΜ κανείς λόγος για την χωρική επέκταση των απαγορεύσεων θήρας που ήδη ισχύουν στην περιοχή.
Άρθρο 3
Χρήσεις , δραστηριότητες, μέτρα, όροι και περιορισμοί προστασίας και διαχείρισης
Παρατηρήσεις – Προτάσεις Στ ΚΟΜΑΘ : 3.Α.β.
Ενώ η ΕΠΜ έχει μείνει ανενεργή εδώ και 7 χρόνια, διάστημα στο οποίο θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν οι όποιες εκκρεμότητες υπήρχαν το 2004 που παραδόθηκε , εντούτοις πολλές δραστηριότητες (πχ Άρθρο 3, παρ. Α.β.4. για ομαδικές επισκέψεις στη Ζώνη Α) προβλέπεται να ρυθμιστούν μετά από μελλοντικές αποφάσεις-κανονισμούς ή ακόμη και μελέτες που θα εκπονηθούν στο μέλλον και βάσει των οποίων μοναδικός αρμόδιος για τη ρύθμιση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων θα είναι ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Ολύμπου.
Με αυτόν τον τρόπο αποκλείεται αυθαίρετα η αξιολόγηση – έγκριση αυτών των αποφάσεων στη διαδικασία της σχετικής Διαβούλευσης και κατ’ επέκταση εκμηδενίζεται η διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αυτών των αποφάσεων ή/και αποδοχής των σχετικών μελετών. Έτσι καταργούνται εν τη γενέσει τους οι βασικές αρχές κατάρτισης του Προεδρικού Διατάγματος και συγκεκριμένα η συμμετοχή των πολιτών και κυρίως της τοπικής κοινωνίας στη διαμόρφωση των τελικών διατάξεων που θα περιλαμβάνει.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός πως η βιωσιμότητα των Φορέων Διαχείρισης δεν έχει κατοχυρωθεί θεσμικά, τουναντίον λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας απειλείται άμεσα, διαμορφώνουν μία εξαιρετικά πρόχειρη, επισφαλή και αδιαφανή προσέγγιση που αφορά στον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου που αποτελεί σύμβολο της χώρας διεθνώς, η οποία πέραν των ουσιαστικών αναμένεται να προκαλέσει και πλήθος διαδικαστικών ζητημάτων με αποτέλεσμα ενδεχόμενη εκ νέου καθυστέρηση στην εφαρμογή του ΣΠΔ. Η λειτουργία του Φορέα εξαρτάται μόνο από χρήματα που υπάρχουν μέχρι τη λήξη του ΕΣΠΑ (2014), αλλά ουδείς εγγυάται, με την οικονομική κατάσταση που βιώνει η χώρα μας, αν θα υπάρχει ακόμη και μέχρι τότε χρηματοδότηση. Παρόλα αυτά δίνονται υπερεξουσίες στον Φορέα Διαχείρισης, εις βάρος των καθ΄ υλην αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών και κυρίως της ίδιας της Αυτοδιοίκησης.
Προτείνουμε επομένως την άμεση κατάργηση κάθε διάταξης του ΣΠΔ που δε βασίζεται σε ήδη διαμορφωμένες αποφάσεις και κανονισμούς μέχρι την εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών ή ολοκλήρωσης των απαιτούμενων διαδικασιών για την κατάρτιση των σχετικών κανονισμών.
Τροποποίηση 3.Β.β.
Να προστεθεί στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες της Ζώνης Β
«Η άσκηση της δραστηριότητας της θήρας εκτός των περιοχών στις οποίες απαγορευόταν πριν την κατάρτιση του ΣΠΔ.»
Τεκμηρίωση:
Η ΕΕ αναγνωρίζει τη θήρα ως ιδιαίτερα επωφελή δραστηριότητα για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και κατ’ επέκταση της βιοποικιλότητας διότι οι κυνηγοί αποτελούν μία από τις ελάχιστες ομάδες χρηστών η δραστηριότητα των οποίων προϋποθέτει τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος ως έχει, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των άλλων δραστηριοτήτων που έχει συμφέρον από την οικοπεδοποίηση κλπ.
Η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της φύσης (IUCN) κάνει λόγω για διατήρηση μέσω ορθής χρήσης και όχι για απαγορεύσεις. Τούτο σημαίνει πως αρκεί ορθή ρύθμιση της θήρας κάτι που επιτυγχάνεται από το ιδιαίτερα αυστηρό πλαίσιο που τη διέπει στη χώρα μας αλλά και από τις κατά τόπον απαγορεύσεις θήρας που ισχύουν ήδη στην περιοχή.
Η μέχρι σήμερα διαχείριση της περιοχής που προτείνεται να χαρακτηριστεί ως Ζώνη Β περιλάμβανε με εξαίρεση τα Καταφύγια Άγριας Ζωής που υπάρχουν στην περιοχή την άσκηση της θήρας. Από τη στιγμή επομένως που γίνεται λόγος για διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης έμμεσα ομολογείται πως η θήρα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της σημερινής κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος που επικρατεί στον Όλυμπο η οποία προφανώς κρίνεται ως θετική από τους συντάκτες του ΣΠΔ μιας και αποτελεί στόχο η διατήρησή της.
Με βάση τα παραπάνω αλλά και όλες τις σύγχρονες επιστημονικές μελέτες στις οποίες βασίζεται η ΕΕ και η IUCN, η άσκηση της δραστηριότητας της θήρας είναι απόλυτα συμβατή με το διαχειριστικό στόχο του ΣΠΔ όπως αυτούσια μεταφέρεται παρακάτω.
«Στην Περιοχή Προστασίας Β΄ (Ζώνη Β΄) όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παρ. 2 της παρούσας, διαχειριστικός στόχος είναι η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος και η αποτελεσματική προστασία και διαχείρισή του.»
Παρατηρήσεις – προτάσεις Στ ΚΟΜΑΘ: 3.Γ.α.
Η ρύθμιση όλων των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων που αφορούν στη Ζώνη Γ παραπέμπεται επίσης σε μελλοντική κατάρτιση «οικείου Κανονισμού Διοίκησης και Λειτουργίας της περιοχής»
Με βάση επομένως τις παρατηρήσεις μας επί του Άρθρου 3.Α.β) οπού επίσης η ρύθμιση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων παραπέμπεται σε μελλοντικές αποφάσεις προτείνουμε και σε αυτήν την παράγραφο την άμεση κατάργηση κάθε διάταξης του ΣΠΔ που δε βασίζεται σε ήδη διαμορφωμένες αποφάσεις και κανονισμούς μέχρι εκπόνησης των απαιτούμενων μελετών.
Τροποποίηση : 3.Γ.β.
Να προστεθεί στις επιτρεπόμενες δραστηριότητες της Ζώνης Γ:
«Η άσκηση της δραστηριότητας της θήρας εκτός των περιοχών στις οποίες απαγορευόταν πριν την κατάρτιση του ΣΠΔ.»
Τεκμηρίωση:
Για τους ίδιους λόγους που αναφέρουμε και στο άρθρο 3.Β.β που αφορά στις επιτρεπόμενες χρήσεις της Β ζώνης, η άσκηση της δραστηριότητας της θήρας αποτελεί ουσιαστικό εφόδιο για την επίτευξη του διαχειριστικού στόχου που τίθεται για τη Ζώνη Γ και συγκεκριμένα τη
«Διαφύλαξη της φυσικής κληρονομιάς και η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας σε συνάρτηση με τις ασκούμενες παραδοσιακού χαρακτήρα δραστηριότητες των κατοίκων, με παράλληλη παροχή δυνατοτήτων οικοτουριστικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων.»
Πέραν της επιστημονικής τεκμηρίωσης, η αυθαίρετη (στο βαθμό που δεν τεκμηριώνεται) αλλά έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές της ΕΕ και της IUCN) απαγόρευση θήρας σε ολόκληρη τη Ζώνη Γ έρχεται σε αντίθεση με τα όσα ισχύουν σε άλλα Εθνικά Πάρκα της χώρας όπως το προσφάτως ιδρυθέν Εθνικό Πάρκο Αξιού, στο οποίο η θήρα επιτρέπεται σε σημαντικό ποσοστό των εκτάσεων της Ζώνης Β και σε ολόκληρη τη Ζώνη Γ.
Η μονομερής απαγόρευση της θήρας σε ολόκληρη τη Ζώνη Γ σε αντίθεση με όλες τις άλλες παραδοσιακές χρήσεις γης όπως κτηνοτροφία, υλοτομία, μελισσοκομία κλπ παραβιάζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη στη χώρα μας αρχή της αναλογικότητας.
Άρθρο 4
Γενικές διατάξεις – όροι και περιορισμοί δόμησης
Τροποποίηση: 4.Β.
Να προστεθούν:
1. «Κατά τη διαδικασία αυτή απαιτείται η γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αφού ληφθούν υπόψη οι σχετικές εισηγήσεις των εκπροσώπων των διαφόρων χρηστών, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις…»
2. «Με τον Κανονισμό Διοίκησης και Λειτουργίας και το Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής, το οποίο θα επικαιροποιείται ανά 5ετία και θα αξιολογεί αναλυτικά την επίδραση κάθε επιτρεπόμενης δραστηριότητας ανά Ζώνη Προστασίας με βάση τις αρχές της επιστήμης αλλά και τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια που συμβαδίζουν με την αειφορική διαχείριση, και μετά από σύμφωνη γνώμη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μπορεί να επιβάλλονται πρόσθετοι όροι για όλα τα επιτρεπόμενα έργα και δραστηριότητες του άρθρου 3 του παρόντος για λόγους προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.»
Τεκμηρίωση:
Στις συνεδριάσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Ν. Πιερίας σχετικά με το ΣΠΔ σχεδόν ομόφωνα οι πολιτικοί εκπρόσωποι και οι φορείς που τοποθετήθηκαν έκαναν λόγο για μονομερή προσέγγιση της προτεινόμενης Διαχείρισης του Ολύμπου η οποία συμπεριέλαβε τις όποιες περιβαλλοντικές παραμέτρους προέκυψαν από τις ανεπίκαιρες πλέον μελέτες (η συντριπτική πλειοψηφία εκπονήθηκε προ του 2000) στις οποίες βασίστηκε η ΕΠΜ και κατ’ επέκταση το ΣΠΔ, αλλά ούτε στο ελάχιστο τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια που ισχύουν σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση που συμβαδίζουν με τις αρχές της αειφορικής διαχείρισης.
Τίθεται επομένως ζήτημα επαρκούς εκπροσώπησης των τοπικών κοινωνιών αλλά και των διαφόρων χρηστών-επισκεπτών του Ολύμπου από πλευράς αρμόδιων φορέων (Φορέας Διαχείρισης και Δ/νση Δασών Πιερίας) με δεδομένο το γεγονός πως οι εκπρόσωποί τους δήλωσαν (Δήμος Δίου Ολύμπου, Πρακτικά Συνεδρίασης, Λιτόχωρο 10/10/2011) πως υιοθετούν πλήρως το ΣΠΔ.
Πρόταση: 4.Γ.1.ii.
Να καταργηθεί η αναφορά της άσκησης της θήρας στις προτεινόμενες για απαγόρευση σε όλη την έκταση του υπό ίδρυση Εθνικού Πάρκου, δραστηριότητες.
Τεκμηρίωση:
Το σύνολο της τεκμηρίωσης των προτάσεων αλλαγών που καταθέτουμε πιο πάνω.
Πρόταση: 4.Ε
Ο Κανονισμός Διοίκησης και Λειτουργίας να αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος του ΣΠΔ το οποίο να τεθεί εκ νέου σε Δημόσια Διαβούλευση αφού ενσωματωθούν όλες οι αποφάσεις και κανονισμοί που προβλέπεται να ρυθμίζουν τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες το υπό ίδρυση Εθνικό Πάρκο Ολύμπου.
Το Σχέδιο Διαχείρισης που εκπονήθηκε το 1988 και αναθεωρήθηκε το 1996 δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει τη βάση για τη ρύθμιση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων ή τον αποκλεισμό τους από μία ή περισσότερες Ζώνες του υπό ίδρυση Εθνικού Πάρκου λόγω παλαιότητας των στοιχείων που περιλαμβάνει.
Για να προστατευτεί στην ουσία ο Όλυμπος όπως και κάθε άλλη προστατευόμενη περιοχή απαιτείται συνεχής έρευνα για τη συστηματική καταγραφή όλων των βιοτικών (χλωρίδα – πανίδα) αλλά και των αβιοτικών παραμέτρων έτσι ώστε κάθε δραστηριότητα να ρυθμίζεται ανάλογα με την επίδραση που αναμένεται να έχει στην κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος που επικρατεί στην περιοχή σήμερα και όχι στην κατάσταση που επικρατούσε πριν από 15 ή 20 και πλέον χρόνια που εκπονήθηκαν οι παραπάνω μελέτες.
Θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός πως ακόμη και σήμερα και παρά την ίδρυση του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, δε χρηματοδοτούνται από το ΥΠΕΚΑ έρευνες σε μόνιμη βάση για κάθε τι που συμβαίνει στο βουνό των Θεών και σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με το φυσικό περιβάλλον της περιοχής αλλά επιχειρείται αυθαίρετη και αναχρονιστική προσέγγιση με στοιχεία 15ετίας και πλέον που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση (σε ότι αφορά στο βιοτικό περιβάλλον τουλάχιστον) να θεωρούνται έγκυρα χωρίς επικαιροποίηση.
Τεκμηρίωση:
Όπως στο άρθρο 3.Α.β.
Τεκμηρίωση άρθρου 3.Α.β.:
Ενώ η ΕΠΜ έχει μείνει ανενεργή εδώ και 7 χρόνια, διάστημα στο οποίο θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν οι όποιες εκκρεμότητες υπήρχαν το 2004 που παραδόθηκε , εντούτοις πολλές δραστηριότητες (πχ Άρθρο 3, παρ. Α.β.4. για ομαδικές επισκέψεις στη Ζώνη Α) προβλέπεται να ρυθμιστούν μετά από μελλοντικές αποφάσεις-κανονισμούς ή ακόμη και μελέτες που θα εκπονηθούν στο μέλλον και βάσει των οποίων μοναδικός αρμόδιος για τη ρύθμιση των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων θα είναι ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Ολύμπου.
Με αυτόν τον τρόπο αποκλείεται αυθαίρετα η αξιολόγηση – έγκριση αυτών των αποφάσεων στη διαδικασία της σχετικής Διαβούλευσης και κατ’ επέκταση εκμηδενίζεται η διαφάνεια στις διαδικασίες λήψης αυτών των αποφάσεων ή/και αποδοχής των σχετικών μελετών. Έτσι καταργούνται εν τη γενέσει τους οι βασικές αρχές κατάρτισης του Προεδρικού Διατάγματος και συγκεκριμένα τη συμμετοχή των πολιτών και κυρίως της τοπικής κοινωνίας στη διαμόρφωση των τελικών διατάξεων που θα περιλαμβάνει.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός πως η βιωσιμότητα των Φορέων Διαχείρισης δεν έχει κατοχυρωθεί θεσμικά τουναντίον λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας απειλείται άμεσα, διαμορφώνουν μία εξαιρετικά πρόχειρη, επισφαλή και αδιαφανή προσέγγιση που αφορά στον Εθνικό Δρυμό Ολύμπου που αποτελεί σύμβολο της χώρας διεθνώς, η οποία πέραν των ουσιαστικών αναμένεται να προκαλέσει και πλήθος διαδικαστικών ζητημάτων με αποτέλεσμα ενδεχόμενη εκ νέου καθυστέρηση στην εφαρμογή του ΣΠΔ.
Προτείνουμε επομένως την άμεση κατάργηση κάθε διάταξης του ΣΠΔ που δε βασίζεται σε ήδη διαμορφωμένες αποφάσεις και κανονισμούς μέχρι την εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών ή ολοκλήρωσης των απαιτούμενων διαδικασιών για την κατάρτιση των σχετικών κανονισμών.
Η σημερινή δραματική κατάσταση που βιώνει η χώρα μας επιτάσσει προσεγμένους και εμπεριστατωμένους χειρισμούς στη διαχείριση και την προστασία του περιβάλλοντος, η οποία πρέπει επιτέλους να βασίζεται στις αρχές της αειφορίας, λαμβάνοντας υπόψη τα κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια, ενισχύοντας τις τοπικές κοινωνίες, που είναι και οι πραγματικοί θεματοφύλακες των προστατευόμενων περιοχών