Άρθρο 01: Κατηγορίες Χρήσεων

Πλέον από αυτό το κράτος δεν μ εκπλήσσει τίποτα..Όλα ξεκάθαρα κινούνται προς την απαξίωση προκειμένου να ξεπουληθούμε για ψίχουλα. γιατί το οτι θα ξεπουληθούμε είναι βέβαιο, το παράδειγμα δίνει το κράτος και με τους νόμους που θεσπίζει μας αναγκάζει να ακολουθήσουμε. Με όλη αυτή την αθλιότητα που ζούμε εδώ και 2 χρόνια όλοι έχουμε ρίξει το επίπεδο της ποιότητας ζωής που είχαμε απλώς γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.. Και όσοι είχαμε ένα «αποκούμπι» το οποίο υπολογίζαμε να πουλήσουμε για να αντιμετωπίσουμε μια «στραβή» τώρα πια δεν αξίζει τίποτα καθώς είναι μόνο για μαρούλια.. έτσι αν υπολόγιζε κάποιος να πουλήσει το χωράφι του 10 ευρώ με τους νόμους αυτούς που τόσο ύπουλα πάνε να περάσουν δεν θα αξίζει ούτε 5. και μεσα στην ανάγκη του ο καθένας θα το δώσει 2!! και άραγε ποιος θα είναι αυτός που θα το πάρει??? η ερώτηση είναι ρητορική..και αφού ξεπουληθεί ο,τι ξεπουλιέται οι νόμοι θα αλλάξουν για άλλη μια φορά προς το συμφέρον των ισχυρών.. Το μόνο που με εκπλήσσει και με απογοητεύει είναι το οτι εμείς δεν αντιδράμε, και όσοι αντιδράμε δεν ακουγόμαστε.και όσοι ακουγόμαστε δεν φέρνουμε αποτέλεσμα. και όλα αυτά όχι για μας εμείς λίγο ή πολύ περάσαμε και καλά..αλλά τι θα γινει με τα παιδιά μας που τώρα μεγαλώνουν ή έρχονται στον κόσμο? Το ξεκινήσαμε για Ελλάδα είχαμε λεφτά και «το χρηματηστήριο είναι ο καθρέφτης της οικονομίας μας» , όπως αξέχαστα είχε πει ο ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ ο Γιώργος Παπανδρέου «πάτησε πόδι» γιατί δεν ήθελε να καταντήσουμε Ινδία, αλλά sorry τελικά καταλήξαμε Βουλγαρία.. δε χρειάζεται πολλά αυτός ο τόπος και αυτός ο λαός..μόνο τον κατάλληλο άνρεωπο στην κατάλληλη θέση..έναν άνθρωπο που θα τη νοιάζεται..
Ευχαριστώ

εχω χαρτι της πολεοδομιας οτι το εκτος σχεδιου οικοπεδο πληρη τους υφισταμενους ορους δομησης και ειναι αρτιο και οικοδομησιμο. Εαν αυριο καταργηθει η οικοδομησιμοτητα των εκτος σχεδιου (γιατι ετσι ξυπνησε καποιος-αυτο το ονειρο ειδε),ποιος θα μου πληρωσει την οικονομικη ζημια (εχω παρει δανειο)

ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΤΕ. ΑΚΟΜΗ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΙ ΠΑΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΤΕΡΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΤΕ. ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΑΜΜΕΣΑ ΚΑΙ ΒΙΑΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ, ΘΑ ΑΝΑΔΙΑΝΕΙΜΕΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΕ. […] ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ.

18.01.2012
ΘΕΣΕΙΣ για το υπό διαβούλευση ΠΔ κατηγοριοποίησης των χρήσεων γης.

Το υπάρχον μέχρι σήμερα πλαίσιο είναι αυστηρά κανονιστικό και αφορά τις «οικιστικές περιοχές» ανταποκρινόμενο στο θεσμικό πλαίσιο του Ν.1337/83.
Επίσης το ίδιο πλαίσιο αν και είχε λάβει υπ’ όψη του τα διεθνή / ευρωπαϊκά δεδομένα της τότε εποχής για τις αναγκαίες αντιστοιχίες δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις. Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο των νόμων 2508/97 κα 2742/99 με το οποίο προωθούνται τόσο τα περιφερειακά και τα τοπικά χωροταξικά (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ των δήμων) όσο και οι πολεοδομικές μελέτες απαιτούν νέο σύγχρονο πλαίσιο για τις χρήσεις γης συμβατό και με την ευρωπαϊκή εμπειρία.

Ειδικότερα η έκδοση ενός νέου Π.Δ/τος για τις χρήσεις γης θεωρείται ως απόλυτα αναγκαία παρέμβαση:
• Για την προσαρμογή στην εν τω μεταξύ εξέλιξη του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού στη χώρα ώστε να ανταποκρίνεται σ’ όλα τα είδη των σχεδίων ανάλογα με το επίπεδο και το χαρακτήρα τους (κλίμακα – τύπος ρυθμίσεων / χωρικών πολιτικών).
• Για τη διευκόλυνση της αδειοδοτικής λειτουργίας διαφόρων τύπων εγκαταστάσεων λόγω των συγχύσεων / ελλείψεων που το σημερινό αυστηρά κανονιστικό Π.Δ. δημιουργεί μέσα σε μια διαρκώς εξελισσόμενη πραγματικότητα.
• Για τη δημιουργία ενός ομοιόμορφου συστήματος αλληλοκατανόησης και ταξινόμησης στο ζήτημα των χρήσεων σε Κοινοτικό Επίπεδο που θα επιτρέπει τη διαλειτουργικότητα των κοινών προτύπων δεδομένων σε Κοινοτικό Επίπεδο για την σύγκριση καταστάσεων, την εκτίμηση επιπτώσεων σε επιστημονικό επίπεδο και εν τέλει την τεκμηριωμένη άσκηση πολιτικών. Οι τράπεζες κοινών δεδομένων είναι κρίσιμη και πολυδάπανη προϋπόθεση και χωρίς αυτή δεν μπορεί εύκολα να λειτουργήσει σήμερα ο χωροταξικός κυρίως σχεδιασμός.
• Στο πλαίσιο της οδηγίας 2007/2/ΕΚ INSPIRE (η οποία έχει ως γνωστόν ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο με τον νόμο 3882/10 για την «Εθνική Υποδομή Γεω-χωρικών Πληροφοριών») η χώρα θα κληθεί τα αμέσως επόμενα χρόνια να προσαρμόσει το εθνικό «Σύστημα Χρήσεων Γης» στο υπό εκπόνηση ευρωπαϊκό. Σε εφαρμογή της οδηγίας INSPIRE (άρθρα 6β και 9β) οι προδιαγραφές βρίσκονται υπό διαμόρφωση από ειδικές ομάδες εργασίας των χωρών – μελών. Το αποτέλεσμα των επεξεργασιών αυτών προβλέπεται να κυρωθεί με έκδοση εκτελεστικού κανονισμού για τις χρήσεις γης μέχρι τις 15.05.2012, με ενδεχόμενη παράταση ως τον Οκτώβριο του 2013.

Το ΥΠΕΚΑ καλώς προχώρησε στην τροποποίηση του Π.Δ.166 /1967.
Όμως το υπό διαβούλευση Δ/γμα κυρίως συμπληρώνει πολλές από τις απαιτούμενες εξειδικεύσεις και ορισμούς κατηγοριών για τις «οικιστικές περιοχές» με κέντρο βάρους τα κατώτερα επίπεδα σχεδιασμού αλλά παράλληλα εμφανίζει σοβαρές επιστημονικές ανεπάρκειες στην επέκτασή του στο χωροταξικό σχεδιασμό και εγείρει θεσμικά ζητήματα, που κινδυνεύουν να δημιουργήσουν συγχύσεις και προβλήματα στην κοινωνία και το ρόλο του σχεδιασμού καθώς και στην μετάβαση από μία περίοδο στην άλλη χωρίς ακύρωση των εν τω μεταξύ κοστοβόρων σε πόρους και αναπτυξιακές προοπτικές προηγούμενων περιόδων σχεδιασμού (π.χ. ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ του Γ’ και Δ’ ΚΠΣ). Η κρισιμότητά είναι δε εξαιρετικά μεγάλη.
Τα κύρια ζητήματα που δημιουργούν προβλήματα και είναι απαραίτητο να διευκρινιστούν και να διαχωριστούν είναι ότι:
• Οι χρήσεις γης στο Π.Δ. καθορίζονται για να χρησιμοποιηθούν ως επιστημονικά εργαλεία του πολεοδομικού και και χωροταξικού σχεδιασμού και δεν πρέπει να συγχέονται με την «πολιτική» ζωνοποίησης που είναι αντικείμενο/κατάληξη του σχεδιασμού.
• Μέσω του Π.Δ. της κατηγοριοποίησης των χρήσεων γης δεν μπορεί να τροποποιείται η βασική πολεοδομική και χωροταξική νομοθεσία.
• Δεν υπάρχει καμία εξουσιοδότηση στο Ν.2508/97 ή στον Ν.2742/99 που να επιτρέπει την εισαγωγή άλλου περιεχομένου των περιοχών των ΓΠΣ (ΠΕΠ, κ.λπ.) ή άλλων σχεδίων απ’ ότι οι νόμοι προβλέπουν.
ΜΑΡΘΑ ΧΟΥΣΙΑΝΑΚΟΥ – ΚΩΝ/ΝΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΩΡΟΤΑΚΤΕΣ-ΠΟΛΕΟΔΟΜΟΙ

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 7 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 1Α (ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ) ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ «ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ»

ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ 12 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΧΡΗΣΗ

ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓ. Β1 ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ 7 ΝΑ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΩΣ
Γ. ΥΠΕΡΑΓΟΡΕΣ
Δ. ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ
Ε. ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
ΣΤ. ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓ.Γ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ … κυβέρνησης, εξειδικεύεται το αναλυτικό περιεχόμενο των … να γίνει ως εξής:
… Κυβέρνησης, μπορεί να εξειδικεύεται περεταίρω το περιεχόμενο των …

Αγόρασα κατοικία 22.000m² στις 10-1-1995 άρτιο και οικοδομήσιμο, πλήρωσα την εφορία ανάλογα με την αρτιότητα και στις 22-2-1993 δημοσιεύτηκε προεδρικό διάταγμα ΦΕΚ 100 ΄Δ με τον χαρακτηρισμό ότι από τον δημόσιο δρόμο και κάτω να είναι ζώνη προστασίας παραλιών χωρίς να λαμβάνει υπ΄όψιν απόσταση από θάλασσα και έκταση, στο συγκεκριμένο κτήμα που δεν έχει καμία σχέση με παραλία ούτε καν οπτική επαφή.
Έκτοτε οι ομόφωνες αποφάσεις του νομαρχιακού συμβουλίου στις 4-10-1995, του Δημοτικού συμβουλίου στις 27-11-2000 και όλων των Δήμων του Νησιού καθώς και του ΤΕΕ Βορειανατολικού Αιγαίου στις 24-11-1998 δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν από το αρμόδιο υπουργείο με τους κατοίκους να βρίσκονται σε απόγνωση και η ανάπτυξη του νησιού στο μηδέν.

Κάντε επιτέλους ένα γενικό σχεδιασμό για την χρήση γής σε όλη την χώρα.
Καταργείστε τις διάφορες ΖΟΕ και τα χωροταξικά που τα έφτιαξαν ανάλογα κατά περίπτωση διάφοροι περίεργοι χωροτάκτες, ιδιωτικά συμφέροντα και πολιτευτές για να έχουν σε ομηρία τους πολίτες.

Λάβετε υπ’ όψιν την προηγούμενη αρτιότητα των οικοπέδων πρίν την καταργείστε ειδάλως αποζημιώστε τους θιγόμενους ιδιοκτήτες.

Δώστε ανάπτυξη στα παραμεθόρια νησιά μας με χρήση γής που να ανταποκρίνεται με τον στρατηγικό σχεδιασμό της τουριστικής ανάπτυξης που έχει το νησί μας και όχι στη Σάμο στο 95% της γής να απαγορεύεται ουσιαστικά η δόμηση.

Σταματήστε τους επίδοξους ξένους επενδυτές Γερμανούς, Τούρκους κλπ οι οποίοι λόγω της κρίσης και της απαξίωσης της γής σε λίγα χρόνια θα καταντήσουν τους αυτόχθονες δίχως γή και δίχως πατρίδα.

O Ρ Θ Η Ε Π Α Ν Α Λ Η Ψ Η

Αγόρασα κτήμα 22.000m² στις 10-1-1995 άρτιο και οικοδομήσιμο, πλήρωσα την εφορία ανάλογα με την αρτιότητα και στις 22-2-1993 δημοσιεύτηκε προεδρικό διάταγμα ΦΕΚ 100 ΄Δ με τον χαρακτηρισμό ότι από τον δημόσιο δρόμο και κάτω να είναι ζώνη προστασίας παραλιών χωρίς να λαμβάνει υπ΄όψιν απόσταση από θάλασσα και έκταση, στο συγκεκριμένο κτήμα που δεν έχει καμία σχέση με παραλία ούτε καν οπτική επαφή.
Έκτοτε οι ομόφωνες αποφάσεις του νομαρχιακού συμβουλίου στις 4-10-1995, του Δημοτικού συμβουλίου στις 27-11-2000 και όλων των Δήμων του Νησιού καθώς και του ΤΕΕ Βορειανατολικού Αιγαίου στις 24-11-1998 δεν ελήφθησαν υπ’ όψιν από το αρμόδιο υπουργείο με τους κατοίκους να βρίσκονται σε απόγνωση και η ανάπτυξη του νησιού στο μηδέν.

Κάντε επιτέλους ένα γενικό σχεδιασμό για την χρήση γής σε όλη την χώρα.
Καταργείστε τις διάφορες ΖΟΕ και τα χωροταξικά που τα έφτιαξαν ανάλογα κατά περίπτωση διάφοροι περίεργοι χωροτάκτες, ιδιωτικά συμφέροντα και πολιτευτές για να έχουν σε ομηρία τους πολίτες.

Λάβετε υπ’ όψιν την προηγούμενη αρτιότητα των οικοπέδων πρίν την καταργείστε ειδάλως αποζημιώστε τους θιγόμενους ιδιοκτήτες.

Δώστε ανάπτυξη στα παραμεθόρια νησιά μας με χρήση γής που να ανταποκρίνεται με τον στρατηγικό σχεδιασμό της τουριστικής ανάπτυξης που έχει το νησί μας και όχι στη Σάμο στο 95% της γής να απαγορεύεται ουσιαστικά η δόμηση.

Σταματήστε τους επίδοξους ξένους επενδυτές Γερμανούς, Τούρκους κλπ οι οποίοι λόγω της κρίσης και της απαξίωσης της γής σε λίγα χρόνια θα καταντήσουν τους αυτόχθονες δίχως γή και δίχως πατρίδα.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ
.
Τον τελευταίο χρόνο στο όνομα του εκσυγχρονισμού, η της προστασίας του περιβάλλοντος γίνεται μια προσπάθεια μείωσης της εκτός σχεδίου δόμησης (και μάλιστα σε επιτρεπόμενες περιοχές) και υποβάθμισης της αξίας της γης των πολιτών.
Η προσπάθεια αυτή επιχειρείται με σειρά- απαραιτήτων κατά τα άλλα- διαταγμάτων, όπου μέσα σε αυτά διαφαίνεται σαφώς η αντίληψη της πλήρους εξαφάνισης της εκτός σχεδίου δόμησης και κυρίως της κατοικίας , δίχως να έχουν προηγηθεί απαραίτητα διατάγματα ΣΧΟΟΑΠ, ΓΠΣ , επέκτασης οικισμών κλπ.
Το ίδιο επιχειρείται σήμερα και στο Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος , το οποίο προσπαθεί να τροποποιήσει το διάταγμα 166/87 .
Η σύνταξη και ψήφιση ενός νέου διατάγματος είναι απαραίτητη διότι το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο έχει δημιουργήσει πληθώρα προβλημάτων, εξαιτίας της παλαιότητας του και κυρίως εξαιτίας της μη εναρμόνισης αυτού με τον υγειονομικό Κανονισμό.
Το Σχέδιο όμως που δόθηκε για διαβούλευση, παρουσιάζει πληθώρα προβλημάτων και δίχως υπερβολή θα έλεγε κάποιος, ότι δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ αυτά που προσπαθεί να επιλύσει όπως :
Α) Δημιουργεί με το άρθρο 14 νέα κατηγορία που αναφέρεται στις εκτός σχεδίου περιοχές, ομιλεί για δραστικό περιορισμό της δόμησης και επιτρέπει την κατοικία μόνο για τον απασχολούμενο με την κυρία εκμετάλλευση !!!! (βλ. κόκκινα γράμματα).
<…Άρθρο 14
Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης και Χρήσεων
Είναι οι εκτός σχεδίου περιοχές, εκτός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων εκτός ορίων οικισμού με πληθυσμό μικρότερο από 2.000 κατοίκων, εκτός ορίων οικισμού προϋφισταμένου του 1923, εκτός των προς πολεοδόμηση περιοχών και των περιοχών προστασίας.
Στις περιοχές αυτές προβλέπεται η διατήρηση και προστασία της κατά προορισμό χρήσης του εδάφους με την ενίσχυση των αγροτικών και λοιπών εκμεταλλεύσεων της γης και τον δραστικό περιορισμό της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης και μείωση της έντασης της χρήσης, σε σχέση προς τις εκάστοτε ισχύουσες γενικές διατάξεις περί «εκτός σχεδίου δόμησης».
Α. Ζώνες γεωργικών, δασικών, κτηνοτροφικών, αλιευτικών και λοιπών αγροτικών εκμεταλλεύσεων
1. Γεωργικές Αποθήκες
2. Βουστάνια
3. Χοιροστάσια
4. Πτηνοτροφεία
5. Μαντριά
6. Ιχθυοκαλλιέργειες
7. Ορυχεία-Λατομεία-Εξόρυξη
8. Άλλες εγκαταστάσεις εκμεταλλεύσεων πρωτογενή τομέα (θερμοκήπια, δεξαμενές νερού και γενικά εγκαταστάσεις γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής).
9. Κατοικία για τον απασχολούμενο με την κύρια εκμετάλλευση
10. Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής και μέσης όχλησης συσκευασίας και μεταποίησης τοπικών αγροτικών προϊόντων.
11. Παραγωγικές εγκαταστάσεις χαμηλής και μέσης όχλησης, συσκευασίας και μεταποίησης τοπικών αγροτικών προϊόντων, καθώς και ειδικές τουριστικές εγκαταστάσεις.

• Οι υπ.αρ. 11και 12 χρήσεις επιτρέπονται εφόσον δεν αντίκεινται σε τυχόν καθεστώς προστασίας που τις διέπει και υπό την προϋπόθεση ότι βάσει ΜΠΕ η εγκατάστασή τους δεν έχει επιβαρυντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και την κύρια εκμετάλλευση.
Β) Το ίδιο συμβαίνει αμέσως μετά και στη ζώνη των αστικών επιβαρύνσεων για τις εκτός σχεδίου περιοχές, όπου ενώ σε αυτές μπορούν να μπουν σχεδόν τα πάντα και κυρίως βαριές χρήσεις, διώκεται η κατοικία παράγραφος 18 κατά τον ίδιο τρόπο .
Γ. Ζώνες Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων
Στις ζώνες που βρίσκονται στο χώρο εκτός των οικισμών ο οποίος όμως έχει λειτουργική σύνδεση με αυτούς , δύναται να επιτρέπονται χρήσεις από τις παρακάτω,
με όρους και προϋποθέσεις για την εγκατάστασή τους που προβλέπονται σε κάθε περίπτωση από τον σχεδιασμό :
1. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα
2. Γραφεία, τράπεζες, κοινωφελείς οργανισμοί
3. Χώροι συνάθροισης κοινού
4. Εστίαση
5. Αναψυκτήρια
6. Κέντρα διασκέδασης – αναψυχής
7. Στάθμευση (Αυτοκίνητα μεγαλύτερα των 2,5 τόνων κοινής χρήσης)
8. Πρατήρια υγρών καυσίμων, υγραερίου, φυσικού αερίου
9. Ελικοδρόμιο
10. Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, πλυντήρια, λιπαντήρια
12. Αποθήκευση
13. Επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής και μέσης όχλησης
14. Παραγωγικές εγκαταστάσεις χαμηλής και μέσης όχλησης, συσκευασίας και μεταποίησης τοπικών αγροτικών προϊόντων.
15. Σταθμοί ΜΜΜ
16. Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων
17. Κέντρα τεχνικού ελέγχου οχημάτων (ΚΤΕΟ, ΙΚΤΕΟ)
18. Κατοικία για τον απασχολούμενο με την κύρια εκμετάλλευση του γηπέδου
19. Ξενοδοχεία, λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις, σύνθετα τουριστικά καταλύματα
20. Αθλητικές Εγκαταστάσεις
21. Θερμοκήπια, δεξαμενές νερού και γενικά εγκαταστάσεις γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής.

Γ) Στη νέα κατηγορία άρθρο 12 που δημιουργείται , αναφέρεται ότι
Δηλαδή εκτός σχεδίου η δόμηση πρέπει να περιοριστεί, στους οικισμούς τα ξενοδοχεία περιορίζονται στις 50 κλίνες!!!, αν κάποιος έχει ένα μαγαζί και ξεπερνάει τα 100 τετραγωνικά έχει πρόβλημα…. και επομένως γεννάται το ερώτημα, που θα οικοδομεί ο κόσμος ένα σύγχρονο κατάστημα ή ένα ξενοδοχείο, όταν υποτίθεται ότι, εκτός σχεδίου δεν είναι επιθυμητή για λόγους περιβάλλοντος η δόμηση, αλλά ταυτόχρονα την απαγορεύουμε, ή την περιορίζουμε δραστικά και στους οικισμούς ;
Μάλιστα όλα αυτά συμβαίνουν, όταν πολύ πρόσφατα (τη μέρα που άλλαζε η κυβέρνηση) και συγκεκριμένα 4-11-11 εξεδόθη το Προεδρικό Διάταγμα 289 που τροποποιεί τη δόμηση κλπ στους οικισμούς.
Εκεί περιορίστηκε τμηματικά η δόμηση για κατοικία και περιορίστηκε επίσης και η πυκνότητα δόμησης, δηλαδή μειώθηκε ο συντελεστής για τα ξενοδοχεία, δίχως όμως -και πολύ σωστά- να μπει κάποιο ανώτατο όριο.
Ποιός ο λόγος που σήμερα σε ένα άσχετο Προεδρικό Διάταγμα μπαίνει ανώτατο όριο 50 κλινών στους οικισμούς;
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΠΙΣΗΣ, ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Άρθρο 12
Οριοθετημένοι Οικισμοί
Στις περιοχές εντός των ορίων οικισμών με πληθυσμό μικρότερο από 2.000 κατοίκους( ή και οικισμών προϋφιστάμενων του 1923), στους οποίους δεν έχει ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός και ο καθορισμός χρήσεων γης, επιτρέπονται οι παρακάτω χρήσεις ως εξής :
1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια
4. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α)
5. Θρησκευτικοί χώροι
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις μέχρι 600 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
7. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, μέχρι 300 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
8. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς οργανισμοί, μέχρι 600τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο.
9. Περίθαλψη (πλην Νοσοκομείων) μέχρι 40 κλίνες ή 600 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
10. Εστιατόρια μέχρι 300 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
11. Αναψυκτήρια μέχρι 100 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
12. Ξενοδοχεία και Τουριστικές εγκαταστάσεις (εκτός κατασκηνώσεων – Camping) μέχρι 50 κλίνες, με μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης 2.000 τμ. ανά γήπεδο
13. Στάθμευση (αυτοκίνητα μέχρι 2,5 τόνους) 13

14. Συνεργεία αυτοκινήτων (εξαιρούνται τα συνεργεία επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων με δυνατότητα μεταφοράς άνω των 9 ατόμων ή άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου)
15. Επαγγελματικά εργαστήρια και εγκαταστάσεις αποθήκευσης χαμηλής όχλησης μέχρι 15 ΗΡ δύναμης του μηχανολογικού εξοπλισμού ή μέχρι 50 KW και συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 600 τμ. ανά γήπεδο
Στις χρήσεις με τα στοιχεία 6,7,8, 9,10,11,12, και 15 μπορεί να επιτρέπεται υπέρβαση της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης, εφ όσον πρόκειται για χρήσεις που συνδέονται με προβολή, προώθηση και επεξεργασία προϊόντων τοπικής προέλευσης με συμβολή στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών ή πρόκειται για εγκατάσταση χρήσεων που αξιοποιούν τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος των οικισμών και με την προϋπόθεση ότι θα προβλέπονται από εγκεκριμένο σχέδιο, τοπικής κλίμακας. Επίσης σε αξιόλογους, παραλιακούς, τουριστικούς και παραδοσιακούς οικισμούς η χρήση της στάθμευσης (13) επιτρέπεται κατόπιν έγκρισης σχεδίου τοπικής κλίμακας.

Δ) Στο υπόψη Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος οι όροι αναψυκτήρια, εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης.
Βεβαίως πολύ σωστά επιχειρείται στο Σχέδιο υπουργικής απόφασης που ακολουθεί, να επεξηγηθεί τι σημαίνει αναψυκτήριο, τι εστιατόριο και τι κέντρο διασκέδασης.
Η επεξήγηση αυτή είναι απαραίτητη, διότι με το ισχύον διάταγμα 166/87 έχουν δημιουργηθεί πολλά προβλήματα στους δήμους και στους ιδιοκτήτες καταστημάτων, εξαιτίας του ότι μέχρι σήμερα οι συγκεκριμένοι αυτοί όροι δεν είναι αντίστοιχοι αυτών που χρησιμοποιούνται στον υγειονομικό Κανονισμό.
Παρά ταύτα οι επεξηγήσεις και η κατηγοριοποίηση αυτή που επιχειρείται, πρέπει να ταυτιστούν πλήρως με τον Υγειονομικό Κανονισμό και να αναφερθούν επακριβώς τα άρθρα αυτού .
Συγκεκριμένα αναφέρεται:
12. Ως Εστίαση νοούνται :
1. Εστιατόρια
2. Ταβέρνα
3. Ψαροταβέρνα
4. Ψητοπωλείο
5. Οβελιστήριο
6. Πιτσαρία
7. Έτοιμου φαγητού (FAST FOOD)
8. Οινομαγειρεία
9. Κρεπερί

Οι παραπάνω ειδικές λειτουργίες εφόσον κάνουν χρήση μουσικών ακουσμάτων ή μουσικών προγραμμάτων, ως συστατικό στοιχείο της λειτουργίας τους, υπάγονται στην ειδική χρήση «Κέντρα Διασκέδασης – Αναψυχής».

13. Ως Αναψυκτήρια, νοούνται :
1. Κυλικείο
2. Καφενείο
3. Αναψυκτήριο
4. Ζαχαροπλαστεία (χωρίς παρασκευαστήριο)
5. Καφετέρια, πώληση καφέ
6. Σνακ-Bar

14. Ως Κέντρα Διασκέδασης – Αναψυχής, νοούνται κτίρια, εγκαταστάσεις ή υπαίθριοι χώροι
όπως :
1. Bar
2. Ανοικτό Bar
3. Κέντρα διασκέδασης με χρήση μουσικών οργάνων

– Μπουάτ
– Καμπαρέ
– Λαϊκής μουσικής (μπουζούκια)
– Night – Club
– Ποικίλου προγράμματος (Βαριετέ)
– Discoteque
6.α. Αίθουσες αναψυχής
– Bowling
– Σφαιριστήριο
– Μπιλιάρδο
– Ηλεκτρονικά παιχνίδια
– Καζίνα – τυχερά παίγνια
6.β. Χώροι αναψυχής
– Λούνα-Πάρκ
– Πάρκα αναψυχής – water land
– Θεματικό πάρκο
– Ζωολογικός κήπος
6.γ. Χώροι αναψυχής- άθλησης 24
– Go cart
– Ιππικά κέντρα
– Mini golf

Αν προσέξουμε τις φράσεις με κόκκινα γράμματα, παρατηρούμε ότι αφαιρείται η δυνατότητα χρήσης μουσικών ακουσμάτων απ όλες τις κατηγορίες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος στην Ελλάδα, π.χ κλασικού Τύπου εστιατόρια. Ταυτόχρονα ενώ σύμφωνα με τον υγειονομικό Κανονισμό τα μπαρ εξακολουθούν να βρίσκονται στα καταστήματα του αρθρου 37- δηλαδή μαζί με τα καφενεία καφετέριες αναψυκτήρια κλπ-, σύμφωνα με το σχέδιο της υπουργικής απόφασης πηγαίνουν στα κέντρα διασκέδασης.
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι πολλά, διότι στις πόλεις και τους οικισμούς της Ελλάδας υπάρχουν χρήσεις , ή για παράδειγμα επιτρέπεται σε πολλές πόλεις μόνο η χρήση γενικής κατοικίας, που απαγορεύει τα κέντρα διασκέδασης .
Επομένως η μουσική θα απαγορεύεται παντελώς αφού τα κέντρα διασκέδασης απαγορεύονται στις πόλεις με χρήση ,ενώ όλα τα μπαράκια θα κλείσουν , αφού δεν θα μπορούν να μετατραπούν σε κέντρα διασκέδασης;
Εκτός εάν αυτόματα τα μπαρ σε όλη την Ελλάδα μετατραπούν σε κέντρα διασκέδασης και σε αντίθεση με τον υγειονομικό Κανονισμό ! και τα ισχύοντα ως προς τις χρήσεις σε κάθε πόλη ή οικισμό με ειδικό διάταγμα.

Επίσης απαγορεύεται γενικώς η οριοθέτηση κέντρων διασκέδασης στους οικισμούς (όταν στα άλλα είδη καταστημάτων απαγορεύεται η μουσική) και επιτρέπονται αυτά , π.χ στα επιχειρηματικά πάρκα.

(Αυτά με πρώτη ανάγνωση του σχεδίου Π.Δ.).

Χρήστος Βερώνης.

ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΣΙΠΑ? ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΜΠΑΙΖΕΤΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ? Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕΙ.
ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΔΙΝΗΣΗ ΠΟΙΟ ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ. Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΛΗΦΘΕΝΤΑ ΜΕΤΡΑ? ΑΝΤΙ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΟΧΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ, ΚΙΝΗΤΗΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΝΟΜΙΑΣ, ΚΑΝΕΤΕ Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΕΙΛΕΤΕ.
ΠΟΛΥ, ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΥΠΟΠΤΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΥΧΟΝ ΚΡΥΒΕΙ!!!!!!!!!

Κύριε Υπουργέ
Παίρνοντας αφορμή από την ανάρτηση του υπόψη σχεδίου νόμου θέλω να επισημάνω ότι πρέπει να γίνει αξιολόγηση του Ν.1337/83, όπως τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα, ως προς τα εξής:
Α.- Πόσος χρόνος απαιτείται για να εγκριθούν το Γ.Π.Σ., η πολεοδομική μελέτη και η πράξη εφαρμογής .
Β. Το κόστος όλων των παραπάνω μελετών ανά εκτάριο.
Γ. Το υπαλληλικό προσωπικό υπουργείου και περιφέρειας που απαιτείται για να ασχοληθεί με τις διαδικασίες που ορίζει .
Δ. Το υπαλληλικό προσωπικό του Δήμου που απαιτείται για την διαχείριση της πράξης εφαρμογής.
Ε. Χρόνος ολοκλήρωσης της πράξης εφαρμογής για έκδοση οικοδομικών αδειών.
Για τους γνωρίζοντες το κόστος σύνταξης των παραπάνω μελετών είναι τεράστιο και ο χρόνος ολοκλήρωσης είναι πολύ μα πάρα πολύ μεγάλος, σε σχέση με τα οφέλη που προσδοκούνται. Π.Χ. Η πολεοδομική μελέτη Λάρισας εγκρίθηκε το 1990 η δε πράξη εφαρμογής ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. Πολεοδομική μελέτη Αγιοκάμπου Δήμου Αγιάς έχει εγκριθεί το 2002 και το Γ’ κεφάλαιο της πράξης εφαρμογής δεν έχει ανατεθεί. Έτσι έχει ανασταλεί κάθε χρηματοδότηση για πολεοδομικές μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Τα παραδείγματα είναι πολλά.
Άρα για την υλοποίηση των νέων πολεοδομικών μελετών απαιτείται άμεσα αντικατάσταση των ισχυουσών διατάξεων με νέες διατάξεις πολύ πιο ευέλικτες. Αυτές πρέπει να είναι σε δύο κατευθύνσεις:
Η πρώτη είναι η θέσπιση της ΑΓΟΡΑΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ ΔΟΜΗΣΗΣ και η δεύτερη η ιδιωτική πολεοδόμηση σε περιοχές που έχουν εγκριθεί οι χρήσεις γης.
1.- ΑΓΟΡΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ ΔΟΜΗΣΗΣ: Ας πούμε ότι ορίζεται ένας ελάχιστος συντελεστής δόμησης 0,8% και ένας μέγιστος 1,6%. Όλα τα οικόπεδα θα έχουν ΔΙΚΑΙΩΜΑ δόμησης με συντελεστή 0,8%. Όσοι θέλουν να κτίσουν περισσότερα τετραγωνικά θα αγοράζουν επί πλέον συντελεστή δόμησης μέχρι το 1,6. Το τίμημα θα ορίζεται σε τιμή ανά τετραγωνικό και θα έχει σχέση με την αντικειμενική αξία που ισχύει σε κάθε περιοχή.
Ένα παράδειγμα: Οικόπεδο 500 τ.μ. θα δικαιούται 500*0,8%=400 τ.μ. Αν κάποιος θέλει να εξαντλήσει τον μέγιστο συντελεστή δόμησης τότε θα κτίσει 500*1,6=800 τ.μ. Δηλ. τα 800-400=400 τ.μ. θα τα πληρώσει. Αν το τίμημα καθοριστεί σε 100/τ.μ τότε το δημόσιο θα ει-σπράξει 400*100=40.000€.
Η αγορά συντελεστή δόμησης μπορεί να εφαρμοστεί και στις περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί παραθεριστικές αλλά να ισχύσει μόνο όταν αφορά ίδρυση ή επέκταση τουριστικής επιχείρησης, σε οριοθετημένους οικισμούς και σε οικισμούς προϋφισταμένους του 1923 (αν και αυτός ο όρος πρέπει επιτέλους να καταργηθεί).
Η λογική της παραπάνω πρότασης πηγάζει από το γεγονός ότι όποιος κτίζει περισσότερο από το ελάχιστο επιτρεπόμενο, που όλοι δικαιούνται, επιβαρύνει το περιβάλλον αποκομίζοντας κέρδος άρα πληρώνει.
2.- ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗ: Μετά την έγκριση χρήσεων γης, σε νέες επεκτάσεις και όπου αυτές αφορούν αμιγώς κατοικία, γενική κατοικία, τουρισμό, να υπάρχει δυνατότητα ιδιωτικής πολεοδόμησης, με καθορισμό ελάχιστης έκτασης προς πολεοδόμηση, με απλές και γρήγορες διαδικασίες. Η απόκτηση εκτάσεων για ανέγερση κοινωφελών ή δημοτικών υπηρεσιών μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της χορήγησης συντελεστού δόμησης. Η ιδιωτική πολεοδόμηση να επιτραπεί και σε οριοθετημένους οικισμούς, με καθορισμό ελάχιστης έκτασης.
Προχωρήστε με τόλμη φαντασία και ρεαλισμό.
Ηλίας Τσίπας
Τοπογράφος μηχανικός

Ε.Ο.Β.Ε.Α.Μ.Μ.
ΕΝΙΑΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ
(ΑΡΙΘ. ΑΝΑΓΝ. 1024/1970)

Κρατύλου 14 104 42 ΑΘΗΝΑ Τηλ.: 210 5138913 5142222 Fax: 210 5138913
^[1]

Αριθ. Πρωτ. 14529 Αθήνα 30/1/2012

Η ΕΟΒΕΑΜΜ προτείνει :

Άρθρο 1 Κατηγορίες Χρήσεων

1. Οι χρήσεις γης (ή χώρων) που επιβάλλονται ή επιτρέπονται από τα χωροταξικά πλαίσια και τον εν γένει χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, καθορίζονται σε κατηγορίες ως ακολούθως :

Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ
(Σύμφωνα με τη γενική πολεοδομική λειτουργία τους) :
1. Αποκλειστική κατοικία
2. Αμιγής κατοικία
3. Γενική κατοικία
4. Πολεοδομικά κέντρα – κεντρικές λειτουργίες πόλης – τοπικό κέντρο συνοικίας-γειτονιάς
5. Τουρισμός – αναψυχή – παραθεριστική (δεύτερη) κατοικία
6. Κοινωφελείς λειτουργίες
7. Ελεύθεροι χώροι- Αστικό Πράσινο
8 Χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις
9. Υψηλής όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις
10 Επιχειρηματικά Πάρκα
11. Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης ( ΕΠΕΒΟ)
12. Οικισμοί
13. Περιοχές Ιδιαίτερων χρήσεων – Αστικών Υποδομών
14. Περιοχές Ελέγχου και περιορισμού δόμησης και χρήσεων
15. Περιοχές Ειδικής Προστασίας.

Οι Γενικές κατηγορίες χρήσεων κατανέμονται ως εξής :

Ι. Περιοχές πολεοδομημένες και προς πολεοδόμηση
1. Αποκλειστική κατοικία
2. Αμιγή κατοικία
3. Γενική κατοικία
4. Πολεοδομικά κέντρα – Κεντρικές λειτουργίες πόλης – τοπικό κέντρο συνοικίας -γειτονιάς
5. Τουρισμός – αναψυχή – παραθεριστική (δεύτερη) κατοικία
6. Κοινωφελείς λειτουργίες
7. Ελεύθεροι χώροι – Αστικό Πράσινο
8. Χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις – Επιχειρηματικά Πάρκα
9. Υψηλής όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις- Επιχειρηματικά Πάρκα
10.
ΙΙ. Περιοχές κε ειδικό καθεστώς δόμησης
1. Οικισμοί με πληθυσμό < 2.000 κατοίκους, και οικισμοί προ του 1923
2. Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης ( ΕΠΕΒΟ)

ΙΙΙ. Περιοχές που δεν πολεοδομούνται ή προορίζονται για μελλοντική πολεοδόμηση και σύμφωνα με τον βαθμό προστασίας τους
1. Περιοχές ελέγχου και περιορισμού δόμησης και χρήσεων
2. Περιοχές Ιδιαίτερων χρήσεων – Αστικών Υποδομών
3. Περιοχές Ειδικής Προστασίας
4. Ελεύθεροι χώροι – Αστικό Πράσινο

Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ

(Σύμφωνα με την ειδική πολεοδομική λειτουργία τους) :
Β.Ι. Κύριες χρήσεις
1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση
4. Αθλητικές εγκαταστάσεις
5. Θρησκευτικοί χώροι
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις
7. Α. Εμπορικά καταστήματα
Β. Καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών
8. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς Οργανισμοί (ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ.)
9. Διοίκηση
10. Περίθαλψη
11. Χώροι συνάθροισης κοινού
12. Εστίαση
13. Αναψυκτήρια
14. Κέντρα Διασκέδασης, Αναψυχής
15. Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις – Σύνθετα τουριστικά καταλύματα
16. Στάθμευση (κτίριο – γήπεδο) αυτοκινήτων μέχρι 2,5 τόνους κοινής χρήσης
17. Α. Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου, Φυσικού αερίου, Β . Πλυντήρια , Λιπαντήρια αυτοκινήτων
18. Σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ (Μέσων Μαζικών Μεταφορών)
19. Ελικοδρόμιο
20. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων
( Πρόταση ΕΟΒΕΑΜΜ )
20. Αποθήκευση (κτίριο – γήπεδο)
21. Επιχειρήσεις Εφοδιαστικής Αλυσίδας (logistics)
22. Θερμοκοιτίδες Επιχειρήσεων
23. Κέντρα τεχνολογικής υποστήριξης επιχειρήσεων
24. Επαγγελματικά εργαστήρια (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης)
25. Βιοτεχνικές εγκαταστάσεις (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης)
26. Βιομηχανικές εγκαταστάσεις (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης)
27. Σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων
28. Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων
30. Κέντρα Τεχνικού Ελέγχου οχημάτων (ΚΤΕΟ, ΙΚΤΕΟ)

Β.ΙΙ. Ιδιαίτερες χρήσεις
Α. Εγκαταστάσεις μέσων μαζικών μεταφορών
1. Αεροδρόμια
2. Ελικοδρόμια
3. Σιδηροδρομικοί σταθμοί
4. Λιμενικές ζώνες επιβατικής, εμπορικής, αλιευτικής, βιομηχανικής και τουριστικής δραστηριότητας
5. Σιδηροδρομικά αμαξοστάσια, επισκευαστικές μονάδες και σταθμοί διαλογής
6. Χώροι αμαξοστασίων και επισκευαστικών μονάδων Λεωφορείων, Τρόλεϊ, Προαστιακού σιδηροδρόμου, Μετρό, Τραμ κλπ
7. Σταθμοί αστικών Υπεραστικών Λεωφορείων, Τρόλεϊ
8. Χώροι στάθμευσης τουριστικών λεωφορείων (πούλμαν), φορτηγών και τροχόσπιτων
9. Κέντρα τεχνικού ελέγχου οχημάτων (ΚΤΕΟ, ΙΚΤΕΟ)
10. Σταθμός φορτηγών αυτοκινήτων για φορτοεκφόρτωση εμπορευμάτων (εμπορευματικός σταθμός αυτοκινήτων).

Β, Εγκαταστάσεις αστικών υποδομών
1. Κέντρο μεταφόρτωσης απορριμμάτων
1. Χωματερές – ΧΥΤΑ
2. Χώρος επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων (βιολογικός καθορισμός)
3. Δεξαμενές νερού – αφαλάτωσης, λιμνοδεξαμενές
4. Μονάδες παραγωγής – διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών, διαχείρισης αποβλήτων, απορριμμάτων κλπ. και συναφείς εγκαταστάσεις
5. Εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας
6. ΧΕΥ (Χώροι εξυπηρέτησης υποδομών)
7. ΣΕΑ (Σταθμοί εξυπηρέτησης αυτοκινητοδρόμων).

Γ. Λοιπές εγκαταστάσεις
1. Στρατιωτικές εγκαταστάσεις
2. Κοιμητήρια και Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών (Κ.Α.Ν)
3. Νεκροτομεία
4. Σωφρονιστικά καταστήματα – φυλακές
5. Εγκαταστάσεις υποδοχής μεταναστών
6. Νεκροταφεία αυτοκινήτων
7. Ιππόδρομος
8. Εγκαταστάσεις εκθεσιακών χώρων
9. Πίστες αγώνων αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων

Δ. Γεωργικές, δασικές, κτηνοτροφικές, αλιευτικές και λοιπές αγροτικές
εκμεταλλεύσεις
1. Γεωργικές Αποθήκες
2. Βουστάσια
3. Χοιροστάσια
4. Πτηνοτροφεία
5. Μαντριά
6. Ιχθυοκαλλιέργειες
7. Ορυχεία-Λατομεία-Εξόρυξη
8. Άλλες εγκαταστάσεις εκμεταλλεύσεων πρωτογενή τομέα (θερμοκήπια,
δεξαμενές νερού και γενικά εγκαταστάσεις γεωργοκτηνοτροφικής παραγωγής).

Γ. ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ

Με Απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ, η οποία εκδίδεται μετά από γνώμη του Κ.ΣΧΟΠ και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, εξειδικεύεται το αναλυτικό περιεχόμενο των ειδικών κατηγοριών χρήσεων της παραπάνω παρ. Β για την εφαρμογή του παρόντος. Mε όμοια Απόφαση δύναται να τροποποιείται και συμπληρώνεται το περιεχόμενο αυτό για την υπαγωγή νέων λειτουργιών στις κατηγορίες χρήσεων.

Με εκτίμηση

Για το Δ.Σ. της ΕΟΒΕΑΜΜ

Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

Αθανάσιος Νικολόπουλος Χρήστος Ευαγγέλου

Στην ενότητα Α.ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ στο στοιχείο 7 να προστεθεί το Περιαστικό πράσινο.
Το στοιχείο 12 Οικισμοί πρέπει να οριστεί καλύτερα. Για παράδειγμα
<1000 ,προ του 1923 κλπ.

Στο ΙΙΙ . Περιοχές που δεν πολεοδομούνται ….προστασία τους
στο 4. να προστεθεί το Περιαστικό πράσινο.

Στην υποενότητα Β.Ι. Κύριες χρήσεις.
στο 7.να προστεθούν Υπεραγορές ,πολυκαταστήματα,εμπορικά κέντρα ,εμπορκές εκθέσεις.

Στο Γ. ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ…ΧΡΗΣΕΩΝ.

Να διορθωθεί ως εξής:Με Απόφαση…μετά από γνώμη του (ΚΕΣΥΠΟΘΑ)και δημοσιεύταιστην εφημερίδα της κυβέρνησης μπορεί να εξειδικευτεί περαιτέρω το περιεχόμενο των ειδικών ….χρήσεων.

ΤΕΕ
ΤΜΗΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Αριθ.πρωτ.οικ. 1936/26.01.2012 Μεγ. Αλεξάνδρου
49-54643 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Τηλ. 2310 883100 Φαξ. 2310 883110

Πληρ. : Τμήμα Επιστημονικών & Αναπτυξιακών Θεμάτων
Κυριακή Διαβολίτση
Τηλ. : 2310 883120
Φαξ. : 2310 883110
E-mail : ^[2]

Προς
τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας
& Κλιματικής Αλλαγής
κ. Σηφουνάκη Νίκο
Φαξ : 210 6451793
Αθήνα

Θέμα: Παρατηρήσεις επί σχεδίου Π.Δ.«Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης»

Κύριε Υπουργέ,

το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος/Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας, σε πρόσφατη συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής συζήτησε το θέμα της διαβούλευσης επί σχεδίου Π.Δ. για τις κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης, ύστερα από εισήγηση της ΜΕ Χωροταξίας και Ανάπτυξης του ΤΕΕ/ΤΚΜ και κρίνει χρήσιμο να επισημάνει τα ακόλουθα:
Το γεγονός ότι το Υπουργείο άνοιξε σε διαβούλευση νέο σχέδιο Π.Δ των χρήσεων γης, χαρακτηρίζεται καταρχήν θετικό, έχοντας ως δεδομένο ότι το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο που ρυθμίζει τις χρήσεις γης (Π.Δ – ΦΕΚ 166Δ/1987) είναι ελλιπές και αδυνατεί τόσο να υποστηρίξει ουσιαστικά τον πολεοδομικό σχεδιασμό όσο και να ανταποκριθεί στις μεταβολές που έχουν επέλθει στον αστικό και εξωαστικό χώρο και στις νέες χρήσεις που οι εξελίξεις φέρνουν στο φως. Εξάλλου το Π.Δ του 1987 αφορούσε αποκλειστικά τα τότε Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια και με τη θέσπιση του ν.2508/1997 το πεδίο εφαρμογής του επεκτάθηκε στον υπόλοιπο χώρο της εδαφικής ενότητας σχεδιασμού. Ορθώς συνεπώς το νέο σχέδιο Π.Δ εντάσσει στο πεδίο εφαρμογής τα «χωροταξικά πλαίσια και τον εν γένει χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό».
Είναι γνωστό ότι από την έως τώρα εφαρμογή του Π.Δ 23-2-87(ΦΕΚ 166Δ) έχουν προκύψει ουσιαστικά προβλήματα ελέγχου τόσο στις επιλογές της αγοράς δομημένου περιβάλλοντος όσο και σε αποτυχημένες τέτοιες του πολεοδομικού σχεδιασμού. Σημαντικό στοιχείο του σχεδίου Π.Δ είναι ο εμπλουτισμός των γενικών κατηγοριών με νέες αλλά και η σημαντική εξειδίκευση τους και αναλυτική αναφορά τους καθώς και η θεσμική δυνατότητα τροποποίησης και συμπλήρωσης του περιεχομένου τους θέτει νέα δεδομένα και προοπτικές που αφορούν τις ρυθμίσεις του χωρικού και πολεοδομικού σχεδιασμού.

TECHNICAL CHAMBER OF GREECE
Section of Central Macedonia
Meg.Alexandrou 49, 54643 Thessaloniki
Tel. 0032310 883100
Fax 0032310 883110

ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Ως θετικό στοιχείο καταγράφεται επίσης το ότι το σχέδιο της Υ.Α. εξειδίκευσης χρήσεων συνοδεύει το σχέδιο Π.Δ., γεγονός που δίνει άμεσα ολοκληρωμένη εικόνα και γνώση των προτεινόμενων ρυθμίσεων. Ωστόσο, ενώ το σχέδιο Π.Δ παρέχει εξουσιοδότηση (βλ. παρ. Γ άρθρο 1) για την εξειδίκευση του συνόλου των Ειδικών κατηγοριών χρήσεων, η πρόταση ΙΑ αναφέρεται επιλεκτικά μόνο στις υπό στοιχεία 1-15, και 20, 21, 25 Ειδικές χρήσεις του σημ. ΒΟΗ. της παρ. Είναι σκόπιμο λοιπόν να διευκρινίσει το ΥΠΕΚΑ εάν τούτο σημαίνει πως οι λοιπές Ειδικές χρήσεις δεν απαιτούν εξειδίκευση ή εάν απλώς δεν έχει προς το παρόν ολοκληρωθεί το σύνολο της μελέτης.
Το γεγονός της για πρώτη φορά εφαρμογής παρόμοιων θεσμών και πρακτικών στη χώρα πρέπει να αποτελέσει αφορμή για τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος τροποποιήσεων περισσότερο ευέλικτο το οποίο μετά την απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση να επιτρέπει τις ανάλογες αναπροσαρμογές. Δηλαδή να προσδώσει τον απαραίτητο στρατηγικό χαρακτήρα στο σχεδιασμό αποφεύγοντας ακραίες κανονιστικές επιλογές.
Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό να καταδειχθούν αρκετά αρνητικά στοιχεία του νέου αυτού κανονιστικού πλαισίου που δεν αντιμετωπίζουν (αλλά μερικές φορές επιτείνουν) τις προβληματικές εφαρμογές του υφιστάμενου σχεδιασμού :
Στο σχέδιο Π.Δ. :
α) Αρχίζοντας από το σημαντικότερο, στο άρθρο 16 παρ 2 -όπως είναι διατυπωμένο- υπάρχει ασάφεια για το εάν επιτρέπεται η όχι η τροποποίηση του καθορισμού γενικής κατηγορίας χρήσεων γης σε άλλη κατηγορία με περισσότερες επιτρεπόμενες κατηγορίες χρήσεων σε σχέδια πολεοδομικού σχεδιασμού 1ου επιπέδου (και δει ΓΠΣ ΣΧΟΟΑΠ). Εάν πράγματι αυτό υπονοεί το σχετικό άρθρο, είναι μια αρνητική επιλογή. Η απαγόρευση αυτή (ακόμη και όταν οι αλλαγές υποστηρίζονται από υπολογισμούς και δεδομένα που αποδεικνύουν την μη περιβαλλοντική η πολεοδομική υποβάθμιση-κυκλοφοριακές ρυθμίσεις πληθυσμιακές κλπ- στα πλαίσια τροποποίησης της πολεοδομικής οργάνωσης μιας περιοχής), στερεί από τον Σχεδιασμό των ΓΠΣ- ΣΧΟΟΑΠ κάθε ευελιξία και εδράζεται στην προφανώς λανθασμένη πεποίθηση και παγκόσμιας πρωτοτυπίας άποψη ότι οι πόλεις, οι χρήσεις και οι λειτουργίες τους όπως και οι πολιτικές σχεδιασμού τους παραμένουν αμετάβλητες εσαεί. Η ρύθμιση -εάν βέβαια προωθείται με την παραπάνω έννοια-, είναι γραφειοκρατική, νομικιστική και αντιαναπτυξιακή, η δε τυχόν εφαρμογή της θα οδηγήσει στην διαιώνιση και επαύξηση του ήδη υφιστάμενου καθεστώτος ανομίας για δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, και θα αποτελέσει τροχοπέδη στην ίδρυση και ανάπτυξη νέων επιχειρήσεων σε μια εποχή που από (και από) το γεγονός αυτό εξαρτάται κυριολεκτικά η επιβίωση της χώρας. Προς αποφυγήν κάθε παρεξήγησης, το σχετικό άρθρο 16 πρέπει να διατυπωθεί ως εξής:
«Δεν επιτρέπεται κατά κανόνα η τροποποίηση του καθορισμού γενικής κατηγορίας χρήσεων γης σε άλλη κατηγορία με περισσότερες επιτρεπόμενες κατηγορίες χρήσεων σε σχέδια πολεοδομικού σχεδιασμού 2ου επιπέδου. Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η κατά τα παραπάνω αλλαγή γενικής κατηγορίας χρήσης των ρυμοτομικών σχεδίων μετά από τροποποίηση των σχεδίων πολεοδομικού σχεδιασμού 1ου επιπέδου εφ’ όσον γίνεται προς συμμόρφωση κατευθύνσεων σχεδιασμού……………………….»

ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

β) Ως αρνητική αναφορά καταγράφεται η απαγόρευση χωροθέτησης του περιεχομένου των αναψυκτηρίων (κοινά καφενεία) αλλά και εστιατορίων (πχ ταβέρνες), σε περιοχές των άρθρων 2 και 3 που θα προκαλέσει εκτός των άλλων και αλλαγές στην αστική μορφολογία σε πολλές οικιστικές ενότητες αλλοιώνοντας τοπικές ιδιαιτερότητες, τουριστικές αναγκαιότητες καθώς και τις παραδοσιακές καθημερινές αστικές συνήθειες του πληθυσμού.
γ) Αντιστοίχως αρνητική κρίνεται η απαγόρευση χρήσεων Διοίκησης στις περιοχές Γενικής Κατοικίας, όταν στην πραγματικότητα πληθώρα κτιρίων διοίκησης (πχ αστυνομικά τμήματα, εφορείες, δημοτικά διοικητικά κτίρια κ.α.) βρίσκονται σε όλους τους οικισμούς διάσπαρτα σε περιοχές Γενικής Κατοικίας (αλλά και Αμιγούς, και σε Περιοχές τουρισμού, και σε Οριοθετημένους Οικισμούς) έτσι όπως πρόεκυψαν ιστορικά από κληροδοτήματα, διανομές, κλπ. Χαρακτηριστικά όλα τα παλαιά κοινοτικά καταστήματα (3 – 4.0000 κτίρια) σε οριοθετημένους οικισμούς χρησιμοποιούνται ως διάφορα κτίρια διοίκησης. (αλλού είναι εγκατεστημένες τεχνικές υπηρεσίες, αλλού ληξιαρχεία κλπ.)
δ) Όσον αφορά το άρθρο 14, στο περιεχόμενο του καταγράφεται αφενός μεν η πρόβλεψη για την διατήρηση και προστασία της κατά τον προορισμό χρήσης του εδάφους με στόχο την ενίσχυση των αγροτικών εκμεταλλεύσεων της γης προτείνοντας την κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης της κατοικίας πέραν αυτής που θα απευθύνεται για τον απασχολούμενο με την κύρια εκμετάλλευση. Η ρύθμιση αυτή σχολιάζεται ως ακραία κανονιστική με οριζόντια εφαρμογή στο σύνολο των εκτός σχεδίου περιοχών της επικράτειας. Επιπροσθέτως η ρύθμιση είναι τεχνικά ανεφάρμοστη καθώς δεν είναι σαφές ποιός είναι η όχι αγρότης, τι γίνεται σε περίπτωση συνιδιοκτησίας αγρότη με μη αγρότη, τι γίνεται εάν φτιάξει την κατοικία αγρότης και μετά την μεταβιβάσει σε τρίτο και πληθώρα άλλων θεμάτων που θα δημιουργήσουν άλλο ένα ευρύτατο πλαίσιο ανομίας. Πέρα της συζήτησης και των απόψεων για το θέμα αυτό, την ενδεχόμενη συμφωνία ή όχι επί της αρχής του, πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να θεσμοθετηθεί η απαγόρευση αυτή με οριζόντιες ρυθμίσεις και τακτικισμούς δια μέσω ενός κανονιστικού Π.Δ που ρυθμίζει απλά τις χρήσεις γης.
Σημαντικά προβλήματα και ειδικότερα περιττές γραφειοκρατικές διαδικασίες υπάρχουν και στην Υπουργική Απόφαση η οποία είναι εξαιρετικά ελλιπής και μάλλον πρέπει να ξαναγραφεί από την αρχή. Σημειώνουμε ορισμένα μόνο από αυτά:
Εξειδίκευση χρήσεων με το σχέδιο Υ.Α.
α) Είναι απαραίτητο να δοθεί μια σχετική ευελιξία στο περιεχόμενο των ορισμών (χωρίς να αλλοιωθεί το ουσιαστικό περιεχόμενό τους) γιατί είναι αδύνατο να προβλεφθούν όλες οι επαγγελματικές ή κοινωφελείς χρήσεις (άλλωστε και αυτές μεταβάλλονται σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας, τις τρέχουσες τάσεις της αγοράς και την πρόοδο της τεχνολογίας, της επιστήμης κλπ). Επομένως πρέπει σε όλες τις κατηγορίες να προστεθεί στην αρχή η φράση «όπως ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, περιλαμβάνονται χρήσεις συναφείς με τις εξής:..», είτε στο τέλος κάθε κατηγορίας να προστεθεί και η περίπτωση «Άλλες συναφείς χρήσεις». Επίσης να προβλεφθεί ότι οι απαριθμούμενες ειδικές χρήσεις της ίδιας κατηγορίας μπορούν να συνδυάζονται μεταξύ τους όπως π.χ. «κατοικία – στάθμευση», «κατοικία – εμπορικά καταστήματα», «πρατήριο υγρών καυσίμων – πλυντήριο αυτοκινήτων» κ.α.

ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Γενικά επειδή είναι αδύνατον να αναφερθούν όλες οι μοναδιαίες χρήσεις, πρέπει να περιγραφεί στην Υ.Α ένας ευέλικτος μηχανισμός και ένα αρμόδιο όργανο με τον οποίο να πιστοποιείται με σαφήνεια εάν μια χρήση που δεν αναφέρεται στην Υ.Α σε ποιά κατηγορία υπάγεται και που αυτή επιτρέπεται. (πχ με Απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που σε τελευταία ανάλυση ελέγχει και χορηγεί τις άδειες λειτουργίας).
β) Ο περιορισμός που υπάρχει σε πολλά σημεία του Π.Δ. και της Υ.Α. «επιτρέπεται εφόσον προβλέπεται από το ρυμοτομικό σχέδιο» δεν μπορεί να τίθεται για χρήσεις που δεν έχουν κοινωφελή ή κοινόχρηστο χαρακτήρα, δηλαδή για ιδιωτικές δραστηριότητες (καταστήματα, ξενοδοχεία, κτίρια στάθμευσης, ιδιωτικές κλινικές κ.α.), διότι δεν επιβάλλονται τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί στις πολεοδομικές μελέτες, γιατί ακριβώς όταν υπάρχουν, προϋποθέτουν απαλλοτρίωση του χώρου υπέρ του Δημοσίου για κοινωφελή σκοπό. Αν εννοείται ότι οι τυχόν περαιτέρω περιορισμοί/εξαιρέσεις/παρεκκλίσεις στην άσκηση ή χωροθέτηση ιδιωτικών οικονομικών δραστηριοτήτων θα καθορίζονται με τον πολεοδομικό κανονισμό που συνοδεύει το σχέδιο ρυμοτομίας, τότε απαιτείται αναδιατύπωση γιατί δημιουργείται σύγχυση.
γ) Τα Κέντρα γυμναστικής, γυμναστήρια, αθλητικές σχολές καταγράφονται στην Υ.Α. στα «Γραφεία» αντί στα «Καταστήματα Παροχής Προσωπικών Υπηρεσιών» όπως είναι το ορθόν, με αποτέλεσμα να μην επιτρέπονται στις περιοχές Αμιγούς κατοικίας.
δ) Στο Σχέδιο Υ.Α., στον Πίνακα εξειδίκευσης, (αρ. 2. Ως κοινωνική Πρόνοια…), αναφέρεται ότι οι λειτουργίες με αρ. 4-8 επιτρέπονται μόνο εφ’ όσον έχει καθορισθεί γενική χρήση Κοινωφελών χώρων-Λειτουργιών, και οι 3-8 πρέπει να προβλέπονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, δηλαδή δεν καλύπτονται από τις επιτρεπόμενες χρήσεις Κοινωνικής πρόνοιας στις περιοχές Αμιγούς-Γενικής κατοικίας και άλλες. Κατά συνέπεια – σε αντίθεση με ότι ίσχυε σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι σήμερα- δεν μπορεί να ιδρυθεί ένα οικοτροφείο, ορφανοτροφείο, Ίδρυμα ΑΜΕΑ, Άσυλο κλπ χωρίς προηγούμενη τροποποίηση ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ., αλλά και Ρυμοτομικού Σχεδίου. Με τον τρόπο αυτό δυσχεραίνεται –άνευ λόγου- το έργο Οργανώσεων, ΜΚΟ, Εκκλησίας, Δήμων, δωρητών κ.α. που θέλουν να φτιάξουν μια εγκατάσταση κοινωνικής πρόνοιας από τις παραπάνω.
ε) Παρομοίως με το δ) ισχύει και για τις Πολιτιστικές εγκαταστάσεις. Προκύπτει ότι δεν μπορεί κανείς να χωροθετήσει μια πολιτιστική εγκατάσταση σε περιοχές Αμιγούς-Γενικής κατοικίας ή και άλλες (παρ’ όλο που επιτρέπονται), αλλά πρέπει ο συγκεκριμένος χώρος να χαρακτηρίζεται στο Ρυμοτομικό διάγραμμα ειδικά ως «Πολιτιστικές εγκαταστάσεις». Γενικά για όλες τις «κοινωφελείς» χρήσεις ζητείται από την Υ.Α. ειδικός χαρακτηρισμός σε επίπεδο ρυμοτομίας.
ζ) Προτείνεται λοιπόν -προς μείωση της γραφειοκρατίας-, να θεωρείται δεδομένη η επιτρεπόμενη με τον γενικό χαρακτηρισμό χρήσεων από το Ρυμοτομικό Σχέδιο στο Ο. Τ. (πχ Γενική κατοικία) χωροθέτηση μιας δημόσιας «κοινωφελούς» χρήσης σε μια ιδιοκτησία του Δημοσίου (ενός Δήμου κλπ) χωρίς να ζητείται επιπρόσθετος ειδικός χαρακτηρισμός του οικοπέδου σε επίπεδο ρυμοτομίας και να μπορεί να προχωρήσει άμεσα η σχετική έκδοση οικοδομικής άδειας με τους ισχύοντες στην περιοχή όρους δόμησης. Η ρύθμιση αυτή θα μειώσει δραστικά τον χρόνο, τις διαδικαστικές ενέργειες που απαιτούνται για την δημιουργία πχ ενός νέου σχολείου, ενός βρεφονηπιακού σταθμού, μιας βιβλιοθήκης κ.α. και θα επιτρέψει στην Διοίκηση να ανταποκριθεί ταχύτερα στις ανάγκες του πληθυσμού. Σε τακτά χρονικά διαστήματα μπορεί εκ των υστέρων να ενημερώνεται και το ρυμοτομικό σχέδιο.
η) Οι διάφοροι περιορισμοί και ρυθμίσεις ανά είδος χρήσης και ανά γενική κατηγορία που συγκεκριμενοποιούνται με επιτρεπόμενα μέγιστα τμ/χρήση/γήπεδο δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ως απόλυτα μεγέθη οριζόντιας εφαρμογής σε κάθε περιοχή της χώρας δίχως να εξετάζονται και αναλύονται τα τοπικά δεδομένα. Είναι αναγκαίο λοιπόν να συμφωνηθεί ότι στα πλαίσια εκπόνησης των σχεδίων του 1ου επιπέδου σχεδιασμού θα αντιμετωπίζονται τα θέματα αυτά αφού εξετασθούν και προταθούν με τρόπο επιστημονικό ανάλογες ρυθμίσεις και επιλογές για τη κάθε περιοχή.
Γενικές Παρατηρήσεις
Στο Σχέδιο Π.Δ ορίζεται ότι οι νέοι περιορισμοί ως προς τα μεγέθη (μέγιστες επιτρεπόμενες επιφάνειες) ειδικών χρήσεων αρχίζουν με την έναρξη ισχύος του νέου Π.Δ. Δεν προβλέπεται όμως το σημαντικότερο: ότι η εφαρμογή του παραπάνω σχεδίου Π.Δ. δεν μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη και το περιεχόμενο των υπό εκπόνηση ΣΧΟΟΑΠ και ΓΠΣ και ΠΜ που έχουν παραδώσει το Β1 στάδιο τους.
Θα πρέπει δηλαδή να ορίζεται ρητά ότι το περιεχόμενο των κατηγοριών χρήσεων του Π.Δ.87 διατηρείται μέχρις ότου εγκριθεί η αναθεώρηση/ανασύνταξη των υφισταμένων ΓΠΣ (και ενδεχομένως να προστεθεί κάποιο χρονικό όριο όπως «εντός …ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, απαιτείται η προσαρμογή/εναρμόνιση/αναθεώρηση των υφισταμένων ΓΠΣ στις διατάξεις του νέου κανονιστικού πλαισίου»). Εάν δεν διευκρινιστεί τι θα ισχύει αυτό το μεταβατικό διάστημα, τα υφιστάμενα ΓΠΣ (ακόμα και αυτά που εγκρίθηκαν το 2011) καθίστανται ανενεργά μετά την ισχύ του νέου Π.Δ και θα προκύψει μεγάλο ζήτημα με τις αδειοδοτήσεις καταστημάτων, επαγγελματικών δραστηριοτήτων κλπ, επομένως με την οικονομική ανάπτυξη.
Επίσης είναι κρίσιμο να διευκρινιστεί ποιο καθεστώς θα ισχύει στις ανανεώσεις αδειών λειτουργίας υφισταμένων επιχειρήσεων, εφόσον τροποποιούνται οι όροι εγκατάστασής τους με το νέο Π.Δ. και για πόσο διάστημα θα ισχύει η μεταβατική ρύθμιση που θα προβλεφθεί.
Το σύνολο των ρυθμίσεων που θα περιέχονται στο σχέδιο Π.Δ των χρήσεων γης πρέπει να είναι το μοναδικά εφαρμοζόμενο θεσμικό πλαίσιο από όλους τους φορείς που εμπλέκονται στις διαδικασίες (άσχετα από την εποπτεύουσα και προϊσταμένη αρχή τους) αδειοδοτήσεων και έγκρισης χωροθετήσεων ώστε να σταματήσουν τα φαινόμενα συγκρούσεων και αλληλοαναιρούμενων ρυθμίσεων μεταξύ φορέων εφαρμογής και πολεοδομικού σχεδιασμού.
Τέλος, απαιτείται η συσχέτιση του νέου Π.Δ. και της συνοδευτικής Υ.Α. με διάφορους πρόσφατους και παλαιότερους νόμους και υπουργικές αποφάσεις που καθορίζουν το περιεχόμενο των χρήσεων γης ή άλλα συναφή θέματα, έτσι ώστε να υπάρχει εναρμόνιση με αυτούς, ή αλλιώς να ενσωματωθεί η διευκρίνιση ότι το νέο καθεστώς κατισχύει των άλλων ρυθμίσεων ή αντίθετα, ότι κατισχύουν οι ειδικότερες διατάξεις έναντι του νέου γενικού κανονιστικού πλαισίου. Διαφορετικά θα ισχύουν όλα ταυτόχρονα.
Είμαστε στην διάθεσή σας για περαιτέρω διευκρινίσεις.

Για την Δ.Ε του ΤΕΕ/ΤΚΜ
Ο Πρόεδρος

Τάσος Κονακλίδης

Εσωτερική διανομή:
ΤΕΕ Φ (Χ.Α + ΤΕΑΘ + ΓΟΔ)

Κοινοποίηση :
• Πρόεδρο ΤΕΕ
• Περιφερειακά Τμήματα ΤΕΕ

Πολλές οι αντιδράσεις και πολλές οι παρατηρήσεις που έχουν τεθεί έως τώρα σε σχέση με το προτεινόμενο Π.Δ. για τις κατηγορίες και το περιεχόμενο των χρήσεων γης. Οι περισσότερες φαίνεται να εστιάζονται για ακόμα μία φορά στο θέμα των προϋποθέσεων και της επιτρεψιμότητας της εκτός σχεδίου δόμησης και των επιπτώσεων αυτής.

Οι επιπτώσεις αυτές αφορούν καταρχάς τους ιδιοκτήτες τέτοιων οικοπέδων που ενώ πλήρωσαν κόστος αγοράς της γης και μη ευκαταφρόνητο ύψος φόρων και αμοιβών διεκπεραιωτών χάνουν τη δυνατότητα να οικοδομήσουν και συνεπώς να εξαργυρώσουν, ακόμα και σε υψηλότερη αξία, τώρα ή μελλοντικά το κόστος της επένδυσης τους. Αφορούν όμως και όλους αυτούς που εμπλέκονται με οποιαδήποτε επαγγελματική σχέση με την οικοδομή (μηχανικούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, οικοδόμους, εργολάβους, μεσίτες, μιζαδόρους εντός και εκτός κρατικού μηχανισμού, ιδιοκτήτες off shore εταιριών, χρηματιστηριακές εταιρίες κ.α. πιθανόν εμπλεκόμενους) και οι οποίοι με βάση την αρχή ότι η δόμηση αποτελεί την ατμομηχανή της οικονομίας της χώρας έστησαν τα επαγγελματικά τους φέουδα γύρω από αυτή.

Ιστορικά όμως είναι γνωστό ότι η εκτός σχεδίου δόμηση που στην ελληνική της μορφή αποτελεί αποκλειστικό εθνικό προνόμιο θεσμοθετήθηκε ουσιαστικά κατά παρέκκλιση προκειμένου να εξυπηρετήσει την ανάγκη ταχύτατης κάλυψης των οικιστικών αναγκών των προσφύγων της μικρασιατικής καταστροφής και παρέμεινε με συνεχείς νομοθετικές προσθήκες, ερμηνείες και παρεμβάσεις που οδήγησαν σε αντίστοιχες ρυθμίσεις και τακτοποιήσεις των αυθαιρεσιών που δημιούργησε, με νομιμοφανή ή μη νόμιμο τρόπο. Παράλληλα όπως όλοι δε γνωρίζουμε, εξαιτίας της δομής και λειτουργίας της κρατικής μηχανής, οδήγησε στα γνωστά κανάλια διαφθοράς οριζοντίως και καθέτως αλλά και σε φορολογικές τρίπλες (με την ευλογία φυσικά νομοθετικά εγκεκριμένων φοροαπαλλαγών) συμβάλλοντας μετά ευκολίας στην σημερινή κατάσταση της χώρας. Η πρόσφατη έρευνα του Τέλλογλου αποτελεί μία ενδεικτική απόδειξη των ανωτέρω.

Δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις το νομοθετικό έργο κάθε υπουργείου φαίνεται να κινείται ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις αλλά και τις επιρροές που αυτό έχει με άλλα υπουργεία. Έχω την άισθηση ότι και σ’ αυτή τη περίπτωση του συγκεκριμένου Π.Δ. συμβαίνει αυτό.

Κατά την άποψη μου σε καμία περίπτωση δεν μπορεί ένα τέτοιο νομοσχέδιο που συνδέεται με χρήσεις γης (και με την εμπειρία που υπάρχει σήμερα) να μην συνοδεύεται παράλληλα από ένα αντίστοιχο του οικονομικού επιτελείου που θα λύνει θέματα φορολογικής πολιτικής των χρήσεων γης, σε συνδυασμό φυσικά με τους αναπτυξιακούς στόχους και προτεραιότητες που το κράτος, με τη βοήθεια πραγματικά σοφών, θα έχει ορίσει και οι παρούσες ή μελλοντικές κυβερνήσεις θα έχουν αποδεχτεί, αντιμετωπίζοντας έτσι τις κατανοητές απορίες, αντιδράσεις, και ερωτηματικά κάθε ενδιαφερόμενου.

Επί της ουσίας τώρα, κατά την άποψη μου η λύση η οποία θα ικανοποιούσε τους περισσότερους από τους ενδιαφερόμενους, τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό του κράτους, τους αναπτυξιακούς στόχους του κράτους όπως αυτοί θα έχουν τεθεί, τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ και γενικότερα την κοινωνία των πολιτών, τους επιχειρηματίες και όλους αυτούς που πραγματικά θέλουν να παράγουν επιχειρηματικότητα και πιθανόν άλλους που τώρα μου διαφεύγουν, θα ήταν να συνδυαστεί ο καθορισμός των χρήσεων γης με τη φορολόγηση με βάση τη χρήση, συγκεκριμένα και χωρίς συνεφάκια. Φυσικά κανένας νόμος δεν είναι δίκαιος για όλους αν και στη προκειμένη περίπτωση θεωρώ ότι σίγουρα δεν θα δικαιώνει την αργόμισθη εκπλήρωση του πλουτισμού μέσω του εμπόριου της γης.

Η συγκεκριμένος με αυτόν τον τρόπο καθορισμός χρήσεων γης (με βάση το αναπτυξιακό μοντέλο που θα καθορισθεί) με την αντίστοιχη φορολόγιση της χρήσης θα διευκολύνει, παράλληλα με τη χρήση των νέων τεχνολογιών διαχείρισης χωρικών δεδομένων από όλες τις επλεκόμενες υπηρεσίες, την επίσπευση των αδειοδοτήσεων καθώς και τη προστασία του περιβάλλοντος, χωρίς ελπίζω δυσερμηνείες. Φυσικά σε καμία περίπτωση η πρόταση μου δεν συνδέεται με τη συζητούμενη δημιουργία ζωνών εγκατάστασης επιχειρήσεων του εξωτερικού με μειωμένη ή απουσία φορολόγησης.

Φυσικά για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει να εξαλειφθούν στο σύνολο τους ρυθμίσεις που από τη μία φορολογούν τις μεταβιβάσεις και κληρονομιές των αγροτικών γαιών, (σε μία εποχή μάλιστα που η γενικότερη υποβάθμιση των εδαφών, ο κατακερματισμός της γης και οι κλιματικές αλλαγές δημιουργούν προβλήματα στη παραγωγή τροφίμων με ανεξέλεγκτες πιθανόν μελλοντικές επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή) και από την άλλη δεν φορολογούν τις μεταβιβάσεις από off shore σε φυσικά πρόσωπα ακόμα και αν αυτή η επιλογή θεωρηθεί αθώα!
Και το ανωτέρω παράδειγμα επισημαίνεται για να προσδιορίσει την ανάγκη της φορολόγησης της γης με βάση την επαναφορά της αξίας της πραγματικής παραγωγικότητας και της πριμοδότησης της, ακόμα και ανά περιοχή, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για ίδια χρήση με βάση πάντα τις αναπτυξιακές πολιτικές που θα επιλεγούν σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.
Σε κάθε περίπτωση περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλους, προστατευόμενες περιοχές, νησιωτικές υγροτοπικές περιοχές, δασικές κ.α. θα προστατεύονται με βάση τα χαρακτηριστικά τους αν όχι από όλες τις χρήσεις (αν αυτό επιβάλλεται) αλλά τουλάχιστον από αυτές που αποδεδειγμένα με βάση επιστημονικά δεδομένα δημιουργούν μη αντιστρεπτές επιπτώσεις.
Κατά αυτό τον τρόπο ο διατεθιμένος να κτίσει στην Σαντορίνη θα ξέρει που μπορεί, το ύψος του φόρου που θα πληρώσει και το πότε θα τον πληρώσει (που αφορά το χρόνο έναρξης των εργασιών). Από την άλλη ο αγρότης ενός αμπελιού μίας πραγματικά παραγωγικής δραστηριότητας που θέλει να καλλιεργεί θα απαλλάσεται του φόρου εντελώς πριμοδοτούμενος ταυτόχρονα με βάση τη συμβολή της δραστηριότητας του στην Εθνική οικονομία. Κάποια άλλη δραστηριότητα θα φορολογείται λιγότερο ή περισσότερο με βάση αντίστοιχα κριτήρια και θέσης εγκατάστασης με βάση τα ΣΧΟΑΠ και ΓΠΣ που θα έχουν ταυτόχρονα ολοκληρωθεί, ελπίζω.
Ο αντίστοιχος καθορισμός φορολογικού καθεστώτος για βιομηχανικά πάρκα, πάρκα καινοτομίας κ.α. επίσης θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος.
Τέλος θεωρώ σημαντική παράλλειψη σε συνδυασμό με το συγκεκριμένο Π.Δ. τη μη επίλυση του χρόνιου θέματος αντιμετώπισης του υφιστάμενου καθεστώτος νομιμότητας υπαρχόντων οδών των νησιωτικών περιοχών πρίν το 1990 και αντιμετώπιση της συνεχούς παράνομης διάνοιξης νέων με απώτερω στόχο τη δόμηση ή τελευταίως την εγκατάσταση κεραιών ή Αιολικών παρκών. Το συγκεκριμένο θέμα πέραν των ανωτέρω παρανομιών δημιουργεί προβλήματα στις μεταβιβάσεις ακινήτων, στη νομιμότητα οδών με πρόσοψη σε οδό όπως απαιτείται πλέον καθώς υποθέτω και στην εφαρμογή σε κάποιες περιπτώσεις του ανωτέρω Π.Δ. . Μία εύκολή λύση θα ήταν η αναγνώριση των πριν 1990 οδών με βάση την αποδεδειγμένη κοινόχρηστη χρήση τους και σύμφωνα με αεροφωτογραφίες, την ένταξη τους σε ένα καθεστώς «τακτοποίησης» με επιβάρυνση και των ιδιωτών που τη χρησιμοποιούν. Σε ότι αφορά τη βελτίωσης τους αυστηριοποίηση της μετά το 1990 οποιασδήποτε από οποιονδήποτε παράνομης διάνοιξης και νομιμοποίησης οικοδομικής του δραστηριότητας.
Η ανάγκη για συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο χωρικό και φορολογικό όπως περιγράφηκε θεωρείται επιτακτική μαζί με την ανάγκη παροχής φορολογικών και χρηματοδοτικών κινήτρων για αποκατάσταση εγκαταλελειμένων οικισμών, κατοικιών και συντεταγμένων επεκτάσεων οικισμών και υψηλή φορολόγηση της εκτός σχεδίου δόμησης συνδυαστικά με τις απαιτούμενες υποδομές προς όφελος των ΟΤΑ όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο με βάση αναπτυξιακά και περιβαλλοντικά κριτήρια.

Φυσικά τέλεια συνταγή δεν υπάρχει αλλά θεωρώ ότι η λογική της συγκεκριμένης πρότασης έχει θεωρητική και πρακτική βάση.

Άρθρο 1 Κατηγορίες Χρήσεων

1. Οι χρήσεις γης (ή χώρων) που επιβάλλονται ή επιτρέπονται από τα χωροταξικά πλαίσια και τον εν γένει χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, καθορίζονται σε κατηγορίες ως ακολούθως :

Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ
Ως έχει

Οι Γενικές κατηγορίες χρήσεων κατανέμονται ως εξής :

Ι. Περιοχές πολεοδομημένες και προς πολεοδόμηση
Ως έχει

ΙΙ. Περιοχές κε ειδικό καθεστώς δόμησης
Ως έχει

ΙΙΙ. Περιοχές που δεν πολεοδομούνται ή προορίζονται για μελλοντική πολεοδόμηση και σύμφωνα με τον βαθμό προστασίας τους
Ως έχει

Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ

(Σύμφωνα με την ειδική πολεοδομική λειτουργία τους) :
Β.Ι. Κύριες χρήσεις 1 έως και 15 ως έχει
1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση
4. Αθλητικές εγκαταστάσεις
5. Θρησκευτικοί χώροι
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις
7. Α. Εμπορικά καταστήματα
Β. Καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών
8. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς Οργανισμοί (ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ.)
9. Διοίκηση
10. Περίθαλψη
11. Χώροι συνάθροισης κοινού
12. Εστίαση
13. Αναψυκτήρια
14. Κέντρα Διασκέδασης, Αναψυχής
15. Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις – Σύνθετα τουριστικά καταλύματα
16. Στάθμευση (κτίριο – γήπεδο) αυτοκινήτων μέχρι 2,5 τόνους κοινής χρήσης με δυνατότητα συμπληρωματικής εγκατάστασης φόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων (ν. 3185/2003 – άρθρο 23 § 3 – βλ. ΦΕΚ 229 Α΄)
17. Α. Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου, Φυσικού αερίου, . Β . Πλυντήρια , Λιπαντήρια αυτοκινήτων προτείνεται η ακόλουθη διατύπωση : 17 Α.Πρατήρια υγρών καυσίμων Β. Πρατήρια υγραερίου (LPG) Γ. Πρατήρια φυσικού αερίου (CNG) . Δ. εγκαταστάσεις φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων (*) Ε. πλυντήρια, λιπαντήρια, κέντρα καθαρισμού οχημάτων (*) βλ. ν.3185/2003 – άρθρο 23 – ΦΕΚ 229 Α΄
18. Σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ (Μέσων Μαζικών Μεταφορών)
19. Ελικοδρόμιο παρατήρηση : είναι ειδική χρήση και ορθώς το έχετε συμπεριλάβει ως 2 στο Β.ΙΙ. Ιδιαίτερες χρήσεις αμέσως παρακάτω
20. Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων (συμπεριλαμβάνονται οι μοτοσυκλέτες και μοτοποδήλατα) Προτείνεται η ακόλουθη σαφής διατύπωση :
20. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων παρατήρηση: βλ. ν.2710/2008 – άρθρο 6 § 1 α – ΦΕΚ 216 Α΄
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων παρατήρηση: ομοίως άρθρο 6 § 1β
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ) παρατήρηση : η διαβούλευση επί του σχετικού Π.Δ. περατώθηκε και ήδη οδεύει στο ΣτΕ για νομοτεχνική επεξεργασία και δημοσίευση
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων
21. Αποθήκευση (κτίριο – γήπεδο)
22. Επιχειρήσεις Εφοδιαστικής Αλυσίδας (logistics)
23. Θερμοκοιτίδες Επιχειρήσεων
24. Κέντρα τεχνολογικής υποστήριξης επιχειρήσεων
25. Επαγγελματικά εργαστήρια (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης)
26. Βιοτεχνικές εγκαταστάσεις (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης)
27. Βιομηχανικές εγκαταστάσεις (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης)
28. Σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων
29. Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων Προτείνεται η ακόλουθη διατύπωση Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων (Σταθμών φορτηγών αυτοκινήτων για φορτοεκφόρτωση εμπορευμάτων ) παρατήρηση : βλ. Π.Δ. 79/2004 – ΦΕΚ 62 Α΄
30. Κέντρα Τεχνικού Ελέγχου οχημάτων (ΚΤΕΟ, ΙΚΤΕΟ)
Προτείνεται η ακόλουθη διατύπωση Α. ελαφρών οχημάτων Β. μοτό και Γ. βαρέων οχημάτων παρατήρηση : όπως προβλέπεται από την ισχύουσα περί ΙΚΤΕΟ Υ.Α.

31. Προτείνεται να προστεθεί Σταθμοί (parking) μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων παρατήρηση : προβλέπεται η έκδοση σχετικής ΚΥΑ με εξουσιοδότηση του άρθρου 23 του ν.3185/2003 – ΦΕΚ 229 Α΄

Β.ΙΙ. Ιδιαίτερες χρήσεις
Α. Εγκαταστάσεις μέσων μαζικών μεταφορών
1. Αεροδρόμια
2. Ελικοδρόμια
3. Σιδηροδρομικοί σταθμοί
4. Λιμενικές ζώνες επιβατικής, εμπορικής, αλιευτικής, βιομηχανικής και τουριστικής δραστηριότητας
5. Σιδηροδρομικά αμαξοστάσια, επισκευαστικές μονάδες και σταθμοί διαλογής
6. Χώροι αμαξοστασίων και επισκευαστικών μονάδων Λεωφορείων, Τρόλεϊ, Προαστιακού σιδηροδρόμου, Μετρό, Τραμ κλπ όπως και των αμαξοστασίων απλής ή ολοκληρωμένης υποδομής του ν.3185/2003 – άρθρο 23 § 3 – ΦΕΚ 229 Α΄
7. Σταθμοί αστικών Υπεραστικών Λεωφορείων, Τρόλεϊ
8. Χώροι στάθμευσης τουριστικών λεωφορείων (πούλμαν), φορτηγών και τροχόσπιτων παρατήρηση : το σχέδιο της σχετικής ΚΥΑ που έχει συνταχθεί με εξουσιοδότηση του άρθρου 23 του ν.3185/2003 – ΦΕΚ 229 Α΄ βρισκεται στη Διευθ. Πολεοδομικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΚΑ
9. Κέντρα τεχνικού ελέγχου οχημάτων (ΚΤΕΟ, ΙΚΤΕΟ) παρατήρηση : έχει συμπεριληφθεί ορθώς ως 30 στις Κύριες χρήσεις
10. Σταθμός φορτηγών αυτοκινήτων για φορτοεκφόρτωση εμπορευμάτων (εμπορευματικός σταθμός αυτοκινήτων). παρατήρηση : έχει συμπεριληφθεί ορθώς ως 29 στις Κύριες χρήσεις
11. Προτείνεται να περιληφθεί ως 11 : Εγκαταστάσεις προετοιμασίας των προς παράδοση αυτοκινήτων (PDI – pre delivery inspection) παρατήρηση : βλ. άρθρο 23 του ν.3185/2003 – ΦΕΚ 229 Α΄ που προβλέπει και την έκδοση ΚΥΑ
12. Προτείνεται να περιληφθεί ως 12 : Εγκαταστάσεις στάθμευσης οχημάτων A.D.R. (επικινδύνων μεταφορών)
13. Προτείνεται να περιληφθεί ως 13 : Χώροι στάθμευσης οχημάτων σε μαρίνες σκαφών και εγκαταστάσεις ανεφοδιασμού με καύσιμα των σκαφών.
Παρατήρηση: βλ. και ΚΥΑ « Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων ίδρυσης, εντός της λιμενικής ζώνης και σε τουριστικούς λιμένες (μαρίνες), χώρων στάσης και στάθμευσης αυτοκινήτων» – ΦΕΚ 1 Α΄ /2012.

Β, Εγκαταστάσεις αστικών υποδομών
1. Κέντρο μεταφόρτωσης απορριμμάτων
1. Χωματερές – ΧΥΤΑ
2. Χώρος επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων (βιολογικός καθορισμός)
3. Δεξαμενές νερού – αφαλάτωσης, λιμνοδεξαμενές
4. Μονάδες παραγωγής – διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών, διαχείρισης αποβλήτων, απορριμμάτων κλπ. και συναφείς εγκαταστάσεις
5. Εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας
6. ΧΕΥ (Χώροι εξυπηρέτησης υποδομών)
7. ΣΕΑ (Σταθμοί εξυπηρέτησης αυτοκινητοδρόμων). Παρατήρηση : προτείνεται να περιληφθεί στις Λοιπές Εγκαταστάσεις ( βλ. Γ στη συνέχεια).

Γ. Λοιπές εγκαταστάσεις ως έχει

Δ. Γεωργικές, δασικές, κτηνοτροφικές, αλιευτικές και λοιπές αγροτικές
εκμεταλλεύσεις ως έχει
.

Γ. ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ως έχει

.

Είμαι αρχιτέκτων μηχανικός και αναρωτιέμαι αν όλοι όσοι συντάσουν τα νομοσχέδια έχουν δουλέψει ως ελεύθεροι επαγγελματίες έστω και μια φορά στη ζωή τους, για να νιώσουν την αγωνία μας για το μέλλον της δουλειάς μας. Οταν όλες οι μελέτες από το υπουργείο χρειάζονται χρόνια ολόκληρα για να τελειοποιηθούν και οι επεκτάσεις σχεδίων γίνονται φαντάσματα, πως θα δουλέψουμε αν εφαρμοστεί η κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης (όση έχει απομείνει από το 2003); Γιατί να καταργείται πρώτα κάτι που ισχύει χωρίς να υπάρχει αντικατάστασή του; Η πολιτεία οφείλει να προστατεύει και να βοηθά τους πολίτες της και όχι να τους κατακρεουργεί. Η οικοδομή έχει βουλιάξει και μαζί της και τα περισσότερα επαγγέλματα της χώρας μας. Οι περιουσίες θα απαξιωθούν και δεν σας ενδιαφέρει καθόλου; Μήπως όλοι εσείς εκεί οι υψηλά υστάμενοι έχετε βολευτεί από τα χρήματα του λαού που έχουν εξαφανιστεί και δεν τιμωρήθηκε ποτέ κανένας σας; Μήπως σας ενδιαφέρουν μόνο μεγάλα έργα όπως ανεμογεννήτριες, τουριστικές εγκαταστάσεις κλπ, επειδή υπάρχουν χρήματα πίσω τους; Εχετε υποχρέωση να σκέφτεστε και να πράττετε μόνο για τα συμφέροντα του λαού. Ελπίζω λοιπόν έστω και τελευταία στιγμή να προχωρήσουν όλα χωρίς να οφελούνται μόνο οι λίγοι.

Ε.Ο.Β.Ε.Α.Μ.Μ.
ΕΝΙΑΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ
(ΑΡΙΘ. ΑΝΑΓΝ. 1024/1970)

Κρατύλου 14 104 42 ΑΘΗΝΑ Τηλ.: 210 5138913 5142222 Fax: 210 5138913
^[1]

Αριθ. Πρωτ.14529 Αθήνα 30/1/2012

Στο παρόν σχέδιο προεδρικού διατάγματος για τις χρήσεις γης παρατηρούμε ότι, αναφορικά με τον επισκευαστικό κλάδο, δηλαδή τα συνεργεία επισκευής και συντήρησης αυτοκινήτων, υφίστανται ελλείψεις και αβλεψίες όσον αφορά τόσο στις κατηγορίες των συνεργείων (δεν γίνεται καμία αναφορά στα συνεργεία μηχανημάτων έργων και αγροτικών μηχανημάτων) όσο και στις ειδικότητες των συνεργείων (π.χ. τα μηχανουργεία δεν είναι συνεργεία).
Επίσης, με έκπληξη παρατηρούμε ότι σε περιοχές όπου επιτρέπονται βιοτεχνικές – βιομηχανικές εγκαταστάσεις ή επιτρέπονται δραστηριότητες που έχουν άμεση σχέση με το αυτοκίνητο (π.χ. στάθμευση, πρατήρια υγρών καυσίμων, ΙΚΤΕΟ, εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων κλπ.), ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ τα συνεργεία αυτοκινήτων.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στις τροποποιήσεις των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων πολλών Δήμων, τα συνεργεία αυτοκινήτων εξαιρούνται από περιοχές με χρήση Γενικής κατοικίας και Πολεοδομικού Κέντρου, ειλικρινά προβληματιζόμαστε ΓΙΑΤΙ ο επισκευαστικός κλάδος υφίσταται τόσο άδικες εξαιρέσεις.
Στη συνέχεια ακολουθούν σχόλια και παρατηρήσεις κατ’ άρθρο για το σύνολο του σχεδίου του προεδρικού διατάγματος.
_______________________________________________________________

Άρθρο 1 Κατηγορίες χρήσεων
παράγραφος Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ
Β.Ι. Κύριες χρήσεις
αναφέρεται:
20. Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων (συμπεριλαμβάνονται οι μοτοσυκλέτες και μοτοποδήλατα)

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

20. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων
Η συγκεκριμένη αντικατάσταση προτείνεται, καθώς θα πρέπει να οριστούν με σαφήνεια οι κατηγορίες των οχημάτων και των συνεργείων επισκευής και συντήρησης. Ειδικότερα:
Σύμφωνα με το Ν. 3710/2008 (ΦΕΚ/216/Α΄/23-10-2008) τα συνεργεία επισκευής και συντήρησης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων διακρίνονται σε δύο (βασικές) κατηγορίες:
α. σε συνεργεία συνήθων οχημάτων (επιβατηγών αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων) μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων και
β. σε συνεργεία επισκευής και συντήρησης μεγάλων και βαρέων οχημάτων άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς άνω των 9 ατόμων.
Σχετικά με τα συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ) και τα συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων, η έκδοση προεδρικών διαταγμάτων που θα καθορίζουν τους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας τους εκκρεμεί από το έτος 1985 (Ν. 1575/85, άρθρο 6, παρ. 4, ΦΕΚ/207/Α΄/11-12-1985).
Πρόσφατα είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση (ολοκληρώθηκε 16/1/2012) σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος τεχνίτη μηχανημάτων έργων και τους όρους ίδρυσης και λειτουργίας των συνεργείων αυτών.
Επομένως, θεωρούμε ότι, αν στο παρόν σχέδιο προεδρικού διατάγματος δεν καθοριστούν με σαφήνεια όλες οι κατηγορίες των συνεργείων και σε ποιες περιοχές επιτρέπεται η κάθε κατηγορία, θα προκληθούν ερμηνευτικά και εφαρμοστικά προβλήματα στο μέλλον σχετικά με την αδειοδότησή τους.

_______________________________________________________________

Άρθρο 4 Περιοχές Γενικής Κατοικίας
αναφέρεται:
17. Συνεργεία αυτοκινήτων (εξαιρούνται τα συνεργεία επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων) με δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων ή μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου.

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:
17. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων

Όπως και στο άρθρο 5 Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικής
Λειτουργίας Πόλης — Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς
αναφέρεται (μάλλον εκ παραδρομής):
19. Συνεργεία αυτοκινήτων (όπως παρ. 16 άρθρου 4)
Να διορθωθεί ως εξής:
19. Συνεργεία αυτοκινήτων (όπως παρ. 17 άρθρου 4)
Στο σημείο αυτό θέλουμε να επισημάνουμε ότι στα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια πολλών Δήμων που έχουν τροποποιηθεί μετά το 1997, τα συνεργεία αυτοκινήτων εξαιρούνται από περιοχές Γενικής κατοικίας και Πολεοδομικού Κέντρου, χωρίς τεκμηρίωση.
Αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε Δήμος έχει τις ιδιαιτερότητές του, τούτο, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εφαρμόζεται η ισχύουσα βασική πολεοδομική νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία (Π.Δ. (5) ΄΄Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης΄΄ ΦΕΚ/166/Δ’/6-3-1987 και άρθρο 6 του Ν. 3710/2008, ΦΕΚ/216/Α’/23-10-2008), τα συνεργεία συνήθων οχημάτων επιτρέπονται σε περιοχές γενικής κατοικίας και πολεοδομικού κέντρου. Κατ’ επέκταση θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την άρση των εξαιρέσεων που υφίσταται ο επισκευαστικός κλάδος.

_______________________________________________________________

Άρθρο 6 Περιοχές τουρισμού — αναψυχής — παραθεριστικής (δεύτερης)
Κατοικίας

Προτείνεται να προστεθεί:

19. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Θεωρούμε ότι στις περιοχές αυτές είναι αναγκαία η λειτουργία των συνεργείων συνήθων οχημάτων για την εξυπηρέτηση των οχημάτων του μόνιμου πληθυσμού και των εργαζομένων στις τουριστικές επιχειρήσεις, των οχημάτων προς ενοικίαση και των οχημάτων των τουριστών.
_______________________________________________________________

Άρθρο 9 Περιοχές χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικών παραγωγικών
εγκαταστάσεων
ΕΝΟΤΗΤΑ Α
Α.1. Περιοχές χαμηλής και μέσης όχλησης βιομηχανίας-βιοτεχνίας, βιομηχανικού και βιοτεχνικού πάρκου, ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ ειδικών παραγωγικών εγκαταστάσεων
αναφέρεται:
11. Συνεργεία αυτοκινήτων

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:
11. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

Α.3. Περιοχές χονδρεμπορίου

Προτείνεται να προστεθεί:

16. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

Θεωρούμε ότι σε περιοχές όπου επιτρέπονται συναφείς δραστηριότητες (στάθμευση, πρατήρια υγρών καυσίμων, ΙΚΤΕΟ, σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων, Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων κλπ.), κατά πάσα πιθανότητα εκ παραδρομής δεν έχει προβλεφθεί η λειτουργία των συνεργείων αυτοκινήτων όλων των κατηγοριών.

ΕΝΟΤΗΤΑ Β

Β.1. Περιοχές επιχειρηματικού πάρκου (Β, Γ και Γ-ειδικού τύπου)

αναφέρεται:
20. Συνεργεία αυτοκινήτων

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

20. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

Β.2. Περιοχές Τεχνολογικού Πάρκου

Προτείνεται να προστεθεί:

15. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων

Θεωρούμε ότι στις περιοχές αυτές, όπου επιτρέπονται τα επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης και βιοτεχνικές – βιομηχανικές εγκαταστάσεις χαμηλής όχλησης, πρέπει να προβλέπεται η δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείων επισκευής συνήθων οχημάτων, τα οποία εμπλέκονται άμεσα και ενεργά στην τεχνολογία αιχμής και στις τεχνολογικές εξελίξεις των επιβατικών αυτοκινήτων.

Β.3. Περιοχές Εμπορευματικού Κέντρου
Ισχύουν τα όσα αναφέρονται στην παράγραφο Α.3. Περιοχές χονδρεμπορίου

Δηλαδή να προστεθεί:

Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 10 Περιοχές υψηλής όχλησης ειδικών παραγωγικών
εγκαταστάσεων & Επιχειρηματικά πάρκα (τύπου Α)

αναφέρεται:
11. Συνεργεία αυτοκινήτων

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

11. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 11 Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης (ΕΠΕΒΟ)

αναφέρεται:
19. Συνεργεία αυτοκινήτων

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

19. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 12 Οριοθετημένοι Οικισμοί

αναφέρεται:

14. Συνεργεία αυτοκινήτων (εξαιρούνται τα συνεργεία επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων) με δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων ή μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου.

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

14. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 13 Περιοχές Ιδιαίτερων Χρήσεων

Προτείνεται να προστεθεί:

12. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης αγροτικών μηχανημάτων

Θεωρούμε ότι σε περιοχές όπου επιτρέπονται συναφείς δραστηριότητες (χώροι στάθμευσης, ΙΚΤΕΟ, σταθμοί αστικών υπεραστικών λεωφορείων, Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων κλπ.), κατά πάσα πιθανότητα εκ παραδρομής δεν έχει προβλεφθεί η λειτουργία συνεργείων οχημάτων, η οποία κρίνεται αναγκαία για την εξυπηρέτηση των σχετικών αναγκών.

_______________________________________________________________

Άρθρο 14 Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης και Χρήσεων
Α. Ζώνες γεωργικών, δασικών, κτηνοτροφικών, αλιευτικών και λοιπών αγροτικών εκμεταλλεύσεων

Προτείνεται να προστεθεί:

12. Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων
Ε. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης μηχανών θαλάσσης

Θεωρούμε ότι σε περιοχές όπου κατεξοχήν γίνεται χρήση μηχανημάτων έργων, αγροτικών μηχανημάτων και αλιευτικών σκαφών, πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα λειτουργίας των συγκεκριμένων κατηγοριών συνεργείων.

Γ. Ζώνες Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων
αναφέρεται:

10. Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, πλυντήρια, λιπαντήρια

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

10. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 16 Γενικές και Μεταβατικές Διατάξεις

Στις γενικές και μεταβατικές διατάξεις πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τις ήδη νομίμως υφιστάμενες δραστηριότητες στις περιοχές εκείνες στις οποίες η χρήση πλέον δεν θα επιτρέπεται.
Συγκεκριμένα, για τα συνεργεία οχημάτων η νομιμότητά τους θα αποδεικνύεται από την άδεια λειτουργία τους και πρέπει να δίνεται η δυνατότητα παραμονής τους, εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων τους, προσθήκης μηχανολογικού εξοπλισμού ή ειδικότητας, δυνατότητα μεταβίβασης της άδειας λειτουργίας τους (όταν το συνεργείο είναι εφοδιασμένο με άδεια λειτουργίας αορίστου χρόνου) κλπ., εκτός εάν προβλέπεται ρητά η απομάκρυνσή τους εντός ορισμένου χρόνου.
_______________________________________________________________

ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Της παρ. 1Γ του άρθρου 1 του Π.Δ/γματος χρήσεων γης

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ

αναφέρεται:

16. Ως Συνεργεία αυτοκινήτων, νοούνται :
– Φανοποιΐα – αμαξώματα
– Βουλκανιζατέρ
– Βαφεία
– Μηχανουργεία
– Ηλεκτρολογεία
– Συστήματα εξαγωγής καυσαερίων
– Άλλα συνεργεία
Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής::

16. Ως Συνεργεία νοούνται :

Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
είναι τα συνεργεία επιβατηγών αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
είναι τα συνεργεία μεγάλων και βαρέων οχημάτων άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς άνω των 9 ατόμων.
Συνεργεία οχημάτων είναι όλα τα συνεργεία του Ν. 1575/85 (ΦΕΚ 207/Α’/11-12-1985) και του Π.Δ/τος 78/88 (ΦΕΚ 34/Α’/25-2-1988) όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν
όπως:
– Φανοποιεία
– Βουλκανιζατέρ
– Βαφεία
– Ηλεκτρολογεία
– Συστήματα εξαγωγής καυσαερίων
– Άλλα συνεργεία

Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
είναι τα συνεργεία που ασχολούνται με την επισκευή και συντήρηση των μηχανημάτων έργων.

Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων
είναι τα συνεργεία που ασχολούνται με την επισκευή και συντήρηση των αγροτικών μηχανημάτων.

Θεωρούμαι ότι πρέπει γίνει σαφής αναφορά τόσο ως προς τις κατηγορίες των συνεργείων (συνήθη οχήματα, βαρέα οχήματα, μηχανήματα έργου, αγροτικά μηχανήματα) όσο και ως προς τις ειδικότητες των συνεργείων οχημάτων για να μην προκαλείται σύγχυση (π.χ. τα μηχανουργεία δεν είναι συνεργεία).
Ενημερωτικά αναφέρουμε ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι ειδικότητες των συνεργείων οχημάτων είναι:

– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης μηχανικών βλαβών
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης ηλεκτρικών βλαβών
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης συστημάτων πέδησης
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης αντλιών πετρελαιοκινητήρων
– Συνεργείο επισκευής και ελέγχου εξαεριωτήρων
– Συνεργείο τοποθέτησης και επισκευής ταχογράφων, ταξιμέτρων και
συναφών οργάνων
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης συστημάτων ανάρτησης
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης συστημάτων εξαγωγής καυσαερίων
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης συστημάτων ψύξης
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης αμαξωμάτων
– Συνεργείο βαφής και συντήρησης
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης τροχών
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων
– Συνεργείο τοποθέτησης, επισκευής και συντήρησης συσκευών
υγραερίου
– Συνεργείο εγκατάστασης, επισκευής ψηφιακών ταχογράφων
– Συνεργείο επιδιόρθωσης μικροφθορών αμαξωμάτων
– Συνεργείο αερίων καυσίμων (υγραέριο και πεπιεσμένο φυσικό αέριο)

• Με εκτίμηση
Για το Δ.Σ. της ΕΟΒΕΑΜΜ

Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

Αθανάσιος Νικολόπουλος Χρήστος Ευαγγέλου

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Το νέο σχέδιο προεδρικού διατάγματος για τις χρήσεις γης, την κατηγοριοποίησή τους και το περιεχόμενό τους, από τη μια πλευρά επιχειρεί τον εκσυγχρονισμό του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου που έχει εκ των πραγμάτων ξεπεραστεί από τα νέα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, από την άλλη λειτουργεί με την πεπατημένη του καθορισμού ανωτάτων ορίων δυναμικοτήτων και επιφανειών δόμησης, δημιουργώντας στεγανά και ανυπέρβλητους περιορισμούς στον χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, στερώντας τους από τη δυνατότητα έκφρασης της δυναμικής κατάστασης που επικρατεί σε κάθε περιοχή στη δεδομένη χρονική συγκυρία. Υπό το φως της ευρωπαϊκής χωροταξικής πολιτικής, που απαιτεί συνολικό και όχι αποσπασματικό χωροταξικό σχεδιασμό, τόσο στην ηπειρωτική όσο και στη νησιωτική χώρα, είναι αναγκαία η πρόκριση ευελιξίας, που την προσδιορίζουν μια σειρά από παράγοντες, όπως οι γρήγορες εναλλαγές στις οικονομικές ασχολίες σε τοπικό επίπεδο, οι συνεχείς εξελίξεις στην τεχνολογία που μειώνουν τις κάθε είδους οχλήσεις από την άσκηση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων, καθώς και η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες να αποφασίζουν μέσα από τα θεσμοθετημένα όργανά τους σε επίπεδο δήμων και περιφέρειας τους περιορισμούς (ανώτατα όρια δυναμικότητας σε κλίνες ή τη μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης) που κρίνουν αυτοί ότι πρέπει να τεθούν στην περιοχή τους.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΝΑΞΟΥ & ΜΙΚΡΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
Απόσπασμα από το πρακτικό της 1ης/2012 τακτικής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Νάξου & Μικρών Κυκλάδων της 20ης Ιανουαρίου 2012.
Αρ. Απόφ. 03/2012 Περίληψη: Λήψη απόφασης επί του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος του Υπουργείου Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής « Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» και ιδίως επί του άρθρου 14 του σχεδίου αυτού.
Στη Νάξο, στο Δημοτικό Κατάστημα, σήμερα στις 20-01-2012, ημέρα Παρασκευή και ώρα 19:00, ύστερα απ΄ την υπ. αρ. πρωτ. 549/16-01-2012 πρόσκληση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, που δόθηκε σε κάθε ένα Δημοτικό Σύμβουλο,σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 67 του Ν. 3852/10 συνήλθε σε δημόσια τακτική συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο.
Αφού διαπιστώθηκε ότι υπάρχει απαρτία δεδομένου ότι σε σύνολο 27 μελών βρέθηκαν παρόντα τα 26, παρόντος του Δημάρχου Νάξου & Μικρών Κυκλάδων κ. Εμμανουήλ Μαργαρίτη, άρχισε η συνεδρίαση.
Παρόντες Σύμβουλοι: Ανεβλαβής Αργύριος, Ελευθέριος Ελευθερίου, Ζούλης Στυλιανός, Καραπάτης Δημήτριος, Λιανός Δημήτριος, Μαυρομμάτης Φώτιος, Πρωτονοτάριος Τοτόμης, Μανιός Αντώνιος, Μανιός Δημήτριος, Μάνης Ηλίας, Μαργαρίτης Ιωάννης, Πολυκρέτης Εμμανουήλ, Σιγάλας Μαρίνος, Συμιγδαλά Αικατερίνη, Ψαρράς Απόστολος, Αγγελής Ευστάθιος, Βλησίδης Νικόλαος, Καπούνης Δημήτριος, Καραμανής Γεώργιος, Μανιός Στέφανος, Μαράκης Νικόλαος, Πιτταράς Ευστάθιος, Φρατζέσκος Στέφανος, Ψαρρά Ευδοκία, Κίζη – Χατζηανδρέου Θέκλα.
Απόντες Σύμβουλοι: Σουλής Γεώργιος, Ψαρρά Αικατερίνη,
Παρών στη συνεδρίαση για την τήρηση των πρακτικών ήταν ο υπάλληλος του Δήμου Γιώργος Χατζηανδρέου.
Αποχώρησαν: Αγγελής Ευστάθιος, Βλησίδης Νικόλαος, Καπούνης Δημήτριος, Καραμανής Γεώργιος, Μανιός Στέφανος, Μαράκης Νικόλαος, Πιτταράς Ευστάθιος, κατά την διάρκεια ενημέρωσης που έκανε ο Αντιδήμαρχος κ. Απόστολος Ψαρράς, διότι διαφώνησαν με συγκεκριμένη φρασεολογία του κ. Ψαρρά.
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου εισηγούμενος προς συζήτηση το 1ο θέμα της ημερησίας διάταξης, έδωσε το λόγο στον Πρόεδρο του Συλλόγου Μηχανικών Νάξου, κ. Ιωάννη Πομόνη ο οποίος ενημέρωσε το Σώμα σχετικά με το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος ¨Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων Γης¨ το οποίο είναι σε δημόσια διαβούλευση.
Ο κ. Πομόνης στην συνέχεια ανέγνωσε έγγραφο του Συλλόγου Μηχανικών Νάξου στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι το Προεδρικό Διάταγμα το οποίο βρίσκεται σε διαβούλευση είναι ένα θετικό βήμα. Ειδικότερα εάν το άρθρο 14 ήταν διατυπωμένο έτσι ώστε οι χρήσεις που περιγράφονται σε αυτό να μπορούν να εφαρμόζονται σε εκτός σχεδίου περιοχές σαν ζώνες μετά από πολεοδομική ή χωροταξική μελέτη θα ήταν αποδεκτό. Όμως το άρθρο αυτό όπως είναι διατυπωμένο δεν καταργεί γενικά την εκτός σχεδίου δόμηση αλλά καταργεί άμεσα την εκτός σχεδίου δόμηση για κατοικία. Παράλληλα δίνει τη δυνατότητα και επιτρέπει χρήσεις με μεγάλες επεμβάσεις π.χ. ΚΤΕΟ, σταθμοί ΜΜΜ, ξενοδοχεία ειδικού τύπου, αποθήκευση, εργαστήρια χαμηλής και μέσης όχλησης, παραγωγικές εγκαταστάσεις κ.α. χρήσεις για τις οποίες απαιτούνται εκτάσεις πολλών στρεμμάτων και ταυτόχρονα απαγορεύει την κατοικία για ιδιοκτήτες που δεν είναι αγρότες.
Γι αυτό αλλά και για άλλους λόγους που αναφέρονται στο παραπάνω έγγραφο ζητείται η άμεση απόσυρση του άρθρου 14 όπως είναι διατυπωμένο.
Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο Αντιδήμαρχος του Δήμου, κ. Απόστολος Ψαρράς ο οποίος είπε ότι το σχέδιο του Π.Δ. έχει αρκετά γενικά θετικά στοιχεία αλλά όσον αφορά το άρθρο 14 με τον τίτλο «Περιοχές ελέγχου και περιορισμοί δόμησης και χρήσεων» ουσιαστικά δεν προβλέπεται ανέγερση κατοικιών με αποτέλεσμα, να μετατρέπονται οι περιοχές για επαγγελματική κυρίως χρήση. Επίσης δεν προβλέπεται η εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στις εκτός σχεδίου περιοχές, γεγονός που αποκλείει όχι μόνο τα νησιά αλλά και ολόκληρη τη χώρα από τη δυνατότητα ανάπτυξης και κερδοφορίας στον τομέα αυτό.
Το συγκεκριμένο άρθρο αχρηστεύει πολλές αν όχι όλες τις εκτάσεις που βρίσκονται εκτός σχεδίου .
Και τούτο διότι ενώ με τις υφιστάμενες διατάξεις, σήμερα είναι άρτιες και οικοδομήσιμες, με αυτό το Π.Δ. καθίστανται ουσιαστικά άχρηστες. Η δυνατότητα εκμετάλλευσης που προβλέπεται υπάρχει μόνο για επενδυτές με μεγάλη οικονομική επιφάνεια, πράγμα που σημαίνει ότι οι σημερινοί μικροιδιοκτήτες ουσιαστικά θα αναγκασθούν να πουλήσουν το αγροτεμάχιό τους όσο – όσο, αφού έτσι όπως είναι τους είναι άχρηστο! Χρειάζεται μεγαλύτερη μελέτη του Π.Δ. και βεβαίως θα ήταν προτιμότερο να κατατεθεί ως σχέδιο νόμου ώστε να συζητηθεί εκτενέστερα, οπότε πιθανόν να προκύψουν ουσιαστικές αλλαγές. Στα επίμαχα σημεία οι αλλαγές αυτές πρέπει να προταθούν από αρμόδιους τοπικούς υπευθύνους φορείς (Πολεοδομία, Σύλλογο Μηχανικών, Τοπικά Επιμελητήρια) πάντοτε όμως με την προϋπόθεση της απόλυτης προστασίας του περιβάλλοντος η οποία στο τέλος τέλος είναι η αναγκαία και ικανή προϋπόθεση για να αναπτυχθεί ο τόπος μας.
Η Δημοτική Σύμβουλος κ. Ευδοκία Ψαρρά είπε ότι με το συγκεκριμένο σχέδιο Π.Δ. μπαίνει στο στόχαστρο η μερίδα των ατόμων που έχει μικρή ιδιοκτησία στη γη και διαμορφώνοται οι προϋποθέσεις για την εξαγορά της μικρής ιδιοκτησίας από το μεγάλο κεφάλαιο. Καταργείται η δόμηση της κατοικίας στις εκτός σχεδίου περιοχές και πλήττεται η οικοδομική δραστηριότητα και ο κατασκευαστικός κλάδος και κυρίως η λαϊκή κατοικία. Ζητάμε την απόσυρση του νομοσχεδίου.
Κατόπιν το λόγο πήρε ο Δήμαρχος Νάξου & Μικρών Κυκλάδων, κ. Εμμανουήλ Μαργαρίτης ο οποίος είπε ότι το άρθρο του 14 του σχεδίου του Π.Δ. πρέπει άμεσα να αποσυρθεί, να γίνει Νόμος και να περαστεί από την Βουλή και να ληφθεί η ιδιαιτερότητα του νησιωτικού χώρου και να υπάρχει ξεχωριστή πρόβλεψη.
Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κάλεσε το Σώμα για τη λήψη σχετικής απόφασης.
Το Δημοτικό Συμβούλιο μετά από διαλογική συζήτηση και αφού έλαβε υπόψη:
1. Την επί του Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος ΥΠΕΚΑ «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης». εισήγηση του Αντιδημάρχου κ. Απόστολου Ψαρρά.
2. Την πρόταση του Δημάρχου και τις τοποθετήσεις των Δημοτικών Συμβούλων που πήραν το λόγο.
3. Τις απόψεις του Συλλόγου Μηχανικών Νάξου, όπως αυτές εκφράζονται μέσα από το από 20/01/2012 έγγραφο του Συλλόγου.
Αποφασίζει κατά πλειοψηφία:
(Μειοψήφησε η Δημ. Σύμβ. κ. Ευδ. Ψαρρά)
1. Την απόσυρση του άρθρου 14 του σχεδίου Π.Δ. του ΥΠΕΚΑ «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης».
2. Την εισαγωγή του σχετικού νομοθετήματος ως σχεδίου Νόμου στην Βουλή των Ελλήνων και όχι ως σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος.
3. Την αναγνώριση της ιδιαιτερότητας του νησιωτικού χώρου η οποία έχει κατοχυρωθεί συνταγματικά με το άρθρο 101 παρ. 3 του Συντάγματος της Χώρας μας.
4. Να συμπεριληφθεί η δυνατότητα δόμησης κατοικίας και εγκατάστασης ανανεώσιμων πηγών ενέργεια ( ΑΠΕ) σε όλες τις ζώνες που αφορά το άρθρο αυτό.
5. Να ζητηθεί από τα οικεία δημοτικά συμβούλια των νησιωτικών δήμων γνωμοδότηση τους επί του νέου σχεδίου νόμου.
6. Να κοινοποιηθεί η παρούσα στο ΥΠΕΚΑ: α) υπόψη του Υπουργού κ. Παπακωνσταντίνου Γεώργιου και του αναπληρωτή Υπουργού Γεώργιου Σηφουνάκη, β)Στους βουλευτές του Ν.Κυκλάδων και γ) στα πολιτικά κόμματα.
Η απόφαση αυτή πήρε αριθμό 03/2012.
Ο Πρόεδρος Τα Μέλη:
Μαυρομμάτης Φώτιος Ανεβλαβής Αργύριος, Ελευθέριος Ελευθερίου, Ζούλης Στυλιανός, Καραπάτης Δημήτριος, Λιανός Δημήτριος, Μαυρομμάτης Φώτιος, Πρωτονοτάριος Τοτόμης, Μανιός Αντώνιος, Μανιός Δημήτριος, Μάνης Ηλίας, Μαργαρίτης Ιωάννης, Πολυκρέτης Εμμανουήλ, Σιγάλας Μαρίνος, Συμιγδαλά Αικατερίνη, Ψαρράς Απόστολος, Φρατζέσκος Στέφανος, Ψαρρά Ευδοκία, Κίζη – Χατζηανδρέου Θέκλα.

Για την ακρίβεια
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου

Φώτιος Ι. Μαυρομμάτης

Αρθρο 1

Σελ. 1, εδάφιο Α.Ι.2: Προτείνεται “αμιγής κατοικία”, αντί “αμιγή κατοικία”

Σελ. 2, εδάφιο Β.Ι.25: Ο χαρακτηρισμός των επαγγελματικών εργαστηρίων ως μέσης και υψηλής όχλησης δεν συνάδει με την κατά την ΚΥΑ 15393/2002 κατηγοριοποίηση των έργων και δραστηριοτήτων (ενώ η μέση και η υψηλή όχληση συναρτώνται με ενδεχόμενες πολύ σημαντικές και σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αντίστοιχα, γεγονός που απαιτεί υποβολή και αξιολόγηση ΜΠΕ, τα επαγγελματικά εργαστήρια για την αδειοδότησή τους υποβάλλουν ερωτηματολόγιο).

Σελ. 3, εδάφιο Β.ΙΙ.7: Οι σταθμοί του τραμ δεν συμπεριλαμβάνονται;

Σελ. 3, εδάφιο Β.1.1: Προφανώς δεν νοείται η αναφορά σε “χωματερές”, παρά σε “χώρους υγειονομικής ταφής”.

Σελ. 3, εδάφιο Β.1.5: Οι “εγκαταστάσεις ΑΠΕ” περιλαμβάνουν και τις “ανεμογεννήτριες”;

Σελ. 3, εδάφιο Γ.1.9: Θα πρέπει να επιβεβαιωθεί ότι οι πίστες αγώνων δεν αφορούν και τις μοτοσυκλέτες (πρβλ. σελ. 2, εδάφιο Β.Ι.20)

Σελ. 3, ενότητα Δ: Τα “ορυχεία-λατομεία-εξόρυξη” σε ποια αγροτική δραστηριότητα εντάσσονται; Οι χώροι παραγωγής κομπόστ και κοπριάς, καθώς επίσης και της παραγωγής κάρβουνου δεν θα έπρεπε να αναφέρονται στην εν λόγω ενότητα;

Είναι αναγκαίο και προφανές πλέον οτι οι χρήσεις πρέπει να κωδικοποιηθούν ιεραρχημένες ώστε να αναφερόμαστε και να μιλάμε με σαφήνεια. Στην ψηφιακή εποχή μας δεν μπορούμε να είμαστε χυλός και στο περίπου.

Συμφωνώ με τον προηγούμενο σχολιαστή (Κο Καρνέζη), να κωδικοποιηθούν και να έχουν γενικότερη χρήση απ΄ ολο το Δημόσιο. Το ΥΠΕΚΑ πρέπει να είναι ο ιδιοκτήτης του σχετικού μητρώου χρήσεων και το διαχέει, σύμφωνα με βασικές αρχές διοικητικής μεταρρύθμισης, δεν χρειάζεται να μας το πει η Τρόικα. Στο θέμα μπορούν να βοηθήσουν και κάποιοι πανεπιστημιακοί στην ιεράαρχιση και κωδικοποίηση, είναι 2 μέρες δουλειά γιαυτούς που ξέρουν.

Να εξεταστεί η προσθήκη των «Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών» (ΚΔΑΥ) στις «Εγκαταστάσεις αστικών υποδομών».

Συμφωνώ με το ανηρτημένο σχόλιο της συναδέλφου κας Λεμπέση ότι πρέπει να αποκατασταθεί η κυριολεξία και ταυτοσημία όρων στα θεσμοθετούμενα ή μη κείμενα του ΥΠΕΚΑ, των κεντρικών, των περιφερειακών υπηρεσιών αλλά και στην καθημερινή ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των μελών του Τεχνικού κόσμου. Τα Νομο-τεχνικά ντοκουμέντα μας βρίθουν αναντιστοιχιών και άστοχων διατυπώσεων κι’ αυτό βρίσκεται στη ρίζα πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά σε όλα τα επίπεδα.
Εκτιμώ λοιπόν ότι, διατυπώσεις όπως αυτές του ΠΔ/ΦΕΚ/166/Δ/87: « … χρήσεις γης … σύμφωνα με τη γενική πολεοδομική λειτουργία τους … σύμφωνα με την ειδική πολεοδομική λειτουργία τους …» και ακόμη στο άρθρο 11 του ως άνω «… χρήσεις γης … στους ορόφους κτιρίων (!)» κλπ κάθε άλλο παρά λυσιτελείς και επιστημονικές είναι. Βέβαια τότε δεν ήταν επαρκώς αναπτυγμένες η αναλυτική μεθοδολογία και ορολογία. Σήμερα όμως που έχει ήδη κατακτηθεί ένα ψηλότερο επίπεδο, δεν είναι επιστημονικά σωστό να επαναλαμβάνονται οι ίδιες διατυπώσεις. Φανταζόμαστε άραγε τη Νομική επιστήμη να μην έχει αποκρυσταλλώσει μονοσήμαντους και λυσιτελείς όρους?
Έτσι στο άρθρο 1 φρονώ ότι η διάρθρωσή του πρέπει να επαναδιατυπωθεί με την μεθοδολογική ιεραρχία του «περιέχοντος-περιεχομένου». Τουτέστιν η ΧΡΗΣΗ ΓΗΣ να τοποθετηθεί ως κορυφαία-περιέχουσα οντότητα, χωρίς άλλους επιθετικούς προσδιορισμούς του τύπου «γενική ή ειδική λειτουργία», χώρια που η λέξη «λειτουργία» δεν συναρμόζει στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Στη συνέχεια, κάθε χρήση γης περιέχει: « … τα εξής». Αυτά που περιέχονται στη χρήση γης είναι ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Στην υπάρχουσα ελλειπτική διατύπωση, περιέχουσα και περιεχόμενο είναι ο ίδιος όρος με διαφορετικό ένδυμα. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι επιστημονικά σωστό και βεβαίως παγιώνει αθεράπευτες αμφισημίες.
Κατ’ άλλη προσέγγιση οι ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ είναι κυρίαρχες και σταθερές ιδιότητες του χώρου που αποτυπώνονται σχεδιαστικά-χρωματικά σε χαρτογραφικό υπόβαθρο κλίμακας 1/5000 και άνω. Οι ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ είναι, κατά περίπτωση μεταβαλλόμενο μωσαϊκό-περιεχόμενο της χρήσης γης πχ κατά βούληση συγκέντρωση καταστημάτων σε μια περιοχή (πιάτσα-πόλος), γραφείων σε κάποια άλλη, αντιστροφή των συγκεντρώσεων αυτών σε άλλη χρονική στιγμή κλπ. Είναι μετρήσιμο κατά την πυκνότητά του πολεοδομικό μέγεθος (πράγμα που δεν συμβαίνει με τη χρήση γης) και η πυκνότητά του αυτή αποτυπώνεται σε σχεδιαστικό υπόβαθρο κλίμακας 1/1000 κατά προτίμηση (έτσι ώστε να εμφανίζονται και τα περιγράμματα των κτηρίων). Έτσι πλέον, μπορεί να διατυπωθεί σωστά και να νοηθεί ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΟΡΟΦΟ σε θεραπεία του επιστημονικού και γλωσσικού βαρβαρισμού ΧΡΗΣΗ ΓΗΣ ΣΤΟΝ ΟΡΟΦΟ (!)
Σημειωτέον ότι ο όρος και η έννοια «Δραστηριότητα» δεν είναι πρωτοεισαγόμενη από το παρόν σχόλιο. Πέραν της ακαδημαϊκής καταξίωσής της εισάγεται στην Πολεοδομική νομοθεσία με τον Ν. 3325/05/ΦΕΚ-68/Α/11-305 και τη συνοδευτική Υπ. Απόφ. 10281/660/ Φ15/07/ΦΕΚ-883/Β/5-6-07 όπου η Δραστηριότητα ορίζεται ως στεγασμένη ή άστεγη παραγωγική εγκατάσταση. Στην φορολογική νομοθεσία έχει εισαχθεί προγενέστερα. Συνακολούθως η κατοικία (ιδιοκατοίκηση), Νομολογιακά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Δραστηριότητα. Συνεπώς, στο περιεχόμενο των Χρήσεων γης πρέπει να κατατάσσονται οι εκάστοτε Δραστηριότητες και διακεκριμένα η Κατοικία (ή όχι) ανάλογα με τη Βούληση του Νομοθέτη (δηλαδή, Κατοικία και Δραστηριότητες συμπαρατάσσονται δεν εξομειώνονται).
Περαιτέρω, το Υπουργείο Οικονομικών και η Στατιστική Υπηρεσία έχουν από χρόνια κατατάξει και κωδικοποιήσει τις Δραστηριότητες κατά ΣΤΑΚΟΔ 2008 (Στατιστική Ταξινόμηση Κλάδων Οικονομικής Δραστηριότητας) και με την ταξινόμηση αυτή ασκούν το έργο τους. Για παράδειγμα, αν παρατηρήσουμε στα φορολογικά μας έντυπα η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ έχει ΚΩΔΙΚΟ ΣΤΑΚΟΔ 71.11.20. Εξ όσων γνωρίζω, οι κωδικοί αυτοί έχουν απόλυτη περιγραφική ικανότητα μέχρι την εξαψήφια δομή τους. Αν τους αναζητήσουμε όμως σε ηλεκτρονικές σελίδες παραλείπονται τα μηδενικά, ενδεχομένως λόγω της δομής του Excel, και αυτό επιφέρει μια ατέλεια στην αναγραφή τους που οπωσδήποτε μπορεί να θεραπευτεί.
Πάντως, η καθιέρωση της αναγραφής των Κωδικών ΣΤΑΚΟΔ πλάϊ στη λεκτική περιγραφή των ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ θα επέλυε τελεσιδίκως χρονίζουσες ασάφειες της Πολεοδομικής νομοθεσίας όπως επίσης και ζητήματα αντιστοίχησης των αδειοδοτήσεων και των ελέγχων από διάφορες συναρμόδιες Υπηρεσίες.
Επί πλέον, η Πολεοδομική Νομοθεσία θα μπορούσε να καταφύγει σε συντομογραφίες του τύπου: στη Χρήση γης «Α», επιτρέπονται Δραστηριότητες κατά ΣΤΑΚΟΔ 2008 με πρώτο ψηφίο 7 πλην της 71.11 (δηλαδή Τεχνικά Γραφεία πλην Γραφείων Αρχιτεκτόνων!)
Είναι επιστημονικά προκλητικό και απολαυστικό να πραγματοποιήσει κανείς τις λεκτικές αντικαταστάσεις και την προσθήκη Κωδικών όπως πιο πάνω επεξεργάστηκα εκ των ενόντων. Κάνω την απόπειρα στο άρθρο 4 του παρόντος ΠΔ και τα συμπεράσματα ανήκουν στον αναγνώστη (η τυπολογία των Κωδικών που δανείζομαι από την ΕΛΣΤΑΤ είναι τετραψήφια και για λόγους συστημικούς της Αρχής έχει προστεθεί ένα γράμμα της αλφαβήτου, ενδεικτικό του Τομέα Δραστηριότητας):
Άρθρο 04: Περιοχές Γενικής Κατοικίας
Στις περιοχές γενικής κατοικίας επιτρέπονται μόνο :
1. Κατοικία (σ.σ. προστίθεται: και οι εξής Δραστηριότητες)
2. Κοινωνική πρόνοια
Π.88.10=Δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία – Π.88.90=Άλλες δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος – Π.88.91=Δραστηριότητες βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών – Π.88.99=Άλλες δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος π.δ.κ.α.
3. Εκπαίδευση, πλην τριτοβάθμιας. Τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης και ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων πρέπει να έχουν μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης μέχρι 2.000 τμ.
Ο.85.10=Προσχολική εκπαίδευση – Ο.85.20=Πρωτοβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.31=Γενική δευτεροβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.32=Τεχνική και επαγγελματική δευτεροβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.41=Μεταδευτεροβάθμια μη τριτοβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.51=Αθλητική και ψυχαγωγική εκπαίδευση – Ο.85,52=Πολιτιστική εκπαίδευση – Ο.85.53=Δραστηριότητες σχολών οδηγών – Ο.85.59=Άλλη εκπαίδευση π.δ.κ.α. – Ο..85.60=Εκπαιδευτικές υποστηρικτικές δραστηριότητες
4. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α, σύμφωνα με την Απόφαση 10788/2004, όπως ισχύει – ΦΕΚ285Δ/2004)
5. Θρησκευτικοί χώροι
Σ.94.91=Δραστηριότητες θρησκευτικών οργανώσεων
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις , μέχρι 1200τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο
Ο.85.51=Αθλητική και ψυχαγωγική εκπαίδευση – Ο.85,52=Πολιτιστική εκπαίδευση – Ρ.90.00= Δημιουργικές δραστηριότητες, τέχνες και διασκέδαση – Ρ.90.01= Τέχνες του θεάματος – Ρ.90.02= Υποστηρικτικές δραστηριότητες για τις τέχνες του θεάματος – Ρ.90.03= Καλλιτεχνική δημιουργία – Ρ.90.04= Εκμετάλλευση αιθουσών θεαμάτων και συναφείς δραστηριότητες – Ρ.91.00= Δραστηριότητες βιβλιοθηκών, αρχειοφυλακείων, μουσείων και λοιπές πολιτιστικές δραστηριότητες – Ρ.91.01= Δραστηριότητες βιβλιοθηκών και αρχειοφυλακείων – Ρ.91.02= Δραστηριότητες μουσείων – Ρ.91.03= Λειτουργία ιστορικών χώρων και κτιρίων και παρόμοιων πόλων έλξης επισκεπτών

Από τις πληροφορίες που διαθέτω και την πλειονότητα των σχολίων που έχουν αναρτηθεί συνάγεται το συμπέρασμα πως έχει εμπεδωθεί η πεποίθηση σε ιδιωτικούς και υπηρεσιακούς κύκλους ότι, το παρόν ΠΔ με τη δημοσίευσή του σε ΦΕΚ καταργεί την οικοδόμηση στα «Εκτός Σχεδίου» με κύρια στόχευση την δεύτερη (εξοχική) κατοικία. Μάλιστα δε στην περιοχή που δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά, προ ημερών τοπικός υπηρεσιακός παράγοντας συγχέοντας τη διαβούλευση με την Δημοσίευση διετείνετο ότι, το γεγονός είναι τετελεσμένο («… τέρμα τα εκτός σχεδίου …»), και στην Υπηρεσία «… απλώς περιμένουν να τους έρθει το κείμενο». Φρονώ ότι η πεποίθηση αυτή είναι άστοχη και οφείλεται σε λανθασμένη ανάγνωση του ΠΔ ή ενδεχομένως σε ασαφείς διατυπώσεις του. Εγκυμονείται όμως εξ αυτού, ο κίνδυνος να εμπλακούμε σε περιπέτειες ανάλογες με αυτές του περασμένου χρόνου περί την έκδοση οικοδομικών αδειών στις ΓΓΥΠ, για τις οποίες περιπέτειες πιθανολογώ επίσης, ότι οφείλονταν σε λανθασμένη ανάγνωση και εφαρμογή της σχετικής Νομολογίας.
Το προηγούμενο ΠΔ/ΦΕΚ/166/Δ/87 Χρήσεων Γης έγραφε: «…ΑΡΘΡΟΝ-1- ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ. Οι χρήσεις γης στις περιοχές των γενικών πολεοδομικών σχεδίων, καθορίζονται σε κατηγορίες ως ακολούθως: …»
Το παρόν ΠΔ γράφει: «Άρθρο 01: Κατηγορίες Χρήσεων. 1. Οι χρήσεις γης (ή χώρων) που επιβάλλονται ή επιτρέπονται από τα χωροταξικά πλαίσια και τον εν γένει χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, καθορίζονται σε κατηγορίες ως ακολούθως : …». Δηλαδή και τα δύο ΠΔ είναι Νομοθετήματα-Πλαίσια για τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και ορίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα διακρίνονται και θα κατατάσσονται οι Χρήσεις Γης στις επιγενόμενες χωροταξικές και πολεοδομικές μελέτες. Όπως το πρώτο έτσι και το δεύτερο ΠΔ με τη δημοσίευσή του σε ΦΕΚ, δεν αίρει πάραυτα την οικοδόμηση (και μάλιστα της κατοικίας) στις εκτός σχεδίου περιοχές, η οποία θα εξακολουθεί να διέπεται από τις διατάξεις του ΠΔ/ΦΕΚ/270/Δ/85. Ειδικότερα, το παρόν ΠΔ επηρεάζει την οικοδόμηση των εκτός σχεδίου, από την ημέρα που θα εγκριθεί η επιγενόμενη χωροταξική, πολεοδομική μελέτη (πχ ΣΧΟΟΑΠ) που θα οριοθετεί κάποιες εκτός σχεδίου περιοχές και θα τους δίνει ένα από τους «επίδικους» χαρακτήρες των παρόντων άρθρων, πχ του άρθρου 14. Φρονώ ότι, η λανθασμένη ανάγνωση του άρθρου αυτού και των εδαφίων του Άρθρου 16 περί Μεταβατικών Διατάξεων προκαλεί την ανησυχία και το θόρυβο που έχει εγερθεί για τα εκτός σχεδίου (θα αναρτήσω εκεί τα αντίστοιχα σχόλιά μου). Αν παρόλα αυτά, στην καθημερινή πρακτική κυριαρχήσει η λανθασμένη ερμηνεία όπως έγινε και με τις ΓΓΥΠ, πρέπει τάχιστα να εκδοθεί κατάλληλη ερμηνευτική εγκύκλιος.

Συμφωνώ με το ανηρτημένο σχόλιο της συναδέλφου κας Λεμπέση ότι πρέπει να αποκατασταθεί η κυριολεξία και ταυτοσημία όρων στα θεσμοθετούμενα ή μη κείμενα του ΥΠΕΚΑ, των κεντρικών, των περιφερειακών υπηρεσιών αλλά και στην καθημερινή ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των μελών του Τεχνικού κόσμου. Τα Νομο-τεχνικά ντοκουμέντα μας βρίθουν αναντιστοιχιών και άστοχων διατυπώσεων κι’ αυτό βρίσκεται στη ρίζα πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά σε όλα τα επίπεδα.
Εκτιμώ λοιπόν ότι, διατυπώσεις όπως αυτές του ΠΔ/ΦΕΚ/166/Δ/87: « … χρήσεις γης … σύμφωνα με τη γενική πολεοδομική λειτουργία τους … σύμφωνα με την ειδική πολεοδομική λειτουργία τους …» και ακόμη στο άρθρο 11 του ως άνω «… χρήσεις γης … στους ορόφους κτιρίων (!)» κλπ κάθε άλλο παρά λυσιτελείς και επιστημονικές είναι. Βέβαια τότε δεν ήταν επαρκώς αναπτυγμένες η αναλυτική μεθοδολογία και ορολογία. Σήμερα όμως που έχει ήδη κατακτηθεί ένα ψηλότερο επίπεδο, δεν είναι επιστημονικά σωστό να επαναλαμβάνονται οι ίδιες διατυπώσεις. Φανταζόμαστε άραγε τη Νομική επιστήμη να μην έχει αποκρυσταλλώσει μονοσήμαντους και λυσιτελείς όρους?
Έτσι στο άρθρο 1 φρονώ ότι η διάρθρωσή του πρέπει να επαναδιατυπωθεί με την μεθοδολογική ιεραρχία του «περιέχοντος-περιεχομένου». Τουτέστιν η ΧΡΗΣΗ ΓΗΣ να τοποθετηθεί ως κορυφαία-περιέχουσα οντότητα, χωρίς άλλους επιθετικούς προσδιορισμούς του τύπου «γενική ή ειδική λειτουργία», χώρια που η λέξη «λειτουργία» δεν συναρμόζει στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Στη συνέχεια, κάθε χρήση γης περιέχει: « … τα εξής». Αυτά που περιέχονται στη χρήση γης είναι ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Στην υπάρχουσα ελλειπτική διατύπωση, περιέχουσα και περιεχόμενο είναι ο ίδιος όρος με διαφορετικό ένδυμα. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι επιστημονικά σωστό και βεβαίως παγιώνει αθεράπευτες αμφισημίες.
Κατ’ άλλη προσέγγιση οι ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ είναι κυρίαρχες και σταθερές ιδιότητες του χώρου που αποτυπώνονται σχεδιαστικά-χρωματικά σε χαρτογραφικό υπόβαθρο κλίμακας 1/5000 και άνω. Οι ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ είναι, κατά περίπτωση μεταβαλλόμενο μωσαϊκό-περιεχόμενο της χρήσης γης πχ κατά βούληση συγκέντρωση καταστημάτων σε μια περιοχή (πιάτσα-πόλος), γραφείων σε κάποια άλλη, αντιστροφή των συγκεντρώσεων αυτών σε άλλη χρονική στιγμή κλπ. Είναι μετρήσιμο κατά την πυκνότητά του πολεοδομικό μέγεθος (πράγμα που δεν συμβαίνει με τη χρήση γης) και η πυκνότητά του αυτή αποτυπώνεται σε σχεδιαστικό υπόβαθρο κλίμακας 1/1000 κατά προτίμηση (έτσι ώστε να εμφανίζονται και τα περιγράμματα των κτηρίων). Έτσι πλέον, μπορεί να διατυπωθεί σωστά και να νοηθεί ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΟΡΟΦΟ σε θεραπεία του επιστημονικού και γλωσσικού βαρβαρισμού ΧΡΗΣΗ ΓΗΣ ΣΤΟΝ ΟΡΟΦΟ (!)
Σημειωτέον ότι ο όρος και η έννοια «Δραστηριότητα» δεν είναι πρωτοεισαγόμενη από το παρόν σχόλιο. Πέραν της ακαδημαϊκής καταξίωσής της εισάγεται στην Πολεοδομική νομοθεσία με τον Ν. 3325/05/ΦΕΚ-68/Α/11-305 και τη συνοδευτική Υπ. Απόφ. 10281/660/ Φ15/07/ΦΕΚ-883/Β/5-6-07 όπου η Δραστηριότητα ορίζεται ως στεγασμένη ή άστεγη παραγωγική εγκατάσταση. Στην φορολογική νομοθεσία έχει εισαχθεί προγενέστερα. Συνακολούθως η κατοικία (ιδιοκατοίκηση), Νομολογιακά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Δραστηριότητα. Συνεπώς, στο περιεχόμενο των Χρήσεων γης πρέπει να κατατάσσονται οι εκάστοτε Δραστηριότητες και διακεκριμένα η Κατοικία (ή όχι) ανάλογα με τη Βούληση του Νομοθέτη (δηλαδή, Κατοικία και Δραστηριότητες συμπαρατάσσονται δεν εξομειώνονται).
Περαιτέρω, το Υπουργείο Οικονομικών και η Στατιστική Υπηρεσία έχουν από χρόνια κατατάξει και κωδικοποιήσει τις Δραστηριότητες κατά ΣΤΑΚΟΔ 2008 (Στατιστική Ταξινόμηση Κλάδων Οικονομικής Δραστηριότητας) και με την ταξινόμηση αυτή ασκούν το έργο τους. Για παράδειγμα, αν παρατηρήσουμε στα φορολογικά μας έντυπα η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ έχει ΚΩΔΙΚΟ ΣΤΑΚΟΔ 71.11.20. Εξ όσων γνωρίζω, οι κωδικοί αυτοί έχουν απόλυτη περιγραφική ικανότητα μέχρι την εξαψήφια δομή τους. Αν τους αναζητήσουμε όμως σε ηλεκτρονικές σελίδες παραλείπονται τα μηδενικά, ενδεχομένως λόγω της δομής του Excel, και αυτό επιφέρει μια ατέλεια στην αναγραφή τους που οπωσδήποτε μπορεί να θεραπευτεί.
Πάντως, η καθιέρωση της αναγραφής των Κωδικών ΣΤΑΚΟΔ πλάϊ στη λεκτική περιγραφή των ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ θα επέλυε τελεσιδίκως χρονίζουσες ασάφειες της Πολεοδομικής νομοθεσίας όπως επίσης και ζητήματα αντιστοίχησης των αδειοδοτήσεων και των ελέγχων από διάφορες συναρμόδιες Υπηρεσίες.
Επί πλέον, η Πολεοδομική Νομοθεσία θα μπορούσε να καταφύγει σε συντομογραφίες του τύπου: στη Χρήση γης «Α», επιτρέπονται Δραστηριότητες κατά ΣΤΑΚΟΔ 2008 με πρώτο ψηφίο 7 πλην της 71.11 (δηλαδή Τεχνικά Γραφεία πλην Γραφείων Αρχιτεκτόνων!)
Είναι επιστημονικά προκλητικό και απολαυστικό να πραγματοποιήσει κανείς τις λεκτικές αντικαταστάσεις και την προσθήκη Κωδικών όπως πιο πάνω επεξεργάστηκα εκ των ενόντων. Κάνω την απόπειρα στο άρθρο 4 του παρόντος ΠΔ και τα συμπεράσματα ανήκουν στον αναγνώστη (η τυπολογία των Κωδικών που δανείζομαι από την ΕΛΣΤΑΤ είναι τετραψήφια και για λόγους συστημικούς της Αρχής έχει προστεθεί ένα γράμμα της αλφαβήτου, ενδεικτικό του Τομέα Δραστηριότητας):
Άρθρο 04: Περιοχές Γενικής Κατοικίας
Στις περιοχές γενικής κατοικίας επιτρέπονται μόνο :
1. Κατοικία (σ.σ. προστίθεται: και οι εξής Δραστηριότητες)
2. Κοινωνική πρόνοια
Π.88.10=Δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία – Π.88.90=Άλλες δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος – Π.88.91=Δραστηριότητες βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών – Π.88.99=Άλλες δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος π.δ.κ.α.
3. Εκπαίδευση, πλην τριτοβάθμιας. Τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης και ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων πρέπει να έχουν μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης μέχρι 2.000 τμ.
Ο.85.10=Προσχολική εκπαίδευση – Ο.85.20=Πρωτοβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.31=Γενική δευτεροβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.32=Τεχνική και επαγγελματική δευτεροβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.41=Μεταδευτεροβάθμια μη τριτοβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.51=Αθλητική και ψυχαγωγική εκπαίδευση – Ο.85,52=Πολιτιστική εκπαίδευση – Ο.85.53=Δραστηριότητες σχολών οδηγών – Ο.85.59=Άλλη εκπαίδευση π.δ.κ.α. – Ο..85.60=Εκπαιδευτικές υποστηρικτικές δραστηριότητες
4. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α, σύμφωνα με την Απόφαση 10788/2004, όπως ισχύει – ΦΕΚ285Δ/2004)
5. Θρησκευτικοί χώροι
Σ.94.91=Δραστηριότητες θρησκευτικών οργανώσεων
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις , μέχρι 1200τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο
Ο.85.51=Αθλητική και ψυχαγωγική εκπαίδευση – Ο.85,52=Πολιτιστική εκπαίδευση – Ρ.90.00= Δημιουργικές δραστηριότητες, τέχνες και διασκέδαση – Ρ.90.01= Τέχνες του θεάματος – Ρ.90.02= Υποστηρικτικές δραστηριότητες για τις τέχνες του θεάματος – Ρ.90.03= Καλλιτεχνική δημιουργία – Ρ.90.04= Εκμετάλλευση αιθουσών θεαμάτων και συναφείς δραστηριότητες – Ρ.91.00= Δραστηριότητες βιβλιοθηκών, αρχειοφυλακείων, μουσείων και λοιπές πολιτιστικές δραστηριότητες – Ρ.91.01= Δραστηριότητες βιβλιοθηκών και αρχειοφυλακείων – Ρ.91.02= Δραστηριότητες μουσείων – Ρ.91.03= Λειτουργία ιστορικών χώρων και κτιρίων και παρόμοιων πόλων έλξης επισκεπτών

Από τις πληροφορίες που διαθέτω και την πλειονότητα των σχολίων που έχουν αναρτηθεί συνάγεται το συμπέρασμα πως έχει εμπεδωθεί η πεποίθηση σε ιδιωτικούς και υπηρεσιακούς κύκλους ότι, το παρόν ΠΔ με τη δημοσίευσή του σε ΦΕΚ καταργεί την οικοδόμηση στα «Εκτός Σχεδίου» με κύρια στόχευση την δεύτερη (εξοχική) κατοικία. Μάλιστα δε στην περιοχή που δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά, προ ημερών τοπικός υπηρεσιακός παράγοντας συγχέοντας τη διαβούλευση με την Δημοσίευση διετείνετο ότι, το γεγονός είναι τετελεσμένο («… τέρμα τα εκτός σχεδίου …»), και στην Υπηρεσία «… απλώς περιμένουν να τους έρθει το κείμενο». Φρονώ ότι η πεποίθηση αυτή είναι άστοχη και οφείλεται σε λανθασμένη ανάγνωση του ΠΔ ή ενδεχομένως σε ασαφείς διατυπώσεις του. Εγκυμονείται όμως εξ αυτού, ο κίνδυνος να εμπλακούμε σε περιπέτειες ανάλογες με αυτές του περασμένου χρόνου περί την έκδοση οικοδομικών αδειών στις ΓΓΥΠ, για τις οποίες περιπέτειες πιθανολογώ επίσης, ότι οφείλονταν σε λανθασμένη ανάγνωση και εφαρμογή της σχετικής Νομολογίας.
Το προηγούμενο ΠΔ/ΦΕΚ/166/Δ/87 Χρήσεων Γης έγραφε: «…ΑΡΘΡΟΝ-1- ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ. Οι χρήσεις γης στις περιοχές των γενικών πολεοδομικών σχεδίων, καθορίζονται σε κατηγορίες ως ακολούθως: …»
Το παρόν ΠΔ γράφει: «Άρθρο 01: Κατηγορίες Χρήσεων. 1. Οι χρήσεις γης (ή χώρων) που επιβάλλονται ή επιτρέπονται από τα χωροταξικά πλαίσια και τον εν γένει χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, καθορίζονται σε κατηγορίες ως ακολούθως : …». Δηλαδή και τα δύο ΠΔ είναι Νομοθετήματα-Πλαίσια για τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και ορίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα διακρίνονται και θα κατατάσσονται οι Χρήσεις Γης στις επιγενόμενες χωροταξικές και πολεοδομικές μελέτες. Όπως το πρώτο έτσι και το δεύτερο ΠΔ με τη δημοσίευσή του σε ΦΕΚ, δεν αίρει πάραυτα την οικοδόμηση (και μάλιστα της κατοικίας) στις εκτός σχεδίου περιοχές, η οποία θα εξακολουθεί να διέπεται από τις διατάξεις του ΠΔ/ΦΕΚ/270/Δ/85. Ειδικότερα, το παρόν ΠΔ επηρεάζει την οικοδόμηση των εκτός σχεδίου, από την ημέρα που θα εγκριθεί η επιγενόμενη χωροταξική, πολεοδομική μελέτη (πχ ΣΧΟΟΑΠ) που θα οριοθετεί κάποιες εκτός σχεδίου περιοχές και θα τους δίνει ένα από τους «επίδικους» χαρακτήρες των παρόντων άρθρων, πχ του άρθρου 14. Φρονώ ότι, η λανθασμένη ανάγνωση του άρθρου αυτού και των εδαφίων του Άρθρου 16 περί Μεταβατικών Διατάξεων προκαλεί την ανησυχία και το θόρυβο που έχει εγερθεί για τα εκτός σχεδίου (θα αναρτήσω εκεί τα αντίστοιχα σχόλιά μου). Αν παρόλα αυτά, στην καθημερινή πρακτική κυριαρχήσει η λανθασμένη ερμηνεία όπως έγινε και με τις ΓΓΥΠ, πρέπει τάχιστα να εκδοθεί κατάλληλη ερμηνευτική εγκύκλιος.
Περαιτέρω, συμφωνώ με το ανηρτημένο σχόλιο της συναδέλφου κας Λεμπέση ότι πρέπει να αποκατασταθεί η κυριολεξία και ταυτοσημία όρων στα θεσμοθετούμενα ή μη κείμενα του ΥΠΕΚΑ, των κεντρικών, των περιφερειακών υπηρεσιών αλλά και στην καθημερινή ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των μελών του Τεχνικού κόσμου. Τα Νομο-τεχνικά ντοκουμέντα μας βρίθουν αναντιστοιχιών και άστοχων διατυπώσεων κι’ αυτό βρίσκεται στη ρίζα πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά σε όλα τα επίπεδα.
Εκτιμώ λοιπόν ότι, διατυπώσεις όπως αυτές του ΠΔ/ΦΕΚ/166/Δ/87: « … χρήσεις γης … σύμφωνα με τη γενική πολεοδομική λειτουργία τους … σύμφωνα με την ειδική πολεοδομική λειτουργία τους …» και ακόμη στο άρθρο 11 του ως άνω «… χρήσεις γης … στους ορόφους κτιρίων (!)» κλπ κάθε άλλο παρά λυσιτελείς και επιστημονικές είναι. Βέβαια τότε δεν ήταν επαρκώς αναπτυγμένες η αναλυτική μεθοδολογία και ορολογία. Σήμερα όμως που έχει ήδη κατακτηθεί ένα ψηλότερο επίπεδο, δεν είναι επιστημονικά σωστό να επαναλαμβάνονται οι ίδιες διατυπώσεις. Φανταζόμαστε άραγε τη Νομική επιστήμη να μην έχει αποκρυσταλλώσει μονοσήμαντους και λυσιτελείς όρους?
Έτσι στο άρθρο 1 φρονώ ότι η διάρθρωσή του πρέπει να επαναδιατυπωθεί με την μεθοδολογική ιεραρχία του «περιέχοντος-περιεχομένου». Τουτέστιν η ΧΡΗΣΗ ΓΗΣ να τοποθετηθεί ως κορυφαία-περιέχουσα οντότητα, χωρίς άλλους επιθετικούς προσδιορισμούς του τύπου «γενική ή ειδική λειτουργία», χώρια που η λέξη «λειτουργία» δεν συναρμόζει στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Στη συνέχεια, κάθε χρήση γης περιέχει: « … τα εξής». Αυτά που περιέχονται στη χρήση γης είναι ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ. Στην υπάρχουσα ελλειπτική διατύπωση, περιέχουσα και περιεχόμενο είναι ο ίδιος όρος με διαφορετικό ένδυμα. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι επιστημονικά σωστό και βεβαίως παγιώνει αθεράπευτες αμφισημίες.
Κατ’ άλλη προσέγγιση οι ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ είναι κυρίαρχες και σταθερές ιδιότητες του χώρου που αποτυπώνονται σχεδιαστικά-χρωματικά σε χαρτογραφικό υπόβαθρο κλίμακας 1/5000 και άνω. Οι ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ είναι, κατά περίπτωση μεταβαλλόμενο μωσαϊκό-περιεχόμενο της χρήσης γης πχ κατά βούληση συγκέντρωση καταστημάτων σε μια περιοχή (πιάτσα-πόλος), γραφείων σε κάποια άλλη, αντιστροφή των συγκεντρώσεων αυτών σε άλλη χρονική στιγμή κλπ. Είναι μετρήσιμο κατά την πυκνότητά του πολεοδομικό μέγεθος (πράγμα που δεν συμβαίνει με τη χρήση γης) και η πυκνότητά του αυτή αποτυπώνεται σε σχεδιαστικό υπόβαθρο κλίμακας 1/1000 κατά προτίμηση (έτσι ώστε να εμφανίζονται και τα περιγράμματα των κτηρίων). Έτσι πλέον, μπορεί να διατυπωθεί σωστά και να νοηθεί ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΟΡΟΦΟ σε θεραπεία του επιστημονικού και γλωσσικού βαρβαρισμού ΧΡΗΣΗ ΓΗΣ ΣΤΟΝ ΟΡΟΦΟ (!)
Σημειωτέον ότι ο όρος και η έννοια «Δραστηριότητα» δεν είναι πρωτοεισαγόμενη από το παρόν σχόλιο. Πέραν της ακαδημαϊκής καταξίωσής της εισάγεται στην Πολεοδομική νομοθεσία με τον Ν. 3325/05/ΦΕΚ-68/Α/11-305 και τη συνοδευτική Υπ. Απόφ. 10281/660/ Φ15/07/ΦΕΚ-883/Β/5-6-07 όπου η Δραστηριότητα ορίζεται ως στεγασμένη ή άστεγη παραγωγική εγκατάσταση. Στην φορολογική νομοθεσία έχει εισαχθεί προγενέστερα. Συνακολούθως η κατοικία (ιδιοκατοίκηση), Νομολογιακά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Δραστηριότητα. Συνεπώς, στο περιεχόμενο των Χρήσεων γης πρέπει να κατατάσσονται οι εκάστοτε Δραστηριότητες και διακεκριμένα η Κατοικία (ή όχι) ανάλογα με τη Βούληση του Νομοθέτη (δηλαδή, Κατοικία και Δραστηριότητες συμπαρατάσσονται δεν εξομειώνονται).
Περαιτέρω, το Υπουργείο Οικονομικών και η Στατιστική Υπηρεσία έχουν από χρόνια κατατάξει και κωδικοποιήσει τις Δραστηριότητες κατά ΣΤΑΚΟΔ 2008 (Στατιστική Ταξινόμηση Κλάδων Οικονομικής Δραστηριότητας) και με την ταξινόμηση αυτή ασκούν το έργο τους. Για παράδειγμα, αν παρατηρήσουμε στα φορολογικά μας έντυπα η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ έχει ΚΩΔΙΚΟ ΣΤΑΚΟΔ 71.11.20. Εξ όσων γνωρίζω, οι κωδικοί αυτοί έχουν απόλυτη περιγραφική ικανότητα μέχρι την εξαψήφια δομή τους. Αν τους αναζητήσουμε όμως σε ηλεκτρονικές σελίδες παραλείπονται τα μηδενικά, ενδεχομένως λόγω της δομής του Excel, και αυτό επιφέρει μια ατέλεια στην αναγραφή τους που οπωσδήποτε μπορεί να θεραπευτεί.
Πάντως, η καθιέρωση της αναγραφής των Κωδικών ΣΤΑΚΟΔ πλάϊ στη λεκτική περιγραφή των ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ θα επέλυε τελεσιδίκως χρονίζουσες ασάφειες της Πολεοδομικής νομοθεσίας όπως επίσης και ζητήματα αντιστοίχησης των αδειοδοτήσεων και των ελέγχων από διάφορες συναρμόδιες Υπηρεσίες.
Επί πλέον, η Πολεοδομική Νομοθεσία θα μπορούσε να καταφύγει σε συντομογραφίες του τύπου: στη Χρήση γης «Α», επιτρέπονται Δραστηριότητες κατά ΣΤΑΚΟΔ 2008 με πρώτο ψηφίο 7 πλην της 71.11 (δηλαδή Τεχνικά Γραφεία πλην Γραφείων Αρχιτεκτόνων!)
Είναι επιστημονικά προκλητικό και απολαυστικό να πραγματοποιήσει κανείς τις λεκτικές αντικαταστάσεις και την προσθήκη Κωδικών όπως πιο πάνω επεξεργάστηκα εκ των ενόντων. Κάνω την απόπειρα στο άρθρο 4 του παρόντος ΠΔ και τα συμπεράσματα ανήκουν στον αναγνώστη (η τυπολογία των Κωδικών που δανείζομαι από την ΕΛΣΤΑΤ είναι τετραψήφια και για λόγους συστημικούς της Αρχής έχει προστεθεί ένα γράμμα της αλφαβήτου, ενδεικτικό του Τομέα Δραστηριότητας):
Άρθρο 04: Περιοχές Γενικής Κατοικίας
Στις περιοχές γενικής κατοικίας επιτρέπονται μόνο :
1. Κατοικία (σ.σ. προστίθεται: και οι εξής Δραστηριότητες)
2. Κοινωνική πρόνοια
Π.88.10=Δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος για ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρία – Π.88.90=Άλλες δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος – Π.88.91=Δραστηριότητες βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών – Π.88.99=Άλλες δραστηριότητες κοινωνικής μέριμνας χωρίς παροχή καταλύματος π.δ.κ.α.
3. Εκπαίδευση, πλην τριτοβάθμιας. Τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης και ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων πρέπει να έχουν μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης μέχρι 2.000 τμ.
Ο.85.10=Προσχολική εκπαίδευση – Ο.85.20=Πρωτοβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.31=Γενική δευτεροβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.32=Τεχνική και επαγγελματική δευτεροβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.41=Μεταδευτεροβάθμια μη τριτοβάθμια εκπαίδευση – Ο.85.51=Αθλητική και ψυχαγωγική εκπαίδευση – Ο.85,52=Πολιτιστική εκπαίδευση – Ο.85.53=Δραστηριότητες σχολών οδηγών – Ο.85.59=Άλλη εκπαίδευση π.δ.κ.α. – Ο..85.60=Εκπαιδευτικές υποστηρικτικές δραστηριότητες
4. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α, σύμφωνα με την Απόφαση 10788/2004, όπως ισχύει – ΦΕΚ285Δ/2004)
5. Θρησκευτικοί χώροι
Σ.94.91=Δραστηριότητες θρησκευτικών οργανώσεων
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις , μέχρι 1200τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο
Ο.85.51=Αθλητική και ψυχαγωγική εκπαίδευση – Ο.85,52=Πολιτιστική εκπαίδευση – Ρ.90.00= Δημιουργικές δραστηριότητες, τέχνες και διασκέδαση – Ρ.90.01= Τέχνες του θεάματος – Ρ.90.02= Υποστηρικτικές δραστηριότητες για τις τέχνες του θεάματος – Ρ.90.03= Καλλιτεχνική δημιουργία – Ρ.90.04= Εκμετάλλευση αιθουσών θεαμάτων και συναφείς δραστηριότητες – Ρ.91.00= Δραστηριότητες βιβλιοθηκών, αρχειοφυλακείων, μουσείων και λοιπές πολιτιστικές δραστηριότητες – Ρ.91.01= Δραστηριότητες βιβλιοθηκών και αρχειοφυλακείων – Ρ.91.02= Δραστηριότητες μουσείων – Ρ.91.03= Λειτουργία ιστορικών χώρων και κτιρίων και παρόμοιων πόλων έλξης επισκεπτών

Σας αναφέρουμε τις θέσεις μας για το υπό διαβούλευση Π.Δ.:
1. Για την ορθή εφαρμογή των άρθρων και διατάξεων του παρόντος Π.Δ. και προκειμένου να αποφευχθούν ζητήματα – ασάφειες που χρήζουν διαφορετικών ερμηνειών και θα δημιουργήσουν σημαντικά προβλήματα κατά την εφαρμογή του Π.Δ., είναι αναγκαίο να υπάρξουν σχετικές βελτιώσεις – διευκρινήσεις – συμπληρώσεις προς την κατεύθυνση αυτή.
2. Στην κατηγορία Α.7, ελεύθεροι χώροι – Αστικό Πράσινο πρέπει να προστεθεί και η χρήση «Περιαστικό Πράσινο» την οποία θα συναντήσουμε σε επόμενο άρθρο και επομένως είναι σκόπιμο να συμπεριλαμβάνεται εξαρχής στις γενικές κατηγορίες χρήσεων για λόγους συνέπειας και ορθής εφαρμογής του Π.Δ
3. Οι χρήση Α.12 «Οικισμοί» είναι σκόπιμο να απαλειφθεί από τον εν λόγω άρθρο μια και αποτελεί περίπτωση περιοχής προς προσδιορισμό και διευθέτηση παρά γενική κατηγορία χρήσης.
4. Στην Κατηγορία Α.ΙΙ είναι αναγκαίο να προστεθεί η περίπτωση 3: «Οικισμοί με ελεύθερους χώρους πρασίνου»
5. Στην Κατηγορία Α.ΙΙΙ είναι αναγκαίο να προστεθεί η περίπτωση 4: «Περιαστικό Πράσινο» σε συνέχεια την προαναφερόμενης συμπλήρωσης στον υπ’ αρ. 2 ανωτέρω σχόλιο

Στην ενότητα Β. όπου ορίζονται οι αντίστοιχες κύριες χρήσεις είναι αναγκαίο, για λόγους πληρότητας, συνέπειας αποφυγής ζητημάτων σχετικής ερμηνείας και αντιμετώπισης ασαφειών, να προστεθούν στον Α/Α 7: (καταστήματα) και οι κύριες χρήσης εμπορικών καταστημάτων και εμπορικών κέντρων που έτσι και αλλιώς αναφέρονται σε επόμενα άρθρα (π.χ. άρθρο 9 ενότητα Α).

Ε.Ο.Β.Ε.Α.Μ.Μ.
ΕΝΙΑΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ
(ΑΡΙΘ. ΑΝΑΓΝ. 1024/1970)

Κρατύλου 14 104 42 ΑΘΗΝΑ Τηλ.: 210 5138913 5142222 Fax: 210 5138913
^[1]

Αριθ. Πρωτ.14529 Αθήνα 30/1/2012

Στο παρόν σχέδιο προεδρικού διατάγματος για τις χρήσεις γης παρατηρούμε ότι, αναφορικά με τον επισκευαστικό κλάδο, δηλαδή τα συνεργεία επισκευής και συντήρησης αυτοκινήτων, υφίστανται ελλείψεις και αβλεψίες όσον αφορά τόσο στις κατηγορίες των συνεργείων (δεν γίνεται καμία αναφορά στα συνεργεία μηχανημάτων έργων και αγροτικών μηχανημάτων) όσο και στις ειδικότητες των συνεργείων (π.χ. τα μηχανουργεία δεν είναι συνεργεία).
Επίσης, με έκπληξη παρατηρούμε ότι σε περιοχές όπου επιτρέπονται βιοτεχνικές – βιομηχανικές εγκαταστάσεις ή επιτρέπονται δραστηριότητες που έχουν άμεση σχέση με το αυτοκίνητο (π.χ. στάθμευση, πρατήρια υγρών καυσίμων, ΙΚΤΕΟ, εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων κλπ.), ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ τα συνεργεία αυτοκινήτων.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στις τροποποιήσεις των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων πολλών Δήμων, τα συνεργεία αυτοκινήτων εξαιρούνται από περιοχές με χρήση Γενικής κατοικίας και Πολεοδομικού Κέντρου, ειλικρινά προβληματιζόμαστε ΓΙΑΤΙ ο επισκευαστικός κλάδος υφίσταται τόσο άδικες εξαιρέσεις.
Στη συνέχεια ακολουθούν σχόλια και παρατηρήσεις κατ’ άρθρο για το σύνολο του σχεδίου του προεδρικού διατάγματος.
_______________________________________________________________

Άρθρο 1 Κατηγορίες χρήσεων
παράγραφος Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ
Β.Ι. Κύριες χρήσεις
αναφέρεται:
20. Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων (συμπεριλαμβάνονται οι μοτοσυκλέτες και μοτοποδήλατα)

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

20. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων
Η συγκεκριμένη αντικατάσταση προτείνεται, καθώς θα πρέπει να οριστούν με σαφήνεια οι κατηγορίες των οχημάτων και των συνεργείων επισκευής και συντήρησης. Ειδικότερα:
Σύμφωνα με το Ν. 3710/2008 (ΦΕΚ/216/Α΄/23-10-2008) τα συνεργεία επισκευής και συντήρησης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων διακρίνονται σε δύο (βασικές) κατηγορίες:
α. σε συνεργεία συνήθων οχημάτων (επιβατηγών αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων) μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων και
β. σε συνεργεία επισκευής και συντήρησης μεγάλων και βαρέων οχημάτων άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς άνω των 9 ατόμων.
Σχετικά με τα συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ) και τα συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων, η έκδοση προεδρικών διαταγμάτων που θα καθορίζουν τους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας τους εκκρεμεί από το έτος 1985 (Ν. 1575/85, άρθρο 6, παρ. 4, ΦΕΚ/207/Α΄/11-12-1985).
Πρόσφατα είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση (ολοκληρώθηκε 16/1/2012) σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις προϋποθέσεις άσκησης του επαγγέλματος τεχνίτη μηχανημάτων έργων και τους όρους ίδρυσης και λειτουργίας των συνεργείων αυτών.
Επομένως, θεωρούμε ότι, αν στο παρόν σχέδιο προεδρικού διατάγματος δεν καθοριστούν με σαφήνεια όλες οι κατηγορίες των συνεργείων και σε ποιες περιοχές επιτρέπεται η κάθε κατηγορία, θα προκληθούν ερμηνευτικά και εφαρμοστικά προβλήματα στο μέλλον σχετικά με την αδειοδότησή τους.

_______________________________________________________________

Άρθρο 4 Περιοχές Γενικής Κατοικίας
αναφέρεται:
17. Συνεργεία αυτοκινήτων (εξαιρούνται τα συνεργεία επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων) με δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων ή μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου.

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:
17. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων

Όπως και στο άρθρο 5 Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικής
Λειτουργίας Πόλης — Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς
αναφέρεται (μάλλον εκ παραδρομής):
19. Συνεργεία αυτοκινήτων (όπως παρ. 16 άρθρου 4)
Να διορθωθεί ως εξής:
19. Συνεργεία αυτοκινήτων (όπως παρ. 17 άρθρου 4)
Στο σημείο αυτό θέλουμε να επισημάνουμε ότι στα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια πολλών Δήμων που έχουν τροποποιηθεί μετά το 1997, τα συνεργεία αυτοκινήτων εξαιρούνται από περιοχές Γενικής κατοικίας και Πολεοδομικού Κέντρου, χωρίς τεκμηρίωση.
Αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε Δήμος έχει τις ιδιαιτερότητές του, τούτο, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εφαρμόζεται η ισχύουσα βασική πολεοδομική νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία (Π.Δ. (5) ΄΄Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης΄΄ ΦΕΚ/166/Δ’/6-3-1987 και άρθρο 6 του Ν. 3710/2008, ΦΕΚ/216/Α’/23-10-2008), τα συνεργεία συνήθων οχημάτων επιτρέπονται σε περιοχές γενικής κατοικίας και πολεοδομικού κέντρου. Κατ’ επέκταση θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την άρση των εξαιρέσεων που υφίσταται ο επισκευαστικός κλάδος.

_______________________________________________________________

Άρθρο 6 Περιοχές τουρισμού — αναψυχής — παραθεριστικής (δεύτερης)
Κατοικίας

Προτείνεται να προστεθεί:

19. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Θεωρούμε ότι στις περιοχές αυτές είναι αναγκαία η λειτουργία των συνεργείων συνήθων οχημάτων για την εξυπηρέτηση των οχημάτων του μόνιμου πληθυσμού και των εργαζομένων στις τουριστικές επιχειρήσεις, των οχημάτων προς ενοικίαση και των οχημάτων των τουριστών.
_______________________________________________________________

Άρθρο 9 Περιοχές χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικών παραγωγικών
εγκαταστάσεων
ΕΝΟΤΗΤΑ Α
Α.1. Περιοχές χαμηλής και μέσης όχλησης βιομηχανίας-βιοτεχνίας, βιομηχανικού και βιοτεχνικού πάρκου, ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ ειδικών παραγωγικών εγκαταστάσεων
αναφέρεται:
11. Συνεργεία αυτοκινήτων

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:
11. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

Α.3. Περιοχές χονδρεμπορίου

Προτείνεται να προστεθεί:

16. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

Θεωρούμε ότι σε περιοχές όπου επιτρέπονται συναφείς δραστηριότητες (στάθμευση, πρατήρια υγρών καυσίμων, ΙΚΤΕΟ, σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων, Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων κλπ.), κατά πάσα πιθανότητα εκ παραδρομής δεν έχει προβλεφθεί η λειτουργία των συνεργείων αυτοκινήτων όλων των κατηγοριών.

ΕΝΟΤΗΤΑ Β

Β.1. Περιοχές επιχειρηματικού πάρκου (Β, Γ και Γ-ειδικού τύπου)

αναφέρεται:
20. Συνεργεία αυτοκινήτων

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

20. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

Β.2. Περιοχές Τεχνολογικού Πάρκου

Προτείνεται να προστεθεί:

15. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων

Θεωρούμε ότι στις περιοχές αυτές, όπου επιτρέπονται τα επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης και βιοτεχνικές – βιομηχανικές εγκαταστάσεις χαμηλής όχλησης, πρέπει να προβλέπεται η δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείων επισκευής συνήθων οχημάτων, τα οποία εμπλέκονται άμεσα και ενεργά στην τεχνολογία αιχμής και στις τεχνολογικές εξελίξεις των επιβατικών αυτοκινήτων.

Β.3. Περιοχές Εμπορευματικού Κέντρου
Ισχύουν τα όσα αναφέρονται στην παράγραφο Α.3. Περιοχές χονδρεμπορίου

Δηλαδή να προστεθεί:

Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 10 Περιοχές υψηλής όχλησης ειδικών παραγωγικών
εγκαταστάσεων & Επιχειρηματικά πάρκα (τύπου Α)

αναφέρεται:
11. Συνεργεία αυτοκινήτων

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

11. Α. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 11 Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης (ΕΠΕΒΟ)

αναφέρεται:
19. Συνεργεία αυτοκινήτων

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

19. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 12 Οριοθετημένοι Οικισμοί

αναφέρεται:

14. Συνεργεία αυτοκινήτων (εξαιρούνται τα συνεργεία επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων) με δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων ή μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου.

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

14. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 13 Περιοχές Ιδιαίτερων Χρήσεων

Προτείνεται να προστεθεί:

12. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης αγροτικών μηχανημάτων

Θεωρούμε ότι σε περιοχές όπου επιτρέπονται συναφείς δραστηριότητες (χώροι στάθμευσης, ΙΚΤΕΟ, σταθμοί αστικών υπεραστικών λεωφορείων, Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων κλπ.), κατά πάσα πιθανότητα εκ παραδρομής δεν έχει προβλεφθεί η λειτουργία συνεργείων οχημάτων, η οποία κρίνεται αναγκαία για την εξυπηρέτηση των σχετικών αναγκών.

_______________________________________________________________

Άρθρο 14 Περιοχές Ελέγχου και Περιορισμού Δόμησης και Χρήσεων
Α. Ζώνες γεωργικών, δασικών, κτηνοτροφικών, αλιευτικών και λοιπών αγροτικών εκμεταλλεύσεων

Προτείνεται να προστεθεί:

12. Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων
Ε. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης μηχανών θαλάσσης

Θεωρούμε ότι σε περιοχές όπου κατεξοχήν γίνεται χρήση μηχανημάτων έργων, αγροτικών μηχανημάτων και αλιευτικών σκαφών, πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα λειτουργίας των συγκεκριμένων κατηγοριών συνεργείων.

Γ. Ζώνες Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων
αναφέρεται:

10. Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων, πλυντήρια, λιπαντήρια

Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής:

10. Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων

_______________________________________________________________

Άρθρο 16 Γενικές και Μεταβατικές Διατάξεις

Στις γενικές και μεταβατικές διατάξεις πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τις ήδη νομίμως υφιστάμενες δραστηριότητες στις περιοχές εκείνες στις οποίες η χρήση πλέον δεν θα επιτρέπεται.
Συγκεκριμένα, για τα συνεργεία οχημάτων η νομιμότητά τους θα αποδεικνύεται από την άδεια λειτουργία τους και πρέπει να δίνεται η δυνατότητα παραμονής τους, εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων τους, προσθήκης μηχανολογικού εξοπλισμού ή ειδικότητας, δυνατότητα μεταβίβασης της άδειας λειτουργίας τους (όταν το συνεργείο είναι εφοδιασμένο με άδεια λειτουργίας αορίστου χρόνου) κλπ., εκτός εάν προβλέπεται ρητά η απομάκρυνσή τους εντός ορισμένου χρόνου.
_______________________________________________________________

ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Της παρ. 1Γ του άρθρου 1 του Π.Δ/γματος χρήσεων γης

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ

αναφέρεται:

16. Ως Συνεργεία αυτοκινήτων, νοούνται :
– Φανοποιΐα – αμαξώματα
– Βουλκανιζατέρ
– Βαφεία
– Μηχανουργεία
– Ηλεκτρολογεία
– Συστήματα εξαγωγής καυσαερίων
– Άλλα συνεργεία
Προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξής::

16. Ως Συνεργεία νοούνται :

Α. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων
είναι τα συνεργεία επιβατηγών αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων
Β. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης βαρέων οχημάτων
είναι τα συνεργεία μεγάλων και βαρέων οχημάτων άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητας μεταφοράς άνω των 9 ατόμων.
Συνεργεία οχημάτων είναι όλα τα συνεργεία του Ν. 1575/85 (ΦΕΚ 207/Α’/11-12-1985) και του Π.Δ/τος 78/88 (ΦΕΚ 34/Α’/25-2-1988) όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν
όπως:
– Φανοποιεία
– Βουλκανιζατέρ
– Βαφεία
– Ηλεκτρολογεία
– Συστήματα εξαγωγής καυσαερίων
– Άλλα συνεργεία

Γ. Συνεργεία επισκευής μηχανημάτων έργων (ΣΕΜΕ)
είναι τα συνεργεία που ασχολούνται με την επισκευή και συντήρηση των μηχανημάτων έργων.

Δ. Συνεργεία επισκευής αγροτικών μηχανημάτων
είναι τα συνεργεία που ασχολούνται με την επισκευή και συντήρηση των αγροτικών μηχανημάτων.

Θεωρούμαι ότι πρέπει γίνει σαφής αναφορά τόσο ως προς τις κατηγορίες των συνεργείων (συνήθη οχήματα, βαρέα οχήματα, μηχανήματα έργου, αγροτικά μηχανήματα) όσο και ως προς τις ειδικότητες των συνεργείων οχημάτων για να μην προκαλείται σύγχυση (π.χ. τα μηχανουργεία δεν είναι συνεργεία).
Ενημερωτικά αναφέρουμε ότι σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι ειδικότητες των συνεργείων οχημάτων είναι:

– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης μηχανικών βλαβών
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης ηλεκτρικών βλαβών
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης συστημάτων πέδησης
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης αντλιών πετρελαιοκινητήρων
– Συνεργείο επισκευής και ελέγχου εξαεριωτήρων
– Συνεργείο τοποθέτησης και επισκευής ταχογράφων, ταξιμέτρων και
συναφών οργάνων
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης συστημάτων ανάρτησης
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης συστημάτων εξαγωγής καυσαερίων
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης συστημάτων ψύξης
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης αμαξωμάτων
– Συνεργείο βαφής και συντήρησης
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης τροχών
– Συνεργείο επισκευής και συντήρησης μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων
– Συνεργείο τοποθέτησης, επισκευής και συντήρησης συσκευών
υγραερίου
– Συνεργείο εγκατάστασης, επισκευής ψηφιακών ταχογράφων
– Συνεργείο επιδιόρθωσης μικροφθορών αμαξωμάτων
– Συνεργείο αερίων καυσίμων (υγραέριο και πεπιεσμένο φυσικό αέριο)

• Με εκτίμηση
Για το Δ.Σ. της ΕΟΒΕΑΜΜ

Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

Αθανάσιος Νικολόπουλος Χρήστος Ευαγγέλου

Καλα παλι εμεις οι Ελληνες θα ανακαλυψουμε την φωτια?!! Κανενας λαος δεν ειναι αξιος να εχει καταφερει καποια ρυθμιση για οτιδηποτε που να ειναι αξιο λογου και αντιγραφεις απο εμας. Ευτυχως διοτι αν ειχαν ξυπνησει οι βαρβαροι θα φτιαχναν πιο οργανωμενα πολεοδομικα συγκροτηματα απο αυτα που φτιαχνουν τα δικα μας τα ξεφτερια. Και τοτε τι δουλεια θα ειχαν οι δικοι μας πολιτικοι που ηγουνται του εθνους νας. Ολο αυτο το ανεκδοτο με την χρηση γης μαλλον για διευθετηση των δικων μας οικοπεδων μοιαζει τωρα που εχουν σφιξει οι κωλοι και εχει πατωσει η αγορα γης. Πεστε μου που αγοραζει γη ο συντακτης για να παω και εγω να παρω κανενα μελλοντικο φυλετακι.

Κύριε Υπουργέ,παρακαλω όπως ορθώς
διευκρινιστεί αν το εν λόγω διάταγμα
αφορά και περιοχές ανα την χώρα
όπου ήδη ισχύουν ΖΟΕ βάση προγενεστερων
διαταγματων.

ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΩΡΑ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΟΜΗΣΗ.

ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΚΤΙΡΙΟ» ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΚΑΙ ΣΑΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΖΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΑ.

Σ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΚΑΙ Ο ΚΛΑΔΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ  «ΛΙΜΟΚΤΟΝΟΥΝ» ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΕΧΕΙΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΘΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΟΜΗΣΗΣ, ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΑΣ.

ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ ΑΠΑΞΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ  ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ  ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΘΑΛΛΑΣΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ.
 ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΚΙΝΗΤΡΑ ΝΑ ΕΚΔΟΘΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ  ΑΔΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΙΣΤΟΥΝ Η ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ  ΣΠΙΤΙΑ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΕΛΕΤΗΤΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ  ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΘΕΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ.  ΟΙ  ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΑΔΕΙΕΣ  ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΟ ΜΕΓΑΛΩΝ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ,  ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ  ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ  ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ…ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΓΚΗ.

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Κατά τη γνώμη μας και σύμφωνα με τη δεοντολογία και τη νομοθεσία που απορρέουν από το θεσμό της Καλλικράτειας Περιφερειακής Οργάνωσης της χώρας, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα:

Α. ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΓΕΝΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ

Πρώτον, ότι το Σχέδιο ΠΔ δεν πρέπει να διαταράσσει τη στόχευση της Περιφέρειας Πελοποννήσου για την επίτευξη του οράματος της Γενικευμένης Ευημερίας των Πολιτών, της Ευρωπαϊκής Σύγκλισης και γενικότερα της Αειφόρου, Βιώσιμης, Διατηρήσιμης και Πράσινης Ανάπτυξης με ειδική έμφαση στις Παράκτιες Περιοχές και στους Ορεινούς όγκους της χωρικής ενότητας.

Δεύτερον, ότι το Σχέδιο ΠΔ θα πρέπει να είναι συμβατό προς τον εν εξελίξει Γενικό Χωροταξικό και τα Ειδικά Χωροταξικά Σχέδια της Περιφέρειας Πελοποννήσου όπως επίσης να συνάδει με το εν εξελίξει Ολοκληρωμένο Στρατηγικό και Επιχειρησιακό Σχεδιασμό και τα Ειδικά Αναπτυξιακά Σχέδια και Προγράμματα της Περιφέρειας. Σε αυτά θα πρέπει να συνεκτιμηθούν και οι μελλοντικές δράσεις για τη δημιουργία Δασικών Χαρτών και Κτηματολογίου.

Τρίτον, στο υποκείμενο επίπεδο ιεράρχησης του Χωρικού Σχεδιασμού, το Σχέδιο ΠΔ δεν πρέπει να αλλοιώνει τα υφιστάμενα ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ των Πόλεων και των Οικισμών της Περιφέρειας ή να ληφθεί μέριμνα έτσι, ώστε αν χρειαστεί να γίνονται εύκολα και γρήγορα οι όποιες αλλαγές και αναθεωρήσεις κρίνονται ως απαραίτητες στα ήδη κατηρτισμένα ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ.

Τέταρτον, το Σχέδιο ΠΔ να είναι εναρμονισμένο με τις πρώτες προτεραιότητες της Περιφέρειας Πελοποννήσου που συνίστανται στα Έργα Υποδομών και Μεταφορών, στην Αγροτική και Αγροτροφική Ανάπτυξη, στο δίπολο Τουρισμός – Πολιτισμός, στην Εξωστρέφεια, στην Προσέλκυση Επενδύσεων, στην Αξιοποίηση των Φυσικών Πόρων και στην Πράσινη Ανάπτυξη. Προτεραιότητες που θα καταστήσουν την Περιφέρεια Πελοποννήσου μια Αξιοβίωτη Γη της Αειφορίας.

Πέμπτον, ότι θα πρέπει να συνεκτιμηθούν και να συνυπολογιστούν δυο αντιτιθέμενες μεταξύ τους απόψεις:

(α) Η άποψη ότι το ΠΔ δε θα πρέπει να θίγει το δικαίωμα των πολιτών να μπορούν να δομήσουν ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ στις εκτός σχεδίου περιοχές, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός αυτών των ιδιοκτητών είναι πολύ μεγάλος ανεξάρτητα από το αν κατά μοναδικό επάγγελμα είναι αγρότες και ανεξάρτητα από το ύψος του εισοδήματος το οποίο έχει κάθε ένας από αυτούς. Και τούτο γιατί είναι ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ όλων των πολιτών να αξιοποιούν την ιδιοκτησία που κατέχουν ΠΑΝΤΟΤΕ ΥΠΟ ΤΟΝ ΟΡΟ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΡΕΙΤΑΙ ΠΙΣΤΑ Ο ΤΥΠΟΣ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΔΟΜΗΣΗΣ, και

(β) Η άποψη η οποία επικεντρώνεται ΣΤΗΝ ΥΨΙΣΤΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΧΩΡΙΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΛΟΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΙΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΟΠΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Β. ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

Από το σημείο αυτό και πέρα, ακολουθούν επιμέρους καθετοποιημένες και εξειδικευμένες απόψεις επί του θέματος περιορισμένης εμβέλειας που αφορούν σε επαγγελματικούς φορείς και σε ατομικά ιδιοκτησιακά δικαιώματα τα οποία επηρεάζονται θετικά ή αρνητικά από την επιχειρούμενη αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό του Σχεδίου ΠΔ για τις Χρήσεις Γης πάντοτε υπό τη διακριτική ευχέρεια να υιοθετηθούν από την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ ή να ενσωματωθούν στις μεταβατικές διατάξεις του Σχεδίου ΠΔ.

Τέτοιου είδους προσεγγίσεις έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας. Παρουσιάζουν το κοινό χαρακτηριστικό ότι ένας μεγάλος όγκος των επικρίσεων (από Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ΤΕΕ, Δημάρχους, Ιδιοκτήτες, κ.λπ.) επικεντρώθηκε στο άρθρο 14 του Σχεδίου ΠΔ αναφορικά με τις εκτός σχεδίου περιοχές, τις περιοχές εκτός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων και εκτός ορίων οικισμού με πληθυσμό μικρότερο από 2.000 κατοίκους, περιοχές εκτός ορίων οικισμού προϋφισταμένου του 1923, κ.λπ., όπου οι κρατούσα αντίληψη των διαμαρτυρομένων ήταν ότι απαγορεύεται εφεξής η δόμηση εκτός σχεδίου.

Για το ζήτημα αυτό με Δελτίο Τύπου δόθηκε απάντηση από τον ίδιο τον καθ΄ ύλην αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό ΠΕΚΑ κ. Νίκο Σηφουνάκη, σύμφωνα με το οποίο: «Δημιουργήθηκαν παρερμηνείες ως προς το άρθρο 14 του σχεδίου, το οποίο κάθε άλλο παρά στοχεύει στην απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμηση. Αντιθέτως, εξειδικεύει και κατοχυρώνει κάθε πολίτη που επιθυμεί να δημιουργήσει δράσεις στις εντός σχεδίου πόλεως και εντός οικισμού περιοχές καθώς και στις εκτός σχεδίου περιοχές. Η σύγχυση προκλήθηκε από την παράγραφο 9 της Ζώνης Α και 18 της Ζώνης Γ, που όμως δεν αφορά την ολοσχερή κατάργηση της εκτός οικισμών δόμησης».

Χαρακτηριστικές προσεγγίσεις του θέματος, είναι οι ακόλουθες:

1.Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ζήτησαν αντί για ΠΔ να κατατεθεί ως σχέδιο νόμου στη Βουλή για να ακολουθήσει η σχετική κοινοβουλευτική διαδικασία. Κατάσταση η οποία δεν είναι δεσμευτική για την Κυβέρνηση ούτε για τη συγκεκριμένη περίπτωση (των χρήσεων γης) αποτελεί μη νόμιμη ενέργεια η κατάρτιση ΠΔ αντί Σχεδίου Τυπικού Νόμου αφού σύμφωνα με το Συνταγματικό Δίκαιο νομιμοποιείται η σύμπραξη της Κυβέρνησης με τον καθ΄ ύλην αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό ΠΕΚΑ και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να προχωρήσει σε Πράξη Προεδρικού Διατάγματος.

2. Το γεγονός που σχετίζεται με την ιδιόμορφη φύση της παρούσας κυβέρνησης. Είναι κυβέρνηση ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟ με στόχο την αντιμετώπιση των όρων που σχετίζονται με το PSI και τη σύναψη του Μνημονίου 2. Δηλαδή, ένα είδος ειδικής υπηρεσιακής κυβέρνησης η οποία, κατά τη γνώμη πολλών, δε θα έπρεπε να νομοθετεί για ζητήματα τα άπτονται της λειτουργίας μιας κανονικής κυβέρνησης που θα προήρχετο από εθνικές εκλογές. Βέβαια, υπάρχει και η άλλη άποψη που λέει ότι ο ειδικός σκοπός της κυβέρνησης είναι να νομοθετήσει και πολλές άλλες μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο της ανάγκης για την ικανοποίηση των όρων του Μνημονίου 2 όπου είναι αναγκαία η δημιουργία ενός πλέγματος αλλαγών για την αντιμετώπιση των φραγμών στις επενδύσεις ή των γραφειοκρατικών δυσκαμψιών που τις επιβραδύνουν ή της δημιουργίας ενός κλίματος που αποθαρρύνει τους επενδυτές να προχωρούν σε επενδύσεις (όπως μέχρι σήμερα λειτούργησε αποθαρρυντικά η σχετική νομοθεσία για της χρήσεις γης).

3. Είναι πολλοί που ισχυρίζονται ότι το ΠΔ για τις χρήσεις Γής όπως και πολλά άλλα συναφή ΠΔ ή Νόμοι που θεσπίστηκαν τα δυο τελευταία χρόνια της κρίσης τα οποία επηρεάζουν τη δόμηση (λ.χ. Νόμος για τα Αυθαίρετα, Γη Υψηλής Παραγωγικότητας, κ.λπ.), γίνονται αποσπασματικά και όχι μέσα από μια συνολική και ολική θεώρηση των προβλημάτων της Σύγχρονης Χωροταξίας και Πολεοδομίας. Μάλιστα υπερτονίζουν το γεγονός ότι στη χώρα δεν έχει ολοκληρωθεί το Δασολόγιο και το Κτηματολόγιο (που θα αργήσουν πολύ να ολοκληρωθούν), δεν υπάρχει ολοκληρωμένος Περιφερειακός Χωροταξικός Σχεδιασμός, δεν έχουν Αναθεωρηθεί τα ΓΠΣ πολλών πόλεων, καθυστερεί η υλοποίηση των ΣΟΟΑΠ, κ.λπ. Επειδή, πράγματι υπάρχουν τέτοια ελλείμματα δεν είναι δυνατό στην πράξη να περιμένει κανείς πρώτα να ολοκληρωθούν αυτά. Πρέπει το καυτό πρόβλημα των χρήσεων γης να βαίνει παράλληλα με όλα τα προαναφερθέντα. Αρκεί να είναι ένα ζήτημα που ΔΕ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ.

4. Όλοι όσοι ασκούν κριτική στο ΠΔ ομολογούν ότι σε γενικές γραμμές το ΠΔ, ως ευρύτερη στοχοθεσία, είναι προς τη θετική κατεύθυνση αφού επιχειρεί να εκσυγχρονίσει το θεσμό των Χρήσεων της Γής αλλά διαφοροποιούν τη στάση τους σε κάποια επιμέρους ζητήματα ανάλογα με το δικό τους τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν το θέμα.

5. Υπενθυμίζουμε τις θέσεις πολλών Επιμελητηρίων οι οποίες επικεντρώνονται στο γεγονός ότι οι ρυθμίσεις που αφορούν στο δραστικό περιορισμό για την ίδρυση και λειτουργία επιχειρήσεων στις περιοχές «γενικής κατοικίας», θέτοντας ανώτατο όριο για εμπορικά καταστήματα, καταστήματα εστίασης, ξενοδοχεία κλπ., παρεμποδίζουν την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις.

6. Η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας (ΕΛΕΤΑΕΝ) θεωρεί ότι το Σχέδιο ΠΔ αποκλείει τις ΑΠΕ και ειδικότερα τις μικρές μονάδες φωτοβολταϊκών και τις μικρές ανεμογεννήτριες.

7. Άλλοι επικεντρώνονται στην άποψη ότι είναι το ΠΔ είναι ορθό πλην όμως δε θα πρέπει να περιορίζεται στενά ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΑΥΤΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗ ΓΗ ΩΣ ΑΓΡΟΤΕΣ αλλά σε όλους όσοι με τις αποταμιεύσεις που έκαναν ή μέσω κληρονομιών θα μπορούσαν να οικοδομήσουν (νόμιμα εκτός σχεδίου) τουλάχιστον για ΚΑΤΟΙΚΙΑ.

8. Υπάρχουν απόψεις οι οποίες αποδέχονται πλήρως το ΠΔ με μια διαφορά ΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, Η ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΑΓΡΟΤΗ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΜΗΤΡΩΝ ΤΟΥ ΟΠΕΚΕΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΣΤΟΝ ΟΓΑ.

9.Υπάρχουν απόψεις που αφορούν σε ειδικές περιπτώσεις. Λ.Χ. στο γεγονός πολλά αγροτεμάχια δεν προσφέρονται για «καλλιέργεια» οπότε δε γίνεται να αξιοποιηθούν σύμφωνα με το σκεπτικό του ΠΔ για ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΧΡΗΣΗΣ που να είναι Αγροτική. Άρα δε θα πρέπει να εμπεριέχεται αυτός ο φραγμός σε τέτοιου είδους εδάφη.

10.Πολλοί συνδέουν αυτό το φραγμό δόμησης που επιβάλει το ΠΔ με το γεγονός της μείωσης του όγκου της οικοδομικής δραστηριότητας που βρίσκεται ήδη σε μεγάλη ύφεση, οπότε το ΠΔ θα συντείνει στην επιδείνωση της χειμαζόμενης Εθνικής Οικονομίας.

11.Άλλη θεώρηση τεκμηριώνεται σε στατιστικές. Θεωρούν ότι υπάρχουν πολλοί «μικροιδιοκτήτες» αγροτεμαχίων των οποίων ο αριθμός ανέρχεται σε περίπου 300.000 οικογένειες (περίπου 1.000.000 πολίτες). Η συνολική αξία της ιδιοκτησία υπολογίζεται σε 50 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ. Αν εφαρμοστεί το ΠΔ τούτο το μεγάλο ποσό των 50 ΔΙΣ ΕΥΡΩ θα είναι ζημία των 1.000.000 πολιτών ένεκα εκμηδενισμού της αξίας των ακινήτων.

Θα μπορούσε κανείς να απαριθμήσει πολλές ακόμη γνώμες και απόψεις για το θέμα εκ των οποίων άλλες είναι θετικές, περισσότερες αρνητικές και πολλές ενδιάμεσες.

ΤΟΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ.

Να προσεγγίσουμε το θέμα όσο το δυνατό πιο σφαιρικά και ολοκληρωμένα προσπαθώντας να πετύχουμε ΤΟ ΒΕΛΤΙΣΤΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΠΤΥΧΩΝ ΤΟΥ ΠΔ μεταφέροντας την άποψη του ΠΕΣΥΜ στον καθ΄ ύλην αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό ΠΕΚΑ κ. Ν. Σηφουνάκη ενόψει της ΤΕΛΙΚΗΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ.

Τον χρόνο μας χάνουμε , συμμετέχοντας στις διαβουλεύσεις
Δεν δίνει σημασία και επηρεάζεται κανενας, Ελαχιστο όφελος έχει μόνο ο πολίτης , που ενημερώνεται απο τις απόψεις ,
των άλλων και , ότι οι νομοθετούντες , νομοθετούν πάντοτε υπερ συγκεκριμενων συμφεροντων , και έτσι απαξιώνεται περισσότερο η εμπιστοσυνη προς τους νομοθέτες κυβερνώντες.
Το παιχνιδι είναι στημενο και απο πριν ξεπουλημένο .
μαζί και τα πάτρια εδάφη ….
Εγω παντως εκει που έχω το ακινητό μου και ειχα όνειρο
50 ετη να κτισω την κατοικια μου , θα την κτισω , έστω και με την μορφη μαντριού , ή αποθηκης πολυτελείας , με κοτες, γατες , κλπ , θα βαλω και φιδια,,,αρκουδες και άγρια ζωα και όποιος θελει ας έλθει να μου πει γιατι κατοικω στην καλυβα ……

Στο:
ΙΙ. Περιοχές με ειδικό καθεστώς δόμησης
1. Οικισμοί με πληθυσμό < 2.000 κατοίκους, και οικισμοί προ του 1923
2. Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης ( ΕΠΕΒΟ)

να προστεθεί και η εξής περίπτωση:
3. Οικισμοί ειδικής λειτουργίας
Λόγω της αδυναμίας του Υπουργείου Εσωτερικών να ιδρύσει νέους οικισμούς, προτείνεται η σύσταση της κατηγορίας αυτής για την ικανοποίηση ειδικών συνθηκών, π.χ. εγκαταλελειμμένοι ιστορικοί οικισμοί ή οικιστικές συγκεντρώσεις, προφανώς ύστερα από έγκριση των εκάστοτε φορέων (Δασαρχείο κλπ) και υπό τη λειτουργία φορέα του ευρύτερου Δημοσίου (ΟΤΑ). Σας παραπέμπω στην υπό έγκριση από το ΣΧΟΠ μελέτη αναθεώρησης και επεκτασης του ΓΠΣ Δ.Καβάλας, όπου προτείνεται η επανασύσταση τριών ειδικών οικισμών ως δασικά χωριά εντός περιοχής ΠΕΠ Δασών. Το τοπικό Δασαρχείο είναι σύμφωνο με τη νέα αυτή χρήση.

Σχετικά με τη εκτός σχεδιου δόμηση έχω να επισημάνω τα εξής :Απο τη μια έχουμε το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης που με τα μέτρα αυτα που πήρε εξαθλιωσε όλους τους έλληνες και σε λιγο θα γεμίζουν τα νεκροταφεία απο ανθρώπους που λοιμοκτονουν απο τη αλλη έχουμε το Σιφουνακη που Θέλει να μηδενίσει τις αξίες των ακινητων ώστε να έρθουν οι ετεροι μας να αγοράσουν τσάμπα τη γη γιατί αυτός Είναι ο σκοπός του Αν αυτο γίνει τότε πραγματικα θα ξεχειλίσει το ποτήρι και ο κόσμος θα αντιδράσει όπως Πρέπει Ζητω ο σοσιαλισμός […]

Καλησπέρα ,

θα ήθελα να κάνω την εξής ερώτηση-παρατήρηση: Σε όλη την Ελλάδα όπως και στον νομό Θεσσαλονίκης όπου μένω τα εκτός σχεδίου νόμιμα δομημένα και τακτοποιημένα ακίνητα είναι χιλιάδες. Για ποιο λόγο εγώ ως αγοραστής δεν μπορώ να αγοράσω εκτός πόλης (σχεδίου) το σπίτι μου αφού με βολεύει και με την εργασία μου και να έχω και εγώ την απαλλαγή φόρου πρώτης κατοικίας ? Δεν υπάρχει καμία λογική και παρακαλώ να εξετασθεί στο νέο νομοσχέδιο.

Ευχαριστώ

Επίσης επισημαίνω ένα γενικώτερο πρόβλημα με την αντίληψη της περιοριστικής καταγραφής των επιτρεπομένων χρήσεων.Οι τεχνολογικές εξελίξεις δημιουργούν συνεχώς νέες παρεμφερείς χρήσεις, οι ελληνικοί νόμοι αραχνιάζουν για δεκαετίες, η γραφεικρατία μεσουρανεί ακόμα και έτσι αρχίζει το νταβαντούρι της διαπλοκής. Ήδη ξαναζώ τον εφιάλτη του κάποιου γραφειοκράτη υπαλλήλου που έψαχνε πριν από 6 χρόνια στις λίστες του να βρεί τα φωτοβολταικά, αλλά εντόπιζε μόνο τα αιολικά και πελαγώνει ακόμα να βρεί αν επιτρέπονται. ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΡΗΤΗ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ.
Θανάσης Ζούλιας
αρχιτέκτων- πολεοδόμος

Προτάσεις του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων Γης».

Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Με την παρούσα επιστολή επιθυμούμε να σας γνωστοποιήσουμε τις θέσεις του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, σχετικά με το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων Γης».
Καταρχήν όμως, θα θέλαμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας για το χρόνο υλοποίησης όσων προτείνονται, εν μέσω βαθειάς, ύφεσης που αποτυπώθηκε σε 7% για το 2011, πολύ παραπάνω από τις προηγούμενες, ούτως ή άλλως, απαισιόδοξες προβλέψεις. Και αυτό γιατί κατά την άποψή μας κινείται σε πλαίσια περιοριστικά όσον αφορά την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη των σχετικών με αυτή δραστηριοτήτων, κυρίως εντός των περιοχών γενικής κατοικίας και των περιοχών πολεοδομικού κέντρου – κεντρικής λειτουργίας πόλης – τοπικού κέντρου συνοικίας – γειτονιάς. Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι, προκειμένου να είναι ουσιαστική και εφαρμοστέα η όποια μεταρρύθμιση προτείνεται, θα πρέπει μετά την ψήφιση του Προεδρικού Διατάγματος, οι αρχές του να ενσωματωθούν άμεσα στα ήδη εγκεκριμένα αλλά και στα εν εξελίξει Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια και τα Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης.
Στις παραγράφους που ακολουθούν αναλύονται οι τοποθετήσεις και οι αντιρρήσεις του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης κατά άρθρο του προαναφερθέντος Σχεδίου π.δ.
• Άρθρο 4 – Περιοχές Γενικής Κατοικίας.
Βάσει του εν λόγω άρθρου, μεταξύ των άλλων επιτρεπόμενων χρήσεων στη γενική κατοικία προβλέπονται και «Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, μέχρι 800 τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο». Η θέσπιση υπερβολικών περιορισμών όσον αφορά στη συνολική επιφάνεια δόμησης ανά οικόπεδο αλλά και ως προς την πυκνότητα εγκατάστασης των εμπορικών καταστημάτων, υπεραγορών, πολυκαταστημάτων και καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών εν μέσω της οικονομικής συγκυρίας που βιώνει η χώρα μας, εκτιμούμε ότι είναι εσφαλμένη. Δεδομένου ότι προωθείται η απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης, εκ των πραγμάτων οι εναλλακτικές περιοχές χωροθέτησης εμπορικών καταστημάτων, πολυκαταστημάτων και υπεραγορών περιορίζονται σημαντικά, προτάσσοντας κατά αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα χωροθέτησης των εν λόγω δραστηριοτήτων αποκλειστικά και μόνο σε εντός σχεδίου περιοχές με θεσμοθετημένες επιτρεπόμενες χρήσεις γης.
Προχωρώντας σε μια πιο εξισορροπημένη μεταξύ των διαφόρων χρήσεων γης προσέγγιση στην περιοχή γενικής κατοικίας, πιστεύουμε ότι δε θα πρέπει να τίθεται περιορισμός 800 τ.μ. για τα εμπορικά καταστήματα, πολυκαταστήματα και υπεραγορές, αλλά αυτός να εκτείνεται μέχρι τα 1.500τ.μ.
Επιπροσθέτως, βάσει των προβλεπομένων στο σχέδιο Π.Δ., η κινητήρια ισχύς των επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης, περιορίζεται πλέον στους 15 ίππους, αντίθετα με τα όσα ορίζονται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία (22 kW βάσει των ν. 3325/2005 και 3982/2011), ενώ αντίστοιχα ο περιορισμός της συνολικής επιφάνειας δόμησης αλλά και της πυκνότητας εγκατάστασης πάλι λειτουργεί ανασταλτικά στην ανάπτυξη σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
• Άρθρο 5 – Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικής Λειτουργίας Πόλης Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς.
Εντοπίζεται, όπως παραπάνω αναφέρθηκε, ο άνευ λόγου και αυθαίρετος περιορισμός της κινητήριας ισχύος των επαγγελματικών εργαστηρίων από τα 22 kW στους 15 ίππους.
Ταυτόχρονα, στην κατηγορία αυτή επιτρέπονται «Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα». Παρ’ όλα αυτά, για τις περιοχές χαρακτηρισμένες ως «Τοπικά κέντρα συνοικίας – γειτονιάς», προβλέπεται η χωροθέτηση «Εμπορικών καταστημάτων, καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορών, πολυκαταστημάτων και εμπορικών κέντρων, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τ.μ. ανά οικόπεδο».
Έχουμε τη γνώμη ότι το όριο πρέπει να τεθεί στα 2.000 τ.μ. ανά οικόπεδο, λαμβάνοντας υπόψη μια πιο εξισορροπημένη προσέγγιση κατ’ αναλογία της προηγούμενης παραγράφου.
Οι τιθέμενοι περιορισμοί της συνολικής επιφάνειας της δόμησης των εμπορικών καταστημάτων, καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορών, πολυκαταστημάτων, εμπορικών κέντρων, που προτείνουμε και για τις δύο περιπτώσεις, υπηρετούν τη διασφάλιση της τοπικής ανάπτυξης και της εξυπηρέτησης του πληθυσμού, δίχως να προσθέτουν περιβαλλοντικά προβλήματα.
• Άρθρο 9 – Περιοχές χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικών παραγωγικών εγκαταστάσεων. Από πλευράς μας δεν υπάρχουν σημαντικές αντιρρήσεις ως προς το περιεχόμενο των χρήσεων γης σ’ αυτές τις περιοχές. Όμως, μεταξύ των χρήσεων που περιγράφονται στην υποενότητα Α.3. «Περιοχές Χονδρεμπορίου», ενώ γίνεται αναφορά στην Αποθήκευση (κτίρια – γήπεδα), δε διευκρινίζεται σαφώς η δυνατότητα χωροθέτησης Μονάδων Αποθήκευσης Χαμηλής και Μέσης Όχλησης, κάτι που πρέπει να διευκρινιστεί. Ήσσονος σημασίας είναι, επίσης, η εκ παραδρομής, ίσως, αναφορά σε Επαγγελματικά Εργαστήρια Μέσης Όχλησης.
• Άρθρα 10 & 11 – Περιοχές Υψηλής Όχλησης Ειδικών Παραγωγικών Εγκαταστάσεων και Επιχειρηματικά Πάρκα (Τύπου Α) και Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση επί του περιεχομένου των εν λόγω άρθρων, εκτιμούμε ωστόσο, όπως και παραπάνω, ότι οι συγκεκριμένες περιοχές θα πρέπει να θεσμοθετηθούν το συντομότερο δυνατό. Αμέσως μετά τη ψήφιση του υπό εξέταση Προεδρικού Διατάγματος θα πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί ο τρόπος και ο χρονικός ορίζοντας θεσμοθέτησης των εν λόγω περιοχών και Επιχειρηματικών Πάρκων για τη διασφάλιση της επιχειρηματικότητας.
Συμπερασματικά, θεωρούμε ότι οι οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας, δεν επιτρέπουν την πολυτέλεια θέσπισης υπερβολικών περιοριστικών μέτρων στις χρήσεις γης, όταν αυτές αφορούν την ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας. Επιπλέον, οι διαρκείς αλλαγές στην πολεοδομική νομοθεσία δημιουργούν μια νέα γραφειοκρατία, ασάφειες και ερμηνευτικές αβεβαιότητες, με συνέπεια την αδυναμία επενδυτικού προγραμματισμού, εφόσον προϋπόθεση για κάθε επένδυση αποτελεί η καταλληλότητα της γης.
Στις σημερινές συνθήκες επενδυτικής άπνοιας θα ήταν ωστόσο προτιμότερο να μην γίνουν αλλαγές στην υφιστάμενη νομοθεσία για τις χρήσεις γης και, εάν γίνουν, να λάβουν, οπωσδήποτε, κατ’ ελάχιστο, υπόψη τις παραπάνω παρατηρήσεις μας.
Στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου, παραμένουμε στη διάθεσή σας προκειμένου να σας εκφράσουμε και «δια ζώσης» τις απόψεις μας.
Με τιμή
Ο Πρόεδρος
Δημήτριος Μπακατσέλος

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΕΟ Π.Δ. ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ Υ.Α. ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ

1. Η έκδοση του νέου Π.Δ. προβλέπεται στον «εφαρμοστικό» νόμο 3986/2011 και συγκεκριμένα στην παρ. 6 του άρθ. 11. Αντίστοιχα με την παρ. 7 του ίδιου άρθρου προβλέπεται η έκδοση Υ.Α. για την εξειδίκευση του περιεχομένου των χρήσεων γης (θα πρέπει να μνημονευτεί στην αρχή του κειμένου). Το μέχρι τώρα ισχύον Π.Δ./1987 εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθ. 15, παρ. 1 του Ν. 1561/1985 (Ρυθμιστικό Σχέδιο Θεσσαλονίκης).
2. Απαιτείται η συσχέτιση του νέου Π.Δ. και της συνοδευτικής Υ.Α. με διάφορους πρόσφατους και παλαιότερους νόμους και υπουργικές αποφάσεις που καθορίζουν το περιεχόμενο των χρήσεων γης ή άλλα συναφή θέματα (ενδεικτικά: Ν. 3986/11, άρθ. 11: χρήσεις γης, άρθ. 12: χωρικός προσδιορισμός, άρθ. 18: εδαφονόμιο, Ν. 3775/09: fast-track, Ν. 3937/11: βιοποικιλότητα, Κτιριοδομικός Κανονισμός, υγειονομική διάταξη για τις κατηγορίες ΚΥΕ κ.α.), έτσι ώστε να υπάρχει εναρμόνιση με αυτούς, ή αλλιώς να ενσωματωθεί η διευκρίνιση ότι το νέο καθεστώς κατισχύει των άλλων ρυθμίσεων ή αντίθετα, ότι κατισχύουν οι ειδικότερες διατάξεις έναντι του νέου γενικού κανονιστικού πλαισίου. Διαφορετικά θα ισχύουν όλα ταυτόχρονα.
3. Μεταβατικές διατάξεις (άρθ. 16)
Παρ. 2: η απαγόρευση στερεί τη δυνατότητα τροποποίησης των χρήσεων γης κατά την αναθεώρηση ΓΠΣ κατόπιν επιστημονικής τεκμηρίωσης. Προτείνεται η λέξη «περισσότερες» να αντικατασταθεί με τη φράση «περιβαλλοντικά πιο επιβαρυντικές» γιατί το θέμα δεν είναι ποσοτικό, αλλά κατά πόσο επιβαρύνει το περιβάλλον η αλλαγή από τη μια κατηγορία χρήσεων σε άλλη.
Παρ. 3 και 4: ορίζεται ότι οι νέοι περιορισμοί ως προς τα μεγέθη (μέγιστες επιτρεπόμενες επιφάνειες) ειδικών χρήσεων αρχίζουν με την έναρξη ισχύος του νέου Π.Δ. Δεν προβλέπεται όμως το σημαντικότερο: το περιεχόμενο των γενικών κατηγοριών χρήσεων γης όπως ορίζεται στο μέχρι σήμερα ισχύον ΠΔ/1987 όσον αφορά τα ισχύοντα ΓΠΣ (όχι αυτά που εμπίπτουν στις περιπτώσεις της παρ. 8) καταργείται και αντικαθίσταται από τα προβλεπόμενα στο νέο Π.Δ.; Εάν ναι, τότε πρέπει να υπάρχει ρητή μνεία περί πλήρους κατάργησης του Π.Δ./87 και επιπλέον πλήρης αντιστοίχιση παλιών και νέων ορισμών. Εάν όχι, πάλι πρέπει να ορίζεται ρητά ότι το περιεχόμενο των κατηγοριών χρήσεων του ΠΔ/87 διατηρείται μέχρις ότου εγκριθεί η αναθεώρηση/ανασύνταξη των υφισταμένων ΓΠΣ (και ενδεχομένως να προστεθεί κάποιο χρονικό όριο όπως «εντός …ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, απαιτείται η προσαρμογή/εναρμόνιση/αναθεώρηση των υφισταμένων ΓΠΣ στις διατάξεις του νέου κανονιστικού πλαισίου»). Εάν δεν διευκρινιστεί τι θα ισχύει αυτό το μεταβατικό διάστημα, τα υφιστάμενα ΓΠΣ (ακόμα και αυτά που εγκρίθηκαν το 2011) καθίστανται ανενεργά μετά την ισχύ του νέου ΠΔ και θα προκύψει μεγάλο ζήτημα με τις αδειοδοτήσεις καταστημάτων, επαγγελματικών δραστηριοτήτων κλπ, επομένως με την οικονομική ανάπτυξη.
Επίσης είναι κρίσιμο να διευκρινιστεί ποιο καθεστώς θα ισχύει στις ανανεώσεις αδειών λειτουργίας υφισταμένων επιχειρήσεων, εφόσον τροποποιούνται οι όροι εγκατάστασής τους με το νέο Π.Δ. και για πόσο διάστημα θα ισχύει η μεταβατική ρύθμιση που θα προβλεφθεί.

4. Εξειδίκευση χρήσεων με το σχέδιο Υ.Α.
Είναι απαραίτητο να δοθεί μια σχετική ευελιξία στο περιεχόμενο των ορισμών (χωρίς να αλλοιωθεί το ουσιαστικό περιεχόμενό τους) γιατί είναι αδύνατο να προβλεφθούν όλες οι επαγγελματικές ή κοινωφελείς χρήσεις (άλλωστε και αυτές μεταβάλλονται σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας, τις τρέχουσες τάσεις της αγοράς και την πρόοδο της τεχνολογίας, της επιστήμης κλπ). Επομένως πρέπει σε όλες τις κατηγορίες να προστεθεί στην αρχή η φράση «όπως ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, περιλαμβάνονται χρήσεις συναφείς με τις εξής:..», είτε στο τέλος κάθε κατηγορίας να προστεθεί και η περίπτωση «Άλλες συναφείς χρήσεις».
Επίσης να προβλεφθεί ότι οι απαριθμούμενες ειδικές χρήσεις της ίδιας κατηγορίας μπορούν να συνδυάζονται μεταξύ τους (να προστεθεί η φράση «και ο συνδυασμός αυτών»), όπως π.χ. «κατοικία – στάθμευση», «κατοικία – εμπορικά καταστήματα», «πρατήριο υγρών καυσίμων – πλυντήριο αυτοκινήτων» κ.α.
Στο σχέδιο Υ.Α. εξειδικεύονται κάποιες βασικές κύριες χρήσεις που περιλαμβάνονται στην παρ. Β.Ι. του άρθ. 1 του σχεδίου Π.Δ., αλλά όχι στο σύνολό τους. Δηλαδή ανάλυση υπάρχει μόνο για τις 18 χρήσεις από τις προβλεπόμενες 30 «κύριες χρήσεις» (συγκεκριμένα για εκείνες με α/α 1-15, 20, 21 και 25) και για καμία από τις 35 «ιδιαίτερες χρήσεις» του ίδιου άρθρου. Προβλέπεται η συμπλήρωση της Υ.Α. ή εννοείται ότι οι λοιπές χρήσεις δεν χρειάζονται περαιτέρω εξειδίκευση/ερμηνεία;
Ο περιορισμός που υπάρχει σε πολλά σημεία του Π.Δ. και της Υ.Α. «επιτρέπεται εφόσον προβλέπεται από το ρυμοτομικό σχέδιο» δεν μπορεί να τίθεται για χρήσεις που δεν έχουν κοινωφελή ή κοινόχρηστο χαρακτήρα, δηλαδή για ιδιωτικές δραστηριότητες (καταστήματα, ξενοδοχεία, κτίρια στάθμευσης, ιδιωτικές κλινικές κ.α.), διότι δεν επιβάλλονται τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί στις πολεοδομικές μελέτες, γιατί ακριβώς όταν υπάρχουν, προϋποθέτουν απαλλοτρίωση του χώρου υπέρ του Δημοσίου για κοινωφελή σκοπό. Αν εννοείται ότι οι τυχόν περαιτέρω περιορισμοί/εξαιρέσεις/παρεκκλίσεις στην άσκηση ή χωροθέτηση ιδιωτικών οικονομικών δραστηριοτήτων θα καθορίζονται με τον πολεοδομικό κανονισμό που συνοδεύει το σχέδιο ρυμοτομίας, τότε απαιτείται αναδιατύπωση γιατί δημιουργείται σύγχυση.

Το Σχέδιο Π.Δ. «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης», που δόθηκε στη δημοσιότητα στα τέλη του 2011 και αποτελεί αντικείμενο δημόσιας διαβούλευσης, συνιστά ένα, καταρχήν, σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση αναμόρφωσης του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού στη χώρα, καθώς το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο που ρυθμίζει τις χρήσεις γης (Π.Δ. 23/02/1987, ΦΕΚ 166 Δ΄) είναι ελλιπές και ξεπερασμένο από τις εξελίξεις στο πλαίσιο του χωρικού σχεδιασμού και ειδικότερα τη θέσπιση του Ν. 2508/97 με βάση τον οποίο εκπονούνται ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ που καλύπτουν πλέον ολόκληρη την εδαφική ενότητα ενός Δήμου.

Ωστόσο είναι σημαντικό να τονιστούν ορισμένα σημεία και πτυχές του υπό διαβούλευση Π.Δ., τόσο επί της αρχής όσο και επί του περιεχομένου του, που δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς τα σημερινά προβλήματα του χωρικού σχεδιασμού.

Α. ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ
1.Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χρήσεις γης αποτελούν το πλέον σημαντικό εργαλείο του πολεοδομικού σχεδιασμού, η μεμονωμένη αντιμετώπισή τους, χωρίς τη σύνδεσή τους με οποιαδήποτε ρητή κατευθυντήρια πολιτική αποτελεί, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω, πηγή κινδύνων για το σχεδιασμό. Αντιθέτως, είναι επιβεβλημένη η ένταξη της ρύθμισης / αναθεώρησης των κατηγοριών χρήσεων γης στην προσπάθεια για τη συνολική αναθεώρηση του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, ειδικότερα δε του Ν.2508/97.

Με δεδομένη δε την προκήρυξη των μελετών αναθεώρησης των Περιφερειακών Πλαισίων (τον Μάιο 2011) και των μελετών μορφολογικών κανόνων δόμησης στους μικρούς οικισμούς της χώρας και σε περιοχές εκτός σχεδίου (τον Αύγουστο – Σεπτέμβριο και τον Νοέμβριο 2011), που περιέχουν κοινά στοιχεία ανάλυσης δεδομένων με τις μελέτες για τα Περιφερειακά Πλαίσια, εγείρονται ερωτήματα σχετικά με το συντονισμό των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ ως προς την ακολουθούμενη χωροταξική και πολεοδομική πολιτική.

2.Σε κάθε περίπτωση, η σύνταξη ενός Π.Δ. για τη ρύθμιση των χρήσεων γης είναι ένα δύσκολο και επίπονο εγχείρημα από επιστημονική και πολιτική άποψη. Σε μια τέτοια προσπάθεια πρέπει να υπάρχει ο κατάλληλος συντονισμός και η συμμετοχή όλων των αρμόδιων φορέων, επιστημονικών, επαγγελματικών και πολιτικών, έτσι ώστε το παραγόμενο αποτέλεσμα να αποτυπώνει και να συνθέτει τις επιστημονικές προσεγγίσεις, πολιτικές και πρακτικές. Με αυτό το σκεπτικό, δημιουργεί ερωτηματικά η διαδικασία που ακολουθήθηκε από το Υπουργείο, καθώς φαίνεται ότι το Π.Δ. παρατίθεται σε δημόσια διαβούλευση χωρίς να έχει επεξεργαστεί στοιχειωδώς -όπως προκύπτει από την υιοθέτηση παρωχημένων όρων και την άγνοια εργαλείων άλλων τομέων/υπουργείων- σε κοινές συσκέψεις με άλλους φορείς και υπηρεσίες της κεντρικής διοίκησης αλλά και με επιστημονικούς ή/και επαγγελματικούς φορείς.

3.Ως προς το περιεχόμενο του Π.Δ., θα ήταν ενδιαφέρον να παρέχονταν στοιχεία από το ΥΠΕΚΑ σχετικά με τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε για τον προσδιορισμό κυρίως των ειδικών κατηγοριών χρήσεων γης. Για παράδειγμα η μελέτη και κριτική θεώρηση των πρακτικών που ακολουθούνται στον ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο, θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμη εισροή στον καθορισμό των χρήσεων γης σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα.

4.Ακρογωνιαίο λίθο για την πολιτική αυστηρότερης ρύθμισης των χρήσεων γης εκτός σχεδίου, που διαφαίνεται να υπάρχει στο σχέδιο Π.Δ., αποτελούν οι μεταβατικές διατάξεις. Με τη μέχρι στιγμής διατύπωση, το ΥΠΕΚΑ φαίνεται να μεταθέτει την ευθύνη εφαρμογής της πολιτικής του στην τοπική αυτοδιοίκηση και τους μελετητές, μέσω δύο κύριων εντοπισμένων κενών:

α)Με τη θεσμοθέτηση του Π.Δ. η ελληνική επικράτεια θα χωριστεί σε τρία θεσμικά καθεστώτα ως προς τις εκτός σχεδίου χρήσεις: i) περιοχές πλήρους απορύθμισης για τις οποίες δεν έχει θεσμοθετηθεί ποτέ κανένα σχέδιο χρήσεων γης, ii) περιοχές οι οποίες έχουν ρυθμιστεί με κάποιο εργαλείο (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, ΖΟΕ κλπ.), στις οποίες ωστόσο έχουν συνήθως καθοριστεί ζώνες με πολύ μεγάλο εύρος επιτρεπόμενων χρήσεων, άρα με μικρό βαθμό ρύθμισης, iii) περιοχές αυστηρής ρύθμισης , όπου και όταν κινηθούν οι διαδικασίες για θεσμοθέτηση νέων ή αναθεώρηση παλαιών ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται στρεβλές και άνισες συνθήκες ανταγωνισμού για τη χωροθέτηση λειτουργιών και δραστηριοτήτων (μεταξύ των οποίων και η κατοικία), οι οποίες ενδεχομένως να λειτουργήσουν ακόμα και ως αντικίνητρο για τους ΟΤΑ για την εκπόνηση-αναθεώρηση ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ.

Πρόταση του ΣΕΜΠΧΠΑ είναι να υιοθετηθεί ρητή διάταξη για την υποχρέωση των ΟΤΑ όλης της Επικράτειας να θεσμοθετήσουν-αναθεωρήσουν ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, π.χ. 5-ετία από την ψήφιση του Π.Δ., υποχρέωση που θα πρέπει να συνδεθεί με σαφή οικονομικά κίνητρα ή κυρώσεις σε περίπτωση μη ανταπόκρισης, όπως για παράδειγμα η απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης για κατοικία μέχρι την έγκριση ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ.

Η πρόταση αυτή προϋποθέτει βεβαίως την προσαρμογή του πολεοδομικού σχεδιασμού στη νέα διοικητική διάρθρωση της χώρας (Καλλικράτης) και την επίλυση θεμάτων που άπτονται του Ν.2508/97 και της ανάγκης αναθεώρησής του, όπως το εύρος της εδαφικής κάλυψης των ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ και τα συνεπακόλουθα ζητήματα που σχετίζονται με τον χαρακτήρα τους καθώς και τον χαρακτήρα των υποκείμενων σχεδίων. Επίσης, προϋποθέτει τη διερεύνηση λύσεων προκειμένου να επιτευχθεί μια όσο το δυνατόν πιο κοινωνικά δίκαιη μετάβαση προς τον περιορισμό της μέχρι σήμερα χαρακτηριζόμενης «εκτός σχεδίου δόμησης».

β)Με την, καταρχήν ορθή, κατανομή των περισσότερων γενικών κατηγοριών χρήσεων που αφορούν οργανωμένες ανθρώπινες λειτουργίες και δραστηριότητες στις περιοχές «πολεοδομημένες και προς πολεοδόμηση» δημιουργείται το εξής κενό ρύθμισης και ερώτημα: θα επιτρέπεται η δόμηση κατά το χρονικό διάστημα από τον χαρακτηρισμό μιας περιοχής μέχρι και την πολεοδόμησή της; Εάν ναι, με ποιους όρους; Εάν όχι, ποιο όργανο είναι αρμόδιο να προτείνει την αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών; Οι περιοχές αυτές θα θεωρούνται πλέον εν δυνάμει εντός σχεδίου ή θα ισχύουν οι γενικές διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης μέχρι την πολεοδόμησή τους;

Είναι συνεπώς σημαντικό να επισημανθεί εκ νέου ο κίνδυνος αποτυχίας υλοποίησης της διαφαινόμενης πολιτικής του ΥΠΕΚΑ για την οργανωμένη ανάπτυξη των δραστηριοτήτων, στην περίπτωση που η πολεοδόμηση των περιοχών αυτών παραπέμπεται, για οποιονδήποτε λόγο, στις καλένδες.

Πρόταση του ΣΕΜΠΧΠΑ (προς μελέτη), ιδιαίτερα στις περιοχές 5 «Τουρισμός – αναψυχή – παραθεριστική (δεύτερη) κατοικία», 8 «Χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις» και 9 «Υψηλής όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις» είναι να θεσμοθετηθεί η αυτόματη αναστολή οικοδομικών αδειών μέχρι την πολεοδόμηση, αλλά:

•Σε κάθε θεσμοθετημένη περιοχή αυτών των γενικών κατηγοριών (5, 8 και 9) να υπάρχει πίνακας με μέγιστα ποσοστά κατανομής της έκτασης ανά ειδική κατηγορία χρήσης που επιτρέπεται σε αυτήν.
•Να είναι δυνατή η τμηματική και ιδιωτική πολεοδόμηση των περιοχών αυτών με κίνητρο τη δυνατότητα δόμησης.
•Να εκδοθούν προδιαγραφές για τις ελάχιστες απαιτήσεις σε υποδομές και έκταση που θα πρέπει να τηρούνται στην περίπτωση τμηματικής πολεοδόμησης για δόμηση.

5.Αν και κρίνεται θετικό το γεγονός ότι το Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης (Υ.Α.) για την εξειδίκευση των ειδικών κατηγοριών χρήσεων συνοδεύει το σχέδιο Π.Δ., παρατηρείται ότι αναφέρεται σε μερικές μόνο από τις ειδικές κατηγορίες της παρ. Β1 (συγκεκριμένα στις υπ’ αριθ. 1 έως 15, 20, 21 και 25). Ωστόσο σύμφωνα με την παρ. 1Γ του άρθρου 1 του Π.Δ., η Υ.Α. εξειδικεύει το περιεχόμενο των ειδικών κατηγοριών όλης της παρ. Β. Συνεπώς είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί εάν οι υπόλοιπες ειδικές χρήσεις θεωρείται ότι δεν πρέπει να εξειδικευτούν ή εάν το Σχέδιο της Υ.Α. δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.

Β. ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ
Το περιεχόμενο του υπό διαβούλευση Π.Δ. παρουσιάζει επίσης αδυναμίες. Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένες από αυτές:

Άρθρο 1. Κατηγορίες Χρήσεων

Οι «γενικές κατηγορίες χρήσεων» περιλαμβάνουν ένα μείγμα χρήσεων (π.χ. αμιγής κατοικία), περιοχών (π.χ. οικισμοί) και ζωνών (π.χ. περιοχές ελέγχου και περιορισμού δόμησης – ΠΕΠΔ). Θεωρούμε άστοχο τον συνολικό χαρακτηρισμό τους ως «χρήσεις», εφόσον όπως προκύπτει και από τα επόμενα άρθρα αντιμετωπίζονται κυρίως ως περιοχές ή ζώνες στις οποίες επιτρέπονται συγκεκριμένες χρήσεις.

Περαιτέρω, η κατηγοριοποίηση των ειδικών χρήσεων δε φαίνεται να ακολουθεί μια συγκεκριμένη λογική. Για παράδειγμα οι χρήσεις 19 «ελικοδρόμιο» και 28 «σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων» εμφανίζονται τόσο στην κατηγορία ΒΙ όσο και στη ΒΙΙ ενώ η 18 «σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ» μόνο στη ΒΙ. Με ποια λογική κατηγοριοποιούνται οι κύριες και ιδιαίτερες χρήσεις;

Στις ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης αναφέρονται ξεχωριστά οι βιοτεχνικές από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, διαχωρισμός που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα ερμηνείας στη διοίκηση. Σημειώνεται ότι δεν υπάρχει στη νομοθεσία διαφορετικός ορισμός της βιομηχανίας από τη βιοτεχνία ή διαφορετική αντιμετώπιση. Επιπλέον, γίνεται αναφορά σε επαγγελματικά εργαστήρια υψηλής όχλησης, τα οποία ως όρος δεν αναφέρονται πουθενά στη νομοθεσία.

Άρθρο 2. Περιοχές αποκλειστικής κατοικίας

Η χρησιμότητα / αναγκαιότητα καθορισμού περιοχών αποκλειστικής κατοικίας δημιουργεί προβληματισμό, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη τα προβλήματα που συχνά αυτές αντιμετωπίζουν και τις σύγχρονες επιστημονικές αντιλήψεις περί συμπαγούς πόλης, πολυλειτουργικότητας και εδαφικής συνοχής. Ούτως ή άλλως στις ήδη δομημένες περιοχές που παρουσιάζουν τέτοια χαρακτηριστικά ήταν δυνατό μέχρι σήμερα να καθοριστεί για παράδειγμα «χρήση γενικής κατοικίας με εξαίρεση τα εξής:….».

Άρθρο 6. Περιοχές τουρισμού – αναψυχής – παραθεριστικής (δεύτερης) κατοικίας

Εκτιμούμε ότι στις περιοχές αυτές θα πρέπει να υπάρξει πρόνοια για ορισμένες χρήσεις που συμβάλλουν στην αύξηση των επιπέδων θορύβου. Για παράδειγμα τα κέντρα διασκέδασης – αναψυχής, τα αναψυκτήρια, οι χώροι εστίασης κλπ. θα μπορούσαν να οριστούν ως ανοιχτοί ή κλειστοί χώροι, ανάλογα με το αν θα έχουν τη δυνατότητα να διαθέτουν μουσική.

Άρθρο 8. Ελεύθεροι χώροι – κοινόχρηστο πράσινο

Η αντιμετώπιση των χρήσεων γης του άρθρου 8 μόνο ως ξεχωριστή γενική κατηγορία ενδέχεται να δημιουργήσει σχεδιαστικά αλλά και λειτουργικά προβλήματα κατά τον πολεοδομικό σχεδιασμό, ιδιαίτερα διότι οι συγκεκριμένες χρήσεις είναι «σημειακές». Συνεπώς, προτείνουμε να εντάσσονται ως χρήσεις στο περιεχόμενο των άλλων γενικών κατηγοριών (ιδίως 1-12) ώστε να εξασφαλίζεται η ορθολογική συναρμογή τους.

Άρθρο 9. Περιοχές χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικών παραγωγικών εγκαταστάσεων
Άρθρο 10. Περιοχές υψηλής όχλησης ειδικών παραγωγικών εγκαταστάσεων και Επιχειρηματικά Πάρκα (τύπου Α).
Άρθρο 11. Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης (ΕΠΕΒΟ)

Ορίζονται ως γενικές κατηγορίες χρήσεων τα Επιχειρηματικά Πάρκα και τα ΕΠΕΒΟ από τη στιγμή που υπάρχουν ως γενικές κατηγορίες οι χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις και οι υψηλής όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις. Θεωρούμε ότι τα Ε.Π. και ΕΠΕΒΟ δεν αποτελούν χρήσεις γης αλλά εργαλείο οργάνωσης και ανάπτυξης των κατάλληλων χρήσεων γης.

Επίσης, ειδικά για τα Ε.Π. και ΕΠΕΒΟ πρέπει να ληφθούν υπόψη ζητήματα που σχετίζονται με τη δυνατότητα σημειακής χωροθέτησης παραγωγικών δραστηριοτήτων και ειδικότερα όσων έχουν σημειακή εξάρτηση π.χ. από πρώτες ύλες, από πρόσβαση στον αιγιαλό, αλλά και όσων εμφανίζουν επικινδυνότητα (βλ. οδηγία SEVESO).

Τέλος, στο άρθρο 9 εισάγονται νέες γενικές κατηγορίες οι οποίες δεν αναφέρονται στο άρθρο 1, όπως περιοχές χονδρεμπορίου, περιοχές ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση, περιοχές τεχνολογικού πάρκου, περιοχές εμπορευματικού κέντρου. Ειδικά για τις έννοιες ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ που χρησιμοποιούνται στο άρθρο αυτό, σημειώνεται ότι έχουν πλέον εγκαταλειφθεί, ενώ το Ειδικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία υιοθετεί διαφορετική ορολογία.

Άρθρο 13. Περιοχές ιδιαίτερων χρήσεων

Στις εγκαταστάσεις αστικών υποδομών εντάσσονται ως ξεχωριστές κατηγορίες α) οι χώροι επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων, β) οι μονάδες παραγωγής – διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης, διαχείρισης αποβλήτων, γ) οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ. Εκτιμούμε ότι υπάρχουν επικαλύψεις στις δραστηριότητες των κατηγοριών, οι οποίες δημιουργούν προβλήματα ερμηνείας.

Επιπλέον, θεωρούμε ότι πρέπει να αποσαφηνιστεί ο όρος «χώροι εξυπηρέτησης υποδομών» καθώς δεν είναι σαφές αν περιλαμβάνει π.χ. τους βοηθητικούς χώρους και αν ναι, δε διευκρινίζεται ποιοι είναι αυτοί. Ομοίως ο όρος «άλλες εγκαταστάσεις» είναι πολύ ευρύς και θα πρέπει με κάποιον τρόπο να προσδιοριστεί περαιτέρω.

Άρθρο 14. Περιοχές ελέγχου και περιορισμού δόμησης και χρήσεων

Πέραν των όσων αναφέρθηκαν στην παρ. 3α της ενότητας Α του παρόντος εγγράφου, επισημαίνουμε ότι στις ζώνες γεωργικών, δασικών, κτηνοτροφικών αλιευτικών και λοιπών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, θα ήταν ίσως σκόπιμη εκτός από την αναφορά των επιτρεπόμενων κτισμάτων (π.χ. αποθήκες, βουστάσια κλπ.) που εξυπηρετούν την τοπική παραγωγή, και η κατηγοριοποίησή τους ανάλογα με το είδος της αγροτικής γης, ώστε να είναι σαφές τι επιτρέπεται στην απλή γεωργική γη, στη γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας κλπ. Η ένταξη δε της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας στις Περιοχές Ειδικής Προστασίας (ΠΕΠ) του άρθρου 15, δε διασφαλίζει, όπως αναφέρουμε παρακάτω (βλ. τις παρατηρήσεις για το άρθρο 15), την προστασία της.

Ειδικότερο πρόβλημα εντοπίζουμε στην αντιμετώπιση των αγροτικών δραστηριοτήτων, καθώς αυτές δεν εμφανίζονται στο περιεχόμενα καμίας πολεοδομημένης-προς πολεοδόμηση γενικής κατηγορίας. Εγείρεται συνεπώς το ερώτημα τι θα συμβεί με τις αγροτικές δραστηριότητες π.χ. σε μια περιοχή που θα χαρακτηριστεί ως χαμηλής και μέσης όχλησης βιομηχανίας-βιοτεχνίας μέχρι την πολεοδόμηση αυτής ή μέχρι την εγκατάσταση άλλων δραστηριοτήτων στα οικόπεδα / αγροτεμάχια ή εάν πολεοδομηθεί τελικά μόνο κάποιο τμήμα της. Πρόταση του ΣΕΜΠΧΠΑ είναι η πρόβλεψη χρήσεων αγροτικών δραστηριοτήτων σε περισσότερες γενικές κατηγορίες χρήσεων γης.

Αναφορικά με την παράγραφο Γ (Ζώνες Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων) του παρόντος άρθρου, παρατηρείται ότι δε διευκρινίζονται τα κριτήρια που ορίζουν τη «λειτουργική σύνδεση» των ζωνών που βρίσκονται στον χώρο εκτός των οικισμών με αυτούς, τα οποία προτείνουμε να αποσαφηνιστούν, ώστε να εξηγείται η αναγκαιότητα ύπαρξης των προτεινόμενων χρήσεων και το εύρος των ζωνών.

Η παράγραφος αυτή έρχεται σε αντίθεση τόσο με τον τίτλο και το γενικό περιεχόμενο του άρθρου 14, το οποίο προβλέπει «τον δραστικό περιορισμό της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης και μείωση της έντασης της χρήσης, σε σχέση προς τις εκάστοτε ισχύουσες γενικές διατάξεις περί ‘εκτός σχεδίου δόμησης’», όσο και με την συνολική πρόθεση του Σχεδίου Π.Δ. για την οργάνωση των οικονομικών και παραγωγικών δραστηριοτήτων σε πολεοδομημένες περιοχές. Συγκεκριμένα στις Ζώνες Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων επιτρέπονται χρήσεις, όπως ξενοδοχεία, παραγωγικές εγκαταστάσεις, πολυκαταστήματα, κλπ., οι οποίες συνδέονται με μεγαλύτερες επιφάνειες δόμησης από την κατοικία, η οποία κατά βάση απαγορεύεται. Διαφαίνεται δηλαδή, μια πρόθεση εξάπλωσης μιας σειράς χρήσεων με υψηλότερους συντελεστές σε περιοχές εκτός σχεδίου, γεγονός το οποίο μπορεί να αποσυμφορήσει λειτουργικά έναν οικισμό -εάν φυσικά το χρειάζεται- αλλά σε καμία περίπτωση δε θα περιορίσει τη δόμηση. Συνεπώς θεωρούμε ότι οι δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν στις ζώνες αυτές θα πρέπει να είναι αναλογικές των αναγκών του οικισμού και να αιτιολογούνται πλήρως.

Άρθρο 15. Περιοχές ειδικής προστασίας

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα άρθρα, στις περιοχές ειδικής προστασίας δεν προσδιορίζονται χρήσεις, αλλά υπάρχει μια γενική αναφορά που παραπέμπει στις κατηγορίες χρήσεων των άρθρων 13 και 14 που όμως είναι δυνατό να οδηγήσει σε παρερμηνείες και προβλήματα.

Με βάση τα παραπάνω και εκτιμώντας ότι είναι αναγκαία η υιοθέτηση συνολικής αντιμετώπισης και αναθεώρησης του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη θεσμοθέτηση χρήσεων γης και την παραγωγή πολεοδομημένου χώρου, τα μέλη του Δ.Σ. και του Συλλόγου μας παραμένουν στη διάθεσή σας για κάθε περαιτέρω συνεργασία.

Η πρόεδρος του ΔΣ
Ιωάννα Δούνια

Η Γενική Γραμματέας του ΔΣ
Αιμιλία Αλεξανδροπούλου

Επισημαίνουμε κατ’ αρχάς, ένα γενικότερο πρόβλημα με την επικρατούσα αντίληψη της περιοριστικής καταγραφής των επιτρεπομένων χρήσεων σε κάποιο κλειστό κατάλογο που αναθεωρείται κάθε 25 χρόνια!! (1987-2012) . Διαπιστώνουμε ότι ενώ οι τεχνολογικές εξελίξεις δημιουργούν συνεχώς νέες παρεμφερείς χρήσεις, οι ελληνικοί νόμοι αραχνιάζουν για δεκαετίες, η γραφειοκρατία μεσουρανεί (ακόμα και σήμερα) και έτσι δημιουργούνται συνθήκες διαπλοκής, καθυστέρησης και επιβάρυνσης των διαδικασιών και πρόσθετη (χωρίς λόγο) μείωση της ήδη προβληματικής μας ανταγωνιστικότητας. Σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ μέσω του παρόντος Π.Δ.” επιχειρείται η συμπλήρωση και ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου για τις χρήσεις γης, δεδομένου ότι εμφανίστηκαν νέες λειτουργίες και χρήσεις”. Αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι το τροποποιούμενο θεσμικό πλαίσιο είναι του 1987, αντιλαμβανόμαστε την ταχύτητα εκσυγχρονισμού του νομοθετικού πλαισίου στην Ελλάδα (τουλάχιστον μέχρι σήμερα) και αντιλαμβανόμαστε τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπιζαν τόσα χρόνια υπαρκτές χρήσεις.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΟΥΛΙΑΣ
Αρχιτέκτων- πολεοδόμος

Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στον σχεδιασμό των χρήσεων για την Εκτός Σχεδίου Δόμηση, ότι η ευρύτερη περιοχή του Ν. Αττικής αποτελεί πλέον σημαντικό πόλο έλξης για τα εκατομύρια των κατοίκων του Λεκανοπεδίου Αθηνών, που αναζητούν στον ελεύθερο χρόνο τους σημεία αποδράσεων για αναψυχή και διασκέδαση συνδυαζόμενα κατά το εφικτόν με την παρακολούθηση καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων μονίμων ή περιοδικών ανάλογα με τον τόπο και τον χρόνο εκτέλεσής τους.
Υπάρχει λοιπόν ανάγκη ν’ αναπτυχθούν κοντά σε μεγάλους οδικούς άξονες ή πλησίον οικισμών με άνετη οδική προσπέλαση χρήσεις για τη δημιουργία κέντρων ποικίλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων, όπως θεματικά πάρκα, μουσεία, εκθεσιακοί χώροι, τα οποία όχι μόνον δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον, αλλά συμβάλλουν θετικά στην επιχειρηματική ανάπτυξη του εξωαστικού χώρου, προσφέροντας παράλληλα μάθηση και τέρψη σε μικρούς και μεγάλους σ’ αντιδιαστολή με την διάσπαρτη και ανέλεγκτη ανάπτυξη των κέντρων εστίασης απανταχού της υπαίθρου χώρας.
Κάποιος, που έχει ταξιδεύσει σ’ όλη την Ευρώπη, θα έχει διαπιστώσει ότι σε περιοχές μέσα στη φύση και στο πράσινο έχουν κτιστεί και λειτουργούν εδώ και πολλά χρόνια Μουσεία με διάφορες θεμaτικές ενότητες, παρόλο που βρίσκονται 50-100 χλμ. έξω από τις μεγάλες πόλεις σε χώρες όπως η Ελβετία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπανία, Δανία κ.ά. Ατυχώς στην Ελλάδα τέτοια ιδιωτική πρωτοβουλία συναντά μέχρι τώρα την αδυναμία των τοπικών φορέων ή της Περιφέρειας στο να θεσπίσει ή να εφαρμόσει τις χρήσεις αυτές, όταν αυτές δεν προβλέπονται από το «απηρχαιωμένο» Ρυθμιστικό ή Χωροταξικό Σχέδιο.

Το Σχέδιο Π.Δ. «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης», που δόθηκε στη δημοσιότητα στα τέλη του 2011 και αποτελεί αντικείμενο δημόσιας διαβούλευσης, συνιστά ένα, καταρχήν, σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση αναμόρφωσης του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού στη χώρα, καθώς το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο που ρυθμίζει τις χρήσεις γης (Π.Δ. 23/02/1987, ΦΕΚ 166 Δ΄) είναι ελλιπές και ξεπερασμένο από τις εξελίξεις στο πλαίσιο του χωρικού σχεδιασμού και ειδικότερα τη θέσπιση του Ν. 2508/97 με βάση τον οποίο εκπονούνται ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ που καλύπτουν πλέον ολόκληρη την εδαφική ενότητα ενός Δήμου.

Ωστόσο είναι σημαντικό να τονιστούν ορισμένα σημεία και πτυχές του υπό διαβούλευση Π.Δ., τόσο επί της αρχής όσο και επί του περιεχομένου του, που δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς τα σημερινά προβλήματα του χωρικού σχεδιασμού.

Α. ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ
1.Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χρήσεις γης αποτελούν το πλέον σημαντικό εργαλείο του πολεοδομικού σχεδιασμού, η μεμονωμένη αντιμετώπισή τους, χωρίς τη σύνδεσή τους με οποιαδήποτε ρητή κατευθυντήρια πολιτική αποτελεί, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω, πηγή κινδύνων για το σχεδιασμό. Αντιθέτως, είναι επιβεβλημένη η ένταξη της ρύθμισης / αναθεώρησης των κατηγοριών χρήσεων γης στην προσπάθεια για τη συνολική αναθεώρηση του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, ειδικότερα δε του Ν.2508/97.

Με δεδομένη δε την προκήρυξη των μελετών αναθεώρησης των Περιφερειακών Πλαισίων (τον Μάιο 2011) και των μελετών μορφολογικών κανόνων δόμησης στους μικρούς οικισμούς της χώρας και σε περιοχές εκτός σχεδίου (τον Αύγουστο – Σεπτέμβριο και τον Νοέμβριο 2011), που περιέχουν κοινά στοιχεία ανάλυσης δεδομένων με τις μελέτες για τα Περιφερειακά Πλαίσια, εγείρονται ερωτήματα σχετικά με το συντονισμό των υπηρεσιών του ΥΠΕΚΑ ως προς την ακολουθούμενη χωροταξική και πολεοδομική πολιτική

2.Σε κάθε περίπτωση, η σύνταξη ενός Π.Δ. για τη ρύθμιση των χρήσεων γης είναι ένα δύσκολο και επίπονο εγχείρημα από επιστημονική και πολιτική άποψη. Σε μια τέτοια προσπάθεια πρέπει να υπάρχει ο κατάλληλος συντονισμός και η συμμετοχή όλων των αρμόδιων φορέων, επιστημονικών, επαγγελματικών και πολιτικών, έτσι ώστε το παραγόμενο αποτέλεσμα να αποτυπώνει και να συνθέτει τις επιστημονικές προσεγγίσεις, πολιτικές και πρακτικές. Με αυτό το σκεπτικό, δημιουργεί ερωτηματικά η διαδικασία που ακολουθήθηκε από το Υπουργείο, καθώς φαίνεται ότι το Π.Δ. παρατίθεται σε δημόσια διαβούλευση χωρίς να έχει επεξεργαστεί στοιχειωδώς -όπως προκύπτει από την υιοθέτηση παρωχημένων όρων και την άγνοια εργαλείων άλλων τομέων/υπουργείων- σε κοινές συσκέψεις με άλλους φορείς και υπηρεσίες της κεντρικής διοίκησης αλλά και με επιστημονικούς ή/και επαγγελματικούς φορείς.

3.Ως προς το περιεχόμενο του Π.Δ., θα ήταν ενδιαφέρον να παρέχονταν στοιχεία από το ΥΠΕΚΑ σχετικά με τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε για τον προσδιορισμό κυρίως των ειδικών κατηγοριών χρήσεων γης. Για παράδειγμα η μελέτη και κριτική θεώρηση των πρακτικών που ακολουθούνται στον ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο, θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμη εισροή στον καθορισμό των χρήσεων γης σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα.

4.Ακρογωνιαίο λίθο για την πολιτική αυστηρότερης ρύθμισης των χρήσεων γης εκτός σχεδίου, που διαφαίνεται να υπάρχει στο σχέδιο Π.Δ., αποτελούν οι μεταβατικές διατάξεις. Με τη μέχρι στιγμής διατύπωση, το ΥΠΕΚΑ φαίνεται να μεταθέτει την ευθύνη εφαρμογής της πολιτικής του στην τοπική αυτοδιοίκηση και τους μελετητές, μέσω δύο κύριων εντοπισμένων κενών:

α)Με τη θεσμοθέτηση του Π.Δ. η ελληνική επικράτεια θα χωριστεί σε τρία θεσμικά καθεστώτα ως προς τις εκτός σχεδίου χρήσεις: i) περιοχές πλήρους απορύθμισης για τις οποίες δεν έχει θεσμοθετηθεί ποτέ κανένα σχέδιο χρήσεων γης, ii) περιοχές οι οποίες έχουν ρυθμιστεί με κάποιο εργαλείο (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, ΖΟΕ κλπ.), στις οποίες ωστόσο έχουν συνήθως καθοριστεί ζώνες με πολύ μεγάλο εύρος επιτρεπόμενων χρήσεων, άρα με μικρό βαθμό ρύθμισης, iii) περιοχές αυστηρής ρύθμισης , όπου και όταν κινηθούν οι διαδικασίες για θεσμοθέτηση νέων ή αναθεώρηση παλαιών ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται στρεβλές και άνισες συνθήκες ανταγωνισμού για τη χωροθέτηση λειτουργιών και δραστηριοτήτων (μεταξύ των οποίων και η κατοικία), οι οποίες ενδεχομένως να λειτουργήσουν ακόμα και ως αντικίνητρο για τους ΟΤΑ για την εκπόνηση-αναθεώρηση ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ.

Πρόταση του ΣΕΜΠΧΠΑ είναι να υιοθετηθεί ρητή διάταξη για την υποχρέωση των ΟΤΑ όλης της Επικράτειας να θεσμοθετήσουν-αναθεωρήσουν ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, π.χ. 5-ετία από την ψήφιση του Π.Δ., υποχρέωση που θα πρέπει να συνδεθεί με σαφή οικονομικά κίνητρα ή κυρώσεις σε περίπτωση μη ανταπόκρισης, όπως για παράδειγμα η απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης για κατοικία μέχρι την έγκριση ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ.

Η πρόταση αυτή προϋποθέτει βεβαίως την προσαρμογή του πολεοδομικού σχεδιασμού στη νέα διοικητική διάρθρωση της χώρας (Καλλικράτης) και την επίλυση θεμάτων που άπτονται του Ν.2508/97 και της ανάγκης αναθεώρησής του, όπως το εύρος της εδαφικής κάλυψης των ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ και τα συνεπακόλουθα ζητήματα που σχετίζονται με τον χαρακτήρα τους καθώς και τον χαρακτήρα των υποκείμενων σχεδίων. Επίσης, προϋποθέτει τη διερεύνηση λύσεων προκειμένου να επιτευχθεί μια όσο το δυνατόν πιο κοινωνικά δίκαιη μετάβαση προς τον περιορισμό της μέχρι σήμερα χαρακτηριζόμενης «εκτός σχεδίου δόμησης».

β)Με την, καταρχήν ορθή, κατανομή των περισσότερων γενικών κατηγοριών χρήσεων που αφορούν οργανωμένες ανθρώπινες λειτουργίες και δραστηριότητες στις περιοχές «πολεοδομημένες και προς πολεοδόμηση» δημιουργείται το εξής κενό ρύθμισης και ερώτημα: θα επιτρέπεται η δόμηση κατά το χρονικό διάστημα από τον χαρακτηρισμό μιας περιοχής μέχρι και την πολεοδόμησή της; Εάν ναι, με ποιους όρους; Εάν όχι, ποιο όργανο είναι αρμόδιο να προτείνει την αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών; Οι περιοχές αυτές θα θεωρούνται πλέον εν δυνάμει εντός σχεδίου ή θα ισχύουν οι γενικές διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης μέχρι την πολεοδόμησή τους;

Είναι συνεπώς σημαντικό να επισημανθεί εκ νέου ο κίνδυνος αποτυχίας υλοποίησης της διαφαινόμενης πολιτικής του ΥΠΕΚΑ για την οργανωμένη ανάπτυξη των δραστηριοτήτων, στην περίπτωση που η πολεοδόμηση των περιοχών αυτών παραπέμπεται, για οποιονδήποτε λόγο, στις καλένδες.
Πρόταση του ΣΕΜΠΧΠΑ (προς μελέτη), ιδιαίτερα στις περιοχές 5 «Τουρισμός – αναψυχή – παραθεριστική (δεύτερη) κατοικία», 8 «Χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις» και 9 «Υψηλής όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις» είναι να θεσμοθετηθεί η αυτόματη αναστολή οικοδομικών αδειών μέχρι την πολεοδόμηση, αλλά:
•Σε κάθε θεσμοθετημένη περιοχή αυτών των γενικών κατηγοριών (5, 8 και 9) να υπάρχει πίνακας με μέγιστα ποσοστά κατανομής της έκτασης ανά ειδική κατηγορία χρήσης που επιτρέπεται σε αυτήν.
•Να είναι δυνατή η τμηματική και ιδιωτική πολεοδόμηση των περιοχών αυτών με κίνητρο τη δυνατότητα δόμησης.
•Να εκδοθούν προδιαγραφές για τις ελάχιστες απαιτήσεις σε υποδομές και έκταση που θα πρέπει να τηρούνται στην περίπτωση τμηματικής πολεοδόμησης για δόμηση.

5.Αν και κρίνεται θετικό το γεγονός ότι το Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης (Υ.Α.) για την εξειδίκευση των ειδικών κατηγοριών χρήσεων συνοδεύει το σχέδιο Π.Δ., παρατηρείται ότι αναφέρεται σε μερικές μόνο από τις ειδικές κατηγορίες της παρ. Β1 (συγκεκριμένα στις υπ’ αριθ. 1 έως 15, 20, 21 και 25). Ωστόσο σύμφωνα με την παρ. 1Γ του άρθρου 1 του Π.Δ., η Υ.Α. εξειδικεύει το περιεχόμενο των ειδικών κατηγοριών όλης της παρ. Β. Συνεπώς είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί εάν οι υπόλοιπες ειδικές χρήσεις θεωρείται ότι δεν πρέπει να εξειδικευτούν ή εάν το Σχέδιο της Υ.Α. δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί.

Β. ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ
Το περιεχόμενο του υπό διαβούλευση Π.Δ. παρουσιάζει επίσης αδυναμίες. Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένες από αυτές:

Άρθρο 1. Κατηγορίες Χρήσεων
Οι «γενικές κατηγορίες χρήσεων» περιλαμβάνουν ένα μείγμα χρήσεων (π.χ. αμιγής κατοικία), περιοχών (π.χ. οικισμοί) και ζωνών (π.χ. περιοχές ελέγχου και περιορισμού δόμησης – ΠΕΠΔ). Θεωρούμε άστοχο τον συνολικό χαρακτηρισμό τους ως «χρήσεις», εφόσον όπως προκύπτει και από τα επόμενα άρθρα αντιμετωπίζονται κυρίως ως περιοχές ή ζώνες στις οποίες επιτρέπονται συγκεκριμένες χρήσεις.

Περαιτέρω, η κατηγοριοποίηση των ειδικών χρήσεων δε φαίνεται να ακολουθεί μια συγκεκριμένη λογική. Για παράδειγμα οι χρήσεις 19 «ελικοδρόμιο» και 28 «σταθμοί υπεραστικών λεωφορείων» εμφανίζονται τόσο στην κατηγορία ΒΙ όσο και στη ΒΙΙ ενώ η 18 «σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ» μόνο στη ΒΙ. Με ποια λογική κατηγοριοποιούνται οι κύριες και ιδιαίτερες χρήσεις;

Στις ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης αναφέρονται ξεχωριστά οι βιοτεχνικές από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, διαχωρισμός που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα ερμηνείας στη διοίκηση. Σημειώνεται ότι δεν υπάρχει στη νομοθεσία διαφορετικός ορισμός της βιομηχανίας από τη βιοτεχνία ή διαφορετική αντιμετώπιση. Επιπλέον, γίνεται αναφορά σε επαγγελματικά εργαστήρια υψηλής όχλησης, τα οποία ως όρος δεν αναφέρονται πουθενά στη νομοθεσία.

Άρθρο 2. Περιοχές αποκλειστικής κατοικίας
Η χρησιμότητα / αναγκαιότητα καθορισμού περιοχών αποκλειστικής κατοικίας δημιουργεί προβληματισμό, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη τα προβλήματα που συχνά αυτές αντιμετωπίζουν και τις σύγχρονες επιστημονικές αντιλήψεις περί συμπαγούς πόλης, πολυλειτουργικότητας και εδαφικής συνοχής. Ούτως ή άλλως στις ήδη δομημένες περιοχές που παρουσιάζουν τέτοια χαρακτηριστικά ήταν δυνατό μέχρι σήμερα να καθοριστεί για παράδειγμα «χρήση γενικής κατοικίας με εξαίρεση τα εξής:….».

Άρθρο 6. Περιοχές τουρισμού – αναψυχής – παραθεριστικής (δεύτερης) κατοικίας
Εκτιμούμε ότι στις περιοχές αυτές θα πρέπει να υπάρξει πρόνοια για ορισμένες χρήσεις που συμβάλλουν στην αύξηση των επιπέδων θορύβου. Για παράδειγμα τα κέντρα διασκέδασης – αναψυχής, τα αναψυκτήρια, οι χώροι εστίασης κλπ. θα μπορούσαν να οριστούν ως ανοιχτοί ή κλειστοί χώροι, ανάλογα με το αν θα έχουν τη δυνατότητα να διαθέτουν μουσική.

Άρθρο 8. Ελεύθεροι χώροι – κοινόχρηστο πράσινο
Η αντιμετώπιση των χρήσεων γης του άρθρου 8 μόνο ως ξεχωριστή γενική κατηγορία ενδέχεται να δημιουργήσει σχεδιαστικά αλλά και λειτουργικά προβλήματα κατά τον πολεοδομικό σχεδιασμό, ιδιαίτερα διότι οι συγκεκριμένες χρήσεις είναι «σημειακές». Συνεπώς, προτείνουμε να εντάσσονται ως χρήσεις στο περιεχόμενο των άλλων γενικών κατηγοριών (ιδίως 1-12) ώστε να εξασφαλίζεται η ορθολογική συναρμογή τους.

Άρθρο 9. Περιοχές χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικών παραγωγικών εγκαταστάσεων
Άρθρο 10. Περιοχές υψηλής όχλησης ειδικών παραγωγικών εγκαταστάσεων και Επιχειρηματικά Πάρκα (τύπου Α).
Άρθρο 11. Επιχειρηματικά Πάρκα Ενδιάμεσου Βαθμού Οργάνωσης (ΕΠΕΒΟ)

Ορίζονται ως γενικές κατηγορίες χρήσεων τα Επιχειρηματικά Πάρκα και τα ΕΠΕΒΟ από τη στιγμή που υπάρχουν ως γενικές κατηγορίες οι χαμηλής και μέσης όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις και οι υψηλής όχλησης ειδικές παραγωγικές εγκαταστάσεις. Θεωρούμε ότι τα Ε.Π. και ΕΠΕΒΟ δεν αποτελούν χρήσεις γης αλλά εργαλείο οργάνωσης και ανάπτυξης των κατάλληλων χρήσεων γης.

Επίσης, ειδικά για τα Ε.Π. και ΕΠΕΒΟ πρέπει να ληφθούν υπόψη ζητήματα που σχετίζονται με τη δυνατότητα σημειακής χωροθέτησης παραγωγικών δραστηριοτήτων και ειδικότερα όσων έχουν σημειακή εξάρτηση π.χ. από πρώτες ύλες, από πρόσβαση στον αιγιαλό, αλλά και όσων εμφανίζουν επικινδυνότητα (βλ. οδηγία SEVESO).

Τέλος, στο άρθρο 9 εισάγονται νέες γενικές κατηγορίες οι οποίες δεν αναφέρονται στο άρθρο 1, όπως περιοχές χονδρεμπορίου, περιοχές ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση, περιοχές τεχνολογικού πάρκου, περιοχές εμπορευματικού κέντρου. Ειδικά για τις έννοιες ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ που χρησιμοποιούνται στο άρθρο αυτό, σημειώνεται ότι έχουν πλέον εγκαταλειφθεί, ενώ το Ειδικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία υιοθετεί διαφορετική ορολογία.

Άρθρο 13. Περιοχές ιδιαίτερων χρήσεων
Στις εγκαταστάσεις αστικών υποδομών εντάσσονται ως ξεχωριστές κατηγορίες α) οι χώροι επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων, β) οι μονάδες παραγωγής – διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης, διαχείρισης αποβλήτων, γ) οι εγκαταστάσεις ΑΠΕ. Εκτιμούμε ότι υπάρχουν επικαλύψεις στις δραστηριότητες των κατηγοριών, οι οποίες δημιουργούν προβλήματα ερμηνείας.

Επιπλέον, θεωρούμε ότι πρέπει να αποσαφηνιστεί ο όρος «χώροι εξυπηρέτησης υποδομών» καθώς δεν είναι σαφές αν περιλαμβάνει π.χ. τους βοηθητικούς χώρους και αν ναι, δε διευκρινίζεται ποιοι είναι αυτοί. Ομοίως ο όρος «άλλες εγκαταστάσεις» είναι πολύ ευρύς και θα πρέπει με κάποιον τρόπο να προσδιοριστεί περαιτέρω.

Άρθρο 14. Περιοχές ελέγχου και περιορισμού δόμησης και χρήσεων
Πέραν των όσων αναφέρθηκαν στην παρ. 3α της ενότητας Α του παρόντος εγγράφου, επισημαίνουμε ότι στις ζώνες γεωργικών, δασικών, κτηνοτροφικών αλιευτικών και λοιπών αγροτικών εκμεταλλεύσεων, θα ήταν ίσως σκόπιμη εκτός από την αναφορά των επιτρεπόμενων κτισμάτων (π.χ. αποθήκες, βουστάσια κλπ.) που εξυπηρετούν την τοπική παραγωγή, και η κατηγοριοποίησή τους ανάλογα με το είδος της αγροτικής γης, ώστε να είναι σαφές τι επιτρέπεται στην απλή γεωργική γη, στη γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας κλπ. Η ένταξη δε της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας στις Περιοχές Ειδικής Προστασίας (ΠΕΠ) του άρθρου 15, δε διασφαλίζει, όπως αναφέρουμε παρακάτω (βλ. τις παρατηρήσεις για το άρθρο 15), την προστασία της.

Ειδικότερο πρόβλημα εντοπίζουμε στην αντιμετώπιση των αγροτικών δραστηριοτήτων, καθώς αυτές δεν εμφανίζονται στο περιεχόμενα καμίας πολεοδομημένης-προς πολεοδόμηση γενικής κατηγορίας. Εγείρεται συνεπώς το ερώτημα τι θα συμβεί με τις αγροτικές δραστηριότητες π.χ. σε μια περιοχή που θα χαρακτηριστεί ως χαμηλής και μέσης όχλησης βιομηχανίας-βιοτεχνίας μέχρι την πολεοδόμηση αυτής ή μέχρι την εγκατάσταση άλλων δραστηριοτήτων στα οικόπεδα / αγροτεμάχια ή εάν πολεοδομηθεί τελικά μόνο κάποιο τμήμα της. Πρόταση του ΣΕΜΠΧΠΑ είναι η πρόβλεψη χρήσεων αγροτικών δραστηριοτήτων σε περισσότερες γενικές κατηγορίες χρήσεων γης.

Αναφορικά με την παράγραφο Γ (Ζώνες Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων) του παρόντος άρθρου, παρατηρείται ότι δε διευκρινίζονται τα κριτήρια που ορίζουν τη «λειτουργική σύνδεση» των ζωνών που βρίσκονται στον χώρο εκτός των οικισμών με αυτούς, τα οποία προτείνουμε να αποσαφηνιστούν, ώστε να εξηγείται η αναγκαιότητα ύπαρξης των προτεινόμενων χρήσεων και το εύρος των ζωνών.
Η παράγραφος αυτή έρχεται σε αντίθεση τόσο με τον τίτλο και το γενικό περιεχόμενο του άρθρου 14, το οποίο προβλέπει «τον δραστικό περιορισμό της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης και μείωση της έντασης της χρήσης, σε σχέση προς τις εκάστοτε ισχύουσες γενικές διατάξεις περί ‘εκτός σχεδίου δόμησης’», όσο και με την συνολική πρόθεση του Σχεδίου Π.Δ. για την οργάνωση των οικονομικών και παραγωγικών δραστηριοτήτων σε πολεοδομημένες περιοχές. Συγκεκριμένα στις Ζώνες Εκτόνωσης Αστικών Επιβαρύνσεων επιτρέπονται χρήσεις, όπως ξενοδοχεία, παραγωγικές εγκαταστάσεις, πολυκαταστήματα, κλπ., οι οποίες συνδέονται με μεγαλύτερες επιφάνειες δόμησης από την κατοικία, η οποία κατά βάση απαγορεύεται. Διαφαίνεται δηλαδή, μια πρόθεση εξάπλωσης μιας σειράς χρήσεων με υψηλότερους συντελεστές σε περιοχές εκτός σχεδίου, γεγονός το οποίο μπορεί να αποσυμφορήσει λειτουργικά έναν οικισμό -εάν φυσικά το χρειάζεται- αλλά σε καμία περίπτωση δε θα περιορίσει τη δόμηση. Συνεπώς θεωρούμε ότι οι δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν στις ζώνες αυτές θα πρέπει να είναι αναλογικές των αναγκών του οικισμού και να αιτιολογούνται πλήρως.

Άρθρο 15. Περιοχές ειδικής προστασίας
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα άρθρα, στις περιοχές ειδικής προστασίας δεν προσδιορίζονται χρήσεις, αλλά υπάρχει μια γενική αναφορά που παραπέμπει στις κατηγορίες χρήσεων των άρθρων 13 και 14 που όμως είναι δυνατό να οδηγήσει σε παρερμηνείες και προβλήματα.

Με βάση τα παραπάνω και εκτιμώντας ότι είναι αναγκαία η υιοθέτηση συνολικής αντιμετώπισης και αναθεώρησης του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη θεσμοθέτηση χρήσεων γης και την παραγωγή πολεοδομημένου χώρου, τα μέλη του Δ.Σ. και του Συλλόγου μας παραμένουν στη διάθεσή σας για κάθε περαιτέρω συνεργασία.

Η πρόεδρος του ΔΣ
Ιωάννα Δούνια

Η Γεν. Γραμματέας
Αιμιλία Αλεξανδροπούλου

ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Πειραιάς, 24 Φεβρουαρίου 2012
Αριθ. Πρωτ. 1467
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΕΜΠΟΡΙΟΥ & ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ: ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Φ. ΑΝΔΡΙΑΝΑ
Τηλέφωνο: 2104177241-5
Φαξ: 2104178680
E-mail: ^[3]

Προς:
– Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Ν. Σιφουνάκη
Κοιν.:
– Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου
– Αναπληρωτή Υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, κ. Σ. Ξυνίδη
– Γενικό Γραμματέα Βιομηχανίας, κ. Αλ. Φούρλα

Κύριε Υπουργέ,
Σας διαβιβάζουμε προτάσεις του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων Γης» και του Σχεδίου Υπουργικής απόφασης για την εξειδίκευση περιεχομένου ειδικών κατηγοριών χρήσεων.

Με τιμή
Ο Πρόεδρος
Γεώργιος Κασιμάτης

Προτάσεις του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων Γης» και του Σχεδίου Υπουργικής απόφασης για την εξειδίκευση περιεχομένου ειδικών κατηγοριών χρήσεων

Το μέχρι τώρα ισχύον θεσμικό πλαίσιο για τις κατηγορίες χρήσεων γης είναι το Π.Δ. του 1987.
Με το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων γης» καθώς και της ΥΑ για την εξειδίκευση περιεχομένου ειδικών κατηγοριών χρήσεων που βρίσκονται σε διαβούλευση επιχειρείται μια θετική και αναγκαία αναδιάρθρωση του υφιστάμενου πλαισίου χρήσεων που προσπαθεί να επιτύχει την αναγκαία εναρμόνιση με τις σύγχρονες οικονομικές λειτουργίες και τις ανάγκες της ανάπτυξης.
Η έκδοση του νέου Π.Δ. προβλέπεται στον «εφαρμοστικό» νόμο 3986/2011 και συγκεκριμένα στην παρ. 6 του άρθ. 11. Αντίστοιχα με την παρ. 7 του ίδιου άρθρου προβλέπεται η έκδοση Υ.Α. για την εξειδίκευση του περιεχομένου των χρήσεων γης .
Επισημαίνουμε κατ’ αρχάς, ένα γενικότερο πρόβλημα με την επικρατούσα αντίληψη της περιοριστικής καταγραφής των επιτρεπομένων χρήσεων σε κάποιο κλειστό κατάλογο που αναθεωρείται κάθε 25 χρόνια!! (1987-2012) . Διαπιστώνουμε ότι ενώ οι τεχνολογικές εξελίξεις δημιουργούν συνεχώς νέες παρεμφερείς χρήσεις, οι ελληνικοί νόμοι αραχνιάζουν για δεκαετίες, η γραφειοκρατία μεσουρανεί (ακόμα και σήμερα) και έτσι δημιουργούνται συνθήκες διαπλοκής, καθυστέρησης και επιβάρυνσης των διαδικασιών και πρόσθετη (χωρίς λόγο) μείωση της ήδη προβληματικής μας ανταγωνιστικότητας. Σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ μέσω του παρόντος Π.Δ.” επιχειρείται η συμπλήρωση και ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου για τις χρήσεις γης, δεδομένου ότι εμφανίστηκαν νέες λειτουργίες και χρήσεις”. Αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι το τροποποιούμενο θεσμικό πλαίσιο είναι του 1987, αντιλαμβανόμαστε την ταχύτητα εκσυγχρονισμού του νομοθετικού πλαισίου στην Ελλάδα (τουλάχιστον μέχρι σήμερα) και αντιλαμβανόμαστε τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπιζαν τόσα χρόνια υπαρκτές χρήσεις.
Είναι απαραίτητο να δοθεί μια σχετική ευελιξία στο περιεχόμενο των ορισμών (χωρίς να αλλοιωθεί το ουσιαστικό περιεχόμενό τους) γιατί είναι αδύνατο να προβλεφθούν όλες οι επαγγελματικές ή κοινωφελείς χρήσεις (άλλωστε και αυτές μεταβάλλονται σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας, τις τρέχουσες τάσεις της αγοράς και την πρόοδο της τεχνολογίας, της επιστήμης κλπ). Επομένως πρέπει σε όλες τις κατηγορίες να προστεθεί στην αρχή η φράση «όπως ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, περιλαμβάνονται χρήσεις συναφείς με τις εξής:..», είτε στο τέλος κάθε κατηγορίας να προστεθεί και η περίπτωση «Άλλες συναφείς χρήσεις».
Επίσης να προβλεφθεί ότι οι απαριθμούμενες ειδικές χρήσεις της ίδιας κατηγορίας μπορούν να συνδυάζονται μεταξύ τους (να προστεθεί η φράση «και ο συνδυασμός αυτών»), όπως π.χ. «κατοικία – στάθμευση», «κατοικία – εμπορικά καταστήματα», «πρατήριο υγρών καυσίμων – πλυντήριο αυτοκινήτων» κ.α.
Το Ε.Β.Ε.Π. προτείνει να θεσμοθετηθεί στα πλαίσια του συγκεκριμένου ΠΔ ρητή πρόβλεψη και σαφής καθορισμός της διαδικασίας συνεχούς ενημέρωσης του καταλόγου των κατηγοριών χρήσεων που επιβάλλονται και επιτρέπονται από τα χωροταξικά πλαίσια και τον εν γένει χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Να είναι ανοικτό το ΠΔ σε συνεχή (ανά 2 τουλάχιστον χρόνια) update με τις νέες κατηγορίες χρήσεων και να μην μετατραπεί πάλι σε λίγα χρόνια άλλη μια τροχοπέδη στην ενδεχόμενη ανάπτυξη.
Πιστεύουμε επίσης ότι είναι ασαφής και χρειάζεται αναδιατύπωση ο περιορισμός που υπάρχει σε πολλά σημεία του Π.Δ. και της Υ.Α. «επιτρέπεται εφόσον προβλέπεται από το ρυμοτομικό σχέδιο». Είναι προφανές ότι ο περιορισμός αυτός δεν μπορεί να τίθεται για χρήσεις που δεν έχουν κοινωφελή ή κοινόχρηστο χαρακτήρα, δηλαδή για ιδιωτικές δραστηριότητες (καταστήματα, ξενοδοχεία, κτίρια στάθμευσης, ιδιωτικές κλινικές κ.α.), διότι δεν επιβάλλονται τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί στις πολεοδομικές μελέτες, γιατί ακριβώς όταν υπάρχουν, προϋποθέτουν απαλλοτρίωση του χώρου υπέρ του Δημοσίου για κοινωφελή σκοπό.
Απαιτείται επίσης, η συσχέτιση του νέου Π.Δ. και της συνοδευτικής Υ.Α. με διάφορους πρόσφατους και παλαιότερους νόμους και υπουργικές αποφάσεις που καθορίζουν το περιεχόμενο των χρήσεων γης ή άλλα συναφή θέματα (ενδεικτικά: Ν. 3986/11, άρθ. 11: χρήσεις γης, άρθ. 12: χωρικός προσδιορισμός, άρθ. 18: εδαφονόμιο, Ν. 3775/09: fast-track, Ν. 3937/11: βιοποικιλότητα, Κτιριοδομικός Κανονισμός, υγειονομική διάταξη για τις κατηγορίες ΚΥΕ κ.α.), έτσι ώστε να υπάρχει εναρμόνιση με αυτούς.
Σε κάθε περίπτωση είναι αυτονόητο ότι, προκειμένου να είναι ουσιαστική και εφαρμοστέα η όποια μεταρρύθμιση προτείνεται, θα πρέπει μετά την ψήφιση του Προεδρικού Διατάγματος, να δρομολογηθούν διαδικασίες ενσωμάτωσης των νέων αυτών χρήσεων στα ήδη εγκεκριμένα αλλά και στα εν εξελίξει Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια και τα Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης.
Ειδικότερα, αξίζει να αναφερθεί ότι η επιχειρούμενη αναδιάρθρωση του υφιστάμενου πλαισίου χρήσεων που στοχεύει στην αναγκαία εναρμόνιση με τις σύγχρονες οικονομικές λειτουργίες και τις ανάγκες της ανάπτυξης, θα αποδειχθεί σύντομα μία άκυρη προσπάθεια, αν δεν εναρμονιστεί με το σχετικό θεσμικό πλαίσιο που πρόσφατα ψηφίστηκε, όπως ο Ν. 3982/2011 περί «Απλοποίησης της αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών και Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων και Επιχειρηματικών Πάρκων και άλλες διατάξεις». Αντίστοιχα άκυρη θα αποδειχθεί η εν λόγω προσπάθεια αν παράλληλα με την υπογραφή του ΠΔ δεν υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για την άμεση εφαρμογή των διατάξεων του νέου ΠΔ σε όλες τις αντίστοιχες θεσμοθετημένες Ζώνες, στα ισχύοντα ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ της Ελληνικής Επικράτειας. Η ισχύς της του Άρθ. 16 – παρ. 8 του παρόντος σχεδίου ΠΔ παραπέμπει την εφαρμογή του στο απώτερο μέλλον, οπότε και θα είναι πλέον ανεπίκαιρο. Επίσης η μορφή και το περιεχόμενο των χρήσεων επιβάλλουν την ανάγκη ριζικής τροποποίησης ακόμη και του πρόσφατου συγγενούς θεσμικού πλαισίου, δηλαδή του Ν. 3982/2011.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι πλήθος προβλεπόμενων χρήσεων σχετικά με την υποκατηγορία Α.1. «Περιοχές χαμηλής και μέσης όχλησης βιομηχανίας – βιοτεχνίας , βιομηχανικού και βιοτεχνικού πάρκου, ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ» δεν είναι επιτρεπτές στις υπάρχουσες ΒΕΠΕ που δημιουργήθηκαν βάσει του Ν. 2545/1997 (βλ. Άρθ. 2). Η μετάπτωση αυτών των ΒΕΠΕ στο Ν. 3982/2011 βάσει της παρ. 1α του Άρθ. 63, «στεγανοποιεί» τις επιτρεπόμενες χρήσεις σε αυτές που προβλέπονται στο Άρθ. 43 του ίδιου Νόμου. Αναφορικά με την υποκατηγορία Α.2. «Περιοχές ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση και Επιχειρηματικό Πάρκο Εξυγίανσης»
οι διατάξεις της εν λόγω παραγράφου θα μπορούσαν να ενισχύσουν την οικονομία μόνο αν υιοθετηθούν ριζικές ανατροπές στους τρόπους υλοποίησης της πολεοδόμησης αυτών των περιοχών. Ενώ για την υποκατηγορία Α.3. ‘’Περιοχές χονδρεμπορίου’’,
προκειμένου και οι Περιοχές Χονδρεμπορίου να πολεοδομηθούν, θα μπορούσε να ενσωματωθεί αυτή η υποκατηγορία με την υποκατηγορία Β.1. «Περιοχές επιχειρηματικού πάρκου (Β, Γ και Δ-ειδικού τύπου)». Αυτό θα επιτρέψει την πολεοδόμηση των Περιοχών Χονδρεμπορίου μέσω Ιδιωτικών Πόρων, υπό τη μορφή του Επιχειρηματικού Πάρκου (Ν. 3982/2011).

Ειδικότερα στο άρθρο 4 – Περιοχές κατοικίας θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι:
Βάσει του εν λόγω άρθρου, μεταξύ των άλλων επιτρεπόμενων χρήσεων στη γενική κατοικία προβλέπονται και «Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, μέχρι 800 τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο». Το θέμα της θέσπισης περιορισμών για τις υπεραγορές και τα πολυκαταστήματα είναι σημαντικό, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης. Θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σφαιρικά, τόσο από την πλευρά του μεγάλων υπεραγορών αλλά και από την πλευρά των μικρών καταστημάτων που συντρίβονται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Η εμπειρία μέχρι σήμερα έδειξε ότι η απεριόριστη εγκατάσταση υπεραγορών στον αστικό ιστό αποδείχθηκε καταστροφική τόσο για τα υπάρχοντα μικροκαταστήματα όσο και για τις ίδιες τις υπεραγορές που στα πλαίσια της κρίσης βλέπουν τεράστιες επενδύσεις να αποδεικνύονται ελάχιστα ανταποδοτικές και να εγκαταλείπονται.
Η θέση του Ε.Β.Ε.Π. είναι ότι στο σημαντικό αυτό θέμα, οι προτάσεις των όποιων περιορισμών θα πρέπει να τεκμηριωθούν με μελέτες και ανάλυση των αποτελεσμάτων από τις πρακτικές που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα. Θα πρέπει όμως επίσης να ληφθεί υπόψη και η πιθανή μελλοντική απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης η οποία εκ των πραγμάτων θα περιορίσει τις εναλλακτικές περιοχές χωροθέτησης εμπορικών καταστημάτων, πολυκαταστημάτων και υπεραγορών. (κάτι όμως που δεν ισχύει προς το παρόν).

Επιπροσθέτως, βάσει των προβλεπομένων στο σχέδιο Π.Δ., η κινητήρια ισχύς των επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης στις περιοχές Γενικής Κατοικίας (άρθρο 4) καθορίζεται στους 15 HP δύναμης του μηχανολογικού εξοπλισμού ή μέχρι 50 KW, και συνολικής επιφανείας δόμησης μέχρι 600 τμ ανά οικόπεδο. Νομίζουμε ότι τα μεγέθη αυτά θα πρέπει να αναθεωρηθούν προς τα πάνω, ειδικά για τα εργαστήρια με προηγμένο εξοπλισμό. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός των περισσότερων εργαστηρίων είναι πλέον ηλεκτρονικός και κατευθυνόμενος από υπολογιστές (ηλεκτρονικοί κόφτες ακριβείας με τεχνική lazer, ηλεκτρονικοί διαγνώστες βλαβών στα αυτοκίνητα κλπ) και μηδενικής όχλησης. Απαιτούν περισσότερη ισχύ KW και ενδεχομένως μεγαλύτερους και καθαρότερους χώρους.
Επίσης εντύπωση μας κάνει η απουσία ρητής πρόβλεψης για ερευνητικά εργαστήρια ελέγχου ποιότητας των προϊόντων και υλικών από τις περιοχές Γενικής κατοικίας. Τα εργαστήρια αυτά, με εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία (ηλεκτρονικά μικροσκόπια ακριβείας, ηλεκτρονικά μηχανήματα ελέγχου αντοχών, οπτικούς αναλυτές δομής των υλικών) και με ανάγκες σε ιδιαίτερα ειδικευμένο προσωπικό, έχουν πλέον αποσπασθεί από τις μητρικές τους βιομηχανικές ομάδες και επιθυμούν χωροθέτηση μέσα ή κοντά στον αστικό ιστό. Προφανώς είναι μηδενικής όχλησης (κάτι ανάλογο με τα μικροβιολογικά εργαστήρια) αλλά από την περιοριστική φράση στο προοίμιο του άρθρου 4 « Στις περιοχές κατοικίας επιτρέπονται ΜΟΝΟ» είναι σίγουρο θα ότι θα τους δημιουργηθούν ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ, προβλήματα στην ελεύθερη εγκατάστασή και λειτουργία τους.

Επίσης στο άρθρο 5 – Περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικής Λειτουργίας Πόλης
Τοπικού Κέντρου Συνοικίας – Γειτονιάς.
Ισχύουν και εδώ οι προηγούμενες παρατηρήσεις μας .
Ταυτόχρονα, στην κατηγορία αυτή επιτρέπονται στα τοπικά κέντρα συνοικίας η χωροθέτηση «Εμπορικών καταστημάτων, καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορών, πολυκαταστημάτων και εμπορικών κέντρων, συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 1.200 τ.μ. ανά οικόπεδο». Όπως αναφέρθηκε και στο προηγούμενο άρθρο, το θέμα της θέσπισης περιορισμών για τις υπεραγορές και τα πολυκαταστήματα είναι σημαντικό, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης. Θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σφαιρικά, τόσο από την πλευρά του μεγάλων υπεραγορών αλλά και από την πλευρά των μικρών καταστημάτων που συντρίβονται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Η εμπειρία μέχρι σήμερα έδειξε ότι η απεριόριστη εγκατάσταση υπεραγορών στον αστικό ιστό αποδείχθηκε καταστροφική τόσο για τα υπάρχοντα μικροκαταστήματα όσο και για τις ίδιες τις υπεραγορές που στα πλαίσια της κρίσης βλέπουν τεράστιες επενδύσεις να αποδεικνύονται ελάχιστα ανταποδοτικές και να εγκαταλείπονται. Μετά από αυτές τις μελέτες θα είναι δυνατόν να καθορισθεί αν το όριο των 1200 τμ είναι αρκετό, υπερβολικό ή περιοριστικό για την συνολική ανάπτυξη του εμπορίου στην περιοχή.

Στα Άρθρα 9,10 και 11 που είναι σωστό να τα δούμε σαν μια αλληλοσυμπληρούμενη ενότητα δεν υπάρχουν σημαντικές αντιρρήσεις ως προς το περιεχόμενο των χρήσεων γης σ’ αυτές τις περιοχές..
Επισημαίνουμε ότι πλήθος χρήσεων που αναφέρονται στις υποκατηγορίες του Άρθ. 9 και του 10 και του 11 δεν μπορούν να υλοποιηθούν καθώς δεν είναι συμβατές με το θεσμικό πλαίσιο ανάπτυξης των αντίστοιχων Οργανωμένων Υποδοχέων (πρ. Ν. 2545/1997, Ν. 3333/2005, Ν. 3982/2011) και επομένως είναι γράμμα κενό, αν δεν υπάρξει άμεση αναπροσαρμογή αυτών των νόμων.
Στην Ενότητα Β – και ιδιαίτερα υποενότητα Β..2 θεωρούμε προβληματική την απουσία πρόβλεψης για ερευνητικά κέντρα (π.χ ερευνητικά κέντρα ποιότητας προϊόντων και εντοπισμού των αστοχιών τους). Τα εργαστήρια αυτά έχουν πλέον αναπτυχθεί σημαντικά και λειτουργούν ανεξάρτητα από την μητρική βιομηχανία. Έχουν ανάγκη υψηλής ειδίκευσης προσωπικό και πιθανά χωροθετούνται κοντά στον ιστό της πόλης.
Προτείνουμε λοιπόν μετά την κατηγορία 14 (Κέντρα τεχνολογικής υποστήριξης επιχειρήσεων) να μπει πιο ειδικά και η κατηγορία 15 – Ερευνητικά Κέντρα ποιότητας προϊόντων κλπ
Επίσης για ειδικές περιπτώσεις εργαστηρίων με ιδιαίτερα προηγμένη τεχνολογία θα έπρεπε να υπάρχει ρητή πρόβλεψη εγκατάστασής τους ακόμα και σε περιοχές του Άρθρου 4 – Γενικής κατοικίας χωρίς περιορισμούς.

Συμπερασματικά, θεωρούμε ότι οι οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας, δεν επιτρέπουν την πολυτέλεια θέσπισης υπερβολικών περιοριστικών μέτρων στις χρήσεις γης, όταν αυτές αφορούν την ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας. Επιπλέον, οι διαρκείς αλλαγές στην πολεοδομική νομοθεσία δημιουργούν μια νέα γραφειοκρατία, ασάφειες και ερμηνευτικές αβεβαιότητες, με συνέπεια την αδυναμία επενδυτικού προγραμματισμού, εφόσον προϋπόθεση για κάθε επένδυση αποτελεί η καταλληλότητα της γης.

Ένα σημαντικό θέμα επίσης αφορά την ενσωμάτωση χρήσεων μεταποιητικών δραστηριοτήτων χαμηλής και μέσης όχλησης σε Ζώνες Χονδρεμπορίου.

Στη σύγχρονη αντίληψη της οικονομικής ανάπτυξης ανήκει η άποψη ότι η συμπληρωματικότητα των οικονομικών δραστηριοτήτων συμβάλλει στην
• Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας
• Εξοικονόμηση ενέργειας
• Προστασία του περιβάλλοντος
• Αύξηση της απασχόλησης
• Ανάπτυξη νέων τεχνολογιών
Καθόσον με αυτή επιτυγχάνεται :
• Η μείωση του κόστους του τελικού προϊόντος που καταλήγει στην αγορά
• Περιορισμός των μετακινήσεων και επομένως εξοικονόμηση ενέργειας και προστασία του περιβάλλοντος
• Η συνύπαρξη και η συνεργασία πολλών και διαφορετικών ειδικοτήτων
• Η ανάπτυξη νέων κάθε φορά τρόπων συσχετισμού μεταποίησης και αποθήκευσης.

Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης για την συμπληρωματικότητα των οικονομικών δραστηριοτήτων πιστεύουμε ότι τόσο από οικονομική άποψη, όσο και από περιβαλλοντική άποψη, σε θεσμοθετημένες Ζώνες Χονδρεμπορίου, πέραν των επιτρεπομένων χρήσεων του ΠΔ στην ενότητα Α3 (Περιοχές Χονδρεμπορίου) πρέπει να μπορούν να συμπεριληφθούν σ’ αυτές και σχετικές μεταποιητικές δραστηριότητες χαμηλής και μέσης όχλησης, ώστε να δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις για επεξεργασία και μεταποίηση των προϊόντων τους με απώτερο όφελος την αύξηση του κέρδους τους, αλλά και την βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους μέσου της μείωσης του κόστους του τελικού προϊόντος.
Επισημαίνουμε επίσης ότι πλήθος χρήσεων που αναφέρονται στις υποκατηγορίες των Άρθρων 9, 10 και 11 δεν μπορούν να υλοποιηθούν καθώς δεν είναι συμβατές με το θεσμικό πλαίσιο ανάπτυξης των αντίστοιχων Οργανωμένων Υποδοχέων (πρ. Ν. 2545/1997, Ν. 3333/2005, Ν. 3982/2011) και επομένως είναι γράμμα κενό. Μόνη περίπτωση εφαρμογής είναι αυτή μέσω του Ν. 2300/1995, ο οποίος όμως είναι ένας ανεφάρμοστος νόμος.
Τέλος μας κάνει εντύπωση και διατυπώνουμε επιφυλάξεις για την συμβατότητα των χρήσεων της ενότητας Β1 (περιοχές επιχειρηματικού πάρκου (Β,Γ, και Δ) των κατηγοριών 12. Κέντρα Αναψυχής, 13. Ξενοδοχεία κλπ τουριστικές εγκαταστάσεις, με τις υπόλοιπες παραγωγικές κατηγορίες. Θα προτιμούσαμε μια υποκατηγορία με τις χρήσεις αυτές είτε σε διακριτή γειτνίαση με τα επιχειρηματικά πάρκα, είτε σε διαφορετικές περιοχές.
Συνοψίζοντας τις προτάσεις μας για την συμπλήρωση του τόσου σημαντικού ΠΔ σχετικά με τις κατηγορίες και το περιεχόμενο των χρήσεων γης υπογραμμίζουμε:
1. Την ανάγκη θεσμοθέτησης στα πλαίσια του συγκεκριμένου ΠΔ της ρητής πρόβλεψης και του καθορισμού της διαδικασίας συνεχούς ενημέρωσης του καταλόγου των κατηγοριών χρήσεων που επιβάλλονται και επιτρέπονται από τα χωροταξικά πλαίσια και τον εν γένει χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό.
2. Την επιτακτική ανάγκη μετά την ψήφιση του Προεδρικού Διατάγματος, προκειμένου να είναι ουσιαστική και εφαρμοστέα η όποια μεταρρύθμιση που προτείνεται, να ξεκινήσει δρομολόγηση διαδικασιών ενσωμάτωσης των νέων αυτών χρήσεων στα ήδη εγκεκριμένα αλλά και στα εν εξελίξει Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια ή στα Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης.
3. Της ανάγκης τεκμηριωμένης διερεύνησης του θέματος της θέσπισης περιορισμών για τις υπεραγορές και τα πολυκαταστήματα , ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης. Θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σφαιρικά, τόσο από την πλευρά του μεγάλων υπεραγορών αλλά και από την πλευρά των μικρών καταστημάτων που συντρίβονται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Η εμπειρία μέχρι σήμερα έδειξε ότι η απεριόριστη εγκατάσταση υπεραγορών στον αστικό ιστό αποδείχθηκε καταστροφική τόσο για τα υπάρχοντα μικροκαταστήματα όσο και για τις ίδιες τις υπεραγορές που στα πλαίσια της κρίσης βλέπουν τεράστιες επενδύσεις να αποδεικνύονται ελάχιστα ανταποδοτικές και να εγκαταλείπονται.
4. Για την ανάγκη ενίσχυσης της αντίληψης της συμπληρωματικότητας των οικονομικών δραστηριοτήτων και ιδιαίτερα της αντίληψης ότι τόσο από οικονομική άποψη, όσο και από περιβαλλοντική άποψη, θα πρέπει σε θεσμοθετημένες Ζώνες Χονδρεμπορίου, να συμπεριληφθούν σ’ αυτές και μεταποιητικές δραστηριότητες χαμηλής και μέσης όχλησης, ώστε να δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις για επεξεργασία και μεταποίηση των προϊόντων τους με απώτερο όφελος την αύξηση του κέρδους τους, αλλά και την βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους, μέσου της μείωσης του κόστους του τελικού προϊόντος.

Οταν ενα Ο.Τ. μετατρέπεται σε απο ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ σε ΑΜΙΓΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ(αναιτιολόγητα και δήθεν απο ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΙΚΕΣ),
ενω αντίθετα ειναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ απο το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ!!! (ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΟΥΝ!!!) να μετατραπει ενα Ο.Τ. απο ΑΜΙΓΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ σε ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ( ενω ειναι αναντίρρητα γνωστο, η προχειρότητα,τα λάθη,και οι αφανείς διαδικασίες του παρελθόντος,για τους χαρακτηρισμούς των χρήσεων γης στα διαφορα Ο.Τ.των ΔΗΜΩΝ),
οφείλει ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ να μεριμνα με κατάλληλες ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ,για τα ΝΟΜΙΜΩΣ κατασκευασθέντα ΕΙΔΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ,ωστε αυτα να εξακολουθουν να δικαιουνται να λειτουργουν ,με τίς χρήσεις γης του χρόνου εκδοσης της πολεοδομικης τους αδειας -και με καμία λιγότερη-!
(για τα ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ εγινε ηδη ρύθμιση μετο ΑΡΘΡΟ 26 παρ.5 του Ν.4014/2011)
αν η πολιτεία δεν μεριμνήσει γιαυτη την αποκατάσταση της ισονομίας και δικαιοσύνης Ελλήνων ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ, οι οποίοι βλέπουν τις νόμιμα κατασκευασθείσες περιουσίες τους να απαξιώνονται και να ερήμώνουν,
με άμεσο αντίκτυπο και στην Ελληνική Οικονομία,
ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΕΙ, τον όρο: ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ, κτιρίων, ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ, οπως ακριβώς γίνεται και στην αδόμητη γη, με την απαλλοτρίωση οικοπέδων για διάφορους κοινωφελείς σκοπούς.
Οπως ακριβώς και στη μείωση του ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ ΔΟΜΗΣΗΣ μιας περιοχής δεν νοείται ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥΣ του νόμου,( δεν γκρεμίζεται κάτι),
ετσι ακριβώς και με τις ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ δεν νοείται ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥΣ του νόμου,στα ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΝΟΜΙΜΑ ΕΙΔΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ και ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ, οταν ενα Ο.Τ. μετατρέπεται π.χ. απο ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ σε ΑΜΙΓΗ .
ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥΣ του νόμου;
ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ, ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΙΜΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΘΕΝΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ!!

Στο άρθρο 1 και συγκεκριμένα στην υποπαράγραφο Β της παραγράφου Β.ΙΙ, να προστεθεί εδάφιο 8, ως εξής: «8. Υποδομές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας».

Για την κάλυψη όλων των εγκαταστάσεων παραγωγής, διανομής και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, είναι απαραίτητη η αντικατάσταση της φράσης που αναφέρεται στο εδάσιο 4 της υποπαραγράφου Β στην παράγραφο Β.ΙΙ του άρθρου 1, ως εξής:
«Εγκαταστάσεις παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και τα συνοδά έργα αυτών, μονάδες ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών, διαχείρισης αποβλήτων, απορριμμάτων κ.λπ. και συναφείς εγκαταστάσεις».