Το έκτο Κεφάλαιο (άρθρα 45 – 62) του ν. 998/1979 αντικαθίσταται ως εξής:
«ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
Επιτρεπτές επεμβάσεις σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος.
Άρθρο 45
Γενικές διατάξεις
1. Δεν επιτρέπεται, εν όλω ή εν μέρει, οιαδήποτε επέμβαση που συνεπάγεται μεταβολή του προορισμού των εκτάσεων που προστατεύονται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, πλην όσων ορίζονται ως επιτρεπτές στο παρόν Κεφάλαιο.
2. Κάθε επιτρεπτή, κατά τις διατάξεις του παρόντος, επέμβαση αποτελεί εξαιρετικό μέτρο και η έγκριση αυτής, άνευ της οποίας ο ενεργών την επέμβαση τιμωρείται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 71 του παρόντος νόμου, χορηγείται από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας δασικής αρχής, εκτός αν ορίζεται άλλως στις κατ΄ ιδίαν διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου. Σε περίπτωση επέμβασης από τρίτους στις ιδιωτικού χαρακτήρα εκτάσεις που προστατεύονται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου, απαιτείται και η έγγραφη συναίνεση του ιδιοκτήτη.
3. Η έγκριση επέμβασης χορηγείται υπό την προϋπόθεση ότι για τη συγκεκριμένη χρήση δεν είναι δυνατή η διάθεση δημοσίων εκτάσεων μη υπαγομένων στις προστατευτικές διατάξεις του παρόντος νόμου. Στην περίπτωση που βεβαιώνεται από την αρμόδια αρχή ότι δεν είναι δυνατή η διάθεση των παραπάνω εκτάσεων, τότε εξετάζεται από την αρμόδια δασική υπηρεσία εάν μπορούν να διατεθούν δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, άλλως, διατίθενται δασικές εκτάσεις ή δάση.
Η παραπάνω γενική απαγόρευση δεν ισχύει εφόσον πρόκειται για εκτέλεση στρατιωτικών έργων που αφορούν άμεσα την εθνική άμυνα της χώρας, για διανοίξεις δημόσιων οδών, για την κατασκευή και εγκατάσταση αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, για την κατασκευή και εγκατάσταση έργων ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (Α.Π.Ε.), καθώς και δικτύων σύνδεσής τους με το Σύστημα ή το Δίκτυο του άρθρου 2του Ν. 2773/1999 (ΦΕΚ 286 Α’), η χάραξη των οποίων προβλέπει διέλευσή τους από δάσος ή δασική έκταση.
4. Εκτός αν άλλως ορίζεται στις κατ’ ιδίαν διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου, η έγκριση προηγείται των τυχόν άλλων, προβλεπομένων από άλλες διατάξεις, αδειοδοτήσεων για συγκεκριμένη δραστηριότητα ή έργο. Σε περίπτωση που για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα ή έργο απαιτείται ΑΕΠΟ, τότε η έγκριση επέμβασης ενσωματώνεται σε αυτήν.
5. Για έργα Εθνικής και Περιφερειακής οδοποιίας καθώς και των δικτύων μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων μέσα σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, εφόσον δεν έχουν καταρτισθεί οριστικές τεχνικές μελέτες, η αρμόδια δασική αρχή γνωμοδοτεί, προκειμένης της έκδοσης ΑΕΠΟ, επί του φακέλου της ΜΠΕ λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που θέτει η δασική νομοθεσία, για τη εκτέλεση των ως άνω έργων επί των εκτάσεων αυτών. Με την ολοκλήρωση των οριστικών μελετών των έργων ο φορέας του έργου υποχρεούται να υποβάλλει στην αρμόδια δασική αρχή το σχετικό φάκελο για την έκδοση πράξης χαρακτηρισμού του άρθρου 14 του παρόντος νόμου, η οποία μετά τη δημοσιοποίηση της έχει το τεκμήριο της νομιμότητας και δεσμεύει τις υπηρεσίες της διοίκησης.
6. α. Με την έγκριση εξειδικεύονται οι όροι και οι προϋποθέσεις κάθε επέμβασης, αναφέρονται δε σε αυτήν, ιδίως, τα στοιχεία του δικαιούχου, τα όρια, η θέση και το εμβαδόν της έκτασης, ο σκοπός της επέμβασης, ο χρόνος διάρκειας με δυνατότητα ανανέωσής της, όπου δε απαιτούνται περιβαλλοντικοί όροι, ο χρόνος ισχύος της έγκρισης επέμβασης συναρτάται με τη διάρκεια ισχύος των τελευταίων. Αναφέρονται, επίσης, η διαδικασία έκπτωσης του δικαιούχου σε περίπτωση μη τήρησης των όρων της έγκρισης επέμβασης, το ύψος της αποζημίωσης χρήσης, τα όρια, η θέση και το εμβαδόν της προς αναδάσωση έκτασης καθώς επίσης και οι όροι αποκατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος μετά τη λήξη του χρόνου διάρκειας της επεμβάσεως.
β. Η έγκριση εκδίδεται αποκλειστικά στο όνομα του προσώπου ή του φορέα που θα κάνει την επέμβαση και αφορά αποκλειστικά στη χρήση ή δραστηριότητα για την οποία ζητείται, μη δυνάμενη να επεκταθεί σε άλλες χρήσεις ή δραστηριότητες ή σε άλλα πρόσωπα ή φορείς. Η έγκριση αυτή αφορά στην απολύτως αναγκαία για την υλοποίησή της έκταση, όπου δε απαιτείται άδεια δόμησης, η έγκριση συνοδεύεται από τοπογραφικό σχέδιο και διάγραμμα κάλυψης που υποβάλλει ο αιτών. Σε αυτή την περίπτωση, η άδεια δόμησης εκδίδεται αποκλειστικά και μόνο για την έκταση που αποτυπώνεται στο διάγραμμα κάλυψης.
7. Ο δικαιούχος της έγκρισης επέμβασης εγκαθίσταται στην έκταση από την υπογραφή του πρωτοκόλλου εγκατάστασης μεταξύ αυτού και της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας. Τo ως άνω πρωτόκολλο εκδίδεται μετά την έκδοση των απαιτούμενων αδειών για την εκμετάλλευση/λειτουργία της εγκατάστασης.
8. Κάθε επιτρεπτή επέμβαση που προβλέπεται κατά τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου, ενεργείται κατόπιν καταβολής ανταλλάγματος χρήσης, το οποίο υπολογίζεται με βάση την αξία της έκτασης για την οποία εγκρίθηκε η επέμβαση και αναδάσωσης, προκειμένου περί επέμβασης σε δάσος ή δασική έκταση, ίσης με την ανωτέρω έκτασης από τον δικαιούχο της επέμβασης, με δαπάνες του και επί τη βάσει σχετικής μελέτης, καταρτιζομένης με επιμέλεια αυτού και εγκρινομένης από τη δασική υπηρεσία, κειμένης στην ίδια περιοχή ή σε όμορη αυτής, ελλείψει δε αυτής εντός της ιδίας διοικητικής ενότητας, που θα του υποδειχθεί από τη δασική υπηρεσία.
Οι εργασίες της αναδάσωσης άρχονται με την έναρξη των εργασιών του έργου, η δε συντέλεση αυτών, η οποία επέρχεται με την εγκατάσταση της δασικής βλάστησης, στην προβλεπομένη από τη μελέτη πυκνότητα και την ικανότητα αυτής για φυσική εξέλιξη και ανάπτυξη, πιστοποιείται από την από τη δασική υπηρεσία με σχετική διαπιστωτική της πράξη.
Σε περίπτωση μη πραγματοποίησης ή μη προσήκουσας πραγματοποίησης της αναδάσωσης από τον υπόχρεο, καταβάλλεται από αυτόν ποσό τριπλάσιο από τη δαπάνη της αναδάσωσης, το οποίο κατατίθεται σε ειδικό κωδικό του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και διατίθεται αποκλειστικά για την αναδάσωση εκτάσεων, απαγορευομένης απολύτως της διάθεσης του για άλλο σκοπό.
Ειδικά για τις επεμβάσεις στις δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, το αντάλλαγμα χρήσης υπολογίζεται στο 40% της αξίας της δημόσιας γαίας. Το αντάλλαγμα χρήσης κατατίθεται σε ειδικό κωδικό του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και διατίθεται αποκλειστικά για την αναδάσωση εκτάσεων, απαγορευομένης απολύτως της διάθεσης του για άλλο σκοπό.
9. Από την καταβολή του ανταλλάγματος χρήσης απαλλάσσεται το Δημόσιο, οι ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού, καθώς και κάθε Φορέας που εκτελεί έργο με προφανή κοινή ωφέλεια για το οποίο υποχρεούται βάσει ειδικών διατάξεων. Στην περίπτωση αυτή στην μελέτη του έργου προβλέπεται ειδική δαπάνη για την αναδάσωση ίσης έκτασης, η οποία πραγματοποιείται από το δικαιούχο της επέμβασης, στην περιοχή όπου εκτελείται το έργο ή η δραστηριότητα ή σε όμορη περιοχή, που θα του υποδειχθεί από τη δασική υπηρεσία.
10. Από την υποχρέωση αναδάσωσης και καταβολής ανταλλάγματος χρήσης εξαιρούνται οι επεμβάσεις των άρθρων 52 παρ.1, 53 παρ. 4α, 54 παρ. 1, 55 παρ. 1, 56 παρ. 2, 57 παρ. 2 και 3, 58 και 59 παρ. 1 και 2 του παρόντος.
11. Από την υποχρέωση αναδάσωσης εξαιρούνται οι επεμβάσεις για γεωργική εκμετάλλευση των παρ. 1 και 5 του άρθρου 47, τα εκτροφεία θηραμάτων και οι κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις του άρθρου 47α , που υπάγονται στη Β κατηγορία του Παρ/τος VII της Υ.Α. 1958/2012 (ΦΕΚ 21 Β/2012), όπως ισχύει, οι προσωρινού χαρακτήρα εγκαταστάσεις του συστήματος εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων του άρθρου 52 παρ. 4, οι βοτανικοί κήποι, τα υδροτριβεία παραδοσιακού τύπου της παρ.1, οι προσωρινές εγκαταστάσεις για τη διαμονή σε αυτές πληγέντων από φυσικές καταστροφές της παρ. 4 και οι επεμβάσεις της παρ. 5 του άρθρου 57 του παρόντος.
12. Σε περίπτωση εγκατάλειψης του σκοπού της επέμβασης ή ολοκλήρωσής του, σύμφωνα με την απόφαση έγκρισης, η έκταση επανέρχεται στο καθεστώς που ίσχυε πριν από την αλλαγή χρήσης της και αποκαθίσταται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στους περιβαλλοντικούς όρους, σε περίπτωση δε μη ύπαρξης αυτών, σύμφωνα με εγκεκριμένη από τη δασική υπηρεσία μελέτη αποκατάστασης. Η μη συμμόρφωση με τα ανωτέρω διαπιστώνεται με σχετική πράξη του αρμόδιου οργάνου και συνεπάγεται την υποχρεωτική κήρυξη της έκτασης ως αναδασωτέας, την επιβολή από την αρμόδια δασική αρχή σε βάρος του δικαιούχου των ποινών της παραγράφου 1 του άρθρου 71 του παρόντος νόμου, καθώς και την επιβολή διοικητικού προστίμου ποσού από 3.000 € μέχρι 10.000 € ανά στρέμμα, αναλόγως της έκτασης της προκληθείσης βλάβης στο δασικό περιβάλλον, με δυνατότητα αναπροσαρμογής του κατόπιν κοινής απόφασης των υπουργών ΠΕΚΑ και Οικονομικών.
13. Η αναγκαστική απαλλοτρίωση των ιδιωτικών εκτάσεων που προστατεύονται από το άρθρο 3 του παρόντος νόμου υπέρ του Δημοσίου για σκοπό δημόσιας ωφέλειας, ενεργείται εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 47 επ. του παρόντος Κεφαλαίου.
14. Απαγορεύεται η κατά κυριότητα παραχώρηση δασών, δασικών εκτάσεων ή δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος νόμου για την εξυπηρέτηση των σκοπών του παρόντος κεφαλαίου. Όπου στην κείμενη νομοθεσία απαιτείται τίτλος κυριότητας για την πραγματοποίηση της επέμβασης, αρκεί η άδεια έγκριση επέμβασης της §2 του παρόντος.
Άρθρο 46
Εξαιρετικός χαρακτήρας επιτρεπτών επεμβάσεων σε αναδασωτέες εκτάσεις
1. Στα δάση και στις δασικές εκτάσεις περί των οποίων το άρθρο 117 § 3 του Συντάγματος, ουδεμία επιτρέπεται επέμβαση προβλεπόμενη από τις διατάξεις του παρόντος Κεφαλαίου ή από άλλη διάταξη, με εξαίρεση τα αναφερόμενα στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 48, των παραγράφων 1, 3, 4 και 5 του άρθρου 53, της παραγράφου 1 του άρθρου 54, της παραγράφου 1 του άρθρου 55 και της παραγράφου 5 του άρθρου 57 του παρόντος κεφαλαίου καθώς και στις διατάξεις του άρθρου 16 του παρόντος νόμου.
2. Για την πραγματοποίηση των προβλεπομένων από τις ανωτέρω διατάξεις επεμβάσεων σε αναδασωτέες εκτάσεις δεν απαιτείται άρση της αναδάσωσης.
3. Ενόψει του εξαιρετικού χαρακτήρα των ανωτέρω επεμβάσεων η σχετική εγκριτική απόφαση πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς, με κριτήρια αναφερόμενα τόσο στην ιδιαίτερη σημασία του έργου, ασυνδέτως προς την επιδίωξη αποδοτικότερης για το φορέα του έργου οικονομικής εκμετάλλευσης, όσο και στην απόλυτη αναγκαιότητα εκτέλεσής του στην αναδασωτέα έκταση πριν από την πραγματοποίηση της αναδάσωσης, με γνώμονα αφενός την ανάγκη προστασίας του δασικού οικοσυστήματος και αφετέρου την εξυπηρέτηση του δημόσιου σκοπού στον οποίο αποβλέπει το έργο.
Άρθρο 47
Γεωργική εκμετάλλευση
1. Εκχέρσωση δασών και δασικών εκτάσεων προς απόδοση σε αγροτική οιασδήποτε φύσης καλλιέργεια απαγορεύεται. Κατ΄ εξαίρεση επιτρέπεται η χρήση από γεωργικούς συνεταιρισμούς, ομάδες παραγωγών ή φυσικά πρόσωπα, ασκεπούς έκτασης ή διάκενου εντός δάσους ή δασικής έκτασης όχι μικρότερης των 5 στρεμμάτων και όχι μεγαλύτερης των 30 όταν πρόκειται για φυσικά πρόσωπα, για δενδροκομική καλλιέργεια ή για φύτευση σε ανάμειξη και οπωροφόρων ή καρποφόρων δένδρων ή για φύτευση δασικών ειδών για την απόδοση προϊόντων, ιδίως, κάστανων, καρυδιών και τρούφας, ή για δημιουργία αμπελώνων ή φυτειών αρωματικών φυτών. Επιτρέπεται, επίσης, η δια εμβολιασμού εξημέρωση άγριων οπωροφόρων ή καρποφόρων δένδρων.
2. Η έγκριση για τη γεωργική εκμετάλλευση χορηγείται εφόσον διαπιστωθεί κατόπιν σχετικής οικονομοτεχνικής μελέτης βιωσιμότητας της γεωργικής εκμετάλλευσης ότι οι εδαφολογικές και οικολογικές συνθήκες συνηγορούν υπέρ αυτού του τρόπου εκμετάλλευσης χωρίς να παραβλάπτεται η λειτουργία του δασικού οικοσυστήματος από την απώλεια του φυσικού του στοιχείου και ότι τηρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 4 του παρόντος. Η μελέτη συντάσσεται από ιδιώτη γεωτεχνικό επιστήμονα, σε περίπτωση δε που αυτός δεν είναι δασολόγος, απαιτείται συνυπογραφή αυτής και από δασολόγο, υπάρχει δε σε αυτή ειδικό κεφάλαιο για την τυχόν οικολογική αναβάθμιση του φυσικού οικοσυστήματος λόγω της συγκεκριμένης εκμετάλλευσης.
3. Δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος μπορούν να διατεθούν στα πρόσωπα της §1 του παρόντος για γεωργική καλλιέργεια κατόπιν της σχετικής μελέτης της § 2.
4. Η έγκριση επέμβασης χορηγείται εφόσον:
α) Οι εκτάσεις δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις β της §1 και α και ζ της § 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου.
β) Η κλίση του εδάφους να είναι μικρότερη του είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) και το βάθος του εδάφους κατάλληλο για γεωργική καλλιέργεια.
γ) Δεν υφίσταται κίνδυνος διάβρωσης του εδάφους ή να είναι δυνατή η λήψη των απαραίτητων προστατευτικών μέτρων.
δ) Καταλείπεται ζώνη δασικής βλάστησης πλάτους τουλάχιστον διακοσίων μέτρων (200μ.) ως προστατευτική τυχόν παρακείμενου δάσους ή δασικής έκτασης.
5. Για λόγους δημοσίου συμφέροντος, δασικού χαρα¬κτήρα εκτάσεις που εκχερσώθηκαν για γεωργική χρήση, πριν τεθεί σε ισχύ το Σύνταγμα του 1975 και διατηρούν τη χρήση αυτή μέχρι σήμερα, δεν υπάγονται στις δια-τάξεις της δασικής νομοθεσίας, απαγορευμένης κάθε άλλης χρήσης από τον κάτοχό τους.
6. Οι κάτοχοι των δημόσιων εκτάσεων της ανωτέρω παραγράφου υποβάλουν αίτημα εξαγοράς στο αρμόδιο Δασαρχείο ή στην αρμόδια Διεύθυνση Δασών, εάν δεν υφίσταται Δασαρχείο. Στην αίτηση περιγράφεται το κατεχόμενο ακίνητο κατά θέση, όρια και εμβαδόν, με συνημμένο τοπογραφικό διάγραμμα εξαρτημένο από το Εθνικό Τριγωνομετρικό Δίκτυο (κρατικό σύστημα συντε¬ταγμένων ΕΓΣΑ ’87). Ο Δασάρχης ή ο Διευθυντής Δασών, εφόσον δεν υφίσταται Δασάρχης, εισηγείται αρμοδίως και ο Διευθυντής της οικείας Διεύθυνσης Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης εκδίδει την απόφαση εξαγοράς της έκτασης. Οι αιτήσεις εξαγοράς υποβάλλονται εντός προθεσμίας τριών ετών, από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί για ένα ακόμα έτος με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
7. Για την κατοχή του ακινήτου λαμβάνονται υπόψη ιδίως πράξεις αποδοχής κληρονομιάς, ιδιωτικά συμφωνητικά με βέβαιη χρονολογία, καθώς και παραχωρητήρια των δασικών υπηρεσιών για χρήσεις που προβλέπονται από τη δασική νομοθεσία. Οι ένορκες βεβαιώσεις δεν λαμβάνονται υπόψη ως αποδεικτικό στοιχείο για την απόδειξη κατοχής του ακινήτου.
8. Το τίμημα εξαγοράς ορίζεται στο 1/3 της αντικειμενικής αξίας ή άλλως της αγοραίας αξίας και καταβάλλεται σε τέσσερις (4) εξαμηνιαίες άτοκες δόσεις. Το τίμημα κατατίθεται υπέρ του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και διατίθεται αποκλειστικά για την ανάπτυξη και προστασία των δασών.
9. Το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επί των εκτάσεων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 10 του ν. 3208/2003.
10. Οι κάτοχοι δημόσιων και μη εκτάσεων της παραγράφου 5 καταβάλουν χρηματικό αντάλλαγμα για την απώλεια του φυσικού αγαθού από την αλλαγή χρήσης της έκτασης, για να αναδασωθεί αντίστοιχη έκταση, κατά την έννοια του «θετικού περιβαλλοντικού ισοζυγίου», κατ’ εφαρμογή του άρθρου 45 παρ. 8 του παρόντος νόμου. Η καταβολή του ανταλλάγματος αυτού αποτελεί προϋπόθεση για την εξαγορά της έκτασης από τον ενδιαφερόμενο σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 6, καθώς και για τη νομιμοποίηση της αλλαγής χρήσης από τον κάτοχο έκτασης δημόσιας ή μη.
11. Έως ότου εξοφληθεί το οφειλόμενο τίμημα και κα¬ταβληθεί το αντάλλαγμα χρήσης, ο κάτοχος δεν μπορεί να μεταβιβάσει την έκταση.
12. Μετά την εξόφληση του τιμήματος και του χρη¬ματικού ανταλλάγματος, οι διοικητικές πράξεις που εκδόθηκαν από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες για την προστασία της έκτασης, σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, παύουν να ισχύουν. Ο Γενικός Γραμματέας της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης εκδίδει τίτλο κυριότητας υπέρ του κατόχου της έκτασης. Τυχόν αλλαγή της γεωργικής χρήσης, μετά τη χορήγηση του ανωτέρω τίτλου εκ μέρους του αρχικού ή του εκάστοτε κυρίου της έκτασης, συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ακυρότητα του σχετικού τίτλου κυριότητας, ως προς το τμήμα που άλλαξε χρήση και την υπαγωγή του τμήματος αυτού στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
13. Δεν υπάγονται στις διατάξεις των παραγράφων 5 έως 12 του άρθρου αυτού εκτάσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται σε κυρωμένους δασικούς χάρτες ως δάση, δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, καθώς και οι εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικό καθεστώς προστασίας, σύμφωνα με το άρθρο 19 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 5 του ν. 3937/2011 (Α΄ 60). Τυχόν εκδοθέντες τίτλοι κυριότητας ανακαλούνται και το τίμημα επιστρέφεται.
Άρθρο 47α
Κτηνοτροφική εκμετάλλευση
1. Επιτρέπεται η εγκατάσταση σε δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και, στην περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιων στην περιοχή ενδιαφέροντος, εντός δασών, κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4056/2012 (Α΄52), μελισσοκομείων, εκτροφείων θηραμάτων, εκτροφείων γουνοφόρων και επισκέψιμων κτηνοτροφικών μονάδων εκτροφής απειλουμένων με εξαφάνιση αυτοχθόνων φυλών αγροτικών ζώων, με σκοπό τη διάσωση, διάδοση, προβολή και παραδοσιακή διαχείριση του προαναφερθέντος ζωικού κεφαλαίου και των προϊόντων του.
2. Για την εξυπηρέτηση της λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων των περιπτώσεων β και γ της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4056/2012 επιτρέπεται η κατασκευή των αναγκαίων συνοδευτικών τους έργων, όπως δίκτυο μεταφοράς ύδατος, διάνοιξη γεωτρήσεων επί τη βάσει των κειμένων περί διοικήσεως και διαχειρίσεως των υπογείων ή ρεόντων υδάτων διατάξεων, έργων οδοποιίας πρόσβασης και έργων σύνδεσης με τα κοινωφελή δίκτυα, κατ’ εφαρμογή της σχετικής περί αυτών νομοθεσίας.
3. Με εξαίρεση τα μελισσοκομεία, απαγορεύεται η εγκατάσταση των μονάδων της παραγράφου 1 σε εκτάσεις των περιπτώσεων β και δ της παρ. 1 και των περιπτώσεων α, δ και ε της παρ. 2 του άρθρου 4. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η εγκατάσταση των ως άνω μονάδων σε δίκτυα και περιοχές που προστατεύονται από τις διατάξεις του κοινοτικού δικτύου, εφόσον αυτή προβλέπεται από τα σχέδια διαχείρισής τους, άλλως, κατόπιν εγκεκριμένης περιβαλλοντικής μελέτης.
4. Για τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, ο προϊστάμενος του αρμόδιου Δασαρχείου ή της αρμόδιας Διεύθυνσης Δασών, εάν δεν υφίσταται Δασαρχείο σε επίπεδο νομού, χορηγεί άδεια εγκατάστασης/χρήσης κτηνοτροφικής εγκατάστασης, μετά τη θετική γνωμοδότηση της Επιτροπής Σταυλισμού και τη σύμφωνη επί αυτής γνώμη της Αρχής Αδειοδότησης του ν. 4056/2012 για την πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 6 του ιδίου ως άνω νόμου, για χρονικό διάστημα δεκαπέντε (15) ετών, που δύναται να παραταθεί μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου και εφόσον εξακολουθούν να πληρούνται οι προϋποθέσεις, όπως τέθηκαν με την αρχική αδειοδότηση.
5. Στην άδεια εγκατάστασης/χρήσης κτηνοτροφικής εγκατάστασης της ανωτέρω παραγράφου, καθορίζεται το αντάλλαγμα χρήσης της παρ. 8 του άρθρου 45, η προς αναδάσωση έκταση, στις περιπτώσεις που υφίσταται τέτοια υποχρέωση, και ορίζονται υποχρεωτικά τα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να ληφθούν, οι υποχρεώσεις του κατόχου της άδειας και οι συνέπειες μη τήρησης αυτών, που συνεπάγονται την ανάκληση της άδειας. Οι άδειες εγκατάστασης/χρήσης κτηνοτροφικής μονάδας δεν θεμελιώνουν κανένα άλλο δικαίωμα επί των εκτάσεων που διατίθενται για το συγκεκριμένο σκοπό, πλην της αποκλειστικής χρήσης τους γι’ αυτόν.
6. Στην περίπτωση που γίνει ανάκληση της άδειας από την αρμόδια Αδειοδοτούσα Αρχή, οι εγκαταστάσεις περιέρχονται στο Δημόσιο, εφόσον η έκταση είναι δημόσια, άλλως στον ιδιοκτήτη της έκτασης .
Άρθρο 48
Διάνοιξη οδών
1. Η διάνοιξη εθνικών, επαρχιακών, δημοτικών οδών και σιδηροδρομικών γραμμών διά μέσου δασών, δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων και δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος είναι επιτρεπτή, σύμφωνα με τους όρους της περιβαλλοντικής μελέτης του έργου κι αφού ληφθεί πρόνοια για τη διαφύλαξη του τυχόν ιδιαίτερου προστατευτικού χαρακτήρα των εκτάσεων.
Κατά τη χάραξη και την κατασκευή των οδών και σιδηροδρομικών γραμμών λαμβάνονται μέτρα για τη μη αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, την προστασία και την αποκατάσταση της υφιστάμενης εκατέρωθεν δασικής βλάστησης, τη δημιουργία νέας για λόγους λειτουργικούς και αισθητικούς, τη μη αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος και υποχρεούνται οι δικαιούχοι να δημιουργούν δενδροστοιχίες και γραμμικές φυτείες παραλλήλως των οδών και γραμμών σύμφωνα με τις υποδείξεις της αρμόδιας Δασικής Υπηρεσίας κατά το στάδιο της έκδοσης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.).
2. Τα απολύτως αναγκαία τεχνικά έργα ή άλλες απαραίτητες εγκαταστάσεις, που εξυπηρετούν και συναρτώνται με τη λειτουργία της οδού, επιτρέπονται μόνο εφ΄ όσον προβλέπονται στην τεχνική και περιβαλλοντική μελέτη του έργου.
3. Η διάνοιξη οδών για την εξυπηρέτηση εκμεταλλεύσεων, έργων και δραστηριοτήτων, οι οποίες δεν εμπίπτουν στην παράγραφο 1 του παρόντος, επιτρέπεται διά μέσου δασών, δασικών εκτάσεων και δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους της τεχνικής και περιβαλλοντικής μελέτης αυτών. Απαραίτητη προϋπόθεση για την έγκριση είναι να μη θίγεται η οικολογική λειτουργία του φυσικού οικοσυστήματος από τη διάνοιξη και χρήση της οδού και να μην εξυπηρετείται καθ’ οιονδήποτε τρόπο ο αιτών από άλλη οδό προσπέλασης. Οι δαπάνες κατασκευής, συντήρησης, καθώς και αποζημιώσεων τούτων, βαρύνουν τους δικαιούχους. Η οδός, μετά τη διάνοιξή της αποδίδεται σε δημόσια χρήση. Όταν εκλείψει ο λόγος της επέμβασης, η οδός διατηρείται εφόσον κριθεί από τη δασική υπηρεσία ότι ανταποκρίνεται στους όρους του άρθρου 15 του παρόντος νόμου, άλλως, η καταληφθείσα υπό της οδού έκταση αναδασώνεται, με τους όρους του άρθρου 45 παράγραφος 8 του παρόντος κεφαλαίου.
4. Τα προβλεπόμενα στις προηγούμενες παραγράφους δεν ισχύουν για τις εκτάσεις των κατηγοριών α΄και β΄ παράγραφος 1 άρθρου 4 του παρόντος νόμου, καθώς και της κατηγορίας α΄ παράγραφος 2 του ιδίου άρθρου.
Άρθρο 49
Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα
1. Επιτρέπεται η επέμβαση σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος για τη δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων και εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής των παραγράφων 1 Α και 3, αντιστοίχως, του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 (Α΄- 118), όπως ισχύει, καθώς και εγκαταστάσεων αξιοποίησης ιαματικών πόρων.
2. Επίσης επιτρέπεται στις ανωτέρω εκτάσεις η εγκατάσταση σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων της περίπτωσης Γ β της παραγράφου 1 του ως άνω άρθρου 2 του ν. 2160/1993 ως και γηπέδων γκολφ, μονάδων ιαματικής θεραπείας και κέντρων ιαματικού τουρισμού – θερμαλισμού της ανωτέρω περίπτωσης Γ, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση της με το άρθρο 2 του ν. 4179/2013 (ΦΕΚ 175 Α).
3. Στα γήπεδα εκμετάλλευσης των οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων του άρθρου 1 του ν. 4179/2013 επιτρέπεται να περιλαμβάνονται δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, υπό τον όρο διατήρησης του χαρακτήρα τους με εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας.
Σε περίπτωση οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων που πολεοδομούνται, εάν στην περιοχή αυτών υπάρχουν εκτάσεις των ανωτέρω κατηγοριών, τότε παραμένουν εκτός σχεδίου και επ΄ αυτών εφαρμόζεται η δασική νομοθεσία.
4. Η έγκριση επέμβασης για τις εγκαταστάσεις των προηγούμενων παραγράφων 1 και 2 του παρόντος χορηγείται από τον υπουργό ΠΕΚΑ, με εξαίρεση τις εγκαταστάσεις αξιοποίησης ιαματικών πόρων, όπου η ανωτέρω έγκριση χορηγείται στον ΕΟΤ με κοινή απόφαση των υπουργών ΠΕΚΑ και Τουρισμού και τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα της παραγράφου 1Α του άρθρου 1 του ν. 2160/1993, όπου η ανωτέρω έγκριση χορηγείται από τον Γενικό Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
Έγκριση επέμβασης απαιτείται και για την εγκατάσταση μηχανισμών με συρματόσχοινα (σχοινοσιδηρόδρομοι, καλωδιοκίνητοι εναέριοι θάλαμοι και τηλεσκί) που έχουν σκοπό την εξυπηρέτηση των ως άνω εγκαταστάσεων,με την προϋπόθεση ότι α) δεν επέρχεται αισθητική αλλοίωση του τοπίου και β) δεν είναι εφικτή η εξυπηρέτησή τους από την υφιστάμενη οδοποιία.
5. Η εγκατάσταση των τουριστικών επιχειρήσεων των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος διενεργείται σύμφωνα με τα εγκεκριμένα χωροταξικά, πολεοδομικά, ρυθμιστικά ή άλλα σχέδια χρήσεων γης και εγκεκριμένες μελέτες της περιοχής καθώς και το Σχέδιο Τουριστικής Ανάπτυξης της επόμενης παραγράφου, που εναρμονίζονται προς το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, όπως ισχύει. Αν δεν υπάρχουν εγκεκριμένα χωροταξικά, πολεοδομικά, ρυθμιστικά ή άλλα σχέδια χρήσεων γης για την περιοχή του έργου, η έγκριση της εγκατάστασης των ανωτέρω επιχειρήσεων γίνεται με εφαρμογή των κατευθύνσεων του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό, όπως ισχύει και του Σχεδίου Τουριστικής Ανάπτυξης της επόμενης παραγράφου.
6. Για τον καθορισμό του χωρικού προορισμού των τουριστικών εγκαταστάσεων των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος καταρτίζονται Σχέδια Τουριστικής Ανάπτυξης, τα οποία εγκρίνονται με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Τουρισμού. Τα ανωτέρω σχέδια οριοθετούνται σε χάρτη κλίμακας 1:5.000 με συντεταγμένες κορυφών, βασιζόμενες στο Εθνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς ΕΓΣΑ ‘87, όπως αυτό ισχύει, οι προς αξιοποίηση εκτάσεις και καθορίζονται και εγκρίνονται:
α) Ο βασικός χωρικός προορισμός της εγκατάστασης, δηλαδή η υπαγωγή σε μία εκ των γενικών κατηγοριών τουριστικών εγκαταστάσεων.
β) Οι τυχόν πρόσθετοι περιορισμοί που αποσκοπούν στον έλεγχο της έντασης της τουριστικής εγκατάστασης.
γ) Οι ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης της εγκατάστασης.
δ) Ειδικές ζώνες προστασίας και ελέγχου στα οριοθετούμενα κατά τα ανωτέρω ακίνητα, εφόσον απαιτείται, στις οποίες μπορεί να επιβάλλονται ειδικοί όροι και περιορισμοί στις χρήσεις γης, στη δόμηση και στην εγκατάσταση και άσκηση δραστηριοτήτων και λειτουργιών.
ε) Οι περιβαλλοντικοί όροι του σχεδίου, σύμφωνα με την κατά νόμο προβλεπόμενη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία καταρτίζεται και δημοσιοποιείται κατά τα οριζόμενα στην επόμενη παράγραφο.
Για την έγκριση των σχεδίων της προηγούμενης παραγράφου υποβάλλεται αίτηση στη Διεύθυνση Χωροταξίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, από τον κύριο του ακινήτου ή τον έλκοντα εξ αυτού δικαιώματα, η οποία συνοδεύεται από Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), η οποία συντάσσεται κατά το άρθρο 6 και δημοσιοποιείται κατά το άρθρο 7 της κοινής υπουργικής απόφασης (κ.υ.α.) 107017/2006 (Β΄ 1225). Σε περίπτωση τουριστικών εγκαταστάσεων που υπάγονται στην κατηγορία Β του Παραρτήματος VI της υπουργικής απόφασης 1958/2012 (Β’ 21) ακολουθείται η διαδικασία περιβαλλοντικού προελέγχου του άρθρου 5 της κοινής υπουργικής απόφασης (κ.υ.α.) 107017/2006 (Β΄ 1225).
7. Οι επεμβάσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος δεν πραγματοποιούνται στις εκτάσεις των κατηγοριών α, β και γ της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του νόμου αυτού ή των κατηγοριών α, στ και ζ της παραγράφου 2 του ιδίου άρθρου. Στα δίκτυα και τις προστατευόμενες από το Κοινοτικό Δίκαιο περιοχές επιτρέπεται η εγκατάσταση των ανωτέρω μονάδων μόνο όταν προβλέπεται τούτο από τα σχέδια διαχείρισής τους. Σε περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιων σχεδίων απαιτείται ειδική προς τούτο περιβαλλοντική μελέτη.
8. Για τις εγκαταστάσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος, το σύνολο των προς οικοδόμηση διατιθέμενων χώρων δεν μπορεί να υπερβεί το δέκα τοις εκατό (10%) της έκτασης για την οποία εγκρίνεται η επέμβαση προς τουριστική αξιοποίηση, ο δε συντελεστής δόμησης υπολογιζόμενος επί των ως άνω διατιθέμενων οικοδομήσιμων χώρων, δεν μπορεί να υπερβαίνει σε κάθε περίπτωση το 0,05.
Με την επιφύλαξη του προηγούμενου εδαφίου, εφόσον η έκταση εξυπηρετεί και αθλητικές χρήσεις εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής, το συνολικώς επιτρεπόμενο ποσοστό των διατιθέμενων χώρων δεν μπορεί να υπερβεί το είκοσι τοις εκατό (20%) αυτής, υπό τον όρο ότι η έκταση αυτή καλύπτεται από δασική βλάστηση σε ποσοστό μέχρι εξήντα (60%) και ότι είναι μεγαλύτερη των τριών χιλιάδων (3.000) στρεμμάτων.
Άρθρο 50
Κατασκηνώσεις
1 . Για την εγκατάσταση και λειτουργία κατασκηνώσεων επιτρέπεται, με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού ΠΕΚΑ, η επέμβαση σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, εξαιρέσει των κατηγοριών α και β της παραγράφου 1 του άρθρου 4 και των κατηγοριών α και στ της παραγράφου 2 του ιδίου άρθρου του παρόντος νόμου, υπό τον όρο ότι θα παρέχεται από τον εκάστοτε δικαιούχο αδαπάνως φιλοξενία σε παιδιά άπορων ή πολύτεκνων οικογενειών που υποδεικνύονται και καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας και σε ποσοστό τουλάχιστον πέντε τοις εκατό (5%) της δυναμικότητάς των εγκαταστάσεων αυτών. Δικαιούχοι της επέμβασης μπορεί να είναι το Δημόσιο, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης α` και β` βαθμού, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, Κοινωφελή Ιδρύματα και Σωματεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, καθώς και Φυσικά Πρόσωπα ή Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.
2 . Στις κατασκηνώσεις της προηγούμενης παραγράφου, επιτρέπεται η εγκατάσταση κατασκευών που μπορούν, κατά την αιτιολογημένη κρίση των αρμόδιων τεχνικών υπηρεσιών, είτε να αποσυναρμολογηθούν, είτε να απομακρυνθούν ευχερώς καθώς και μονίμων για λόγους υγιεινής και ασφάλειας κατασκευών, (κοιτώνων, μαγειρείων, χώρων υγιεινής, πρόχειρων ιατρείων). Η έκταση που επιτρέπεται να καταλαμβάνουν συνολικά οι ανωτέρω κατασκευές δεν μπορεί να υπερβαίνει το δεκαπέντε τοις εκατό (15%) της συνολικής έκτασης, με δυνατότητα να ανέλθει στο 20% με την προσθήκη αθλητικών εγκαταστάσεων. Τα ενδεχομένως προβλεπόμενα κτίσματα, είναι ισόγειας κατασκευής, δεν υπερβαίνουν το ύψος των 4.00 μέτρων με δυνατότητα επιπλέον κατασκευής στέγης μεγίστου ύψους 2.00 μέτρων και κείνται σε απόσταση τουλάχιστον 5.00 μέτρων από την περίμετρο της διαθέσιμης έκτασης.
Άρθρο 51
Βιομηχανικές εγκαταστάσεις
1 . Σε δάση και δασικές εκτάσεις των κατηγοριών γ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 και β΄, γ, & στ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου και σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, επιτρέπεται η εγκατάσταση βιομηχανιών κοπής και επεξεργασίας ξύλου ή βιομηχανιών που έχουν ως πρώτη ύλη το ξύλο ή άλλα προϊόντα του δάσους ως και η κατασκευή εργοστασίων άντλησης και εμφιάλωσης νερού μετά των αναγκαίων αγωγών προσαγωγής τους. Στην τελευταία αυτή περίπτωση η έγκριση επέμβασης χορηγείται μετά την έκδοση όλων των απαιτούμενων από την σχετική περί των υδάτων νομοθεσία αδειών. Η διέλευση των ως άνω αγωγών είναι μόνο υπόγεια, ο δικαιούχος δε της επέμβασης υποχρεούται για την πλήρη αποκατάσταση της καταστραφείσης από την επέμβαση βλάστησης και τη λήψη κάθε υποδεικνυόμενου από τη δασική υπηρεσία μέτρου (π.χ. κρουνοί).
2 . Σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και, ελλείψει αυτών, σε δασικές εκτάσεις των κατηγοριών της παραπάνω παραγράφου, επιτρέπεται η εγκατάσταση μονάδων μεταποίησης γεωργικών προϊόντων που παράγονται στην περιοχή, τυροκομικών μονάδων επεξεργασίας γάλακτος, ελαιοτριβείων, σφαγείων και χερσαίων εγκαταστάσεων μονάδων υδατοκαλλιέργειας. Εξαιρετικώς η μετεγκατάσταση νομίμως λειτουργούντων ελαιοτριβείων, λόγω ένταξης των περιοχών λειτουργίας τους σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου επιτρέπεται και σε δάση των κατηγοριών της πρώτης παραγράφου του παρόντος άρθρου.
3. Η δημιουργία επιχειρηματικού πάρκου (Ε.Π.), κατά την έννοια του άρθρου 41 ν. 3982/2011 (Α΄- 143) είναι δυνατή στις εκτάσεις της παραγράφου 2 του παρόντος. Στην περίπτωση που λόγω του χωροταξικού σχεδιασμού του επιχειρηματικού πάρκου απαιτείται να συμπεριληφθεί τμήμα δάσους, τούτο δεν εκχερσώνεται αλλά παραμένει υποχρεωτικά ως χώρος πρασίνου.
4. Ναυπηγεία, διυλιστήρια και δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών μετά των αναγκαίων αγωγών προσαγωγής τους επιτρέπεται να εγκατασταθούν σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και δασικές εκτάσεις των κατηγοριών β και ε της παραγράφου 1 του άρθρου 4, που δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες α, δ, ε και ζ της παραγράφου 2 του αυτού άρθρου, εφόσον επιβάλλεται η εγκατάστασή τους στις εκτάσεις αυτές, λόγω της φύσης τους.
Άρθρο 52
Μεταλεία – Λατομεία
1. Εξαιρουμένων των εκτάσεων της περιπτώσεως α΄ της παραγρ. 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, η διενέργεια ερευνών δια γεωτρήσεων και δι’ ανορύξεως φρεάτων ή στοών, επιτρέπεται μετά από έγκριση επέμβασης χορηγούμενη κατόπιν εισήγησης του αρμόδιου δασάρχη. Ειδικότερα η διενέργεια των παραπάνω ερευνών στις περιοχές της περιπτώσεως α΄ της παραγρ. 1 του ως άνω άρθρου 4 επιτρέπεται μόνο μετά την κατάρτιση των οικείων σχεδίων διαχείρισης και εφ΄όσον προβλέπεται από αυτά η τέτοιου είδους επέμβαση. Για τη διενέργεια των παραπάνω ερευνών στις περιοχές των κατηγοριών β’ της παραγρ. 1 και δ’, ε’ και ζ’ της παραγρ. 2 του ιδίου ως άνω άρθρου, μπορεί να τεθούν πρόσθετοι όροι και περιορισμοί με την έγκριση επέμβασης. Με την έγκριση καθορίζονται οι υποχρεώσεις του ερευνητή για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την αποκατάσταση του τοπίου και της δασικής βλάστησης μετά το πέρας της έρευνας. Αντάλλαγμα χρήσης για την επέμβαση αυτή δεν καταβάλλεται. Η διενέργεια ερευνών δια γεωλογικών, κοιτασματολογικών, γεωφυσικών και γεωχημικών μεθόδων δεν απαιτεί έγκριση επέμβασης, παρά μόνο ενημέρωση της αρμόδιας Δασικής Αρχής.
2. Η εκμετάλλευση μεταλλείων και λατομείων δια της εξορύξεως, διαλογής, επεξεργασίας (μηχανικής, εμπλουτισμού, παραγωγής κονιαμάτων, σκυροδεμάτων και ασφαλτομιγμάτων και αποκομιδής μεταλλευτικών ή λατομικών ορυκτών, η διάνοιξη οδών προσπέλασης, η ανέγερση εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν τις ανάγκες της εκμετάλλευσης αυτών και η εναπόθεση στείρων ή καταλοίπων ή των υπολοίπων της βιομηχανικής επεξεργασίας των μεταλλευμάτων σε ειδικούς προς τούτο χώρους, επιτρέπεται κατόπιν έγκρισης επέμβασης εφόσον ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου. Για την επέμβαση αυτή καταβάλλεται αντάλλαγμα χρήσης που αφορά την επέμβαση στην επιφάνεια του εδάφους.
3. Σε περίπτωση που η Δασική Υπηρεσία κρίνει ότι η αποκατάσταση του φυσικού τοπίου και της δασικής βλάστησης των εκτάσεων των παραπάνω παραγράφων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, επιβάλλει στον υπόχρεο προς αποκατάσταση να αναδασώσει μετά από υπόδειξή της, άλλες εκτάσεις μέχρι πενταπλάσιου εμβαδού και οι οποίες βρίσκονται στην περιοχή αρμοδιότητάς της. Η μη συμμόρφωση του υπόχρεου προς τα ανωτέρω, συνεπάγεται την επιβολή σε αυτόν των σχετικών δαπανών για την αποκατάσταση. Σε περίπτωση που έχει κατατεθεί εγγυητική επιστολή, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 3 άρθρου 8 του ν. 1428/1984, όπως ισχύει, ακολουθείται η διαδικασία κατάπτωσης της εγγυητικής επιστολής και απόδοσης του ποσού στη δασική υπηρεσία, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την αποκατάσταση. Ο υπόχρεος, αρνούμενος ή παραλείπων την εκπλήρωση των ανωτέρω, υπόκειται σε ποινική δίωξη κατά τα στο άρθρο 71 παρ. 9 του παρόντος νόμου οριζόμενα. Σε περίπτωση υποτροπής αίρεται υποχρεωτικά η κατά την παρ.1 ή 2 του παρόντος άρθρου έγκριση.
4 . Εγκεκριμένα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων μπορούν να προβαίνουν σε εναπόθεση, επεξεργασία και αξιοποίηση αποβλήτων που προέρχονται από εκσκαφές, κατασκευές και κατεδαφίσεις (ΑΕΚΚ), επί τη βάσει εγκεκριμένης μελέτης και σύμφωνα με την οικεία απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων αποκατάστασης του τοπίου και της δασικής βλάστησης, σε μεταλλεία και λατομεία των οποίων έπαυσε η λειτουργία για οποιονδήποτε λόγο χωρίς αποκατάσταση. Οι εγκαταστάσεις του συστήματος εναλλακτικής διαχείρισης δύνανται να είναι μόνιμες ή προσωρινές. Οι τελευταίες απομακρύνονται με την ολοκλήρωση του έργου της αποκατάστασης.
Άρθρο 53
Έργα υποδομής
1. Η εκτέλεση μεγάλων έργων υποδομής, όπως αεροδρομίων, τεχνητών λιμνών, φραγμάτων, χερσαίων εγκαταστάσεων λιμένων και εγκαταστάσεων άντλησης υδρογονανθράκων σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, καθώς και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, είναι επιτρεπτή εφ΄ όσον περί της εκτέλεσης τούτων στη συγκεκριμένη περιοχή υφίσταται ειδικός νόμος και κατά τους όρους τούτου. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η επέμβαση ενεργείται με έγκριση παρεχόμενη από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής, σύμφωνα με τους όρους της εγκεκριμένης περιβαλλοντικής μελέτης, διά της οποίας δικαιολογείται η ανάγκη εκτέλεσης του έργου και η επιλογή της συγκεκριμένης θέσης.
2. Για την εκτέλεση μικρών έργων υποδομής, ήτοι μετεωρολογικών σταθμών, τηλεπικοινωνιακών δικτύων ή εγκαταστάσεων έργων ύδρευσης και αποχέτευσης, έργων συλλογής, αποθήκευσης και μεταφοράς υδάτων (εξωποτάμιες και εσωποτάμιες λιμνοδεξαμενές με τη βοήθεια μικρών φραγμάτων και ταμιευτήρων αυτών) για αρδευτικούς ή υδρευτικούς σκοπούς και αντλιοστασίων, απαιτείται έγκριση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Η επέμβαση επιτρέπεται στα δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, εξαιρουμένων των κατηγοριών α και β παραγράφου 1 άρθρου 4 του παρόντος νόμου, καθώς και της κατηγορίας α παραγράφου 2 του ιδίου άρθρου. Η έγκριση επέμβασης χορηγείται, μετά την έκδοση όλων των απαιτούμενων από την σχετική περί υδάτων νομοθεσία διατάξεων, εφ΄όσον από την φύση των έργων επιβάλλεται η εφαρμογή της παραπάνω νομοθεσίας.
3. α. Για την εγκατάσταση δικτύων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, την κατασκευή υποσταθμών και κάθε, εν γένει, τεχνικού έργου που αφορά στην υποδομή και εγκατάσταση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.) ή μονάδες Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (Σ.Η.Θ.Υ.Α.) με χρήση Α.Π.Ε., περιλαμβανομένων των έργων σύνδεσης με το σύστημα ή το δίκτυο και των συνοδών έργων, καθώς και των αγωγών προσαγωγής νερού των εργοστασίων εμφιάλωσης νερού, των δικτύων μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, όπως και των δικτύων μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, μέσα σε δασικού χαρακτήρα εκτάσεις, αναδασωτέες, και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, απαιτείται έγκριση που χορηγείται κατόπιν αιτήσεως του ενδιαφερομένου, η οποία συνοδεύεται από διάγραμμα και τεχνική περιγραφή της θέσης του έργου και των κύριων χαρακτηριστικών του. Τα ανωτέρω δίκτυα, πρέπει κατά το δυνατόν να συνδυάζονται με το υφιστάμενο ή υπό εκτέλεση δίκτυο δασικών οδών ή με άλλα τεχνικά έργα.
β. Η εκτέλεση των ανωτέρω έργων απαγορεύεται εντός των πυρήνων των εθνικών δρυμών, των αισθητικών δασών και των κηρυγμένων μνημείων της φύσης.
γ. Ειδικότερα, εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης ηλιακής ενέργειας σε δάση και αναδασωτέες εκτάσεις απαγορεύονται.
4 . α. Με την επιφύλαξη των κείμενων διατάξεων περί ασφάλειας των αεροπορικών πτήσεων, επιτρέπεται εντός δασικού χαρακτήρα εκτάσεων και αναδασωτέων, καθώς και εντός δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, η εγκατάσταση και λειτουργία εξοπλισμών για τη μέτρηση της ταχύτητας και των άλλων χαρακτηριστικών του ανέμου, όπως ιστών και παρεμφερών εγκαταστάσεων, καθώς και η εκτέλεση των τυχόν αναγκαίων έργων οδοποιίας πρόσβασης, ύστερα από έγκριση του οικείου Δασάρχη ή του Διευθυντή Δασών, όπου δεν λειτουργεί Δασαρχείο. Η έγκριση αυτή χορηγείται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών από την υποβολή του σχετικού αιτήματος. Για τις προαναφερόμενες επεμβάσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται και τα τυχόν αναγκαία έργα οδοποιίας πρόσβασης, δεν απαιτείται το αντάλλαγμα χρήσης.
β. Για την εγκατάσταση του μετρητικού εξοπλισμού κατά την προηγούμενη παράγραφο, δεν απαιτείται η τήρηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης κατά τις διατάξεις του ν. 1650/1986 (ΦΕΚ 160 Α’), όπως ισχύει. Η διαδικασία αυτή απαιτείται για τα τυχόν αναγκαία έργα οδοποιίας πρόσβασης.
5 . Επιτρέπεται η εγκατάσταση σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και των συνοδών έργων αυτών μόνο σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών, σε δασικές εκτάσεις ή δάση.
Άρθρο 54
Έργα πολιτιστικού χαρακτήρα
1. Για αρχαιολογικές έρευνες και ανασκαφές εντός δασών, δασικών εκτάσεων, αναδασωτέων εκτάσεων και δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, απαιτείται έγκριση επέμβασης. Η ανωτέρω έγκριση δεν απαιτείται για τη διενέργεια ερευνών στις ανωτέρω εκτάσεις, που βρίσκονται εντός κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων, θεσμοθετημένων ζωνών προστασίας αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων ως και για τη λήψη μέτρων προστασίας, συντήρησης, έρευνας και ανάδειξης των εν λόγω αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά στις ανωτέρω εκτάσεις των διατάξεων της αρχαιολογικής και της δασικής νομοθεσίας.
2. Εγκαταστάσεις πολιτιστικού χαρακτήρα επιτρέπεται να κατασκευασθούν εντός δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και δασικών εκτάσεων, μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού. Η επέμβαση αυτή δεν είναι δυνατή σε εκτάσεις της κατηγορίας β της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου.
3. Κατά την προβλεπομένη στην παρ. 3 του άρθρου 52 του παρόντος αποκατάσταση φυσικού τοπίου και δασικής βλάστησης περιαστικού πρασίνου, κατά την έννοια του εδ. δ της παρ. 4 του άρθρου 3 του παρόντος, δύναται να προβλεφθεί στη σχετική μελέτη η διάθεση μέρους του προς αποκατάσταση χώρου για τη λειτουργία χώρου πολιτιστικών και αθλητικών εκδηλώσεων. Σε αντιστάθμισμα της διατεθείσας κατά τα ανωτέρω έκτασης η Δασική Υπηρεσία επιβάλλει στον υπόχρεο να αναδασώσει μετά από υπόδειξή της, άλλη έκταση ίσου εμβαδού η οποία βρίσκεται στην περιοχή αρμοδιότητάς της .
Άρθρο 55
Στρατιωτικά έργα
1. Επιτρέπεται ελευθέρως σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, καθώς και σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, η κατασκευή οχυρωματικών έργων από το Υπουργείο Άμυνας, μετά από προηγούμενη ενημέρωση της οικείας δασικής Αρχής.
2. Επιτρέπεται σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, και ελλείψει αυτών σε δασικές εκτάσεις, και σε εξαιρετικές μόνον περιπτώσεις μετά από αιτιολογημένη έκθεση της αρμόδιας στρατιωτικής Αρχής σε δάση, η κατασκευή στρατιωτικών εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν την άμυνα της χώρας.
3. Η εγκατάσταση στρατώνων, στρατοπέδων, σχολών και κέντρων εκπαίδευσης σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών σε δασικές εκτάσεις, επιτρέπεται κατόπιν έγκρισης επέμβασης.
Άρθρο 56
Ορειβατικά καταφύγια
1 . Ορειβατικό καταφύγιο είναι κτηριακή εγκατάσταση δυναμικότητας μέχρι τριάντα κλίνες, σε υψόμετρο πάνω από εννιακόσια (900) μέτρα, που εξυπηρετεί την πεζοπορία, την ορειβασία και την αναρρίχηση.
2 . Ορειβατικά μονοπάτια είναι τα μονοπάτια που χαράσσονται και χρησιμοποιούνται για πεζοπορία είτε στην ελληνική επικράτεια (εθνικά μονοπάτια), είτε αποτελούν τμήματα διεθνών μονοπατιών που διέρχονται από διάφορες χώρες (ευρωπαϊκά μονοπάτια). Για την χάραξη ή τη διάνοιξη ορειβατικών μονοπατιών απαιτείται έγκριση επέμβασης. Αντάλλαγμα χρήσης δεν απαιτείται.
3. Η πρόσβαση προς τα ορειβατικά καταφύγια ενεργείται από δημόσια ή δασική οδό, όπου υπάρχει, άλλως από ορειβατικά μονοπάτια. Την ευθύνη οροσήμανσης και συντήρησης των μονοπατιών έχουν οι κατά την επόμενη παράγραφο δικαιούχοι, σε συνεργασία με τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες και την Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας – Αναρρίχησης (Ε.Ο.Ο.Α.).
4. Επιτρέπεται σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, και ελλείψει αυτών, σε δασικές εκτάσεις ή σε δάση, η εγκατάσταση ορειβατικού καταφυγίου από σωματεία ορειβατών, πεζοπόρων, αναρριχητών, τον οικείο Ο.Τ.Α. και τον Ε.Ο.Τ. Εξαιρούνται από την εγκατάσταση ορειβατικών καταφυγίων οι εκτάσεις των κατηγοριών γ΄, δ΄ και ε της παρ. 1 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, εκτός εάν στα σχέδια διαχείρισης αυτών των περιοχών υπάρχει πρόβλεψη για εγκατάσταση και λειτουργία ορειβατικού καταφυγίου ή δίνεται η δυνατότητα εγκατάστασής τους κατόπιν εγκεκριμένης περιβαλλοντικής μελέτης.
5. Επιτρέπεται η εκμίσθωση του ορειβατικού καταφυγίου με την υποχρέωση τήρησης των όρων και προϋποθέσεων που περιλαμβάνονται στην απόφαση έγκρισης επέμβασης, που χορηγείται με τις διατάξεις του παρόντος νόμου ή χορηγήθηκε κατ’ εφαρμογή των προισχυουσών διατάξεων της δασικής νομοθεσίας.
Άρθρο 57
Λοιπές επεμβάσεις
1 . Στις δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών στις δασικές εκτάσεις των κατηγοριών γ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 και των κατηγοριών β΄, γ΄, στ΄ και ζ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, επιτρέπεται η επέμβαση για την κατασκευή: α) αθλητικών εγκαταστάσεων, β) εκπαιδευτικών κτηρίων με τις συνοδές τους εγκαταστάσεις, γ) νοσοκομείων, θεραπευτηρίων και εγκαταστάσεων των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας και Πρόνοιας (Πε.Σ.Υ.Π.), δ) ιερών ναών και παντός είδους μονών, μετοχίων αυτών ή ησυχαστηρίων, ε) σωφρονοστικών καταστημάτων, στ) εγκαταστάσεων των Σωμάτων Ασφαλείας, ζ) χώρου αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, η) υδροτριβείων παραδοσιακού τύπου, θ) βοτανικών κήπων. Δικαιούχος των ανωτέρω επεμβάσεων είναι κατά περίπτωση ο εκάστοτε αρμόδιος φορέας ή το εκάστοτε αρμόδιο όργανο της κεντρικής ή αποκεντρωμένης διοίκησης ή ο οικείος ΟΤΑ ή ΦΟΣΔΑ. Κατ΄ εξαίρεση, στα υδροτριβεία παραδοσιακού τύπου, δικαιούχος μπορεί να είναι και φυσικό πρόσωπο. Εφόσον πρόκειται για ιδιωτικές δασικές εκτάσεις δικαιούχοι είναι φυσικά ή νομικά πρόσωπα.
2 . Επιτρέπεται η χάραξη διαδρομών σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, στα δάση και τις δασικές εκτάσεις των κατηγοριών γ΄, δ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 και β΄, γ, στ και ζ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου για την διεξαγωγή αγώνων μηχανοκίνητου αθλητισμού (τύπου motocross) και ποδηλάτου (mountain bike) μετά την έγκριση από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού τεχνικής έκθεσης σχετικά με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, το χρονοδιάγραμμα άσκησής της και διάγραμμα των τεχνικών στοιχείων των διαδρομών. Δικαιούχος της επέμβασης είναι σύλλογος ή φορέας που βάσει του καταστατικού του έχει το δικαίωμα να διοργανώνει τους αγώνες του πρώτου εδαφίου του παρόντος. Ο δικαιούχος χρησιμοποιεί την έκταση μόνο για τη διεξαγωγή του αγώνα, το δε υπόλοιπο χρονικό διάστημα την διαχειρίζεται η δασική υπηρεσία ως μέρος του οικείου δασικού οικοσυστήματος. Η χάραξη της διαδρομής πραγματοποιείται χωρίς να καταστραφεί δασική βλάστηση, στην περίπτωση δε που αυτό κριθεί αναγκαίο, εφαρμόζεται η διάταξη της παραγράφου 6 β του άρθρου 45 του παρόντος Κεφαλαίου. Αντάλλαγμα χρήσης δεν καταβάλλεται.
3 . Επιτρέπεται η έρευνα και οι σκαπτικές εργασίες για ανεύρεση θησαυρού εντός δασών, δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων ως και εντός δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος. Η έγκριση χορηγείται μετά την έκδοση της απαιτούμενης άδειας της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του ν. 6133/1934 (Α΄- 172).
4 . Επιτρέπεται η εγκατάσταση σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών στις δασικές εκτάσεις των κατηγοριών γ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 και των κατηγοριών β΄, γ΄, στ΄ και ζ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου ‘‘κέντρων υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών’’ καθώς επίσης και οι λόγω έκτακτων αναγκών προσωρινή εγκατάσταση και διαμονή σε αυτές πληγέντων από φυσικές καταστροφές.
5. Επιτρέπεται η εγκατάσταση δομικών ή μηχανικών κατασκευών, πάνω στις οποίες τοποθετούνται κεραίες, πομποί, αναμεταδότες και άλλες συναφείς εγκαταστά¬σεις, καθώς και η κατασκευή των απαραίτητων συνο¬δών έργων αυτών (όπως οδοποιίας, οικίσκων) σε δάση, δασικές εκτάσεις, δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και αναδασωτέες εκτάσεις ή σε πυρήνες εθνικών δρυμών, ύστερα από έκδοση Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), στην οποία ενσωματώνεται η έγκριση επέμβασης, ή υπαγωγή σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) και έκδοση έγκρισης επέμβασης.
6. Επιτρέπεται η επέμβαση σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών σε δασικές εκτάσεις, για την εγκατάσταση πάρκων κεραιών, επί τη βάσει της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας περί τηλεπικοινωνιών και της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
7. Επιτρέπεται η επέμβαση σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος ως και σε δάση και δασικές εκτάσεις, με εξαίρεση τις εκτάσεις των κατηγοριών α και β της παρ. 1 και α και 3 της παρ. 2 του άρθρου 4 του παρόντος, για την κατασκευή χερσαίων εγκαταστάσεων υδατοδρομείων.
Άρθρο 58
Πάρκα και άλση
1. Υπό την επιφύλαξη των, στα άρθρα 48 παρ. 1 και 59 του παρόντος προβλεπομένων, δεν επιτρέπεται η μεταβολή του κύριου προορισμού και η αναίρεση της λειτουργίας των εκτάσεων των περ. i, ii, iii του εδαφίου β ως και του εδαφίου γ της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του παρόντος (πάρκα και άλση).
2. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης εγκρίνονται οι μελέτες διαχείρισης των πάρκων και αλσών. Της έγκρισης αυτής προηγείται θετική γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού όπου αυτή απαιτείται για λόγους προστα¬σίας των αρχαιοτήτων ή κηρυγμένων μνημείων δυνάμει των διατάξεων του ν. 3028/ 2002.
3. Η διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 71 του Δασικού Κώδικα (ν.δ. 86/1969), η οποία προστέθηκε στο άρθρο αυτό με την παρ. 8 του άρθρου 4 του ν. 3208/2003, ισχύει αναλόγως και για τα πάρκα και άλση, νοουμένου, αντί του αναφερομένου στην ως άνω διάταξη Υπουργού Γεωργίας, του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
4. Υφιστάμενα κτίρια και υποδομές εντός πάρκων και αλσών χωρίς έγκριση εξαιρούνται της κατεδάφισης, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις της ως άνω διάταξης της παρ. 6 του άρθρου 71 του Δασικού Κώδικα και της προβλεπομένης στη διάταξη αυτή υπουργικής απόφα¬σης και εφόσον οι οικείοι Ο.Τ.Α. εξασφαλίσουν εντός τριών (3) ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος τις απαιτούμενες από την κείμενη νομοθεσία εγκρίσεις.
5. Κτίρια, εγκαταστάσεις και υποδομές που πραγ¬ματοποιήθηκαν από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων και τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σε εκτάσεις των περ. i, και ii της παραγράφου 4β του άρθρου 3 του παρόντος κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας εξαιρούνται της κατεδάφισης.
6. Τυχόν πράξεις της διοίκησης που εκδόθηκαν για την προστασία των εκτάσεων των παραγράφων 4 και 5 του παρόντος άρθρου ανακαλούνται.
7. Αποφάσεις κήρυξης εκτάσεων ως δασωτέων ή αναδασωτέων που αφορούν πάρκα και άλση αίρονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης κατόπιν σχετικής εισήγησης της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας μετά τη δημιουργία ή αναδημιουργία της δασικής βλάστησης.
8. Έργα απαραίτητα για τη λειτουργία των περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών που συντηρούν και εμπλουτίζουν τη βλάστηση, βελτιώνουν την αισθητική του τοπίου, εξασφαλίζουν την άνετη, ασφαλή κίνηση και εξυπηρέτηση των επισκεπτών και διευκολύνουν τη σωματική άσκηση, την αναψυχή και την πνευματική ανά-ταση του ανθρώπου δεν συνιστούν μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης των εν λόγω περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών. Ο τυχόν αναδασωτέος χαρακτήρας τους δεν εμποδίζει την ανάπτυξη των έργων αυτών.
Άρθρο 59
Επιτρεπτές επεμβάσεις στα πάρκα και άλση
1. Σε πάρκα ή άλση και γενικότερα σε κοινόχρηστους χώρους πρασίνου δύναται με έγκριση της δασικής αρχής και κατόπιν εγκεκριμένων μελετών να κατασκευάζονται έργα του Μετρό ή του Τραμ και τα συνοδά έργα αυτών (π.χ. γραφεία) με την προϋπόθεση ότι θα αποκατασταθεί πλήρως από τον υπεύθυνο του έργου ή την αναθέτουσα αρχή, μετά το πέρας των εργασιών κατασκευής και στο σύνολο της έκτασης επέμβασης η λειτουργία του πάρκου, του άλσους ή του χώρου πρασίνου ως φυσικού συστήματος εντός του αστικού ιστού.
2. ι. Η παραχώρηση της χρήσεως πάρκου ή άλσους επιτρέπεται μόνο σε ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Aποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της αρμόδιας περιφερειακής δασικής υπηρεσίας, υπό τον όρο της μη μεταβολής του προορισμού ή της χρήσης της παραχωρούμενης έκτασης.
Επιτρέπονται έργα ή δραστηριότητες που είναι απολύτως αναγκαία για την λειτουργία του πάρκου ή άλσους.
ιι. Οι παραχωρησιούχοι υποχρεούνται με ευθύνη και δαπάνες τους να συντηρούν και να βελτιώνουν τη βλάστηση, να διαχειρίζονται και να φυλάσσουν τις εκτάσεις που τους εκχωρούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. Οι εκτάσεις αυτές διατηρούν στο ακέραιο πάντοτε το δασικό τους χαρακτήρα.
ιιι. Σε περίπτωση μη τήρησης των όρων της παραχώρησης, η τελευταία ανακαλείται.
3. Επιτρεπόμενες χρήσεις στις εκτάσεις του περιαστικού πρασίνου είναι αυτές της ήπιας αναψυχής και των κοινωφελών λειτουργιών. Οι τελευταίες εγκρίνονται σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις του παρόντος νόμου.
Άρθρο 60
Σχέδια πόλεως
1. Επέκταση εγκεκριμένου σχέδιου πόλεως ή επέκταση οικισμού υφισταμένου προ του 1923 ή δημιουργία οικιστικής περιοχής εντός δάσους ή δασικής έκτασης δεν επιτρέπεται ούτε είναι δυνατή η καθ’ οιονδήποτε τρόπον παραχώρηση ή εκχώρηση δημοσίου ή ιδιωτικού δάσους ή δασικής έκτασης, αντιστοίχως, προς δημιουργία ή επέκταση πόλεων, οικισμών ή οικιστικών περιοχών.
2. Επιτρέπεται η ένταξη δημόσιων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, σε οικιστική περιοχή, εφ’ όσον η ένταξη αυτών επιβάλλεται από τον πολεοδομικό σχεδιασμό.
Άρθρο 61
Άδεια κτήσης γης από οικοδομικό συνεταιρισμό
1. Κάθε κτήση γης από οικοδομικό συνεταιρισμό για οικοδόμηση εκτός εγκεκριμένου σχεδίου πόλης ή οικιστικής περιοχής, υπόκειται σε προηγούμενη έγκριση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής μετά από εισήγηση της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος της Ειδικής Γραμματείας Δασών, εφ’ όσον πρόκειται για έκταση που δεν προστατεύεται ως έκταση δασικού χαρακτήρα, γεγονός που διαπιστώνεται από το δασικό χάρτη και αν δεν υπάρχει, με πράξη χαρακτηρισμού του αρμοδίου Δασάρχη. Η ως άνω έγκριση δεν εκδίδεται οσάκις κρίνεται αναγκαία η αναδάσωση κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 37 παρ.2 του παρόντος νόμου.
2. Στην περίπτωση που η οικιστική αποκατάσταση των μελών οικοδομικού συνεταιρισμού δεν είναι δυνατή λόγω της δασικής μορφής των εκτάσεων που απέκτησε αυτός πριν την 11/6/1975, τότε ο αρμόδιος φορέας μέσω της «Τράπεζας Γης» και κατόπιν ειδικής εξουσιοδότησης από τον αρμόδιο Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και από τους συναρμόδιους Υπουργούς, όπου απαιτείται, δύναται να προβαίνει σε αγορά ακινήτων ή τμημάτων αυτών ιδιοκτησίας Οικοδομικών Συνεταιρισμών ή Ενώσεων Οικοδομικών Συνεταιρισμών, τα οποία βρίσκονται εν όλω ή εν μέρει εντός ιδιωτικών δασικών εκτάσεων, με σκοπό τη δημιουργία τίτλων δικαιώματος μεταφοράς συντελεστή δόμησης, τους οποίους εν συνεχεία θα παραχωρεί έναντι ανταλλάγματος στο Συνεταιρισμό ή την Ένωση εντός ακινήτων που χαρακτηρίζονται ως ακίνητα υποδοχής συντελεστή δόμησης Οικοδομικών Συνεταιρισμών.
Άρθρο 5
Άρθρο 45-Παράγραφος 3, Παράγραφος 5
Θεωρούμε ασύμβατες και επικίνδυνες τις χρήσεις που προωθούνται στις εν λόγω περιοχές.
Άρθρο 45-Παράγραφος 8
Στην πράξη έχει φανεί πως οι πόροι του Πράσινου Ταμείου έχουν κατευθυνθεί για δράσεις διαφορετικού χαρακτήρα σε σχέση με τους στόχους του και συνεπώς προκύπτουν αμφιβολίες για τις προθέσεις του νομοθέτη.
Άρθρο 47-Παράγραφος 1
Απαιτείται επιστημονική τεκμηρίωση των προτεινόμενων διατάξεων, καθώς η προσέγγιση που προωθείται είναι απλοϊκή. Ως βασικό προαπαιτούμενο των προωθούμενων δραστηριοτήτων θα πρέπει να ζητείται θετική αδειοδότηση του αρμόδιου Δασαρχείου.
Άρθρο 47-Παράγραφος 6
Η διάταξη που προβλέπει παράταση της προθεσμίας με απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ είναι αμφιβόλου σκοπιμότητας και στόχευσης.
Το τίμημα χρήσης δεν νοείται να είναι χαμηλότερο από το 100% της αντικειμενικής του αξίας.
Άρθρο 47-Παράγραφος 10
Δεν προσδιορίζεται το ποσό του χρηματικού ανταλλάγματος που οφείλουν να αποδίδουν οι κάτοχοι, δημόσιων και μη, εκτάσεων για την αλλαγή της χρήσης τους.
Άρθρο 47α-Παράγραφος 2
Προωθούνται δραστηριότητες απολύτως ασύμβατες με τα δάση, τις δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις με αποτέλεσμα να υπάρχουν καταστροφικές συνέπειες για τόσο ευαίσθητα και σύνθετα οικοσυστήματα, όπως τα δάση, οι δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις.
Άρθρο 48-Παράγραφος 1, Παράγραφος 2, Παράγραφος 3,
Επιεικώς απαράδεκτη διάταξη. Οι προτεινόμενες δραστηριοτήτων είναι αποδεκτό να πραγματοποιούνται αποκλειστικά σε δημόσιες γαίες και μόνο έπειτα από σχετικές μελέτες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δίνεται το περιθώριο αδειοδότησης των προτεινόμενων δραστηριοτήτων σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις.
Άρθρο 49
Οι διατάξεις που περιλαμβάνονται στο άρθρο προωθούν μεγάλης κλίμακας επενδύσεις, οι οποίες είναι ασύμβατες με το τοπίο, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη δημιουργία σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων και οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις (!!). Οι προτεινόμενες διατάξεις θα επιφέρουν την πλήρη οικοπεδοποίηση και άρα θα έχουν καταστροφικά αποτελέσματα για τις ως άνω περιοχές. Επιπλέον, δε νοείται κατά κανένα λόγο η εκχώρηση της διαχείρισης των εν λόγω περιοχών στην ελεύθερη ερμηνεία περί προστασίας κάθε ιδιώτη επενδυτή, διότι ακυρώνεται η συνταγματικά επιβεβλημένη ευθύνη του κράτους να προστατεύει αξίες που είναι σημαντικότερες της «αξιοποίησης», όμως που συμβαίνει να είναι θεμελιακές και για την οικονομική ανόρθωση της χώρας. Το άρθρο πρέπει να αφαιρεθεί από το σχέδιο νόμου καθώς προκύπτουν ζητήματα συνταγματικότητας.
Άρθρο 50-Παράγραφος 2
Οι προτεινόμενοι συντελεστές αποτελούν αντικείμενο σχεδιασμού κατωτέρου σχεδιαστικού επιπέδου και πρέπει να εκτιμώνται κατά περίπτωση και σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής.
Άρθρο 51-Παράγραφος 1
Οι προτεινόμενες δραστηριότητες είναι αποδεκτό να πραγματοποιούνται αποκλειστικά σε δημόσιες γαίες και μόνο έπειτα από σχετικές μελέτες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δίνεται το περιθώριο αδειοδοτησης τους σε δάση, δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις.
Άρθρο 52-Παράγραφος 1
Η πραγματοποίηση οποιασδήποτε έρευνας με γεωλογικές, κοιτασματολογικές, γεωφυσικές και γεωχημικές μεθόδους οφείλει να προϋποθέτει την έγγραφη έγκριση της αρμόδιας Δασικής Αρχής. Ο νομοθέτης πρέπει να απαγορεύει τις εν λόγω δραστηριότητες σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις, συμβάλλοντας με την προσέγγιση αυτή στην προστασία τους από μεταλλευτικές και εξορυκτικές δραστηριότητες.
Άρθρο 53-Παράγραφος 1
Ο νομοθέτης οφείλει να απαγορεύσει ρητά την εκτέλεση μεγάλων έργων υποδομής σε δάση, δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις. Άλλωστε η αποσπασματική άσκηση πολιτικής με την κατά περίπτωση έκδοση ΚΥΑ, αποτελεί λανθασμένη πρακτική και αποτελεί πρωταρχικό αίτιο για την σημερινή χαοτική κατάσταση του χωροταξικού γίγνεσθαι.
Άρθρο 54-Παράγραφος 3
Κατά την αποκατάσταση του φυσικού τοπίου δεν νοείται να προωθείται αλλαγή των χρήσεων γης.
Άρθρο 57
Οι προτεινόμενες επεμβάσεις θα πρέπει να αποκλείονται σε δασικές εκτάσεις και να επιτρέπονται μόνο σε δημόσιες γαίες.
Άρθρο 58
Να μην εξαιρούνται διατάξεων κατεδάφισης σε υφιστάμενα κτίρια και υποδομές εντός πάρκων και αλσών.
Άρθρο 59
Οι προτεινόμενες διατάξεις που προβλέπουν την κατασκευή έργων Μετρό, Τραμ και συνοδών έργων σε πάρκα και άλση είναι απαράδεκτες και πρέπει να αφαιρεθούν.
ΤΟ ΠΑΚΟΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Διευρύνεται η δυνατότητα που δόθηκε το 2011 για οικοδόμηση ποσοστού έως 10% μιας δασικής έκτασης για τη δημιουργία συμπληρωματικών σε μια ξενοδοχειακή μονάδα εγκαταστάσεων. Πλέον επιτρέπεται η ανέγερση «σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων» , σε δημόσια και ιδιωτικά δάση, τα οποία σύμφωνα με το άρθρο 49 του σχεδίου νόμου μπορεί να περιλαμβάνουν ως και γήπεδα γκολφ και εγκαταστάσεις ιαματικής θεραπείας. Η οικοδόμηση τουριστικών χωριών επιτρέπεται και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, εκτός αν απαγορεύεται από τα σχέδια διαχείρισής τους, ενώ σε περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιων σχεδίων απαιτείται ειδική προς τούτο περιβαλλοντική μελέτη (άρθρο 49, §7). Τέλος επιτρέπεται η δημιουργία μέσα σε δάση τελεφερίκ και παρεμφερών υποδομών, καθώς και βιοτεχνίες γεωργικών προϊόντων, τυροκομεία, σφαγεία, μονάδες υδατοκαλλιέργειας εγκαταστάσεις διαχείρισης λυμάτων, απορριμμάτων, μπάζων, υδατοδρόμια, κατασκηνώσεις για παιδιά άπορων ή πολύτεκνων οικογενειών (άρθρο 50), διάνοιξη οδών σύμφωνα με τους όρους της περιβαλλοντικής μελέτης του έργου (άρθρο 48, §1) κ.α
Το σχέδιο νόμου «Δασικά Οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης» δόθηκε στις 19/9 από το ΥΠΕΚΑ σε δημόσια διαβούλευση για οκτώ ημέρες. Εκτός από την κατάργηση όλων των προστατευτικών διατάξεων της δασικής νομοθεσίας για 19 εκατ. στρέμματα των δημόσιων χορτολιβαδικών εκτάσεων, το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει πλήθος νέων διατάξεων. Το παραπάνω Νομοσχέδιο που προβλέπει την εξαφάνιση και αυτών των λίγων δασικών εκτάσεων που παρέμειναν σε αυτή την δοκιμαζόμενη χώρα. Διαβάζοντας τέτοια Νομοσχέδια αναρωτιόμαστε εάν η χώρα δοκιμάζεται περισσότερο από τους πολιτικούς της ή από τη μνημονιακή Τρόϊκα…
Όσοι, λοιπόν, έχετε μέσα στο κτήμα σας αραιά δάση, ασκεπείς εκτάσεις, ξέφωτα που περιβάλλονται από δάση, υγρότοπους, τμήματα χαμηλής βλάστησης γεμάτες ελληνικά βότανα ( θυμάρι, ρίγανη κ.α.) μην ανησυχείτε : το Υπουργείο σας επιτρέπει να τα εκμεταλλευτείτε.
Έτσι μπορείτε να χτίσετε το δικό σας ξενοδοχείο καταστρέφοντας και το τελευταίο χαμηλής βλάστησης δάσος με βότανα, ρίγανη, θυμάρι, αρωματικά φυτά… Επίσης, θα διώξετε μακριά τις ενοχλητικές μέλισσες που τρυγούν τα φυτά αυτά που είναι πολύ διαδεδομένα στην Ελλάδα και αποτελούν το 15% περίπου της χαμηλής βλάστησης που συναντάμε κυρίως στις Κυκλάδες, Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησο και Κρήτη. Και όλα αυτά νόμιμα.
Εάν δε έχετε έκταση μεγαλύτερη από 3.000 στρέμματα ,μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε για αθλητικές χρήσεις εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής, έτσι ώστε να «φαγωθούν» πιο γρήγορα και οι τελευταίες δασικές εκτάσεις θαμνώδους φρυγανικής μορφής, στις οποίες παρατηρούνται κοινά και άλλα ενδημικά είδη. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία ερπετών, τα αρπακτικά πουλιά τρέφονται καθημερινά από τα φυτά που υπάρχουν στα φρύγανα τα οποία εκτός από την ομορφιά τους είναι πολύ χρήσιμα σαν αρωματικά, φαρμακευτικά, καλλυντικά αλλά κυρίως είναι άριστη τροφή μελισσών…
– Μέχρι σήμερα, η εταιρεία που εκμεταλλευόταν μια δασική περιοχή για εξόρυξη(μεταλλεία- λατομεία) έπρεπε να καταβάλλει αντάλλαγμα χρήσης ίσο με την επιφάνεια που εκμεταλλευόταν. Πλέον, το υπουργείο προτείνει το αντάλλαγμα να αφορά την επέμβαση μόνο στην επιφάνεια του εδάφους (άρθρο 52, §2), διευκολύνοντας οικονομικά τις υπόγειες εκμεταλλεύσεις.
– Απαγορεύεται η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε δάση και δασικές εκτάσεις, ενώ επιτρέπεται η συγκέντρωση πλήθους «ανεπιθύμητων» χρήσεων, όπως συστήματα ανακύκλωσης μπάζων, κτηνοτροφικές μονάδες, τυροκομεία, ακόμα και οι σκαπτικές εργασίες για την ανεύρεση θησαυρού (άρθρο 57. §3) και η κατασκευή οχυρωματικών έργων από το υπουργείο Άμυνας(άρθρο 55, §1).
– Καταργούνται, ως μη αποτελεσματικές, οι δευτεροβάθμιες επιτροπές δασικών αμφισβητήσεων.
– Απαλείφονται οι Κυκλάδες από τις περιοχές στις οποίες δεν ίσχυε το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου, όπως υπέδειξε πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου.
– Δίνεται η δυνατότητα άρσης μιας αναδάσωσης, όταν κριθεί ότι ο σκοπός της έχει επιτευχθεί, προκειμένου η δασική έκταση να μπορεί να «αξιοποιηθεί».
– Καθιερώνεται μια προσωρινή διαδικασία για την επίλυση διαφορών και αμφισβητήσεων, μέχρι την ολοκλήρωση των δασικών χαρτών.
– Δε θα χαρακτηρίζονται αναδασωτέες οι δασικές περιοχές για τις οποίες είχε δοθεί έγκριση επέμβασης πριν καούν από πυρκαγιά. Έτσι θα τερματιστεί ένας συνηθισμένος τρόπος «μπλοκαρίσματος» ενός έργου σε δασική περιοχή.
– Με μια μάλλον άτυχη ρύθμιση, το υπουργείο «κλείνει το μάτι» σε πολίτες που έλαβαν κληροτεμάχια ακίνητα δασικού χαρακτήρα μετά το 1975 και δεν μπορούσαν να τα οικοδομήσουν. Όπως αναφέρεται, δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας εφόσον δεν καλύπτονται από δασική βλάστηση… κατά τη δημοσίευση του νόμου, δηλαδή το νωρίτερο σε περίπου ένα μήνα από σήμερα.
Έτσι, με δύο λόγια, ψηφίζοντας το Σχέδιο Νόμου η Πολιτεία θα καταφέρει :
– Να αφανίσει τα χαμηλής βλάστησης φρύγανα που αποτελούν
οικότοπο σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ.
– Να διώξει τις «ενοχλητικές» μέλισσες από τις περιοχές αυτές.
– Να βοηθήσει την επιχειρηματικότητα, να ξεκινήσει με θαλασσοδάνεια την όποια επένδυση.
Τέλος το ΠΑΚΟΕ είναι αντίθετο στην συνολική προώθηση ενός τέτοιου Νομοσχεδίου.
27/9/2013
Για τη βελτίωση των διατάξεων, όσον αφορά τον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών, με δεδομένη την κατηγορία των έργων από περιβαλλοντική άποψη, προτείνουμε στο άρθρο 5 του Σχεδίου Νόμου (άρθρο 51 του Ν.998/79) να προστεθεί δεύτερο εδάφιο στην παράγραφο 2, με το οποίο να επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση η εγκατάσταση έργων της κατηγορίας αυτής και σε δάση και δασικές εκτάσεις των κατηγοριών δ’ και ε’ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 υπό τον περιοριστικό πάντοτε όρο, η απόσταση των έργων να είναι μεγαλύτερη των χιλίων (1.000) μέτρων, προκειμένου για μονάδες θαλασσινών ειδών και πεντακόσια (500) μέτρα, για μονάδες ειδών γλυκών νερών, αντίστοιχα, από τουριστικές περιοχές ή λουτροπόλεις (κατηγορία δ) και από αρχαιολογικούς και ιστορικούς χώρους ή μνημεία ή παραδοσιακούς οικισμούς (κατηγορία ε).
Αχιλλέας Χεκίμογλου, Πρόεδρος Δ.Σ. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΩΝ
Απλή ανάγνωση του Άρθρου 5 αρκεί για να διαπιστωθεί ότι το Σ/Ν επιτρέπει όλες τις χρήσεις του χώρου ανεξαιρέτως και θέτει ευνοϊκούς όρους για την εγκατάσταση τους σε δάση και δασικές εκτάσεις, με τρόπο εμβαλωματικό και αποσπασματικό. Κυρίως, όμως, δημιουργεί τραγικό προηγούμενο για μελλοντικές επεμβάσεις, άρα και απειλές στο δασικό κεφάλαιο της χώρας. Σχόλια στο παρόν Άρθρο 5 (Μ. Αριανούτσου, Ε. Κανιάστας, Α. Τσιτσώνης) με καλύπτουν απόλυτα.
Με δεδομένη την άρρηκτη σχέση και χωρική αλληλεξάρτηση/αλληλεπίδραση των δασών και των δασικών εκτάσεων με άλλους φυσικούς πόρους και τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, οι σχέσεις του παρόντος Σ/Ν με υφιστάμενα νομοθετικά κείμενα και πολιτικές σχετικά με τη βιοποικιλότητα (και περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ 2000), τους υδατικούς πόρους, τη χωροταξία και πολεοδομία, τη βιομηχανία, την εξόρυξη, τον τουρισμό, κ.λπ. ((Εθνικό Χωροταξικό, Ειδικό Χωροταξικό Τουρισμού, Βιομηχανίας, κ.λπ.) θα έπρεπε να τύχουν ενδελεχούς και τεκμηριωμένης ανάλυσης και ρύθμισης.
Ελένη Καπετανάκη-Μπριασούλη, καθηγήτρια
Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Στο Αρθρο 60 στα σχέδια πόλεως προτείνεται να αντικατασταθεί ώς εξής:
Αρθρο 60
Σχέδια πόλεως
1. Επέκταση εγκεκριμένου σχέδιου πόλεως ή επέκταση οικισμού υφισταμένου προ του 1923 ή δημιουργία οικιστικής περιοχής επιτρέπεται να γίνει μετά την κύρωση των δασικών χαρτών και δεν είναι δυνατόν να περιλαμβάνει δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις των παραπάνω κυρωμένων χαρτών.
2. Επιτρέπεται η ένταξη δημόσιων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ιδιωτικών δασικών εκτάσεων, διατηρώντας την μορφή τους, σε οικιστική περιοχή, εφ’ όσον η ένταξη αυτών επιβάλλεται από τον προβλεπόμενο πολεοδομικό σχεδιασμό για την επίτευξη του περιβαλλοντικού ισοζυγίου και της αειφόρου ανάπτυξης της οικιστικής περιοχής.
Σωστά, τα δέντρα δεν μιλούν. Οι Κάμποι δεν βοούν. Αν κόψεις ένα δένδρο δεν θα γίνει διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Οπότε καλή περίπτωση… Δεν διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές (τώρα… γιατί η τόσο βραχυπρόθεσμη και καιροσκοπική σκέψη των συντακτών του Σχεδίου, είναι χαρακτηριστική της πολιτικής βούλησης αυτή της χώρας, φευ!). Δασοκτόνο Σέδιο Νόμου. Αν ψηφιστεί, οι υπέρμαχοί του θα είναι ένοχοι για εσχάτη προδοσία. Υψηλή ιδέα δεν είναι μονάχα η Ελευθερία και η Δημοκρατία, είναι και η Φύση, το Πλούσιο και Υγιές Δασικό Περριβάλλον και η Οικολογία. Αλλά που να φτάσει το μυαλό και η μόρφωσή μας ακόμα σε τέτοιες ιδέες…Είμαστε πολύ μικροί… Αλλό αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία…
Οι επιτρεπτές επεμβάσεις, έτσι όπως καθορίζονται είναι όλες επιτρεπτές. Τουλάχιστον ας γίνει σαφές ότι ό,τι είναι επιτρεπτό δεν είναι και υποχρεωτικό να γίνει.
Δηλαδή θα πρέπει η δασική υπηρεσία αν έχει αντιρρήσεις σε κάποιες επιτρεπτές επεμβάσεις για λόγους προστασίας των δασικών ενδιαιτημάτων ή σπάνιων και απειλούμενων ειδών βιότοπους ακόμα και σε φρυγανικά οικοσυστήματα να μπορεί να απαγορεύσει μία επέμβαση.
Σημαντική η αλλαγή του νόμου. Επιτέλους πρέπει να καταλάβουμε ότι η ανάπτυξη μπορεί να προκύψει όταν θα δίδονται κίνητρα.Τα δάση τα απολαμβάνει κανείς όταν αυτά στολίζονται με έργα υποδομής και ιδιαίτερα με έργα τουριστικής και αθλητικής παρουσίας. Όλες οι χώρες της Ευρώπης δημιουργούν πυρήνες αθλητικών κέντρων,χιονοδρομικών εγκαταστάσεων ,και καταλυμάτων για διαμονή και επαφή με την φύση. Προσωπικά γνωρίζω τι σπουδαία τουριστική ανάπτυξη έχει στα δάση της η Αυστρία, η Ελβετία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Γαλλία ,αλλά και η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Όταν λοιπόν δημιουργείς τουριστικές υποδομές στα δάση φέρνεις τον πολίτη κοντά στο μεγαλείο της φύσης, αλλιώς εμείς οι ‘Ελληνες που υιοθετούμε το νόμο της ελάσσονος προσπάθειας μη έχοντας κίνητρο να δούμε αθλητικές, χιονοδρομικές και άλλες εγκαταστάσεις δύσκολα να έρθουμε σε επαφή με το μεγαλείο της φύσης.Ανεβαίνω κάθε χρόνο στον ‘Ολυμπο από τους δέκα ορειβάτες μόνον οι δυο είναι ‘Ελληνες, εάν υπήρχαν όμως έργα όπως ένα σύγχρονο χιονοδρομικό κέντρο που το τελεφερίκ θα ξεκινούσε κάτω από το Λιτόχωρο φαντάζεστε τι θα γινόταν; Είναι αλήθεια ότι πολλοί Έλληνες πολίτες επισκέφθηκαν για πρώτη φορά μία περιοχή που καλύπτεται με δάσος γιατί απλούστατα σ’ αυτήν την περιοχή υπήρχαν τουριστικά καταλύματα πίστες για σκι κτλ
Προχωρήστε λοιπόν χωρίς δισταγμό για να βγει η χώρα από το τέλμα.
‘Ολοι που αγαπούν την πρόοδο περιμένουν αυτή η χώρα επιτέλους να
κινηθεί πάνω στην γενικότερη αντίληψη για τα δάση που έχουν οι Ευρωπαίοι πολίτες .Σήμερα με τον νόμο για την χώρα μας που θα έπρεπε να ήταν χθες και προχθές πολλοί περιμένουν να δουν επιτέλους να κυλά σ’ αυτήν την χώρα η αντίληψη ότι πράγματι μπορούμε να φέρουμε την ανάπτυξη και την πρόοδο πάντα σε μία αρμονική συνύπαρξη με τα δάση μας .Που βρίσκονται οι ζωολογικοί κήποι σε άλλες χώρες; . Βρίσκονται μόνον σε περιοχές με δάσος ας προβλεφθεί και για τα δικά μας δάση κάτι παρόμοιο; Γιατί και σε αυτό το κομμάτι υπάρχει ενδιαφέρον από Έλληνες ,αλλά και ξένους επενδυτές.Όλη η Αυστρία , η Ελβετία ,η Βόρεια Ιταλία , η Γαλλία είναι ένα απέραντο εργοτάξιο αθλητικών εγκαταστάσεων μέσα στα δάση.Οι πολίτες αυτών των χωρών δεν αγαπούν τα δάση;Τα απολαμβάνουν γιατί καθημερινά είναι μέσα στην καρδιά των δασών γιατί απλούστατα μέσα σ’ αυτήν την καρδιά γέννησαν τουριστικές δράσεις και έτσι απολαμβάνουν και το ένα και το άλλο. ‘Οταν βρέθηκα στην Ελβετία την πρώτη ημέρα της άφιξής μου με το αυτοκίνητο μου το 1985 παίρνοντας μία υποτροφία σταμάτησα υποχρεωτικά με το αυτοκίνητο σ’ ένα φανάρι που ήταν κόκκινο τότε δεν αντιλήφθηκα ότι έπρεπε να σβήσω την μηχανή του αυτοκινήτου μου οι Ελβετοί οδηγοί, αλλά και οι π πολίτες που περπατούσαν στο δρόμο με κοιτούσαν επίμονα αντιλήφθηκα αμέσως ότι υπήρχε μία πινακίδα που έγραφε προτιμάτε καθαρό περιβάλλον ή μολυσμένη ατμόσφαιρα; Εάν προτιμάτε το πρώτο σβήστε την μηχανή του αυτοκινήτου σας έγραφε η πινακίδα. Το έκανα με καθυστέρηση παρ’ όλα αυτά έδειξαν ικανοποιημένοι οι διπλανοί οδηγοί,αλλά και οι πολίτες που περπατούσαν στο δρόμο. Έτσι θα πρέπει να βλέπουμε το περιβάλλον και όχι να είμαστε αρνητικοί σε κάθε πρόοδο και σε κάθε ανάπτυξη μέσα στα δάση μας. Σας ευχαριστώ. Με τιμή Γιώργος Κυριακίδης καθηγητής Φ.Αγωγής Βέροια.
(Συνέχεια) Ειδικώτερα, έχω να κάνω τις παρακάτω επισημάνσεις:1) Πολλές από τις επιτρεπτές επεμβάσεις που προτείνονται με τις νέες ρυθμίσεις, πρέπει να συνδεθούν κατά την γνώμη μου , και με την χωροθέτηση χρήσεων ανά την Επικράτεια, όπως την προβλέπει το Σύνταγμα που ισχύει σήμερα (άρθρο 24), και δεν έχει υλοποιηθεί με ευθύνη του ΥΠΕΚΑ. 2)Η προτεινομένη ρύθμιση του άρθρου 60 παρ.2 είναι ατελής, αφού μετά την ένταξη, οι εκτάσεις ως αστικές πλέον και με μεγάλη οικοπεδική αξία, δεν ρυθμίζεται ποιός τις διαχειρίζεται,ποιός τις προστατεύει, ποιός τις διαθέτει και σε ποιούς και με ποιό τίμημα και πότε έχει ο παραχωρησιούχος το δικαίωμα να τις μεταπωλεί. 3)Στο προτεινόμενο άρθρο 61, που ασχολείται με την άδεια κτήσης γής Οικοδομικών Συν/σμών, πρέπει να γίνει επαναδιατύπωση ώστε να επιβάλλεται εφεξής να προυπάρχει χωροθέτηση χρήσης γής ή τουλάχιστον Γ.Π.Σ, για να χορηγούνται άδειες κτήσης, προκεμένου να μην κατευθύνουν πλέον οι Συν/σμοί το Κράτος , ενάντια σε όσα οπίζει το Σύνταγμα, που θα γίνει δόμηση. Επίσης θα πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός , αν ο σκοπός είναι η στέγαση μελών για πρώτη κατοικία και άν είναι για παραθεριστική. Επίσης θα πρέπει να αποκλείωνται οικοδομικοί Συν/σμοί από την άδεια κτήσης , αν έχουν ως μέλη Δημοσίους Υπαλλήλους.
Όχι μόνο είναι απαράδεκτη συνταγματικά και ηθικά, αλλά έρχεται και σε αντίθεση με πληθώρα αποφάσεων του ΕΔΑΔ (αλλά και πρόσφατα του ΣτΕ) η μη συμπερίληψη στις διατάξεις του άρθρου 61 των ιδιωτών οι οποίοι δεν τυγχάνουν μέλη Ο.Σ. αλλά είχαν και αυτοί αγοράσει προ του 1975, με καλή πίστη και νόμιμες διαδικασίες (αναγνωρισμένες ως επί το πλείστον και με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις), εκτάσεις οι οποίες δασώθηκαν μεταγενέστερα λόγω της παρελκυστικής πολιτικής του κράτους με τις ατέρμονες διοικητικές διαδικασίες και τις νομοθετικές παλινωδίες. Ιδιώτες οι οποίοι δεν πρέπει να τιμωρούνται επειδή προστάτευσαν και δεν ξερίζωσαν το νεοφυές πράσινο της έκτασης τους.
Αν το νέο άρθρο 61 μείνει ως έχει στο σχέδιο νόμου, θα αποτελεί σοβαρό αντικίνητρο για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και θα παραβιάζει κατάφωρα τα άρθρα 2 παρ.1, 4 παρ.1, 17 παρ.1 και 2 και 25 παρ.1 του Συντάγματος καθώς και το άρθρο 1 του 1ου Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ.
Στο άρθρο 47 παράγραφος 5 θα πρέπει να προστεθεί το κάτωθι : Εκτάσεις οι οποίες εκχερσώθηκαν νόμιμα με άδεια από την αρμόδια δασική υπηρεσία και δόθηκαν για γεωργική χρήση πριν το 1975 και οι οποίες , για λόγους αποδεδειγμένης μη υπαιτιότητας του ιδιοκτήτη , δασώθηκαν εκ νέου να δίνεται η δυνατότητα επανακαλλιέργειας τους με την αρχικές δεσμεύσεις .
Με τον ν. 4178/2013 θεσμοθετήθηκε η Τράπεζα Γης, η οποία θα προβαίνει στην αγορά εκτάσεων ιδιοκτησίας Οικοδομικών Συνεταιρισμών που βρίσκονται εντός ιδιωτικών δασικών εκτάσεων και στην συνέχεια θα παραχωρεί έναντι ανταλλάγματος αντίστοιχη έκταση σε περιοχές που χαρακτηρίζονται ακίνητα υποδοχής συντελεστή δόμησης Οικοδομικώψν Συνεταιρισμών. Σε τί διαφέρει η διαδικασία αυτή από εκείνη που προέβλεπε ο Ν. 3208/2003 για ανταλλαγές και δεν προχώρησε μέχρι σήμερα?
ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
«ΠΡΟΟΔΟΣ»
ΑΝΟΙΞΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
Τ.Κ. 145 69
ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ Σ/Ν:
«Δασικά οικοσυστήματα : Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης»
Στο άρθρο 5 – επιτρεπτές επεμβάσεις, αντικαθίσταται το άρθρο 60 του ν. 998/1979 ως εξής :
Αρθρο 60
Σχέδια πόλεως
1. Επέκταση εγκεκριμένου σχέδιου πόλεως ή επέκταση οικισμού υφισταμένου προ του 1923 ή δημιουργία οικιστικής περιοχής επιτρέπεται να γίνει μετά την κύρωση των δασικών χαρτών και δεν είναι δυνατόν να περιλαμβάνει δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις των παραπάνω κυρωμένων χαρτών.
2. Επιτρέπεται η ένταξη δημόσιων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και βάσει του κυρωμένου δασικού χάρτη, των ιδιωτικών δασικών εκτάσεων, διατηρώντας την μορφή τους, σε οικιστική περιοχή, εφ’ όσον η ένταξη αυτών επιβάλλεται από τον προβλεπόμενο πολεοδομικό σχεδιασμό για την επίτευξη του περιβαλλοντικού ισοζυγίου και της αειφόρου ανάπτυξης της οικιστικής περιοχής.
Για το ΔΣ,
Ο Πρόεδρος
ΛΕΩΝ. Μ. ΡΟΜΠΟΣ
Ως γνωστόν, από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους , τα δάση και οι δασικές εκτάσεις της Χώρας προστατευόταν αυστηρά και ο νομοθέτης επέβαλλε στην εκτελεστική εξουσία, να τιμωρούνται εξουθενωτικά οι παραβάτες, αλλά και να μεριμνά το Κράτος για την αποκατάσταση των υποβαθμίσεων. Ακόμα και στις περιπτώσεις που επέτρεπε εγκρίσεις επεμβάσεων ή παραχωρήσεις για επιτρεπτές από την νομοθεσία χρήσεις, έθετε ως όρο, ότι όταν εκλείψει ο επιδιωκόμενος με την έγκριση ή παραχώρηση σκοπός , η έκταση θα επανέλθει στην προτεραία χρήση, δηλαδή του Δάσους ή της δασικής εκτάσεως. Το γιατί γινόταν αυτή η αντιμετώπιση, φαίνεται να γίνεται κατανοητό έστω και καθυστερημένα , από ερμηνεία που δίνει ο ίδιος ο Άρειος Πάγος, αφού με την αρίθ.207 απόφαση του 2010 (Α1 Πολιτικό Τμήμα), έκανε δεκτό εν περιλήψει , μεταξύ άλλων, ότι « Στην έννοια του κοινόχρηστου πράγματος υπάγεται και το Δημόσιο Δάσος, το οποίο αναγνωρίζεται από το δίκαιο ως περιβαλλοντικό αγαθό, που εντάσσεται στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα(Σ 24 παρ.1) και διατηρεί τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του ως δάσος ακόμα και μετά την καταστροφή ή αποψίλωσή του (Σ 117 παρ.3), θεμελιώνεται δε και δικαίωμα αποζημίωσης σε βάρος εκείνου που προκαλεί ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος ( άρθρο 29 του ν.1650/1986).» Αυτή η βασική έννοια , φαίνεται να αγνοείται από τον συντάκτη αυτού του σχεδίου και όχι μόνο, αφού μέσω του νομοσχεδίου επιδιώκει βασικά να αυξηθούν οι επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις της Χώρας αλλά και να ρυθμισθούν αυθαίρετες επεμβάσεις, που μέχρι τώρα ήταν γνωστό ότι δεν μπορούν να γίνουν χωρίς Συνταγματική μεταρρύθμιση στο άρθρο 117 παρ. 3 του Συντ/τος ,με παράλληλη όμως διευθέτηση και του ιδιοκτησιακού ζητήματος των εκτάσεων που ρυθμίζονται. Προς την κατεύθυνση αυτή , ενώ στις Γενικές διατάξεις του άρθρου 45, οι ρυθμίσεις κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση, με τα επόμενα άρθρα του ΣΤ κεφαλαίου,επιδιώκεται παρά την αυστηρότητα του Συντ/τος , να διευρυνθούν οι επιτρεπτές επεμβάσεις αλλά και να καλυφθούν έκνομες και ζημιογόνες για το περιβάλλον αλλαγές χρήσεων. Δεν παραλείπεται πάντως να επισημανθεί, ότι όσον αφορά τις ουσιαστικές και διαδικαστικές προϋποθέσεις που προτείνεται να τεθούν, κινούνται σε σωστή κατεύθυνση.
Οι επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις δε σημαίνει και υποχρεωτικές δηλαδή ότι πρέπει να γίνουν. Θα πρέπει να υπάρξει ξεχωριστή παράγραφο στις γενικές διατάξεις που να αναφέρει ρητά τη διαφορά του επιτρεπτού και την αναγκαιότητα της σύμφωνης γνώμης της δασικής υπηρεσίας.
Με το νέο ν/σ γενικά θεωρούμε ότι επιτρέπονται σχεδόν τα πάντα, προβλέπονται νέες επεμβάσεις και οι προστατευόμενες περιοχές, τα μνημεία της φύσης, τα σπάνια ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας βρίσκονται σε καθεστώς υποβάθμισης.
Επιμέρους παρατηρήσεις:
Στο άρθρο 47 παρ. 2 του 998/79 όπως προτείνεται «Για την πραγματοποίηση των προβλεπομένων από τις ανωτέρω διατάξεις επεμβάσεων σε αναδασωτέες εκτάσεις δεν απαιτείται άρση της αναδάσωσης», πιστεύουμε ότι θα πρέπει να συμπληρωθεί η λέξη «….άμεσα, αλλά θα πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία άρσης σε εύλογο διάστημα» γιατί θεωρούμε ότι θα προκύψουν προβλήματα με τη διαχείριση της αναδασωτέας καθώς δε θα υπάρχει ισονομία στη χρήση της έκτασης αυτής.
Στο άρθρο 57 παρ. 2 του 998/79 επιτρέπεται η χάραξη διαδρομών για τη διεξαγωγή αγώνων μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η εμπειρία μας από τέτοιες δραστηριότητες στα βουνά μας είναι άκρως αρνητική και θα πρέπει τουλάχιστον σε περιοχές με προστατευόμενες τύπους οικοτόπων, με μεγάλο υψόμετρο, ή με σπάνια είδη φυτών να απαγορεύεται ρητώς.
Οι Παραθεριστικοί Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί συστάθηκαν με Νόμους του Κράτους, έχοντας ως κύριο σκοπό τους την απόκτηση παραθεριστικής κατοικίας για τα μέλη τους. Για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού, απέκτησαν νομίμως δασικές (και μη) εκτάσεις, τις οποίες όμως δεν μπορούν να αξιοποίησουν οικιστικά μέχρι και σήμερα, επειδή η Πολιτεία ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με την ουσιαστική επίλυση αυτού του θέματος. Τουναντίον, διαιωνίζει την υφιστάμενη κατάσταση με το παρόν Σχέδιο Νόμου, καθώς κάνει μια αναφορά σε «Τράπεζα Γής», η οποία εκτιμούμε οτι θα επιφέρει τα ίδια αποτελέσματα που επέφεραν προγενέστεροι Νόμοι αναφορικά με την ανταλλαγή δασικών εκτάσεων Συνεταιρισμών με άλλες μη δασικές εκτάσεις ή απολλοτριώσεις, δηλαδή ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
Η Πολιτεία ωφείλει καταρχήν να επιτρέψει την οικιστική αξιοποίηση των εκτάσεων (δασικών και μη) από τα μέλη των Συνεταιρισμών. Άλλως, να προβεί σε απαλλοτρίωση των εκτάσεων αυτών ή σε ανταλλαγή δασικών εκτάσεων με άλλες μη δασικές εκτάσεις ίσης αξίας, όπως αυτά όλα προβλέπονται ήδη σε Νόμους, Προεδρικά Διατάγματα και δικαστικές αποφάσεις ελληνικών (και μη) δικαστηρίων, αλλά δεν εφαρμόζονται στην πράξη.
Θέμα: Παρατηρήσεις επί του Σχεδίου Νόμου….» Δασικά οικοσυστήματα …ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης»
Άρθρο 61. Άδεια κτήσης γης από Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς
Παράγραφος 2
Σχόλια:
Πρέπει να γνωρίζετε ότι το πρόβλημα των Οικοδομικών Συνεταιρισμών προέκυψε κατά κύριο λόγο όταν με προτροπή του Υπουργείου Γεωργίας, κατά τη δεκαετία 1955-1965 αγοράστηκαν από τους Συνεταιρισμούς μεταξύ άλλων και ιδιωτικές δασικές εκτάσεις για υλοποίηση οικιστικών Σχεδίων που τότε επιτρεπόταν.
Και παλαιότερα ο Νόμος 998/1979 με το άρθρο 50 § 3 όπως τροποποιήθηκαν με το άρθρο 1 § 16 του Νόμου 3208/2013 προέβλεπε ανταλλαγές των ιδιωτικών δασικών εκτάσεων. Μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει καμία ανταλλαγή, γιατί δεν έχει καταγραφεί πουθενά και από καμία Υπηρεσία, ούτε ένα στρέμμα ανταλλάξιμο. Με το παρόν Σχέδιο Νόμου , παρά το ότι προβλέπει εγκατάσταση δραστηριοτήτων και τη λειτουργία διαφόρων εγκαταστάσεων τους επί δασικών εκτάσεων κάτω από τις προϋποθέσεις του Νόμου 4014/2011, η επίλυση των προβλημάτων των Οικοδομικών Συνεταιρισμών παραμένει σε ομιχλώδες τοπίο.
Μετά από πολλές δεκαετίες ταλαιπωρίας χιλιάδων μελών Συνεταιριστικών φορέων , όπου είδαν εκ των υστέρων η Πολιτεία να δεσμεύει τα περιουσιακά τους στοιχεία , φτάνουμε στο σημείο σήμερα να προτείνεται από το ΥΠΕΚΑ ασαφή διαδικασία μέσω της « Τράπεζας Γης», όπου αγοράζεται η οικοπεδική έκταση ενός Συν/σμού , η οποία βρίσκεται εντός ιδιωτικών δασικών εκτάσεων με σκοπό τη δημιουργία « Τίτλων Δικαιώματος-μεταφοράς Συντελεστή Δόμησης , τους οποίους στη συνέχεια θα παραχωρεί έναντι ανταλλάγματος Συντελεστή Δόμησης σε άλλες περιοχές».
Από τη διατύπωση αυτή τίθενται βασικά ερωτήματα:
•Υπάρχει εμπράγματο δικαίωμα ενός συνεταιριστή σε οικοπεδική έκταση;
•Με ποια κριτήρια θα καθορίζεται, το αντάλλαγμα για τη μεταφορά «σε ακίνητα υποδοχής Συντελεστή Δόμησης»;
•Με ποια κριτήρια θα προσδιορίζεται η αξία αγοράς ακινήτων από τους Συνεταιρισμούς ώστε να προχωρήσει η διαδικασία ανταλλαγής;
•Ποια θα είναι η τελική αξία στα ακίνητα υποδοχής Συντελεστή Δόμησης μετά τη μεταφορά, και πως θα καθορίζεται ποια περιοχή θα μεταφέρεται σε ποια;
Αντί όλων αυτών εμείς προτείνουμε:
Πρόταση:
Να δοθεί κατά παρέκκλιση και για λόγους μεγάλης Εθνικής ωφέλειας από τη μαζική ανάπτυξη οικισμών που σήμερα εμποδίζονται, το δικαίωμα δόμησης εντός αυτών των ιδιωτικών δασικών περιοχών , που αποκτήθηκαν προ του 1975 με πολύ χαμηλό Συντελεστή Δόμησης και κάλυψης, με παράλληλη δυνατότητας δημιουργίας υποδομών (δρόμοι κλπ).
Το άρθρο για τις επιτρεπόμενες επεμβάσεις έχει πολλά κενά, τόσα που μάλλον θα έπρεπε να αποσυρθεί ή να ανασυνταχθεί με μεγαλύτερη προσοχή, γιατί με τόσες επιτρεπόμενες επεμβάσεις απειλείται σοβαρά η υπόσταση των φυσικών χερσαίων οικοσυστημάτων της χώρας (δασών, δασικών εκτάσεων αλλά και των φρυγανικών, των βραχωδών και ορεινών εκτάσεων και άλλων που συλλήβδην συμπεριλαμβάνονται στον ατυχώς επιλεγέντα όρο ‘δημόσιες γαίες’). Κίνδυνος επίσης αναφαίνεται και για τις αναδασωτέες εκτάσεις, αν στην πορεία της ανασύστασης της συστάδας αρχίσουν οι επεμβάσεις
Μερικά παραδείγματα:
– «Επιτρέπεται η έρευνα και οι σκαπτικές εργασίες για ανεύρεση θησαυρού εντός δασών, δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων ως και εντός δημοσίων γαιών των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος».
Τι είδους θησαυρό θα αναζητήσει, ποιος και υπό ποίες συνθήκες;
– Στις δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και ελλείψει αυτών στις δασικές εκτάσεις των κατηγοριών γ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 και των κατηγοριών β΄, γ΄, στ΄ και ζ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, επιτρέπεται η επέμβαση για την κατασκευή: α) αθλητικών εγκαταστάσεων, β) εκπαιδευτικών κτηρίων με τις συνοδές τους εγκαταστάσεις, γ) νοσοκομείων, θεραπευτηρίων και εγκαταστάσεων των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας και Πρόνοιας (Πε.Σ.Υ.Π.), δ) ιερών ναών και παντός είδους μονών, μετοχίων αυτών ή ησυχαστηρίων, ε) σωφρονοστικών καταστημάτων, στ) εγκαταστάσεων των Σωμάτων Ασφαλείας, ζ) χώρου αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, η) υδροτριβείων παραδοσιακού τύπου, θ) βοτανικών κήπων
Οι χρήσεις που αναφέρονται παραπάνω μόνο στην προστασία των δασικών εκτάσεων δεν συμβάλλουν… πχ οι χώροι αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων. Είναι τελείως διαφορετικό να συζητάμε για σωφρονιστικά καταστήματα και …για βοτανικούς κήπους…
– Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα
1. Επιτρέπεται η επέμβαση σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος για τη δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων και εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής των παραγράφων 1 Α και 3, αντιστοίχως, του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 (Α΄- 118), όπως ισχύει, καθώς και εγκαταστάσεων αξιοποίησης ιαματικών πόρων.
Αν εφαρμοστεί αυτό, δεν θα μείνει φυσική έκταση σε ‘προνομιούχα’ περιοχή χωρίς παρέμβαση – επέμβαση. Και επειδή απουσιάζει σχεδόν παντελώς η έννοια της χωροταξίας από την ελληνική πολιτεία τα αποτελέσματα θα είναι δυσμενή για τα φυσικά συστήματα.
Ανάλογα παραδείγματα μπορεί να αντλήσει κανείς από το Άρθρο 51, Βιομηχανικές εγκαταστάσεις και μάλιστα για ορισμένες από αυτές πχ μεταλλεία, λατομεία δεν καταβάλλεται αντίτιμο χρήσης
Σταβλικές εγκαταστάσεις και δάση ή δασικές εκτάσεις δεν μπορούν να συνυπάρχουν, χωρίς κανένα σοβαρό κριτήριο. Εκείνο που θα πρέπει να γίνει είναι ο καθορισμός περιοχών με προορισμό την εγκατάσταση σταβλικών εγκαταστάσεων, στα πρότυπα των λατομικών περιοχών. Ο καθορισμός αυτός θα γίνεται σε επίπεδο Περιφερειακής Ενότητας από επιτροπές όπου θα συμμετέχουν απαραιτήτως επιστήμονες δημόσιοι υπάλληλοι με ειδικότητες δασολόγου, γεωπόνου, γεωλόγου και ειδικού δημόσιας υγείας καθώς και εκπρόσωποι των τοπικών κτηνοτροφικών συλλόγων. Για τις περιοχές αυτές, θα συντάσσεται από τις εν λόγω επιτροπές πρότυπες μελέτες προεκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων οι οποίες θα εγκρίνονται σε επίπεδο Αποκεντρωμένης Διοίκησης και εν συνεχεία οι περιοχές αυτές θα μπορούν εν δυνάμει να αποδίδονται είτε κατά χρήση, είτε κατά κυριότητα για εγκατάσταση των σταβλικών εγκαταστάσεων αναλόγως με το είδος (βουστάσια, αιγοπροβατοστάσια κλπ). Κριτήριο για τον καθορισμό αυτόν θα είναι η ζήτηση τέτοιων εκτάσεων, η μορφή τους από πλευράς βλάστησης, η δυνατότητα να φιλοξενήσουν σταβλικές εγκαταστάσεις και κυρίως η κατά το δυνατό μικρότερη επίπτωση που επιφέρεται στο περιβάλλον.
Οι περιοχές στις οποίες ήδη υπάρχουν μη νόμιμες σταβλικές εγκαταστάσεις, θα εξετάζονται κατά προτεραιότητα και εφόσον κριθούν κατάλληλες, αυτό θα αποτελεί ισχυρό λόγο νομιμοποίησης τους.
Στις περιπτώσεις που υπάρχουν τμήματα που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέα λόγω παράνομης εγκατάστασης στάβλων, τότε θα αναστέλλεται η απόφαση αναδάσωσης, εφόσον ο ενδιαφερόμενος εντός εύλογου χρονικού διαστήματος προβεί σε όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες νομιμοποίησής. τους.
Παρακαλούμε όπως στις επιτρεπτές επεμβάσεις του άρθρου 5, συμπεριληφθεί και η περίπτωση ίδρυσης και λειτουργίας ενδιαιτήματος αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σε δάση και δασικές εκτάσεις, καθώς υπάρχουν αυθαίρετα μικρά κτίσματα (με απαλλαγή κατεδάφισης του Ν.1337/83)που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το σκοπό αυτό. Με βάση το Ν.4039/12 και το άρθρο 9, παρ. 2 οι Δήμοι πρέπει να λειτουργήσουν καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε παραχωρούμενους από το Δημόσιο ή την Περιφέρεια χώρους.
Η διαχείριση των αδέσποτων ζώων είναι μια πολύ σημαντική υπόθεση και είναι μια αρμοδιότητα που έχει μεταφερθεί στους Δήμους, οι οποίοι πέρα απο την συλλογή και την παροχή φριντίδας στα αδέσποτα ζώα, έχουν να αντιμετωπίσουν και τα προσφάτα κρούσματα λύσσας.
Με το ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ “Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης” στις προβλεπόμενες στο Άρθρο 5 – Επιτρεπτές επεμβάσεις σε δάση, δασικές εκτάσεις κλπ, επιτρέπεται σωρεία επεμβάσεων σε δάση, δημόσιες δασικές εκτάσεις, αναδασωτέες εκτάσεις, και ιδιωτικές δασικές εκτάσεις,
όπως
Γεωργική εκμετάλλευση, Κτηνοτροφική εκμετάλλευση, Διάνοιξη οδών, Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα, Κατασκηνώσεις, Βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κατασκευή μικρών και μεγάλων έργων υποδομής, εκτέλεση έργων πολιτιστικού χαρακτήρα, κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων, εκπαιδευτικών κτηρίων με τις συνοδές τους εγκαταστάσεις, νοσοκομείων, θεραπευτηρίων και εγκαταστάσεων των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας και Πρόνοιας (Πε.Σ.Υ.Π.), ιερών ναών και παντός είδους μονών, μετοχίων αυτών ή ησυχαστηρίων, σωφρονιστικών καταστημάτων, εγκαταστάσεων των Σωμάτων Ασφαλείας, χώρων αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, δομικών ή μηχανικών κατασκευών, για τοποθέτηση κεραιών, πομπών αναμεταδοτών και άλλων συναφών εγκαταστάσεων με τα απαραίτητα συνοδευτικά έργων αυτών κλπ
Και μόνον για τις εκτάσεις των οικοδομικών συνεταιρισμών και ιδιαίτερα αυτών που αγόρασαν με νομιμότητα ιδιωτικές δασικές εκτάσεις πριν το Σύνταγμα του 1975, το νομοσχέδιο απαγορεύει την οικιστική αποκατάσταση των εκτάσεών τους, και τους παραπέμπει στην τράπεζα γης η οποία στην ουσία είναι ανταλλαγή.
Ας σημειωθεί ότι το μέτρο της ανταλλαγής δεν έρχεται στην επιφάνεια για πρώτη φορά. Έχει από χρόνια θεσμοθετηθεί και προβλεφθεί σε διάφορες διατάξεις νόμων, δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς στην πράξη γιατί ουδέποτε εφαρμόστηκε για πολλούς λόγους .
Να σημειωθεί ακόμη ότι η έκταση που καταλαμβάνουν πανελλαδικά οι εκτάσεις όλων των οικοδομικών συνεταιρισμών είναι μηδαμινή, πρόκειται για ελάχιστες χιλιάδες στρέμματα, σε αντίθεση με τις εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασικής γης και φυσικού πλούτου της χώρας μας που θα καταληφθούν από τις «επιτρεπτές παρεμβάσεις» του νομοσχεδίου.
Αξίζει επιπλέον να επισημανθεί ότι οι Ο.Σ. είναι φορείς ευρύτερου ενδιαφέροντος με περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς σκοπούς γιατί υποστηρίζουν την οργανωμένη οικιστική δραστηριότητα, ήπιας μορφής σε συνδυασμό με την προστασία του περιβάλλοντος και παρέχουν συνεπώς τα εχέγγυα αξιοπιστίας για την ορθή διαχείριση εκτάσεων γης.
Και τέλος η κατοχή των εκτάσεών τους και η δυνατότητα αξιοποίησής τους τελεί υπό καθεστώς πλήρους νομιμότητας.
Συνεπώς πρέπει με σχετική συμπλήρωση του νομοσχεδίου να συμπεριληφθεί και σχετική ρύθμιση η οποία να επιτρέπει την αξιοποίηση εκτάσεων ΟΣ που είχανε αλλάξει νόμιμα δασικό προορισμό πριν την έναρξη ισχύος του Συντάγματος του 1975 με διοικητικές πράξεις και αποφάσεις των αρμοδίων αρχών βάσει των οποίων επετράπη και εγκρίθηκε από την πολιτεία η αγορά τους για οικιστικούς σκοπούς, η οικιστική καταλληλότητά τους και η περαιτέρω αξιοποίησή τους με σκοπό και προορισμό την οικιστική αποκατάσταση των μελών τους.
Το Σσχέδιο Νόμου » Δασικά Οικοσυστήματα » δίνει δικαιώματα για σωρεία επεμβάσεων σε Δάση και Δασικές εκτάσεις.
¨Ομως Απαγορεύει την οικιστική αποκατάσταση στους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς τα μέλη των οποίων αγόρασαν αυτές τις εκτάσεις με στερήσεις πριν από 40-50 χρόνια πριν από το Συνταγμα του 1975 απολύτως νομότυπα.
Η λύση της» Τράπεζας Γης που προτάθηκε από χρόνια δεν λειτούργησε δεν εφαρμόστηκε και δεν έδωσε λύση στα προβλήματα κανενός Οικοδ. Συνεταιρισμού.
Είναι απαραίτητο στο υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου να ληφθούν υπόψη με την ανάλογη ευαισθησία τα δικαιώματα των μελών των Ο.Σ τα οποία επί τόσο μεγάλη διάρκεια τελούν σε πραγματική Ομηρία.
Αξίζει επίσης να ληφθούν υπόψη εκτός από τις κοινωνικές, οι οικονομικές παράμετροι που θα προκύψουν από αυτή την οικιστική δραστηριότητα
Για τον ΠΑΡΑΘ.ΟΙΚΟΔ. ΣΥΝ/ΣΜΟ ΑΡΚΑΔΩΝ & ΛΟΙΠΩΝ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΣΙΩΝ
Η Πρόεδρος Ελένη Μαρούση Η Γ.Γραμματέας Αλεξάνδρα Νικολαϊδου
ΠΑΡΑΘ. ΟΙΚΟΔ. ΣΥΝ/ΣΜΟΣ ΑΡΚΑΔΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΩΝ
Το Σχέδιο Νόμου « Δασικά Οικοσυστήματα » δίνει δικαιώματα για σωρεία επεμβάσεων σε δάση και δασικές εκτάσεις , αλλά απαγορεύει την οικιστική αποκατάσταση των Οικοδομικών Συνεταιρισμών παρότι αγόρασαν τις εκτάσεις τους πριν από το Σύνταγμα του 1975 απολύτως νομότυπα.
Όσο για το μέτρο της ‘Τράπεζας Γης ‘ ,το οποίο από χρόνια υπόσχεται επίλυση των προβλημάτων των Ο.Σ , ποτέ δεν λειτούργησε δεν εφαρμόστηκε και όπως είναι γνωστό δεν επέλυσε το πρόβλημα ουδενός Συνεταιρισμού.
Είναι απαραίτητο στο Σχέδιο Νόμου να ληφθούν σοβαρά υπόψη και με την ανάλογη ευαισθησία τα δικαιώματα των Οικοδομικών Συνεταιρισμών, τα μέλη των οποίων περιμένουν περισσότερο από 40- 50 χρόνια, παρότι έχουν αγοράσει τις εκτάσεις τους με στερήσεις και αγώνες σε εποχές που δεν υπήρχαν περιοριστικοί νόμοι για οικιστική αποκατάσταση.
Η Πρόεδρος Ελένη Μαρούση Η Γεν. Γραμματέας Αλεξάνδρα Νικολαϊδου
Με τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 (Ζώνες Ειδικης Προστασίας και Ειδικες Ζώνες Διατήρησης), τα Εθνικά Παρκα, τους Εθνικούς Δρυμούς και γενικότερα τις Προστατευόμενες περιοχές τι θα γίνει; Δηλαδή οι χορτολιβαδικές εκτάσεις και οι δημόσιες γαίες που βρίσκονται μέσα στα όρια περιοχών Natura 2000 μπορούν και αυτές να αποχαρακτηριστούν και να δοθούν προς εκμετάλλευση;
Αν ισχύει αυτό τότε πρόκειται για την απόλυτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Ετσι αναιρούνται αυτόματα ο Νόμος 3937/2011 για την προστασία της Βιοποικιλότητας, οι Οδηγίες 2009/147 και 92/43 της ΕΕ που έχει επικυρώσει η χώρα μας αλλά και κάθε έννοια προστασίας του περιβάλλοντος σε αυτήν την χώρα.
Τα φρυγανικά οικοσυστήματα, οι βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις των πεδινών, λοφωδών και ανωμάλων εδαφών, οι βαλτώδεις εκτάσεις, τα ορεινά ρέματα που δεν φέρουν δασική βλάστηση, οι μονίμως κατακλυζόμενες από γλυκά ή υφάλμυρα ύδατα, στις οποίες αναπτύσσεται ποώδης ή ξυλώδης βλάστηση που δεν προσδίδει δασική μορφή και δεν είναι δυνατή η γεωργική καλλιέργεια, τα αραιά δάση (δασική βλάστηση με βαθμό εδαφοκάλυψης των δασικών ειδών σε ποσοστό μικρότερο του 15%),τα ξέφωτα, οι υγρότοποι (βλ. Αγιος Προκόπιος Νάξου), τα φυσικά λιβάδια, είναι πολύτιμα οικοσυστήματα και την φύση αλλα και την οικονομία της χώρα μας που δεν πρέπει σε καμμία περίπτωση να ισοπεδώνεται η έννοια τους και να θεωρούνται όλα δημόσιες γαίες προς εκμετάλλευση.
Θα πρέπει ο νόμος να εξειδικευτεί περαιτέρω και να εξαιρεθούν δημόσιες γαίες με υψηλή φυσική αξία, με προτεραιότητα αυτες που βρίσκονται μέσα σε προστατευόμενες περιοχές (περιοχές Natura – ΖΕΠ και ΕΖΔ, Εθνικά Πάρκα, Εθνικοί Δρυμοί, Αισθητικά Δάση, Καταφύγια Άγριας Ζωής κ.λ.π).
Άρθρο 57 (Λοιπές επεμβάσεις)
Παρ. 2: Η υποβάθμιση του χώρου διεξαγωγής αγώνων motocross & mountainbike θεωρείται μάλλον δεδομένη.
Εφόσον ο νομοθέτης επιμένει στην μη καταβολή του «ανταλλάγματος χρήσης», τότε θα πρέπει οι διοργανωτές να αναλάβουν τισ δαπάνες συντήρησης και αποκατάστασης του χώρου, επί τη βάσει ειδικής προς τούτο δασοτεχνικής μελέτης.
Άρθρο 53 (Έργα υποδομής)
Γενική Παρατήρηση:
1) Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι «αναδασωτέες εκτάσεις» σαφώς και αντιβαίνει στις προστατευτικές-από τις διατάξεις του αρ. 117 του Ελληνικού Συντάγματος-διατάξεις των εκτάσεων αυτών, σύμφωνα με το οποίο τέτοιες εκτάσεις πρέπει να τυγχάνουν απολύτου προστασίας και να μη διατίθενται για άλλες χρήσεις.
Προκαλεί τουλάχιστον «απορία» το δεδομένο της ενδεχόμενης ενσωμάτωσής τους στο σύνολο των προς επεμβάσεις εκτάσεων και για ένα ακόμη λόγο: Προφανώς ο συντάκτης δεν έλαβε υπόψη του θεμελιώδη «δασοκομικά δεδομένα» που σχετίζονται με τη «δυναμική» των αναδασωτέων εκτάσεων, όσον αφορά τη διαμόρφωση υγιών περιβαλλοντικών οικοσυστημάτων, απομονώνοντας απλά ένα κομμάτι ή διαφορετικά μια κατηγορία δασικής γης.
Ακόμη και αν έχει προέλθει από αστοχία ή αβλεψία, η ενέργεια αυτή κρίνεται ως μάλλον «εγκληματική», στερούμενη παντελώς επιστημονικώς υιοθετηθέντων ερεισμάτων.
2) Παρ. 3γ:
Για ποιο λόγο τέθηκαν και ορθώς συθνεχίζουν να τίθενται απγορεύσεις ως προς τις εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας και δεν επεκτείνονται οι εν λόγω απαγορεύσεις και για τις λοιπές κατηγορίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε.? Ή τουλάχιστον γιατί δεν θεσπίστηκαν ειδικοί όροι και προϋποθέσεις για μιά εκάστη εξ’ αυτών ανάλογα με τη βαρύτητα της επέμβασης στην υποβάθμιση του δαισκού και του εν γένει περιβάλλοντος?
3) Παρ. 5:
έρχεται να επιβεβαιώσει αυτά που μόλις ανέφερα και για ένα επιπρόσθετο λόγο: τη στοχοποίηση δηλ. των εκτάσεων εκείνων που ο νομοθέτης αντί να θεσπίσει κίνητρα αξιοποίησης τους ώστε να μετεξελιχθούν σε μορφές ανώτερης δυναμικής και ανάπτυξης, τις αχρηστεύει ουσιαστικά και πρακτικά παραδίνοντάς τες στα δίχτυα μιας άναρχης επενδυτικής στρατηγικής, σπέρνοντας ταυτόχρονα «αγκάθια» στην πλατφόρμα προστασίας και διαχείρισης των δασικών μονβάδων που τις περικλείουν.
Για άλλη μία φορά με την κατάθεση του Νομοσχεδίου Μέτρα προστασίας ανάπτυξης και διαχείρισης δασικών οικοσυστημάτων εμπαίζονται τα μέλη Οικοδομικών Συνεταιρισμών που αγόρασαν νόμιμα ιδιωτικές δασικές εκτάσεις τα έτη 1955-1965 με την καθοδήγηση του Υπουργείου Γεωργίας, αφού είχε κριθεί και είχε εγκριθεί από την πολιτεία η οικιστική καταλληλότητα των εκτάσεων και η αξιοποίησή τους και αφού είχαν τηρηθεί όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες από την τότε ισχύουσα νομοθεσία
Μετά από 50 χρόνια ο νέος νόμος επαναφέρει τα αναφερόμενα στο άρθρο 50 παρ. 3 του 998 τα οποία περιελήφθησαν και στο άρθρο 1 παρ. 16 του 3208/2003 για ανταλλαγές των ιδιωτικών δασικών εκτάσεων χωρίς μέχρι σήμερα να έχει γίνει καμιά ανταλλαγή παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των Ο.Σ. γιατί δεν έχει καταγραφεί πουθενά και από καμία Υπηρεσία ούτε ένα στρέμμα ανταλλάξιμο.
Μάλιστα το παρόν σχέδιο νόμου ενώ επιτρέπει την ίδρυση πληθώρας εγκαταστάσεων εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων επί ιδιωτικών και δημοσίων δασικών εκτάσεων και προβλέπει αποχαρακτηρισμούς των εκτάσεων αυτών για ιδιωτικές επενδύσεις, αποτρέπει την οικιστική αξιοποίηση των ιδιωτικών εκτάσεων των οικοδομικών συνεταιρισμών, οι οποίες καταλαμβάνουν μηδαμινή έκταση πανελλαδικά σε σχέση με την έκταση που θα χρειασθεί για τις προτεινόμενες επεμβάσεις του νομοσχεδίου .
Αντίθετα η οικιστική αξιοποίηση των ιδιωτικών εκτάσεων των ΟΣ με αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους και επιβολή ανταλλαγμάτων με την έννοια του θετικού περιβαλλοντικού ισοζυγίου θα επιφέρει ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΟΣΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ τεράστια οικονομικά πλεονεκτήματα και κοινωνικά οφέλη (κινητοποίηση επαγγελμάτων, θέσεις εργασίας, ώθηση στην εσωτερική αγορά, προσέλκυση κεφαλαίων κλπ) και θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας.
Συνεπώς για να αποκατασταθεί η μείζονος ενδιαφέροντος παράλειψη του νομοσχεδίου θα πρέπει να συμπεριληφθεί σχετική ρύθμιση στο άρθρο 61 ή αλλού η οποία εκτός από την τράπεζα γης να προβλέπει και να καθορίζει όρους και προϋποθέσεις για την αξιοποίηση των ιδιωτικών δασικών εκτάσεων όσων ΟΣ υπάγονται και καταλαμβάνονται από τις ρυθμίσεις του Ν. 3889/2010 και εφόσον τηρηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία.
Με το ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ “Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης” στις προβλεπόμενες στο Άρθρο 5 – Επιτρεπτές επεμβάσεις σε δάση, δασικές εκτάσεις κλπ, επιτρέπεται σωρεία επεμβάσεων σε δάση, δημόσιες δασικές εκτάσεις, αναδασωτέες εκτάσεις, και ιδιωτικές δασικές εκτάσεις,
όπως
Γεωργική εκμετάλλευση, Κτηνοτροφική εκμετάλλευση, Διάνοιξη οδών, Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα, Κατασκηνώσεις, Βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κατασκευή μικρών και μεγάλων έργων υποδομής, εκτέλεση έργων πολιτιστικού χαρακτήρα, κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων, εκπαιδευτικών κτηρίων με τις συνοδές τους εγκαταστάσεις, νοσοκομείων, θεραπευτηρίων και εγκαταστάσεων των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας και Πρόνοιας (Πε.Σ.Υ.Π.), ιερών ναών και παντός είδους μονών, μετοχίων αυτών ή ησυχαστηρίων, σωφρονιστικών καταστημάτων, εγκαταστάσεων των Σωμάτων Ασφαλείας, χώρων αποθήκευσης και επεξεργασίας στερεών και υγρών αποβλήτων, δομικών ή μηχανικών κατασκευών, για τοποθέτηση κεραιών, πομπών αναμεταδοτών και άλλων συναφών εγκαταστάσεων με τα απαραίτητα συνοδευτικά έργων αυτών κλπ
Και μόνον για τις εκτάσεις των οικοδομικών συνεταιρισμών και ιδιαίτερα αυτών που αγόρασαν με νομιμότητα ιδιωτικές δασικές εκτάσεις πριν το Σύνταγμα του 1975, το νομοσχέδιο απαγορεύει την οικιστική αποκατάσταση των εκτάσεών τους, και τους παραπέμπει στην τράπεζα γης η οποία στην ουσία είναι ανταλλαγή.
Ας σημειωθεί ότι το μέτρο της ανταλλαγής δεν έρχεται στην επιφάνεια για πρώτη φορά. Έχει από χρόνια θεσμοθετηθεί και προβλεφθεί σε διάφορες διατάξεις νόμων, δοκιμάστηκε και απέτυχε παταγωδώς στην πράξη γιατί ουδέποτε εφαρμόστηκε για πολλούς λόγους .
Να σημειωθεί ακόμη ότι η έκταση που καταλαμβάνουν πανελλαδικά οι εκτάσεις όλων των οικοδομικών συνεταιρισμών είναι μηδαμινή, πρόκειται για ελάχιστες χιλιάδες στρέμματα, σε αντίθεση με τις εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασικής γης και φυσικού πλούτου της χώρας μας που θα καταληφθούν από τις «επιτρεπτές παρεμβάσεις» του νομοσχεδίου.
Αξίζει επιπλέον να επισημανθεί ότι οι Ο.Σ. είναι φορείς ευρύτερου ενδιαφέροντος με περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς σκοπούς γιατί υποστηρίζουν την οργανωμένη οικιστική δραστηριότητα, ήπιας μορφής σε συνδυασμό με την προστασία του περιβάλλοντος και παρέχουν συνεπώς τα εχέγγυα αξιοπιστίας για την ορθή διαχείριση εκτάσεων γης.
Και τέλος η κατοχή των εκτάσεών τους και η δυνατότητα αξιοποίησής τους τελεί υπό καθεστώς πλήρους νομιμότητας.
Συνεπώς πρέπει με σχετική συμπλήρωση του νομοσχεδίου να συμπεριληφθεί και σχετική ρύθμιση η οποία να επιτρέπει την αξιοποίηση εκτάσεων ΟΣ που είχανε αλλάξει νόμιμα δασικό προορισμό πριν την έναρξη ισχύος του Συντάγματος του 1975 με διοικητικές πράξεις και αποφάσεις των αρμοδίων αρχών βάσει των οποίων επετράπη και εγκρίθηκε από την πολιτεία η αγορά τους για οικιστικούς σκοπούς, η οικιστική καταλληλότητά τους και η περαιτέρω αξιοποίησή τους με σκοπό και προορισμό την οικιστική αποκατάσταση των μελών τους.
Στις επιτρεπτές επεμβάσεις δεν αναφέρεται η δημιουργία ενδιαιτημάτων ζώων συντροφιάς.
Οι Δήμοι που ενεργοποιούνται προς την κατεύθυνση δημιουργίας ενδιαιτημάτων αδέσποτων ζώων συντροφιάς, υποχρέωση τους που προκύπτει από τον Νόμο 4039/2012 για τα αδέσποτα και δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό και στο Άρθρο 9 παρ. 2 του οποίου αναφέρεται πως οι Δήμοι λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα εξεύρεσης χώρων για το σκοπό αυτό.
Η διευκόλυνση των Δήμων ώστε να υλοποιήσουν πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων είναι απαραίτητη.
Η ανάγκη της αντιμετώπισης του προβλήματος των αδέσποτων ζώων συντροφιάς είναι επιτακτική και έχουμε να καταγγείλουμε περιπτώσεις άρνησης των Δασικών Υπηρεσιών να παραχωρήσουν χώρους σε Δήμους για το σκοπό αυτό.
«ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
Αρ. 45 παρ.8: Η υποχρέωση αναδάσωσης ίσης έκτασης από τον δικαιούχο της επέμβασης θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα εφαρμογής. Σωστότερο θα ήταν να υπολογιστεί το κόστος της αναδάσωσης και το ποσό να κατατίθεται σε ειδικό κωδικό του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και να διατίθεται αποκλειστικά για την αναδάσωση εκτάσεων της περιοχής από την οικεία Δασική Υπηρεσία.
Άρθρο 52.
Σχόλιο επί της παρ. 1:
Ακόμη και στην «έρευνα» επιτελείται μια επέμβαση σε δασικό έδαφος, η οποία μάλιστα συνοδεύεται σε ορισμένες περιπτώσεις και απο την κατασκευή συνοδών έργων, οπότε θεωρώ ότι η απαιτείται η καταβολή «ανταλλάγματος χρήσης» για την επέμβαση.
Σχόλιο επί της παρ. 2:
Να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «Η εκμετάλλευση μεταλλείων…….και η εναπόθεση στείρων ή καταλοίπων ή των υπολοίπων της βιομηχανικής δραστηριότητας των μεταλλευμάτων σε ειδικούς-εντός της αδειοδοτηθείσας επιφάνειας-προς τούτο χώρους…..».
Σχόλιο επί της παρ. 3:
Με ποια κριτήρια θα προσδιοριστεί το μέγεθος της προς αναδάσωση (μέχρι του 5πλασίου της μη αποκατασταθείσας έκτασης) επιφάνειας?
Περαιτέρω προτείνεται η απ’ ευθείας απόδοση της καταπτωθείσας εγγυητικης επιστολής στα οικεία Πειφερειακά Ταμεία αντί της συγκεντρωτικής απόδοσης στο Πράσινο Ταμείο.
Άρθρο 49
Σχόλιο επί της παρ. 4:
Δηλαδή η Α.Ε.Π.Ο δεν θα αποτελεί ταυτόχρονα και «έγκριση επέμβασης» και θα απαιτείται ξεχωριστή διοικητική πράξη από τον οικείο Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης?
Άρθρο 48 (Διάνοιξη οδών)
Σχόλιο επί της παρ. 2:
Πρέπει να προσδιοριστούν και αναφερθούν επακριβώς τα «απολύτως αναγκαία τεχνικά έργα», διότι κατά το παρελθόν η έλλειψη σαφούς αναφοράς όδήγησε στην ματαίωση εγκατάστασης Σ.Ε.Α. ως συνοδού έργου.
Άρθρο 47α (Κτηνοτροφική εκμετάλλευση
Σχόλιο επί της παρ.3:
Θεωρώ ότι η παρ. 3 του παρόντος αυτοαναιρείται καθόσον οι εκτάσεις της περίπτωσης β, της παρ. 1, του αρ. 4 έχουν υπαχθεί σε ειδική κατηγοριοποίηση του Ν. 3937/2011 (Περί βιοποικιλότητας κλπ.), προστατευόμενες πλέον και από τις διατάξεις του Κοινοτικού Δικτύου. Συνεπώς δεν δύναται να ισχύουν αμφότερα.
Σχόλιο επί της παρ.4: Δε διευκρινίζεται εάν το χρονικό διάστημα της παράτασης θα είναι όσο και της αρχικής έγκρισης κι αν όχι τότε με ποια κριτήρια θα καθορίζεται η χρονική περίοδος της παράτασης!
3. Η έγκριση επέμβασης …… τότε εξετάζεται από την αρμόδια δασική υπηρεσία εάν μπορούν να διατεθούν δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, άλλως, διατίθενται δασικές εκτάσεις ή δάση.
Με την εν λόγω διαπτύπωση εγείρονται προβληματισμοί, όσον αφορά τα συγκεκριμένα κριτήρια καθορισμού της αντικειμενικά ορθότερης (από τις 3 συνολικά) δυνατότητες διάθεσης της προς επέμβαση έκτασης.
Εκτιμώ ότι για τις 3 ως άνω κατηγορίες (δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, δασικές εκτάσεις ή δάση) διάθεσης, θα έπρεπε ήδη να είχαν καθοριστεί κριτήρια-δείκτες επιλογής, διότι σε αντίθετη περίπτωση η τεκμηρίωση της όποιας πρότασης θα στερείται αντικειμενικότητας και είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει προβλήματα κατά την εφαρμογή της.
8. Η καταβολή του «ανταλλάγματος χρήσης» πρέπει να εξειδικευτεί ανάλογα με το είδος και τη βαρύτητα επίδρασης επί των περιβαλλοντικών παραμέτρων.
14. Αν και δεν τίθεται θέμα καθυστέρησης της όλης διαδικασίας, επισημαίνεται ωστόσο ότι για την ένταξη συγκεκριμένων δράσεων σε ευρωπαϊκά προγράμματα (βλ. ΕΣΠΑ) η παραχώρηση (τουλάχιστον κατά χρήση) της έκτασης θεωρείται ως προαπαιτούμενο για την υλοποίηση της σχετικής δράσης.
Μία μεγάλη μερίδα πολιτών που πίστεψαν στο Κράτος την δεκαετία του 1955 – 1965 γράφτηκαν μέλη στους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς. Την εποχή εκείνη κατέβαλαν από το υστέρημά τους αρκετά λεφτά και αγόρασαν εκτάσεις ιδιωτικές δασικές για την οικιστική αποκατάστασή τους που σύμφωνα με το νομικό καθεστώς της εποχής επιτρεπόταν.
Οι πολίτες αυτοί εξακολουθούν μετά από 50 χρόνια να είναι εγκλωβισμένοι και δεν έχουν καμία ιδιοκτησία παρά τις υποσχέσεις όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων για την επίλυση του κοινωνικού αυτού προβλήματος.
Στο παρόν σχέδιο νόμου άρθρο 61 επαναλαμβάνεται για μία ακόμα φορά η επίλυση του προβλήματος με ανταλλαγές μέσω της τράπεζας γης. Κάτι αντίστοιχο είχε περιληφθεί και στους προγενέστερους νόμους 998/79 και 3208/2003 χωρίς μέχρι σήμερα να γίνει καμία ανταλλαγή. Πιστεύω ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα λειτουργήσει και τώρα η τράπεζα γης.
Στις εξαγγελίες σας κύριε Υπουργέ είχατε αναφέρει ότι θα προβείτε σε ριζοσπαστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις της λειτουργίας του Κράτους για ένα νέο χωροταξικό σχεδιασμό με σκοπό την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας που θα συνδυάζει τις αναπτυξιακές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες με την προστασία του περιβάλλοντος – θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο κ.λπ..
Ατυχώς το παρόν σχέδιο νόμου για μία ακόμα φορά εξυπηρετεί συμφέροντα ολίγων και διαιωνίζει το πρόβλημα της κοινωνικής ομάδας των συνεταιριστών.
Χωρίς ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις μην περιμένετε καμία ανάπτυξη.
Μία μεγάλη μερίδα πολιτών που πίστεψαν στο Κράτος την δεκαετία του 1955 – 1965 γράφτηκαν μέλη στους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς. Την εποχή εκείνη κατέβαλαν από το υστέρημά τους αρκετά λεφτά και αγόρασαν εκτάσεις ιδιωτικές δασικές για την οικιστική αποκατάστασή τους που σύμφωνα με το νομικό καθεστώς της εποχής επιτρεπόταν.
Οι πολίτες αυτοί εξακολουθούν μετά από 50 χρόνια να είναι εγκλωβισμένοι και δεν έχουν καμία ιδιοκτησία παρά τις υποσχέσεις όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων για την επίλυση του κοινωνικού αυτού προβλήματος.
Στο παρόν σχέδιο νόμου άρθρο 61 επαναλαμβάνεται για μία ακόμα φορά η επίλυση του προβλήματος με ανταλλαγές μέσω της τράπεζας γης. Κάτι αντίστοιχο είχε περιληφθεί και στους προγενέστερους νόμους 998/79 και 3208/2003 χωρίς μέχρι σήμερα να γίνει καμία ανταλλαγή. Πιστεύω ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα λειτουργήσει και τώρα η τράπεζα γης.
Στις εξαγγελίες σας κύριε Υπουργέ είχατε αναφέρει ότι θα προβείτε σε ριζοσπαστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις της λειτουργίας του Κράτους για ένα νέο χωροταξικό σχεδιασμό με σκοπό την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας που θα συνδυάζει τις αναπτυξιακές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες με την προστασία του περιβάλλοντος – θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο κ.λπ..
Ατυχώς το παρόν σχέδιο νόμου για μία ακόμα φορά εξυπηρετεί συμφέροντα ολίγων και διαιωνίζει το πρόβλημα της κοινωνικής ομάδας των συνεταιριστών.
Χωρίς ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις μην περιμένετε καμία ανάπτυξη
ΟΙΚΟΠΕΔΟΦΑΓΟΙ !!!!!
ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ !!!!!!!!
Μία μεγάλη μερίδα πολιτών που πίστεψαν στο Κράτος την δεκαετία του 1955 – 1965 γράφτηκαν μέλη στους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς. Την εποχή εκείνη κατέβαλαν από το υστέρημά τους αρκετά λεφτά και αγόρασαν εκτάσεις ιδιωτικές δασικές για την οικιστική αποκατάστασή τους που σύμφωνα με το νομικό καθεστώς της εποχής επιτρεπόταν.
Οι πολίτες αυτοί εξακολουθούν μετά από 50 χρόνια να είναι εγκλωβισμένοι και δεν έχουν καμία ιδιοκτησία παρά τις υποσχέσεις όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων για την επίλυση του κοινωνικού αυτού προβλήματος.
Στο παρόν σχέδιο νόμου άρθρο 61 επαναλαμβάνεται για μία ακόμα φορά η επίλυση του προβλήματος με ανταλλαγές μέσω της τράπεζας γης. Κάτι αντίστοιχο είχε περιληφθεί και στους προγενέστερους νόμους 998/79 και 3208/2003 χωρίς μέχρι σήμερα να γίνει καμία ανταλλαγή. Πιστεύω ότι κατά τον ίδιο τρόπο θα λειτουργήσει και τώρα η τράπεζα γης.
Στις εξαγγελίες σας κύριε Υπουργέ είχατε αναφέρει ότι θα προβείτε σε ριζοσπαστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις της λειτουργίας του Κράτους για ένα νέο χωροταξικό σχεδιασμό με σκοπό την επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας που θα συνδυάζει τις αναπτυξιακές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες με την προστασία του περιβάλλοντος – θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο κ.λπ..
Ατυχώς το παρόν σχέδιο νόμου για μία ακόμα φορά εξυπηρετεί συμφέροντα ολίγων και διαιωνίζει το πρόβλημα της κοινωνικής ομάδας των συνεταιριστών.
Χωρίς ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις μην περιμένετε καμία ανάπτυξη.
Στο άρθρο 5 (Επιτρεπτές Παρεμβάσεις), η τροποποίηση του άρθρου 49 του ν. 998/1979 (Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα)στην παρ. 1 αυτού, πέρα από την υπάρχουσα πρόβλεψη «για τη δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής των παραγράφων 1Α και 3, αντιστοίχως του άρθρου 2 του ν.2160/1993, όπως ισχύει»να συμπεριληφθούν και τα προβλεπόμενα από το ίδιο άρθρο (2 του ν. 2160/1993) «Μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα», δηλαδή α) Τουριστικές επιπλωμένες επαύλεις ή κατοικίες,β) ενοικιαζόμενα δωμάτια σε συγκρότημα μέχρι 10 δωματίων και γ)ενοικιαζόμενα επιπλωμένα διαμερίσματα.
Δεν υπάρχει λόγος εξαίρεσης των ως άνω υπό α-γ περιπτώσεων (Μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα)όταν επιδιώκεται η τουριστική ανάπτυξη της χώρας.
Εγκαταστάσεις τουριστικού χαρακτήρα:
Θα πρέπει οπωσδήποτε να εξαιρεθούν δάση και δασικές εκτάσεις ορισμένων ειδικών κατηγοριών, όπως προστατευτικά δάση, αισθητικά δάση, πυρήνες εθνικών δρυμών και περιοχές προστασίας της φύσης, περιαστικά δάση, παραλίμνια και παραποτάμια δάση, δάση πέριξ βιομηχανικών περιοχών.
Η ρύθμιση της παρ. 2 του Άρθρου 61 του Ν.998/1979, όπως τοποθετείται στο Άρθρο 5 του προτεινόμενου Νομοσχεδίου αντιμετωπίζει θετικά τις περιπτώσεις Οικοδομικών Συνεταιρισμών που απέκτησαν εκτάσεις προ του 1975 σε δασικές περιοχές. Δηλαδή αναγνωρίζει ότι αν η αδυναμία οικιστικής αξιοποίησης περιοχής Συνεταιρισμού οφείλεται σε μεταγενέστερες νομοθετικές ρυθμίσεις, πρέπει να δοθεί διέξοδος με την ανταλλαγή γης, όπως περιγράφεται στην πρόταση. Περιορίζει όμως το αντικείμενο μόνο στις περιπτώσεις αδυναμίας αξιοποίησης στις δασικές περιοχές. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που η αδυναμία αξιοποίησης προήλθε από νομοθετικές ρυθμίσεις μεταγενέστερες της απόκτησης της έκτασης σε μη δασικές εκτάσεις (π.χ. χαρακτηρισμός περιοχής NATURA, Aρχαιολογία, κλίσεις εδάφους, οδοί προσπέλασης κλπ.). Προτείνουμε στον ίδιο ή σε άλλο Νόμο να προβλεφτεί η δυνατότητα υπαγωγής στις ρυθμίσεις περί ανταλλαγής γης σε όλους τους Συνεταιρισμούς που αδυνατούν να αξιοποιήσουν την έκτασή τους λόγω αλλαγής του νομοθετικού πλαισίου σε χρόνο μεταγενέστερο της απόκτησης της έκτασής τους.
Ακόμη να περιληφθούν και Ενώσεις Συνιδιοκτητών που συνέστησαν Οικοδομικό Συνεταιρισμό, δηλαδή Συνεταιρισμοί που η ιδιοκτησία δεν ανήκει στους ίδιους, αλλά στα μέλη τους εξ αδιαιρέτου.
Αρ 45 παρ.14 Για παράνομες επεμβάσεις σε δημόσιες γαίες εκδίδεται Πρωτ/λο Διοικητικής Αποβολής;
«ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
Αρ. 45 παρ.6α Εφόσον η έγριση επέμβασης προηγείται των άλλων αδειοδοτήσεων σύμφωνα με την παρ. 4 με ποιά στοιχεία θα γίνεται η εξειδίκευση των όρων και των προϋποθέσεων(σκοπός, χρόνος διάρκειας κλπ);
Αρ. 45 παρ.7 Από που θα προκύπτουν οι «απιτούμενες άδειες» γιά την εκμετάλλευση/λειτουργία της εγκατάστασης;
Αρ. 45 παρ.8 Η υποχρέωση αναδάσωσης ίσης έκτασης θα δημιουργήσει πλήθος προβλημάτων δεδομένου ότι το κόστος αναδάσωσης διαφέρει σημαντικά ανάλογα με την μορφολογία της έκτασης (βραχώδης, κεκλιμένη κλπ), τον τρόπο αναδάσωσης (βαθμίδες, σπορά, λάκκοι, χαρτογλαστρίδια, βωλόφυτα, πότισμα, περίφραξη κλπ κλπ), τα είδη που θα χρησιμοποιηθούν, η απόσταση από την δραστηριότητα κλπ, κλπ. Θα ήταν περισσότερο λειτουργικό να καθοριστεί μέση τιμή αναδάσωσης/ανά στρέμμα και το ποσό να κατατίθεται σε ειδικό κωδικό του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και να διατίθεται αποκλειστικά για την αναδάσωση εκτάσεων.
Αρ. 47 παρ. 4 Αντί «έγκριση επέμβασης»,να ονομασθεί «έγκριση γεωργικής εκμετάλλευσης»
Αρ. 47 παρ. 5 Πως θα διαπιστώνεται η πρίν ή μετά το 1975 επέμβαση; (…..1975 και διατηρούν τη χρήση αυτή μέχρι σήμερα, δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας «μετά από εξαγορά τους» απαγορευομένης….)
Αρ. 47 παρ. 7 Βεβαιώσεις Δήμων λαμβάνονται υπόψη;
Αν υπάρχει παραχωρητήριο γιατί να εξαγορασθεί η έκταση;
Αρ. 47 παρ. 10 Το αρ.45 παρ 8 προβλέπει «καταβολή ανταλλάγματος χρήσης» και «αναδάσωση ίσης έκτασης». Εδώ θα εφαρμοστούν και τα δύο;
Αρ. 47 παρ. 13 Στους δασικούς χάρτες, εκτάσεις που εκχερσώθηκαν μεταξύ 1945-1975 και σήμερα καλλιεργούνται εμφανίζονται ως (ΔΑ) πολλές εκ των οποίων κυρώθηκαν ως (Δ). Γιατί αυτές δεν μπορούν να εξαγορασθούν;
Αρ. 52 παρ. 3 Τα μεταλεία-λατομεία για να πάρουν έγκριση επέμβασης συντάσουν και εγκρίνουν μελέτη αποκατάστασης. Επομένως δεν υπάρχει περίπτωση εφαρμογής της διαδικασίας αναδάσωσης άλλης έκτασης. Σε όλες τις περιπτώσεις κατατίθεται εγγυητική επιστολή η οποία πρέπει να καταπίπτει υπερ του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και να διατίθεται αποκλειστικά για την αναδάσωση εκτάσεων.
Άρθρο 51
Βιομηχανικές εγκαταστάσεις
Παραγραφος 4
Ναυπηγεία, διυλιστήρια και δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών μετά των αναγκαίων αγωγών προσαγωγής τους επιτρέπεται να εγκατασταθούν σε δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος και δασικές εκτάσεις των κατηγοριών β και ε της παραγράφου 1 του άρθρου 4, που δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες α, δ, ε και ζ της παραγράφου 2 του αυτού άρθρου, εφόσον επιβάλλεται η εγκατάστασή τους στις εκτάσεις αυτές, λόγω της φύσης τους
Πραγματικα δεν γιατι θα πρεπει να επιτρεπεται η εγκατασταση τους.
Το δάσος είναι πιο σημαντικό κι απαραίτητο για τον άνθρωπο και τα ζώα από ό,τι έχουν να του προσφέρουν τα στρατιωτικά έργα, οι δημόσιες οδοί και οι εγκαταστάσεις συμβατικών ή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Πρέπει να εξαντλούνται όλες οι περιπτώσεις για αξιοποίηση δημόσιας ή ιδιωτικής γης κι όχι να καταστρέφεται το δάσος.
Πολύ περισσότερο, δε, να εκχωρείται σε ιδιώτες η μελέτη και εκτέλεση αυτών των καταστροφικών για το περιβάλλον έργων. Εφόσον τίθεται θέμα δημόσιου όφελους και μεγάλης ανάγκης, τότε και οι δημόσιοι φορείς να είναι αρμόδιοι για τις μελέτες και τις επεμβάσεις. Όχι οι ιδιώτες.
Αρθρο 5,Επιτρεπτές παρεμβάσεις,54.3
Θεωρώ οτι θα είναι χρήσιμο να περιληφθεί και η νομιμοποίηση υφιστάμενων και λειτουργούντων αθλητικών χώρων.Σε περιπτώσεις όπου θα εκπονηθούν ή υπάρχουν μελέτες αποκατάστασης φυσικών χώρων,μεταλίων κτλ χρήσιμο θα ήταν να συμπεριλάβουν και τους λειτουργούντες αθλητικούς ή πολιτιστικούς χώρους.
Στο άρθρο 45.3 και 45.5
3. Η παραπάνω γενική απαγόρευση δεν ισχύει εφόσον πρόκειται για εκτέλεση στρατιωτικών έργων που αφορούν άμεσα την εθνική άμυνα της χώρας, για διανοίξεις δημόσιων οδών, για την κατασκευή και εγκατάσταση αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων, για την κατασκευή και εγκατάσταση έργων ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (Α.Π.Ε.), καθώς και δικτύων σύνδεσής τους με το Σύστημα ή το Δίκτυο του άρθρου 2του Ν. 2773/1999 (ΦΕΚ 286 Α’), η χάραξη των οποίων προβλέπει διέλευσή τους από δάσος ή δασική έκταση.
5. Για έργα Εθνικής και Περιφερειακής οδοποιίας καθώς και των δικτύων μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου και πετρελαϊκών προϊόντων μέσα σε δάση, δασικές εκτάσεις και δημόσιες γαίες των παραγράφων 5α και 5β του άρθρου 3 του παρόντος, εφόσον δεν έχουν καταρτισθεί οριστικές τεχνικές μελέτες, η αρμόδια δασική αρχή γνωμοδοτεί, προκειμένης της έκδοσης ΑΕΠΟ, επί του φακέλου της ΜΠΕ λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που θέτει η δασική νομοθεσία, για τη εκτέλεση των ως άνω έργων επί των εκτάσεων αυτών. Με την ολοκλήρωση των οριστικών μελετών των έργων ο φορέας του έργου υποχρεούται να υποβάλλει στην αρμόδια δασική αρχή το σχετικό φάκελο για την έκδοση πράξης χαρακτηρισμού του άρθρου 14 του παρόντος νόμου, η οποία μετά τη δημοσιοποίηση της έχει το τεκμήριο της νομιμότητας και δεσμεύει τις υπηρεσίες της διοίκησης.
Αυτά πρέπει να καταργηθούν, δηλαδή να μην επιτρέπεται οποιαδήποτε ενέργεια μέσα στα δάση εφ’ όσον αυτά μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο καταστροφής τους, όπως μόλυνση από επιχειρήσεις, φωτιά από απόβλητα, στρατιωτικά παιχνίδια, ρύπανση από αέριο και πετρέλαιο, κλπ.
Αρθ.47α Κτηνοτροφική εκμετάλλευση.
Δεδομένου ότι με τη διάκριση των δασών και δασικών εκτάσεων βάσει της υπ’αριθ.πρωτ.204262/4545/23-11-2010 εγκυκλίου διαταγής του ΥΠΕΚΑ αυξάνεται σημαντικά το ποσοστό των δασών έναντι των δασικών εκτάσεων(π.χ. μια έκταση εμβαδού 700,00τ.μ. που καλύπτεται από παλιούρι ή ασπάλαθο με συγκόμωση 25% χαρακτηρίζεται ως δάσος) προτείνω να συμπεριληφθούν και τα δάση ασχέτως της ύπαρξης η μη στην ευρύτερη περιοχή χορτολιβαδικών ή δασικών εκτάσεων. Σε διαφορετική περίπτωση θα μειωθούν σημαντικά οι εναλλακτικές δυνατότητες εγκατάστασης κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, ιδιαίτερα τοπικά σε ορεινές περιοχές η αγροκτήματα με πυκνη δασική βλάστηση. Ρυθμιστικά μπορεί να τεθεί συγκεκριμένη πυκνότητα και επιφάνεια κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων ανά επιφάνεια δάσους.
Εναλλακτικά θα μπορούσε να προβλεφθεί εξαίρεση για τις ήδη υφιστάμενες εγκαταστάσεις οι οποίες είναι σε διαδικασία νομιμοποίησης βάσει του Ν.4056/12, δηλαδή να μπορεί να εκδοθεί άδεια εγκατάστασης εκ των υστέρων από το Δάσαρχη ακόμη και στα Δάση ασχέτως της ύπαρξης η μη στην ευρύτερη περιοχή χορτολιβαδικών ή δασικών εκτάσεων.
Το 40% της αξίας της έκτασης και επιπλέον μέχρι το 5πλάσιο της αξίας αναδάσωσης για το αντάλλαγμα χρήσης μεταλλείων και λατομείων; Δηλαδή να υπολογίζουμε ένα τριχίλιαρο το στρέμμα στο Πράσινο Ταμείο;
Ως πότε ο μικροεπιχειρηματίας του μεροκάματου θα συντηρεί το αδηφάγο Δημόσιο και θα πληρώνει τους μισθούς αυτών που δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο στη ζωή τους;