Άρθρο 3 – Διαδικασία χαρακτηρισμού

μου αρεσει εντος τριαντα ημερων και εντος παρενθεσεως αριθμιτικα 60

Στο άρθρο 14 του Ν. 998/1979 θα πρέπει επιτέλους η αρμοδιότητα σύνταξης πράξης χαρακτηρισμού να φύγει από τον Δασάρχη και να περάσει στα Τμήματα Δασικών Χαρτογραφήσεων που θα την συντάσσουν και θα την υπογράφει ο Διευθυντής Δασών.
Τα Τμήματα Δασικών Χαρτογραφήσεων που ανήκουν στις Δ/νσεις Δασών έχουν την τεχνογνωσία να συντάξουν διαγράμματα και να κάνουν φωτοερμηνεία.
Τα Δασαρχεία μη έχοντας τις απαιτούμενες τεχνικές γνώσεις καταφεύγουν στις μικρές αποσπασματικές πράξεις βασιζόμενες μόνο στα τοπογραφικά που υποβάλλονται από τους ιδιώτες.
Εξάλλου είναι οξύμωρο σχήμα τα Τμήματα Δασικών Χαρτογραφήσεων να είναι αρμόδια για την χαρτογράφηση ολόκληρου του νομού, αλλά όχι μιας έκτασης 100 – 1000 τ.μ.

«1. Εάν δεν έχει καταρτισθεί ακόμη Δασολόγιο,…»
Το δασολόγιο είναι διαφορετική διαδικασία και έπεται της σύνταξης και κύρωσης του δασικού χάρτη.
Επιπλέον, μετά την ανάρτηση του δασικού χάρτη παύει η διαδικασία της πράξης χαρακτηρισμού. Άρα, η ορθή διατύπωση θα ήταν:»Εάν δεν έχει αναρτηθεί ακόμα δασικός χάρτης…»

-Η καθαρεύσα του κειμένου πρέπει να αντικατασταθεί. Δεν λέμε βλάστήσεως και χαρτογραφήσεως αλλά βλάστησης και χαρτογραφησης. υποβαλόντα !!!! επελθούσες !!!
-Στη πράξη χαρακτηρισμού να ενσωματώνεται υποχρεωτικά και φωτοληψία έγχρωμη πρόσφατη αλλιώς πως θα ξέρει ο πολίτης (πλην του ενδιαφερόμενου) ποια ειναι τα όρια της έκτασης για να υποβάλλει ένσταση!!
-Στη παρ. 9 να προστεθεί «ή έχει τις προϋποθέσεις να κηρυχθεί αναδασωτέα»

Στην παρ.9 ορίζεται ότι ο Δασάρχης οφείλει να απόσχει του χαρακτηρισμού εάν η έκταση έχει ήδη κηρυχθεί ως αναδασωτέα. Δεν ορίζεται τι κάνει εάν η έκταση δεν έχει κηρυχθεί ως αναδασωτέα αλλά έχει απολέσει το δασικό χαρακτήρα.
Σύμφωνα με πλήθος αποφάσεων του ΣτΕ:
«…αν ο δασάρχης, ασκώντας την κατά το άρθρο 14 του ν. 998/1979 αρμοδιότητά του, διαπιστώσει ότι μια έκταση, η οποία είχε κατά το παρελθόν δασικό χαρακτήρα, τον έχει απολέσει για λόγο αναγόμενο στο άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος και στο άρθρο 38 παρ. 1 του ν. 998/1979, οφείλει να απόσχει του χαρακτηρισμού και να παραπέμψει την υπόθεση στον αρμόδιο για την κήρυξη αυτής ως αναδασωτέας γενικό γραμματέα…»

«…Αντιθέτως, εάν έχει προηγηθεί η κήρυξη εκτάσεως ως αναδασωτέας, δεν υπάρχει πλέον έδαφος χαρακτηρισμού της εκτάσεως ως δασικής ή μη, αλλά στην περίπτωση αυτή, τα όργανα του άρθρου 14 του ν. 998/1979, δεσμευόμενα από την πράξη αναδασώσεως, η οποία δεν ελέγχεται παρεμπιπτόντως, οφείλουν είτε να απόσχουν από την έκδοση πράξεως χαρακτηρισμού, είτε να περιορισθούν απλώς στη διαπίστωση ότι η συγκεκριμένη έκταση έχει κηρυχθεί αναδασωτέα και ως εκ του λόγου αυτού αποτελεί δασική έκταση (ΣTΕ 3448/07, 838/02).

Η παράγραφος 9 αναφέρει :

9. Ο δασάρχης κατά την άσκηση της αρμοδιότητας του παρόντος άρθρου, οφείλει να απόσχει του χαρακτηρισμού εάν για την συγκεκριμένη έκταση έχει προηγηθεί η κήρυξη αυτής ως αναδασωτέας με την επιφύλαξη της παραγ. 4 του άρθρου 67 του νόμου αυτού.

Η παράγραφος ουσιαστικά ενσωματώνει στην Νομοθεσία μας μία παλαιότερη απόφαση του Σ.τ.Ε. Με άλλα λόγια και στην πραγματικότητα ο Δασάρχης δεν χαρακτηρίζει μία περιοχή όταν έχει προηγηθεί η κήρυξη της έκτασης ως αναδασωτέας ή ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΩΣ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΑΣ.

Τι γίνεται στην πολύ συνηθισμένη περίπτωση που ένας Πολίτης ζητά χαρακτηρισμό της έκτασής του, ο Δασάρχης είτε γιατί έτσι νομίζει είτε για αλλότριους λόγους, αντί να απαντήσει επί της ουσίας προτείνει την έκταση ως αναδασωτέα και στην συνέχεια απαντά ότι δεν το χαρακτηρίζει γιατί έχει προταθεί ως αναδασωτέα;
ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ. ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ. ΣΕ ΜΕΡΙΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ ΔΑΣΩΝ ΕΧΕΙ ΣΤΗΘΕΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΕΤΟΙΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ.

Τι θα γίνει στην περίπτωση που μια τεράστια έκταση καεί και έστω κατά λάθος περάσει μια γεωργική έκταση στα Αναδασωτέα; Πρέπει να γίνει πρώτα άρση της αναδασωτέας (μετά από 5 χρόνια…και αν θέλει ο δασάρχης), να πάει στην Α’βάθμια επιτροπή και βλέπουμε…
ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ. ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ.

Πως η διάταξη προστατεύει τους πολίτες από την πιθανή αυθαιρεσία ενός δασάρχη; Στις περιπτώσεις αυτές ο πολίτης δεν έχει καμία δυνατότητα να βρει το δίκιο του και ο Δασάρχης είναι αδύνατον να ελεχθεί (ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ).
Η ΓΝΏΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΛΙΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΣΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ Σ.τ.Ε. Ο χαρακτηρισμός μιας έκτασης είναι ενεξάρτητος των διαδικασιών κήρυξης μιας έκτασης ως αναδασωτέας.

Εν πάσει περιπτώσει, προτείνω την εξής διατύπωση :
9. Ο δασάρχης κατά την άσκηση της αρμοδιότητας του παρόντος άρθρου, οφείλει να απόσχει του χαρακτηρισμού εάν για την συγκεκριμένη έκταση έχει προηγηθεί…μέχρι προ πενταετίας…η κήρυξη αυτής ως αναδασωτέας με την επιφύλαξη της παραγ. 4 του άρθρου 67 του νόμου αυτού.
…Σε περίπτωση που η απόφαση κήρυξης της έκτασης ως αναδασωτέας εξεδόθη πέραν της πενταετίας ο χαρακτηρισμός της έκτασης είναι υποχρεωτικός από τον δασάρχη.
…Απαγορεύεται η πρόταση κήρυξης της έκτασης ως αναδασωτέας να γίνει μετά από το αίτημα χαρακτηρισμού της έκτασης.

παρ.2: «…Η ως άνω πράξη αναρτάται εντός της ίδιας προθεσμίας σε ειδικά προς τούτο καταχωρισμένο δικτυακό τόπο».
Η ΔΙΑΥΓΕΙΑ αναρτά μόνο τη διοικητική πράξη ως έγγραφο. Όμως κάθε διοικητική πράξη της δασικής διοίκησης που καθορίζει το δασικό ή μη χαρακτήρα μίας έκτασης (δηλ. τελικά εάν η έκταση εμπίπτει ή όχι στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας-κυρίως η πράξη χαρακτηρισμού και η αναδασωτέα), έχει και γεωγραφική υπόσταση. Το γεωγραφικό μέρος της διοικητικής πράξης πως θα αποκτά δημοσιότητα; Σήμερα η τεχνολογία διάχυσης χαρτογραφικού περιεχομένου στον παγκόσμιο ιστό παρέχει αυτή τη δυνατότητα και μάλιστα χωρίς σημαντικό κόστος, λαμβανομένης υπόψη της εξάπλωσης και λειτουργικότητας των Ελεύθερων Λογισμικών/Λογισμικών Ανοικτού Κώδικα-ΕΛ/ΛΑΚ . Ένας ιδανικός συνδυασμός θα ήταν πχ Apache+MapServer+PostGIS σαν εξυπηρετητής στο ΥΠΕΚΑ & Quantum GIS ή gvSIG σαν εφαρμογή γραφείου σε κάθε δασική υπηρεσία κτλ. Εφαρμογές τύπου client side για γεωγραφική περιήγηση θα μπορούσαν να είναι πχ το geomoose ή ελληνικές δημιουργίες ΕΛ/ΛΑΚ, όπως το GET SDI Portal κτλ. Η πληθώρα τέτοιων φτηνών και ΑΞΙΟΠΙΣΤΩΝ λύσεων είναι εντυπωσιακή!

Ειδικά λοιπόν για τις πράξεις χαρακτηρισμού & αναδασωτέες, θα μπορούσε να απαλλαγεί η διαδικασία από το Ν.3861/2010 (πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ) και να αντικατασταθεί από μία δομή που θα υποστήριζε τη δημοσιοποίηση τόσο της διοικητικής πράξης, όσο και της έκτασης που αυτή αφορά. Επιπροσθέτως,το έγγραφο θα μπορούσε να αναρτάται αυτόματα στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ μέσω διασύνδεσης των δύο εξυπηρετητών.
Τότε θα μπορούμε να μιλάμε για πραγματική «ηλεκτρονική διακυβέρνηση»…

άρθρο 3 παρ. 2.
Η κατά την προηγούμενη παράγραφο πράξη, εκδίδεται μετά από σχετική εισήγηση αρμοδίου δασολόγου.
Πιστεύω ότι η εισήγηση πρέπει να γίνεται και από δασοπόνο διότι και αυτοί γνωρίζουν το αντικείμενο αφού στις Ανώτατες σχολές Δασοπονίας οι φοιτητές διδάσκονται μαθήματα ερμηνείας αεροφωτογραφιών αλλά το πιο βασικό θα προχωρήσουν οι πράξεις χαρακτηρισμού και στις δασικές υπηρεσίας όπου δεν υπηρετούν δασολόγοι ή το αντίστροφο.
παρ. 9
Κατά την άποψη μου το θέμα θα λυθεί αν υποχρεωτικά στην πρόταση κήρυξης σαν αναδασωτέας τεθεί η φράση «πλην των εκτάσεων που καλλιεργούνται γεωργικά» οπότε θα μπορούσε γιά αυτές να γίνει πράξη χαρακτηρισμού. Θα έλεγε όμως ότι και η άποψη του κου Σταματόπουλου είναι σωστή και περιορίζει και το πρόβλημα των ….άλλων λόγων.

Το άρθρο 14 του Ν. 998/1979, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Εάν δεν έχει ακόμη κυρωθεί δασικός χάρτης, ο χαρακτηρισμός μιας περιοχής ή τμήματος της επιφανείας της γης ως υπαγομένης ή μη στις περιπτώσεις του άρθρου 3 του παρόντος νόμου και ο καθορισμός των ορίων τούτων για την εφαρμογή των διατάξεων αυτού, όπως και ο προσδιορισμός της κατηγορίας στην οποία ανήκει κατά τις στο άρθρο 4 διακρίσεις, ενεργείται μετά από αίτηση οποιουδήποτε έχοντος έννομο συμφέρον ή και αυτεπαγγέλτως με πράξη που συντάσσεται από το Τμήμα Δασικών Χαρτογραφήσεων και υπογράφεται από τον Διευθυντή Δασών της Περιφ. Ενότητας.»

Η υφιστάμενη αλλά και η προτεινόμενη από σας τροποποίηση, αγνοεί θεμελιώδεις αλλαγές που έχουν συμβεί. Από την εποχή του Ν.998/79 και μετά έχει προβλεφθεί η κατάρτιση και κύρωση των δασικών χαρτών, η σύνταξη του δασολογίου επί των κυρωμένων χαρτών, η σύσταση των Τμημάτων Δασικών Χαρτογραφήσεων που είναι εξειδικευμένα στην χαρτογράφηση. Αγνοώντας όλα αυτά προτείνετε να παραμείνει ακόμη η αρμοδιότητα στον Δασάρχη και η σύνταξή της στον δασολόγο του Δασαρχείου που δεν έχει την απαραίτητη κατάρτιση. Σημειωτέον ότι στις Διευθύνσεις άνευ Δασαρχείων την Πράξη υπογράφει ο Διευθυντής Δασών.

Συγνώμη που επανέρχομαι, αλλά ο συντάκτης του σχεδίου νόμου έχει καμιά σχέση με την Δασολογία;;
Δασολόγιο δεν έγινε πουθενά μέχρι σήμερα και ούτε μπορεί να γίνει πριν ΚΥΡΩΘΕΊ Ο ΔΑΣΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ. Για να κυρωθεί όμως ο χάρτης πρέπει πρώτα να αναρτηθεί. Μόλις ξεκινά η ανάρτηση του δασικού χάρτη αναστέλλεται το άρθρο 14 του Ν.998/79.
Συνεπώς η διατύπωση «Εάν δεν έχει καταρτισθεί ακόμη Δασολόγιο» δείχνει βαθιά άγνοια.

θεωρω οτι καθε βημα καθε διαδικασιας χαρακτηρισμου πρεπει να εχει χρονικο οριζοντα συγκεκριμενο και σε αντιθετη κολισιεργεια το κοστος να το αναλαμβανει το κρατος και οχι ο πολιτης……σημερα οι διαδικασιες ειναι χρωνοβορες ….αντιπαραγογηκες εναντια σε καθε επενδυτικη προταση …εναντια σε καθε πολιτη που θελει να επενδυσει η διαχηρηστει την περιουσια του και γινετε αντικειμενο εκβιασμου απο καθε υπαληλο που εκτελει καλος η οχι τα καθηκοντα του.Βεβαιως να προστατεψουμε τα δαση….τον πολιτη ομως ποιος θα τον προστατεψει???ετσι νομιζω απαιτουνταοι χρονικοι προσδιορισμοι που αν δεν τηρηθουν να δικαιωνουν αυτοματα τον πολιτη επισης θεωρω οτι η επιτροπη χαρακτηρισμου δεν πρεπει να ειναιο μονοπρωσοπη ουτε απο μια υπηρεσια και να συμμετεχει απαραιτητα δικαστικος.η δε πρωτοβαθμια και δευτεροβαθμια επιτροπη αν αργουν να συνεδριασουν να κατοχηρωνετε υπερ του πολιτη….χρονικα ορια παντου

Χαρακτηρισμός αναδασωτέων: Πολλές αναδασωτέες αποφάσεις είναι εσφαλμένες, ειδικότερα οι παλιές λόγω πρόχειρων διαγραμμάτων αλλά και οι νεότερες(μεγάλες πυρκαγιές, έχουν εκ παραδρομής κηρυχθεί μικρές γεωργικές εκτάσεις, μη ακριβή όρια κλπ). Στοιχειοθετείται επομένως γιά αυτές μερική άρση «λόγω πλάνης» αλλά και επειδή η κήρυξη αναδασωτέας εμφανίζεται ως πράξη «ενός ανδρός αρχή» θα πρέπει να χαρακτηρίζονται, μετά από σχετικό αίτημα, όλες οι αναδασωτέες, να ερευνάται μέσω του χαρακτηρισμού η πλάνη, σε καταφατική περίπτωση να παραπέμπονται στην ΕΕΔΑ για την σύμφωνη γνώμη άρσης – τροποποίησης αλλά και σε αντίθετη περίπτωση να εκδίδεται σχετική πράξη ώστε να έχει το δικαίωμα ο ενδιαφερόμενος να προσφύγει στην ΕΕΔΑ με όποια στοιχεία αποδεικνύουν την ύπαρξη πλάνης. Εξυπακούεται ότι η πράξη χαρακτηρισμού αυτή δεν παρέχει καννένα δικαίωμα στον αιτούντα ή σε τρίτον πριν την άρση της αναδασωτέας και την χορήγηση βεβαίωσης τελεσιδικίας. Με αυτόν τον τρόπο θα ικανοποιηθεί και το «κοινό περί δικαίου αίσθημα» των πολιτών σχετικά με τις εσφαλμένες κηρύξεις αναδασωτέων.

Σε γενικό πλαίσιο με όλα αυτά που διάβασα , αυτό που μου έμεινε,
είναι ότι οι δασικοί χάρτες είναι ακόμα πολλοί πίσω, θα αργήσουν χαρακτηριστικά ,και όλα αυτά σε βάρος του εθνικού μας πλούτο και
της ελληνικής οικονομίας.

Ότι και να πει, ότι και να γράψει κάποιος θάναι λίγο και κατώτερο της πονηριάς όσων κρύβονται πίσω από τον απρόσωπο Νομοθέτη. Χρόνια μαζεύουν τις ρόγες της δικανικής ετυμηγορίας και ήρθε η ώρα να τις αξιοποιήσουν μόνο σε βάρος του πολίτη. Αυτή είναι η δουλειά τους εκεί μέσα. Εξάλλου το έχει αποδείξει η αντοχή τους σε όλα τα κυβερνητικά κλιμάκια του πόστου τους. Δήθεν διοικητικοί έχουν αναλάβει την αυτεπάγγελτη τιμωρία των ταλαίπωρων Ελλήνων που θα πέσουν στα χέρια της δασικής διοίκησης. Βρίσκουν τρόπους να προασπίσουν το λεγόμενο δημόσιο συμφέρον σαν αυτό να είναι κόντρα με το συμφέρον των πολιτών αυτής της χώρας και σαν το Δημόσιο να υπάρχει χωρίς τους πολίτες. Τι ντροπής πράγματα είναι αυτά. Αργείοι αιδώς! Δεν κοκκινίζετε για τη βουτιά σας αυτή στα βάραθρα της αναξιοπρέπειας. Τι ρυθμίσεις είναι αυτές. Το φωνάζετε κιόλας ότι δεν έχουμε καμία ντροπή. Μπροστά στο οργανωμένου συμφέρον υποκλινόμαστε. Άμα ένας άνθρωπος θέλει να πάρει πράξη χαρακτηρισμού και του το πείτε αγροτικό μέχρι να τελειώσει από την ανείπωτη ταλαιπωρία του μέσα στο λαβύρινθο που έχετε φτιάξει για να δηλώσετε την αξία σας, αυτή έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Άμα όμως εμφανισθούν τα μεγαλοθηρία του συμφέροντος και του χρήματος αυτή δεν έχει. Ντροπή για την πατρίδα μας. Αίσχος για τα ανθρωπάκια που τα σκέφτηκαν και το έθεσαν κιόλας στη δημόσια διαβούλευση.Ο Πρωθυπουργός τι κάνει; δεν τα βλέπει αυτά;

Γιατί απαλείψατε από το άρθρο 14 αυτό την παρ. 4; δηλαδή για ποιό λόγο να γίνεται όλη αυτή η φασαρία (ενδικοφανής διαδικασία κ.λπ.) να ταλαιπωρούνται όλοι πολίτης, διοίκηση και δικαστήρια και όλο αυτό το κατασκεύασμα να μην έχει καμία αξία. Δηλ. έρχονται (όταν έρθουν) οι κύριοι για τους δασικούς χάρτες και φτου κιαπ΄την αρχή. Για να σοβαρευτούμε. Είναι ντροπή για όλους μας.
Επίσης θέλω να θέσω υπόψη σας ότι υποτιμάτε την νοημοσύνη μας:
δηλ. αφού υπάρχει η δυνατότητα ανάκλησης μέσα στην πενταετία της πράξης χαρακτηρισμού, (που ούτως ή άλλως την είχατε κάνει κουρελόχαρτο με την μη δεσμευτικότητας της έναντι της κατάρτισης του δασολόγιο) ομολογείτε ανερυθρίαστα ότι το σύστημα μπάζει από παντού. Μια πράξη που την έχει δουλέψει δασολόγος, την υπέγραψε δασάρχης, την έλεγξε η Διευθ. Δασών, αποφάσισε ο Γεν. Γραμμ. αποκεντρωμένης διοίκησης να ασκήσει η να μην ασκήσει αντιρρήσεις, μπορεί να αποφάσισαν οι επιτροπές και τα δικαστήρια γιαυτή και ξαναέρχεται ο δασάρχης με την φτηνή διαδικασία που διαλέξατε δηλ. άμα δεν αποφανθεί η επιτροπή μέσα σε 30 ημέρες θεωρείται η πράξη αυτόματα ανακληθείσα. Είναι θράσος χωρίς όρια και είναι και κόλαφος για το δικαιικό μας σύστημα όλη η διαδικασία αυτή. Πρέπει να σοβαρευτούμε και να δούμε τα πράγματα σοβαρά. Θα σας πάρουν με τις πέτρες και δεν θα έχουν άδικο.

ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΚΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΘΕΙ,ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΦΥΤΡΩΣΕΙ ΔΑΣΙΚΑ ΕΙΔΗ ΠΧ. ΠΟΥΡΝΑΡΙΑ,ΣΚΙΝΑΡΙΑ ΚΤΛ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΔΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ-ΔΑΣΟΣ!ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΑΙΘΡΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΚΤΗΜΑΤΑ ΑΥΤΑ!ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ-ΔΑΣΟΛΟΓΙΟ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!ΠΑΤΣΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΣΟΦΥΛΑΚΑΣ!

Προφανώς είτε αγνοείτε την πραγματικότητα της διαδικασόας χαρακτηρισμού, είτε την συγκαλύπτετε και την ευνοείτε!
Ειδικότερα, με τις νέες διατάξεις περί χαρακτηρισμού των δασών και δασικών εκτάσεων μπαίνει «ταφόπλακα» στην ολοκληρωμένη και ριζική αντιμετώπιση του θέματος, όπως τέθηκε από τον νόμο 998/79 και το Ελληνικό Σύνταγμα που έχουν προβλέψει την κατάρτιση και κύρωση των δασικών χαρτών, την σύνταξη του δασολογίου επί των κυρωμένων χαρτών,κλπ…
Η πρότασή σας να παραμείνει ακόμη η αρμοδιότητα χαρακτηρισμού στον Δασάρχη και η σύνταξη της σχετικής Πράξης στον δασολόγο του Δασαρχείου που συχνά δεν έχει την απαραίτητη κατάρτιση, δυναμιτίζει όσες καλές προσπάθειες έγιναν έως σήμερα, και ιδιαίτερα από το 2010 έως το 2012 όπου και ξεκίνησε για πρώτη φορά η σύνταξη των δασικών χαρτών.
Ωστόσο, καλά γνωρίζετε ότι όταν ένας δασικός υπάλληλος χαρακτηρίσει μια έκταση δασική, η έκταση αυτή χάνει οικονομική αξία και δεν μπορεί να κτιστεί και για το λόγο αυτό – στις περισσότερες περιπτώσεις – την χαρακτηρίζει ΜΗ δασική, ιδιαίτερα όταν λαμβάνει και την αντίστοιχη «αμοιβή» κάτω από το τρααπέζι.
Και αυτό γιατί δεν είμαστε – δυστυχώς – κοινωνία νομοταγών αγγέλων!!!

«Η συνήθης αντίδραση είναι η προσπάθεια χαρακτηρισμού έκτασης ως ΜΗ δάσους πληρώνοντας τον δασικό και επειδή και αυτός δεν είναι άγγελος δέχεται να πληρωθεί και να τροποποιήσει την απόφαση του. Χιλιάδες οικόπεδα δημιουργήθηκαν με τη μέθοδο αυτή στα δάση της Αττικής. Μέσα στο δάσος ο εξαγορασμένος δασικός υπάλληλος «εντόπισε» -ω του θαύματος!- τέσσερα στρέμματα που δεν είναι δάσος! Αυτά κτίζονται και δημιουργούν πιο εύκολες προϋποθέσεις για να «βρεθεί» και νέο τμήμα που δεν είναι δάσος». [απόσπασμα από άρθρο του Στέφανου Μάνου, Καθημερινή 2009]

ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ:

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΟΛΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΞΑΡΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΕΝΟΣ ΔΑΣΙΚΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ !!!

Υποστηρίζω, ότι αντί να προστατεύουμε μόνο ό,τι μας υποδεικνύει ένας δασικός υπάλληλος – που μπορεί σήμερα να λέει έτσι και αύριο αλλιώς- θα έπρεπε να προστατεύουμε ό,τι θέλουμε να είναι δάσος. Δεν χρειαζόμαστε τον δασικό υπάλληλο να μας πει ποια είναι ή όχι δασική έκταση. Σημασία έχει τι θέλουμε να είναι δάσος. Η μικρή αυτή αλλαγή προσέγγισης, αλλάζει τελείως και τον χρονικό ορίζοντα της προστασίας.

Η ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΥΣΦΑΛΗΣ ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ

Παρ.1 άρθρου 14:
Η διατύπωση «Εάν δεν έχει καταρτισθεί ακόμη Δασολόγιο,…» πρέπει να τροποποιηθεί σε «Εάν δεν έχει αναρτηθεί ακόμη δασικός χάρτης…» αφού μετά την ανάρτηση του δασικού χάρτη παύει η διαδικασία έκδοσης πράξης χαρακτηρισμού.

Παρ.3 άρθρου 14:
Να διορθωθεί το λάθος «εντός τριάντα (60) ημερών» στο ορθό «εντός εξήντα (60) ημερών».
Να διατυπωθεί ορθά το «αφού λάβει υπόψη τον σχετικό φάκελο και τις προτάσεις του ενδιαφερομένου ως άνω ιδιώτη, νομικού προσώπου ή δημοσίας υπηρεσίας. Για τον σκοπό αυτό μπορεί να διενεργήσει και αυτοψία προς μόρφωση ασφαλέστερης γνώμης περί της υφισταμένης στην περιοχή κατάστασης.», σε «αφού λάβει υπόψη τον σχετικό φάκελο και τις προτάσεις των ενδιαφερομένων, ενώ μπορεί να διενεργήσει και αυτοψία προς μόρφωση ασφαλέστερης γνώμης περί της υφισταμένης στην περιοχή κατάστασης.»
Παρ. 7 άρθρου 14: Το τμήμα «ούτε έχει εκδοθεί απόφαση της οικείας Επιτροπής κατ΄εφαρμογή της παρ. 3 του παρόντος άρθρου» πρέπει να αφαιρεθεί, αφού δεν είναι δυνατόν για πράξη χαρακτηρισμού που δεν ασκήθηκαν αντιρρήσεις να εκδοθεί απόφαση Επιτροπής.
Παρ.9 άρθρου 14: Η διατύπωση «Ο δασάρχης κατά την άσκηση της αρμοδιότητας του παρόντος άρθρου, οφείλει να απόσχει του χαρακτηρισμού εάν για την συγκεκριμένη έκταση έχει προηγηθεί η κήρυξη αυτής ως αναδασωτέας με την επιφύλαξη της παραγ. 4 του άρθρου 67 του νόμου αυτού» είναι ελλιπής, αφού δεν προβλέπει το ενδεχόμενο να διαπιστωθεί κατά την αυτοψία και την έρευνα ότι, λόγω αλλοίωσης της μορφής της και καταστροφής της δασικής βλάστησης που έφερε στο παρελθόν, συντρέχουν οι προϋποθέσεις να κηρυχθεί ως αναδασωτέα. Πρέπει λοιπόν η παράγραφος να τροποποιηθεί ως εξής: «Ο δασάρχης κατά την άσκηση της αρμοδιότητας του παρόντος άρθρου, οφείλει να απόσχει του χαρακτηρισμού εάν για την συγκεκριμένη έκταση έχει προηγηθεί η κήρυξη αυτής ως αναδασωτέας ή διαπιστωθεί ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις να κηρυχθεί ως αναδασωτέα, με την επιφύλαξη της παραγ. 4 του άρθρου 67 του νόμου αυτού»
Τα αναφερόμενα στην παράγραφο 4 του «παλιού» άρθρου 14 του ν. 998/1979, δηλαδή ότι «Οι πράξεις του Δασάρχη και οι αποφάσεις των Επιτροπών που εκδίδονται κατά τις προηγούμενες παραγράφους, με τις οποίες περιοχές ή τμήματά τους χαρακτηρίζονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις, λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη κατά την κατάρτιση του δασικού χάρτη και τη σύνταξη του δασολογίου της αντίστοιχης περιοχής», πρέπει να προστεθούν και στο «νέο» άρθρο 14.

Το άρθρο 14 του Ν. 998/1979, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Εάν δεν έχει ακόμη κυρωθεί ο αντίστοιχος δασικός χάρτης, ο χαρακτηρισμός μιας περιοχής ή τμήματος της επιφανείας της γης ως υπαγομένης ή μη στις περιπτώσεις του άρθρου 3 του παρόντος νόμου και ο καθορισμός των ορίων τούτων για την εφαρμογή των διατάξεων αυτού, όπως και ο προσδιορισμός της κατηγορίας στην οποία ανήκει κατά τις στο άρθρο 4 διακρίσεις, ενεργείται μετά από αίτηση οποιουδήποτε έχοντος έννομο συμφέρον ή και αυτεπαγγέλτως με πράξη που συντάσσεται από το Τμήμα Δασικών Χαρτογραφήσεων και υπογράφεται από τον Διευθυντή Δασών της οικείας Περιφ. Ενότητας.»

Η υφιστάμενη αλλά και η προτεινόμενη από σας τροποποίηση, αγνοεί θεμελιώδεις αλλαγές που έχουν ήδη συντελεστεί. Από την εποχή του Ν.998/79 και μετά έχει προβλεφθεί η κατάρτιση και κύρωση των δασικών χαρτών, η σύνταξη του δασολογίου επί των κυρωμένων χαρτών, η σύσταση των Τμημάτων Δασικών Χαρτογραφήσεων που είναι εξειδικευμένα στην χαρτογράφηση. Αγνοώντας όλα αυτά προτείνετε να παραμείνει ακόμη η αρμοδιότητα στον Δασάρχη και η σύνταξή της στον δασολόγο του Δασαρχείου που δεν έχει την απαραίτητη κατάρτιση. Σημειωτέον ότι στις Διευθύνσεις άνευ Δασαρχείων την Πράξη υπογράφει ο Διευθυντής Δασών.

8. Η ημερομηνία της 15ετίας που τίθεται ως προς την επαναξιολόγηση του χαρατήρα της έκτασης είναι εντελώς αυθαίρετη. Προτείνεται η απαλοιφή της και προτείνεται να προστεθεί αντ’ αυτής η φράση: «όποτε κριθεί ότι έχει επέλθει αλλαγή της μορφής. «

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ¨Μαργαρίτα Καραβασίλη

Συμφωνούμε απόλυτα ότι η διασφάλιση των δασών είναι η επισημοποίηση των δασικών χαρτών. Αλλά σε αυτό ευθύνη δεν έχουν οι δασικές υπηρεσίες άλλα ,οι εκάστοτε πολιτικοί. Το παράδειγμα με τον δασικό υπάλληλο μπορεί να είναι ρεαλιστικό αλλά και στον Ευαγγελισμό γιατρός πήρε φακελάκι άλλα δεν έκλεισε το Νοσοκομείο!.
Σε αντίθεση με τις δασικές υπηρεσίες που αν και πλεονασματικές πριν από μερικά χρόνια . είναι στο «μαύρο στόχαστρο« της κάθε κυβερνήσεις.
Τέλος ως προς« …. σημασία έχει τι θέλουμε να είναι δάσος« το καταλάβαμε στη Αναθεώρηση του Άρθου 24 το 2003.

Με φιλική εκτίμηση.

Συμφωνώ με τα όσα είπε η κ. Καραβασίλη παραπάνω.
Επίσης αυτό με την πρεμούρα να προχωρήσουν όλες οι διοικητικές διαδικασίες ΠΡΙΝ την τελεσιδικία, δεν το καταλαβαίνω καθόλου.
Αλήθεια τα πιστεύετε τα όσα γράφετε σχετικά με την ανάκληση της πράξης χαρακτηρισμού για «πλάνη περί τα πράγματα» ;

9.α) Ο δασάρχης κατά την άσκηση της αρμοδιότητας του παρόντος άρθρου, οφείλει να απόσχει του χαρακτηρισμού εάν για την συγκεκριμένη έκταση έχει προηγηθεί η κήρυξη αυτής ως αναδασωτέας με την επιφύλαξη της παραγ. 4 του άρθρου 67 του νόμου αυτού.
β)Εκτάσεις ανέκαθεν αγροτικής μορφής που περιέχονται στα περιγράμματα αναδασωτέων λόγω πυρκαγιάς και εξαιρούνται με λεκτική διατύπωση στις εν λόγω αποφάσεις, χαρακτηρίζονται χωρίς μερική άρση αναδασωτέας εφόσον από το περιεχόμενο της πράξης τεκμηριώνεται ο διαχρονικός γεωργικός χαρακτήρας τους. (Η παραπάνω προσθήκη είναι αναγκαία για να μην υπάρχουν καθυστερήσεις σε αιτήματα χαρακτηρισμού για αγροτικές εκτάσεις που βρίσκονται σε μεγάλες περιοχές που κάηκαν και κυρήχθηκαν αναδασωτέες με σχεδιάγραμμα το περίγραμμα της φωτιάς)

Αγαπητοί φίλοι η δημόσια διαβούλευση Νόμου δεν αποτελεί βήμα εκτόνωσης είναι βήμα προτάσεων. Εγώ είμαι Δασολόγος Μελετητής και δεν έχω υπηρετήσει ποτέ στο Δημόσιο.

Για τον συμπολίτη μας που αναφέρεται στις πράξεις χαρακτηρισμού και μετά με τους δασικούς χάρτες λέει «και φτου από την αρχή», τον ενημερώνω ότι δεν είναι καθόλου έτσι. Μία τελεσίδικη πράξη χαρακτηρισμού περνάει αυτούσια και αυτόματα στους Δασικούς χάρτες. Αν έχει μία τέτοια θετική πράξη να ξέρει ότι θα περάσει στον δασικό χάρτη.

Για τις απόψεις τώρα της κας Καραβασίλη.
Η κα Καραβασίλη εμφανίζεται ως επικεφαλής μιας Εταιρείας CISP καμιά εοκοσαριά Πολιτικών Μηχανικών και άλλων είκοσι Αρχιτεκτόνων, Τοπογράφων, ακόμα και έμπορων, εργολάβων κλπ xωρίς την συμμετοχή ενός έστω Δασοφύλακα και μιλάνε για το Νομοσχέδιο για τα δάση με μια γλώσσα θα μου επιτρέψετε, «πολιτικούρας».
Δεν έχω καμιά αντίρρηση, πιστεύω ότι όλοι έχουν δικαιώματα.
ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ : 1. ΜΕ ΠΟΙΟ ΘΕΜΑ ΔΙΑΦΩΝΕΙΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ; 2. ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΜΕΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ; (Μάθατε και το αειφόρο τρομάρα σας, μετά από 100 χρόνια εφαρμογής του όρου από την δασοπονία). Όσο πάντως για τα δικαιώματα, τέτοια έχουν και οι παραδασόβιοι πληθυσμοί, όλοι οι πολίτες των αστικών κέντρων, οι δασοφύλακες, τα ζώα του δάσους κλπ.
Όλοι μα όλοι ακόμα και εσείς και μαζί σας και οι νταβατζήδες του περιβάλλοντος.

Μπορείτε να υποτιμάται τον κλάδο των Δασολόγων γιατί δεν μπορείτε να περάσετε τις απόψεις σας παρά με την πλήξη τους, αλλά ΔΕΝ ΞΈΡΕΤΕ ΤΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και δεν θα εμπιστευτούμε δα τα δάση σε μία αρχιτέκτονα που συνέβαλλε πολύ ουσιαστικά στο άνοιγμα των ορυχείων χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής. Βλέπε : ^[1]

Αν απαντήσετε το στο παραπάνω δημοσίευμα ίσως μιλήσουμε σχετικώς ήρεμα μια και τώρα πολλοί πιστεύουν ότι δεν κάνετε μια τίμια προσπάθεια. Αλλά όχι με πολιτικούρες και μπαρούφες της άγνοιάς σας. θα διαβάσετε καλά πρώτα και μετά θα τα πούμε. Αυτά για να είμαστε εξηγημένοι.

Για να προσγειωθείτε δεν είπατε καμία «σοφία». Ήδη από το 1975 μιλάμε για τους Δασικούς χάρτες και ότι αποτελούν βασικό εργαλείο προστασίας των δασών και οι παπαγάλοι δεν είναι σοφά πουλιά. Μέχρι τότε όμως τι θα γίνει; Η διαδικασία του άρθρου 14 του Ν.998/79 αποτελεί την μόνη λύση. Είναι πολύ επιτυχημένη και δεν είναι η μόνη ενδικοφανής διαδικασία. Παρόμοιες δεν είναι οι διαδικασίες στις πολεοδομικές αμφισβητήσεις;

Α!!! να μην ξεχάσω… Δεν γίνεται από πουθενά η κωδικοποίηση της Δασικής Νομοθεσίας.

Αντε, σας εύχομαι να κάνετε κανένα δαγκωματάκι σε κανένα υπόλοιπο Ευρωπαϊκού Προγράμματος γιατί αυτά είναι ο στόχος σας και αφήστε την προστασία των δασών σε εκείνους που την πιστεύουν.

Οι πράξεις χαρακτηρισμού θα πρέπει να εκδίδονται είτε κατόπιν αιτήσεως οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον, είτε αυτεπάγγελτα, είτε κατόπιν αιτήματος του οικείου Δασάρχη, από τα κατά τόπους Τμήματα Δασικών Χαρτογραφήσεων των Δ/νσεων Δασών των Νομών (Π.Ε.) και να περιλαμβάνουν μεγάλες κατά το δυνατόν ενότητες εδαφών, έτσι ώστε κάποια στιγμή, έστω δια της τεθλασμένης, να καταρτιστεί επιτέλους το περιβόητο δασολόγιο το οποίο δεν είναι άλλο από την χαρτογραφική αποτύπωση των δασικών και μη δασικών εδαφών μιας περιοχής.
Με τον τρόπο αυτό, οι χαρακτηρισμοί θα γίνονται από το πλέον έμπειρο από πλευράς επιστημονικής κατάρτισης επιστημονικό προσωπικό και επιπλέον από υπηρεσίες που έχουν έχουν κατά τεκμήριο τα απαραίτητα προς τούτο τεχνικά μέσα (αεροφωτογραφίες, ορθοφωτοχάρτες, προγράμματα CAD, GIS, κλπ). Δηλαδή, εάν για παράδειγμα υποβληθεί αίτημα για χαρακτηρισμό έκτασης εμβαδού 1 στρέμματος,να εκδοθεί πράξη χαρακτηρισμού για όλη την ευρύτερη ενότητα που περιλαμβάνει την εν λόγω έκταση (εμβαδού 10, 20 ή και 100 και πλέον στρεμμάτων).
Έτσι θα αποσυμφορηθούν τα Δασαρχεία, που αυτή τη στιγμή με την υποστελέχωση από τη μία πλευρά και από την άλλη από το γεγονός ότι είναι επιφορτισμένα με το ρόλο της προστασίας, της διαχείρισης, της εκτέλεσης των δασοτεχνικών έργων, της θήρας, της εξυπηρέτησης των πολιτών κλπ, με αποτέλεσμα οι πράξεις χαρακτηρισμού να καθυστερούν υπερβολικά να εκδοθούν, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους πολίτες, τα δάση και την οικονομία.
Η πρόταση αυτή, θα καταστήσει επιτέλους τα τμήματα αυτά παραγωγικά και αφετέρου, η Χώρα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα έχει δασολόγιο και Κτηματολόγιο που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έχει ούτε σε 100 χρόνια, έτσι όπως νομοθετεί η Πολιτεία και εφαρμόζει η Διοίκηση.

Τα Δασαρχεία για να προβούν σε Πράξη χαρακτηρισμού, εκτός της αυτοψίας, να μη βασίζονται μόνο στα τοπογραφικά διαγράμματα που υποβάλλονται από τους ιδιώτες. Να χρησιμοποιήσουν εάν υπάρχει η τεχνική και οικονομική δυνατότητα, το σύστημα HEPOS του οποίου το Κέντρο ελέγχου έχει εγκατασταθεί στα κεντρικά γραφεία της Κτηματολόγιο Α.Ε. και αποτελεί την πλέον αξιόπιστη και σύγχρονη γεωδαιτική υποδομή για τη χώρα, παρέχοντας χάρτες υψηλής ακρίβειας.

θεωρω σκοπιμο να υπαρχει σαφη αναφορα στις επικοιστικες εκτασεις….
επισης σαφης ορισμος του δασους…….για να μην μπορει να γινει καταχρηση απο κανενα ….

Σαν γενικό σχόλιο για το ν/σ αυτό αναφέρουμε ότι θα έπρεπε να δοθεί περισσότερος χρόνος διαβούλευσης και να αντιμετωπιζόταν η πολυνομοθεσία στα δασικά όχι με ένα συμπληρωματικό επιπλέον νόμο, με παραπομπές σε τόσους άλλους, αλλά με ένα νέο νόμο που να καταργεί όλους τους παλιούς και να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις των δασικών οικοσυστημάτων.

Πέραν των όσων αναφέρουν οι περισσότερο συνάδελφοι στη διαβούλευση και τα οποία συμφωνούμε, κυρίως για το μη ορθό χαρακτηρισμό των δημοσίων γαιών, για τα δημόσια κτήματα κλπ, θέλουμε να εκφράσουμε τον προβληματισμό μας στην παρ. 2 του άρθρου αυτού « …..Η πράξη αυτή επιδίδεται στον υποβαλόντα την σχετική αίτηση ιδιώτη ή νομικό πρόσωπο ή δημόσια υπηρεσία εντός δέκα (10) ημερών από την έκδοσή της με υπάλληλο
της δασικής αρχής, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 επ. του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και κοινοποιείται εντός της ίδιας προθεσμίας στον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, στην κτηματική υπηρεσία του δημοσίου, στον αρμόδιο φορέα διαχείρισης του άρθρου 15 Ν.2742/1999 (Α΄207), εφόσον υπάρχει και στον οικείο δήμο….»
Έχετε σκεφτεί
α)τη γραφειοκρατία και τα πρωτόκολλα που προκύπτουν από τη διαδικασία της επίδοσης αυτής;
β)αν οι υπηρεσίες διαθέτουν προσωπικό που να μπορέσει να ανταποκριθεί στο ζητούμενο σας; και γ) αν παρέλθει η προθεσμία και δεν είναι δυνατή η επίδοση της παραπάνω πράξης θα κατηγορηθεί η υπηρεσία ή ο υπάλληλος;

Στην παρ. 9 προτείνουμε να προστεθεί η πρόταση «και εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την κήρυξη της ως αναδασωτέας σύμφωνα με το άρθρο 117 του Συντάγματος.»

Σχόλιο επί του άρθρου.
Η εισήγηση του άρθρου 14 θα πρέπει να είναι δασολόγου ή δασοπόνου εφόσον στο γνωστικό αντικείμενο –επιστημονικό πεδίο των δασοπόνων συμπεριλαμβάνονται η μελέτη και ανάλυση των στοιχείων φωτογραφίσεως, χαρτογραφήσεως, μορφολογίας της περιοχής, της βλάστησης, των νέων πρόσφατων αλλοιώσεων και ότι άλλο απαιτείται από το εν λόγω άρθρο του νόμου. Επιπροσθέτως, αυτή η ρύθμιση θα συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία των δασικών υπηρεσιών.
Σχόλιο στην παρ.7 και 8.
Δεν νοείται ευνομούμενη χώρα στην οποία το δημόσιο επανέρχεται εντός πενταετίας σε ένα τόσο σοβαρό θέμα και με νέα πράξη του αναιρεί την προηγούμενη και μεταβάλλει τον χαρακτήρα της εκτάσεως επικαλούμενο πλάνη περί τα πράγματα και μάλιστα όταν αυτό αφορά μόνον στο δικαίωμα του δασάρχη να επανέλθει στην περίπτωση που η πράξη χαρακτηρίζει ως μη υπαγόμενη στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας μια έκταση και όχι το αντίστροφο. Η εν λόγω έκταση ενδεχομένως να έχει ήδη αποτελέσει, με βάση την πρώτη πράξη χαρακτηρισμού του δασάρχη, αντικείμενο καλόπιστης συναλλαγής (πώληση κτλ) ή να έχει εκδοθεί οικοδομική άδεια ή /και να έχει μεταβάλλει τη χρήση της μη δυνάμενη να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση. Ούτε είναι δυνατόν αυτοδικαίως να ανακαλείται η πράξη του δασάρχη σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς καν να παρέχεται η δυνατότητα στον πολίτη να παρέμβει στην εν λόγω διαδικασία. Με τον τρόπο αυτό επανέρχεται το δημόσιο οποτεδήποτε και μεταβάλλει αναιτιολόγητα την κρίση του εκδίδοντας νέα πράξη χαρακτηρισμού για την ίδια έκταση εντός πέντε ετών ή σε 15 χρόνια εφόσον αποκτήσει δασική μορφή λόγω της εγκατάλειψης της καλλιέργειάς της. Ανεξαρτήτως του σκοπού που προτίθεται να υπηρετήσει η διάταξη αυτή είναι ενάντια στις αρχές της χρηστής διοίκησης και του κράτους δικαίου. Με την ρύθμιση αυτή καταργείται η ουσία του άρθρου 14 για την επίλυση των δασικών αμφισβητήσεων και η τελεσιδικία των πράξεων χαρακτηρισμού δεν θα επέρχεται ποτέ. Ο χαρακτήρας των αγροτικών εκτάσεων θα τίθεται σε διαρκή αναθεώρηση και αναψηλάφηση χωρίς τελειωμό, οι δασικές υπηρεσίες θα απασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με τον εν λόγω αντικείμενο και η αξιοπιστία της δασικής υπηρεσίας θα θίγεται ανεπανόρθωτα κάθε φορά που θα αλλάζει ο δασάρχης και θα αναθεωρεί τις πράξεις του προηγούμενου.
Σχόλιο στην παρ.9.
Η 838/02 του ΣτΕ και η εγκύκλιος εφαρμογής της έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην πράξη αφού είναι γνωστό ότι πολλές κηρύξεις αναδάσωσης έχουν συμπεριλάβει λανθασμένα αγροτικές εκτάσεις στην οριογραμμή τους με αποτέλεσμα αφενός να ταλαιπωρούνται αναίτια χιλιάδες πολίτες με σύνθετες και χρονοβόρες διοικητικές πράξεις ανάκλησης της αναδάσωσης για αυτές τις αγροτικές εκτάσεις πριν την σύνταξη πράξης χαρακτηρισμού, αφετέρου η απαιτούμενη εργασία εκ μέρους των δασικών υπηρεσιών για την σύνταξη εισήγησης-φωτοερμηνεία προς την Α’βάθμια ΕΕΔΑ, έκδοση απόφασης ΕΕΔΑ , ΦΕΚ, έκδοσης πράξης χαρακτηρισμού, τελεσιδικία , βεβαίωση, να έχει αυξηθεί δραματικά βουλιάζοντας τις υπηρεσίες σε μια ατελέσφορη γραφειοκρατική διαδικασία. Η προαναφερόμενη διάταξη που την υιοθετεί και την ενσωματώνει στο νόμο αναμένεται απλώς να επιδεινώσει την κατάσταση και ίσως αυξήσει και τις αυθαίρετες κρίσεις αφού όταν ο δασάρχης κρίνει ότι μια έκταση είναι αναδασωτέα θα μπορεί πλέον βάσει του νόμου να απόσχει του χαρακτηρισμού με ένα απλό έγγραφό του. Ο πολίτης σε αυτή την περίπτωση βέβαια δεν έχει κανένα δικαίωμα ένστασης ή αντιρρήσεων σε οποιαδήποτε επιτροπή …Είναι συνταγματικά ορθή και δίκαιη αυτή η διοικητική πρακτική;

Αναφορικά με το σχόλιο της κ.Μαργαρίτας Καραβασίλη ειλικρινά λυπάμαι διπλά. Πρώτον γιατί αν και υπηρετησε ως ειδικη επιθεωρήτρια περιβάλλοντος αγνοεί βασικές διοικητικές διαδικασίες που αφορούν στην εκδοση της πράξης χαρακτηρισμού και δεύτερον γιατί αναπαράγει ανυπόστατες φήμες που συκοφάντουν, προσβάλλουν και μειώνουν εκατοντάδες εντιμους και μαχόμενους για το φυσικό περιβάλλον δημόσιους υπάλληλους. Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ας υποθέσουμε ότι πράγματι ένας δασολόγος εισηγητής είχε χρηματισθεί για να πει το δάσος αγρό τότε αυτός λογικά θα πρέπει να υπέβαλε εσφαλμένη εισήγηση για την έκδοση της πράξης χαρακτηρισμού. Την εισήγηση αυτή όμως την ελέγχει σε πρώτο βαθμό ο δασάρχης, ο οποίος είναι και ο κύριος υπεύθυνος να αποδεχθεί ή να απορρίψει την εισήγηση και ο οποίος είναι συνήθως έμπειρος υπάλληλος με γνώση της περιοχής.Απαιτείται επομένως και η συμμετοχή του δασάρχη σε όλο αυτό και έχουμε και συνέχεια. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ο δασάρχης δεν είδε την λανθασμένη εισήγηση ή δεν ξέρει την περιοχή ή είναι και αυτός σε κάποιο «κόλπο» και τελικά την υπογράψει. Μα η πράξη κοινοποιείται στους πάντες, στους Δήμους, στους υπαλλήλους στα δασονομεία και βεβαίως στην Δνση Δασών , η οποία την ελέγχει σε δεύτερο βαθμό και εισηγείται αρμοδίως στον Γενικό Γραμματέα την άσκηση ή μη αντιρρήσεων εντός δύο μηνών! Ούτε και αυτοί θα δούν το «λάθος», και θα συνηγορήσουν στην τελεσιδικία της ούτε κάποιος τρίτος θα δει ότι κάτι δεν πάει καλά και εν τέλει τολμά κανείς να εκτεθεί στους συναδέλφους του και στους πάντες με αυτόν τον εξώφθαλμο τρόπο; Ασφαλώς όχι λέω εγώ και όχι επειδή είναι όλοι άγιοι , σίγουρα δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων, αλλά είναι τέτοια η διαδικασία της πράξης χαρακτηρισμού ώστε ο ισχυρισμός περί χρηματισμού του δασολόγου -εισηγητή για να αποχαρακτηρίσει το δάσος να στερείται σοβαρότητος. Και αν κάποια περιστατικά έχουν συμβεί -κυρίως στο παρελθόν- αποτελούν μετά βεβαιότητος την εξαίρεση και αυτό φαίνεται και από την χαμηλότερη κατάταξη στη διαφθορά που χαρακτηρίζει τις δασικές υπηρεσίες. Λυπάμαι που όλα αυτά δεν τα ξέρει η κ.Καραβασίλη αν και υπηρέτησε σε θέσεις κλειδιά του κρατικού μηχανισμού. Ούτε το έργο που επιτελούν οι δασικοί υπάλληλοι και τις μάχες που δίνουν καθημερινά στις δικαστικές αίθουσες για την προστασία του δάσους φαίνεται να γνωρίζει, ούτε τις πιέσεις και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται που συχνά τους οδηγούν στα όρια της φυσικής τους κατάρρευσης. Ειλικρινά λυπάμαι. Για τους θεσμούς που δημιουργήσαμε, για τα πρόσωπα που επιλέξαμε να τους στελεχώσουν, για τα αδειανά πουκάμισα που φτιάξαμε…

H ανάκληση πράξης χαρακτηρισμού «λόγω πλάνης περί τα πράγματα» ενσωματώνει τις μέχρι σήμερα χιλιάδες αποφάσεις του Σ.τ.Ε και παλαιότερα του Αρείου Πάγου. Είναι δυνατόν να εμφιλοχωρήσει σε μία πράξη χαρακτηρισμού ή κήρυξη Αναδασωτέου «πλάνη περί τα πράγματα» ιδίως στις παλιές πράξεις που δεν είχαν συντεταγμένες ή αποτυπώθηκαν σε χάρτες 1:50.000 (γιατί η ΓΥΣ παλαιότερα δεν είχε πεντάρια). Οπότε η «πλάνη περί τα πράγματα είναι απαραίτητη.

ΣΧΟΛΙΑ* ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΔΑΣΙΚΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ: ΟΡΙΣΜΟΙ, ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ»

* Ολόκληρο το κείμενο των σχολίων έχει παρατεθεί στο άρθρο 1. Ειδικά για το παρόν άρθρο αναφέρονται τα εξής:

1. Αρθρο 3 νομοσχεδίου: Τροποποίηση άρθρου 14 του ν. 998/79.
2. (α)Πράξεις χαρακτηρισμού επί αναδασωτέων εκτάσεων, (παρ. 9 του προτεινόμενου άρθρου 14).
3. Με το νομοσχέδιο επιχειρείται, να απαγορεύεται στον Δασάρχη, να προβαίνει σε χαρακτηρισμό ως δασικών η μή εκτάσεων, που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες λόγω καταστροφής ή πυρκαιάς, με το σκεπτικό, ότι γιά να κηρυχθούν αναδασωτέες, έχει ήδη αποδειχθεί, ότι ήταν προηγουμένως δασικές, (αναδασωτέες κηρύσσονται μόνον οι κατεστραμμένες δασικές εκτάσεις ή δάση καί όχι βέβαια οι ΄μή δασικές εκτάσεις, όπως οι αγροί).
4. Πρόκειται γιά μία θέση, που έχει διατυπώσει το Συμβούλιο της Επικρατείας, (απόφαση 838/2002), που, όμως έχει επικριθεί τεκμηριωμένα ως νομικά εσφαλμένη και, κυρίως, επειδή δημιουργεί τρομακτικά αδιέξοδα και αδικίες στους πολίτες.
5. Μετά από κάθε πυρκαιά η δασική Υπηρεσία υποχρεούται κατά το Σύνταγμα και τον νόμο, να κηρύξει την καμμένη έκταση αναδασωτέα, εξαιρώντας βέβαια τα τμηματά της, που πρίν την φωτιά ήταν αγροί.
6. Επειδή με ευθύνη του κράτους δεν υπάρχει ακόμη στην χώρα μας Δασικό Κτηματολόγιο, και επειδή είναι αδύνατο στον Δασάρχη, να ελέγξει τα χιλιάδες καμμένα στρέμματα μέσα σε τρεις μήνες μετά από την πυρκαγιά, στην πράξη παρατηρείται το φαινόμενο, να κηρύσσονται αναδασωτέες και να δεσμεύονται για πάντα ολόκληρες οι τεράστιες καμμένες εκτάσεις, δηλαδή και όλοι οι αγροί που περιλαμβάνονται μέσα σε αυτές.
7. Για να μπορέσει ο αγρότης, να ξαναπάρει το χωράφι του, να ζητήσει, δηλαδή, μερική άρση της αναδάσωσης, πρέπει να αποδείξει, ότι πρίν από τη φωτιά αυτό δεν ήταν δάσος ή δασική έκταση.
8. Αυτό, όμως αποδεικνύεται μόνο με πράξη χαρακτηρισμού, που εκδίδει ο Δασάρχης, κατόπιν έρευνας, την οποία πράξη ο ενδιαφερόμενος μπορεί, αν την θεωρεί εσφαλμένη, να την προσβάλει με αντιρρήσεις στις αρμόδιες Επιτροπές Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων, που προβλέπει ο νόμος, όπου συμμετέχει και Δικαστής.
9. Εφόσον με το νομοσχέδιο απαγορεύεται στον Δασάρχη, να εκδώσει πράξη χαρακτηρισμού για αναδασωτέα έκταση, ο αγρότης δεν μπορεί ποτέ να αποδείξει, ότι η γή του ήταν χωράφι καί όχι δασική έκταση και ότι από λάθος κηρύχθηκε αναδασωτέα καί την χάνει γιά πάντα, παθαίνοντας περισσότερο κακό από την αναδάσωση, παρά από την φωτιά.

10. ΠΡΟΤΑΣΗ:
11. Ασφαλώς και επιβάλλεται οι καμμένες εκτάσεις να κηρύσσονται αμέσως μετά την καταστροφή τους αναδασωτέες. Θα πρέπει, όμως, να επιτρέπεται καί να υποχρεούται ο Δασάρχης στο πλαίσιο των καθηκόντων του, να εκδίδει πράξη χαρακτηρισμού γιά εδάφη περιλαμβανόμενα στην αναδασωτέα έκταση, χαρακτηρίζοντάς την δασική και προστατευόμενη μέν, λόγω της υπάρχουσας αναδάσωσης, αναφέροντας, όμως, επίσης και χαρακτηρισμό γιά την πραγματική μορφή της πριν από την πυρκαιά.
12. Ετσι θα μπορεί ο πολίτης, να χρησιμοποιήσει την πράξη του Δασάρχη, (ή την επ’ αυτής σχετική απόφαση της αρμόδιας Επιτροπής, αν τυχόν προσφύγει σε αυτήν), γιά να αποδείξει, ότι επρόκειτο για αγρό, (αν αυτό έχει αποδειχθεί από την τελεσίδικη διαδικασία χαρακτηρισμού), και να ζητήσει την μερική άρση της αναδάσωσης, ώστε να ξαναπάρει το χωράφι του και να αποκατασταθεί, έστω καί έπειτα από πολύν καιρό, η αδικία.

13. β)Δικαίωμα του Δασάρχη να ανακαλεί την πράξη χαρακτηρισμού έκτασης ως μή δασικής εντός πενταετίας λόγω πλάνης περί τα πράγματα.(παρ. 7 και 8 του προτεινόμενου νέου άρθρου 14 του ν. 998/1979).
14. Οι γενικές διάτάξεις του Διοικητικού Δικαίου επιτρέπουν ούτως ή άλλως την ανάκληση μιάς Διοικητικής πράξης, όπως είναι η πράξη χαρακτηρισμού του Δασάρχη, αν διαπιστωθεί, ότι αποτελεί προιόν σφάλματος ή παράνομης πράξης, (απάτη, δωροδοκία κλπ).
15. Είναι άχρηστο και επικίνδυνο, το να αναφέρεται στον νόμο, όπως προτείνει το νομοσχέδιο, ότι ο Δασάρχης δύναται, να ανακαλέσει την πράξη εντός πενταετίας καί μάλιστα να μή μπορεί να εκδοθεί νέα πράξη γιά 15 έτη, διότι:
16. Αφενός είναι αδύνατον να πεισθεί οποιοσδήποτε, να επενδύσει σέ μία έκταση, όταν χρειάζεται όχι μόνον μακρά (έως και πολυετής) διαδικασία, γιά να χαρακτηρισθεί αυτή τελεσίδικα ως μή δασική, αλλά και να περιμένει ακόμη πέντε έτη, ώστε να είναι βέβαιος, (πού ούτως ή άλλως δεν είναι), ότι ο χαρακτηρισμός δεν θα ανακληθεί και
17. Αφετέρου, δίδεται κίνητρο στους δασικούς Υπαλλήλους ή τρίτους, να εκβιάζουν όσους έχουν κτίσει σε έκταση χαρακτηρισθείσα μή δασική, απειλώντας με ανάκληση της πράξης χαρακτηρισμού εντός της πενταετίας.
18. Αλλωστε, είναι απαράδεκτο, να προβλέπεται η ανάκληση μόνο της πράξης, που χαρακτηρίζει έκταση ως μή δασική καί όχι κάθε πράξης χαρακτηρισμού, αφού καί οι πράξεις, που χαρακτηρίζουν έκταση ως δασική, μπορεί κάλλιστα να εμπεριέχουν πλάνη περί τα πράγματα.

19. ΠΡΟΤΑΣΗ:
20. Να απαλειφθούν τελείως ως ανωφελείς και επικίνδυνες οι διατάξεις του νομοσχεδίου περί ανάκλησης της πράξης χαρακτηρισμού εντος πενταετίας λόγω πλάνης περί τα πράγματα καί απαγόρευσης έκδοσης νέας γιά 15 έτη.

21. (γ)Εξάμηνη «ανατρεπτική» προθεσμία για έκδοση απόφασης από τις Επιτροπές Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων. Τεκμηριο σιωπηρής απόρριψης αντιρρήσεων, (παρ. 3 του προτεινόμενου άρθρου 14).
22. Προφανώς επειδή οι Επιτροπές αργούν να αποφασίσουν, το νομοσχέδιο προτείνει, να τους τεθεί προθεσμία έξι μηνών και αν δεν δεν αποφασίζουν εντός αυτής, να τεκμαίρεται σιωπηρή εκ μέρους των απόρριψη των αντιρρήσεων.
23. Πρόκειται για διάταξη ολέθρια, που όχι απλώς δεν λύνει το πρόβλημα αλλά το πολλαπλασιάζει, διότι:
24. – Παρέχει κίνητρο στην Επιτροπή, να αδιαφορεί και να αδρανεί, απορρίπτοντας, υποτίθεται, συλλήβδην τις αντιρρήσεις, χωρίς φόβο ευθύνης των μελών της, (αφού δεν χρειάζεται να τεκμηριώσουν την υποτιθέμενη απορριπτική απόφασή τους με οποιοδήποτε γραπτό κείμενο). Κυριολεκτικά πρόκειται για διαβατήριο αρνησιδικίας.
25. – Μετά την υποτιθέμενη σιωπηρή απόρριψη των αντιρρήσεών του, δεν απομένει στον πολίτη, παρά να καταφύγει στα διοικητικά Δικαστήρια. Και αν, όμως, δικαιωθεί εκεί, έπειτα από τα πολλά χρόνια, που απαιτεί η διοικητική δίκη, και ακυρωθεί η σιωπηρή απόρριψη, το διοικητικό Δικαστήριο δεν δικαιούται, να δικάσει την υπόθεση στην ουσία της, αλλά υποχρεούται, να την αναπέμψει στην Επιτροπή, για να επαναποφασίσει ορθά.
26. Δηλαδή, θα έχουμε χάσει τουλάχιστον πέντε – έξι χρόνια, για να καταλήξουμε πάλι στην αρχή της διαδικασίας. Όπου, μάλιστα, η Επιτροπή δικαιούται και πάλι να σιωπήσει και ούτω καθ’ εξής!
27. Η επιτάχυνση και, κυρίως, ο σκοπός της διαδικασίας των Επιτροπών δεν επιτυγχάνεται ούτε με τον βιασμό, ούτε με την αδρανοποίηση των δικαζόντων. Είναι χίλιες φορές προτιμότερο, να αργήσει μια απόφαση και να είναι ορθή και υποχρεωτικά και εγγράφως τεκμηριωμένη, παρά να υπάρχει αρνησιδικία και διαρκώς διατηρούμενη και μηδέποτε επιλυόμενη εκκρεμότητα.

28. ΠΡΟΤΑΣΗ:
29. Θα πρέπει οπωσδήποτε να απαλειφθούν από το νομοσχέδιο η εξάμηνη προθεσμία έκδοσης απόφασης των Επιτροπών και το τεκμήριο σιωπηρής απόρριψης των αντιρρήσεων, ως επικίνδυνα και καταστροφικά και να προβλεφθεί ρητή υποχρέωση της Επιτροπής, να εκδίδει αιτιολογημένη απόφαση, χωρίς αναφορά οποιασδήποτε προς τούτο προθεσμίας.

«8. Νέα πράξη χαρακτηρισμού για την ίδια έκταση επιτρέπεται εάν μετά την πάροδο 15 τουλάχιστον ετών η έκταση αυτή απέκτησε δασική μορφή.»
Δεν μπορεί η διοίκηση να εκδίδει νέα διοικητική πράξη μετά από 15 χρόνια αναιρώντας την προηγούμενη απόφασή της γιατί καθίσταται αναξιόπιστη, δημιουργεί ανασφάλεια στον πολίτη και δεν εξυπηρετεί στο να διαμορφωθεί μία κατάσταση σταθερότητας όπου θα μπορεί επιτέλους να γίνει ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός επί όλων των θεμάτων όπως οι χρήσεις γης, κτλ. Ας αποφασίσουμε επιτέλους μία για πάντα ποιες εκτάσεις χρήζουν προστασίας και ας τις προστατεύσουμε αποτελεσματικά.

Άρθρο 3
Οι ταξινομήσεις των γαιών θα πρέπει να μην γίνονται αποσπασματικά, αλλά να ακολουθούν τα επίσημα ταξινομικά συστήματα γαιών που ακολουθούνται διεθνώς.

Προϋπόθεση για την κατάρτιση του Δασολογίου αποτελεί η σύνταξη και κύρωση των Δασικών Χαρτών του Εθνικού Κτηματολογίου. Επιβάλλεται επομένως η επίσπευση της διαδικασίας ολοκλήρωσης και κύρωσης των δασικών χαρτών. Προσωρινές και αποσπασματικές λύσεις περί δασικού ή μη χαρακτήρα των εκτάσεων δε θωρακίζουν τα δασικά οικοσυστήματα από την επέλαση των ιδιωτικών συμφερόντων στα δάση.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ…
Το άρθρο 14 του Ν. 998/1979, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
««1. Εάν δεν έχει καταρτισθεί ακόμη Δασολόγιο,» ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΡΑΣΗΣ ΩΣ ΕΞΗΣ: «…«1. Εάν δεν έχει ακόμη κυρωθεί δασικός χάρτης,»
«…Η ως άνω πράξη αναρτάται εντός της ίδιας προθεσμίας σε ειδικά προς τούτο καταχωρισμένο δικτυακό τόπο.» ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΑΣΗΣ ΩΣ ΕΞΗΣ: «Η ως άνω πράξη αναρτάται εντός της ίδιας προθεσμίας εκτός των άλλων και σε ειδικά προς τούτο καταχωρισμένο δικτυακό τόπο με όλα τα γεωχωρικά της δεδομένα.»
ΠΑΡΑΓΡ. 8: «Νέα πράξη χαρακτηρισμού για την ίδια έκταση επιτρέπεται εάν μετά την πάροδο 15 τουλάχιστον ετών η έκταση αυτή απέκτησε δασική μορφή.» ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ
ΠΑΡΑΓΡ. 10: ΠΕΡΙΠΤ.: γ) «Η πράξη χαρακτηρισμού, στις περιπτώσεις του ανωτέρω εδαφίου β, μετά τη νόμιμη δημοσιοποίησή της έχει το τεκμήριο νομιμότητας και εκτελείται, ακόμη και αν με αυτή η υπόψη έκταση έχει χαρακτηριστεί ως μη δασική. Οι αρμόδιες υπηρεσίες της Διοίκησης οφείλουν σε εκτέλεση της ανωτέρω πράξης και εφόσον πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις του νόμου, να γνωμοδοτήσουν επί του φακέλου της ΜΠΕ ή των ΠΠΔ σε εκτάσεις που διαχειρίζονται από τη δασική υπηρεσία ενσωματώνοντας, επί εκδόσεως Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), σε αυτήν την έγκριση επέμβασης ή εκδίδοντας έγκριση επέμβασης ως αυτοτελή διοικητική πράξη στις λοιπές περιπτώσεις, να εκδώσουν το σχετικό πρωτόκολλο εγκατάστασης, να εγκαταστήσουν το φορέα του έργου στην έκταση, ανεξαρτήτως εάν έχει καταστεί ή οριστικός και αμετάκλητος ο χαρακτηρισμός της έκτασης ως έχουσας δασικό ή μη χαρακτήρα. Ακόμα και στην περίπτωση που σύμφωνα με την πράξη χαρακτηρισμού η έκταση ή μέρος αυτής δεν εμπίπτει στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, ο φορέας του έργου οφείλει να μεριμνά για τη μέγιστη προστασία των τυχόν στοιχείων δασικού περιβάλλοντος και να τεκμηριώνει κατά την εκπόνηση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ή των Π.Π.Δ. την προστασία αυτή.» ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ ΑΥΤΗΣ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ…

Εκκρεμει αιτηση χαρακτηρισμου εκτασης ~250 στρεμματων στην περιοχη της Μανδρας Αττικης απο τον Δεκεμβριο του 2008 και το αρμοδιο δασαρχειο ακομη να προβει στην αυτοψια…….προφασιζομενο κατα καιρους διαφορες δικαιολογιες.Μηπως ολες αυτες οι πραξεις χαρακτηρισμου θα ειχαν ξεπεραστει και απλοποιηθει εαν …..τοσα χρονια ειχαν δημοσιευθει οι πολυαναμενομενοι δασικοι χαρτες. Γιατι τοση κωλυσιεργια σε ενα τοσο ζωτικο θεμα?

Δεδομένων ότι:
Α) Τα στοιχεία και οι χάρτες της «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.» δεν προέρχονται από επίσημες, «επί τούτου ληφθείσες», αεροφωτογραφίες αλλά, προφανώς, από το «Google Earth”, οι δε αποδοθέντες χαρακτηρισμοί εκτάσεων ως «Δασικές» στους χάρτες αυτούς δεν προέρχονται (προφανως) ούτε από από «αυτοψίες», όπως ισχυρίζεται η «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.» στα υπομνήματα των χαρτών του,

Β) Υφίστανται πολυπληθείς περιπτώσεις Αυθαίρετου, Καταχρηστικού, αλλά και «διεφθαρμένου» χαρακτηρισμού εκτάσεων από διαπλεκόμενους κρατικούς οργανισμούς (τοπική αυτοδιοίκηση κ.λ.π.), ως «Δασικών» (για να εκβιάσουν τους δικαιούχους) ή «Μη Δασικών», ή «Εξαιρετέων», (για να ευχαριστήσουν τους «ευεργέτες» τους…) οι οποίες θα πρέπει να αποσαφηνισθούν δια πραγματικής και αποδεδειγμένης αυτοψίας (π.χ. ονοματεπώνυμο και ημερομηνία με σχετική εγκεκριμένη «Εντολή Εργασίας» από τον υπεύθυνο προϊστάμενο του υπεύθυνου φορέα). Η κατάσταση «Αυθαίρετου Χαρακτηριμού» των διαφόρων εκτάσεων κατέστει «επιδημια», όταν οι Έλληνες «Πρέσβεις» στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την πρωτοβουλία «NATURA 2000», χωρίς διαβούλευση ή, σε πολλές περιπτώσεις εικονική έρευνα, επέβαλαν τον χαρακτηρισμό «NATURA 2000», ακόμα και στον «μαρμαρόλοφο» του Οικοδομικού Συνεταιρισμού Δικαστών & Εισαγγελέων….

Γ) Από τον Απρίλιο 2011 έχουν υποβληθεί από πολίτες και άλλους φορείς, χιλιάδες «Αντιρρήσεις» επί των χαρτών αυτών, η επίλυση των οποίων ουδείς μέχρι τούδε έχει επιληφθεί (Επιτροπές συστάθηκαν αλλά ποτέ δεν εδόθη εντολή ούτε χρονοδιάγραμμα συνεδρίασής των).

Επομένως,ο νόμος θα πρέπει να ορίσει ώστε ο Ανάδοχος του Διαγωνισμού για το:
«Σύστημα απογραφής και παρακολούθησης των δασών και δασικών εκτάσεων για την κάλυψη υποχρεώσεων της χώρας και τη διαμόρφωση στρατηγικής για την προσαρμογή τους στην κλιματική αλλαγή και τον μετριασμό αυτής (ΣΑΠ)»,
θα πρέπει να αγνοήσει τους Δασικούς Χάρτες της «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.» (σε αντίθεση με τις προδιαγραφές της σχετικής Διακήρυξης) και να προβεί σε εμπεριστατωμένη και αποδεικτέα αυτοψία, τουλάχιστον σε περιοχές όπου έχουν υποβληθεί επισήμως «Αντιρρήσεις».

Κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να αναφέρεται ρητώς ότι δεν απαιτείται Πράξη Χαρακτηρισμού σε γεωτεμάχια που παραχωρήθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο σε αγρότες μέσω αναδασμών ή παραχωρήσεων. Είναι παράλογο εντός αναδασμού πχ στον Γαλατά Μεσολογγίου που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ μόλις το 2000 να απαιτείται Πράξη Χαρακτηρισμού.
Και ακόμα πιο παράλογο είναι να έχει κατατεθεί αίτηση αρχές Ιουνίου 2012 και ακόμα να μην έχει γίνει αυτοψία και κατά συνέπεια να μην έχει εκδοθεί η Πράξη Χαρακτηρισμού. Και επαναλαμβάνω σε περιοχή εντός αναδασμού!

Στην παράγραφο 9 πρέπει να προστεθεί εκτός από την κήρυξη της αναδασωτέας » ή να έχει τις προυποθέσεις να κηρυχτεί αναδασωτέα» ώστε να συμβαδίζει με την απόφαση του ΣΤΕ.
Επίσης εκτός από την τροποποίηση της διάταξης για τις Πράξεις Χαρακτηρισμού, να επανέλθει το δικαίωμα στην Δασική Υπηρεσία να αναρτά ΚΑΙ αυτή Δασικούς Χάρτες. Είναι κρίμα να κάθονται στα συρτάρια έτοιμοι Δασικοί χάρτες όταν η Κτηματολόγο με τις διαδιακσίες της θα κάνει πάνω από 2 χρόνια να τους αναρτήσει και να ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣΟΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ από τις βεβαιώσεις που θα μπορούσαν να εκδοθούν σ΄αυτό το διάστημα. Μέσα σε 2 χρόνια σε 19 νομούς αναρτήθηκαν 70 Δασικοί Χάρτες με ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ από τα Τμήματα Χαρτογραφήσεων.

Άρθ. 3, παρ. 7, 8
– Η διάταξη της παρ. 7 είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ, σ’ αυτή τη χώρα, με αυτό το ιστορικό και αυτή τη διοίκηση.
– Αν παραμείνει (και αυτή της παρ. 8), θα πρέπει να παρασχεθεί ΙΣΟΤΙΜΟ δικαίωμα στους πολίτες που θεωρούν ότι η περιουσία τους προσέλαβε αναιτιολόγητα χαρακτήρα δάσους ή δασικής έκτασης έστω και αν η Πράξη Χαρακτηρισμού έχει τελεσιδικήσει.
Το αίτημά τους ΠΡΕΠΕΙ εξ άλλου να επανεξεταστεί υπό το πρίσμα της νέας νομοθεσίας που εδώ υιοθετείται για τον ορισμό του δάσους, της δασικής έκτασης, κ.τ.λ.
– Ιδιαίτερα είναι προκλητική και πρέπει να αποσυρθεί η τελευταία πρόταση της παρ. 7, σύμφωνα με την οποία η Πράξη του Δασάρχη (Δημόσιος Λειτουργός) καθίσταται ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ, αν η προθεσμία των 30 ημερών που τίθεται στην ΕΕΔΑ (εκ Δημοσίων Λειτουργών), παρέλθει ΑΠΡΑΚΤΗ!!! Με ευθύνη τίνος άραγε; Του ιδιώτη-ιδιοκτήτη;

Άρθ. 3, παρ. 10β
Πρόταση: Να προστεθεί η υποδομή «Επιχειρηματικό Πάρκο του Ν. 3982/2011».
Στην παρ. (γ) που ακολουθεί, να επισημανθεί ότι στην περίπτωση αυτή η ΑΕΠΟ εγκρίνεται με την ΚΥΑ του Άρθ. 47 παρ. 1 του Ν. 3982/2011.

Στο άρθρο 3 Διαδικασία Χαρακτηρισμού :
στη παράγραφο 2
Τίθεται προσθεσμία κοινοποίησης της πράξης χαρακτηρισμού και της ανάρτησης της στον ειδικό ιστότοπο.
Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να τεθεί χρονικό πλάισιο εντος του οποίου θα πρέπει να εκδοθεί η απόφαση γιατι υπάρχουν υποθέσεις που εκκρεμούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
στη παράγραφο 3
Τίθεται χρονικό πλαίσιο έξι μηνών εντός των οποίων θα πρέπει η επιτροπή να αποφανθεί επί των αντιρρήσεων ή της προσφυγής επί της πράξης χαρακτηρισμού. Εφόσον παρέλθει η περίοδος αυτή τεκμαίρεται σιωπηρή απόρριψη. Πιστεύω ότι θα πρέπει να διαγραφεί η τελευταία πρόταση της παραγράφου στην οποία προβλέπεται η σιωπηρή απόρριψη. Στην αιτιολογημένη απόρριψη θα πρέπει να έχουν τεκμηριωθεί οι λόγοι απόρριψης.
στη παράγραφο 7
Δίνεται δικαίωμα να επανέλθει ο Δασάρχης μέσα σε μια πενταετία από την έκδοση πράξης χαρακτηρισμού επικαλούμενος πλάνη περί τα πράγματα.Θα πρέπει να διαγραφεί η παράγραφος γιατί κατ΄αυτό το τρόπο καθε σχεδιαζόμενη επένδυση θα είναι, το λιγότερο, υπό καθεστώς αβεβαιότητας για μιά πενταετία.