Άρθρο 01: Ιδιοκτησία κατά την πράξη εφαρμογής – υπολογισμός εισφοράς σε γη – καταβολή εισφορών σε χρήμα

1. Το άρθρο 8 του ν.1337/1983 ως ισχύει αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 8
1.Οι ιδιοκτησίες α) που εντάσσονται στο πολεοδομικό σχέδιο για πρώτη φορά ή β) στις οποίες επεκτείνεται το πολεοδομικό σχέδιο ή γ) που εντάσσονται στο πολεοδομικό σχέδιο και βρίσκονται εκτός των ορίων των οικισμών με πληθυσμό μέχρι δύο χιλιάδες (2.000) κατοίκους, υποχρεούνται να συμμετάσχουν με εισφορά γης στη δημιουργία των απαραίτητων κοινόχρηστων χώρων και γενικά στην ικανοποίηση κοινωφελών χρήσεων και σκοπών κατά τις επόμενες διατάξεις.
2.Με απόφαση του αρμόδιου για την έγκριση του ρυμοτομικού σχεδίου οργάνου, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του οικείου δημοτικού συμβουλίου, μπορεί να υπάγονται στις διατάξεις περί εισφορών γης και χρήμα οι ιδιοκτησίες που βρίσκονται εντός των ορίων των οικισμών με πληθυσμό μέχρι δύο χιλιάδες (2.000) κατοίκους.»
3. Η εισφορά σε γη κατά την προηγούμενη παράγραφο αποτελείται από ποσοστό επιφάνειας κάθε ιδιοκτησίας πριν από την πολεοδόμησή της, το οποίο υπολογίζεται σύμφωνα με τις επόμενες παραγράφους:
4. Η εισφορά σε γη υπολογίζεται κατά τον ακόλουθο τρόπο :
α) Για τμήμα ιδιοκτησίας μέχρι 500 τ.μ. ποσοστό 15%.
β) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 500 τ.μ. μέχρι 1.000 τ.μ. ποσοστό 20%.
γ) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 1.000 τ.μ. μέχρι 2.000 τ.μ. ποσοστό 30%.
δ). Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 2.000 τ.μ. μέχρι 10.000 τ.μ. ποσοστό 40%.
ε) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 10.000 τ.μ ποσοστό 50%
στ) Σε περίπτωση που κατά την εκπόνηση της μελέτης οι υπολογιζόμενες εισφορές σε γη κατά τα ανωτέρω εντός της πολεοδομικής ενότητας, συμπεριλαμβανομένων και των υφιστάμενων κοινόχρηστων χώρων, δεν καλύπτουν την ελάχιστη έκταση κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων κατά τα πολεοδομικά σταθερότυπα ή τις προβλέψεις των ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ ή ΤΧΣ, τα ποσοστά των περιπτώσεων α, β, γ και δ υποχρεωτικά αυξάνονται αναλογικά και κατά ίσο αριθμό ποσοστιαίων μονάδων με σκοπό να συμπληρωθεί η απαιτούμενη εισφορά σε γη και χωρίς να απαιτείται επιπρόσθετη απόφαση έγκρισης της προσαύξησης αυτής. Σε κάθε περίπτωση τα ποσοστά των περιπτώσεων (α), (β) και (γ) δεν υπερβαίνουν το 40% και το ποσοστό της περίπτωσης (δ) δεν υπερβαίνει το 50%. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του αρμόδιου Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να τροποποιείται ο καταμερισμός των ποσοστών εισφοράς σε γη των περιπτώσεων (α) έως (ε).
ζ) Η εισφορά σε γη ειδικά για τις χρήσεις που αναφέρονται στα άρθρα 5, 6 και 7 του από 23.2.1987 π.δ/τος (Δ 166′), όπως ισχύει ορίζεται:
αα) Για τμήμα ιδιοκτησίας μέχρι 1.000 τ.μ. ποσοστό 20%.
ββ) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 1.000 τ.μ. μέχρι 4.000 τ.μ. ποσοστό 30%.
γγ) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 4.000 τ.μ. ποσοστό 40%.
5. Ως εμβαδά ιδιοκτησιών για τον υπολογισμό της συμμετοχής σε γη λαμβάνονται τα εμβαδά που είχαν οι ιδιοκτησίες στις 28 Μαΐου 2014. Εφόσον την ως άνω χρονική στιγμή λειτουργούσε Κτηματολόγιο, λαμβάνεται ως ημερομηνία αναφοράς η ημερομηνία καταχώρισης των πρώτων εγγραφών στα Κτηματολογικά Βιβλία. Για την εφαρμογή της παρ. 4, ως ιδιοκτησία νοείται το γεωτεμάχιο όπως αυτό ορίζεται στο Εθνικό Κτηματολόγιο, ήτοι η συνεχόμενη έκταση γης, που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο και ανήκει σε έναν ή περισσότερους κυρίους εξ αδιαιρέτου. Τυχόν κατατμήσεις που έλαβαν χώρα μετέπειτα της προαναφερθείσας ημερομηνίας δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό των εισφορών σε γη.
6. Η εισφορά γης πραγματοποιείται με την πράξη εφαρμογής του άρθρ. 12 του νόμου αυτού, εκτός αν πρόκειται για αστικό αναδασμό ή ενεργό πολεοδομία, οπότε γίνεται με τις διατάξεις του Νόμ. 947/1979 (άρθρ. 20 παρ. 1 περιπτ. α και β). Ως πρός τα ποσοστά της εισφοράς γής στις προηγούμενες περιπτώσεις εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου αυτού.
7. Σε περίπτωση που η συμμετοχή σε γη πρέπει να ληφθεί από μη ρυμοτομούμενο τμήμα ιδιοκτησίας, πλήν όμως κατά την κρίση της αρχής το τμήμα γης που πρόκειται να αποτελέσει αντικείμενο εισφοράς δεν είναι αξιοποιήσιμο πολεοδομικά ή η αφαίρεσή του είναι φανερά επιζήμια για την ιδιοκτησία, μπορεί να μετατρέπεται σε ισάξια χρηματική συμμετοχή που διατίθεται αποκλειστικά για τη δημιουργία κοινόχρηστων και κοινωφελών χρήσεων και σκοπών. Για την πραγματοποίηση της μετατροπής εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του άρθρ. 9 για την εισφορά σε χρήμα. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί να οριστούν όροι και προϋποθέσεις για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.
8. Τα εδάφια τμήματα που προέρχονται από εισφορά γης διατίθενται κατά σειρά προτεραιότητας:
α). Για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων μέσα στην ίδια πολεοδομική ενότητα.
β) Για την παραχώρηση οικοπέδων σε ιδιοκτήτες της ίδιας πολεοδομικής ενότητας των οποίων τα οικόπεδα ρυμοτομούνται εξ’ ολοκλήρου ή κατά ποσοστό περισσότερο από το καθοριζόμενο στην παρ. 4 και εφόσον δεν είναι δυνατή η τακτοποίησή τους, σύμφωνα με τους κατά το άρθρ. 12 τρόπους.
γ). Για κοινωφελείς χώρους και σκοπούς μέσα στην ίδια πολεοδομική ενότητα.
δ) Για τη δημιουργία χώρων κοινοχρήστων και κοινωφελών χρήσεων και σκοπών για τις γενικότερες ανάγκες της περιοχής, καθώς και για παραχώρηση οικοπέδων σε ιδιοκτήτες άλλων πολεοδομικών ενοτήτων του ίδιου δήμου ή κοινότητας μέσα στα όρια του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, των οποίων τα οικόπεδα ρυμοτομούνται εξ ολοκλήρου, σύμφωνα με το εγκεκριμένο σχέδιο, για τη δημιουργία κοινόχρηστων ή κοινωφελών χώρων, η κατά το ποσοστό περισσότερο από την προκύπτουσα, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, υποχρέωσή τους. Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και για ρυμοτομούμενα οικόπεδα εντός σχεδίου εγκεκριμένου κατά τη διαδικασία του Ν.Δ/τος της 17.7.1923 «περί σχεδίων πόλεων», που περιλαμβάνονται η αποτελούν πολεοδομική ενότητα του ίδιου δήμου η κοινότητας εφόσον το επιθυμούν οι ιδιοκτήτες τους.
Με τη σχετική πράξη εφαρμογής, με την οποία πραγματοποιείται η παραχώρηση του νέου οικοπέδου, το παλαιό εντός σχεδίου πόλεως ρυμοτομούμενο οικόπεδο περιέρχεται αυτοδικαίως στην κυριότητα του οικείου Ο.Τ.Α., ο οποίος υποκαθιστά επίσης τον ιδιοκτήτη στα δικαιώματα έναντι τρίτων υπόχρεων για την αποζημίωση λόγω ρυμοτομίας. Στην περίπτωση αυτήν εάν ο οικείος Ο.Τ.Α. εντός 3 ετών από την ως άνω παραχώρηση του νέου οικοπέδου δεν εισπράξει από τους τρίτους την οφειλόμενη αποζημίωση, τότε το Πράσινο Ταμείο υποκαθιστά τον Ο.Τ.Α στα δικαιώματα έναντι των τρίτων, δυνάμενο να συνεχίσει τη σχετική διαδικασία. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που δημοσιεύεται στη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθορίζεται η διαδικασία και ο τρόπος παρέμβασης του Πράσινου Ταμείου για την άσκηση των δικαιωμάτων αυτών και κάθε αναγκαία για την εφαρμογή του παρόντος λεπτομέρεια.
9. Οι ιδιοκτησίες που ανήκουν στο Δημόσιο, σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή σε κρατικά νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου κατά το μέρος που από την πολεοδομική μελέτη προορίζονται για τη δημιουργία κοινωφελών χώρων της αρμοδιότητας του δημόσιου φορέα στον οποίο ανήκουν ή διατίθενται για τους ίδιους σκοπούς με ανταλλαγή, παραχώρηση, ή άλλο τρόπο, μεταξύ των αντίστοιχων φορέων, θεωρούνται αυτοδίκαια εισφερόμενες για το σκοπό που προορίζονται και δεν υπόκεινται κατά το μέρος αυτό σε άλλη εισφορά γής.
10. Οι κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι στεγαστικών προγραμμάτων μέσα στις ιδιοκτησίες των δημόσιων φορέων της προηγούμενης παραγράφου, που το ποσοστό που καταλαμβάνουν μνημονεύεται στο δ/μα έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης θεωρούνται αυτοδίκαια συνεισφερόμενοι, περιέρχονται αυτοδικαίως στους οικείους κατά τον προορισμό τους φορείς και συμψηφίζονται στην εισφορά σε γη της αντίστοιχης ιδιοκτησίας, όπως η εισφορά αυτή προκύπτει με την εφαρμογή των ποσοστών της παρ. 4 του παρόντος άρθρου, υπολογιζομένων μόνο για το εμβαδόν της ιδιοκτησίας αυτής .Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και σε εγκεκριμένες μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος πολεοδομικές μελέτες έστω και αν στην πράξη έγκρισης τους δεν αναφέρεται το ποσοστό των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων. Στις περιπτώσεις αυτές εκδίδεται διαπιστωτική απόφαση του οικείου αρμοδίου Περιφερειάρχη ή του εκάστοτε αρμοδίου οργάνου που προσδιορίζει το ποσοστό αυτό βάσει των ενδείξεων της μελέτης. Γ ια ιδιοκτησίες που ανήκουν στη διαχείριση του Υπουργείου Υγείας και σε δημοσίους οργανισμούς που είναι αρμόδιοι για την εφαρμογή στεγαστικών προγραμμάτων και προορίζονται για εφαρμογή στεγαστικών προγραμμάτων αυτών, για το τμήμα τους άνω των 2.000 τ.μ. ορίζεται ποσοστό εισφοράς γης 40%, κατ’ εξαίρεση των περιπτ. (ε) και (στ) της παρ. 4 του άρθρου αυτού.
11. Οι οπωσδήποτε σχηματισμένοι μέσα στην περιοχή επέκτασης κοινόχρηστοι χώροι θεωρούνται ως νόμιμα υπάρχοντες κοινόχρηστοι χώροι και δεν λαμβάνονται υπόψη υπέρ των ιδιοκτητών για τον υπολογισμό της εισφοράς σε γη.
12. Κοινόχρηστοι χώροι της προηγούμενης παραγράφου και του άρθρ. 28 του νόμου αυτού που καταργούνται με την ένταξη της περιοχής στο σχέδιο ή την αναμόρφωση της λόγω υπαγωγής της περιοχής στις διατάξεις του άρθρ.13, μπορεί μετά την εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρ. 3 του ν.δ. 690/1948, με την πράξη εφαρμογής να διατίθενται περαιτέρω σύμφωνα με την παρ. 8 του άρθρου αυτού.
13. Στις περιπτώσεις κατάτμησης οικοπέδων μετά την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης και πριν την κύρωση της πράξης εφαρμογής, επιβάλλεται, πέρα από τα ελάχιστα όρια εμβαδού και διαστάσεων, η εξασφάλιση στη μεταβιβαζόμενη και στην εναπομένουσα έκταση του αναλογούντος σε κάθε τμήμα ποσοστού της εισφοράς σε γη που προκύπτει βάσει των διατάξεων του άρθρου αυτού, Κάθε δικαιοπραξία (εν ζωή ή αιτία θανάτου) που έχει αντικείμενο μεταβίβαση κυριότητας κατά παράβαση των ανωτέρω είναι αυτοδικαίως και εξ υπαρχής άκυρη.»
2. Η παρ. 3 του άρθρου 9 του ν. 1337/1983 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Η εισφορά σε χρήμα υπολογίζεται με βάση το εμβαδόν της ιδιοκτησίας, όπως αυτή διαμορφώνεται με την πράξη εφαρμογής και την τιμή ζώνης του οικοπέδου κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης εφαρμογής. Ως τιμή ζώνης του οικοπέδου για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου νοείται: α) Στις περιοχές όπου ισχύει το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας των ακινήτων του Υπουργείου Οικονομικών, η ανά τετραγωνικό μέτρο αξία του οικοπέδου η οποία προκύπτει από την «Τιμή οικοπέδου (Τ.Ο.)» συναρτήσει της Τιμής Ζώνης (Τ.Ζ.) και του Συντελεστή Αξιοποίησης του Οικοπέδου (Σ.Α.Ο.) πολλαπλασιαζόμενης με το Συντελεστή του Οικοπέδου (Σ.Ο.), όπως καθορίζονται στους πίνακες τιμών των αποφάσεων του Υπουργού Οικονομικών, που εκδίδονται κατ εξουσιοδότηση των κείμενων διατάξεων. β) Στις περιοχές όπου δεν ισχύει το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας των ακινήτων, η ανά τετραγωνικό μέτρο αξία των ακινήτων όπως αυτή προσδιορίζεται από την επιτροπή του π.δ. 5/1986 (Α’ 2).Για ιδιοκτησίες που στην πράξη εφαρμογής οι ιδιοκτήτες αναγράφονται με ελλιπή στοιχεία η με την ένδειξη «άγνωστος» ώστε να καθίσταται αδύνατη η βεβαίωση και είσπραξη του ποσού της εισφοράς του άρθρου αυτού, για τον υπολογισμό της εισφοράς, λαμβάνεται υπόψη η οικοπεδική αξία κατά το χρόνο κύρωσης της διορθωτικής πράξης του αρμοδίου οργάνου. Η εισφορά αυτή βεβαιώνεται από την αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης στο αρμόδιο Δημόσιο Ταμείο που εξυπηρετεί τον δήμο, ενώ για τους δήμους που έχουν δική τους ταμειακή υπηρεσία η παραπάνω εισφορά βεβαιώνεται απ’ ευθείας στην υπηρεσία αυτή, μετά την κύρωση της πράξης εφαρμογής. Η εισφορά αυτή εισπράττεται σύμφωνα με τις διατάξεις περί εισπράξεως δημόσιων εσόδων, ως έσοδο του οικείου δήμου και αποδίδεται σ’ αυτούς κατά μήνα. Η οφειλόμενη εισφορά σε χρήμα καταβάλλεται εντός προθεσμίας εννέα (9) ετών από την ημερομηνία κύρωσης της πράξης εφαρμογής, σε εκατόν οκτώ (108) ισόποσες μηνιαίες δόσεις ή σε τριάντα έξι (36) ισόποσες τριμηνιαίες δόσεις ή σε δεκαοκτώ (18) ισόποσες εξαμηνιαίες δόσεις. Σε περίπτωση που ο οφειλέτης επιλέξει την καταβολή του συνολικού ποσού εντός προθεσμίας ενός (1) έτους από την ημερομηνία κύρωσης της πράξης εφαρμογής, παρέχεται έκπτωση ποσοστού είκοσι τις εκατό (20%) επί του συνολικού ποσού. Σε περίπτωση βεβαίωσης της εισφορά σε χρήμα μετά την κύρωση διορθωτικής πράξης εφαρμογής σύμφωνα με το β εδάφιο του παρόντος άρθρου, η προθεσμία καταβολής των οφειλών υπολογίζεται από την ημερομηνία κύρωσης της αρχικής πράξης εφαρμογής. Σε κάθε περίπτωση ως ελάχιστη μηνιαία δόση ορίζεται το ποσό των πενήντα (50) ευρώ, ως ελάχιστη τριμηνιαία το ποσό των εκατόν πενήντα (150) ευρώ και ως ελάχιστη εξαμηνιαία δόση το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ. Τα ανωτέρω ισχύουν αποκλειστικά για την οφειλόμενη εισφορά σε χρήμα και όχι για τυχόν μετατροπές εισφοράς γης σε χρήμα ή προσκυρώσεις. Το ποσό της εισφοράς αυτής διατίθεται από τους οικείους Ο.Τ.Α. για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων είτε από τον ίδιο είτε από εξουσιοδοτημένο από αυτόν φορέα. Κάθε διάθεση της εισφοράς αυτής για άλλο σκοπό είναι άκυρη. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Οικονομικών επικαιροποιούνται ο προσδιορισμός αξίας ακινήτων για την επιβολή εισφοράς σε χρήμα, ο τρόπος καταβολής αυτής και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.»
3. Η παρ. 6 α του άρθρου 9 του ν. 1337/1983 αντικαθίσταται ως εξής:
«6α. Σε κάθε συμβολαιογραφική πράξη που αφορά δικαιοπραξία εν ζωή και έχει ως αντικείμενο μεταβίβαση της κυριότητας ακινήτου που οφείλει εισφορά σε χρήμα, σύμφωνα με κυρωμένη πράξη εφαρμογής, επισυνάπτεται βεβαίωση του οικείου δήμου, ότι έχει καταβληθεί τουλάχιστον το ποσόν των δόσεων, που αντιστοιχεί σε ποσοστό τριάντα τις εκατό (30%) των συνολικών υποχρεώσεων που αναλογούν στο μεταβιβαζόμενο ακίνητο. Στα συμβολαιογραφικά έγγραφα μεταβίβασης επί ποινή ακυρότητας γίνεται ειδική μνεία για τους υπόχρεους οφειλέτες και το υπολειπόμενο ποσόν οφειλής εισφοράς σε χρήμα. Εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την μεταγραφή ή την καταχώριση των δικαιωμάτων κυριότητας αντίστοιχα στα αρμόδια Υποθηκοφυλακεία ή Κτηματολογικά Βιβλία και με ποινή ακυρότητας της συμβολαιογραφικής πράξης, ο αποκτών οφείλει να υποβάλει δήλωση ιδιοκτησίας στον οικείο δήμο προκειμένου να βεβαιωθεί το υπόλοιπο των οφειλών σε χρήμα. Σε κάθε περίπτωση το μη καταβληθέν υπόλοιπο των οφειλών εισφορών σε χρήμα βαρύνει τον αποκτών του δικαιώματος κυριότητος, ανεξαρτήτως του είδους της πράξης με την οποία το απέκτησε.»
4. Στην παρ. 5 του άρθρου 12 του ν. 1337/1983 προστίθενται περ.δ) ως εξής:
« δ) Σε περιοχές που λειτουργεί Κτηματολογικό Γραφείο λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη, για τη σύνταξη κτηματογραφικών πινάκων και διαγραμμάτων, τα τηρούμενα στοιχεία του Εθνικού Κτηματολογίου. Στις περιοχές που συντάσσεται Εθνικό Κτηματολόγιο και έχει πραγματοποιηθεί ανάρτηση κτηματολογικών στοιχείων, με μέριμνα της ΕΚΧΑ Α.Ε. διατίθενται τα τηρούμενα στοιχεία στον οικείο δήμο προκειμένου να ληφθούν υπόψη για τη σύνταξη της πράξης εφαρμογής. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματική Αλλαγής καθορίζονται οι λεπτομέρειες και προδιαγραφές για την εφαρμογή των παραπάνω.»
5. Η παρ. 2 του άρθρου 5 του από 20.8.1985 π.δτος (414΄Δ) αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Η εισφορά σε γη κατά την προηγούμενη παράγραφο αποτελείται από ποσοστό επιφάνειας κάθε ιδιοκτησίας πριν από την πολεοδόμησή της η οποία υπολογίζεται κατά τις διατάξεις των παρ. 4 και 5 του άρθρου 8 του ν. 1337/1983 ως ισχύει»
6. Η παρ. 2 του άρθρου 6 του από 30.08.1985 π.δτος (416΄Δ). αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Η εισφορά σε γη κατά την προηγούμενη παράγραφο αποτελείται από ποσοστό επιφάνειας κάθε ιδιοκτησίας πριν από την πολεοδόμησή της η οποία υπολογίζεται κατά τις διατάξεις των παρ. 4 και 5 του άρθρου 8 του ν. 1337/1983.»
7. Η παρ. 3 του άρθρου 6 του από 30.08.1985 π.δτος (416΄Δ). αντικαθίσταται ως εξής:
«3.Τα εμβαδά των ιδιοκτησιών για τον υπολογισμό της συμμετοχής σε γη λαμβάνονται κατά τα οριζόμενα στην παρ.5 του άρθρου του Ν.1337/1983 , ως ισχύει.»
8. Η παρ. 5 του άρθρου 15 του ν. 2508/1997 αντικαθίσταται ως εξής:
«5. Στις ιδιοκτησίες που βρίσκονται σε περιοχή του άρθρου αυτού επιβάλλεται Εισφορά σε γη. Ο υπολογισμός των υποχρεώσεων εισφοράς σε γη των ιδιοκτησιών γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 4 και 5 του άρθρου 8 του ν. 1337/1983. Κατά τον υπολογισμό αυτόν, λαμβάνονται υπόψη οι ήδη επιβαρύνσεις των ιδιοκτησιών από τη συμμετοχή τους σε διάνοιξη ή διεύρυνση κοινόχρηστων χώρων. Στην περίπτωση της εντός εγκεκριμένου σχεδίου περιοχής, από την εισφορά σε γη αφαιρείται το σύνολο των υποχρεώσεων της ιδιοκτησίας, σύμφωνα με τις προϊσχύουσες διατάξεις, εφόσον οι ενδιαφερόμενοι ιδιοκτήτες προσκομίσουν τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία κατά την υποβολής της δήλωσης ιδιοκτησίας της παρ. 5 του άρθρου 12 του ν. 1337/1983 ή το αργότερο μέχρι τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των ενστάσεων κατά της πράξης εφαρμογής. Αν το σύνολο αυτό των επιβαρύνσεων της ιδιοκτησίας είναι ίσο ή μεγαλύτερο των υποχρεώσεων που προκύπτουν από την ως άνω παρ. 4 του άρθρου 8 του ν. 1337/1983, η ιδιοκτησία θεωρείται ότι εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της, άλλως βαρύνεται με τη διαφορά. Στην περίπτωση της εντός οικισμού προ του 1923 περιοχής αναμόρφωσης, υπολογίζεται το σύνολο εμβαδού των υφιστάμενων κοινόχρηστων χώρων, το οποίο και αφαιρείται από τη συνολική εισφορά όλων των ιδιοκτησιών. Η επιπλέον διαφορά επιμερίζεται σύμμετρα προς την κατά την πιο πάνω λογιζόμενη Εισφορά σε γη κάθε ιδιοκτησίας και τα εμβαδά του επιμερισμού αυτού οφείλονται ως εισφορά της αντίστοιχης ιδιοκτησίας. Στις περιπτώσεις εφαρμογής του άρθρου αυτού δεν οφείλεται Εισφορά σε χρήμα. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται ανάλογα οι παράγραφοι 7-10 και 12 του άρθρου 8 του ν. 1337/1983, όπως ισχύει..
9. Το άρθρο 20 του ν. 2508/1997 (Α’124) αντικαθίσταται ως εξής :
«Άρθρο 20
1.Οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε πολεοδομούμενες για πρώτη φορά περιοχές υποχρεούνται να συμμετάσχουν με εισφορά σε γη για τη δημιουργία των απαραίτητων κοινόχρηστων χώρων και γενικά την ικανοποίηση κοινωφελών χρήσεων και σκοπών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 1337/1983 ως ισχύει.
2. Κατ΄εξαίρεση της παρ.1 :
α) Οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε ζώνες ενεργού πολεοδομίας και πολεοδομούνται έχουν υποχρέωση εισφοράς σε γη σύμφωνα με το άρθρο 23 παρ. 3.
β) Οι ιδιοκτησίες, οι οποίες έχουν ενταχθεί στο σχέδιο πόλεως με τις διατάξεις του ν.δ. 17.07./16.08.1923 και στις οποίες αίρεται η ρυμοτομική αναγκαστική απαλλοτρίωση, που επιβλήθηκε με την ένταξη στο σχέδιο, κατά τα αναφερόμενα στην παρ. 4α του άρθρου 29 του ν. 2831/2000, υποχρεούνται σε εισφορά σε γη σύμφωνα με τα ποσοστά που προβλέπονται στο άρθρο αυτό. Η εισφορά υπολογίζεται και επιβάλλεται με την πράξη τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου.Η εισφορά αποτελείται από ποσοστό επιφάνειας της ιδιοκτησίας πριν από την πολεοδόμησή της, η οποία υπολογίζεται κατά τις διατάξεις των παρ. 4 και 5 του άρθρου 8 του ν. 1337/1983 και συμψηφίζεται με το ποσοστό της επιφάνειας που έχει ήδη ρυμοτομηθεί για τη δημιουργία όμορων κοινόχρηστων ή κοινωφελών χώρων. Η εισφορά διατίθεται ολόκληρη υποχρεωτικά για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων που θεσμοθετούνται με την τροποποίηση αυτή. Το μέγεθος της εισφοράς μνημονεύεται και απεικονίζεται ως θέση στην πράξη τροποποίησης, είναι αυτοδίκαια εισφερόμενο, τίθεται σε κοινή χρήση μετά τη δημοσίευση της πράξης και δεν απαιτείται σύνταξη της πράξης εφαρμογής που προβλέπεται στο άρθρο 12 του ν. 1337/1983. Αν η ύπαρξη οικοδομής, κατά την έννοια της παρ. 2 του άρθρου 42 του ν.δ. 17.07./16.08.1923, νομίμως υφισταμένης, εμποδίζει τη διάθεση της εισφοράς για τη δημιουργία κοινόχρηστου χώρου, είναι δυνατόν, κατά την κρίσητης υπηρεσίας να μετατρέπεται σε ισάξια χρηματική συμμετοχή.Στην περίπτωση αυτή ο προσδιορισμός της αξίας για την πραγματοποίηση της μετατροπής αυτής γίνεται από το αρμόδιο δικαστήριο, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2882/2001.
3. Κατά τα λοιπά για την εισφορά σε γη εφαρμόζονται οι παράγραφοι 5 έως και 12 του άρθρου 8 του. 1337/1983, όπως ισχύουν, και συμπληρώνονται με τις επόμενες παραγράφους και το άρθρο 25 του παρόντος»
10. Οι διατάξεις των παραγράφων 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8 και 9 του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν για τις ήδη κυρωθείσες πράξεις εφαρμογής. Με απόφαση του αρμόδιου για την κύρωση της πράξης εφαρμογής, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του οικείου δημοτικού συμβουλίου, μπορεί να υπάγονται στις διατάξεις τις παρ. 2 οι κυρωθείσες πράξεις εφαρμογής για τις οποίες δεν έχει ολοκληρωθεί η καταβολή των εισφορών σε χρήμα.
11. Οι διατάξεις των παραγράφων 1, 5, 6, 7, 8 και 9 του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν σε διορθωτικές πράξεις εφαρμογής, που θα κυρωθούν μετά τη δημοσίευση του παρόντος, και αφορούν διορθώσεις σε ήδη κυρωθείσες πράξεις εφαρμογής.
12. Σε εκκρεμείς διαδικασίες πολεοδόμησης εφαρμόζονται οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 9 του παρόντος άρθρου . Στις περιπτώσεις που κατά τη δημοσίευση του παρόντος δεν έχει δοθεί εντολή σύνταξης του Κεφαλαίου Γ’ της πράξης εφαρμογής, με απόφαση του αρμόδιου για την κύρωση της πράξης εφαρμογής, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του οικείου δημοτικού συμβουλίου, μπορεί να υπάγονται στις προϋφιστάμενες διατάξεις περί εισφοράς γης.
13. Το περιεχόμενο του πίνακα της πράξης εφαρμογής και ο τρόπος συμπλήρωσης αυτού περιλαμβάνονται στο Παράρτημα, του παρόντος νόμου Με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να τροποποιείται το περιεχόμενο του Παραρτήματος και να καθορίζεται κάθε σχετικό θέμα..

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

64 ΣχόλιαΆρθρο 01: Ιδιοκτησία κατά την πράξη εφαρμογής – υπολογισμός εισφοράς σε γη – καταβολή εισφορών σε χρήμα
11 ΣχόλιαΆρθρο 02: Διαδικασία αναθεώρησης, τροποποίησης και έγκρισης ρυμοτομικών σχεδίων
10 ΣχόλιαΆρθρο 03: Διαδικασία τροποποίησης εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων μετά από άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή δέσμευσης
11 ΣχόλιαΆρθρο 04: Χρηματοδότηση και ειδική εισφορά εφαρμογής ρυμοτομικών σχεδίων

Σχόλια 1 2 »

11 Ιουνίου 2014, 00:21 | KΑΒΟΥΡΑΣ ΣΠΥΡΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κατ’αρχήν θα ήθελα να συμφωνήσω με τις ενστάσεις πολλών για το παράλογο της επιβάρυνσης-δήμευσης περιουσιών. Επιβραβεύονται όσοι κατέστρεψαν το περιβάλλον, κ κατάτμησαν τις περιουσίες τους προς αγοραπωλησία, ενώ όσοι τις διατήρησαν, σεβόμενοι το περιβάλλον τιμωρούνται. ιδιαίτερα σε περιοχές όπου οικισμοί προ του 1923 πολεοδομούνται, η ένταξη σε ΓΠΣ, δεν προσφέρει όφελος, ενώ για προστασία της περιοχής συχνά προτείνεται δραστικά μειωμένος συντελεστής δόμησης, αίροντας της αρχή της ανταποδοτικότητας των εισφορών!!
ΠΡΟΤΙΝΕΤΑΙ:
1. Ο μειωμένος συντελεστής δόμησης για προστασία φυσικού περιβάλλοντος και αρχιτεκτονικής περιοχών να ακολουθείται από ανάλογη μείωση των εισφορών, ιδίως σε περιοχές οικισμών προ του 1923 που ήδη πολεοδομούνται κ δεν ωφελούνται,αλλά ζημιώνονται εμφανώς από αντίστοιχες εισφορές ένταξης. Μελλοντική αύξηση -επαναφορά ΣΔ να σημαίνει αντίστοιχη χρέωση των εισφορών που είχαν εκπέσει.
2. Συρραφή ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ για έργα μεγαλύτερης εμβέλειας, πχ, γήπεδα/ αθλητικά στάδια μεγάλου μεγέθους για αποφυγή κατασπατάλησης πόρων.
3. Έργα οδοποιίας ή γενικής χρήσης που βρίσκονται στα όρια πολεοδομικών ενοτήτων ΠΕ, ή ΟΡΙΑ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΩΝ ΔΗΜΩΝ, με διαφορετικά ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ, σύμφωνα και με άρθρο 6, ν.5269/1931, να μην επιβαρύνουν μόνο τους παρόδιους ιδιοκτήτες τις ΠΕ, της αυτής δημοτικής ενότητας, αλλά ΚΑΙ τους ωφελούμενους κατοίκους όμορων ΠΕ, γειτονικού καλικρατικού δημοτικού διαμερίσματος.
4. η δωρεά γής για κοινωφελής σκοπούς, ή οδοποιία από κατοίκους στο παρελθόν, οι οποίοι δεν αποζημιώθηκαν για την δωρεά τους, να προσμετράται και να εκπίπτει από την εισφορά τους σε γη.
Ομοίως σε περιπτώσεις τοπικών ευεργετών που δώρισαν εκτάσεις για κοινωφελή ιδρύματα/ σχολεία, η δωρεά των εκτάσεων αυτών να προσμετράται και να εκπίπτει από την εισφορά των ιδίων ή των απογόνων/κληρονόμων τους, και όχι να αφαιρείται από τις υποχρεώσεις εισφοράς του συνόλου των κατοίκων της ΠΕ.
5. Η διάνοιξη και εκτέλεση μικρού αριθμού έργων οδοποιίας,η κοινωφελών χρήσεων /σκοπών σε ήδη πολεοδομημένες περιοχές, ή περιοχές οικισμών προ του 1923 που διαθέτουν κοινόχρηστους χώρους, να μην θεωρείται πολεοδόμηση με εισφορά σε γη ( άρθρο 15, ν 2508/1997), αλλά να προκρίνονται οι διατάξεις του άρθρου 16, ν. 2508/1997 με χρέωση αναλογιστικής μελέτης επιμερισμού του κόστους, εφόσον το κόστος του έργου είναι προφανές μικρότερο των εισφορών σε γη/ χρήμα.
6. Σε περιπτώσεις όπου για
την προστασία του φυσικού κάλους η της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς εφαρμόζονται περιορισμοί στη ρυμοτομία των οικοπέδων και στο Σ.Δ. να υπάρχει αντίστοιχη υποχρέωση των δήμων για έργα μικρής εμβέλειας για την μη αλλοίωση των περιοχών.
Κάβουρας Σπύρος
Μέλος του Συλλόγου Θιγομένων από Σχέδιο Πόλης Δήμου Χίου,
εκπαιδευτικός
eurolingua@chi.forthnet.gr
10 Ιουνίου 2014, 23:27 | Μυτιληναίος Γιώργος

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ
άρθρου 12 παρ.7 εδ ε’ Ν. 1337/1983

Α- Υφιστάμενη και ισχύουσα διάταξη νόμου.
«ε) Η πράξη εφαρμογής μετά την κύρωσή της γίνεται οριστική και, με την επιφύλαξη του επόμενου εδαφίου, αμετάκλητη. Η Διοίκηση κατ’εξαίρεση μόνο επιτρέπεται να ανακαλεί εν όλω ή εν μέρει την πράξη εφαρμογής, για λόγους νομιμότητας ή για πλάνη περί τα πράγματα που αποδεικνύεται από στοιχεία που δεν ήταν γνωστά κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης ή από τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Η ανάκληση γίνεται αυτεπάγγελτα ή ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η πράξη ανακαλείται μόνο κατά το μέρος που διαπιστώνεται η παράβαση ή πλάνη, μέσα σε εύλογο χρόνο από την κύρωση της πράξης εφαρμογής και συντάσσεται διορθωτική πράξη. Κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης λαμβάνεται υπόψη η πραγματική και νομική κατάσταση που είχαν οι ιδιοκτησίες κατά το χρόνο σύνταξης της αρχικής πράξης. Αν κατά την αιτιολογημένη κρίση της Διοίκησης η αυτούσια διόρθωση δεν είναι δυνατή για λόγους που επιβάλλονται από τις αρχές της καλής πίστης και της ασφάλειας του δικαίου, οι διαφορές που προκύπτουν κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης μετατρέπονται σε χρηματική αποζημίωση. Με τη διορθωτική πράξη καθορίζεται ο υπόχρεος και ο δικαιούχος της αποζημίωσης, το ύψος της οποίας καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2882/2001 (ΦΕΚ 17 Α).»

*** Η περ.ε΄ αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003,
ΦΕΚ Α 308/31.12.2003.

Β- Πρόταση τροπολογίας

Στο τέλος του εδαφίου ε’ του άρθρου 12 Ν. 1337/1983, όπως αυτό είχε τροποποιηθεί με την παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003, προστίθενται τα εξής:

Επίσης, στην περίπτωση κατά την οποία με την αρχική πράξη εφαρμογής είχε προβλεφθεί μετατροπή της οφειλομένης εισφοράς από γη σε χρήμα, είναι δυνατή η τροποποίηση της πράξεως εφαρμογής και η σύνταξη διορθωτικής πράξεως, για την επαναφορά της αναλογούσας από το νόμο εισφοράς σε γη, εφ’όσον συναινούν οι εμπλεκόμενου ιδιοκτήτες και ο επισπεύδων Δήμος και υπό την προϋπόθεση ότι τούτο δικαιολογείται από σοβαρούς πολεοδομικούς λόγους, όπως η ανάγκη δημιουργίας νέων οικοπέδων για την αποτελεσματική εφαρμογή των ρυθμίσεων της πολεοδομικής μελέτης.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Σύμφωνα με την υφιστάμενη νομολογία και νομοθεσία, οι πράξεις εφαρμογής, με τις οποίες επιβάλλεται η προβλεπόμενη εισφορά σε γη και χρήμα καθίστανται οριστικές από το χρόνο της κυρώσεώς τους και δεν είναι δεκτικές τροποποιήσεων ή μεταβολών. Το διοικητικώς αμετάκλητον των πράξεων εφαρμογής δικαιολογείται πρωτίστως από την ανάγκη ασφαλείας δικαίου των εμπλεκομένων ιδιοκτητών και την αποτελεσματική εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης με την υλοποίηση των προβλεπομένων κοινοχρήστων χώρων και την αποκατάσταση των θιγομένων ιδιοκτητών.

Επειδή όμως ο θεσμός του διοικητικώς αμετάκλητου των πράξεων εφαρμογής δημιούργησε σε ορισμένες περιπτώσεις δυσβάστακτες συνέπειες, αφού δεν ήταν δυνατόν να αποκατασταθεί η νομιμότητα ακόμη και σε περιπτώσεις εξόφθαλμων παρανομιών, με τη διάταξη της παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003 προβλέφθηκε κατ’ εξαίρεσιν η δυνατότητα τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, εντός ευλόγου χρόνου από της κυρώσεώς της όταν αυτή είχε εκδοθεί παρανόμως ή κατα πλάνη περί τα πράγματα. Με τη νομοθετική αυτή πρόβλεψη επήλθε μία σχετική ισορροπία μεταξύ της αρχής της νομιμότητας και της ανάγκης ασφαλείας δικαίου.

Με την παρούσα προσθήκη δημιουργείται μια ακόμη εξαιρετική περίπτωση τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, η οποία επιβάλλεται από λόγους διευκόλυνσης του πολεοδομικού σχεδιασμού, σε συνδυασμό με την αποκατάσταση παράδοξων καταστάσεων, εν όψει και της οικονομικής αδυναμίας των ιδιοκτητών να ανταποκριθούν σε υπέρμετρες εισφορές σε χρήμα που προέκυψαν από μετατροπή εισφοράς σε γη.

Κατά το παρελθόν είχε παρατηρηθεί ότι κατά τη σύνταξη των πράξεων εφαρμογής γινόταν εκτεταμένη χρήση της δυνατότητας μετατροπής της εισφοράς από γη σε χρήμα, η οποία πολύ συχνά δεν δικαιολογείτο από πολεοδομικούς λόγους, αλλά απλώς στην πίεση των ιδιοκτητών να μην απωλέσουν τμήματα των οικοπέδων τους που ενετάσσοντο στο σχέδιο πόλεως.

Ένεκα τούτου προέκυψε σε πολλές περιπτώσεις έλλειμα γης για τους Δήμους, οι οποίοι δεν μπορούσαν πλέον να ανταποκριθούν στην υποχρέωση αποκαταστάσεως άλλων ιδιοκτητών των οποίων τα οικοπέδα ρυμοτομούντο για τη δημιουργία κοινωφελών και κοινοχρήστων χώρων.

Παραλλήλως και προϊούσης της οικονομικής κρίσεως παρατηρήθηκε το φαινόμενο οι ιδιοκτήτες υπέρ των οποίων είχε γίνει μετατροπή της εισφοράς από γη σε χρήμα να μη μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Καταλήγαμε έτσι σε καταστάσεις αφόρητες, αφού ο Δήμος ούτε γη προσποριζόταν για την αποκατάσταση άλλων θιγμένων ιδιοκτητών, αλλά ούτε και χρήμα προερχόμενο από τη μετατροπή της εισφοράς.

Για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος που άπτεται πρωτίστως του δημοσίου συμφερόντος, αλλά επικουρικώς και του συμφερόντος των ιδιοκτητών, προτείνεται με την παρούσα τροπολογία η δυνατότητα τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, ούτως ώστε να αποκατασταθεί το έλλειμμα γης για το Δήμο και να απαλλαγούν οι ιδιοκτήτες από δυσβάστακτες εισφορές σε χρήμα που δεν πρόκειται πότε να αποπλήρωσουν.

Με την παρούσα τροπολογία ωφελείται το δημόσιο συμφερόν, αφού ο Δήμος θα αποκτήσει γη (δηλαδή άρτια οικόπεδα) την οποία θα χρησιμοποιήσει για την υλοποίηση της πολεοδομικής μελέτης και για την αποκατάσταση άλλων ιδιοκτητών των οποίων τα οικόπεδα απαλλοτριώνονται.

Με την τροπολογία αυτή δεν θίγεται η ανάγκη ασφαλείας δικαίου, αφού ούτε θίγονται ούτε ανατρέπονται κεκτημένα δικαιώματα. Και τούτο διότη ρητώς ορίζεται ότι για να γίνει η τροποποίηση απαιτείται η προηγούμενη συναίνεση του Δήμου και των εμπλεκομένων ιδιοκτητών.
10 Ιουνίου 2014, 23:16 | Δομένικος Νίκος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συμφωνώ με την τροπολογία που προτείνεται από Μυτιληναίο και Demas.
10 Ιουνίου 2014, 23:15 | Μυτιληναίος Γιώργος

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ
άρθρου 12 παρ.7 εδ ε’ Ν. 1337/1983

Α- Υφιστάμενη και ισχύουσα διάταξη νόμου.
«ε) Η πράξη εφαρμογής μετά την κύρωσή της γίνεται οριστική και, με την επιφύλαξη του επόμενου εδαφίου, αμετάκλητη. Η Διοίκηση κατ’εξαίρεση μόνο επιτρέπεται να ανακαλεί εν όλω ή εν μέρει την πράξη εφαρμογής, για λόγους νομιμότητας ή για πλάνη περί τα πράγματα που αποδεικνύεται από στοιχεία που δεν ήταν γνωστά κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης ή από τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Η ανάκληση γίνεται αυτεπάγγελτα ή ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η πράξη ανακαλείται μόνο κατά το μέρος που διαπιστώνεται η παράβαση ή πλάνη, μέσα σε εύλογο χρόνο από την κύρωση της πράξης εφαρμογής και συντάσσεται διορθωτική πράξη. Κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης λαμβάνεται υπόψη η πραγματική και νομική κατάσταση που είχαν οι ιδιοκτησίες κατά το χρόνο σύνταξης της αρχικής πράξης. Αν κατά την αιτιολογημένη κρίση της Διοίκησης η αυτούσια διόρθωση δεν είναι δυνατή για λόγους που επιβάλλονται από τις αρχές της καλής πίστης και της ασφάλειας του δικαίου, οι διαφορές που προκύπτουν κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης μετατρέπονται σε χρηματική αποζημίωση. Με τη διορθωτική πράξη καθορίζεται ο υπόχρεος και ο δικαιούχος της αποζημίωσης, το ύψος της οποίας καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2882/2001 (ΦΕΚ 17 Α).»

*** Η περ.ε΄ αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003,
ΦΕΚ Α 308/31.12.2003.

Β- ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ

Στο τέλος του εδαφίου ε’ του άρθρου 12 Ν. 1337/1983, όπως αυτό είχε τροποποιηθεί με την παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003, προστίθενται τα εξής:

Επίσης, στην περίπτωση κατά την οποία με την αρχική πράξη εφαρμογής είχε προβλεφθεί μετατροπή της οφειλομένης εισφοράς από γη σε χρήμα, είναι δυνατή η τροποποίηση της πράξεως εφαρμογής και η σύνταξη διορθωτικής πράξεως, για την επαναφορά της αναλογούσας από το νόμο εισφοράς σε γη, εφ’όσον συναινούν οι εμπλεκόμενου ιδιοκτήτες και ο επισπεύδων Δήμος και υπό την προϋπόθεση ότι τούτο δικαιολογείται από σοβαρούς πολεοδομικούς λόγους, όπως η ανάγκη δημιουργίας νέων οικοπέδων για την αποτελεσματική εφαρμογή των ρυθμίσεων της πολεοδομικής μελέτης.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Σύμφωνα με την υφιστάμενη νομολογία και νομοθεσία, οι πράξεις εφαρμογής, με τις οποίες επιβάλλεται η προβλεπόμενη εισφορά σε γη και χρήμα καθίστανται οριστικές από το χρόνο της κυρώσεώς τους και δεν είναι δεκτικές τροποποιήσεων ή μεταβολών. Το διοικητικώς αμετάκλητον των πράξεων εφαρμογής δικαιολογείται πρωτίστως από την ανάγκη ασφαλείας δικαίου των εμπλεκομένων ιδιοκτητών και την αποτελεσματική εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης με την υλοποίηση των προβλεπομένων κοινοχρήστων χώρων και την αποκατάσταση των θιγομένων ιδιοκτητών.

Επειδή όμως ο θεσμός του διοικητικώς αμετάκλητου των πράξεων εφαρμογής δημιούργησε σε ορισμένες περιπτώσεις δυσβάστακτες συνέπειες, αφού δεν ήταν δυνατόν να αποκατασταθεί η νομιμότητα ακόμη και σε περιπτώσεις εξόφθαλμων παρανομιών, με τη διάταξη της παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003 προβλέφθηκε κατ’ εξαίρεσιν η δυνατότητα τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, εντός ευλόγου χρόνου από της κυρώσεώς της όταν αυτή είχε εκδοθεί παρανόμως ή κατα πλάνη περί τα πράγματα. Με τη νομοθετική αυτή πρόβλεψη επήλθε μία σχετική ισορροπία μεταξύ της αρχής της νομιμότητας και της ανάγκης ασφαλείας δικαίου.

Με την παρούσα προσθήκη δημιουργείται μια ακόμη εξαιρετική περίπτωση τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, η οποία επιβάλλεται από λόγους διευκόλυνσης του πολεοδομικού σχεδιασμού, σε συνδυασμό με την αποκατάσταση παράδοξων καταστάσεων, εν όψει και της οικονομικής αδυναμίας των ιδιοκτητών να ανταποκριθούν σε υπέρμετρες εισφορές σε χρήμα που προέκυψαν από μετατροπή εισφοράς σε γη.

Κατά το παρελθόν είχε παρατηρηθεί ότι κατά τη σύνταξη των πράξεων εφαρμογής γινόταν εκτεταμένη χρήση της δυνατότητας μετατροπής της εισφοράς από γη σε χρήμα, η οποία πολύ συχνά δεν δικαιολογείτο από πολεοδομικούς λόγους, αλλά απλώς στην πίεση των ιδιοκτητών να μην απωλέσουν τμήματα των οικοπέδων τους που ενετάσσοντο στο σχέδιο πόλεως.

Ένεκα τούτου προέκυψε σε πολλές περιπτώσεις έλλειμα γης για τους Δήμους, οι οποίοι δεν μπορούσαν πλέον να ανταποκριθούν στην υποχρέωση αποκαταστάσεως άλλων ιδιοκτητών των οποίων τα οικοπέδα ρυμοτομούντο για τη δημιουργία κοινωφελών και κοινοχρήστων χώρων.

Παραλλήλως και προϊούσης της οικονομικής κρίσεως παρατηρήθηκε το φαινόμενο οι ιδιοκτήτες υπέρ των οποίων είχε γίνει μετατροπή της εισφοράς από γη σε χρήμα να μη μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Καταλήγαμε έτσι σε καταστάσεις αφόρητες, αφού ο Δήμος ούτε γη προσποριζόταν για την αποκατάσταση άλλων θιγμένων ιδιοκτητών, αλλά ούτε και χρήμα προερχόμενο από τη μετατροπή της εισφοράς.

Για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος που άπτεται πρωτίστως του δημοσίου συμφερόντος, αλλά επικουρικώς και του συμφερόντος των ιδιοκτητών, προτείνεται με την παρούσα τροπολογία η δυνατότητα τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, ούτως ώστε να αποκατασταθεί το έλλειμμα γης για το Δήμο και να απαλλαγούν οι ιδιοκτήτες από δυσβάστακτες εισφορές σε χρήμα που δεν πρόκειται πότε να αποπλήρωσουν.

Με την παρούσα τροπολογία ωφελείται το δημόσιο συμφερόν, αφού ο Δήμος θα αποκτήσει γη (δηλαδή άρτια οικόπεδα) την οποία θα χρησιμοποιήσει για την υλοποίηση της πολεοδομικής μελέτης και για την αποκατάσταση άλλων ιδιοκτητών των οποίων τα οικόπεδα απαλλοτριώνονται.

Με την τροπολογία αυτή δεν θίγεται η ανάγκη ασφαλείας δικαίου, αφού ούτε θίγονται ούτε ανατρέπονται κεκτημένα δικαιώματα. Και τούτο διότη ρητώς ορίζεται ότι για να γίνει η τροποποίηση απαιτείται η προηγούμενη συναίνεση του Δήμου και των εμπλεκομένων ιδιοκτητών.
10 Ιουνίου 2014, 23:42 | Γαβράς Μιχάλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συμφωνώ με τους Μυτιληναίο και Demas
10 Ιουνίου 2014, 23:09 | Βακιρτζίδης Νίκος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συμφωνώ με τους Μυτιληναίο και Demas
10 Ιουνίου 2014, 23:38 | Αναστασιάδου Ελένη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συμφωνώ με τους Μυτιληναίο και Demas
10 Ιουνίου 2014, 22:35 | Μυτιληναίος ΄Γιώργος

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ
άρθρου 12 παρ.7 εδ ε’ Ν. 1337/1983

Α- ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΙ ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΝΟΜΟΥ

«ε) Η πράξη εφαρμογής μετά την κύρωσή της γίνεται οριστική και, με την επιφύλαξη του επόμενου εδαφίου, αμετάκλητη. Η Διοίκηση κατ’εξαίρεση μόνο επιτρέπεται να ανακαλεί εν όλω ή εν μέρει την πράξη εφαρμογής, για λόγους νομιμότητας ή για πλάνη περί τα πράγματα που αποδεικνύεται από στοιχεία που δεν ήταν γνωστά κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης ή από τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Η ανάκληση γίνεται αυτεπάγγελτα ή ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου. Η πράξη ανακαλείται μόνο κατά το μέρος που διαπιστώνεται η παράβαση ή πλάνη, μέσα σε εύλογο χρόνο από την κύρωση της πράξης εφαρμογής και συντάσσεται διορθωτική πράξη. Κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης λαμβάνεται υπόψη η πραγματική και νομική κατάσταση που είχαν οι ιδιοκτησίες κατά το χρόνο σύνταξης της αρχικής πράξης. Αν κατά την αιτιολογημένη κρίση της Διοίκησης η αυτούσια διόρθωση δεν είναι δυνατή για λόγους που επιβάλλονται από τις αρχές της καλής πίστης και της ασφάλειας του δικαίου, οι διαφορές που προκύπτουν κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης μετατρέπονται σε χρηματική αποζημίωση. Με τη διορθωτική πράξη καθορίζεται ο υπόχρεος και ο δικαιούχος της αποζημίωσης, το ύψος της οποίας καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2882/2001 (ΦΕΚ 17 Α).»

*** Η περ.ε΄ αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003,
ΦΕΚ Α 308/31.12.2003.

Β- ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑΣ

Στο τέλος του εδαφίου ε’ του άρθρου 12 Ν. 1337/1983, όπως αυτό είχε τροποποιηθεί με την παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003, προστίθενται τα εξής:

Επίσης, στην περίπτωση κατά την οποία με την αρχική πράξη εφαρμογής είχε προβλεφθεί μετατροπή της οφειλομένης εισφοράς από γη σε χρήμα, είναι δυνατή η τροποποίηση της πράξεως εφαρμογής και η σύνταξη διορθωτικής πράξεως, για την επαναφορά της αναλογούσας από το νόμο εισφοράς σε γη, εφ’όσον συναινούν οι εμπλεκόμενου ιδιοκτήτες και ο επισπεύδων Δήμος και υπό την προϋπόθεση ότι τούτο δικαιολογείται από σοβαρούς πολεοδομικούς λόγους, όπως η ανάγκη δημιουργίας νέων οικοπέδων για την αποτελεσματική εφαρμογή των ρυθμίσεων της πολεοδομικής μελέτης.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Σύμφωνα με την υφιστάμενη νομολογία και νομοθεσία, οι πράξεις εφαρμογής, με τις οποίες επιβάλλεται η προβλεπόμενη εισφορά σε γη και χρήμα καθίστανται οριστικές από το χρόνο της κυρώσεώς τους και δεν είναι δεκτικές τροποποιήσεων ή μεταβολών. Το διοικητικώς αμετάκλητον των πράξεων εφαρμογής δικαιολογείται πρωτίστως από την ανάγκη ασφαλείας δικαίου των εμπλεκομένων ιδιοκτητών και την αποτελεσματική εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης με την υλοποίηση των προβλεπομένων κοινοχρήστων χώρων και την αποκατάσταση των θιγομένων ιδιοκτητών.

Επειδή όμως ο θεσμός του διοικητικώς αμετάκλητου των πράξεων εφαρμογής δημιούργησε σε ορισμένες περιπτώσεις δυσβάστακτες συνέπειες, αφού δεν ήταν δυνατόν να αποκατασταθεί η νομιμότητα ακόμη και σε περιπτώσεις εξόφθαλμων παρανομιών, με τη διάταξη της παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003 προβλέφθηκε κατ’ εξαίρεσιν η δυνατότητα τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, εντός ευλόγου χρόνου από της κυρώσεώς της όταν αυτή είχε εκδοθεί παρανόμως ή κατα πλάνη περί τα πράγματα. Με τη νομοθετική αυτή πρόβλεψη επήλθε μία σχετική ισορροπία μεταξύ της αρχής της νομιμότητας και της ανάγκης ασφαλείας δικαίου.

Με την παρούσα προσθήκη δημιουργείται μια ακόμη εξαιρετική περίπτωση τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, η οποία επιβάλλεται από λόγους διευκόλυνσης του πολεοδομικού σχεδιασμού, σε συνδυασμό με την αποκατάσταση παράδοξων καταστάσεων, εν όψει και της οικονομικής αδυναμίας των ιδιοκτητών να ανταποκριθούν σε υπέρμετρες εισφορές σε χρήμα που προέκυψαν από μετατροπή εισφοράς σε γη.

Κατά το παρελθόν είχε παρατηρηθεί ότι κατά τη σύνταξη των πράξεων εφαρμογής γινόταν εκτεταμένη χρήση της δυνατότητας μετατροπής της εισφοράς από γη σε χρήμα, η οποία πολύ συχνά δεν δικαιολογείτο από πολεοδομικούς λόγους, αλλά απλώς στην πίεση των ιδιοκτητών να μην απωλέσουν τμήματα των οικοπέδων τους που ενετάσσοντο στο σχέδιο πόλεως.

Ένεκα τούτου προέκυψε σε πολλές περιπτώσεις έλλειμα γης για τους Δήμους, οι οποίοι δεν μπορούσαν πλέον να ανταποκριθούν στην υποχρέωση αποκαταστάσεως άλλων ιδιοκτητών των οποίων τα οικοπέδα ρυμοτομούντο για τη δημιουργία κοινωφελών και κοινοχρήστων χώρων.

Παραλλήλως και προϊούσης της οικονομικής κρίσεως παρατηρήθηκε το φαινόμενο οι ιδιοκτήτες υπέρ των οποίων είχε γίνει μετατροπή της εισφοράς από γη σε χρήμα να μη μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Καταλήγαμε έτσι σε καταστάσεις αφόρητες, αφού ο Δήμος ούτε γη προσποριζόταν για την αποκατάσταση άλλων θιγμένων ιδιοκτητών, αλλά ούτε και χρήμα προερχόμενο από τη μετατροπή της εισφοράς.

Για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος που άπτεται πρωτίστως του δημοσίου συμφερόντος, αλλά επικουρικώς και του συμφερόντος των ιδιοκτητών, προτείνεται με την παρούσα τροπολογία η δυνατότητα τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, ούτως ώστε να αποκατασταθεί το έλλειμμα γης για το Δήμο και να απαλλαγούν οι ιδιοκτήτες από δυσβάστακτες εισφορές σε χρήμα που δεν πρόκειται πότε να αποπλήρωσουν.

Με την παρούσα τροπολογία ωφελείται το δημόσιο συμφερόν, αφού ο Δήμος θα αποκτήσει γη (δηλαδή άρτια οικόπεδα) την οποία θα χρησιμοποιήσει για την υλοποίηση της πολεοδομικής μελέτης και για την αποκατάσταση άλλων ιδιοκτητών των οποίων τα οικόπεδα απαλλοτριώνονται.

Με την τροπολογία αυτή δεν θίγεται η ανάγκη ασφαλείας δικαίου, αφού ούτε θίγονται ούτε ανατρέπονται κεκτημένα δικαιώματα. Και τούτο διότη ρητώς ορίζεται ότι για να γίνει η τροποποίηση απαιτείται η προηγούμενη συναίνεση του Δήμου και των εμπλεκομένων ιδιοκτητών.
10 Ιουνίου 2014, 21:50 | Χαριτος Θεμιστοκλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ειναι απαραδεκτο να επιβαλλεται εισφορα σε γη η χρημα ξανα στη Θηβα σε δεσμευμενα οικοπεδα για κοινωφελη χρηση τα οποια ειναι αποδεσμευμενα αμετακλητα με δικαστικη αποφαση γιατι ηταν δευσμευμενα απο το 1976 και δεν ειχαν απολλοτριωθει Το κρατος ουσιαστικα κλεβει και δημευει την περιουσια μας και δεν σεβεται τις δικαστικες αποφασεις Ειναι αντισυνταγματικο Θα ενημερωσω την τροικα για την παρανομη μεταρυθμιση Επισης ειναι απαραδεκτο να πληρωνω φορο ακινητης περιουσιας χωρις να μπορω να τα πουλησω Μονο απο τους χαμενους φορους μεταβιβασης το κρατος εχει χασει πολλα λεφτα εδω και 38 χρονια χωρια την οικονομικη ζημια που εχει προκαλεσει σε εμενα τον ταλαιπωρο πολιτη Προτασεις Πληρης αποδευσμευση οσων εχουν δεσμευτει για κοινωφελη η κοινοχρηστη χρηση δεν εχουν απολλοτριωθει και δεν εχουν αποζημιωθει οι ιδιοκτητες τους για διαστημα ανω των 10 χρονων χωρις δυνατοτητα επαναδεσμευσης Στην αντιθετη περιπτωση το κρατος θα πρεπει να αποζημιωνει τον πολιτη με βαση τις αντικειμενικες αξιες για την οικονομικη ζημια που προκαλει και επιτελους το κρατος να σεβεται τισ δικαστικες αποφασεις αποδεσμευσης αλλοιως ειναι αναλγητο και μη δημοκρατικο και κανει καταχρηση εξουσιας
10 Ιουνίου 2014, 21:50 | Χαριτος Θεμιστοκλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ειναι απαραδεκτο να επιβαλλεται εισφορα σε γη η χρημα ξανα στη Θηβα σε δεσμευμενα οικοπεδα για κοινωφελη χρηση τα οποια ειναι αποδεσμευμενα αμετακλητα με δικαστικη αποφαση γιατι ηταν δευσμευμενα απο το 1976 και δεν ειχαν απολλοτριωθει Το κρατος ουσιαστικα κλεβει και δημευει την περιουσια μας και δεν σεβεται τις δικαστικες αποφασεις Ειναι αντισυνταγματικο Θα ενημερωσω την τροικα για την παρανομη μεταρυθμιση Επισης ειναι απαραδεκτο να πληρωνω φορο ακινητης περιουσιας χωρις να μπορω να τα πουλησω Μονο απο τους χαμενους φορους μεταβιβασης το κρατος εχει χασει πολλα λεφτα εδω και 38 χρονια χωρια την οικονομικη ζημια που εχει προκαλεσει σε εμενα τον ταλαιπωρο πολιτη Προτασεις Πληρης αποδευσμευση οσων εχουν δεσμευτει για κοινωφελη η κοινοχρηστη χρηση δεν εχουν απολλοτριωθει και δεν εχουν αποζημιωθει οι ιδιοκτητες τους για διαστημα ανω των 10 χρονων χωρις δυνατοτητα επαναδεσμευσης Στην αντιθετη περιπτωση το κρατος θα πρεπει να αποζημιωνει τον πολιτη με βαση τις αντικειμενικες αξιες για την οικονομικη ζημια που προκαλει και επιτελους το κρατος να σεβεται τισ δικαστικες αποφασεις αποδεσμευσης αλλοιως ειναι αναλγητο και μη δημοκρατικο και κανει καταχρηση εξουσιας
10 Ιουνίου 2014, 21:47 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΠΑΝΟΣ – ΠΟΛ. ΜΗΧ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Επί του άρθρου 1 παρ. 1.4 να διατηρηθεί ο πίνακας ποσοστών εισφοράς σε γη του άρθρου 8 του ν. 1337/83. Εαν ισχύσει ο πίνακας του άρθρου 1 της παρ. 1.4 του σχεδίου νόμου θα προκύπτει έλλειμα γης με τελικό αποτέλεσμα τη μείωση των κοινοχρήστων και κοινοφελών χώρων.
Επίσης στην ίδια παράγραφο να προβλεφθεί κατάργηση των όποιων εξαιρέσεων έχουν κατα καιρούς νομοθετηθεί από την εφαρμογή του ανωτέρω πίνακα.

Στην παρ. 1.5 να αναφερθεί ότι τα εμβαδά των οικοπέδων του άρθρου 8 παρ. 2 του Ν.Ο.Κ. ως εμβαδόν για τον υπολογισμό της εισφοράς σε γη θα λαμβάνεται το εμβαδόν της ιδιοκτησίας αφαιρουμένου του εμβαδού του Εντός Σχεδίου Τμήματός της.

Επί της παρ. 2 ο υπολογισμός της εισφοράς σε χρήμα, για τα οικόπεδα του άρθρου 8 παρ. 2 του Ν.Ο.Κ., να γίνεται αφού αφαιρεθεί η επιφάνεια του εντός σχεδίου τμήματος.
10 Ιουνίου 2014, 19:52 | ΘΑΝΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στην παράγραφο 12 είναι προφανές ότι η φράση

«Στις περιπτώσεις που κατά τη δημοσίευση του παρόντος ΔΕΝ έχει δοθεί εντολή σύνταξης του Κεφαλαίου Γ’ της πράξης εφαρμογής»

πρέπει να διορθωθεί σε

«Στις περιπτώσεις που κατά τη δημοσίευση του παρόντος έχει δοθεί εντολή σύνταξης του Κεφαλαίου Γ’ της πράξης εφαρμογής»
10 Ιουνίου 2014, 18:11 | Στέφανος Κουνιάδος, Νομικός

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αν μου επιτρέπεται να σχολιάσω τους σχολιαστές ερωτώντας τους λαμβάνοντας τις απαντήσεις τους.
Κατ’ αρχήν κανένας από τους σχολιαστές δεν δήλωσε την ειδικότητά του, το επάγγελμά του ή το ενδιαφέρον του. Αυτό θα βοηθήσει και τους κριτές των σχολίων.

Θεωρούν οι σχολιαστές ότι έτσι όπως ισχύει το σύστημα αυτό μπορεί να προωθήσει τον ορθό σχεδιασμό για τη μεγέθυνση μιας πόλης;
Θεωρούν ότι η φιλοσοφία των ρυθμίσεων είναι ορθή;

Δεν είδα κάποιες θεωρητικές ή έστω και πρακτικές επισημάνσεις. Μόνο σημειακές επί των άρθρων.
Δεν έχουν γνώμη για τα γενικότερα καλώς εννοούμενα συμφέροντα της πόλης; Αλλά και του βάρους των εντασσομένων ιδιοκτησιών.

Είναι όλα καλά και άγια;

Θεωρούν ότι οι ήδη υπάρχουσες ενταγμένες ιδιοκτησίες της πόλης δεν έχουν καμιά απολύτως συμμετοχή στη μεγέθυνση της πόλης ή δεν θα καρπωθούν τα οφελήματα;

Οι πόλεις ασφυκτιούν γιατί οι ιδιοκτήτες γης έχουν καλύψει με μπετά ακόμη και τους ακάλυπτους χώρους των οικιών τους για να τους κάνουν παρκινγκ.
Αυτοί δεν θα πρέπει να συμμετάσχουν τουλάχιστον οικονομικά;
Ειναι αυτό δίκαιο;

Ευχαριστώ για την προσοχή σας και αναμένω όπως φαντάζομαι ενδιαφέρεται και η ηγεσία του υπουργείου η γνώμη σας.

Η ουτοπία είναι η αλήθεια του μέλλοντος κι αλλοίμονο αν την αφήσουμε να πεθάνει. Τότε δεν υπάρχει μέλλον.
10 Ιουνίου 2014, 18:55 | Τσαμαντάνης Νικόλαος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στις περιπτώσεις που η ένταξη στο σχέδιο πόλεως γίνεται σύμφωνα με το Ν.Δ της 17.7.1923 ,δηλαδή με πολύπλοκες και αμφισβητούμενες πράξεις αναλογισμού,κανένα εδαφικό ποσοστό δεν ισχύει.Ειδικώτερα στην περίπτωση της πράξης εφαρμογής του παραδοσιακού (προ το 1923 ) οικισμού Αγίας Παρασκευής Βόλου και ιδιαίτερα στο πυκνοδομημένο τμήμα αυτού, οι απαλλοτριώσεις ανέρχονται σε ποσοστό ακόμα και πενήντα τοις εκατό!Προφανώς δεν αναφέρομαι μόνο στη καταστροφή περιουσιών , αλλά και στη καταστροφή του παραδοσιακού οικισμού , με την δημιουργεία οχτάμετρων δρόμων στο πυκνοδομημένο τμήμα του!!Ουσιαστικά το ΝΔ διάταγμα ένταξης του παραδοσιακού οικισμού στο σχέδιο, ΚΑΤΑΡΓΕΙ το ΝΔ αναδείξής του σε παραδοσιακό οικισμό.Σ αυτή την περίπτωση δεν ομιλούμε για ανάπλαση , αλλά για καταστροφή του πολιτιστικού και οικολογικού περιβάλλοντος.Ο παραδοσιακός οικισμός Αγίας Παρασκευής Βόλου αποτελεί τον μοναδικό πνεύμωνα πρασίνου μέσα στο πολεοδομικό σύγκροτημα της πόλης του Βόλου.Να σημειωθεί δε, ότι ο οικισμός διαθέτει πληθώρα κοινοχρήστων χώρων (πλατείες- σχολεία – εκκλησίες κλπ )και πυκνώτατο οδικό δίκτυο.Θα μπορούσε με μια απλή συγκοινωνιακή μελέτη (πχ μονοδρομήσεις) να επιλύσει η διοίκηση ότι θεωρεί ως πρόβλημα.Να σημειωθεί, ότι οι υπο κατασκευήν υπέρμετροι δρόμοι, δεν εξυπηρετούν το κέντρο του Βόλου.Στην περίπτωση του αραιοδωμημένου τμήματος του οικισμού, που η ενταξή του στο σχέδιο πόλεως γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν-1337/83, όπως συμπληρώνεται με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όσο αφορά τις εισφορές σε χρήμα δεν έγινε δεκτή , απ ότι διαπιστώνω, η αξιόλογη πρόταση νόμου του δήμου Βόλου, για εισφορές σε χρήμα κατά το ήμισυ.Να σημειωθεί ότι οι εισφορές σε χρήμα θα εξανεμισθούν απο τις ενοχικές αξιώσεις των ιδιοκτητών , λόγω των υπερβάσεων των εισφορών σε γη. Μετά τα παραπάνω φρονώ,ότι θα πρέπει να υπάρξουν διατάξεις περιορισμού της απαλλοτριούμενης γης στα πυκνοδομημένα τμήματα των παραδοσιακών οικισμών,οι οποίοι περιορίσμοι , θα πρέπει να τηρούνται απαρέλκητα απο τον πολεοδόμο πρός διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς.(πχ μεχρι 500τμ , ποσοστό πέντε τοις εκατό και εφεξής αντίστοιχη κλιμάκωση ).Όσον αφορά τα αραιοδομημένα θα πρέπει να γίνει δκτή η πρόταση νόμου του δήμου Βόλου.
10 Ιουνίου 2014, 17:37 | Δώρα Α.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στο προτεινόμενο σχέδιο νόμου δεν προβλέπεται η κατάργηση της διάταξης της παρ. 4 του ν. 1647/1986 που προβλέπει την μειωμένη κατά το ήμισυ των εισφορών σε γη και χρήμα για ιδιοκτησίες που εντάσσονται στο σχέδιο και είχαν δοθεί σε πρόσφυγες του 1920 για αγροτική αποκατάσταση, παρότι η αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΚΑ (Διεύθυνση Τοπογραφικών Εφαρμογών), με το υπ’ αρ. πρωτ. ΔΤΕ/β/9339/165/26.02.2014 έγγραφό της που υπογράφει ο Δ/ντής της Γ. Φάρκωνας, έχει ήδη εισηγηθεί την κατάργησή της διότι όπως αναφέρεται κατά λέξη στο προαναφερόμενο έγγραφο «οι λόγοι θέσπισης της ειδικής αυτής χαριστικής ρύθμισης έχουν πλέον εκλείψει και η διατήρησή της επιφέρει πράγματι ανεπίτρεπτη και άνευ αιτιολογικής βάσης διαφοροποίηση στον υπολογισμό της εισφοράς σε γη και χρήμα ακινήτων που μετέχουν στην πράξη εφαρμογής».
Γι’ αυτό προτείνεται η κατάργηση της άνισης και πρόδηλα αντισυνταγματικής διάταξης.
10 Ιουνίου 2014, 17:34 | Μαρία Α.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κατά τη δεκαετία του ’20 είχαν παραχωρηθεί εκτάσεις σε πρόσφυγες για αγροτική και μόνο αποκατάσταση από την Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων, προκειμένου να διευκολυνθεί η ομαλή ένταξή τους στην Ελλάδα.
Εξήντα χρόνια μετά, τη δεκαετία του ’80, ενσωματώθηκε στο ν. 1647/1986 (άρθρο 12 παρ. 4) μια διάταξη, η οποία ανέφερε ότι οι ιδιοκτησίες αυτές, εφόσον κατά τη σύνταξη της πράξης εφαρμογής του σχεδίου πόλης ανήκουν κατά κυριότητα στον αρχικό δικαιούχο ή μεταβιβάστηκαν στη σύζυγό του, τους κατιόντες και τους συζύγους τους και τους αδελφούς τους, υποχρεούνται σε μειωμένη κατά το ήμισυ των εισφορών, σε γη και χρήμα και μέχρι τμήματος ιδιοκτησίας 2.000 τ.μ., σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις ρυθμίσεις του ν. 1337/1983.
Την περίοδο αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία ένταξης ιδιοκτησιών εκτάσεων που βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλης σε εγκεκριμένα από τους δήμους της χώρας γενικά πολεοδομικά σχέδια (ΓΠΣ), σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται από τις ρυθμίσεις του προαναφερθέντος ν. 1337/1983.
Η επίμαχη διάταξη δεν προβλέπει κανένα αντιστάθμισμα της προνομιακής και γι’ αυτό αντισυνταγματικής μεταχείρισης, ούτε και πρόβλεψη σχετικά με την κάλυψη από την πολιτεία της υπολειπόμενης εισφοράς, τόσο σε χρήμα όσο και σε γη, με συνέπεια την πρόσθετη επιβάρυνση των υπολοίπων.
Ως εκ τούτου, η διάταξη παραβιάζει ευθέως το άρθρο 17 του Συντάγματος περί προστασίας της ιδιοκτησίας και τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας των Ελλήνων έναντι του νόμου (άρθρο 4 του Συντ.), καθιστάμενη έτσι νομικά ευάλωτη.
Σε μια εποχή δεινής δοκιμασίας είναι ορθό και νόμιμο να καταργηθεί η σχετική άνιση διάταξη.
10 Ιουνίου 2014, 16:08 | Γιάννης Γ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Διαβάζοντας το σχέδιο νόμου παρατηρούμε ότι διαιωνίζεται η αδικία της εισφοράς σε γη, δασικής έκτασης, που παρά την πολύ χαμηλή της αξία (20%), υπολογίζεται ισοδύναμης αξίας με την «καθαρή» έκταση (100%)!
Δηλαδή εσφαλμένα εξισώνονται άνισης αξίας εκτάσεις.
Γι’ αυτό προτείνουμε την απαλοιφή της αδικίας αυτής.
10 Ιουνίου 2014, 16:20 | Γιάννης Τ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ενόψει της ένταξης ιδιοκτησιών εκτάσεων εκτός σχεδίου πόλεως σε εγκεκριμένα από τους αρμόδιους Δήμους της Χώρας Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (Γ.Π.Σ.), με τις διατάξεις του Α΄ Κεφαλαίου του ν. 1337/1983 (Α΄κατοικία), υποχρεούται κάθε ιδιοκτήτης να καταβάλει εισφορά σε γη και χρήμα για τη δημιουργία των απαραίτητων κοινόχρηστων χώρων και γενικά την ικανοποίηση κοινωφελών χρήσεων και σκοπών, σύμφωνα με τον τρόπο υπολογισμού που προβλέπουν οι διατάξεις των άρθρων 8 παρ. 4 του ν. 1337/1983 και 20 παρ. 1 του ν. 2508/1997, ως ισχύουν (βλ. και εγκύκλιο ΥΠΕΧΩΔΕ αρ. 30/αρ.πρωτ. ΔΤΕ/β/οικ.10891/406/5.3.2004).

Στις υπό ένταξη όμως περιοχές ανά την Ελλάδα, υπάρχουν και ιδιοκτησίες, οι οποίες είχαν παραχωρηθεί κατά τη δεκαετία του 1920 σε πρόσφυγες για αγροτική και μόνο αποκατάσταση από την Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων ή σύμφωνα με τις διατάξεις της αγροτικής νομοθεσίας, για λόγους προστασίας και προκειμένου να διευκολυνθεί η ομαλή τους ένταξη στην Ελλάδα.

Πενήντα χρόνια όμως μετά, εκδόθηκε η διάταξη του άρθρου 12 παρ. 4 του ν. 1647/1986, σύμφωνα με την οποία οι ιδιοκτησίες αυτές, εφόσον, κατά τη σύνταξη της πράξης εφαρμογής του σχεδίου πόλης, ανήκουν κατά κυριότητα, στον αρχικό δικαιούχο, ή μεταβιβάστηκαν στη σύζυγό του, τους κατιόντες και τους συζύγους τους και τους αδελφούς τους, υποχρεούνται σε μειωμένη κατά το ήμισυ των εισφορών που προβλέπονται από το άρθρο 8 παρ. 4 και επ. του ν. 1337/1983 (εισφορά σε γη) και από το άρθρο 9 παρ. 2 του ν. 1337/1983 (εισφορά σε χρήμα) και μέχρι τμήματος ιδιοκτησίας 2.000 τμ. !

Η παραπάνω ρύθμιση είναι εξόφθαλμα χαριστική προς μια ομάδα πολιτών ιδιοκτητών γης, η οποία δεν δικαιολογείται ούτε κατά το χρόνο έκδοσης της σχετικής διάταξης (1986), ήτοι, πενήντα ολόκληρα χρόνια μετά την αποκατάσταση των προσφύγων, ούτε πολύ περισσότερο σήμερα, ογδόντα περίπου χρόνια μετά. Είναι προφανής ο σκοπός των χαριστικών αυτών διατάξεων από τη πλευρά των τότε κυβερνώντων και ειδικότερα του τότε (προσφυγικής καταγωγής) Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, να ευνοηθούν και οι προσφυγικής καταγωγής ψηφοφόροι! Πολλώ δε, μάλλον, που η παραπάνω διάταξη δεν προβλέπει «αντιστάθμισμα» της προνομιακής αυτής μεταχείρισης (παροχής). Ουδεμία, δηλαδή, πρόβλεψη υπάρχει σχετικά με τη κάλυψη από τη πολιτεία της υπολειπόμενης εισφοράς τόσο σε χρήμα, όσο και σε γη από «τράπεζα» οικοπεδικών της εκτάσεων, με αποτέλεσμα να μετακυλύεται η πρόσθετη, μη νόμιμη αυτή επιβάρυνση στους λοιπούς ιδιοκτήτες, που δεν υπάγονται στις ρυθμίσεις της εν λόγω διάταξης και να δημιουργείται, εν προκειμένω, το φαινόμενο πολιτών δύο ταχυτήτων!

Τέτοιου είδους απολιθώματα μεροληπτικής άσκησης εξουσίας από τους κυβερνώντες έχουν πλέον απαξιωθεί στη πολιτική συνείδηση του ελληνικού λαού και, βεβαίως, δεν δικαιολογείται η ύπαρξή τους στη σύγχρονη Ελλάδα, που προσπαθεί να μεταρρυθμιστεί, κάτω από δύσκολες για όλους πολιτικές-κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες και να σταθεί στα πόδια της με βάση ένα νομοθετικό πλαίσιο οργάνωσης διεπόμενο, κυρίως, από τις αρχές της ισότητας και της ισονομίας για όλους τους πολίτες της.

Η πολιτεία εκδήλωσε την υποχρέωση της προς τους ομοεθνείς πρόσφυγες που ήλθαν στις αρχές του περασμένου αιώνα και είχαν πράγματι ανάγκη προστασίας, με διάφορες κοινωνικοοικονομικές παροχές, (παραχώρηση αγροτικών περιοχών, στέγης, δανειοδοτήσεις, απαλλαγές από δημοσιονομικά βάρη κλπ), συμπράττοντας στην ομαλή τους ένταξη στην πολιτική και κοινωνική ζωή της Χώρας. Οι τότε πρόσφυγες, οι οικογένειές τους και οι απόγονοί τους είναι, σήμερα, πλήρως ενταγμένοι συμμετέχοντας χωρίς διάκριση στον ελληνικό βίο και δεν δικαιολογείται καμία πλέον προστασία τους.

Η νομική έννοια «πρόσφυγες», εξάλλου, δεν αποδίδεται σε ανθρώπους ομοεθνείς (έλληνες), οι οποίοι προστατεύτηκαν αρχικά, πριν από 80 χρόνια αλλά και στη συνέχεια και έχουν ενταχθεί πλήρως στον κοινωνικό/οικονομικό/πολιτικό βίο της Χώρας συμμετέχοντας ομαλά σ΄αυτόν, χωρίς διάκριση σε σχέση με τους λοιπούς ομοεθνείς τους (έλληνες επίσης) – γηγενείς.

Η διατήρηση μέχρι σήμερα της παραπάνω διάταξης παραβιάζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας των Ελλήνων έναντι του νόμου και συγκεκριμένα παραβιάζει το άρθρο 4 του Συντάγματος και ειδικότερα: τη παράγραφο 1 «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», τη παρ. 2 «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις» και τη παρ. 5 «Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους».

Ενόψει της παραβίασης των ανωτέρω συνταγματικών αρχών, η διάταξη αυτή είναι μη νόμιμη ως αντισυνταγματική και αν παραμείνει η ισχύς της, τότε θα κληθούν οι υπόλοιποι έλληνες πολίτες, κύριοι ιδιοκτησιών των υπό ένταξη περιοχών, που δεν έχουν προσφυγική καταγωγή και δεν υπάγονται στις ρυθμίσεις της εν λόγω διάταξης, να καλύψουν σε βάρος της περιουσίας τους, τη διαφορά που θα κάλυπταν κανονικά οι απόγονοι των τότε προσφύγων, προκειμένου να διαμορφωθούν οι κοινόχρηστοι χώροι και να ικανοποιηθούν οι κοινωφελείς χρήσεις, που προβλέπει κάθε εγκεκριμένο Γ.Π.Σ., αν δεν υπήρχε αυτή η αντισυνταγματική διάταξη. Επίσης, με την μη ισότιμη εισφορά των ευνοουμένων, ως άνω, ελλήνων πολιτών, χωρίς νόμιμη αιτία, είναι βέβαιο ότι δεν θα καταστεί δυνατό να εφαρμοστεί ορθολογικός και σύγχρονος πολεοδομικός σχεδιασμός των υπό ένταξη περιοχών με άμεση συνέπεια να επιβαρυνθούν οι υπόλοιπες ιδιοκτησίες λόγω της μη αξιοποίησης και εκμετάλλευσής τους, δεδομένου ότι οι κοινόχρηστοι χώροι και οι κοινωφελείς χρήσεις θα υπολείπονται του κάθε εγκεκριμένου Γ.Π.Σ. Προκύπτει, επομένως, ότι οι παραπάνω διατάξεις παραβιάζουν ευθέως και το άρθρο 17 του Συντάγματος περί προστασίας της ιδιοκτησίας.

Πρέπει να τονιστεί ότι στο προτεινόμενο νομοσχέδιο η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη για τους εισφέροντες μη πρόσφυγες πολίτες, διότι στο άρθρ. 1 παρ. 4 στ’ προβλέπεται η αύξηση των ποσοστών εισφοράς έως 40 – 50% προκειμένου να καλυφθεί η ανάγκη για τη δημιουργία κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων. Δηλαδή το νομοσχέδιο αντί να θεραπεύσει τη διάκριση μεταξύ των υπόχρεων, την επιδεινώνει δραματικά.

Επιβάλλεται, επομένως, η άμεση κατάργηση της εν λόγω χαριστικής διάταξης της παρ. 4 του άρθρου 12 του ν. 1647/1986, έτσι ώστε να εισφέρουν όλοι οι κύριοι ιδιοκτησιών των υπό ένταξη περιοχών με όμοιο και ίσο τρόπο, όπως ορίζει ο νόμος, έναντι του οποίου δεν δικαιολογείται καμία απολύτως διαφοροποίηση υπέρ ορισμένων πολιτών, που να στηρίζεται σε νόμιμη αιτία ή στο γενικότερο συμφέρον ειδικώς αιτιολογημένο.
10 Ιουνίου 2014, 15:24 | Stavros Demas

Μόνιμος Σύνδεσμος

Α. Προτεινόμενη τροπολογία:

Προτείνεται η παρακάτω προσθήκη στην παρ. 7ε του άρθρου 12 του Ν.1337/1983

Σε περίπτωση που μετά την κύρωση της Πράξης Εφαρμογής διαπιστώνεται ότι το ισοζύγιο διαθέσιμης γης δεν επαρκεί για την κατά την παρ. 8β αρθρ.8 του παρόντος παραχώρηση οικοπέδων σε ιδιοκτήτες της ίδιας πολεοδομικής ενότητας των οποίων τα οικόπεδα ρυμοτομούνται, με αποτέλεσμα να προκύπτει δυσχέρεια υλοποίησης του πολεοδομικού σχεδιασμού εις βάρος της δημιουργίας χώρων κοινοχρήστων και κοινωφελών χρήσεων, είναι δυνατόν με επίσπευση του οικείου δήμου να συντάσσεται διορθωτική Πράξη Εφαρμογής για την επαναφορά της εισφοράς σε γη επί ιδιοκτησιών που αρχικά επιβαρύνθηκαν με εισφορά σε χρήμα εκ μετατροπής εισφοράς σε γη, υπό την προϋπόθεση ότι το παρεχόμενο αντί της αντίστοιχης εισφοράς σε χρήμα εδαφικό τμήμα του οικοπέδου είναι άρτιο και οικοδομήσιμο.

Β. Αιτιολογική έκθεση – πρόταση τροποποίησης της παραγράφου 7ε του άρθρου 12 του Ν.1337/1983.

Έχει παρατηρηθεί ότι ορισμένοι ιδιοκτήτες, στις ιδιοκτησίες των οποίων η εισφορά σε γη μετατράπηκε σε χρήμα κατά την παρ. 7 του άρθρου 8 του Ν.1337/1983, δεν μπορούν, λόγω οικονομικής κρίσης, να εξυπηρετήσουν το ποσό που έχει βεβαιωθεί σε βάρος τους μετά από δικαστική διαδικασία καθορισμού τιμής μονάδας κατά τα προβλεπόμενα στο Ν.2882/2001. Συνέπεια αυτού είναι να μη συγκεντρώνονται στους οικείους Δήμους τα απαραίτητα χρηματικά κονδύλια, που απαιτούνται για την αναγκαστική απαλλοτρίωση κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων, που υπάρχουν στην ίδια πολεοδομική ενότητα, και που δεν μπόρεσαν να αποκτηθούν απ’ ευθείας με εισφορά σε γη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να διαταράσσεται το ισοζύγιο γης σε βάρος των κοινόχρηστων χώρων και μετά από εύλογο χρονικό διάστημα οι ιδιοκτήτες των ρυμοτομούμενων ιδιοκτησιών να προσφεύγουν στα Διοικητικά Δικαστήρια προκειμένου να πετύχουν την άρση της απαλλοτρίωσης στα ακίνητά τους, πράγμα το οποίο τελικά επιτυγχάνουν αφού οι Δήμοι δεν τους αποζημιώνουν. Έτσι σε βάθος χρόνου ο πολεοδομικός σχεδιασμός ουσιαστικά ανατρέπεται με ότι αυτό συνεπάγεται για την εύρυθμη λειτουργία της πόλης.

Ήδη κάποιοι από τους παραπάνω ιδιοκτήτες, μη δυνάμενοι να εξυπηρετήσουν την υποχρέωσή τους σε εισφορά σε χρήμα μετά από μετατροπή εισφοράς σε γη, υποβάλλουν αίτημα στους αντίστοιχους Δήμους και ζητούν η υποχρέωση αυτή να μετατραπεί εκ νέου σε γη παραιτούμενοι ακόμα και από την ανάλογη αξία των επικείμενων κτισμάτων τους, προκειμένου να ισχύσουν οι υποχρεωτικοί όροι δόμησης που προκύπτουν από το Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.) ένταξης στο σχέδιο πόλης και από την εφαρμογή του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (Ν.Ο.Κ. – Ν.4067/2012), στην ουσία παραιτούμενοι από την προνομιακή μεταχείριση που έτυχαν από την εφαρμογή της παραγράφου 7 του άρθρου 8 του Ν.1337/1983 και της ερμηνευτικής Υπουργικής Απόφασης.

Με δεδομένο ότι η αποδοχή του αιτήματος των ιδιοκτητών είναι προς την κατεύθυνση της υλοποίησης του εγκεκριμένου σχεδίου πόλης, αφού δημιουργεί τράπεζα γης για την αποζημίωση ιδιοκτητών των οποίων οι ιδιοκτησίες τους ρυμοτομούνται πέραν της υποχρέωσής τους σε εισφορά σε γη, εκτιμάται ότι πρέπει να προβλεφθεί συμπληρωματική ρύθμιση στην παράγραφο 7ε του άρθρου 12 του Ν.1337/1983 και να επιτρέπεται σύνταξη διορθωτικής Πράξης Εφαρμογής μετά την κύρωση της αρχικής πράξης μετά από αίτημα του ιδιοκτήτη που δεν εξυπηρετεί την υποχρέωσή του σε χρήμα, που προέκυψε από μετατροπή εισφοράς σε γη, ο οποίος όμως ρητά θα παραιτείται από το δικαίωμα αποζημίωσης επικείμενων κτισμάτων και κατασκευών, ώστε να είναι δυνατή η λήψη άρτιου και οικοδομήσιμου οικοπέδου χωρίς να διαταράσσεται η αρτιότητα και οικοδομησιμότητα του εναπομένοντος σε αυτόν οικοπέδου.
10 Ιουνίου 2014, 14:13 | ΜΑΡΙΑ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο Σχέδιο Νόμου δεν αποτυπώνει τον χρονικό ορίζοντα στον οποίο έχει γίνει η ένταξη,είναι λογικό και δίκαιο να περιλαμβάνει το σύνολο των υποθέσεων διότι ο διαχωρισμός είναι άδικος, όπως επίσης και η εξαίρεση των υποθέσεων στην παρ.3 του άρθρου 9 του Ν1337/1983 όπου αφαιρούνται οι υποθέσεις για «μετατροπή εισφοράς γης σε χρήμα ή προσκυρώσεις». Δεν είναι κατανοητός αλλά ούτε και δίκαιος ο διαχωρισμός. Η διευκόλυνση,σε μία τέτοια δύσκολη οικονομική περίοδο πρέπει να περιλαμβάνει και την μετατροπή γης σε χρήμα αλλά και τις προσκυρώσεις.
10 Ιουνίου 2014, 13:41 | Ζωή Κουντούρη

Μόνιμος Σύνδεσμος

1)Η επίγεια ή και η εναέρια αποτύπωση δεν ελήφθησαν υπ’όψιν κατά την πρώτη εγγραφή στο Κτηματολόγιο.Επιπλέον σε πολλές περιπτώσεις(π.χ.στη Λαυρεωτική)η διαδικασία δεν προχώρησε ώστε να διορθωθούν τα λάθη.Σωστό,κατά τη γνώμη μου, είναι στο άρθρο 5 να οριστεί:
‘Τα στοιχεία του Κτηματολογίου ελέγχονται και χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση.’
2)Στις περιπτώσεις μεγαλύτερων ιδιοκτησιών με πολλούς ιδιοκτήτες η ισονομία απαιτεί ο υπολογισμός των εισφορών να γίνεται μεμονωμένα στα τετραγωνικά που αναλογούν στον καθένα απ’ αυτούς.
10 Ιουνίου 2014, 10:11 | Στέφανος Κουνιάδος, Νομικός

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το παρόν Σχέδιο Νόμου βασίζεται στο Νόμο 1337/1983– Νόμος Τρίτση για την τακτοποίηση των ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ (ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ).
Αυτός ήταν ένας ειδικός Νόμος για την τακτοποίηση των ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ με περιορισμένο χρονικό ορίζοντα.
Αυτόν τον Νόμο εξακολουθεί να αποδέχεται και αυτή η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ μετά από 31 χρόνια με αποτέλεσμα την ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΕΥΣΗ των ιδιοκτησιών των ιδιοκτητών με την παράνομη και πέρα κάθε λογικής εισφορών (ΧΑΡΑΤΣΙΑ) σε ΓΗ και ΧΡΗΜΑ, με ταυτόχρονη υποβάθμιση του περιβάλλοντος με τη μετατροπή της περιαστικής αγροτικής γης σε οικόπεδα και «οικοπεδάκια».

Σας παραθέτουμε τα δεδομένα του Σχεδίου Νόμου:

ΕΙΣΦΟΡΑ ΣΕ ΓΗ

Αρθρο 1.

Με την παρ. 4. Προβλέπεται ότι η εισφορά σε γη υπολογίζεται κατά τον ακόλουθο
τρόπο:
α) Για τμήμα ιδιοκτησίας μέχρι 500 τ.μ. ποσοστό 15%.
β) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 500 τ.μ. μέχρι 1.000 τ.μ. ποσοστό 20%.
γ) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 1.000 τ.μ. μέχρι 2.000 τ.μ. ποσοστό 30%.
δ). Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 2.000 τ.μ. μέχρι 10.000 τ.μ. ποσοστό 40%.
ε) Για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 10.000 τ.μ ποσοστό 50%
στ) Σε περίπτωση που κατά την εκπόνηση της μελέτης οι υπολογιζόμενες εισφορές σε
γη κατά τα ανωτέρω εντός της πολεοδομικής ενότητας, συμπεριλαμβανομένων και των υφιστάμενων κοινόχρηστων χώρων, δεν καλύπτουν την ελάχιστη έκταση κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων κατά τα πολεοδομικά σταθερότυπα ή τις προβλέψεις των ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ ή ΤΧΣ, τα ποσοστά των περιπτώσεων α, β, γ και δ υποχρεωτικά αυξάνονται αναλογικά και κατά ίσο αριθμό ποσοστιαίων μονάδων με σκοπό να συμπληρωθεί η απαιτούμενη εισφορά σε γη και χωρίς να απαιτείται επιπρόσθετη απόφαση έγκρισης της προσαύξησης αυτής. Σε κάθε περίπτωση τα ποσοστά των περιπτώσεων (α), (β) και (γ) δεν υπερβαίνουν το 40% και το ποσοστό της περίπτωσης (δ) δεν υπερβαίνει το 50%. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του αρμόδιου Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να τροποποιείται ο καταμερισμός των ποσοστών εισφοράς σε γη των περιπτώσεων (α) έως (ε).

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΕ ΓΗ

Α ΄. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Αν κάποιος ιδιοκτήτης έχει, από οποιαδήποτε αιτία, ένα ακίνητο 4.000 μ2 αυτός θα πρέπει να δώσει εισφορά σε ΓΗ 1.300 περίπου μ2 και εισφορά σε χρήμα αγνώστου ποσού διότι το ακίνητό του θα καταβάλει χρηματική εισφορά όχι με την αρχική φύση του ακινήτου του (αγροτεμάχιο) αλλά με τη νέα του φύση (αστικό).
Τα πρώτα μέχρι 500 μ2 θα εισφέρουν το 15% ήτοι 75 μ2, τα επόμενα, από 501 μέχρι 1000 μ2 το 20% ήτοι για τα επόμενα 500 μ2 σύνολο 100 μ2, από 1000-2000 μ2 το 30% ήτοι για τα επόμενα 1000 μ2 ήτοι 300 μ2, και τέλος για τα τμήμα των 2000 μ2 40% ήτοι 800 μ2 ήτοι σύνολο 1.275 μ2.
Τελικά απομένει υπόλοιπη ιδιοκτησία μ2 2725 μ2. + εισφορά σε χρήμα (άγνωστον πόση θα είναι).

Ενώ αν η εισφορά ήταν 15% σε ολόκληρη την έκταση τότε η εισφερόμενη έκταση θα ήταν 600 μ2, δηλ. τα μισά.

Β΄. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Αν εφαρμόσουμε τους υπολογισμούς για έκταση 10 στρεμμάτων τότε η συνολική συνεισφορά θα είναι για τα πρώτα 2 στρέμματα 475 μ2 και 3200 μ2 για τα 8 στρέμματα πέραν των 2 δηλ. συνολικά η εισφορά σε γη θα είναι 3675 μ2 και υπόλοιπα 6325 μ2 θα παραμείνουν στον ιδιοκτήτη. Δηλ. αρκετά λιγότερο από 2/3 στον ιδιοκτήτη από την αρχική ιδιοκτησία.

Γ ΄. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Για ιδιοκτησία 20 στρεμμάτων η συνολική εισφορά θα είναι για τα πρώτα 10.000 μ2 3675 μ2 και για τα υπόλοιπα 10.000 μ2 5.000 μ2 ήτοι σύνολο 8.675 μ2. Στον ιδιοκτήτη απομένουν 11.325 μ2. Δηλ. περίπου απαλλοτριώνεται η μισή έκταση του αρχικού ακινήτου.
Η εισφορά σε χρήμα άγνωστη.

Δ΄. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ χαρακτηριστικό της ανισότητας

Για ιδιοκτησία 500 μ2 που εντάσσεται στην πολεοδόμηση (ιδιοκτησία που αποκτήθηκε έκτος ΓΠΣ με παράνομη κατάτμηση !!) η εισφορά σε Γή είναι ΜΟΛΙΣ 15% ήτοι εισφέρονται ΜΟΝΟ 75 μ2 και απομένει έκταση 425 μ2 με ελάχιστη εισφορά σε χρήμα και αυτό θεωρείται άρτιο κατά παρέκκλιση.
Ενώ στα πιο πάνω παραδείγματα ακινήτων οι εισφορές είναι τεράστιου μεγέθους.
ΥΠΟΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Αν μια ιδιοκτησία που πρωτοεντάσσεται είναι 350 μ2 με εισφορά σε γη είναι 15% και ανέρχεται 52,5 μ2 και απομένει στον ιδιοκτήτη έκταση 292,50 μ2 και θεωρείται ΑΡΤΙΟ κατά παρέκκλιση.

Δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά στο ισχύον ΓΠΣ του Δημοτικού Διαμερίσματος Καλαμάτας υπάρχουν παρανόμως κατατμηθέντα ακίνητα τα οποία έχουν ενταχθεί με το Ν 1337/1983 στο πρώτο μετά το 1992 ΓΠΣ της Καλαμάτας με έκταση ακόμη λιγότερη των 100μ2 και με πρόσωπο 5μ στα οποία υπάρχει δυνατότητα να ανεγερθεί μέχρι και τριώροφη οικοδομή !!

Τί αποδεικνύουν αυτά τα παραδείγματα;
Ο καθένας και ιδίως η Πολιτεία να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

ΕΙΣΦΟΡΑ ΣΕ ΧΡΗΜΑ

Με την παρ. 2 αντικαθίσταται η παρ. 3 του άρθρου 9 του ν. 1337/1983 Ειδικότερα προβλέπεται ότι η εισφορά σε χρήμα υπολογίζεται με βάση το εμβαδόν της ιδιοκτησίας, όπως αυτή διαμορφώνεται με την πράξη εφαρμογής και την τιμή ζώνης του οικοπέδου κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης εφαρμογής. Ως τιμή ζώνης του οικοπέδου για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου νοείται: α) Στις περιοχές όπου ισχύει το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας των ακινήτων του Υπουργείου Οικονομικών, η ανά τετραγωνικό μέτρο αξία του οικοπέδου η οποία προκύπτει από την «Τιμή οικοπέδου (Τ.Ο.)» συναρτήσει της Τιμής Ζώνης (Τ.Ζ.) και του Συντελεστή Αξιοποίησης του Οικοπέδου (Σ.Α.Ο.) πολλαπλασιαζόμενης με το Συντελεστή του Οικοπέδου (Σ.Ο.), όπως καθορίζονται στους πίνακες τιμών των αποφάσεων του Υπουργού Οικονομικών, που εκδίδονται κατ εξουσιοδότηση των κείμενων διατάξεων.

«Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Οικονομικών επικαιροποιούνται ο προσδιορισμός αξίας ακινήτων για την επιβολή εισφοράς σε χρήμα, ο τρόπος καταβολής αυτής και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.’’

Αυτό τι άραγε σημαίνει; Ποιο είναι το τελικό ποσό για την εισφορά σε χρήμα που πρέπει να καταβληθεί;
Ένα παράδειγμα για το μέγεθος της εισφοράς σε χρήμα θα έπρεπε να υπάρχει στην αιτιολογική έκθεση.

Σημαίνει ότι δεν λαμβάνεται υπ’ όψη η τιμή του ακινήτου ως αγροτικού αλλά ως οικοπεδοποιήσιμου που σημαίνει ότι η τιμή αυξάνεται κάθετα δηλ. ως οικόπεδο και επομένως ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της έκτασης που απομένει θα πρέπει να εκποιηθεί για να πληρωθεί η εισφορά σε χρήμα.
Εδώ λοιπόν οι ιδιοκτήτες θα πιέσουν ώστε να δημιουργηθούν οικόπεδα με μικρή έκταση ώστε να τους απομείνουν περισσότερα οικόπεδα. Με αποτέλεσμα να αυξηθεί η πυκνότητα των κατοικιών που θα ανεγερθούν και να υποβαθμιστεί το περιβάλλον ανεπανόρθωτα.
Μπαίνουμε λοιπόν σε έναν ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ υποβάθμισης της ποιότητας ζωής των κατοίκων και του περιβάλλοντος και υποθηκεύουμε το μέλλον της πόλης (φεουδαλική εκδοχή πόλεων στον 21ο αιώνα με οικοπεδάκια και δρομάκια).
Πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη και δεν έχει ληθφεί υπ΄ όψη και ο σχεδιασμός ιδιοκτητών με έκταση άνω των 4.000 μ2 για μιά διαφορετική χρήση π.χ ιδιωτικός χώρος αναψυχής ή ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων και γενικά άλλων επαγγελματικών χρήσεων που απαιτούν ενιαία έκταση π.χ τουριστών και άλλων συμβατών με την πόλη χρήσεων.
Αυτομάτως όλες οι εντασσόμενες εκτάσεις θεωρούνται πλέον ως οικόπεδα !!
Επομένως στους σχεδιασμούς πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη τα ανωτέρω για την αποτροπή του κατακερματισμού της γης σε «οικοπεδάκια»,.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι στην ελληνική αγορά ακινήτων υπάρχουν πάμπολλα μικρά «κομματάκι » γης» από 250 μ2, ίσως και μικρότερα, που η Πολιτεία ανέχθηκε να κατατμηθούν από παλιά, τα οποία έχουν δημιουργηθεί «εκ του πονηρού» και οι ιδιοκτήτες τους πιέζουν με φορτικότητα τους πολιτικούς και τους δημάρχους να ενταχθούν τα «οικοπεδάκια» αυτά σε σχέδιο πόλης «αρπάζοντας» κοινόχρηστους χώρους από τους όμορους που έτυχε να έχουν εκτάσεις άνω τω 2.000 μ2.
Παράδειγμα: στο νέο ΓΠΣ του Καποδιστριακού Δήμου Καλαμάτας και ειδικά στο Δημοτικό Διαμέρισμα Καλαμάτας, το Δημοτικό Συμβούλιο ύστερα από πρόταση του Δημάρχου και γραπτές αιτήσεις ιδιοκτητών ακινήτων που, από πληροφορίες, ξεπερνούν τις 600-700 αιτήσεις, ενέταξε πέραν των προβλεπομένων από τις προτάσεις των μελετητών και ΝΕΕΣ εκτάσεις που τελικά ως σύνολο έφτασαν τις 9.000 στρέμματα. Δηλ. διπλασίασαν την οικοπεδική έκταση του Δήμου Καλαμάτας δηλ. το Δημοτικό Διαμέρισμα Καλαμάτας που τελικά έφτασε τα 18.000 στρέμματα !!! Λες και ο πληθυσμός της πόλης αλλά και της Ελλάδας βαίνει διπλασιαζόμενος !!
Και αυτό με υπογραφή του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκηση.
Αυθαιρεσία στο έπακρον αλλά και έλλειψη προγραμματισμού και απεμπόληση της αρχής της προφύλαξης!
Αντί να πληρώσουν πρόστιμα αυτοί που έκαναν κατάτμηση της γης σε μικρά κομμάτια ή αποδέχτηκαν την κατάτμηση έχουν ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ευνοϊκότερη μεταχείριση από εκείνους τους πολίτες που κράτησαν μεγαλύτερες εκτάσεις, πέραν του εύλογου μέτρου.
10 Ιουνίου 2014, 09:41 | ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΥΛΙΜΙΔΩΝ – ΑΡΤΕΜΙΣ-

Μόνιμος Σύνδεσμος

παρ. 4.
*Η εισφορά σε γη μπορεί σε σχέση με προηγούμενους νόμους να είναι ευνοϊκότερη αλλά γίνεται κατασπατάληση και σφράγιση της γης , σε μια χώρα όπως η δική μας που είναι μικρής έκτασης. Θα έπρεπε να ισχύει ο ΠΑΝΆΡΧΑΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΌΣΜΙΟΣ ( διάφοροι πολιτισμοί στο πέρασμα του χρόνου ) ΘΕΣΜΌΣ ΤΗΣ ΔΕΚΆΤΗΣ, ΔΗΛΑΔΉ ΕΙΣΦΟΡΆ ΣΕ ΓΗ 10% ΚΑΙ ΣΕ ΧΡΉΜΑ ΕΠΊΣΗΣ 10% ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΉΣ ΑΞΊΑΣ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΕΜΑΧΊΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΟΛΕΟΔΌΜΗΣΗ. Θυμίζω ότι στο σχέδιο νόμου για την ιδιωτική πολεοδόμηση , η πρόταση για εισφορά σε γη ήταν 50% από το οποίο μόνο το 10% θα διατίθετο στους ΟΤΑ για κοινόχρηστους χώρους. Αφού λοιπόν το 10% της έκτασης ήταν αρκετό για την διάνοιξη δρόμων και δημιουργία κοινοχρήστων χώρων γιατί δεν κάνετε εσείς την τομή στα πολεοδομικά και χωροταξικά πράγματα , βάζοντας έτσι σε τάξη όλη την έκταση της Ελλάδας;

* Κανένας ιδιοκτήτης δεν θα αντιδρούσε σε αυτήν την εισφορά (10%) σε γη και χρήμα και η ανάπτυξη θα ερχόταν αβίαστα και γρήγορα. Ο νόμος 1337/ 83 σχεδιάστηκε πάνω στα πρότυπα ενός γαλλικού νόμου που αφορούσε μια χώρα, τη Γαλλία , με άλλα χωρικά δεδομένα από αυτά της Ελλάδας. Η προτεινόμενη εισφορά σε γη και χρήμα του παρόντος σχεδίου νόμου είναι απλώς μια βελτιωμένη εκδοχή του 1337/83 κι όπως ο νόμος αυτός στην πράξη αποδείχτηκε ότι δε λειτούργησε (προσφυγές στο ΣΤΕ, τροποποιήσεις) κι όπου λειτούργησε υπήρξε τροπολογία στις εισφορές σε γη και χρήμα έτσι και με αυτές τις εισφορές πάλι θα υπάρξουν προβλήματα, διότι στα σχέδια πόλης εντάσσονται όχι μόνο μικρά αλλά και γεωτεμάχια μεγάλης έκτασης , συνήθως γεωργικής χρήσης γης. Δεν είναι τα γεωτεμάχια όλα μικρά , ούτε όλα μπορούν να γίνουν οικόπεδα των 500 τμ. και να χτιστούν.

* Ο νόμος λοιπόν, πρέπει να είναι δίκαιος για όλους και να προστατεύει την ιδιοκτησία του κάθε Έλληνα πολίτη και να βασίζεται στις αρχές της αειφορίας , όχι να ζημιώνει αυτούς που έχουν μεγάλα γεωτεμάχια, διότι στην ουσία είναι μερική δήμευση της ατομικής ιδιοκτησίας.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΥΣΗ
10 Ιουνίου 2014, 09:14 | Στέφανος Κουνιάδος, Νομικός

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ο Νόμος 1337/1983 στον οποίον παραπέμπει το Σχέδιο Νόμου ήδη έχει ξεπεράσει τα δεδομένα για τα οποία ψηφίστηκε πριν από 30 και πλέον χρόνια. Εξ άλλου η εφαρμογή του είχε προσωρινό χαρακτήρα και σκοπό να ρυθμίσει αυθαίρετες κατασκευές της προηγούμενης περιόδου. Μεταξύ των προβλέψεων του Νόμου αυτού ήταν και η πρόβλεψη για την εισφορά σε γη και χρήμα όχι μόνον των αυθαιρέτων αλλά και των γειτνιαζόντων αδόμητων γεωτεμαχίων η οποία διατηρείται μέχρι και σήμερα και έχει εφαρμοστεί και σε νέα Σχέδια πόλης χωρίς να υπάρχουν αυθαίρετα. Η εισφορά σε γη των αδόμητων τότε γεωτεμαχίων με αυθαίρετες κατασκευές ήταν επαχθέστατη και στην ουσία είναι μερική δήμευση ιδιωτικής περιουσίας ή οποία γίνεται ακόμη επαχθέστερη και με την εισφορά σε χρήμα. Αντίθετα τα οικόπεδα – γεωτεμάχια στα οποία υπήρχαν αυθαίρετες κατασκευές οι οποίες υπάχθηκαν στις διατάξεις του Νόμου 1337/1983 και ήταν μικρών εμβαδών στην ουσία δεν επιβαρύνθηκαν ούτε με εισφορά σε γη αλλά ούτε και με εισφορά σε χρήμα. Η δίκαιη αντιμετώπιση σήμερα θα πρέπει να οδηγήσει σε δραστική μείωση των πιό πάνω εισφορών με τις οποίες επιβαρύνονται οι ιδιοκτήτες των εντασσομένων στα νέα ρυμοτομικά σχέδια αλλά και στις ήδη εκκρεμούσες εντάξεις. Αντίστοιχα ωφελούμενοι ιδιοκτήτες από τις επεκτάσεις των Σχεδίων πόλης δεν είναι μόνο οι ιδιοκτήτες των νεοεντασσόμενων εκτάσεων αλλά και οι ιδιοκτήτες των ήδη ενταγμένων οι οποίοί απολαμβάνουν αδαπάνως τις υπηρεσίες των κοινοχρήστων χώρων. Επομένως στοιχειώδης απονομή δικαιοσύνης θα ήταν να επιβαρυνθουν αντιστοίχως και αναλόγως και οι ιδιοκτησίες των ήδη ενταγμένων στο σχέδιο ιδιοκτησίες.
Αντίθετα σε περιπτώσεις παλαιών Σχεδίων Πόλεων που δεν έχουν διανοιγεί κάποιοι δρόμοι ο Δήμος υποχρεούται να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες τους και μάλιστα αδρά.
Δηλαδή από το ένα άκρο βρέθηκαν οι ιδιοκτήτες στο άλλο άκρο δηλ. να υφαρπάζεται το 30-60% του ακινήτου τους και να επιβαρύνονται και με εισφορά σε χρήμα με τελική επιβάρυνση τουλάχιστον μέχρι 80% . Αυτό είναι παράνομο και αντισυνταγματικό. Είναι μονομερές βάρος επί των εντασσομένων ακινήτων. Αυτή η αδικία έχει αναγνωριστεί και από ανώτατους δικαστικούς όταν τέθηκε ως ερώτημα σε ημερίδα με θέματα πολεοδομίας και περιβάλλοντος.
Επομένως σε μιά νέα ρύθμιση όπως του νέου Σχεδίου Νόμου, όποια μορφή και αν λάβει τελικά, θα πρέπει να προβλεφθεί η δραστική μείωση εισφοράς σε γή και χρήμα ώστε να αντισταθμιστούν με αντίστοιχες εισφορές που δεν έχουν καταβάλει οι ήδη ενταγμένες στο σχέδιο ιδιοκτησίες.
Αυτή η τιμωρητική στην ουσία πρακτική του Νόμου 1337/1983 κατά των ιδιοκτητών εκτάσεων που γειτνιάζουν με αυθαίρετες κατασκευές πρέπει να σταματήσει, δεδομένου ότι σήμερα με τις ρυθμίσεις που έχουν προβλεφθεί και ισχύουν δηλ. την ηλεκτρονική καταγραφή των αυθαιρέτων δεν επιτρέπει πλέον την παράνομη δόμηση.
10 Ιουνίου 2014, 08:58 | Στέφανος Κουνιάδος, Νομικός

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι περιορισμοί που επιβάλλονται σε ακίνητα λόγω ένταξής τους στο σχέδιο πόλης ή λόγω επέκτασης του σχεδίου πόλης σ’ αυτά αποτελούν σύμφωνα με το Σύνταγμα, ειδικότερη περίπτωση απαλλοτριώσεων ιδιοκτησιών.
Οι ιδιοκτησίες αυτές και οι ιδιοκτήτες τους υποχρεούνται να συμμετάσχουν όχι μόνο με εισφορά γης αλλά και χρήματος στη δημιουργία των απαραίτητων κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων και των έργων κοινής ωφέλειας.
Οι πράξεις εφαρμογής καθορίζουν κάθε φορά τα τμήματα που αφαιρούνται από κάθε ιδιοκτησία για την εισφορά γης καθώς επίσης και τα τμήματα εκείνα που μετατρέπονται σε χρηματική εισφορά και εκείνα που ρυμοτομούνται για κοινόχρηστους χώρους κατά το Ν.1337/1983.
Οι παραπάνω πράξεις κυρώνονταν με απόφαση του Νομάρχη και σήμερα από τον Περιφερειάρχη και αποτελούν ταυτόχρονα και πράξεις βεβαίωσης για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων εισφοράς σε γη και χρήμα.
Στην ουσία η προΰπαρξη του Νόμου 1337/1983 της Συνταγματικής πρόβλεψης για την επιβολή αυτής της εισφοράς, μπορεί να θεωρηθεί ως αντισυνταγματική ρύθμιση, διότι χωρίς συνταγματική ρύθμιση επήρχετο, από του έτους 1983, στην ουσία απαλλοτρίωση ιδιοκτησιών χωρίς αποζημίωση.
Οι διατάξεις του Νόμου αυτού ως επαχθείς, και τότε αλλά και σήμερα, εγείρουν ζητήματα Συνταγματικότητας του Νόμου αλλά και των τροποποιήσεων του.
Οι διατάξεις του νόμου αυτού, όπως προτείνεται να τροποποιηθεί με το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου, στηρίζονται στο άρθρο 24 παρ.4 του Συντάγματος.
Ωστόσο η κυριότητα ή άλλα εμπράγματα δικαιώματα επί των ακινήτων αυτών, στην ουσία αλλά και τυπικά, με τις διατάξεις του ανωτέρω Νόμου και των επιχειρούμενων τροποποιήσεων, απαλλοτριώνονται διότι μεταφέρονται στη δημόσια χρήση και κατά κυριότητα μεταβιβάζονται στους ΟΤΑ για δημόσιο σκοπό ή ωφέλεια χωρίς καταβολή αποζημίωσης.
Στην ουσία αλλά και τυπικά θεωρείται «μερική δήμευση».
Η κλασσική έννοια της απαλλοτρίωσης αφορά στην υποχρεωτική, βάσει νόμου, αφαίρεση της κυριότητας από τον κύριο και μεταβίβασή της στο δημόσιο με καταβολή της πλήρους αξίας του απαλλοτριούμενου ακινήτου.
Η αντίληψη αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να μην εκλαμβάνονται ως απαλλοτρίωση περιορισμοί (μερικοί περιορισμοί) της ιδιοκτησίας οι οποίοι δεν συνεπάγοντο μεταβίβαση της κυριότητας και άρα να θεωρείται ότι για αυτούς δεν οφείλεται αποζημίωση.
Κάτι τέτοιο όμως οδηγούσε σε μειωμένη συνταγματική προστασία της ιδιοκτησίας καθώς συνταγματική υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης αναγνωριζόταν μόνο στην προαναφερόμενη μορφή «στέρησης», όχι όμως και για τους περιορισμούς της. Για τους λόγους αυτούς η θέση αυτή απορρίφθηκε τόσο από την ελληνική θεωρία όσο και από τη νομολογία.
Πολλώ μάλλον, όταν με τη διάταξη του άρθρου 24 παρ. 4 του Συντάγματος επέρχεται υποχρεωτική, που ρυθμίζεται βάσει νόμου, αφαίρεση της κυριότητας από τον κύριο και μεταβίβασή της στο δημόσιο, (ΟΤΑ) αυτή η ρύθμιση που επιχειρείται, συνιστά αντικειμενικά απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση και στην ουσία οδηγεί σε μειωμένη συνταγματική προστασία της ιδιοκτησίας και τελικά δήμευση.
Ο νομοθέτης, ως εκ τούτου, δηλ. λόγω της «απαλλοτρίωσης» που επιφέρει η «εισφορά σε γη» με τις ρυθμίσεις του Ν 1337/1983, και της επιχειρούμενης τροποποίησής του, οφείλει να ορίσει και να εξειδικεύσει τη έννοια του γενικού συμφέροντος, για το λόγο αυτό οφείλει να μην επιφέρει υπερβολικούς περιορισμούς της ιδιοκτησίας (υπέρμετρη εισφορά σε γη αλλά και χρήμα) οποίοι υπερβαίνουν κατά πολύ το μέτρο εκείνο το οποίο είναι αναγκαίο για την ικανοποίηση του γενικού συμφέροντος.
Οι περιορισμοί, αυτοί της κυριότητας με την επιβολή της εισφοράς σε γη – στην ουσία αποτελούν απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση – που οδηγούν στην αναίρεση του πυρήνα του δικαιώματος της ιδιοκτησίας.
Η στάθμιση αυτή ανάμεσα στην αναλογία του εξυπηρετούμενου σκοπού και του βάρους που επιφέρει το περιοριστικό μέτρο της εισφοράς σε γη αλλά και χρήμα, ελέγχεται δικαστικά για τη συνταγματικότητα της.
Η τυχόν αντιπρόταση ότι με την πολεοδόμηση αλλάζει επί τα βελτίω η οικονομική αξιοποίηση της ιδιοκτησίας και ως εκ τούτου η αξία του εναπομένοντος ακινήτου, ελέγχεται ως άνευ ερείσματος, διότι σε πλείστες όσες περιπτώσεις πολεοδομήσεων παραβιάζεται η βασική αρχή της συνταγματικής επιταγής του άρθρου 24 του Συντάγματος της «αρχής της ΑΕΙΦΟΡΙΑΣ», περιβαλλοντικό ισοζύγιο.
Η αποκλειστικά «οικονομίστικη» θέση περί της αύξησης της αξίας του πολεοδομηθέντος ακινήτου αντιβαίνει ευθέως σε συνταγματική διάταξη και ως εκ τούτου είναι ελεγκτέα.
Πάντα η πολεοδόμηση πραγματοποιείται εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, έστω και περιαστικών αγροτικών εκτάσεων, και θεωρείται ως ΜΗ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΗ επέμβαση του ανθρώπου και των κοινωνιών επί του φυσικού περιβάλλοντος.
Για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται, αντί της επιβολής εισφοράς σε γη και χρήμα από την πλευρά των ιδιοκτητών, η αλλαγή του Νόμου με την καταβολή αποζημίωσης προς τους ιδιοκτήτες εκ μέρους του Δήμου.
Έτσι θα προφυλάσσεται το φυσικό περιβάλλον και η «φέρουσα ικανότητα» των περιαστικών οικοσυστημάτων που είναι αναγκαία συνθήκη αειφορίας, ιδιαίτερα των μεγάλων οικιστικών συγκροτημάτων (της πρωτεύουσας της χώρας και της συμπρωτεύουσας της χώρας μας ως και των πρωτευουσών των Νομών, παλαιά).

Γι’ αυτό προτείνεται:

1. Η αυστηρή τήρηση της αρχής της ΑΕΙΦΟΡΙΑΣ μέσω πλήρων μελετών πριν από οποιεσδήποτε πολεοδομήσεις.
2. Η αφαίρεση των πρωτοβουλιών των Δήμων για έναρξη πολεοδομήσεων.
3. Η ενιαία εισφορά σε γη και χρήμα των ιδιοκτησιών που πολεοδομούνται με ποσοστό 15% όπως προβλέπεται για τα ακίνητα μέχρι 500 μ2. Βασική προϋπόθεση για την ισονομία όλων των πολιτών.
4. Η δημιουργία μικρών οικοδομικών τετραγώνων.
5. Η υποχρεωτική ύπαρξη προκηπίων επί των οικοδομών.
6. Η δραστική μείωση των συντελεστών δόμησης, που θα αποτρέπει τις αντιοικονομικές και ενεργειοβόρες κατασκευές.
7. Η πλήρης συμμετοχή του κοινού με πλήρη διαφάνεια και επαρκή χρόνο γραπτών και επώνυμων διαβουλεύσεων.
8. Η συμμετοχή όλων των υπαρχουσών ιδιοκτησιών του Δήμου με εισφορά σε χρήμα που να καλύπτει τις αποζημιώσεις των ιδιοκτητών που εντάσσονται στην πολεοδόμηση και να απομένουν ποσά για τα αναγκαία έργα. Οι ήδη πολεοδομημένες περιοχές δεν έχουν καταβάλει ούτε εισφορές σε γη ούτε εισφορές σε χρήμα. Είναι μη δίκαιο οι ιδιοκτησίες που πρωτοεντάσσονται, σε σχέδιο πόλης να επωμίζονται τόσο επαχθεις οικονομικά και περιβαλλοντικά υποχρεώσεις, που θα εξυπηρετούν τους πολίτες όλης της πόλης.
Άρα οι τροποποιήσεις που επιχειρούνται δεν ανταποκρίνονται στις προκλήσεις του 21ου αιώνα για την οικονομία, την προστασία του περιβάλλοντος και φυσικά την ισονομία των πολιτών. Έρχονται σε αντίθεση με τις διακηρυγμένες και θεσπισμένες αρχές της Ευρωπαϊκής έννομης τάξης, αντιστρατεύονται την αρχή της ΑΕΙΦΟΡΙΑΣ και των προβλέψεων της «λήψης της περιβαλλοντικής διάστασης» σε όλες τις πολιτικές της Ε.Ε (βλέπετε Προγράμματα Δράσης για το Περιβάλλον της Ε.Ε) και ειδικότερα στην περίπτωση αυτή της Χωροταξίας και του Πολεοδομικού Σχεδιασμού.
Γι αυτό
Απευθύνομαι σε όλους τους επιστήμονες, Χωροτάκτες, Πολεοδόμους, Μηχανικούς, Νομικούς, Κοινωνιολόγους ακόμη και Φιλοσόφους να εκφράσουν την άποψή τους αλλά και στο ευρύτερο κοινό, να συμμετάσχουν στη διαβούλευση αυτή που είναι ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ για τη ζωή μας και τη ζωή των επερχόμενων γενεών.
Μια πόλη, υπό κανονικές συνθήκες και με τα σημερινά δεδομένα μπορεί να έχει συνθήκες ύπαρξης αιώνων. Αυτό προϋποθέτει ότι δημιουργούμε συνθήκες ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ σήμερα και για το ΜΕΛΛΟΝ.

Αυτό προϋποθέτει

Την παράταση της διαβούλευσης για ικανό χρονικό διάστημα ώστε να λάβουν γνώση όλοι οι πολίτες που θα ήθελαν και θα έπρεπε να συμμετέχουν στη διαβούλευση.

Επί πλέον

Πρέπει, ο Πρωθυπουργός και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ να θέσουν υπό όψη της κοινωνίας των πολιτών και των επιστημόνων όλα τα δεδομένα:
Ήτοι, τις Συνθήκες της Ε.Ε για το περιβάλλον και την Χωροταξία – Πολεοδομία, τους Κανονισμούς, τις Οδηγίες, Αποφάσεις και τα Πράσινα Βιβλία για το Περιβάλλον και τη Χωροταξία – Περιβάλλον της Ε.Ε, τις Διεθνείς Συνθήκες που αφορούν στα θέματα αυτά και τις υποχρεώσεις μας, τις Αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για τις πόλεις και την ανθρώπινη κατοικία, τις Νομοθεσίες των υπόλοιπων μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις τυχόν καλές πρακτικές.
Χωρίς αυτά τα δεδομένα δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρή διαβούλευση που να είναι αντάξια του ονόματός της και του περιεχομένου της.

Δεν είναι όλα μόνο ΤΡΟΪΚΕΣ, ΔΝΤ, ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ, ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ υπάρχουν και άλλες προτεραιότητες. Δεν επιτρέπεται να τις αγνοούμε.
10 Ιουνίου 2014, 08:50 | Στέφανος Κουνιάδος, Νομικός

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στις 3 Ιουνίου 2014 αναρτήθηκε προς διαβούλευση το Σχέδιο Νόμου με τίτλο «Δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα – Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις».
Αρχικά η διαβούλευση έληγε στις 16 Ιουνίου και εντελώς ξαφνικά ο χρόνος μειώθηκε για τις 11 Ιουνίου 2014 ώρα 12 μεσημβρινή.

Στη σχετική ανάρτηση αναγράφεται τώρα ως καταληκτική ημερομηνία 11η Ιουνίου 2014.

Δηλ. η διαβούλευση ορίστηκε ΜΟΝΟ για 8 ΗΜΕΡΕΣ εκ των οποίων 3 ΗΜΕΡΕΣ αντιστοιχούν σε Σάββατο, Κυριακή και γιορτή του Αγίου Πνεύματος.
Δηλ. συνολικές «αξιοποιήσιμες» ημέρες ΜΟΛΙΣ 5.
Αντί δηλ. να αυξηθεί μειώθηκε.
Το Σχέδιο Νόμου αυτό είναι ΚΡΙΣΙΜΟΤΑΤΟ διότι αφορά πλεον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ.
Στην ουσία αφορά αγροτικές καλλιεργήσιμες εκτάσεις μεγάλων εμβαδών με ότι αυτό σημαίνει τόσο από άποψη οικονομική όσο και περιβαλλοντική.
Αφορά:
1. ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, κυρίως αγροτικών περιαστικών εκτάσεων, με την Εισφορά σε Γη.
2. ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ με Εισφορά σε χρήμα (ζεστό).
3. Ετήσια καταβολή ΕΝΦΙΑ δηλ. φόρου που θα αφορά σε αστική ιδιοκτησία και όχι αγροτική γη και
4. Ευκολία καταστροφής του περιαστικού πρασίνου που είναι τόσο απαραίτητο για τα πολεοδομικά συγκροτήματα.

Ο χρόνος που δόθηκε για ένας τόσο ΚΡΙΣΙΜΟ ΘΕΜΑ είναι ΕΛΑΧΙΣΤΟΤΑΤΟΣ όταν π.χ για το Προεδρικό Διάταγμα που αφορούσε στο Όρος Μαίναλο η προθεσμία ήταν από 23/11/2012 μέχρι και 27/12/2012 δηλ. προθεσμία πάνω από ΕΝΑ μήνα και μάλιστα που αφορούσε ένα πολύ μικρό τμήμα της χώρας.

Μέχρι σήμερα 7 Ιουνίου και ώρα 2.01 μ.μ υπάρχουν μόλις 18 Σχόλια. Ώρα 2.52 μ.μ τα σχόλια παραμένουν 18 !!
Δηλ. από τα 10.000.000 και εκατομμύρια ελλήνων ΜΟΝΟ 18 άνθρωποι ενδιαφέρονται;

Και μπορεί αυτό να θεωρηθεί διαβούλευση;

Θα αντιτείνετε ότι η διαβούλευση είναι ανοιχτή.
Και βέβαια είναι ανοιχτή αλλά υπάρχουν και άλλες διαβουλεύσεις για τις οποίες ο κάθε πολίτης έχει υποχρέωση να γνωρίζει και να συμμετέχει, υπάρχει και ο κάματος της ημέρας για τον επιούσιο, υπάρχει και ο ελεύθερος χρόνος που ανήκει σε κάθε πολίτη να απολαύσει τα αγαθά της ζωής, (ότι μας έχει απομείνει τελικά μέχρι σήμερα)!

Η διαβούλευση σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία παίζει, όσο μπορεί να παίξει, το ρόλο της άμεσης δημοκρατίας, δηλ. «του τις αγορεύειν βούλεται» της αρχαίας Αθήνας.
Όμως η πρόσκληση δεν γίνεται για ένα θέμα όταν υπάρχουν ανοιχτά εκατοντάδες θέματα.
Οπότε η κάθε εξουσία που έχει τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος για να «αγοράσει» τις υπηρεσίες εξειδικευμένων επιστημόνων (συμβούλους, καθηγητές, εμπειρογνώμονες, γραμματείς, νομοπαρασκευαστικές επιτροπές κλπ.) μπορούν να σχεδιάσουν με άνεση χρόνου και να δώσουν σε «διαβούλευση – σχολιασμό, στην ουσία» εκείνο που έχει σχεδιάσει, ενώ οι πολίτες από τον ελάχιστο χρόνο που τους απομένει θα πρέπει, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, να «βγάλουν τα μάτια τους» να βρουν τους Νόμους, τις Αποφάσεις, τις ΚΥΑ, τους Κανονισμούς, τις Οδηγίες και τις Αποφάσεις και τα Πράσινα Βιβλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα θέματα και τέλος να εκφράσουν τις θέσεις τους.

Μια Απόφαση, μία Οδηγία ή ένας Κανονισμός της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ για την ολοκλήρωσή τους απαιτεί ένα απίστευτα μακρύ χρονικό διάστημα που μπορεί να ξεπερνά και τα δύο χρόνια, μέσα από αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις, προτάσεις, συμβιβασμούς κλπ !
Εσείς γνωρίζετε πολύ καλά τι διαδικασίες χρειάζονται στην Ε.Ε.
Είναι δυνατόν για αυτό το νομοθέτημα να ζητείται στη χώρα μας χρόνος μόλις 8 ημερών και στην ουσία 5 ημερών;
Δεν υπάρχει ακόμη καν καταγεγραμμένη παρέμβαση ούτε από το ΤΕΕ, ούτε από τους Δικηγορικούς Συλλόγους, ούτε από το Σύλλογο Χωροτακτών και Πολεοδόμων ούτε από τα Πολυτεχνεία της Χώρας !!
Κανείς απλός πολίτης που θα ήθελε να συμμετέχει δεν γνωρίζει για τη διαβούλευση του σχεδίου νόμου, ούτε καν ως συμβάν δεν έχει αναφερθεί σε Δελτία Ειδήσεων, ενώ αντιθέτως οι ακροατές και οι τηλεθεατές γνωρίζουν μέσα από τα Δελτία Ειδήσεων και τις παραμικρότερες λεπτομέρειες για τα ποδοσφαιρικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα τοπικά και παγκοσμίως !!

Γίνεται αυτό σε 5 ημέρες; Για όποιον ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στη διαβούλευση;

Για όλους αυτούς λοιπόν τους λόγους ζητώ να παραταθεί η προθεσμία τουλάχιστον μέχρι τέλος Ιουνίου 2014, αν και για το θέμα αυτό τόσο για το περιβάλλον όσο και για την οικονομία, ο χρόνος που ζητώ είναι ελάχιστος.
Εξ άλλου οι χωροταξικές ρυθμίσεις, που αφορούν το μέλλον των κοινωνιών μας, της πατρίδας μας αλλά και συνολικά του Πλανήτη μας θέλουν χρόνο για να ωριμάσουν.

Τα ενδιαφέροντά σας, επαγγελματικά αλλά και ως πολίτη λένε πολλά και αντιλαμβάνεστε πολύ περισσότερα ως Καθηγητής (Ακαδημαϊκός) σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα απ’ ότι ένας απλός πολίτης και οφείλετε και ως πολιτικός να προφυλάξετε την κοινωνία και τον πλανήτη, ως ΥΠΕΚΑ, από το να διολισθήσουν σε μη αντιστρεπτές καταστάσεις.
Ο,ΤΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΕΙΤΑΙ δεν μπορεί να ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΕΡΗ ΦΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Και ο ρόλος του ΥΠΕΚΑ είναι να διαφυλάξει το ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και μάλιστα το περιαστικό και όχι να το πολεοδομήσει.

Υπάρχουν πάμπολλες προτάσεις που θα ξεδιπλωθούν κατά τη διαβούλευση και συνολικά για τη φιλοσοφία του Σχεδίου Νόμου όσο και για τις ειδικότερες διατάξεις.

Αναμένω την απόφασή του κ. Υπουργού ΥΠΕΚΑ για την προστασία του περιβάλλοντος και όχι ως ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.
10 Ιουνίου 2014, 07:01 | ΘΑΝΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι κατά τη σύνταξη των διορθωτικών πράξεων εφαρμογής εφαρμόζονται τα αυξημένα ποσοστά της συνολικής πράξης εφαρμογής.

ΑΓΝΩΣΤΑ ΟΙΚΟΠΕΔΑ
Για να είναι σωστή η σύνταξη της πράξης εφαρμογής απαιτείται η γνώση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Η θέσπιση της αύξησης των ποσοστών για την κάλυψη του ισοζυγίου γης δεν θα έχει επιτυχία αν υπάρχουν πολύ άγνωστοι και ιδιαίτερα σε μεγάλες συνεχόμενες εκτάσεις. Π.χ. οικόπεδο 5 στρεμμάτων δεν έχει δηλωθεί. Στη κατά τη σύνταξη της συνολικής πράξης η εισφορά σε γη με βάση τους συντελεστές είναι 1675 τ.μ. Κατά τι σύνταξη της διορθωτικής διαπιστώνεται ότι είναι 5 επί μέρους οικόπεδα με συνολική εισφορά με βάση τους συντελεστές 5 χ 175 = 875 τ.μ. λιγότερη κατά 1675 – 875 = 800 τ.μ.
Θα πρέπει να θεσπιστούν κανόνες ώστε με τη σύνταξη των διορθωτικών να μην δημιουργείται έλλειμμα ή να δημιουργείται πολύ μικρό. Π.χ.
Κατά τη σύνταξη της συνολικής πράξης εφαρμογής για τα οικόπεδα που δεν έχει υποβληθεί δήλωση ιδιοκτησίας ή δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για το μέγεθος τους για το τμήμα πάνω από 1000 τ.μ. το ποσοστό εισφοράς είναι 30%. Κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης εφαρμογής τα ποσοστά που έχουν προκύψει από τη συνολική πράξη εφαρμογής αυξάνονται κατά 5% ή
Κατά τη σύνταξη της διορθωτικής πράξης εφαρμογής για τα οικόπεδα που δεν έχει υποβληθεί δήλωση ιδιοκτησίας τα ποσοστά που έχουν προκύψει από τη συνολική πράξη εφαρμογής αυξάνονται μέχρι την κάλυψη της εισφοράς που υπολογίστηκε κατά τη σύνταξη της συνολικής στο οικόπεδο.
Έτσι θα υπάρχει ελάχιστος ή καθόλου κίνδυνος ανατροπής του ισοζυγίου και ταυτόχρονα πραγματική πίεση για υποβολή δήλωσης ιδιοκτησίας
Αν εφαρμοστούν τα παραπάνω Θα πρέπει να καταργηθούν τα μέτρα πίεσης που αναφέρονται στην παράγραφο 5 του άρθρου 12 του ν1337/83 επειδή και γραφειοκρατικά είναι και επί της ουσίας δεν υπάρχει καμία κύρωση για μη υποβολή δήλωσης.
9 Ιουνίου 2014, 23:09 | Στρατής Χατζημανωλάκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ορθή επανάληψη προηγούμενου σχολίου
Επειδή υπάρχουν ήδη σε εξέλιξη δημοπρατήσεις μελετών πολεοδόμησης κτηματογράφησης και πράξεων εφαρμογής , αλλά και πολλές άλλες που ήδη εκτελούνται με ΑΥΤΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ των ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΟΙΚΟΠΕΔΩΝ, σε πολλούς Δήμους της χώρας και συγκεκριμένα στο Δήμο Λαυρεωτικής που γνωρίζω, βάση της (ΚΥΑ 5494/4-2-2004 ΦΕΚ 204Β/04) ή την Εγκλ. 31. Και σε επίρρωση του σχολίου του κ. Θησέα Κόκκινου, προτείνω και εγω :
– στην παρ. 2 όπως αντικαθιστά την παρ. 3 του αρθρ. 9 του Ν1337, για την εισφορά σε χρήμα, στην προτελευταίο εδάφιο γράφει: «Το ποσό της εισφοράς αυτής διατίθεται από τους οικείους Ο.Τ.Α. για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων είτε από τον ίδιο είτε από εξουσιοδοτημένο από αυτόν φορέα. Κάθε διάθεση της εισφοράς αυτής για άλλο σκοπό είναι άκυρη»
ενώ όπως υπήρχε σε προηγούμενη διάταξη προβλεπόταν η συνδρομή της εισφοράς σε χρήμα στην χρηματοδότηση των μελετών πολεοδόμησης
(ΚΥΑ 5494 ΦΕΚ 204Β/04) ή την Εγκλ. 31.
Να διαμορφωθεί το εδάφιο αυτό ως εξής:
«Το ποσό της εισφοράς αυτής διατίθεται από τους οικείους Ο.Τ.Α. για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ είτε από τον ίδιο είτε από εξουσιοδοτημένο από αυτόν φορέα, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ. Κάθε διάθεση της εισφοράς αυτής για άλλο σκοπό είναι άκυρη»
δλδ., η εισφορά σε χρήμα στο πνεύμα του νομοθέτη υπήρχε η πρόνοια (όπως και στο παρόν σχέδιο νόμου για την εισφορά σε γη) να καλύπτει πλήρως ΟΛΑ τα έξοδα για τις μελέτες και τα κοινόχρηστα έργα της περιοχής που εντάσσεται στο σχέδιο πόλεως και όχι αόριστα για κοινόχρηστα έργα του Δήμου (που πάνε για άλλες γειτονιές ή ακόμα και στην αποκομιδή απορριμμάτων). Πρέπει οι εντάξεις στο σχέδιο να είναι οικονομικά εξασφαλισμένες από τους ιδιοκτήτες. Ή από τους πόρους του πράσινου ταμείου στο όποιο συνεισφέρουν αδρά και κατά κύριο λόγω οι ιδιοκτήτες των περιοχών αυτών δια του ενιαίου ιδικού προστίμου των νόμων 4014/2011 & 4178/2013.Αλοστε αυτό είναι και πράξη απόδοσης δικαιοσύνης για την βλάβη που έχουν υποστεί οι περιοχές αυτές από την αυθαίρετη δόμηση. Οχι να βαραίνουν τον κρατικό ή δημοτικό προϋπολογισμό.
9 Ιουνίου 2014, 23:32 | Στρατής Χατζημανωλάκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Επειδή υπάρχουν ήδη σε εξέλιξη δημοπρατήσεις μελετών πολεοδόμησης κτηματογράφησης και πράξεων εφαρμογής , αλλά και πολλές άλλες που ήδη εκτελούνται με ΑΥΤΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ των ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΟΙΚΟΠΕΔΩΝ, σε πολλούς Δήμους της χώρας και συγκεκριμένα στο Δήμο Λαυρεωτικής που γνωρίζω, βάση της (ΚΥΑ 5494/4-2-2004 ΦΕΚ 204Β/04) ή την Εγκλ. 31. Και σε επίρρωση του σχολίου του κ. Θησέα Κόκκινου, προτείνω και εγω :
– στην παρ. 2 όπως αντικαθιστά την παρ. 3 του αρθρ. 9 του Ν1337, για την εισοφρά σε χρήμα, στην προτελευταίο εδάφιο γράφει: «Το ποσό της εισφοράς αυτής διατίθεται από τους οικείους Ο.Τ.Α. για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων είτε από τον ίδιο είτε από εξουσιοδοτημένο από αυτόν φορέα. Κάθε διάθεση της εισφοράς αυτής για άλλο σκοπό είναι άκυρη»
ενώ όπως υπήρχε σε προηγούμενη διάταξη προβλεπόταν η συνδρομή της εισφοράς σε χρήμα στην χρηματοδότηση των μελετών πολεοδόμησης
(ΚΥΑ 5494 ΦΕΚ 204Β/04) ή την Εγκλ. 31.
«Το ποσό της εισφοράς αυτής διατίθεται από τους οικείους Ο.Τ.Α. για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ είτε από τον ίδιο είτε από εξουσιοδοτημένο από αυτόν φορέα, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ. Κάθε διάθεση της εισφοράς αυτής για άλλο σκοπό είναι άκυρη»
δλδ., η εισφορά σε χρήμα στο πνεύμα του νομοθέτη υπήρχε η πρόνοια (όπως και στο παρόν σχέδιο νόμου για την εισφορά σε γη) να καλύπτει πλήρως ΟΛΑ τα έξοδα για τις μελέτες και τα κοινόχρηστα έργα της περιοχής που εντάσσεται στο σχέδιο πόλεως και όχι αόριστα για κοινόχρηστα έργα του Δήμου (που πάνε για άλλες γειτονιές ή ακόμα και στην αποκομιδή απορριμμάτων). Πρέπει οι εντάξεις στο σχέδιο να είναι οικονομικά εξασφαλισμένες από τους ιδιοκτήτες. Ή από τους πόρους του πράσινου ταμείου στο όποιο συνεισφέρουν αδρά και κατά κύριο λόγω οι ιδιοκτήτες των περιοχών αυτών δια του ενιαίου ιδικού προστίμου των νόμων 4014/2011 & 4178/2013.Αλοστε αυτό είναι και πράξη απόδοσης δικαιοσύνης για την βλάβη που έχουν υποστεί οι περιοχές αυτές από την αυθαίρετη δόμηση. Οχι να βαραίνουν τον κρατικό ή δημοτικό προϋπολογισμό.
9 Ιουνίου 2014, 20:31 | ΘΑΝΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κατά τη σύνταξη της πράξης εφαρμογής υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις που ο ιδιοκτήτης παίρνει μεγαλύτερο ή μικρότερο οικόπεδο από ότι δικαιούται. Η διαφορά μετατρέπεται σε χρήματα με τιμή μονάδος που προκύπτει από τα αρμόδια δικαστήρια.
– Για την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων.
– Την αποφυγή ταλαιπωρίας και εξόδων για τους πολίτες και το Δήμο, (δικηγόροι, δικαστικά έξοδα, χαμένος χρόνος, αντιδικίες, αναβολές, έξοδα δικαστικών επιμελητών κ.λ.π.).
Θα πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα η μετατροπή να μην γίνεται με χρήματα αλλά με δόμηση. Η διάταξη θα πρέπει να είναι έτσι διατυπωμένη ώστε:
– Η συνολική δόμηση ανά πολεοδομική ενότητα να μην αυξάνεται, δηλαδή όση δόμηση δίνεται για γη που πρέπει να αποζημιωθεί τόση δόμηση μειώνεται από τη γη που πρέπει να μετατραπεί σε χρήμα (περιβαλλοντικό ισοζύγιο στην πολεοδομική ενότητα)
– Στα οικόπεδα που δίνεται να μπορεί να υλοποιηθεί με το ύψος και την κάλυψη που ισχύει στην περιοχή (δεν θίγονται οι όμορες ιδιοκτησίες).
Για το τμήμα γης που δεν μπορεί να υπαχθεί στα παραπάνω (μεγάλες ρυμοτομήσεις κ.λ.π.) να γίνεται μετατροπή σε χρήμα.
Η διάταξη στο νόμο πρέπει να είναι λιτή και σαφής και οι λεπτομέρειες να διατυπωθούν σε Π.Δ.
9 Ιουνίου 2014, 18:13 | Σύλλογος Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Διαφαίνεται να υπάρχει πρόθεση του σχεδίου νόμου να δίνει «σιωπηρά» τη δυνατότητα στο Δήμο να αξιοποιεί τα χρήματα των εισφορών προς άλλες κατευθύνσεις και όχι υπέρ της υλοποίησης του σχεδίου. Αυτό στηρίζεται και στην εξής αναφορά, στο παρόν σχέδιο νόμου, στην παράγραφο 3 του άρθρου 9 του 1337/83 που αναφέρει: «…Το ποσό της εισφοράς αυτής διατίθεται από τους οικείους Ο.Τ.Α. για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων είτε από τον ίδιο είτε από εξουσιοδοτημένο από αυτόν φορέα. Κάθε διάθεση της εισφοράς αυτής για άλλο σκοπό είναι άκυρη…». Αυτή η «θολή διατύπωση» έρχεται σε αντίφαση με τις ισχύουσες διατάξεις που κάνουν σαφές ότι αυτές οι εισφορές πρέπει να απορροφηθούν μέσα στα όρια της ίδιας πολεοδομικής ενότητας και όχι αόριστα.
Προτείνουμε:
Επαναδιατύπωση όλων των σημείων που αφήνουν περιθώρια στην εκάστοτε δημοτική αρχή να διαθέτει κατά βούληση αυτά τα κονδύλια και σαφήνεια για την διάθεσή τους αποκλειστικά εντός της ίδιας πολεοδομικής ενότητας.

Γιώργος Μανιώτης
Πρόεδρος του Συλλόγου Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας
Τ.Θ. 9308 Αγία Μαρίνα, Τ.Κ. 19001 ΚΕΡΑΤΕΑ
Τηλ. 2292041237
email: agiamarinakerateas@gmail.com
9 Ιουνίου 2014, 18:02 | Σύλλογος Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Είναι θεμιτή η πρόθεση του παρόντος σχεδίου νόμου να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες εκτάσεις για κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους κατά τη σύνταξη των μελετών. Όμως υπάρχει κατάφορη αδικία, ως προς τη συμμετοχή των μικρών ιδιοκτησιών, σε περίπτωση που η αρχική εκτίμηση των στοιχείων δείχνει ότι αυτή η τράπεζα γης, δεν επαρκεί, με συνέπεια να χρειάζεται να αυξηθούν τα ποσοστά εισφορών κάθε ιδιοκτήτη.
Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτό να υπάρχει δυνατότητα να παρεμβαίνει ο εκάστοτε υπουργός κατά βούληση και να αλλάζει τα ποσοστά που θα καθοριστούν και θα ψηφιστούν με αυτό το νόμο στη Βουλή.
Προτείνουμε:
Στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν.1337/1983 που αντικαθίσταται με βάση το άρθρο 1 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου, στο σημείο στ), προτείνονται οι εξής 2 αλλαγές:
I. να διαγραφεί η φράση «τα ποσοστά των περιπτώσεων α, β, γ και δ υποχρεωτικά αυξάνονται αναλογικά και κατά ίσο αριθμό ποσοστιαίων μονάδων με σκοπό να συμπληρωθεί η απαιτούμενη εισφορά σε γη και χωρίς να απαιτείται επιπρόσθετη απόφαση έγκρισης της προσαύξησης αυτής»
και να αντικατασταθεί με τη φράση:
«αυξάνονται υποχρεωτικά τα ποσοστά των περιπτώσεων δ, γ, β και α, σε βήματα ποσοστών 5%, 4%, 3%, 2% αντίστοιχα τα οποία θα εφαρμόζονται σε φάσεις ανά περίπτωση ξεκινώντας πρώτα από την περίπτωση δ, μετά στην γ, μετά στη β και τέλος στην α, με σκοπό να συμπληρωθεί η απαιτούμενη εισφορά σε γη και χωρίς να απαιτείται επιπρόσθετη απόφαση έγκρισης της προσαύξησης αυτής.»
II. να διαγραφεί ολόκληρο το τελευταίο εδάφιο: «Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του αρμόδιου Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να τροποποιείται ο καταμερισμός των ποσοστών εισφοράς σε γη των περιπτώσεων (α) έως (ε).»

Γιώργος Μανιώτης
Πρόεδρος του Συλλόγου Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας
Τ.Θ. 9308 Αγία Μαρίνα, Τ.Κ. 19001 ΚΕΡΑΤΕΑ
Τηλ. 2292041237
email: agiamarinakerateas@gmail.com
9 Ιουνίου 2014, 18:26 | Σύλλογος Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου αδικεί την μεγάλη πληθώρα των ιδιοκτησιών που είναι μικρά οικόπεδα ενώ «χαρίζει» ένα ποσοστό 10% περίπου στα μεγάλα ακίνητα.
Υπάρχει πρόβλημα με το υψηλό ποσοστό 20% που το παρόν σχέδιο νόμου θέτει για όλες τις μικρές ιδιοκτησίες έως 375 τ.μ. Εάν εφαρμοστεί αυτός ο συντελεστής, η αρτιότητα πρέπει να οριστεί κάτω από 300 τ.μ. η οποία, τουλάχιστον για τους οικισμούς ή για περιοχές Β’ κατοικίας είναι μικρή.
Ο ν. 1337/83 κάλυπτε το πρόβλημα ορίζοντας συντελεστή 10% για έκταση έως 250 τ.μ. και 20% από τα 250 τ.μ. έως τα 500 τ.μ.
Η πρότασή μας:
Στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 του ν.1337/1983 που αντικαθίσταται με βάση το άρθρο 1 του παρόντος σχεδίου νόμου, να οριστούν ως εξής οι πρώτες κατηγορίες ποσοστών με αναρίθμηση των υπολοίπων:
α) Για τμήμα ιδιοκτησίας μέχρι 300 τ.μ. ποσοστό 10%
β) Για τμήμα ιδιοκτησίας από 300 τ.μ. μέχρι 650 τ.μ. ποσοστό 15%
γ) Για τμήμα ιδιοκτησίας από 650 τ.μ. μέχρι 1000 τ.μ. ποσοστό 20%

Γιώργος Μανιώτης
Πρόεδρος του Συλλόγου Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας
Τ.Θ. 9308 Αγία Μαρίνα, Τ.Κ. 19001 ΚΕΡΑΤΕΑ
Τηλ. 2292041237
email: agiamarinakerateas@gmail.com
9 Ιουνίου 2014, 18:57 | Σύλλογος Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η ισότιμη και ισόνομη μεταχείριση των ιδιοκτητών εξ’ αδιαιρέτου ιδιοκτησιών δεν λαμβάνεται υπόψη στο παρόν σχέδιο νόμου. Οι επιμέρους ιδιοκτήτες, αγόρασαν νόμιμα ένα ποσοστό μίας μεγάλης συνολικά έκτασης και όχι ολόκληρη την έκταση ο καθένας. Για παράδειγμα, μία έκταση 10.000 τ.μ. διανεμήθηκε σε 20 εξ’ αδιαιρέτου ιδιοκτήτες και ο καθένας κατέχει μερίδιο 500 τ.μ. Με βάση την πρόταση αυτού του σχεδίου νόμου, θα πρέπει ο καθένας να εισφέρει σε γη ένα ποσοστό 40%, δηλαδή 200 τ.μ. Στην πραγματικότητα όμως, καθένας από αυτούς, είναι κύριος μόνο των 500 τ.μ. και θα έπρεπε φυσιολογικά να εισφέρει μόνο 75 τ.μ., με βάση την προτεινόμενη ρύθμιση και με την υπόθεση ότι λογίζεται ότι υπάρχει μόνο ένας κύριος.
Η πρότασή μας: Στην παράγραφο 5 του άρθρου 8 του ν.1337/1983 που αντικαθίσταται με βάση το άρθρο 1 του παρόντος σχεδίου νόμου, πριν το τελευταίο εδάφιο και μετά από τις λέξεις «…και ανήκει σε έναν ή περισσότερους κυρίους εξ αδιαιρέτου.», προτείνουμε να προστεθεί η εξής φράση: «Η εφαρμογή της παρ. 4 σε ιδιοκτησία που ανήκει σε περισσότερους από έναν κυρίους ή είναι εξ’ αδιαιρέτου, εφαρμόζεται στο ποσοστό της ιδιοκτησίας κάθε επιμέρους ιδιοκτήτη και όχι στην ίδια τη συνολική ιδιοκτησία.»

Γιώργος Μανιώτης
Πρόεδρος του Συλλόγου Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας
Τ.Θ. 9308 Αγία Μαρίνα, Τ.Κ. 19001 ΚΕΡΑΤΕΑ
Τηλ. 2292041237
email: agiamarinakerateas@gmail.com
9 Ιουνίου 2014, 17:54 | Σύλλογος Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Είναι θετική η αλλαγή της στρεβλής αντιμετώπισης του θέματος που έβαζε ο 1337/83 σχετικά με το σύνολο της ιδιοκτησίας την 10/3/1982.
Η νέα ρύθμιση αποτυπώνει μία νέα ημερομηνία, την 28/5/2014. Κατά την άποψή μας, αυτό θα δημιουργήσει ανάλογα προβλήματα και στο μέλλον.
Προτείνουμε τη διαγραφή συγκεκριμένης ημερομηνίας και καθιέρωση της ημερομηνίας έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης από το Δημοτικό Συμβούλιο κατά την τελευταία ανάρτησή της στον οικείο Δήμο, δηλαδή πριν την υποβολή του σχεδίου προς την Περιφέρεια και το ΥΠΕΚΑ, ημερομηνία κατά την οποία οι μελετητές έχουν συγκεντρώσει το μέγιστο των στοιχείων των ιδιοκτητών ακινήτων.

Γιώργος Μανιώτης
Πρόεδρος του Συλλόγου Οικιστών Αγίας Μαρίνας Κερατέας
Τ.Θ. 9308 Αγία Μαρίνα, Τ.Κ. 19001 ΚΕΡΑΤΕΑ
Τηλ. 2292041237
email: agiamarinakerateas@gmail.com
9 Ιουνίου 2014, 11:32 | ΙΩΑΝΝΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Παράγραφος 4 άρθρο 21 Σύνταγμα «Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους».
Παράγραφος 3 άρθρο 21 σύνταγμα: «Για να αναγνωριστεί μία περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε αυτή συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητες για να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικά χρήσεις και σκοπούς, καθώς και στις δαπάνες για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων, όπως νόμος ορίζει».
Όπως γνωρίζουμε, ο θεσμός της εισφοράς σε γη καθιερώθηκε για πρώτη φορά με τη παράγραφο 1 του άρθρου 18 του ν.947/1979. Ο συντελεστής ήταν 40% για όλους. Στην περίπτωση που υπήρχαν κοινόχρηστοι χώροι υπήρχε ανάλογη μείωση του συντελεστή. Με το άρθρο 8 του ν.1337/83 συσχετίστηκε η εισφορά με τον ιδιοκτήτη και καθιερώθηκαν συντελεστές ανά τμήματα του οικοπέδου ώστε τα μικρά οικόπεδα να εισφέρουν λιγότερο και τα μεγάλα περισσότερο και θεσπίσθηκε η περίφημη 10-3-1982. Συγκρίνοντας τους δυο νόμους παρατηρούμε τα εξής:
Με τον πρώτο υπήρχε η εξασφάλιση γης 40% για Κ.Χ. και Κ.Φ. ενώ με το δεύτερο η συνολική εισφορά σε γη ήταν τυχαίο γεγονός ανάλογα με τα μεγέθη των ιδιοκτησιών στις 10-3-1982 σε κάθε περιοχή. Επί πλέον για να είναι γνωστή, θα πρέπει να είναι γνωστό το ιδιοκτησιακό καθεστώς όλης της περιοχής στις 10-3-1982. Με την τροποποίηση που έγινε για τους κληρονόμους (παρ. 7 άρθρο 27 του ν2831/2000), ακόμα και εάν ήταν γνωστό το ιδιοκτησιακό καθεστώς κατά τη σύνταξη της πολεοδομικής μελέτης η εισφορά δεν μπορούσε να ήταν γνωστή (αν κάποιος ιδιοκτήτης πέθαινε μέχρι την έγκριση της Π.Μ. διαφοροποιείται η εισφορά). Όσον αφορά την εναρμόνιση του νόμου προς το Σύνταγμα:
Ο πρώτος νόμος ευθυγραμμιζόταν καλύτερα με την παράγραφο 3 του άρθρου 24 του Συντάγματος επειδή, οι ιδιοκτήτες διέθεταν όλη την απαραίτητη έκταση για να υπάρχει, με τα τότε πολεοδομικά σταθερότυπα, 40% Κ.Χ. και Κ.Φ.
Ο δεύτερος νόμος ανταποκρινόταν καλύτερα στην παράγραφο 4 του άρθρου 21 του Συντάγματος (μικρότερη επιβάρυνση των μικρών ιδιοκτησιών για να αποκτήσουν κατοικία).
Η προτεινόμενη ρύθμιση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και προσαρμόζεται καλύτερα προς το σύνταγμα. Προβλήματα υπάρχουν ως προς τους προτεινόμενους συντελεστές.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι:
 τουλάχιστον το 40% της περιοχής πρέπει να είναι Κ.Χ. και Κ.Φ (πρόβλεψη του ν947/1979 αλλά και η μέχρι σήμερα εμπειρία)
 οι συντελεστές που ισχύουν για την Α’ κατοικία έχουν κριθεί θετικά από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
 Οι προτεινόμενοι συντελεστές είναι εις βάρος των μικρών ιδιοκτησιών σε σχέση με τους συντελεστές που ισχύουν.
 Οι προτεινόμενοι συντελεστές δεν εξασφαλίζουν το 40% και θα απαιτηθεί προσαύξηση που είναι εις βάρος των μικρών ιδιοκτησιών.
ΠΡΟΤΑΣΗ: θα πρέπει οι συντελεστές να είναι αυτοί που ισχύουν για την Α’ κατοικία.
9 Ιουνίου 2014, 10:12 | KOSTAS

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΙΣΦΟΡΑ ΣΕ ΓΗ ΑΝΤΙ ΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΕ ΧΡΗΜΑ
Με την παράγραφο 4 (παλιά 5 αρχική 6) του άρθρου 9 του ν1337/83 δίνεται η δυνατότητα αντί εισφοράς σε χρήμα να προσφέρεται τμήμα επιφάνειας ίσης άξιας.
Με την προτεινόμενη τροποποίηση (αύξηση εισφοράς γης για το ισοζύγιο) θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η μετατροπή δεν μετράει στο ισοζύγιο γης και τα χρήματα είναι για την κατασκευή των έργων (αποφυγή μείωσης της εισφοράς σε χρήμα που είναι για τα έργα).
9 Ιουνίου 2014, 07:45 | ΘΑΝΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Παράγραφος 7 άρθρο 8 του ν1337/83
Θα πρέπει να προστατεύεται ο Δήμος στις περιπτώσεις μετακίνησης ορίων για την αξιοποίηση της εισφοράς όταν η αξία των επικειμένων σε σχέση με την έκταση που αποδίδεται είναι μεγάλη. Θα πρέπει να τροποποιηθεί η παράγραφος 7 και η φράση «ή η αφαίρεσή του είναι φανερά επιζήμια για την ιδιοκτησία» να γίνει «ή η αφαίρεσή του είναι φανερά επιζήμια για την ιδιοκτησία ή το Δήμο»

Παράλληλα θα πρέπει να τροποποιηθεί η Υ.Α. Αριθ. 10315/2335/98 (ΦΕΚ 272 Δ’) : Καθορισμός όρων και προϋποθέσεων για την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 7 του άρθρου 8 του Ν. 1337/83 (Α’ 133), όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 4 του αρ. 20 του Ν. 2508/97 (Α’ 124).
8 Ιουνίου 2014, 20:24 | ΘΑΝΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΙΣΦΟΡΑ ΣΕ ΧΡΗΜΑ
Σε όλες τις περιπτώσεις, εκτός των οικισμών, η εισφορά σε χρήμα είναι ίδια. Στους οικισμούς είναι περίπου 40% μικρότερη. Επειδή τα βασικά έργα υποδομής κοστίζουν παντού το ίδιο θα πρέπει να καταργηθεί η διάκριση για τους οικισμούς.
8 Ιουνίου 2014, 18:28 | Γρηγόρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θα πρέπει να διευκρινιστεί αν η εισφορά σε γη θα πρέπει να καλύπτει τους κοινωφελείς χώρους άλλων φορέων εκτός του Δήμου, π.χ. Νοσοκομείο, χώρους λατρείας, Αυτόνομος Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας (Α.Ο.Ε.Κ), Ο.Α.Σ.Α κ.λ.π
8 Ιουνίου 2014, 07:22 | ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΥΛΙΜΙΔΩΝ – ΑΡΤΕΜΙΣ-

Μόνιμος Σύνδεσμος

παρ.5. Η καταληκτική ημερομηνία 28/5/2014 για τον υπολογισμό των εμβαδών ιδιοκτησιών, θα επιφέρει πολλά προβλήματα στα μελλοντικά σχέδια πόλης , διότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς αλλάζει συνεχώς. Κατά τα προηγούμενα χρόνια, η οριακή ημερομηνία (10.03.82) του 1337/83, αποτέλεσε τροχοπέδη στην εξέλιξη και ολοκλήρωση πολλών σχεδίων πόλης διότι συναρτάτο με την εισφορά σε γη και χρήμα. Προτείνεται να υπολογίζονται τα εμβαδά ιδιοκτησιών όπως έχουν οι ιδιοκτησίες πριν την πολεοδόμησή τους, δηλαδή κατά το χρόνο έγκρισης της πολεοδομικής μελέτης (Α.2 σε περίπτωση εφαρμογής της παρ. 4.α.2. ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 30 ΑΘΗΝΑ 05.03.2004 ΔΤΕ/β/οικ.10891/406 ) ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΦΟΡΑ ΣΕ ΓΗ – κατά τη Γνωμοδότηση 849/1989 που έγινε αποδεκτή με την Εγκύκλιο 83/1989 (αρ. πρωτ.. 71597/9667/89) όπως αναφέρεται στο ν. 2508/1997.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΥΣΗ
6 Ιουνίου 2014, 20:43 | ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΥΛΙΜΙΔΩΝ – ΑΡΤΕΜΙΣ-

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πραγματικά, το ΥΠΕΚΑ ενδιαφέρεται για τα σχόλια των πολιτών και για τούτο η διαβούλευση ¨Πράξεις εισφοράς σε γη και χρήμα¨ενώ θα έκλεινε όπως είχε ανακοινωθεί αρχικά στις 16/6/2014, θα κλείσει τελικά στις 11/6/2014; Γιατί τόση βιασύνη για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο που θα καθορίσει τη ζωή όλων μας για πολλές δεκαετίες; ΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕΤ’ ΕΠΙΤΑΣΕΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΧΡΥΣΗ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
6 Ιουνίου 2014, 18:23 | ΓΙΩΡΓΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το άρθρο 8 παρ. 4 το Ν. 1337/83 τροποποιείται ως εξής:
Στην περίπτωση, που κατά την πράξη εφαρμογής δημιουργήθηκε ανάγκη, ώστε κάποια ιδιοκτησία να συμβάλει για την δημιουργία κοινοχρήστων χώρων εισφορά μεγαλυτέρας της προβλεπομένης από την παρ. 4 του άρθρου 8 του Ν. 1337/83, τότε, δίδεται η δυνατότητα, εφόσον ο ιδιοκτήτης το επιθυμεί, και δεν θέλει να αξιώσει δικαστικά την οικονομική αποζημίωση από το Δήμο, για την επί πλέον της νόμιμης οφειλομένης εισφοράς σε γη, ο Δήμος τότε είναι υποχρεωμένος, αφού πρώτα η Υπηρεσία Δόμησης χορηγήσει βεβαίωση για την επί πλέον εισφορά σε γη υποχρεούται να του χορηγήσει πρόσθετο Σ.Δ., τον οποίο θα χρησιμοποιήσει αποκλειστικά και μόνο στο εν απομείναν οικοδομήσιμο τμήμα του οικοπέδου.
Το επί πλέον ποσοστό χορήγησης και εκμετάλευσης Σ.Δ. δεν μπορεί να υπερβαίνει το 15% του εμβαδού της εναπομένουσας ιδιοκτησίας.
ΚΕΡΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ:
1. Αποφυγή της δαπάνης του Δήμου για την αποζημίωση και εξαγορά των πρόσθετων τετραγωνικών μέτρων που συνεισέφερε η ιδιοκτησία για την δημιουργία κοινόχρηστων χώρων.
2. Αποφυγή της δαπάνης παράστασης δικηγόρου στο Πρωτόδικο Δικαστήριο.
3. Αποφυγή της δαπάνης παράστασης δικηγόρου σε δεύτερο Εφετειακό βαθμό, αλλά ίσως και τρίτης παράστασης σε ακυρωτικό βαθμό.
4. Αποφυγή συνεδριάσεων πολυμελών οργάνων του Δήμου για την ανάθεση και παράσταση δικηγόρου στο Πρωτόδικο Δικαστήριο.
5. Αποφυγή δεύτερης και τρίτης συνεδρίασης των οργάνων του Δήμου για την ανάθεση και παράσταση δικηγόρου σε δεύτερο βαθμό και πιθανόν και σε Τρίτη συνεδρίαση για ορισμό δικηγόρου σε ακυρωτικό βαθμό.
ΚΕΡΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ:
1. Λιγότερους δικαστές και δικαστικούς υπαλλήλους για την απονομή της δικαιοσύνης.
2. Αποσυμφόρηση της δικαιοσύνης και εξεύρεση δικαστών για την συντομότερη απονομή της δικαιοσύνης και ενασχόληση αυτών με σοβαρότερες υποθέσεις του δικαστικού σώματος.
3. Λιγότερες κρατικές δαπάνες για δικαστικούς και δημοσίους υπαλλήλους και κατά συνέπεια λιγότερους φόρους στους πολίτες.
4 Λιγότερους πραγματογνώμονες, και μόνο εξ αυτού του λόγου συντομότερη απονομή δικαιοσύνης .
ΚΕΡΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΟΥΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΗ:
1. Άμεσες λύσεις για τα προβλήματα του πολίτη.
2. Διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας.
3. Μείωση του κόστους της γραφειοκρατίας.
4. Αποφυγή των δικαστικών εξόδων και των πολλαπλών παραστάσεων δικηγόρων, που το κόστος τόσο για τους δημότες, όσο και για τον διοικούμενο πιθανόν να ξεπερνούν το αποτέλεσμα του δικαστικού αντικειμένου.
6 Ιουνίου 2014, 16:16 | Stavros Demas

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πρόταση τροπολογίας

Στο τέλος του εδαφίου ε’ της παρ. 7 του άρθρου 12 Ν 1337/1983, όπως αυτό είχε τροποποιηθεί με την παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003, προστίθενται τα εξής :
Επίσης, στην περίπτωση κατά την οποία με την αρχική πράξη εφαρμογής είχε προβλεφθεί μετατροπή της οφειλομένης εισφοράς από γη σε χρήμα, είναι δυνατή η τροποποίηση της πράξεως εφαρμογής και η σύνταξη διορθωτικής πράξεως, για την επαναφορά της αναλογούσας από το νόμο εισφοράς σε γή, εφ’όσον συναινούν οι εμπλεκόμενοι ιδιοκτήτες και ο οικείος Δήμος και υπό την προϋπόθεση ότι τούτο δικαιολογείται από σοβαρούς πολεοδομικούς λόγους, όπως η ανάγκη δημιουργίας νέων αρτίων οικοπέδων για την αποτελεσματική εφαρμογή των ρυθμίσεων της πολεοδομικής μελέτης.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Σύμφωνα με την υφιστάμενη νομολογία και νομοθεσία, οι πράξεις εφαρμογής, με τις οποίες επιβάλλεται η προβλεπόμενη εισφορά σε γη και χρήμα καθίστανται οριστικές από το χρόνο της κυρώσεώς τους και δεν είναι δεκτικές τροποποιήσεων ή μεταβολών. Το διοικητικώς αμετάκλητον των πράξεων εφαρμογής δικαιολογείται πρωτίστως από την ανάγκη ασφαλείας δικαίου των εμπλεκομένων ιδιοκτητών και την αποτελεσματική εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης με την υλοποίηση των προβλεπομένων κοινοχρήστων χώρων και την αποκατάσταση των θιγομένων ιδιοκτητών.
Επειδή όμως ο θεσμός του διοικητικώς αμετάκλητου των πράξεων εφαρμογής δημιούργησε σε ορισμένες περιπτώσεις δυσβάστακτες συνέπειες, αφού δεν ήταν δυνατόν να αποκατασταθεί η νομιμότητα ακόμη και σε περιπτώσεις εξώφθαλμων παρανομιών, με τη διάταξη της παρ.1 άρθρ.11 Ν.3212/2003 προβλέφθηκε κατ εξαίρεσιν η δυνατότητα τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, εντός ευλόγου χρόνο από της κυρώσεώς της όταν αυτή είχε εκδοθεί παρανόμως ή κατά πλάνη περί τα πράγματα. Με τη νομοθετική αυτή πρόβλεψη επήλθε μια σχετική ισορροπία μεταξύ της αρχής της νομιμότητος και της ανάγκης ασφαλείας δικαίου.
Με την παρούσα προσθήκη δημιουργείται μια ακόμη εξαιρετική περίπτωση τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, η οποία επιβάλλεται από λόγους διευκόλυνσης του πολεοδομικού σχεδιασμού, σε συνδυασμό με την αποκατάσταση παράδοξων καταστάσεων, εν όψει και της οικονομικής αδυναμίας των ιδιοκτητών να ανταποκριθούν σε υπέρμετρες εισφορές σε χρήμα που προέκυψαν από μετατροπή εισφοράς σε γη.
Κατά το παρελθόν είχε παρατηρηθεί ότι κατά τη σύνταξη των πράξεων εφαρμογής γινόταν εκτεταμένη χρήση της δυνατότητος μετατροπής της εισφοράς από γη σε χρήμα, η οποία πολύ συχνά δεν δικαιολογείτο από πολεοδομικούς λόγους, αλλά απλώς στην πίεση των ιδιοκτητών να μην απωλέσουν τμήματα των οικοπέδων τους που εντετάσσοντο στο σχέδιο πόλεως.
Ενεκα τούτου προέκυψε σε πολλές περιπτώσεις έλλειμμα γης για τους Δήμους, οι οποίοι δεν μπορούσαν πλέον να ανταποκριθούν στην υποχρέωση αποκαταστάσεως άλλων ιδιοκτητών των οποίων τα οικόπεδα ρυμοτομούντο για τη δημιουργία κοινωφελών και κοινοχρήστων χώρων.
Παραλλήλως και προϊούσης της οικονομικής κρίσεως παρατηρήθηκε το φαινόμενο οι ιδιοκτήτες υπέρ των οποίων είχε γίνει μετατροπή της εισφοράς από γη σε χρήμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις. Καταλήγαμε έτσι σε καταστάσεις αφόρητες, αφού ο Δήμος ούτε γη προσποριζόταν για την αποκατάσταση άλλων θιγμένων ιδιοκτητών, αλλά ούτε και χρήμα προερχόμενο από τη μετατροπή της εισφοράς.
Για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος που άπτεται πρωτίστως του δημοσίου συμφέροντος, αλλά επικουρικώς και του συμφέροντος των ιδιοκτητών, προτείνεται με την παρούσα τροπολογία η δυνατότητα τροποποιήσεως της πράξεως εφαρμογής, ούτως ώστε να αποκατασταθεί το έλλειμμα γης για το Δήμο και να απαλλαγούν οι ιδιοκτήτες από δυσβάστακτες εισφορές σε χρήμα που δεν πρόκειται ποτέ να αποπληρώσουν.
Με την παρούσα τροπολογία ωφελείται το δημόσιο συμφέρον, αφού ο Δήμος θα αποκτήσει γη (δηλαδή άρτια οικόπεδα) την οποία θα χρησιμοποιήσει για την υλοποίηση της πολεοδομικής μελέτης και για την αποκατάσταση άλλων ιδιοκτητών των οποίων τα οικόπεδα απαλλοτριώνονται.
Με την τροπολογία αυτή δεν θίγεται η ανάγκη ασφαλείας δικαίου, αφού ούτε θίγονται ούτε ανατρέπονται κεκτημένα δικαιώματα. Και τούτο διότι ρητώς ορίζεται ότι για να γίνει η τροποποίηση απαιτείται η προηγούμενη συναίνεση του Δήμου και των εμπλεκομένων ιδιοκτητών
6 Ιουνίου 2014, 12:14 | Μύρων Πάλμος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η παράγραφος 2 του άρθρου 12 του ν1337/83 δίνει τη δυνατότητα, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, σύνταξης Μεμονωμένης Πράξης Εφαρμογής (Μ.Π.Ε.). Με το νέο τρόπο υπολογισμού της εισφοράς σε γη (προσαύξηση για την κάλυψη των Κ.Χ. και Κ.Φ.) δεν μπορεί να συνταχθεί καμία Μ.Π.Ε.. Και ναι μεν είναι θεμιτό για τον ορθολογικό σχεδιασμό και ως μέσο πίεσης για τη σύνταξη της συνολικής πράξης εφαρμογής αλλά πάντα θα υπάρχουν «εξαιρετικές περιπτώσεις».
Πρόταση:
Στην παράγραφο 4 του νέου άρθρου 8 του ν1337/83 να προστεθεί:
η) κατά τη σύνταξη μεμονωμένης πράξης εφαρμογής τα ποσοστά των περιπτώσεων α, β, γ, δ και ε αυξάνονται κατά 5%. Οι διαφορές που θα προκύψουν κατά τη σύνταξη της συνολικής πράξης εφαρμογής μετατρέπονται σε ισάξια χρηματική αξία σύμφωνα με την παράγραφο 13 του άρθρου 12.
6 Ιουνίου 2014, 12:37 | Μύρων Πάλμος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θετική καινοτομία η δυνατότητα αύξησης της εισφοράς για να μην υπάρχει αρνητικό ισοζύγιο.
θετικό το γεγονός ότι ισχύει ο ίδιος τρόπος υπολογισμού για την Α’ κατοικία, Β’ κατοικία και οικισμούς.

Θα πρέπει όμως να επανεξεταστούν τα επί μέρους ποσοστά που προτείνονται επειδή αυξάνεται η επιβάρυνση για τα μικρά οικόπεδα και μειώνεται για τα μεγάλα σε σχέση με τα ισχύοντα.
5 Ιουνίου 2014, 08:34 | ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΠΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Με βάση το άρθρο 9 του Π.Δ. ΦΕΚ 416Δ/85 στην Β’ κατοικία, κατά την κρίση της αρμόδιας Πολεοδομικής Υπηρεσίας, μπορεί να χορηγηθεί οικοδομική άδεια πριν τη σύνταξη της πράξης εφαρμογής. Για να περιοριστούν τα φαινόμενα:
Αθέμιτων συναλλαγών.
Τεχνίτης καθυστέρησης της ανάθεσης της πράξης εφαρμογής.
Τεχνίτης καθυστέρησης της σύνταξης και κύρωσης της πράξης εφαρμογής.
Θα πρέπει να καταργηθεί η έκδοση οικοδομικών αδειών πριν την κύρωση της πράξης εφαρμογής.
4 Ιουνίου 2014, 19:20 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΧΟΝ

Μόνιμος Σύνδεσμος

1) Στο άρθρο 8 του ν.1337/1983 παρ. 5 αναγράφεται ότι : «ως ιδιοκτησία νοείται το γεωτεμάχιο όπως αυτό ορίζεται στο Εθνικό Κτηματολόγιο…»
2) Στην παρ. 5 του άρθρου 12 του ν. 1337/1983 προστίθενται περ.δ) ως εξής: « δ) Σε περιοχές που λειτουργεί Κτηματολογικό Γραφείο λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη, για τη σύνταξη κτηματογραφικών πινάκων και διαγραμμάτων, τα τηρούμενα στοιχεία του Εθνικού Κτηματολογίου. Στις περιοχές που συντάσσεται Εθνικό Κτηματολόγιο και έχει πραγματοποιηθεί ανάρτηση κτηματολογικών στοιχείων, με μέριμνα της ΕΚΧΑ Α.Ε. διατίθενται τα τηρούμενα στοιχεία στον οικείο δήμο προκειμένου να ληφθούν υπόψη για τη σύνταξη της πράξης εφαρμογής».

Δεδομένου ότι, η κτηματογράφηση του Κτηματολογίου δεν προέρχεται από επίγειες αποτυπώσεις και επιπρόσθετα στο λειτουργούν Κτηματολόγιο έχει παρατηρηθεί πληθώρα περιπτώσεων που ακίνητα χρήζουν χωρικής μεταβολής λόγω ασυμφωνίας των πραγματικών στο έδαφος στοιχείων και σ΄αυτά που έχουν καταχωρηθεί στο Κτηματολόγιο, οι ανωτέρω διατάξεις θα δημιουργήσουν προβλήματα κατά την σύνταξη της πράξης εφαρμογής, αφού θα υποκαθίσταται ή και θα καταργείται η επίγεια αποτύπωση που είναι και η μόνη ασφαλής για την διαπίστωση των ορίων των ακινήτων.
Έχω την γνώμη, ότι θα πρέπει στην παρ. 5 του άρθρου 12 του ν. 1337/1983, να εξαλειφθεί η λέξη «υποχρεωτικά» και να αντικατασταθεί από την φράση «τα στοιχεία του Κτηματολογίου λαμβάνονται υπόψη, ελέγχονται, αξιολογούνται και χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση για την σύνταξη των κτηματογραφικών πινάκων και διαγραμμάτων».
4 Ιουνίου 2014, 18:13 | Θησέας Κόκκινος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το άρθ. 1 αλλάζει άρδην τον τρόπο υπολογισμού της εισφοράς σε γη, διευκολύνοντας μεν τους μελετητές από την βάσανο του διαβάσματος της μερίδας των ιδιοκτητών, αλλά ελαφραίνοντας τους πολυϊδιοκτήτες και τις μεγάλες ιδιοκτησίες, κατανέμοντας τα βάρη και στις μικρές ιδιοκτησίες όχι υπέρμετρα πάντως.

επίσης ενοποιείται ο υπολογισμός εισφοράς γης, για α’ κατοικία, β’ κατοικία και οικισμών < 2000 κατοίκων. αυτό σημαίνει ότι στη πράξη αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχει διαφορά από α' κατοικία ή β΄κατοικια΄. π.χ. ακόμα κ στις β'κατοικίας υπάρχουν σχολεία, εμπορικοί και αθλητικοί χώροι, άρα χρησιμοποιούνται για μόνιμη
κατοικία κ όχι για παραθερισμό.

στα θετικά συμπεριλαμβάνεται η πρόνοια η εισφορά να καλύπτει εξ ολοκλήρου την ρυμοτομία, ώστε να μην υπάρχει αρνητικό ισοζύγιο για τους Δήμους από αποζημιώσεις, αλλά οι κοινόχρηστοι χώροι του σχεδίου να εισφέρονται από τους ιδιοκτήτες.

επίσης ο πίνακας της πράξης να τυπώνεται σε μία σελίδα θεωρώ ότι είναι προς την σωστή κατεύθυνση. επειδή, όμως οι χρήστες του πίνακα δεν αντιλαμβάνονται τις λεπτομέρειες και τις ειδικές τεχνικές ρυθμίσεις, ίσως να έπρεπε να είναι δύο σελίδες, μία "νομική σελίδα" με τους συν-ιδιοκτήτες, τα ποσοστά τους, τα τελικά οικόπεδα και τις υποχρεώσεις τους και μία για τους "μηχανικούς" με όλα τα στοιχεία των τακτοποιήσεων και τις ρυμοτομίες
με αναφορά στο οικόπεδο με βάσει το καεκ.

στην φιλοσοφία του η τροποποίηση του Ν1337 μετά από 30 χρόνια έχει αρκετά θετικά.

μερικές παρατηρήσεις-διορθώσεις στο παρόν σχέδιο νόμου:

– στην παρ.1 που τροποποιεί τη παρ. 12. του Ν1337/83, όσον αφορά τις προσκυρώσεις. το αφήνει το σχέδιο νόμου ως ισχύει σήμερα, κάτι που έχει αρκετά γραφειοκρατικά προβλήματα για τους Δήμους και τους πολίτες, επιπλέον φορολογικά και άλλα κόστη και δεν δημιουργεί άμεσα τον νέο τίτλο όπως επιβάλει η πράξη εφαρμογής. θα μπορούσε να προβλέπεται οι προσκυρώσεις από Δήμο να γίνονται με Διάθεση κ όχι με Προσκύρωση με τον Ν.690/48. Μπορούν να εξαιρούνται οι περιπτώσεις που υπάρχει θέμα πρόσβασης-διέλευσης και δεν έχουν διανοίγει ακόμα οι εγκεκριμένες από το σχέδιο οδοί.

– στην παρ. 2 όπως αντικαθιστά την παρ. 3 του αρθρ. 9 του Ν1337, για την εισοφρά σε χρήμα, στην προτελευταίο εδάφιο γράφει: "Το ποσό της εισφοράς αυτής διατίθεται από τους οικείους Ο.Τ.Α. για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων είτε από τον ίδιο είτε από εξουσιοδοτημένο από αυτόν φορέα. Κάθε διάθεση της εισφοράς αυτής για άλλο σκοπό είναι άκυρη"

ενώ όπως υπήρχε σε προηγούμενη διάταξη προβλεπόταν η συνδρομή της εισφοράς σε χρήμα στην χρηματοδότηση των μελετών πολεοδόμησης
(ΚΥΑ 5494 ΦΕΚ 204Β/04) ή την Εγκλ. 31.

"Το ποσό της εισφοράς αυτής διατίθεται από τους οικείους Ο.Τ.Α. για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ είτε από τον ίδιο είτε από εξουσιοδοτημένο από αυτόν φορέα, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ. Κάθε διάθεση της εισφοράς αυτής για άλλο σκοπό είναι άκυρη"

δλδ., η εισφορά σε χρήμα στο πνεύμα του νομοθέτη υπήρχε η πρόνοια (όπως και στο παρόν σχέδιο νόμου για την εισφορά σε γη) να καλύπτει πλήρως ΟΛΑ τα έξοδα για τις μελέτες και τα κοινόχρηστα έργα της περιοχής που εντάσσεται στο σχέδιο πόλεως και όχι αόριστα για κοινόχρηστα έργα του Δήμου (που πάνε για άλλες γειτονιές ή ακόμα και στην αποκομιδή απορριμάτων). Πρέπει οι εντάξεις στο σχέδιο να είναι οικονομικά εξασφαλισμένες από τους ιδιοκτήτες και όχι να βαραίνουν τον κρατικό ή δημοτικό προϋπολογισμό.

– μερικές διατάξεις που έχουν να κάνουν με την πράξη εφαρμογής σε όλη την 30χρονη πορεία της και θα είναι καλό να συμπεριληφθούν στο παρόντα νόμο και έχουν μια συμβατότητα με τους νόμους που διέπουν το Εθνικό κτηματολόγιο, μειώνοντας την γραφειοκρατία και τον χρόνο κυρώσης

α. οι αναρτήσεις της πράξης εφαρμογής δεν μπορεί να είναι πάνω από τρεις, ενώ ώς ισχύει δεν υπάρχει περιορισμός αναρτήσεων.

β. να μπορεί να διορθωθεί ο πίνακας της πράξης από τον υποθηκοφύλακα ή το κτηματολογικό γραφείο χωρίς διορθωτική πραξη, μόνο όσον αφορά το ονοματεπώνυμο ή τον αριθμό του συμβολαίου του ιδιοκτήτη από τυπογραφικά πρόδηλα σφάλματα, εφόσον τα περισσότερα στοιχεία συνηγορούν στην ταυτότητα του ιδιοκτήτη ή του συμβολαίου π.χ. διπλά γράμματα ή τυπογραφικό λάθος ημερομηνίας.

γ. με τον νεό υπολογισμό εισφοράς σε γη, την στιγμή που δεν αθροίζονται τα ιδανικά μερίδια των ιδιοκτητών, δεν έχει τόσο κόστος η υποχρεωτική δήλωση ιδιοκτησίας για απόκρυψη μέρους της εισφοράς, αλλά θα διευκόλυνε την σύνταξη της πράξης οι δηλώσεις ιδιοκτησίας να είναι αναγκαστικές, με μια ποινή της τάξης επιπλέον 10% εισφοράς σε χρήμα στην περίπτωση της διορθωτικής αν είναι "άγνωστος" ο ιδιοκτήτης ή έχει υποβάλει ελλιπή στοιχεία στην αρχική πράξη.

δ. δεν γνωρίζω αν υπάρχει σε άλλη διάταξη, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις που αδύνατεί ιδιοκτήτης να πληρώσει την εισφορά σε χρήμα, να μπορεί ΜΕΤΑ την κύρωση, αντί για εισφορά σε χρήμα να δώσει στον Δήμο, ισάξιο τμήμα γης άρτιο και οικοδομήσιμο από την τελική του ιδιοκτησία με διορθωτική πράξη.
4 Ιουνίου 2014, 08:48 | ΤΜΗΜΑ ΠΟΛ. ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΔΗΜΟΥ ΚΩ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στις Νήσους Ρόδο – Κω και σε τμήμα της Νήσου Λέρου του Νομού Δωδεκανήσου, λειτουργούν κτηματολογικά γραφεία βάσει του κτηματολογικού κανονισμού που εγκρίθηκε με το υπ’ αριθμ. 132/01-09-1929 Διάταγμα Ιταλού Κυβερνήτου Δωδεκανήσου, ο οποίος διατηρήθηκε σε ισχύ με τα άρθρα 2 και 8 του νόμου 510/1947 ΄΄Περί της εν Δωδεκανήσου εφαρμοστέας Δικαστικής Νομοθεσίας΄΄.
Σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 1 του ως άνω σχεδίου νόμου, με το οποίο τροποποιείται το άθρο 8 του Νόμου 1337/83, ΄΄Ως εμβαδά ιδιοκτησιών για τον υπολογισμό της συμμετοχής σε γη λαμβάνονται τα εμβαδά που είχαν οι ιδιοκτησίες στις 28 Μαΐου 2014. Εφόσον την ως άνω χρονική στιγμή λειτουργούσε Κτηματολόγιο, λαμβάνεται ως ημερομηνία αναφοράς η ημερομηνία καταχώρισης των πρώτων εγγραφών στα Κτηματολογικά Βιβλία΄΄.
Παρακαλούμε όπως επισημανθεί ότι και για τις ως άνω περιοχές ισχύει ως ημερομηνία αναφοράς η 28 Μαΐου 2014 και όχι η ημερομηνία καταχώρησης των πρώτων εγγραφών στα Κτηματολογικά Βιβλία, ήτοι τα έτη 1929 έως 1933 για την πλειονότητα των μερίδων, άλλως θα δυσχαιράνει περισσότερο την μελέτη της Πράξης Εφαρμογής σε σχέση ακόμα και με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, το οποίο λαμβάνει ως ημερομηνία αναφοράς την 10 Μαρτίου 1982.

Σχόλια 1 2 »

Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων