Τα ορειβατικά – πεζοπορικά μονοπάτια διακρίνονται σε 2 είδη, τα πρωτεύοντα και δευτερεύοντα:
α) Τα πρωτεύοντα ορειβατικά – πεζοπορικά μονοπάτια χαρακτηρίζονται από την μεγάλη σπουδαιότητα τους, συνδυάζουν δηλαδή όλους τους σκοπούς των ορειβατικών μονοπατιών. Απαντούν τόσο στις ανάγκες της δασικής αναψυχής όσο και στις ανάγκες πρόσβασης δυσπρόσιτων περιοχών. Επίσης χαρακτηρίζονται από το μήκος τους, το βαθμό δυσκολίας και τη συχνότητα χρήσης τους και εξυπηρετούν περισσότερες κοινωνικές ομάδες. Η μορφή των μονοπατιών αυτών είναι γραμμική, δηλαδή αρχίζουν από κάποια περιοχή (επαρχιακό ή δασικό δρόμο) και καταλήγουν σε άλλη περιοχή, σε συγκεκριμένο σημείο του οδικού δικτύου. Στα πρωτεύοντα ορειβατικά – πεζοπορικά μονοπάτια συγκαταλέγονται τα μονοπάτια μεγάλων διαδρομών.
β) Τα δευτερεύοντα ορειβατικά – πεζοπορικά μονοπάτια είναι κατά κύριο λόγο παρακλάδια των πρωτευόντων ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιών, έχουν μικρότερο μήκος από τα πρωτεύοντα. Χαρακτηρίζονται από την ανάγκη ύπαρξής τους για λόγους πρόσβασης συγκεκριμένων απομονωμένων σημείων, ή έχουν πεζοπορικό, περιπατητικό ή εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Μπορούν να έχουν μορφή αδιέξοδου (τυφλά), οπότε ο πεζοπόρος πρέπει να επιστρέψει από το ίδιο μονοπάτι στο σημείο που ξεκίνησε, ή κυκλικό σχήμα, δηλαδή η κίνηση σε αυτά γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε η αφετηρία συμπίπτει με το τέρμα, χωρίς όμως να απαιτείται η χρήση του ίδιου μονοπατιού για την επιστροφή στο αρχικό σημείο. Επίσης μπορούν να είναι γραμμικά και να ενώνουν δυο πρωτεύοντα μονοπάτια.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 03 – Χαρακτηριστικά ορειβατικών μονοπατιών"
#1 Σχόλιο Από ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ Στις 25 Ιούλιος, 2016 @ 18:47
Δύσκολος διαχωρισμός. Τα μονοπάτια είναι όλα σημαντικά. Το αν θα χρησιμοποιηθούν σαν πρωτεύον ή δευτερεύων θα το κρίνει η χρήση τους. δεν έχει νόημα να μπει.
#2 Σχόλιο Από ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΑΛΑΣΙΩΤΗΣ Στις 27 Ιούλιος, 2016 @ 11:03
Αυτή η κατηγοριοποίηση είναι τεχνητή. Οι πεζοπόροι χαρακτηρίζουν έτσι τα μονοπάτια ανάλογα με την χρήση τους. Με αναλογο τρόπο απεικονίζονται και σε χάρτες. Το μήκος και η γραμμικότητα δεν έχουν καμία σχέση. Συνήθως μονοπάτια με συχνή χρήση τείνουν να είναι φαρδύτερα και καλύτερα συντηρημένα από δευτερεύοντα. Σε πολλές περιπτώσεις τα δευτερεύοντα είναι απαραίτητα για πραγματοποίηση κυκλικών διαδρομών δηλαδή επιστροφή στο σημείο εκκίνησης από διαφορετικό μονοπάτι.
#3 Σχόλιο Από ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Στις 2 Αύγουστος, 2016 @ 10:37
Και εδώ νομίζω ότι η προτεινόμενη κατηγοριοποίηση δεν προσφέρει τίποτα επί πλέον, και γενικά καλύπτεται ικανοποιητικά από την κατηγοριοποίηση του άρθρου 2. Αν θα πρέπει να υπάρξει κάποιος διαχωρισμός αυτός ίσως να έχει να κάνει με το υπόστρωμα του μονοπατιού, δηλαδή εάν αυτό είναι λιθόστρωτο και σε τι κατάσταση είναι, εάν είναι χωμάτινο και εάν είναι χωματόδρομος ή ακόμη και ασφαλτόδρομος γιατί δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ακόμη και σε ευρωπαϊκό μονοπάτι χρησιμοποιείται τμήμα ασφαλτόδρομου προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδρομή.
#4 Σχόλιο Από Γιάννης Μιχαήλ Στις 12 Αύγουστος, 2016 @ 14:23
ΑΡΘΡΟ 3
Οι όροι «ορειβατικά – πεζοπορικά» και «ορειβατικά» που εναλλάσσονται, καθώς και η ανάγκη ξεχωριστού άρθρου για τα ορειβατικά μονοπάτια δημιουργεί ερωτήματα.
Θεωρούμε ενδεικτικά πλέον κατάλληλο τον ορισμό «ορειβατικό μονοπάτι», όπως αναφέρεται στην ΥΑ του 2006:
«Ορειβατικά μονοπάτια: Αυτά αναπτύσσονται στην περιοχή διακεκριμένου ορεινού όγκου και συνήθως ακολουθούν την πορεία πρόποδες → κορυφή (ή κορυφές) περνούν από ορεινά χωριά, ορειβατικά καταφύγια, αναρριχητικά πεδία και άλλα φυσικά αξιοθέατα και ελκυστικές διαδρομές. Χρησιμοποιούνται επίσης από ορειβάτες και εξασκούμενους πεζοπόρους για ημερήσιες ή και διήμερες εκδρομές με μια διανυκτέρευση σε τουριστικά καταλύματα ή ορειβατικά καταφύγια. Γενικά έχουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Το μήκος τους, για τα ελληνικά δεδομένα, κυμαίνεται στα 20 με 30 χλμ. ή περισσότερο.»
Πρόκειται για σημαντικές διαδρομές μεταξύ των οποίων ορισμένες με μεγάλη διεθνή απήχηση (π.χ. Όλυμπος) που η δημιουργία και διαχείρισή τους αποτελεί σημαντικό έργο των Δασικών Υπηρεσιών. Επίσης πρέπει να αναγνωρισθεί και η συμβολή των ορειβατικών συλλόγων που έχουν συμβάλει διαχρονικά στην διατήρηση και ανάδειξή τους όπως και στην τεχνική καταγραφή και τεκμηρίωση. Η Υ.Α. θα πρέπει θεσμικά να ισχυροποιήσει αυτή τη σχέση που αποτελεί έμπρακτο παράδειγμα της αναγκαιότητας στήριξης του τοπικού παράγοντα.
Δεν είναι κατανοητή η ανάγκη ιεράρχησης σε πρωτεύοντα και δευτερεύοντα ορειβατικά μονοπάτια.
#5 Σχόλιο Από ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗ | Naaturefriends Greece Στις 16 Αύγουστος, 2016 @ 11:51
Ο διαχωρισμός σε «πρωτεύοντα και δευτερεύοντα μονοπάτια» πρέπει να διατηρηθεί.
Ο τρόπος με τον οποίο διαχωρίζονται και σηματοδοτούνται τα κύρια από τα δευτερεύοντα μονοπάτια είναι κάπως συγκεκριμένος πια και με αρκετά μεγάλη σημασία για να ξέρεις ότι βαδίζεις σωστά. Στο Όλυμπο π.χ. το κύριο μονοπάτι έχει κόκκινη και λευκή σήμανση ενώ άλλα δευτερεύοντα μπλε και κίτρινη ή μόνο κόκκινή κ.ο.κ. Όταν βρίσκεσαι σε μια διακλάδωση και αλλάξει ξαφνικά η σήμανση καταλαβαίνεις πολύ γρήγορα ότι έχει φύγει από την πορεία σου. Επίσης δεν είναι όλα τα μονοπάτια της ίδια βατότητας και το να βρεθεί π.χ. ένας αρχάριος σε δευτερεύοντα μονοπάτι μπορεί να είναι πρόβλημα, γι αυτό είναι σημαντικό να ξέρεις από την αρχή ότι ακολουθείς τα τάδε σημάδια.
#6 Σχόλιο Από Χαράλαμπος Θεδωρόπουλος Στις 16 Αύγουστος, 2016 @ 16:58
Θα πρέπει να προστεθεί ο όρος »ποδηλατικά» πέραν των »πεζοπορικών-ορειβατικών»
#7 Σχόλιο Από ΜΑΙΝΑΛΟΝ ΚΟΙΝΣΕΠ Στις 19 Αύγουστος, 2016 @ 22:47
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΗΔΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ (ΜΑΙΝΑΛΟΝ, ΑΝΔΡΟΣ) ΚΑΙ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΥΠΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ (ΜΕΤΣΟΒΟ, ΣΚΙΑΘΟΣ, ΧΙΟΣ, ΞΑΝΘΗ) ΑΠΟ ΤΗΝ «ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΕΖΟΠΟΡΩΝ» ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙΩΝ
Άρθρο 3
– στον τίτλο απουσιάζουν τα πεζοπορικά μονοπάτια αν και αναλύονται στο κείμενο
– η διάκριση σε πρωτεύοντα και δευτερεύοντα και η απόδοση στα πρώτα μιας γραμμικής πορείας και στα δεύτερα ενίοτε κυκλικής μπορεί σε βάθος χρόνου να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα πχ. να προκύψουν μεγάλες κυκλικές διαδρομές οι οποίες απαρτίζονται από τμήματα επί μέρους γραμμικών διαδρομών
#8 Σχόλιο Από Κοιν.Σ.Επ. Μονοπάτια της Ελλάδας Στις 21 Αύγουστος, 2016 @ 17:16
Πάλι εδώ υπάρχει σύγχυση γύρω από την πεζοπορία και την ορειβασία. Στον τίτλο του συγκεκριμένου άρθρου αναφέρεται μόνο η ορειβασία. Η κατηγοριοποίηση με βάση τη σπουδαιότητα ενός μονοπατιού έχει να κάνει με την υποκειμενική αντίληψη του χρήστη. Προτείνουμε, όπως και στο άρθρο 2, η κατηγοριοποίηση των μονοπατιών να είναι η απλούστερη δυνατή, δηλαδή Ευρωπαϊκά, Εθνικά, τοπικά.
#9 Σχόλιο Από Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Καρδίτσας Στις 22 Αύγουστος, 2016 @ 03:13
9) Η σήμανση δευτερευόντων μονοπατιών (κλάδων μονοπατιών) απαιτεί και αυτή να είναι ευδιάκριτη και απλοποιημένη:
– Προτείνουμε η σήμανση να γίνεται με αυτοκόλλητο μπλε χρώματος εντός του κίτρινου τετράγωνου αλουμινίου όπου μπορεί να αναγράφεται ο αριθμός του κλάδου (Πχ KR217-Α), αν για λόγους απλοποίησης αλλά και επειδή αυτοί οι προορισμοί είναι κοντινοί δεν είναι καθόλου απαραίτητο. Στην αρχή του μπορεί να αναφέρεται ο κοντινός προορισμός: μια πηγή, ένα σημείο θέας κλπ.. Η κωδικοποίηση όμως χρειάζεται και μπορεί να διατηρείται για χρήση αρχείου. Μπορεί επίσης να επικολλάται χαρακτηριστικό σχήμα- σύμβολο, αντίστοιχο του προορισμού, παράδειγμα οι εικόνες 2,3 και 4 αν πρόκειται για δευτερεύον μονοπάτι που οδηγεί σε πηγή, σημείο θέας, κλπ. παράρτημα ΙΙ εικ. 27
11) Ένα μονοπάτι μπορεί να έχει παρακλάδια όπου με δυσκολία μπορεί κάποιος να κρίνει ότι κάποια είναι δευτερεύοντα. Παράδειγμα η περίπτωση της διαδρομής προς το ορειβατικό καταφύγιο Καραμανώλη που είναι προσβάσιμο από τρείς μεριές, Μπελοκομίτης, Νεοχώρι, Καλύβια Πεζούλας:
– Προτείνουμε να υπάρχει μια ελαστικότητα στον καθορισμό των πρωτευόντων μονοπατιών ώστε να καλύπτει ιδιάζουσες περιπτώσεις. Έχοντας ο επισκέπτης την συνολική εικόνα μπορεί να χαράσσει την επιθυμητή διαδρομή χρησιμοποιώντας όποια τμήματα εξυπηρετούν τις ανάγκες του.
#10 Σχόλιο Από Ηλίας Τζηρίτης Στις 22 Αύγουστος, 2016 @ 08:11
Δεν έχει κανένα νόημα ο συγκεκριμένος διαχωρισμός. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι οριζόντια για πολλούς τύπους μονοπατιών.