- Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας - http://www.opengov.gr/minenv -

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ – ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΑΤΟΣ – Άρθρο 7 Κοινή διαδικασία τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος

1. Η Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, γνωστοποιεί, έως 31 Οκτωβρίου κάθε έτους, στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος καθώς και στους οικείους ΟΤΑ Α΄ βαθμού, το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου ανά κυβικό μέτρο που αντιστοιχεί στους τελικούς χρήστες.
2. Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος, εντός του πρώτου εξαμήνου του επόμενου έτους, προσδιορίζουν τα τιμολόγιά τους. Για τον προσδιορισμό των τιμολογίων προς τους τελικούς χρήστες, οι πάροχοι λαμβάνουν υπόψη, πέραν του χρηματοοικονομικού κόστους και το περιβαλλοντικό κόστος καθώς και το κόστος πόρου. Στα τιμολόγια κάθε παρόχου υπηρεσιών ύδατος αναγράφεται υποχρεωτικά, με διακριτό και εύληπτο τρόπο, το «περιβαλλοντικό τέλος».
2.1. Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος προβαίνουν στην είσπραξη του περιβαλλοντικού τέλους από τους τελικούς χρήστες. Το ποσό των εισπραχθέντων περιβαλλοντικών τελών αποδίδεται από τους παρόχους υπέρ του Πράσινου Ταμείου, σε Ειδικό Λογαριασμό που συστήνεται για την υλοποίηση των σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 12 (παρ. 5) του Π.Δ.51/2007. Από το ανωτέρω ποσό, το 2,5% παρακρατείται από τους παρόχους, για ίδιο λογαριασμό, με εξαίρεση τις πολυμετοχικές επιχειρήσεις ύδρευσης αποχέτευσης που είναι «εισηγμένες» στο χρηματιστήριο, όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, έναντι του κόστους παροχής των σχετικών υπηρεσιών.
2.2. Στις περιπτώσεις των συμβάσεων μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και ΕΥΔΑΠ ΑΕ, ΕΥΑΘ ΑΕ ή άλλων παρόχων υπηρεσιών ύδατος, η ενσωμάτωση του περιβαλλοντικού τέλους στα τιμολόγια αυτών των παρόχων πραγματοποιείται κατά τις περιόδους που ορίζονται στις σχετικές διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας .
3. Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος υποχρεούνται να γνωστοποιούν ετησίως, στη Δ/νση Υδάτων της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, το ύψος του εισπραχθέντος ποσού των αποδιδόμενων τελών στον Ειδικό Λογαριασμό του Πράσινου Ταμείου.
4. Για τις υδρογεωτρήσεις εκτός οργανωμένων συλλογικών δικτύων, το περιβαλλοντικό τέλος ορίζεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Σε περίπτωση που το Υδατικό Σύστημα εκτείνεται στα διοικητικά όρια περισσοτέρων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, το περιβαλλοντικό τέλος ορίζεται από κοινού.
4.1. Η είσπραξη του περιβαλλοντικού τέλους από τους τελικούς χρήστες, γίνεται από τον οικείο ΟΤΑ Α’ βαθμού με την έκδοση σχετικών τιμολογίων, ανάλογα με την κατανάλωση κάθε χρήστη. Μετά την παρακράτηση του 2,5% για τις ανάγκες παροχής των σχετικών υπηρεσιών, ο οικείος ΟΤΑ Α΄ βαθμού αποδίδει το υπόλοιπο ποσό των τελών υπέρ του Πράσινου Ταμείου, σε Ειδικό Λογαριασμό που συστήνεται για την υλοποίηση των σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 12 (παρ. 5) του Π.Δ. 51/2007.
5. Τα έσοδα που προκύπτουν από τα περιβαλλοντικά τέλη έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα και διατίθενται αποκλειστικά για την χρηματοδότηση, των Σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων που έχουν διαμορφωθεί στο εκάστοτε ισχύον Πρόγραμμα Μέτρων, βάσει των άρθρων 8 και 9 του Ν. 3199/2003.
6. Στο πλαίσιο διαχείρισης των εσόδων που προέρχονται από τα περιβαλλοντικά τέλη, συντάσσεται ετήσια απολογιστική έκθεση, εντός του πρώτου τριμήνου κάθε έτους, από την οικεία Αποκεντρωμένη Διοίκηση, προς την ΕΓΥ, όπου περιγράφεται ο τρόπος διαχείρισής τους.

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα (Ανοιχτό | Κλείσιμο)

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ – ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΑΤΟΣ – Άρθρο 7 Κοινή διαδικασία τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος"

#1 Σχόλιο Από Κώστας Τσιρογιάννης Στις 5 Σεπτέμβριος, 2016 @ 19:38

Όσον αφορά στο άρθρο 7 – Γενικοί κανόνες, στην παρ.2.1 2.1. «Οι πάροχοι υπηρεσιών ύδατος προβαίνουν στην είσπραξη του περιβαλλοντικού τέλους από τους τελικούς χρήστες. Το ποσό των εισπραχθέντων περιβαλλοντικών τελών αποδίδεται από τους παρόχους υπέρ του Πράσινου Ταμείου, σε Ειδικό Λογαριασμό που συστήνεται για την υλοποίηση των σχετικών Συμπληρωματικών Μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 12 (παρ. 5) του Π.Δ.51/2007.», ενώ παρακάτω αναφέρετε ότι είναι ανταποδοτικό. Διευκρινείστε που θα φαίνεται η ανταποδοτικότητα του τέλους αυτού, ώστε να μπορούμε να το μεταβιβάσουμε σαν επιχείρημα στους χρήστες μας. Διαφορετικά δεν μπορούμε στην παρούσα περίοδο να τους επιβάλλουμε ένα καινούργιο τέλος το οποίο απλώς θα το βαφτίσουν «χαράτσι» και για το οποίο δεν θα λαμβάνουν εμφανή την ανταποδοτικότητα.

#2 Σχόλιο Από Μιχάλης Αναστασιάδης Στις 8 Σεπτέμβριος, 2016 @ 08:09

Παρ. 4.1: Είναι απορία πως προήλθε το ποσοστό 2,5%. Συνοδεύεται η ΚΥΑ από κάποια σχετική οικονομική ανάλυση;
Για τους Δήμους το κόστος παροχής των υπηρεσιών είσπραξης πρέπει να προτυποποιηθεί ανά πράξη. Αν δεν γίνει αυτό, σε άλλες περιπτώσεις θα εισπράττονται μεγαλύτερα ποσά από το πραγματικό κόστος διεκπεραίωσης ενώ αντίθετα (ιδιαίτερα εάν το Περ. τέλος είναι μικρό και το σύνολο των 2,5% είναι μικρότερο από το διοικητικό & λειτουργικό κόστος υποστήριξης της διαδικασίας) σε άλλες -ίσως τις περισσότερες- περιπτώσεις θα καλείται ο Δήμος να … επιδοτεί τη διαδικασία είσπραξης.
Είναι καιρός να σταματήσει το κράτος να «πετάει» στους Δήμους χωρίς τους αντίστοιχους οικονομικούς πόρους, κάθε διαδικασία που δεν μπορεί να τρέξει το ίδιο. Επειδή τα πράγματα είναι απλά, προτείνω αντί του 2,5% να δίνει η ΚΕΔΕ το «μοναδιαίο κόστος πράξης».

#3 Σχόλιο Από Ε.Δ.Ε.Υ.Α. Στις 8 Σεπτέμβριος, 2016 @ 19:04

Τα έσοδα από το περιβαλλοντικό τέλος που θα εισπράττουν από τους τελικούς χρήστες οι Δ.Ε.Υ.Α.(αλλά και οι Ο.Τ.Α.) ως πάροχοι ύδατος, θα κατατίθενται στο Πράσινο Ταμείο (σε ειδικό λογαριασμό)και θα αποδίδονται στην συνέχεια στους παρόχους για να υλοποιήσουν τα Συμπληρωματικά Μέτρα που προβλέπονται στο ισχύον Πρόγραμμα Μέτρων. Το τέλος έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα,αλλά δεν αναφέρεται ο τρόπος επιστροφής στους παρόχους ούτε και το ποσοστό επιστροφής από το τελικώς εισπραχθέν ποσό. Με τον τρόπο αυτό, η Ε.Δ.Ε.Υ.Α. θεωρεί ότι στο βαθμό που η όλη διαχείριση των υδατικών πόρων γίνεται σε επίπεδο λεκάνης απορροής, η πόλη Α ενδέχεται να χρηματοδοτεί έργα στην περιοχή της πόλης Β. Στα πλαίσια της περιβαλλοντικής αλληλεγγύης αυτό θα μπορούσε να είναι δικαιολογημένο, αλλά τί γίνεται αν η ρύπανση που παράγει η πόλη Β είναι η αιτία για την υλοποίηση των Συμπληρωματικών Μέτρων; Και παραπέρα πώς διασφαλίζεται η εφαρμογή της αρχής «Ο ρυπαίνων πληρώνει»;Η Ε.Δ.Ε.Υ.Α. θεωρεί ότι το νερό ως φυσικός πόρος είναι εξαιρετικά πολύτιμος και πρέπει να προστατευθεί από άποψη ποιότητας και ποσότητας.Ωστόσο,δεν πρέπει οι Δ.Ε.Υ.Α. με αφορμή το περιβαλλοντικό τέλος,να μετατραπούν σε εισπρακτικούς μηχανισμούς ενός τέλους που δεν θα διαμορφώνεται από τις ίδιες τις επιχειρήσεις.Για τον λόγο αυτό, η Ε.Δ.Ε.Υ.Α. προτείνει τα έσοδα από το περιβαλλοντικό τέλος,αφού εισπραχθούν να επενδύονται από τον ίδιο τον πάροχο ύδατος άρα και τις Δ.Ε.Υ.Α. για υλοποίηση των συμπληρωματικών μέτρων και όχι να κατατίθενται στο Πράσινο Ταμείο το οποίο στην συνέχεια και με ενδεχόμενη καθυστέρηση θα επιστρέφει μέρος αυτού στους παρόχους για τις ανάλογες επενδύσεις.

#4 Σχόλιο Από Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS Στις 11 Σεπτέμβριος, 2016 @ 19:31

Παρ. 2.1
Είναι λογικό το περιβαλλοντικό τέλος να αποδίδεται σε ένα νέο ειδικό ταμείο και όχι στο Πράσινο Ταμείο.
Η μεταφορά του περιβαλλοντικού τέλους στο Πράσινο Ταμείο δεν πραγματοποιείται για την εξασφάλιση της υλοποίησης των Συμπληρωματικών Μέτρων, αλλά για να δεσμευθεί και να παραμείνει το 97,5% αυτού «παγωμένο» στο Πράσινο Ταμείο.

Ωστόσο, πρέπει να διασφαλιστεί η ανταποδοτικότητα αυτού του κόστους κατά προτεραιότητα προς τους χρήστες που το καταβάλουν. Δεν πρέπει να επικρατήσει η λογική της συγκέντρωσης του συνόλου των περιβαλλοντικών τελών σε ένα λογαριασμό, από τον οποίο να χρηματοδοτείται η υλοποίηση των Συμπληρωματικών Μέτρων ανά την επικράτεια, αγνοώντας από ποιες Περιφέρειες ή Υδατικά Διαμερίσματα εισπράχθηκαν τα αντίστοιχα ποσά.
Όπως η μεταφορά των υδατικών πόρων από μία υδρογεωλογική λεκάνη σε μία άλλη είναι αντίθετη στις πολιτικές της ορθολογικής διαχείρισης των υδάτων (ωστόσο είναι αποδεκτή υπό προϋποθέσεις και εφόσον συμφωνούν οι τοπικές κοινωνίες μετά από διαδικασίες διαβούλευσης), εξίσου ανορθολογική είναι και η μεταφορά χρηματικών πόρων από μία, για παράδειγμα, Περιφέρεια σε μία άλλη για την υλοποίηση των Συμπληρωματικών Μέτρων, από τη στιγμή που όλοι (;) θα έχουν καταβάλει τον οβολό τους. Η διατύπωση πρέπει να αλλάξει ώστε να υπάρχει πρόβλεψη τα περιβαλλοντικά τέλη που εισπράττονται, να αποδίδονται για την υλοποίηση των μέτρων στην ίδια περιοχή κατά προτεραιότητα.

Στο ίδιο πνεύμα, οφείλει να διασαφηνιστεί πως το 2,5% του περιβαλλοντικού τέλους θα δαπανάται από τους παρόχους υπηρεσιών ύδατος για την υλοποίηση των προβλεπόμενων Συμπληρωματικών Μέτρων που βρίσκονται στην αρμοδιότητά τους.

Τέλος, το περιβαλλοντικό τέλος δεν μπορεί να αποτελεί τον μοναδικό οικονομικό πόρο για την υλοποίηση των Συμπληρωματικών Μέτρων, ενώ παράλληλα αυτό θα πρέπει να αντικατοπτρίζει την καλή ή κακή λειτουργία του διαχειριστή, όσον αφορά τον πόρο.

Παρ. 4.1
Στο ίδιο πνεύμα με την παράγραφο 2.1, είναι απαραίτητο να διασαφηνιστεί αν το 2,5% του περιβαλλοντικού τέλους που θα εισπράττεται από τους ΟΤΑ Α’ βαθμού θα αποδίδεται για την υλοποίηση Συμπληρωματικών Μέτρων βάσει των ΣΔΛΑΠ.