Άρθρο 14 – Μέτρα για την αποτροπή υποβάθμισης της βιοποικιλότητας

Όπως βλέπω και από το παλιότερο νόμο, το σύστημα κυρώσεων και προστίμων είναι αρκετά αυστηρό και προβλεπει ποινές φυλάκισης και πολύ ψηλά πρόστιμα.
Πιστεύω όμως ότι χρειάζεται και ένα σύστημα προστίμων ανάλογο με το σύστημα του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Το πρόβλημα δεν είναι πάντα η βιομηχανία που ρυπαίνει τον αέρα αλλά και ο μικροκτηνοτρόφος που βόσκει τα γίδια του στα καμμένα. Είναι μικροαγρότης που καίει τις καλαμιές. Είναι ο παπούς από το χωριό που πετάει τα σκουπίδια του στο ρέμα. Είναι οι μικρές καταστροφές που προκαλούν μικροί άνθρωποι και δίνουν μια συνολκή απελπιστική εικόνα.
Όλα όσα είπα είναι και τώρα παραβάσεις που τιμωρούνται. Δεν υπάρχει όμως από όσο ξέρω, κάποιου είδους κωδικοποίηση των παραβάσεων και των κυρώσεων. Εδώ πρέπει να υπάρχουν πρόστιμα που να τα επιβάλει άμεσα το όργανο που διαπιστώνει τη παράβαση. Και τα πρόστιμα αυτά να είναι λογικά και όχι εξοντωτικά, έτσι ώστε τα όργανα να μη διστάζουν να τα επβάλλουν (όπως γίνεται σήμερα με τα παράλογα πρόστιμα του ΚΟΚ).

Γιατί , «μεταξύ των ενδεδειγμένων κατεπειγόντως μέτρων για την αντιμετώπιση της κατάστασης και την επαναφορά στην προηγούμενη κατάσταση των πληθυσμών των ειδών ή του γεωγραφικού χώρου εξάπλωσής τους ή της έκτασης και κατάστασης διατήρησης των οικοτόπων συμπεριλαμβάνεται ο περιορισμός ή η απαγόρευση της θήρας»;

Προξενεί έκπληξη , κύριοι , που για την προστασία της φύσης δαιμονοποιείται συνεχώς , με κάθε τρόπο και αδιαλείπτως , μέσω νομοσχεδίων κλπ η νόμιμη και οργανωμένη θήρα!
Με αντικυνηγετικά και οπλόφοβα , «εκ θέσεως και αντιλήψεως» , νομοσχέδια , κύριοι , δε λύνεται ουδένα , οποιοδήποτε πρόβλημα της βιοποικιλότητας.
Οι ειδικοί όλου του κόσμου αναφέρουν ότι η θήρα ενισχύει τη βιοποικιλότητα!

Ευχαριστώ πολύ.

Δυστυχώς η χώρα μας για ακόμα μια φορά δείχνει ότι οι μελέτες που γίνονται πάνω σε ένα νέο νομοσχέδιο είναι ελλιπής ή εξυπηρετούν κάποιους. Δεύτερο κατά σειρά νομοσχέδιο στο οποίο αναφέρεται ή απαγόρευση της θήρας. Αλήθεια οι συνεργάτες του υπουργείου δεν παρακολουθούν τα δρώμενα στην Ευρώπη. Πως είναι δυνατόν τα υπόλοιπα κράτη να ζητούν την συμμετοχή και βοήθεια των κυνηγετικών οργανώσεων πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και εμείς εδώ να τους κλείνουμε την πόρτα.
Αξιότιμη κα Μπιρμπίλη καλός ή κακός οι αποφάσεις αυτές δεν παίρνονται βάση των προσωπικών μας προτιμήσεων ή απόψεων αλλά βάση γενικού συνόλου. Να ξέρετε πάντως ότι οι κυνηγοί ίσως είναι από τους πιο αρμόδιους και θα μπορούσαν να βοηθήσουν λόγω της συχνής τους επαφή με την φύση και των γνώσεων που έχουν αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια.
Με εκτίμηση
Βαρνάβα Μαίρη

Όταν οι ειδικοί σε όλον τον κόσμο λένε ότι το νόμιμο κυνήγι ωφελεί την βιοποικιλότητα και στην Ελλάδα συνεχίζουμε να θέλουμε να την προστατέψουμε νομοθετώντας πάντα, εκτός των άλλων, και με μία απαγόρευση κυνηγίου τότε το ζήτημα καταντά …‘’ύποπτο’’. Γιατί πως αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς μία συνεχώς επαναλαμβανόμενη απαξίωση των συμπερασμάτων που προκύπτουν από τόσες και τόσες μελέτες, σε διεθνές επίπεδο, ότι το κυνήγι δεν βλάπτει αλλά ωφελεί τελικά την βιοποικιλότητα;

Σπύρος Κωνσταντέλλος
Βιολόγος

Η θήρα δεν επηρεάζει αρνητικά την βιοποικιλότητα. Αντίθετα, οι Κυνηγετικοί Σύλλογοι με τις διαχειριστικές παρεμβάσεις για τα θηράματα, ευεργετούν όλα τα είδη πανίδας ενός οικοτόπου. Τα διαθέσιμα των πληθυσμών των θηραματικών ειδών δεν επηρεάζονται αρνητικά από το κυνήγι και η αειφορία τους είναι δεδομένη. Πέραν αυτού, τυχόν προβλήματα επιλύονται μέσω των διατάξεων που διέπουν τη θήρα και εν ανάγκη, μέσω της ρυθμιστικής. Συνεπώς, η αναφορά εδώ της θήρας περιττεύει.

Κα Μπιρμπίλη,
Το έχουμε πια καταλάβει ότι δεν σας αρέσει το κυνήγι. Δικαιωμά σας. Σε 250.000 Έλληνες πολίτες και τις οικογένειές τους (ίσως να ξεπερνούν και το 1.000.000) όμως αρέσει! Επιτέλους σεβαστήτε τους !
Τα θηρέυσημα είδη βρισκονται σε επάρκεια και επομένως δεν συντρέχει λόγος για εξαγγελίες περιορισμού ή απαγόρευσης του κυνηγιού.
Να υπενθυμίσουμε αυτό που το Σχέδιο Νόμου «ξεχνά» δηλαδή την επίσημη θέση της Ε.Ε. πως η μείωση της απώλειας της βιοποκιλότητας έχει ως πολύτιμο συνεργάτη και βοηθό την αειφόρο θήρα και το έργο των κυνηγετικών οργανώσεων! ΓΙΑΤΙ ΤΟ «ΞΕΧΝΑ;»

Αγαπητή Κα Υπουργέ,

1. Θεωρώ ότι έχετε καλές προθέσεις, αλλά δυστυχώς αυτό δε φτάνει. Να προσέχετε ποιους ακούτε και να εξακριβώνετε τριπλά τις όποιες πληροφορίες λαμβάνετε. Πάντως είναι κάπως άδικο για εσάς γιατί το βάρος είναι δυσανάλογο. Οι προηγούμενοι που «προστάτεψαν» το περιβάλλον που είναι τώρα;
2. Υπάρχει η Πολιτική Βούληση να εφαρμόσουμε το «Ο Ρυπαίνων Πληρώνει;». Ακόμα και αν μιλάμε για Δημόσιο ας πούμε; Ελπίζω βέβαια, να την έχουν και οι υπόλοιποι εταίροι των «ανεπτυγμένων» χωρών.
3. Ο Τίτλος του Υπουργείου έχει ένα μικρό πρόβλημα.
4. Όταν ακούτε λέξεις όπως «παγκόσμιοι ειδικοί» για οποιοδήποτε θέμα να εξακριβώνετε τι, ποιος, που, πότε και γιατί (κοιτάξτε το σχόλιο για το Άρθρο 13) και πώς έγινε «ειδικός». Ο κάθε ειδικός, για το οποιοδήποτε θέμα, έχει όνομα, επίθετο, βιογραφικό, πορεία ζωής κλπ. Ελπίζω, να μετράει και η ΛΟΓΙΚΗ στα προηγούμενα.

Και όπως φυσικά θα έχετε καταλάβει και στην πραγματικότητα, ο μοναδικός τρόπος για να αποφευχθεί η υποβάθμιση της βιοποικιλότητας, είναι να γίνει ένα μεγάλο διαστημόπλοιο και να πάμε όλοι μαζί σε κανέναν άλλο πλανήτη για να τα αρχίσουμε όλα από την αρχή, μήπως και γίνουν καλύτερα τα πράγματα αυτή τη φορά (και αυτό…παίζεται πάλι). Γιατί όπου πατάει το πόδι του ο άνθρωπος, τα υπόλοιπα είδη, σταδιακά εξαφανίζονται. Μάλλον βλέπουνε ότι για να ζήσουν, θα πρέπει να τους το επιτρέψουν οι «ειδικοί», τα ISO και οι Ντιρεκτίβες…

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ ΓΙΑΤΙ……. ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ…..! ! ! ! ! !

Κα Μπιρμπίλη
Το έχουμε πια καταλάβει ότι δεν σας αρέσει το κυνήγι. Δικαιωμά σας! Σε 250.000 Έλληνες Πολίτες και τις οικογενειές τους (περίπου 1.000.000 πολίτες) όμως αρέσει!!! Επιτέλους Σεβαστείτε τους!
Τα θηρεύσιμα είδη βρίσκονται σε επάρκεια και επομένως δεν συντρέχει λόγος για εξαγγελίες περιορισμού ή απαγόρευση του κυνηγιού!
Να υπενθυμίσουμε αυτό που το Σχέδιο Νόμου «Ξεχνά» δηλαδή την επίσημη θέση της ΕΕ πως η μείωση της απώλειας της βιοποικιλότητας έχει ως πολύτιμο συνεργάτη και βοηθό την αειφόρο θήρα και το έργο των κυνηγετικών οργανώσεων.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ «ΞΕΧΝΑ;»

Το κυνήγι δεν επηρεάζει αρνητικά την βιοποικιλότητα. Γιατί αρνείσθε να το δείτε; Αντίθετα, οι Κυνηγετικές Οργανώσεις με τις διαχειριστικές παρεμβάσεις για τα θηράματα, ευεργετούν όλα τα είδη πανίδας ενός οικοτόπου. Τα διαθέσιμα των πληθυσμών των θηραματικών ειδών δεν επηρεάζονται αρνητικά από το κυνήγι (άλλωστε πρώτοι οι κυνηγοί δεν το θέλουν αυτό) και η αειφορία τους είναι δεδομένη. Τυχόν προβλήματα επιλύονται μέσω των διατάξεων που διέπουν τη θήρα και εν ανάγκη, μέσω της ρυθμιστικής. Συνεπώς, η αναφορά εδώ της θήρας περιττεύει.

Το υπουργείο θα πρέπει κατηγορηματικά να ελέγχει τα εισαγόμενα είδη που εμπορεύονται ορισμένοι εμπορικοί κύκλοι. Είδη όπως διάφερα ερπετά και άλλα σχετικά θα πρέπει να ενταχθούν σε ειδική λίστα προστασίας και απαγόρευσης. Πρέπει να θεσμοθετηθούν κανόνες φύλαξης αλλά και προστασίας των οργανισμών αυτών.

Η ρυθμιστική που εκδίδεται για την εκάστοτε κυνηγητική περίοδο καθορίζει με σαφήνεια ποια είδη είναι θηρεύσιμα. Η αειφορία των θηρευσίμων ειδών θεωρείται δεδομένη. Ως εκ τούτου αναφορές που αφορούν την απαγόρευση του κυνηγιού είναι όχι μόνο περιττές αλλά και λυπηρές,γιατί δείχνει οτι αγνοούνται συστηματικά κοινωνικές ομάδες οι οποίες και ευαισθησία έχουν σχετικά με το φυσικό περιβάλλον και έργο παράγουν αναφορικά με τη διατήρηση καθώς και την ανάπλαση του.

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Ο κλάδος των Επιχειρήσεων Ειδών Κυνηγίου έρχεται αντιμέτωπος και εκπλήσσεται που για για ακόμα μια φορά , με το νέο υπό διαβούλευση προτεινόμενο νομοσχέδιο για την προστασία της φύσης, δαιμονοποιείται η νόμιμη και οργανωμένη θήρα.
Πρόκειται για ένα νέο αντικυνηγετικό και οπλόφοβο νομοσχέδιο με το οποίο δε λύνεται κανένα πραγματικό πρόβλημα της βιοποικιλότητας. Αφού νομοθετική πανοπλία υπάρχει με τους εξής παρακάτω νόμους:
Α)Ν.2204/94 (ΦΕΚ 59/Α/15-4-94) Κύρωση Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα .
Β)Ν.1650/86 (ΦΕΚ 160/Α/16-10-86) Για την προστασία του περιβάλλοντος .

Με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν εισάγεται καμία νεότερη λύση για το πρόβλημα της βιοποικιλότητας ενώ είναι γνωστό ότι όλα τα θηραματικά είδη βρίσκονται σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης του είδους, διαφορετικά δεν θα ήταν θηρεύσιμα.

Το Σχέδιο Νόμου αποτελείται από ένα κείμενο γεμάτο αοριστολογίες με συχνές επαναλήψεις που σε καμία περίπτωση δεν προσεγγίζει το ζήτημα της βιοποικιλότητας σε νομική βάση.
Με το υπό διαβούλευση σχέδιο δεν αναφέρονται, σε κανένα του άρθρο, οι ουσιαστικές αιτίες που προκαλούν την απώλεια της βιοποικιλότητας . Δεν προτείνεται τίποτε συγκεκριμένο που να συνδέεται με την παγκόσμια προσπάθεια αποφυγής της μείωσης της βιοποικιλότητας.
Παραδόξως όμως διατυπώνεται ο περιορισμός ή η απαγόρευση της νόμιμης και οργανωμένης θήρας, χωρίς η θήρα να συνδέεται με κανένα τρόπο με το προς προστασία αντικείμενο.
Μια τέτοια έκθεση ιδεών και ένα τέτοιο θεωρητικό κείμενο, όπως αυτό το νομοσχέδιο, καθιστά αδύνατη την εφαρμογή στην πράξη και δίνει έδαφος για άπειρες ερμηνείες και νομικές εμπλοκές.
Ποιος είναι επομένως ο λόγος για εξαγγελίες περιορισμού ή απαγόρευσης της θήρας εκτός από την στείρα αντικυνηγετική θέση συναισθηματικής καθαρά φύσης;
Ελπίζουμε ότι μετά από προσεκτική ανάγνωση των προτάσεων των ειδικών της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος αλλά και των ειδικών όλου του κόσμου , εσείς να καταφέρετε με τις αποφάσεις σας να αντιστρέψετε το κλίμα εντυπώσεων που επικρατεί και να αφήσετε ουσιαστικό έργο σε ότι αφορά την προστασία της βιοποικιλότητας από όσα πραγματικά προβλήματα την απειλούν.

Με τιμή
Το Δ.Σ. της ΠΕΒΕΚΕ

Αξιότιμε κ. Ιωαννίδη,
Για τα περί ’’παγκόσμιων ειδικών’’ έχω αποστείλει ένα σχόλιο στο άρθρο 13 οπότε και θα το διαβάσετε αν αναρτηθεί από τους διαχειριστές.
Σχετικά με το σχόλιό σας «Γιατί όπου πατάει το πόδι του ο άνθρωπος, τα υπόλοιπα είδη, σταδιακά εξαφανίζονται» έχω να πω το εξής: Όπου πατάει το πόδι του ο κυνηγός πολλά είδη επανεντάσσονται ή ανακάμπτουν.
Επίσης να προσθέσω ότι περίπου το 95% των ειδών, από τότε που υπάρχει ζωή στον πλανήτη γη, έχει εξαφανιστεί για διάφορους λόγους, οπότε δεν χρειάζεται να πάρουμε κανένα διαστημόπλοιο για να πάμε σε άλλο πλανήτη και να αρχίσουμε από την αρχή. Η εξαφάνιση και η εξέλιξη νέων ειδών είναι μία φυσιολογική διαδικασία στην οποία, όπως γνωρίζετε, οφείλουμε την ύπαρξή μας. Άλλωστε η φύση δεν είναι στατική αλλά εξελισσόμενη.

Σπύρος Κωνσταντέλλος
Βιολόγος

Είναι κοινή παραδοχή (ακόμα και με τα στάνταρ του Δρα Ιωαννίδη) πως η κύρια απειλή κατά της βιοποικιλότητας είναι η απώλεια του ενδιαιτήματος.
Η εγκατάσταση ΑΠΕ, ενώ επιτυγχάνει τον στόχο μείωσης εκπομπής CO2, επιτείνει τη μείωση του ενδιαιτήματος στερώντας απ’ την άγρια ζωή ζωτικό χώρο.
Επομένως το σ/ν απαιτείται να εξασφαλίζει πρώτιστα το ενδιαίτημα, η απώλεια του οποίου αποτελεί και την κύρια αιτία υποβάθμισης της βιοποικιλότητας.

Προς τους Αγαπητούς συνομιλητές που ανέφεραν το όνομά μου για τα Σχόλια μου (αξιότιμους κύριους Κωνσταντέλλο και κύριο Πέππα).

Καταρχάς, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω γιατί κάνετε σχόλια με κόσμιο τρόπο, και ενυπόγραφα και αυτό από μόνο του δείχνει καλής ποιότητας συνομηλιτές. Σας τιμάει αυτό και μακάρι το επίπεδο της κουβέντας να γίνεται πάντοτε έτσι σε όλες τις περιπτώσεις, ανεξαρτήτως διαφωνιών.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω ΜΟΝΟ καλόπιστα και το τονίζω αυτό.
Ας υποθέσουμε ότι το 90 % των κυνηγών ασχολείται νόμιμα και τηρεί όλους τους κανόνες που αναφέρετε, με όποιο περιβαλλοντικό όφελος και την προστασία για τον πληθυσμό της άγριας πανίδας. Και αυτό, δεχόμενος ΠΑΛΙ με καλή πίστη το λογικό, ότι δηλαδή, στην καλή περίπτωση, ο κυνηγός ενδιαφέρεται για την προστασία του περιβάλλοντος γιατί πολύ απλά αν δεν υπάρχει, δε θα υπάρχει κυνήγι.
Μπορείτε να διασφαλίσετε ότι δεν θα υπάρχουν παράνομοι κυνηγοί, οι οποίοι θα χρησιμοποιήσουν όποιον τρόπο κρίνουν οι ίδιοι για να πετύχουν τους στόχους τους; Τι συνέπειες θα είχε αυτό για είδη που ο πληθυσμός τους είναι πλέον ελάχιστες δεκάδες;
Επίσης, νομίζω ότι είναι ορατό που και πότε και για ποιο λόγο χρησιμοποιώ είτε χιούμορ, είτε υπερβολή. Το πνεύμα το καταλάβατε όλοι ελπίζω. Αν χάσουμε και το χιούμορ μας σε μια τέτοια περίοδο ειδικά…καταλαβαίνετε…Φανταστείτε ότι μερικά σχόλια (τα οποία θα τα βρίσκατε πολύ ενδιαφέροντα νομίζω) έτυχαν λογοκρισίας (;;;;).

Επιπροσθέτως θα ήθελα να αποσαφηνίσω, ότι τα ISΟ και τις Ντιρεκτίβες, ΔΕΝ τις ανέφερα για το κυνήγι, αλλά για μια σειρά από άλλα πράγματα, τα οποία είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να γίνουν θέμα ανοιχτής διαβούλευσης, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλον τον «πολιτισμένο» κόσμο. Μερικούς λόγους και την υποκρισία που υποβόσκει ενίοτε, την έχετε καταλάβει νομίζω.
Είναι η εποχή της ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΝΕΝΟΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Πρέπει να συζητάμε πρώτα, έστω και έτσι.
Και πάλι σας ευχαριστώ για το επίπεδο με το οποίο εκφράσατε τις απόψεις σας.
Ξέχασα να σας πω, ότι δεν έχω σχέση με διαπλοκή, παράνομα χρήματα (δεν τα παίρνω κοινώς…), δεν κάνω μελέτες τύπου όλα είναι καλά και με το νόμο, και δεν έχω λάβει καμία χρηματοδότηση από το κράτος για αντίστοιχα θέματα. Αν μετράει και βοηθάει την κουβέντα μας βέβαια. Απλώς προσπαθώ πάντα να βρίσκω την καλύτερη δυνατή εφαρμοσμένη λύση για όποιο θέμα ασχολούμαι ερευνητικά και επηρεάζει άμεσα το περιβάλλον, την υγεία των ανθρώπων και τους παραγωγικούς φορείς ταυτόχρονα, και όπως καταλαβαίνετε το βάρος καμιά φορά είναι δυσανάλογα μεγάλο. Και με αυτή την έννοια, το βάρος που πέφτει στην Κα Υπουργό η οποία θα πρέπει να κρατήσει απίστευτα ευαίσθητες ισορροπίες, είναι επίσης δυσανάλογα μεγάλο, ιδιαίτερα κάτω από τις παρούσες συνθήκες. Φυσικά και διαφωνώ και εγώ με μια σειρά από άλλα θέματα (άλλωστε το καταλάβατε).
Τέλος, το 95% των ειδών που πολύ σωστά αναφέρατε, δεν εξαφανίστηκε ΜΟΝΟ από τη Φύση. Αρκετά μεγάλο ποσοστό εξαφανίστηκε και από τον «πολιτισμό», ξέρετε, ρύπανση, μπουλτόζες, δρόμοι, club δίπλα στη θάλασσα, κεραίες,εργοστάσια, παράνομο κυνήγι και παράνομοι τρόποι ψαρέματος κλπ. Ανάπτυξη κοινώς, την οποία όμως την απολαμβάνουμε όλοι, άλλοι λίγο, άλλοι περισσότερο. Δε νομίζω ότι υπάρχει σοβαρός επιστήμονας που μπορεί να αναφέρει με επιστημονική ακρίβεια (solid scientific evidence) ποιο από αυτό το ποσοστό οφείλονταν στις ανθρωπογενείς δραστηριότητες (νομίζω ότι συμφωνείτε εκ προοιμίου σε αυτό-τα είπε με χιούμορ και λίγο υπερβολή ο George Carlin αυτά). Και επίσης, συμφωνώ απόλύτως ότι η Φύση εξελίσσεται. Κάποια στιγμή θα πρέπει να αναλογιστούμε όμως, πόσο πραγματικά έχει εξελιχθεί ο άνθρωπος για να κατανοεί λίγο καλύτερα τις ισορροπίες της.

Και πάλι ευχαριστώ που καταλάβατε τουλάχιστον τις καλές προθέσεις και ελπίζω να κατανοείτε τους φόβους μου για το θέμα της βιοποικιλότητας, οι οποίοι φυσικά, δεν έχουν σχέση με το κυνήγι μόνο.

Σε μια χρονική περίοδο που εφαρμόζεται η ρήση ‘ο ρυπαίνων πληρώνει’ , θα πρέπει να υπάρξει και η διεργασία της επιβράβευσης ως κίνητρο για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του φυσικού πλούτου.

Αγαπητέ Δρα Ιωαννίδη,

Είστε αρκετά ευφυής για επιχειρηματολογείτε περί της απαγόρευσης μιας νόμιμης δραστηριότητας, (κυνήγι), ως μέτρο ελέγχου της παρανομίας, (λαθροθηρίας).
Δηλαδή η απαγόρευση της γεωργίας θα σταματούσε τη χασισοκαλλιέργεια;

Αυτό που μπορούμε να σας διασφαλίσουμε είναι πως το σύνολο των νομίμων κυνηγών λειτουργούν ως φύλακες κατά της λαθροθηρίας καταγγέλλοντας τις παρανομίες, και όχι μόνο αυτές που αφορούν λαθροθηρία αλλά και παράνομη δόμηση – εκχέρσωση – εναπόθεση μπάζων, που πέφτουν στην αντίληψή τους στη θηροφυλακή. Τείνω δε να πειστώ πως είμαστε και η μοναδική ομάδα που μπορεί να το κάνει, αφού απ’ το 1972 που κυνηγάω οι μόνοι που έχω συναντήσει στους κυνηγότοπους είναι… άλλοι κυνηγοί. Την οποία (θηροφυλακή) σημειωτέον έχουν ιδρύσει και χρηματοδοτούν οι ίδιοι οι κυνηγοί δλδ «δεν προκύπτει δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό».

Οι λαθροθήρες είναι εγκληματίες.
Χαρακτηρίζεται κάποιος σα λαθροθήρας όταν εγκληματεί κατά της άγριας ζωής, άσχετα αν είναι τσοπάνος ή δάσκαλος ή γιατρός ή ασχολείται με τα οικιακά.
Λαθροθήρες έχουν σκοτώσει ακόμα και θηροφύλακα.
Πρόκειται δηλαδή για θρασύδειλους εγκληματίες, απέναντι στα εγκλήματα των οποίων υπάρχει υπερβολική ανοχή της τοπικής κοινωνίας, ακριβώς επειδή εγκληματούν εναντίον άγριων ζώων και όχι εναντίον ανθρώπων ή/και της περιουσίας τους. Αυτή η ανοχή τρέφει τη θρασυδειλία τους.
Η συντριπτική πλειοψηφία καταγγελιών λαθροθηρίας προς τη θηροφυλακή γίνεται από κυνηγούς.

Τέλος μπορούμε ακόμα να σας διασφαλίσουμε πως κανένα θηρεύσιμο είδος δε θα φτάσει σε πληθυσμούς δεκάδων ακριβώς λόγω της διαχείρισης των κυνηγών. Και απόδειξη αυτού είναι ότι όλα τα θηρεύσιμα είναι σε ικανοποιητικούς αριθμούς (Least Concern IUCN). Βέβαια στο Ελληνικό Κόκινο Βιβλίο μπορεί να περιλαμβάνονται και τα κοτσύφια που έχετε στον κήπο σας, αλλά αυτό είναι άλλο (πονεμένο) θέμα.

Καλημέρα σας και καλο Σ/Κ

Κυρια Μπιρμπιλη ως ποτε θα δαιμονοποιητε το κυνηγι για οτι γινετε.οι κυνηγοι ειναι οι μονοι που εχουν εγκυρα στοιχεια για την διαχειρηση των ειδων που υπαρχουν στην ρυθμηστικη.πρεπει να σεβαστητε ενα σοβαρο προγραμμα οπως ειναι το ΑΡΤΕΜΙΣ.

Άρθρο 14, §1.α: Σύμφωνα με το άρθρο θα λαμβάνονται μέτρα για την αποτροπή υποβάθμισης της βιοποικιλότητας όταν «διαπιστώνεται, βάσει των διαθέσιμων επιστημονικών στοιχείων, μείωση των πληθυσμών..». Ωστόσο ή μείωση του μεγέθους του πληθυσμού (census population size) είναι λιγότερο σημαντική παράμετρος από τη μείωση του δραστικού μεγέθους πληθυσμού (effective population size) δηλ. του αριθμού των ατόμων του πληθυσμού που θα αναπαραχθούν. Καθώς το δραστικό μέγεθος πληθυσμού μπορεί να είναι κατά τάξη μεγέθους μικρότερο από τον αριθμό των ατόμων του πληθυσμού, η καταγραφή των τελευταίων δεν είναι βέβαιο ότι θα ανιχνεύσει μια ενδεχόμενη υποβάθμιση της βιοποικιλότητας.

Επίσης, δεν γίνεται αναφορά σε μέτρα αποτροπής εφόσον διαπιστωθεί δραστική μείωση πληθυσμών ενός είδους που δεν έχει χαρακτηριστεί ως απειλούμενο. (Βλ. και σχετικά σχόλια στο Άρθρο 1, §3.γ και στο Άρθρο 7, §1).

Άρθρο 14, §1.α (συνέχεια): Σύμφωνα με το Άρθρο «ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί, με πλήρως αιτιολογημένη εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας, να καθορίζει κατεπειγόντως κάθε ενδεδειγμένο μέτρο για την αντιμετώπιση της κατάστασης και την επαναφορά στην προηγούμενη κατάσταση των πληθυσμών των ειδών ή του γεωγραφικού χώρου εξάπλωσής τους ή της έκτασης και κατάστασης διατήρησης των οικοτόπων». Η «επαναφορά στην προηγούμενη κατάσταση» ωστόσο μπορεί να μην είναι εφικτή σε ένα δυναμικά εξελισσόμενο οικοσύστημα, ή η επαναφορά ενδεχομένως να οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε εκ νέου υποβάθμιση. Αυτό που έχει κατά την άποψη μου μεγαλύτερη σημασία είναι η διασφάλιση του εξελικτικού δυναμικού των πληθυσμών των ειδών.

Άρθρο 14, §1.α (συνέχεια): Στα «Μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης» υπάρχουν δύο διαζευκτικά «ή». Επομένως σύμφωνα με τη διατύπωση τα μέτρα μπορούν να αφορούν ή τα μεγέθη των πληθυσμών, ή τη γεωγραφική εξάπλωση των ειδών, ή την κατάσταση διατήρησης των οικοτόπων. Ωστόσο αυτή η θεώρηση μάλλον δεν συνάδει με την οριζόμενη ως «Ικανοποιητική κατάσταση ενός είδους» σύμφωνα με το Άρθρο 2, όπου τα παραπάνω θεωρούνται συστατικά της κατάστασης ενός είδους εν συνόλω και όχι κατά διαζευκτικό τρόπο.

Προτεινόμενες τροποποιήσεις: «1. α) Σε κάθε περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνεται, βάσει των διαθέσιμων επιστημονικών στοιχείων, μείωση των δραστικών μεγεθών των πληθυσμών ενός ή περισσότερων απειλούμενων ειδών χλωρίδας ή πανίδας, συρρίκνωση του φυσικού χώρου εξάπλωσής τους, υποβάθμιση της κατάστασης ή συρρίκνωση των οικοτόπων που είναι απαραίτητοι για την επιβίωση των ειδών αυτών ή οικοτόπων προτεραιότητας, σύμφωνα με το παράρτημα Ι της Οδηγίας 92 /43 /ΕΟΚ και ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο αυτό συμβαίνει, ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί, με πλήρως αιτιολογημένη εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας, να καθορίζει κατεπειγόντως κάθε ενδεδειγμένο μέτρο για την αντιμετώπιση της κατάστασης και την επαναφορά στην προηγούμενη κατάσταση των πληθυσμών των ειδών, του γεωγραφικού χώρου εξάπλωσής τους και της έκτασης και κατάστασης διατήρησης των οικοτόπων».

Αγαπητή Κα Υπουργέ,
Eίναι γνωστό ότι όλα τα θηραματικά είδη στην χώρα μας,βρίσκονται σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης του είδους, διαφορετικά δεν θα ήταν θηρεύσιμα.
Η θήρα δεν επηρεάζει αρνητικά την βιοποικιλότητα(επίσημη θέση της ΕΕ).
Πως είναι δυνατόν τα υπόλοιπα κράτη στην Ευρώπη,να ζητούν την συμμετοχή και βοήθεια των κυνηγετικών οργανώσεων πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και εμείς στην χώρα μας να τους κλείνουμε την πόρτα;
Με εκτίμηση,
Παπαδοκοτσώλης Βαγγέλης
^[1]

Προϋπόθεση για την αλλαγή από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μέτρων που αφορούν στην προστασία της βιοποικιλότητας είναι η ύπαρξη και αρμοδίως εγκεκριμένης ειδικής μελέτης. Πριν από την έγκριση της μελέτης αυτής απαιτείται η ευρεία δημοσιοποίηση των δεδομένων και των συμπερασμάτων της, καθώς και η θετική γνωμοδότηση της Εθνικής Επιτροπής Φύση.

Αγαπητέ Κ. Πέππα,

Σας ευχαριστώ για το ευφυής, αλλά αν ήμουν πραγματικά ευφυής, θα ήμουν από αυτούς που κρύβονται πίσω από Νόμους. Αντίθετα, την ώρα που κάποιοι θα νομοθετούν, εγώ πάλι θα ψάχνω τη βέλτιστη λύση στην πραγματικότητα.
Δεν καταλάβατε μάλλον ότι είμαι κατά των απαγορεύσεων και υπέρ της καλής συνεννόησης. Οι Νόμοι χρειάζονται για την αποφυγή ακραίων καταστάσεων. Υπό αυτή την έννοια, με ενδιαφέρει μέσω των επιχειρημάτων να πείσω εσάς να μην κυνηγάτε, ή έστω να κυνηγάτε όσο λιγότερο γίνεται (ανεξαρτήτως Νόμων) και όχι να σας το απαγορεύσω. Υπάρχει κυβέρνηση, Νόμοι και τα εκτελεστικά όργανα για τις απαγορεύσεις, δεν είμαι άνθρωπος κανενός είδους εξουσίας.
Για το δεύτερο σχόλιό σας, υπάρχει εκτεταμένη βιβλιογραφία (στα Ελληνικά μπορείτε να βρείτε τις αναλύσεις πιο ειδικών, όπως ο κ. Γρίβας) και είναι λίγο δαιμονοποιημένο θέμα, οπότε ας το αφήσουμε καλύτερα. Εξάλλου, ποιος θα ήθελε περί των 2 δις (τουλάχιστον) ευρώ το χρόνο για τη χώρα; Προτιμότερο ειναι να παρακαλάμε για επιδοτήσεις, σωστά;
Τα υπόλοιπα τα θέσατε ορθά και με καλύψατε, αν και υπάρχουν άτομα ή ομάδες ανθρώπων που προστατεύουν τα δάση και την άγρια ζωή και δεν είναι κυνηγοί. Ας κάνει ο καθένας ότι καλύτερο μπορεί.

Καλή σας εβδομάδα.

[Άρθρο 10 – Επιστημονική έρευνα
…
3. Ως βασικά εργαλεία διαχείρισης της βιοποικιλότητας ορίζονται τα εξής: α) H εθνική στρατηγική για τη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένου και αναλυτικού σχεδίου δράσης που επικαιροποιείται ανά πενταετία, η οποία συντάσσεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ανά δεκαπέντε έτη και εγκρίνεται με πράξη υπουργικού συμβουλίου.]

Τι σχέση έχει η εθνική στρατηγική με την International Agenda for Botanic Gardens in Conservation; Νομίζω λοιπόν ότι θα μπορούσαμε να πάμε παράλληλα με την εφαρμογή ενός διεθνούς σχεδίου δράσης για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
^[2]

[β), γ), δ) και 4]

Καλή η απογραφή και η αξιολόγηση της κατάστασης και η παρακολούθησή της, είναι όμως παθητικές ενέργειες!
Χρειάζονται ενέργειες αναστροφής της συνεχούς απώλειας των γενετικών πόρων, επαναεισαγωγή των ειδών όπου υπάρχει πρόβλημα και αξιοποίησης της χλωρίδας.

[5β) Να έχει απογράψει τις ιδιωτικές και δημόσιες επιστημονικές ή μη συλλογές (γονιδιακό υλικό, σπέρματα και γαμετικό υλικό, είδη μικροοργανισμών, μυκήτων, φυτών και ζώων), συμπεριλαμβανομένων των βοτανικών και ζωολογικών κήπων, των φυτωρίων κ.λπ.]

Δεν νομίζω ότι αρκεί μια απλή απογραφή. Άντε και έγινε η απογραφή. Προς τι; Πώς θα εξασφαλίσουμε πρώτα απ’ όλα ότι το πολύτιμο γενετικό υλικό δεν θα χαθεί. Κατά δεύτερον, πολύ σημαντικό στους καιρούς μας, πώς το τεράστιο αυτό κεφάλαιο θα αποδώσει στην ελληνική οικονομία;
Λύση: Εθνικό Κέντρο Γενετικών Πόρων για την ελληνική χλωρίδα και πανίδα, με αντικείμενο τη δημιουργία ζωντανής τράπεζας διατήρησης του αυτοφυούς γενετικού υλικού και την έρευνα για την αξιοποίησή του.
Στην κατεύθυνση αυτή και όσον αφορά τη χλωρίδα, είναι απαραίτητη η δημιουργία επίσημα του Δικτύου των Ελληνικών Βοτανικών Κήπων και Συλλογών, με εκπροσώπησή του στη Διεθνή Κοινοπραξία των Βοτανικών Κήπων (BGCI) και σε άλλα διεθνή fora.

Δρ. Ελένη Μαλούπα, υπεύθυνη του
Βαλκανικού Βοτανικού Κήπου Κρουσσίων και του
Εργαστηρίου Προστασίας και Αξιοποίησης Αυτοφυών
και Ανθοκομικών Ειδών, ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε., Θέρμη Θεσσαλονίκης
Τηλ. 6978512136, 2310 471613, e-mail: ^[3]

[Άρθρο 14 – Μέτρα για την αποτροπή υποβάθμισης της βιοποικιλότητας
…]

Δεν αναφέρεται τίποτε για την ex situ διατήρηση της χλωρίδας σε βοτανικούς κήπους και in situ σε μικροαποθέματα (micro reserves). Σχετικά δείτε στις ιστοσελίδες: ^[4]
[5]

Όσον αφορά τώρα πώς θα γίνει «η εισαγωγή στη φύση ατόμων του απειλούμενου είδους»; Αν δεν υπάρξει συλλογή του απειλούμενου είδους πριν την καταστροφή, διατήρησή του ex situ σε βοτανικούς κήπους, μελέτη της αναπαραγωγής του και μαζική αναπαραγωγή γενετικού υλικού όταν χρειαστεί από αυτό που διατηρείται σε μητρικές φυτείες σε Βοτανικούς Κήπους και σε τράπεζες γενετικού υλικού και πολλές άλλες δράσεις όπως περιγράφονται χαρακτηριστικά στην παγκόσμια στρατηγική για τη διατήρηση της Βιοποικιλότητας (GSPC) και τα οποία εφαρμόζονται από Ελληνικούς Βοτανικούς Κήπους οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν τότε νομίζω ότι εφαρμόζουμε ημίμετρα και υλοποιούμε ατελείς στρατηγικές.
Ο ΒΒΚΚ έχει αναλάβει να πραγματοποιήσει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Χίο το 6ο Διεθνές Συνέδριο των Βοτανικών Κήπων (Eurogard VI) υπό την αιγίδα της Διεθνούς Κοινοπραξίας των Βοτανικών Κήπων της οποίας είναι μέλος. Μήπως το συνέδριο αυτό είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε τι κάνουμε και πως μπορούμε να το βελτιώσουμε? Να συνεργαστούμε ώστε να προβάλουμε το συγκριτικό μας πλεονέκτημα και να ενημερωθούμε; Να ανακοινώσουμε τις Εθνικές στρατηγικές μας και το σχέδιο δράσης μας;

Θα ήθελα τελειώνοντας να δηλώσω ότι βρίσκομαι στη διάθεση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, των σχετικών διευθύνσεων ή επιτροπών (όπως η Εθνική Επιτροπή ΦΥΣΗ), είτε ως τακτική ερευνήτρια του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας, είτε ως Εθνική εκπρόσωπος για τη διατήρηση των αυτοφυών ειδών σε Βοτανικούς Κήπους, (BGCI), είτε ως μέλος της Διοικούσας επιτροπής της Planta Europa, είτε ως υπεύθυνη του Βαλκανικού Βοτανικού Κήπου Κρουσσίων, είτε ως άτυπη εκπρόσωπος του Ελληνικού Δικτύου Βοτανικών Κήπων, είτε ως απλή πολίτης ευαισθητοποιημένη σε θέματα διατήρησης της βιοποικιλότητας και προστασίας της μέσω της αειφορικής αξιοποίησής της.

Δρ. Ελένη Μαλούπα, υπεύθυνη του
Βαλκανικού Βοτανικού Κήπου Κρουσσίων και του
Εργαστηρίου Προστασίας και Αξιοποίησης Αυτοφυών
και Ανθοκομικών Ειδών, ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε., Θέρμη Θεσσαλονίκης
Τηλ. 6978512136, 2310 471613, e-mail: ^[3]

Αγαπητή κ. Υποπυργέ,
η προστασία της βιοποικιλότητας δεν γίνεται με το να επαναλαμβάνετε στο νομοσχέδιο τα ίδια και τα ίδια. Σταματήστε λοιπόν αυτό το copy-paste από τις δήθεν μελέτες των ΜΚΟ και βάλτε κάτω τις υπηρεσίες του Υπουργείου σας να δουλέψουν, να πραγματοποιήσουν πραγματικές μελέτες με τη βοήθεια ειδικών, Πανεπιστημίων και όλων αυτών που έχουν τα προσόντα και τα μέσα. Με το να παίρνετε ένα κομάτι από δω και ένα από κει και να τα συρράπτετε, δεν γίνονται νομοσχέδια, ούτε προστατεύτε την βιοποικιλότητα.
Σταματείστε επίσης να αναφέρετε διάφορα ανακριβή, όπως για παράδειγμα, ότι το κυνήγι απαγορεύεται στις περιοχές Natura και στις άλλες προστατευόμρνες περιοχές. Σε καμμιά Ευρωπαϊκή οδηγία δεν λέει για απαγόρευση του κυνηγιού εκ προοιμίου. Επίσης όλες οι οδηγίες ομιλούν για ενημέρωση και συναίνεση των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σ’ αυτές τις περιοχές, οι οποίες πολλές από αυτές είναι και ιδιωτικές. Εσείς πότε κάνατε αυτή την ενημέρωση και που είναι η συναίνεση που έχετε από αυτούς τους ανθρώπους;
Κ. Υπουργέ τελειώνω υπενθυμίζοντάς σας, ότι η προστασία όχι μόνο της
βιοποικιλότητας, αλλά και όλου του περιβάλλοντος καθώς και η πράσινη ανάπτυξη που έχετε κάνει σημαία σας, θένε δουλειά και μόνο δουλειά.

Επιτελους Κυρια Υπουργε
πως θα την αντεξουμε τοση δημοκρατια?
Αραγε ποιος ορισε αυτη την καθαρα αντικυνηγετικη επιτροπη? υπαρχουν εμπειροι επιστημονες που ασχολουνται εδω και 15 χρονια με το προγραμμα ΄΄ΑΡΤΕΜΙΣ» τους οποιους και παλι αγνοειται, οπως και το συνολο των Κυνηγετικων οργανωσεων και 250.000 ελληνες κυνηγους.
Αντι αυτων των επιστημονων παλι θα δουμε δηθεν οικοειδικους οι οποιοι φυτοζωουν γυρω απο διαφορες ΜΚΟ και στηριζουν την υπαρξη τους στον αντικυνηγετισμο.
Το αστειο και τα παιχνιδακια μαλλον πρεπει να τελειωσουν, μιας και ο σοφος λαος μας λεει :»Λαγός τη φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του»

Αγαπητή Κα Υπουργέ,

Ευχάριστο είναι το γεγονός ότι μπορούμε να εκφέρουμε άποψη μέσο αυτής της διαβούλευσης (αν και δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα πάρετε σοβαρά υπ’ όψιν τις θέσεις κάθε έλληνα-κυνηγού-φορολογούμενου-πολίτη).
Το να ξεκινάτε ένα σ.ν. με απαγορεύσεις θήρας δείχνει την προκατάληψη σας γι’ αυτήν τη δραστηριότητα (αειφόρο κυνήγι) όπου η Ε.Ε. θεωρεί βασικό παράγοντα ρύθμισης και διαχείρισης των ειδών της άγριας πανίδας και κατ’ επέκταση και της διατήρησης της βιοποικολότητας. Θα ήθελα να σας παραθέσω το εξής ερώτημα: αν για τα είδη που ασκείτε η θήρα ο πληθυσμός είναι σε καλά στάδια (βλ ΑΡΤΕΜΙΣ -ΚΣΕ) ενώ για τα απειλούμενα και προστατευόμενα είδη ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΗΡΕΥΟΝΤΑΙ ο πληθυσμός μειώνεται, σε τι ωφελούν τελικά οι απαγορεύσεις θήρας;
Η Ε.Ε. αναγνωρίζει ως πρόβλημα της βιοποικιλότητας την εκάστοτε αγροτική πολιτική (π.χ. επιδοτήσεις, αγροχημικά δηλ. εγκατάλειψη παραδοσιακών καλλιεργειών), αυτά είναι που δημιουργούν το πρόβλημα στην εύρεση και λήψη τροφής στα είδη της άγριας πανίδας.
Τέλος θα ήθελα να μην βλέπετε αρνητικά τους κυνηγούς και τις Κυνηγετικές Οργανώσεις που τους εκπροσωπούν, μην έχετε μόνο την σύμφωνη γνώμη κάθε ΜΚΟ αλλά και την δική μας! Σας ευχαριστώ…

Αξιότιμε κ. Ιωαννίδη,

Ειλικρινά χαίρομαι να συνομιλώ μαζί σας.
Θα μου επιτρέψετε όμως για λόγους οικονομίας χώρου και χρόνου να συνοψίσω σε ένα σχόλιο για όσα γράφετε στα σχόλιά σας στα άρθρα 13 και 14 αντίστοιχα.
Και ας ξεκινήσω με τον μόλυβδο μιας και είναι το θέμα της ειδικότητά σας.
Προφανώς αναφέρεστε στους υδροβιότοπους. Εδώ και αρκετά χρόνια (η αρχή έγινε στις Η.Π.Α.) παρατηρήθηκε αυξημένη συγκέντρωση μολύβδου στον οργανισμό κάποιων υδρόβιων πτηνών (πάπιες κλπ.) και σε μερικά από αυτά μολυβδίαση, τα οποία προσλαμβάνουν την τροφή τους βόσκοντας στον βυθό βάλτων λιμνών κλπ. όπου επικάθονται τα σκάγια και καταπίνοντάς τα με αυτήν(βρέθηκαν στο πεπτικό τους σύστημα). Έκτοτε τα μολύβδινα σκάγια απαγορεύτηκαν σε πολλές χώρες για το κυνήγι υδροβίων και αντικαταστάθηκαν με άλλα μέταλλα όπως ατσάλι βισμούθιο τουνγκστένιο. Στην Ελλάδα, πρακτικά μια τέτοια απαγόρευση θα ήταν μόνο θεωρητική μιας και στους περισσότερους υδροβιότοπους(80%) απαγορεύεται το κυνήγι αλλά και γιατί στη χώρα μας οι κυνηγοί υδροβίων είναι είδος προς εξαφάνιση λόγω των πολλών απαγορεύσεων που ισχύουν. Επιπρόσθετα θα ήθελα να πω ότι αν και καθημερινά ενημερώνομαι και ερευνώ σε ότι έχει να κάνει με το κυνήγι και τις προεκτάσεις του, δεν έχω κάτι άλλο υπ’ όψιν μου πέραν των όσων σας αναφέρω. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι σίγουρα το κυνήγι δεν διώκεται γι’ αυτόν το λόγο και ούτε είναι λόγος αυτός για να περιοριστεί τοπικά και χρονικά ή όσον αφορά τα θηρεύσιμα είδη. Εν κατακλείδι αν αποδειχτεί ότι όντως υπάρχει πρόβλημα να είστε σίγουρος ότι ο μόλυβδος θα αντικατασταθεί συνολικά.

Γράφετε: «Ηθικά, συμφωνώ με τις απόψεις του Κυρίου Παντελή Πιζάνια (Αγαπητέ κύριε Πιζάνια, δε χρειάζεται να είστε ειδήμων, η καλοσύνη και ο σεβασμός στη ζωή φαίνεται και πίσω από ένα μήνυμα, έχετε τη συμπάθειά μου-αυτά που ακολουθούν, αφιερωμένα σε εσάς).»
Κύριε Ιωαννίδη, με όλο τον σεβασμό αλλά δεν αρκεί η καλοσύνη και ο σεβασμός στη ζωή όταν παίρνουμε θέση στην διαβούλευση ενός Σ/Ν που αφορά ένα τόσο ειδικό ζήτημα όπως είναι η βιοποικιλότητα.

Αναρωτιέστε: «Όταν κυνηγούν οι άνθρωποι για σπορ, σκοτώνουν για το καλό της βιοποικιλότητας και την προστασία του περιβάλλοντος;»
Είναι το ερώτημα όλων όσων δεν ασχολήθηκαν και δεν γνωρίζουν από κυνήγι και κυρίως των κατοίκων των πόλεων που φυσικά εύλογα αναρωτιούνται.
Κατ’ αρχήν να πω ότι το κυνήγι δεν είναι ούτε σπορ ούτε χόμπι ούτε κάτι σχετικό. Σπορ ή χόμπι θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την σκοποβολή, όχι όμως το κυνήγι. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το κυνήγι, το ψάρεμα, την συλλογή χόρτων, μανιταριών, σαλιγκαριών κλπ. παρακινούνται στην αναζήτηση και αποκομιδή τροφής άμεσα από την φύση, ικανοποιώντας ένα ένστικτο που υπάρχει από καταβολής κόσμου αλλά που σε πολλούς ανθρώπους σήμερα, το ένστικτο αυτό, έχει αμβλυνθεί σε τέτοιο βαθμό, λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής, ώστε να καταντά ανύπαρκτο. Έτσι λοιπόν ο κυνηγός κυνηγάει από ένστικτο και δεν σκοτώνει για διασκέδαση ή αναψυχή. Μην ξεχνάτε ότι ο άνθρωπος ξεκίνησε την πορεία του πάνω στη γη σαν τροφοσυλλέκτης και κυνηγός. Πολύ αργότερα, εξασφάλισε την τροφή του με την γεωργία και την κτηνοτροφία αλλά μέχρι και σήμερα δεν ‘’ξέχασε’’ τις καταβολές του. Βλέπετε κ. Ιωαννίδη, όσο και αν ‘’εξημερωθήκαμε’’ και ‘’εκπολιτιστήκαμε’’ και αποκοπήκαμε από το φυσικό μας περιβάλλον, όσο και αν υποκριτικά …αποκρύπτουμε την πραγματική μας φύση, κατά βάθος παραμένουμε ζώα που υποσυνείδητα αναζητούν τις ρίζες τους.

«Μπορείτε να διασφαλίσετε ότι δεν θα υπάρχουν παράνομοι κυνηγοί, οι οποίοι θα χρησιμοποιήσουν όποιον τρόπο κρίνουν οι ίδιοι για να πετύχουν τους στόχους τους; Τι συνέπειες θα είχε αυτό για είδη που ο πληθυσμός τους είναι πλέον ελάχιστες δεκάδες;»
Μάλλον θα εννοείτε ότι ανάμεσα στους νόμιμους κυνηγούς θα μπορούν να παρεισφρήσουν και λαθροθήρες,
Η ύπαρξη των νόμιμων κυνηγών αντίθετα αποτρέπει την ύπαρξη λαθροθήρων αλλά και πολλών άλλα παρανόμων. Να εξαφανιστεί η λαθροθηρία, όπως καταλαβαίνετε, είναι πρακτικά αδύνατον. Είναι σαν να ζητάτε να εξαφανιστεί γενικότερα κάθε παραβατική συμπεριφορά από τον πλανήτη. Και ας υποθέσουμε ότι καταργούμε το νόμιμο κυνήγι, απαγορεύουμε την οπλοκατοχή κλπ. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί; Θα λυθεί το πρόβλημα άπαξ διά παντός; Όσοι δεν γνωρίζουν νομίζουν ότι το πυροβόλο όπλο έχει απεριόριστες δυνατότητες θήρευσης αλλά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Υπάρχουν τρόποι μαζικής παγίδευσης θηραμάτων πολύ πιο αποτελεσματικοί και αθόρυβοι. Ο λόγος που ειδικά στην χώρα μας το κυνήγι επιτρέπεται μόνον με πυροβόλο όπλο είναι ακριβώς λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων αυτού του μέσου. Ενδεικτικά σας αναφέρω κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Στην Ελλάδα όπου το αγριόγιδο της Πίνδου χαίρει προστασίας από το 1935, η λαθροθηρία του γίνεται με μια σανίδα, μια βαριά πέτρα και λίγο αλάτι. Πως θα σταματήσει αυτή η δραστηριότητα με την απαγόρευση των όπλων είναι θέμα που μόνο τα ‘’οικολογικά’’ μυαλά μπορούν να εξηγήσουν.
Στο νησί της Τήλου όπου απαγορεύτηκε το κυνήγι, οι λαθροθήρες κάνουν θραύση με τις στάμνες με τις οποίες παγιδεύουν πέρδικες. Ο δήμαρχος όμως καμαρώνει διότι στο νησί του δεν ακούγεται ‘’μπαμ’’ από νόμιμα όπλα. Άντε τώρα να του μιλήσεις λογικά.
Στην Κύπρο την εποχή της Αγγλοκρατίας όταν απαγορευόταν η κατοχή όπλων αλλά και το κυνήγι καθώς επίσης και η κυκλοφορία από τις 7:00 το βράδυ έως τις 7:00 το πρωί, όχι μόνον δεν περιορίστηκε το κυνήγι αλλά δυστυχώς εντάθηκε με την χρήση πολλών άλλων αθόρυβων μέσων αλλά και επειδή πρακτικά δεν μπορούσε να ελεγχτεί.
Αν έπρεπε να απαριθμήσω τις μεθόδους που μηχανεύονται οι λαθροθήρες δεν θα μου έφτανε ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια.
Ίσως η παραδοσιακή λαθροθηρία και οι μέθοδοι της να είναι μια ασφαλιστική δικλείδα που δίνει ένα ηχηρό μήνυμα στους δήθεν οικολόγους. Ή το κυνήγι θα είναι νόμιμο και ελεγχόμενο, ή παράνομο και ανεξέλεγκτο. Η εμπειρία έχει δείξει ότι άλλη επιλογή δεν υπάρχει.
Όσοι νομίζουν ότι το κυνήγι απαιτεί μόνον πυροβόλα όπλα για να ασκηθεί, είναι εντελώς …εκτός τόπου και χρόνου.
Φαντάζομαι λοιπόν ότι με όσα σας γράφω να αντιληφτήκατε ότι το πρόβλημα της λαθροθηρίας είναι πολυσύνθετο και δεν αντιμετωπίζεται μόνον με απαγορεύσεις και περιορισμούς αλλά χρειάζεται εξειδικευμένη γνώση που, κατά κανόνα, μόνον οι κυνηγοί διαθέτουν.
Σήμερα στην Ελλάδα απασχολούμε περί τους 300 ιδιωτικούς θηροφύλακες οι οποίοι πληρώνονται από χρήματα των κυνηγών και οι οποίοι φυσικά έχουν κυνηγετική γνώση και εμπειρία, αφ’ ενός μεν για να καλύψουμε την κρατική ανεπάρκεια θηροφύλαξης αλλά και στοιχειώδους περιορισμού των παρανομιών που αφορούν το περιβάλλον, για την οποία ήδη πληρώνουμε και αφ’ εταίρου για να προστατέψουμε όσο μπορούμε καλύτερα τον θηραματικό πλούτο της χώρας.
Αν υποθέσουμε ότι καταργούμε το κυνήγι ποιός πιστεύετε ότι θα ασχοληθεί με την θηροφύλαξη; Το κράτος που αδιαφορεί μέχρι σήμερα; Υπάρχει βέβαια η Δασική Υπηρεσία αλλά ακόμα την ψάχνουμε. Ξέρετε τι θα συμβεί; Η απόλυτη ασυδοσία. Λαθροθηρία παράνομη βόσκηση παράνομη υλοτομία, πυρκαγιές, εκχερσώσεις, καταπατήσεις αυθαίρετη δόμηση και πολλά άλλα. Θα μου πείτε όλα αυτά συμβαίνουν. Ναι, αλλά κάπως τα περιορίζουμε. Το κυνήγι όπως καταλαβαίνετε λειτουργεί σαν ένα σοβαρό κίνητρο για πολύ κόσμο, ώστε να αναλάβει δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και όποιος δεν το αποδέχεται …ή δεν θέλει να δει την πραγματικότητα ή κάποιους άλλους λόγους έχει.
Προσωπικά όσες φορές βρέθηκα στη φύση και είναι πάρα πολλές, ποτέ δεν είδα αυτούς που κόπτονται για το περιβάλλον. Μόνον μέσα από τα γραφεία και χωρίς να βάζουμε το χέρι στην τσέπη αλλά μόνον διεκδικώντας κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις για υποτιθέμενες φιλοπεριβαλλοντικές μελέτες. Έτσι δουλειά δεν γίνεται.
Πριν από λίγες μέρες παρουσιάστηκαν από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας(ΚΣΕ) τα αποτελέσματα μιας μελέτης με την ονομασία ΑΡΤΕΜΙΣ που διήρκησε 15 χρόνια, πρωτοποριακή ακόμη και για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα και αφορούσε κυρίως την καταγραφή θηραματικών πληθυσμών στη χώρα μας. Πρόκειται για μία μελέτη που χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από χρήματα των κυνηγών όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλες της δραστηριότητές μας. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης απέδειξαν ότι οι θηραματικοί πληθυσμοί όχι μόνον δεν μειώθηκαν, όλα αυτά τα χρόνια, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις αυξήθηκαν. Στην παρουσίαση παρευρέθησαν και εκπρόσωποι της FACE(Federation of Associations for Hunting and Conservation of the European Union) οι οποίοι αποφάσισαν ότι η μελέτη αυτή θα αποτελέσει πιλότο για μελλοντικές παρόμοιες μελέτες στην Ε.Ε.

«Τέλος, το 95% των ειδών που πολύ σωστά αναφέρατε, δεν εξαφανίστηκε ΜΟΝΟ από τη Φύση. Αρκετά μεγάλο ποσοστό εξαφανίστηκε και από τον «πολιτισμό», ξέρετε, ρύπανση, μπουλτόζες, δρόμοι, club δίπλα στη θάλασσα, κεραίες,εργοστάσια, παράνομο κυνήγι και παράνομοι τρόποι ψαρέματος κλπ.»
Η εξαφάνιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ειδών συνέβη πολύ πριν εξελιχτούμε εμείς ως είδος, από διάφορες φυσικές καταστροφές, με την διαδικασία της εξέλιξης γενικότερα αλλά και για λόγους που μέχρι σήμερα παραμένουν αδιευκρίνιστοι. Το ότι βάλαμε το δαχτυλάκι μας για να εξαφανιστούν κάποια είδη είναι σίγουρο, όμως αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν από άλλους οργανισμούς. Αλλά ας μην δαιμονοποιούμε την ύπαρξή μας. Δεν είναι δα και τόσο τραγικά τα πράγματα όσο θέλουν κάποιοι να τα παρουσιάζουν και οι οποίοι προφανώς το κάνουν είτε από άγνοια είτε από συμφέρον. Η ίδια η Ε.Ε. έχει παραδεχτεί ότι η μείωση της βιοποικιλότητας σε πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται και στην σταδιακή εγκατάλειψη της υπαίθρου από τον άνθρωπο. Βλέπετε κ. Ιωαννίδη η δραστηριοποίηση του ανθρώπου μέσα στη φύση δεν έχει μόνον αρνητικά αποτελέσματα, όπως θέλουν κάποιοι να μας κάνουν να πιστεύουμε.
Τέλος σας προτρέπω κ. Ιωαννίδη, αν δεν το έχετε πράξει, να διαβάσετε τα σχόλια κατ’ άρθρον της Κ.Σ.Ε. τα οποία έχουν συνταχθεί από τους επιστημονικούς της συνεργάτες. Πιστεύω ότι, ως επιστήμων που είστε, θα αντιληφθείτε πολλά κενά και ασάφειες του εν λόγω Σ/Ν.

Σπύρος Κωνσταντέλλος
Βιολόγος

Σχετικά με τα όσα σχόλια έχουνε γίνει, και αναφέρουν συγκεκριμένα πως το κυνήγι είναι η βασική αιτία υποβάθμισης της βιοποικιλότητας.

1) Αυτό είναι αυθαίρετο και υποκειμενική επιλογή του κάθε σχολιαστή.
2) Το κυνήγι ως γνωστό υφίσταται δαιμονοποίησης και συναισθηματικής επίθεσης, και αυτός είναι ο λόγος που πολλοί το τοποθετούν στη λίστα των απειλών.
Είναι όμως αυτή η επιστημονική πραγματικότητα? Όχι.
Το αντίθετο μάλιστα, καθώς η κυνηγετική δραστηριότητα αφορά κυρίως την αειφορική διαχείριση των θηραματικών πληθυσμών και την προστασία του περιβάλλοντος και της άγριας πανίδας.
3) Ως περιβαλλοντολόγος και Δρ. της Οικολογίας και Διαχείρισης της Άγριας Πανίδας, θεωρώ και γνωρίζω πως σε καμιά περίπτωση δεν έχει αποδειχθεί σε επιστημονικές μελέτες αναγνωρισμένες διεθνώς, η αρνητική επίδραση του κυνηγιού σε θηραματικούς πληθυσμούς όπως βέβαια και στη μείωση της βιοποικιλότητας.

Οι βασικές αιτίες μείωσης της βιοποικιλότητας είναι γνωστές και έχουν αναφερθεί κατ’ επανάληψη και στην παρούσα διαβούλευση. Σε μια γενική κατηγοριοποίηση είναι οι εξής:
– Καταστροφή ενδιαιτημάτων (εντατικοποίηση αγροτικών πρακτικών, αποψιλώσεις δασών, ερημοποίηση)
– Μόλυνση (αγροχημικά, αστικά απόβλητα, βιομηχανικά απόβλητα)
– Μη αειφορική χρήση φυσικών πόρων
– Κλιματική αλλαγή
– Εισβολή ξενικών ειδών χλωρίδας και πανίδας

Το κυνήγι σε καμία περίπτωση διεθνώς δεν έχει συμπεριληφθεί σε αυτές τις κατηγορίες.

Αντίθετα μάλιστα, όπως γίνεται άλλωστε και πράξη στις χώρες τις Βόρειας Ευρώπης, το δίκτυο των κυνηγών που αφιερώνουν στην ύπαιθρο περισσότερες ώρες από τον καθέναν, είναι οι άμεσοι συνεργάτες του κράτους με τη συμμετοχή τους σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα αλλά και προγράμματα εφαρμογής, που αφορούν την προστασία και την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας.

Αξιότιμε και πραγματικά άξιε συνομιλητή Κε Κωνσταντέλλο.

Όπως ήδη θα καταλάβατε, ήδη έχετε κερδίσει την εκτίμησή μου για την εμπεριστατωμένη ανάλυσή σας, για την ακεραιότητά σας και για τον κόσμιο τρόπο που αναφέρετε την επιχειρηματολογία σας.
Παρακαλώ μόνο, για το καλό της γόνιμης κουβέντας, να μην αναφερθεί σχόλιο κατά του Κ. Πιζάνια και κατά την άποψή μου, και με όλο το σεβασμό που μου δείξατε και τον ανταποδίδω, θα πρέπει να ακούγονται γνώμες στην ανοιχτή διαβούλευση, ακόμα και αν δεν είναι τόσο εμπερειστατωμένες κατά την άποψή μας. Γιατί με την ίδια λογική, κάποιος που σπούδασε οικολογία θα απαγορεύσει τη γιαγιά στο χωριό να μαζεύει ραδίκια, επειδή δεν ξέρει από μελέτες, νόμους και Σ/Ν.
Εξάλλου, όπως καταλάβατε, ούτε ο Κος Πιζάνιας είναι ο αντίπαλός σας, ούτε εσείς αντίπαλός του. Βασικά, κανένας δεν είναι αντίπαλος. Απόψεις ανταλλάσουμε, για το κοινό μας καλό ελπίζω. Και από τα χαρακτηριστικά που είδα εγώ,και τα δικά σας, της ευγένειας, του σεβασμού στους Νόμους, την ενδελεχή μελέτη, την εσωτερική γνώση και μια σειρά από άλλα, είναι πιθανότερο να βρισκόσασταν στο ίδιο τραπέζι και να μιλούσατε και οι δυο με καλή πίστη. Εγώ, πάντως θα σας κερνούσα και τους δύο έναν καφέ (τουλάχιστον).
Πάμε στην ανάλυση τώρα και για να αντικρούσω κάποια επιχειρήματά σας και να ενισχύσω κάποια άλλα (μη νομίζετε ότι ξεχάστηκα κιόλας).
Για τη λαθροθηρία και τις απαγορεύσεις, θεωρώ πλήρη τα επιχειρήματά σας. Όπως είμαι βέβαιος ότι έχετε καταλάβει, το ίδιο συμβαίνει έμμεσα και σε μια σειρά από άλλα θέματα που σχετίζονται με έμμεσο τρόπο με τη βιοποικιλότητα, αλλά και την ανθρώπινη ζωή εν γένει. Δε θεωρώ σκόπιμο να επεκταθώ για τις μικρές διαφοροποιήσεις, για να είναι όσο πιο σύντομο γίνεται το μήνυμα.
Σε σχέση πάντως με το θέμα πυροβόλα όπλα, ήθελα να σας αναφέρω, ότι η ενωματωμένη ενέργεια για το ξύλο σύμφωνα με τη βιβλιογραφία είναι της τάξης των ελάχιστων MJ/Kg, ενώ του Αλουμινίου γύρω στα 200! Τα αντίστοιχα στοιχεία για πιο ακριβά μέταλλα, είναι μόνο παραπάνω, έως πολύ παραπάνω. Με λίγα λόγια, το ποσοστό της ενέργειας, της Ρύπανσης και το περιβαλλοντικό κόστος είναι απλώς τεράστιο. Για να δείτε μια κυνηγετική καραμπίνα στα χέρια σας, έχει ξοδευτεί ίσως ο όγκος ενός μικρού δωματίου σε πρώτη ύλη (με τα απόβλητά του, την ένεργειά του κλπ.).Φανταστείτε τώρα τα αντίστοιχα για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς (καταλάβατε που το πάω;). Επομένως, υπάρχει ηθικό πρόβλημα σε σχέση με το κυνήγι με ξύλο, πέτρα και αλάτι που αναφέρατε και το πυροβόλο όπλο. Τώρα τι γίνεται; Παράνομα και οικολογικά, ή νόμιμα και με Ρύπανση (εγώ λέω τίποτα, και δε θα φάω αγριόγιδα για τιμωρία); Αφήστε που και από οικονομικής απόψεως, φεύγουν πάρα πολλά χρήματα σε βιομηχανίες του εξωτερικού. Κρίμα δεν είναι;
Πολύ σωστά θα μου πείτε, για να γίνουν πολιτικά αεροπλάνα, αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες και ποδήλατα, δεν ξοδεύεται ενέργεια και και δεν υπάρχει Ρύπανση; Και θα σας πω ναι, υπάρχει και για αυτό δε μιλάω για μηδέν Ρύπους, αλλά για αυτό το λόγο (άμεσα και έμμεσα) ΤΟΝΙΖΩ λέξεις όπως ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ των αποβλήτων είτε ΣΧΕΔΟΝ μηδενικούς ρύπους όταν πρόκειται για αέρια. Με τη μαγεία, και τις ευχές, εγώ δεν κατάφερα να τα κάνω χρήσιμα χωρίς το ελάχιστο κόστος. Με κόπο, γνώση και την όποια ευφυία όμως, σε συνδυασμό με κάποια πράγματα και εσωτερικούς περιορισμούς που ελπίζω να καταλάβατε, κάτι έγινε. Βασικά, σημαντικά πράγματα έγιναν, αλλά άλλη ώρα αυτά. Όποιος το έχει κάνει, ας μας το πει για να το ξέρουμε και να το διδάξω κιόλας (είναι ηθικό το ζήτημα, ως Διδάσκων).
Να συνεχίσω λίγο την ανάλυσή μου. Με το που αποτίθεται σχεδόν οποιασδήποτε μορφής μέταλλο στη Φύση, όπως καταλαβαίνετε, οι οξειδωτικές συνθήκες σταδιακά θα το διαβρώσουν. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή έκπλυση των ρύπων που περιέχει. Να μη σκεφτόμαστε εν τω μεταξύ καν την περίπτωση όξινων αποβλήτων ή όξινης βροχής ταυτόχρονα καθώς η διαλυτοποίηση μετριέται πλέον σε ποσοστά% (επί τοις εκατό). Για το πόσιμο νερό, κάποια όρια είναι της τάξης των 10 μg/L. Μπορείτε να καταλάβετε τι εννοώ ελπίζω, στις περιπτώσεις γραμμαρίων, κιλών, τόνων κλπ. Βέβαια, μεγάλο πρόβλημα θα είναι όταν υπάρχουν συγκεντρωμένα απόβλητα τέτοιου είδους (για μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα ας πούμε).
Τώρα σε σχέση με τα φωτοδιασπώμενα, η αλήθεια είναι όπως την περιγράψατε ήσσονος σημασίας σε σχέση ας πούμε με το να βρεις μια πεταμένη καρέκλα στα 2.000 μέτρα (πώς την ανέβασαν εκεί πάνω;;;) ή παράνομες χωματερές. Βέβαια, και φωτοδιασπώμενα να είναι, οι διαδοχικές χημικές αντιδράσεις που θα λάβουν χώρα, δεν είναι βέβαιο ότι είναι φιλικές προς το περιβάλλον και για τα προϊόντα της αποικοδόμησης ισχύει το ίδιο. Για το λόγο αυτό, αν προσέξατε, ΠΑΝΤΑ τονίζω ότι πρέπει να εξετάζονται ΧΩΡΙΣΤΑ οι περιπτώσεις, σε όλα τα θέματα. Αυτό βέβαια δε βοηθάει τους καρεκλόσαυρους, συγνώμη, τους τυπολάτρες των γραφείων γιατί θα πρέπει να ξεβολευτούν, θα σου πετάξουν 15.000 νόμους και άντε γεια. Αφήστε που θα πρέπει να πληρώσουμε ως φορολογούμενοι και κάτι επιδόματα, που εγώ προσωπικά δε βλέπω ούτε ως μισθό. Δεν πάει η καρδιά μου να τους ξεβολέψω, καταλάβατε;
Τώρα σε σχέση με τα σχόλιά σας με την επαφή στη Φύση, όπως θα έχετε καταλάβει, μια μικρούλα επαφή την έχω (διανυκτερεύσεις από -20 μέχρι 45ο C). Βασικά, δυστυχώς από τη μια λόγω υπερβολικού και άμισθου εθελοντικού φόρτου ερευνητικής εργασίας (εννοώ πραγματικά δεδομένα δικά μου και της ομάδος μου, όχι μόνο «μελέτες» αλλωνών), όχι όσο θα ήθελα, αλλά και εδώ που είμαι είναι κοντά στη φύση, καμία σχέση με την κλασική ζωή στην πόλη. Εννοείται, ότι όποτε έχω ελεύθερο χρόνο, το μεγαλύτερο μέρος του έχει σχέση με αντίστοιχες δραστηριότητες. Με ηρεμεί λίγο, με εξαίρεση όταν ακούγεται κρότος από όπλο, που εκεί αναρωτιέσαι ΠΡΩΤΑ αν έπαθε κανένας τίποτα, και μετά αν κάποιος ήταν κυνηγός, έστω και νόμιμος.
Σε σχέση με τις μαζικές αθόρυβες και μη νόμιμες πρακτικές κυνηγιού, τα πράγματα είναι απλά. Κακούργημα. Τέλος. Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες.
Σε σχέση με το πρόγραμμα ΑΡΤΕΜΙΣ που αναφέρατε, καλό θα είναι να το δώσετε στην Κα Υπουργό, για να εξεταστούν οι πληροφορίες που θα έχει για τη βιοποικιλότητα. Τι λέτε, δε θα το διαβάσει αν είναι για καλό και χρήσιμο;
Σε σχέση με αυτούς που δεν έχουν δραστηριότητες στη Φύση, και εγώ τα ίδια λέω πάνω-κάτω με εσάς. Πώς γίνεται να αγαπήσεις και να σεβαστείς κάτι όταν δε το γνωρίζεις; Υπάρχουν όμως κύριε Κωνσταντέλλο μου και άτομα που είναι έτσι, χωρίς να είναι κυνηγοί. Και υπάρχουν επίσης μέσα σε κάποιες ΜΚΟ και άτομα εξαιρετικής ποιότητας, με ανώτερο επίπεδο συνείδησης όλων των σταδίων, που έχουν κάνει πράγματα που όλοι αποφεύγουν και δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ. Έχουν αναφερθεί πολλές εύστοχες παρατηρήσεις για το θέμα ΜΚΟ. Δεν είναι όμως δίκαιο να τα ισοπεδώνουμε όλα. Και φυσικά όπως ήδη καταλάβατε, δεν ανήκω ούτε σε ΜΚΟ.
Σε σχέση με τη δραστηριοποίηση στη Φύση, εγώ προσωπικά συμφωνώ ότι μόνο καλά έχει και γιατί δε θα δούμε ξανά στατιστικές σε παιδιά που να νομίζουν ότι το αυγό έρχεται από το σούπερ μάρκετ!
Τέλος, πάλι θέσατε το θέμα όπως θα έπρεπε σε σχέση με την πραγματική μας Φύση. Μα αυτό προσπαθώ να πω σε όλους. Να εξελίξουμε την πραγματική μας Φύση. Και τα νομοσχέδια επίσης. Και φυσικά, ΝΑΙ, έχει κενά αλλά πολλά μπορούν να λυθούν με καλή συννενόηση νομίζω και εύχομαι.
Ελπίζω στη στήριξή σας παρά τις όποιες διαφωνίες, στην πρόταση που θα κάνω σε λίγο στο Σκοπό για επέκταση τουλάχιστον μιας εβδομάδας για τη δημόσια διαβούλευση.
Και επίσης, το γεγονός που θα ανεβάσω στο Άρθρο 13 είναι αληθινό.

Με εκτίμηση
Θέμης Ιωαννίδης

Αρ.14, παρ.1α

– Στο εδάφιο αυτό ορίζονται τα ανασταλτικά-κατασταλτικά μέτρα για την προστασία της υποβάθμισης της βιοποικιλότητας.
Συγκεκριμένα, στην παρ. 1.α. του άρθρου 14 παρατίθεται ο τρόπος επέμβασης του Υπουργού ΠΕΚΑ για την διακοπή περιβαλλοντικά επιβαρυντικών έργων μετά από πλήρως αιτιολογημένη εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας.
Ωστόσο, στο σημείο αυτό υπάρχει ασάφεια στο ποια είναι η υπηρεσία αυτή, στον τρόπο επέμβασης του Υπουργού καθώς δεν παρουσιάζονται συγκεκριμένα κριτήρια για την επιβολή ποινών καθώς και ο τρόπος κλιμάκωσής τους (πχ. υποχρέωση για συμμόρφωση με υφιστάμενους όρους – επιβολή προστίμων – υποχρέωση για λήψη νέων μέτρων επαναφοράς στην αρχική κατάσταση – σφράγιση εγκαταστάσεων κτλ).
Αντίστοιχα, δεν προβλέπεται διαδικασία και επιβολή ή μη ποινών σε περίπτωση που ενώ εφαρμόζονται οι εγκεκριμένοι Περιβαλλοντικοί Όροι, εμφανίζονται σημαντικές και απρόβλεπτες περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

-Στο σημείο αυτό τονίζεται ότι σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Επιτροπής «Διαχείριση των Περιοχών του δικτύου Natura 2000», τα προληπτικά μέτρα προστασίας του Δικτύου αφορούν και ενδεχόμενα τυχαία συμβάντα στον βαθμό που μπορούν να προβλεφθούν (σελ. 25). Επομένως για μη προβλέψιμα αρνητικά αποτελέσματα που δεν περιλαμβάνονται στα προληπτικά μέτρα (Περιβαλλοντικοί Όροι) θα πρέπει να ορίζεται διαφορετική αντιμετώπιση ως προς τις επιβαλλόμενες ποινές.

Αρ.14. Παρ.1δ

– Δεν αναφέρεται ποιος είναι ο αρμόδιος για την συμπλήρωση του καταλόγου με τα απειλούμενα είδη και οικοτόπους και πρέπει να αποσαφηνιστεί.

Αρ.14. Παρ.1ε

– Δεν παρατίθεται αρμόδιος και σχετική διαδικασία για την εκπόνηση του διαχειριστικού σχεδίου αποκατάστασης βλαβών και πρέπει να γίνει συγκεκριμένη αναφορά.

Άρθρο 14 – Μέτρα για την αποτροπή υποβάθμισης της βιοποικιλότητας

1. α) Σε κάθε περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνεται, με βάση τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, μείωση των πληθυσμών ενός ή περισσότερων απειλούμενων ειδών χλωρίδας ή πανίδας, συρρίκνωση του φυσικού χώρου εξάπλωσής τους, υποβάθμιση της κατάστασης ή συρρίκνωση των οικοτόπων που είναι απαραίτητοι για την επιβίωση των ειδών αυτών ή οικοτόπων προτεραιότητας, σύμφωνα με το παράρτημα Ι της Οδηγίας 92 /43 /ΕΟΚ και ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο αυτό συμβαίνει, ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί, με πλήρως αιτιολογημένη εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας, να καθορίζει κατεπειγόντως κάθε ενδεδειγμένο μέτρο για την αντιμετώπιση της κατάστασης και την επαναφορά στην προηγούμενη κατάσταση των πληθυσμών των ειδών ή του γεωγραφικού χώρου εξάπλωσής τους ή της έκτασης και κατάστασης διατήρησης των οικοτόπων. Τέτοια μέτρα μπορούν να είναι, ενδεικτικά, η διακοπή κατασκευαστικών εργασιών, η διακοπή ή τροποποίηση των όρων λειτουργίας έργων, η απαγόρευση της πρόσβασης του κοινού σε συγκεκριμένες περιοχές, ο περιορισμός ή η απαγόρευση της θήρας, η μείωση των απολήψιμων ποσοτήτων ύδατος από πηγές, λίμνες, ποταμούς ή ταμιευτήρες, η εισαγωγή στη φύση ατόμων του απειλούμενου είδους, η απομάκρυνση ξενικών – εισβαλόντων ειδών και εν γένει κάθε πρόσφορο κατά περίπτωση μέτρο.

β) Η κατάσταση των ως άνω στοιχείων του φυσικού περιβάλλοντος και η εφαρμογή και τα αποτελέσματα των λαμβανόμενων μέτρων ως συνέπεια της διαπιστωθείσας κατά τα ως άνω υποβάθμισης, παρακολουθούνται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ή της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης.

γ) Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής δύναται να μεταβάλλει το περιεχόμενο των ληφθέντων μέτρων, να λαμβάνει πρόσθετα τέτοια ή να καταργεί κάποια από αυτά με απόφασή του. Εφόσον διαπιστώνεται η ανάγκη λήψης μέτρων ισχύος μεγαλύτερης των δύο ετών ή μόνιμου χαρακτήρα, αυτά λαμβάνονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και των συναρμόδιων υπουργών. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι τη δημοσίευση της κοινής υπουργικής απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ισχύει η απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

δ) Κατά την έκδοση της ως άνω απόφασης και καθ’ όλο το χρονικό διάστημα ισχύος των ανωτέρω μέτρων, τα σχετικά είδη χλωρίδας ή πανίδας ή οι οικότοποι εγγράφονται σε ειδικό κατάλογο απειλούμενων ειδών ή οικοτόπων. Από τον κατάλογο αυτόν διαγράφονται, μόνο αφού διαπιστωθεί η επαναφορά σε ικανοποιητική κατάσταση των πληθυσμών, της γεωγραφικής εξάπλωσής τους ή της έκτασής που καταλαμβάνουν, αντίστοιχα.

ε) Η ως άνω απόφαση δύναται να συνοδεύεται από διαχειριστικό σχέδιο με αντικείμενο την αποκατάσταση της διαπιστωθείσας υποβάθμισης. Το διαχειριστικό σχέδιο περιλαμβάνει περιγραφή των απαιτούμενων διαχειριστικών δράσεων για την προστασία και επιβίωση του θιγόμενου είδους ή οικοτόπου, κριτήρια και αναλύσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων ενδείκτες, δείκτες αλλά και πολυμεταβλητές αναλύσεις, κατάλληλα για την εκτίμηση της πορείας αποκατάστασης καθώς και εκτίμηση του απαιτούμενου χρόνου ισχύος των επειγόντων μέτρων και του κόστους για την εφαρμογή τους.

2. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζει με απόφασή του κίνητρα για την προστασία της βιοποικιλότητας και των σημαντικών οικοσυστημάτων, όπως βραβεία, πλαίσιο οικονομικών ενισχύσεων και μητρώα επιχειρήσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα οι οποίες εφαρμόζουν κατά την παραγωγική διαδικασία υποδειγματικές πρακτικές προστασίας της βιοποικιλότητας.

3. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 προστίθεται εδάφιο γ ως εξής: «γ) Ως ‘υποβάθμιση’ του περιβάλλοντος θεωρείται επίσης η πρόκληση περιβαλλοντικής ζημίας, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις για την περιβαλλοντική ευθύνη βάσει της αρχής ‘ο ρυπαίνων πληρώνει’».

4. Η παράγραφος 3 του άρθρου 28 του ν. 1650/1986 αναριθμείται σε 3α και προστίθενται σε αυτήν εδάφια β) και γ) ως εξής:

«(β) επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον 8 μηνών και χρηματική ποινή, αν η υποβάθμιση του περιβάλλοντος έλαβε χώρα εντός των περιοχών του άρθρου 19 του ν. 1650/1986, όπως εκάστοτε ισχύει.

(γ) επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον 8 μηνών και χρηματική ποινή, αν η υποβάθμιση του περιβάλλοντος έλαβε χώρα εντός της παράκτιας ζώνης, μικρών παράκτιων υγροτόπων και αμμωδών εκτάσεων».