- Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας - http://www.opengov.gr/minenv -

Άρθρο 2 – Ορισμοί

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα (Ανοιχτό | Κλείσιμο)

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 2 – Ορισμοί"

#1 Σχόλιο Από Σπύρος Βλάχος Στις 7 Ιούλιος, 2010 @ 09:43

πρεπει να χατογραφηθούν ολοι οι υγρότοποι. Μεχρι στιγμης πολλοι από αυτούς έχουν ηδη δεχτει τεραστια ζημια από μπαζωματα καταπατήσεις ρυπανση και μολυνση. Ποιά υπηρεσία θα ειναι υπευθυνη για την προστασία τους?? ποτε θα οριοθετηθούν τα ποταμια και τα ρεμματα της χωρας?..ουτε στον Αχελώο δεν ξερουν οι υπηρεσίες που ειναι τα ορια της κοιτης το ποταμού..ποια ειναι τα όρια των λιμνων μας?

#2 Σχόλιο Από Δημήτρης Ζαχαριάδης Στις 7 Ιούλιος, 2010 @ 11:10

Οικοτουρισμός : δίνεται εμμέσως ορισμός του «μαζικού τουρισμού» ως τουρισμός που υπερβαίνει την φέρουσα ικανότητας της περιοχής όπου αναπτύσσεται. Είναι σωστό, σκόπιμο ή επιθυμητό αυτό; προτείνεται να απαλειφθεί η φράση «αντίθετα με τον μαζικό τουρισμό» από τον ορισμό του οικοτουρισμού.

#3 Σχόλιο Από Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος Στις 8 Ιούλιος, 2010 @ 16:06

1) Σε τι διαφέρουν μεταξύ τους οι κατηγορίες τόπων «Ειδική Ζώνη Διατήρησης» και «Τόπος Κοινοτικής Σημασίας»;

2) Στον ορισμό του Τόπου Κοινοτικής Σημασίας, η χρήση της φράσης «…ο οποίος μπορεί επί πλέον να συνεισφέρει σημαντικά στη συνοχή του Δικτύου «Natura 2000…», παραπέμπει σε τρόπο σύνδεσης των περιοχών Natura μεταξύ των με επιπλέον απαγορεύσεις.

3) Πρέπει να διασαφηνιστεί εάν το εδάφιο που αναφέρεται στα «Ξενικά – Εισβλητικά Είδη», συμπεριλαμβάνει και είδη θηραμάτων που χρησιμοποιούνται για απελευθερώσεις από τις Κυνηγετικές Ομοσπονδίες και τους Κυνηγετικούς Συλλόγους. Μήπως η παράγραφος αυτή στοχεύει σε απαγόρευση απελευθερώσεων κάποιων ειδών θηραμάτων;

#4 Σχόλιο Από Σοφοκλής Κοσκινάς Στις 8 Ιούλιος, 2010 @ 19:32

Άρθρο 2 – Ορισμοί
Έννοια: «Ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης ενός είδους»
Να διευκρινιστεί πώς θα προσδιορίζεται, από ποιους, με ποια κριτήρια και κάθε πότε. Πού θα ανακοινώνονται αυτές οι εκτιμήσεις και ποια δυνατότητα θα υπάρχει από όσους διαφωνούν με τις εκάστοτε εκτιμήσεις να το επισημάνουν και να αιτηθούν τροποποίηση των «επιστημονικών εκτιμήσεων;»
Έννοια: «Ξενικό – εισβλητικό είδος».
Η τακτική παρελθοντικών χρόνων η οποία ακολουθείτο (είτε από έλλειψη γνώσεων είτε επειδή απουσίαζε ο συστηματικός επανέλεγχος των δεδομένων που παρέθεταν οι διάφορες οικολογικές αναφορές) με την οποία άγρια είδη, σπάνια ή απειλούμενα μεταφέρονταν από τα κέντρα περίθαλψης ή από αλλού με άλλες αιτιολογήσεις (μελέτης, δακτυλίωσης κλπ) σε τόπους διαφορετικούς από τους τόπους από τους οποίους είχαν αρχικά εντοπιστεί ή αποσπαστεί αυτά τα είδη, ενδεχομένως να έχουν δημιουργήσει στρεβλώσεις στα πραγματικά δεδομένα χωροκράτιας ορισμένων ειδών. Με το χάος που επικρατούσε επί χρόνια γενικά στις μελέτες, τη σύνταξη διαχειριστικών σχεδίων και δράσεων περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, έχουν γίνει και ανεξέλεγκτοι «εμπλουτισμοί» ή «μεταφορές και απελευθερώσεις στη φύση σπάνιων ή απειλούμενων ειδών, αποθεραπευμένων ή άλλωνν» κλπ. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει κρατική βάση καταγραφής αυτών των ενεργειών (για όλη τη χώρα) πρέπει όχι μόνο να παύσουν τέτοιου τύπου δράσεις αλλά για κάθε απελευθέρωση ή μεταφορά άγριων ειδών να συντάσσεται και κατατίθεται σχετικό πρωτόκολλο αναφοράς σε αρμόδια διαχειριστική αρχή. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να είναι προσπελάσιμες στο κοινό και διαθέσιμες ανά πάσα στιγμή σε οποιαδήποτε ελεγκτική αρχή της Ε.Ε. ή αρμόδιων διεθνών φορέων τη ζητήσουν.
Έννοια: «Οικοτουρισμός».
Η διατύπωση ότι ο οικοτουρισμός, αντίθετα με τον μαζικό τουρισμό, δεν πρέπει να υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητα της εκάστοτε περιοχής, νομίζω ότι επιδέχεται παρερμηνειών. Αν δεν διευκρινιστεί επακριβώς τι εννοούν οι συντάκτες του παρόντος Σχεδίου Νόμου και γιατί οι αθρόοι περιορισμοί στην ανάπτυξη του οικοτουρισμού (βόλτες στη φύση, ανάπτυξη υπαίθριων δραστηριοτήτων κλπ) είναι θετικός για την εθνική οικονομία υπάρχει κίνδυνος παρερμηνείας του μετέπειτα. Αν συμβεί αυτό θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες ειδικά στη διαχείριση των οικείων οικοτόπων τους και των όποιων υποδομών έχουν ήδη δημιουργήσει αποβλέποντας σε οφέλη από τον οικοτουρισμό. Το όλο ζήτημα είναι καθαρά θεωρητικό, όμως πρέπει να διευκρινιστεί. Ο Οικοτουρισμός Όπως έχει γίνει γνωστός στην κοινή γνώμη φαίνεται ότι αποβλέπει στην χειραγώγηση όχι μόνο της διαχείρισης των οικοευαίσθητων περιοχών αλλά και στην κατοχύρωση αρμοδιοτήτων συνεχούς γνωμοδότησης και για αναπτυξιακές και άλλες δραστηριότητες των τοπικών κοινωνιών. Οι στατιστικοί δείκτες του «ελληνικού οικοτουρισμού» δεν δικαιολογούν απαίτηση ορισμού πλαφόν επισκεπτών σε καμία περιοχή. Ειδικά αν συνυπολογιστούν τα τεράστια κονδύλια που έχουν επενδυθεί (δήθεν για οικοτουριστική ανάπτυξη των πολιτών) σε ορισμένες οικοευαίσθητες περιοχές. Να ενισχυθεί με κάποιο μέτρο και κίνητρα ο αγροτοτουρισμός που μπορεί να εμπεριέχει πολλαπλά οφέλη και για τα είδη, και τους οικότοπους και την κοινωνία της υπαίθρου.
Έννοια: «Προστατευόμενη περιοχή»
Οι κατάλογοι αυτών των περιοχών και η αιτιολόγηση χαρακτηρισμού τους θα πρέπει να αναρτηθούν σε κρατική βάση δεδομένων στην ελληνική γλώσσα. Οι χάρτες εκτός από τις συντεταγμένες θετικό είναι να αναφέρουν τα όρια των περιοχών με τα τοπωνύμιά τους, την έκταση (σε τετραγωνικά χιλιόμετρα και όχι σε εκτάρια) κλπ. Να διευκρινιστεί αν θα υπάρχει σήμανση σ’ αυτές. Αν ναι, κάθε πόσα μέτρα θα αναρτώνται ενημερωτικές πινακίδες και ποιες πληροφορίες θα συμπεριλαμβάνουν; Ποιος θα τις τοποθετεί και συντηρεί και από ποιο ταμείο θα καλύπτεται το κόστος;
Έννοια: «Υγρότοποι»
Μέχρι στιγμής δεν είναι ευρύτερα γνωστή καμία νομική απαίτηση προστασίας μικρών υγροτόπων. Αν προκύπτει από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, τότε τέτοιας κατηγορίας περιοχές θα πρέπει να εξεταστούν από επιστημονική επιτροπή σε συνεργασία με τα κατά τόπους δασαρχεία, κοινοποιώντας εγκαίρως αυτές τις προτάσεις και στις τοπικές κοινωνίες. Η πολιτεία οφείλει να συνεκτιμά όχι μόνο τις προτάσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και το δημόσιο συμφέρον (εθνικό αλλά και των τοπικών κοινωνιών).

#5 Σχόλιο Από Γιώργος Κόκκορης Στις 9 Ιούλιος, 2010 @ 14:10

Δύο παρατηρήσεις σχετικά με τον ορισμό των ξενικών ειδών:
Ο όρος «εισβλητικό είδος» δεν είναι δόκιμα Ελληνικά. Θα προέκρινα το «είδος εισβολέας».
Θα προτιμούσα να μην υπάρχει το «αρνητικά» στη φράση «επηρεάζοντας αρνητικά τη δομή και λειτουργία της». Όπως οι συντάκτες του νομοσχεδίου γνωρίζουν καλά, δεν είναι απαραίτητο ένας εισβολέας να έχει απαραίτητα επίπτωση (αρνητική) σε μία βιοκοινότητα. Είναι πιθανόν να καταλαμβάνει άδειο θώκο (empty niche). Το σημείο αυτό του ορισμού είναι εξαιρετικά ανθρωποκεντρικό.

#6 Σχόλιο Από Ελισσάβετ Τζοβάνη Στις 9 Ιούλιος, 2010 @ 14:17

Στον ορισμό για τους υγρότοπους, τί εννοείτε όταν γράφετε «χαρακτηρίζονται από το αβαθές του νερού»;

Πως προσδιορίζεται το «αβαθές» του νερού;

Η συγκεκριμένη πρόταση δεν υπάρχει στον ορισμό που δίνεται για τους υγρότοπους από τη Σύμβαση Ραμσάρ, άρθρο 1:

[1]

#7 Σχόλιο Από Γιώργος Κόκκορης Στις 9 Ιούλιος, 2010 @ 14:24

Και μία ακόμα:
Στον ορισμό που παρατίθεται για τα είδη εισβολείς δεν περιλαμβάνεται η περίπτωση κατά την οποία ένα είδος αυξάνει το φυσικό εύρος εξάπλωσής του χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Τέτοιο παράδειγμα είναι για τη χώρα μας η δεκαοχτούρα (Streptopelia decaocto). Συνεπώς θα μπορούσε να προστεθεί στο τέλος του ορισμού, «Είδη εισβολείς μπορεί να είναι και είδη που αυξάνουν το ιστορικά γνωστό εύρος εξάπλωσής τους και εποικίζουν νέες περιοχές χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση».

#8 Σχόλιο Από Χριστίνα Κονταξή Στις 10 Ιούλιος, 2010 @ 21:03

Άρθρο 2 – Ορισμοί

Οι ορισμοί των «Ειδική Ζώνη Διατήρησης», «Ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης ενός είδους», «Οικότοπος ενός είδους» και «Τόπος Κοινοτικής Σημασίας» αντικαθιστούν (;) τις παραγράφους (ιβ), (θ),(στ) και (ια) αντιστοίχως της ΚΥΑ 33318/3028/11-12-98 (ΦΕΚ 1289/Β/28-12-98) όπως τροποποιήθηκε με την ΚΥΑ 14849/853/Ε103/04-04-2008 (ΦΕΚ645/Β/11-04-2008).

Στον ορισμό «Ειδική Ζώνη Διατήρησης» θα πρέπει να διορθωθεί το ‘…τύπων φυσικών οικοτόπων ή/και των ενδιαιτημάτων των ειδών…’ στο ορθό ‘…τύπων φυσικών οικοτόπων ή/και των πληθυσμών των ειδών…’ όπως δηλαδή περιλαμβάνεται στην Οδηγία 92/43 (πηγή: [2])

#9 Σχόλιο Από Φίλιππος Α. Αραβανόπουλος Στις 10 Ιούλιος, 2010 @ 22:29

Άρθρο 2, Ορισμοί, Ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης ενός είδους: Η «συνέχιση της ύπαρξης» ενός είδους δεν είναι απαραίτητα δηλωτική της κατάστασης διατήρησης του. Η διαιώνιση ενός είδους αντανακλάται στη διασφάλιση του εξελικτικού του δυναμικού.

Προτεινόμενη τροποποίηση: «Η κατάσταση ενός είδους, για το οποίο (α) τα δεδομένα της δυναμικής των πληθυσμών του καταδεικνύουν τη διασφάλιση του εξελικτικού του δυναμικού σε μακροπρόθεσμη βάση, ως ζωτικό συστατικό στοιχείο των τύπων φυσικών οικοτόπων στους οποίους ανήκει… ».

Άρθρο 2, Ορισμοί, Ξενικό – εισβλητικό είδος (και Άρθρο 9): Διατηρώ επιφυλάξεις για το δόκιμον του όρου «εισβλητικό». Πέραν αυτού, τα ξενικά είδη και οι βιολογικοί εισβολείς είναι δυο διαφορετικά πράγματα (αν και πολλά ξενικά είδη είναι βιολογικοί εισβολείς). Για παράδειγμα οι ευκάλυπτοι είναι ξενικά είδη αλλά δεν είναι όλα τα είδη ευκαλύπτου βιολογικοί εισβολείς. Ωστόσο οι δενδροστοιχίες ευκαλύπτου στην Ελλάδα μάλλον έχουν ζοφερό μέλλον από «τον έγκαιρο εντοπισμό και την εξάλειψη … των ξενικών-εισβλητικών ειδών» (άρθρο 9, §3.β).

Προτείνεται να διαχωριστούν οι δύο έννοιες.

#10 Σχόλιο Από Θεοδώρα Πετανίδου Στις 11 Ιούλιος, 2010 @ 11:35

1. Παρακαλώ, αντικαταστήστε το «εισβλητικό» με το δοκιμότερο και ελληνικότερο «εισβολικό».

2. Από τον τρόπο που δίνονται οι όροι «Ξενικό» και «εισβολικό» γίνεται παρανόηση ότι πρόκειται περί συνωνυμίας. Η πραγματικότητα είναι ότι τα εισβολικά είδη διαφέρουν από τα ξενικά στο ότι η ταχύτητα διασποράς και, συνεπώς, επέκτασης του εύρους κατανομής τους είναι πολύ μεγάλη σε σχέση με τα υπόλοιπα αυτόχθονα (και ξενικά)είδη. Γι’ αυτό και τα εισβολικά είδη έχουν συχνότατα αρνητικές επιπτώσεις στην τοπική ποικιλότητα. Σε αντίθεση με τα απλώς ξενικά, τα οποία μπορεί να εγκλιματίζονται και να συμπεριφέρονται ως μέλη της αυτόχθονης ποικιλότητας.

#11 Σχόλιο Από Σπύρος Ψαρούδας, Περ. Οργ. «ΚΑΛΛΙΣΤΩ» Στις 11 Ιούλιος, 2010 @ 16:36

Για τον ορισμό του «οικοτουρισμού»:

Κατά τη γνώμη μας, σωστότερος είναι ο ορισμός του «οικοτουρισμού» που υιοθέτησαν στην κοινή τους πρόταση οι δέκα περιβαλλοντικές οργανώσεις τον Οκτώβριο του 2009 (WWF Ελλάς, Greenpeace, Αρκτούρος, Αρχέλων, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, MOm, Καλλιστώ και Δίκτυο Μεσόγειος SOS: «Πρόταση για ένα ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο για την προστασία της βιοποικιλότητας», Οκτώβριος 2009) και στην οποία στηρίχθηκε σημαντικά το προτεινόμενο σχέδιο νόμου.

Ο ορισμός αυτός είναι: «Ο τουρισμός σε προστατευόμενες περιοχές με ειδικό φορέα διαχείρισης, ο οποίος, αντίθετα με τον μαζικό τουρισμό, δεν υπερβαίνει την φέρουσα ικανότητα της περιοχής όπου αναπτύσσεται, ενώ ταυτόχρονα προωθεί την προστασία του φυσικού, καταρχήν, αλλά και του πολιτισμικού περιβάλλοντος και τη διατήρηση της συνοχής του κοινωνικού ιστού».

Συνοπτικά, οι λόγοι που επιβάλλουν την υιοθέτηση αυτού του ορισμού είναι οι κριτικές που ασκούνται στην έννοια του οικοτουρσιμού:

Τουριστική βιομηχανία και κράτη-κυβερνήσεις επικεντρώνονται στην εμπορική και καταναλωτική πλευρά των οικοτουριστικών δραστηριοτήτων, αντιμετωπίζοντάς τες όπως όλες τις άλλες μορφές τουρισμού στη φύση. Ακόμα χειρότερα, πολλοί ταξιδιωτικοί πράκτορες χρησιμοποιούν υστερόβουλα τις ετικέτες «οικοτουρισμός» και «φιλικός στο περιβάλλον» για να ξεπλύνουν δραστηριότητες που, κατά τα άλλα, είναι εντελώς ανεύθυνες περιβαλλοντικά. Κατ’ αυτό τον τρόπο, στην πράξη, ο «οικοτουρισμός» προωθεί την εμπορευματικοποίηση της φύσης.

Γενικά, η πιο σοβαρή από τις ασκούμενες κριτικές βασίζεται σε αυτό που αποκαλείται “τραγωδία των κοινών”:

Αν και η προστασία του περιβάλλοντος είναι προς όφελος του κοινού συμφέροντος, μία επιχείρηση, στην προσπάθειά της να μεγιστοποιήσει τα οφέλη της σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, μακροπρόθεσμα, θα καταλήξει ότι το δικό της συμφέρον επιβάλλει την αξιοποίηση του οικοτουριστικού προορισμού πέραν της φέρουσας ικανότητάς του, οδηγώντας σε κακοδιαχείριση. Αυξάνοντας τον αριθμό των οικοτουριστών, π.χ., μία επιχείρηση απολαμβάνει όλα τα οικονομικά οφέλη, αναπληρώνοντας μέρος μόνον του περιβαλλοντικού κόστους. Αυξανόμενοι αριθμοί επισκεπτών σε οικολογικά ευαίσθητες περιοχές, όμως, μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση.
Με τον ίδιο τρόπο, μία επιχείρηση αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχει κίνητρο ενεργούς προστασίας του περιβάλλοντος, αφού το κόστος επιβαρύνει την κάθε επιχείρηση, αλλά τα οφέλη μοιράζονται μεταξύ όλων των ομοειδών επιχειρήσεων. Και πάλι, το αποτέλεσμα είναι η κακοδιαχείριση.

Συνεπώς: Ιδεατά, ο οικοτουρισμός θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά τις προσπάθειες προστασίας της φύσης. Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως, είναι να ασκείται ή, τουλάχιστον, να επιβλέπεται από φορείς διαχείρισης πάρκων ή προστατευόμενων περιοχών στους οποίους εκπροσωπείται ικανοποιητικά η πολυπλοκότητα της κοινωνίας (πολιτεία, τοπικές κοινότητες, κοινωνικές οργανώσεις, πολίτες) και είναι εφικτό να ασκηθεί αποτελεσματικός δημόσιος-κοινωνικός έλεγχος.

#12 Σχόλιο Από Πανελλαδικός Σύλλογος Εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών – Ελληνική Φύση Στις 11 Ιούλιος, 2010 @ 21:08

Άρθρο 2 – Ορισμοί

Από το παρόν άρθρο λείπουν αρκετοί ορισμοί εκφράσεων και λέξεων που χρησιμοποιούνται στο κείμενο του σχεδίου νόμου όπως π.χ. χρησιμοποιείται ως ορισμός της προστατευόμενης περιοχής, ο ορισμός «χερσαία, υδάτινη ή/και θαλάσσια ή και μεικτού χαρακτήρα περιοχή» ενώ στον καθορισμό των περιοχών «προστασίας της φύσης» χρησιμοποιείται μόνο η λέξη «εκτάσεις». Πολλοί από τους ορισμούς του άρθρου αυτού όπως π.χ. «Ξενικό – εισβλητικό είδος» δε συνάδουν με τους διεθνώς καθορισμένους ορισμούς που έχει αποδεχτεί η χώρα μας. Ο ορισμός για τον «οικοτουρισμό» είναι μάλλον πλεονασμός αφού δεν χρησιμοποιείται πουθενά στο κείμενο του σχεδίου νόμου.

#13 Σχόλιο Από Γιώργος Βαβίζος Στις 11 Ιούλιος, 2010 @ 22:18

Ορισμένοι ορισμοί δεν είναι ακριβείς και αντιφάσκουν με άλλους θεσμοθετημένους. Ειδικότερα επισημαίνεται:
Ο όρος βιολογική ποικιλότητα (και τα συνώνυμά του βιοποικιλότητα, βιολογικό δυναμικό και βιολογική ποικιλομορφία) πρέπει να προσδιοριστεί ότι περιγράφει την ποικιλία των ειδών φυτών και ζώων στις βιοκοινότητες της χέρσου, των υδάτων και της θάλασσας αλλά και σε κάθε άλλο περιβάλλον, στο οποίο η ζωή διατηρείται από τους φυσικούς κύκλους (χερσαίο, υδάτινο, κ.λπ.). Επίσης ότι περιγράφει την ποικιλότητά ανάμεσα στα άτομα που ίδιου είδους (ενδοειδική ποικιλομορφία), την ποικιλότητα μεταξύ των ειδών (διαειδική ποικιλομορφία) και στην ποικιλότητα της οργάνωσης των ειδών σε όλες τις βιοκοινότητες συμπεριλαμβανομένων και των δασοβιοκοινοτήτων.
Ο όρος ικανοποιητική κατάσταση διατήρηση ενός είδους πρέπει να προσδιοριστεί ότι αφορά στα αποτελέσματα της μαθηματικής ή στατιστικής επεξεργασίας των δεδομένων που αφορούν σε προσδιορισμούς πληθυσμιακών μεταβλητών για το υπό εξέταση είδος σε συγκεκριμένους τύπους φυσικών οικότοπων. Τα αποτελέσματα αυτά πρέπει να τεκμηριώνουν, με τις μεθόδους και τα κριτήρια της οικολογικής επιστήμης, ότι το είδος θα συνεχίσει να αποτελεί στο ορατό μέλλον ζωτικό στοιχείο των εν λόγω τύπων φυσικών οικότοπων. Από την επεξεργασία άλλων δεδομένων πρέπει να τεκμηριώνεται επίσης ότι η έκταση των τύπων φυσικών οικότοπων, στους οποίους βασίζονται οι εκτιμήσεις που προαναφέρθηκαν, δεν μειώνεται ούτε εντοπίζονται κίνδυνοι μείωσής της ή αλλοίωσης της γεωγραφικής κατανομής της στο ορατό μέλλον. Επιπλέον αυτών πρέπει να τεκμηριώνεται η συνοχή μεταξύ των εν λόγω τύπων φυσικών οικότοπων καθώς και ότι το εμβαδόν τους διασφαλίζει στο συγκεκριμένο είδος το απαραίτητο μέγεθος βιοτόπων, το οποίο είναι απαραίτητο για τη μακροπρόθεσμη διατήρησή του. Πρέπει να αναφερθεί επίσης ότι με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής θα προσδιορίζονται οι ελεγχόμενες πληθυσμιακές μεταβλητές, η συχνότητα και η μεθοδολογία ελέγχου τους, καθώς και τα συγκριτικά μεγέθη, τα οποία είναι απαραίτητα για την αξιολόγηση της κατάστασης διατήρησης κάθε είδους, όπως δείκτες ποικιλότητας και μέθοδοι προσδιορισμού τους, τα γενετικά και οικολογικά δεδομένα που είναι απαραίτητα για τον χαρακτηρισμό των πληθυσμιακών μεγεθών και για τον προσδιορισμό της σημασίας τους (π.χ. φέρουσα ικανότητα, βιώσιμος ή γενετικά αποτελεσματικός πληθυσμός κ.λπ.).
Ο όρος Οικότοπος ενός είδους πρέπει να αναφέρεται ότι περιγράφει τον χώρο ή την έκταση των βιοκοινοτήτων, στις οποίες τα άτομα του συγκεκριμένου είδους εκτελούν από κοινού μία ή περισσότερες από τις λειτουργίες τους (αναπαραγωγή, διατροφή, ανταγωνισμός κ.λπ.). Ο όρος αυτός περιγράφει αδιάκριτα το «ενδιαίτημα» και τον «βιότοπο».
Ο όρος «φέρουσα ικανότητα μιας περιοχής», ο οποίος εμπεριέχεται στον ορισμό του «οικοτουρισμού», χρησιμοποιείται λανθασμένα. Ο όρος αυτός περιγράφει τον μέγιστο αριθμό ατόμων ενός είδους που μπορούν να διατηρηθούν σε μια περιοχή από τους διαθέσιμους πόρους. Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για τον όρο «ελαστικότητα του περιβάλλοντος». Ο όρος αυτός περιγράφει το εύρος των τιμών των μεταβλητών που περιγράφουν τους βιοτικούς και μη βιοτικούς συντελεστές του περιβάλλοντος, η μη υπέρβαση των οποίων, επιτρέπει στις βιοκοινότητες να αποκαθιστούν τις διαταραχές σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Ο όρος προστατευόμενη περιοχή πρέπει να περιγράφει τις εκτάσεις στη στεριά ή στη θάλασσα ή τις καλυπτόμενες μόνιμα ή περιοδικά από νερά καθώς και τους συνδυασμούς τους, στις οποίες έχει θεσμοθετηθεί το προβλεπόμενο από τη νομοθεσία μας καθεστώς προστασίας του περιβάλλοντος και τα όρια αποτερματισμού των οποίων έχουν προσδιοριστεί επακριβώς. Στις περιοχές αυτές περιλαμβάνονται και οι προστατευόμενες από τη δασική νομοθεσία.
Στους ορισμούς δεν περιλαμβάνεται ο όρος φυσικό περιβάλλον (ή φύση). Ο όρος αυτός πρέπει να περιγράφει τις διακριτές ψηφίδες του μωσαϊκού του χώρου, οι οποίες καλύπτονται μόνιμα ή περιοδικά από αυτοφυή φυτά (δάση και τις δασικές εκτάσεις) ή από νερό (ποτάμια, λίμνες, έλη, λιμνοθάλασσες, θάλασσα, ακτές και όχθες), καθώς και τις ψηφίδες που αντιστοιχούν στις άγονες εκτάσεις και τους απογυμνωμένους βράχους.

#14 Σχόλιο Από Τάσος Λεγάκις Στις 12 Ιούλιος, 2010 @ 16:04

Η IUCN μεταφράζεται σε Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης.
Ξενικο-εισβλητικό είδος: Καλύτερα να αποδοθεί ως «εισβλητικό ξενικό είδος», όπως αναφέρεται και στη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (invasive alien species). Ο λόγος είναι ότι υπάρχουν και ξενικά είδη τα οποία δεν είναι εισβλητικά, όπως κάποιες ποικιλίες καλλιεργούμενων φυτών.
Θα πρέπει να προστεθεί ένας ορισμός για τα ενδημικά είδη, και αυτό γιατί η έννοια ενδημικό σημαίνει για ορισμένους ένα είδος που ζει (ενδημεί) σε μια περιοχή. Στη βιολογία, ο όρος ενδημικό μιας περιοχής είναι ένα είδος (ή άλλη ταξινομική μονάδα) το οποίο ζει μόνο σε αυτήν την περιοχή και πουθενά αλλού στον κόσμο. Στενό ενδημικό ονομάζεται ένα είδος (ή άλλη ταξινομική μονάδα)το οποίο ζει σε πολύ περιορισμένη γεωγραφική περιοχή, τύπο εδάφους ή/και ενδιαίτημα.

Τ. Λεγάκις
Επίκ. καθηγητής, Τμ. Βιολογίας, Παν. Αθηνών

#15 Σχόλιο Από Μαργαρίτα Αριανούτσου Στις 12 Ιούλιος, 2010 @ 19:15

A. Αναδιατύπωση ορισμών όρων στο άρθρο 2

Άρθρο 2 – ορισμοί

Βιολογική ποικιλότητα ή βιοποικιλότητα: η συνολική βιολογική ποικιλότητα της Γης, των χερσαίων και υδατικών συστημάτων καθώς και των μεταβατικών συστημάτων μεταξύ χέρσου και θάλασσας (δέλτα, αλμυρά έλη, λιμνοθάλασσες, κλπ.). Οι οργανισμοί που διαβιούν σ’ αυτά τα συστήματα διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο στις βιογεωχημικές διεργασίες οι οποίες, με τη σειρά τους, συντελούν στη διατήρηση της λειτουργίας του οικοσυστήματος αλλά και της βιόσφαιρας.

Ξενικό (alien) είδος: Είδος φυτού, ζώου ή άλλη βιολογική οντότητα , που εισάγεται, εκούσια ή ακούσια, συνήθως ως αποτέλεσμα ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, σε περιοχές εκτός του γνωστού γεωγραφικού εύρους εξάπλωσής του και το οποίο, μέσω της διασποράς, εγκαθιστά πληθυσμούς, μακριά από το σημείο της πρώτης εισαγωγής του σε φυσικά ή και ανθρωπογενή ενδιαιτήματα, επηρεάζοντας τη δομή και λειτουργία τους. Όταν το ξενικό είδος εγκαθιστά αυτοσυντηρούμενους πληθυσμούς καθίσταται εισβάλον (invasive).

Μπορεί να προστεθεί ο όρος
Φέρουσα ικανότητα (carrying capacity): ο μέγιστος αριθμός ατόμων του πληθυσμού ενός είδους τα οποία μπορεί να υποστηρίξει μια δεδομένη περιοχή και εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα των πόρων αλλά και τις σχέσεις του ενδοειδικού ανταγωνισμού. Συχνά ο όρος παραπέμπει στις δυνατότητες των ενδιαιτημάτων της περιοχής και όχι στο μέγεθος του πληθυσμού.

Β. Αλλα άρθρα

Άρθρο 8, παραγρ. 2 επαναλαμβάνεται κατωτέρω στο άρθρο 10 παραγρ. 4

Άρθρο 9 παραγ. 1. Να προστεθεί: Ο κατάλογος επικαιροποιείται ανά 5ετία

Άρθρο 103α.
Η Εθνική Στρατηγική συντάσσεται και αναθεωρείται ανά 10ετία.

Ποιος είναι ο ρόλος των ακαδημαϊκών και ερευνητικών ιδρυμάτων εδώ;

#16 Σχόλιο Από Αρβανιτίδης Χρήστος Στις 12 Ιούλιος, 2010 @ 22:47

Άρθρο 2 – Ορισμοί

 Βιολογική ποικιλότητα ή βιοποικιλότητα: η συνολική βιολογική ποικιλότητα της βιόσφαιρας, δηλαδή της ατμόσφαιρας, της χέρσου και των υδάτινων συστημάτων της (έλη, λίμνες, ποταμοί, κλπ.), των θαλασσών και των ωκεανών καθώς και των μεταβατικών συστημάτων μεταξύ χέρσου και θάλασσας (δέλτα, αλμυρά έλη, λιμνοθάλασσες, κλπ.). Ο όρος αναφέρεται σε όλα τα επίπεδα της βιολογικής οργάνωσης και κλίμακες παρατήρησης. Παραδοσιακά, τρία επίπεδα βιολογικής οργάνωσης αναγνωρίζονται: γενετική ποικιλότητα, ποικιλότητα ειδών και ποικιλότητα οικοσυστημάτων. Οι οργανισμοί που διαβιούν σ’ αυτά τα συστήματα εκτελούν θεμελιώδη ρόλο στις βιογεωχημικές διεργασίες οι οποίες, με τη σειρά τους, βοηθούν στη διατήρηση λειτουργικότητας του οικοσυστήματος αλλά και της βιόσφαιρας.

 Γεώτοποι: οι γεωλογικές δομές που αντικατοπτρίζουν σημαντικά γεγονότα της γεωλογικής ιστορίας της γης, είναι σημαντικοί μάρτυρες της μακράς εξέλιξής της ή δείχνουν σύγχρονες φυσικές, γεωλογικές, διεργασίες που συνεχίζουν να εξελίσσονται στην επιφάνεια του πλανήτη.

 Ζώνη Ειδικής Προστασίας: Περιοχή προστασίας με βάση την Οδηγία 2009/147/ΕΚ, η οποία περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura 2000 σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ.

 Ειδική Ζώνη Διατήρησης: Περιοχή Κοινοτικής Σημασίας ορισμένη με κανονιστική, διοικητική ή/και συμβατική πράξη, στον οποίο εφαρμόζονται τα μέτρα διαχείρισης που απαιτούνται για τη διατήρηση ή την αποκατάστασή του σε ικανοποιητικό βαθμό, με βάση την κατάσταση των τύπων των φυσικών οικοτόπων ή/και των ενδιαιτημάτων του, σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ.

 Ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης ενός είδους: Η κατάσταση ενός είδους, για το οποίο (α) τα δεδομένα της δυναμικής των πληθυσμών του στο χωροχρόνο είναι ικανοποιητικά σε ότι αφορά τη συνέχιση της ύπαρξής του, σε μακροπρόθεσμη βάση, ως ζωτικό συστατικό των τύπων φυσικών οικοτόπων στους οποίους παρατηρείται, β) το γεωγραφικό εύρος κατανομής του δεν παρουσιάζει μείωση, ούτε υπάρχει κίνδυνος να μειωθεί στο άμεσο μέλλον, και γ) υπάρχει και θα συνεχίσει πιθανώς να υπάρχει ένα ενδιαίτημα επαρκούς έκτασης ώστε οι πληθυσμοί του να διατηρηθούν μακροπρόθεσμα.

 Κόκκινος κατάλογος: Κατάλογος που παρέχει πληροφορίες για την ταξινομία, την κατάσταση διατήρησης και την κατανομή ειδών χλωρίδας, πανίδας, και άλλων στοιχείων της βιοποικιλότητας, τα οποία κατατάσσονται σε κατηγορίες επικινδυνότητας, σύμφωνα με κριτήρια που έχει θέσει η Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (International Union for Conservation of Nature (IUCN)), όπως προσαρμόζονται για περιφερειακές αξιολογήσεις (regional assessments).

 Ξενικό ή εισβάλον είδος: Είδος φυτού, ζώου ή άλλου Φύλου, που εισάγεται, εκούσια ή ακούσια, με τη βοήθεια των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, σε περιοχές εκτός του ιστορικά γνωστού εύρους εξάπλωσής του και το οποίο, επεκτεινόμενο μέσω της διασποράς, εγκαθιστά πληθυσμούς, μακριά από το σημείο της πρώτης εισαγωγής του σε φυσικά ή ημι-φυσικά οικοσυστήματα, επηρεάζοντας τη δομή και λειτουργία τους.

 Οικότοποι: Οι μικρότερες διακριτές μονάδες στο σύστημα χαρτογράφισης και κατάταξης οικολογικών τοπίων (landscapes, seascapes).Κάποιοι από τους παλαιότερους ορισμούς καθιστούσαν τον όρο συνώνυμο μ’ εκείνο της«οικοθέσης» (ecological niche).

 Οικοτουρισμός: Ο τουρισμός σε φυσικές περιοχές, ο οποίος, αντίθετα με τον μαζικό τουρισμό, δεν υπερβαίνει την φέρουσα ικανότητα της περιοχής όπου αναπτύσσεται, προωθεί την προστασία του φυσικού αλλά και του πολιτισμικού περιβάλλοντός της, συμβάλλοντας στην αειφορία των τοπικών πληθυσμών.

 Προστατευόμενη περιοχή: Γεωγραφικά καθορισμένη χερσαία, υδάτινη ή/και θαλάσσια ή και μεικτού χαρακτήρα περιοχή, επιστημονικά τεκμηριωμένης οικολογικής σημασίας, αφιερωμένη στην προστασία και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των φυσικών και συναφών πολιτιστικών πόρων, η οποία υπόκειται σε ρυθμίσεις με νομικά μέσα ή άλλους τρόπους, ώστε να επιτυγχάνονται ειδικοί στόχοι προστασίας.

 Περιοχή Κοινοτικής Σημασίας: περιοχή η οποία συνεισφέρει σημαντικά στη διατήρηση ή την αποκατάσταση ενός τύπου οικοτόπου του παραρτήματος Ι ή ενός είδους του παραρτήματος ΙΙ της οδηγίας 92 /43 /ΕΟΚ, σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης, η οποία μπορεί επί πλέον να συνεισφέρει σημαντικά στη συνοχή του Δικτύου «Natura 2000» ή/και να συνεισφέρει σημαντικά στη διατήρηση της βιοποικιλότητας σε συγκεκριμένες περιοχές και περιλαμβάνεται στον ειδικό κατάλογο σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 4 της οδηγίας 92 /43 /ΕΟΚ.

 Υγρότοποι: Υδάτινα αβαθή συστήματα φυσικά ή τεχνητά, μόνιμα ή εποχικά, με νερό στάσιμο ή ρέον, γλυκό, υφάλμυρο ή αλμυρό. Σ΄αυτούς περιλαμβάνονται και περιοχές που καλύπτονται με θαλασσινό νερό, το βάθος του οποίου κατά τη ρηχία δεν υπερβαίνει τα έξι μέτρα. Ως μικροί παράκτιοι ή εσωτερικοί υγρότοποι ορίζονται οι υγρότοποι εκτάσεως μέχρι τριάντα (30) στρέμματα. Στους υγροτόπους συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι βάλτοι, τα έλη και τα αλμυρά έλη.

Φέρουσα ικανότητα (carrying capacity): ο θεωρητικά μέγιστος αριθμός ατόμων ενός είδους τα οποία μπορούν να διαβιούν για μακρά χρονικά διαστήματα σε δεδομένο περιβάλλον. Σημαντικό ρόλο στο μέγεθος του θεωρητικού αυτού πληθυσμού παίζει η διαθεσιμότητα του νερού, της τροφής των ενδιαιτημάτων και των άλλων αναγκαίων για τα άτομα παραμέτρων του οικοσυστήματος. Η φέρουσα ικανότητα είναι, κατά συνέπεια, εξαρτώμενη από το είδος του οικοσυστήματος.

#17 Σχόλιο Από Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου Στις 13 Ιούλιος, 2010 @ 00:01

Ορθότερη απόδοση στα ελληνικά της IUCN είναι ‘Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης’ και όχι ‘για τη Προστασία’

Ξένο Ξένο-εισβλητικό είδος: Αποτελεί πράγματι αντικείμενο προβληματισμού η μετάφραση του όρου invasive στα ελληνικά, πάντως η λέξη ‘εισβλητικός’ είναι αδόκιμη. Θα πρέπει να βρεθεί πιο κατάλληλη λέξη, ενδεχομένως ‘εισβάλλον’, ‘αλλόχθον’, ‘ξενικόν’, ‘μη αυτοφυές’ κ.λπ.