Άρθρο 14 – 13. Ιδιαίτερες Χρήσεις

Νομίζω σε αυτή την ενότητα θα μπορούσατε να εντάξετε και τα χιονοδρομικά κέντρα με τις συνοδές εγκαταστάσεις τους (parking επιβατικών και μοτό, εστίαση, μικρό πρατήριο καυσίμων με αυτοεξυπηρέτηση για ανεφοδιασμό των οχημάτων των επισκεπτών)

Δεν είναι σαφές στο πως μπορεί να συνυπάρχει ένα ορυχείο-λατομείο-εξόρυξη με άλλες χρήσεις και ο τρόπος που (δεν) προσδιορίζονται μπορεί να οδηγήσει σε ασάφειες κατά την αδειοδότηση. Στις χρήσεις όπου γίνεται αναφορά στο άρθρο 14 (πχ στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κοιμητήρια, φυλακές κτλ), σε καμία περίπτωση δεν είναι εφικτή η συνύπαρξη με την εξορυκτική δραστηριότητα. Θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στο τί θεωρείται συνοδός χρήσης στην εξορυκτική δραστηριότητα. Επίσης, πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι για τις αναφερόμενες εγκαταστάσεις ιδιαίτερων χρήσεων, πρέπει να υπάρχουν οι χωροταξικοί περιορισμοί του ΚΜΛΕ, όταν άλλες χρήσεις γειτνιάζουν με την ευρύτερη περιοχή της εξορυκτικής δραστηριότητας.

Σε κάθε περίπτωση, θα ήταν προτιμότερο τα ορυχεία-λατομεία-εξόρυξη να αποτελούν μία γενική κατηγορία και όχι ειδική, που θα προσδιορίζει στην ενότητά της, πολλές άλλες ειδικές κατηγορίες όπως:

12-Χώροι συνάθροισης κοινού, 17-Στάθμευση, 20-Συνεργεία, 21-Εγκαταστάσεις αποθήκευσης (πχ καυσίμων, εκρηκτικών), 26-Βιομηχανικές εγκαταστάσεις, 28.5 Λιμενικές ζώνες βιομηχανικής δραστηριότητας, 33- Χώροι επεξεργασίας , αποθήκευσης , διάθεσης στερεών αποβλήτων,34 Χώροι επεξεργασίας λυμάτων, 35- Δεξαμενές νερού, λιμνοδεξαμενές, 36 – εγκαταστάσεις παραγωγής , μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, . Τέλος θα πρέπει να προβλέπεται ως post mining δραστηριότητες: 7- Πολιτιστικές εγκαταστάσεις (πχ θέατρο-νταμάρι), 39-αγροτικές εκμεταλλεύσεις (στις αποκατεστημένες περιοχές),50- Θεματικά πάρκα (πχ Βαγονέτο)

Στις ιδιαίτερες στήσεις να προστεθούν:
– Περίθαλψη – νοσοκομεία
– Τριτοβάθμια εκπαίδευση

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΠΔ/τος ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ

Με το υπό διαβούλευση σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος επιχειρείται ο εκσυγχρονισμός και η επικαιροποίηση του από 23.02.1987 Προεδρικού Διατάγματος (ΦΕΚ 166Δ) με το οποίο καθορίστηκαν οι κατηγορίες και το περιεχόμενο των χρήσεων γης στις περιοχές των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Γ.Π.Σ). Στο υπό διαβούλευση σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος προβλέπονται δεκαπέντε (15) Γενικές Κατηγορίες Χρήσεων Γης σε αντίθεση με το από 23.02.1987 Προεδρικό Διάταγμα που προέβλεπε εννιά (9) κατηγορίες χρήσεων γης, που καλύπτουν τόσο τον αστικό όσο και τον εξωαστικό χώρο σε αντιστοιχία με το πεδίο εφαρμογής των νέων Γ.Π.Σ.

Ειδικότερα σε ότι αφορά στα Πρατήρια Καυσίμων παρατηρούμε τα εξής:

• Στο υπό διαβούλευση Π. Δ/μα χρησιμοποιείται (ή για την ακρίβεια επαναφέρεται) ο όρος “Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου και Φυσικού Αερίου”, ενώ με την παρ. 7 του άρθρου 114 του Ν. 4070/2012 (ΦΕΚ 82Α) όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 10 του Ν.4439/2016 (ΦΕΚ 222Α), έχει εισαχθεί στην κείμενη νομοθεσία ο όρος “Πρατήρια Παροχής Καυσίμων και Ενέργειας”.

• Ο όρος «Πρατήρια Παροχής Καυσίμων και Ενέργειας» περιλαμβάνει τα αμιγή ή μικτά πρατήρια υγρών καυσίμων, υγραερίου (LPG) ή/και φυσικού αερίου, υγροποιημένου (LNG) και συμπιεσμένου/πεπιεσμένου (CNG), υπό οποιονδήποτε συνδυασμό αυτών. Τα πρατήρια αυτά μπορεί να διαθέτουν σε διερχόμενα τροχοφόρα οχήματα, πλέον των παραπάνω καυσίμων, αυτούσια βιοκαύσιμο (όπως βιοαιθανόλη και βιοντήζελ), ηλεκτρική ενέργεια και υδρογόνο, καθώς και λοιπούς εναλλακτικούς τύπους καυσίμων, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 2 της 2014/94/ΕΕ Οδηγίας.
Όλα δε τα παραπάνω έγιναν στην κατεύθυνση ανάπτυξης υποδομών για την προώθηση των εναλλακτικών καυσίμων.
Ανάλογη προσπάθεια προώθησης των εναλλακτικών καυσίμων επιχειρήθηκε και με το Νόμο 3710/2008 (ΦΕΚ 216 Α) με τον οποίο επιτράπηκε υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις η λειτουργία πρατηρίων υγραερίου, μικτών ή αμιγών σε περιοχές όπου επιτρέπεται η ίδρυση και η λειτουργία πρατηρίων υγρών καυσίμων.
• Στο ίδιο πλαίσιο με την παρ. 4 του άρθρου 114 του Ν. 4070/2012 (ΦΕΚ 82Α) ορίζεται ότι σε περιοχές όπου από τις χρήσεις γης δεν επιτρέπεται η ίδρυση νέων πρατηρίων υγρών καυσίμων, αλλά ως προς τα υφιστάμενα πρατήρια υγρών καυσίμων, είτε δεν προβλέπεται η απομάκρυνση τους, είτε επιτρέπεται να συνεχίσουν να λειτουργούν και να εκσυγχρονίζονται, επιτρέπεται η προσθήκη εγκαταστάσεων παροχής υγραερίου (LPG) και γενικότερα συμπιεσμένων αερίων καυσίμων (CNG) για την κίνηση τροχοφόρων οχημάτων.
Δηλαδή, στην ήδη ισχύουσα νομοθεσία η προσθήκη αερίων καυσίμων (LPG, CNG), καυσίμων φιλικότερων προς το περιβάλλον, έναντι των υγρών καυσίμων, θεωρείται εκσυγχρονισμός και όπου προβλεπόταν από τις κείμενες διατάξεις η δυνατότητα εκσυγχρονισμού υφιστάμενων εγκαταστάσεων επιτρεπόταν και η προσθήκη εναλλακτικών καυσίμων.
• Με το υπό έκδοση Π. Δ/μα επαναφέρεται ο διαχωρισμός των πρατηρίων, ανάλογα με το καύσιμο που προμηθεύουν(“Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου και Φυσικού Αερίου) και η χωροθέτησή τους σε διαφορετικές κατηγορίες χρήσεων γης.
• Παρατηρείται δηλαδή για ακόμη μία φορά διγλωσσία και ασυμφωνία μεταξύ προγενέστερων και μεταγενέστερων νομοθετημάτων η οποία είναι βέβαια ότι θα δημιουργήσει επιπλοκές στην αδειοδότηση νέων εγκαταστάσεων, ενώ είναι πλήρως αντίθετη στην κατεύθυνση της προσπάθειας που γίνεται αυτή τη στιγμή από τη χώρα για την προώθηση των εναλλακτικών καυσίμων !!!!!.
• Το υπό διαβούλευση Π. Δ/μα προβλέπει τη χωροθέτηση νέων πρατηρίων υγρών καυσίμων σε περιοχές γενικής κατοικίας σε συνδυασμό με άλλες λειτουργίες (σταθμό αυτοκινήτων, πλυντήριο, λιπαντήριο, μίνι μάρκετ για την εξυπηρέτηση των διερχόμενων οδηγών ΜΟΝΟ με την προϋπόθεση ότι το πρατήριο αποτελεί τη μοναδική χρήση στο οικόπεδο.
Η προαναφερόμενη πρόβλεψη έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις της ειδικότερης νομοθεσίας για τα πρατήρια αφού σύμφωνα με το Π.Δ/μα 118/2006 (ΦΕΚ 119 Α) άρθρο 2, στα πρατήρια υγρών καυσίμων μπορούν να ασκούνται συμπληρωματικές δραστηριότητες όπως πλύση – λίπανση, παροχή υπηρεσιών υγειονομικού ενδιαφέροντος, εμπορία ειδών συναφών προς τα οχήματα, ανταλλακτικών και εμπορευμάτων, καθώς και οποιαδήποτε άλλη εμπορική δραστηριότητα με την οποία καλύπτονται ανάγκες των διακινουμένων και χρηστών του πρατηρίου, εστιατόρια, μπαρ, συνεργεία οχημάτων, οδική βοήθεια, τράπεζα, πρώτες βοήθειες, εγκαταστάσεις προσωπικής υγιεινής, εγκαταστάσεις διανυκτέρευσης, στάθμευση οχημάτων, κ.α., ενώ ΔΕΝ δίνεται πλέον η δυνατότητα ανάπτυξης στο ίδιο οικόπεδο της κατοικίας και πιθανόν της επαγγελματικής δραστηριότητας του ιδιοκτήτη κάτι που κατά κόρον συμβαίνει ιδιαίτερα σε ημιαστικές περιοχές και προβλέπεται από τον πρόσφατα δημοσιευμένο νόμο 4439/2016.
• Είτε εκ παραδρομής είτε στοχευόμενα στις περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικών Λειτουργιών Πόλης και Τοπικών Κέντρων το υπό διαβούλευση Π. Δ/μα ΔΕΝ προβλέπει καθόλου πρατήρια ενώ στις περιοχές των τεχνολογικών πάρκων που προβλέπονται για την εγκατάσταση παραγωγικών δραστηριοτήτων αιχμής προβλέπει αποκλειστικά πρατήρια υγρών καυσίμων!.

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΡΑΤΗΡΙΟΥΧΩΝ ΕΜΠΟΡΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ (Σ.Α.Π.Ε.Κ.)

Καταρχάς, θα θέλαμε να εγείρουμε το ερώτημα για ποιο λόγο -εκεί όπου επιτρέπεται η χωροθέτηση πρατηρίων- διαφοροποιείται η ειδική κατηγορία χρήσεων «Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου και Φυσικού Αερίου» ανάλογα με τις γενικές χρήσεις γης. Για παράδειγμα, σύμφωνα με το σχέδιο ΠΔ, στις περιοχές «Παραγωγικών Εγκαταστάσεων Χαμηλής και Μέσης Όχλησης» επιτρέπονται τα «Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου, Φυσικού Αερίου», αλλά στις περιοχές «Γενικής Κατοικίας» επιτρέπονται μόνο τα «Πρατήρια Υγρών Καυσίμων». Ομοίως, στις περιοχές «Τουρισμού – Αναψυχής» δεν προβλέπονται πρατήρια φυσικού αερίου.
Δεύτερον, και πάλι όσον αφορά τις γενικές χρήσεις γης, είναι απορίας άξιο γιατί αποκλείεται στο εξής κάθε εγκατάσταση πρατηρίου από την κατηγορία «Πολεοδομικό Κέντρο – Κεντρικές Λειτουργίες Πόλης – Τοπικό Κέντρο Συνοικίας – Γειτονιάς».
Αν και δεν αμφισβητούμε ότι το πνεύμα του νομοθέτη επιθυμεί να αναβαθμίσει τις ανώτερες περιοχές με το παρόν σχέδιο ΠΔ, ωστόσο θεωρούμε από τη μεριά μας ότι μόνο το αντίθετο θα επιφέρει η προτεινόμενη νομολογία: αφενός θα αυξηθούν οι μετακινήσεις του πληθυσμού από τις περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου προς τις περιοχές που επιτρέπονται οι χρήσεις πρατηρίων (π.χ. Γενική Κατοικία), επιβαρύνοντας συνολικά το φόρτο των οδικών αξόνων σε όλα τα αστικά σύνολα. Αφετέρου, όμως, ακόμα και σε αυτές τις περιοχές, οι οδηγοί δεν θα βρίσκουν το επιθυμητό καύσιμο, αφού στις περιοχές Γενικής Κατοικίας επιτρέπονται μόνο τα υγρά καύσιμα. Το αποτέλεσμα θα είναι μια σημειακή συρροή μετακινήσεων, που θα επιβαρύνει κατά πολύ κάποιες γειτονιές και το σύνολο του κυκλοφοριακού δικτύου.
Εξάλλου, σας υπενθυμίζουμε ότι η χώρα μας έχει δεσμευτεί να εναρμονιστεί με το ν. 3710/2008 (ΦΕΚ 216/Α/2008) που ενσωματώνει την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2014/94/ΕΕ σχετικά με την ανάπτυξη υποδομών εναλλακτικών καυσίμων. Πολύ σαφώς αναφέρεται εκεί ότι:
«1. Επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία πρατηρίων υγραερίου (LPG) και πεπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG), μικτών ή αμιγών, σε περιοχές όπου επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία πρατηρίων υγρών καυσίμων.»
Ομοίως, το εν λόγω σχέδιο ΠΔ έρχεται σε σύγκρουση και με το άρθρο 11 του ν.3897/2010 (ΦΕΚ 208/Α’/2010):
«11. Με τη έναρξη ισχύος του παρόντος και σε περιπτώσεις όπου από τις χρήσεις γης δεν επιτρέπεται η ίδρυση νέων πρατηρίων υγρών καυσίμων, αλλά ως προς τα υφιστάμενα πρατήρια υγρών καυσίμων είτε δεν προβλέπεται η απομάκρυνσή τους είτε επιτρέπεται να συνεχίσουν να λειτουργούν και να εκσυγχρονίζονται, επιτρέπεται η προσθήκη εγκαταστάσεων παροχής υγραερίου (LPG) και γενικότερα συμπιεσμένων αερίων καυσίμων (CNG) για τη κίνηση τροχοφόρων οχημάτων.»
Δηλαδή, ενώ με διάταξη νόμου επιτρέπεται η αρχική ίδρυση πρατηρίων φυσικού αερίου σε περιοχές όπου επιτρέπεται η ίδρυση πρατηρίων υγρών καυσίμων, το Σχέδιο Π.Δ. δεν προβλέπει την ίδια κατάταξη ενώ ταυτόχρονα ενώ η επέκταση των εγκαταστάσεων των υφιστάμενων πρατηρίων υγρών καυσίμων με την προσθήκη φυσικού αερίου εκλαμβάνεται ως εκσυγχρονισμός και προωθείται από αυτό καθ’ εαυτό το θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης πρατηρίων, με το Σχέδιο Π.Δ/τος ενδέχεται να περιοριστεί η προσθήκη εγκαταστάσεων φυσικού αερίου σε υφιστάμενα πρατήρια υγρών καυσίμων λόγω περιορισμού των χρήσεων γης που θα θεσπιστούν με τη σύνταξη νέων πολεοδομικών διαταγμάτων.
Περνώντας στην ειδική χρήση «Πλυντηρίων-Λιπαντηρίων», μια επιπλέον χρήση όπου δραστηριοποιούνται τα μέλη μας, συχνά σε συνδυασμό με τον κλάδο της ενέργειας, θα θέλαμε να εγείρουμε το ζήτημα της μη συμπερίληψης τους στα Πολεοδομικά Κέντρα. Είμαστε σίγουροι ότι γνωρίζετε ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις στον κλάδο έχουν ελαχιστοποιήσει την όχληση από τις εν λόγω εγκαταστάσεις, ενώ την ίδια στιγμή προσφέρουν ένα προϊόν το οποίο ζητάται κατά κόρον από τους σύγχρονους οδηγούς. Αναμένεται και εδώ ότι οι τελευταίοι θα αναζητήσουν την εν λόγω υπηρεσία σε άλλες περιοχές των αστικών ιστών επιβαρύνοντας την συνολική κυκλοφορία.
Σύμφωνα με τα παραπάνω προτείνουμε:
1. Να επιτρέπεται η διάθεση κάθε τύπου καυσίμου (υγραέριο, φυσικό αέριο, υγρά καύσιμα) από κάθε πρατήριο που συμμορφώνεται με τους κανονισμούς ασφαλείας που καλύπτονται από την υπάρχουσα νομοθεσία και να μην διαφοροποιείται η προσφορά καυσίμου σε σχέση με τις γενικές χρήσεις, εκεί όπου επιτρέπεται η εγκατάσταση πρατηρίων.
2. Να επιτρέπεται η εγκατάσταση Πλυντηρίων – Λιπαντηρίων εντός των Πολεοδομικών κέντρων.
3. Να εκδοθεί πίνακας αντιστοίχισης χρήσεων γης ανάμεσα στην παλαιά (ΠΔ ΦΕΚ 166/Δ/87) και τη νέα εκδοχή τους.

Όπως και στο προϊσχύον άρθρο 31 ν. 4269/2014, πρόκειται για μία ετερόκλητη γενική χρήση, η οποία συνενώνει κάτω από την ίδια ομπρέλλα απολύτως ασύμβατες ειδικές χρήσεις: σταθμοί μετεπιβίβασης, εγκαταστάσεις εκρηκτικών υλών, ιππόδρομοι, λατομεία, εκθεσιακά κέντρα, στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Θα πρέπει να προστεθεί στο άρθρο η πρόβλεψη ότι οι περισσότερες από τις ειδικές αυτές χρήσεις δεν μπορούν να συνυπάρχουν, και ότι όλες οι ασύμβατες χρήσεις αφαιρούνται υποχρεωτικά δυνάμει του άρθρου 18 παρ. 1 εδ. α’ του σχεδίου π.δ..

Ιδανικά, οι εγκαταστάσεις που απαιτούν το σχεδιασμό χρήσεων γης για λόγους ασφαλείας [όπως οι εγκαταστάσεις που υπάγονται στην Οδηγία Seveso, πρβλ. και άρθρο 12 υ. α. 172058/2016 (Β΄354)] θα έπρεπε να απομονωθούν σε μία ιδιαίτερη γενική χρήση, διότι δεν είναι συμβατές με καμία άλλη ειδική χρήση. Για τα εκθεσιακά κέντρα (8.7), υπάρχει ήδη πρόβλεψη στα άρθρα 9, 10 και 12 του σχεδίου π.δ. (χονδρεμπόριο, και χαμηλή-μέση και υψηλή όχληση), ενώ τα κοιμητήρια-κέντρα αποτέφρωσης (44) έχουν ορθά ενταχθεί στις κοινωφελείς λειτουργίες και στην χαμηλή-μέση όχληση. Δεν προβλέπονται πλέον νεκροταφεία αυτοκινήτων (47) (πρβλ. π.δ. 116/2004, όπως ισχύει, για την εναλλακτική διαχείριση οχημάτων στο τέλος κύκλου ζωής τους).

Εκ μέρους του ΟΤΕ, σας υποβάλλουμε τις παρατηρήσεις μας όσον αφορά στο:
Άρθρο 14 Ιδιαίτερες Χρήσεις, σελ.12
Επειδή υπάρχουν εγκαταστάσεις τηλεφωνίας σε στρατόπεδα, σε εγκαταστάσεις υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών προτείνεται να συμπεριληφθεί και στο άρθρο αυτό η κατηγορία που τις περιλαμβάνει, σύμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 1. Συγκεκριμένα:
«38 Εγκαταστάσεις σταθμών βάσης κεραιών τηλεπικοινωνιών».
Επίσης, να προστεθεί και η κατηγορία 36.2, σύμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 1.

Η χρήση «Ορυχεία – Λατομεία – Εξόρυξη» απαιτεί άλλες χρήσεις ως συνοδές οι οποίες θα πρέπει να προβλέπονται στην γενική κατηγορία που περιλαμβάνεται. Ο αριθμός τους όμως είναι σημαντικός με αποτέλεσμα να φαίνεται πιο πρακτικό να δημιουργηθεί νέα «Γενική Χρήση» με τον τίτλο «Ορυχεία Λατομεία Εξόρυξη» που να περιλαμβάνει όλες αυτές τις συνοδές χρήσεις, κατ’ ελάχιστον:

7. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις
12. Χώροι συνάθροισης κοινού
17. Στάθμευση
18. Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου, Φυσικού αερίου
20. Συνεργεία
21. Εγκαταστάσεις αποθήκευσης (πχ καυσίμων, εκρηκτικών)
26. Βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης)
28.5. Λιμενικές ζώνες βιομηχανικής δραστηριότητας
33. Χώροι επεξεργασίας , αποθήκευσης, διάθεσης στερεών αποβλήτων
34. Χώροι επεξεργασίας λυμάτων
35. Δεξαμενές νερού, λιμνοδεξαμενές
36. Εγκαταστάσεις παραγωγής, μεταφοράς, διανομής ηλεκτρικής ενέργειας
39. Αγροτικές εκμεταλλεύσεις – εγκαταστάσεις
50. Θεματικά Πάρκα

«Προτείνεται η προσθήκη σε αυτή την κατηγορία της των εξής ειδικών χρήσεων: “52. Καζίνο” και “Συνεδριακά Κέντρα” (μετά την ρητή προσθήκη αυτής στο άρθρο 1 – βλ και σχετικό σχόλιο μας), καθόσον, οι ως άνω χρήσεις είναι συμβατές και αλληλένδετες με τις ήδη προβλεπόμενες χρήσεις στην εν λόγω κατηγορία “5. Μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις”, “48. Ιππόδρομος”, “49. Πίστες αγώνων αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων” και “50. Θεματικά πάρκα -Λούνα Πάρκ”, και ως εκ τούτων θα πρέπει να δύνανται να χωροθετούνται στις περιοχές ιδιαίτερων χρήσεων.»

Να προστεθεί κατηγορία:
«(18) Πρατήρια παροχής Καυσίμων και Ενέργειας»

Οι υποδομές μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας είναι απαραίτητες σε όλο το φάσμα των χρήσεων γης, ακόμα και στις περιοχές αποκλειστικής κατοικίας.

Συνεπώς στα άρθρα 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 17 να συμπεριληφθεί η χρήση: 36.2 «Υποδομές μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και συνοδά έργα αυτών».

Τα παραπάνω είναι σύμφωνα με:
• το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΦΕΚ Α΄ 128/2008) «Η ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης και της χωρικής συνοχής. Για το σκοπό αυτόν, με το παρόν πλαίσιο, επιδιώκεται:… Η βελτίωση της πρόσβασης σε βασικά δίκτυα μεταφορών, ενέργειας και επικοινωνιών και η ανάπτυξη των σχετικών υποδομών» (άρθρο 2).
• το Άρθρο 190 του Νόμου 4001 (ΦΕΚ 179Α/22.08.2011): σύμφωνα με το οποίο «Σε όλες τις κατηγορίες χρήσεων γης, οι οποίες καθορίζονται στο π.δ. της 232/6.3.1987 (Δ’ 166) ή σε άλλα προεδρικά διατάγματα που εκδόθηκαν βάσει της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 1561/1985 (Α’ 148), όπως αυτή τροποποιήθηκε από την παρ. 5 του άρθρου 13 του ν. 3212/2003 (Α’ 308) και ισχύει, ή προβλέπονται από τον χωροταξικό ή πολεοδομικό σχεδιασμό οποιουδήποτε επιπέδου, περιλαμβάνεται ως επιτρεπτή χρήση η εγκατάσταση Κέντρων Διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και των συνοδευτικών αυτών έργων και υπόγειων καλωδιακών δικτύων», (ανεξαρτήτως πληθυσμιακών κριτηρίων).

(41) Ορυχεία-Λατομεία-Εξόρυξη.

Α. Αναφέρει : «Κατά τον πολεοδομικό σχεδιασμό επιτρέπεται να επιλέγονται χρήσεις του άρθρου αυτού, ανάλογα με την επιδιωκόμενη μορφή ανάπτυξης και τις ιδιαίτερες ανάγκες της περιοχής. Επιτρέπεται επίσης στις ανωτέρω περιοχές να καθορίζονται επιπλέον, οι απαραίτητες συνοδές χρήσεις για την εξυπηρέτησή τους».

Να προστεθεί: «Υφιστάμενες εγκαταστάσεις ορυχείων και τα συνοδά έργα αυτών που λειτουργούν νόμιμα, παραμένουν στη θέση που ήδη βρίσκονται, λειτουργούν και δύναται να εκσυγχρονιστούν/επεκταθούν σύμφωνα με τις Άδειες παραγωγής τις Αποφάσεις Έγκρισης Περιβαλλοντικών τους Όρων και τον Εθνικό Χωροταξικό Σχεδιασμό».

Τα παραπάνω είναι σύμφωνα με το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΦΕΚ Α΄ 128/2008), που προβλέπει :
« Διατήρηση της εξορυκτικής δραστηριότητας στις υφιστάμενες περιοχές εκμετάλλευσης και διασφάλιση της δυνατότητας επέκτασης σε περιοχές, όπου εντοπίζονται νέα κοιτάσματα ή νέα ορυκτά, με τήρηση των όρων προστασίας του περιβάλλοντος και των προϋποθέσεων λειτουργίας των γειτονικών δραστηριοτήτων.
Πρόκειται, κυρίως, για ορυκτούς πόρους που καλύπτουν εγχώριες ανάγκες ή απευθύνονται σε διεθνείς αγορές, όπως: ο λιγνίτης στη Δυτική Μακεδονία και την Πελοπόννησο, …

Β. Κατά τον πολεοδομικό σχεδιασμό να επιτρέπεται ο συνδυασμός των ειδικών χρήσεων του άρθρου (14) και η προσθήκη όσων ειδικών χρήσεων γης έχουν άμεση σχέση με αυτές.

Στις περιοχές των ορυχείων, λατομείων και εξόρυξης, της κατηγορίας ειδικής χρήσης (41), να υπάρχει η δυνατότητα συνδυασμού με όσες ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τις λειτουργικές δραστηριότητες, την προστασία και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.

Ενδεικτικά αναφέρονται οι παρακάτω ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τις περιοχές της κατηγορίας ειδικής χρήσης (41):

(39) αγροτικές εκμεταλλεύσεις στις αποκατεστημένες περιοχές
(49) πίστες αγώνων
(7) πολιτιστικές εγκαταστάσεις

Οι αναφερόμενες ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης περιλαμβάνονται στο άρθρο 1 του σχεδίου προεδρικού διατάγματος.

Να συμπεριληφθεί και η χρήση γης (36) «Εγκαταστάσεις ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών και φυσικού αερίου», με την ακόλουθη διατύπωση και διαίρεση σε υποκατηγορίες:
36.1. Εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και τα συνοδά έργα αυτών.
36.2. Εγκαταστάσεις μεταφοράς, διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και τα συνοδά έργα αυτών.
36.3. Κτιριακές Εγκαταστάσεις Τηλεπικοινωνιών.
36.4. Εγκαταστάσεις ύδρευσης, φυσικού αερίου και συναφείς εγκαταστάσεις.