Άρθρο 06 – Τουρισμός – Aναψυχή

Σε συνέχεια της προτεινόμενης εισαγωγής Ειδικής Κατηγορίας Χρήσης Κτιρίων 9.2 “Επαγγελματικές δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών ή εμπορίας αγαθών ασκούμενες αποκλειστικά μέσω διαδικτύου” (βλ.σχόλιο επί του αρθ.1), είναι αναγκαία νομίζω η ακόλουθη προσθήκη στα επιτρεπόμενα μέσα στις περιοχές Τουρισμού & Αναψυχής:

9.2 Επαγγελματικές δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών ή εμπορίας αγαθών ασκούμενες αποκλειστικά μέσω διαδικτύου, μέχρι 400 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης, συμπεριλαμβανομένης τυχόν αποθήκευσης εμπορεύσιμων αγαθών.

ΣΗΜΕΙΟ 1

Θα ήθελα να τονίσω πως η χρήση της φράσης «εφόσον προβλέπεται από το εγκεκριμένο σχέδιο» είναι απολύτως περιττή και δημιουργεί σύγχυση.

Κατά τη συγγραφή ΓΠΣ, ΣΧΟΟΑΠ, ΤΧΣ, Πολεοδομικών Μελετών κ.λπ. αλλά και των αντίστοιχων ΦΕΚ τους οι επιτρεπόμενες χρήσεις σε μια χωρική ενότητα καθορίζονται βάσει των άρθρων του εκάστοτε Π.Δ/τος χρήσεων γης και είναι de facto στη διακριτική ευχέρεια του Μελετητή να θέσει περιορισμούς και εξαιρέσεις στο περιεχόμενο. Συνεπώς τι σημαίνει το «εφόσον προβλέπεται από το εγκεκριμένο σχέδιο»? ούτως ή άλλως για να ισχύει θα πρέπει να προβλέπεται.

ΣΗΜΕΙΟ 2

Η χρήση Τουρισμού-Αναψυχής στα σχέδια καθορισμού χρήσεων γης εφαρμόζεται πρακτικά σε περιοχές εκτός σχεδίου που εμφανίζουν έντονη τουριστική κίνηση (βλ. παραλιακές περιοχές ή ορεινές με έντονο τουριστικό χαρακτήρα). Εντούτοις στην ελληνική πραγματικότητα οι περιοχές αυτές πέραν των καλοκαιρινών μηνών εμφανίζουν εξαιρετικά έντονο ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ (βλ.Χαλκιδική κ.ά).

Στην εφαρμογή, ο αποκλεισμός αγροτικών χρήσεων από την κατηγορία αυτή (αλλά και το αντίστροφο), θα έχει ως αποτέλεσμα ένα απόλυτο διαχωρισμό χρήσεων στο χώρο με πρότυπα «Ζωνοποίησης», δημιουργώντας τουριστικές περιοχές ερειπωμένες το χειμώνα, τις οποίες οι ντόπιοι κάτοικοι δεν δύνανται να εκμεταλλευτούν αγροτικά καθώς η εφαρμογή επικαλυπτόμενων κατηγοριών χρήσεων σε μια περιοχή δεν επιτρέπεται κατά την πολεοδομική διαδικασία.

Αγγελίδου Τατιανή – Βασιλική
Πολεοδόμος- Χωροτάκτης Μηχανικός
ΑΠΘ

Επαναλαμβάνω και για το παρόν άρθρο το σχόλιο μου για την ΑΘΕΜΙΤΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΧΑΜΗΛΗΣ ΟΧΛΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ.

Αυτό ουσιαστικά θα σημαίνει ότι δεν θα μπορεί να εγκατασταθεί ένα εργαστήριο παγωτού, ή ένας αργυροχρυσοχόος ή ενα εργαστήρι αγγειοπλαστικής σε τουριστικές περιοχές.

Οι περισσότερες περιοχές στην Ελλάδα είναι τουριστικές και ο τουρισμός αποτελεί βασικό (αν όχι το μόνο) πυλώνα της εθνικής οικονομίας. Πλήθος ντόπιων κατοίκων βασίζεται οικονομικά σε μικρά εργαστήρια παραγωγής προϊοντων που αντανακλούν την παράδοση και πολιτιστική κληρονομιά (π.χ. κοσμήματα ή πήλινα παράγωγα κ.ά.) τα οποία πωλούνται επιτόπου και κατά σωρεία στις τουριστικές περιοχές.

Για να μην αναφερθούμε στο οτι δεν θα μπορεί να εγκατασταθεί ένα αρτοποιείο σε τουριστικές περιοχές. Η δραστηριότητα αυτή θα πρέπει να διασφαλιστεί προσθέτοντας τα Επαγγελματικά Εργαστήρια σαν χρήση στις τουριστικές περιοχές.

Αγγελίδου Τατιάνα
Πολεοδόμος – Χωροτάκτης Μηχανικός
ΑΠΘ

Θα σας πρότεινα για την αποφυγή συγχύσεων, αντί του πρατηρίου υγρών καυσίμων να υιοθετήσετε τον πλέον ορθό όρο :»Πρατήρια παροχής καυσίμων και ενέργειας»
Δείτε σχετικά το Ν.4070/12 – ΦΕΚ 82 Α΄ – άρθρο 114 § 7
«7. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος εισάγεται νέος όρος των «Πρατηρίων παροχής Καυσίμων και Ενέργειας» ο οποίος πλέον θα περιλαμβάνει εκτός των αμιγών πρατήριων, υγρών καυσίμων, τα μικτά ή αμιγώς υγραερίου πρατήρια, καθώς και πρατήρια φυσικού αερίου. Τα υπόψη πρατήρια θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να διαθέτουν σε διερχόμενα τροχοφόρα οχήματα, πλέον των παραπάνω καυσίμων και βιοαιθανόλη, βιοντήζελ, ηλεκτρική ενέργεια και υδρογόνο.»

Δυστυχώς υπήρξαν ΥΔΟΜ που είχαν μπλοκάρει θέματα αδειοδότησης, διότι όπως σας είναι γνωστό στο ΦΕΚ 166 Δ΄/87 αναφέρονται «πρατήρια βενζίνης» και δεν μας χορηγούσαν άδεια δόμησης, γιατί στο σχέδιο υπήρχε και …αντλία πετρελαίου !!

Σε λίγα χρόνια σε περιοχές τουρισμού αναψυχής θα μπορεί ο άλλος να κάνει το μπάνιο του και σε παρακείμενο πρατήριο να «φορτώνει» τις μπαταρίες του ηλεκτρικού του αυτοκινήτου.
Εννοείται ότι το ίδιο θα γίνεται και σε άλλα πρατήρια, εφόσον διαθέτουν τον κατάλληλο χώρο και την εγκατάσταση.

Διέννης Ευάγγελος

Όντας κάτοικος τουριστικής περιοχής, βλέπω ότι επιτρέπεται ανάπτυξη καζίνο σε αυτές τις ζώνες χρήσης γης. Είναι εμφανές ότι ο νομοθέτης βάζει μέσα κάποιες χρήσεις που θεωρητικά μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτών των περιοχών ή τους επιτρέπουν να εξυπηρετήσουν καλύτερα τους τουρίστες – ειδικά όσους έρχονται από το εξωτερικό…
Αναρωτιέμαι όμως, θα υπάρχει καζίνο σε κάθε τουριστική περιοχή της Ελλάδας;
Επειδή, προφανώς, αυτό δε γίνεται, γιατί απαγορεύετε να υπάρχουν άλλα μαγαζιά με τυχερά παιχνίδια σε αυτές τις περιοχές;
Δεν στερείτε έτσι μία πηγή εσόδων από αυτές τις περιοχές;

Στο άρθρο 6 «Τουρισμός – Αναψυχή» εκτός από τις αναφερόμενες ειδικές κατηγορίες χρήσεων θα πρέπει να προστεθούν και οι:
Α) 28.3 Υδατοδρόμια, που προφανώς εκ παραδρομής δεν έχει ήδη συμπεριληφθεί, δεδομένου ότι τα υδατοδρόμια δεν δημιουργούν κανένα περιβαλλοντικό ή άλλης μορφής πρόβλημα στην λειτουργία εγκαταστάσεων τουρισμού – αναψυχής, ενώ διευκολύνουν την πρόσβαση τουριστών στις παραθαλάσσιες (και η χώρα μας έχει πληθώρα), παραλίμνιες και παραποτάμιες τουριστικές περιοχές.
Β) 39.1 Γεωργικές, κλπ και λοιπές αγροτικές εκμεταλλεύσεις και 39.2 Γεωργικές Αποθήκες κλπ και άλλες εγκαταστάσεις αγροτικού τομέα, οι οποίες δεν παρουσιάζουν κανένα πρόβλημα συμβατότητας με την τουριστική ανάπτυξη αλλά αντιθέτως είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη ενός σημαντικού τμήματος του τουρισμού της χώρας, δηλαδή του αγροτουρισμού.

Στην περίπτωση «11. Περίθαλψη Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας χωρίς νοσηλεία»
προτείνεται:
1)η απαλοιφή των λέξεων «χωρίς νοσηλεία», διότι τόσο στις δημόσιες δομές, όσο και στους ιδιωτικούς φορείς πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας δεν υφίσταται νοσηλεία. Επομένως η εν λόγω διατύπωση είναι εκ του περισσού και
2)να επιτρέπονται και Δευτεροβάθμιες υπηρεσίες υγείας

Τουρισμός Αναψυχή. Πρόταση Νομοτεχνικής Βελτίωσης, προσθήκη χρήσεων. 1ο (54) Εκπαίδευση σε περιβαλλοντικά θέματα και οργανωμένη αναψυχή. (55) Εξυπηρετήσεις φυσιατρικής και ειδικών αναγκών θεραπευτοκού χαρακτήρα. 2ο Σχόλιο για την χρήση (51) κατασκηνώσεις στο παρόν άρθρο. Η χρήση αυτή μπορεί να μπεί με τις δύο προτεινόμενες (54 , 55)και στη παρ. 2 του άρθρου 8. Κατασκήνωση και δάσος είναι συμβατά και ανεκτά από την δασική νομοθεσια.

Εφόσον με το παρόν Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος προβλέπεται η δυνατότητα χωροθέτησης φούρνων σε περιοχή αμιγούς κατοικίας, προτείνω την προσθήκη, υπό προϋποθέσεις, της συγκεκριμένης χρήσης και στην κατηγορία Τουρισμού – Αναψυχής. Η προϋπόθεση που θα μπορούσε να διατυπωθεί είναι όριο δυναμικότητας κλιβάνου έως 3.000 χιλιόγραμμα ανά εικοσιτετράωρο, το οποίο είναι και το ελάχιστο σύμφωνα με το Ν. 3526/2007 (ΦΕΚ 24/Α’/9.2.2007) «Παραγωγή και διάθεση προϊόντων αρτοποιίας και συναφείς διατάξεις».
Ανθή Τσακιροπούλου
Τοπογράφος Μηχανικός, ΑΠΘ

Εκ μέρους του ΟΤΕ, σας υποβάλλουμε τις παρατηρήσεις μας όσον αφορά στο:
Άρθρο 6 Τουρισμός-Αναψυχή, σελ. 7
Οι Εγκαταστάσεις σταθμών βάσης κεραιών είναι συνήθως σταθερής ή/και κινητής τηλεφωνίας. Συνεπώς, προτείνεται η ακόλουθη διατύπωση, σύμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 1:
«38 Εγκαταστάσεις σταθμών βάσης κεραιών τηλεπικοινωνιών».
Επίσης, να προστεθεί και η κατηγορία 36.2, σύμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 1.

Δεδομένου ότι είναι επιτρεπτή η χρήση καζίνου γιατί δεν αναφέρονται η ειδική κατηγορία τυχερά παιχνίδια;
Στις γενικές κατηγορίες χρήσεων γης σημειώνεται η κατηγορία τουρισμός – αναψυχή – παραθεριστική κατοικία. Σε μια περιοχή παραθεριστικής κατοικίας για την οποία θα έχει εφαρμογή το παρόν άρθρο κατά την άποψή μας θα πρέπει να συμπεριληφθούν οι θρησκευτικοί χώροι και οι πολιτιστικές εγκαταστάσεις, χρήσεις συμβατές με τη λειτουργία της περιοχής.
Επισημαίνεται ο περιορισμός στη θέση και τον αριθμό των εγκαταστάσεων κεραιών.

Από τα όσα αναφέρονται στο παρόν άρθρο φαίνεται να αποκλείονται από τη γενική χρήση Τουρισμού – Αναψυχής η ειδική κατηγορία Επαγγελματικών Εργαστηρίων. Εντούτοις στις τουριστικές περιοχές είναι σύνηθες το φαινόμενο να υπάρχουν καταστήματα πώλησης προϊόντων τοπικής κουλτούρας (κοσμήματα, πήλινα κ.λπ.) τα οποία συχνά συνοδεύονται από χρήση εργαστηρίου. Με την απουσία πρόβλεψης χωροθέτησης επαγγελματικών εργαστηρίων πλήγεται η τοπική οικονομία και ως εκ τούτου θεωρώ πως θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται στις επιτρεπόμενες χρήσεις.

Εάν στις περιοχές τουρισμού δεν προβλέπονται τα επαγγελματικά εργαστήρια τότε δεν θα μπορεί αν εγκατασταθεί στις περιοχές αυτές ένας φούρνος – αρτοποιείο το οποίο είναι απαραίτητη χρήση στις περιοχές αυτές αφού υπάρχει τουριστική κίνηση και άρα και υψηλή κατανάλωση. Να προστεθούν τα επαγγελματικά εργαστήρια στην κατηγορία αυτή

«Η ειδική χρήση 16. “Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις – Σύνθετα τουριστικά καταλύματα” προτείνεται, να εναρμονιστεί με τους νομοθετημένους όρους του άρθρου1 του Ν. 4276/2014 (Φ.Ε.Κ. 155Α’/30-7-2014) όπως ισχύουν, ως εξής: “Τουριστικά καταλύματα – Εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής – Σύνθετα Τουριστικά Καταλύματα -Συνεδριακά Κέντρα” (μετά την ρητή προσθήκη της ειδικής χρήσης ”Συνεδριακά Κέντρα” στο άρθρο 1 – βλ και σχετικό σχόλιο μας).»

Στις περιοχές τουρισμού θα έπρεπε να μπορούν να μπουν τα επαγγελματικά εργαστήρια γιατί η πιο συνήθης περίπτωση στις περιοχές αυτές (βλέπε νησιά, ορεινά, παράλιες περιοχές) είναι πολύ σύνηθες το φαινόμενο να υπάρχει μια επιχείρηση με διπλό ρόλο: τεχνική Παρασκευή προϊόντος σε εργαστήριο και πώλησή του στο μπροστινό κομμάτι του οικοδομήματος (πχ επεξεργασία και πώληση μελιού, άλεση καφέ και πώληση αυτού κ.ά.). Τα επαγγελματικά εργαστήρια στηρίζουν την τοπική οικονομία και παράδοση και πρέπει μπορούν να εγκαθίστανται κυρίως στις περιοχές τουρισμού και αναψυχής.

Τα συνεργεία αυτοκινήτων πρέπει να προβλέπονται στις περιοχές τουρισμού για να εξυπηρετούνται τόσο όσοι νοικιάζουν αυτοκίνητα στις τουριστικές περιοχές όσο και οι «μόνιμοι» παραθεριστές οι οποίοι αν υποστούν βλάβη και αναγκαστούν να αφήσουν το αυτοκίνητο σε συνεργείο μακριά από την περιοχή διαμονής τους δε θα έχουν κανένα τρόπο μετακίνησης.

Θα πρέπει να προβλέπεται στις περιοχές τουρισμού – αναψυχής η χρήση επαγγελματικών εργαστηρίων χαμηλής όχλησης (π.χ. αργυροχρυσοχοΐα, αγγειοπλαστική, εργαστήρια παραγωγής παγωτού κλπ), γιατί είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις τουριστικές δραστηριότητες.

Όπως ανέφερα και στο άρθρο 4 του παρόντος ΠΔ, στις περιοχές Τουρισμού Αναψυχής υπάρχει πρόβλεψη μόνο για: «(18) Πρατήρια υγρών καυσίμων». Σύμφωνα με την Παράγραφο 1 του Άρθρου 10 του Νόμου 3710/2008 (ΦΕΚ 216/Α’/2008), όπως αντικαταστάθηκε με την Παράγραφο 6 του Άρθρου 115 του Νόμου 4199/2013 (ΦΕΚ 216/Α’/2013) και ισχύει, αναφέρεται ότι:

«1. Επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία πρατηρίων υγραερίου (LPG) και πεπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG), μικτών ή αμιγών, σε περιοχές όπου επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία πρατηρίων υγρών καυσίμων…»

Συνεπώς υπάρχει αντίθεση μεταξύ της νομοθεσίας για τα πρατήρια και της προτεινόμενης πολεοδομικής διάταξης. Αυτό προτείνεται επίσης να διορθωθεί άμεσα και να επιτρέπονται όλα τα είδη πρατηρίων (βενζίνης, υγραερίου, φυσικού αερίου) στην κατηγορία Τουρισμού – Αναψυχής.

Είναι ανήκουστο σε περιοχές εκτός σχεδίου να μην μπορεί να χωροθετηθεί πρατήριο υγρών καυσίμων που διαθέτει και φυσικό αέριο και υγραέριο. Σε περίπτωση που εγκριθεί αυτή η διάταξη τότε οι κάτοικοι των περιοχών τουρισμού θα πρέπει να ταξιδεύουν στις κοντινές πόλεις για να εφοδιάζονται υγραέριο για τις καθημερινές τους ανάγκες. Πρέπει να επιτρέπεται ολόκληρη η ειδική χρήση 18. Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου, Φυσικού Αερίου

Το (18) να αντικατασταθεί ως εξής:
«(18) Πρατήρια παροχής Καυσίμων και Ενέργειας»

Οι υποδομές μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας είναι απαραίτητες σε όλο το φάσμα των χρήσεων γης, ακόμα και στις περιοχές αποκλειστικής κατοικίας.

Συνεπώς στα άρθρα 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 17 να συμπεριληφθεί η χρήση: 36.2 «Υποδομές μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και συνοδά έργα αυτών».

Τα παραπάνω είναι σύμφωνα με:
• το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΦΕΚ Α΄ 128/2008) «Η ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης και της χωρικής συνοχής. Για το σκοπό αυτόν, με το παρόν πλαίσιο, επιδιώκεται:… Η βελτίωση της πρόσβασης σε βασικά δίκτυα μεταφορών, ενέργειας και επικοινωνιών και η ανάπτυξη των σχετικών υποδομών» (άρθρο 2).
• το Άρθρο 190 του Νόμου 4001 (ΦΕΚ 179Α/22.08.2011): σύμφωνα με το οποίο «Σε όλες τις κατηγορίες χρήσεων γης, οι οποίες καθορίζονται στο π.δ. της 232/6.3.1987 (Δ’ 166) ή σε άλλα προεδρικά διατάγματα που εκδόθηκαν βάσει της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 1561/1985 (Α’ 148), όπως αυτή τροποποιήθηκε από την παρ. 5 του άρθρου 13 του ν. 3212/2003 (Α’ 308) και ισχύει, ή προβλέπονται από τον χωροταξικό ή πολεοδομικό σχεδιασμό οποιουδήποτε επιπέδου, περιλαμβάνεται ως επιτρεπτή χρήση η εγκατάσταση Κέντρων Διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και των συνοδευτικών αυτών έργων και υπόγειων καλωδιακών δικτύων», (ανεξαρτήτως πληθυσμιακών κριτηρίων).

1. Προτείνεται η προσθήκη της χρήσης θρησκευτικών χώρων και πολιτιστικών κτιρίων που προβλέπονται στο ΠΔ του 1987.
+ Εγκαταστάσεις ΑΠΕ μόνο εφόσον εξυπηρετούν Τουριστικές εγκαταστάσεις
+ Χώροι επεξεργασίας λυμμάτων μόνο εφόσον εξυπηρετούν μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις.

για το ΤΜΗΜΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ του ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Προκειμένου να τονωθεί κατά το δυνατόν η τοπική οικονομία σε περιοχές τουρισμού – αναψυχής, θεωρώ σκόπιμο να μπορούν να χωροθετούνται επαγγελματικά εργαστήρια χαμηλής όχλησης, δηλαδή τεχνοοικονομικές μονάδες, έστω υπό προϋποθέσεις, π.χ. επιφάνεια δόμησης, ισχύς μηχανολογικής εγκατάστασης, κ.λπ. Η εγκατάσταση και λειτουργία τους θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας, καθώς είναι απαραίτητα συστατικά της παραγωγικής διαδικασίας που θεωρείται σκόπιμο να απευθύνεται σε επισκέπτες σε περιοχές τουρισμού – αναψυχής.
Ανθή Τσακιροπούλου
Τοπογράφος Μηχανικός, ΑΠΘ

Προτείνονται οι ακόλουθες αλλαγές:
(16) Ξενοδοχεία και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις και υποδομές – Σύνθετα τουριστικά καταλύματα
(50) Κατασκηνώσεις – παιδικές εξοχές – λούνα παρκ
(51) Παιδική αναψυχή – δραστηριότητες παιδικής ψυχαγωγίας

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 1 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕ Α.Α. 16:
Η περιγραφή της ειδικής κατηγορίας (α.α.16) δεν καταλαμβάνει το σύνολο των περιπτώσεων που προβλέπει η σχετική νομοθεσία, ούτε φυσικά δύναται να καταλάβει αντίστοιχες μορφές εγκαταστάσεων που τυχόν θεσμοθετηθούν στο μέλλον. Με δεδομένο ότι ειδικά ο τομέας του τουρισμού είναι εξαιρετικά νευραλγικός για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, αφετέρου δε ότι είναι διαρκώς αναπτυσσόμενος, η διατύπωση του προτεινόμενου σχεδίου είναι πολύ περιοριστική. Επιπλέον, η συγκεκριμένη ειδική κατηγορία δεν προβλέπεται (στο σύνολό της) ως επιτρεπόμενη σε καμία από τις γενικές κατηγορίες χρήσεων γης. Επομένως, με το προτεινόμενο σχέδιο δεν είναι δυνατή η χωροθέτηση σημαντικών τουριστικών υποδομών σε καμία απολύτως γενική κατηγορία χρήσεων γης.
Προτείνεται αφενός μεν η αναδιατύπωση της περίπτωσης 16 των ειδικών χρήσεων, αφετέρου δε η ρητή αναφορά των «εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής και λοιπών τουριστικών εγκαταστάσεων» ως επιτρεπόμενης ειδικής κατηγορίας στις γενικές κατηγορίες «Τουρισμός – Αναψυχή» και «Πολεοδομικό Κέντρο».
Επισημαίνεται δε ότι μία τέτοια αλλαγή παρέχει απλώς μεγαλύτερη συστηματική συνοχή και κατοχυρώνει ήδη ισχύοντα, καθώς το σύνολο των ειδικών αυτών χρήσεων διέπεται από ειδική νομοθεσία, η οποία θέτει όρους και προϋποθέσεις για την εγκατάσταση και λειτουργία τους.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΑΙ, ΕΠΙΣΗΣ, Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 1 ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ Α.Α. 50 ΕΠ.:
Οι δραστηριότητες που σχετίζονται με την παιδική αναψυχή γνωρίζουν μεγάλη άνθιση τα τελευταία χρόνια και αποτελούν μία από τις κατηγορίες χρήσεων που εξελίσσονται συνεχώς, αλλά, δυστυχώς, αποκτούν επικαιρότητα μόνο με δυσάρεστες αφορμές. Το προτεινόμενο σχέδιο προβλέπει μόνο τη λειτουργία «λούνα παρκ» (κατεξοχήν χώρων παιδικής αναψυχής), συνδέοντάς τη λειτουργικά στην ίδια ειδική χρήση με τα θεματικά πάρκα. Ωστόσο, τα τελευταία αποτελούν κατά τη νομοθεσία εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής και δεν σχετίζονται ούτε πολεοδομικά ούτε λειτουργικά με την παιδική αναψυχή, η οποία, λόγω της μεγάλης ποικιλίας δραστηριοτήτων, μπορεί να είναι πολύ ηπιότερη.
Προτείνεται αφενός η αναδιατύπωση των κατηγοριών ειδικών χρήσεων γης με α.α. 50 και 51, αφετέρου ο διαχωρισμός της παιδικής αναψυχής σε δύο κατηγορίες, ανάλογα με την ένταση και την πολεοδομική λειτουργία τους.
Με τον τρόπο αυτό και με την εξειδίκευση που θα ακολουθήσει με την προβλεπόμενη στο ίδιο άρθρο υπουργική απόφαση, μπορεί να ξεκινήσει πλέον η θεσμοθέτηση διαδικασιών αδειοδότησης τέτοιων χρήσεων, η οποία σήμερα είναι εξαιρετικά ελλιπής, καθιστώντας τη λειτουργία τους ιδιαίτερα προβληματική – αν όχι και επικίνδυνη.

Θα πρέπει να προστεθεί η κατηγορία (8.6) εμπορικά κέντρα.

*Όχι μόνο αστική γεωργία, αλλά και λαχανόκηποι
*Να προστεθούν επαγγελματικά εργαστήρια προϊόντων της περιοχής με λιανική πώληση
*Να προστεθούν τα συνεδριακά κέντρα
*Να προστεθούν χώροι στάθμευσης και διαμονής τροχόσπιτων
*Να προστεθούν τα πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής και οι χώροι που απαιτούνται για την λειτουργία τους π.χ. κυλικείο, w.c. κ.ο.κ.

Ιωάννα Μαϊστρέλλη
Πολιτικός Μηχανικός