1. Στο σύνολο του Εθνικού Πάρκου, πλην των ζωνών Απόλυτης Προστασίας, επιτρέπεται μόνον η εκτατική κτηνοτροφία στις βοσκήσιμες γαίες, ως μέσο διαχείρισης των ενδιαιτημάτων.
2. Η βόσκηση εντός των βοσκήσιμων γαιών ασκείται σύμφωνα με το διαχειριστικό σχεδίο των βοσκήσιμων γαιών της περιοχής του Εθνικού Πάρκου, όπως προβλέπεται στις διατάξεις του άρθρου 4, παρ. 1 του ν. 4351/2015 (Α’ 164), μετά από γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης.
3. Για τις βοσκήσιμες γαίες που περιλαμβάνονται εντός του Εθνικού Πάρκου, εκτιμάται η βοσκοϊκανότητα και τα μέτρα βελτίωσης, διαχείρισης και οργάνωσης της άσκησης της βόσκησης αποφασίζονται κατά τρόπο που να αποτρέπεται η υποβάθμιση των αντικειμένων προστασίας της περιοχής.
4. Εντός των βοσκήσιμων γαιών επιτρέπονται εγκαταστάσεις ζώων, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του ν. 4056/2012 (Α΄52), καθώς και ποτίστρες ζώων, μικρές ομβροδεξαμενές και επεμβάσεις που δεν αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία του τοπίου και οι οποίες προβλέπονται από το διαχειριστικό σχέδιο βόσκησης για την εξυπηρέτηση των κτηνοτρόφων, της λειτουργίας των βοσκήσιμων γαιών και την ευζωία των ζώων.
5. Επιτρέπεται μόνο στις ζώνες ΑΔ η ίδρυση και λειτουργία επιχειρήσεων επεξεργασίας ζωικών προϊόντων, όπως τυροκομεία και αλλαντοποιεία, εντός ή σε όμορο ακίνητο με τις εγκαταστάσεις των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων για την επεξεργασία αποκλειστικά ομοειδών προϊόντων ιδιοπαραγωγής. Η ποιότητα των προϊόντων πιστοποιείται με έκθεση γεωτεχνικού συμβούλου. Οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να λειτουργούν υπό τον ίδιο με την κτηνοτροφική εγκατάσταση φορέα και δεν μεταβιβάζονται σε άλλο φορέα.
6. Απαγορεύονται οι κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις όλων των κατηγοριών στις πλημμυρικές κοίτες των ποταμών και επάνω στα αναχώματα.
7. Απαγορεύεται η βόσκηση επί των πρανών των αναχωμάτων προστασίας των ποταμών.
8. Επιβάλλεται η απομάκρυνση όλων των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων (μόνιμων και προσωρινών) από τις πλημμυρικές κοίτες των ποταμών και από τα αναχώματα προστασίας αυτών εντός διετίας από την έκδοση του παρόντος και για λόγους ασφαλείας του ζωικού κεφαλαίου της περιοχής.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 04 – Βόσκηση και κτηνοτροφία"
#1 Σχόλιο Από ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ Στις 6 Αύγουστος, 2018 @ 21:19
Στην παράγραφο 3 του άρθρου 4, «Για τις βοσκήσιμες γαίες που περιλαμβάνονται εντός του Εθνικού Πάρκου, εκτιμάται η βοσκοϊκανότητα και τα μέτρα βελτίωσης, διαχείρισης και οργάνωσης της άσκησης της βόσκησης αποφασίζονται κατά τρόπο που να αποτρέπεται η υποβάθμιση των αντικειμένων προστασίας της περιοχής.»
Δεν αναφέρεται ο φορέας, ο τρόπος και η χρηματοδότηση με την οποία «Για τις βοσκήσιμες γαίες που περιλαμβάνονται εντός του Εθνικού Πάρκου, εκτιμάται η βοσκοϊκανότητα και τα μέτρα βελτίωσης, διαχείρισης και οργάνωσης της άσκησης της βόσκησης αποφασίζονται κατά τρόπο που να αποτρέπεται η υποβάθμιση των αντικειμένων προστασίας της περιοχής.», με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη διάταξη να θεωρείται εκ των προτέρων ανεφάρμοστη.
Ομοίως στην παράγραφο 8, δεν αναφέρεται ο φορέας και ο τρόπος με τον οποίον θα επιβληθεί «…η απομάκρυνση όλων των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων (μόνιμων και προσωρινών) από τις πλημμυρικές κοίτες των ποταμών και από τα αναχώματα προστασίας αυτών εντός διετίας από την έκδοση του παρόντος και για λόγους ασφαλείας του ζωικού κεφαλαίου της περιοχής.»
#2 Σχόλιο Από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΚΡΙΚΑΣ Στις 8 Αύγουστος, 2018 @ 11:15
Οι ευρισκόμενοι στο Εθνικό Πάρκο κτηνοτρόφοι ασκούν την κτηνοτροφία ως Τρίτη γενιά και δεν πήγαν κι εγκαταστάθηκαν πλάι στα ποτάμια, ο Αξιός με την μεταφορά της κοίτης του το 1935-36 πήγε και τους βρήκε και τώρα πάει να τους βρει και το εθνικό πάρκο. Με το Π.Δ. επιτρέπεται μόνο η εκτατική κτηνοτροφία εντός των ορίων του Ε.Π. και η υπάρχουσα σταυλική κτηνοτροφία που υπάρχει τι θα απογίνει?
Η απαίτηση γι απομάκρυνσή τους συνιστά απαλλοτρίωση άνευ αποζημίωσης, αφού ακόμη και η ελευθέρας βοσκής κτηνοτροφία χρειάζεται μίνιμουμ προχείρων εγκαταστάσεων ή δε εκδίωξη από τις πλημμυρικές κοίτες δεν συνοδεύεται και από προβλέψεις για το πού θα μεταφερθούν οι κτηνοτρόφοι, τους χωράει όλους εκεί, ποιος θα καλύψει το κόστος κ.τ.λ.
Η κτηνοτροφία εκδιώκεται την ώρα που αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα ύπαρξής της για τη διαχείριση των ενδιαιτημάτων και το σχέδιο αποπέμπει προκαταβολικά τη βόσκηση κι εκ των υστέρων παραπέμπει σε μια μελέτη εκτίμησης της βοσκοϊκανότητας, η οποία έπρεπε να έχει ήδη γίνει από πολλών ετών- ως προβλεπόμενη και τότε από την ΚΥΑ- αλλά υποτίθεται απέβη «άκαρπη η προσπάθεια».
Απαράδεκτος περιορισμός της ιδιοκτησίας είναι και η απαγόρευση μεταβίβασης (άρα πώλησης, κληρονομικής διαδοχής κ.α.) των δυνάμεων να γίνουν μικρών τυροκομείων κι αλλαντοποιείων.
Εντός του πάρκου, εκτός υπάρχουν προστατευόμενα είδη, τα οποία αποτελούν απειλή για το ζωικό κεφάλαιο, όπως ο λύκος. Αφού δημιουργείται εθνικό πάρκο υπέρ της προστασίας και αυτών κι υποτίθεται ότι πρέπει να είναι «σε αρμονία με τις υφιστάμενες ανθρώπινες δραστηριότητες» κι ο πληθυσμός των προστατευόμενων αυτών έχει αυξηθεί- οι κτηνοτρόφοι το ξέρουν σε ποιο βαθμό, οι υπόλοιποι δεν ασχολήθηκαν ποτέ- δεν θα πρέπει πέραν των όποιων αποζημιώσεων (αστείων και δήθεν αποζημιώσεων) ΕΛΓΑ να τεθεί και ζήτημα αποζημίωσης μέσω του φορέα ή λόγω της ιδιαιτερότητας της περιοχής;
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΚΡΙΚΑΣ
#3 Σχόλιο Από ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ Α.Ε. ΟΤΑ Στις 8 Αύγουστος, 2018 @ 12:34
Στο σχέδιο Π.Δ/τος, άρθρο 3, παράγραφος IV, αναφέρεται: «Απαγορεύεται η αλλοίωση, καταστροφή ή μεταβολή του υπάρχοντος αρδευτικού – αποστραγγιστικού που εξυπηρετεί τις νόμιμα υφιστάμενες καλλιέργειες των ζωνών ΑΔ».
Επίσης στο άρθρο 4 παρ. 1 αναφέρεται ότι «Στο σύνολο του Εθνικού Πάρκου, πλην των ζωνών Απόλυτης Προστασίας, επιτρέπεται μόνον η εκτατική κτηνοτροφία στις βοσκήσιμες γαίες, ως μέσο διαχείρισης των ενδιαιτημάτων».
Με τις ανωτέρω διατάξεις παρότι επέρχεται δυσμενής μεταβολή των νόμιμων αγροτικών χρήσεων, στις εκτάσεις ιδιοκτησίας του οικισμού «Ολυμπιάδα» δεν προβλέπονται απαλλοτριώσεις, ούτε υπολογίζονται αποζημιώσεις.
#4 Σχόλιο Από Γιώργος Κ. Φαλεγκος Στις 8 Αύγουστος, 2018 @ 20:50
Οι κτηνοτροφικές μονάδες που βρίσκονται στις πλυμιρικες κοιτες, ανοικουν σε κατοίκους τις περιοχης, οικογένειες κτηνοτρόφων οι οποίες λειτουργούν αυτές τις εγκαταστάσεις εδώ και γενιές, οι περισσότερες για τουλάχιστο τρείς.
Αυτό σημαίνει πως οι εγκαταστάσεις βρίσκονται εκεί πολύ πριν καν την ένταξη της περιοχής του Αξιού στην συνθήκη Ραμσάρ. Οι κτηνοτρόφοι δεν είναι λογικό να ζημιωθουν. Η παράγραφος 8 του άρθρου 4 δεν προβλέπει καμία αποζημίωση η τρόπο για τους επαγγελματίες να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους. Η κυβέρνηση προσπαθεί να εκσυγχρονίσει την περιοχή χωρίς να δείξει κανένα ενδιαφέρων για τις οικογένειες που θα καταστραφούν αλλά και για την συνολική ζημιά στην κουλτούρα και παράδοση της περιοχής.
#5 Σχόλιο Από Βασιλική Λιάρα Στις 8 Αύγουστος, 2018 @ 20:57
Η οικογένεια μου διατηρεί ζώα ελευθέρας βοσκής στις κοιτες του Αξιού για παραπάνω από 80 χρόνια. Ο νόμος αγνοεί πλήρως το πώς η ύπαρξη τον κτηνοτρόφων και άρα των εγκαταστάσεων τους στην περιοχή αποτελεί μέρος του φυσικού περιβάλλοντος. Οι κτηνοτρόφοι τις περιοχής είναι οι επαγγελματίες με τα περισσότερα κίνητρα να προστατέψουν το περιβάλλον. Ταυτόχρονα ειναι αυτοι που διώκονται περισσότερο από αυτό το νόμο.
#6 Σχόλιο Από Αθανάσιος Λιάρας Στις 8 Αύγουστος, 2018 @ 21:09
Οι κτηνοτρόφοι βρισκόμαστε στην περιοχή για γενιές (εγώ ειμαι η τρίτη γενιά της οικογένειάς μου). Έχουμε όλα τα κίνητρα και την διάθεση να συνεργαστούμε με τον φορέα με σκοπό να διαφυλάξουμε το περιβάλλον που μοιραζόμαστε με τα ζώα της περιοχής για δεκαετίες. Ο φορέας όμως δεν έχει δείξει κανένα τέτοιο ενδιαφέρον. Το μόνο που έχουμε δει είναι μια απαξίωση προς εμάς, εμφανέστατη από την απουσία οποιασδήποτε προσπάθειας να επιτευχθεί συμβίωση των κτηνοτρόφων και της τοπικής πανίδας. Παρότι αυτό ήδη συμβαίνει χωρίς καμία προσπάθεια ή συμμετοχή του φορέα αλλά λογο της ύπαρξης κτηνοτρόφων για δεκαετίες στην περιοχή.
#7 Σχόλιο Από Σάββας Καζαντζίδης Στις 4 Σεπτέμβριος, 2018 @ 21:59
Θεωρώ ότι ορθά επιτρέπεται η βόσκηση στην περιοχή και θεωρείται διαχειριστικό εργαλείο. Όμως, για να είναι έτσι, αυτή πρέπει να ασκείται με ορθολογικό τρόπο και ανάλογα με τις δυνατότητες του οικοσυστήματος, δηλαδή ανάλογα με τη βοσκοικανότητα η οποία θα εκτιμηθεί μετά από ειδική έρευνα.
Επίσης, θεωρώ ότι πολύ σωστά προβλέπεται η απομάκρυνση των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων από τις κοίτες των ποταμών. Οι εγκαταστάσεις αυτές έχουν επεκταθεί και τείνουν να καταλάβουν ολόκληρη την πλημμυρική κοίτη νοτίως της γέφυρας της Εθνικής Οδού (τουλάχιστον στον Αξιό). Η κατάσταση είναι πραγματικά τραγική μιας και με τις περιφράξεις που συνεχώς επεκτείνονται έχουν καταληφθεί τεράστιες εκτάσεις. Η υπερβόσκηση είναι ορατή και το χειρότερο είναι ότι έχουν διανοιχτεί δρόμοι για την ευκολότερη πρόσβαση στις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις καταστρέφοντας την θαμνώδη και ποώδη βλάστηση κατά μήκος αρκετών χιλιομέτρων. Ειδικά στην περιοχή του Αξιού η κατάσταση κάθε άλλο παρά προστατευόμενη περιοχή θυμίζει.
Συνεπώς, η κατάσταση πρέπει να αλλάξει έτσι ώστε η προστατευόμενη περιοχή να επιτελεί το ρόλο για τον οποίο έχει συσταθεί. Θα πρέπει βέβαια να ληφθούν υπόψη και οι ανάγκες των κτηνοτρόφων (π.χ να βρεθεί θέση για μετεγκατάσταση των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων) κάτι που μπορεί να γίνει με συζήτηση και διάλογο.
#8 Σχόλιο Από ΑΝΝΑ ΤΥΡΗ Στις 9 Σεπτέμβριος, 2018 @ 15:12
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ
Είμαι κτηνοτρόφος 3ης γενιάς, με σταυλικές εγκαταστάσεις για την εκτροφή αγελάδων γαλακτοπαραγωγής, οι οποίες βρίσκονται στην προταθείσα Ζώνη προστασίας οικοσυστημικών υπηρεσιών και αγροτικών δραστηριοτήτων (ΑΔ), πρώην Γ΄ Ζώνη, στο υπό διαβούλευση σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την σύσταση του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού. Άδεια δόμησης για την εγκατάσταση εκδόθηκε το έτος 1997 και μέχρι σήμερα έχουν νομιμοποιηθεί και εγκαταστάσεις που οικοδομήθηκαν πριν από το έτος 1970, τηρώντας κατά γράμμα τόσο τις εκάστοτε πολεοδομικές όσο και τις περιβαλλοντικές διατάξεις έως και σήμερα. Για την λειτουργία των σταυλικών εγκαταστάσεων υπάρχουν περιβαλλοντικές μελέτες εγκεκριμένες από το διοικητικό συμβούλιο του Φορέα διαχείρισης Δέλτα Αξιού κλπ., με εγκεκριμένη διαχείριση αποβλήτων καθώς και άδεια λειτουργίας κτηνοτροφικής εγκατάστασης. Στην επιχείρηση εργάζονται σήμερα 8 εργαζόμενοι.
Το νέο σχέδιο Π. Δ. για την σύσταση του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξίου, που έχει αναρτηθεί για διαβούλευση είναι, σε σχέση με την ακυρωθείσα ΚΥΑ υπ΄ αριθμ. 12966/14-5-2009 με την οποία είχε συσταθεί το Ε.Π., αλλά και το σχέδιο Προεδρικού Δ/τος που είχε κοινοποιηθεί το 2014, εντελώς διαφοροποιημένο και αυστηρότερο όσον αφορά τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης. Διαπιστώνει κανείς πως η Πολιτεία με το νέο σχέδιο «εκδικείται» όσους νομοταγείς πολίτες – αγρότες – είχαν την ατυχία να δραστηριοποιούνται εντός των προτεινόμενων ορίων του υπό σύσταση Ε.Π.. Παράλληλα ΔΕΝ διαφαίνεται μέσα από τα άρθρα του σχεδίου Π.Δ. ότι, με τις προτεινόμενες αλλαγές και τροποποιήσεις επί το αυστηρότερον, θα δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες για τη επίτευξη των στόχων του ΠΔ, που είναι η διατήρηση και διαχείριση των οικοτόπων, των ειδών χλωρίδας και πανίδας και ιδίως της ορνιθοπανίδας της περιοχής, η οποία απέχει πολλά χιλιόμετρα από τον τόπο στον οποίο προτείνονται αυστηρές απαγορεύσεις.
Οι γραμμές που τραβήχτηκαν στο χάρτη για το σχεδιασμό προστατευόμενων περιοχών (RAMSAR από το 1975, NATURA 2000 με πρώτη οριοθέτηση το ’98, Εθνικό Πάρκο από το 2009, σπρώχνοντας τα όρια όλο και προς τα έξω) δεν ήταν ιχνογραφία μικρών παιδιών, έχει μεταξύ άλλων εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων, υπάρχουν επιχειρηματικές – επαγγελματικές υποδομές, υπάρχουν αγροτικές υποδομές, υπάρχουν αρδευτικές και λοιπές υποδομές για να εξυπηρετήσουν δραστηριότητες του πρωτοβάθμιου και δευτεροβάθμιου παραγωγικού τομέα.
Προσπαθούμε συνεχώς να βελτιώσουμε την κτηνοτροφική μας δραστηριότητα πιεζόμενοι αφόρητα από τον ανταγωνισμό των συναφών με εμάς κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων στη χωρά μας αλλά και στο εξωτερικό. Αντί να βοηθηθούμε αντιμετωπίζουμε τον ξεριζωμό μας. Πως θα επιτευχθεί η ανάπτυξη της ελληνικής κτηνοτροφίας – οικονομίας όταν υγιείς κτηνοτρόφοι εμποδίζονται να εξελιχθούν και καταστρέφονται;
Στις ανωτέρω περιοχές, συνθήκης RAMSAR – NATURA 2000, οι οποίες έχουν οριοθετηθεί στο δέλτα Αξίου, Λουδία, Γαλλικού, Αλιάκμονα δεν έχει μόνο καλαμιές και πτηνά, έχει κι ένα απειλούμενο είδος:
ΕΜΑΣ!! Τους ΑΓΡΟΤΕΣ (κτηνοτρόφους – γεωργούς), που όλοι μαζί συνεισφέρουμε κατά πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην εθνική οικονομία όχι αόριστα, αλλά μετρήσιμα καθ΄ όσον είναι γνωστές οι φορολογικές και λοιπές εισφορές μας κι είμαστε πλέον σχεδόν 20 χρόνια μετά την ίδρυση του φορέα διαχείρισης, αρκετά πιο έμπειροι. Είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε αν κάποιοι ‘’μορφωμένοι’’ κι ‘’έμπειροι τεχνοκράτες’’ σχεδιάζουν κάτι σημαντικό για την περιοχή και ποιο το ενδεχόμενο αποτέλεσμα.
Σε τι στηρίζεται ο νέος σχεδιασμός και τι λαμβάνει υπ’ όψιν; Πώς βλέπει την περιοχή, να επιβιώνει κι αναπτύσσεται; Με ευχολόγια ‘’συμβίωσης’’; Με επιβολή περιορισμών που θα οδηγήσουν σε εγκατάλειψη δραστηριοτήτων; Με απομάκρυνση δραστηριοτήτων, για πού, σε τι και ποιος θα πληρώσει τη μετεγκατάσταση, την εγκατάλειψη της δραστηριότητας και τις θέσεις εργασίας που θα αφαιρεθούν από τους εργαζόμενούς μας και εμάς ως αντικατοπτρισμό του κόστους;
Εμείς πότε θα ερωτηθούμε; Εμείς πώς θα εκφραστούμε; Θα ληφθούν υπ΄ όψιν τα δικαιώματά μας στο νέο Ε.Π.; Ως πολίτες που τους αφορά κάτι ή ως απλώς έχοντες υποχρέωση συμμόρφωσης “στις εντολές του βασιλέως” και αφού θα σπεύσουν να ικανοποιήσουν απαιτήσεις όπως του Φορέα Διαχείρισης για επέκταση της έκτασης ευθύνης του;
Ποιος είναι αυτός που ορίζει ότι επιτρέπεται μόνο η άσκηση εκτατικής κτηνοτροφικής δραστηριότητας και οι ανάλογες εγκαταστάσεις στις περιοχές προστασίας οικοσυστημικών υπηρεσιών και αγροτικών δραστηριοτήτων (ΑΔ), μόνο ως μέσο διαχείρισης των ενδιαιτημάτων, διότι κάτι τέτοιο αντίκειται περιβαλλοντικά, χωρίς την οποιαδήποτε αναφορά σε νόμο, διάταξη, απόφαση κ.α., διότι κινδυνεύουν να χαθούν “οικότοποι”, για την φιλοξενία ενός ατόμου βελουδόπαπιας ή χιονόπαπιας που καταγράφηκε να διαχειμάζει την τελευταία δεκαετία στην περιοχή του Δέλτα ενώ στις περιοχές που διαβιεί καταμετρούνται εκατομμύρια πτηνά του είδους τους; Περισσότερη προσβολή στο περιβάλλον δημιουργούν οι νόμιμες σταυλικές εγκαταστάσεις ή οι δραστηριότητες μας , υπάρχουσες εδώ και τουλάχιστον 50 έτη, στο προτεινόμενο σχέδιο του Εθνικού Πάρκου, από την εφαπτόμενη – βόρεια πλευρά των προτεινόμενων ορίων του Ε.Π. – (Π.Α.Θ.Ε.) Εγνατία Οδό; Σημειωτέον δε, ως φυσικό τους όριο στην ανατολική του πλευρά, τα προτεινόμενα όρια του Ε.Π. έχουν την αντιπλημμυρική τάφρο Αγχιάλου – Σίνδου, η οποία διοχετεύει στην θάλασσα ολόκληρη την παροχή της που αποτελείται από επεξεργασμένα ή μη υγρά απόβλητα της ΒΙ.ΠΕ.Θ. Σίνδου (αγωγοί Α΄και Β΄φάσης όμβριων υδάτων), τα απόβλητα των υπολοίπων βιομηχανιών και τα όμβρια ύδατα από την λεκάνη απορροής της τάφρου για τις συνήθεις βροχοπτώσεις, είναι δε γνωστό στην περιοχή και ως ‘’βρωμοκάναλο’’.
Πώς εναρμονίζεται με την εκδίωξη η «αρμονία με τις υφιστάμενες ανθρώπινες δραστηριότητες (άρθρο 1 του σχεδίου) που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα»; Απαγορεύεται οποιαδήποτε άλλη μορφή κτηνοτροφίας εκτός της εκτατικής (ελεύθερης) και οι νόμιμες – μόνιμες σταυλικές εγκαταστάσεις που υπάρχουν σήμερα εντός των ορίων τι θα γίνουν;
Στο νέο σχέδιο Π.Δ/τος υπάρχουν αντικρουόμενες διατάξεις στα διάφορα άρθρα του, και σημεία ασαφή που αφήνουν περιθώρια υποκειμενικών κρίσεων (π.χ. επιτρέπεται η άσκηση ήπιων δραστηριοτήτων ……, χωρίς να δίνεται ο αντικειμενικός ορισμός των ήπιων δραστηριοτήτων). Οι διαφοροποιήσεις αυτές έχουν σαφώς δυσμενέστερο χαρακτήρα για όλες τις ζώνες προστασίας αλλά κυρίως για τις ζώνες αγροτικών δραστηριοτήτων (ΑΔ) οι οποίες αφήνουν τεράστια περιθώρια αυθαιρεσίας των περιορισμών. Οι διαφοροποιήσεις αυτές εάν εφαρμοστούν, θα δημιουργήσουν πολλά οικονομικά και υπαρξιακά προβλήματα στις δραστηριότητες της περιοχής, αλλά και μία κατάσταση ασφυξίας στην οικονομία της ευρύτερης περιοχής. Με τις αναγκαστικές απομακρύνσεις των υφιστάμενων νομίμων σταυλικών εγκαταστάσεων της περιοχής, δεν εξυπηρετείται ο βασικός σκοπός του ΠΔ (άρθρο 1), που είναι η αειφορική διαχείριση της ευρύτερης περιοχής σε αρμονία με τις ανθρώπινες δραστηριότητες που έχουν αναπτυχθεί επί τόσα χρόνια στην περιοχή. Ο δυσμενέστερος χαρακτήρας των τροποποιήσεων αυτών στις χρήσεις γης της περιοχής, συνοψίζεται, όχι αποκλειστικά, στις παρακάτω διαπιστώσεις :
Υπάρχει ΥΠΕΡΜΕΤΡΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ της ιδιοκτησίας μας, ενός συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος.
Απαγορεύονται χρήσεις οι οποίες πριν επιτρέπονταν, και οι οποίες έχουν διαμορφώσει ένα πλέγμα δραστηριοτήτων, που ικανοποιούν τις ανάγκες των κατοίκων και συνεισφέρουν στην οικονομία της περιοχής.
Επιβάλλεται με αυταρχικό τρόπο και με αυστηρά χρονικά περιθώρια, η απομάκρυνση νομίμως υφιστάμενων δραστηριοτήτων, εφόσον οι νέες χρήσεις γης δεν επιτρέπουν την παραμονή τους .
Οι απαγορευτικές διατάξεις για τις επιχειρήσεις στις ζώνες ΑΔ και τα χρονοδιαγράμματα απομάκρυνσης, θα πρέπει να αντικατασταθούν τουλάχιστον από την δυνατότητα παραμονής των νομίμως υφισταμένων κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων.
Θα πρέπει να επιτραπούν επαγγελματικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες που εξυπηρετούν τις ανάγκες των γεωργοκτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα.
Επιτρεπτή πρέπει να καταστεί η ανάπτυξη όλων των περιγραφόμενων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, όπως περιγράφονται στον Ν. 4056/2012, ανεξαρτήτου δυναμικότητας
Να συνεχίσουν να ισχύουν οι παρεκκλίσεις της αρτιότητας των γηπέδων σύμφωνα με τις διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης για την πρώην Γ’ Περιφερειακή Ζώνη.
Να απαλειφθεί εξ’ ολοκλήρου το εδάφιο ζ της παρ. 15 του αρθρ. 7 σύμφωνα με το οποίο “απαγορεύεται η παρόδια δόμηση”.
Να συνεχιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία των ήδη νομίμων υφισταμένων σταυλικών εγκαταστάσεων, ανεξαρτήτου δυναμικότητας.
Επειδή διαφωνούμε κάθετα με τη νέα οριοθέτηση του Εθνικού Πάρκου και ιδίως με την ένταξη της πρώην Γ’ περιφερειακής ζώνης (Ζώνες ΑΔ1 – ΑΔ6 του υπό διαβούλευση Π.Δ.) εντός του Εθνικού Πάρκου ενώ αποτελούσε περιφερειακή Ζώνη (buffer Zone), άραγε με ποια Ε.Π.Μ. κρίθηκε αναγκαία η ένταξη της περιφερειακής ζώνης, (πρώην Γ΄), στην κύρια έκταση του Ε.Π. γιατί η νέα οριοθέτηση οδηγεί με τους περιορισμούς που τίθενται σε υπέρμετρη επιβάρυνση των θεμελιωδών και συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων όπως των ιδιοκτησιών μας, της οικονομικής ελευθερίας μέσω της άσκησης της επαγγελματικής μας δραστηριότητας και εντέλει της ίδιας της προσωπικότητας μας.
Τα όρια προστασίας των υγροτόπων σύμφωνα με την συνθήκη RAMSAR, που υπάρχουν στην περιοχή είναι επαρκή για την σύσταση του Εθνικού Πάρκου για την προστασία των ειδών και του περιβάλλοντος.
Πλήρης κατάργηση της παραγράφου IV.1.4 του άρθρου 3 (προστατευτέο αντικείμενο, χρήσεις κλπ ), του υπό διαβούλευση σχεδίου Π.Δ.
Πλήρης κατάργηση της παραγράφου 1 του άρθρου 4 (βόσκηση και κτηνοτροφία), του υπό διαβούλευση σχεδίου Π.Δ., καθώς με τα ανωτέρω άρθρα επιχειρείτε η εκρίζωση όλων των ήδη νομίμως υφισταμένων κτηνοτροφικών, επιχειρηματικών, οικονομικών δραστηριοτήτων στην ζώνη προστασίας οικοσυστημικών υπηρεσιών και αγροτικών δραστηριοτήτων (ΑΔ) πρώην περιφερειακή ζώνη Γ, με την υποχρέωση άσκησης εκτατικής κτηνοτροφικής δραστηριότητας.
Για μια ακόμη φορά δίνεται στον Φορέα Διαχείρισης η «παπική αυθεντία» ανέλεγκτη, με εξουσία να επιτρέπει ή απαγορεύει κατά το δοκούν με τη μορφή της παροχής ή άρνησης της σύμφωνης γνώμης σχεδόν στα πάντα και χωρίς να προσδιορίζεται τι ακριβώς θα κρίνει, στη σκοπιμότητα ή αναγκαιότητα ή στο περιβαλλοντικό σκέλος; Πουθενά δεν προσδιορίζεται. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν, ότι την σύμφωνη γνώμη δεν τη δίνει το σχέδιο ούτε στις υπηρεσίες του κράτους που λειτουργούν υπό το διοικητικό και δικαστικό διοικητικό έλεγχο και τελούν υπό συνταγματικούς περιορισμούς και εγγυήσεις για τον πολίτη, πώς τη δίνουμε στον ιδιωτικού δικαίου Φορέα τη γενική εξουσιοδότηση επί παντώς επιστητού και ανέλεγκτη; Μέχρι σήμερα ο φορέας δεν έχει δώσει δείγματα πράξεων αειφορικής διαχείρισης στην περιοχή και δεν αναμένουμε ότι θα το πράξει, τώρα που δικαιούται την αυθαίρετη σύμφωνη γνώμη επί παντώς επιστητού. Ούτε η νέα σύνθεσή του μας εγγυάται ότι θα μας λαμβάνει υπ΄ όψιν.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, θεωρούμε δίκαιη και επιβεβλημένη την απόσυρση του συγκεκριμένου σχεδίου Π.Δ. και την ανασύνταξη του στην βάση τουλάχιστον του προϊσχύσαντος νομικού καθεστώτος, αλλά και των προτάσεων όλων των παραγωγικών φορέων της περιοχής, έτσι ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία μίας ημιερημωμένης από ανθρώπινες δραστηριότητες περιοχής, η δημιουργία δυσαρμονίας μεταξύ ανθρώπινων δραστηριοτήτων και των οικοτόπων της περιοχής και ο μαρασμός της οικονομίας της περιοχής.
Υιοθετώ πλήρως την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δέλτα, όπως και την απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, σχετικά με το υπό διαβούλευση σχέδιο Π.Δ.
Μη σπεύσει κανείς να με χαρακτηρίσει εχθρό του περιβάλλοντος, ζούμε κάθε μέρα μέσα, τόσο εμείς όσο και οικογένειές μας, εκεί που όλοι οι άλλοι είναι επισκέπτες, το συντηρούμε, το διατηρούμε, το προσέχουμε χωρίς να λαμβάνουμε οποιαδήποτε υλική βοήθεια και πολύ περισσότερο οικονομική. Η φροντίδα του, η υγεία του, η ύπαρξή του μας ενδιαφέρει, περισσότερο από όλους τους αυτόκλητους υπερασπιστές του, που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, γιατί είναι η φροντίδα του δικού μας οικοτόπου, απαιτούμε όμως να λαμβάνεται υπ’ όψιν και η δική μας ύπαρξη εντός αυτού.
Εάν τόσο χρόνια (άνω των 100) δεν προστατευόταν, όπως νομίζουν και φωνασκούν μερικοί, το περιβάλλον στο οποίο υπάρχουμε, ζούμε, εργαζόμαστε, μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, θα υπήρχε η πλούσια ορνιθοπανίδα να προστατέψουν εν έτει 2018 οι όψιμοι οικολογούντες και όψιμοι προστάτες της φύσης;
Όχι κυρίες/οι δεν θα υπήρχε ΤΙΠΟΤΑ, και σήμερα υπάρχει γιατί σε αυτόν τον τόπο βρεθήκαμε εμείς και όχι εσείς.
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΤΥΡΗ ΑΝΝΑ