Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος' | 8 Ιανουαρίου 2010, 17:04

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Έχουν ειπωθεί πάρα πολλά στην συζήτηση που γίνεται τις τελευταίες μέρες και έχουν ακουστεί πάρα πολλές απόψεις. Πάντως έχω την αίσθηση ότι πολλοί κάνουν σχόλια της μορφής ότι τα μέτρα είναι σωστά μεν αλλά η κατηγορία στην οποία ανήκουν αυτοί θα πρέπει να γίνει μια εξαίρεση. Επίσης υπέρ της πολύ υψηλής φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας νομίζω ότι είναι αυτοί που δεν έχουν ακίνητη περιουσία και σκέπτονται με τρόπο «εγώ δεν έχω άρα δεν με νοιάζει». Ένα κράτος δικαίου όμως δεν θα πρέπει να σκέπτεται, κατά την γνώμη μου έτσι και θα πρέπει να έχει μια στάση τέτοια που να μην στοχοποιεί κάποιους πολίτες . Η αλήθεια είναι ότι τα ακίνητα επιβαρύνονται από πάρα πολλούς φόρους. Είναι γεγονός επίσης ότι σε περίοδο κρίσης σαν αυτή που διανύουμε δεν είναι δυνατόν να μην συμμετάσχει και η μεγάλη ακίνητη περιουσία στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση αυτή. Ποια όμως είναι πραγματικά η μεγάλη ακίνητη περιουσία ; Ένα και μόνο κατάστημα 100τ.μ. στο κέντρο της Αθήνας έχει σήμερα αντικειμενική αξία που προσεγγίζει αν δεν ξεπερνά το ένα εκατομμύριο Ευρώ (Τιμή ζώνης 7000€/τ.μ. χωρίς να υπολογίσουμε συντελεστή εμπορικότητας κλπ). Το ίδιο και μια κατοικία 150τ.μ.σε μια από τις λεγόμενες ακριβές περιοχές όπως Γλυφάδα , Κηφισιά κλπ με τιμές ζώνης πάνω από 4000€ /τ.μ.(δεν μιλάω για Βουλιαγμένη – Εκάλη που η σημερινή τιμή ζώνης φθάνει μέχρι και τα 8800€/τ.μ). Αλλά και στις φθηνότερες περιοχές δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να φτάσει κάποιος ιδιοκτήτης κατοικίας ή καταστήματος αντικειμενική αξία που να προσεγγίζει το ένα εκατομμύριο Ευρώ με βάση και τους πολύ μεγάλους συντελεστές εμπορικότητας (π.χ. κέντρο Π.Φαλήρου τιμή ζώνης 3050€/τ.μ. Σ.Ε. μέχρι 3,5 ή Ν. Σμύρνη με τιμή ζώνης πάνω από 2000€/τ.μ. Σ.Ε. μέχρι 4,0) . Και όλα αυτά μόνο με ένα και μόνο μεσαίου μεγέθους ακίνητο είτε μιλάμε για κατοικία είτε για κατάστημα. (Αν κάποιος ψάξει τους πίνακες αντικειμενικού προσδιορισμού αξίας ακινήτων σίγουρα θα θέσει υπό αμφισβήτηση και τις στατιστικές περί 1,5% του πληθυσμού με ακίνητη περιουσία άνω των 400.000€.) Είναι δυνατό ένας που έχει ένα και μόνο ακίνητο μεσαίου μεγέθους να θεωρείται κάτοχος μεγάλης ακίνητης περιουσίας ; Όχι πως παίζει ρόλο μόνο ο αριθμός ή το μέγεθος των ακινήτων που έχει κάποιος στην ιδιοκτησία του , αλλά όπως και να ‘χει δεν είναι δυνατόν να οριστεί αφορολόγητο κάτω του 1 εκ. Ευρώ. Και αυτό αν θέλουμε να φορολογήσουμε την πραγματικά μεγάλη ακίνητη περιουσία , γιατί αν απλά θέλουμε να εισπράξουμε και ψάχνουμε να βρούμε δικαιολογίες , τότε δεν υπάρχει λόγος Δημόσιας διαβούλευσης . Αν θέλουμε επίσης να μην κοροϊδευόμαστε τότε κάθε αύξηση αντικειμενικών αξιών θα συνεπάγεται αντίστοιχη αύξηση του αφορολόγητου. Ένας που δεν έχει μεγάλη ακίνητη περιουσία σήμερα δεν μπορεί να βρεθεί με μεγάλη ακίνητη περιουσία αύριο χωρίς να κάνει αγορά ακινήτου , μόνο και μόνο επειδή αυξήθηκαν οι αντικειμενικές αξίες. Δεν είναι δυνατό σήμερα να ορίσουμε ένα αφορολόγητο και αύριο το πρωί να αυξήσουμε τις αντικειμενικές για να πιάσουμε όποιον έμεινε απ΄ έξω από το ΦΜΑΠ. (Πάντως πριν γίνει αύξηση αντικειμενικών αξιών θα πρέπει να σκεφτούν πολύ αυτοί που θα λάβουν την απόφαση, τι συνέπειες θα έχει αυτό εν μέσω κρίσης τόσο στην αγορά ακινήτων αλλά και στους σχετιζόμενους κατασκευαστικούς κλάδους). Συνεπώς κατά την γνώμη μου το αφορολόγητο για το ΦΜΑΠ θα πρέπει να είναι 1 εκατομμύριο Ευρώ . Η κλιμάκωση του φόρου πάνω από το αφορολόγητο αυτό όρριο θα πρέπει να αρχίζει από 0,1% και να αυξάνει κατά 0,1% ανά 300.000 ή 400.000 Ευρώ μέχρι το 1,0% . Σαφώς θα πρέπει να υπάρχουν ελαφρύνσεις για πολυτέκνους . Σαφώς δεν θα πρέπει να φορολογούνται ακίνητα που δεν αποφέρουν εισόδημα . Επίσης θα πρέπει να εξαιρούνται ακίνητα που είναι υπό απαλλοτρίωση ή είναι με κάποιον τρόπο δεσμευμένα από το Δημόσιο και δεν είναι δυνατή η αξιοποίηση τους από τους ιδιοκτήτες τους. Τέλος δεν μπορώ να καταλάβω γιατί γίνεται διαχωρισμός της εκκλησιαστικής περιουσίας . Νομίζω ότι για την Εκκλησία θα πρέπει να ισχύσει ότι ισχύει και για τον υπόλοιπο κόσμο. Νομίζω ότι τα παραπάνω είναι δίκαια και αντικειμενικά. Ελπίζω και εύχομαι αυτοί που θα λάβουν αποφάσεις να τις λάβουν με βάση την Δίκαιη φορολόγηση και όχι με βάση αριθμούς και νούμερα προς είσπραξη. Κάτι που είναι δίκαιο άλλωστε , είναι πεποίθησή μου ότι θα αποδώσει καλύτερα εισπρακτικά από κάτι που προκαλεί κάποιον να φοροδιαφύγει.