• Σχόλιο του χρήστη 'Nikos Petropoulos' | 12 Ιανουαρίου 2010, 15:31

    κ. Υπουργέ, Συγχαρτήρια για τη δημοσια διαβούλευση. Αποτελεί μια έμπρακτη εφαρμογή έστω και σε ηλεκτρονικό επίπεδο της "άμεσης δημοκρατίας". Και τώρα κάποιες παρατηρήσεις για το νέο φορολογικό καθεστώς: Εσοδα και εξοδα του κράτους. Φυσικά, η φορολόγηση μέχρις ένα βαθμό σημαίνει και αποτυχία του κράτους στη διαχείριση της οικονομίας και στον περιορισμό της σπατάλης. Αναμένουμε επιτέλους την εφαρμογή της εξαγγελθείσας πολιτικής για τον τερματισμό του πελατειακού κράτους που έχει οδηγήσει στη διόγκωση του δημοσίου τομέα. Ο κανόνας, 5 αποχωρούν και ένας προσλαμβάνεται, αποτελεί θετικό βήμα. Ίσως, όμως, θα πρέπει να προηγηθεί και μια ανακατανομή του πλεονάζοντος δυναμικού στο δημόσιο, στους νέους ΟΤΑ που θα δημιουργηθούν στο πλαίσιο του προγράμματος "Καλλικράτης". Αφού δεν είναι αντι-συνταγματικό, και σε κάποια φάση, το κράτος θα πρέπει να προβληματιστεί και με τη μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200. Τα μέτρα για τα κρατικά αυτοκίνητα ειναι προς τη ωστή κατεύθυνση, αλλά αποτελούν μια συμβολική χειρονομία. Οι πολίτες αναμένουν πιο ουσιαστικές περικοπές στους μισθούς των βουλευτών. Γιατί να πληρώνονται 300 Ευρώ ανά συνεδρία για συμμετοχή σε Επιτροπές; Δεν είναι μέρος της δουλειάς τους? Το αξίωμα του βουλευτή θα πρέπει να θεωρείται λειτούργημα και οχι επάγγελμα για βιοποριστικούς λόγους, ιδίως μετά την κατάργηση του ασυμβίβαστου! Θα πρέπει επίσης να εκλείψουν τα Golden Boys και τα Golden Girls των κρατικών οργανισμών αλλά και των κρατικών ΜΜΕ, ιδίως της κρατικής τηλεόρασης, με περικοπές της τάξης του 50-75%. Αποτελούν προσβολή και πρόκληση, για τους τηλεθεατές που καταβάλλουν μηνιαίως τα τέλη στην ΕΡΤ, οι υπέρογκες απολαβές τους. Τέλος, αφού καθιερωθεί το πόθεν έσχες και αφού έχουν γίνει οι διασταυρώσεις/ή ο δειγματολογικός έλεγχος των δηλώσεων εισοδήματος/περιουσίας/ΦΠΑ κτλ., και διαπιστωθούν παραβάσεις, να εφαρμόζονται απαρέγκλιτα οι κυρώσεις κατά των παραβατών (π.χ. αφαίρεση άδειας άσκησης επαγγέλματος, κλείσιμο καταστήματος, διπλάσιο χρηματικό πρόστημο, κατάσχεση αδήλωτης περιουσίας και/ή φυλάκιση, κτλ). Αν δεν είναι ήδη,η φοροδιαφυγή θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως έγκλημα/κακούργημα κατά της κοινωνίας και του γενικού συμφέροντος. Και κάποιες ειδικότερες παρατηρήσεις, όσον αφορά τα κλιμάκια εισοδήμτος και τις αποδείξεις. Ως προς τα κλιμάκια, να διατηρηθεί το αφορόλογητό των 12.000 Ευρώ για τα φυσικά πρόσωπα, να αυξηθούν οι κατηγορίες εισοδήματος (ίσως ανά 10 χιλιαδες έως ένα ανώτατο όριο) και να υπάρξουν κλιμακωτοί συντελεστές φόρου (ξεκινώντας με 5% και καταλήγοντας με 45%) του φορολογητέου εισοδήματος. Θεωρώ ότι η κλίμακωση του φόρου θα είναι ένα πιο δίκαιο μέτρο, συγκριτικά με έναν ενιαίο συντελεστή (π.χ. 20%) για όλα τα εισοδήματα, αλλά αυτό απαιτεί συγκριτική μελέτη για να καταλήξετε. Σε ότι αφορά της αποδείξεις, δεν αποτελούν γενικά καινοτομία στη χώρα μας. Χρησιμοποιήθηκαν παλαίοτερα και προφανώς δεν απέδωσαν. Ίσως όμως η συσχέτισή τους με το εισόδημα και η καταχώρηση του ΑΦΜ του καταστήματος/του επαγγελματία να αποτελέσουν κίνητρο για τους φορολογούμενους/καταναλωτές και ταυτόχρονια να συμβάλουν στη διασταύρωση και τον έλεγχο του εισοδήματος των νομικών προσώπων και επαγγελματιών. Αν αυτό το μέτρο προχωρήσει, θα πρέπει η Πολιτεία να δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε κάποιες εκβιαστικές και διλημματικές για τον καταναλωτή καταστάσεις (π.χ. γιατρούς, υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ηλεκτρονικούς/μηχανικούς ΗΥ, μηχανικούς αυτοκινήτων, κτλ), με την καθιέρωση χαμηλότερων συντελεστων ΦΠΑ (σε σχέση με τους ισχύοντες), ώστε να υπάρξει κίνητρο για τον καταναλωτή να ζητήσει απόδειξη. Επίσης, έχοντας ως στόχο την περαιτέρω ανάπτυξη της ηλεκτρονικής διακυβέρνσης και τη μαζικοποίση της κοινωνίας της πληοφόριας δαπάνες/αποδείξεις) που σχετίζονται με την αγορά ΗΥ, τη διαδικτυακή σύνδεση, τη συντήρηση και τις επισκευές,καθώς και την απόκτηση των στοιχειωδών γνώσεων από τους πολίτες θα πρέπει να τύχουν ειδκότερης μεταχείρισης (ίσως να διπλασιαστούν?). Τέλος, θα πρέπει η Πολιτεία να ενισχύσει το θεσμό του Συνήγορου του Καταναλωτή (ή των Μη Κερδοσκοπικών Οργανώσεων Καναλωτών) που θα κοστολογούν και θα αξιολογούν τις προσφερόμενες υπηρεσίες και θα ενημερώνουν τον καταναλωτή (μέσω ιστοσελίδας?) να αντιμετωπίσει καλύτερα τις διλημματικές καταστάσεις. Γενικά, όμως, το σύστημα των αποδείξεων αποτελεί ημίμετρο, μια πυροσβεστική και μεταβατική λύση. Χρειαζόμαστε περισσότερο διαθρωτικά μέτρα, όπως αυτά που ανάφερα παραπάνω. Τέλος, κάνω και μια έκκληση η κυβέρνηση να επιδιώξει μια διακομματική συναίνεση, ώστε ο νέος νόμος να έχει μια σχετική διαχρονικότητα/μονιμοτητα, ώστε οι πολίτες και οι επιχειρηματίες να μπορούν να κάνουν τον προγραμματισμό τους. Αυτό θα συμβάλει όχι μόνο στην ανάπτυξη και την σταθερότητα της οικονομίας μας, στη διεθνή μας αξιοπιστία, αλλά και στην εμπέδωση του κράτους δικαίου. Ευχαριστώ Ν. Πετρόπουλος Κοινωνιολόγος