Αρχική Χορήγηση ΜικροχρηματοδοτήσεωνΆρθρο 11 – Ανάκληση της άδειας λειτουργίαςΣχόλιο του χρήστη Θεοδωρος Πετρουλας | 23 Ιανουαρίου 2019, 06:17
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Δεν ειναι σαφες σε τι αποσκοπει το οριο της παραγραφου η) για το εταιρικο κεφαλαιο. Αν το ιδρυμα λειτουργει σαν τραπεζα η οποια δανειζει με κεφαλαια απο καταθεσεις σιγουρα τα ιδια κεφαλαια πρεπει να καλυπτουν ενα ποσο των δανειων. Στην περιπτωση ομως ενος ιδρύματος μικροχρηματοδοτήσεων τα κεφαλαια για τα δανεια μπορει να προερχονται απο ιδιωτες επενδυτες η' ακομα και απο δωρεες. Δεν εχει επομενως νοημα αυτος ο περιορισμος. Αν ενα ιδρυμα εξασφαλισει για παραδειγμα 10 εκατ. για την παροχη δανειων γιατι το 20% απο αυτα πρεπει να παραμεινει αχρησιμοποιητο. Δεν εχει νοημα ο νομος να προσπαθησει να προστατεψει τα ιδρυματα απο τον κινδυνο να εχουν μεγαλες απωλειες στο χαρτοφυλακιο των δανειων που παρεχουν. Οι χρηματοδοτες του ιδρυματος (που δεν ειναι μικροκαταθετες) μπορουν να αποφασισουν αν μπορουν να αποδεχθουν δανεια με πιθανες σημαντικες απωλειες. Για παραδειγμα τα περισοτερα δανεια που περιγραφονται στην παραγραφο 2 του αρθρου 18, δεν εχουν δυνατοτητα αποπληρωμης. Αν πρεπει οπωσδηποτε να υπαρχει ενας περιορισμος για αυξηση των ιδιωτικων καφαλαιων οσο το χαρτοφυλακιο μεγαλωνει το ποσοστο αντι για 20% μπορεινα οριστει στο 5%