Αρχική Ενίσχυση Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνηςάρθρο 3 / παράγραφος 1Σχόλιο του χρήστη Αγγελική | 4 Νοεμβρίου 2009, 09:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αγγελική' | 4 Νοεμβρίου 2009, 09:03

    Γενικά είναι πιο δίκαιο το μέτρο, σε σχέση με το προηγούμενο που αφορούσε στη ακίνητη περιουσία. Αρκεί, όμως να διασφαλισθεί, ότι οι αξίες των ακινήτων τα οποία ανήκουν σε Οργανισμούς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., και ειδικά στα Ταμεία Ασφάλισης, έχουν αναπροσαρμόσει τις αξίες των παγίων τους, που αφορούν σε οικόπεδα και κτίρια, σύμφωνα με το Νόμο,και δεν τα υποτιμούν εσκεμμένα, με στόχο να μην πληρώνουν φόρο για τη περιουσία που κατέχουν. Αυτό μοιάζει σαν το ίδιο το Δημόσιο να κλέβει από τη μια τσέπη και να δίνει στην άλλη. Μόνο που υπάρχει η εξής διαφορά: τα ακίνητα που κατέχουν τα Ταμεία ασφάλισης, αποδίδουν έσοδα, από τα οποία επωφελούνται μόνο οι "τάξεις" των ασφαλισμένων στα συγκεκριμένα Ταμεία, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειμμα κεντρικού ταμείου, που θα έπρεπε να πηγαίνει γενικά στην παιδεία, στην κοινωνία, στην υγεία...., όπου τελικά δίνεται η προτεραιότητα. Ποιος λοιπόν εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Ελληνική κοινωνία δεν είναι ταξική? Μέσα στη μεσαία τάξη και ειδικότερα στην τόσο συμπαθή τάξη των δημοσίων λειτουργών (Δημόσιοι Υπάλληλοι και υπάλληλοι ευρύτερου δημοσίου Τομέα) υπάρχουν οι τάξεις των "μη προνομιούχων" "των λίγο προνομιούχων" και των "πολύ προνομιούχων", με κριτήρια των ειδικών επιδομάτων, των αφορολόγητων επιδομάτων ή ακόμα και των διαφορετικών τρόπων υπολογισμού των συντάξεων γήρατος. Αυτά προς το παρόν, από ένα μέλος της συμπαθούς τάξης που αναφέρθηκε πιο πάνω, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν.....