Άρθρο 11: Παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας

1. Επιτρέπεται η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας για την εξυπηρέτηση λουομένων ή την αναψυχή του κοινού (όπως, ενδεικτικά, για την εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, καθισμάτων, ομπρελών, λειτουργία αναψυκτηρίων, αθλοπαιδιές και γενικά κατασκευών και εγκαταστάσεων αναψυχής προσωρινού χαρακτήρα). Η παραχώρηση γίνεται με πλειοδοτική δημοπρασία, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για τον οικείο φορέα, με την επιφύλαξη των επόμενων διατάξεων.
2. Η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπιγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, γίνεται απευθείας, για όσο χρόνο διαρκεί η επιχείρηση ή εκμετάλλευση του καταστήματος και χωρίς τους περιορισμούς της απόφασης της παραγράφου 2, όταν αφορά τμήματα μπροστά από τις επιχειρήσεις ή τα καταστήματα. Αν στο ίδιο ακίνητο λειτουργούν περισσότερες του ενός επιχειρήσεις ή καταστήματα η παραχώρηση του αναλογούντος στο καθένα χώρου γίνεται μετά από γραπτή μεταξύ τους συμφωνία ή και αίτηση κάποιου εξ αυτών, αν δεν μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία. Με την πράξη παραχώρησης τίθενται οι αναγκαίοι όροι για την διασφάλιση της απόλαυσης των πραγμάτων της παρ. 1 εκ μέρους του κοινού, με τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των προσώπων προς τα οποία κατανέμεται η χρήση.
Για την παραχώρηση οφείλεται αντάλλαγμα που καθορίζεται κατά το άρθρο 16, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης και ύστερα από εισήγηση της Κτηματικής Υπηρεσίας.
3. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να παραχωρείται απευθείας σε Δήμους, με αντάλλαγμα η απλή χρήση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας, για πέντε τουλάχιστον χρόνια. Με την απόφαση καθορίζονται οι όροι και προϋποθέσεις της χρήσης και της περαιτέρω παραχώρησης προς τρίτους.
4. Όταν παραχωρείται από το Δημόσιο ή φορείς του δημόσιου τομέα, για αγροτικούς ή τουριστικούς σκοπούς, η χρήση ακινήτων που συνορεύουν με λίμνες και ποταμούς του άρθρου 2, διαμορφώνεται υποχρεωτικά ελεύθερη λωρίδα γης πλάτους τριάντα (30) τουλάχιστον μέτρων μεταξύ του ορίου της παραχωρούμενης έκτασης και της κοίτης του ποταμού ή της ακτογραμμής της λίμνης. Η απλή χρήση όχθης και παρόχθιας ζώνης ποταμού ή λίμνης της παρ. 2 του άρθρου 2 μπορεί να παραχωρείται, εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων του παρόντος.

  • 8 Μαΐου 2014, 14:50 | Αμαλία Τσακίρη

    Θα πρέπει οπωσδήποτε να προβλέπεται, σε κάθε παραλία που θα υπάρξει εμπορική εκμετάλλευση να εξασφαλίζεται:
    – ελεύθερη πρόσβαση για τους πολίτες που δεν είναι πελάτες της επιχείρησης
    – επάρκεια χώρου για την παραμονή στην παραλία σε πολίτες που δεν είναι πελάτες της επιχείρησης
    – φροντίδα της γενικότερης περιοχής που περιβάλλει την τουριστική επιχείρηση ώστε η επιχειρηματική αυτή δραστηριότητα να λειτουργεί τελικά εις όφελος των πολιτών και του περιβάλλοντος
    – περιοχές ελεύθερες εγκαταστάσεων ώστε η παρέμβαση στο φυσικό περιβάλλον να είναι διακριτική.

    Βέβαια, όλοι γνωρίζουμε ότι η Δημόσια Διαβούλευση θα έχει διακοσμητικό και μόνο χαρακτήρα. Αν όχι αυτό το καλοκαίρι, το επόμενο θα πάμε στην αγαπημένη μας ακρογιαλιά και θα δούμε κάγκελα και κλειδωμένη πόρτα και έναν ευγενικό ταλαίπωρο υπάλληλο να μας απαγορεύει την είσοδο εκεί όπου μεγαλώσαμε, γδάραμε τα γόνατά μας, μάθαμε να κάνουμε τα πρώτα μακροβούτια και λατρέψαμε τη χώρα που τόσες πίκρες μας έχει φιλέψει τα τελευταία χρόνια.
    Έτσι απλά, με ένα νομοσχέδιο που εκχωρεί το αξιοζήλευτο φυσικό ελλήνικο προνόμιο σε οικονομικά συμφέροντα.

  • 8 Μαΐου 2014, 14:35 | Γεώργιος Εξηντάρης

    Η πρόσβαση στη θάλλασα, στους μη πελάτες πρέπει να είναι ελεύθερη και μη δεσμευτική για την αγορά προϊόντων και υπηρεσιών. Θα πρέπει να τηρούνται οι περιβαλλοντολογικοί και κανόνες Υγιεινής και αρχιτεκτονικά / αισθητικά τα όποια χτίσματα θα πρέπει να είναι εναρμονισμένα στο τοπικό περιβάλλον. Θα πρέπει επίσης να υπάρχει ένα όριο ποσοτικό , δηλαδή να μην επιτρέπονται παραχωρήσεις συνεχόμενες. Επίσης μου προκαλεί απορία ο χρονισμός που κατατίθεται ένα τέτοιο νομοσχέδιο (πριν από εκλογές) , όπως επίσης και ή προτροπή ενός τροικανού στην αρχή του προγράμματος για να νοικιάζουμε /πουλήσουμε παραλίες, μήπως τελικά υποκύπτουμε στις εντολές τους ?

  • 8 Μαΐου 2014, 14:07 | ΣΙΩΠΗΣ ΠΑΡΙΣ

    αξιότιμοι κύριοι,

    παρότι πιστεύω στις επενδύσεις που γίνονται από ιδιωτική πρωτοβουλία με αναπτυξιακό χαρακτήρα, προσεκτική μελέτη και θετική προβολή της Ελλάδας (rethink Athens – Ίδρυμα Πολιτισμού – ΕΜΣΤ – Εθνική Πινακοθήκη) το εν λόγω νομοσχέδιο σε περίπτωση που ψηφιστεί θα έχει κέρδος αποκλειστικά για τις κατασκευαστικές εταιρίες και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα θα σκάσει ώς μία ακόμη «αναπτυξιακή» φούκα.

    Το φυσικό κάλλος της χώρας μας πέρα από τις αρχαιότητες είναι ο λόγος που κάθε χρόνο ξένα έντυπα και ιστότοποι εκθειάζουν την Ελλάδα με αποτέλεσμα να έχουμε – ξανά – ανοδική πορεία ως υψηλού επιπέδου τουριστικός προορισμός.

    Στο εν λόγω ν/σ αναφέρεστε στη νομιμοποίηση αυθαιρέτων και την παραχώρηση εκτάσεων για τη δημιουργία ξενοδοχειακών μονάδων. Νομιμοποίηση αυθαιρέτων «ωραίος» τρόπος να προσβάλετε τους νομοταγείς πολίτες και με το πρόσχημα της μνημονιακής υποχρέωσης να καταστρέψετε ανεπανόρθωτα το ισχυρότερο ατού της χώρας μας, τη φυσική ομορφιά, που μας διαφοροποιεί από πολλές χώρες και ακόμη και σήμερα ελκύει ποιοτικό τουρισμό.

    Είδα σε Βρετανικό άρθρο (The Guardian) τα επενδυτικά «έργα» στις ακτές της Ισπανίας και πραγματικά έχασα πάσα ιδέα.

    Τι θα γίνει με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, τι θα γίνει με τη διαχείριση λυμάτων και τέλος ποιο θα είναι το προφίλ των τουριστών που θα επισκέπτονται αυτές τις αχανείς τουριστικές μονάδες;

    Βιώνουμε μέχρι και σήμερα τις οικονομικές επιπτώσεις (και τον εξευτελισμό) από την κακή διαχείριση των ολυμπιακών αγώνων καθώς επίσης την απαξίωση και καταστροφή πολλών ολυμπιακών εγκαταστάσεων.

    Υπάρχουν πολλοί τρόποι αξιοποίησης και ορθής εκμετάλλευσης του εγχώριου τουριστικού προϊόντος για την περαιτέρω ενδυνάμωση του. Τα τελευταία χρόνια νόμιζα πως κάναμε αρκετές κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση (μοντέρνα προβολή, αλλαγή νοοτροπίας, περισσότερη ευγένεια, ποιοτικές παροχές, αναβάθμιση δημόσιων χώρων κλπ).

    Με το παρόν ν/σ ενδέχεται να βλάψετε ανεπανόρθωτα τη ποιότητα ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων και να επιφέρετε αλλοίωση σε ένα περιβάλλον που κληρονομήσαμε και έχουμε υποχρέωση να το προστατεύσουμε και να το αξιοποιήσουμε με ορθές πρακτικές για τις επόμενες γενιές.

    Ελπίζω να μας ακούσετε.

  • 8 Μαΐου 2014, 13:21 | Χάρης Κυρ

    Καμία παραχώρηση παραλίας σε ιδιώτες. Το θέμα δεν είναι να τεθούν εμπορικοί κανόνες παραχώρησης των παραλιών, αλλά αυτές να αποδωθούν ελεύθερες στους πολίτες. Κάθε εμπορική δραστηριότητα να γίνεται μακριά από την ακτογραμμή.

  • 8 Μαΐου 2014, 13:17 | Κριεζιας Βασίλης

    Το νομοσχέδιο ανοίγει το δρόμο για
    α)την απαγόρευση πρόσβασης στους αιγιαλούς άνευ αντιτίμου για είσοδο ή για χρήση τους και
    β)κίνητρο και ευκολίες για εντατικοποίηση της δόμησης σε αυτούς.
    Ας μην αστικοποιήσουμε το θαυμαστό τοπίο για το οποίο επισκέπτονται τη χώρα μας.
    Ας μην συνεχίζουμε την καταστροφή της πανέμορφης χώρας που ζούμε στο όνομα της κρίσης και της ανάπτυξης.

  • Στο άρθρο 11 θα ήταν προτιμότερο να καθορίζονται σε διαφορετικές παραγράφους οι ακριβείς προϋποθέσεις και διαδικασίες παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας που αφορούν τους φορείς του δημοσίου (ΝΠΔΔ κλπ), από αυτές που αφορούν τους ιδιώτες.

  • 7 Μαΐου 2014, 15:19 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ι.ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

    Απὸ μιὰ σύντομη ἐπισκόπηση τῶν προηγουμένων σχολίων προκύπτει ὅτι 70 καὶ πλέον σχολιαστές (ἐπὶ συνόλου 92) θεωροῦν τὸ ἄρθρο ἀπαράδεκτο καὶ ὅτι μὲ τὶς προβλέψεις του ἐμπορευματοποιεῖ τὸν αἰγιαλό.

    Πρόκειται γιὰ τραγική ἐπιβεβαίωση τῆς διάχυτης ἐντυπώσεως ὅτι «δὲν εἶναι στραβός αἰγιαλός ἀλλὰ ὅτι ὅτι στραβά ἀρμενίζουμε». Τοῦτο διότι, ἄν τὰ σχόλια ἀποδίδουν ὅσα οἱ συντάκτες τους ἐννοοῦν τότε θὰ πρέπει νὰ καταργηθεῖ τὸ σήμερα ἰσχύον ἄρθρο 13 τοῦ ν.2971/2001 καὶ ν’ ἀπαγορευθοῦν ομπρέλες καὶ καθίσματα στὸν αἰγιαλό. Προφανῶς διέφυγε ὅτι ἔτσι οὔτε οἱ ἴδιοι οἱ διαμαρτυρόμενοι ἀγανακτισμένοι θὰ μποροῦν νὰ στήσουν τὴν ὀμπρέλα τους.

    Κατά τὰ λοιπά, ἡ ἀπάλειψη τῶν ὁριζόντιων καὶ μὴ λειτουργικῶν προβλέψεων τοῦ ν. 2971/2001 περὶ ὑποχρεωτικῆς ζώνης 100 μέτρων καὶ μεγίστου πλάτους 500 μέτρων κρίνεται ὀρθή, δοθἐντος ὅτι, ἡ ἀδειοδοτούσα ἀρχή ἔχει πάντα τὸ περιθώριο ἐπιβολῆς περιορισμῶν και ἡ ad hoc ἐκτίμηση τῶν συνθηκῶν καὶ δεδομένων προβλέπεται ρητῶς στὶς γενικές περὶ παραχωρήσεων διατάξεις τοῦ προηγουμένου ἄρθρου τοῦ σ/ν ὅτι ἐξασκεῖται πρὸς διασφάλιση τῆς πρόσβασης τοῦ κοινοῦ.

    Ἐξ ἄλλου ἡ πρόταση ποὺ ἔχει διατυπωθεῖ σὲ ἕνα σχόλιο περὶ καθορισμοῦ ἀλγορίθμου γιὰ τὸν ὑπολογισμό τῆς φέρουσας ἱκανότητος τοῦ αἰγιαλοῦ, καίτοι φαντάζει θεωρητικῶς ὀρθή πάσχει λειτουργικότητος καὶ δυνατότητος ἐφαρμογῆς, σὲ σημεῖο ποῦ τυχόν υἰοθέτησή της νὰ συνσιτᾶ διακονία τοῦ παραλόγου. Συγκεκριμένα ἔστω ὅτι καθορίζεται μὲ τὸν ἀλγόριθμο ὅτι, ἡ φέρουσα ἱκανότητα τοῦ αίγιαλοῦ στὴν «Κόκκινη Παραλία» στὴν Σαντορίνη εἶναι φερ’εἰπεῖν 300 χρῆστες. Ποιός θὰ μετρᾶ τοὺς προσερχόμενους; Καὶ τὶ θὰ συμβεῖ ἄν προσλάβουμε (ἀλήθεια ποιὸς θὰ τον πληρώνει) φύλακα γιὰ νὰ μετράει καὶ μετρήσει 300, θὰ ἀπαγορεύσει στὸν ἑπόμενο τὴν πρόσβαση; Καὶ ἄν στὴν Κόκκινη Παραλία μποροῦμε λόγῳ τῆς γεωμορφολογίας νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε τὶ θὰ κάνουμε στὴν ὐπόλοιπη Ἑλλάδα, θὰ περιφράξουμε τοὺς αἰγιαλούς; Ἥ μήπως νὰ χρονομετροῦμε πόσο μένει ὁ καθένας μας;

  • Είναι απαράδεκτη και αδικαιολόγητη η πρόθεση του Υπουργείου να παραχωρήσει τη χρήση των ελληνικών παραλιών σε ιδιώτες και μάλιστα επί της ουσίας άνευ όρων. Η ζημία που θα προκαλέσει στο περιβάλλον, στον τουρισμό και στην εικόνα της χώρας είναι πολλαπλάσια των όποιων αμφίβολων ευκαιριακών οικονομικών κερδών μπορεί να αποφέρει στο Δημόσιο. Συντάσσομαι κι εγώ με τους πολίτες που σας καλούν να αποσύρετε άμεσα αυτή το εξαιρετικά επιζήμιο νομοσχέδιο. Έστω την ύστατη στιγμή δείξτε κάποιο σεβασμό στους απλούς πολίτες που θέλουν να απολαύσουν έστω τις καλοκαιρινές τους διακοπές στον ευλογημένο μας τόπο.

  • 7 Μαΐου 2014, 00:27 | Κώστας Καρλιαυτης

    Είναι αδιανόητο στον βωμό του κέρδους να θυσιαζονται τα παντα. Μπορείτε να ξεπουλησετε τις προσωπικές σας περιουσίες, όχι όμως την δημοσια.
    Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι απαράδεκτο και πρεπει να αποσυρθεί εντελώς.
    Ο αιγιαλός και η παραλία ανήκουν στο δημόσιο και στον πολίτη, και πρεπει να υπάρχει ελευθερη πρόσβαση σε ολους.

  • 6 Μαΐου 2014, 22:13 | Κατερίνα Λιγκοβανλή

    Το νομοσχέδιο δεν χρήζει κανενός σχολίου από σκεπτόμενους και επαρκώς ενήμερους ανθρώπους. Καμία πρόταση βελτίωσης ή τροποποίησής του. Κανένα επιχείρημα για να πεισθείτε για τις «αστοχίες» του. Γνωρίζετε άριστα στο τι αποσκοπείτε και τι ανεπανόρθωτες καταστροφές θα προκαλέσει αυτό το έκτρωμα. Απλά αποσύρετέ το τώρα._

  • 6 Μαΐου 2014, 20:48 | ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

    Απαράδεκτο, και ξεπούλημα των παραλιών μας αν περάσει αυτό το νομοσχέδιο. Θα πρέπει να αποσυρθεί άμεσα. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να βάλει χέρι στις παραλίες. Ειναι περιουσία όλων και όχι αυτών που φτιάχνουν τους νόμους.

  • 6 Μαΐου 2014, 20:10 | Φωτεινή Δεληβοριά

    Παραχώρηση χωρίς όρια και αόριστη,ούτε και αυτά τα ελάχιστα που υπήρχαν πιο πριν δεν έχει.Είναι αντισυνταγματική και να αποσυρθεί.

    Επίσης και όλο το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί κυρίως γιατί ξεπουλά την χώρα μας μέσω ΤΑΙΠΕΔ και ακόμα και αν δεν γινόταν αυτό γιατί το νομοσχέδιο δεν λαμβάνει υπόψη του, το γιατί η Ελλάδα είναι τοπ τουριστικός προορισμός.Αν οι τουρίστες που την προτιμούν ήθελαν μεγάλα ξενοδοχεία και ξαπλώστρες με κοκταίηλ θα προτιμούσαν την Ισπανία και την Τουρκία.Ας σεβαστούμε επιτέλους το άπειρου φυσικού κάλλους περιβάλλον μας και ας μην το παραδώσουμε στην βορά μιας ανάπτυξης που είναι καταστροφική.Οι ξένοι επενδυτές είναι τζογαδόροι,ας μην τους αφήσουμε να κερδοσκοπήσουν αφήνοντας καμμένη γη όπως στην Ισπανία.Το οφείλουμε στα παιδιά μας!

  • 6 Μαΐου 2014, 19:07 | ´Ιρις Π.

    Στις παραγράφους 1 και 2 δεν προσδιορίζεται η έκταση της παραχώρησης. Θα πρέπει να διατηρηθούν τα ισχύοντα όρια, όπου η έκταση παραχώρησης δε δύναται να υπερβαίνει τα (500) τ.μ. και αν στον ίδιο αιγιαλό υπάρχουν περισσότερες παραχωρήσεις πρέπει να υφίσταται μεταξύ τους ενδιάμεση απόσταση ελεύθερης ζώνης τουλάχιστον εκατό (100) μέτρων μήκους. Αν και κατά την άποψη μου, η κατώτατη έκταση παραχώρησης θα έπρεπε να υπολογίζεται με βάση τη συνολική έκταση της κοινόχρηστης παραλίας μεριμνώντας για την υποχρεωτική ύπαρξη ελεύθερης ζώνης στα όρια της ζώνης του αιγιαλού.

  • Θεωρώ αυτό το νομοσχέδιο απαράδεκτο και θα ήθελα πάρα πολύ να αποσυρθεί. Παντελώς αντισυνταγματικό και αντιπεριβαλλοντικό. Η θάλασσα είναι αγαθό που ανήκει σε όλους. Ο αιγιαλός θα πρέπει να είναι με ελέυθερη πρόσβαση από όλους.

  • 6 Μαΐου 2014, 18:49 | Βατοπούλου Μαριαλένα

    Κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα στην πρόσβαση της παραλίας. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να θέλουμε να απολαύσουμε τη θάλασσα και όπου πάμε (στην Αθήνα τουλάχιστον) να πληρώνουμε είσοδο! Όσο φτωχό και να είναι το κράτος, θα πρέπει να είναι δίκαιο, συνετό και προοδευτικό. Ναι,θα μπορούσαν να υπάρξουν διάφορα μαγαζιά στις παραλίες, όμως ο λουόμενος να πληρώνει μόνο ό,τι αγοράζει από αυτά. Έτσι,σε συνδυασμό με χρήματα των δήμων και εθελοντικές δράσεις, θα μπορούν να καθαρίζονται οι ακτές, καθώς και η παραθαλάσσια επιχείρηση θα θέλει καθαρή παραλία (ώστε να προσελκύονται λουόμενοι). Καλύτερα α δώσετε σε λιγότερο κόσμο απο το πλεόνασμα, παρά να ιδιωτικοποιήσετε τις ακτές.

    Φυσικά δεν μιλώ για την ασχήμια που προκαλούν οι παράνομα χτισμένες καλύβες πάνω στην άμμο τις οποίες θέλετε να νομιμοποιήσετε, αλλά ούτε και για την φυσική καταστροφή που θα φέρει το τόσο τσιμέντο. Θεωρώ πώς είναι αυτονόητα.

    Γιατί η πόλη μας πρέπει να γίνεται ολοένα και πιο άσχημη, μίζερη και γκρι;

  • 6 Μαΐου 2014, 18:12 | Ευγενια Παπα

    Η εμπορευματοποιηση δεν καθιστα μονοδρομο στη προσελκυση τουρισμού και ισως ενα εναλλακτικό σχεδιο νομου το οποιο θα προστάτευε τη ακτες απο την ανθρώπινη επεμβαση και θα τις προωθούσε ως μοναδικους θαλασσιους προορισμούς παρθένους και αγνους, να επεφερε πολυ πιο αυξημενα και σταθερα μακροχρόνια. Αυτό το νομοσχέδιο είναι εγκληματικό ο κοσμος διαφωνεί ρητά.
    Ας επανεξετάσει ο νομοθέτης αυτη τη φορα με την επιρροή της κοινης γνώμης.

  • 6 Μαΐου 2014, 15:42 | Χριστίνα Βλάχου

    Θεωρώ αυτό το νομοσχέδιο απαράδεκτο και θα ήθελα πάρα πολύ να αποσυρθεί.

    Πιστεύω πως θα οδηγήσει τις Ελληνικές ακτογραμμές σε βέβαιη παρακμή, καθώς θεωρώ οτι η νομιμοποίηση αυθαίρετων κτισμάτων σε συνδοιασμό με τις υπόλοιπες προτάσεις του νομοσχεδίου θα συντελλέσουν στην υποβάθμιση των ακτογραμμών της χώρας, καθιστώντας την ευτελή τουριστικό προορίσμο. Τετοιες πρακτικές που αποφέρουν γρήγορο κέρδος είναι απαράδεκτες και εντείνουν το γενικότερο πρόβλημα της χώρας.

    Οι παραλίες της Ελλάδας είναι αναγκαίο να προστατευτούν -ειδίκα τώρα- και όχι να παραδωθούν στην ιδιωτική πρωτοβουλία, που όλοι ξέρουμε πολύ καλά πως λειτουργεί στην Ελλάδα.

  • 6 Μαΐου 2014, 12:39 | Maria Κ.

    Είναι απαράδεκτο το να επικαλούνται την ανάπτυξη για να δικαιολογήσουν αυτο το νομοσχέδιο.Το μόνο που έχει απομείνει στην Ελλάδα είναι η φυσική ομορφιά της,αν και έχουν γίνει πολλά τερατουργήματα σε διάφορα παραθαλάσσια μέρη της Ελλάδας.Θα ήταν τρομερό να νομιμοποιηθούν και να επιτραπούν ακόμα χειρότερα. Οι τουρίστες έρχονται για τη φυσική ομορφιά της χώρας…από ομπρέλες, ξενοδοχεία και μπαρ στη θάλασσα έχουμε πολλά και παντού.Είναι αρκετά.

    Καταπατήστε τη γραφειοκρατία και βάλτε σε δημόσιες υπηρεσίες ειδικά στα τουριστικά μέρη, συστήματα και ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ με προσόντα, ικανότητες και παραγωγικότητα, που να ασχολούνται με τη δουλειά τους. Ελέγχετε το ανθρώπινο δυναμικό σας αν δουλεύει και αξίζει το μισθό που παίρνει.

    Οι επενεδύσεις δεν έρχονται λόγω γραφειοκρατίας.

  • 6 Μαΐου 2014, 11:17 | nikos kounadis

    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού ή παραλίας χρειάζεται να προσδιορίζεται πλήρως σε εύρος και απόσταση από την ακτογραμμή, καθώς καταστρατηγείται ο δημόσιος κοινόχρηστος χαρακτήρας τους και αποτελεί καθεστώς διάκρισης σε πολίτες που λόγω οικονομικής αδυναμίας δεν δύναται να ενοικιάσουν ομπρέλες ή ξαπλώστρες ή/και επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν δικές τους. Σε μικρές παραλίες ή προστατευόμενες περιοχές δεν θα πρέπει να γίνεται παραχώρηση και χρειάζεται να ορίζεται το ελάχιστο εύρος του χώρου πάνω από το οποίο, θα δίδεται η παραχώρηση.
    Επίσης χρειάζεται να υπάρχει ζώνη όπου η παραλία θα είναι ελεύθερη προς χρήση από τους πολίτες και όχι αποκλειστικής χρήσης στους επιχειρηματίες που συνήθως υπερκαλύπτουν το χώρο με ομπρέλες και ξαπλώστρες και εμποδίζουν την ελεύθερη χρήση από τους πολίτες που δεν επιθυμούν τις συγκεκριμένες υπηρεσίες.

  • 6 Μαΐου 2014, 10:47 | Στέφανος

    Ο αιγιαλός θα πρέπει να είναι με ελέυθερη πρόσβαση από όλους. Δηλαδή, τα μόνιμα κτίσματα να είναι μέχρι ΠΡΙΝ τον παραλιακό δρόμο και την αμμουδιά, ώστε να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση. Πάνω στην αμμουδιά, να μπορούν να στηθούν ΜΙΚΡΕΣ ημιμόνιμες κατασκευές όπως ξύλινο κιόσκι για μπαρ, μουσικί, σνακ κλπ.
    Όλα τα υπόλοιπα (περιφράξεις, οικοδομές κλπ) να ΓΚΡΕΜΙΣΤΟΥΝ.

  • 6 Μαΐου 2014, 10:48 | Λευτερης

    Αντισυνταγματικό και απαράδεκτο, θα έλεγα ανεγκέφαλους τους εμπνευστές αν δεν ήξερα ότι είναι εκφραστές των οικονομικών συμφερόντων, που δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο.ΞΕΠΟΥΛΑΝ την πιο όμορφη χώρα. Θα είμαστε ξένοι στον τόπο μας.Κανένας σεβασμός στη φύση και το περιβάλλον. ΑΙΔΩΣ..!!!!8

  • 6 Μαΐου 2014, 10:15 | Παναγιώτης

    ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ!

  • 6 Μαΐου 2014, 09:29 | Κ. Νικολοπούλου

    Το νομοσχέδιο έχει γραφτεί με προχειρότητα και παντελή άγνοια. Σας ζητώ συγνώμη αν σας προσβάλλω αλλά και εσείς μας προσβάλλετε κατάφορα όταν για τον σχεδιασμό της ανάπτυξης των αιγιαλών, σε μια χώρα που ο αιγιαλός ταυτίζεται με τον πλούτο της, σε μια εποχή που η «ανάπτυξη» μας έχει τεθεί ως στόχος επιβίωσης και σε μια εποχή που το περιβάλλον καταρρέει από την ανεξέλεγκτη ανθρώπινη δραστηριότητα, παρουσιάζετε αυτό το πρόχειρο σχέδιο νόμου που παραδίδει ανευ όρων τους αιγιαλούς στην επιχειρηματική δραστηριότητα.
    Δεν θα σχολιάσω τίποτε περισσότερο στο νομοσχέδιο, δεν νομίζω ότι επιδέχεται διορθώσεις. Πρέπει να ξαναγραφτεί σε άλλη βάση και πνεύμα και λαμβάνοντας υπόψη την ήδη υπάρχουσα νομοθεσία, προκειμένου να είναι ξεκάθαρο τι ισχύει. Η ανάπτυξη και εκμετάλλευση των αιγιαλών θα πρέπει να γίνεται με κεντρικό (κυβερνητικό) και πανελλαδικό σχεδιασμό με διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς και την κοινωνία, και με βασικό και ανελαστικό κριτήριο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και του κοινόχρηστου χαρακτήρα τους. Μόνο με τα κριτήρια αυτά η πολυπόθητη ανάπτυξη είναι βιώσιμη και αφορά όλη την κοινωνία.
    Και η προσωπική μου γνώμη για την ανάπτυξη και αξιοποίησή αυτού του φυσικού πλούτου των αιγιαλών, είναι ότι η ιδιαιτερότητα της ομορφιάς της Ελλάδας στον τομέα αυτό απαιτεί να γίνει ένας κεντρικός (σε επίπεδο κυβέρνησης πάντα όπως είπα) συνολικός σχεδιασμός από επαγγελματίες υψηλής κατάρτισης (αρχιτέκτονες, μηχανικούς, περιβαλλοντολόγους, κοινωνιολόγους κτλ) με στόχο οι επιχειρήσεις που θα εγκρίνονται και οι παροχές που θα αφορούν στη θάλασσας και τους αιγιαλούς να είναι επιχειρήσεις και παροχές που προσιδιάζουν σε ακριβή boutique και όχι σε Super Market (μην παρανοήσετε ότι σκοπός της πρότασης μου είναι ο αιγιαλός να είναι για τους λίγους, ο αιγιαλός είναι για όλους, ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΣ).

  • 6 Μαΐου 2014, 09:34 | Χρήστος Λαδάς

    Πουλάτε πράγματα που δεν σας ανήκουν και είναι κοινόχρηστα εκ του νόμου. Ελλάδα χωρίς ακτές, υπάρχει; http://www.capital.gr/Articles.asp?id=2005753
    Ελπίζω σύντομα να οδηγηθείτε στους ανακριτές με χειροπέδες.

  • 6 Μαΐου 2014, 09:32 | Κώστας Καλαντζής

    Με αυτό το νομοσχέδιο υπογράφεται η διαθήκη της υπέροχης ελληνικής ακτογραμμής, επιβραβεύονται οι καταπατητές και κλείνουμε το μάτι σε νέους.
    Θα είναι η ταφόπλακα του Ελληνικού τουρισμού του οποίου το μέλλον είναι μόνο εναλλακτικός τουρισμός αγροτουριστικές και άλλες ήπιες μορφές τουρισμού και όχι βέβαια μεγάλες τουριστικές μονάδες στιλ δεκαετίας του 70. Αυτό το νομοσχέδιο είναι φωτογραφικό για επενδύσεις όπως τον Ερημίτη στην Κέρκυρα και θεωρώ ότι θα είναι καταστροφικές για το τουριστικό μέλλον της χώρας.

  • 6 Μαΐου 2014, 07:05 | Χρήστος κ

    Πως θα γίνουν οι παραλίες με αυτο το νομοσχέδιο ;

  • 6 Μαΐου 2014, 02:31 | Αναστασης

    Για μεγαλοαστους σαν και του λογου τους δεν εχει καμια ιδαιτερη αξια μια παραλια περα απο τις «τεράστιες δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης». Αντι να μπει μια ταξη στις ηδη υπαρχουσες παρανομιες στις παραλιες, πανε να τις νομιμοποιησουν και να δωσουν το ελευθερο στους ελληναραδες τσιφλικαδες της παραλιας να κανουν οτι θελουν. Αρκει αυτοι να πληρωσουν στη κυβερνηση το αντιτιμο σε χρημα και εμεις που μεγαλωσαμε με τη θαλασσα και τον ηλιο να χασουμε και τους λιγοστους παραδεισους που εχουν απομεινει.
    Τολμαν να μιλανε για προστασια του αιγιαλου.

    Αλλα ειπαμε δε βλεπουν καμια αλλη αξια περα της οικονομικης εκμεταλευεσης με τον χειροτερο και και πιο βραχυπροθεσμο τροπο.
    Αυτοι δε θα πεισθουν με λογια και επιχειρηματα υπερ του αντιθετου. Δεν υπαρχει νημα. Με τη ψηφο ομως θα χουν να ανησυχουν.

    Ε οχι και τη θαλασσα ρε.

  • 5 Μαΐου 2014, 23:01 | ΑΝΝΑ

    Παντελώς αντισυνταγματικό και αντιπεριβαλλοντικό. Όλο το νομοσχέδιο και κυρίως το άρθρο αυτό!

  • 5 Μαΐου 2014, 21:40 | Γ. Πετράτος

    Διαφαίνεται ότι το πνεύμα του νομοθέτη είναι να καθορίσει και προστατεύσει το δικαίωμα χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας για εμπορική εκμετάλευση και όχι να προστατεύσει την ποιότητα του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο αποτελεί και τον βασικό πόλο έλξης για την όποια εκμετάλευση. Η ενδεχόμενη υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, ιδιαίτερα όταν αυτή κινδυνεύει να καταστεί μόνιμη, θα επιφέρει δυσανάλογα αρνητικές συνέπειες στην ποιότητα και αειφορία του όποιου τουριστικού προιόντος.
    Με βάση το παραπάνω σκεπτικό θα περίμενα την θέσπιση αυστηρότερων και ορθολογικότερων περιβαλλοντικών όρων στην εκμετάλευση του αιγιαλού και παραλίας, αντι της χωρίς μελέτη χαλάρωσης του υφιστάμενου πλαισίου. Ο κάθε τόπος και η κάθε παραλία έχει συγκεκριμένη δυνατότητα εκμετάλευσης, η υπέρβαση των ορίων αυτών οδηγεί μαθηματικά στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν θα υποδείξω ποσοστά εκμετάλευσης, υπάρχουν αρκετοί πιο ειδικοί από εμενα να το κανουν, αλλά θα διατυπώσω την έντονη αντίθεσή μου στην προχειρότητα αντιμετώπισης του θέματος.
    Η αυστηρή ποσόστοση στην εκμετάλευση επισης διασφαλίζει και την ελεύθερη χρήση από όλους τους πολίτες, αναφαίρετο συνταγματικό δικαίωμα αυτών.
    Τέλος η απόσυρση όλων των κατασκευών για τη χειμερινή περίοδο διασφαλίζει την πραγματική «μη μονιμότητα» αυτών και προστατεύει από την ενδεχόμενη μη αναστρέψιμη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος.

  • 5 Μαΐου 2014, 19:44 | Maria

    Αν είναι δυνατόν! Μας ακούει κανείς; Προστατέψτε τη χώρα, όχι όλα για το κέρδος. Μη τα κάνετε όλα τσιμέντο, ντροπή!

  • 5 Μαΐου 2014, 16:21 | Μοσχος Δημητρης

    Τωρα τι να λεμε??Προκαθορισμενες καταστασεις?Δεν εχουν καμια αναστολη οι κυβερνωντες…Αυτα τα περι ελευθερης προσβασης τους φαινονται απο γραφικα εώς γελοια…Δέκα σελιδες αντιθετη γνωμη να γραψουν εδω μέσα για αυτους είναι ολα τελειωμένα..θα το ψηφισουν όπως το θέλουν..αλλά πλησιάζουν οι εκλογές…Πώς να ξεχαστούν και αυτά?

  • 5 Μαΐου 2014, 16:18 | Δανάη

    Με ποιο δικαίωμα ιδιωτικοιποιεί το κράτος κάτι που ανήκει σε κάθε Έλληνα πολίτη???? Αν δεν καταλαβαίνετε που οδηγεί αυτή η πρόταση, δεν έχετε παρά να πάτε στην Ισπανία και να δείτε τις τσιμεντουπόλεις που χτίστηκαν πάνω στην παραλία…απαράδεκτο!!και δε θα αφήσουμε να συμβεί, αυτό είναι σίγουρο.

  • 5 Μαΐου 2014, 13:49 | Ελένη Κωστίκα

    Το συγκεκριμένο άρθρο είναι εγληματικό. Η ελεύθερη χρήση και απόλαυση της παραλίας είναι αγαθό, και όχι κτήμα και ιδιοκτησία οποιουδήποτε επιχειρηματία επιθυμεί να κερδοφορήσει με οποιοδήποτε κριτήριο, παρεμβαίνοντας. Αυτό που είναι εμφανές μέσα από το νομοσχέδιο είναι η εντελώς κοντόφθαλμη λογική «ανάπτυξης» που προωθείται από την κυβέρνηση που λαμβάνει υπόψιν της την ευημερία των επιχειρηματιών και μόνο. Αυτό είναι το μοναδικό κριτήριο. Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος δεν υπολογίζεται, είναι εφιαλτική. Κανενός είδους ιεραρχία ή αξιολόγηση παρεμβάσεων δεν προβλέπεται. Ο τουρισμός θα ζημιωθεί μακροπρόθεσμα αυτό είναι το μόνο σίγουρο, αλλά το κυριότερο είναι η καταστροφή της μοναδικής ευλογίας της φύσης που διαθέτει αυτή η χώρα σαν καιφάλαιο και μας εχει απομείνει.

  • 5 Μαΐου 2014, 13:20 | Ελένη Βαρουξή

    «Παραχώρηση απλής χρήσης» και «παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού» μπορεί να σημαίνει οποιασδήποτε μορφή χρήσης και παραχώρησης (καφέ, σκι, ομπρέλες, κλπ κλπ)που επί της ουσίας καταργούν την έννοια της «Δημόσιας περιουσίας». Δημόσια περιουσία σημαίνει περιουσία των πολιτών, των κατοίκων μιας χώρας, του λαού, και όχι ιδιοκτησία των εκάστοτε πολιτικών, που με ένα νόμο καταργούν το αυτονόητο.
    Όλο το σχέδιο αυτού του νόμου διαπνέεται από την πρόθεση εκμετάλλευσης παραλιών και αιγιαλού με την παραχώρησή τους. Οι πολίτες προφανώς χάνουν την ελεύθερη πρόσβασή τους – αφενός- και δεν έχουν κανένα όφελος από τέτοιες «παραχωρήσεις» ζημιάς του φυσικού περιβάλλοντος – αφετέρου.

  • Σε όλα τα σχόλια που διάβασα υπάρχει απόλυτη συμφωνία στο δικαίωμα του πολίτη στην ελεύθερη πρόσβαση και χρήση της παραλίας. Το αυτονόητο δηλαδή, που όμως ο νομοθέτης δεν φαίνεται να προβλέπει!

    Συμφωνώ επίσης στο ότι δεν απολαμβάνουμε όλοι οι πολίτες με τον ίδιο τρόπο την παραλία. Άλλοι θέλουν την ευκολία τους και τις υπηρεσίες που τους παρέχει μία οργανωμένη παραλία. Και άλλοι νιώθουν χαρά να απολαμβάνουν την παραλία και τη θάλασσα χωρίς ανθρωπογενείς παρεμβάσεις και την ηχορύπανση των beach bars και των μηχανοκίνητων θαλάσσιων δραστηριοτήτων. Ο νομοθέτης οφείλει να προβλέψει και για τις δύο περιπτώσεις.

    Επίσης, ιδιαίτερη έμφαση ας δοθεί στους περιβαλλοντικούς όρους λειτουργίας δραστηριοτήτων στις παραλίες και θάλασσα, όπως και στην περιβαλλοντική διαχείριση της ακτογραμμής. Να πάψουμε να βλέπουμε διάσπαρτα σκουπίδια ή ακόμα και σωρούς σκουπιδιών στις παραλίες (οργανωμένες και μη).

    Τέλος, δεν είδα να περιλαμβάνεται κάποια πρόνοια για το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών, την κλιματική αλλαγή – πιθανή άνοδο της στάθμης της θάλασσας και γενικά μακροπρόθεσμο σχεδιασμό στο νομοσχέδιο. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί το θέμα της διαχείρισης των ακτών μας με τον ίδιο τρόπο που διαιωνίσθηκε και γιγαντώθηκε το θέμα της αυθαίρετης δόμησης και της καταπάτησης δημοσίων εκτάσεων. Ας σκεφτούμε επιτέλους σοβαρά και τις επόμενες γενιές.

  • 5 Μαΐου 2014, 10:37 | ΙΑΣΟΝΑΣ

    Απαράδεκτο και το άρθρο και οι εγκέφαλοι που το εμπνεύστηκαν.
    Δηλαδή για να τα οικονομήσουν κάποιοι επιχειρηματίες πρέπει εμείς να αποκλειστούμε από τις παραλίες? Πάτε καλά ρε σεις; Να ωφεληθεί ένας και να ζημιωθούν χίλιοι; Και αυτό εσείς το λέτε ανάπτυξη; Θα έπρεπε να ντρέπεστε!

  • 5 Μαΐου 2014, 08:58 | Μαρία Διαλησμά

    Η θάλασσα είναι αγαθό που ανήκει σε όλους, όπως ο ήλιος κι ο αέρας. Πρέπει επομένως να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στον καθένα.
    Επίσης χρειάζεται σεβασμός στη διαφορετικότητα: Υπάρχουν πολλοί Έλληνες και ξένοι που επιλέγουν τις παραλίες για τη φυσική τους ομορφιά και δε θέλουν καμία παρέμβαση σε αυτές (με ομπρέλες, καντίνες κ.ά). Πρέπει στο νέο νόμο να υπάρξει πρόνοια για τα παραπάνω.

  • 4 Μαΐου 2014, 22:05 | Λαλαούνης Ιάκωβος

    Με αυτό το άρθρο ανοιγει ο ασκός της ασυλλογιστης εκμετάλλευσης. Οι παραλίες θα γεμίσουν ομπρέλες και θα πρεπει να πλήρωσουν όλοι αν θέλουν να απολαυσουν ενα μπάνιο. Η πρόσβαση στην θάλασσα ειναι δημόσιο αγαθό σε όλες τις χώρες, ακόμα και σε χώρες του Βορρα (π.χ. Γερμανία), η πρόσβαση σε λίμνη ειναι δώρεαν και ειναι δικαίωμα που έχουν όλοι οι κάτοικοι.

  • 4 Μαΐου 2014, 22:32 | Μιχάλης Βώκος

    Πιστεύω οτι η προτεινόμενη «αξιοποίηση» των ακτών θα επιφέρει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Επ’ουδενί δεν θα πρέπει να κατασκευάζονται μόνιμες εγκαταστάσεις ( κτήσματα) παρά μόνο εποχιακές που θα εκμεταλεύονται οι οικείοι Δήμοι με την προυπόθεση της διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος( Σε κεντρική παραλία της Αίγινας , ο ιδιωτης ο οποίος ανελαβε την εκμ/λευση της κατόπιν δημοπρασίας , το πρώτο που έκανε ήταν να » ξυρίσει» εν μια νυκτί με μπουλντόζα τα αρμυρίκια που κατέβαιναν μέχρι τη θάλασσα προκειμένου να δημιουργήσει χώρο για ομπρέλες και πάρκινγκ!..)Σε μια νύχτα ο άνθρωπος κατέστρεψε οτι η φύση είχε φτιάξει σε μερικά χρόνια.

  • 4 Μαΐου 2014, 22:47 | Ψημμένος Φιλάρετος

    Με εντυπωσιάζει η πεποίθηση της κυβέρνησης ότι οι παραλίες είναι δικές της και μπορεί να τις παραχωρεί σε δημάρχους και ιδιώτες!
    Ο τουρισμός της ομπρέλας και των επιχωματωμένων παραλιών δεν είναι ο τουρισμός υψηλού επιπέδου που έχει ανάγκη η χώρα.

  • 4 Μαΐου 2014, 18:11 | Μαρινος Πασχαλουδης

    Οχι στην ιδιωτικοποιηση της φυσης και των παραλιων. Να μπορουμε να απολαμβανουμε τν αμμουδια, το νερο και τον αερα χωρις καποιον να ερχεται να απαιτει δεκα ευρω.

  • 4 Μαΐου 2014, 17:43 | Ανδρέας Κομνηνός

    Δεν είναι δυνατόν στο όνομα της «απελευθέρωσης των τεράστιων δυνατοτήτων της οικονομικής ανάπτυξης που παρέχει» η παράκτια ζώνη της χώρας να παραχωρείται προς εκμετάλλευση χωρίς περιορισμούς και κριτήρια για την προστασία
    1. του περιβάλλοντος
    2. της αισθητικής
    3. της ποιότητας
    4. της ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης
    5. του δικαιώματος στην ψυχαγωγία

    Προδήλως αντισυνταγματικές είναι οι διατάξεις του νομοσχεδίου, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο σύνταγμα από τα εξής άρθρα:

    Άρθρο 5
    1. Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων
    4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα,

    Άρθρο 24
    1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορία
    2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης.
    6. Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος.

    Τίθενται τα εξής ερωτήματα:
    1. Γιατί στην αιτιολογική έκθεση δεν υπάρχουν στοιχεία τα οποία ποσοτικοποιούν τα πιθανά οφέλη από τις διατάξεις, παρά μόνο αυτά περιορίζονται σε ατεκμηρίωτες γενικολογίες;
    2. Γιατί δεν έχει γίνει μελέτη και παρουσίαση στοιχείων από τον τουρισμό της χώρας (εσωτερικό και εξωτερικό) τα οποία να καταδεικνύουν τις μορφές παραλίας (με εκμετάλλευση, χωρίς, ή σε ποιό ποσοστό) τις οποίες προτιμούν οι επισκέπτες μας;
    3. Γιατί δεν έχει γίνει μελέτη επίπτωσης με βάση τα παραδείγματα άλλων μεσογειακών χωρών ώστε να αναφέρονται τα δικά τους καθεστώτα και τα αποτελέσματα που έχουν επιφέρει;

    Το νομοσχέδιο, στο σύνολό του είναι ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΑΤΟ, ατεκμηρίωτο, επαίσχυντο και πρέπει να αποσυρθεί. Είναι ντροπή πλέον εν έτει 2014 η χώρα να κυβερνάται και να νομοθετείται με βάση τις αερολογίες και τα ευχολόγια των συντακτών των εκάστοτε νομοσχεδίων. ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ.

    Δρ. Α. Κομνηνός
    B.Sc. Hons, Ph.D.

  • 4 Μαΐου 2014, 13:59 | Παναγιώτης Σκλήρης

    Όταν κάποιος ξένος ακούει τη λέξη «GREECE», η πρώτη εικόνα που του έρχεται στο μυαλό είναι οι όμορφες παραλίες. Με το νόμο αυτόν καταργείται η ελεύθερη, άγριας ομορφιάς εικόνα των αιώνιων ακτών της Ελλάδος με κάτι που πρέπει να πληρώσεις για να δεις και να κάτσεις σαν ρομποτάκι σε μία από τις επιτρεπόμενες θέσεις του φίλου του δημάρχου ή του βουλευτή ή της ξένης μεγαλοεπιχείρισης. Να πληρώσεις για κάτι που σου ανήκει.

  • 4 Μαΐου 2014, 12:14 | Κωστας

    Αυτό που πάει να συντελεστεί είναι ένα έγκλημα, οι παραλίες ανήκουν ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους πολίτες. Δεν μπορεί να εκχωρούνται προς εκμετάλλευση σε ιδιώτες με σκοπό τον πλουτισμό τους εις βάρος τον υπόλοιπων πολιτών που χάνουν την ΕΛΕΥΘΕΡΗ πρόσβαση σε κάτι που τους ανήκει. Νισάφι πια..

  • 4 Μαΐου 2014, 11:05 | Κατερίνα Κασιμάτη

    Με αυτό το άρθρο υπογράφεται η διαθήκη της υπέροχης ελληνικής ακτογραμμής.

    Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει η δυνατότητα ελεύθερης χρησης της παραλίας. Δεν είμαστε όλοι θιασώτες της ομπρέλλας, του κρεβατιού, της ξαπλώστρας και του bar στην παραλία. Αν υπάρχει κάτι που απολαμβάνουμε στις παραλίες μας είναι η ύπαρξη ελεύθερων χώρων όπου μπορείς με ηρεμία και χωρίς πολυκοσμία να περάσεις ώρες πολλές.
    Είναι τραγικό να θέλετε να μετατραπούν οι παραλίες μας σε Φαληράκι Ρόδου.

  • 4 Μαΐου 2014, 09:36 | ΒΑΣΙΛΗΣ

    Δεν έχει κανείς το δικαίωμα και την νομιμοποίηση να δίνει την περουσία τα λαού στους λίγους για οικονομικό όφελος. Εχει δικαίωμα ο κάθε πολίτης να πηγαίνει στην παραλία μακρυά απο μπαρ και τερμα μουσική. Έλεος πια!!!!!

  • 4 Μαΐου 2014, 08:37 | Μαριάννα Ζαχαράτου

    Απαράδεκτο. Με το πρόσχημα της απλούστευσης του νομικού πλαισίου παραχωρείται ένα βασικό κοινό αγαθό σε ιδιώτες για εκμετάλλευση. Σε λίγο θα πληρώνουμε και για τον αέρα που αναπνέουμε!! Αίσχος!!

  • 4 Μαΐου 2014, 02:54 | Χάρης

    Δε θα έπρεπε να υπάρχει κάποια έννοια ισορροπίας στην ανάπτυξη; Δηλαδή να επιτρέπεται σε κάθε περιοχή ανάπτυξη εώς κάποιο συντελεστή της παράκτιας ζώνης, και πετά απο αυτό να μην επιτρέπεται να γίνονται περισσότερες παραχωρήσεις. Η κάθε τοπική αρχή να οριοθετήσει ποιες περιοχές θα αναπτύξει παράκτια και ποιες δε θα παραχωρηθούν με βάση αυτούς του συντελεστές. Πιθανώς αυτό θα δώσει και περισσότερη αξία στις παραχωρήσεις διότι γύρω απο αυτές θα υπάρχουν πιο όμορφες φυσικές περιοχές. Θα μπορούσε να ξεκινήσουν οι συντελεστές χαμηλά και ση συνέχεια αν αποδειχτεί οτι η ανάπτυξη είναι θετική και δεν καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον να αυξηθούν. Επίσης, θα έπρεπε να υποχρεώνονται οι παραχωρησιούχοι να προστατεύουν την καθαριότητα και το φυσικό περιβάλλον στις περιοχές που τους έχουν παραχωρηθεί καθώς και να αφαιρούν τις εγκαταστάσεις του όταν δεν τις χρησιμοποιούν (πχ το χειμώνα).

  • 3 Μαΐου 2014, 20:50 | Περαστική

    Γιατί δεν υπήρξε μέριμνα για να εφαρμοστούν αυστηρά οι υπάρχοντες νόμοι, αντί να καταργούνται σταδιακά με τροποποίηση στην τροποποίηση; Κάθε νέα τροποποίηση μας έφερνε ένα βήμα πιο κοντά στην εμπορευματοποίηση των ακτών, ώσπου φτάσαμε στο παρόν σχέδιο νόμου που φανερά πλέον καταργεί την έννοια του «κοινού» παράκτιου χώρου.

    Η άποψη των κ. Χατζιμπήρου και Παναγιωτίδη που διατυπώθηκε στο Τέταρτο Πανελλήνιο Συνέδριο για τη Διαχείριση και Βελτίωση των Παράκτιων Ζωνών ίσως αποτελεί την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα: «Ο παράκτιος χώρος είναι δημόσιος και η σχέση του νεοέλληνα με τα «κοινά» ήταν ανέκαθεν κακή. Δεν υπάρχει τόσο έλλειμα γνώσης ή νομικών εργαλείων, όσο έλλειμα δημοκρατίας με το νόημα που δόθηκε στον όρο αυτόν κατά την Κλασσική Αρχαιότητα».

  • 3 Μαΐου 2014, 20:31 | Άννα Μάντικα

    Απαράδεκτο το εδάφιο για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας. Τίθεται σε άμεσο κίνδυνο το δικαίωμα των πολιτών να έχουν άμεση και ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες, ως κοινό αγαθό. Οι εκατοντάδες ομπρέλες και ξαπλώστρες, τα μπαρ (3 ή 4 ανά παραλία και το άφθονο ποτό που στη συνέχεια κοστίζει τη ζωή στους τουρίστες από ατυχήματα), η δυνατή μουσική δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση μέσα για την αναψυχή του κοινού. Κάθε καινούργιο μαγαζί και περισσότερη ελευθερία για την εκμετάλλευση της παραλίας συνεπάγεται την μείωση ελεύθερης και άμεσης πρόσβασης στην παραλία, την μείωση του ελεύθερου χώρου στις παραλίες και την πλήρη ιδιωτικοποίηση αυτών από τις επιχειρήσεις για μεγαλύτερο κέρδος. Τα δε θαλάσσια μέσα αναψυχής, καθώς δεν τηρούνται οι προβλεπόμενοι όροι (τήρηση της θαλάσσιας λωρίδας για πλεύση και του επιτρεπόμενου ορίου ταχύτητας από τους χειριστές) θετούν σε άμεσο κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των λουόμενων. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ το νομοσχέδιο και ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ ο Γ. Στουρνάρας και η κυβέρνηση που δεν σέβονται τη χώρα τους και τους πολίτες της με σκοπό να αποκομίσουν περισσότερα οφέλη.