1. Ο αριθμός των επιτρεπομένων κατ’ έτος ημερών εκτός έδρας των μετακινούμενων προσώπων για οποιαδήποτε από τις αιτίες της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του παρόντος, ανάλογα με τον κλάδο, την κατηγορία την ειδικότητα που ανήκουν ή την ιδιότητά τους, καθορίζεται με κοινή απόφαση του αρμόδιου Υπουργού και του Υπουργού Οικονομικών και δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει, κατ’ ανώτατο όριο, τις εξήντα (60). Το όριο αυτό δεν προσαυξάνεται στις περιπτώσεις ανάθεσης καθηκόντων άλλου κλάδου ή ειδικότητας ή σε περίπτωση μετακίνησης εκτός έδρας υπό άλλη ιδιότητα.
Προκειμένου για υπαλλήλους που υπηρετούν στους Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού, αντί των ως άνω κοινών υπουργικών αποφάσεων εκδίδεται αντίστοιχα απόφαση του αρμόδιου Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης (πρώην Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης).
2. Με κοινή απόφαση του αρμόδιου Υπουργού και του Υπουργού Οικονομικών επιτρέπεται η υπέρβαση του ανωτάτου ορίου των ημερών εκτός έδρας:
α) για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων έκτακτων και απρόβλεπτων γεγονότων (θεομηνίες, πυρκαγιές, επιδημίες ή κήρυξη συγκεκριμένης περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης), μέχρι τριάντα (30) ημέρες ετησίως,
β) για μετακινήσεις των μηχανικών για τις ανάγκες ελέγχου και επίβλεψης μελετών και έργων, των υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών για τις ανάγκες των εν γένει ελέγχων, των γεωτεχνικών υπαλλήλων για τις ανάγκες εφαρμογής προγραμμάτων και ελέγχων του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (πρώην Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) και των φορέων που εποπτεύει, των υπαλλήλων της Υπηρεσίας Πρώτης Υποδοχής και της Υπηρεσίας Ασύλου του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (πρώην Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη), μέχρι τριάντα (30) ημέρες ετησίως και
γ) ειδικά για έκτακτες υπηρεσιακές ανάγκες, μέχρι είκοσι (20) ημέρες ετησίως.
Στην απόφαση αυτή προσδιορίζονται οι ειδικότητες και τα συγκεκριμένα υπηρεσιακά καθήκοντα στα οποία αφορά η υπέρβαση καθώς και ο αριθμός ημερών αυτής μέχρι του ανωτέρω αριθμού ημερών. Οι αποφάσεις της παραγράφου αυτής εκδίδονται μετά την εξάντληση του ανώτατου ορίου και με δυνατότητα αναδρομικής ισχύος δύο (2) μηνών.
3. Ειδικώς για τις μετακινήσεις εκτός έδρας των υπαλλήλων της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων, για τη διενέργεια ελέγχου λειτουργίας των επιχειρήσεων καζίνο, των πληρωμάτων του Ε.Κ.Α.Β., των τεχνικών και δημοσιογράφων της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε., καθώς και του προσωπικού κλάδου Γεωπόνων και Κτηνιάτρων του Ειδικού Λογαριασμού Γεωργικών Αποζημιώσεων (Ε.Λ.Γ.Α.), και του προσωπικού του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε., για τους επιτόπιους φυσικούς ελέγχους που υποχρεούται να διενεργεί σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανονισμούς, δύναται να καθορίζονται με κοινή απόφαση του καθ’ ύλην Υπουργού και του Υπουργού Οικονομικών, οι ημέρες μετακίνησης εκτός έδρας κατ’ έτος και πέραν των ανωτέρω ορίων των παρ. 1 και 2 του παρόντος άρθρου και μέχρι διακόσιες (200) ημέρες συνολικά.
Οι εξηντα ημερες ειναι ανεπαρκεις για ειδικοτητες οπως μηχανικοι, γεωπονοι κλπ. Η ημερησια αποζημιωση πρεπει να ειναι αναλογη της ευθυνης κ του εργου που επιτελει η καθε ειδικοτητα. Το ιδιο πρεπει να συμβαινει κ με το μισθο. Συνδεση επιτελους με παραγωγικοτητα. Οπωσδηποτε το οριο των 160 ειναι αυθαιρετο ανυποστατο κ γελοιο. Στην αποζημιωση πρεπει να περιλαμβανονται κ εξοδα συντηρησης οχηματος λαστιχα ιματισμος κλπ κ να δινεται ανα χιλιομετρο ανεξαρτητα αν αν ξεπερνιουνται οι 60 μερες. Τα σεμιναρια πρεπει να ειναι χωρια απο τις δικαιουμενες μερες κ οπωσδηποτε να εχουν ημερησια αποζημιωση κ χιλιομετρικη αποζημιωση. Κυριοι συνελθετε. Πιαστε τη μεγαλη φοροδιαφυγη που ευαγγελιζοσασταν προεκλογικα κ αφηστε τα ψυχουλα στους εξαθλιωμενους υπαλληλους.
Η αναγκαιότητα μετακίνησης για υπηρεσιακούς λόγους είναι άμεσα συνδεδεμένη με την φύση της εργασίας και τα καθήκοντα κάθε εργαζόμενου, συνεπώς είναι στρατηγικά λαθος να τίθεται ενιαίο όριο ημερών μετακίνησης ανεξάρτητα από την φύση της εργασίας κάθε εργαζόμενου.
Το προσωπικό του ΚΑΠΕ (Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας), οποίο λόγω της φύσης της εργασίας του απασχολείται σε εργασίες υπαίθρου για εγκαταστάσεις & συντηρήσεις μετρητικών συστημάτων, δειγματοληψιες, χαρτογραφήσεις, μετρήσεις, μελέτες και επιθεωρήσεις σε δυσπρόσιτες και δύσβατες περιοχές, με πολυήμερη διάρκεια εργασιών. Κατά συνέπεια, κρίνεται αναγκαία η συμπερίληψη του ΚΑΠΕ στις ειδικές περιπτώσεις της περίπτωσης 3 του προτεινόμενου άρθρου 3, ώστε να διασφαλίζεται η δυνατότητα διανυκτέρευσης και πέραν των 60 ημερών ετησίως, έως το όριο των 200 ημερών.
να προστεθεί ρύθμιση που να προβλέπει ότι «το ανώτατο χρονικό όριο μετακινήσεων σε ετήσια βάση δεν ισχύει στην περίπτωση που οι μετακινήσεις προσωπικού πραγματοποιούνται στο πλαίσιο ερευνητικών έργων τα οποία χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε., εθνικούς, διεθνείς ή ιδιωτικούς πόρους και δεν επιβαρύνουν σε καμία περίπτωση τον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους».
Αυτό διότι: (α) Στις συμβατικές υποχρεώσεις των ερευνητικών έργων περιλαμβάνονται αρκετές συναντήσεις εργασίας, συμμετοχή σε συμπόσια, συνέδρια, κλπ., και, πολλές φορές, πολυήμερες εργασίες πεδίου που είναι αδύνατον να υλοποιηθούν όταν το πλαφόν των μετακινήσεων ορίζεται στις 60 ημέρες ετησίως (ιδιαιτέρως καθόσον το ερευνητικό προσωπικό εργάζεται σε περισσότερα του ενός ερευνητικά έργα ταυτοχρόνως). (β) Οι μετακινήσεις αυτές δεν επιβαρύνουν τον τακτικό κρατικό προϋπολογισμό, (γ) οι συναντήσεις του ερευνητικού προσωπικού σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν σε νέες χρηματοδοτησεις, και (δ) το πλαφόν των 60 ημερών θα αποκλείσει την υλοποίηση ευρωπαϊκών κυρίως προγραμμάτων στα οποία προβλέπεται πολυήμερη ή πολύμηνη ανταλλαγή προσωπικού μεταξύ των φορέων.
Στις συμβατικές υποχρεώσεις των ερευνητικών έργων περιλαμβάνονται αρκετές συναντήσεις εργασίας, συμμετοχή σε συμπόσια, συνέδρια, κλπ., και, πολλές φορές, πολυήμερες εργασίες πεδίου που είναι αδύνατον να υλοποιηθούν όταν το πλαφόν των μετακινήσεων ορίζεται στις 60 ημέρες ετησίως (ιδιαιτέρως καθόσον το ερευνητικό προσωπικό εργάζεται σε περισσότερα του ενός ερευνητικά έργα ταυτοχρόνως)
Επομένως θα ήταν σκόπιμο να προστεθεί στο άρθρο 3 ρύθμιση που να προβλέπει ότι «το όριο των 60 ημερών μπορεί να προσαυξάνεται, έως και τις 200 ημέρες, στην περίπτωση που οι μετακινήσεις προσωπικού πραγματοποιούνται στο πλαίσιο ερευνητικών έργων τα οποία χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε., εθνικούς, διεθνείς ή ιδιωτικούς πόρους και δεν επιβαρύνουν σε καμία περίπτωση τον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους».
Στο παρόν υπό διαβούλευση ν/σ θα πρέπει να προστεθεί ρύθμιση που να προβλέπει ότι «το όριο των 60 ημερών μπορεί να προσαυξάνεται, έως και τις 200 ημέρες, στην περίπτωση που οι μετακινήσεις προσωπικού πραγματοποιούνται στο πλαίσιο ερευνητικών έργων τα οποία χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε., εθνικούς, διεθνείς ή ιδιωτικούς πόρους και δεν επιβαρύνουν σε καμία περίπτωση τον τακτικό προϋπολογισμό του κράτους».
Αυτό διότι:
(α) Στις συμβατικές υποχρεώσεις των ερευνητικών έργων περιλαμβάνονται αρκετές συναντήσεις εργασίας, συμμετοχή σε συμπόσια, συνέδρια, κλπ., και, πολλές φορές, πολυήμερες εργασίες πεδίου που είναι αδύνατον να υλοποιηθούν όταν το πλαφόν των μετακινήσεων ορίζεται στις 60 ημέρες ετησίως (ιδιαιτέρως καθόσον το ερευνητικό προσωπικό εργάζεται σε περισσότερα του ενός ερευνητικά έργα ταυτοχρόνως).
(β) Οι μετακινήσεις αυτές δεν επιβαρύνουν τον τακτικό κρατικό προϋπολογισμό, καθώς τα κόστη τους περιλαμβάνονται στους προϋπολογισμούς των αντίστοιχων ερευνητικών έργων και καλύπτονται πλήρως από αυτούς.
Μαρία Στουμπούδη,
Δ/ντρια Ερευνών Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών,
πρώην Πρόεδρος ΔΣ Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών
Η χιλιομετρική αποζημίωση πρέπει να γίνει 0,35 €, για να καλύπτει τα έξοδα του αυτοκινήτου με τις φθορες.
Νομίζω ότι οι 200 μέρες που έχει προβλέψει ο νομοθέτης για την κατηγορία των υπαλλήλων της ΕΕΕΠ, για τη διενέργεια ελέγχου λειτουργίας των επιχειρήσεων καζίνο, είναι πάρα πολλές διότι επιτρέπει να παραμένει η ίδια κάστα των ανθρώπων που «ελέγχουν» τα τελευταία 20 χρόνια τα καζίνο της χώρας με αμφιβόλου ποιότητας αποτελέσματα και δεν διασφαλίζεται η αμεροληψία, μια και όλοι αυτοί έχουν γίνει φίλοι ή συγγενείς με τους διοικούντες και τους υπαλλήλους των καζίνο.
Καλό είναι η πολιτεία αλλά και η διοίκηση της ΕΕΕΠ να ξανασκεφτεί τον τρόπο ελέγχου των καζίνο.
Προτείνω να καθοριστεί εξαρχής ο αριθμός 60+30=90 εκτός έδρας για τους γεωπόνους.Σε μια εποχή που η Ελλάδα περιμένει πολλά από τον Πρωτογενή τομέα ο Γεωπόνος θα πρέπει να επιστρέψει στον αγρό και στις γεωργικές εφαρμογές.
Οι ερευνητές, το επιστημονικό και το τεχνικό προσωπικό του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ, ΝΠΔΔ εποπτευόμενο απο την ΓΓΕΤ του ΥΠΟΠΑΙΘ) εργάζονται συστηματικά στο πεδίο, τόσο στην παράκτια ζώνη όσο και στην ανοικτή θάλασσα στην Μεσόγειο, Μαύρη και Ερυθρά θάλασσα και ενίοτε Ατλαντικό, χρησιμοποιώντας τα τρία ερευνητικά σκάφη του Κέντρου (ΑΙΓΑΙΟ, ΦΙΛΙΑ, ΑΛΚΥΩΝ), τα υποβρύχια οχήματα (ΘΕΤΙΣ, MAX ROVER, ΑΧΙΛΛΕΑΣ κα), αλλά και ενοικιαζόμενα σκάφη, κυρίως αλιευτικά. Στα πλαίσια των εργασιών τους περιλαμβάνονται και υποβρύχιες εργασίες και επιστημονικές καταδύσεις. Οι δραστηριότητες αυτές στο πεδίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις θαλάσσιες έρευνες και αποτελούν βασικό τμήμα των εργασιακών υποχρεώσεων των εργαζομένων του ΕΛΚΕΘΕ. Ο πολύμηνος χρόνος απασχόλησης στις ερευνες πεδίου κυμαίνεται ανάλογα με τον αριθμό και την φύση των ερευνητικών προγραμμάτων. Απο τα παραπάνω συνάγεται οτι χωρίς την δυνατότητα ερευνας στο πεδίο η διεκπεραίωση ανταγωνιστικών ερευνητικών προγραμμάτων, τεχνικών προγραμμάτων και εργων αλλα και παροχή υπηρεσιών καθίσταται αδύνατη. Επίσης αδύνατη θα καθίσταται και η απορρόφηση κοινωτικών κονδυλίων αλλα και κονδυλίων εργων ΕΣΠΑ αλλα και η απασχόληση σε πληθώρα θέσεων εργασίας υψηλών προσόντων επιστημονικού δυναμικού (brain drain). Ουσιαστικά δεν ειναι δυνατόν να υπάρξει επιστημονικά το ΕΛΚΕΘΕ.
Παράλληλα οι ερευνητές συμμετέχουν σε συναντήσεις στο εξωτερικό για την προετοιμασία, διεκδίκηση και την υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων αλλα και ως εκπρόσωποι της χώρας σε διεθνείς συναντήσεις στις Βρυξέλλες και σε αλλες πόλεις της Ευρώπης με μέσο ορο εκτός εδρας τόν χρόνο ανω των δύο μηνών. Το αυτό ισχύει και για ολα τα ερευνητικά κέντρα ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ που εποπτεύονται απο την Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ).
Θα πρέπει να επισημάνω οτι οι δαπάνες των ανωτέρω μετακινήσεων καλύπτονται αποκλειστικά απο τον προυπολογισμό των προγραμμάτων η εργων και σε καμμία περίπτωση δεν βαρύνουν τον τακτικό προυπολογισμό.
Σημειώνεται σε ότι παρόμοια διάταξη υπήρχε επί 30 περίπου ετη και στον νόμο 1514/1985 (περί ερευνας), ο οποίος καταργήθηκε τον Δεκέμβριο 2014, με την ακόλουθη διάταξη: «Το προσωπικό του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε και του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών μπορεί να μετακινείται εκτός έδρας για εκτέλεση υπηρεσίας σύμφωνα με τις ανάγκες των ερευνητικών του προγραμμάτων και τις λοιπές υπηρεσιακές του ανάγκες ύστερα από απόφαση του Δ.Σ.. κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας.»
Θεωρώ οτι ειναι επιβεβλημένο να υπάρξει μνεία στο σχέδιο νόμου οπου να αναγράφεται ρητώς οτι :
Παραγραφος 4. «Το προσωπικό των ερευνητικών κέντρων ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ που εποπτεύονται απο την Γενική Γραμματεία Ερευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) μπορεί να μετακινείται εκτός έδρας για εκτέλεση υπηρεσίας σύμφωνα με τις ανάγκες των ερευνητικών του προγραμμάτων και τις λοιπές υπηρεσιακές του ανάγκες ύστερα από απόφαση του Δ.Σ καθ υπέρβαση του ανωτατου ορίου ημερών εκτός εδρας που προβλέπονται απο τον παρόντα νόμο με αποκλειστικές δαπάνες των αντίστοιχων προγραμμάτων η εργων.»
Δρ Β. Λυκούσης
Αντιπρόεδρος του ΔΣ του ΕΛΚΕΘΕ
Ουσιαστικά το όριο των 50 χλμ. (> κατά 10 χλμ του παλιού ορίου για το σύνολο των υπηρεσιών), καταργεί την ημερήσια εκτός έδρας αποζημίωση. Ειδικά σε μεγάλα αστικά συγκροτήματα όταν πρέπει να κινηθείς στα όρια του νομού και να διέλθεις απ΄ τον αστικό ιστό έχεις και αυξημένο κόστος (περίπτωση ΙΧ, διότι δεν έχουν όλες οι υπηρεσίες υπηρεσιακά και οδηγούς) και χρόνο και δεν αναγνωρίζεται στην πράξη αυτό. Σε υπηρεσίες που έχουν την ευθύνη περισσοτέρων νομών δίνεται ουσιαστικά κίνητρο για ελέγχους λ.χ. σε όλους τους άλλους νομούς εκτός απ΄ το δικό σου.
-Το γεγονός ότι έδρα θεωρείται κατά περίπτωση η έδρα της υπηρεσίας ή το σπίτι ότι είναι πλησιέστερα, έχει μία λογική να προσπαθεί το δημόσιο να μη σε πληρώσει, «παίζοντας» κατά περίπτωση κρυφτό. Και όταν έχεις κλιμάκιο τι θα γίνεται , για το έναν υπάλληλο της ίδιας υπηρεσίας η έδρα θα είναι το σπίτι και για τον άλλο το γραφείο?
-Η κατάργηση της χιλιομετρικής αποζημίωσης σε περίπτωση χρήσης ιδίου μέσου και η αποζημίωση με βάση τη φθηνότερη συγκοινωνία εφόσον χρησιμοποιηθεί ΙΧ, λειτουργεί μόνο στην λογική της μείωσης κόστους για το δημόσιο. Όμως αν δεν υπάρχει άλλο μέσο (λχ υπηρεσιακό ή η συγκοινωνία είναι δύσκολη) το κόστος χρήσης του ΙΧ (καύσιμο και φθορά οχήματος) υπερβαίνει κατά πολύ το ελάχιστο αντίτιμο του φθηνότερου εισιτηρίου, γεγονός προβληματικό σε υπηρεσίες, που δε διαθέτουν υπηρεσιακά και οι μετακινήσεις προσωπικού αποτελούν βασικό συστατικό στοιχείο της λειτουργίας τους.
– Η φιλοσοφία της νέας προσέγγισης των μετακινήσεων, αντιλαμβάνομαι ότι υπακούσει στην ανάγκη για μείωση εξόδων του δημοσίου, μετακυλύει όμως κόστος στους ίδιους τους υπαλλήλους, που καλούνται να το επωμισθούν για να λειτουργήσει η υπηρεσία, όταν παράλληλα έχουν μειωθεί κατά περίπου 40% οι αποδοχές τους, λαμβάνουν με εξαιρετική καθυστέρηση τα οιαδήποτε οδοιπορικά, ενώ ταυτόχρονα, στα πλαίσια της διοίκησης με στόχους, θα πρέπει να εντατικοποιήσουν τους εργασιακούς ρυθμούς τους για να τους επιτύχουν. Αν θέλουμε να εφαρμόζουμε αρχές management ok, αλλά να το κάνουμε σωστά, δηλαδή στόχοι απ τη μία, αλλά και τα μέσα να τους πετύχεις και οικονομική επιβράβευση όταν επιτυγχάνονται, αλλιώς ας τα αφήσουμε αυτά τα πράγματα δεν είναι για μας.
Έχοντας υπόψη ότι το προσωπικό του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (νυν ΕΚΒΑΑ), λόγω της φύσης της εργασίας του απασχολείται σε ερευνητικές εργασίες υπαίθρου με χρήση βαρέως εξοπλισμού, όπως γεωτρύπανα, εκσκαφείς κλπ, δειγματοληψίες, χαρτογραφήσεις μετρήσεις και μελέτες σε δυσπρόσιτες και δύσβατες περιοχές, με πολυήμερη διάρκεια εργασιών είναι αναγκαία η συμπερίληψη του ΙΓΜΕ (νυν ΕΚΒΑΑ) στις ειδικές περιπτώσεις της περίπτωσης 3 του προτεινόμενου άρθρου 3, ώστε να διασφαλίζεται η δυνατότητα διανυκτέρευσης και πέραν των 60 ημερών ετησίως, έως το όριο των 200 ημερών.
Θα πρέπει να γίνει σαφές με κάποιο τρόπο στο νομοσχέδιο ότι οι ημέρες μετακίνησης εκτός έδρας δεν σχετίζονται με τις εντός έδρας μετακινήσεις. Οι υπηρεσίες δημοσιονομικού ελέγχου προσμετρούν στις ημέρες μετακίνησης εκτός έδρας και τις ημέρες μετακίνησης εντός έδρας, δικαιολογώντας βέβαια μόνο τοαντίτιμο εισιτηρίων ή χιλιομετρική αποζημίωση και αυτό είναι μέχρι σήμερα μόνιμο σημείο τριβής.
Μετακινήσεις για εκπαιδεύσεις υπολογίζονται στο σύνολο των εκτός έδρας?
Κόβετε και την επιμόρφωση του προσωπικού με λίγα λόγια εκτός και εάν είναι πολύ μακριά και φυσικά μόνο με την ΜΜΜ
Οι ερευνητές, το επιστημονικό και το τεχνικό προσωπικό του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) εργάζονται συστηματικά στο πεδίο. Οι δραστηριότητες αυτές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις ερευνητικές του ανάγκες και αποτελούν σημαντικό τμήμα των εργασιακών υποχρεώσεων των εργαζομένων του ΕΛΚΕΘΕ. Για πολλούς υπαλλήλους οι μέρες απασχόλησης στο πεδίο (εντός η εκτός έδρας) υπερβαίνουν τις 100. Συνεπώς οι 60 ημέρες ως ανώτατο όριο ακόμα και με τις 20 ή 30 επιπλέον (για έκτακτες ανάγκες) είναι λίγες. Θα πρέπει να δωθεί ειδική μέριμνα σε περιπτώσεις όπως τα Ερευνητικά Κέντρα.
οι μετακινήσεις των υπαλλήλων εντος της περιοχής ευθύνης της υπηρεσίας τους όταν αυτή είναι συγκεκριμένη π.χ. Δήμος, Νομός να θωρούνται όλες εντός έδρας χωρίς όριο αριθμού/έτος ή συνολικής χλμ απόσταση/μήνα και να αποζημιώνεται μόνο η χρήση ΙΧ αυτοκινήτου με δίκαιο, αντικειμενικό και ελέγξιμο τρόπο
Στην παράγραφο 2β θα πρέπει να προστεθεί και η πρόβλεψη μετακίνησης μηχανικών για τις ανάγκες εκπόνησης μελετών των έργων.