• Σχόλιο του χρήστη 'Λογοθέτης Αντώνιος' | 18 Οκτωβρίου 2019, 12:42

    Άρθρο 465 Με τις αλλαγές στα πλαίσια των ποινών με τον καινούριο ποινικό κώδικα (μειωμένες ποινές) παρατηρείται το φαινόμενο για ίδιες περιπτώσεις αδικημάτων όσοι έχουν καταδικαστεί με τον παλαιό ποινικό κώδικα να αναγκάζονται να εκτίσουν περισσότερα χρόνια σε σωφρονιστικά ιδρύματα σε σχέση με όσους καταδικάζονται με το νέο ποινικό κώδικα. Παράδειγμα : Kάποιος που έχει καταδικαστεί με τον παλαιό κώδικα με το ανώτερο όριο πρόσκαιρης κάθειρξης δηλαδή τα 20 έτη, για να του χορηγηθεί υφ όρον απόλυση πρέπει να παραμείνει σε σωφρονιστικό κατάστημα χρόνο ίσο με το 1/3 της ποινής του (σχεδόν 7 έτη). Ενώ για το ίδιο αδίκημα με το νέο κώδικα κάποιος που έχει καταδικαστεί με το ανώτερο όριο πρόσκαιρης κάθειρξης δηλαδή τα 15 έτη πρέπει να παραμείνει χρόνο ίσο με τα 2/5 της ποινής του (6 έτη). Οι διαφορές αυτές είναι μεγαλύτερες (αναλογικά) όταν απομακρυνόμαστε (προς τα κάτω) από τα ανώτερα όρια ποινών. Στα πλαίσια της αναλογικότητας και της ισότητας θα μπορούσε να προστεθεί στο άρθρο 465 η ανανέωση της ισχύς των "διατάξεων Παρασκευόπουλου" μαζί με όλες τις διατάξεις του προισχύσαντος ποινικού κώδικα για την υφ όρον απόλυση για πράξεις που τελέστηκαν ή δικάστηκαν πριν την εφαρμογή του νέου ποινικού κώδικα.