• Σχόλιο του χρήστη 'Δικαστικός Υπάλληλος ΠΕ_Βαθμού Α' | 20 Ιανουαρίου 2021, 10:57

    Απόλυτη απογοήτευση όχι τόσο για την παρεμπόδιση της επαγγελματικής ανέλιξης και ευδοκίμησης των προσοντούχων υπαλλήλων, αλλά κυρίως για την πικρή συνειδητοποίηση ότι το ελληνικό κράτος παραμένει ο «Μεγάλος Ασθενής». Τα ομορφοειπωμένα λόγια και οι υποσχέσεις για «αξιοκρατία» και «αριστεία» όμορφα «καίγονται» και επισήμως, με όργανο έναν κώδικα βγαλμένο από ένα σκαιό παρελθόν, όπου όλοι ελπίζαμε ότι αφήσαμε πίσω μας. Μόνο ντροπή και θλίψη αισθάνομαι όταν βλέπω ότι συνεχίζουν να απαξιώνονται άνθρωποι με σπουδές, άνθρωποι που βρίσκονται στη θέση τους επειδή κρίθηκαν και αξιολογήθηκαν μέσα από απόλυτα διαφανείς διαγωνισμούς για να πριμοδοτηθούν ακόμη μία φορά οι «παλιοί» που φέρουν την αρχαιότητά τους ως τιμητικό αξίωμα ίσως γιατί δεν έχουν να επιδείξουν κάτι άλλο. Σεμινάρια που μοριοδοτούνται πάνω από πτυχία, ΙΕΚ που δίνουν το προβάδισμα των μεταπτυχιακών, αναγνώριση ατέλειωτων χρόνων προϋπηρεσίας… πόσα πια θα απεργαστούν για να βολέψουν όχι σε καμιά θεσούλα, αλλά στην καρέκλα του προϊστάμενου πλέον τα «δικά τους» τα παιδιά; Θέλουμε έναν ανανεωμένο νέο κώδικα που να εναρμονίζεται με τα δεδομένα, τις απαιτήσεις και το πνεύμα της εποχής μας. Να υπάρχει ενιαίο σύστημα αξιολόγησης στον δημόσιο τομέα. Να πριμοδοτούνται οι αληθινές σπουδές –πτυχία, μεταπτυχιακά- και βάσει αυτών να μοιραστούν καθήκοντα και αρμοδιότητες. Να υπάρχει πλαφόν μοριοδότησης στην προϋπηρεσία. Να μπορούμε και εμείς να μετακινηθούμε σε άλλες υπηρεσίες μέσω της κινητικότητας που ισχύει στο υπόλοιπο δημόσιο. Είναι μία ευκαιρία να προχωρήσουμε μπροστά, αντ’ αυτού φοβάμαι πως ολισθαίνουμε επικίνδυνα σε παθογένειες του παρελθόντος.