• Σχόλιο του χρήστη 'Μητέρα' | 26 Μαρτίου 2021, 11:14

    Εγκαταλείπει σύντροφο και κυοφορούμενο τέκνο, και τους πετά στο δρόμο, αδιαφορεί για όλα, δεν σηκώνει το τηλέφωνο παρά μόνο για να φωνάζει να γίνει έκτρωση, δεν παρίσταται πουθενά, δεν ενδιαφέρεται αν ζει το μωρό αν γεννήθηκε και αν είναι καλά, δεν προσφέρει ούτε ένα ευρώ για τον τοκετό και τις ανάγκες του, εκβιάζει και απειλεί τη μητέρα η οποία παλεύει με νύχια και με δόντια να γεννήσει και να επιβιώσει ψυχικά και σωματικά προσφέροντας τα πάντα στο παιδί της, ενώ εκείνος κάνει τη ζωή του γλεντώντας την ελευθερία του. Η υπογραφή του στην αναγνώριση (που προέκυψε εφόσον έχει δοκιμάσει όλους τους εκβιασμούς) τον καθιστά ικανό για γονική μέριμνα?? Αφού ξέρει μόνο να μεριμνά για τον εαυτό του και τη ζωή του. Αυτό θέλουμε για τα παιδιά μας? μια τυπική υπογραφή τα ισοπεδώνει όλα? Έναν γονιό που θυσιάζεται για το παιδί του, με έναν που θυσιάζει το παιδί του? Ας ξεκινήσουμε προσπαθώντας να καλλιεργηθεί η βάση.. Κύηση, τοκετός, μωρό, ανάγκες, αγάπη, φροντίδα, αγωνία, θυσίες, ξενύχτια, χαρά, παιχνίδια, ευθύνες, υπευθυνότητα, σταθερότητα, ασφάλεια, παρουσία, αγώνας, στερήσεις. Όποιος δεν έχει ιδέα τι θα πουν αυτά, ας ξεκινήσει να μαθαίνει και μη φιλοδοξεί για γονική μέριμνα, συνεπιμέλεια και ψυχολογικό πόλεμο, ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΟΥΜΕ. Ελπίζω θερμά να εισακουστώ Ευχαριστώ