• Σχόλιο του χρήστη 'Ένα μέλος της ΜΚΟ Πατροτης' | 3 Μαρτίου 2011, 01:33

    Καταρχήν να αναφωνήσω επιτέλους, για το γεγονός ότι χρειάστηκαν 15 χρόνια για να κάνουμε ελληνικό νόμο μια διεθνή σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού! Είναι ντροπή για το ελληνικό κράτος, αλλά τέλος πάντων. Η ερώτησή μου όμως είναι, πότε επιτέλους θα γίνει νόμος του ελληνικού κράτους η "Σύμβαση για την Επικοινωνία Αναφορικά με τα Παιδιά" (Απόφασης του Συμβουλίου της Ευρώπης CETS: No.:192) η οποία υπογράφηκε στις 09/10/2003 από την Ελλάδα και η οποία είναι ήδη σε ισχύ στην Ευρώπη από 01/09/2005. Ήδη έχουν περάσει 7 χρόνια από τότε που την υπογράψαμε ως χώρα! Επίσης να παρατηρήσω την αλλαγή που χρειάζεται η γενικότερη φιλοσοφία του ελληνικού δικαίου (Αστικός Κώδικας) στα θέματα γονικής μέριμνας. Το ελληνικό δίκαιο αναφέρεται στο δικαίωμα του γονιού να επικοινωνεί με το παιδί του οποίου δεν ασκεί την επιμέλεια, ενώ το Ευρωπαϊκό δίκαιο αναφέρεται στο δικαίωμα του ΠΑΙΔΙΟΥ να επικοινωνεί με τον γονιό, και αντιστρόφως. Με αυτό τον τρόπο το ελληνικό δίκαιο περιορίζει τα δικαιώματα του παιδιού, αλλά και δίνει πάτημα σε δικαστές χωρίς αίσθηση του δικαίου και με προκαταλήψεις εναντίον του ρόλου του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών να περιορίσουν δραματικά την επικοινωνία του με τον μη ασκούντα την επιμέλεια γονέα χωρίς καμμία αιτιολογία στην δικαστική απόφαση, και με τον τρόπο αυτό να βλάψουν το παιδί. Και αυτό καθώς σύμφωνα με τον νόμο οι αποφάσεις αποσκοπούν στο συμφέρον του παιδιού (και όχι των γονέων). Συνεπώς, αν δεν έχει ένα δικαίωμα το παιδί δεν χρειάζεται αυτό να προστατευθεί. Μέλος της ΜΚΟ Πατρότης