• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ Δ.' | 27 Απριλίου 2022, 16:34

    Εν μέσω της εορτής του Πάσχα και ενόψει των επικείμενων εκλογών στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, όπου η προσοχή των συνδικαλιστών του δικαστικού σώματος είναι στραμμένη στον προεκλογικό τους αγώνα, έρχεται προς δημόσια διαβούλευση το σημαντικότερο για τον Έλληνα δικαστή νομοθέτημα. Η σκοπιμότητα που υποκρύπτεται ως προς τη χρονική επιλογή είναι προφανής: να περάσει το παρόν νομοσχέδιο όσο το δυνατόν απαρατήρητο. Και η σκοπιμότητα αυτή φαίνεται να επιτυγχάνεται, αφού εδώ και μία εβδομάδα που το νομοσχέδιο είναι σε δημόσια διαβούλευση έχουν διατυπωθεί μόλις λίγα παραπάνω από είκοσι σχόλια. Γιατί όμως να επιθυμεί το Υπουργείο να περάσει το παρόν νομοσχέδιο απαρατήρητο; Ασφαλώς γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι τούτο βρίθει αντισυνταγματικών και αναχρονιστικών διατάξεων και διαπνέεται από μια διάθεση άκρως επιθετική προς τον Έλληνα δικαστή, τη θέση του οποίου υποτίθεται ότι έρχεται να περιφρουρήσει. Ο Έλληνας δικαστής πρέπει εντέλει να είναι φοβισμένος, ώστε να επιτυγχάνεται και το τελικώς ζητούμενο που είναι να είναι ελεγχόμενος. Γιατί δεν καταργήθηκε η αισχρή και φασιστική διάταξη που υποχρεώνει τον Έλληνα δικαστή να διαμένει στον τόπο όπου υπηρετεί; Γιατί ο Έλληνας δικαστής να είναι υπόλογος και πειθαρχικά ελεγκτέος για μια απολύτως προσωπική του κατάσταση που είναι το που θα επιλέξει να ζήσει; Είναι δυνατόν σε μια δημοκρατική και ευρωπαϊκή χώρα να ψηφίζονται νόμοι που να επιβάλλουν σε μία κοινωνική ομάδα συγκεκριμένο τόπο κατοικίας; Είναι δυνατόν το 2022 το που θα βρίσκεται το σπίτι σου να ελέγχεται από την υπηρεσία σου; Τέτοιες διατάξεις είναι καθρέφτης των διαθέσεων και των σκοπιμοτήτων αυτών που τις εισηγούνται. Και ασφαλώς ο λόγος που η διάταξη δεν καταργείται είναι ένας και μόνο: να μην ανοίξει ο δρόμος για διεκδίκηση οδοιπορικών εξόδων και ατελειών μετακίνησης για τους δικαστές.