• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Ζημιανίτης, Εισαγγελέας Πρωτοδικών' | 19 Σεπτεμβρίου 2010, 20:26

    Η πρόβλεψη ως λόγου γέννησης ακυρότητας από το άρθρο 171 § 1 δ’ ΚΠΔ της παραβίασης αορίστως της άσκησης δικαιωμάτων παρεχομένων από την ΕΣΔΑ και το ΔΣΑΠΔ, είναι νομοτεχνικά ατελής και θα οδηγήσει σε καταχρηστική υποβολή σχετικών ενστάσεων, γενικόλογα και χωρίς νομική επεξεργασία. Η προτεινόμενη νέα ρύθμιση δε λαμβάνει υπόψη (α) ότι τα δικαιώματα του κατηγορουμένου, όπως η νομολογία του ΕΔΔΑ τα έχει διαπλάσει –ιδίως ως απορρέοντα από το άρθρο 6 της Σύμβασης-, προβλέπονται ήδη ΟΛΑ στις διατάξεις του ΚΠΔ, ώστε δεν υπάρχει λόγο απευθείας αναγωγής και στα διεθνή αυτά κείμενα, (β) Από τις γενικές προβλέψεις των συναφών διατάξεων της ΕΣΔΑ και του ΔΣΑΠΔ δεν προκύπτουν συγκεκριμένα δικαιώματα, αλλά ο μηχανισμός έλεγχος των παραβάσεων των διατάξεων αυτών  απόκειται στα  δικαιοδοτικά όργανα της Σύμβασης και του Συμφώνου, τα οποία αυθεντικά τεκμηριώνουν την παράβαση γεννωμένης υποχρέωσης του κράτους να αναθεωρήσει τη ληφθείσα κατά παράβαση αυτών απόφασή του (λ.χ. με επανάληψη της διαδικασίας κ.λπ.). (γ) Η αναφορά στα πιο πάνω διεθνή κείμενα δεν εξυπηρετεί την ουσιαστικότερη άσκηση των υπερασπιστικών δικαιωμάτων του κατηγορουμένου, αλλά θα προκαλέσει σύγχυση και καθ’υπερβολήν επίκλησή τους, ως συνιστώντων απόλυτη ακυρότητα, με συνέπεια περαιτέρω καθυστερήσεις της ποινικής διαδικασίας.