• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Νικόπουλος' | 21 Ιανουαρίου 2011, 23:29

    Σαν αποδεικτικά στοιχεία πρέπει να γίνονται αποδεκτές  από τα δικαστήρια ηχογραφήσεις και μαγνητοσκοπήσεις τόσο για το κατηγορητήριο όσο και για την υπεράσπιση του πολιτικού. Μέριμνα πρέπει να ληφθεί ώστε να λαμβάνονται υπόψιν μόνο τα τμήματα που σχετίζονται με αδικήματα περί την υπηρεσία ή το λειτούργημα ( διαφθορά, εκβιασμοί) και όχι εκείνα που αναφέρονται σε ιδιωτικές στιγμές. Πιστεύω ότι το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τους πολίτες υπαλλήλους υπηρεσίας όταν πρόκειται για θέματα της υπηρεσίας τους. Δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό εναντίον μίας υπηρεσίας, μία τηλεφωνική συνδιάλεξη επειδή ο υπάλληλος πρόλαβε να πει το όνομά του. Δεν ζητήθηκε η προσωπική του άποψη αλλά η θέση της υπηρεσίας (υπουργείο, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, ταμείο, Οργανισμός, τράπεζα, εταιρεία τηλεπικοινωνιών κ.α.) και επομένως δεν νοείται προστασία προσωπικών δεδομένων του υπαλλήλου. Πώς περιμένετε να καταγγείλει ο πολίτης την διαφθορά και τους εκβιασμούς (πχ σε ένα νοσοκομείο) όταν η συλλογή αποδεικτικών στοιχείων αποτελεί αδίκημα;