• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης' | 23 Ιανουαρίου 2011, 18:50

    Η εξαίρεση ακόμη και πρώην υπουργών από τη δυνατότητα σύλληψης και προσωρινής κράτησης είναι απαράδεκτη διάκριση για την προστασία τους. Πρέπει να ισχύει ό,τι και για τους υπόλοιπους κατηγορούμενους για κακουργήματα. Δεν μπορεί να προστατεύονται από ιδιότυπη "ασυλία" κρατικοί λειτουργοί, για τους οποίους υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι καταχράστηκαν τον δημόσιο πλούτο και την εξουσία τους και εν τέλει ότι πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του κοινωνικού συνόλου και τη χώρα τους για ίδιον όφελος και από την άλλη να προφυλακίζονται μόνο μικροδιακινητές ναρκωτικών ("βαποράκια") ή φτωχοδιάβολοι διαρρήκτες και να μιλάμε για δικαιοκρατούμενη πολιτεία. Εξάλλου, υπάρχουν εσωτερικά παραδείγματα (Χριστοφοράκος, Φόλκερ Γιούνγκ και παλιότερα Κοσκωτάς) και διεθνή (πρόσφατα Μπεν Αλί στην Τυνησία, παλιότερα Κράξι στην Ιταλία), που καταδεικνύουν ότι εγκληματίες του "λευκού κολλάρου" με τις αντίστοιχες διασυνδέσεις και οικονομικές δυνατότητες μπορούν εύκολα να διαφύγουν στο εξωτερικό εξασφαλίζοντας την ατιμωρησία τους ή έστω την παρέλκυση της εναντίον τους ποινικής διαδικασίας, έστω και αν έχουν επιβληθεί σε βάρος τους περιοριστικοί όροι.