Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 03: Διαζύγιο

Άρθρο 03: Διαζύγιο

1. Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 1438 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Το διαζύγιο απαγγέλλεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή με κοινή συμφωνία των συζύγων, όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που ορίζονται στα επόμενα άρθρα».
2. Το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι σύζυγοι μπορούν με έγγραφη συμφωνία να λύσουν το γάμο τους, εφόσον έχει διαρκέσει τουλάχιστον ένα χρόνο πριν την κατάρτισή της. Η συμφωνία αυτή υπογράφεται από τα συμβαλλόμενα μέρη και από τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους ή μόνον από τους τελευταίους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο, το οποίο πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή του συμφωνητικού.
Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος πρέπει η ανωτέρω συμφωνία να συνοδεύεται με άλλη έγγραφη συμφωνία των συζύγων που να ρυθμίζει την επιμέλεια των τέκνων και την επικοινωνία με αυτά, η οποία ισχύει ώσπου να εκδοθεί η απόφαση για το θέμα αυτό σύμφωνα με το άρθρο 1513. Η κατά τα ανωτέρω έγγραφη συμφωνία καθώς και το τυχόν έγγραφο συμφωνητικό που αφορά την επιμέλεια και επικοινωνία των ανήλικων τέκνων υποβάλλονται μαζί τα σχετικά γραμμάτια προείσπραξης των αμοιβών των πληρεξουσίων δικηγόρων των συμβαλλομένων και τα ειδικά πληρεξούσια όταν απαιτείται, στον οικείο δικηγορικό σύλλογο, ο Πρόεδρος του οποίου θεωρεί τις υπογραφές των δικηγόρων που υπογράφουν την έγγραφη συμφωνία λύσης του γάμου».

Σχόλια 1 2
  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 20:04 | ΚΚ

    Η κατά τα ανωτέρω έγγραφη συμφωνία καθώς και το τυχόν έγγραφο συμφωνητικό που αφορά την επιμέλεια και επικοινωνία των ανήλικων τέκνων υποβάλλονται μαζί τα σχετικά γραμμάτια προείσπραξης των αμοιβών των πληρεξουσίων δικηγόρων των συμβαλλομένων και τα ειδικά πληρεξούσια όταν απαιτείται, στον Πρόεδρο Πρωτοδικών ο οποίος θα εκδίδει σχετική συνοπτική Διάταξη Λύσης του Γάμου,

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 18:10 | Ιωάννης Μπ.

    Αξιότιμοι κύριοι που μιλάτε για διακωμώδηση του θεσμού του γάμου με την απλοποίηση που επιδιώκεται στο διαζύγιο θα ήθελα να σας ρωτήσω εσάς που το λέτε και προφανώς είστε δικηγόροι… δεν είναι διακωμώδηση το ότι με αντιδικία, χωρίς παιδιά και χωρίς οικονομικές απαιτήσεις του ενός από τον άλλον έχω 2 χρόνια που προσπαθώ να πάρω διαζύγιο και θα χρειαστούν άλλα δύο για να το πάρω λόγω ενός πείσματος και έχοντας η ίδια την οικονομική άνεση ενώ εγώ όχι?
    Πείτε μας παρακαλώ πόσα χρήματα χρειάζονται για ένα διαζύγιο με αναβολές, παραστάσεις δικηγόρων, εφέσεις, αναβολές επί των εφέσεων κλπ?
    Μήπως κινδυνεύετε να τα χάσετε όλα αυτά και για αυτό δυσανασχετείτε?

    Επίσης όσοι υποστηρίζετε τη δεύτερη υπογραφή στο συναινετικό, απαντήστε μας σας παρακαλώ πόσες δεύτερες υπογραφές δεν πραγματοποιήθηκαν από τον έναν εκ των δύο και αναγκάστηκε ο άλλος εκ των υστέρων να ξεκινήσει διαδικασία αντιδικίας έχοντας χάσει άσκοπα τόσο χρόνο?

    Ο χρόνος και η ψυχική φθορά δεν κοστολογείτε και κανένας δεν αναφέρεται σε αυτά!!!

    ΑΜΕΣΗ απλοποίηση όλων των διαζυγίων και από εκεί και πέρα ότι άλλο θέμα υπάρχει μπορεί να λυθεί δικαστικώς.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 18:10 | ntika

    ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝΕ ΤΗΝ ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑΤΙ ΤΑΧΑ ΘΑ ΔΙΑΛΕΙΟΝΤΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΟΙ ΓΑΜΟΙ. ΜΗΝ ΓΕΛΙΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΕΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΗΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΘΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΙΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ . ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΜΠΕΝΟΥΜΕ ΣΕ ΤΟΣΑ ΕΞΟΔΑ ,
    ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΔΩΣΑ 1000Ε ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ (ΓΙΑΤΙ ΟΠΩς ΕΙΠΕ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ) ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΕΦΜΑΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ. ΕΔΩΣΑ ΑΛΛΑ 1000Ε ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΔΙΚΙΑΣ (ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟΝ 1 ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΝΕΝΕΤΙΚΟ) ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ) , ΕΧΑΣΑ ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ . ΤΩΡΑ ΘΕΛΩ ΑΛΛΑ 1.000 Ε ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΝΕΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΜΕΡΙΜΝΑ. ΚΑΙ ΣΑΣ ΡΩΤΑΩ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ? ΕΝΩ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝΕ ΝΑ ΤΑ ΦΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ? ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΖΩ ΑΛΛΑ ΑΝ ΣΥΝΕΝΟΥΝΕ ΔΗΛ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΝΑΙ ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΛΗΞΙΑΡΧΕΙΟ. ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΔΗΜΠΤΟΛΙΓΙΑ. ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΜΕΡΙΜΝΑ Η ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΟΛΟΓΙΑ. ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΥΓΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ . ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΕ ΚΙΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ . Ο ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΟΣ ΖΕΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗ ΚΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΝΝΟΩ ΝΟΜΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΙΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟ ΣΤΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ , ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΞΟΔΕΥΟΜΑΙ ΜΕ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΑ ? ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΟΥ ΟΤΑΝ ΔΗΛΩΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΕΓΩ .

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 12:34 | Λεωνίδας Χατζησταύρου Εφέτης

    Θεωρώ αναγκαίο να υπάρχει και δεύτερη επιβεβαίωση της βούλησης των συζύγων για διαζύγιο μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα χωρίς βέβαια πρόσθετη δικηγορική αμοιβή.Επίσης θα ήταν προτιμότερο,μετά τον έλεγχο όλων των σχετικών εγγράφων από τον πρόεδρο του δικηγορικού συλλόγου, να επικυρώνεται η συμφωνία με πράξη του ειρηνοδίκη.

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 11:18 | ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ

    Ενστάσεις:
    – 94§2 Συντάγματος: Οι ιδιωτικές διαφορές (όπως τα διαζύγια) υπάγονται στα πολιτικά δικαστήρια (και όχι σε ιδιώτες, όπως είναι οι δικηγόροι).
    – Πλήρης αποσύνθεση του θεσμού του γάμου και διάλυση του κοινωνικού ιστού. Στο παραμικρό καβγά, για ασήμαντη αφορμή (χαρακτηριστικό της ιδιοσυγκρασίας του Νεοέλληνα), θα εκδίδεται διαζύγιο.
    – Παντελής έλλειψη έρευνας από το υπουργείο για το πόσοι γάμοι σώθηκαν λόγω της δεύτερης συζήτησης, που δίνει τη δυνατότητα στο ζευγάρι να σκεφθεί πιο ψύχραιμα και ορθολογικά, γεγονός απαραίτητο, ιδίως όταν υπάρχουν τέκνα.
    – Αν το Πρωτοδικείο Αθηνών έχει πολλά συναινετικά, όπως διατύπωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης στο ενημερωτικό του σημείωμα, τότε να διασπαστεί το Πρωτοδικείο Αθηνών σε περισσότερο Πρωτοδικεία. Δεν είναι σωστό να διαλυθεί ο θεσμός του γάμου που έχει σώσει την ίδια την οντότητα του ελληνισμού, λόγω της κακής οργάνωσης των Πρωτοδικείων Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης.
    – Οι δύο συζητήσεις δεν είναι άσκοπη ταλαιπωρία αλλά ανάχωμα στην επιπολαιότητα του νεοέλληνα.
    Πρόβλεψη:
    – Διακωμώδηση του θεσμού του γάμου, πληθώρα διαζυγίων.
    Πρόταση:
    – Διατήρηση του υπάρχοντος θεσμού, με υποχρεωτική την ύπαρξη διαφορετικών δικηγόρων για κάθε διάδικο.
    – Θεσμοθέτηση του καθεστώτος που ισχύει σε Πρωτοδικεία της επαρχιάς (πχ. Κέρκυρα) να προσκομίζεται από τους δικηγόρους και η απόφαση, όπως γίνεται στις διαταγές πληρωμής και τις προσημειώσεις.
    Εναλλακτικά:
    – Εφαρμογή της ρύθμισης με δημιουργία ασφαλιστικών δικλίδων πχ. Πιστοποίηση από σύμβουλο γάμου ότι ο γάμος δεν σώζεται μετά από σειρά συγκεκριμένου αριθμού επισκέψεων και επειδή το επάγγελμα του σύμβουλου γάμου δεν είναι διαδεδομένο στην Ελλάδα, το ρόλο αυτό έχει θα δικηγόρος (διαφορετικός από αυτούς των συζύγων).

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 11:21 | ΜΑΡΙΑ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ

    Συμφωνώ με την απλοποίηση της διαδικασίας έκδοσης των διαζυγίων στο συναινετικό διαζύγιο και στην από κοινού άσκηση της επιμέλειας και από τους δύο γονείς. Θεωρώ όμως ότι θα πρέπει η συνεπιμέλεια να ισχύει και στην περιπτωση των διαζυγίων με αντιδικία.Θα πρέπει ο νόμος να προβλέπει τη συνύπαρξη και των δύο γονέων στην ανατροφή και την επιμέλεια των παιδιών και να μην στερεί από τα παιδιά την φυσική παρουσία των γονέων

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 09:19 | HRA

    απλοποιήστε σύντομα τις διαδικασίες γιατί προσπαθώ δικαστικά εδώ και 5 χρόνια να πάρω διαζύγιο και δεν έχω άλλα λεφτά, μου τα φάγαν οι δικηγόροι……

  • 23 Δεκεμβρίου 2011, 09:03 | HRA

    ΝΑΙ ΝΑΙ χιλιάδες ναι για να απλουστευθεί το διαζύγιο, το θέμα δεν είναι ο γάμος, το θέμα είναι τα παιδιά και τα παιδιά είναι καλά όταν είναι οι γονείς καλά και οι γονείς που θέλουν το διαζύγιο είναι καλά όταν είναι χωριστά. Όλες οι αντιρήσεις θεωρώ ότι προέρχονται από δικηγορους που δεν θέλουν να χάσουν πελατεία και ουδεμία συμπονια έχουν προς το δράμα εκατοντάδων οικογενειών και τα δράματα λύνονται με διαζύγιο.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 23:46 | Καλαποθαράκος Δημητρης

    Η συμφωνία στο συναινετικό διαζύγιο σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών θα έπρεπε να στηρίζεται στην από κοινού άσκηση της επιμέλειας των παιδιών και από τους δύο γονείς δηλαδή στη συν-επιμέλεια. Το αυτονόητο δικαίωμα του παιδιού να ανατρέφεται και από τους δύο γονείς απουσιάζει. Ανεξάρτητα από οικογενειακή κατάσταση ή το λόγο του διαζυγίου ή τον τρόπο του γάμου-συμβίωσης είναι σωστό να επιταχύνονται οι διαδικασίες της διακοπής του γάμου με συναπόφαση των 2 ενήλικων με το πιο πολιτισμένο τρόπο. Στο τρόπο αυτό απουσιάζει η με οποιαδήποτε μορφή κατοχύρωσης του παιδιού. Η πολιτεία είναι αρμόδια να λάβει μέριμνα για τα παιδιά.
    Μέριμνα των γονέων αλλά και της πολιτείας πρέπει να αποτελεί η προστασία των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του παιδιού για ανατροφή και από τους δυο γονείς, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψιν στις αποφάσεις τους την αρχή ότι για την ορθή, ομαλή και ισόρροπη ψυχοσωματική ανάπτυξη, τη συναισθηματική τους πληρότητα και τη θετική διαμόρφωση της προσωπικότητας τους είναι απαραίτητη η ενεργός συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή των παιδιών. Είναι λοιπόν μια ευκαιρία για την πολιτεία να δημιουργήσει-θεσμοθετήσει τον μοναδικό προληπτικό μηχανισμό άμεσης και πραγματικής προστασίας των παιδιών. Ο μηχανισμός που θα περιέχει και τους δύο Γονείς στο ρόλο τους. Απλά εντάσσοντας «υποχρεωτικά» στο συμφωνητικό του συναινετικού διαζυγίου και την από κοινού ανατροφή – φροντίδα των παιδιών δηλαδή την κοινή επιμέλεια.
    Φυσικά η συν-επιμέλεια θα έπρεπε να ισχύει και στην περίπτωση του διαζυγίου κατ αντιδικία και στην περίπτωση του άγαμων γονέων με εκουσία αναγνώριση τέκνου.
    Για τους λόγους αυτούς συμφωνώ με την προτεινόμενη ρύθμιση αλλά με την προυπόθεση ότι θα τροποποιηθεί το άρθρο 1513 σύμφωνα με την πρόταση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που είχε συσταθεί παλαιότερα από το Υπουργείο με πρόεδρο την κα Παπαδοπούλου – Κλαμαρή, γιατί νομίζω οτι η συνεπιμέλεια είναι η μόνη λύση για να μην στερούνται τα παιδιά τον ένα από τους δύο γονείς.
    Εξάλλου κι εγώ σα διαζευγμένος γονέας έχω βιώσει την παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας τους μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες και την απουσία μηχανισμών που να εξασφαλίζουν στο παιδί την παρουσία και των δύο γονέων. Νομίζω ότι πρέπει να δοθεί λύση σε αυτό το θεμα που απασχολεί μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και επιβαρύνει με πολλές δίκες τα ελληνικά δικαστήρια.

    Θεωρώ ότι μια καλή λύση θα ήταν θα ήταν και η σύσταση ενός σώματος ιδιωτών κοινωνικών λειτουργών που δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προυπολογισμό αφού θα είναι ελεύθεροι επαγγελματίες με θεσμικό ρόλο και σκοπό να υποβοηθούν τους διαζευγμενους γονείς στην ανατροφή των παιδιών και να επιβλέπουν την τήρηση των δικαστικών αποφάσεων που αφορούν το οικογενειακό.
    Πρέπει άμεσα να εναρμονιστεί το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο με αυτά που ισχύουν στις χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 23:17 | Ζαφείρης Τσολακίδης

    Δυστυχώς, ένα ακόμη δείγμα της προχειρότητας του νομοθέτη και της έλλειψης σεβασμού προς θεμελιώδη νομοθετήματα, όπως ο Αστικός Κώδικας. Υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν αδιανόητο κανείς να φαντασθεί ότι στον ΑΚ θα περιλαμβανόταν ρύθμιση για το γραμμάτιο προείσπραξης ως συνοδευτικό έγγραφο, και μάλιστα όταν έχουν καταργηθεί τα γραμμάτια προείσπραξης!
    Το επόμενο βήμα που λογικά αναμένεται είναι να τροποποιηθεί το κεφάλαιο περί μεταγραφής, ώστε να μνημονεύεται ως συνοδευτικό έγγραφο το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 22:06 | χριστος αγγελου

    Η συμφωνία στο συναινετικό διαζύγιο σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών θα έπρεπε να στηρίζεται στην από κοινού άσκηση της επιμέλειας των παιδιών και από τους δύο γονείς δηλαδή στη συνεπιμέλεια. Η συνεπιμέλεια θα έπρεπε να ισχύει και στην περίπτωση του διαζυγίου κατ αντιδικία και στην περίπτωση του άγαμων γονέων με εκουσία αναγνώριση τέκνου. Για το λόγο αυτό συμφωνώ με την προτεινόμενη ρύθμιση αλλά με την προυπόθεση ότι θα τροποποιηθεί το άρθρο 1513 σύμφωνα με την πρόταση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που είχε συσταθεί παλαιότερα από το Υπουργείο με πρόεδρο την κα Παπαδοπούλου – Κλαμαρή, γιατί νομίζω οτι η συνεπιμέλεια είναι η μόνη λύση για να μην στερούνται τα παιδιά τον ένα από τους δύο γονείς.
    Εξάλλου εγώ σα διαζευγμένος γονέας έχω βιώσει την παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας τους μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες και την απουσία μηχανισμών που να εξασφαλίζουν στο παιδί την παρουσία και των δύο γονέων. Νομίζω ότι πρέπει να δοθεί λύση σε αυτό το θεμα που απασχολεί μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και επιβαρύνει με πολλές δίκες τα ελληνικά δικαστήρια.
    Θεωρώ ότι μια καλή λύση θα ήταν θα ήταν η σύσταση ενός σώματος ιδιωτών κοινωνικών λειτουργών που δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προυπολογισμό αφού θα είναι ελεύθεροι επαγγελματίες με θεσμικό ρόλο και σκοπό να υποβοηθούν τους διαζευγμενους γονείς στην ανατροφή των παιδιών και να επιβλέπουν την τήρηση των δικαστικών αποφάσεων που αφορούν το οικογενειακό.
    Πρέπει άμεσα να εναρμονιστεί το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο με αυτά που ισχύουν στις χώρες της Ευρωπαικής Ενωσης

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 21:20 | Γιάννης

    Θεωρώ ότι θα πρέπει να απλοποιηθεί στο έπακρον η έκδοση κάθε διαζυγίου και από άποψη χρόνου και από άποψη διαδικασιών.

    Εάν πρόκειται περί συναινετικού διαζυγίου όπου και τα δύο μέρη έχουν συμφωνήσει σε όλα τα θέματα τότε μέσω δικηγόρων και με μια απλή δικαστική επικύρωση να εκδίδεται το διαζύγιο σε 4 μήνες από την έναρξη των διαδικασιών.
    Αν προκύψει επανασύνδεση του ζευγαριού εντός των τεσσάρων αυτών μηνών θα μπορούν να ακυρώσουν τη διαδικασία.
    Για αποφόρτιση των δικαστικών υπηρεσιών θα ήταν καλό σε αυτές τις περιπτώσεις την επικύρωση να τη κάνει ο οικείος Δικηγορικός Σύλλογος όπως αναφέρεται και στο σχέδιο νόμου.
    Οικείος Δικηγορικός Σύλλογος να θεωρείται ο Σύλλογος της περιοχής στην οποία διέμενε το ζευγάρι πριν το χωρισμό τους και αυτό το αναφέρω για τη περίπτωση όπου μετά το χωρισμό τα δύο μέλη ίσως να έχουν μετακομίσει σε διαφορετικά μέρη.

    Στη περίπτωση που δεν υπάρχει συναινετικό διαζύγιο και έχουμε αντιδικία ανάμεσα στα δύο μέλη θα πρέπει να διαχωριστεί το διαζύγιο ως διαζύγιο από τα υπόλοιπα θέματα-προβλήματα και να απλοποιηθεί και εδώ η έκδοσή του.
    Το διαζύγιο εφόσον αποφασιστεί από τους εμπλεκόμενους δεν αλλάζει κάτι χρονοτριβώντας με αναβολές, εφέσεις και ξανά αναβολές επί των εφέσεων.
    Υπάρχουν ζευγάρια χωρίς παιδιά και χωρίς οικονομικές απαιτήσεις του ενός από τον άλλον που χρονοτριβούν δικαστικά λόγω πείσματος του ενός εκ των δύο.
    Είναι άσκοπο ένα διαζύγιο ακόμα και με αντιδικία να ξεπερνάει το ένα έτος για την έκδοσή του.
    Από εκεί και πέρα όμως για ότι άλλο θέμα υπάρχει που να αφορά π.χ. την επιμέλεια των παιδιών, διάφορα οικονομικά ζητήματα ή ακόμα και αδικήματα του ενός προς τον άλλον τότε θα πρέπει να δικάζονται κανονικά αλλά ξεχωριστά από την έκδοση διαζυγίου και να υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις για τα συγκεκριμένα θέματα και όχι μαζί με αυτά να εξετάζεται και το διαζύγιο.

    Όλα τα προβλήματα που ίσως προκύπτουν από ένα χωρισμό και δεν μπορούν να διευθετηθούν μεταξύ τους θα πρέπει να διαχωριστούν από την έκδοση διαζυγίου ως διαζύγιο.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 21:20 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΥΤΙΝΙΔΗΣ

    Η συμφωνία στο συναινετικό διαζύγιο σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών θα έπρεπε να στηρίζεται στην από κοινού άσκηση της επιμέλειας των παιδιών και από τους δύο γονείς δηλαδή στη συνεπιμέλεια. Η συνεπιμέλεια θα έπρεπε να ισχύει και στην περίπτωση του διαζυγίου κατ αντιδικία και στην περίπτωση του άγαμων γονέων με εκουσία αναγνώριση τέκνου. Για το λόγο αυτό συμφωνώ με την προτεινόμενη ρύθμιση αλλά με την προυπόθεση ότι θα τροποποιηθεί το άρθρο 1513 σύμφωνα με την πρόταση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που είχε συσταθεί παλαιότερα από το Υπουργείο με πρόεδρο την κα Παπαδοπούλου – Κλαμαρή, γιατί νομίζω οτι η συνεπιμέλεια είναι η μόνη λύση για να μην στερούνται τα παιδιά τον ένα από τους δύο γονείς.
    Εξάλλου εγώ σα διαζευγμένος γονέας έχω βιώσει την παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας τους μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες και την απουσία μηχανισμών που να εξασφαλίζουν στο παιδί την παρουσία και των δύο γονέων. Νομίζω ότι πρέπει να δοθεί λύση σε αυτό το θεμα που απασχολεί μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και επιβαρύνει με πολλές δίκες τα ελληνικά δικαστήρια.
    Θεωρώ ότι μια καλή λύση θα ήταν θα ήταν η σύσταση ενός σώματος ιδιωτών κοινωνικών λειτουργών που δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προυπολογισμό αφού θα είναι ελεύθεροι επαγγελματίες με θεσμικό ρόλο και σκοπό να υποβοηθούν τους διαζευγμενους γονείς στην ανατροφή των παιδιών και να επιβλέπουν την τήρηση των δικαστικών αποφάσεων που αφορούν το οικογενειακό.
    Πρέπει άμεσα να εναρμονιστεί το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο με αυτά που ισχύουν στις χώρες της Ευρωπαικής Ενωσης

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 21:28 | ΑΡΙΣΤΕΊΔΗΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ

    Συμφωνώ με τη διεξαγωγή μιας συζήτησης στο Ειρηνοδικείο. Δηλαδή ναι στην απλοποίηση αλλα όχι και με τη συμμετοχή του Προέδρου του Δ.Σ.. Συνδικαλιστικό όργανο είναι που μεριμνά για επαγγελματικά συμφέροντα δενείναι όργανο της Πολιτείας. Καλώς ή κακώς, απαραίτητη η παράσταση δικηγόρων γιατί όπως και σε άλλες συμβάσεις, έτσι και στο γάμο πολλές φορές υπάρχει δυνατό και αδύνατο μέρος οπότε το αδύναμο θα είναι απροστάτευτο χωρίς δικηγόρο.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 20:50 | Ιωάννης Πίκουλας

    Ο κίνδυνος να κριθεί η προτεινόμενη ρύθμιση, αν ψηφισθεί ως έχει, αντισυνταγματική, είναι άκρως πιθανός. Η περί της συνδρομής των προϋποθέσεων συναινετικής λύσεως του γάμου κρίση είναι δικαιοδοτική κρίση και δεν πρέπει να αφαιρεθεί από τον φυσικό κριτή της, τον δικαστή που είναι εξοπλισμένος με τις γνωστές εγγυήσεις ισοβιότητας και λειτουργικής ανεξαρτησίας. Αν η ρύθμιση κριθεί εκ των υστέρων αντισυνταγματική, όλα τα βάσει αυτής εν τω μεταξύ εκδοθέντα διαζύγια θα πάσχουν ακυρότητα, θα υπάρξουν δε σοβαρά κοινωνικά προβλήματα (οι νέοι γάμοι τους οποίους θα έχουν τελέσει οι βάσει της ρυθμίσεως διαζευχθέντες θα πάσχουν ακυρότητα, τα τέκνα που μπορεί να έχουν γεννηθεί από τους νέους αυτούς γάμους θα είναι τέκνα γεννημένα εκτός γάμου, θα υπάρξουν ζητήματα κληρονομικής διαδοχής κλπ.). Μέχρι να ξεκαθαρίσει το ζήτημα αν η ρύθμιση είναι συνταγματική ή όχι, πολλοί δικηγόροι θα μπουν στον πειρασμό να συμβουλεύουν τους εντολείς των να ασκούν αγωγή για έκδοση διαζυγίου λόγω δήθεν αντιδικίας. Δηλαδή θα αναβιώσουν τα «κρυπτοσυναινετικά» διαζύγια της παλιάς καλής εποχής …, η δε ρύθμιση το μόνο που θα επιτύχει θα είναι η επιβάρυνση των δικαστηρίων και όχι η αποφόρτισή τους, η οποία ούτως ή άλλως δεν επιτυγχάνεται αφού η βραδυπορία της δικαιοσύνης, όπως όλοι οι παροικούντες εν τη Ιερουσαλήμ γνωρίζουμε, δεν οφείλεται βέβαια στις δίκες των συναινετικών διαζυγίων. Προτιμότερο θα ήταν να προβλεφθεί για τα συναινετικά διαζύγια η υποβολή κοινής αιτήσεως στον δικαστή (όπως επί διαταγών πληρωμής) και η άνευ συζητήσεως επ΄ακροατηρίω έκδοση του διαζυγίου από τον δικαστή, ο οποίος, σε περίπτωση κατά την οποία το κρίνει σκόπιμο, θα δύναται να παραπέμψει, κατ΄εξαίρεση, την υπόθεση, σε τακτική δικάσιμο.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 11:12 | Αθανάσιος Λουλούδης

    Εκτός από το θέμα του διαζυγίου το νομοσχέδιο θα έπρεπε να αλλάξει και το νόμο 3719/2008 ώστε το Σύμφωνο Συμβίωσης να είναι δικαίωμα όλων των πολιτών ανεξαρτήτως φύλου. Επίσης παρόλο που το Άρθρο 1350 του ΑΚ δεν ορίζει ως προϋπόθεση την ετερότητα του φύλου και μιλάει παντού για «μελλόνυμφους» θα μπορούσε να αποσαφηνιστεί αυτό ώστε και ο πολιτικός γάμος να είναι δικαίωμα όλων των πολιτών. Οι καταδίκες και τα το θέμα της μη ισότητας γάμου στην Ελλάδα θα έρθουν. Άλλος ένας Υπουργός του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται ανακόλουθος.

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 19:29 | Χάρης

    Ένα ακόμη ερώτημα κατά τη γνώμη μου είναι ποιος θεωρείται οικείος Δικηγορικός Σύλλογος. Με ποιο κριτήριο θα καθορίζεται ο Πρόεδρος τίνος Δικηγορικού Συλλόγου θα είναι «αρμόδιος» για την «επικύρωση» του συμφωνητικού; Ισχύουν οι κανόνες της κατά τόπον αρμοδιότητας ή τα μέρη θα απευθύνονται στον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου στον οποίο είναι εγγεγραμμένοι οι παριστάμενοι δικηγόροι και τι γίνεται αν παρίστανται δικηγόροι από διαφορετικούς Δικηγορικούς Συλλόγους;

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 18:53 | ntika

    ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΡΥΘΜΙΣΗ , ΑΛΛΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΜΕΡΝΑΣ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΩΝ , ΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΔΥΟ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΕΤΑΞΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ.
    ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΑΓΚΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΥΓΕΙΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΡΝΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ , ΕΚΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΚΡΙΝΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΛΛΑ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ Κ.Λ.Π. ΠΟΥ Θα ερφουν να δουν . ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΣΧΕΤΙΖΩ ΤΗΝ ΜΕΡΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ . ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ Ο ΕΝΑΣ ΓΟΝΕΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ . ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΟΣ ΔΕΧΕΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΜΕΡΙΜΝΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ , ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΞΟΔΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ . ΣΕ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΠΑΝΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΣ ΔΗΜΟΤΟΛΟΓΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ . ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ Η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΛΟΣ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Η ΤΗΝ ΜΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕ? ΞΕΕΤΕ ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Η ΑΙΤΗΣΗ 1.000Ε , ΑΦΟΥ ΧΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΡΑΠΕΜΨΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΑ 1.000ε ΚΑΙ ΕΧΕΙς ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΥΝΔΙΝΟ ΝΑ ΜΑΘΕΥΤΕΙ ΠΑΝΤΤΟΥ ΤΟ ΟΛΟ ΘΕΜΑ.
    ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΤΑΝ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΣΥΧΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΕΝΕΤΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΗΞΕΙ ΕΝΑΣ ΓΑΜΟΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΤΙΔΗΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ .

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 17:24 | Γιάννης Μ.

    Θα σας μιλήσω απλά και αληθινά ως αγανακτισμένος παθών διότι το θέμα του διαζυγίου στη Ελλάδα είναι μια κωμωδία για να μην πω τραγωδία.
    Δεν είμαι νομικός αλλά κύριοι νομικοί αφουγκραστείτε επιτέλους την αγανάκτηση του κόσμου επί του θέματος.
    Και αν όλα γίνονται για τα δικαστικά παράβολα και τις αμοιβές δικηγόρων τότε διπλασιάστε τις τιμές όλων και αντί να τα δίνουμε τα χρήματα σε δύο-τρεις φορές, ας δίνουμε τα ίδια σε μία.
    Έτσι δεν θα έχει κανένας σας οικονομικό χάσιμο αλλά επιπλέον όλοι μας θα κερδίσουμε χρόνο.
    Έλεος πλέον με τα λεφτά!

    Ας δούμε τη περίπτωση των συναινετικών.
    Πάμε λοιπόν ως ζευγάρι και υπογράφουμε το συναινετικό τη πρώτη φορά.
    Μετά από 6-8 μήνες πρέπει να πάμε να υπογράψουμε και δεύτερη φορά.
    Ο νομοθέτης λέει να δοθεί αρκετός χρόνος μήπως και το ζευγάρι τα ξαναβρεί.
    Μέχρι να βγει η απόφαση θα περάσει ένας χρόνος.
    Ένας χρόνος για συναινετικό διαζύγιο?
    Είναι υπερβολικό κυρίες και κύριοι.
    Και στο φινάλε αν χωρίσουμε και αργότερα θέλουμε να τα ξαναβρούμε ως ζευγάρι τότε ας ξαναπαντρευτούμε.
    Γιατί όμως μας στερείτε το διαζύγιο 1 ολόκληρο χρόνο στο συναινετικό?
    Για να φτάσει ένα ζευγάρι στο χωρισμό έχει περάσει από ένα σωρό γεγονότα και καταστάσεις.
    Δεν χρειάζεται να μας εγκλωβίζετε σε μια διαδικασία αναμονής για ΑΝ και ΜΗΠΩΣ τα ξαναβρούμε.

    Επίσης κάτι πολύ βασικό που το έπαθε η αδερφή μου.
    Συμφωνήσανε για συναινετικό… υπογράψανε τη πρώτη φορά… μετά από 7 μήνες περίπου ήταν να υπογράψουν τη δεύτερη… ο σύζυγος της όμως δεν θέλησε να υπογράψει τη δεύτερη φορά για να την ταλαιπωρήσει και να της σπάσει τα νεύρα.
    Με τις συζητήσεις και όλα αυτά του δήθεν συναινετικού πέρασε ένας χρόνος όπου μετά αναγκάστηκε η αδερφή μου να ξεκινήσει τα δικαστήρια για διαζύγιο με αντιδικία με αποτέλεσμα να περάσουν άλλα 3 χρόνια ώστε να πάρει τελικά το διαζύγιο.
    Ποιος νομικός την προστάτεψε σε όλη αυτή τη κοροϊδία?
    Ποια είναι η πρόβλεψη του νομοθέτη για να προστατέψει τον έναν από τους δύο όταν πάνε για συναινετικό και κατά τη δεύτερη υπογραφή αρνηθεί τελικά το συναινετικό ο άλλος?
    Ο χρόνος και η ψυχική φθορά είναι τόσο μεγάλη που ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΑΣ δεν την υπολογίζει.

    Ας πάμε και στην περίπτωση αντιδικίας την οποία βιώνω εγώ.
    Καλώς ή κακώς παντρευτήκαμε.
    Καλώς ή κακώς χωρίσαμε.
    Για δικούς της λόγους δεν ήθελε να μου το δώσει συναινετικά το διαζύγιο και της έκανα αγωγή.
    Σημειωτέων δεν υπάρχουν παιδιά.
    Λαμβάνω λοιπόν ημερομηνία εκδίκασης για ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1,5 ΧΡΟΝΟ!!!
    Περνάει ο 1,5 χρόνος και ζητάει αναβολή.
    Της δίνουν 8 μήνες αναβολή.
    Το 2010 χώρισα…..το 2012 θα γίνει το δικαστήριο.
    Μετά θα κάνει έφεση και μετά θα πάρει και αναβολή επί της έφεσης.
    Με λίγα λόγια καλό 2014 θα πάρω το διαζύγιο.
    Ποιος νομοθέτης με προστατεύει εμένα?
    Να δώσω τα χρήματα που ζητάει η πολιτεία και οι δικηγόροι.
    Εμένα το χρόνο και την ψυχική φθορά ποιος θα μου την πληρώσει?
    Και μέσα σε όλα αυτά εγκλωβίζομαι… και… πότε θα κάνω οικογένεια? Πότε θα κάνω παιδί?
    Είμαι 41 ετών και οι περισσότερες κοπέλες όταν ακούνε ότι δεν πήρα ακόμα το διαζύγιο με αποφεύγουν διακριτικά.
    Καλά 45 θα ξεμπλέξω!
    Και αν σας φανούν αστεία όλα αυτά κύριοι τότε ειλικρινά χαίρομαι που σας έκανα να γελάσατε αλλά σας πληροφορώ χιλιάδες περιπτώσεις σαν τη δική μου και ακόμα τραγικότερες δεν γελάνε αλλά κλαίνε με τα χάλια μας!

    Να πάρω το διαζύγιο και δεν θέλω να ακούσω ξανά τη λέξη δικηγόρος!
    Η παραπάνω είναι η πιο συνηθισμένη έκφραση των χωρισμένων και δική μου πλέον.

    Ότι είναι να κάνετε ως κράτος ώστε να βγαίνουν συντομότερα τα διαζύγια να το κάνετε Α Μ Ε Σ Α !!!

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 11:57 | Δρακούλης Δρακουλόγκωνας

    Αν δεν κάνω λάθος οι δύο συζητήσεις στο συναινετικό καθιερώθηκαν για να δίδεται χρόνος στου συζύγους να ξανασκεφθούν πιο ώριμα τα πράγματα … Και ρωτάω κάτι απλό: υπάρχει στατιστικό στοιχείο για το πόσες πρώτες συζητήσεις έγιναν αλλά δεν ακολουθήθηκαν από δεύτερες ? ψιλά γράμματα μάλλον …

    Η ταπεινή μου γνώμη: Το σχέδιο είναι επιεικώς απαράδεκτο. Ο θεσμός της οικογένειας, με την οικονομική, κοινωνική, εκπαιδευτική (αλλά και ηθική, για όσους θεωρούν την παραπάνω έννοια αξία) πρέπει να αντιμετωπίζεται με εξαιρετική σοβαρότητα…

    Κι εντάξει, εξοικονομήσαμε ένα δικαστή στην Ευελπίδων … είναι αυτό κέρδος που «επιταχύνει» τα πράγματα ? Έλεος παιδιά … πάμε μια μέρα παρέα κατά τα δικαστήρια να δείτε τί γίνεται ?

    (Δεν διάβασα όλα τα παραπάνω σχόλια, έτσι συγνώμη αν επαναλαμβάνω κάτι, ας εκληφθεί τότε το σχόλιο μου ως ψήφος !)

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 03:04 | Φαίδων

    Δεν αντιλαμβάνομαι το πνεύμα της εμπλοκής του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου σε μια καθαρή δικαιοδοτική λειτουργία, δεν μπορεί για μια συν/κή των 300 να πηγαίνεις στο Δικαστήριο και για τον κορυφαίο κοινωνικό θεσμό που είναι ο γάμος για την λύση του να αποφασίζει ο Πρόεδρος του Οικείου δικηγορικού Συλλόγου,σε μια τέτοια περίπτωση όμως ας αρχίσουν να προβλέπονται και κάποια κώλύματα για τους Προέδρους των δικηγορικών συλλόγων ή να αναλαμβάνουν και την έκδοση διαταγών πληρωμής

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 16:56 | Πέτρος Μαρκέτος

    Νομίζω ότι το «γραμμάτιο προείσπραξης» δικηγορικής αμοιβής ονομάζεται πλέον «γραμμάτιο προκαταβολής», αφού δεν αφορά σε αμοιβή

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 09:02 | Χαρης

    Η επισκόπηση της συγκεκριμένης προτεινόμενης ρύθμισης πρέπει να θέσει ως γνώμονα της ratio αυτής. Σκοπός του νομοθέτη με την ως τώρα ρύθμιση του συναινετικού διαζυγίου ήταν να διευκολύνει τα ζευγάρια που ήθελαν συνειδητά να χωρίσουν, θεσπίζοντας μια διαδικασία απαλλαγμένη από αντιδικίες και πάσης φύσεως αντιπαραθέσεις. Η διαδικασία αυτή όμως διασφάλιζε και το γεγονός ότι η απόφαση αυτή ήταν προϊόν ωρίμου σκέψης, ότι δεν ήταν μια απόφαση της στιγμής. Εκδήλωνε δηλαδή τη βούληση του νομοθέτη να διασφαλίσει το θεσμό του γάμου. Για παράδειγμα η δεύτερη συζήτηση ήταν μια ευκαιρία για το ζευγάρι να το ξανασκεφτεί. Με την νέα ρύθμιση νομίζω ότι φτάνουμε πια στο άλλο άκρο. Ένα ζευγάρι πάνω σε ένα έντονο καυγά θα συντάσσει ένα συμφωνητικό, θα το πηγαίνει για επικύρωση στον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου και σε 2 μέρες θα έχει επέλθει η λύση του γάμου. Αυτήν ακριβώς την επιπολαιότητα αποτρέπει η ισχύουσα ρύθμιση. Η παρεμβολή του δικαστή είναι αναγκαίο να διατηρηθεί, έστω και για ψυχολογικούς καθαρά λόγους, για να αντιλαμβάνονται οι σύζυγοι ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει. Το διαζύγιο είναι μια σοβαρή υπόθεση που έχει και περαιτέρω συνέπειες, ιδίως στην ζωή των παιδιών. Πρέπει να σκεφτούμε λοιπόν τι προτεραιότητες θέτουμε. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι υποχρεωτική η παράσταση δικηγόρου, όχι για λόγους συντεχνιακούς, αλλά για λόγους ουσίας, για να επισημάνουν τουλάχιστον τις συνέπειες της απόφασης αυτής στους συζύγους. Είναι προτιμότερη η εκ των προτέρων ανάμιξη του δικηγόρου παρά η εκ των υστέρων.

  • 20 Δεκεμβρίου 2011, 00:49 | ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΕΛΗΣ

    Με σκεπτικισμό και επιφύλαξη προσεγγίζω την προτεινόμενη ρύθμιση, η οποία επιχειρεί να ανταποκριθεί στην αναγκαιότητα για επιτάχυνση της διαδικασίας έκδοσης συναινετικού διαζυγίου, μέσα από μια απλοποίησή της που ουσιαστικά την αποστερεί από την ασφάλεια δικαίου που προσφέρει μια διαγνωστική κρίση. Προτείνω την υποβολή της έγγραφης συμφωνίας προς επικύρωση σε Πρόεδρο Υπηρεσίας του Πρωτοδικείου, με την κοινή παρουσία αμφοτέρων των συζύγων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων. Αλγεινή εντύπωση δε θα διστάσω να πω ότι μου προκαλείται από την εισαγωγή στην προτεινόμενη ρύθμιση δηλ. σε μια διάταξη κανόνα ουσιαστικού δικαίου, ως διαδικαστικής προϋπόθεσης, της έκδοσης γραμματίου προείσπραξης δικηγορικής αμοιβής, η οποία με τον τρόπο που τίθεται θεωρώ ότι απομειώνει το κύρος του δικηγορικού μας λειτουργήματος, ενώ θα μπορούσε εύλογα να τεθεί στον Κώδικα Δικηγόρων, όπως ήδη ισχύει για την προείσπραξη δικηγορικής αμοιβής σε παραστάσεις ενώπιον Δικαστηρίων, σε συμβόλαια (κλπ.).

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 19:43 | Δημήτρης Σ.

    Συμφωνώ με τον nikos kakoulidis
    Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η υφιστάμενη ρύθμιση θεσπίστηκε με σκοπό την προστασία του θεσμού της οικογενειας και την διαφύλαξη του κύρους του γάμου και της λύσης του. Όσοι, ιδίως δικηγόροι, ασχολούνται με συναινετικά διαζύγια γνωρίζουν πόσο αποτρεπτικά λειτουργεί η διαδικασία που ισχύει σήμερα ώστε να μην χωρίζουν ζευγάρια για ασήμαντες αφορμές, καθώς και πόσα ζευγάρια τα «ξαναβρίσκουν» πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία. Άλλωστε η απόφαση που εκδίδεται είναι τυπική και δεν επιβαρύνει με ιδιαίτερο χρόνο τον Δικαστή για την έκδοσή της. Αν θέλουν να «απλοποιηθεί» η διαδικασία ας την εντάξουν στις αρμοδιότητες του Ειρηνοδικείου, το οποίο βέβαια επιβαρύνεται ήδη αρκετά από το παρόν νομοσχέδιο. Η προτεινόμενη ρύθμιση μπορεί να φαντάζει οικονομικότερη (γιατί είμαι σίγουρος ότι θα επιβαρυνθεί στo μέλλον με αγνώστου ύψους παράβολα υπέρ του Δημοσίου) και πιο γρηγορη, αλλά θα έχει ως επακόλουθο τη δημιουργία άλλων προβλημάτων και δυμενών συνεπειών για τους συζύγους, όπως αρκετές αναφέρονται σε προηγούμενες αναρτήσεις, αλλά και για το κράτος, αφού ήδη υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις έκδοσης διαζυγίων για φορολογικούς και μόνο λόγους.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 12:57 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΚΟΒΕΛΟΣ

    ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ «ΑΠΟΦΟΡΤΙΖΕΙ» Η ΛΥΣΗ ΑΥΤΗ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, ΑΛΛΑ, ΟΜΩΣ, ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΑΚΡΩΣ ΤΥΠΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΖΗΤΗΜΑ.ΙΣΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ, ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ, ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΜΕΡΩΝ, ΠΡΙΝ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.

  • 19 Δεκεμβρίου 2011, 11:57 | Α.Κ.

    Προσθέτω στο απο 16.12.2011 σχόλιο μου :

    Φανταστείτε την (οχι και τόσο αδιανόητη και εξωπραγματική) περίπτωση :

    Η μία πλευρά των διαδίκων συντάσσει το συμφωνητικό εν αγνοία της άλλης, το υπογράφει για λογαριασμό αμφοτέρων, πληρώνει 2 γραμμάτια προείσπραξης αμοιβής δικηγόρων και εξασφαλίζει και τη σχετική επικύρωση υπογραφής των δικηγόρων απο τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου με κάποιο τρόπο. Η υπόθεση τελείωσε.
    Ο αντίδικος δεν μπορεί να ασκήσει ένδικα μέσα.
    Μπορεί μονο να προσφύγει στα ποινικά δικαστήρια για τα όποια αδικήματα διαπράχθηκαν απο τα εμπλεκόμενα πρόσωπα.

    Το διαζύγιο όμως ;

    Συμπέρασμα : Αυτά τα πράγματα ΔΕΝ γίνονται.

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 15:39 | nikos kakoulidis

    ΤΑ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΑ ΔΙΑΖΥΓΙΑ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΗΔΗ ΑΡΓΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΑ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΙΔΕΙ ΜΙΑ [ΤΥΠΙΚΗ] ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΟΥΡΑΖΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΕΚΤΥΠΩΣΗ, ΟΛΩΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ. ΤΑ ΙΔΙΩΡΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΕΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΕΚΝΩΝ ΠΟΙΣ ΘΑ ΤΗΝ ΕΛΕΓΧΕΙ?? Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ??? ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΟΜΩΣ Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΒΛΗΘΕΙ ΤΟ ΤΥΠΟ ΔΙΑΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ. ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ δεν πρΕπει να εχει τη δυναμιμη λυσης γαμου, τουλαχιστοιν να γινεται μια μονον συζητηση ενωπιον του μονομελους [η ακομη και του ειρηνοδικειου, αν βολευει στους στοχους του νομοσχεδιου] αναρωτιεμαι:ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΣ?? ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΤΥΠΙΚΗΣ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ??? ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΥΠΟ ΜΕΛΕΤΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ ΤΟΥ, ΜΗ ΤΑ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗΣ ΤΩΝ ΡΥΘΜΩΝ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΝΙΚΟΣ ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 15:44 | Αθηναϊδα

    Προσθέτω και εγώ την ψήφο μου στις απόψεις για α) μεταφορά της αρμοδιότητας έκδοσης συναινετικών διαζυγίων στα Ειρηνοδικεία, με δίκη που να τελειώνει σε μια συζήτηση, και β)ίδρυση θεσμού οικογενειακού Δικαστή, συνεπικουρούμενου από ειδικούς επιστήμονες – οικογενειακούς διαμεσολαβητές. Οπωσδήποτε όμως η έκδοση διαζυγίου πρέπει να παραμείνει δικαστική αρμοδιότητα και να αντιμετωπίζεται από όλους με σύνεση (δεδομένη βέβαια στους δικαστές), ιδιαίτερα αν υπάρχουν και παιδιά.

  • 18 Δεκεμβρίου 2011, 09:47 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΫΦΑΝΤΗΣ

    Οι αλλαγές στα θέματα του διαζυγίου πρέπει να συνοδεύονται κι από αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τα θέματα επιμέλειας των ανήλικων τέκνων:
    1)Να θεσμοθετηθεί η Συνεπιμέλεια και η εναλλακτική κατοικία
    2)Να θεσμοθητηθεί ο Οικογενειακός Δικαστής για τα θέματα γονικής Μεριμνας, Επιμέλειας και Διατροφής
    3)Να δημιουργηθούν γραφεία Οικογενειακών Διαμεσολαβητών από ειδικούς επιστήμονες, τα οποία θα δρουν επικουρικά στους οικογενειακούς Δικαστές.
    Πρώτα από όλα όμως θα πρέπει το Σύνταγμα να αναγνωρίζει και να προστατεύει και την ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ και όχι μόνο τη μητρότητα, όπως γίνεται σήμερα, διότι ο Πατέρας αντιμετωπίζεται από τα δικαστήρια ως γονιός β’ κατηγορίας.

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 20:41 | ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ

    ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

    1)ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Ο ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΑΝΤΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ
    2)ΘΕΣΜΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ
    3)ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΑΝ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 19:25 | ΝΟΡΑ

    Συμφωνώ απολύτως με το σχόλιο της 17 Δεκεμβρίου 2011, 19:46

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 19:30 | ΝΟΡΑ

    ΣΧΟΛΙΟ 17 Δεκεμβρίου 2011, 19:46
    +1

  • 17 Δεκεμβρίου 2011, 19:46 | Κολιντζίκης Δημήτριος

    Συμφωνώ και επαναλαμβλανω, κατ΄αλέξη, το σχόλιο του ή της Α.Κ. (16 Δεκεμβρίου 2011, 10:35): «Συναινετικό διαζύγιο, που απαγγέλλεται χωρίς δικαστική απόφαση, θα θέσει ζήτημα συνταγματικότητας της ρύθμισης, καθώς με τη κατάργηση της δικαστικής παρέμβασης, καταργείται και ο προληπτικός έλεγχος της συνδρομής των όρων του νόμου, ο οποίος δεν είναι καθόλου τυπικόςούτε αμελητέος (Ερμ.ΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, εκδ. 1991, άρθρο 1441 σελ. 430 ).Να προσθέσω, οτι αφαιρείταi και η δυνατότητα των διαδίκων στην άσκηση ενδίκων μέσων.

    Η διαδικασία να παραμείνει ως έχει, να περιορισθεί σε μία συζήτηση και να υπαχθεί στην αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου».

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:08 | ΝΟΡΑ

    Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι ο γάμος και συνακόλουθα η λύση του δεν είναι συμβόλαιο (τουλάχιστον όχι απο την πλευρά του νομοθέτη). Συνεπώς, και δεδομένου ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει κατάχρηση της ρύθμισης, θα πρεπει η αποαση να λαμβάνεται από ένα δικαιοδοτικό/δικαστικό όργανο.. Προτείνω λοιπόν, στο πνευμα των ρυθμισεων στα υπόλοιπα άρθρα να ενταχθεί και αυτό στα Ειρηνοδικεία

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 20:48 | ΦΩΤΗΣ ΛΕΠΙΔΑΣ

    Η αντίκρουση των νέων ρυθμίσεων με μοναδικό επιχείρημα την συρρίκνωση της ύλης, αποτελεί ουσιαστικά ενίσχυση των τάσεων της υποτίμησης του θεσμικού ρόλου του δικηγόρου. Εκτιμώ ότι πρέπει να έχουμε θετική στάση για την αφαίρεση ύλης από τις κατ’αντιμωλία διαδικασίες, αρκεί να θεωρείται κάθε έγγραφο που συνυπογράφεται από τους δικηγόρους των μερών, ως έχον αυξημένη αποδεικτική ισχύ. ΕΤΣΙ ΠΛΈΟΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΣΜΙΚΌΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΑ ΙΔΙΑΊΕΡΟ ΚΎΡΟΣ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 19:01 | ΦΩΤΗΣ ΛΕΠΙΔΑΣ

    Η καθιέρωση ως εγγράφου ηυξημένης αποδεικτικής ισχύος κάθε ιδιωτικού συμφωνητικού που συνυπογράφεται από κοινά ορισθέντα η από δύο δικηγόρους αφενός μεν θα επιφέρει μείωση των αντιδικιών (αμφισβήτηση συμφωνιών, ότρων κλπ.) αφετέρου δε θα αναβαθμίσει τον συμβουλευτικό ρόλο των δικηγόρων. Το θετικό βήμα της διαζεύξεως επί τη βάσει προσυπογραφόμενου κατά τα ανωτέρω, ιδιωτικού συμφωνητικού εκτιμώ ότι πρέπει να διευρυνθεί σε όλες τις υποθέσεις ασχ΄τως αν για κάποιες θα είναι συστατικό και για κάποιες αποδεικτικό.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 17:22 | lamargos

    Αν και αγαθές οι προϋποθέσεις του νομοθέτη, το αποτέλεσμα ωστόσο κρίνεται προβληματικό. Η λύση που θα έπρεπε να ακολουθηθεί είναι να γίνονται οι δηλώσεις των συζύγων ενώπιον συμβολαιογράφου με την παρουσία δικηγόρου, ο οποίος θα έχει συντάξει σχετική συμφωνία για την επιμέλεια και επικοινωνία των τέκνων. Οι δηλώσεις των συζύγων και γενικότερα η λύση του γάμου κατόπιν συμφωνίας θα γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο (δημόσιο έγγραφο), το οποίο θα επικυρώνεται και θα δημοσιεύεται με πρακτικό από δικαστή (πρωτοδίκη ή ειρηνοδίκη), όπως ακριβώς γίνεται με τη δημοσίευση διαθηκών. Σε μία συζήτηση (η πράξη έχει αποδείξει ότι ελάχιστα έχει προσφέρει το εξάμηνο που μεσολαβεί μεταξύ των δύο συζητήσεων για το ζευγάρι). Η συμμετοχή του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου δε δικαιολογείται στη συγκεκριμένη περίπτωση και η ανάμιξή του δεν έχει καμία σχέση με τη θεσμική του ιδιότητα. Άλλωστε στην πράξη κανένας Πρόεδρος δικηγορικού συλλόγου δε θα κάνει αυτή τη θεώρηση αλλά κάποιος δικηγόρος – αναπληρωτής του. Ποια η λογική να θεωρεί δικηγόρος τις υπογραφές συναδέλφων του. Για να δώσει αυξημένη αποδεικτική ισχύ σε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό?? Ας το κάνει εν τέλει αυτό συμβολαιογράφος, που ήδη εμπλέκεται με τη χορήγηση συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου σε δικηγόρο. Έτσι τουλάχιστον αντί οι σύζυγοι να πληρώσουν συμβολαιογράφο για το πληρεξούσιο θα τον πληρώσουν για την κατάρτιση του συμφωνητικού. Ο συμβολαιογράφος θα μπορούσε να κάνει τον έλεγχο που η διάταξη ορίζει να κάνει ο Πρόεδρος του ΔΣ. Ερωτηματικά προκύπτουν σχετικά με τη φύση αυτής της συμφωνίας, που οδηγεί στη λύση του γάμου, καθώς είναι ένα απλό ιδιωτικό έγγραφο (ούτε καν δημόσιο) χωρίς να υπάρχει ούτε καν τυπική ανάμιξη Δικαστή (αντισυνταγματικό???). Ωστόσο τα κατ’ αντιδικία διαζύγια παραμένουν στην αρμοδιότητα των δικαστηρίων.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 14:05 | Astor

    ΔΙΑΦΩΝΩ με την παρατήρηση του Νικόλαου Σιδηρόπουλος η παράσταση των δικηγόρων να είναι προαιρετική και όχι υποχρεωτική!

    Η παράσταση των δικηγόρων πρέπει να είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ, δεν είναι δυνατόν να καταργούμε την δικηγορική ύλη, οταν μάλιστα οι νέοι δικηγόροι σήμερα ειναι κυριολεκτικά ΑΝΕΡΓΟΙ και έχουν να πληρώσουν ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ που δεν μπορουν καν να καλυψουν !!!

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 10:54 | Νικόλαος Σιδηρόπουλος

    Η παράσταση των δικηγόρων να είναι προαιρετική και όχι υποχρεωτική!
    Στο άρθρο 3 παρ.2:
    «…Η συμφωνία αυτή υπογράφεται από τα συμβαλλόμενα μέρη ή από πληρεξούσιους δικηγόρους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο, το οποίο πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή του συμφωνητικού.»

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 10:04 | Αντώνης

    Θα πρέπει να υπάρχει διατροφή τέκνων μόνο σε περιπτώσεις κατώτερων εισοδημάτων. Έτσι θα εξασφαλιστεί να μεριμνά για τα παιδιά αυτός που πραγματικά τα αγαπά και όχι ο πιο φιλοχρήματος.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 10:28 | Μινα Μαυρέλη

    Συμφωνώ με την σκέψη να επιταχυνθεί η διαδικασία έκδοσης συναινετικού διαζυγίου, αλλά όχι με την λύση του γάμου με ιδιωτικό συμφωνητικό και απλή επικύρωση των υπογραφών των δικηγόρων από τον Πρόεδρο του ΔΣ. Θα μπορούσε να υποβληθεί το συμφωνητικό και τα λοιπά έγγραφα στον Δικαστή, χωρίς συζήτηση, για έλεγχο της νομιμότητάς του και επικύρωση αυτού, χωρίς έκδοση δικαστικής απόφασης.
    Δεν ξέρω εάν η λύση του γάμου με ιδιωτικό συμφωνητικό επικυρωμένο από τον Πρόεδρο του ΔΣ θα αναγνωρίζεται στο εξωτερικό ως διαζύγιο. Νομίζω ότι θέλει λίγο σκέψη παραπάνω αυτή η τροποποίηση.

  • 16 Δεκεμβρίου 2011, 10:35 | Α.Κ.

    Συναινετικό διαζύγιο, που απαγγέλλεται χωρίς δικαστική απόφαση, θα θέσει ζήτημα συνταγματικότητας της ρύθμισης, καθώς με τη κατάργηση της
    δικαστικής παρέμβασης, καταργείται και ο προληπτικός έλεγχος της συνδρομής των όρων του νόμου, ο οποίος δεν είναι καθόλου τυπικός
    ούτε αμελητέος (Ερμ.ΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, εκδ. 1991, άρθρο 1441 σελ. 430 ).

    Να προσθέσω, οτι αφαιρείταi και η δυνατότητα των διαδίκων στην άσκηση ενδίκων μέσων.

    Η διαδικασία να παραμείνει ως έχει, να περιορισθεί σε μία συζήτηση και να υπαχθεί στην αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 23:02 | Ιωάννης Καπέλιος

    Η διαδικασία του συναινετικού διαζυγίου είναι πολύ απλοποιημένη και θα έχει ως αποτέλεσμα την αίτηση διαζυγίου «για ψήλου πήδημα» και τη ραγδαία αυξησή τους. Αυτό θα έχει κοινωνικές επιπτώσεις ιδιαίτερα αν υπάρχουν παιδιά. Η προβλεπόμενη διαδικασία ενώπιον των συνηγόρων εκτιμώ ότι θα πρέπει να έχει δύο στάδια, που να επέχουν μεταξύ τους τουλάχιστον 3 μήνες, ώστε να υπάρχει περιθώριο δεύτερης σκέψης στο ζευγάρι.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 23:34 | Κ.Σ.

    Θα ήθελα να απαντήσω στον κ. Σιντόρη ότι το επικυρωμένο συμφωνητικό για την άσκηση επιμέλειας των τέκνων σύμφωνα με πάγια νομολογία δεν αποτελεί τίτλο εκτελεστό, ούτε υποκαθιστά την απόφαση για ανάθεση επιμέλειας και επιδίκασης διατροφής.
    Συμφωνώ σε κάθε περίπτωση με την προσπάθεια συντόμευσης και απλούστευσης της διαδικασίας. Δεν πρέπει ωστόσο να εκφύγει της δικαστηριακής ύλης. Αντιπροτείνω την εισαγωγή των αιτήσεων ενώπιον του Ειρηνοδικείου και την έκδοση της σχετικής απόφασης με μία συζήτηση.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 22:05 | Αλέξανδρος Μεταλληνός

    Η διάταξη είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα μπορούσε να προχωρήσει και περισσότερο με το να μην απαιτείται παράσταση δικηγόρων (τουλάχιστον όταν δεν υπάρχουν παιδιά), αλλά απλή κοινή δήλωση στο ληξιαρχείο.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:31 | ΣΙΝΤΟΡΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

    Το ζήτημα της έκδοσης συναινετικού διαζυγίου με απλή δήλωση των μερών, με υποχρεωτική σύμπραξη δικηγόρου, δεν λύνει τα πιθανά συνταγματικά προβλήματα, σύμφωνα με τα επιχειρήματα που είχαμε προβάλει ως Δικηγορικοί Σύλλογοι, όταν υπήρχε η σκέψη ο γάμος να λύεται ενώπιον συμβολαιογράφου. Τότε είχαμε επισημάνει ότι απαιτείται δικαστική κρίση, γιατί τίθενται πολλά προβλήματα, όπως η πιθανή άσκηση ενδίκου μέσου απο κάποιον από τους ενδιαφερομένους, για διάφορους λόγους, που προβλέπονται στον Αστικό Κώδικα (απάτη, απειλή, κλπ).
    Ισως το πιό σωστό και από συνταγματικής πλευράς θα ήταν, η συμφωνία αυτή, όπως διατυπώνεται και με την σύμπραξη Δικηγόρου, να κατατίθεται στο Ειρηνοδικείο και να λαμβάνει την μορφή Δικαστικής απόφασης, με συνοπτικό σκεπτικό, όπως γίνεται και σε άλλα Ευρωπαϊκά Κράτη (π.χ Γερμανία), και να υπάρχει μόνον το δικαίωμα της έφεσης στο Μονομελές Πρωτοδικείο ως Εφετείο .

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 18:46 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΝΤΟΡΗΣ

    Mε την ισχύουσα ρύθμιση, λόγω του ότι μεσολαβεί δικαστική απόφαση, το συμφωνητικό έχει ισχύ δικαστικής αποφάσεως για τα θέματα της επιμέλειας και της επικοινωνίας, επίσης δε εφόσον σε αυτό ενσωματώνεται αναγνώριση υποχρέωσης κατβαολής διατροφής αποτελεί τίτλο εκτέλεσης κατά του υποχρέου.
    ΜΕ την προτεινόμενη ρύθμιση του συναινετικού δεν αντιμετωπίζεται κανένα από τα ζητήματα αυτά. Τούτο σημαίνει ότι εφόσον ο σύζυγος που θα έχει την επιμέλεια των παιδιών αναζητάει για την υποχρεωτικόττηα της εφαρμογής τίτλο εκτελεστό , να αναγκάζεται να εγκαταλείπει την διαδικασία του συναινετικού και να καταφεύγει με αγωγή να αποκτήσει τέτοιο τίτλο. Αποτέλεσμα= Αλυσιτελής η προτεινόμενη ρύθμιση η οποία συμβάλλει στην ταχύτητα αλλά αποδυναμώνει τον θεσμό του συναινετικού διαζυγίου σε μία απλή ιδιωτική συμφωνία χωρίς δικαστική διάγνωση. Πέραν του ότι παρεμβάλλεται ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου δίκην δικαστής, χωρίς να έχει τέτοια θεσμική ιδιότητα. Επίσης πως θα ξεπεραστεί η περίπτωση της υποβολής της αίτησης , η επικύρωσή της και η παραπέρα ισχύς του συμφωνητικού (Ληξιαρχείο, Εκκλησία για την έκδοση διαζευκτηρίου κλπ;). Τα έχετε σκεφτεί όλα αυτά;

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 16:19 | Χρύσανθος Κετίκογλου

    Στη σωστή λογική και σύγχρονη η διάταξη όσον αφορά το συναινετικό.
    Α) Όμως με την αντιδικία τι θα γίνει επιτέλους; Θα μπορεί ο κάθε στρεψόδικος, να ζητά μία αναβολή στον πρώτο βαθμό, να ερημοδικεί μετά και κατόπιν να ασκεί ανακοπή ερημοδικίας, και έφεση, δεύτερη έφεση επί της απόφασης της ανακοπής και τελικά και από μία αναίρεση για την κάθε απόφαση του Εφετείου. Για να μην πούμε για την αναψηλάφιση. Από τη ζωή του συζύγου που θέλει να χωρίσει θα έχουν περάσει τουλάχιστον 5-6 χρόνια. Εδώ ας μπουν παράβολα τουλάχιστον για τα ένδικα μέσα και μάλιστα πολλαπλάσια αυτών που αναφέρει το άρθρο 12.
    Β) Επίσης γιατί δεν γίνεται κάτι, για να γίνεται μία ενιαία (οικογενειακή) δίκη που να αφορά όλες τις σχέσεις και τα θέματα που δημιουργούνται από τη διάσταση και τη λύση του γάμου. Δηλαδή και το διαζύγιο να απαγγέλεται και να ρυθμίζονται οι διατροφές, τα κινητά και φυσικά η οικογενειακή στέγη. Πολύ περισσότερο δε, να μην παρέρχεται μία τριετία από τη διάσταση για την τακτοποίηση των αποκτημάτων που είναι ένα φλέγον θέμα που πάντα με την αρνησιδικία ο δικαιούμενος ουσιαστικά δε δικαιώνεται, αφού ο υπόχρεος «εκποιεί» δήθεν τα αποκτήματα από το γάμο σε συγγενή του για να ματαιώσει την απαίτηση του άλλου. γ) Επίσης να ρυθμιστεί στο θέμα αυτό πως μπορεί και για τι ποσό σύμφωνα με το άρθρο 1262 ΑΚ να εγγράψει άμεσα με τη διάσταση υποθήκη στην περιουσία του άλλου συζύγου.

  • 15 Δεκεμβρίου 2011, 06:02 | Δημήτριος Μωρίδης

    Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου θα επικυρώσει την συμφωνία συναινετικού διαζυγίου;;Επομένως καταργείται η δυνατότητα άσκησης ενδίκων μέσων κι αμέσως μπορεί να ζητηθεί από τον Εισαγγελέα παραγγελία για την πνευματική λύση του γάμου;

Σχόλια 1 2