Άρθρο 12: Ανάλογη εφαρμογή άλλων διατάξεων – Εξουσιοδοτήσεις

1. Άλλες διατάξεις νόμων που αφορούν συζύγους εφαρμόζονται αναλόγως και στα μέρη του συμφώνου, εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική ειδική ρύθμιση στον παρόντα ή άλλο νόμο.
2. Για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου απαιτείται η έκδοση προεδρικού διατάγματος μετά από πρόταση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, με το οποίο ρυθμίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και η έκταση εφαρμογής των διατάξεων του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν συζύγους, στα μέρη του συμφώνου.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 11:04 | Ι. Κ.

    Διαφωνώ με την παράγραφο 2 του συγκεκριμένου άρθρου. Θα πρέπει να υπάρχει ρητή αναφορά στην κάλυψη όλων των σχετικών ζητημάτων όπως προβλέπεται από την παράγραφο 1, χωρίς την ανάγκη έκδοσης Προεδρικού Διατάγματος. Θεωρώ καταλληλότερη τη διατύπωση της πρότασης νόμου που είχε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τον Νοέμβριο του 2015.

    “Διατάξεις δημοσιοϋπαλληλικού, εργατικού, ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού, φορολογικού, και δημοσιονομικού δικαίου, που αναφέρονται σε συζύγους, εφαρμόζονται αντιστοίχως και στα πρόσωπα που έχουν συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Οι αρμόδιοι φορείς δημοσιοϋπαλληλικού, εργατικού, ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού, φορολογικού, και δημοσιονομικού δικαίου, που σχετίζονται με την εφαρμογή των ως άνω διατάξεων, υποχρεούνται στην ίση και απολύτως ισότιμη μεταχείριση των προσώπων που έχουν συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης με τα πρόσωπα που έχουν τελέσει γάμο”

    Στην περίπτωση που η αφαίρεση της παραγράφου 2 δεν είναι δυνατή στην παρούσα φάση, θα πρέπει τουλάχιστον να αναφέρεται συγκεκριμένα η δέσμευση του Υπουργείου Εργασίας για την άμεση έναρξη των ενεργειών για εφαρμογή των ίσων δικαιωμάτων που προκύπτουν από αντίστοιχες διατάξεις του δημοσιοϋπαλληλικού, εργατικού, ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού, φορολογικού, και δημοσιονομικού δικαίου.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 09:31 | Παναγιώτης Δαμάσκος

    Η παράγραφος 2 του συγκεκριμένου Άρθρου ορίζει πως οι όροι, οι προϋποθέσεις και η έκταση εφαρμογής των διατάξεων του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν συζύγους θα καθορίζονται από Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργού Εργασίας. Ζητάμε την κατάργηση της παραγράφου 2 του Άρθρου 12 ή την τροποποίηση της, ώστε η αναγνώριση των προϋποθέσεων και της έκτασης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μερών του συμφώνου να μην τελούν υπό την αίρεση της αναγνώρισης και τη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Εργασίας

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 09:07 | Σπυρίδων Πετρίτης

    Στο παρόν νομοσχέδιο πρέπει να αναφέρεται ρητά η δέσμευση του Υπουργείου Εργασίας για την άμεση έναρξη των ενεργειών για εφαρμογή των ίσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η απλή αναφορά για μελλοντική έκδοση Προεδρικού διατάγματος δεν εξασφαλίζει. Και αυτό γιατι το δημοσιονομικο «κοστος» απο κατι τετοιο μπορει να δωσει αφορμη σε εναν μελλοντικο Υπουργο να μην προωθησει την εκδοση του ΠΔ, σε μια εποχη ενος τετοιου κοινωνικου αυτοματισμου, οπου ακομη και τα επιδοματα σε ατομα με χρονιες παθησεις ή με αναπηριες εχουν αμφισβητηθει.

    Αν αλλάξουν οι συσχετισμοι στη Βουλη και την κοινωνια ξερουμε οτι η μεγαλη μαζα θα θεωρει σκανδαλο να δοθει ενα τετοιο υποτιθεμενο «προνομιο» σε ομοφυλα ζευγαρια, κατι που το εχουμε δει πολλακις, και για αυτο ανεφερα και το παραδειγμα των προνοιακών επιδοματων, γιατι η ακροδεξια ρητορεια εχει εξισου στοχοποιησει τους αναπηρους, προβαλλοντας τους ως «βαρος» της κοινωνιας. Αφου ομως υπαρχει σημερα αυτη η ευκαιρια, ας λυσουμε ολα τα ανοιχτα θεματα απο τωρα. Αν αφησουμε κατι για αργοτερα, τιποτα δεν μας το διασφαλιζει.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 08:45 | Κιουση Θάλεια

    Στο παρόν νομοσχέδιο να αναφέρεται συγκεκριμένα η δέσμευση του Υπουργείου Εργασίας για την άμεση έναρξη των ενεργειών για εφαρμογή των ίσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η απλή αναφορά για μελλοντική έκδοση Προεδρικού διατάγματος ΔΕΝ εξασφαλίζει.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 06:59 | Ανδρέας Ξερουδάκης

    Θα πρέπει να αναφέρεται συγκεκριμένα η δέσμευση του Υπουργείου Εργασίας για την άμεση έναρξη των ενεργειών για εφαρμογή των ίσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων και όχι μια απλή αναφορά για μελλοντική έκδοση Προεδρικού διατάγματος.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 04:23 | Νίκος Μυλωνάς

    Συμφωνόντας με προηγούμενα σχόλια, υποστηρίζω την αφαίρεση της παραγράφου 2 ως περιττής.
    Υποστηρίζω ότι θα πρέπει να υπάρξει ρητή δέσμευση εκ μέρους του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων για την άμεση έναρξη ισχύος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 02:22 | Τάκης Παπάς

    Η εγκύκλιος για την ασφαλιστική κάλυψη και όλα τα δευτερεύοντα θέματα που την ακολουθούν, πρεπει να προβλέπονται σ αυτό το νομοσχέδιο και όχι αργότερα. Θα δημιουργηθούν αναίτιες καθυστερήσεις και μέχρι να ολοκληρωθεί θα αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα σύναψης του Συμφώνου. Η κυβερνηση καθυστέρησε την ψήφιση του συμφώνου ακριβώς γι αυτό το λόγο υποτίθεται. Για να μην αποτελει και ο νέος νόμος κενό γράμμα.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 01:14 | Απόστολος Καραμπαΐρης

    Στη δεύτερη παράγραφο, γιατί δε ρυθμίζεται ΤΩΡΑ, παρά παραπέμπει σε μελλοντικό ΠΔ, που αποτελεί μια αόριστη απόφαση; Όπως παρατηρούν πολλοί σχολιαστές και σχολιάστριες μπορεί να γίνει στον παρόντα νόμο.

  • 20 Νοεμβρίου 2015, 00:53 | Maria V.

    Να διευθετηθεί εδώ και τώρα, με αναφορά στο παρόν νομοσχέδιο, η δέσμευση του Υπουργείου Εργασίας για την άμεση έναρξη των ενεργειών για εφαρμογή των ίσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ν’ αφεθεί η ρύθμιση αυτού του θέματος να λυθεί με προεδρικό διάταγμα! Εδώ και τώρα!

  • Η Colour Youth – Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας, θεωρεί πως η δεύτερη παράγραφος του Άρθρου 12 είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα του σχεδίου νόμου.

    Ο τρόπος με τον οποίο είναι εκπεφρασμένη η παράγραφος, δίνει τη δυνατότητα στον/ην Υπουργό Εργασίας το δικαίωμα να μην αναγνωρίσει απολύτως κανένα δικαίωμα (εργασιακό ή άλλο) στα ζευγάρια που αποφασίζουν να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης.

    Υπενθυμίζουμε πως κάθε έκπτωση σε φορολογικά, κληρονομικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά ή άλλα δικαιώματα παραβαίνει την οδηγία 2000/78/ΕΚ, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16) όπως αποφάσισε και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση C 267/06, με αντικείμενο αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 234 ΕΚ, που υπέβαλε το Bayerisches Verwaltungsgericht München (Γερμανία) με απόφαση της 1ης Ιουνίου 2006, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 20 Ιουνίου 2006, στο πλαίσιο της διαδικασίας Tadao Maruko κατά Versorgungsanstalt der deutschen Bühnen (http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf;jsessionid=9ea7d2dc30dd80c8801ad3b44130a54bb88a9f3c2fb7.e34KaxiLc3qMb40Rch0SaxuRc3n0?text=&docid=70854&pageIndex=0&doclang=EL&mode=lst&dir=&occ=first&part=1&cid=893481)

    Αν δεν μπορεί να αναθεωρηθεί η προϋπόθεση της εξάμηνης προθεσμίας, προτείνουμε και διεκδικούμε την αναδιατύπωσή της παραγράφου ώστε να αφαιρεθούν οι όροι «όροι», «προϋποθέσεις» και «έκταση» που δίνουν εξουσία στον/ην Υπουργό Εργασίας να αποφασίζει ως άτομο για τα δικαιώματα που αναγνωρίζει το Σύμφωνο Συμβίωσης στα μέρη του και να υπάρχει δέσμευση υλοποίησης της πρώτης παραγράφου του Άρθρου χωρίς εκπτώσεις.

    Για την Colour Youth, Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας,
    Σάββας Κλεάνθους

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 23:32 | zaraboukaeleni

    Το Υπ.Εργασιας θα πρεπει να δεσμευτει για την αμεση εναρξη των ενεργιων ,για την εφαρμογη και σωστη λειτουργια των ισων ασφαλιστικων δικαιωματων …

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 22:16 | Θάνος Βλαχογιάνης – Εκπρόσωπος Thessaloniki Pride

    Να τροποποιηθεί η παράγραφος 2, έτσι ώστε η αναγνώριση των προϋποθέσεων και της έκτασης των εργασιακών κι ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μερών του συμφώνου να μην εξαρτώνται από την αναγνώριση ή τη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ούτε να υπάρχει η ανάγκη έκδοσης προεδρικού διατάγματος για αυτό. Τα εργασιακά κι ασφαλιστικά δικαιώματα να ισχύουν από την στιγμή δημοσίευσης του νόμου.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 22:18 | Λίζα Αστερίου

    Το νομοσχέδιο θα πρέπει να συμπεριλάβει τη δέσμευση του Υπουργείου Εργασίας για την άμεση έναρξη των ενεργειών ώστε να εφαρμοστούν ίσα ασφαλιστικά δικαιωμάτα για τα ομόφυλα ζευγάρια. Η απλή αναφορά για μελλοντική έκδοση προεδρικού διατάγματος είναι αόριστη και δεν εξασφαλίζει αυτή τη δέσμευση.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 22:12 | Βασίλης

    Στο παρόν νομοσχέδιο να αναφέρεται συγκεκριμένα η δέσμευση του Υπουργείου Εργασίας για την άμεση έναρξη των ενεργειών για εφαρμογή των ίσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η απλή αναφορά για μελλοντική έκδοση Προεδρικού διατάγματος ΔΕΝ εξασφαλίζει

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 22:09 | Φώτης

    Στο παρόν νομοσχέδιο να αναφέρεται συγκεκριμένα η δέσμευση του Υπουργείου Εργασίας για την άμεση έναρξη των ενεργειών για εφαρμογή των ίσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η απλή αναφορά για μελλοντική έκδοση Προεδρικού διατάγματος ΔΕΝ εξασφαλίζει.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 21:33 | Στέλλα

    Τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα θα πρέπει να κατοχυρωθούν άμεσα και να μην παραπεμφθεί η κατοχύρωσή τους σε κάποιο μελλοντικό Προεδρικό Διάταγμα. Η άρση ενός Προεδρικού Διατάγματος είναι απίστευτα εύκολη.Το προηγούμενο σχέδιο νόμου που είχε καταθέσει το κυβερνών κόμμα στη Βουλή το προέβλεπε ασφαλιστικά και εργασιακά ίδια και απαράλλαχτα με εκείνα που προκύπτουν από γάμο,γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο και στο νέο σχέδιο νόμου; Η διάκριση σε όσες/όσους μπορούν να συνάψουν γάμο/πολιτικό γάμο και σε όσες/όσους μπορούν να συνάψουν μόνο σύμφωνο αφήνοντας ανασφάλιστους και χωρίς ρυθμίσεις στα εργασιακά (συνυπηρέτηση κ.λ.π.) τους συντρόφους τους δεν αποτελεί διάκριση λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού;

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 17:21 | Augusto

    Η παράγραφος 2 του συγκεκριμένου Άρθρου ορίζει πως οι όροι, οι προϋποθέσεις και η έκταση εφαρμογής των διατάξεων του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν συζύγους θα καθορίζονται από Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργού Εργασίας. Ζητάμε την κατάργηση της παραγράφου 2 του Άρθρου 12 ή την τροποποίηση της, ώστε η αναγνώριση των προϋποθέσεων και της έκτασης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μερών του συμφώνου να μην τελούν υπό την αίρεση της αναγνώρισης και τη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Εργασίας,

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 14:19 | Generation 2.0 RED

    Ως προς το συγκεκριμένο άρθρο, επιθυμούμε να τροποποιηθεί ή να καταργηθεί η δεύτερη παράγραφος, ώστε η αναγνώριση των προϋποθέσεων και της έκτασης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μερών του συμφώνου να μην τελούν υπό την αίρεση της αναγνώρισης και τη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού εργασίας.

  • Θεωρούμε πως η παραπομπή σε μεταγενέστερο Προεδρικό Διάταγμα δημιουργεί εύλογα προβλήματα τα οποία μπορούν να προκύψουν άμεσα σε ζευγάρια που θα συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης (ιδίως σε θέματα κοινωνικής ασφάλισης), και τούτο δεν μπορεί να παραπέμπεται στο μέλλον, έστω κι αν αυτό ενδέχεται να είναι κοντινό. Προτείνουμε, την διατύπωση που είχε επελεγεί στη πρόταση νόμου που είχε κάνει ο Συ.Ριζ.Α. τον Νοέμβριο του 2015. Ήτοι:

    “Διατάξεις δημοσιοϋπαλληλικού, εργατικού, ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού, φορολογικού, και δημοσιονομικού δικαίου, που αναφέρονται σε συζύγους, εφαρμόζονται αντιστοίχως και στα πρόσωπα που έχουν συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Οι αρμόδιοι φορείς δημοσιοϋπαλληλικού, εργατικού, ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού, φορολογικού, και δημοσιονομικού δικαίου, που σχετίζονται με την εφαρμογή των ως άνω διατάξεων, υποχρεούνται στην ίση και απολύτως ισότιμη μεταχείριση των προσώπων που έχουν συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης με τα πρόσωπα που έχουν τελέσει γάμο”

    Εκ μέρους του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ),
    Μαρίνα Γαανού

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 08:27 | Ελένη Β.

    ΟΧΙ

  • 16 Νοεμβρίου 2015, 18:37 | Αναστασία

    Τα εργασιακα δικαιώματα και οι συνυπηρετησεις στον δημόσιο τομέα είναι οι βασικοί λογοι που ενα ζευγάρι θα υπογράψει το συμφωνο. Παρακαλούμε για την άμεση ανταπόκριση όλων των υπουργείων χωρίς την παρέλευση εξαμηνης προθεσμίας

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 16:14 | Θεοφόρος

    ΟΧΙ

  • Η ρύθμιση για την ανάλογη εφαρμογή διατάξεων νόμων εκτός του Αστικού Κώδικα που απονέμουν δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης και κοινωνικής αλληλεγγύης αποτελεί τη σημαντικότερη και πρακτικά χρησιμότερη καινοτομία του νέου θεσμού. Η επιφύλαξη ωστόσο της παραγράφου 2, για την έκδοση σχετικού προεδρικού διατάγματος, δεν επιτρέπει να αισιοδοξεί κανείς για τη ταχεία εξομοίωση των συζύγων με τους συμβίους όσον αφορά το εργατικό δίκαιο και το δίκαιο της κοινωνικής ασφάλισης.

  • 14 Νοεμβρίου 2015, 20:15 | Γρηγόριος Γιάκας μέλος Ν.Σ.Κ.

    H παράγραφος 2 της διάταξης αυτής «Για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου απαιτείται η έκδοση προεδρικού διατάγματος μετά από πρόταση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, με το οποίο ρυθμίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και η έκταση εφαρμογής των διατάξεων του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν συζύγους, στα μέρη του συμφώνου» είναι περιττή ενόψει του ότι η παράγραφος 1 ήδη καλύπτει όλους τους τομείς δικαίου, στους οποίους θα είναι δυνατή η αναλογική εφαρμογή των διατάξεων που αφορούν συζύγους και στα μέρη του συμφώνου συμβίωσης. Αυτό σημαίνει ότι λ.χ. η διάταξη του άρθρου 33 του α.ν. 1846/1951 στην οποία ορίζονται ρητά τα μέλη της οικογένειας του ασφαλισμένου στα οποία επεκτείνεται η ασφαλιστική προστασία και κάλυψη, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι σύζυγοι, θα εφαρμόζεται αναλόγως και στα μέρη του συμφώνου συμβίωσης, με τους όρους και προϋποθέσεις που ισχύουν για τους συζύγους. Τυχόν ειδικότερες λεπτομέρειες μπορούν να προσδιοριστούν με σχετικές εγκυκλίους της διοίκησης.

  • 14 Νοεμβρίου 2015, 20:51 | Γρηγόριος Γιάκας μέλος Ν.Σ.Κ.

    H διάταξη του άρθρου 12 παρ. 1 πρέπει να αναδιατυπωθεί ως εξής :

    «Άλλες διατάξεις νόμων που αφορούν συζύγους εφαρμόζονται αναλόγως και στα μέρη του συμφώνου, εφόσον δεν υπάρχει διαφορετική ειδική ρύθμιση στον παρόντα ή άλλο νόμο. Οι διατάξεις του π.δ. 106/2007 και του ν. 4251/2014 που αναφέρονται στις οικογενειακές σχέσεις προερχόμενες από γάμο έχουν ανάλογη εφαρμογή ως προς όλες τις έννομες συνέπειές τους και στα μέρη του συμφώνου συμβίωσης. Τα μέρη του συμφώνου συμβίωσης αποτελούν μέλη οικογένειας στα οποία εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις της Οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 (ΕΕ L 158 της 30.4.2004) σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών».

    Ο λόγος για την αναδιατύπωση είναι ο εξής :
    Σύμφωνα με τις διατάξεις της Οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 (ΕΕ L 158 της 30.4.2004) σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να
    κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με το Διορθωτικό της 29.6.2004 (ΕΕ L 229), και συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 2 αυτής «Μέλος οικογένειας σημαίνει : α) ο σύζυγος, β) το άτομο με το οποίο ο πολίτης της Ένωσης έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους, αν η νομοθεσία του κράτους μέλους αντιμετωπίζει το σύμφωνο συμβίωσης ως ισοδύναμο του γάμου και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που τίθενται στη σχετική νομοθεσία του κράτους μέλους.
    Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 2 της ίδιας Οδηγίας, το κράτος μέλος θα διευκολύνει την είσοδο και διαμονή για τα εξής πρόσωπα : α)..β) το σύντροφο με τον οποίο ο πολίτης της Ένωσης έχει μια διαρκή σχέση, προσηκόντως αποδεδειγμένη.
    Σύμφωνα με το προοίμιο 31 της Οδηγίας αυτής, τα κράτη μέλη θα εφαρμόζουν την οδηγία αυτή χωρίς διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού.
    Η ως άνω Οδηγία μεταφέρθηκε στην εσωτερική έννομη τάξη με το π.δ. 106/2007. (ΦΕΚ Β΄ 135/21.6.2007) «Ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή στην ελληνική επικράτεια των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους», το οποίο π.δ. διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 139 παρ.2 Ν.4251/2014,
    ΦΕΚ Α 80/1.4.2014.
    Η μεταφορά της Οδηγίας, όμως, ως προς το σκέλος αυτής με το οποίο ως μέλος οικογένειας θεωρείται και ο σύντροφος με τον οποίο ο πολίτης της Ένωσης έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, δε μεταφέρθηκε στο εσωτερικό δίκαιο με το ως άνω π.δ., διότι ο ν. 3719/2008 περί συμφώνου που το πρώτον το προέβλεψε δεν είχε ακόμη τεθεί σε ισχύ. Ακολούθως, δημοσιεύθηκε και ο ν.4251/2014, ο οποίος στο άρθρο 82 αυτού προβλέπει ότι 1. Σε πολίτες τρίτων χωρών που είναι μέλη οικογένειας Έλληνα και εισέρχονται στην Ελλάδα, με ομοιόμορφη θεώρηση εισόδου ή θεώρηση εισόδου περιορισμένης εδαφικής ισχύος, όπου αυτή
    απαιτείται σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο 1.1 του Κανονισμού (ΕΚ) 539/2001 του Συμβουλίου ή διαμένουν νόμιμα, με οριστικό ή προσωρινό τίτλο διαμονής, ο οποίος έχει χορηγηθεί από τις υπηρεσίες Αλλοδαπών και Μετανάστευσης των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της χώρας ή την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εσωτερικών χορηγείται «Δελτίο Διαμονής μέλους
    οικογένειας Έλληνα», υπό την προϋπόθεση σταθερής διαμονής τους στη χώρα.2..
    3. Το μέλος της οικογένειας Έλληνα, που επιθυμεί τη χορήγηση Δελτίου Διαμονής, κατά την παράγραφο 1, οφείλει να καταθέσει αίτηση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 του παρόντος στις υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της Χώρας, σε διάστημα τριών μηνών, από την ημερομηνία εισόδου στη Χώρα ή εντός δύο μηνών από την ημερομηνία σύναψης του γάμου.. Η αίτηση
    συνοδεύεται από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, με τα οποία:
    α. Αποδεικνύει εγγράφως την οικογενειακή του σχέση με τον Έλληνα.

    Από την επισκόπηση των ανωτέρω διατάξεων, προκύπτει ολοφάνερα η ανάγκη αποσαφήνισης με το νέο άρθρο ότι οι διατάξεις του π.δ. 106/2007 που ενσωμάτωσε στο ελληνικό δίκαιο την Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 (ΕΕ L 158 της 30.4.2004) σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με το Διορθωτικό της 29.6.2004 (ΕΕ L 229) ως προς το σκέλος αυτών που αναφέρουν «μέλος οικογένειας» εννοούν και το μέρος του συμφώνου συμβίωσης χωρίς διάκριση λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, η δε διάταξη του άρθρου 82 παρ. 3 του ν. 4251/2014 («ή εντός δύο μηνών από την ημερομηνία σύναψης του γάμου») θα πρέπει να αναδιατυπωθεί «ή εντός δύο μηνών από την ημερομηνία καταχώρισης του συμφώνου συμβίωσης στο ειδικό βιβλίο του ληξιαρχείου»), οι δε διατάξεις του νόμου αυτού που αναφέρονται σε οικογενειακές σχέσεις προερχόμενες από γάμο στα ουσιώδη ζητήματα θεωρήσεως εισόδου, διαμονής κλπ. θα εφαρμόζονται αναλόγως και στις οικογενειακές σχέσεις του συμφώνου συμβίωσης, ώστε να υπάρξει μια εξίσωση στην αντιμετώπιση των μερών του συμφώνου με τους έγγαμους και τα μέλη οικογένειας αυτών χωρίς διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού σε συμμόρφωση με τις διατάξεις του άρθρου 2 της Οδηγίας και του Προοιμίου 31 αυτής.

  • 14 Νοεμβρίου 2015, 14:50 | Μαρια

    Η παράγραφος 2 του συγκεκριμένου Άρθρου ορίζει πως οι όροι, οι προϋποθέσεις και η έκταση εφαρμογής των διατάξεων του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν συζύγους θα καθορίζονται από Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργού Εργασίας. Ζητάμε την κατάργηση της παραγράφου 2 του Άρθρου 12 ή την τροποποίηση της, ώστε η αναγνώριση των προϋποθέσεων και της έκτασης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μερών του συμφώνου να μην τελούν υπό την αίρεση της αναγνώρισης και τη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Εργασίας.

  • Πιστεύω ότι όσον αφορά τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα θα πρέπει να κατοχυρωθούν άμεσα και να μην παραπεμφθεί η κατοχύρωσή τους σε κάποιο μελλοντικό Προεδρικό Διάταγμα.

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 22:20 | nikos

    Οφείλει ρητά να καταγράφεται η επέκταση των πλήρων ασφαλιστικών, κληρονομικών κλπ δικαιωμάτων με βάση αυτόν τον νόμο και εξίσωση με τα αντίστοιχα του γάμου. Καμία σχέση δεν έχει ο εκάστοτε υπουργός εργασίας.

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 20:29 | Νατάσα Κόνιαρη

    Για το Άρθρο 12: Η παράγραφος 2 του συγκεκριμένου Άρθρου ορίζει πως οι όροι, οι προϋποθέσεις και η έκταση εφαρμογής των διατάξεων του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν συζύγους θα καθορίζονται από Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργού Εργασίας. Ζητάμε την κατάργηση της παραγράφου 2 του Άρθρου 12 ή την τροποποίηση της, ώστε η αναγνώριση των προϋποθέσεων και της έκτασης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μερών του συμφώνου να μην τελούν υπό την αίρεση της αναγνώρισης και τη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Εργασίας.
    Για το Άρθρο 12: Η παράγραφος 2 του συγκεκριμένου Άρθρου ορίζει πως οι όροι, οι προϋποθέσεις και η έκταση εφαρμογής των διατάξεων του εργατικού δικαίου και του δικαίου κοινωνικής ασφάλισης που αφορούν συζύγους θα καθορίζονται από Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργού Εργασίας. Ζητάμε την κατάργηση της παραγράφου 2 του Άρθρου 12 ή την τροποποίηση της, ώστε η αναγνώριση των προϋποθέσεων και της έκτασης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των μερών του συμφώνου να μην τελούν υπό την αίρεση της αναγνώρισης και τη διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Εργασίας.
    Για το Άρθρο 11: Ο νόμος έχει προβλέψει γονική μέριμνα μόνο στην περίπτωση γέννησης τέκνου κατά τη διάρκεια συμφώνου συμβίωσης και όχι στην περίπτωση παιδοθεσίας.
    Για το Άρθρο 9: Το Άρθρο 9 ορίζει το τεκμήριο πατρότητας. Ζητάμε αλλαγή του Άρθρου, ούτως ώστε η φράση «τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο» να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «τεκμαίρεται ότι έχει γονείς τα μέρη του συμφώνου». Η έμφυλη διατύπωση στο Άρθρο αυτό, εκτός του ότι προκαλεί δυσκολίες στην γονεϊκότητα για τα τρανς άτομα (πόσο μάλλον με δεδομένη την έλλειψη θεσμικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου), αποκλείει την αναγνώριση τεκμηρίου γονεϊκότητας σε ομόφυλους/ες συντρόφους.

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 03:13 | Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης

    (1) Μεταβάλλεται άπαν το ασφαλιστικόν-εργασιακόν κ.λ.π. πλαίσιον. Άρα, τί να υποσχεθεί ότι θα ισχύσει;
    (2) Ο «αντισυμβατικός» χαρκατήρας εκάστου ανθρώπου εκφράζεται μέσω της
    καθημερινότητός του καί της επιλογής άλλων πρακτικών έναντι των περισσοτέρων συμπολιτών-συμπολίτιδών του. Λόγου χάριν, ο μαθητής ο προ ετών φασκελώσας τους επισήμους επί παρελάσεως ήταν όντως «αντισμβατικός», ασχέτως εάν συμφωνούμε ή εάν διαφωνούμε μαζί του, λόγω των δυσχερών οικογενειακών συνθηκών του. Άρα, έτερον εκάτερον.
    (3) Βάσει του άρθρου 21.1Σ. καί του 21.5Σ. κάθε συμπερίληψη των ομοφυλοφίλων είναι παράνομη καί αντισυνταγματική. Άρα, προαπαιτείται συνταγματική αναθεώρηση, διότι αλλιώς θα εκπέσει ο νόμος προς το Συμβούλιον της Επικρατείας ή όπου αλλού. Ενημερωτικώς τα παραθέτω.

    Άρθρο 21
    1. Η οικογένεια ως θεμελιωτής της συντήρησης καί προαγωγής του Έθνους, καθώς καί ο γάμος, η μητρότητα καί η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.
    5. Ο σχεδιασμός καί η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς καί η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων, αποτελούν υποχρέωση του Κράτους.

    Ερώτηση: Βάσει αμφοτέρων των συνταγματικών διατάξεων, εάν κάποιος πολίτης προσφύγει δικαστικώς κατά του νόμου, απαιτών την ακύρωσίν του λόγω των διατάξεων υπέρ των ομοφυλοφίλων, θα κερδίσει την ακύρωσιν του επιμάχου συζητουμένου νόμου, ναί ή όχι;
    Κατά πόσον εναρμονίζονται «η δημογραφική πολιτική», καθώς καί η προστασία της «οικογενείας», του «γάμου», της «μητρότητος» καί της «παιδικής ηλικίας», μέσω της νομιμοποιήσεως των ομοφυλοφιλικών γάμων καί υιοθεσιών; Εδώ μήπως έχετε κάτι προς απάντησιν; Εάν έχετε, καλοδεχούμενον.-

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 12:23 | Χριστόφορος

    ίσως θα έπρεπε να αλλαχθεί το διάστημα έξι μηνών στο μισό του ή και ακόμα λιγότερο.
    Δείχνει απροθυμία και γραφειοκρατικές δυσκολίες το να περιμένεις έξι μήνες για μία κύρωση από το Υπουργείο Εργασίας.

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 01:25 | Γραμμενίδης Κωνσταντίνος

    Συμφωνώ με το σχόλιο του κυρίου Ευαγγέλου Μιχαήλ. Ο νέος νόμος δε θα έπρεπε να αφήνει εκκρεμότητες για το μέλλον, δεδομένης της αναβολής που έχει πάρει το θέμα του συμφώνου συμβίωσης στο παρελθόν. Η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα έχει δει πολλές φορές το θέμα να μετατίθεται στο μέλλον και η δυσπιστία για τη βούληση του κράτους να προβεί σε ένα τολμηρό βήμα είναι μεγάλη. Ο νόμος για το σύμφωνο συμβίωσης πρέπει να διευθετεί ξεκάθαρα τα ζητήματα που αφορούν εργατικές, ασφαλιστικές, συνταξιοδοτικές, φορολογικές και δημοσιονομικές διατάξεις εξαρχής, ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες ακριβώς τι βάρος δίνεται στο σύμφωνο συμβίωσης.

  • Με την πλήρη εξομοίωση συμφώνου συμβίωσης και γάμου χάνεται ο αντισυμβατικός χαρακτήρας του συμφώνου και καταλύεται ο χαρακτήρας του ως εκδήλωσης της ιδιωτικής αυτονομίας, αφού οι σχέσεις των συντρόφων υπάγονται στο αναγκαστικού δικαίου πλαίσιο του γάμου. Αντισυμβατική παραμένει μόνο η ελεύθερη ένωση. Επίσης παραμερίζεται ο πολιτικός γάμος, αφού το σύμφωνο συμβίωσης είναι ελκυστικότερο παρέχοντας στους συντρόφους τα ίδια δικαιώματα με το γάμο και ταυτόχρονα λύνεται εύκολα και γρήγορα χωρίς τη χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία του διαζυγίου.

  • 11 Νοεμβρίου 2015, 17:42 | Ανδριανος Παππας

    Γιατί να βασίζονται τα μέρη του συμφώνου στην όποια ετερόχρονη πρόταση υπουργού για έκδοση προεδρικού διατάγματος; Η εξειδικευμένη ρύθμιση των πολύ σημαντικών ζητημάτων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 ελλοχεύει κινδύνους για την ισονομία.

    Απλά να ισχύουν τα ίδια που ισχύουν και στον γάμο, για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 22:35 | Μάνος Δημητρίου

    Το ερώτημα νομίζω είναι το αν υπάρχει πρόβλεψη στο μνημόνιο για το επιπλέον έξοδο που θα προκύψει για τα ασφαλιστικά ταμεία, για τους προϋπολογισμούς από εδώ και πέρα κλπ! Στον φετινό προϋπολογισμό έχει γίνει πρόβλεψη; Στο νόμο για το ασφαλιστικό υπάρχει πρόβλεψη; Από εκεί θα φανεί αν όντως θα εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα ή αν θα μείνει στα χαρτιά. Αν υπάρχει πραγματική διάθεση της κυβέρνησης για εφαρμογή στην πράξη, θα πρέπει ο νόμος να συνοδευτεί και από τις αντίστοιχες ενέργειες – αποφάσεις (Προϋπολογισμός, Ασφαλιστικό, συμφωνία με τους Δανειστές)

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 22:02 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΑΤΖΗΤΡΥΦΩΝ

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Δεν παρέχεται εξασφάλιση προς τα μέρη του συμφώνου συμβίωση, στην περίπτωση που υπάρξει αμέλεια ή αντίθεση ή ιεράρχηση διαφορετικών προτεραιοτήτων του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, για την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος. Η πρακτική μη έκδοσης Π.Δ. που αναφέρουν νόμοι, ακόμη και από υπουργούς που υπογράφουν τους νόμους, αποτελεί συχνή πρακτική στην ελληνική πολιτεία.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 20:36 | Κωνσταντίνος Γραμμενίδης

    Θα ήθελα κι εγώ να δηλώσω τη συμφωνία μου με το σχόλιο του κυρίου Ευαγγέλου Μιχαήλ. Το νομοσχέδιο θα έπρεπε να καθορίζει ακριβώς τον τρόπο εφαρμογής του, δεδομένου ότι υπάρχει σε προηγούμενη πρόταση νόμου ικανοποιητικότερη διατύπωση που δεν αφήνει σημεία που θα μπορούσαν να παρερμηνευθούν. Μια τέτοια παρερμηνεία θα μπορούσε εντέλει να ακυρώσει τους στόχους για τους οποίους μπορεί κάποιοι να συνήψαν σύμφωνο συμβίωσης και συνιστά βεβαίως διάκριση.

    Επιπλέον, ως νέος πολίτης αυτής της χώρας, έχω κουραστεί να βλέπω το θέμα του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών να μετατίθεται συνεχώς στο μέλλον. Λυπάμαι που το λέω, αλλά η δυσπιστία μου για το αν ο νομοθέτης ενδιαφέρεται όντως να επανορθώσει τις διακρίσεις που υφίσταται η κοινότητα μου, η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, ή απλώς έχει στο μυαλό του πώς θα ικανοποιήσει τα αιτήματά μας στο ελάχιστο, για τα μάτια του κόσμου, είναι πολύ μεγάλη. Περιμένω πως το προτεινόμενο νομοσχέδιο δεν θα αφήσει σκοτεινά σημεία και αμφιβολίες και ελπίζω μέσω της διαδικασίας διαβούλευσης να βελτιστοποιηθεί προς όφελος των πολιτών που το χρειάζονται και έχουν αγωνιστεί για τη θέσμισή του.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 17:52 | Ειρήνη Πετροπούλου

    Απαιτείται ρητή αναφορά σε φορολογικά, κληρονομικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά κλπ δικαιώματα ώστε η εφαρμογή του νόμου να είναι ξεκάθαρη από τους αρμόδιους φορείς, έτσι όπως ορίζουν οι διατάξεις του δημοσιοϋπαλληλικού, εργατικού, ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού, φορολογικού και δημοσιονομικού δικαίου, και να μην άπτονται της διακριτικής ευχέρειας του εκάστοτε Υπουργού Εργασίας, ο οποίος θα κόψει την πίτα των δικαιωμάτων αυτών κατά το δοκούν.

    Πετροπούλου Ειρήνη
    Αντιπρόεδρος
    Οικογένειες Ουράνιο Τόξο

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 13:46 | Αρης

    Η διατύπωση «Άλλες διατάξεις νόμων που αφορούν συζύγους εφαρμόζονται αναλόγως και στα μέρη του συμφώνου» είναι γενικόλογη.

    Προκειμένου να μην καταστεί ο νέος θεσμός κενό γράμμα απαιτείται η σαφής αναφορά όλων των δικαιωμάτων (φορολογικών, κληρονομικών, ασφαλιστικών κλπ) για τα οποίοι οι σύμβιοι καθίστανται ισότιμοι με τους συζύγους διά της ρητής αναφοράς των άρθρων του Α.Κ. και του Κ.Φ.Ε. και Κ.Φ.Κ. που τροποποιούνται ή εμπλουτίζονται.

    Μόνον με αυτόν τον τρόπο θα επιτευχθεί η ξεκάθαρη εφαρμογή του νόμου διά της απλής κοινοποιήσεως των διατάξεων τους στους οικείους φορείς και ουχί μέσω «ερμηνευτικής» εγκυκλίου.

    Σημειωτέον ότι για φορολογικά ζητήματα (κοινή δήλωση φορολογίας εισοδήματος, φορολόγηση του συμβίου στην κληρονομιά ως συγγενούς α’ βαθμού κλπ) στο νομοσχέδιο ως έχει σήμερα, δεν γίνεται καμμία απολύτως αναφορά.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 12:28 | ΚΑΡΑΜΟΥΖΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ

    Το σύμφονο συμβιωσης θα πρέπει να εναρμονιστεί πλήρως με τα δικαιώματα που προκείπτουν από την τέλεση ενόσ γάμου είτε θρησκευτικού είτε πολιτικου, ως αναφορα τα ασφαλιστικά και τα συνταξιοδοτικά.Μόνον έτσι θα είναι αντικειμενικά χρήσιμο για το λαό.Αν υπάρχουν αγγηλώσες και κρημένοι διάβολοι στην λεπτομέρια νωμίζω οτι θα μείνει κανό γράμμα.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 09:16 | Ευγενία Σαρίδου

    Η νομοθετική εξουσιοδότηση προς τον Υπουργό και μάλιστα με χρονικό περιορισμό, δεν επιτυγχάνει τον σκοπό του νόμου.
    Εναπόκειται στην απόλυτη και αυθαίρετη, τελικά, διακριτική ευχέρεια του Υπουργού να επιλέξει ποια δικαιώματα των «συζύγων» θα αναγνωρίσει στους «συμφωνούντες». Ο Υπουργός καθίσταται απόλυτως άρχων και αποφασίζων.
    Εξάλλου, αν αδρανήσει ο Υπουργός (πράγμα όχι σπάνιο, δυστυχώς) η διάταξη θα παραμείνει ανενεργή.
    Η διάταξη πρέπει να τροποποιηθεί κατά τρόπο που να αναγνωρίζει τα αυτά δικαιώματα στους «συμφωνούντες», χωρίς καμία αμφιβολία και χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση. Η αναγνώριση και προστασία δικαιωμάτων δεν μπορεί να είναι αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης.
    Η διάταξη, όπως την ανήρτησε νωρίτερα ο κ. Ευαγγέλου Μιχαήλ, από την πρόταση νόμου του Σύριζα είναι αρτιότερη, συνεπέστερη με το πνεύμα του νόμου και πρέπει να προτιμηθεί.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 04:42 | Δέσποινα Δευτεραιου

    Πρέπει να γίνει πιο σαφές το κομμάτι της ασφάλισης. Είναι εντελώς απροσδιόριστο έτσι όπως «ορίζεται».

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 03:09 | Πάνος Δούρος

    Συμφωνώ και γω με τον Ευαγγέλου Μιχαήλ.Φαίνεται εξαιρετικά γενικόλογη αναφορά.Το κείμενο της πρότασης νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για το συγκεκριμένο άρθρο πρέπει να επανέλθει λέξη επί λέξη.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 01:43 | nikos

    Διαφωνώ ριζικά με τον τρόπο διατύπωσης, άμα της θεσπίσεως πρέπει να κατοχυρώνει τα ίδια εργασιακά, ασφαλιστικά, κληρονομικά κλπ δικαιώματα. Βασικά πολύ απλά θα έπρεπε να εφαρμοστεί ο πολιτικός γάμος με όσα προβλέπει και στα ομόφυλα ζευγάρια να τελειώνουμε. Σε κάθε περίπτωση εγώ δεν άκουσα για επίδομα συμβίωσης ή για λίστα συμφώνου. Γάμο θέλουμε να τελειώνουμε. Το ίδιο το σύμφωνο να επεκτείνεται στα ομόφυλα ζευγάρια ενώ ο γάμος όχι αποτελεί διάκριση ως ένα υποδεέστερης μορφής και άρα διακριτό γεγονός. Ακόμη και ΟΛΑ τα δικαιώματα του πολιτικού γάμου να δίνει και μόνο το όνομα να αλλάζει, πάλι διάκριση αποτελεί.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 00:39 | Βασίλης Μπακούρος

    ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ Κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ. Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΤΑΘΕΤΕΙ, ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΝΔΕΣ, ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΝΤΩΝ ΣΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 00:43 | Βασίλης Μπακούρος

    ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟΥ ΤΟΥ Κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ. Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΤΑΘΕΤΕΙ, ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΝΔΕΣ, ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΝΤΩΝ ΣΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ.

  • 9 Νοεμβρίου 2015, 22:23 | ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΠΡΟΥΣΑΛΗΣ

    ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΣΕΙ ΓΑΜΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΑΨΕΙ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ. ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΑΨΟΥΝ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ , ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΛΥΨΕΙΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ ΣΤΟ ΑΛΛΟ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΠΙΘΑΝΟ ΘΑΝΑΤΟ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ , ΘΕΩΡΩ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΝ ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΑΥΤΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΕΧΟΝΤΑ ΤΕΛΕΣΕΙ ΓΑΜΟ, ΠΟΛΙΤΙΚΟ Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΕΙ ΡΗΤΩΣ ΣΤΟΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟ ΝΟΜΟ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

  • 9 Νοεμβρίου 2015, 21:12 | Δημος Ταμπακος

    Θα ηθελα να παραθεσω την εξης παρατηρηση η οποια προκυπτει απο ιδια εμπειρια πανω στο συμφωνο.
    Ως ζευγαρι εγω και η συντροφος μου δεν ειμαστε υπερ του γαμου θρησκευτικου η πολιτικου.
    Αρα η συναψη συμφωνου συμβιωσς θα μας καλυπτε πληρως αν ομως ειχε και ουσιαστικο περιεχομενο, οσον αφορα τα φορολογικα, ασφαλιστικα, συνταξιοδοτικα δικαιωματα.
    Αυτο εως τωρα δεν συμβαινει και αν καταλαβα καλα δεν ειναι απολυτως σαφες οτι θα γινει.
    Με απλα λογια εφοσον ειμαστε σε συμφωνο συμβιωσης θα επρεπε π.χ. να μπορω εγω που εχω ασφαλεια (αφου εργαζομαι και πληρωνω τις ασφαλιστικες μου εισφορες) να καλυψω και το συντροφο μου, εαν αυτος/αυτη δεν εχει περιθαλψη. Οπως συμβαινει και με τα ατομα που εχουν τελεσει γαμο.

    θεωρω κι εγω οτι προκειται για το πιο σημαντικο κομματι του συμφωνου συμβιωσης, ετσι ωστε να εχει και ουσιαστικο περιεχομενο και νοημα η συναψη του.

  • 9 Νοεμβρίου 2015, 19:26 | Πέτρος Κικίνης

    ξεκινώντας να γράψω το σχόλιό μου είδα το προηγούμενο σχόλιο του κ. Ευαγγέλου Μιχαήλ με το οποίο συμφωνώ απόλυτα.Έχοντας ο ίδιος υπογράψει με τη σύντροφό μου προ μηνών σύμφωνο συμβίωσης κλαίω τα λεφτά που έδωσα γι αυτό κατά τη λαική έκφραση. Εκτός από θέματα παιδιών και κληρονομικά, τίποτα άλλο ουσιαστικά δεν ρυθμίζεται και δεν γίνεται δεκτό από τη δημόσια διοίκηση. Π.χ η εφορία δεν το δέχεται για κοινή δήλωση, το ΙΚΑ ως ασφάλιση υγείας όχι, ως συνταξιοδοτικός φορέας ούτε, η επιχείρηση που εργάζομαι επίσης όχι.Αντίθετα, ενω ο/η σύντροφος δεν αποκτά κανένα δικαίωμα, του φορτώνονται υποχρεώσεις π.χ απορρέουσες από το νόμο Κατσέλη, αν ο έτερος εργάζεται τον βάζει να πληρώνει διότι υπάρχουν χρήματα!!!!!!!!!! Αν πράγματι δεν ισχυροποιηθεί και αποκτήσει δια του παρόντος νόμου ρητά και κατηγορηματικά ίσα δικαιώματα με τα του γάμου, καμία υπουργική απόφαση ούτε προεδρικό διάταγμα ακόμα και ΑΝ εκδοθεί, ιδιαίτερα στη συνέχεια που πιθανόν να πολεμηθεί περισσότερο από συντηρητικές δυνάμεις λόγω του ότι θα περιλαμβάνει πλέον και ζευγάρια του ίδιου φύλου, δεν πρόκειται να θεραπεύσει τα κακώς κείμενα, και οι φορείς (ασφαλιστικά ταμεία κλπ) θα περιμένουν τις εγκυκλίους που δεν θα έρχονται ποτέ, θα προσφεύγουν στα δικαστήρια κλπ γνωστές διαδικασίες που θα το ακυρώνουν στην πράξη.
    το παρόν άρθρο είναι το σημαντικότερο, και πρέπει να αλλάξει.

  • 9 Νοεμβρίου 2015, 11:35 | Ευαγγέλου Μιχαήλ

    Τον Νοέμβριο 2013 η πρόταση νόμου που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή περιελάμβανε την εξής διατύπωση (άρθρο 12):

    «Διατάξεις δημοσιοϋπαλληλικού, εργατικού, ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού, φορολογικού και δημοσιονομικού δικαίου που αναφέρονται σε συζύγους εφαρμόζονται αντιστοίχως και στα πρόσωπα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Οι αρμόδιοι φορείς δημοσιοϋπαλληλικού, εργατικού, ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού, φορολογικού και δημοσιονομικού δικαίου που σχετίζονται με την εφαρμογή των ως άνω διατάξεων, υποχρεούνται στην ίση και απολύτως ισότιμη μεταχείριση των προσώπων που έχουν συνάψει σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης με τα πρόσωπα που έχουν τελέσει γάμο.»

    Σήμερα η διατύπωση περί δημοσιοϋπαλληλικού, φορολογικού και δημοσιονομικού δικαίου έχει πάει περίπατο καθώς το νομοσχέδιο αναφέρεται γενικόλογα σε «άλλες διατάξεις νόμων» χωρίς να τις προσδιορίζει. Επίσης περίπατο έχει πάει η πρόταση για «ίση και απολύτως ισότιμη μεταχείριση» όσων έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης σε σχέση με τους παντρεμένους. Ως προς το εργατικό και ασφαλιστικό δίκαιο, οι συντάκτες του νόμου πετάνε το μπαλάκι στον υπουργό Εργασίας για να αποφασίσει πόσα και ποια δικαιώματα θα αναγνωρίσει στους συμβιούντες χωρίς καμία υποχρέωση «ισότιμης μεταχείρισης».

    Θεωρώ πως πρόκειται για το πιο σημαντικό άρθρο του συμφώνου και η προτεινόμενη διατύπωση είναι εξαιρετικά φειδωλή και αφήνει τεράστια κενά ως προς την κατοχύρωση που παρέχεται από τον νόμο στους συμβιούντες.